NL1000934C2 - Automatische typering van rasterbeelden onder gebruikmaking van dichtheidssegmentering. - Google Patents

Description

Korte aanduiding: Automatische typering van rasterbeelden onder gebruikmaking van dichtheidssegmentering.

Deze uitvinding heeft betrekking op computersyste-5 men en meer in het bijzonder op elektronisch afgetaste rasterbeelden binnen computersystemen. Nog meer in het bijzonder heeft de uitvinding betrekking op het bepalen van een beeldtype binnen een afgetast rasterbeeld van een document.

Wanneer een document elektronisch wordt afgetast, 10 wordt de helderheid van elke stip, of elk beeldelement binnen het beeld van het document opgeslagen als een code die het toonbereik van het beeldelement vertegenwoordigt. Wanneer een monochrome aftast-inrichting wordt gebruikt, varieert het toonbereik vanaf zuiver zwart tot zuiver wit langs een grijsschaal. De code, of het grijsschaal-15 niveau, is typisch acht bits, hetgeen een toonbereik van nul tot en met 255 geeft, waarbij nul typisch zuiver zwart is en 255 typisch zuiver wit is.

Nadat een document is afgetast, moet de informatie-inhoud van de achtergrond worden gescheiden, alvorens de informatie 20 kan worden verwerkt. Een deel van dit scheidingsproces is om in elk deel van het document het type te bepalen van informatie die is afgetast. Voor monochrome aftasting is het beeld gebruikelijk bi-tonaal of continu tonaal. Voor bi-tonale beelden, zoals lijntekeningen of tekstinformatie, kan het beeld worden afgetast onder gebruikmaking 25 van een enkel bit om elk beeldelement te vertegenwoordigen. Voor continue toonbeelden, zoals foto’s, wordt normaal acht-bit grijsschaal aftasting gebruikt. Daarom is het belangrijk om het type informatie binnen het beeld te onderscheiden, zodat het beeld opnieuw kan worden afgetast onder gebruikmaking van het juiste aantal bits per 30 beeldelement om de grootste informatie-inhoud te bereiken.

Een bekende, en intuïtieve, wijze om het automatisch typeren van beelden te benaderen, is geweest om het grijsschaal-histogram te onderzoeken van het gebied dat wordt geanalyseerd. Intuïtief zou worden verwacht, dat een beeld dat inherent bi-tonaal 35 is de grijsschaalbeeldelementwaarden ervan op twee plaatsen in het histogram gegroepeerd zou hebben. Indien een bi-tonaal beeld zwart/wit 1000934 2 zou zijn, zouden de beeldelementwaarden op twee plaatsen een piek vertonen: het donkere einde van het histogram en het lichte einde van het histogram. Een inherent continu toonbeeld zou deze twee karakteristieke pieken niet hebben, maar zou in plaats daarvan continu en 5 onvoorspelbaar over het histogrambereik variëren.

Histogrammen zijn onder gebruikmaking van conventionele programmeertechnieken moeilijk te analyseren. Histogramanalyse lijkt een beeldprobleem te zijn, dat vage logica of andere technieken vereist voor robuuste interpretatie. Ook verkrijgen, afhankelijk van 10 variabelen, zoals het papiertype en de inkt die werden gebruikt om oorspronkelijk het beeld te reproduceren, bi-tonale beelden hun pieken op verschillende waarden. Een 1ijntekeningsbeeld in een krant bijvoorbeeld zal pieken in andere gebieden hebben dan hetzelfde lijntekeningsbeeld op fijn linnen papier, en dit draagt bij tot het histogram-15 analyseprobleem van het lokaliseren van de pieken. Ook hangen de histogramresultaten af van het aantal daarbij betrokken beeldelementen, zodanig dat indien een beeld uit zeer weinig dunne lijnen is samengesteld die een groot gebied op het papier omvatten, het histogram een overheersende piek in het witte gedeelte en slechts een 20 kleine piek in het zwarte gedeelte zal vertonen. Bij dit type beeld zou de donkere piek gemakkelijk bij de analyse van de gegevens verloren kunnen gaan.

Een ander probleem bij histogramanalyse is grijze ruis. Indien een beeld bestaat uit alleen zwarte inkt op een stuk 25 achtergrondpapier, zal een aftastinrichting eveneens grijze overgangs-beeldelementen opnemen langs de kanten tussen de witte en zwarte gedeelten. Daarom zal het histogram grijsschaalgegevens bevatten, zelfs wanneer er geen grijs in het feitelijke beeld is. Indien het probleem in beschouwing wordt genomen van grijze overgangsbeeldelementen bij 30 1ijntekeningaftastingen samen met het probleem van continue toonbeel den met hoog contrast, kan het soms zeer moeilijk zijn om histogrammen te onderscheiden.

Er bestaat dan ook in de techniek behoefte aan een werkwijze voor het onderscheiden van lijntekeningssecties van continue 35 toonsecties van een afgetast document. De onderhavige uitvinding voldoet aan deze en andere behoeften in de techniek.

1000934 3

Het is een aspect van de onderhavige uitvinding om een type beeld binnen een afgetast rasterbeeld van een document te bepalen.

Het is een ander aspect van de uitvinding om te 5 bepalen of het beeld bi-tonaal of continu tonaal is.

Een ander aspect is om de bitdiepte voor het opnieuw aftasten van het beeld te bepalen.

