PL97902B1 - Srodek regulujacy wzrost roslin - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest srodek regulujacy wzrost roslin, powodujacy wzrost wydajnosci róz¬ nych roslin, zwlaszcza wzrost zawartosci cukru w roslinach, z których otrzymuje sie cukier.

Stosowane w opisie okreslenie „srodek regulu¬ jacy" lub „srodek regulujacy wzrost roslin" ozna¬ cza preparat, który sluzy do modyfikowania nor¬ malnej sekwencji rozwojowej rosliny traktowanej tym preparatem, az do chwili osiagniecia przez te rosline dojrzalosci agrotechnicznej. Modyfikacja ta moze wynikac z wplywu uzytego preparatu na procesy fizjologiczne zachodzace w roslinie albo na morfologie rosliny. Poza tym nalezy zauwazyc, ze modyfikacja moze wynikac z polaczenia lub na¬ stepstwa obu czynników, fizjologicznego i morfolo¬ gicznego.

Stosowane w opisie okreslenie „rosliny, z któ¬ rych otrzymuje sie cukier" dotyczy roslin upra¬ wianych w celu uzyskania z nich na drodze eks¬ trakcji cukru lub sacharozy, a wsród nich zwlasz¬ cza buraków i trzciny cukrowej.

Wplyw srocika regulujacego mozna najlatwiej zauwazyc jako zmiany rozmiarów, ksztaltu i za¬ barwienia lub tekstury traktowanych roslin lub ich czesci. Podobnie, zmiany ilosci owoców i kwia¬ tów uzyskiwanych z rosliny sa równiez bardzo latwe do zauwazenia podczas oceny wizualnej.

Zmiany te mozna scharakteryzowac jako przyspie¬ szenie lub opóznienie wzrostu rosliny, zmniejsze¬ nie rozmiarów rosliny, zmiany ulistnienia i jego rozlozystosci, poprawa rozgaleziania sie rosliny, wzrost korzeni, hamowanie zakonczenia wzrostu, wzmozenie kwitnienia i zawiazywania owoców, po¬ prawa wzrostu korzeni, hamowanie wzrostu lody- gi i kielkowania, opóznienie paczkowania, opada¬ nie lisci, schniecie, opóznienie starzenia sie rosli¬ ny, przedluzanie okresu obnizonej aktywnosci bio¬ logicznej, poprawa odpornosci na zimno, opóznia¬ nie lub przyspieszanie dojrzewania, przerzedzanie io owoców, zapobieganie opadaniu owoców przed zbio¬ rem itp.

Modyfikacje normalnego stopniowego rozwoju rosliny do chwili osiagniecia przez nia dojrzalosci moga manifestowac sie ograniczeniem transpiracji lub zwiekszeniem ilosci odkladanych weglowoda¬ nów lub bialek.

Nalezy stwierdzic, ze srodek wedlug wynalazku nie jest przeznaczony do calkowitego hamowania wzrostu lub niszczenia roslin. Mimo, ze fitotok- syczne ilosci srodka wedlug wynalazku moglyby byc uzyte do przeprowadzenia likwidacji roslin, to niniejsze rozwazania dotycza wylacznie ilosci potrzebnych do uzyskania modyfikacji normalnej sekwencji rozwojowej rosliny traktowanej srod- kiem do chwili osiagniecia przez nia dojrzalosci agrotechnicznej. W celu uzyskania róznych efek¬ tów srodek wedlug wynalazku stosuje sie w odpo¬ wiednich ilosciach, w róznych stadiach rozwoju rosliny. Jak mozna oczekiwac i .zgodnie z tym, co jest oczywiste dla fachowców ilosci srodka beda 97 9023 97 902 4 rózne nie tylko w zaleznosci od zawartej w nim substancji czynnej, lecz takze zaleznie od oczeki¬ wanych skutków modyfikacji, gatunku rosliny, sta¬ dium jej wzrostu i srodowiska wzrostowego oraz cd tego czy zamierzony skutek ma byc trwaly czy przemijajacy.

