GR1010261B - Φαρμακευτικη συνθεση που περιεχει l-τριιωδοθυρονινη (τ3) για χρηση στην αντιμετωπιση της φλεγμονωδους αντιδρασης και της δυσλειτουργιας του καρδιαγγειακου συστηματος λογω σηψης - Google Patents

Φαρμακευτικη συνθεση που περιεχει l-τριιωδοθυρονινη (τ3) για χρηση στην αντιμετωπιση της φλεγμονωδους αντιδρασης και της δυσλειτουργιας του καρδιαγγειακου συστηματος λογω σηψης Download PDF

Info

Publication number
GR1010261B
GR1010261B GR20210100216A GR20210100216A GR1010261B GR 1010261 B GR1010261 B GR 1010261B GR 20210100216 A GR20210100216 A GR 20210100216A GR 20210100216 A GR20210100216 A GR 20210100216A GR 1010261 B GR1010261 B GR 1010261B
Authority
GR
Greece
Prior art keywords
triiodothyronine
pharmaceutical composition
patients
sepsis
administration
Prior art date
Application number
GR20210100216A
Other languages
English (en)
Inventor
Κωνσταντινος Παντος
Ιορδανης Μουρουζης
Original Assignee
UNI-PHARMA ΚΛΕΩΝ ΤΣΕΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ Α.Β.Ε.Ε. με το διακριτικό τίτλο UNI-PHARMA Α.Β.Ε.Ε.,
Τσετη, Ιουλια Κλεωνος
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by UNI-PHARMA ΚΛΕΩΝ ΤΣΕΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ Α.Β.Ε.Ε. με το διακριτικό τίτλο UNI-PHARMA Α.Β.Ε.Ε.,, Τσετη, Ιουλια Κλεωνος filed Critical UNI-PHARMA ΚΛΕΩΝ ΤΣΕΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ Α.Β.Ε.Ε. με το διακριτικό τίτλο UNI-PHARMA Α.Β.Ε.Ε.,
Priority to GR20210100216A priority Critical patent/GR1010261B/el
Priority to IL297398A priority patent/IL297398A/en
Priority to MX2022013228A priority patent/MX2022013228A/es
Priority to KR1020227039203A priority patent/KR20230022839A/ko
Priority to US17/920,171 priority patent/US20230157982A1/en
Priority to JP2022563957A priority patent/JP2023538984A/ja
Priority to AU2021258544A priority patent/AU2021258544A1/en
Priority to PCT/GR2021/000019 priority patent/WO2021214497A1/en
Priority to EP21728969.3A priority patent/EP4138810A1/en
Priority to BR112022021250A priority patent/BR112022021250A2/pt
Priority to CN202180029865.9A priority patent/CN115996710B/zh
Priority to CA3176106A priority patent/CA3176106A1/en
Publication of GR1010261B publication Critical patent/GR1010261B/el
Priority to ZA2022/12502A priority patent/ZA202212502B/en

Links

Classifications

    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/185Acids; Anhydrides, halides or salts thereof, e.g. sulfur acids, imidic, hydrazonic or hydroximic acids
    • A61K31/19Carboxylic acids, e.g. valproic acid
    • A61K31/195Carboxylic acids, e.g. valproic acid having an amino group
    • A61K31/197Carboxylic acids, e.g. valproic acid having an amino group the amino and the carboxyl groups being attached to the same acyclic carbon chain, e.g. gamma-aminobutyric acid [GABA], beta-alanine, epsilon-aminocaproic acid or pantothenic acid
    • A61K31/198Alpha-amino acids, e.g. alanine or edetic acid [EDTA]
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P29/00Non-central analgesic, antipyretic or antiinflammatory agents, e.g. antirheumatic agents; Non-steroidal antiinflammatory drugs [NSAID]
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Pain & Pain Management (AREA)
  • Rheumatology (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)

Abstract

Η παρούσα εφεύρεση σχετίζεται με μία φαρμακευτική σύνθεση που περιλαμβάνει L-τριιωδοθυρονίνη (Τ3) ή ένα φαρμακευτικά αποδεκτό άλας αυτής, για χρήση στην αντιμετώπιση της φλεγμονώδους αντίδρασης και της δυσλειτουργίας ενός ή περισσοτέρων ζωτικών οργάνων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται νεφρά, ήπαρ, εγκέφαλος, πνεύμονας, καρδιά, γαστρεντερικό σύστημα ή / και αιμοποιητικό σύστημα, ειδικά λόγω μακροχρόνιας υποξίας και μικροαγγειακής δυσλειτουργίας, όπως συμβαίνει σε ασθενείς με σήψη, με λοίμωξη από κορωνοϊό, με καρκίνο, με σοβαρό τραύμα, ή /και σε μεταμόσχευση καρδιάς ή/και άλλων οργάνων.