Nog een ander aspect van de uitvinding is om dichtheidssegmenterings- en erosiewerkwijzen te gebruiken om het 10 beeldtype te bepalen.

De bovenstaande en andere aspecten van de uitvinding zijn volbracht in een systeem dat een beginaftasting van een beeld in een acht-bit grijsschaalmodus bewerkstelligt, typisch met een lage resolutie, en dan de acht-bit grijsschaalgegevens analyseert 15 om te bepalen of de eindaftasting van een beeld, typisch met hogere resolutie, in een acht-bit modus of één-bit modus moet worden bewerkstelligd. Het systeem bewerkstelligd een dichtheidssegmentering met betrekking tot het grijsschaalbeeld onder gebruikmaking van een van tevoren bepaald grijsschaalbereik om een binair beeld voort te bren-20 gen. Optioneel kan een erosiebewerking met betrekking tot het binaire beeld worden bewerkstelligd om de kleinere zwarte gebieden van het beeld te verwijderen. Het systeem telt het aantal zwarte beeldelementen binnen het gebied van het document dat wordt geanalyseerd, en bepaald dan een maximale aanvaardbare beeldelementtelwaarde voor het 25 gebied, zoals bepaald door een functie van het gebied dat wordt geanalyseerd. Indien de telwaarde van de zwarte beeldelementen binnen het gebied de maximale aanvaardbare beeldelementtelwaarde overschrijdt, wordt het gebied beschouwd een continu toongebied te zijn, dat een grijsschaalaftasting vereist onder gebruikmaking van een 30 bitdiepte die geschikt is voor continue toon. Anders wordt het gebied beschouwd een lijntekening te zijn, hetgeen een binaire aftasting met een bitdiepte één vereist.

Robuustere resultaten kunnen worden verkregen door verscheidene dichtheidssegmenten en erosies onder gebruikmaking van 35 verschillende grijsschaalbereiken uit te voeren. De resultaten van deze verscheidene segmenten zijn verscheidene binaire beelden die bij 1 0 0 0 9 3 4 4 elkaar worden opgeteld onder gebruikmaking van een bitgewijze 0F-bewerking om een enkel binair beeld te vormen. De beeldelementen binnen het enkele binaire beeld worden dan geteld om het type informatie binnen het gebied onder beschouwing te bepalen.

5 De bovenstaande en andere doelen, maatregelen en voordelen van de uitvinding zullen beter worden begrepen door de volgende gedetailleerdere beschrijving van de uitvinding te lezen, die in combinatie met de volgende tekening wordt geboden, in welke tekening: 10 figuur 1 een blokschema van een de onderhavige uitvinding bevattend computersysteem laat zien; figuur 2 een voorbeeld van een beeld laat zien, dat door de onderhavige uitvinding wordt verwerkt; figuur 3 het beeld van figuur 2 laat zien, nadat de 15 uitvinding een dichtheidssegmenteringsbewerking op het beeld heeft uitgevoerd; figuur 4 het beeld van figuur 3 laat zien, nadat de uitvinding een erosiebewerking op het beeld heeft uitgevoerd; figuur 5 een stroomschema van de uitvinding laat 20 zien; figuur 6 een afbeelding laat zien, die het dicht-heidssegmenteringsproces illustreert; figuur 7 een stroomschema van het dichtheidssegmen-teringsproces laat zien; en 25 figuur 8 een stroomschema van het erosieproces laat zien.

De volgende beschrijving is van de beste thans beoogde modus van het uitvoeren van de onderhavige uitvinding. Deze beschrijving dient niet in een beperkende zin te worden opgevat, maar 30 is louter gemaakt met het doel de algemene principes van de uitvinding te beschrijven. De strekking van de uitvinding dient te worden bepaald door de aangehechte conclusies te raadplegen.

Figuur 1 laat een blokschema van de apparatuur en programmatuur van de uitvinding zien. Verwijzend nu naar figuur 1 35 bevat een computersysteem 100 een verwerkingselement 102 dat over een systeembus 104 met andere elementen van het computersysteem 100 1000934 5 communiceert. Een toetsenbord 106 staat het een gebruiker van het systeem 100 toe om opdrachten en gegevens in het computersysteem 100 in te voeren. Een muis 110 staat het de gebruiker toe om grafische informatie in het computersysteem 100 in te voeren. Een weergeefin-5 richting 108 staat het het computersysteem 100 toe om informatie aan de gebruiker van het systeem af te geven. Een schijf 112 slaat de programmatuur van de onderhavige uitvinding, alsmede alle door de onderhavige uitvinding verzamelde gegevens op. Een communicatieverbin-dingsinrichting 114 verbindt het computersysteem 100 met een document-10 aftastinrichting 116 om het de onderhavige uitvinding toe te staan informatie vanaf de aftastinrichting 116 te ontvangen en opdrachten aan de aftastinrichting te zenden om de bitdiepte voor het aftasten in te stellen.

De documentaftastinrichting 116 kan hetzij een 15 grijsschaalaftastinrichting, hetzij een kleurenaftastinrichting zijn. Een grijsschaalaftastinrichting stuurt een grijsschaalwaarde voor elk afgetast beeldelement terug. Deze waarde is typisch acht bits met een bereik van 0 tot en met 255, waarbij 0 typisch zuiver zwart is en 255 typisch zuiver wit is, ofschoon andere aftastinrichtingen een ander 20 aantal bits voor elk beeldelement kunnen gebruiken. Kleurenaftastin-richtingen sturen drie waarden, rood, groen en blauw, voor elk beeldelement terug, en elke waarde heeft een bereik van 0 tot en met 255.

