BE1027454B1

BE1027454B1 - Een vloerpaneel

Info

Publication number: BE1027454B1
Application number: BE20195476A
Authority: BE
Inventors: Bruno Vermeulen
Original assignee: Unilin Bv
Priority date: 2019-07-22
Filing date: 2019-07-22
Publication date: 2021-02-22
Also published as: CN114096721A; US20220251854A1; BE1027454A1; WO2021014307A1; EP4003750A1

Abstract

Een vloerpaneel omvat meerdere zijranden die zich in omtreksrichting van het vloerpaneel achter elkaar en onderling door een hoek gescheiden, uitstrekken en een door de zijranden begrensd bovenoppervlak van kunststof. Een gedeelte van het bovenoppervlak is voorzien van tenminste twee langwerpige zones met een onderling verschillende textuur die tevens afwijkt van de textuur van een aan de zones grenzend gebied van het bovenoppervlak. De zones vormen randzones die zich elk langs één van de zijranden uitstrekken of de zones grenzen met lange zijden daarvan aan elkaar.

Description

Een vloerpaneel De uitvinding heeft betrekking op een vloerpaneel, omvattende meerdere zijranden die zich in omtreksrichting van het vloerpaneel achter elkaar en onderling door een hoek gescheiden, uitstrekken en een door de zijranden begrensd bovenoppervlak van kunststof.

Een dergelijk vloerpaneel is bekend uit EP 2 186 650. Het bekende vloerpaneel is voorzien van afgeschuinde randgedeelten om bij het vormen van een vloer uit dergelijke vloerpanelen V-groeven tussen aan elkaar grenzende vloerpanelen te creëren. De afgeschuinde randgedeelten zijn gecombineerd met visuele randeffecten door een onder het bovenoppervlak gelegen decor ter plaatse van een afgeschuind randgedeelte van een schaduweffect te voorzien teneinde de afschuining te accentueren. De afgeschuinde randgedeelten zijn verkregen door vervorming van het substraat, bijvoorbeeld HDF (high density fiberboard) van de vloer door middel van een sterk gestructureerd perslichaam of persblik. Volgens EP 2 186 650 worden dergelijke perslichamen verkregen via bewerkingen uitgevoerd met roterende freeswerktuigen. Zulke fabricage van perslichamen is tijdrovend en risicovol. Het verkrijgen van dergelijke diepe vervormingen in een DPL (direct pressure laminate) vervaardigingsmethode vereist hoge persdrukken, bijvoorbeeld 60 bar of meer, en een doorgedreven know-how.

Een doel van de onderhavige uitvinding is om een vloerpaneel te verschaffen waarmee op eenvoudige wijze diepe structuurelementen zoals V-groeven in een uit dergelijke vloerpanelen opgebouwde vloer worden nagebootst.

Dit doel wordt bereikt met het vloerpaneel volgens de uitvinding, waarbij een gedeelte van het bovenoppervlak is voorzien van tenminste twee langwerpige zones met een onderling verschillende textuur die tevens afwijkt van de textuur van een aan de zones grenzend gebied van het bovenoppervlak, waarbij de zones met lange zijden daarvan aan elkaar grenzen of waarbij de zones randzones vormen die zich elk langs één van de zijranden uitstrekken. Met “textuur” wordt in het kader van de huidige uitvinding een fijne structuur bedoeld die de glansgraad van de betreffende zone of gedeelte van het bovenoppervlak bestemt. Mogelijke grovere structuurelementen, zoals indrukkingen in de vorm van houtporen, noten, barsten of spleten maken geen deel uit van wat hier met “textuur” is bedoeld. Een “textuur” vertoont bij voorkeur een Ruwheidswaarde Rt over een referentielengte van 25 mm die kleiner is dan 30 micrometer, en/of een Ruwheidswaarde Ra die kleiner is dan 12.5 micrometer. Het is uiteraard niet uitgesloten dat de betreffende zones van onderling verschillende textuur ook grovere structuurelementen omvatten. Tevens wordt opgemerkt, dat met een afwijkende textuur een afwijkend textuurpatroon kan zijn bedoeld, waarbij een gedeelte van de ene zone een zelfde textuur heeft als een gedeelte van de andere zone, maar waarbij het totaalbeeld van de twee zones vanwege een verschillend textuurpatroon toch afwijkend IS.

Een voordeel van de uitvinding is dat, door het verschil in textuur in aan elkaar grenzende langwerpige zones, een diep structuurelement, zoals een V-groef, verrassend goed kan worden nagebootst, zowel in het geval van de langwerpige zones die met hun lange zijden aan elkaar grenzen als in het geval dat twee van dergelijke vloerpanelen met hun onderling afwijkende randzones aan elkaar grenzen. Het is duidelijk dat dergelijke nagebootste V-groef bij voorkeur ontstaat ter plaatse van de naad tussen twee aanliggende vloerpanelen. Zij kan echter ook aanwezig zijn in het oppervlak van een vloerpaneel dat op zich meerdere houtdelen weergeeft, waarbij de nagebootste V- groef zich dan bevindt ter plaatse van de overgang tussen de weergegeven houtdelen. Andere voorbeelden van diepe structuurelementen die aan de hand van de langwerpige zones met onderling verschillende structuur kunnen worden nagebootst zijn barsten in een hout patroon, slijtagesporen, zaagsnedesporen, spleten tussen aanliggende vloerpanelen, of spleten op het oppervlak van een vloerpaneel dat op zich een imitatie vormt van meerdere houtdelen waartussen zich dan de voornoemde spleet bevindt.