Description

Φαρμακευτική σύνθεση που περιέχει L-τριιωδοθυρονίνη (Τ3) για χρήση στην αντιμετώπιση της φλεγμονώδους αντίδρασης και της δυσλειτουργίας του καρδιαγγειακού συστήματος λόγω σήψης.
Περιγραφή της εφεύρεσης
Η παρούσα εφεύρεση σχετίζεται με μία φαρμακευτική σύνθεση που περιλαμβάνει L-τριιωδοθυρονίνη (Τ3) ή ένα φαρμακευτικά αποδεκτό άλας αυτής, για χρήση στην αντιμετώπιση της φλεγμονώδους αντίδρασης και της δυσλειτουργίας ενός ή περισσοτέρων ζωτικών οργάνων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται νεφρά, ήπαρ, εγκέφαλος, πνεύμονας, καρδιά, γαστρεντερικό σύστημα ή / και αιμοποιητικό σύστημα, ειδικά λόγω μακροχρόνιας υποξίας και μικροαγγειακής δυσλειτουργίας, όπως συμβαίνει σε ασθενείς με σήψη, με λοίμωξη από κορωνοϊό, με καρκίνο, με σοβαρό τραύμα, ή / και σε μεταμόσχευση καρδιάς ή / και άλλων οργάνων.
Η μικροαγγειακή δυσλειτουργία αποτελεί την κοινή αιτία ιστικής υποξίας που αναπτύσσεται σε κυτταρικό επίπεδο σε διαφορετικές κρίσιμες κλινικές καταστάσεις και έχει σημαντικές επιπτώσεις καθώς καταλήγει συχνά σε δυσλειτουργία και ανεπάρκεια ενός ή περισσοτέρων ζωτικών οργάνων (Dekker NAM, etal. Microvascular Alterations During Cardiac Surgery Using a Heparin or Phosphorylcholine-Coated Circuit. J. Cardiothorac. Vase. Anesth. 2020, 34(4):912-919). Η ιστική υποξία που καταλήγει σε βλάβη οφείλεται σε δυσαναλογία μεταξύ της προσφοράς και της ζήτησης οξυγόνου είτε σε επίπεδο συστηματικό είτε τοπικό. Αυτή η απάντηση συμβαίνει συχνά παρόλο που η καρδιακή παροχή και τα επίπεδα οξυγόνωσης του αίματος έχουν αποκατασταθεί στα φυσιολογικά επίπεδα (αποσύζευξη μεταξύ μακρο-κυκλοφορίας και μικροκυκλοφορίας).
Η παρατεταμένη μικροαγγειακή δυσλειτουργία και η ιστική υποξία που καταγράφεται με τις αυξημένες μετρήσεις του γαλακτικού οξέος στο αίμα οδηγεί σε πολυοργανική ανεπάρκεια σε ασθενείς με σήψη (νεφρική, ηπατική, και καρδιακή βλάβη) και σχετίζεται με αυξημένη θνησιμότητα στους ασθενείς αυτούς (Sakr Υ, etal. Persistent microcirculatory alterations are associated with organ failure and death in patients with septic shock. Crit. Care Med. 2004, 32(9):1825-31). Παρόμοια αποτελέσματα που συνδέουν το αυξημένο γαλακτικό οξύ (υποξία) με κακή έκβαση των ασθενών έχουν αναφερθεί και σε άλλες κρίσιμες καταστάσεις, όπως οι καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις (Maillet JM etal. Frequency, risk factors, and outcome of hyperlactatemia after cardiac surgery. Chest 2003, 123: 1361-6) και το τραύμα (Abramson D etal. Lactate clearance and survival following injury. J. Trauma. 1993, 35: 584-8).
Η ιστική υποξία είναι ένα φαινόμενο που παίζει πολύ σημαντικό ρόλο και στην ανάπτυξη των καρκινικών όγκων. Υποξία αναφέρεται στους περισσότερους κακοήθεις όγκους και οδηγεί από τη μία στη διέγερση της αγγειογέννεσης προκειμένου να εξασφαλίσει οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά στον ταχέως αναπτυσσόμενο όγκο και από την άλλη σε μεγαλύτερη διέγερση του πολλαπλασιασμού των καρκινικών κυττάρων. Εντούτοις, τα αγγεία αυτά δεν είναι φυσιολογικά καθώς είναι μη ώριμα και παρουσιάζουν εξαγγείωση υγρού με αποτέλεσμα να δημιουργείται οίδημα και να διατηρείται η υποξία φτιάχνοντας ένα φαύλο κύκλο ανάμεσα στην υποξία και την ανάπτυξη του όγκου (Muz et at. The role of hypoxia in cancer progression, angiogenesis, metastasis, and resistance to therapy. Hypoxia 2015, 3:83-92). Τα ευρήματα αυτά υποδεικνύουν ότι βάζοντας τέλος σε αυτό το φαύλο κύκλο με νέες θεραπείες που λύνουν την υποξία μπορεί να μπει φρένο στην αύξηση του όγκου καθώς και στη μετάσταση των καρκινικών κυττάρων.
Οι καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις που περιλαμβάνουν τη χρήση εξωσωματικής κυκλοφορίας σχετίζονται επίσης με διαταραχές της μικροαγγειακής αιμάτωσης που δεν υποχωρούν μετά την επέμβαση και διατηρούνται ακόμα και 72 ώρες μετά. Οι διαταραχές αυτές της μικροκυκλοφορίας δημιουργούν ιστική υποξία και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη μετεγχειρητική καρδιακή δυσλειτουργία με αποτέλεσμα παρατεταμένη παραμονή του ασθενή στο νοσοκομείο. Η έναρξη της εξωσωματικής κυκλοφορίας σχετίζεται με άμεση μείωση της μικροαγγειακής αιμάτωσης λόγω συστηματικής φλεγμονώδους αντίδρασης και αιμοδιάλυσης που καταλήγουν σε ενδοθηλιακή δυσλειτουργία. Επιπρόσθετα έχει παρατηρηθεί αυξημένη διαπερατότητα των αγγείων και διαρροή που δημιουργεί ιστικό οίδημα και περαιτέρω επιδείνωση της υποξίας (Dekker NAM, et al. Postoperative microcirculatory perfusion and endothelial glycocalyx shedding following cardiac surgery with cardiopulmonary bypass. Anaesthesia 2019, 74:609-618). Νέες θεραπείες που στοχεύουν στην πρόληψη και διόρθωση της μικροαγγειακής δυσλειτουργίας και της ιστικής υποξίας κατά τις καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις μπορεί να είναι σημαντικές για τη βελτίωση της έκβασης των ασθενών.
Η ανάπτυξη μικροαγγειακής δυσλειτουργίας, ιστικής υποξίας και κατά συνέπεια μακροχρόνιας ιστικής βλάβης παίζει σημαντικό ρόλο και στις περιπτώσεις όπου απαιτείται η εξωσωματική διατήρηση ζωτικών οργάνων όπως για παράδειγμα σε περιπτώσεις μεταμόσχευσης. Γενικά, η διατήρηση της καρδιάς του δότη στις περιπτώσεις μεταμόσχευσης μπορεί να επιτευχθεί με θερμή διαπότιση μέσω ειδικών θρεπτικών διαλυμάτων αντί για τη διατήρηση μετά από ψύξη σε διάλυμα καρδιοπληγίας. Η θερμή διαπότιση της καρδιάς αποτελεί μια νεότερη και πολλά υποσχόμενη προσέγγιση που όμως καταλήγει μακροχρόνια σε μικροαγγειακή δυσλειτουργία, ιστική υποξία παρά τη διατήρηση της αιμάτωσης των στεφανιαίων αγγείων, διαστολική και συστολική δυσλειτουργία της αριστερής κοιλίας. Η τεχνολογική πρόοδος και η έρευνα έχει βελτιώσει σημαντικά τα αποτελέσματα της συνεχούς θερμής αιμάτωσης της καρδιάς ex vivo μειώνοντας την αναγκαιότητα ισχαιμίας του μυοκαρδίου στις χειρουργικές επεμβάσεις λήψης και εμφύτευσης του μοσχεύματος και στις καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις. Κλινικές δοκιμές με αυτή την πρωτοπόρα τεχνολογία υποδεικνύουν την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά της η οποία όμως περιορίζεται σημαντικά από την ανάπτυξη μικροαγγειακής δυσλειτουργίας, ιστικής υποξίας και κατά συνέπεια ιστικής βλάβης μακροχρόνια.
Η σήψη είναι μια πολύπλοκη διαταραχή που αναπτύσσεται ως μια απορυθμισμένη απάντηση του ξενιστή στη λοίμωξη και σχετίζεται με οξεία οργανική δυσλειτουργία και υψηλό κίνδυνο θανάτου. Περισσότερα από 2.8 εκατομμύρια θάνατοι κάθε χρόνο οφείλονται στη σήψη, η οποία σχετίζεται με το 5-6% του συνολικού νοσοκομειακού κόστους ενός συστήματος υγείας. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και η Σύνοδος για την παγκόσμια υγεία το 2017 έθεσαν τη σήψη ως μια παγκόσμια προτεραιότητα στην υγεία, υιοθετώντας μία σειρά από προτάσεις και μέτρα για τη βελτίωση της πρόληψης, της διάγνωσης και της θεραπείας αυτής.
Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες, η θεραπεία της σήψης πρέπει να ξεκινάει νωρίς μέσα στην πρώτη ώρα από τη διάγνωση. Τα κατάλληλα αντιβιοτικά πρέπει να ξεκινούν να χορηγούνται μέσα στην πρώτη ώρα από την διαπίστωση της σήψης και αφού ληφθούν τα σχετικά δείγματα για καλλιέργειες. Η σταθεροποίηση του κυκλοφορικού συστήματος πρέπει να επιτυγχάνεται μέσα στην πρώτη ώρα μέσω χορήγησης κρυσταλλοειδών υγρών και αν είναι απαραίτητο τη χρήση ινοτρόπων-αγγειοδραστικών (νοραδρεναλίνη, ντοπαμίνη, αδρεναλίνη). Ωστόσο, παρά τη σταθεροποίηση της μακροκυκλοφορίας και τη ρύθμιση του οξυγόνου στο αίμα, η σήψη συχνά εξελίσσεται σε πολυοργανική ανεπάρκεια λόγω διαταραχών στη μικροκυκλοφορία και υποξίας σε κυτταρικό επίπεδο. Η συσσώρευση του γαλακτικού οξέος παρά τη διόρθωση της μακροκυκλοφορίας σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με τη θνησιμότητα και έχει υψηλή προγνωστική αξία. Το γαλακτικό οξύ αποτελεί σημαντικό δείκτη ιστικής ισχαιμίας σε κυτταρικό επίπεδο και βλάβης της μικροκυκλοφορίας. Η χορήγηση κορτικοστεροειδών μπορεί να αναστείλει την δυσπροσαρμοστική φλεγμονώδη απάντηση που παρατηρείται στη σήψη, ωστόσο, πρόσφατα δεδομένα δείχνουν ότι δεν έχει σημαντική επίδραση στην επιβίωση. Έτσι, η υδροκορτιζόνη συνιστάται μόνο όταν η αιμοδυναμική αστάθεια που επάγεται από τη σήψη δεν μπορεί επαρκώς να αντιμετωπιστεί με χορήγηση υγρών και αγγειοδραστικών παραγόντων.
Η σήψη προκαλεί δευτερογενείς οργανικές βλάβες. Συγκεκριμένα, ένα ποσοστό 40-50% των ασθενών παρουσιάζουν νεφρική ανεπάρκεια, 35% ηπατική ανεπάρκεια, 6-9% δευτερογενή αναπνευστική ανεπάρκεια, 34% δευτερογενή λευκοπενία και ανοσοκαταστολή, ενώ ποικίλουν τα ποσοστά δευτερογενούς καρδιακής, εγκεφαλικής και γαστρεντερικής βλάβης. Σημαντικές είναι και οι δευτερογενείς βλάβες στη λειτουργία του συστήματος της πήξης που προκαλούν αυξημένες θρομβώσεις.
Η σήψη μπορεί να προκληθεί από βακτηριακές λοιμώξεις (π.χ. πνευμονιόκοκκος, μηνιγγιτιδόκοκκος, χρυσίζων σταφυλόκοκκος, αιμόφιλος, ψευδομονάδα αεριογόνος, κτλ) από ιογενείς λοιμώξεις (π.χ. γρίπη, Ebola, coxsackie, Covid-19, ιός έρπητα κτλ), από παρασιτικές λοιμώξεις (π.χ. σχιστόσωμα, αμοιβάδα κτλ), καθώς και από μυκητιασικές λοιμώξεις (π.χ. ασπέργιλλος, κρυπτόκοκκος, ιστόπλασμα κτλ) (O'Brien J.M. et al. Sepsis. Am. J. Med. 2007, 120:1012-1022). Οι μολύνσεις αυτές μπορεί να ξεκινούν από διάφορα συστήματα και συγκεκριμένα από το αναπνευστικό σύστημα, από τα όργανα της κοιλιάς, από το ουροποιητικό σύστημα, το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και τα μαλακά μόρια ή τα οστά. Επίσης, μερικές φορές μπορεί απλά η μόλυνση να εντοπίζεται στο αίμα ή να αφορά τραύματα ή εγκαύματα (Klouwenberg, Ρ.Κ. Classification of sepsis, severe sepsis and septic shock: the impact of minor variations in data capture and definition of SIRS criteria. Intensive Care Med 2012, 38:811-819). Οι ακριβείς μηχανισμοί της προκαλούμενης από τη σήψη κυτταρικής βλάβης και οργανικής δυσλειτουργίας δεν είναι πλήρως κατανοητοί και συνεχίζουν να αποτελούν ένα ενεργό πεδίο επιστημονικής έρευνας. Η ιστική ισχαιμία συμβαίνει είτε λόγω συστηματικής ή τοπικής διαταραχής στην ισορροπία ανάμεσα στην μεταφορά οξυγόνου και τη ζήτηση από τους ιστούς. Επομένως, οι βασικοί μεσολαβητές της προκαλούμενης από τη σήψη πολυοργανικής δυσλειτουργίας είναι, από τη μια πλευρά, η μείωση τηςαιμάτωσης και οξυγόνωσης των οργάνων και από την άλλη πλευρά, η μικροαγγειακή δυσλειτουργία που καταλήγει σε υποξία σε κυτταρικό επίπεδο ακόμη και μετά τη διόρθωση της ιστικής αιμάτωσης και οξυγόνωσης.