Een geheugen 118 bevat een hoofdbesturingssysteem 120 dat door de onderhavige uitvinding wordt gebruikt om het toetsen-25 bord, de grafische weergeefinrichting 108, muis 110, schijf 112, alsmede andere elementen van het computersysteem 100 te benaderen. De aftastinrichtingsprogrammatuur 122 bevat de onderhavige uitvinding.

Figuur 2 laat een voorbeeld van een beeld zien, dat door de onderhavige uitvinding wordt verwerkt. Verwijzend nu naar 30 figuur 2 is een beeld binnen een gebied 202 opgenomen, dat typisch een vel papier is, dat door een aftastinrichting elektronisch wordt afgetast. Binnen het afgetaste beeld 202 zijn twee secties, omvattende de bovenste helft 204 dat een continu toonbeeld bevat, dat iets van een lijntekening ("line art") 208 maar eveneens continue toongebieden 35 210, 212 en 214 heeft. De benedenste helft van het beeld 202 bevat alleen tekstinformatie 206, die als lijntekening kan worden behandeld.

1000934 6

Het doel van de onderhavige uitvinding is om te identificeren of een sectie van een document, bijvoorbeeld sectie 204 of sectie 206, een continu toonbeeld of een bi-tonaal beeld bevat.

De te analyseren sectie van het document zal voorafgaand door andere 5 programmateur zijn geselecteerd, en het grafische beeld van de te analyseren sectie zal zijn doorgegeven aan de werkwijze van de onderhavige uitvinding.

De onderhavige uitvinding bewerkstelligt eerst een dichtheidssegmenteringsbewerking met betrekking tot het te analyseren 10 grafische beeld om een binair beeld voort te brengen. Figuur 3 laat een voorbeeld van een binair beeld zien, dat het resultaat is van het bewerkstelligen van een dichtheidssegmenteringsbewerking met betrekking tot het beeld van figuur 2. Verwijzend nu naar figuur 3 vertoont de benedenste helft van het binaire beeld van figuur 3, gebied 206 van 15 figuur 2, een groter aantal donkere gebieden dat resulteerde uit de dichtheidssegmenteringsbewerking met betrekking tot het tekstgebied 206 van figuur 2. De bovenste helft van figuur 3, dat het continue toonbeeld binnen het gebied 204 omvat, is eveneens getransformeerd onder gebruikmaking van een dichtheidssegmenteringsbewerking. Het 20 resultaat is dat de 1ijntekeningsgebieden 208 in figuur 2 nagenoeg alle zijn verwijderd, maar de continue toongebieden 210, 212 en 214 van figuur 2 zijn omgezet in massieve zwarte gebieden 310, 312 en 314 binnen figuur 3. Aldus is het resultaat van de dichtheidssegmente-ringsbewerking een binair beeld dat alleen zwarte en witte beeld-25 elementen bevat.

Figuur 4 laat het beeld van figuur 3 zien, nadat de uitvinding een erosiebewerking met betrekking tot het beeld van figuur 3 heeft bewerkstelligd. Verwijzend nu naar figuur 4 heeft de erosiebewerking nagenoeg alle zwarte beeldelementen uit het gebied 206 30 geëlimineerd, dat oorspronkelijk tekstinformatie bevatte. Aldus zou een zeer lage telwaarde van zwarte beeldelementen aangeven dat het gebied een lijntekening of tekstinformatie bevat. Omgekeerd bevatten de gebieden 310, 312 en 314 binnen het gebied 204 nog steeds een groot aantal zwarte beeldelementen nadat de erosiebewerking is bewerkstel-35 ligd. Deze grote tel waarde van zwarte beeldelementen geeft aan dat het gebied een continu tonaal beeld bevat, en zou vereisen dat dit opnieuw 1000934 7 wordt afgetast onder gebruikmaking van een bitdiepte die geschikt voor grijsschaal is.

Figuur 5 laat een stroomschema van de onderhavige uitvinding zien. De programmatuur van figuur 4 is opgenomen binnen de 5 aftastinrichtingsprogrammatuur 122 (figuur 1) en zou worden aangeroepen nadat de gebruiker heeft verzocht dat een document wordt afgetast en getypeerd. Verwijzend nu naar figuur 5 zendt, na ingang, blok 502 opdrachten over de communicatieverbindingsinrichting 114 (figuur 1) aan de aftastinrichting 116 (figuur 1) om het beeld onder gebruik-10 making van een acht-bit grijsschaalopmaak af te tasten. Dit wordt typisch met een lage resolutie van bijvoorbeeld zo laag als 25 beeldelementen per 2,54 cm uitgevoerd. Bewerkstelliging van de oorspronkelijke aftasting en analyse bij lage resolutie bespaart tijd en geld, maar de uitvinding zal correct bij welke resolutie dan ook werken, 15 waarbij de uitvinding aldus resolutie-onafhankelijk is.

