NL1021956C2 - Veiligheidspapier, werkwijze voor het vervaardigen van een veiligheidspapier, alsmede werkwijze en inrichting voor het detecteren van vervalsingen en/of namaak van documenten gedrukt op veiligheidspapier. - Google Patents

Description

Veiligheidspapier, werkwijze voor het vervaardigen van een veiligheidspapier, alsmede werkwijze en inrichting voor het detecteren van vervalsingen en/of namaak van documenten gedrukt op dit veiligheidspapier

De uitvinding heeft betrekking op een veiligheidspapier, voorzien van een fotoluminescente stof. Voorts heeft de uitvinding betrekking op een werkwijze voor het vervaardigen van een dergelijk veiligheidspapier. Ten slotte 5 betreft de uitvinding een werkwijze en inrichting voor het detecteren van vervalsingen en/of namaak van documenten gedrukt op dit veiligheidspapier.

Waardepapieren, zoals bijvoorbeeld cheques en overschrijvingsformulieren, zijn regelmatig het doelwit van 10 fraude, meestal door het vervalsen van gegevens die op het betreffende papier zijn aangebracht. Dergelijke vervalsingen worden met name uitgevoerd door aangebrachte alfanumerieke informatie, zoals een naam, bankrekening of bedrag, langs mechanische of chemische weg te verwijderen, bijvoorbeeld door 15 behoedzaam letters of cijfers weg te krassen respectievelijk te verwijderen door middel van bijvoorbeeld bleek, aceton of ethanol. Fraude is ook mogelijk door namaken van het gehele waardepapier door fotokopiëren, drukken of printen. Er zijn verschillende soorten veiligheidspapier als uitgangsmateriaal 20 voor waardepapier ontwikkeld, welke van speciale eigenschappen zijn voorzien, die een vervalsing of namaak met het menselijk oog zichtbaar en/of machinaal detecteerbaar moeten maken.

WO 00/73582 beschrijft een veiligheidspapier van de bovengenoemde soort, waarbij het veiligheidspapier van een 25 optische witmaker is voorzien. Bij dit bekende veiligheidspapier wordt een deklaag toegepast, die ondoorlatend is voor zichtbaar licht. Vervalsing van een met het veiligheidspapier vervaardigd document veroorzaakt een beschadiging van de deklaag, die onder normaal of ultraviolet licht zichtbaar 30 wordt. Vervalsingen kunnen ook machinaal worden gedetecteerd door gebruik te maken van geschikte stralingsbronnen en detectie-elementen. Hoewel door toepassing van dit bekende veiligheidspapier vervalsingen kunnen worden gedetecteerd, I heeft het bekende veiligheidspapier enkele praktische bezwaren.

Door toepassing van optische witmakers met een excitatiegolf- lengte in het gebied van uv-straling (300-400 nm), is een relatief dikke deklaag nodig met een grote hoeveelheid duur H 5 materiaal, zoals zinkoxide of titaniumdioxide. Door toepassing I van een dikke deklaag die ondoorlatend is voor zichtbaar licht worden ook golflengten die voor gebruikelijke I echtheidskenmerken nodig zijn, door de deklaag afgedekt. Ook een watermerk of dergelijke wordt moeilijk waarneembaar.

10 De uitvinding beoogt een veiligheidspapier te verschaffen, waarbij de bezwaren van het bekende veiligheidspa- pier doeltreffend zijn ondervangen.

Hiertoe heeft het veiligheidspapier van de in de aanhef genoemde soort volgens de uitvinding het kenmerk, dat de H 15 fotoluminescente stof een excitatiegolflengte in het gebied van H circa 220 tot 300 nm heeft en een emissiegolflengte die groter is dan het gebied van de excitatiegolflengte, waarbij op ten minste een gedeelte van tenminste één zijde van het H veiligheidspapier een deklaag is aangebracht, die geheel of 20 gedeeltelijk ondoorlatend is voor straling in het gebied van de H excitatiegolflengte van de fotoluminescente stof.

