NL1003158C1 - Contactlens alsmede werkwijze voor het vervaardigen daarvan. - Google Patents

Description

Contactlens alsmede werkwijze voor het vervaardigen daarvan.

De uitvinding heeft betrekking op een niet rotatie-synunetrische contactlens, voorzien van positie-stabiliserende middelen om de ge-5 bruikspositie van de lens op het hoornvlies te stabiliseren, welke middelen omvatten ten minste twee verhogingen.

Een dergelijke contactlens is bekend uit de Europese octrooiaanvrage 0 042 023. Bij o.a. bifocale lenzen en andere lenzen, die niet rotatie-symmetrisch zijn, is het van belang op enigerlei wijze 10 de positie van een dergelijke lens op de cornea te fixeren. In bovengenoemde Europese octrooiaanvrage wordt voorgesteld op de horizontale symmetrieas verhogingen aan te brengen. Daardoor wordt steeds bij het sluiten van de oogleden stabilisatie bereikt. De hoogte van deze verhogingen ten opzichte van het overige deel van de lens ligt tussen 15 0,1 en 0,2 mm.

Voorwaarde voor het goed functioneren van een dergelijke constructie is, dat de gebruiker voldoende vaak de oogleden sluit.

Daarbij vindt uitsluitend stabilisatie van de lens tijdens de sluitbeweging van de ogen plaats en vindt bij geopende ogen geen 20 correctie plaats. Indien de tijd tussen het twee maal knipperen verhoudingsgewijs aanzienlijk is, werkt dergelijke stabilisatie onvoldoende .

Vermindering van de hoogte is niet mogelijk gebleken omdat in dat geval niet voldoende verzekerd kan worden dat de lens zich steeds 25 in de juiste positie bevindt. Daarom hebben dergelijke lenzen geen algemene ingang gevonden.

Gebruik van nokken is bij de verhoudingsgewijs kleinere zgn. 'harde contactlens' niet mogelijk, omdat een dergelijke lens vrij van het onder-ooglid ligt.

30 Een andere in de stand der techniek bekende constructie wordt in het Duitse Gebrauchsmuster G 70 34 876.4 beschreven. Daarbij is de onderzijde van de lens van een verdikking voorzien. Op deze wijze is het zwaartepunt van de lens niet langer in het centrum gelegen, maar bevindt zich aan een zijde. De contactlens die op de cornea drijft, 35 zal de neiging hebben zich zodanig te positioneren dat dit zwaarste punt zich aan de onderzijde bevindt.

Om voldoende massa te verkrijgen, zijn de verdikkingen met aanzienlijke hoogte en breedte uitgevoerd. Dit leidt tot irritatie van 1 0031 58 2 het onderste ooglid. Om dit probleem te vermijden is voorgesteld andersoortige verdikkingen, zoals prisma's, in de contactlens aan te brengen. Het prisma heeft niet aleen een aanzienlijke dikte-toename in het onderste deel van de lens tot gevolg, maar leidt ook tot een 5 zogenaamde optische beeldhoogtesprong, waarbij de gebruiker een optisch hoogteverschil krijgt ten opzichte van het andere oog. Dit verschil kan wel 2 cm per meter bedragen en is bijzonder hinderlijk. Doordat de dikte van de lens toeneemt, zal de zuurstofdoorlaatbaarheid en draagcomfort verminderen.

10 Het doel van de onderhavige uitvinding is de hierboven beschre ven nadelen te vermijden en in een verbeterde stabilisatie van de contactlens te voorzien.

Dit doel wordt bij de hierboven beschreven contactlens verwezenlijkt doordat 15 - deze verhogingen boven de horizontale as van de lens zijn aan gebracht, deze verhogingen een hoogte hebben tussen 0,05 en 0,1 mm en verdere stabilisatiemiddelen aanwezig zijn aangebracht in het benedendeel van de lens en omvattende een deel met verhoogd gewicht.