Het creëren van een afwijkende textuur in een bovenoppervlak van kunststof kan vrij eenvoudig worden gerealiseerd, bijvoorbeeld door indrukking met behulp van een perslichaam, zoals een persblik of een persplaat. In het geval van een vloerpaneel dat wordt vervaardigd door middel van lamineren, kan de gewenste textuur met relatief geringe druk worden verkregen. De kans op beschadiging van eventueel onder het bovenoppervlak gelegen lagen bij het indrukken is hierdoor gering. Bovendien kunnen de aan te wenden perslichamen, bijvoorbeeld persblikken, eenvoudig door standaard etstechniek worden gerealiseerd. Bij voorkeur vertoont minstens het eigenlijke bovenoppervlak een houtstructuur, die mogelijk in overeenstemming is met een onderliggend gedrukt houtpatroon, zoals op zich bekend is uit het EP 1 290 290. Dergelijke houtstructuur kan bijvoorbeeld worden gevormd door meerdere indrukkingen die globaal gezien het verloop van een gedrukte houtnerf volgen. De houtstructuur voorzien in het eigenlijke bovenoppervlak is bij voorkeur afwezig in de voornoemde zones van onderling verschillende textuur.

De tenminste twee zones kunnen een gelijke, of nagenoeg gelijke breedte hebben, bijvoorbeeld breedtes die een onderlinge verhouding tussen 80 en 120% vertonen.

Het vloerpaneel kan een rechthoekige vorm hebben, waarbij de randzones zich langs twee tegenover elkaar gelegen zijranden bevinden.

In een meer specifieke uitvoeringsvorm zijn twee van de zijranden langsranden en zijn de andere twee dwarsranden die korter zijn dan de langsranden, waarbij de twee randzones met verschillende textuur zich langs de tegenover elkaar gelegen langsranden bevinden en waarbij tevens twee randzones met verschillende textuur zich langs de tegenover elkaar gelegen dwarsranden bevinden.

De randzones kunnen langs de dwarsranden smaller zijn dan de randzones langs de langsranden teneinde een natuurlijke variatie in breedte van V-groeven in een vloer na te bootsten.

In een bijzondere uitvoeringsvorm hebben één van de langsranden en één van de dwarsranden onderling dezelfde textuur en hebben de andere langsrand en dwarsrand ook onderling dezelfde textuur.

De breedte van elk van de tenminste twee zones kan kleiner zijn dan de dikte van het vloerpaneel.

In een bijzondere uitvoeringsvorm volgt een overgang tussen tenminste één van de zones en het aan deze zone grenzende gebied van het bovenoppervlak een niet-lineaire lijn. Hierdoor wordt een speelse variatie in de nagebootste V-groef gecreëerd.

De niet-lineaire lijn kan een gekartelde of een gegolfde lijn zijn.

In het geval van de zones met de aan elkaar grenzende lange zijden kunnen deze op afstand van twee tegenover elkaar gelegen zijranden zijn gelegen. De zones lopen dan bijvoorbeeld over een centraal gedeelte van het vloerplaneel. Dergelijke vloerpanelen kunnen zodanig worden gelegd, dat de zones in de ontstane vloer in het verlengde van elkaar liggen. In een bijzondere uitvoeringsvorm ligt ten minste één van de zones lager dan het aan deze zone grenzende gebied van het bovenoppervlak. Hierdoor wordt het effect van de aanwezigheid van een groef verder geaccentueerd. Volgens een bijzondere mogelijkheid hiervoor verloopt de overgang van de betreffende zone naar het eraan grenzende gebied van het bovenoppervlak via een abrupte overgang, bijvoorbeeld een overgang waarbij het hoogteverschil tussen de betreffende zone en het eraan grenzende gebied van het bovenoppervlak wordt overbrugd over een horizontale afstand die kleiner, en bij voorkeur minstens twee keer kleiner, is dan het betreffende hoogteverschil. Dergelijke abrupte overgang versterkt de illusie dat de betreffende zone een groef of V-groef vormt. De betreffende overgang is niet noodzakelijk rechtlijnig, maar kan in de lengterichting van de betreffende overgang zodanig zijn uitgevoerd dat de onderlinge afstand tussen de overgang en een zich in dezelfde richting uitstrekkende zijrand varieert langsheen de overgang.

Het hoogteverschil is bijvoorbeeld 0,05 — 0,25 mm, bij voorkeur 0,1 — 0,15 mm.