Wiadomo, ze pewne zwiazki benzotiazolowe po¬ siadaja wlasciwosci chwastobójcze. W opisie paten¬ towym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 069 429 opisano stosowanie pochodnych kwasu 4-chlorow- co-2-ketobenzotiazolinylo-3-octowego do niszczenia chwastów, a w opisie patentowym Stanów Zjedno¬ czonych Ameryki nr 3 651 074 opisano uzycie pew¬ nych 2-keto-3-benzotiazolin jako srodków chwa¬ stobójczych. Jednak zaden z wymienionych opi¬ sów patentowych nie zawiera wzmianki o stoso¬ waniu okreslonych pochodnych benzotiazoliny jako substancji czynnej srodka do regulowania wzrostu roslin, ani tez o stosowaniu ich jako substancji czynnej srodka powodujacego zwiekszenie plonów.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 2468075 znane sa pewne zwiazki benzo¬ tiazolowe wplywajace regulujaco na wzrost roslin, ale ich korzystne dzialanie ogranicza sie do po¬ wodowania opadania roslin. I w tym opisie paten¬ towym równiez nie opisano zwiazków stanowia¬ cych substancje czynna srodka wedlug wynalazku, jak równiez nie zauwazono wplywu zwiazków tego typu na wzrost plonów roslin, z których otrzy¬ muje sie cukier, Srodek wedlug wynalazku regulujacy wzrost roslin zawiera jako substancje czynna zwiazek o wzorze 1, w którym R ma znaczenie podane w na¬ stepujacym zestawieniu. Obok poszczególnych grup oznaczonych we wzorze jako R podano pelna naz¬ we zwiazku odpowiadajacego temu podstawnikowi.

Nazwa zwiazku —CH2CN (A) 3-acetonitrylo-2-ketobenzotia- zolina —CH2CH2CH2CN (B) 3-butyronitrylo-2-ketobenzo- tiazolina —CH2COOCHq (C) 3-metylooctano-2-ketobenzo- tiazolina —CH(COOC2H5)2 (D) 3-dwuetylomaloniano-2-keto- benzotiazolina —CH2COOH (E) kwas 2-keto-3-benzotiazoli- nooctowy —CH2CONH2 (F) 3-acetamido-2-ketobenzotia- zolina —CH(COOCH3)2 (G) 3-dwumetylomaloniano-2- -ketobenzotiazolina Zwiazki wymienione powyzej otrzymuje sie w sposób opisany w przykladach.

Przyklad I. Wytwarzanie zwiazku A 75,6 g (0,5 mola) benzotiazololu-2, 33 g (0,5 mola) 85°/o roztworu wodorotlenku potasu i 300 ml ace¬ tonu miesza sie w ciagu 10 minut i do roztworu dodaje sie jednorazowo, mieszajac, w temperaturze 40°C 37,2 g (0,5 mola) nitrylu kwasu chloroocto¬ wego. Temperatura wzrasta do 62°C. Roztwór mie¬ sza sie i ogrzewa do wrzenia pod chlodnica zwrot¬ na w ciagu 6 godzin, a nastepnie w temperaturze —30°C w ciagu 18 godzin. Po dodaniu 700 ml wody kontynuuje sie mieszanie w ciagu 30 minut, w temperaturze 25—30°C. Otrzymany osad odsacza sie, przemywa woda do czasu az roztwór pluczacy bedzie obojetny wobec lakmusu i suszy na powiet¬ rzu w temperaturze 25—30°C. Temperatura top- nienia produktu wynosi 134—135°C.

Analiza: obliczono dla C9H6N2OS: N 14,73 S 16,86 znaleziono: N 14,65 S 17,01 Przyklad II. Wytwarzanie zwiazku B. ,2 g (0,2 mola) benzotiazololu-2, 13,2 g (0,2 mola) io 85ty§ roztworu wodorotlenku potasu, 200 ml dwu- metyloformamidu i 15 ml wody miesza sie w ciagu minut i do roztworu dodaje sie jednorazowo, mieszajac, w temperaturze 38°C 22,8 g (0,2 mola) nitrylu kwasu 4-chloromaslowego, a nastepnie ogrze- wa sie roztwór w temperaturze 90—100°C w ciagu 29 godzin. Roztwór miesza sie przez dalsze 18 go¬ dzin w temperaturze 25—30°C, dodaje sie 600 ml wody i 600 ml eteru etylowego i kontynuuje sie mieszanie w ciagu 15 minut. Oddzielona warstwe eterowa przemywa sie woda do czasu az roztwór pluczacy bedzie obojetny wobec lakmusu i suszy nad siarczanem sodu. Eter odparowuje sie przy maksymalnej temperaturze 80—90°C i pod cisnie¬ niem 1—2 mm. Produktem jest lepka bursztynowa ciecz.