20 Door de thans voorgestelde constructie wordt zowel dynamische als statische stabilisatie verkregen. De dynamische stabilisatie wordt door de verhogingen bewerkstelligd. Deze hebben echter in tegenstelling tot de stand der techniek een verhoudingsgewijs geringe omvang, omdat indien deze verhogingen te hoog worden gekozen de lens 25 zich niet meer naar een centrale positie zal bewegen na de knipper-slag, doordat het boven-ooglid de lens zal vasthouden. Door de verhoudingsgewijs lage verhogingen zal geen irritatie worden ondervonden. De gewichts-verhogende stabilisatiemiddelen dienen voor de statische stabilisatie. Deze kunnen eveneens beperkter zijn uitgevoerd 30 zodat de hierboven beschreven daarmee samenhangende nadelen niet optreden.

Door het boven de horizontale as positioneren van de nokken wordt ten alle tijde een zekere positie - oriëntatie gewaarborgd doordat deze nokken voortdurend licht tegen het boven-ooglid aanlig-35 gen of er iets onder zitten. Hierdoor zal ook bij geopend oog de lens in combinatie met de verzwaring onderin in positie blijven. Bovendien is gebleken, dat de boven-oogleden een grotere slag maken dan de onder-oogleden en daardoor de lens voor het grootste deel tijdens een 1003158 3 knipperslag bedekken. Met name bij harde lenzen, d.w.z. lenzen met verhoudingsgewijs kleine diameter, zijn verhogingen boven de horizontale as van voordeel, omdat deze verhogingen niet of nauwelijks door het onderste ooglid worden bereikt.

5 De hierboven beschreven statische stabilisatiemiddelen kunnen alle in de stand der techniek bekende vormen hebben, zoals nokken en prisma's. Bovendien kunnen deze uitgevoerd zijn als de omtreksrand-verdikking. Combinaties van deze varianten zijn mogelijk.

Omdat een omtreksrandverdikking een lager gewicht kan hebben 10 vanwege de aanwezigheid van de dynamische stabilisatiemiddelen kan voorzien worden in een overgangsgebied tussen deze omtreksrandverdikking en het overige deel van de lens. Daardoor wordt in tegenstelling tot de constructie beschreven in het bovengenoemde Duitse Gebrauchs-muster G 70 34 876.4 niet langer een irritatie ondervonden door de 15 abrupte overgang. Bij de constructie volgens dit Duitse Gebrauchsmus-ter is echter een dergelijke overgang onvermijdelijk vanwege de hoeveelheid massa die in de omtreksrandverdikking moet worden ingébracht. Dit overgangsgebied kan een sinusvormige gedaante hebben, d.w.z. dat de overgangen bijzonder vloeiend zijn.

20 De hoogte van de omtreksrandverdikking ligt bij voorkeur tussen 0,1 en 0,4 mm.

Het overgangsgebied dat hierboven beschreven is, kan verhoudingsgewijs lang zijn en liggen tussen + 20-90° en 260°, waarbij de verticale as 0° omvat.

25 Gebleken is dat een op deze wijze uitgevoerde lens bijzonder comfortabel te dragen is.

De uitvinding heeft eveneens betrekking op een contactlens, omvattende een meerfocale lens, met in het benedendeel een leesdeel en in het bovendeel een andere lens. In de stand der techniek is het 30 bekend in het midden van de lens een deel met kleinere kromtestraal aan te brengen. Dit deel met kleinere kromtestraal wordt als het ware op een groter deel met een grotere kromtestraal gelegd. Dit is een rotatiesymmetrische lens waarbij de noodzaak van stabilisatiemiddelen niet noodzakelijk is. Doordat er een scherpe knik ontstaat ter plaat-35 se van de overgang R1rrr-R.TrtT. ontstaan en veel reflecties, daardoor zijn de optische eigenschappen van deze lens onvoldoende.