De ten minste lager gelegen zone kan evenwijdig of nagenoeg evenwijdig zijn aan het aan deze zone grenzende gebied van het bovenoppervlak. Er is dan geen sprake van een echte V-vormige groef in de gelegde vloer, maar er blijkt wel een sterkere illusie van een V-groef te worden gewekt. Bij voorkeur is de betreffende zone vlak uitgevoerd, 5 en/of wijkt zij nergens meer dan 0,1 mm af van haar gemiddelde niveau. In een praktische uitvoeringsvorm maakt het kunststof bovenoppervlak deel uit van een bekledingslaag die op een substraat 1s aangebracht. De textuur, inclusief voornoemde zones of randzones, kan zijn gevormd door indrukkingen die ondieper zijn dan de bekledingslaag. De onderling verschillende textuur van de zones kan zodanig zijn aangebracht dat de glansgraad tenminste één punt verschillend is, zoals bepaald volgens DIN 67530, bij voorkeur ten minste drie punten en bij hogere voorkeur ten minste vijf punten. De onderling verschillende textuur van de zones kan zodanig zijn aangebracht, dat de ene zone een glansgraad heeft van 10 of minder en de andere zone een glansgraad heeft die groter is dan 10 en bij voorkeur groter dan 20, zoals bepaald volgens DIN 67530.

De glansgraad van het aan de zones grenzende gebied van het bovenoppervlak kan tussen de glansgraden van de zones in liggen. In een bijzondere uitvoeringsvorm heeft de textuur van tenminste één van de zones een variërend patroon. Eventueel hebben beide zones variërende patronen die onderling verschillend zijn. Het patroon kan of de patronen kunnen streepvormig zijn.

De strepen van het streepvormige patroon kunnen bij een randzone onder een hoek met de corresponderende zijrand staan. Dit blijkt het virtuele V-groef effect te versterken.

Zoals voornoemd maakt het kunststof bovenoppervlak bij voorkeur deel uit van een bekledingslaag die is aangebracht als toplaag op een substraat. Bij voorkeur is de bekledingslaag een decoratieve bekledingslaag, die naast het kunststof bovenoppervlak minstens nog een gedrukt patroon omvat, bijvoorbeeld in de vorm van een houtmotief. Het voornoemde gedrukt patroon of decoratieve print is bij voorkeur aanwezig zowel ter plaatse van de voornoemde zones met onderling verschillende textuur, als ter plaatse van het eraan grenzende gebied van het bovenoppervlak. Op die manier kunnen de betreffende zones eenvoudig een print vertonen bijpassend aan de print van het eraan grenzende gebied. Het is uiteraard ook mogelijk dat de print ter plaatse van de betreffende zones verschillend is uitgevoerd, dan de print van het eraan grenzend gebied, bijvoorbeeld om bijzondere effecten te bereiken. Zo bijvoorbeeld kan, bij nabootsing van een V-groef, aan de korte randen van een imitatie houten vloerpaneel een print worden voorzien van kops hout, en/of kan, bij nabootsing van een barst, plaatselijk een donkere kleur zijn gedrukt.

De vloerpanelen van de huidige uitvinding kunnen volgens verschillende praktische uitvoeringen worden gerealiseerd.

Volgens een eerste praktische uitvoering zijn de vloerpanelen zogenoemde laminaatpanelen, met een substraat en een erop aangebrachte toplaag met een decoratieve print, waarbij deze toplaag in hoofdzaak is opgebouwd uit thermisch uitgehard hars en papier. Zo bijvoorbeeld kan het gaan om een laminaatpaneel met een in melamine gebaseerd hars gedrenkt en bedrukt decorpapier, waarop eventueel nog een in melamine gebaseerd hars gedrenkt doorzichtig papiervel is aangebracht. Bij het aanbrengen van de toplaag kan een structuur en/of textuur, bij voorkeur volgens de uitvinding, worden voorzien in het thermisch uitharden hars bijvoorbeeld door middel van het verpersen met een verwarmd gestructureerd perslichaam of persblik, bijvoorbeeld tijdens het uitvoeren van de hoger nog vermelde DPL vervaardigingsmethode. Het substraat kan hierbij in hoofdzaak een MDF of HDF plaatmateriaal omvatten. Alternatief kan ook gewerkt worden met een kunststofsubstraat, zoals een substraat dat PVC, PP (polypropyleen), PET

(polyethyleentereftalaat), PU (polyurethaan) omvat, of met een mineraal gebaseerd substraat, zoals met een substraat dat cementvezelplaatmateriaal of magnesiumoxide plaatmateriaal omvat, of met een substraat op basis van verlijmde minerale vezels, zoals een steenwolvezelplaat.

