Przedmiotem wynalazku jest dziewiarka szydel¬ kujaca plaska, ze wstepna selekcja igiel i prze¬ rzucaniem oczek zawierajaca lozyska iglowe roz¬ mieszczone parami i zaopatrzone w rowki, w któ¬ rych umieszczone sa igly, podpychacze igiel oraz drugie podpychacze zaopatrzone w stopki, przy czym stopki podpychaczy znajduja sie na poziomie lozyska iglowego, lub nad tym lozyskiem, a po¬ nadto dziewiarka ma glowice z zamkami zaopa¬ trzonymi w ksztaltki nadajace ruch iglom.Znana jest dziewiarka bez przerzucania oczek, na przyklad z opisu patentowego RFN nr 1 962 787, w której plaszczki sa polaczone z iglami za pomo¬ ca sworznia kulistego. Stopki plaszczek sa utrzy¬ mywane w lozysku iglowym za pomoca elementów dociskowych, których kilka przypada na kazda igle, w taki sposób, ze stopki sa poza zasiegiem zamków, badz w polozeniach górnych, w których pociagane sa one przez ksztaltki zamka.Plaszczki sa rozmieszczone w taki sposób, ze stopka plaszczki znajduje sie we wglebieniu na dnie rowka iglowego w celu zapobiegania dalsze¬ mu przesuwowi igly w tym rowku. Urzadzenie ma te niedogodnosc, ze plaszczka polaczona z igla po¬ woduje, przy duzych predkosciach znaczne sily bezwladnosci mechanizmu, a takze dodatkowe nie¬ potrzebne tarcia miedzy igla a dnem rowka.Inne niedogodnosci tego rozwiazania polegaja na tym, ze rozmiary tego urzadzenia sa znaczne, a je¬ go wytwarzanie jest utrudnione z uwagi na duza jo z ilosc elementów dociskowych oraz na skompliko¬ wany ksztalt lozyska iglowego pod stopkami plaszczek.W opisie patentowym RFN nr 1 034 314 opisano urzadzenie Zakarda, w którym plaszczki przechy¬ lowe wyselekcjonowane dzialaja za posrednictwem popychacza na igle. Duza ilosc plaszczek przechy¬ lowych, z których co najmniej dwie sa przydzielone do kazdej igly, komplikuje budowe tego urzadze¬ nia. Uruchomienie tego urzadzenia jest bardzo czasochlonne, gdyz dla kazdej igly nalezy ustawic w odpowiednim polozeniu, co najmniej trzy plasz¬ czki przechylowe. Ponadto podpychacz dziala bez¬ posrednio na igle i cala igla musi byc przechylona, aby stopka igly znalazla sie w polozeniu spoczyn¬ kowym, lub w polozeniu pracy. Taki system nie gwarantuje pewnego polozenia igly wzdluz rowka iglowego, a fakt ze igla nie przylega do dna rowka podczas wynoszenia lub opadania stopki, jest znanym zródlem niedogodnosci przy opadaniu igly, co powoduje zmniejszenie wysokosci zaha¬ czania stopki.Dziewiarka szydelkujaca znana z opisu wyloze- niowego RFN nr li 966) 3813 zawiera uklad podpy¬ chaczy sterujacy wlaczaniem igiel do pracy. W roz¬ wiazaniu tym podpychacz igly dwoma koncami opiera sie o dno lozyska iglowego. Podpychacz igly jest polaczony z igla za pomoca przegubu. Na pod¬ pychacz igly oddzialywuje drugi podpychacz, który ma garb opierajacy sie na elemencie rowkowym. 96 33396 333 W rozwiazaniu tym wysaczenie podpychaczy ste¬ rujacych niepracujace igly jest utrudnione, igly zuzywaja sie nierównomiernie, dzianie jest nie¬ równomierne.Celem wynalazku jest opracowanie dziewiarki, w której igly, przy jednej wysokosci stopki, sa selekcjonowane za pomoca ukladu podpychaczy, o szerokim zakresie mozliwosci dziania róznych wzorów, a zwlaszcza mozliwosci przejscia z selekcji brzegowej do wzoru bez zmniejszania mozliwosci wynikajacych ze wzoru.Dziewiarka szydelkujaca wedlug wynalazku charakteryzuje sie tym, ze podpychacz igly jest niezalezny od igly i swym pierwszym wygieciem opiera sie o dno rowka lozyska, a drugim