Είναι όμως ενδιαφέρον ότι ακόμα και μετά από επιθετική ανάταξη της κυκλοφορίας του σηπτικού ασθενή, με επίτευξη φυσιολογικής ή και υψηλής καρδιακής παροχής, η ιστική αιμάτωση σε κυτταρικό επίπεδο παραμένει προβληματική σε μεγάλο βαθμό. Αυτό δείχνει ότι η επαγόμενη από τη σήψη ιστική υποξία είναι κατά βάση μια διαταραχή της μικροκυκλοφορίας. Πράγματι, η αιμάτωση των μικρών αγγείων σχετίζεται ισχυρά με την πρόγνωση της σήψης. Μελέτες έχουν δείξει ότι η ιστική υποξία που καταγράφεται ως ανεπαρκής μείωση του γαλακτικού οξέος στο αίμα τις πρώτες ώρες της προσπάθειας ανάταξης του ασθενή, σχετίζεται με την ανάπτυξη πολυοργανικής ανεπάρκειας και αυξημένης θνησιμότητας (Nguyen, Η.Β. et at. Early lactate clearance is associated with biomarkers of inflammation, coagulation, apoptosis, organ dysfunction and mortality in severe sepsis and septic shock. J. Inflam. 2010, 7:6). Μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχει ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της βελτίωσης του γαλακτικού οξέος τις πρώτες 6 ώρες και μιας επακόλουθης βελτίωσης των βιοδεικτών του αίματος σε διάρκεια 72 ωρών καθώς και βελτίωσης της οργανικής δυσλειτουργίας. Πρέπει να σημειωθεί ότι η κάθαρση του γαλακτικού οξέος έχει συσχετιστεί ισχυρά με βελτίωση της μικροκυκλοφορίας. Τα ευρήματα αυτά υποστηρίζουν ότι η ιστική υποξία δεν αποτελεί ένα καταληκτικό σημείο αλλά ένα πρόδρομο φαινόμενο που παίζει ένα κρίσιμο ρόλο στους παθοφυσιολογικούς μηχανισμούς εξέλιξης της σήψης σε πολυοργανική ανεπάρκεια. Είναι ενδιαφέρον ότι η ιστική υποξία στη σοβαρή σήψη σχετίζεται και με αυξημένη απόπτωση. Συγκεκριμένα, έχει βρεθεί ότι η κασπάση-3 ένας κομβικός δείκτης του μονοπατιού της απόπτωσης είναι πολύ υψηλότερη μετά από 72 ώρες σε σηπτικούς ασθενείς με μειωμένη κάθαρση του γαλακτικού σε σύγκριση με ασθενείς με αυξημένη κάθαρση του γαλακτικού. Επιπρόσθετα, η ιστική υποξία ενδέχεται να είναι ένα πρόδρομο γεγονός της προ-θρομβωτικής κατάστασης στη σοβαρή σήψη και θεραπείες που διορθώνουν την ιστική υποξία μπορεί να αντιστρέφουν την κατάσταση της υπερπηκτικότητας.
Επιπρόσθετα, η σήψη υποβάλλει τον οργανισμό σε ένα σοβαρό στρες και οδηγεί σε μια νευρο-ορμονική απάντηση με σημαντικές φυσιολογικές επιπτώσεις όπως οι αλλαγές στο μεταβολισμό των θυρεοειδικών ορμονών που καταλήγει σε χαμηλά επίπεδα Τ3 στον ορό με φυσιολογικά επίπεδα Τ4 στις λιγότερο σοβαρές περιπτώσεις και με χαμηλά επίπεδα τόσο Τ3 όσο και Τ4 στις πιο σοβαρές περιπτώσεις. Αυτή η απάντηση είναι γνωστή ως το σύνδρομο μη-θυρεοειδικής νόσου (Non-thyroidal Illness Syndrome, NTIS) και φαίνεται να είναι σημαντικός προγνωστικός παράγοντας για την επιβίωση των σηπτικών ασθενών. Η απορρύθμιση αυτή είναι γνωστή σε σοβαρές οξείες παθολογικές καταστάσεις όπως η σήψη, το έμφραγμα του μυοκαρδίου κ. και σχετίζεται με υψηλή θνησιμότητα στη σήψη (Padhi, R. etal. Prognostic significance of nonthyroidal illness syndrome in critically ill adult patients with sepsis Int. J. Crit. Illn. Inj. Sci. 2018, 8:165-172). Επιπρόσθετα, ζώα εργαστηρίου που τροποποιήθηκαν γενετικά για να εκφράζουν μειωμένα επίπεδα της αποϊωδινάσης 2 (DI02), που ρυθμίζει τη σύνθεση της βιολογικά δραστικής Τ3, έδειξαν αυξημένα επίπεδα αναπνευστικής βλάβης σε πειραματικό μοντέλο σήψης (Ma, Shwu-Fan et at. Type 2 Deiodinase and Host Responses of Sepsis and Acute Lung Injury Am. J. Respir. Cell Mol. Biol. 2011, 45(6): 1203-1211.). Σε μοντέλα σήψης σε επίμυες, η χορήγηση Τ3 έχει δείξει ότι διατηρεί την ελαστικότητα του πνεύμονα και τη σύνθεση επιφανειοδραστικού παράγοντα, μειώνει την καταιγίδα των κυτταροκινών και βελτιώνει την επιβίωση (Yokoe, Τ. etal. Triiodothyronine (Τ3) ameliorates the cytokine storm in rats with sepsis Crit. Care 2000, 4:59).
Παρά τις προσπάθειες δεν έχουν αναφερθεί μέχρι σήμερα, αποτελεσματικές θεραπείες που να μπορούν να αντιμετωπίσουν τη μικροαγγειακή δυσλειτουργία και την ιστική υποξία, περιορίζοντας την πολυοργανική βλάβη στη σήψη και στις άλλες παθολογικές καταστάσεις.
Ειδικότερα, δεν έχουν αναφερθεί μέχρι σήμερα, αποτελεσματικές θεραπείες που να μπορούν να αντιμετωπίσουν τη μικροαγγειακή δυσλειτουργία και την ιστική υποξία, περιορίζοντας τη φλεγμονώδη απάντηση, τη δυσλειτουργία του καρδιαγγειακού και του συστήματος της πήξης, στη σήψη και στις άλλες παθολογικές καταστάσεις και ειδικότερα στη σήψη που προέρχεται από λοίμωξη από κορωνοϊό.
Η L-τριιωδοθυρονίνη (Τ3) μέχρι σήμερα έχει δοκιμαστεί ως ένα φάρμακο που μπορεί να βοηθήσει ασθενείς σε κρίσιμη κατάσταση αυξάνοντας την καρδιακή παροχή και υποστηρίζοντας την κυκλοφορία. Ωστόσο, η χρήση της έχει περιοριστεί στην πράξη μόνο στην αντιμετώπιση του υποθυρεοειδισμού εξαιτίας της εδραιωμένης πεποίθησης ότι η Τ3 μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της κατανάλωσης οξυγόνου και να επιδεινώσει καταστάσεις υποξίας. Ακόμα και στη θεραπεία υποκατάστασης των υποθυρεοειδικών ασθενών χρησιμοποιείται περιορισμένα ως δεύτερης επιλογής σε σχέση με τη θυροξίνη (Kaptein, Ε.Μ. et al. Thyroid hormone therapy for postoperative nonthyroidal illnesses: a systematic review and synthesis. J. Clin. Endocrinol. Metab. 2010, 95:4526-4534). Πρέπει να σημειωθεί ότι στη σύνοψη των χαρακτηριστικών προϊόντος (SmPC) που κυκλοφορεί για διαλύματα L-τριιωδοθυρωνίνης αναφέρεται ότι η Τ3 αντενδείκνυται σε ασθενείς με διαταραχές του καρδιαγγειακού ή στηθάγχη, ενώ μπορεί να χορηγείται για υποκατάσταση υποθυρεοειδισμού με εξαιρετική προσοχή στους ασθενείς με στεφανιαία νόσο fwww.medicines.ora.uk/emc/product/2805/smpc#aref)·
Σε αντίθεση με τα παραπάνω, πειραματικά δεδομένα υποστηρίζουν ότι η χορήγηση Τ3 σε υψηλές δόσεις μετά από επαναιμάτωση βελτιώνει τη μεταισχαιμική ανάκαμψη της καρδιακής λειτουργίας ενώ παράλληλα περιορίζει την απόπτωση σε μοντέλα ισχαιμίας-επαναιμάτωσης χρησιμοποιώντας απομονωθείσες καρδιές επίμυων (Pantos C, et al. Thyroid hormone improves postischaemic recovery of function while limiting apoptosis: a new therapeutic approach to support hemodynamics in the setting of ischaemia-reperfusion? Basic Res. Cardiol. 2009, 104, 69-77). To έγγραφο WO 2020/144073 αναφέρεται στη χρήση της Τ3 στη μείωση της μικροαγγειακής απόφραξης μετά από την επιτυχή πρωτογενή διαδερμική στεφανιαία παρέμβαση σε ασθενείς με οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου με ανάσπαση ST-διαστήματος.
Διαπιστώσαμε με έκπληξη τη δυνατότητα της Τ3 να αναστέλλει την προκαλούμενη από μικροαγγειακή δυσλειτουργία ιστική υποξία σε διάφορα όργανα, μεταξύ των οποίων, νεφροί, ήπαρ, καρδιά, πνεύμονα, εγκέφαλο, γαστρεντερικό σύστημα και αιμοποιητικό σύστημα και να μειώνει τα επίπεδα του γαλακτικού οξέος όταν χορηγείται σε υψηλές δόσεις. Αυτό είναι σε αντίθεση με την επικρατούσα αντίληψη ότι η θυρεοειδική ορμόνη είναι καταστροφική σε συνθήκες υποξίας λόγω αύξησης της κατανάλωσης οξυγόνου.
Στην παρούσα εφεύρεση παρέχουμε ισχυρά και πρωτόγνωρα δεδομένα που δείχνουν ότι η ενεργός μορφή της θυρεοειδικής ορμόνης, η L-τριιωδοθυρονίνη (Τ3), σε υψηλές δόσεις μπορεί να διορθώσει την ιστική υποξία λόγω μικροαγγειακής δυσλειτουργίας που παρουσιάζεται σε διάφορες κρίσιμες παθολογικές καταστάσεις ζωτικών οργάνων, ειδικότερα σε αυτές που αφορούν το καρδιαγγειακό σύστημα, το ανοσοποιητικό σύστημα και το σύστημα πήξης και οφείλονται σε λοίμωξη από κορωνοϊό.
Το έγγραφο GR 20200100200, το οποίο ενσωματώνεται αυτούσιο στην παρούσα εφεύρεση, αναφέρει ότι η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3 σε ασθενείς σε κρίσιμη κατάσταση που έχουν προσβληθεί από κορωνοϊό, αποτελεί μια αποτελεσματική θεραπεία για τη μείωση της βλάβης του υποξικού ιστού και για τη διατήρηση της ομαλής λειτουργίας των ζωτικών οργάνων του ασθενούς.
Το έγγραφο GR 20200100695, το οποίο ενσωματώνεται αυτούσιο στην παρούσα εφεύρεση, αναφέρει ότι η χορήγηση υψηλής δοσολογίας φαρμακευτικής σύνθεσης που περιέχει L-τριιωδοθυρονίνη ή ένα φαρμακευτικά αποδεκτό άλας αυτής, είναι ευεργετική στην αντιμετώπιση της δυσλειτουργίας ενός ή περισσοτέρων ζωτικών οργάνων σε ασθενείς με σήψη, εξαιτίας ιστικής υποξίας και μικροαγγειακής δυσλειτουργίας.
Η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3, αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τη δυσλειτουργία ενός ή περισσοτέρων ζωτικών οργάνων σε ασθενείς με σήψη. Η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3, αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τον καρκίνο ενός ή περισσοτέρων οργάνων.
Η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3, αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τη δυσλειτουργία ενός ή περισσοτέρων ζωτικών οργάνων σε ασθενείς με ανοικτό ή εσωτερικό τραύμα.
Η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3, αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τη δυσλειτουργία ενός ή περισσοτέρων ζωτικών οργάνων σε ασθενείς σε μεταμόσχευση καρδιάς ή / και άλλων οργάνων.
Η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3, αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τη σήψη που οφείλεται στην ιστική υποξία λόγω μικροαγγειακής δυσλειτουργίας.
Η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3, αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τη νεφρική βλάβη που οφείλεται στην ιστική υποξία λόγω μικροαγγειακής δυσλειτουργίας. Η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3, αντιμετωπίζει αποτελεσματικά την ηπατική βλάβη που οφείλεται στην ιστική υποξία λόγω μικροαγγειακής δυσλειτουργίας. Η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3, αντιμετωπίζει αποτελεσματικά την εγκεφαλική βλάβη που οφείλεται στην ιστική υποξία λόγω μικροαγγειακής δυσλειτουργίας.
Η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3, αντιμετωπίζει αποτελεσματικά βλάβες του αιμοποιητικού συστήματος που οφείλονται στην ιστική υποξία λόγω μικροαγγειακής δυσλειτουργίας.
Η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3, αντιμετωπίζει αποτελεσματικά βλάβες του γαστρεντερικού συστήματος που οφείλονται στην ιστική υποξία λόγω μικροαγγειακής δυσλειτουργίας.
Η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3, αντιμετωπίζει αποτελεσματικά την βλάβη του αναπνευστικού συστήματος που οφείλεται στην ιστική υποξία λόγω μικροαγγειακής δυσλειτουργίας.
Η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3, αντιμετωπίζει αποτελεσματικά την καρδιακή βλάβη που οφείλεται στην ιστική υποξία λόγω μικροαγγειακής δυσλειτουργίας.
