"Tennis- of squashracket"
Deze uitvinding heeft betrekking op een tennis- of squashracket bestaande essentieel, zoals gebruikelijk, uit een steel en een kopgedeelte met een besnaring.
De meest gebruikte materialen waaruit een racket is opgebouwd, zijn hout, metaal en momenteel, vooral, composiet materialen. Bij racketten vervaardigd uit bedoelde composiet materialen wordt gebruik gemaakt van hoogwaardige vezels die in een hars zijn ingebed. De meest courante vezels zijn koolstof, glas en aramide.
De eigenschappen van een racket worden vooral bepaald door de vormgeving van het kopgedeelte en door het type gebruikte vezels.
Wanneer het kader is afgewerkt, waarmede wordt bedoeld de steel en het daarmede verbonden kopgedeelte, bepaalt de besnaring van het racket eveneens het eindprodukt. Een aantal boringen worden zijdelings in het kopgedeelte voorzien voor het doorlaten van de snaren. Het aantal boringen laten natuurlijk toe, een bepaald weefpatroon van de snaren aan te brengen. Het aantal snaren, de snaarafstand en uiteraard ook het type snaar bepalen in zeer grote mate de speleigenschappen van het racket.
Verschillende bespanningspatronen werden reeds op de markt gebracht. Deze verschillende bespanningspatronen situeren zich tussen zeer fijne mazen (hoog aantal snaren) en bespanningen met grote mazen (beperkt aantal snaren).
De uitvinding heeft nu tot doel een tennisof squashracket te ontwerpen waarvan het kopgedeelte zodanig is ontworpen dat verschillende bespanningspatronen kunnen ontstaan. De bedoeling is een ideaal aantal snaren en een ideale snaarafstand voor elke type bespanning mogelijk te maken en dus de speleigenschappen van het racket in functie van de verwachtingen van de speler te wijzigen.
Om dit volgens de uitvinding mogelijk te maken, zijn, minstens op bepaalde plaatsen van het kopgedeelte, in de langszin van dit kopgedeelte beschouwd, sleufvormige onderbrekingen voorzien waarin een uitwisselbaar inzetstuk past dat minstens één
<EMI ID=1.1>
inzetstuk bepaald wordt door de aard van de gewenste besnaring.
In de meest gebruikelijke, doch niet uitsluitende, uitvoeringsvormen zijn hogerbedoelde sleufvormige onderbrekingen hoofdzakelijk in de gebieden van het kopgedeelte voorzien die zich langs weerszijden van de langsas van het racket bevinden en kunnen ze tegelijkertijd ook voorzien zijn in die gebieden van het kopgedeelte die zich op de grootste afstand van deze langsas van het racket bevinden.
In een bijzondere uitvoeringsvorm van de uitvinding strekken hogerbedoelde sleufvormige onderbrekingen zich over de ganse omtrek van het kopgedeelte van het racket uit.
Andere details en voordelen van de uitvinding zullen blijken uit de hiernavolgende beschrijving van een tennisof squashracket volgens de uitvinding. Deze beschrijving wordt uitsluitend bij wijze van voorbeeld gegeven en beperkt de uitvinding niet. De verwijzingscijfers hebben betrekking op de hieraan toegevoegde figuren. Figuur 1 is voor een gedeelte, dat zich langs één zijde van de langsas van het racket bevindt, een bovenaanzicht en voor het andere gedeelte, een langsdoorsnede hiervan. Figuur 2 is een gelijkaardig zicht waarbij in het kopgedeelte, dat in doorsnede is weergegeven, de inzetstukken die de doorgang van de snaren moeten verzekeren, zichtbaar zijn. <EMI ID=2.1> volgens figuur 1 met een andere besnaring. Figuur 4 is op een grotere schaal een detail van de uitvinding waarbij een sleufvormige onderbreking en een inzetstuk zichtbaar zijn.
Figuur 5 is een doorsnede volgens de lijn
V-V uit figuur 4.
Figuur 6 is, eveneens op een vergrote schaal, een langsdoorsnede door een inzetstuk voor een bepaald type besnaring. Figuur 7 heeft betrekking op een ander inzetstuk voor een ander type besnaring.
Het racket volgens de uitvinding en door deze verschillende figuren voorgesteld of duidelijk gemaakt, vertoont een kopgedeelte 1 met een aantal doorgangen 2 die van het gebruikelijke type zijn, d.i. dat zij . een cilindrisch profiel vertonen voor de doorgang van een snaar.
Wil men nu zoals, in de eerste plaats, voorgesteld door figuur 2, een besnaring bekomen die plaatselijk verschilt, dan kan men te werk gaan zoals hieronder uiteengezet.
In het jukgedeelte 3 en het diametraal tegenover dit jukgedeelte 3 gelegen gedeelte 4 van het kopgedeelte van het racket, worden, in het materiaal waaruit het kopgedeelte van het racket bestaat, in plaats van cilindrische boringen sleufvormige onderbrekingen voorzien. In het jukgedeelte worden deze sleufvormige onderbrekingen met de verwijzingen 5, 6 en 7 verduidelijkt. In het gedeelte 4 van het kopgedeelte 1 van het racket dragen de overeenstemmende sleufvormige onderbrekingen de verwijzingen 8, 9 en 10.