Bovendien zijn uit de stand der techniek constructies bekend waarbij een leesdeel in het lensmateriaal is ingesmolten of ingegoten 1003158 4 of op de voorzijde als een halve maan is aangebracht. Dergelijke systemen kunnen alleen werken indien de lens volledig kan bewegen van veraf naar dichtbij. Het leesdeel bedekt indien de lens op de cornea ligt ongeveer 50% van de pupil. Om een ongestoord beeld te verkrij-5 gen, zal de lens naar beneden moeten bewegen tot op of onder het beneden-ooglid. Voor het lezen moet de lens weer omhoog. Deze systemen hebben als kenmerk dat de optische assen niet gelijk liggen, waardoor altijd een beeldsprong optreedt. Dit veroorzaakt onrust bij de drager en klachten over dubbel-zien en schaduwbeelden.

10 Bij een ander systeem blijft de optische as gelijk liggen. Deze ligt precies in het hart. Als nadeel kan genoemd worden dat de verdeling verte-deel / nabij-deel 50% is en de lens door deze constructie zeer dik wordt. Daardoor ontstaat een oncomfortabel hoogteverschil.

15 Daarom is het doel van de onderhavige uitvinding in een multi- focale lens te voorzien, die bivisuele eigenschappen heeft zonder de aanwezigheid van een knik of dergelijke overgang waardoor hinderlijke reflekties in de richting van de optische as of een beeldsprong ontstaan en welke lens zodanige eigenschappen heeft dat geen grote 20 beweging op de cornea nodig is om de functie veraf en lezen te kunnen vervullen.

De hierboven beschreven problemen kunnen volgens de uitvinding vermeden worden doordat de buitenbegrenzing van het leesdeel ligt op of binnen de straal van het overige deel van de lens. Het 25 leesgedeelte wordt uit het overige deel van de lens genomen. D.w.z. in plaats van de lens van een verdikking te voorzien voor het leesdeel, wordt deze van een verdunning voorzien. Daardoor kan in een bijzonder geleidelijke overgang tussen lees- en vertedeel voorzien worden, waardoor irritatie beeldsprong en reflectie worden vermeden. 30 De lens behoeft niet meer te bewegen dan een normale mono-focale lens omdat de verhouding in de optiek veraf/nabij optimaal kan worden gekozen. Een verhouding met 30-40% leesdeel en 60-70% verafdeel is een goede waarde. In het hart van de lens bestaat geen overgang omdat de twee krommingen ter plaatse van de overgang in elkaar overgaan, 35 d.w.z. de hoek waaronder beide krommen elkaar raken, is gelijk. Het hoogteverschil, dat verderop in het oppervlak ontstaat, wordt sinusvormig tot nul afgebouwd. Daardoor kan een lens bijzonder dun uitgevoerd worden, zodat tevens de zuurstofdoorlatendheid van de lens 10031 58 5 optimaal is.

De hierboven beschreven positie-stabiliserende middelen zijn bijzonder goed in combinatie met de zojuist beschreven bifocale lens toe te passen. Begrepen dient echter te worden, dat een dergelijke 5 bifocale lens van andere stabiliserende middelen voorzien kan zijn.

Volgens een verdere uitvoering van de uitvinding is in een meerfocale lens voorzien die op gebruikelijke wijze aan de onderzijde voorzien is van een leesdeel. Volgens de uitvinding is tenminste een extra leesdeel aanwezig dat tegenoverliggend (ten opzichte van de 10 hartlijn van de lens) ten opzichte van het eerste leesdeel aangebracht is. Dit extra leesdeel kan een sterkte hebben gelijk aan het eerste leesdeel of daarvan afwijkend.

Bij voorkeur wordt een dergelijke lens van de positie-stabili-serrende middelen, zoals hierboven beschreven, voorzien maar begrepen 15 dient te worden dat ook met andere in de stand der techniek bekende positie-stabiliserende middelen gewerkt kan worden. Gebleken is dat het menselijk oog aan de aanwezigheid van een dergelijk tweede leesdeel went, zodat de positie van de lens op het oog minder kritisch wordt.