Het proces van het aftasten van het beeld zou eveneens verscheidene gebieden binnen het te analyseren beeld kunnen scheiden, zoals bijvoorbeeld de voorafgaand in figuur 2 getoonde gebieden 204 en 206. Dit zou het de uitvinding toestaan een deel van 20 het afgetaste beeld te analyseren, in plaats van het totale beeld te analyseren. Deze scheiding van gebieden is echter niet noodzakelijk voor de onderhavige uitvinding, aangezien de onderhavige uitvinding welk gebied dan ook zal analyseren, dat aan haar zal worden doorgegeven.

25 Na verkrijging van het afgetaste beeld roept blok 504 figuur 7 aan om onder gebruikmaking van eerste toonbereik een dichtheidssegmentbewerking op het beeld uit te voeren. Dit dicht-heidssegment zou bijvoorbeeld beeldelementen met een tussen 62 en 147 op een schaal van 0 tot en met 255 liggende toonwaarden hebbende 30 beeldelementen kunnen scheiden. Het resultaat van de dichtheidssegmentbewerking is een binair beeld, waarin de beeldelementen met waarden binnen het toonbereik in zwart zijn opgezet en de beeldelementen buiten het tonaal bereik in wit zijn omgezet.

Het voor een bepaald dichtheidssegment te gebruiken 35 toonbereik wordt bepaald door het type document dat wordt afgetast.

Typisch zou voor het dichtheidssegment het toonbereik worden gebruikt, 1000934 8 dat een middelmatige grijstoon vertegenwoordigt.

Na uitvoering van de dichtheidssegmentering roept blok 506 figuur 8 aan om een erosiebewerking op het binaire beeld uit te voeren, dat het resultaat was van de dichtheidssegmentbewerking. De 5 erosiebewerking is niet noodzakelijk voor de uitvinding, maar kan resultaten verbeteren door het elimineren van zwarte gebieden (bijv. vlekken), terwijl de grote zwarte gebieden worden achtergelaten.

Blok 508 roept dan opnieuw figuur 7 aan, waarbij het oorspronkelijk afgetaste beeld aan figuur 7 wordt doorgegeven, om 10 een tweede dichtheidssegmentering uit te voeren onder gebruikmaking van een ander toonbereik, bijvoorbeeld tussen toonwaarden 39 en 123 op een schaal van 0 tot en met 255. Wanneer twee dichtheidssegment-bewerkingen worden uitgevoerd, gebruikt de uitvinding typisch een lichtgrijs tot middelmatig grijs toonbereik voor het eerste dicht-15 heidssegment, en een middelmatig grijs tot donkergrijs toonbereik voor het tweede dichtheidssegment.

Nadat de dichtheidssegmentering is uitgevoerd, roept blok 510 figuur 8 aan om een erosiebewerking op het binaire beeld uit te voeren, dat het resultaat was van de bewerking van blok 20 508 en vormt blok 512 dan een derde binair beeld door een bitgewijze 0F-bewerking tussen door de eerste erosiebewerking van blok 506 gevormd beeld 1 een door de tweede erosie van blok 510 gevormd beeld 2 te gebruiken. Blok 514 telt dan het aantal in beeld 3 dat resulteerde uit de bewerking van blok 512 aanwezige zwarte beeldelementen.

25 Blok 516 bepaalt de oppervlakte (d.w.z. het aantal beeldelementen) van het beeld dat wordt geanalyseerd, en blok 518 brengt een maximale beeldelementewaarde MAXPIX voort door de in blok 516 bepaalde oppervlakte te delen door een waarde 512. MAXPIX vertegenwoordigt het maximale aantal beeldelementen dat een oppervlakte kan 30 hebben en toch als lijntekening kan worden beschouwd. Andere werkwijzen zouden eveneens kunnen worden gebruikt om de waarde voor MAXPIX te bepalen, zoals bijvoorbeeld het analyseren van verscheidene afgetaste documenten en het arbitrair selecteren van een waarde van MAXPIX die resulteert in een correcte bepaling van de 1ijntekenings- en continue 35 toongebieden van de geanalyseerde documenten.

Na bepaling van MAXPIX bepaalt blok 520 of de in 1000934 9 blok 514 bepaalde telwaarde groter dan MAXPIX is, en draagt dit, indien dit zo is, over aan blok 522 die opdrachtsignalen aan de aftastinrichting 116 zendt om het beeld als een grijsschaalbeeld opnieuw af te tasten onder gebruikmaking van de bitdichtheid die 5 geschikt is voor grijsschaal, zoals acht bits per beeldelement, aangezien het beeld een continu toonbeeld moet zijn. Ook kan de hernieuwde aftasting met een andere resolutie dan de oorspronkelijke aftasting worden uitgevoerd, bijvoorbeeld 100 beeldelementen per 2,54 cm. Indien de oorspronkelijke aftasting van het beeld met de bitdicht-10 heid en resolutie was, die geschikt zijn voor het continue kleurtoon-beeld, zou stap 522 kunnen worden overgeslagen, waarbij aldus het beeld niet opnieuw zou worden afgetast.

Indien de telwaarde niet groter dan MAXPIX is, draagt blok 520 over aan blok 524 dat signalen aan de aftastinrichting 15 116 zendt om het beeld onder gebruikmaking van één-bit binaire bit dichtheid opnieuw af te tasten, aangezien het beeld een 1ijntekenings-beeld is. Ook kan de hernieuwde aftasting met een andere resolutie dan de oorspronkelijke aftasting, bijvoorbeeld 300 beeldelementen per 2,54 cm, worden uitgevoerd. Na hernieuwde aftasting van het beeld keert 20 figuur 5 terug naar de aftastinrichtingsprogrammatuursectie vanwaar deze is aangeroepen.