De uitvinding berust op het inzicht dat straling met H een excitatiegolflengte tussen 220 en 300 nm relatief eenvoudig H kan worden tegengehouden, zodat met een dunne en daardoor 25 relatief goedkope deklaag kan worden volstaan. Indien de H deklaag doorlatend is voor straling in het gebied van de H emissiegolflengte, kunnen in een voorkeursuitvoeringsvorm van H het veiligheidspapier volgens de uitvinding gebruikelijke H echtheidskenmerken worden toegepast, die hun normale werking H 30 behouden.

H Volgens een bij voorkeur toegepaste uitvoeringsvorm is de deklaag op ten minste een vooraf bepaald gedeelte beperkt ondoorlatend voor straling in het gebied van de excitatiegolf-H lengte van de fotoluminescente stof, waarbij de deklaag bij 35 voorkeur een bepaalde beperkte ondoorlatendheid heeft. Op deze wijze wordt bereikt, dat eventuele beschadigingen aan het veiligheidspapier ten gevolge van een vervalsing zeer moeilijk kunnen worden gerepareerd, omdat precies de juiste 3 doorlatendheid moet worden hersteld. Bovendien maakt deze voorkeursuitvoering het mogelijk om vervalsingen te detecteren, waarbij gebruikt wordt gemaakt van het afdekken van de oorspronkelijke gegevens met behulp van correctievloeistof of -5 tape.

De uitvinding verschaft voorts een werkwijze voor het vervaardigen van een veiligheidspapier, waarbij een fotoluminescente stof in en/of op een papier wordt aangebracht, waarbij volgens de uitvinding een fotoluminescente stof wordt 10 toegepast met een excitatiegolflengte in het gebied van circa 220 tot 300 nm en een emissiegolflengte die groter is dan het gebied van de excitatiegolflengte, waarbij op ten minste een gedeelte van ten minste één zijde van het veiligheidspapier een deklaag wordt aangebracht die ten minste gedeeltelijk 15 ondoorlatend is voor straling in het gebied van de excitatiegolflengte.

Volgens de uitvinding kan de deklaag als drukinkt op het veiligheidspapier worden aangebracht, waarbij bij voorkeur ten minste een echtheidscode op het veiligheidspapier wordt 20 aangebracht. Als alternatief kan de deklaag als een coating op het veiligheidspapier worden aangebracht.

De uitvinding verschaft tevens een werkwijze voor het detecteren van een vervalsing en/of namaak van een document, waarbij het document vanaf een zijde wordt bestraald met een 25 excitatiegolflengte in het gebied van circa 220 tot 300 nm en een emissie wordt gedetecteerd met een golflengte groter dan 300 nm, welke emissie aan dezelfde of tegenoverliggende zijde wordt gedetecteerd, waarbij de waarde van de gedetecteerde emissie wordt vergeleken met een referentiewaarde om een 30 vervalsing of namaak te detecteren.

Ten slotte betreft de uitvinding een inrichting voor het detecteren van vervalsingen en/of namaak van documenten, voorzien van een stralingsbron, een detectie-element, en een verwerkingseenheid voor het verwerken van een detectiesignaal 35 van het detectie-element, welke inrichting het kenmerk heeft, dat de stralingsbron straling met een excitatiegolflengte in het gebied van circa 220 tot 300 nm afgeeft en het detectie-element is ingericht voor het detecteren van straling met een . ‘v N’ ’ \ l; I golflengte groter dan 300 nm, waarbij de verwerkingseenheid het I detectiesignaal vergelijkt met een referentiewaarde om een vervalsing te signaleren.

De uitvinding wordt hierna nader toegelicht aan de I 5 hand van de tekening, waarin een uitvoeringsvoorbeeld van het I veiligheidspapier volgens de uitvinding schematisch is I weergegeven.

I Fig. 1 geeft schematisch een uitvoeringsvorm van het H veiligheidspapier volgens de uitvinding weer.

H 10 Fig. 2 toont een diagram, waarin de excitatie- en H emissiegolflengte van de in het veiligheidspapier volgens Fig.