Volgens een tweede praktische uitvoering omvatten de vloerpanelen een substraat en een erop aangebrachte toplaag die een bedrukking omvat die op het substraat is gevormd. Zo bijvoorbeeld kan het substraat voorafgaandelijk aan het vormen van de bedrukking voorzien worden met één of meerdere, al dan niet vloeibaar opgebrachte, grondlagen of primers. Tijdens de bedrukking kan een inktpatroon op de voornoemde grondlagen of primers worden aangebracht, bijvoorbeeld door middel van walsen en/of door middel van een digitale drukker, zoals door middel van een inktjet. Boven de bedrukking kan een doorzichtige of doorschijnende kunststoflaag worden aangebracht. Dergelijke kunststoflaag kan worden uitgehard door middel van UV straling, bijvoorbeeld in het geval van een UV uithardbare acrylaatgebaseerde kunststoflaag. Volgens een andere mogelijkheid is dergelijke kunststoflaag een polyurethaan gebaseerde laag, bijvoorbeeld een smeltlijmlaag (Engels: “hotmelt”). Tijdens de uitharding, of onmiddellijk daarvoor, of enige tijd daarna, bijvoorbeeld in het geval van een reactiveerbare kunststof zoals een smeltlijmlaag, kan de kunststoflaag voorzien worden van een structuur en/of textuur, bij voorkeur volgens de uitvinding, door middel van een perslichaam, bijvoorbeeld door middel van een wals of een gestructureerde persfolie. Het substraat kan hierbij in hoofdzaak een MDF of HDF plaatmateriaal omvatten. Alternatief kan ook gewerkt worden met een kunststofsubstraat, zoals een substraat dat PVC, PP (polypropyleen), PET (polyethyleentereftalaat), PU (polyurethaan) omvat, of met een mineraal gebaseerd substraat, zoals met een substraat dat cementvezelplaatmateriaal of magnesiumoxide plaatmateriaal omvat, of met een substraat op basis van verlijmde minerale vezels, zoals een steenwolvezelplaat.

Volgens een derde praktische uitvoering zijn de vloerpanelen zogenoemde LVT, SPC of WPC panelen, met een substraat en een erop aangebrachte toplaag met een decoratieve print, waarbij deze toplaag in hoofdzaak is opgebouwd uit een thermoplastische kunststof, zoals uit PVC, PP (polypropyleen), PET (polyethyleentereftalaat), PU (polyurethaan). Zo bijvoorbeeld kan het gaan om een paneel met een bedrukte PVC folie, waarop eventueel nog een doorzichtige PVC folie is gelamineerd. Tijdens, voor of na het aanbrengen van de thermoplastische kunststof, bijvoorbeeld de doorzichtige folie, kan deze worden voorzien van een structuur en/of textuur, bij voorkeur volgens de uitvinding, bijvoorbeeld door middel van een gestructureerd perslichaam. Bij voorkeur wordt de betreffende kunststof voorafgaandelijk aan het structureren verwarmd, en is het perslichaam onverwarmd of gekoeld. Het substraat kan hierbij een PVC omvattend plaatmateriaal zijn. Alternatief kan ook gewerkt worden met MDF of HDF plaatmateriaal of een substraat dat PP (polypropyleen), PET (polyethyleentereftalaat), PU (polyurethaan) omvat, of met een mineraal gebaseerd substraat, zoals met een substraat dat cementvezelplaatmateriaal of magnesiumoxide plaatmateriaal omvat, of met een substraat op basis van verlijmde minerale vezels, zoals een steenwolvezelplaat.

Volgens een variante heeft de uitvinding in de plaats van op vloerpanelen, betrekking op vloerbekledingen, bijvoorbeeld van het type dat oprolbaar is of kamerbreed is. Het kan bijvoorbeeld gaan om banen van zogenaamd “cushion vinyl” of een andere oprolbare vloerbekleding, bijvoorbeeld op basis van polyurethaan. Dergelijke vloerbekleding omvat gebruikelijk een substraat, dat al dan niet geschuimd kan zijn, een decoratieve print en een er boven aangebrachte kunststof slijtlaag, bijvoorbeeld van PVC (polyvinylchloride), zoals in het geval van “cushion vinyl”, of van PU (polyurethaan). Het spreekt voor zich dat zones met onderling verschillende textuur, zoals hoger beschreven met verwijzing naar panelen, hier ook kan worden toegepast, in het bijzonder wanneer dergelijke vloerbekleding meerdere vloerpanelen weergeeft. In dergelijk geval kunnen de zones worden aangewend voor het nabootsen van een groef, V-groef of spleet tussen twee weergegeven panelen. Volgens nog een variante kan de uitvinding ook worden toegepast bij andere panelen of bekledingen dan vloerpanelen. De uitvinding kan bijvoorbeeld ook toepassing vinden bij wandpanelen, meubelpanelen of plafondpanelen.

Het is duidelijk dat de textuur van de uitvinding op eender welke wijze kan worden bereikt, en dat deze dus niet noodzakelijk aan de hand van een vervorming of indrukking van het bovenoppervlak dient te worden bereikt.

Het is namelijk ook mogelijk dat het substraat is vervormd of ingedrukt, en dat de textuur en/of structuur van het substraat wordt overgenomen door een erover aangebrachte toplaag.

Verder is het ook mogelijk dat de structuur en/of textuur ander is aangebracht dan door middel van een mechanische vervorming of indrukking.

Zo bijvoorbeeld is het mogelijk de structuur en/of textuur op chemische wijze te bekomen, bijvoorbeeld door middel van digitale technieken voor het aanbrengen van textuur, bijvoorbeeld de technieken die op zich beschreven zijn in het WO 2019/135140, het WO 2010/070485 of het EP 2 108 524. Verder wordt nog opgemerkt dat, alhoewel de textuur van de uitvinding in staat is op zichzelf een realistische impressie van diepte te genereren, zij uiteraard kan worden gecombineerd met een daadwerkelijke structuur, bijvoorbeeld een indrukking.