Figuur 6 laat een afbeelding zien, die het dicht-heidssegmenteringsproces illustreert. Verwijzend nu naar figuur 6 is een grijsschaal 602 getoond, die de numerieke waarden vertegenwoor-25 digt, die resulteren uit een acht-bit grijsschaalaftasting van beeldelementen. Op de grijsschaal 602 vertegenwoordigt de waarde 0 zuiver zwart en vertegenwoordigt de waarde 255 zuiver wit. Langs de grijsschaal 602 zijn drie toonbereiken geïllustreerd. Toonbereik 604 vertegenwoordigt de overheersend witte of zeer lichte gebieden van beeld-30 elementen, boven waarde 147. Gebied 606 vertegenwoordigt middelmatige toongebieden tussen de waarden 62 en 147 en gebied 608 illustreert overheersend donkere gebieden tussen de waarden 0 en 62. De getallen 62 en 147 zijn echter arbitrair, aangezien vele andere toonbereiken zouden kunnen worden gebruikt.

35 Dichtheidssegmentering brengt het analyseren van elk beeldelement binnen een gebied met zich mee, en het bepalen welk 1000934 10 van de drie toonbereiken 604, 606 of 608 de beeldelementwaarde bevat. Indien de beeldelementwaarde hetzij binnen een gebied 604, hetzij gebied 608 ligt, wordt dit in een wit beeldelement met een waarde 255 omgezet. Indien de beeldelementwaarde binnen het toonbereik 606 ligt, 5 wordt dit omgezet in een zwart beeldelement met een waarde nul. Het resultaat van deze bewerking is dat alle beeldelementen, die oorspronkelijk zwart of oorspronkelijk wit waren, worden omgezet in een witte waarde in het resulterende binaire beeld, en alle beeldelementen die oorspronkelijk een middelmatige toonwaarde hadden, in het resulterende 10 binaire beeld in zwart worden omgezet.

Figuur 7 laat een stroomschema van het dichtheids-segmenteringsproces zien, dat vanaf figuur 5 is aangeroepen. Verwijzend nu naar figuur 7 krijgt, na ingang, blok 702 het eerste of eerstvolgende beeldelement vanaf het beeld dat wordt geanalyseerd.

15 Blok 704 bepaalt of het beeldelement groter dan de hoge dichtheidsseg-mentwaarde binnen het dichtheidssegmentbereik is, en indien dit zo is, draagt blok 704 over aan blok 710 dat het beeldelement op een witte waarde van 255 zet en dan het beeldelement in het binaire uitgangs-beeld bewaard.

20 Indien het beeldelement niet groter dan de hoogste dichtheidswaarde is, draagt blok 704 over aan blok 706 dat bepaalt of de beeldelementwaarde lager dan de laagste dichtheidssegmentwaarde is. Indien het beeldelementwaarde lager dan de laagste dichtheidssegmentwaarde is, draagt blok 706 over aan blok 710, die het beeldelement op 25 de witte waarde van 255 zet en dan het beeldelement in het binaire uitgangsbeeld bewaard.

Indien de beeldelementwaarde niet lager dan de lage dichtheidswaarde is, draagt blok 706 over aan blok 708, aangezien het beeldelement een middelmatige toonwaarde heeft. Blok 708 zet het 30 beeldelement op een zwartwaarde nul, en bewaart dan de beeldelementwaarde in het binaire uitgangsbeeld.

Nadat het beeldelement in hetzij zwart, hetzij wit is omgezet, gaat sturing terug naar blok 712 dat bepaalt of er meer te verwerken beeldelementen zijn, en indien dit zo is, keert blok 712 35 terug naar blok 702 om het eerstvolgende beeldelement te verwerken. Nadat alle beeldelementen zijn verwerkt, keert figuur 7 terug naar 1000934 11 figuur 5.

Het erosieproces verwijdert beeldelementen van de kanten van objecten in binaire beelden, waar continue zwarte gebieden in het beeld in beschouwing genomen objecten zijn, en de achtergrond 5 is aangenomen om wit te zijn. Een beeldelement wordt uit het binaire beeld verwijderd door dit op een witwaarde in te stellen, indien meer dan een van tevoren bepaald aantal van zijn acht naburige beeldelementen een witwaarde heeft. Dat wil zeggen dat er voor elk beeldelement acht buren zijn, twee aan beide zijden, één aan de bovenkant, één aan 10 de onderkant en vier bij elke hoek van het beeldelement. Het erosieproces analyseert deze acht buren, en indien een van tevoren bepaald aantal van hen wit zijn, wordt het beeldelement zelf op wit ingesteld. In de onderhavige uitvinding is dit van tevoren bepaalde aantal vier. Dat wil zeggen dat indien ten minste vier van de buren van het beeld-15 element wit zijn, het beeldelement zelf in wit wordt omgezet. Het erosieproces scheidt objecten die elkaar raken en zorgt ervoor dat geïsoleerde beeldelementen niet in beschouwing worden genomen.