I 1 gebruikte fotoluminescente stof is weergegeven, waarbij I tevens het golflengtegebied is aangeduid, waarin gebruikelijke lampen voor de controle van beveiligde documenten werken.

15 Fig. 3 en 4 geven sterk schematisch enkele onderdelen van een inrichting voor het detecteren van vervalsingen en/of H namaak van documenten weer.

In Fig. 1 is een veiligheidspapier 1 weergegeven, dat I een papier 2 met een fotoluminescente stof omvat. De I 20 fotoluminescente stof kan in het veiligheidspapier 2 of in de gebruikelijke oppervlaktebelijming van het papier zijn opgenomen. In dat geval is de samenstelling van de I oppervlaktebelijming zo gekozen dat een goede hechting van de fotoluminescente stof aan de papiervezels is gewaarborgd.

I 25 Bovendien is de samenstelling van de oppervlaktebelijming zo I gekozen dat de belijming van het papier niet of nauwelijks oplost in oplosmiddelen die door vervalsers worden gebruikt om I gegevens van een document te verwijderen. Dit kan bijvoorbeeld worden bereikt door toepassing van zogenaamde crosslinkers 30 en/of verbindingen die de belijming ondoorlaatbaar en/of afstotend maken voor oplosmiddelen.

Als alternatief voor het opnemen van de fotoluminescente stof in het papier of de oppervlaktebelijming kan de fotoluminescente stof als inktlaag door middel van een 35 drukproces op het papier worden aangebracht. Het is ook mogelijk de fotoluminescente stof in een coating op het papier H aan te brengen.

De fotoluminescente stof van het veiligheidspapier 1 5 heeft een excitatiegolflengte tussen 220 en 300 nm, terwijl de emissiegolflengte groter is dan de excitatiegolflengte en bij het beschreven uitvoeringsvoorbeeld zelfs groter is dan 450 nm. Straling met een golflengte in het gebied tussen 220 en 300 nm 5 wordt gewoonlijk aangeduid met UVC of hoogfrequent UV straling. De emissiegolflengte en de excitatiegolflengte zijn in Fig. 2 weergegeven. Het gebruik van een fotoluminescente stof met een excitatiegolflengte tussen circa 220 en 300 nm heeft het voordeel dat straling met een dergelijke golflengte relatief 10 gemakkelijk kan worden tegengehouden, zodat met een dunne deklaag 3 kan worden volstaan. Dit heeft het bijkomende voordeel dat de deklaag 3 in de vorm van een drukinkt op het veiligheidspapier 2 kan worden aangebracht. Bovendien kan de deklaag 3 doorlatend zijn voor zichtbaar licht. Hierdoor kunnen 15 gebruikelijke echtheidskenmerken, zoals oplichtende vezels in het veiligheidspapier, hun normale werking behouden. Het golflengtegebied waarin gebruikelijke echtheidskenmerken werken, ligt bij het beschreven uitvoeringsvoorbeeld tussen de excitatiegolflengte en deemissiegolflengte. Ook watermerken en 20 dergelijke blijven duidelijk waarneembaar, omdat zichtbaar licht door de deklaag 3 normaal wordt doorgelaten. Bovendien worden eventueel in het veiligheidspapier aanwezige reagentia voor oplosmiddelen niet afgedekt, waardoor toepassing in combinatie met voor cheques gebruikelijke papiertypes mogelijk 25 is.

Als fotoluminescente stof kan met europium gedoteerd yttriumoxide (Y2Ü3:Eu) worden gebruikt. Alternatieven zijn CaS:Ce, SrGa2S4:Eu, (Mg)2P2C>7:Eu of Zn2Si04:Mn. De fotoluminescente stof is bij voorkeur anorganisch en ongevoelig voor 30 zuren, basen en organische oplosmiddelen. De fotoluminescente stof van het veiligheidspapier kan tevens of als alternatief zodanig aan het papier zijn verankerd dat de verankering ongevoelig is voor zuren, basen en organische oplosmiddelen.

