NL1017773C2

NL1017773C2 - Versterker-mixer inrichting.

Info

Publication number: NL1017773C2
Application number: NL1017773A
Authority: NL
Inventors: Paulus Thomas Maria Van Zeijl
Original assignee: Ericsson Telefon Ab L M
Priority date: 2001-04-04
Filing date: 2001-04-04
Publication date: 2002-10-07
Also published as: US7109795B2; ATE411640T1; WO2002082635A1; EP1378056B1; DE60229368D1; EP1378056A1; US20040113679A1

Description

Titel: Versterker-mixer inrichting

De uitvinding heeft betrekking op een versterker-mixer inrichting omvattende: een versterkerstructuur met ten minste één versterkeringang en ten minste één versterkeruitgang, waarbij ten minste één versterkeruitgang via een terugkoppeling is teruggekoppeld met ten minste 5 één versterkeringang, welke versterkerstructuur een mixerstructuur omvat, met ten minste één communicatief met de versterkeringang verbonden radioingang voor het ontvangen van een signaal met een radiofrequentie; ten minste één lokale ingang voor het ontvangen van een lokaal oscillator signaal; en ten minste één mixeruitgang voor het afgeven van een signaal 10 met een middenfrequentie.

Een dergelijke versterker-mixer inrichting is bekend uit de Nederlandstalige publicatie: “Een bipolaire schakelende mixer met overall tegenkoppeling”, W.Muys, afstudeerverslag 68360/1990-10, Delft University of Technology 1989.

15 In de bekende versterker-mixer inrichting is de versterkerstructuur uitgevoerd als een tweetrapsversterker waarin een Common Base (CB) bipolaire junctie transistor (BJT), waarvan de collector en emitter de versterkeruitgang vormen, is vervangen door een mixerstructuur. De mixerstructuur is uitgevoerd als een Gilbert-Cell mixer 20 en omvat twee BJT’s waarvan de emitters aan elkaar verbonden zijn. Van elk der BJT’s is de basis verbonden aan een separate lokale oscillatorbron. Deze lokale oscillatorbronnen zijn met een niet aan één der bases verbonden zijde aan elkaar verbonden en opereren in tegenfase. De aan elkaar verbonden zijden van de lokale oscillatorbronnen vervangen hierbij in de 25 versterker als het ware de basis van de CB bipolaire transistor. De collectors van de BJT’s vormen de positieve respectievelijk en de negatieve knoop van de middenfrequentie uitgang.

1017773 -2-

Nadelig aan deze bekende versterker-mixer inrichting is het energie verbruik. Dit is in het bijzonder nadelig in toepassingen met een beperkt bronvermogen, zoals mobiele telefoons, radio s of andere draadloze toepassingen. Bovendien is de bekende versterker-mixer inrichting 5 verhoudingsgewijs complex.

Het is een doel van de uitvinding te voorzien in een versterker-mixer inrichting die deze nadelen ondervangt. Daartoe beoogt de uitvinding een versterker-mixer inrichting te verschaffen die een lager energie verbruik en verhoudingsgewijs weinig componenten heeft. Volgens de uitvinding wordt 10 een versterker-mixer inrichting als bovenomschreven volgens de uitvinding daardoor gekenmerkt dat de mixerstructuur omvat: ten minste één schakelaar met een schakelaaringang welke communicatief is verbonden met de radioingang en een schakelaaruitgang, welke communicatief is verbonden met de mixeruitgang, welke schakelaaringang en 15 schakelaaruitgang in een geleidende toestand van de schakelaar elektrisch met elkaar zijn verbonden en in een niet-geleidende toestand van de schakelaar elektrisch in hoofdzaak niet met elkaar zijn verbonden en welke schakelaar in gebruik van de geleidende toestand in de niet-geleidende toestand en vice versa wordt geschakeld met het lokale oscillator signaal.