Andere erosiewerkwijzen zouden eveneens kunnen worden gebruikt om de zwarte gebieden in het beeld te verwijderen, om 20 hetzelfde doel te bereiken: dat van het vinden van het aantal beeldelementen dat zich oorspronkelijk in grote grijstoongebieden bevond. Ook hoeft, zoals hierboven is beschreven de erosiebewerking niet te worden uitgevoerd.

Figuur 8 laat een stroomschema van het erosieproces 25 van de onderhavige uitvinding zien. Verwijzend nu naar figuur 8 krijgt, na ingang, blok 802 het eerste of eerstvolgende beeldelement van het binaire beeld. Blok 804 verkrijgt dan de acht naburige beeldelementen, en blok 806 bepaalt of het van tevoren bepaalde aantal naburige beeldelementen, dat wil zeggen vier, de waarde 255 hebben.

30 Indien ten minste vier naburige beeldelementen een waarde 255 hebben, draagt blok 806 over aan blok 808 dat in het binaire beeld de beeld-elementwaarde op 255 zet, waarbij aldus dit beeldelement wordt verwijderd. Indien minder dan vier naburige beeldelementen 255 bevatten, draagt blok 806 direkt over aan blok 810 dat bepaalt of er meer te 35 analyseren beeldelementen zijn. Indien er meer te analyseren beeldelementen zijn, draagt blok 810 terug over aan blok 802 om het eerst- 1000934 12 volgende beeldelement te krijgen. Nadat alle beeldelementen in het erosieproces zijn geanalyseerd, keert figuur 8 terug naar figuur 5.

Nu dat een thans de voorkeur hebbende uitvoeringsvorm van de onderhavige uitvinding is beschreven, zal het worden 5 ingezien, dat de doelen van de uitvinding volledig zijn bereikt, en zal het door vaklui op dit gebied van de techniek worden begrepen dat vele veranderingen in opbouw en schakelingssysteem en zeer uiteenlopende uitvoeringsvormen en toepassingen van de uitvinding zichzelf zullen aandienen zonder buiten de geest en strekking van de onder-10 havige uitvinding te komen. De openbaarmakingen en beschrijving hierin zijn bedoeld om illustratief te zijn en zijn geenszins beperkend voor de uitvinding, die meer de voorkeur verdienend in beschermingsomvang is gedefinieerd door de volgende conclusies.

1000934

Claims (25)

1. Werkwijze voor het identificeren van een type binnen afgetaste beeldgegevens opgenomen beeld, waarbij de afgetaste 5 beeldgegevens een toonwaarde voor elk beeldelement binnen de afgetaste beeldgegevens hebben, waarbij de werkwijze de stappen omvat van: (a) het dichtheidssegmenteren van elk beeldelement van de afgetaste beeldgegevens om eerste en tweede waarden hebbende binaire beeldgegevens voort te 10 brengen; (b) het tellen van een aantal eerste waarden in de binaire beeldgegevens; (c) wanneer het aantal in stap (b) getelde eerste waarden groter dan een van tevoren bepaald aantal 15 is, het als een continu toontype beeld identifi ceren van het beeld; en (d) wanneer het aantal in stap (b) getelde eerste waarden kleiner dan of gelijk aan het van tevoren bepaalde aantal is, het als een bi-tonaal type 20 beeld identificeren van het beeld.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij stap (a) verder de stap omvat van: (al) het eroderen van de binaire beeldgegevens.

3. Werkwijze volgens conclusie 2, waarbij stap (al) 25 verder de stappen omvat van: (ala) het voor elke beeldelementwaarde binnen de afgetaste beeldgegevens lokaliseren van elke naburige beeldelementwaarde; en (alb) wanneer een van tevoren bepaald aantal naburige 30 beeldelementwaarden gelijk aan de tweede waarde is, het op de tweede waarde instellen van de beeldelementwaarde.

4. Werkwijze volgens conclusie 3, waarbij het van tevoren bepaalde aantal naburige beeldelementwaarden vier is.

5. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij stap (a) verder de stappen omvat van: 10 0 0 9 3 4 (al) het vergelijken van elke beeldelementwaarde binnen de afgetaste beeldgegevens met een van tevoren bepaald bereik van waarden; (a2) wanneer een beeldelementwaarde binnen het bereik 5 van van tevoren bepaalde waarden ligt, het op de eerste waarde instellen van de beeldelementwaarde; en (a3) indien een beeldelement buiten het bereik van van tevoren bepaalde waarden ligt, het op de tweede 10 waarde instellen van de beeldelementwaarde.

6. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij stap (a) verder de stappen omvat van: (al) het onder gebruikmaking van een eerste van tevoren bepaald bereik van dichtheidssegmentwaarden dicht-15 heidssegmenteren van elk beeldelement van de afge taste beeldgegevens om een eerste verzameling van overeenkomstig binaire beeldwaarden voort te brengen; (a2) het onder gebruikmaking van een tweede van tevoren 20 bepaald bereik van dichtheidssegmentwaarden dicht- heidssegmenteren van elk beeldelement van de afgetaste beeldgegevens om een tweede verzameling van overeenkomstig binaire beeldwaarden voort te brengen; en 25 (a3) het combineren van de eerste verzameling van over eenkomstige binaire beeldwaarden met de tweede verzameling van overeenkomstige binaire beeldwaarden om binaire beeldgegevens voort te brengen, die voor elk beeldelement de eerste waarde of de tweede 30 waarde hebben.