20 De uitvinding heeft eveneens betrekking op een werkwijze voor het vervaardigen van de hierboven beschreven contactlens, omvattende het met draaien produceren, waarbij de contactlensvormling op een draaiende bewerkingshouder wordt aangebracht en aan de invloed van één of meer beitels onderworpen.

25 In de stand der techniek werden verhogingen en andere opper- vlakte-onregelmatigheden vervaardigd middels gecombineerd draai- en freesbewerkingen.

Deze behandeling maakte het vervaardigen van dergelijke lenzen bijzonder kostbaar en legde beperkingen aan de uitvoering daarvan op. 30 'Spincast' en 'moldcast' werden als alternatief genoemd. 'Spincast-ing' is een werkwijze met roterende vorm, die met vloeibaar monomeer-materiaal gevuld wordt en via ultraviolette belichting wordt het vloeibare monomeer uitgehard. Bij 'moldcast'-techniek wordt met spuitgieten een mal vervaardigd en deze wordt gebruikt als vorm voor 35 vloeibaar lensmateriaal, dat vervolgens uithardt. Dergelijke produk-tiewijzen hebben alleen zin bij grote series en zijn technisch moeilijk te verwezenlijken, doordat de matrijzen niet of zeer moeilijk te vervaardigen zijn. Een laatste mogelijkheid, die bekend is, omvat het 1003158 6 snel heen en weer bewegen van de draaibeitel om slechts een deel van het omtreksoppervlak van de lens aan te grijpen.

Het doel is de hierboven beschreven werkwijze zodanig te verbeteren dat het mogelijk wordt enkele contactlenzen of kleinere series 5 verhoudingsgewijs eenvoudig te vervaardigen.

Dit doel wordt bij een hierboven beschreven werkwijze verwezenlijkt doordat tijdens het draaien de draaiende lens aan een heen en weergaande beweging wordt onderworpen in de richting van de rotatieas teneinde tenminste een van de verhogingen, omtreksrandverdikking of 10 leeslens te vormen in een bewerking.

Daarbij beweegt de lens bij voorkeur met een zekere frequentie en slag heen en weer, zoals een frequentie van maximaal 200 Hz en een slag van ongeveer 0,3 mm. Doordat de lens beweegt en niet de beitel kunnen verschillende beitels voor verschillende bewerkingen eenvoudig 15 worden ingezet.

De uitvinding zal hieronder aan de hand van een in de tekening afgebeeld uitvoeringsvoorbeeld nader verduidelijkt worden. Daarbij tonen:

Fig. 1 een contactlens volgens de uitvinding geplaatst in een 20 oog met deels geopende oogleden;

Fig. 2 een contactlens volgens fig. 1 waarbij de oogleden gedeeltelijk gesloten zijn;

Fig. 3 een perspectivisch zij- doorsnedeaanzicht van de contactlens volgens de uitvinding; 25 Fig. 4 een dwarsdoorsnede volgens de lijn IV-IV, resp. de ver ticale as 12 van de contactlens in fig. 2 resp. fig. 1 en

Fig. 5 een verdere variant van de contactlens volgens fig. 1.

De contactlens volgens de uitvinding is in zijn geheel met 1 aangegeven. Deze ligt op een niet nader afgebeelde cornea. Het boven-30 ste ooglid is schematisch aangegeven met 2 en het onderste ooglid met 3. De contactlens omvat een verte-deel 4 en een leesdeel 5. Begrepen dient te worden, dat dit slechts een voorbeeld is en de uitvinding is ook bij andere rotatie symmetrische en niet-rotatie symmetrische lensvormen toegepast kan worden.