20 Een dergelijke versterker-mixer inrichting heeft een lager energie verbruik, omdat door de schakelaars vrijwel geen instelstroom stoomt en de schakelaars vrijwel alleen vermogen verbruiken bij het van de niet-geleidende toestand in de geleidende toestand of vice versa brengen. Bovendien hoeft in de inrichting voor de werking van de mixerstructuur, in 25 tegenstelling tot in de Gilbert cell mixerstructuur in de bekende versterker-mixer inrichting, geen instelstroombron voor de mixerstructuur te worden toegepast. Hierdoor wordt het aantal componenten in de schakeling verminderd, waardoor zowel het energieverbruik als de complexiteit van de versterker-mixer inrichting afnemen. Tevens kan een versterker-mixer 30 volgen de uitvinding eenvoudiger in één geïntegreerde schakeling 1017773 -3- geïmplementeerd worden, waarbij bijvoorbeeld alle transistoren zijn uitgevoerd als veld effect transistoren (FETs) en de overige componenten uitsluitend van een passief type, zoals weerstanden, spoelen en condensatoren zijn.

5 Specifieke uitvoeringsvormen van de uitvinding zijn neergelegd in de afhankelijke conclusies.

Verdere aspecten, details en uitvoeringsvormen van de uitvinding zullen worden besproken aan de hand van de in de tekening getoonde figuren.

10 Fig. 1 toont een blokdiagram van een tweeport inrichting.

Fig. 2 toont een blokdiagram van een eerste voorbeeld van een uitvoeringsvorm van een versterker-mixer inrichting volgens de uitvinding.

Fig. 3 toont een schakelschema van een tweede voorbeeld van een uitvoeringsvorm van een versterker-mixer inrichting volgens de uitvinding.

15 In de navolgende beschrijving is gebruik gemaakt van het concept van een miller. Dit concept is hieronder uitgelegd aan de hand van de in fig. 1 getoonde tweepoort. De in fig. 1 getoonde tweepoort heeft een ingang met een positief inganscontact i+ en een negatief ingangscontact i\ Een uitgang van de tweepoort wordt gevormd door een positief uitgangscontact u+ met 20 een negatief uitgangscontact u\ De parameters A,B,C en D zijn bepaald door de onderstaande vergelijkingen: 1/A =1 jj-\ (spanningsversterking); ' /„=o (i \ 1/B = -r- (transadmittantie); (u \ l/C = —— (transimpedantie); 1017773 -4- (j \ 1/D = -γ- (stroomversterking).

Hierin is Ui het spanningsverschil van het ingangssignaal tussen het positieve ingangscontact i+en het negatieve ingangscontact i\ Ii is de stroom van het ingangssignaal in de richting van de met Ii aangeduide pijl. Uu is 5 het spanningsverschil van het uitgangssignaal tussen het positieve uitgangscontact u+ en het negatieve uitgangscontact u\ Iu is de stroom van het uitgangssignaal in de richting van de met Iu aangeduide pijl. De relatie tussen de ingangs- en uitgangssignalen kan worden beschreven door de onderstaande matrixvergelijking: 10 H-P T-l

UJ C x>l/J

Afgeleid kan worden dat de ingangs- en uitgangsimpedanties gelijk zijn aan:

AZ.+B

Z=—5-

' CZ,+D

„ DZ,+B

“ CZS + A

15 In deze impedantievergelijkingen is Zi de ingangsimpedantie van de tweepoort; Zu de uitgangsimpedantie van de tweepoort; Zi de belastingsimpedantie en Zs de bronimpedantie.

In deze aanvrage wordt onder een nuller verstaan: een tweepoort van het in fig 1 getoonde type, waarbij de parameters A,B,C en D in hoofdzaak 20 oneindig klein zijn of in de specifieke implementatie als zodanig te zijn beschouwen.

In fig. 2 is een versterker-mixer inrichting VM getoond. De versterker-mixer inrichting VM omvat een versterkerstructuur V. De versterkerstructuur V heeft een versterkeringang en een versterkeruitgang.

25 De versterkeringang wordt gevormd door een positief ingangscontact i+ en een negatief ingangscontact i\ Aan de versterkeringang kan een 1017773 -5- radiofrequent (r.f.) signaal worden aangeboden. Het r.f. signaal kan worden aangeboden aan de versterkeringangscontacten i+, r als een elektrische stroom of een spanningsverschil tussen het positieve ingangscontact i+ en het negatieve ingangscontact i\ De versterkerstructuur versterkt vervolgens 5 het r.f. signaal en voert het uit naar de versterkeruitgang van de versterkerstructuur V die wordt gevormd door een positief uitgangscontact u+ en een negatief uitgangscontact u\

De versterkerstructuur kan elk soort versterkerstructuur zijn, bijvoorbeeld een differentiële versterker, een vermogen versterker, een 10 transadmittantieversterker of een transconductantieversterker.