Η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3 δρα αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση ιστικής υποξίας λόγω μικροαγγειακής δυσλειτουργίας σε καρδιά που υποβάλλεται σε συνθήκες ελεγχόμενου στρες όπως συμβαίνει στις μεταμοσχεύσεις ή στις καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις.
Η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3 μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τη μικροαγγειακή δυσλειτουργία και την ιστική υποξία που προκαλείται κατά τη μακροχρόνια ex vivo διαπότιση της καρδιάς σε αντίθεση με την επικρατούσα πεποίθηση ότι η Τ3 είναι βλαπτική σε καταστάσεις υποξίας. Αυτό συνεπάγεται την ικανότητα διατήρησης του οργάνου σε καλή κατάσταση για μεγάλα χρονικά διαστήματα εξωσωματικά και επιτρέπει την αύξηση του χρόνου μεταφοράς χωρίς σημαντική αύξηση της ιστικής βλάβης καθώς και την αναζωογόνηση οριακών καρδιακών μοσχευμάτων που θα μπορούσαν διαφορετικά να είναι ακατάλληλα για μεταμόσχευση. Λόγω της επέκτασης της ακτίνας μεταφοράς, θα μπορούσε επίσης να αυξηθεί η συνολική διαθεσιμότητα μοσχευμάτων. Η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3 είναι ευεργετική στην εξωσωματική μακροχρόνια διατήρηση των καρδιακών μοσχευμάτων σε συσκευές συνεχούς θερμής διαπότισης καθώς και σε ασθενείς κατά τη διάρκεια καρδιοχειρουργικών επεμβάσεων με σκοπό την αποφυγή της μικροαγγειακής δυσλειτουργίας και της ιστικής υποξίας του μυοκαρδίου και τη διατήρηση της καρδιακής λειτουργίας.
Σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3 αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τη φλεγμονώδη αντίδραση και τη δυσλειτουργία ενός ή περισσοτέρων ζωτικών οργάνων σε ασθενείς με σήψη ή/και λοίμωξη από κορωνοϊό.
Σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση, η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3 αντιμετωπίζει αποτελεσματικά την επιδείνωση της λειτουργίας της αριστερής και της δεξιάς κοιλίας σε ασθενείς με σήψη ή/και λοίμωξη από κορωνοϊό.
Σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση, η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3 βελτιώνει τη συστολική λειτουργία της δεξιάς κοιλίας σε ασθενείς με σήψη ή/και λοίμωξη από κορωνοϊό.
Σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση, η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3 βελτιώνει τη συστολική λειτουργία της δεξιάς κοιλίας σε ασθενείς με σήψη ή/και λοίμωξη από κορωνοϊό, ώστε η μέτρηση της συστολικής μετατόπισης του πλάγιου τριγλωχινικού δακτυλίου (TAPSE) είναι κατά προτίμηση μεταξύ 16 και 30 mm, κατά προτίμηση μεταξύ 20 και 25 mm. Η μέτρηση της TAPSE γίνεται εύκολα με το υπερηχοκαρδιογράφημα από το δακτύλιο της τριγλώχινας βαλβίδος και εκτιμά τη λειτουργία της δεξιάς κοιλίας κατά τον επιμήκη άξονα. Η μέτρηση της TAPSE παρουσιάζει καλή συσχέτιση με τη γενικότερη λειτουργία της δεξιάς κοιλίας (Rudski L.G. et al. Guidelines for the echocardiographic assessment of the right heart in adults: a report from the American Society of Echocardiography endorsed by the European Association of Echocardiography, a registered branch of the European Society of Cardiology, and the Canadian Society of Echocardiography J. Am. Soc. Echocardiogr. 2010, 23:685-713).
Σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση, η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3 βελτιώνει τη συστολική λειτουργία της δεξιάς κοιλίας σε ασθενείς με σήψη ή/και λοίμωξη από κορωνοϊό, ώστε η μέτρηση της κεντρικής φλεβικής πίεσης να διατηρείται κατά προτίμηση μεταξύ 1 και 10 mm Hg, κατά ιδιαίτερη προτίμηση μεταξύ 3,7 και 7,4 mm Hg. Η κεντρική φλεβική πίεση αντανακλά την πίεση του δεξιού κόλπου της καρδιάς και θεωρείται ένας καλός δείκτης της λειτουργίας της δεξιάς κοιλίας σε συνδιασμό με την κατάσταση των υγρών στους ασθενείς με σήψη (Reems ΜM et al. Central venous pressure: principles, measurement, and interpretation. Compend. Contin. Educ. Vet 2012, 34(1):E1).
Σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση, η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3 αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τη φλεγμονή και τη δυσλειτουργία του πηκτικού συστήματος σε ασθενείς με λοίμωξη από κορωνοϊό, ώστε η ταχύτητα καθίζησης ερυθρών να ελαττωθεί κατά 50% σε διάστημα 48 ωρών και κατά προτίμηση να είναι κάτω από 30 mm μέσα στην πρώτη ώρα μέτρησης όπως υπολογίζεται με τη μέθοδο αναφοράς που περιγράφεται από την Διεθνή Επιτροπή Τυποποίησης στην Αιματολογία (International Committee for Standardization in Haematology - ICSH) και στηρίζεται στη μέθοδο του Westergren που περιεγράφηκε στις αρχές του περασμένου αιώνα (ICSH recommendations for measurement of erythrocyte sedimentation rate. J. Clin. Pathol. 1993, 46(3): 198-203). H ταχύτητα καθίζησης ερυθρών είναι ένα απλό αιματολογικό τεστ που μετράει πόσο γρήγορα καθιζάνουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια στον πάτο ενός μακρόσθενου φιαλιδίου εξαιτίας της βαρύτητας. Υπολογίζεται με βάση τα mm που έχουν διανύσει τα ερυθρά αιμοσφαίρια μέσα σε 1 ώρα. Αποτελεί γενικευμένο δείκτη της φλεγμονής εξαιτίας διαφόρων αιτιών και επηρεάζεται από τις διαταραχές και του συστήματος πήξης (Harisson, Μ. Erythrocyte sedimentation rate and C-reactive protein. Aust. Prescr. 2015, 38(3):93-4).
Σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση, η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3, δεν προκαλεί μεταβολή των επιπέδων δ-διμερών που επηρεάζουν την ενδοαγγειακή θρόμβωση σε ασθενείς με λοίμωξη από κορωνοϊό.
Με την ευρύτερη έννοια, η φαρμακευτική σύνθεση που περιέχει L-τριιωδοθυρονίνη ή ένα φαρμακευτικά αποδεκτό άλας αυτής, είναι κατάλληλη για χρήση στην αντιμετώπιση δυσλειτουργίας ενός ή περισσοτέρων ζωτικών οργάνων, μεταξύ των οποίων πνεύμονα, εγκεφάλου, καρδιάς, ήπατος, νεφρών, του αιμοποιητικού και του γαστρεντερικού συστήματος, λόγω μακροχρόνιας ιστικής υποξίας που προκαλείται από μικροαγγειακή δυσλειτουργία σε ασθενείς με σήψη, λοίμωξη από κορωνοϊό, μεταμόσχευση καρδιάς ή / και άλλων οργάνων, καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις ή / και με σοβαρό τραύμα.
Η παρούσα εφεύρεση αφορά μία φαρμακευτική σύνθεση L-τριιωδοθυρονίνης, για χρήση όπως περιγράφεται στις συνημμένες αξιώσεις. Ειδικότερα, η εφεύρεση αφορά μία φαρμακευτική σύνθεση που περιέχει L-τριιωδοθυρονίνη ή ένα φαρμακευτικά αποδεκτό άλας αυτής, για χρήση στην αντιμετώπιση της φλεγμονώδους δραστηριότητας και της δυσλειτουργίας ενός ή περισσοτέρων ζωτικών οργάνων σε ασθενείς με σήψη ή/και λοίμωξη από κορωνοϊό, εξαιτίας ιστικής υποξίας και μικροαγγειακής δυσλειτουργίας.
Σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση, η φαρμακευτική σύνθεση που περιέχει L-τριιωδοθυρονίνη ή ένα φαρμακευτικό άλας αυτής μορφοποιείται είτε ως ενέσιμο διάλυμα για άμεση χορήγηση είτε ως λυοφιλοποιημένη σκόνη για επανασύσταση.
Σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση, η φαρμακευτική σύνθεση που περιέχει L-τριιωδοθυρονίνη ή ένα φαρμακευτικό άλας αυτής αφορά τη χρήση ενός διαλύματος Τ3 το οποίο χορηγείται ενδοφλεβίως ως διάλυμα και έχει συγκέντρωση σε Τ3 που κυμαίνεται από 2 έως 20 μg / mL, κατά προτίμηση έχει συγκέντρωση σε Τ3 που κυμαίνεται από 5 έως 15 μg / mL, κατά ιδιαίτερη προτίμηση έχει συγκέντρωση σε Τ3 που κυμαίνεται από 7 έως 12 μg / mL, κατά ιδιαίτερη προτίμηση είναι 10 μg / mL.
Σε μια προτιμώμενη ενσωμάτωση, η φαρμακευτική σύνθεση που περιέχει L-τριιωδοθυρονίνη ή ένα φαρμακευτικά αποδεκτό άλας αυτής, χρησιμοποιείται με τη μορφή ενέσιμου διαλύματος Τ3 περιεκτικότητας 10 μg / mL σε φιαλίδιο που περιέχει 150 μg L-τριιωδοθυρονίνης σε συνολικό όγκο 15 ml.
Σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση, η φαρμακευτική σύνθεση που περιέχει L-τριιωδοθυρονίνη ή ένα φαρμακευτικά αποδεκτό άλας αυτής, είναι ένα διαυγές, άχρωμο διάλυμα που περιέχει τη δραστική ουσία νατριούχο λιοθυρονίνη και φαρμακευτικά αποδεκτά έκδοχα μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται σάκχαρα, ρυθμιστές οξύτητας και διαλύτες.
Σε μια προτιμώμενη ενσωμάτωση, η φαρμακευτική σύνθεση που περιέχει L-τριιωδοθυρονίνη ή ένα φαρμακευτικά αποδεκτό άλας αυτής, είναι ένα διαυγές, άχρωμο διάλυμα που περιέχει τη δραστική ουσία νατριούχο λιοθυρονίνη, δεξτράνη, διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου 1Ν και ύδωρ για ενέσιμα.
Σε μια προτιμώμενη ενσωμάτωση, η φαρμακευτική σύνθεση που περιέχει L-τριιωδοθυρονίνη ή ένα φαρμακευτικά αποδεκτό άλας αυτής, μπορεί να μορφοποιηθεί ως στερεή σκόνη σε λυοφιλοποιημένη μορφή και να ανασυσταθεί με νερό για ενέσιμα ή αλατούχο διάλυμα αμέσως πριν τη χρήση της.
Σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση, η φαρμακευτική σύνθεση που περιέχει L-τριιωδοθυρονίνη ή ένα φαρμακευτικό άλας αυτής χορηγείται σε δόσεις πολύ υψηλότερες από τις αντίστοιχες δόσεις που χρησιμοποιούνται στην κανονική θεραπεία υποκατάστασης ασθενών με ανεπαρκή λειτουργία του θυρεοειδούς (π.χ. ασθενείς με υποθυρεοειδισμό ή μυξοίδημα).
Σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση, η φαρμακευτική σύνθεση που περιέχει L-τριιωδοθυρονίνη ή ένα φαρμακευτικό άλας αυτής χορηγείται σε δόσεις που αντιστοιχούν από 5 μg ανά Kg βάρους σώματος έως 9 μg ανά Kg βάρους σώματος, κατά προτίμηση από 6 μρ ανά Kg βάρους σώματος έως 8 μρ ανά Kg βάρους σώματος, κατά ιδιαίτερη προτίμηση είναι 7 μρ ανά Kg βάρους σώματος.
Σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση, ασθενείς με βάρος μεταξύ 60 και 80 Kg μπορούν να λάβουν ενδοφλέβια από 420 μg έως 560 μg Τ3 συνολικά.
Σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση, ένας ασθενής βάρους 75 Kg λαμβάνει ενδοφλεβίως συνολικά από 375 μg έως 675 μg Τ3, κατά προτίμηση από 450 μρ έως 600 μρ Τ3, κατά ιδιαίτερη προτίμηση λαμβάνει 525 μρ Τ3.
Σε μια προτιμώμενη ενσωμάτωση, η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3 στον ασθενή πραγματοποιείται με συνεχιζόμενη έγχυση σε ποσοστό που κυμαίνεται από 0.8 έως 0.20 μg / kg / h, κατά προτίμηση από 0.12 έως 0.16 μg / kg / h και κατά ιδιαίτερη προτίμηση 0.14 μg / kg / h για 48 ώρες.
Σε μια προτιμώμενη ενσωμάτωση, η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3 στον ασθενή πραγματοποιείται με μία αρχική εφάπαξ υψηλή δόση η οποία κυμαίνεται από 0,6 μg / kg έως 1,0 μg / kg, κατά προτίμηση είναι 0,8 μg / kg ακολουθούμενη από συνεχή έγχυση σε ποσοστό που κυμαίνεται από 0.1 έως 0.2 μg / kg / h, κατά προτίμηση από 0.1 έως 0.12 μg / kg / h και κατά ιδιαίτερη προτίμηση 0.122 μg / kg / h για 48 ώρες.
Σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση, η χορήγηση υψηλής δοσολογίας Τ3 δρα αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση ιστικής υποξίας λόγω μικροαγγειακής δυσλειτουργίας, όχι μόνο μικρής διάρκειας αλλά και μεγάλης διάρκειας, τουλάχιστον 30 λεπτών, ή τουλάχιστον 3 ώρες, ή τουλάχιστον 4, 6, 12, 18, ή 24 ώρες.
Η παρούσα εφεύρεση περιγράφεται από τα παρακάτω ενδεικτικά, μη περιοριστικά, παραδείγματα.
Παράδειγμα 1: L-Τριιωδοθυρονίνη και ιστική υποξία στη σήψη που συμβαίνει στο μυοκάρδιο, στους νεφρούς και το ήπαρ
Η επίδραση της χορήγησης υψηλής δοσολογίας Τ3 στην αντιμετώπιση της ιστικής υποξίας λόγω μικροαγγειακής δυσλειτουργίας που συμβαίνει στο μυοκάρδιο, στους νεφρούς και στο ήπαρ αξιολογήθηκε σε ένα πειραματικό μοντέλο σήψης, όπου χρησιμοποιήθηκαν αρσενικοί C57BL/6N μύες ηλικίας 10-12 εβδομάδων. Οι μελέτες με πειραματόζωα πραγματοποιήθηκαν τηρώντας όλους τους απαραίτητους ισχύοντες κανονισμούς.
Η προσομοίωση των κλινικών συνθηκών σήψης με πρόκληση ιστικής υποξίας και μικροαγγειακής δυσλειτουργίας επιτεύχθηκε με χρήση του καθιερωμένου χειρουργικού μοντέλου της ισχαιμικής περίδεσης πέρα από την ειλεοτυφλική βαλβίδα, με ταυτόχρονη παρακέντηση του εντερικού αυλού (model of cecal ligation puncture, CLP). Στο πειραματικό αυτό μοντέλο μετά από αναισθησία με σεβοφλουράνιο προκαλείται ισχαιμική περίδεση με ράμμα πέρα από την ειλεοτυφλική βαλβίδα και στη συνέχεια ακολουθεί παρακέντηση στο έντερο με βελόνα 21G προκαλώντας διαρροή εντερικού περιεχομένου στο περιτόναιο με συνέπεια πολυμικροβιακή βακτηριαιμία και σήψη. Στο μοντέλο αυτό η σήψη προκαλεί συστηματική ενεργοποίηση της φλεγμονώδους απάντησης, μικροαγγειακή δυσλειτουργία, ιστική υποξία, πολυοργανική ανεπάρκεια και αιμοδυναμική διαταραχή που καταλήγει στο θάνατο όπως συμβαίνει και στην κλινική πράξη.
Τα πειραματόζωα υποστηρίζονται με τη χορήγηση υγρών υποδόρια ανά 8 ώρες καθώς και με χορήγηση βουπρενορφίνης 0,1 mg/kg και παρακεταμόλης 300 mg/kg, όπως συμβαίνει και με τους σηπτικούς ασθενείς στις μονάδες εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ). Όλα τα πειραματόζωα βρίσκονται υπό στενή παρακολούθηση της κλινικής τους κατάστασης με βάση μια τροποποιημένη βαθμολογική κλίμακα γνωστή ως Lipopolysaccharide (LPS) Score Sheet.
Τα πειραματόζωα χωρίζονται σε 2 ομάδες: η πρώτη ομάδα λαμβάνει εικονικό φάρμακο (ομάδα λήψης εικονικού φαρμάκου) και η δεύτερη ομάδα λαμβάνει Τ3 σε δόση 0.3 μg/g ενδοπεριτοναϊκά αμέσως μετά την επέμβαση (ομάδα Τ3). Με βάση τις κατευθυντήριες οδηγίες για τη μετατροπή των δόσεων σε πειραματόζωα σε ισοδύναμες δόσεις στον άνθρωπο (Nair, Α.Β. and Jacob S. A simple practice guide for dose conversion between animals and human. J Basic Clin Pharma 2016, 7:27-31), η δόση αυτή αντιστοιχεί αδρά σε ενδοφλέβια χορήγηση Τ3 7 μg/Kg δηλαδή από 400 έως 600 μg Τ3 σε ασθενή βάρους 60-80 Kg. Αυτή η δόση είναι πολύ υψηλή και πέρα από κάθε έννοια θεραπείας υποκατάστασης της Τ3 σε υποθυρεοειδικούς ασθενείς. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε με δύο σειρές πειραμάτων. Στην πρώτη σειρά πειραμάτων παρατηρήθηκε η κλινική κατάσταση των πειραματόζωων και η θνησιμότητα για 72 ώρες ενώ στη δεύτερη σειρά πειραμάτων μελετήθηκε η ιστική υποξία σε κυτταρικό επίπεδο μετά από ευθανασία στις 18 ώρες.
Αρχικά, μετρήθηκαν τα επίπεδα του γαλακτικού οξέος σε δείγματα αίματος (με χρήση του αντιδραστήριο L-lactate assay kit από Sigma-Aldrich, ΜΑΚ329) ως ένας γενικός δείκτης υποξίας, ο οποίος χρησιμοποιείται και στην κλινική πράξη στους ασθενείς με σήψη. Επίσης, μετρήθηκαν τα επίπεδα κρεατινίνης στο αίμα ως δείκτης της νεφρικής λειτουργίας (με χρήση του Mouse Creatinine Kit Cat.80350, Crystal Chem). Τέλος, πραγματοποιήθηκε υπερηχοκαρδιογραφική ανάλυση κατά την οποία έγινε εκτίμηση του τελο-διαστολικού και τελοσυστολικού όγκου, του κλάσματος εξωθήσεως και του όγκου παλμού με βάση τον κανόνα κατά Simpson. Η υπερηχογραφική ανάλυση πραγματοποιήθηκε μετά από ήπια αναισθησία με σεβοφλουράνιο (0.8%) και τοποθέτηση του πειραματόζωου σε θερμαινόμενη κουβέρτα. Στη συνέχεια ελήφθησαν υπερηχογραφικές εικόνες κατά τον επιμήκη και εγκάρσιο παραστερνικό άξονα με το σύστημα υπερήχων Vivid 7 version Pro ultrasound system (GE Healthcare, Wauwatosa, Wisconsin), εξοπλισμένο με κεφαλή 14.0-MHz (i13L).
Η ιστική υποξία στο κυτταρικό επίπεδο προσδιορίστηκε σε μονιμοποιημένους με 4% παραφορμαλδεϋδη και παγωμένους ιστούς, με την γνωστή μέθοδο που στηρίζεται στη χορήγηση πιμονιδαζόλης με βάση το Hypoxyprobe™ Plus kit. Η πιμονιδαζόλη διαλύθηκε και χορηγήθηκε ενδοφλέβια στους μύες σε δόση 60 mg/kg, 2 ώρες πριν την ευθανασία. Μετά από διακαρδιακή διήθηση με παραφορμαλδεϋδη τα όργανα μονιμοποιήθηκαν, αφαιρέθηκαν και υποβλήθηκαν σε αφυδάτωση για 5 ημέρες σε διάλυμα σουκρόζης 30% πριν εμβαπτιστούν σε ειδικό υλικό OCT (Optimal cutting temperature compound) και πραγματοποιηθούν πολλαπλές τομές πάχους 20 μm σε κρυοστάτη. Η πιμονιδαζόλη διαχέεται στους ιστούς και ανάγεται όταν υπάρχει κυτταρική υποξία (ρ02 <10 mm Hg) σχηματίζοντας σταθερά σύμπλοκα με τις σουλφυδρυλικές ομάδες των πρωτεϊνών, πεπτιδίων και αμινοξέων. Στη συνέχεια, τα σύμπλοκα αυτά ανιχνεύονται με μεθόδους ανοσοϊστοχημείας με τη βοήθεια ειδικών αντισωμάτων και της χρωστικής DAB (3,3'-Diaminobenzidine) που παρέχει ένα χαρακτηριστικό καφέ χρώμα. Οι εικόνες φωτογραφήθηκαν σε μικροσκόπιο (Zeiss Axiovert) και πραγματοποιήθηκε αυτοματοποιημένη ανάλυση των εικόνων με το λογισμικό ImageJ προκειμένου να γίνει ποσοτικοποίηση της υποξικής περιοχής.
Η σήψη προκάλεσε σημαντική επιδείνωση της κλινικής εικόνας των πειραματόζωων στην ομάδα λήψης εικονικού φαρμάκου και εμφάνιση θνησιμότητας ειδικά μετά τις πρώτες 24 ώρες, ενώ μέχρι τις 72 ώρες είχαν καταλήξει όλα τα πειραματόζωα. Στην ομάδα Τ3, ωστόσο, υπήρχε σημαντική τάση βελτίωσης της θνησιμότητας με χαρακτηριστικό την επιβίωση έως και 20% των πειραματόζωων στις 72 ώρες (Σχήμα 1).
Η σήψη προκάλεσε αυξημένα επίπεδα γαλακτικού οξέος στο αίμα στην ομάδα εικονικού φαρμάκου τόσο στις 18 ώρες όσο και στις 24 ώρες μετά. Το γαλακτικό οξύ είναι γνωστό προϊόν αναερόβιου μεταβολισμού και επομένως θεωρείται σημαντικός γενικός δείκτης υποξίας. Είναι εντυπωσιακό ότι η χορήγηση Τ3 στη σήψη οδήγησε αναπάντεχα σε μείωση των επιπέδων του γαλακτικού οξέος τόσο στις 18 όσο και στις 24 ώρες (Σχήμα 2).
Είναι χαρακτηριστικό ότι η άνοδος του γαλακτικού οξέος παρατηρήθηκε παρά την καλή καρδιακή λειτουργία που εκτιμήθηκε υπερηχοκαρδιογραφικά.
Συγκεκριμένα, τόσο το κλάσμα εξωθήσεως όσο και ο όγκος παλμού και η καρδιακή συχνότητα βρέθηκαν εντός φυσιολογικών ορίων και χωρίς διαφορά ανάμεσα στις δυο ομάδες υποδεικνύοντας ότι η καρδιακή παροχή και η αιμάτωση σε επίπεδο μακροκυκλοφορίας ήταν φυσιολογική (Σχήμα 3).
Η μελέτη της ιστικής υποξίας του μυοκαρδίου έδειξε ότι στην ομάδα εικονικού φαρμάκου της σήψης ο ιστός που ήταν θετικός έφτασε κατά μέσο όρο το 4% ± 0.5 του συνολικού ιστού της αριστερής κοιλίας ενώ η χορήγηση Τ3 οδήγησε σε στατιστικά σημαντική μείωση της ιστικής υποξίας στο επίπεδο του 1.5% ± 0.5, ρ=0.028 (Σχήμα 4).
Ιδιαίτερα ενδιαφέροντα ήταν τα ευρήματα και από τη μελέτη της ιστικής υποξίας των νεφρών. Συγκεκριμένα στις 18 ώρες από τη σήψη, φάνηκε σημαντική αύξηση της ιστικής υποξίας στην ομάδα εικονικού φαρμάκου εκλεκτικά στις περιοχές των νεφρικών σωληνάριων (outer stripe of the outer medulla - OSOM, και inner stripe of the outer medulla - ISOM) και λιγότερο στο φλοιό (Cortex) ενώ η χορήγηση Τ3 οδήγησε σε σημαντική τάση μείωσης της ιστικής υποξίας στις συγκεκριμένες περιοχές (OSOM και ISOM) (Σχήμα 5). Επιπρόσθετα τα επίπεδα της κρεατινίνης δεν παρουσίασαν αύξηση σε καμία από τις ομάδες στις 18 ώρες, καθώς για να παρατηρηθεί αύξηση της κρεατινίνης στον ορό είναι απαραίτητο να υποστεί βλάβη πάνω από το 50% της νεφρικής μάζας (Σχήμα 6).
Ιδιαίτερα ενδιαφέροντα και αναπάντεχα ήταν τα ευρήματα και από τη μελέτη της ιστικής υποξίας του ήπατος. Συγκεκριμένα στις 18 ώρες από τη σήψη, φάνηκε σημαντική αύξηση της ιστικής υποξίας στην ομάδα εικονικού φαρμάκου που εντοπίστηκε εκλεκτικά κυρίως γύρω από τις περιοχές των ηπατικών φλεβών ενώ η χορήγηση υψηλής δόσης Τ3 οδήγησε σε στατιστικά σημαντική μείωσης της ιστικής υποξίας του ήπατος (Σχήμα 7).
Τα παραπάνω αποτελέσματα γίνονται καλύτερα κατανοητά με αναφορά στα συνημμένα Σχήματα 1 έως 7 όπου:
Στο Σχήμα 1, το διάγραμμα (α) απεικονίζει τις μεταβολές στο βάρος σώματος, το διάγραμμα (β) απεικονίζει τις μεταβολές στην κλινική κατάσταση (κλίμακα LPS) και το διάγραμμα (γ) απεικονίζει τις μεταβολές στην επιβίωση των ζώων μετά την πρόκληση σήψης, στην ομάδα εικονικού φαρμάκου και στην ομάδα Τ3.
Στο Σχήμα 2 τα διαγράμματα απεικονίζουν τα επίπεδα του γαλακτικού οξέος πριν το χειρουργείο (Φυσιολογικό) καθώς και 18 ώρες και 24 ώρες μετά την πρόκληση σήψης στην ομάδα εικονικού φαρμάκου και στην ομάδα Τ3.
Στο Σχήμα 3 τα διαγράμματα απεικονίζουν (α) το κλάσμα εξωθήσεως της αριστερής κοιλίας και (β) τον όγκο παλμού, στις 18 ώρες μετά την πρόκληση σήψης στην ομάδα εικονικού φαρμάκου και στην ομάδα Τ3 όπως υπολογίστηκαν από την υπερηχογραφική ανάλυση.
Στο Σχήμα 4 παρουσιάζονται (α) αντιπροσωπευτικές εικόνες μικροσκοπίου που απεικονίζουν μυοκαρδιακό ιστό μετά από σήμανση της ιστικής υποξίας με πιμονιδαζόλη (καφέ χρώμα, έντονη απεικόνιση). Απεικονίζεται φυσιολογικός ιστός (Control - αριστερά) καθώς και ιστός από πειραματόζωα με σήψη που έλαβαν εικονικό φάρμακο (κέντρο) και Τ3 (δεξιά), (β) Διάγραμμα που απεικονίζει την ποσοτικοποίηση της ιστικής υποξίας μετά από επεξεργασία των εικόνων με ειδικό λογισμικό.
Στο Σχήμα 5 παρουσιάζονται (α) αντιπροσωπευτικές εικόνες μικροσκοπίου που απεικονίζουν νεφρικό ιστό μετά από σήμανση της ιστικής υποξίας με πιμονιδαζόλη (καφέ χρώμα, έντονη απεικόνιση) σε διαφορετικές περιοχές του νεφρού (Cortex, OSOM, ISOM). Απεικονίζεται φυσιολογικός ιστός (Control -αριστερά) καθώς και ιστός από πειραματόζωα με σήψη που έλαβαν εικονικό φάρμακο (κέντρο) και Τ3 (δεξιά), (β) Διάγραμμα που απεικονίζει την ποσοτικοποίηση της ιστικής υποξίας μετά από επεξεργασία των εικόνων με ειδικό λογισμικό.
Στο Σχήμα 6 παρουσιάζεται διάγραμμα που απεικονίζει τα επίπεδα κρεατινίνης στον ορό πριν το χειρουργείο (Φυσιολογικό) καθώς και 18 ώρες και 24 ώρες μετά την πρόκληση σήψης στην ομάδα εικονικού φαρμάκου και στην ομάδα Τ3.