Het is dus niet uitgesloten dat het uitzicht van een daadwerkelijk structuurelement, zoals een V-groef, verder wordt versterkt door middel van de textuur van de uitvinding en/of haar voorkeurdragende uitvoeringsvormen.

Textuur, structuur, glans, hellingsgraad, diepte en lichtinval kunnen bijdragen tot het uitzicht van eender welk decoratief aspect van het paneel.

Het is duidelijk dat, hoewel in het voorgaande voornamelijk voorbeelden worden aangehaald van houtimitaties, de huidige uitvinding ook kan worden aangewend voor het nabootsen van steen of voor fantasiemotieven.

In het geval van steen kan bijvoorbeeld een cementvoeg worden geïmiteerd aan de hand van de hoger genoemde zones van onderling verschillende textuur en/of kunnen hoogteverschillen worden geïmiteerd tussen verschillende lagen van laagvormige gesteenten, zoals het geval kan zijn bij leisteen.

De uitvinding zal hierna verder worden toegelicht aan de hand van tekeningen, die uitvoeringsvoorbeelden van de uitvinding zeer schematisch weergeven.

Fig. 1 1s een perspectivisch aanzicht van een uitvoeringsvoorbeeld van een vloerpaneel volgens de uitvinding.

Fig. 2 is een doorsnede-aanzicht van het vloerpaneel volgens Fig. 1 langs de lijn II-IT in Fig. 1. Fig.

ZA en 2B zijn uitvergrote aanzichten van Fig. 2, die daarin aangegeven zijn met IIA respectievelijk UB.

Fig. 2C is een zelfde aanzicht als Fig. 2A en 2B, waarin een situatie van twee gekoppelde vloerpanelen wordt geïllustreerd.

Fig. 3 is een bovenaanzicht van een gedeelte van het vloerpaneel volgens Fig. 1 op grotere schaal . Fig. 4 is een bovenaanzicht van het vloerpaneel volgens Fig. 1. Fig. 5 is een zelfde aanzicht als Fig. 3, maar toont een alternatief uitvoeringsvoorbeeld.

Fig. 6 is een dwarsdoorsnede-aanzicht van het uitvoeringsvoorbeeld volgens Fig. 5. Fig. 6A is een uitvergroot aanzicht van Fig. 6, dat daarin is aangegeven VIA.

Fig. 7is een zelfde aanzicht als Fig. 3 van een ander alternatief uitvoeringsvoorbeeld.

Fig. 8 is een zelfde aanzicht als Fig. 5 van een ander alternatief uitvoeringsvoorbeeld.

Fig. 9 is een zelfde aanzicht als Fig. 2 van een ander alternatief uitvoeringsvoorbeeld.

Fig. 10 is een zelfde aanzicht als Fig. 3 van een ander alternatief uitvoeringsvoorbeeld.

Fig. 11 is een zelfde aanzicht als Fig. 3 van een ander alternatief uitvoeringsvoorbeeld.

Fig. 12-16 zijn bovenaanzichten van respectievelijke gedeelten van diverse alternatieve uitvoeringsvoorbeelden van een vloerpaneel volgens de uitvinding.

Fig. 1 toont een uitvoeringsvoorbeeld van een vloerpaneel 1 volgens de uitvinding.

Het in Fig. 1 getoonde uitvoeringsvoorbeeld heeft een rechthoekige vorm met vier Zijranden 2-5, namelijk twee tegenover elkaar gelegen dwarsranden 2, 4 en twee tegenover elkaar gelegen langsranden 3, 5. De zijranden 2-5 strekken zich in omtreksrichting van het vloerpaneel 1 achter elkaar uit en zijn onderling door een rechte hoek gescheiden.

De langsranden 3, 5 zijn langer dan de dwarsranden 2, 4. Het vloerpaneel 1 is aan beide paren van tegenover elkaar gelegen zijranden voorzien van koppeldelen waarmee meerdere van dergelijke vloerpanelen 1 aan elkaar kunnen worden gekoppeld teneinde een zwevende vloerbedekking te vormen.

Het is ook denkbaar dat een vloerpaneel vrij is van koppeldelen en direct op een ondergrond wordt gehecht, bijvoorbeeld door middel van lijm, of losliggend. Ook een vloerpaneel met een andere vorm dan een rechthoek is denkbaar.