Analiza: obliczono dla CnH10N2OS: N 12,84 S 14,69 znaleziono: N 12,72 S 14,92 Przyklad III. Wytwarzanie zwiazku C.

Do mieszanego roztworu zawierajacego 75,5 g (0,5 mola) benzotiazololu-2,33 g (0,5 mola) 85°/o roz¬ tworu wodorotlenku potasu, 300 ml alkoholu me¬ tylowego i 20 ml wody dodaje sie 54,5 g (0,5 mola) estru metylowego kwasu chlorooctowego. Miesza¬ nine utrzymuje sie w stanie wrzenia pod chlod- 85 nica zwrotna w ciagu 5 godzin, chlodzi sie mie¬ szajac do temperatury 25°C, a nastepnie dodaje sie 500 ml wody. Po dodaniu wody roztwór miesza sie w temperaturze 0—10°C w ciagu 2 godzin, prze¬ sacza i osad przemywa sie woda do czasu az roz- 40 twór pluczacy bedzie obojetny wobec lakmusu, a nastepnie suszy na powietrzu w temperaturze 25— °C. Po przekrystalizowaniu z alkoholu izopropy¬ lowego otrzymuje sie produkt o temperaturze top¬ nienia 96—97°C. 45 Analiza: Obliczono dlaC10H9NO3S: N 6,27 S 14,36 znaleziono: N 6,26 S 14,67 Przyklad IV. Otrzymywanie zwiazku D.

Do mieszaniny zawierajacej 37,8 g (0,25 mola) 2-hydroksybenzotiazolu i 16,5 g (0,25 mola) 85°/o 50 roztworu KOH w 250 ml acetonu dodaje sie je¬ dnorazowo, mieszajac w temperaturze 30°C 59,8 g (0,25 mola) estru dwuetylowego kwasu bromoma- lonowego. Temperatura wzrasta do 54°C. Miesza¬ nine reakcyjna ogrzewa sie pod chlodnica zwrotna 55 w temperaturze 55—56°C, w ciagu 24 godzin, a nastepnie chlodzi do temperatury 25°C, dodaje 300 ml wody i 500 ml eteru etylowego i miesza sie w ciagu 15 minut. Mieszanine saczy sie w celu usuniecia zanieczyszczen, a z przesaczu oddziela 60 sie warstwe eterowa, która przemywa sie woda do czasu az roztwór pluczacy bedzie mial odczyn obojetny i suszy siarczanem sodu. Eter- odparo¬ wuje sie przy maksymalnej temperaturze 80—90°C i pod cisnieniem 1—2 mm. Otrzymuje sie 53 g 65 (69%) produktu w postaci bursztynowego oleju-5 97 902 6 Analiza: Obliczono dla CHH15N08S: N 4,53 S 10,37 Znaleziono: N 4,62 S 10,80 Przyklady. Wytwarzanie zwiazku E Mieszanine 37,8 g (0,25 mola) benzotiazololu-2, 40 g (0,25 mola) 25°/t roztworu wodorotlenku sodu i 200 ml wody ogrzewa sie do temperatury 90° mieszajac, a nastepnie saczy sie na goraco w celu usuniecia malych ilosci zanieczyszczen. Do mie¬ szanego roztworu zawierajacego 35 g (0,25 mola) kwasu bromooctowego w 100 ml wody dodaje sie malymi porcjami, poniewaz roztwór pieni sie 18,6 g (0,125 mola) weglanu potasu do chwili az pH osiag¬ nie wartosc równa 8. Otrzymany roztwór dodaje sie do mieszanego roztworu pochodnej sodowej benzotiazololu-2 i ogrzewa sie w temperaturze 90—100°C w ciagu 6 godzin i w temperaturze 25— °C w ciagu 12 godzin. Do tego roztworu dodaje sie powoli 25 g stezonego kwasu solnego w 500 ml wody do chwili osiagniecia wartosci pH 2—3. Roz-, twór miesza sie w temperaturze 0—10°C w ciagu minut i odsacza sie otrzymany osad, który prze¬ mywa sie woda do czasu az roztwór pluczacy be¬ dzie obojetny wobec lakmusu, a nastepnie suszy sie na powietrzu w temperaturze 45°C. Po prze- krystalizowaniu z mieszaniny toluenu i acetonu otrzymuje sie produkt o temperaturze topnienia 184—185°C.