De deklaag 3 omvat als absorberende stof voor de 35 excitatiestraling bij voorkeur een organisch materiaal, zodat de deklaag gevoelig is voor zuren, basen en oplosmiddelen. Een voorbeeld van een geschikt materiaal is uvinul 8088 van BASF. Alternatieven zijn 2-hydroxy-4-methoxy-benzofenon en diverse

C

H benzotriazolen. Opgemerkt wordt dat een groot aantal gewoonlijk H in drukinkten aanwezige verbindingen reeds een voldoende I absorberend effect voor de excitatiestraling vertonen. Voor het aanbrengen van de deklaag 3 kan dan ook een gebruikelijke H 5 drukinkt worden toegepast.

I De deklaag 3 kan althans nagenoeg volledig I ondoorlatend zijn voor straling binnen het gebied van de excitatiegolflengte. De eigenschappen van de deklaag zijn zo H gekozen dat bij een poging om op de deklaag 3 aangebrachte 10 gegevens te verwijderen, dat wil zeggen bij een poging tot vervalsing, de deklaag 3 beschadigd wordt, zoals schematisch met 4 is aangeduid. Wanneer het veiligheidspapier 1 met straling in het gebied van de excitatiegolflengte wordt aangestraald zal bij onbeschadigde deklaag 3 de 15 fotoluminescente stof in het veiligheidspapier niet gaan emitteren. Wanneer de deklaag 3 plaatselijk (4) is beschadigd, zal de fotoluminescente stof op die plaats wel oplichten, dat wil zeggen een emissiegolflengte uitstralen die bij het weergegeven uitvoeringsvoorbeeld groter is dan 450 nm. Het 20 oplichten van de fotoluminescente stof duidt op een beschadiging van de deklaag ten gevolge van een poging tot manipuleren van op het veiligheidspapier aangebrachte gegevens.

Zoals hierna zal worden beschreven, kan het oplichten worden H gedetecteerd met behulp van een geschikt detectie-element, H 25 waarbij het detectiesignaal wordt gebruikt om vervalsingen te H signaleren.

H Volgens een voorkeursuitvoeringsvorm wordt de deklaag H zodanig uitgevoerd, dat straling in het gebied van de excitatiegolflengte niet volledig wordt tegengehouden, dat wil H 30 zeggen beperkt ondoorlatend is. Bij bestraling van het veiligheidspapier met de excitatiegolflengte wordt bij deze uitvoering altijd enige emissiestraling ontvangen. Deze voorkeursuitvoering maakt het repareren van eventuele beschadigingen van de deklaag 3 door een vervalser zeer 35 moeilijk, omdat overal precies de juiste doorlatendheid moet worden hersteld. Bovendien maakt deze uitvoeringsvorm het mogelijk om vervalsingen te detecteren, waarbij gebruik wordt gemaakt van het afdekken van de oorspronkelijke, ingevulde 7 gegevens met behulp van correctievloeistof, correctietape of dergelijke. Dergelijke correctiemiddelen zijn over het algemeen namelijk zeer ondoorlatend voor straling in het gebied van de excitatiegolflengte.

5 Wanneer een drukinkt als deklaag 3 wordt gebruikt, kan bij het drukprocédé waarmee de deklaag 3 wordt aangebracht, op het veiligheidspapier 1 tevens een echtheidscode 5 worden aangebracht, die door een detectie-inrichting wordt waargenomen als een opeenvolging van lichte en donkere posities. Deze 10 echtheidscode wordt buiten het gebied geplaatst waar vervalsingen kunnen voorkomen. De echtheidscode 5 verschaft een kenmerk met behulp waarvan namaak snel kan worden gedetecteerd. Voorts kan de echtheidscode 5 informatie bevatten, bijvoorbeeld informatie over het veiligheidspapier, de identiteit van de 15 drukker of dergelijke.

Uitvoeringsvormen van het veiligheidspapier 1 met een beperkt ondoorlatende deklaag 3 en/of een echtheidscode 5 hebben het voordeel dat niet alleen een vervalsing maar ook namaak kan worden gedetecteerd. In geval van namaak van een 20 document door fotokopiëren, drukken of printen zal het nagemaakte document niet de verwachte hoeveelheid emissiestra-ling afgeven resp. zal niet de verwachte echtheidscode worden gedetecteerd.