Het positieve uitgangscontact u+ is door middel van weerstand R3 teruggekoppeld aan het negatieve ingangscontact i'. Het is ook mogelijk om, daarnaast of in plaats ervan, het negatieve uitgangscontact terug te koppelen met het positieve ingangscontact, al dan niet via een 15 koppelimpedantie Z4, zoals in fig. 2 is aangegeven met stippellijnen 1. Het zal duidelijk zijn, dat de terugkoppeling van elk type kan zijn en dat de terugkoppeling direct of indirect, met één of meerdere koppelingselementen kan zijn uitgevoerd.

De versterkerstructuur V omvat een mixerstructuur MX. Het r.f.

20 signaal dat aan de versterkeringangscontacten i+,i- wordt aangeboden, wordt in het inwendige van de versterkerstructuur V naar een radioingang r.f. van de mixerstructuur MX gevoerd, zoals is aangegeven met stippellijnen 2,3. In de mixer wordt het r.f. signaal gemengd met een lokaal oscillator (l.o.) signaal. Dit mengen resulteert in een signaal van middenof 25 intermediate frequenctie (i.f.), dat aan een mixer uitgang wordt aangeboden. De mixer uitgang wordt in de in fig. 2 getoonde versterker-mixer inrichting gevormd door een positief i.f. contact IF+ en een negatief i.f. contact IF\

De mixerstructuur MX omvat twee schakelaars SI en S2. De 30 schakelaars S1,S2 hebben elk een schakelaaringang Sin en een 1017773 -6- schakelaaruitgang Sout. De schakelaaringangen Sin zijn communicatief verbonden met de radioingang van de mixerstructuur MX, waardoor het r.f. signaal naar de schakelaars wordt gevoerd. ïn de figuur is ue schakelaar SI in een geleidende toestand waarin de schakelaaringang Sin geleidend is 5 verbonden met de schakelaaruitgang Sout, terwijl de schakelaar S2 in een niet-geleidende toestand is waarin de schakelaaringang Sin geen geleidende verbinding heeft met de schakelaaruitgang Sout. De schakelaars worden in gebruik van de ene toestand naar de andere toestand en vice versa geschakeld met een lokale oscillator signaal door het LO signaal dat via een 10 positief lokaal contact LOp en een negatief lokaal contact LOn naar de schakelaars wordt gevoerd. Hierdoor wordt het signaal dat wordt aangeboden aan de schakelaaringangen Sin gemixt met het lokale oscillator signaal, hetgeen resulteert in een i.f. signaal. Dit signaal kan aan de schakelaaruitgangen Sout worden afgetapt en via de 15 mixeruitgangscontacten IF- en IF+ verder gebruikt worden. Het zal duidelijk zijn dat de specifieke wijze waarop het schakelen wordt uitgevoerd afhangt van het in de mixerstructuur gebruikte type schakelaar.

Door het gebruik van een mixerstructuur met schakelaars verbruikt de mixerstructuur vrijwel alleen vermogen indien de schakelaars in de 20 geleidende toestand zijn. Bovendien heeft een dergelijke mixerstructuur geen instelstroom nodig, en is geen instelstroombron nodig. Tevens heeft een dergelijke structuur de eigenschappen van een miller. Dit maakt het relatief eenvoudig om de versterkerkarakteristiek te beschrijven en in een circuit te implementeren.

25 Het zal duidelijk zijn dat de in de bekende versterker-mixer inrichting gebruikte Gilbert cel slechts functioneert indien door de mixertransistoren een instelstroom van de collector naar de emitter loopt. Deze instelstroom is een gelijkstroom en wordt verkregen door een aan de emitters verbonden instelstroombron. Indien aan de bases van de 30 mixertransistoren in de Gilbert cel het LO signaal wordt aangeboden en bij 1017773 -7- de emitters het r.f. signaal over de instelstroom heen wordt gesuperponeerd, dan zal aan de collector zijde het i.f. signaal in de vorm een stroom gesuperponeerd op de instelstroom verkregen worden. Gebruik van een mixerstructuur volgens de uitvinding maakt het mogelijk de 5 instelstroombron achterwege te laten omdat het r.f. signaal gemixt wordt door het van de geleidende toestand in de niet-geleidende toestand en vice versa brengen van de schakelaars.