35 Met 6 zijn twee zich nabij de rand bevindende verhogingen aan gegeven. De hoogte daarvan ten opzichte van het overige deel van de lens is kleiner dan 0,1 mm. De contactlens is bovendien aan de onderzijde voorzien van een omtreksrandverdikking 7. Zoals meer in het 10031 58 7 bijzonder uit fig. 4 blijkt, bevindt zich tussen de omtreksrandver-dikking 7 en verhoging 6 een 'dal' vanwaaruit zich een overgangsgebied 8 met verhoudingsgewijs grote lengte naar de omtreksrandverdik-king 7 uitstrekt.

5 De verticale as van de lens is met 12 aangegeven en de horizon tale as met 13. Uitgaande van de verticale as is de bovenste positie 0°.

Het zojuist genoemde overgangsgebied 8 begint ongeveer bij 90° en eindigt bij ongeveer 135°.

10 Het is echter eveneens mogelijk de omtreksrand continu verdik kend tot aan 270° te laten stijgen en vervolgens weer in dikte te laten af nemen. De overgangen naar het hoge resp. lage deel van de lens zijn sinusvormig.

De maximale dikte van de omtreksrandverdikking 7 is bij voor-15 keur 0,4 mm.

Zoals uit de fig. 3 en 4 blijkt, is het leesdeel 5 op bijzondere wijze in de lens aangebracht. In tegenstelling tot de stand der techniek is deze door een uitsparing verwezenlijkt. De overgang naar deze uitsparing is zijdelings met 9 getoond in fig. 2 en aan de on-20 derzijde met 10.

Uit fig. 4 blijkt dat de overgang tussen het vertedeel met straal Ry en het leesdeel met straal R., bijzonder geleidelijk is. Daardoor zal het oog niet of nauwelijks geïrriteerd raken en wordt het draagcomfort verhoogd en worden beeldsprong en reflectie verme-25 den. Door deze constructie kan de lens zeer dun worden uitgevoerd waardoor de hierbovengenoemde zuurstof-doorlatendheid en het daarmee samenhangende draagcomfort optimaal is. Bovendien geeft de verdieping, die ontstaat door het aanbrengen van het leesdeel een stabiliserende werking, die komt bij verdere stabiliserende middelen, zoals 30 de hierboven beschreven nokken of omtreksrandverdikking.

Uit de figuren blijkt eveneens dat een dergelijke constructie bijzonder goed te combineren is met de hierboven beschreven stabiliserende middelen. Begrepen dient echter te worden, dat een dergelijke bifocale lens ook zonder deze stabiliserende middelen, maar met ande-35 re stabiliserende middelen uitgevoerd kan zijn.

In fig. 5 is een verdere variant van de lens volgens fig. 1 getoond. De daar gebruikte verwijzingscijfers zijn hier eveneens toegepast. Uit de tekening blijkt dat behalve het daar gebruikte

100 31 5 B

β leesdeel 5 een verder leesdeel 15 aanwezig is. Dit strekt zich iets minder ver naar de omtrek uit dan het eerste leesdeel 5. Vanzelfsprekend kan dit deel zich net zo ver of zelfs verder uitstrekken dan het eerste leesdeel 5. Door de aanwezigheid van een verder leesdeel 15 is 5 gebleken dat de positionering van de lens op het oog minder kritisch wordt. Begrepen zal dan ook worden dat hoewel in het bovenstaande voorbeeld de stabilisatiemiddelen volgens fig. 1 In combinatie met deze lens getoond zijn, andere stabilisatiemiddelen, zoals bekend in de stand der techniek, toegepast of zelfs geheel weggelaten kunnen 10 worden.

De hierboven beschreven lens is bijvoorbeeld met draaien te vervaardigen. D.w.z. geen verdere bewerkingen dan draaien worden op de lens uitgevoerd. Om leesdeel 5 te verwezenlijken, wordt de lens tijdens het draaien gestuurd heen en weer bewogen en wordt daardoor 15 slechts in gebied 5 extra materiaal verspanend weggenomen. Dit betekent dat alleen die gebieden waar de optiek van de lens aangepast moet worden, extra materiaal weggenomen wordt. De betreffende beitel voert slechts een gebruikelijke aanzetbeweging uit en beweegt niet heen en weer. Zo kan op bijzonder eenvoudige wijze het leesdeel 5 20 verwezenlijkt worden.