Het is mogelijk de deklaag 3 slechts op die plaatsen 25 van het veiligheidspapier 1 aan te brengen waar fraudegevoelige gegevens worden aangebracht. In geval van overschrijvingsformulieren wordt de deklaag bijvoorbeeld aangebracht op de plaatsen waar naam, rekeningnummer en bedrag moeten worden ingevuld.

In de Fig. 3 en 4 is sterk schematisch een inrichting 30 voor het detecteren van vervalsingen en/of namaak van documenten weergegeven die is voorzien van een stralingsbron 6 en een detectie-element 7. De stralingsbron 6 omvat bij voorkeur een lagedruk-kwiklamp met een emissiegolflengte tussen 250-260 nm, waarbij vóór de kwiklamp een UVC banddoorlaatfilter 35 wordt geplaatst. Hierdoor geeft de stralingsbron 6 een excitatiestraling af met een golflengte van circa 254,3 nm.

Zoals uit de Fig. 3 en 4 blijkt, kan het detectie-element zowel aan dezelfde zijde als de stralingsbron 6 als aan i n ') : Qc.fi ! V L· I b 'b de tegenoverliggende zijde van het veiligheidspapier 1 zijn opgesteld. Het detectie-element 7, dat een samenstel van voor de emissiegolflengte gevoelige elementen kan omvatten, I detecteert het door de fotoluminescente stof geëmitteerde licht I 5 en zet eventueel ontvangen emissiestraling om in een I detectiesignaal dat door een schematisch voorgestelde H verwerkingseenheid 8 wordt verwerkt. De verwerkingseenheid 8 I kan een geschikt geprogrammeerde microprocessor omvatten, waarmee op basis van gemeten afwijkingen van de emissiestraling 10 ten opzichte van de emissiestraling van andere documenten en/of I afwijkingen ten opzichte van gemeten waarden binnen hetzelfde document worden bepaald of sprake is van een vervalsing of H namaak. Opgemerkt wordt dat de weergegeven inrichting kan I worden ingebouwd in een apparaat voor de automatische I 15 verwerking van documenten, zoals bankgiroformulieren, cheques en dergelijke.

De uitvinding is niet beperkt tot de in het voorgaande I beschreven uitvoeringsvormen, die binnen het kader der I conclusies op verschillende manieren kunnen worden gevarieerd.

Claims (18)

1. Veiligheidspapier, voorzien van een fotolumines-cente stof, met het kenmerk, dat de fotoluminescente stof een excitatiegolflengte in het gebied van circa 220 tot 300 nm heeft en een emissiegolflengte die groter is dan het gebied van 5 de excitatiegolflengte, waarbij op ten minste een gedeelte van tenminste één zijde van het veiligheidspapier een deklaag is aangebracht, die geheel of gedeeltelijk ondoorlatend is voor straling in het gebied van de excitatiegolflengte van de fotoluminescente stof.

2. Veiligheidspapier volgens conclusie 1, waarbij de emissiegolflengte 450 nm of groter is.

3. Veiligheidspapier volgens conclusie 1 of 2, waarbij de fotoluminescente stof een anorganische stof is, die ongevoelig is voor zuren, basen en organische oplosmiddelen 15 en/of aan het veiligheidspapier verankerd is zodanig dat de verankering ongevoelig is voor zuren, basen en organische oplosmiddelen.

4. Veiligheidspapier volgens conclusie 1, 2 of 3, waarbij de fotoluminescente stof Y2Ü3:Eu, CaS:Ce,

20 SrGa2S4:Eu, (Mg) 2P2Ü7:Eu of Zn2SiC>4:Mn is.

5. Veiligheidspapier volgens één der voorgaande conclusies, waarbij de deklaag op ten minste een voorafbepaald gedeelte beperkt ondoorlatend is voor straling in het gebied van de excitatiegolflengte van de fotoluminescente stof, 25 waarbij de deklaag bij voorkeur een bepaalde beperkte ondoorlatendheid heeft.