Στο Σχήμα 7 παρουσιάζονται (α) αντιπροσωπευτικές εικόνες μικροσκοπίου που απεικονίζουν ηπατικό ιστό μετά από σήμανση της ιστικής υποξίας με πιμονιδαζόλη (καφέ χρώμα, έντονη απεικόνιση). Απεικονίζεται φυσιολογικός ιστός (Control - αριστερά) καθώς και ιστός από πειραματόζωα με σήψη που έλαβαν εικονικό φάρμακο (κέντρο) και Τ3 (δεξιά), (β) Διάγραμμα που απεικονίζει την ποσοτικοποίηση της ιστικής υποξίας μετά από επεξεργασία των εικόνων με ειδικό λογισμικό.
Παράδειγμα 2: Επίδραση χορήγησης υψηλής δόσης L-Τριιωδοθυρονίνης σε ασθενείς με λοίμωξη από Covid-19
Η μελέτη αυτή (ThySupport, EudraCT: 2020-001623-13) αποτελεί μια φάση II, παράλληλων ομάδων, προοπτική, τυχαιοποιημένη, διπλά-τυφλή μελέτη ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο που στοχεύει στη διερεύνηση του αποτελέσματος της ενδοφλέβιας Τ3 στην ανάκαμψη των βαρέως πασχόντων ασθενών που νοσηλεύονται σε ΜΕΘ λόγω λοίμωξης από Covid-19.
Συγκεκριμένα, μελετήθηκε η χορήγηση υψηλής δόσης Τ3 στην ανάκαμψη των βαρέως πασχόντων ασθενών που νοσηλεύονται σε ΜΕΘ λόγω λοίμωξης από Covid-19 και χρειάζονται μηχανική αναπνευστική υποστήριξη. Το Παράδειγμα 2 αφορά τα πρώτα αποτελέσματα της εν λόγω μελέτης.
Τυπικά, η θεραπεία ξεκινά με τη χορήγηση μιας σχετικά υψηλής δόσης αμέσως μετά τη διασωλήνωση του ασθενούς. Αυτή η εφάπαξ δόση (Bolus) μπορεί να κυμαίνεται από 0,6 μg / kg έως 1,0 μg / kg, κατά προτίμηση είναι 0,8 μg / kg. Έτσι, ένα διάλυμα Τ3 που περιέχει 10 μg L-τριϊωδοθυρονίνης ανά 1 mL, οι ασθενείς μπορούν να λάβουν μία δόση σε χρονική περίοδο 2-3 λεπτών μεταξύ 4.0 και 8.0 mL. Αυτή η δόση (bolus) μπορεί να χορηγηθεί ενδοφλεβίως.
Ακολούθως της υψηλής εφάπαξ δόσης, οι ασθενείς λαμβάνουν μια συνεχή έγχυση για 24-72 ώρες, κατά προτίμηση για 48 ώρες. Τυπικά, οι ασθενείς λαμβάνουν Τ3 υπό συνεχή έγχυση σε ποσοστό που κυμαίνεται από 0.1 έως 0.2 μg / kg / h, κατά προτίμηση από 0.1 έως 0.12 μg / kg / h και κατά ιδιαίτερη προτίμηση 0.122 μg / kg / h για 48 ώρες.
Μετά την πρώτη συνεχή έγχυση, οι ασθενείς λαμβάνουν μια δεύτερη συνεχιζόμενη έγχυση Τ3 σε ποσοστό που κυμαίνεται από 0.025 έως 0.08 μg / kg / h, κατά προτίμηση είναι 0,056 μg / kg / h, έως την επιτυχή αποσύνδεση από την μηχανική αναπνευστική υποστήριξη ή το τέλος της παρακολούθησης και για χρονικό διάστημα 30 ημερών κατ' ανώτατο όριο.
Τα επίπεδα της Τ3 στο αίμα παρουσίασαν αύξηση όπως ήταν αναμενόμενο με βάση το δοσολογικό σχήμα και τα δεδομένα φαρμακοκινητικής όπως φαίνεται στο Σχήμα 8.
Ωστόσο, τα αυξημένα επίπεδα Τ3 που χορηγήθηκαν σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση δεν προκαλούν ανεπιθύμητα αποτελέσματα στους ασθενείς όπως για παράδειγμα φαίνεται από τα επίπεδα των δ-διμερών, τα οποία παραμένουν αμετάβλητα τις πρώτες 48 μετά τη χορήγηση της υψηλής δόσης Τ3 (Σχήμα 9). Τα δ-διμερή αποτελούν ένα δείκτη της ενεργοποίησης του συστήματος πήξης και σχετίζονται με φλεγμονώδη απάντηση στους ασθενείς με σήψη.
Επίδραση χορήγησης υψηλής δόσης Τ3 στην καρδιά
Η χορήγηση υψηλής δόσης Τ3 δεν συνοδεύτηκε από εκσεσημασμένη ταχυκαρδία, κολπική μαρμαρυγή, ή εκτακτο-συστολική αρρυθμία (Σχήμα 10). Τα υψηλά επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών έχουν συσχετιστεί με αύξηση της καρδιακής συχνότητα καθώς και με πρόκληση ορισμένων αρρυθμιών όπως κολπικής μαρμαρυγής. Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα όμως της μελέτης ThySupport δεν υποστηρίζουν μια τέτοια δράση σε βαρέως πάσχοντες ασθενείς με Covid-19.
Η χορήγηση υψηλής δόσης Τ3 δεν συνοδεύτηκε από αύξηση της μυοκαρδιακής βλάβης όπως εκτιμήθηκε από τα επίπεδα τροπονίνης. Η χορήγηση υψηλής δόσης Τ3 στους ασθενείς με Covid-19 φαίνεται να έχει τάση μείωσης της τροπονίνης σε σύγκριση με τους ασθενείς που έλαβαν εικονικό φάρμακο (Σχήμα 11). Η καρδιοπροστατευτική δράση της Τ3 στη σήψη φαίνεται να είναι σημαντικό εύρημα με ιδιαίτερη θεραπευτική αξία όσο αφορά την έκβαση των ασθενών αυτών δεδομένου ότι η μυοκαρδιακή βλάβη αυξάνει τη θνητότητα όπως δείχνουν πρόσφατες μελέτες σε ασθενείς με Covid-19.
Σε συνδυασμό με τη βελτίωση της τροπονίνης, η χορήγηση υψηλής δόσης Τ3 διατήρησε την καλή λειτουργία της αριστερής κοιλίας όπως καταδεικνύεται από τις τιμές στο κλάσμα εξωθήσεως της αριστερής κοιλίας (Σχήμα 12). Η λειτουργία της αριστερής κοιλίας στους ασθενείς αυτούς είναι καθοριστικής σημασίας για τη διατήρηση της σταθερής αιμοδυναμικής κατάστασης.
Η χορήγηση υψηλής δόσης Τ3 δεν συνοδεύτηκε από επιδείνωση της λειτουργίας της δεξιάς κοιλίας όπως καταδεικνύεται από τη συστολική λειτουργία της δεξιάς κοιλίας (Σχήμα 13). Η δεξιά κοιλία (RV), που διατηρεί την κυκλοφορία του αίματος στους πνεύμονες, επιβαρύνεται στη σήψη και στη λοίμωξη από Covid-19 λόγω των ιστικών αλλαγών που συμβαίνουν στο πνευμονικό παρέγχυμα και καταλήγουν στη αύξηση των αντιστάσεων που συναντά η RV. Επίσης, ο μηχανικός αερισμός κατά τη διάρκεια της διασωλήνωσης, μπορεί περαιτέρω να αυξήσει τις αντιστάσεις των πνευμονικών αγγείων και να επιβαρύνει τη λειτουργία της δεξιάς κοιλίας. Οι συνθήκες αυτές που δημιουργούνται στη σήψη μπορεί να οδηγήσουν σε δυσλειτουργία της δεξιάς κοιλίας που οφείλεται στην ανεπάρκεια να ανταποκριθεί σε αυξημένη παραγωγή έργου λόγω υποξίας (Right ventricular-arterial uncoupling).
Σύμφωνα με τα δεδομένα αυτά η συστολική πνευμονική πίεση (PASP) που αποτελεί δείκτη φόρτισης της δεξιάς κοιλίας βρέθηκε να είναι παρόμοια στους ασθενείς της μελέτης ενώ η ινότροπη κατάσταση της δεξιάς κοιλίας, όπως εκτιμήθηκε με μέτρηση της συστολικής μετατόπισης του πλάγιου τριγλωχινικού δακτυλίου (Tricuspid Annular Plane Systolic Excursion-TAPSE), παρουσιάζει τάση ανόδου στους ασθενείς μετά τη χορήγηση Τ3. Επιπρόσθετα, οι ασθενείς αυτοί εμφάνισαν χαμηλή κεντρική φλεβική πίεση. Η δράση της Τ3 στη λειτουργία της δεξιάς κοιλίας στη σήψη αποτελεί σημαντικό εύρημα καθώς η δεξιά καρδιακή δυσλειτουργία συσχετίζεται με υψηλή θνητότητα στις πρώτες 28 ημέρες.
Η χορήγηση υψηλής δόσης Τ3 δεν συνοδεύτηκε από αύξηση της κεντρικής φλεβικής πίεσης κατά το πρώτο 24ωρο, ενώ παρουσίασε και τάση μείωσης. (Σχήμα 14). Αυτό το εύρημα σχετίζεται άμεσα με την καλή λειτουργικότητα της δεξιάς κοιλίας στους ασθενείς με Τ3.
Επίδραση χορήγησης υψηλής δόσης Τ3 στη νεφρική λειτουργία
Η κρεατινίνη αποτελεί σημαντικό δείκτη της νεφρικής λειτουργίας. Άνοδος της κρεατινίνης σε βαρέως πάσχοντες ασθενείς με Covid-19 δείχνει πιθανή υποξική βλάβη των νεφρών λόγω σήψης και αποτελεί κακό προγνωστικό δείκτη. Από τις εργαστηριακές εξετάσεις αποδεικνύεται ότι η χορήγησης υψηλής δόσης Τ3 διατηρεί καλή τη νεφρική λειτουργία κατά το πρώτο 24ωρο όπως φαίνεται από τα επίπεδα κρεατινίνης (Σχήμα 15).
Επίδραση χορήγησης υψηλής δόσης Τ3 στη ηπατική λειτουργία
Η οξαλοξική τρανσαμινάση (AST) αποτελεί σημαντικό δείκτη της ηπατικής λειτουργίας. Άνοδος της AST σε βαρέως πάσχοντες ασθενείς με Covid-19 δείχνει πιθανή υποξική βλάβη του ήπατος λόγω σήψης και αποτελεί κακό προγνωστικό δείκτη. Από τις εργαστηριακές εξετάσεις αποδεικνύεται ότι η χορήγησης υψηλής δόσης Τ3 διατηρεί καλή την ηπατική λειτουργία του ασθενούς όπως δείχνουν οι μετρήσεις της AST κατά το πρώτο 24ωρο (Σχήμα 16).
Επίδραση χορήγησης υψηλής δόσης Τ3 στη φλεγμονώδη δραστηριότητα Η χορήγηση υψηλής δόσης Τ3 σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση δεν επιδείνωσε αλλά βελτίωσε τη φλεγμονώδη δραστηριότητα όπως φαίνεται από την ταχύτητα καθίζησης ερυθρών τις πρώτες 48 ώρες (Σχήμα 17).
Η ταχύτητα καθίζησης ερυθρών (ΤΚΕ) αποτελεί έναν εργαστηριακό δείκτη που χρησιμοποιείται ευρύτατα στην κλινική πράξη και αντανακλά τη φλεγμονή και τη δραστηριότητα του πηκτικού συστήματος στις οξείες και χρόνιες καταστάσεις φλεγμονής και λοίμωξης. Στη παρούσα μελέτη, από τα πρώιμα δεδομένα, καταγράφεται μία στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ επιπέδων Τ3 στο αίμα και ταχύτητα καθίζησης ερυθρών (Σχήμα 18).
Τα παραπάνω αποτελέσματα γίνονται καλύτερα κατανοητά με αναφορά στα συνημμένα Σχήματα 8 έως 18 όπου:
Στο Σχήμα 8 παρουσιάζονται τα επίπεδα της Τ3 στο αίμα για κάθε ασθενή τις πρώτες 48 ώρες μετά τη χορήγηση υψηλής δόσης Τ3. (Οι ασθενείς A3 και Α4 έλαβαν Τ3, ενώ A1, Α2 και Α5 το εικονικό φάρμακο).
Στο Σχήμα 9 παρουσιάζονται τα επίπεδα δ-διμερών για κάθε ασθενή τις πρώτες 48 ώρες από τη χορήγηση υψηλής δόσης Τ3. (Οι ασθενείς A3 και Α4 έλαβαν Τ3, ενώ A1, Α2 και Α5 το εικονικό φάρμακο).
Στο Σχήμα 10 παρουσιάζεται η καρδιακή συχνότητα (σφυγμοί ανά λεπτό) για κάθε ασθενή τις πρώτες 48 ώρες από τη χορήγηση υψηλής δόσης Τ3. (Οι ασθενείς A3 και Α4 έλαβαν Τ3, ενώ A1, Α2 και Α5 το εικονικό φάρμακο)
Στο Σχήμα 11 παρουσιάζονται τα επίπεδα τροπονίνης I για κάθε ασθενή τις πρώτες 48 ώρες μετά τη χορήγηση υψηλής δόσης Τ3. (Οι ασθενείς A3 και Α4 έλαβαν Τ3, ενώ A1, Α2 και Α5 το εικονικό φάρμακο).
Στο Σχήμα 12 παρουσιάζεται το κλάσμα εξωθήσεως της αριστερής κοιλίας για κάθε ασθενή τις πρώτες 48 ώρες από την χορήγηση υψηλής δόσης Τ3. (Οι ασθενείς A3 και Α4 έλαβαν Τ3, ενώ A1, Α2 και Α5 το εικονικό φάρμακο).
Στο Σχήμα 13 παρουσιάζεται η συστολική λειτουργία της δεξιάς κοιλίας στις 48 ώρες από τη χορήγηση υψηλής δόσης Τ3.
Στο Σχήμα 14 παρουσιάζεται η κεντρική φλεβική πίεση για κάθε ασθενή τις πρώτες 24 ώρες από τη χορήγηση υψηλής δόσης Τ3. (Οι ασθενείς A3 και Α4 έλαβαν Τ3, ενώ A1, Α2 και Α5 το εικονικό φάρμακο).
Στο Σχήμα 15 παρουσιάζονται α επίπεδα κρεατινίνης για κάθε ασθενή τις πρώτες 24 ώρες μετά τη χορήγηση υψηλής δόσης Τ3. (Οι ασθενείς A3 και Α4 έλαβαν Τ3, ενώ A1, Α2 και Α5 το εικονικό φάρμακο).
Στο Σχήμα 16 παρουσιάζονται τα επίπεδα ηπατικών ενζύμων για κάθε ασθενή τις πρώτες 24 ώρες μετά τη χορήγηση υψηλής δόσης Τ3. (Οι ασθενείς A3 και Α4 έλαβαν Τ3, ενώ A1, Α2 και Α5 το εικονικό φάρμακο).
Στο Σχήμα 17 παρουσιάζονται τα επίπεδα ταχύτητας καθίζησης ερυθρών για κάθε ασθενή τις πρώτες 48 ώρες από τη χορήγηση. (Οι ασθενείς A3 και Α4 έλαβαν Τ3, ενώ A1, Α2 και Α5 το εικονικό φάρμακο).
Στο Σχήμα 18 παρουσιάζεται η ταχύτητα καθίζησης ερυθρών μεταξύ ασθενών που έλαβαν υψηλή δόση Τ3 και ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο (placebo).
Σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση, η χορήγηση υψηλής δόσης Τ3 σε διασωληνωμένους ασθενείς Covid-19 είναι ασφαλής, χωρίς σοβαρές παρενέργειες, όπως πχ αρρυθμίες, πνευμονική εμβολή κλπ.
Σύμφωνα με την παρούσα εφεύρεση, η χορήγηση υψηλής δόσης Τ3 σε ασθενείς με σήψη λόγω Covid-19 βελτιώνει τη μυοκαρδιακή βλάβη και τη λειτουργικότητα της δεξιάς κοιλίας ενώ συγχρόνως προκαλεί μείωση της φλεγμονώδους δραστηριότητας.