Hoewel de uitvinding hierboven aan de hand van een voorkeursuitvoering beschreven is, dient begrepen te worden, dat daaraan talrijke wijzigingen aangebracht kunnen worden zonder buiten het bereik van de onderhavige aanvrage te geraken. Andere soorten lenzen kunnen 25 van de hierboven beschreven stabilisatie of hierboven beschreven uitvoering door het uitsparen van delen in het lensmateriaal verwezenlijkt worden. Bovendien kan de lens in plaats van met de hierboven beschreven draaiende bewerking ook door 'spincast' of 'moldcast' vervaardigd worden.

1 0 0 31 r '

Claims (13)

1. Niet-rotatie-symmetrische contactlens (1), voorzien van po-sitie-stabiliserende middelen om de gebruikspositie van de lens op het hoornvlies te stabiliseren, welke middelen omvatten ten minste 5 twee verhogingen (6), met het kenmerk, dat deze verhogingen boven de horizontale as (13) van de lens zijn aangebracht, deze verhogingen een hoogte hebben tussen 0,05 en 0,1 mm en verdere stabilisatiemiddelen (7) aanwezig zijn aangebracht in 10 het benedendeel van de lens en omvattende een deel met verhoogd gewicht .

2. Contactlens volgens conclusie 1, waarbij die verdere stabilisatiemiddelen nokken omvatten.

3. Contactlens volgens conclusie 1 of 2, waarbij die verdere 15 stabilisatiemiddelen een perifeerprisma omvatten.

4. Contactlens volgens een van de voorgaande conclusies, waarbij die verdere stabilisatiemiddelen een omtreksrandverdikking omvatten.

5. Contactlens volgens conclusie 4, waarbij tussen het niet van 20 verdikking voorziene omtreksdeel en het van verdikking voorziene omtreksdeel een afgeschuind overgangsgebied (8) is aangebracht.

6. Lens volgens conclusie 5 of 6, waarbij de hoogte van de verdikking ligt tussen 0,1 en 0,4 mm.

7. Lens volgens conclusie 5 eventueel in combinatie met conclu-25 sie 6, waarbij de lengte van het overgangsgebied (8) tussen +20 - +90° en 260° ligt, waarbij de bovenzijde van de verticale as het 0°punt is.

8. Contactlens volgens een van de voorgaande conclusies, omvattende een meer-focale lens, met in het benedendeel een leesdeel en in 30 het bovendeel een andere lens, met het kenmerk, dat de buitenbegrenzing van het leesdeel (5) ligt op of binnen de straal Rv van het overige deel van de lens.

9. Lens volgens conclusie 8, waarbij het andere deel van de lens is uitgevoerd als verte-lens.

10. Lens volgens conclusie 8 of 9, waarbij het leesdeel aange bracht is in het gebied liggend tussen 180-225® en 360-315®.

11. Lens volgens een van de voorgaande conclusies, omvattende een leesdeel, waarbij een verder leesdeel aanwezig is liggend tegen- 100 31 ^ Λ over dat leesdeel.

12. Werkwijze voor het vervaardigen van een contactlens omvattende het met draaien produceren, waarbij de contactlensvormling op een draaiende bewerkingshouder wordt aangebracht en aan de invloed 5 van één of meer beitels onderworpen, met het kenmerk, dat tijdens het draaien de draaiende lens aan een heen en weergaande beweging wordt onderworpen in de richting van de rotatieas teneinde tenminste een van de verhogingen, omtreksrandverdikking of leeslens te vormen.

13. Werkwijze volgens conclusie 11, waarbij de lens met een 10 frequentie van ongeveer 200 Hz en een slag van maximaal ongeveer 0,3 mm heen en weer wordt bewogen. **** 1003158