NL1000439C2 - Schroef-injectieanker. - Google Patents

Description

Korte aanduiding: Schroef-injectieanker.

De uitvinding heeft betrekking op een trekanker, voorzien van een holle stang met een daarop aangebracht, zich over meerdere windingen uitstrekkend schroefblad en met een aantal over de lengte van het schroefblad ver-5 spreid liggende openingen in de holle-stangwand, welke stang aan zijn distale einde een snijkop heeft.

Dergelijke ankers, die bestemd zijn om al draaiend in de grond te worden gebracht, zijn algemeen bekend en worden onder andere toegepast voor het verankeren van 10 grond- en/of waterkerende constructies, het verankeren van tuien voor mastconstructies, het in de grond verankeren van tegen "opdrijven" te borgen betonconstructies en dergelijke.

Reeds tijdens en/of na het op diepte schroeven van 15 het anker wordt de tussen de opeenvolgende schroefbladwin-dingen opgesloten grondmassa verstevigd door deze te injecteren met een hydraulisch verhardingsmiddel, dat onder druk door de holle-stangruimte wordt toegevoerd en via de openingen in de stangwand uittreedt. Men spreekt 20 daarom van een "schroef-injectieanker".

Op deze wijze wordt ter plaatse van het schroefblad een draagkrachtige grondkolom gevormd, waarin het eigenlijke trekanker onwrikbaar vast komt te zitten en die door de zijdelingse "uitlopers" van het hydraulische verhar-25 dingsmiddel een hechte verbinding met de omgevende grondmassa verkrijgt. De door het anker op te nemen trekbelas-ting kan daarbij worden vergroot door de axiale lengte van het schroefblad en daarmede de lengte van de te verstevigen grondkolom te vergroten en/of de diameter van de 30 schroefbladwindingen groter te kiezen. Bij slappere grondsoorten wordt veelal een betrekkelijk korte lengte en een grote diameter gekozen.

Voorbeelden van dit type trekanker, dat onder elke gewenste hellingshoek kan worden ingebracht en waarmede 35 trekbelastingen tot 100 ton en zelfs tot 200 ton en meer zijn te bereiken, worden beschreven in NL-A-8403178, 1000439 4 2 FR-A-23 06307 en FR-A-2444755.

Bij het trekanker volgens NL-A-8403178 wordt de snijkop aan het distale einde van de stang gevormd door een de holle ruimte van de stang afsluitend massief stang-5 gedeelte, waarvan het vlakke kopse eindvlak schuin op de stangas staat. Bij het trekanker volgens FR-A-2306307 is sprake van een conische snijkop van hard metaal, terwijl bij het trekanker volgens FR-A-2444755 een snijkop in de vorm van een "vissestaart"-vormig snijelement wordt toege-10 past.

Moeilijkheden ontstaan, wanneer de baan van een in de grond aan te brengen trekanker een hindernis, zoals (restanten) van een (oude) fundering kruist. Geen van de hierboven besproken bekende trekankers zijn in staat zich door 15 dergelijke hindernissen "heen te werken" en aldus een diepte te bereiken, die noodzakelijk is om de gewenste trekbelastbaarheid te verwezenlijken.

De uitvinding nu beoogt een oplossing voor deze tekortkoming te verschaffen.

20 Volgens de uitvinding wordt dit doel bereikt, doordat als snijkop een boorkop met een aantal om schuin ten opzichte van de as van de trekstang gerichte assen roterende boorbeitels is toegepast.

Proefnemingen met een aldus uitgevoerd trekanker 25 hebben uitgewezen, dat een boorkop met roterende boorbeitels gemakkelijk door onder andere gewapende betonconstructies heen dringt.

Opgemerkt wordt, dat dergelijke boorkoppen op zichzelf algemeen bekend zijn bij het uitvoeren van olie- en 30 gasboringen. Bij die boringen worden de boorkoppen na één of meer malen te zijn gebruikt, als schroot aangemerkt. Dergelijke boorkoppen worden bijvoorbeeld beschreven in de Amerikaanse octrooischriften 3.844.363, 4.077.482 en 4.174.759. De in het kader van de onderhavige uitvinding 35 uitgevoerde proeven nu hebben uitgewezen, dat boorkoppen, die voor olie- of gas-boringen niet langer bruikbaar zijn, nog uitstekend geschikt zijn om als "baanbrekende" snijkop 10004 39 3 bij een trekanker van de hier beschouwde soort dienst te doen. Daarbij blijft de boorkop als verloren kop in de bodem achter en draagt de boorkop bij tot de uiteindelijke trekkracht die het anker moet kunnen weerstaan. Daarbij 5 kunnen de in de regel in de kop aanwezige kanalen voor spoelvloeistof worden benut voor het toevoeren van hydraulisch verhardingsmiddel, zodat de "verloren" boorkop uiteindelijk in een verharde massa ingebed komt te liggen.