De schakelaaruitgangen Sout van de schakelaars SI en S2 zijn door weerstanden Rlen R2 aan elkaar gekoppeld. De schakelaars worden ten 10 opzichte van elkaar in hoofdzaak tegenfase geschakeld, waardoor aan de met elkaar gekoppelde contacten van de weerstanden R1 en R2 een r.f. signaal wordt verkregen, dat kan worden uitgevoerd naar de versterkeruitgang, in de figuur naar het positieve uitgangscontact u+. Het zal duidelijk zijn, dat het mogelijk is om de signalen op andersoortige wijze 15 te combineren, bijvoorbeeld door middel van spoelen, condensatoren, extra versterkertrappen of andere meer complexe elektrische componenten.

In het in fig. 3 getoonde tweede voorbeeld van een uitvoeringsvorm van een versterker-mixerinrichting volgens de uitvinding zijn de schakelaars uitgevoerd als veld effect transistoren (FET). In de in fig. 3 20 getoonde versterker-mixer inrichting VM is de versterkerstructuur V een tweetraps versterker, waarin een eerste trap wordt gevormd door een differentiële versterker DV en een tweede trap door de mixerstructuur MX.

De differentiële versterker DV wordt gevormd door twee n-type Metaal Oxide Silicium (MOS) FETs TV1 en TV2, waarvan de sources met 25 elkaar en een stroombron I zijn verbonden. De drains van de transistoren TV1 en TV2 zijn door weerstanden R9 resp. R12 verbonden met een voedingsspanning VCC en vormen de uitgangscontacten van de eerste versterker trap. De gates van de transistoren vormen de ingangscontacten i+,i- van de versterker-mixer inrichting.

1017773 -8-

De drains van de transistoren TV1 en TV2 zijn elk verbonden aan een paar schakelaars SI en S2 resp S3 en S4 van de mixerstructuur MX. De schakelaars S1-S4 zijn n MOS FET’s, waarvan de spanning over de gate wordt geschakeld met de lokale frequentie. De spanning over de gate is 5 daarbij zodanig ingesteld dat de FETs S1-S4 in het triode gebied werkzaam zijn, waardoor de FETs als schakelaar fungeren. De schakelaaringangen Sin worden gevormd door de drains van de FETs en de schakelaaruitgangen Sout worden door de sources gevormd. Van elk transistorpaar S1,S2 resp S3,S4 worden de transistoren ten opzichte van elkaar in tegenfase 10 geschakeld, doordat de gate van de ene transistor aan het negatieve lokale contact LOn en de gate van de andere transistor aan het positieve lokale contact LOp is verbonden. Weerstanden R1 en R3 resp. R5 en R7 combineren de i.f. signalen van elk paar op soortgelijke wijze als de weerstanden R1 en R2 in fig.2, waardoor de met elkaar verbonden contacten 15 van de weerstanden R1,R3 resp. R5 en R7 het negatieve uitgangscontact u-resp. het positieve uitgangscontact u+ van de twee traps versterker vormen. Aan deze uitgangscontacten is het versterkte r.f. signaal beschikbaar. In de in fig. 3 getoonde versterker-mixer inrichting VM, zijn het negatieve uitgangscontact u~ resp. het positieve uitgangscontact u+ teruggekoppeld 20 naar de ingangscontacten i+ resp r door weerstand R10 en condensator Cl resp. weerstand Ril en condensator C2. Condensatoren Cl en C2 zorgen in de terugkoppeling ervoor dat er door de FETs S1-S4 geen instelstroom loopt.

Doordat de versterkertransistoren TV1 en TV2 in tegenfase worden geschakeld (het r.f. signaal wordt gebalanceerd aangeboden aan de 25 ingangscontacten i+,i ), hebben de i.f. signalen van de FETs SI en S4 dezelfde fase. Het rdt FET S4 komende signaal wordt met twee maal 180 graden faseverschil ten opzichte van het FET SI signaal geschakeld; een eerste maal met 180 graden faseverschil door FET TV2 ten opzichte van FET SI en een tweede maal met 180 graden faseverschil door het negatieve 30 lokale ingangscontact LOn ten opzichte van het positieve lokale 1017773 -9- ingangscontact LOp. Dit resulteert in een totaal faseverschil van 360 graden, hetgeen gelijk is aan een faseverschuiving van 0 graden. Op gelijke wijze zijn de i.f. signalen van de FET’s S2 en S3 in fase gelijk en heeft het een faseverschil van 180 graden met het i.f. signaal van de FETs SI en S4.