Fig. 2-4 tonen gedetailleerdere aanzichten van het vloerpaneel 1 volgens Fig. 1. Het vloerpaneel 1 is uitgevoerd als een laminaat, waarvan in Fig. 2 voor de duidelijkheid alleen een substraat 6 met een kunststof toplaag 7 en een kunststof onderlaag is getoond. De toplaag 7 vormt in de gemonteerde toestand van de vloerbedekking de zichtzijde van het vloerpaneel 1. In werkelijkheid kunnen één of meerdere tussenlagen tussen het substraat 6 en de toplaag 7 aanwezig zijn, bijvoorbeeld een decoratielaag. In Fig. 2-4 is de toplaag relatief dik weergegeven ten behoeve van de uitleg, maar in werkelijkheid kan de dikte bijvoorbeeld slechts 0,2 millimeter zijn, terwijl de totale dikte van het vloerpaneel 1 bijvoorbeeld tussen 6 millimeter en 15 millimeter ligt. De kunststof van de toplaag 7 kan een thermohardende hars bevatten. Er wordt opgemerkt dat de toplaag 7 niet noodzakelijkerwijs een gelamineerde laag is. Het substraat kan bijvoorbeeld uit MDF of HDF zijn gemaakt. Door de aanwezigheid van de hierboven genoemde toplaag 7 heeft het vloerpaneel 1 een kunststof bovenoppervlak dat door de zijranden 2-5 wordt begrensd. Het bovenoppervlak is voorzien van een niet-uniforme textuur. Fig. 4 toont dat het bovenoppervlak is voorzien van vier langwerpige randzones of stroken die door de respectievelijke zijranden 2-5 worden begrensd en zich langs de respectievelijke zijranden 2-5 uitstrekken. De respectievelijke randzones langs de twee tegenover elkaar gelegen langsranden 3, 5 hebben een verschillende textuur, aangeduid met A en B, zie Fig. 3. Ook de respectievelijke randzones langs de twee tegenover elkaar gelegen dwarsranden 2, 4 hebben een verschillende textuur, in dit geval ook aangeduid met A en B, zie Fig. 4. In het hier getoonde uitvoeringsvoorbeeld zijn de randzones langs de langsranden 3, 5 even breed, zoals aangegeven met D1, en zijn de randzones langs de dwarsranden 2, 4 even breed, zoals aangegeven met D2. De breedte van de randzones langs de langsranden 3, 5 is echter groter dan de breedte van de randzones langs de dwarsranden 2, 4. Hoewel de randzones in Fig. 2-4 breed zijn weergegeven, zijn deze in werkelijkheid relatief smal, bijvoorbeeld smaller dan de dikte van het vloerpaneel 1. De breedten liggen bijvoorbeeld in de ordegrootte van 0,5 centimeter. Ook zijn de in

Fig. 2 aangegeven texturen A, B als overdreven ruwe oppervlakken getekend, maar in werkelijkheid zijn de oppervlakteruwheden op microscopische schaal. Tussen de randzones heeft het bovenoppervlak van de toplaag 7 een andere textuur dan binnen de randzones, hetgeen aangeduid is met C. Met de term ‘andere textuur’ kan ook bedoeld worden dat geen textuur aanwezig is. De structuur op het eigenlijke bovenoppervlak kan naast de textuur C ook grovere structuurkenmerken omvatten, zoals patronen van indrukkingen die bijvoorbeeld houtnerven nabootsen, zoals afgebeeld in Fig. 1,3 en 4, maar talrijke andere patronen zijn denkbaar.

Fig. 2C illustreert dat wanneer twee identieke vloerpanelen 1 zodanig aan elkaar zijn gekoppeld dat de respectievelijke langsranden 3, 5 met elkaar contact maken, de respectievelijke randzones met verschillende textuur A, B aan elkaar grenzen. Dit blijkt een verrassend visueel effect te verschaffen, omdat in het overgangsgebied tussen de aan elkaar grenzende vloerpanelen 1 een V-groef aanwezig lijkt te zijn. Het gemiddelde niveau van het bovenoppervlak ter plaatse van de randzones hoeft voor het verkrijgen van dit effect niet noodzakelijkerwijs lager te liggen dan het gemiddelde niveau van het bovenoppervlak in het gebied tussen de randzones.

Fig. 5, 6 en 6A tonen een alternatief uitvoeringsvoorbeeld. In dit geval bevinden de stroken of langwerpige zones met onderling verschillende textuur A, B zich op afstand van de langsranden 3, 5 en strekken deze zich evenwijdig aan de langsranden 3, 5 uit. Respectievelijke lange zijden van deze zones grenzen aan elkaar. Aan weerszijden van de aan elkaar grenzende zones is het bovenoppervlak van de toplaag 7 voorzien van een andere textuur, hetgeen hier weer is aangeduid met C. Eventueel kan de textuur aan weerszijden van de aan elkaar grenzende zones verschillend zijn, zolang er maar een verschil 1s tussen elke zone en het daaraan grenzende gebied van het bovenoppervlak. Fig. 7 en 8 tonen verdere uitvoeringsvoorbeelden, hetgeen varianten zijn op die volgens Fig. 3 respectievelijk Fig. 5. In deze gevallen volgt de overgang tussen een zone met afwijkende textuur A, B en een aan deze zone grenzend gebied van het bovenoppervlak een niet-lineaire, in dit geval een gegolfde lijn 8.