7. Werkwijze volgens conclusie 6, waarbij het combine ren van stap (a3) een bitsgewijze OF-bewerking omvat.

8. Werkwijze volgens conclusie 6, waarbij stappen (al) en (a2) elk verder de stap omvatten van het eroderen van de binaire 35 beeldgegevens nadat het dichtheidssegmenteren is uitgevoerd.

9. Werkwijze voor het bepalen van een type op een 10 0 0 9 3 4 document opgenomen beeld, waarbij de werkwijze de stappen omvat van: (a) het zenden van een signaal aan een aftastinrichting om het document af te tasten, teneinde een toon-waarde voor elk afgetast beeldelement hebbende 5 afgetaste beeldgegevens te verkrijgen; (b) het dichtheidssegmenteren van elk beeldelement van de afgetaste beeldgegevens om eerste en tweede waarden hebbende binaire beeldgegevens voort te brengen; 10 (c) het tellen van een aantal eerste waarden in de binaire beeldgegevens; (d) wanneer het in stap (c) getelde aantal eerste waarden groter dan een van tevoren bepaald aantal is, het behouden van de in stap (a) verkregen 15 afgetaste beeldgegevens, waarbij het op het docu ment opgenomen beeld een continu toonbeeld is; en (e) wanneer het aantal in stap (c) getelde eerste waarden kleiner dan of gelijk aan het van tevoren bepaalde aantal is, het zenden van een signaal aan 20 de aftastinrichting om het document opnieuw af te tasten, teneinde binaire waarden hebbende beeldgegevens te verkrijgen, waarbij het op het document opgenomen beeld een bi-tonaal beeld is.

10. Werkwijze volgens conclusie 9, waarbij de stap (b) 25 verder de stap omvat van : (bl) het eroderen van de binaire beeldgegevens.

11. Werkwijze volgens conclusie 10, waarbij stap (bl) verder de stappen omvat van: (bla) het voor elke beeldelementwaarde binnen de afge- 30 taste beeldgegevens lokaliseren van elke naburige beeldelementwaarde; en (bib) wanneer een van tevoren bepaald aantal naburige beeldelementwaarden gelijk aan de tweede waarde is, het op de tweede waarde instellen van de beeld-35 elementwaarde.

12. Werkwijze volgens conclusie 11, waarbij het van 1000934 tevoren bepaalde aantal naburige beeldelementwaarden vier is.

13. Werkwijze volgens conclusie 9, waarbij stap (b) verder de stappen omvat van: (bl) het vergelijken van elke beeldelementwaarde binnen 5 de afgetaste beeldgegevens met een van tevoren bepaald bereik van waarden; (b2) wanneer een beeldelementwaarde binnen het bereik van van tevoren bepaalde waarde ligt, het op de eerste waarde instellen van de beeldelementwaarde; 10 en (b3) indien een beeldelement buiten het bereik van van tevoren bepaalde waarden ligt, het op de tweede waarde instellen van de beeldelementwaarde.

14. Werkwijze volgens conclusie 9, waarbij stap (b) 15 verder de stappen omvat van: (bl) het onder gebruikmaking van een eerste van tevoren bepaald bereik van dichtheidssegmentwaarden dicht-heidssegmenteren van elk beeldelement van de afgetaste beeldgegevens om een eerste verzameling van 20 overeenkomstige binaire beeldwaarden voort te brengen; (b2) het onder gebruikmaking van een tweede van tevoren bepaald bereik van dichtheidssegmentwaarden dicht-heidssegmenteren van elk beeldelement van de afge-25 taste beeldgegevens om een tweede verzameling van overeenkomstige binaire beeldwaarden voort te brengen; en (b3) het combineren van de eerste verzameling van overeenkomstige binaire beeldwaarden met de tweede 30 verzameling van overeenkomstige binaire beeldwaar den om voor elk beeldelement de eerste waarde of de tweede waarde hebbende binaire beeldgegevens voort te brengen.

15. Werkwijze volgens conclusie 14, waarbij het combi-35 neren van stap (b3) een bitsgewijze OF-bewerking omvat.

16. Werkwijze volgens conclusie 14, waarbij stappen 1000934 (bl) en (b2) elk verder de stap omvatten van het eroderen van de binaire beeldgegevens nadat de dichtheidssegmentering is bewerkstelligd.

17. Werkwijze voor het bepalen van een type op een 5 document opgenomen beeld, waarbij de werkwijze de stappen omvat van: (a) het zenden van een signaal aan een aftastinrichting om het document met een eerste van tevoren bepaalde resolutie af te tasten om een toonwaarde voor elk afgetast beeldelement hebbende afgetaste beeld- 10 gegevens te verkrijgen; (b) het dichtheidssegmenteren van elk beeldelement van de afgetaste beeldgegevens om zwart- en witwaarden hebbende binaire beeldgegevens voort te brengen; (c) het tellen van een aantal zwartwaarden in de 15 binaire beeldgegevens; (d) wanneer het aantal in stap (c) getelde zwartwaarden groter dan een van tevoren bepaald aantal is, het zenden van een signaal aan de aftastinrichting om met een tweede van tevoren bepaalde resolutie het 20 document opnieuw af te tasten om een toonwaarde voor elk afgetast beeldelement hebbende beeldgegevens te verkrijgen, waarbij het op het document opgenomen beeld een continu toonbeeld is; en (e) wanneer het aantal in stap (c) getelde zwartwaarden 25 kleiner dan of gelijk aan het van tevoren bepaalde aantal is, het zenden van een signaal aan de aftastinrichting om het document met een derde van tevoren bepaalde resolutie opnieuw af te tasten om binaire waarden hebbende beeldgegevens te verkrij-30 gen, waarbij het op het document opgenomen beeld een bi-tonaal beeld is.