Analiza: obliczono dla C9H7N03S: N 6,70 S 15,33 znaleziono: s N 6,75' S 15,07 Przyklad VI. Wytwarzanie zwiazku F Do mieszanego roztworu zawierajacego -20,3 g (0,2 mola) benzotiazololu-2 i 13,2 (0,2 mola) 85% roztworu wodorotlenku potasu w 250 ml acetonu zawierajacego 20 ml wody dodaje sie jednorazo¬ wo 18,7 g (0,2 mola) 2-chloroacetamidu. Miesza¬ nine reakcyjna utrzymuje sie mieszajac, w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna w ciagu 5,5 go¬ dziny, a nastepnie do temperatury 25—30°C w ciagu 18 godzin. Do roztworu dodaje sie 700 ml wody i mieszanie kontynuuje sie w temperaturze —30°C w ciagu 30 minut. Osad odsacza sie, prze¬ mywa woda do chwili az roztwór pluczacy bedzie obojetny wobec lakmusu i suszy sie na powietrzu w temperaturze 25—30°C. Temperatura topnienia produktu wynosi 253—254°C.

Analiza: Obliczono dla C9H8N202S: N 13,45 S 15,40 znaleziono: N 13,61 S 15,62 Przyklad VII. Wytwarzanie zwiazku G Do mieszanego roztworu zawierajacego 30,3 g (0,2 mola) benzotiazololu-2 i 13,2 g (0,2 mola) 85% roztworu wodorotlenku potasu w 250 ml acetonu dodaje sie jednorazowo 42,2 g (0,2 mola) estru metylowego kwasu bromomalonowego. Tempera¬ tura wzrasta do 49°C. Reagenty miesza sie i ogrze¬ wa pod chlodnica zwrotna w temperaturze 55— 56°C w ciagu 24 godzin. Po ochlodzeniu roztworu do temperatury 30°C dodaje sie 400 ml wody i 600 ml eteru etylowego i miesza sie 15 minut. Od¬ dzielona warstwe eterowa przemywa sie woda do czasu az roztwór pluczacy bedzie obojetny wobec lakmusu, a nastepnie suszy sie siarczanem sodu.

Eter odparowuje sie przy maksymalnej tempera¬ turze 30°C i pod cisnieniem 1—2 mm. Otrzymuje sie 46 g osadu, który suszy sie na porowatej plytce' na powietrzu, w temperaturze 25—30°C. Po prze- krystalizowaniu z alkoholu otrzymuje sie produkt o temperaturze topnienia 92—94°C, Analiza: Obliczono dla C12HuN05S: C 51,24 ^H 3,94 N 4,98 S 11,40% znaleziono: C 51,39 H 3,98, N 4,81 S 11,25% Srodek regulujacy wzrost roslin, z których otrzy¬ muje sie cukier zawiera jako substancje czynna zwiazek o wzorze 1, w którym R oznacza —CH2CN, —CH2CH2CH2CN, —CH2COOCH3 lub —CH2CONH2. io Stosowane w opisie okreslenie „substancja czyn¬ na" oznacza zwiazek benzotiazolinowy o podanym poprzednio wzorze. W praktyce substancje czynna mozna stosowac do regulowania wzrostu roslin sama lub w polaczeniu ze znanymi skladnikami pomocniczymi w stanie cieklym lub stalym. Sro¬ dek wedlug wynalazku otrzymuje sie przez zmie¬ szanie substancji czynnej ze skladnikami pomoc¬ niczymi srodka, takimi jak rozcienczalniki, wy¬ pelniacze, nosniki i srodki kondycjonujace, przy czym otrzymuje sie srodek w postaci dokladnie rozdrobnionych czastek stalych, granulek, pastylek,1 zwilzalnych proszków, pylów, roztworów i dyspersji lub emulsji wodnych. Tak wiec, substancje czynna stasuje sie wraz ze skladnikiem pomocniczym, ta- kim jak dokladnie rozdrobnione substancje stale, rozpuszczalniki ciekle pochodzenia organicznego, srodki zwilzajace, dyspergujace lub emulgujace albo odpowiednie kombinacje tych skladników.

Jezeli srodek ma byc stosowany na rosliny, z któ- rych otrzymuje sie cukier, to substancje czynna miesza sie ze skladnikiem pomocniczym, aby otrzy¬ mac srodek w postaci cieklej lub w postaci pylu.