Fig. 9 toont nog een ander alternatief uitvoeringsvoorbeeld, waarbij de randzones lager liggen dan het bovenoppervlak in het gebied tussen de randzones. De verdieping is relatief gering, het hoogteverschil kan bijvoorbeeld in het bereik van 0,1 — 0,15 mm liggen. In dit geval is het bovenoppervlak in de randzones evenwijdig aan het bovenoppervlak in het gebied tussen de randzones. Dergelijke verdiepingen kunnen ook worden toegepast bij langwerpige zones bij uitvoeringsvormen zoals getoond in Fig. Sen 8. Fig. 10 toont een verder uitvoeringsvoorbeeld, waarin de textuur van de randzones variërende patronen hebben. In dit geval zijn de patronen streepvormig waarbij de strepen onder een schuine hoek met de langsranden 3, 5 staan. Er zijn talrijke alternatieve patronen denkbaar. Dergelijke patroon kunnen ook worden toegepast bij langwerpige zones bij uitvoeringsvormen zoals getoond in Fig. 5 en 8.

Fig. 11 toont een verder uitvoeringsvoorbeeld, dat sterke overeenkomst vertoont met het uitvoeringsvoorbeeld zoals afgebeeld in Fig. 3, maar waarbij de overgangen tussen de texturen A, B van de randzones, enerzijds, en de textuur C in het gebied dat aan de randzones grenst, anderzijds, is geaccentueerd door middel van overgangslijnen 9. In Fig. 11 zijn deze overgangslijnen 9 relatief dik weergegeven, maar in werkelijkheid kunnen deze relatief dun zijn. Een dergelijke overgangslijn 9 kan worden gecreëerd door de textuur lokaal te laten afwijken ten opzichte van de texturen aan weerszijden van de overgangslijn 9. Ook is het mogelijk om ter plaatse van de overgangslijn 9 een verdieping of uitstulping in het bovenoppervlak aan te brengen.

Fig. 12-16 tonen verdere uitvoeringsvoorbeelden met variaties in de randzones. Fig. 12 toont een uitvoeringsvoorbeeld waarbij de textuur van de randzones streepvormige patronen omvat. De oriëntatie van de strepen langs de zijranden verandert in lengterichting van de randzones. In Fig. 12 is te zien dat de randzones aan de linkerzijde en de rechterzijde van het paneel 1 van elkaar afwijken. Fig. 13 toont een variant waarbij rechte overgangslijnen 9 zijn aangebracht tussen de texturen A, B van de randzones en een gedeelte van het bovenoppervlak dat zich tussen de randzones uitstrekt. Fig. 14 toont een verdere variant waarbij de overgangslijnen 9 een onregelmatige vorm hebben.

Fig. 15 toont een uitvoeringsvoorbeeld waarbij overgangen tussen de randzones ter plaatse van hoeken 10 tussen respectievelijke zijranden zijn geaccentueerd, in dit geval door dikke lijnen, die onder 45° staan ten opzichte van de aan elkaar grenzende zijranden ter plaatse van de desbetreffende hoek 10. Deze accentuering kan ook zijn aangebracht bij de uitvoeringsvoorbeelden, zoals weergegeven in Fig. 13 en 14.

Fig. 16 toont een uitvoeringsvoorbeeld waarbij de texturen A, B van de randzones zijn omgekeerd ten opzichte van die in Fig. 12. Ook dit uitvoeringsvoorbeeld kan gecombineerd worden met de accentuering van de hoeken 10, zoals in Fig. 15 is weergegeven en/of met de rechte overgangslijnen 9 volgens Fig. 13 en/of met de onregelmatige overgangslijnen 9 volgens Fig. 14.

De texturen A, B kunnen zijn gevormd door indrukkingen die ondieper zijn dan de toplaag 7. Elk van de texturen A, B kan zodanig zijn aangebracht dat een bepaalde glansgraad wordt verkregen. De onderling verschillende textuur A, B van de zones kan zodanig zijn aangebracht dat de glansgraad tenminste één punt verschillend is, zoals bepaald volgens DIN 67530, bij voorkeur ten minste drie punten en bij hogere voorkeur ten minste vijf punten. De ene zone kan een glansgraad van 10 of minder hebben en de andere zone kan een glansgraad hebben die groter is dan 10 en bij voorkeur groter is dan 20, zoals bepaald volgens DIN 67530. De glansgraad van het aan de zones grenzende gebied van het bovenoppervlak, met textuur C, kan tussen de glansgraden van de zones in liggen.

Ook de textuur C in het gebied dat aan één van de zones met afwijkende textuur À of B grenst, kan een variërend patroon hebben, bijvoorbeeld een gradueel verlopend patroon, dat glanzender of minder glanzend wordt naarmate de zone met afwijkende textuur A of B wordt genaderd.

De textuur kan op een bekende wijze worden gecreëerd door een persblik of persplaat voor het aandrukken van de toplaag via bijvoorbeeld etstechniek of vonkfrezen van een gewenste textuur te voorzien.

De uitvinding is niet beperkt tot de in de tekeningen weergegeven en hierboven beschreven uitvoeringsvoorbeelden die op verschillende manieren binnen het kader van de uitvinding kunnen worden gevarieerd. Het is bijvoorbeeld denkbaar om de kenmerken van de verschillende uitvoeringsvoorbeelden met elkaar te combineren.