swym wygieciem opiera sie na wsporniku usytuowanym na przedluzeniu lozyska iglowego i j£st z tym lo¬ zyskiem polaczony. Drugi podpychacz na swym jednym koncu ma szereg rowków poprzecznych i opiera sie dnem jednego z tych rowków na garbie jarzma polaczonego ze wspornikiem. Dobór jednego z rowków jako punktu podparcia stanowi wstepna selekcje. Drugi podpychacz opiera sie na podpy- chaczu igly w jego strefie srodkowej swym drugim koncem. Po stronie przeciwnej do powierzchni dociskowej drugiego podpychacza do podpychacza igly znajduje sie wystep, który opiera sie w za¬ leznosci od selekcji, pod listwa zabezpieczajaca podpychacze przed wypadnieciem z lozyska. Rucho¬ me ksztaltki pionowe zamka dociskajace stopke drugiego podpychacza znajduja sie w przedniej czesci zamka, przynajmniej na czesci torów wyno¬ szacych ksztaltek zamka dzialajacych na stopke podpychacza igly.Stopki drugiego podpychacza usytuowane sa na torze przejscia przynajmniej jednej ksztaltki pio¬ nowej, co zaleznie od selekcji powoduje zaglebie¬ nie ich w rowku lozyska przez jedna z ksztaltek pionowych, Ponadto ksztaltki wynoszace zamka oddzialywujace na podpychacz igly maja wyciecia rozmieszczone wzdluz drogi przesuwu stopek nie- wyselekcjonowanych podpychaczy igiel, lecz nie przecinajacych torów wynoszacych ksztaltek zamka.Zaleta rozwiazania wedlug wynalazku jest mozli¬ wosc latwego wylaczania popychaczy sterujacych igly niepracujace poprzez zmiane polozenia dru¬ giego podpychacza. Stopki igiel przesuwaja sie wówczas wzdluz skróconego toru ksztaltek, co za¬ pewnia równomiernosc zuzycia wszystkich igiel i zapobiega nierównomiernemu dzialaniu. W roz¬ wiazaniu tym ograniczono przesuw ksztaltek pio¬ nowych, a drugi podpychacz znajduje sie tylko w dwóch polozeniach — w polozeniu pracy i w po¬ lozeniu spoczynkowym.Przedmiot wynalazku objasniony jest w przykla¬ dzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia czesc dziewiarki w przekroju po¬ przecznym, fig. 2 — szczegól z ifig. 1, fig. 3 — jeden z zamków, w widoku z dolu, fig 4 — czesc ksztaltki zamka w przekroju wzdluz linii W — IV z fig. 3, a fig. 5 przedstawia schemat selekcji igiel dla obranego wzoru.Na fig. 1 rysunku przedstawiono lozysko iglowe 1 dziewiarki plaskiej o podwójnym systemie lozysk, zamontowane na korpusie 2. Kazde lozysko iglo¬ we 1 jest zaopatrzone w rowki 3, na dnie których przesuwaja sie slizgowo igly 4 za pomoca nie- przedstawionego na rysunku urzadzenia, umozli¬ wiajacego przerzucanie oczek. Stopka 5 igly 4, wystajaca z lozyska 1 jak równiez stopka 6 pod¬ pychacza 7 igly przez ksztaltki zamka znajdujace sie w glowicy 8 sa przemieszczane. Glowica 8 jest przemieszczana na przyklad za pomoca uchwytu 9 wzdluz prowadnic 10. Obudowa nosna 11 ksztaltek pionowych jest przymocowana do glowicy 8 za po¬ moca podpory 12.W rowku 3, w którym igla 4 jest utrzymywana za pomoca listwy 13 zabezpieczajacej igly przed wypadnieciem, przemieszczane jest równiez wy- giecie 14 podpychacza 7, jak przedstawiono na fig. 2.Stopka 6 podpychacza 7 igly jest usytuowana w przyblizeniu na jednej trzeciej jego dlugosci, blizej wygiecia 14 niz drugiego wygiecia 15, sta- nowiacego drugi koniec podpychacza 7 igly. Drugie wygiecie 15 przemieszcza sie slizgowo na wspor¬ niku 16 i nie jest prowadzone w rowkach. Wspor¬ nik 16 jest usytuowany na przedluzeniu lozyska iglowego 1 i jest z tym lozyskiem polaczony za pomoca plytki mocujacej 17 i srub 18. Jarzmo 19 o tej samej