PL90789B1 - - Google Patents

Description

Opis patentowy opublikowano: 16.05.1977 90789 MKP H01q 21/12 Int. Cl.2 H01Q 21/12 Twórca wynalazku: Uprawniony z patentu: Hazeltine Corporation, Nowy Jork (Stany Zjednoczone Ameryki) Uklad antenowy z reflektorem o otwartej konstrukcji Wynalazek dotyczy ukladu antenowego z reflekto¬ rem o otwartej konstrukcji.W ukladach antenowych stosowane sa powierz¬ chnie odbijajace w celu ogniskowania wypromie- niowywanej energii fal elektromagnetycznych. Re¬ flektory stcsuje sie równiez w celu tlumienia uplywu promieniowania w niepozadanych kierunkach, aby zwiekszyc ilosc promieniowanej energii w glównym pozadanym kierunku.Znane sa reflektory antenowe wykonane z litej po¬ wierzchni przewodzacej. W przypadku ukladu ante¬ nowego o znacznych wymiarach uzycie litej powierz¬ chni przewodzacej jako reflektora powoduje dzialanie na reflektor znacznych sil pochodzacych od parcia wiatru. Parcie wiatru na antene wymaga stosowa¬ nia silnej konstrukcji mechanicznej dla utrzymywa¬ nia zadanego ksztaltu powierzchni reflektora i za¬ pobieganie uszkodzeniom reflektora. Parcie wiatru utrudnia ponadto obracanie mechanicznie sterowa¬ nej anteny, czyniac koniecznym stosowanie do obra¬ cania duzych silników.Znane sa równiez lzejsze konstrukcje reflektora skladajacego sie z szeregu równoleglych kolumn przewodzacych, umieszczonych za elementem pro¬ mieniujacym albo elementami promieniujacymi, w odpowiednim odstepie. Kolumny sa elementami niestrojonymi, a ich dlugosc zblizona jest do dlu¬ gosci fali. Kolumny sa równolegle do kierunku polaryzacji promieniujacych elementów anteno¬ wych. Reflektor tego typu charakteryzuje sie mala wrazliwoscia na parcie wiatru, ale znaczna czesc padajacego promieniowania zostaje tracona, ponie¬ waz uplywa przez siatke kolumn w niepozadanym kierunku. Uplyw reflektora nie jest problemem istotnym, jezeli reflektor jest krzywoliniowym re¬ flektorem ogniskowym, ale w przypadku scianowe¬ go szyku antenowego uplyw promieniowania przez reflektor tworzy skupiony listek wsteczny, który jest niepozadany.W pracy zatytulowanej "The radiation resistance of an antena in an infinite array or waveguide", opublikowanej w Proceedings of the Institute of Radio Engineers, vol. 36, nr 4, kwiecien 1948, twórca niniejszego wynalazku, Harold A. Wheeler wskazal, ze powierzchnia odbijajaca moze byc utworzona przez zespól czynnych elementów odbijajacych skladajacych sie z pólfalowych podluznych prze¬ wodników umieszczonych na plaszczyznie. Antena tego typu jest przedstawiona w pracy R.C. Hansona "Microwave Scanning Antennas", vol. II, Academic Press, Nowy Jork, 1966, str. 366. Taki zespól ele¬ mentów odbijajacych nie moze byc jednak uzyty w przypadku promieniujacych elementów anteno¬ wych umieszczonych z przodu zestawu odbijajacego, poniewaz linie przesylowe, które doprowadzaja energie do elementów odbijajacych powoduja roz¬ strojenie zestawu antenowego w wyniku efektu wzajemnego sprzegania.Celem wynalazku jest opracowanie ukladu ante¬ nowego z reflektorem o otwartej konstrukcji, 90 7893 o zwiekszonym tlumieniu promieniowania uplywu przechodzacego przez reflektor.Uklad antenowy z reflektorem o otwartej kon¬ strukcji, który zawiera siatke odbijajaca zbudowa¬ na z równoleglych kolumn przewodzacych, a na kazdej kolumnie znajduje sie przynajmniej jeden spolaryzowany liniowo element antenowy promie¬ niujacy energie fal elektromagnetycznych zasilany przez linie przesylowa, przy