Preparaty ciekle zawieraja srodki powierzchniowo czynne, takie jak wymienione w opisach patento- 85 wych Stanów Zjednoczonych Ameryki nr nr 3224865 i 3245775. Korzystnymi i wygodnymi w uzyciu srod¬ kami powierzchniowo-czynnymi do preparatów cie¬ klych sa srodki typu niejonowego, takie jak alkilo- fenoksy poli(etylenoksy)etanole, addukty kwasów 40 tluszczowych i zywicznych z tlenkiem polietylenu i dlugolancuchowe addukty merkaptanu alkilowego z tlenkiem etylenu. Jezeli traktowana roslina wy¬ twarzajaca cukier sa buraki cukrowe, to korzystnym srodkiem powierzchniowo-czynnym jest polietoksy- 45 lowany nonylofenol w ilosci 0,1—0,5% objetoscio¬ wych w stosunku do objetosci srodka. Jezeli roslina traktowana jest trzcina cukrowa, to korzystnym srodkiem powierzchniowo-czynnym jest polietoksy- lowana amina smolowa w ilosci 0,005—2% objetosc so ciowych srodka.

Srodek w postaci cieczy lub czastek stalych sto¬ suje sie zwyklymi sposobami, korzystajac np. z na- tryskiwaczy, opylaczy mechanicznych, rozpylaczy wysiegnikowych lub recznych i rozpylaczy pylu. 55 Srodek mozna stosowac równiez z samolotu jako pyl lub rozpylona ciecz.

Stwierdzono, ze na rosliny wytwarzajace cukier korzystnie stosuje sie srodek w postaci emulsji wodnych, roztworów lub zawiesin o takim rozcien- 60 czeniu aby 10,6—46,2 l/ha srodka zawieralo odpo¬ wiednia dawke substancji czynnej. Nalezy jednak podkreslic, ze mozna stosowac korzystnie dawki wieksze lub mniejsze w zaleznosci od stosowanego urzadzenia do dyspergowania i innych czynników 65 znanych fachowcom.97 902 7 8 Przy okreslaniu odpowiedniej dawki i czasu jej stosowania na rosliny wytwarzajace cukier nalezy uwzglednic zarówno czynnik chronologiczny jak i stopien dojrzalosci. Na przyklad, trzcina cukrowa w zaleznosci od praktyki przyjetej na róznych obszarach geograficznych rosnie 9 do 30 miesiecy.

Srodek wedlug wynalazku mozna stosowac od oko¬ lo 2 -do 10 tygodnia przed data planowanego zbio¬ ru w ilosci 0,112—5,60 kg/ha. Korzystnie stosuje sie srodek na 3 do 7 tygodni przed terminem zbioru.

.Srodek wedlug wynalazku dziala regulujac© na rosliny wytwarzajace cukier, jak wykazano to w nastepujacych przykladach.

Przyklad VIII. Przy okreslaniu skutku re- gulacji^wzrostu trzciny cukrowej przy uzyciu srod¬ ka nalezy pamietac, ze odpowiednia dawka zawie¬ ra sie.w zakresie od 0,112 kg/ha do 5,6 kg/ha. W zaleznosci od lokalnej praktyki nalezy uwzglednic wiek rosliny i stadium jej rozwoju ustalajac wlas¬ ciwa dawke. Srodek stosuje, sie na trzcine cukro¬ wa zazwyczaj na 2—10 tygodni przed zamierzonym terminem zbioru.

W badaniu pojedyncze lodygi trzciny cukrowej traktowano srodkiem na okolo 4 tygodnie przed zbiorem. W celu unikniecia bledów poslugiwano sie roslinami starszymi w wieku 13—23 miesiecy.

Srodek zawierajacy kazda z badanych substancji czynnych podawano 5-ciu roslinom, a wynik obli¬ czano jako srednia. W celu poprawienia doklad¬ nosci oznaczen do badan brano tylko 15 koncowych wezlów kazdej z badanych lodyg. Jako kontrolna brano próbke tej samej liczby roslin nie trakto¬ wanych srodkiem. Porównanie wartosci otrzyma¬ nych dla trzciny traktowanej srodkiem i kontrol¬ nej jest wygodnym wskaznikiem skutecznosci ba¬ danego srodka jako regulatora.