dlugosci co lozysko iglowe 1 jest po¬ laczone ze wspornikiem 16 i posiada garb 20.Drugi podpychacz 21 opiera sie swoja powierzchnia dociskowa 22 na popychaczu 7 igly i jest usta- wiony w odpowiednim polozeniu za pomoca jedne¬ go z rowków 23, 24, 25 lub 26 na garbie 20. Drugi podpychacz utrzymywany jest w styku z podpy- chaczem 7 igly i w rowku 3 za pomoca listwy za¬ bezpieczajacej 27.Drugi podpychacz 21 zaopatrzony jest w wystep 28, który utrzymuje go w polozeniu spoczynkowym, jezeli drugi podpychacz 21 jest wyselekcjonowany przez rowek 23 na garbie 20 jarzma 19, przy czym wystep 28 znajduje sie wówczas pod listwa zabez- 40 pieczajaca 27. Stopka 29 drugiego podpychacza 21 moze znalezc sie naprzeciwko ksztaltek piono¬ wych 30, 31 lub 32, jezeli drugi podpychacz 21 jest wyselekcjonowany przez jeden z rowków 26, 25 lub 24 na garbie 20. Stopka szeroka 34 drugiego 45 podpychacza wchodzi w kontakt jedynie z ksztalt¬ kami pionowymi 33, 33b i 33c. Dobór i umiesz¬ czenie w rowku 3 drugiego podpychacza 21 z/lub bez stopek szerokich 34 wyznacza selekcje brze¬ gowa. Linia przerywana 34' przedstawiono na sa fig. 2 kontur drugiego podpychacza 21 bez sze¬ rokiej stopki.Kazdemu lozysku iglowemu 1 odpowiada jeden zamek 35 przedstawiony na fig. 3. Zamek ten sklada sie z pierwszego ukladu 36 dziania, z ukla- 55 du 37 przerzucania oczek oraz drugiego ukladu 38 dziania. W tym przypadku uklad 37 przerzucania oczek znajduje sie w przyblizeniu w srodkowej czesci zamka 35.Kazdy zamek 35 zaopatrzony jest w ksztaltki 60 stale 39. Ksztaltka spychajaca 40, a takzemostek 41 ograniczajacy zakres ruchu igiel sa ruchome w plaszczyznie równoleglej do zamka. Ksztaltka spychajaca stopek podpychaczy jest oznaczona symbolem 42. Jedynie ksztaltka wynoszaca 43 do os przerzucania oczek jest ruchoma w kierunku96 333 prostopadlym do zamka 35. Jest ona ustawiana selektywnie w polozeniu oddalonym lub przybli¬ zonym w stosunku do lozyska.Zamek 35 nie zawiera zadnej ksztaltki wynosza¬ cej do falowania i tworzenia oczka, pracujacej bezposrednio ze stopkami 5 igiel 4. Igly sa stero¬ wane za pomoca podpychaczy 7, przez ksztaltki wynoszace 44. Ksztaltka wynoszaca 44 zaopatrzona jest w wyciecie 45 usytuowane wzdluz toru przejs¬ cia stopki podpychacza 7 igly lecz nie przecina¬ jace toru opadajacej ksztaltki zamka. W przy¬ padku przesuwania glowicy 8 z prawej strony ku lewej na urzadzeniu, stopka 5 igly i stopka 6 pod¬ pychacza przemieszczane sa w kierunku strzalki A na fig. 3. Wszystkie ksztaltki pionowe 30, 30a 30b, 30c, 31, 31a, 31b, 31c, 32, 32b, 32c, 33, 33b, 33c, znaj¬ duja sie w przedniej czesci zamka i rozciagaja sie co najmniej na czesci torów wynoszacych ksztaltek wynoszacych 43 i 44 i sa ustawione badz w polozeniu spoczynkowym, w którym nie dzia¬ laja na drugi podpychacz 21, badz w po¬ lozeniu pracy, w którym dzialaja na drugi podpychacz 21 wyselekcjonowany w taki sposób, ze jego stopka 29 przechodzi na tych ksztaltkach pio¬ nowych. Przykladowo, ksztaltki pionowe 30, 31, 32 i 33 dociskaja stopki 29 drugich podpychaczy 21 tak, ze uniemozliwiaja ich uniesienie przez ksztaltki wznoszace 44, a ksztaltki 30ai30b dociskaja stopki, których odpowiadajace igly sa wynoszone tylko do pracy w falowaniu.Ksztaltki pionowe 30c, 31c, 32c, i 33c umozli¬ wiaja selekcjonowanie igiel 4 pracujacych w prze¬ rzucaniu oczek. W odwrotnym kierunku przesuwu glowicy, to znaczy w kierunku strzalki B na fig. 3, ksztaltki pionowe 30b, 31b, 32b i 33b pelnia funkcje ksztaltek pionowych 30, 31, 32 i 33 i od¬ wrotnie. W celu objasnienia dzialania ksztaltek pionowych, na fig. 3 stopki 5 i 6 z lig. 1 ozna¬ czono jako 51, 52,„59 oraz 61, 62 ... 