Claims (11)

Αξιώσεις
1. Φαρμακευτική σύνθεση που περιέχει L-τριιωδοθυρονίνη ή ένα φαρμακευτικά αποδεκτό άλας αυτής, για χρήση στην αντιμετώπιση φλεγμονώδους αντίδρασης και της δυσλειτουργίας
α) της δεξιάς κοιλίας, ώστε η μέτρηση της συστολικής μετατόπισης του πλάγιου τριγλωχινικού δακτυλίου (TAPSE) να είναι μεταξύ 16 και 30 mm και η μέτρηση της κεντρικής φλεβικής πίεσης να διατηρείται μεταξύ 1 και 10 mm Hg σε ασθενείς με σήψη ή/και λοίμωξη από κορωνοϊό
ή/ και
β) του πηκτικού συστήματος σε ασθενείς με λοίμωξη από κορωνοϊό, ώστε η ταχύτητα καθίζησης ερυθρών να ελαττωθεί κατά 50% σε διάστημα 48 ωρών και κατά προτίμηση να είναι κάτω από 30 mm μέσα στην πρώτη ώρα μέτρησης.
2. Η φαρμακευτική σύνθεση σύμφωνα με την αξίωση 1, για χρήση στη βελτίωση της συστολικής λειτουργίας της δεξιάς κοιλίας σε ασθενείς με λοίμωξη από κορωνοϊό.
3. Η φαρμακευτική σύνθεση σύμφωνα με την αξίωση 2, για χρήση στη βελτίωση της συστολικής λειτουργίας της δεξιάς κοιλίας σε ασθενείς με λοίμωξη από κορωνοϊό, ώστε η μέτρηση της συστολικής μετατόπισης του πλάγιου τριγλωχινικού δακτυλίου (TAPSE) να είναι κατά προτίμηση μεταξύ 20 και 25 mm.
4. Η φαρμακευτική σύνθεση σύμφωνα με την αξίωση 2 ή 3, για χρήση στη βελτίωση της συστολικής λειτουργίας της δεξιάς κοιλίας σε ασθενείς με λοίμωξη από κορωνοϊό, ώστε η μέτρηση της κεντρικής φλεβικής πίεσης να διατηρείται κατά προτίμηση μεταξύ 3,7 και 7,4 mm Hg.
5. Η φαρμακευτική σύνθεση για χρήση σύμφωνα με οποιαδήποτε από τις αξιώσεις 1 έως 4, όπου η L-τριιωδοθυρονίνη ή ένα φαρμακευτικά αποδεκτό άλας αυτής, μορφοποιείται είτε ως ενέσιμο διάλυμα για άμεση χορήγηση ή ως λυοφιλοποιημένη σκόνη για επανασύσταση.
6. Η φαρμακευτική σύνθεση για χρήση σύμφωνα με οποιαδήποτε από τις αξιώσεις 1 έως 5, όπου η L-τριιωδοθυρονίνη χορηγείται ενδοφλεβίως ως διάλυμα με συγκέντρωση L-τριιωδοθυρονίνης στην περιοχή από 2 έως 20 μg/mL, κατά προτίμηση στην περιοχή από 5 έως 15 μg/mL, κατά ιδιαίτερη προτίμηση είναι 10 μg/mL.
7. Η φαρμακευτική σύνθεση για χρήση σύμφωνα με την αξίωση 6, όπου η L-τριιωδοθυρονίνη χορηγείται σε δόσεις που αντιστοιχούν από 5 μg ανά Kg βάρους σώματος έως 9 μg ανά Kg βάρους σώματος, κατά προτίμηση από 6 pg ανά Kg βάρους σώματος έως 8 μg ανά Kg βάρους σώματος, κατά ιδιαίτερη προτίμηση είναι 7 μg ανά Kg βάρους σώματος.
8. Η φαρμακευτική σύνθεση για χρήση σύμφωνα με οποιαδήποτε από τις αξιώσεις 6 ή 7, όπου η L-τριιωδοθυρονίνη χορηγείται με συνεχόμενη ενδοφλέβια έγχυση σε ποσοστό που κυμαίνεται από 0.8 έως 0.20 μg / kg / h, κατά προτίμηση από 0.12 έως 0.16 μg / kg / h και κατά ιδιαίτερη προτίμηση 0.14 μg / kg / h για 48 ώρες.
9. Η φαρμακευτική σύνθεση για χρήση σύμφωνα με τις αξιώσεις 6 ή 7, όπου η L-τριιωδοθυρονίνη χορηγείται σε μία αρχική εφάπαξ δόση η οποία κυμαίνεται από 0,6 μg / kg βάρους σώματος έως 1,0 μg / kg βάρους σώματος, κατά προτίμηση είναι 0,8 μg / kg βάρους σώματος, ακολουθούμενη από μία συνεχόμενη ενδοφλέβια έγχυση από 0.10 έως 0.20 μg/kg/h, κατά προτίμηση 0.112 μg/kg/h L-τριιωδοθυρονίνης, μετά τη χορήγηση της αρχικής εφάπαξ δόσης.
10. Η φαρμακευτική σύνθεση για χρήση σύμφωνα με οποιαδήποτε από τις αξιώσεις 6 έως 9, όπου η L-τριιωδοθυρονίνη χορηγείται ενδοφλεβίως σε ένα υποκείμενο βάρους σώματος 75 Kg, συνολικά από 375 μg έως 675 μg, κατά προτίμηση από 450 μg έως 600 μg, κατά ιδιαίτερη προτίμηση χορηγούνται 525 μg L-τριιωδοθυρονίνης συνολικά.
11. Η φαρμακευτική σύνθεση για χρήση σύμφωνα με οποιαδήποτε από τις αξιώσεις 1 έως 10, η οποία είναι σε μορφή διαλύματος και περιέχει νατριούχο λιοθυρονίνη και φαρμακευτικά αποδεκτά έκδοχα, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται σάκχαρα, ρυθμιστές οξύτητας και διαλύτες.
GR20210100216A 2020-04-21 2021-03-29 Φαρμακευτικη συνθεση που περιεχει l-τριιωδοθυρονινη (τ3) για χρηση στην αντιμετωπιση της φλεγμονωδους αντιδρασης και της δυσλειτουργιας του καρδιαγγειακου συστηματος λογω σηψης GR1010261B (el)