Claims

Conclusies

1. Een vloerpaneel (1), omvattende meerdere zijranden (2-5) die zich in omtreksrichting van het vloerpaneel (2) achter elkaar en onderling door een hoek gescheiden, uitstrekken en een door de zijranden (2-5) begrensd bovenoppervlak van kunststof, met het kenmerk dat een gedeelte van het bovenoppervlak is voorzien van tenminste twee langwerpige zones met een onderling verschillende textuur (A, B) die tevens afwijkt van de textuur (C) van een aan de zones grenzend gebied van het bovenoppervlak, waarbij de zones met lange zijden daarvan aan elkaar grenzen of waarbij de zones randzones vormen die zich elk langs één van de zijranden (2-5) uitstrekken.

2. Een vloerpaneel (1) volgens conclusie 1, waarbij de tenminste twee zones een gelijke breedte hebben.

3. Een vloerpaneel (1) volgens conclusie 1 of 2, waarbij het vloerpaneel (1) een rechthoekige vorm heeft en de randzones zich langs twee tegenover elkaar gelegen zijranden (2-5) bevinden.

4. Een vloerpaneel (1) volgens conclusie 3, waarbij twee van de zijranden langsranden (3, 5) zijn en de andere twee dwarsranden (2, 4) zijn die korter zijn dan de langsranden (3, 5), waarbij de twee randzones met verschillende textuur (A, B) zich langs de tegenover elkaar gelegen langsranden (3, 5) bevinden en waarbij tevens twee randzones met verschillende textuur (A, B) zich langs de tegenover elkaar gelegen dwarsranden (2, 4) bevinden.

5. Een vloerpaneel (1) volgens conclusie 4, waarbij de randzones langs de dwarsranden (2, 4) smaller zijn dan de randzones langs de langsranden (3, 5).

6. Een vloerpaneel (1) volgens conclusie 4 of 5, waarbij één van de langsranden (5) en één van de dwarsranden (2) onderling dezelfde textuur (A) hebben en de andere langsrand (3) en dwarsrand (4) ook onderling dezelfde textuur (B) hebben.

7. Fen vloerpaneel (1) volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij de breedte van elk van de tenminste twee zones kleiner is dan de dikte van het vloerpaneel (1).

8. Fen vloerpaneel (1) volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij een overgang tussen tenminste één van de zones en het aan deze zone grenzende gebied van het bovenoppervlak een niet-lineaire lijn (8) volgt.

9. Een vloerpaneel (1) volgens conclusie 8, waarbij de niet-lineaire lijn (8) een gekartelde of een gegolfde lijn is.

10. Een vloerpaneel (1) volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij de zones met de aan elkaar grenzende lange zijden op afstand van twee tegenover elkaar gelegen zijranden (3, 5) zijn gelegen.

11. Een vloerpaneel (1) volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij ten minste één van de zones lager ligt dan het aan deze zone grenzende gebied van het bovenoppervlak.

12. Een vloerpaneel (1) volgens conclusie 11, waarbij het hoogteverschil 0,05 — 0,25 mm is, bij voorkeur 0,1 — 0,15 mm.

13. Een vloerpaneel (1) volgens conclusie 11 of 12, waarbij de ten minste lager gelegen zone evenwijdig is aan het aan deze zone grenzende gebied van het bovenoppervlak.

14. Een vloerpaneel (1) volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij het kunststof bovenoppervlak deel uitmaakt van een bekledingslaag (7) die op een substraat (6) 1s aangebracht.

15. Een vloerpaneel (1) volgens conclusie 14, waarbij de textuur (A, B, C) gevormd is door indrukkingen die ondieper zijn dan de bekledingslaag (7).

16. Een vloerpaneel (1) volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij de onderling verschillende textuur (A, B) van de zones zodanig is aangebracht dat de glansgraad tenminste één punt verschillend is, zoals bepaald volgens DIN 67530, bij voorkeur ten minste drie punten en bij hogere voorkeur ten minste vijf punten.

17. Een vloerpaneel (1) volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij de onderling verschillende textuur (A, B) van de zones zodanig is aangebracht, dat de ene zone een glansgraad heeft van 10 of minder en de andere zone een glansgraad heeft die groter is dan 10 en bij voorkeur groter dan 20, zoals bepaald volgens DIN 67530.

18. Een vloerpaneel (1) volgens conclusie 16 of 17, waarbij de glansgraad van het aan de zones grenzende gebied van het bovenoppervlak tussen de glansgraden van de zones in ligt.

19. Een vloerpaneel (1) volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij de textuur (A, B) van tenminste één van de zones een variërend patroon heeft.

20. Een vloerpaneel (1) volgens conclusie 19, waarbij beide zones variërende patronen hebben die onderling verschillend zijn.

21. Een vloerpaneel (1) volgens conclusie 19 of 20, waarbij het patroon streepvormig is of de patronen streepvormig zijn.

22. Een vloerpaneel (1) volgens conclusie 20, waarbij de strepen van het streepvormige patroon bij een randzone onder een hoek met de corresponderende zijrand staan.