69 w róznych polozeniach toru ksztaltek. Stopki 51 i 61 zostaja unoszone, a odpowiedni podpychacz 21 nie podlega dzialaniu zadnej ksztaltki pionowej. Stopki 53 i 63 pracuja w falowaniu, przy czym stopka 63 jest do¬ ciskana do lozyska iglowego w wyniku dzialania ksztaltki pionowej 30a lub 31a. Stopki 52 i 62 pra¬ cuja w procesie tworzenia oczek, przy czym stop¬ ka 29 podpychacza 21 jest wylaczona spod dzia¬ lania ksztaltki pionowej 30a lub 31a.Role jednego z wyciec 45 objasniono na fig. 4.Stopki 6 podpychacza 7 igly przesuwaja sie wzgledem zamka 35 w kierunku przedstawionym przez strzalke C. Ksztaltki pionowe, na przyklad 32 i 32b znajduja sie w polozeniu pracy. Stopki 29 podpychaczy 21 z fig. 2 sa oznaczone na fig. 4 w róznych polozeniach jako 294,295 ... 299., Ksztaltka pionowa 32 dzialajac na stopke 294 dociska stopke 64 w rowku 3, w którym przesuwa sie slizgowo podpychacz 21. Stopka 64 nie zahacza w ten sposób o ksztaltke wynoszaca 44. Stopka 295 nie jest juz pod dzialaniem ksztaltki pionowej 32, a stopka 65 ponownie wraca w polozenie górne i przesuwa sie nadal w wycieciu 45 w ksztaltce wynoszacej 44. W ten sam sposób ksztaltka piono¬ wa 32 zmienia tor stopek 29 drugich podpycha¬ czy, które zajmuja polozenia 296, 297, 298, 299, co powoduje wystawanie stopek 6 znajdujacych sie w wycieciu 45, przy czym poszczególne po¬ lozenia stopek 6 sa odpowiednio oznaczone jako 66, 67, e& i 69. Ksztaltki 30c, 31c, 32c i 33c dzia- B laja w ten sposób jak ksztaltki 30, 31, 32 i 33, przy czym nie zachodzi juz koniecznosc wysuwania stopek 6 z wyciecia 46 ksztaltki wynoszacej 43, co przedstawiono na fig. 3, gdyz przerzucanie oczek odbywa sie tylko w kierunku przedstawionym strzalka A, a wyciecie pozostaje otwarte na jednym swym koncu.Wyciecia 45 i 46 zapobiegaja zbyt dlugotrwalemu naciskowi na podpychacz 21 i zmniejszaja sile nie¬ zbedna do uruchamiania tego podpychacza.W przykladzie selekcji przedstawionym na fig. 5, linie poziome 70, 71, 72, 73 przedstawiaja tory dzialania ksztaltek pionowych odpowiednio 30, 31, 32 i 33. Linie pionowe symbolizuja podpychacze 21.Pogrubione odcinki wykreslone na przecieciu linii pionowych z liniami "poziomymi 70, 71 i 72 przed¬ stawiaja stopki 29 drugich podpychaczy 21, a zgru- bione odcinki wykreslone na przecieciu linii pio¬ nowych z linia 73 przedstawiaja stopki 34 szerokie tych popychaczy 21.Desenie 80 sa na przyklad dziane tylko wówczas, gdy ksztaltki pionowe sa uruchamiane na liniach 71 i 72, desenie 81 — wówczas, gdy ksztaltki pio¬ nowe pracuja na liniach 70 i 72, desenie 82 — wówczas, gdy ksztaltki pionowe pracuja na liniach *o 70 i 71, a desen 83 — wówczas, gdy ksztaltki pio¬ nowe pracujace tylko na linii 72.Linia 73 przedstawia na przyklad selekcje brze¬ gowa 2/3, przy czym w dzianiu udzial biora dwie igly na trzy, a wiec dwa podpychacze ,na trzy, m pozbawione sa stopki szerokiej. Schemat ten przed¬ stawia jedynie selekcje na lozysku przednim, a selekcja na lozysku tylnym nie zostala przed¬ stawiona na rysunku. , \m\r296 23S,\3L I .2SS -2Sff 235} I ^ I /2S 257 . 2wL=r/ CDiL_ ^rg^—;•—y^ DDD ' fD IK «5fi 45; 55' Ti44 5 ««' Fig. 4 l-H-L 7(7 7/ 1-72 73 w, \/////M m W/a m.W,, WA WA W/////A m 'm y//A w\ -80 -81 -82 783 -82 -81 -80 Fig.S PL PL