18. Werkwijze volgens conclusie 17, waarbij stap (b) verder de stap omvat van: (bl) het eroderen van de binaire beeldgegevens.

19. Werkwijze volgens conclusie 18, waarbij stap (bl) verder de stappen omvat van: 10"n9 3 4 (bla) het voor elke beeldelementwaarde binnen de afgetaste beeldgegevens lokaliseren van elke naburige beeldelementwaarde; en (bib) wanneer een van tevoren bepaald aantal naburige 5 beeldelementwaarden gelijk aan de tweede waarde is, het op de tweede waarde instellen van de beeld-elementwaarde.

20. Werkwijze volgens conclusie 11, waarbij het van tevoren bepaalde aantal naburige beeldelementwaarden vier is.

21. Werkwijze volgens conclusie 17, waarbij stap (b) verder de stappen omvat van: (bl) het met een van tevoren bepaald bereik van waarden vergelijken van elke beeldelementwaarde binnen de afgetaste beeldgegevens; 15 (b2) wanneer een beeldelementwaarde binnen het van tevoren bepaalde bereik van waarden ligt, het op de zwartwaarde instellen van de beeldelementwaarde; en (b3) indien een beeldelement buiten het bereik van van tevoren bepaalde waarden ligt, het op de witwaarde 20 instellen van de beeldelementwaarde.

22. Werkwijze volgens conclusie 17, waarbij stap (b) verder de stappen omvat van: (bl) het onder gebruikmaking van een eerste van tevoren bepaald bereik van dichtheidssegmentwaarden dicht-25 heidssegmenteren van elk beeldelement van de afge taste beeldgegevens om een eerste verzameling van overeenkomstige binaire beeldwaarden voort te brengen; (b2) het onder gebruikmaking van een tweede van tevoren 30 bepaald bereik van dichtheidssegmentwaarden dicht- heidssegmenteren van elk beeldelement van de afgetaste beeldgegevens om een tweede verzameling van overeenkomstige binaire beeldwaarden voort te brengen; en 35 (b3) het combineren van de eerste verzameling van over eenkomstige binaire beeldwaarden met de tweede ver- 1000934 zameling van overeenkomstige binaire beeldwaarden om voor elk beeldelement de zwartwaarde of de wit-waarde hebbende binaire beeldgegevens voort te brengen.

23. Werkwijze volgens conclusie 22, waarbij het combi neren van stap (b3) een bitsgewijze OF-bewerking omvat.

24. Werkwijze volgens conclusie 22, waarbij stappen (bl) en (b2) elk verder de stap omvatten van het eroderen van de binaire beeldgegevens nadat de dichtheidssegmentering is uitgevoerd.

25. Werkwijze voor het bepalen van een type op een document opgenomen beeld, waarbij de werkwijze de stappen omvat van: (a) het aan een aftastinrichting zenden van een signaal om het document met een eerste resolutie af te tasten om een toonwaarde voor elk afgetast beeld- 15 element hebbende afgetaste beeldgegevens te ver krijgen; (b) het met een van tevoren bepaald bereik van waarden vergelijken van elke beeldelementwaarde binnen de afgetaste beeldgegevens; 20 (c) wanneer een beeldelementwaarde binnen het bereik van van tevoren bepaalde waarden ligt, het op een eerste waarde instellen van de beeldelementwaarde; (d) indien een beeldelement buiten het bereik van van tevoren bepaalde waarden ligt, het op een tweede 25 waarde instellen van de beeldelementwaarde; (e) het voor elke beeldelementwaarde binnen de afgetaste beeldgegevens lokaliseren van elke naburige beeldelementwaarde; (f) wanneer een van tevoren bepaald aantal naburige 30 beeldelementwaarden gelijk aan de tweede waarde is, het op de tweede waarde instellen van de beeldelementwaarde; (g) het tellen van een aantal eerste waarden in de geërodeerde gegevens; 35 (h) wanneer het aantal in stap (g) getelde eerste waarde groter dan een van tevoren bepaald aantal f 0 0 0 9 3 4 is, het aan de aftastinrichting zenden van een signaal om het document met een tweede van tevoren bepaalde resolutie opnieuw af te tasten om een toonwaarde voor elk afgetast beeldelement hebbende 5 beeldgegevens te verkrijgen, waarbij het op het document opgenomen beeld een continu toonbeeld is; en (i) wanneer het aantal in stap (g) getelde eerste waarden kleiner dan of gelijk aan het van tevoren 10 bepaalde aantal is, het aan de aftastinrichting zenden van een signaal om het document met een derde van tevoren bepaalde resolutie opnieuw af te tasten om binaire waarden hebbende beeldgegevens te verkrijgen, waarbij het op het document opgenomen 15 beeld een bi-tonaal beeld is. Eindhoven, augustus 1995. 1000934