Priority Applications (13)

Application Number Priority Date Filing Date Title
GR20210100216A GR1010261B (el) 2021-03-29 2021-03-29 Φαρμακευτικη συνθεση που περιεχει l-τριιωδοθυρονινη (τ3) για χρηση στην αντιμετωπιση της φλεγμονωδους αντιδρασης και της δυσλειτουργιας του καρδιαγγειακου συστηματος λογω σηψης
JP2022563957A JP2023538984A (ja) 2020-04-21 2021-04-15 組織低酸素症及び敗血症の治療に使用するためのl-トリヨードチロニン(t3)を含む医薬組成物
MX2022013228A MX2022013228A (es) 2020-04-21 2021-04-15 Composicion farmaceutica que comprende l-triyodotironina (t3) para usarse en el tratamiento de hipoxia tisular y sepsis.
KR1020227039203A KR20230022839A (ko) 2020-04-21 2021-04-15 조직 저산소증 및 패혈증의 치료에 사용하기 위한 l-트리요오도티로닌(t3)을 포함하는 약학 조성물 (pharmaceutical composition comprising l-triiodothyronine (t3) for use in the treatment of tissue hypoxia and sepsis)
US17/920,171 US20230157982A1 (en) 2020-04-21 2021-04-15 Pharmaceutical composition comprising l-triiodothyronine (t3) for use in the treatment of tissue hypoxia and sepsis
IL297398A IL297398A (en) 2020-04-21 2021-04-15 A pharmaceutical preparation containing l-triiodothyronine (t3) for use in the treatment of tissue hypoxemia and sepsis
AU2021258544A AU2021258544A1 (en) 2020-04-21 2021-04-15 Pharmaceutical composition comprising L-triiodothyronine (T3) for use in the treatment of tissue hypoxia and sepsis
PCT/GR2021/000019 WO2021214497A1 (en) 2020-04-21 2021-04-15 Pharmaceutical composition comprising l-triiodothyronine (t3) for use in the treatment of tissue hypoxemia and sepsis
EP21728969.3A EP4138810A1 (en) 2020-04-21 2021-04-15 Pharmaceutical composition comprising l-triiodothyronine (t3) for use in the treatment of tissue hypoxemia and sepsis
BR112022021250A BR112022021250A2 (pt) 2020-04-21 2021-04-15 Composição farmacêutica compreendendo l-tri-iodotironina (t3) para o uso no tratamento de hipoxia de tecido e septicemia
CN202180029865.9A CN115996710B (zh) 2020-04-21 2021-04-15 用于治疗组织缺氧和脓毒症的包含l-三碘甲腺原氨酸(t3)的药物组合物
CA3176106A CA3176106A1 (en) 2020-04-21 2021-04-15 Pharmaceutical composition comprising l-triiodothyronine (t3) for use in the treatment of tissue hypoxia and sepsis
ZA2022/12502A ZA202212502B (en) 2020-04-21 2022-11-16 Pharmaceutical composition comprising l-triiodothyronine (t3) for use in the treatment of tissue hypoxia and sepsis

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
GR20210100216A GR1010261B (el) 2021-03-29 2021-03-29 Φαρμακευτικη συνθεση που περιεχει l-τριιωδοθυρονινη (τ3) για χρηση στην αντιμετωπιση της φλεγμονωδους αντιδρασης και της δυσλειτουργιας του καρδιαγγειακου συστηματος λογω σηψης

Publications (1)

Publication Number Publication Date
GR1010261B true GR1010261B (el) 2022-06-30

Family

ID=82848648

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
GR20210100216A GR1010261B (el) 2020-04-21 2021-03-29 Φαρμακευτικη συνθεση που περιεχει l-τριιωδοθυρονινη (τ3) για χρηση στην αντιμετωπιση της φλεγμονωδους αντιδρασης και της δυσλειτουργιας του καρδιαγγειακου συστηματος λογω σηψης

Country Status (1)

Country Link
GR (1) GR1010261B (el)

Non-Patent Citations (2)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Title
GORE DENNIS C, DYKE CORNELIUS, DALTON JOSEPH, DEMARIA ERIC J: "Triiodothyronine Administration in Patients with Sepsis Induced Euthyroid Sick Syndrome: Hemodynamic and Metabolic Effects", SEPSIS, KLUWER ACADEMIC PUBLISHERS, DORDRECHT, NL, vol. 2, no. 2, 1 October 1998 (1998-10-01), NL , pages 163 - 169, XP009533941, ISSN: 1385-0229, DOI: 10.1023/A:1009738411467 *
VISVESWARAN GAUTAM K.; GIDEA CLAUDIA; BARAN DAVID; COHEN MARC; ZUCKER MARK J.: "Acute left ventricular dysfunction complicating pregnancy on ECMO: Tri-iodothyronine to the rescue with real time transesophageal echocardiography", JOURNAL OF CARDIOLOGY CASES, ELSEVIER, AMSTERDAM, NL, vol. 13, no. 1, 3 November 2015 (2015-11-03), AMSTERDAM, NL , pages 33 - 36, XP029379207, ISSN: 1878-5409, DOI: 10.1016/j.jccase.2015.09.005 *

Similar Documents

Publication Publication Date Title
Heather et al. Isoproterenol induces in vivo functional and metabolic abnormalities; similar to those found in the infarcted rat heart
JPH06504286A (ja) 人igf−iの利用方法
JP2011507844A (ja) 蘇生液
JP2014533697A (ja) デフェリプロンを用いた処置方法
Lee et al. Retrograde infusion of lidocaine or L-arginine before reperfusion reduces myocardial infarct size
Zayat et al. Sildenafil reduces the risk of thromboembolic events in heartmate ii patients with low-level hemolysis and significantly improves the pulmonary circulation
Bacaksiz et al. Does pantoprazole protect against reperfusion injury following myocardial ischemia in rats?
Bartoli et al. Bovine model of chronic ischemic cardiomyopathy: implications for ventricular assist device research
ES2942441T3 (es) L-triyodotironina (T3) para el uso en la limitación de la obstrucción microvascular
GR1010261B (el) Φαρμακευτικη συνθεση που περιεχει l-τριιωδοθυρονινη (τ3) για χρηση στην αντιμετωπιση της φλεγμονωδους αντιδρασης και της δυσλειτουργιας του καρδιαγγειακου συστηματος λογω σηψης
JPWO2008129851A1 (ja) 一酸化窒素合成酵素活性化剤
Mercanti et al. Ibubrofen in the treatment of patent ductus arteriosus in preterm infants: what we know, what we still do not know
US7053049B2 (en) Method for treating unstable angina pectoris
WO2012006585A2 (en) Use of interleukin-15 to treat cardiovascular diseases
GR1010182B (el) Φαρμακευτικη συνθεση που περιεχει l-τριιωδοθυρονινη (τ3) για χρηση στην αντιμετωπιση της ιστικης υποξιας
CN115996710B (zh) 用于治疗组织缺氧和脓毒症的包含l-三碘甲腺原氨酸(t3)的药物组合物
WO2007102562A1 (ja) 新規抗血栓薬
Jolley et al. Terlipressin infusion in catecholamine-resistant shock
Barcellos et al. Clinical and hemodynamic outcome following coronary artery bypass surgery in diabetic patients using glucose-insulin-potassium (GIK) solution: a randomized clinical trial
JPWO2007129618A1 (ja) 好中球の活性化および遊走因子の抑制剤およびその利用
US8252281B2 (en) Methods for the treatment of sepsis and sepsis-associated cardiac dysfunction
Kaur et al. Povidone-iodine toxicity in a child posted for laparoscopic removal of hepatic and renal hydatid cysts
US20170319656A1 (en) Heart failure treatment
Shi et al. The histone deacetylase inhibitor SAHA exerts a protective effect against myocardial ischemia/reperfusion injury by inhibiting sodium-calcium exchanger
US20230355561A1 (en) N-acetylcysteine attenuates aortic stenosis progression by inhibiting shear-mediated tgf-beta activation and fibrosis

Legal Events

Date Code Title Description
PG Patent granted

Effective date: 20220707