6. Veiligheidspapier volgens volgens één der voorgaande conclusies, waarbij de deklaag doorlatend is voor straling in het gebied van de emissiegolflengte, bij voorkeur 30 doorlatend is voor straling met een golflengte van ten minste 340 nm.

7. Veiligheidspapier volgens één der voorgaande conclusies, waarbij in drukinkt een echtheidscode is aangebracht, welke drukinkt ten minste gedeeltelijk 35 ondoorlatend is voor straling in het gebied van de excitatiegolflengte. ' 02 1 95 6 I 10

8. Veiligheidspapier volgens volgens één der voorgaande conclusies, waarbij de gehele deklaag als drukinkt is uitgevoerd.

9. Veiligheidspapier volgens één der voorgaande 5 conclusies, voorzien van echtheidskenmerken, zoals een I watermerk, oplichtende vezels of dergelijke.

10. Werkwijze voor het vervaardigen van een veiligheidspapier volgens één der voorgaande conclusies, waarbij een fotoluminescente stof in en/of op een papier wordt 10 aangebracht, met het kenmerk, dat een fotoluminescente stof I wordt toegepast met een excitatiegolflengte in het gebied van I circa 220 tot 300 nm en een emissiegolflengte die groter is dan I het gebied van de excitatiegolflengte, waarbij op ten minste een gedeelte van ten minste één zijde van het veiligheidspapier I 15 een deklaag wordt aangebracht die ten minste gedeeltelijk ondoorlatend is voor straling in het gebied van de excitatiegolflengte.

11. Werkwijze volgens conclusie 10, waarbij de fotoluminescente stof in een inktlaag door middel van een 20 drukproces op het papier wordt aangebracht.

12. Werkwijze volgens conclusie 10, waarbij de fotoluminescente stof in een coating op het papier wordt aangebracht.

13. Werkwijze volgens één der conclusies 10-12, 25 waarbij de deklaag als drukinkt op het veiligheidspapier wordt aangebracht, waarbij bij voorkeur ten minste een echtheidscode op het veiligheidspapier wordt aangebracht.

14. Werkwijze volgens één der conclusies 10-13, waarbij de deklaag als coating op het veiligheidspapier wordt H 30 aangebracht.

15. Werkwijze voor het detecteren van een vervalsing H en/of namaak van een document, waarbij het document vanaf een H zijde wordt bestraald met een excitatiegolflengte in het gebied H van circa 220 tot 300 nm en een emissie wordt gedetecteerd met 35 een golflengte groter dan 300 nm, welke emissie aan dezelfde of tegenoverliggende zijde wordt gedetecteerd, waarbij de waarde van de gedetecteerde emissie wordt vergeleken met een referentiewaarde om een vervalsing of namaak te detecteren.

16. Werkwijze volgens conclusie 15, waarbij de referentiewaarde is verkregen van een met1 het onderzochte document overeenkomend referentiedocument, waarbij bij voorkeur de waarde vah de gedetecteerde emissie tevens wordt vergeleken 5 met waarden van gedetecteerde emissie van het onderzochte document of een uit deze waarden verkregen tweede referentiewaarde.

17. Inrichting voor het detecteren van vervalsingen en/of namaak van documenten, voorzien van een stralingsbron, 10 een detectie-element, en een verwerkingseenheid voor het verwerken van een detectiesignaal van het detectie-element, met het kenmerk, dat de stralingsbron straling met een excitatiegolflengte in het gebied van circa 220 tot 300 nm afgeeft en het detectie-element is ingericht voor het 15 detecteren van straling met een golflengte groter dan 300 nm, waarbij de verwerkingseenheid het detectiesignaal vergelijkt met een referentiewaarde om een vervalsing of namaak te signaleren.

18. Inrichting volgens conclusie 17 waarbij de 20 stralingsbron een lagedruk-kwiklamp omvat. i ' · ‘ V, v— 1