De uitvinding wordt hieronder aan de hand van de 10 tekening met een uitvoeringsvoorbeeld nader toegelicht.

De tekening laat een aanzicht in perspectief zien van het distale eindgedeelte van een trekanker volgens de uitvinding.

Het in de tekening weergegeven, als voorbeeld onder 15 een hoek van ca. 40° in de grond gebrachte anker bestaat uit een centrale buis of holle stang 1, waarvan de holle ruimte aan het distale einde is afgesloten met een aangelaste boorkop 2 van het type, dat voorzien is van een drietal om schuin ten opzichte van de hartlijn p gerichte 2 0 assen q draaibare beitelorganen 4. Op de mantel van de buis 1 is, bijvoorbeeld door lassen, een schroefblad 3 met een naar het distale einde toe afneroende spoed aangebracht. De ankerbuis 1 heeft een diameter, die een weinig kleiner is dan die van boorkop 2 en die bijvoorbeeld kan 25 variëren van 50 tot 100 mm, terwijl het schroefblad 3 een diameter heeft, welke kan variëren tussen 100 en 250 mm of meer, een en ander afhankelijk van de door het anker op te nemen trekbelasting.

De effectieve lengte van het anker, dat wil zeggen de 30 totale lengte van het schroefblad 4, kan, afhankelijk van de grondsoort, anderhalf tot vijf en meer meters bedragen.

Het getekende anker kan op bekende wijze en met behulp van bekende, niet nader weergegeven apparatuur, in de bodem worden geschroefd. De inschroefdiepte kan daarbij 35 van enkele meters tot tientallen meters bedragen, waarbij men afhankelijk van de inschroefdiepte, kortere of langere, dan wel een kleiner of groter aantal verlengbuizen 10 0 04 39 4 toepast. Bij draaien van de ankerbuis 1 en van de daaraan gelaste boorkop 2 draaien de beitelorganen 3 tegelijkertijd om hun assen q en dringen deze al snijdend door elke ondervonden hindernis heen.

5 Bij het bereiken van de gewenste inschroefdiepte wordt via de holle ruimte van de ankerbuis 1 en de eventuele verlengbuizen een geschikt verhardingsmiddel of mortel onder druk toegevoerd, welke mortel via in de wand van de ankerbuis 1 aanwezige openingen 5 zijdelings in de 10 door het schroefblad 3 gevangen grondkolom wordt geïnjecteerd. De centrale holte van de ankerbuis 1 loopt daarbij door tot in de boorkop 2 en mondt - in het getekende uitvoeringsvoorbeeld - op drie plaatsen zijdelings van de boorkop 2 uit (zie opening 6). De als verloren te beschou-15 wen boorkop 2 komt derhalve in de toegevoerde mortel en de met deze mortel verstevigde grond daaromheen ingebed te zitten.

1000439

Claims (2)

1. Trekanker, voorzien van een holle stang met een daarop aangebracht, zich over meerdere windingen uitstrekkend schroefblad en met een aantal over de lengte van het 5 schroefblad verspreid liggende openingen in de holle-stangwand, welke stang aan zijn distale einde een snijkop heeft, met het kenmerk, dat als snijkop een boorkop met een aantal om schuin ten opzichte van de as van de trek-stang gerichte assen roterende boorbeitels is toegepast.

2. Werkwijze voor het in de grond aanbrengen van een trekverankering onder gebruikmaking van een trekanker volgens conclusie 1, waarbij na het op diepte schroeven van het anker een hydraulisch verhardingsmiddel onder druk aan de holle-stangruimte wordt toegevoerd, welk verhar-15 dingsmiddel daarbij via de openingen in de stangwand uittreedt, met het kenmerk, dat het verhardingsmiddel tevens wordt toegevoerd aan in de boorkop aanwezige en aan de buitenzijde daarvan uitmondende kanalen. 1000439