5 Hierdoor kunnen de i.f. signalen met gelijke fase gecombineerd worden. Dit is in de inrichting in fïg. 3 uitgevoerd door de weerstanden R2 en R8 resp.

R4 en R6. Hierdoor wordt een gebalanceerd i.f. signaal verkregen aan de mixeruitgang.

Beide mixeruitgangscontacten IF·, IF+ zijn verbonden met aarde door 10 een condensator C3 resp. C4, waardoor ongewenste frequentiecomponenten uit het i.f. signaal gefilterd worden.

De uitvinding is niet beperkt tot de getoonde uitvoeringen. Verschillende varianten zullen na het voorgaande voor de gemiddelde vakman voor de hand liggen. Het zal duidelijk zijn dat de ingangscontacten 15 en uitgangscontacten op elke wijze met elkaar verbonden kunnen zijn. In het bijzonder zal het voor de hand liggen de contacten op de wijzen zoals bekend uit E.H. Nordholt, “The design of high performance negative feedback amplifiers” en de wijzen zoals bekend uit de Nederlandstalige octrooipublicatie 87 01026, in deze aanvrage geïncorporeerd door referentie, 20 uit te voeren.

Het ligt tevens voor de hand transistors in de versterkerinrichting en/of de mixerstructuur uit te voeren in een complementaire versie, waarbij bijvoorbeeld de N-typen FETs zijn vervangen door P-type FETs en vice versa Tevens ligt het voor de hand transistors van een bepaald type door 25 een ander type te vervangen, bijvoorbeeld FET door BJT. Het ligt eveneens voor de hand om de getoonde weerstanden te vervangen door capaciteiten en inducties. Ook zal het voor de vakman duidelijk zijn dat de versterkerstructuur en/of de mixerstructuur op andere wijze uitgevoerd kunnen worden, bijvoorbeeld door extra versterkertrappen in de vorm van 1017773 -10- transistors toe te voegen of extra nullers toe te voegen. Bovendien is het niet noodzakelijk om de versterkers uit te voeren als nullers.

De uitvinding is niet beperkt tot een geïntegreerde schakeling of een bepaalde topologie. In het bijzonder kan een versterker-mixerschakeling 5 volgens de uitvinding worden uitgevoerd in als een samenstel van discrete componenten of een, in elk geval deels, geïntegreerde schakeling van Complementair Metaal Oxide Silicium (CMOS), merged CMOS and bipolair (Bi-CMOS), Silicium Germanium (SiGe), Galium Arsenide (GaAs) of soortgelijke structuren.

10 Tevens ligt het voor de hand om de optelling van RF en IF signalen niet met weerstanden te realiseren, maar bijvoorbeeld met actieve componenten zoals MOS of BJT devices .

* 1017773

Claims

1. Versterker-mixer inrichting omvattende: een versterkerstructuur met ten minste één versterkeringang en ten minste 5 één versterkeruitgang, waarbij ten minste één versterkeruitgang via een terugkoppeling is teruggekoppeld met ten minste één versterkeringang, welke versterkerstructuur een mixerstructuur omvat, met ten minste één communicatief met de versterkeringang verbonden radioingang voor het ontvangen van een signaal met een 10 radiofrequentie; ten minste één lokale oscillator ingang voor het ontvangen van een lokale oscillator signaal; en ten minste één mixeruitgang voor het afgeven van een signaal met een middenfrequentie, 15 met het kenmerk dat de mixerstructuur omvat: ten minste één schakelaar met een schakelaaringang welke communicatief is verbonden met de radioingang en 20 een schakelaaruitgang, welke communicatief is verbonden met de mixeruitgang, welke schakelaaringang en schakelaaruitgang in een geleidende toestand van de schakelaar elektrisch met elkaar zijn verbonden en in een niet-geleidende toestand van de schakelaar elektrisch in 25 hoofdzaak niet met elkaar zijn verbonden en welke schakelaar in gebruik van de geleidende toestand in de niet-geleidende toestand en vice versa wordt geschakeld met het lokale oscillator signaal. 1017773 -12-

2. Versterker-mixer inrichting volgens conclusie 1, waarin de mixerstructuur ten minste twee schakelaars omvat, welke in gebruik ten opzicnte van ernaar in hoofdzaak in tegenfase met het lokaal oscillator signaal worden geschakeld en van welke schakelaars de 5 schakelaaruitgangen met elkaar zijn verbonden via ten minste één verbindingscomponent, waarbij een niet aan de schakelaaruitgangen verbonden uitgangscontact van de verbindingscomponenten ten minste één van de versterkeruitgangen vormt.