Analizy wykonano metoda cisnieniowa ulepszo¬ na przez T Tanimoto i opisana w Hawaiian Plan- ters'Record, tom 57, str. 133—150. Wyniki wyrazone sa wartosciami czystosci soku i */o polaryzacji, któ¬ ry okreslano polarymetrycznie jako wartosc rów¬ na procentowej zawartosci sacharozy, jezeli jest ona jedyna substancja w roztworze skrecajaca plaszczyzne swiatla. Okreslenie procentu polary¬ zacji jest uwazane przez fachowców za dogodny wskaznik zawartosci sacharozy w soku trzciny cu¬ krowej.

Okolo 38 mg 3-acetonitrylo-2-ketobenzotiazoliny stanowiacego substancje czynna rozpuszczono w niewielkiej ilosci wody zawierajacej okolo 0,5% srodka powierzchniowo czynnego i otrzymanym roztworem traktowano wierzcholek kazdej lodygi z wyjatkiem roslin kontrolnych. Po zbiorze 15 gór- Tablica I .

Trzcina traktowana Trzcina | kontrolna Zbiór po 4 ty¬ godniach Czystosc 68,88 64,25 % pola¬ ryzacji 7,50 6,63 Zbiór po 5 ty- 1 godniach Czystosc 78,80 65,99 % pola-J ryzacji 11,19 6,85 | nych wezlów kazdej lodygi z grupy roslin trakto¬ wanych srodkiem analizowano lacznie w wyzej opi¬ sany sposób, wyniki analizy podane sa w tablicy I.

Przyklad IX. Rosliny buraka cukrowego ho¬ dowano w cieplarni z nasion przez okres okolo 8 tygodni. Przed badaniem rosliny przerzedzono tak, aby jedna roslina przypadala na jeden wazon ho¬ dowlany i wybrano rosliny w tym samym stadium rozwoju. Jedna grupe trzech roslin spryskano srod¬ kiem zawierajacym badana substancje czynna, przygotowanym wedlug zestawienia podanego w ta¬ blicy II, w której roztwór podstawowy stanowi 100 mg substancji czynnej rozpuszczonej w 1 ml rozpuszczalnika.

Tablica II ml roztworu w 40 ml objetosci preparatu (na 6 roslin) Dawka mg/ha 1,12 0,56 0,112 ' 0,056 0,012 mg/ro¬ sline 7,5 1,5 0,75 0,15 Roztwór podsta¬ wowy ml 0,9 0,45 0,9* 0,46* 0,9 Rozpu¬ szczalnik ml 9,1 9,55 9,1 9,55 9,1 Rozpu¬ szczalnik Etho- meen ml I 1 * roztwór podstawowy o rozcienczeniu 1:10 * roztwór podstawowy o rozcienczeniu 1:100 Trzy tygodnie po opryskaniu rosliny poddano ogledzinom i wyniki zestawiono w tablicy Tablica III zawiera wyniki w porównaniu z ro¬ slinami nietraktowanymi. Podany w tablicy wspól¬ czynnik zmiany (CV.) obliczono w stosunku do ro¬ slin kontrolnych.

Tablica III Skladnik czynny wzór 2 wzór 3 f wzór 4 Dawka kg/ha 0,056 0,112 0,112 0,56 0,56 0,0112 0,0336 0,0672 0,0672 0,336 1,34 6,72 Procent zmian w stosunku do -ro¬ slin kontrolnych % sacharozy CV. + 8 3 + 3 3 + 11 10 0 10 | + 4 3 + 9 9 i + 7 9 — 2 9 -23 8 —31 8 + 7 6 0 6 Jak wynika z podanych przykladów stosowanie srodka wedlug wynalazku poprawia wydajnosc sa¬ charozy, przy czym na trzcine cukrowa dziala naj- 40 45 50 55 609 97 902 lepiej srodek zawierajacy jako substancje czynna zwiazek A o wzorze 2.

Claims (1)

1. Zastrzezenie patentowe Srodek regulujacy wzrost roslin, zwlaszcza wzrost zawartosci cukru w roslinach, z których otrzymu¬ je sie cukier zawierajacy substancje czynna oraz staly lub ciekly nosnik, rozcienczalnik i/lub sklad¬ niki pomocnicze, znamienny tym, ze jako substan¬ cje czynna zawiera 5—95 czesci wagowych zwiaz¬ ku o wzorze 1, w którym R oznacza grupe —CH2CN, —CH2CH2CH2CN—, —CH2COOCH3 lub CH2CONH2. C-0 Wzór 1 ^ e-o CH2CN Wzór 2 oo CH2C02CH3 Wzór 3 c=o CH2CONH2 Wzór A