In figuur 1 zijn deze sleufvormige onderbrekingen waarvan nu sprake, zeer duidelijk zichtbaar.
Het is zeer duidelijk dat deze sleufvormige onderbrekingen op gelijk welke plaats kunnen voorkomen, afhankelijk van het gewenste besnaringspatroon. De door de figuren voorgestelde opstelling is zuiver willekeurig.
Tussen de sleufvormige onderbrekingen 6 en 7, enerzijds, en 9 en 10, anderzijds, komt dan nog een gebruikelijke cilindervormige boring 2 voor.
Door gebruik te maken van een inzetstuk
11 met doorgangen 12, 13 en 14 (in het jukgedeelte) en van een inzetstuk 15 met o.m. doorgangen 16, 17 en 18 (gedeelte 4 van het
<EMI ID=3.1> type besnaring bekomen.
Inderdaad komen de doorgangen 12, 13 en
14, enerzijds, en 16, 17 en 18, anderzijds, zo in de sleufvormige onderbrekingen 5, 6 en 7, enerzijds, en 8, 9 en 10, anderzijds, voor dat de doorgangen niet meer in de hartlijn van deze sleufvormige onderbrekingen voorkomen, maar wel zijdelings hiervan en wel volgens het gewenste besnaringspatroon.
In een door de figuren niet voorgestelde uitvoeringsvorm kan het inzetstuk 15 plaatselijk worden voorzien, terwijl de figuren 2 en 3. duidelijk een doorlopend inzetstuk 15 vertonen.
In het gebied dat zich het verst van de hartlijn Y-Y bevindt, welk gebied kan worden aangeduid met de verwijzing 19, wordt, althans volgens figuur 2, dat een mogelijke uitvoering illustreert, de besnaring gewijzigd door gebruik te maken van sleufvormige onderbrekingen 20, 21, 22, 23 en 24. Uit figuur 2 kan men afleiden dat de doorgangen 25, 26, 27, 28, 29 en 30 telkens een bijzondere positie innemen in de overeenstemmende sleufvormige onderbrekingen, zodat een bijzonder bespanningspatroon ontstaat in samenwerking met de door de doorgangen 12, 13, 14, 16, 17 en 18 gecreëerde besnaring. Indien men, steeds verwijzend naar figuur 2, de snaren 31, 32 en 33 in combinatie beschouwt met de snaren 34 tot 41, dan ziet men hoe een besnaringspatroon ontstaat waarin de zich haaks kruisende snaren telkens vierkanten doen ontstaan.
In de andere gebieden doen de snaren rechthoeken ontstaan, steeds in functie van de keuze van de doorgangen voor de besnaring.
In figuur 3 wordt een ander besnaringspatroon getoond, afhankelijk van de keuze van de doorgangen en hun ligging in de inzetstukken. Door de uitwisselbaarheid van de inzetstukken zijn meerdere besnaringspatronen denkbaar.
<EMI ID=4.1>
zend naar de figuren 2 en 3, dat het inzetstuk 15 doorloopt en praktisch de ganse omtrek van het kopgedeelte van het racket beslaat. De boringen die in het kopgedeelte normaal voorkomen, maar niet voorzien zijn voor de doorgang van snaren, worden bezet met vul-stukken, zodat de besnaring op die plaatsen onmogelijk wordt. Dergelijke vulstukken zonder doorgang vindt men op verschillende plaatsen terug; zij worden met de verwijzing 42 aangeduid. De vulstukken 42 maken dus deel uit van het inzetstuk 15.
Figuren 4 en 5 verduidelijken een sleufvormige onderbreking die bij voorbeeld kan worden beschouwd als zijnde de sleufvormige onderbreking 8 uit figuur 1 met de daarin zijdelings voorkomende doorgang 16.
In figuur 6 wordt een deel van het inzetstuk 15 afgebeeld met twee doorgangen 27 en 28 die men ook duidelijk onderscheidt in figuur 3. De derde doorgang, 29, is eveneens op deze f iguur zichtbaar.
Tenslotte vertoont figuur 7 een ander gedeelte van een inzetstuk 15, waarin twee doorgangen 43 en 44 en een vulstuk 42 voorkomen. Ook deze onderdelen vindt men in figuur 2 terug.
Uit de hierboven gegeven beschrijving blijkt zeer duidelijk hoe met uitwisselbare inzetstukken, die verschillende doorgangen voor de snaren vertonen, men een ganse gamma besnaringspatronen kan bereiken die alle aan verschillende spelvereisten beantwoorden.
Het is duidelijk dat de uitvinding niet beperkt is tot de hierboven gegeven uitvoeringsvorm en dat hieraan vele wijzigingen zouden kunnen worden aangebracht zonder buiten het raam van de octrooiaanvrage te treden.