3. Versterker-mixer inrichting volgens conclusie 2, waarin de versterkerstructuur een differentiële versterker omvat, waarvan ten minste één ingang is verbonden met de ten minste ene versterkeringang en waarin de mixerstructuur ten minste vier schakelaars omvat, van welke ten minste vier schakelaars ten minste één eerste in tegenfase geschakeld paar is 15 verbonden met een positief uitgangscontact van de differentiële versterker en ten minste één tweede in tegenfase geschakeld paar is verbonden met een negatief uitgangscontact van de differentiële versterker.

4 Versterker-mixer inrichting volgens één der voorgaande conclusies, 20 waarin de versterkerstructuur een eerste versterker en een tweede versterker omvat en waarin een ingang van de eerste versterker een eerste ingangscontact van de versterkerstructuur vormt en een ingang van de tweede versterker een tweede ingangscontact van de versterkerstructuur vormt. 25

5. Versterker-mixer inrichting volgens conclusie 3, waarin de eerste versterker en de tweede versterker gebalanceerd met elkaar zijn verbonden

6. Versterker-mixer inrichting volgens conclusie 5, waarin een ingang 30 van de eerste versterker door een eerste kruiskoppeling met een uitgang 1017773 -13- van de tweede versterker is verbonden en een ingang van de tweede versterker door een tweede kruiskoppeling is verbonden met een uitgang van de eerste versterker.

7. Versterkermixer inrichting volgens conclusies 5 of 6, waarin de eerste versterker en de tweede versterker tevens met elkaar zijn verbonden door een parallelle koppeling, welke een ingang of een uitgang van de eerste versterker verbindt met een corresponderende ingang of uitgang van de tweede versterker. 10

8. Versterker-mixer inrichting volgens één der voorgaande conclusies, waarin de koppelingen uitsluitend passieve elektrische componenten omvatten.

9. Versterker-mixer inrichting volgens één der voorgaande conclusies, waarin de versterkerstructuur in hoofdzaak is uitgevoerd als ten minste één miller structuur.

10. Versterker-mixer inrichting volgens één der voorgaande conclusies, 20 waarin ten minste één van de schakelaars een FET transistor is, waarvan de gate de lokale ingang vormt en de source en de drain de schakelaaringang respectievelijk de schakelaaruitgang vormen.

11. Versterker-mixer inrichting volgens één der voorgaande conclusies, 25 waarin ten minste één van de schakelaars een FET transistor is, waarvan de gate de lokale ingang vormt en de drain en de source de schakelaaringang respectievelijk de schakelaaruitgang vormen.

12. Werkwijze voor het versterken en mengen van een signaal, 30 omvattende: - 1017773 -14- het versterken van een ingangssignaal, omvattende: het ontvangen van het ingangssignaal; het tot een versterkt signaal versterken van het ingangssignaal; het als uitgangssignaal uitvoeren van het versterkte signaal; 5 het als ingangssignaal terugvoeren van het uitgangssignaal; welk versterken tevens omvat: het ontvangen van een signaal met een radiofrequentie; het ontvangen van een lokale oscillator signaal van lokale oscillator frequentie; en 10 het tot een signaal van middenfrequentie mengen van het signaal met radiofrequentie met het lokale oscillator signaal en het uitvoeren van het signaal van middenfrequentie; met het kenmerk dat het mengen omvat: 15 het met de lokale oscillator frequentie schakelen van ten minste één schakelaar van een geleidende toestand van de schakelaar, waarin een schakelaaringang waar het signaal met radiofrequentie wordt aangeboden en een schakelaaruitgang waar het signaal met middenfrequentie wordt uitgevoerd elektrisch met elkaar zijn 20 verbonden, naar een niet-geleidende toestand van de schakelaar waarin de schakelaaringang en de schakelaar uitgang elektrisch in hoofdzaak niet met elkaar zijn verbonden en vice versa 1017773