czym przewodzace ko¬ lumny pozostaja równolegle do kierunku polaryzacji promieniujacych elementów antenowych, a ponadto uklad zawiera konstrukcje wsporcza dla umocowa¬ nia elementów antenowych i przewodzacych ko- ^iffi^fwedhig wynalazku charakteryzuje sie tym, ze ^posiada liczne liniowe zestawy oddzielnie strojonych Ciernych elementów* odbijajacych, które to zestawy sa równolegle do przewodzacych kolumn i sa roz¬ mieszczone pomiedzy tymi kolumnami, a umocowa¬ ne sa w konstrukcji wsporczej ukladu antenowego.Liniowe zestawy biernych elementów odbijajacych sa strojone dla stlumienia promieniowania uplywu przenikajacego- przez nieszczelnosc reflektora.Wewnatrz przewodzacych kolumn umieszczone sa linie przesylowe zasilajace promieniujace elementy antenowe. Odleglosci miedzy sasiednimi przewodza¬ cymi kolumnami sa krótsze od dlugosci fali dla cze¬ stotliwosci pracy ukladu antenowego. _ Korzystnie w kazdym odstepie miedzy dwoma sasiednimi przewodzacymi kolumnami umieszczony jest jeden liniowy zestaw biernych elementów od¬ bijajacych.Kazdy liniowy zestaw biernych elementów odbi¬ jajacych znajduje sie w jednakowej odleglosci od sasiednich przewodzacych kolumn.Kazdy z biernych elementów odbijajacych jest przewodnikiem, a dla czestotliwosci pracy ukladu antenowego ma w przyblizeniu dlugosc skuteczna równa polowie dlugosci fali. W obrebie jednego li¬ niowego zestawu bierny element odbijajacy jest umieszczony w takiej odleglosci od innych biernych elementów odbijajacych tego zestawu, ze powsta¬ jaca miedzy poszczególnymi elementami pojemnosc posiada pomijalnie mala wartosc.Korzystnie bierne elementy odbijajace sa prze¬ wodnikami o dlugosci skutecznej znacznie mniejszej od polowy dlugosci fali dla czestotliwosci pracy H ukladu antenowego, przy czym sa one strojone od¬ dzielnie przez zmiane odleglosci, a wiec i zmiane pojemnosci, miedzy sasiednimi elementami w linio¬ wym zestawie. • • ¦ Kazdy z liniowych zestawów elementów biernych posiada nieprzewodzacy rdzen z materialu izolacyj¬ nego, na którym to rdzeniu sa umocowane liczne przewodzace bierne elementy odbijajace.Przedmiot wynalazku jest blizej omówiony w przykladzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia uklad antenowy, fig. 2 — zamo¬ cowanie promieniujacego elementu antenowego na kolumnie przewodzacej, fig. 3 .— liniowy zestaw biernych elementów odbijajacych, a fig. 4 — uklad antenowy z fig. 1 w widoku z góry obrazujacym dzialanie ukladu.Uklad antenowy przedstawiony na fig. 1 zawie¬ ra dipole 10, które sa promieniujacymi elementami antenowymi, pipole 10 sa zamontowane na przewo- 789 4 dzacych kolumnach 11, które tworza plaska siatke.Pomiedzy przewodzacymi kolumnami 11 umieszczo¬ ne sa liniowe zestawy 12 biernych elementów od¬ bijajacych 13. Liniowe zestawy 12 i przewodzace kolumny 11 sa zamocowane w konstrukcji wspor¬ czej 14. Plaska siatka przewodzacych kolumn 11 - i liniowych zestawów 12 jest konstrukcja otwarta, to znaczy odstepy pomiedzy kolumnami i zestawami sa wieksze niz przekroje poprzeczne zestawów i ko- io lumn, korzystnie znacznie wieksze.Przewodzace kolumny 11 i liniowe zestawy 12 biernych elementów odbijajacych oraz konstrukcja wsporcza 14 tworza plaski reflektor energii falowej.Wszystkie dipole 10 sa zamontowane na przewodza- cych kolumnach 11 i sa zwrócone w jedna strone tego reflektora. Usytuowanie i ilosc dipoli 10 sa wybrane zaleznie od amplitudy i fazy sygnalów energii falowej doprowadzanych do kazdego z di¬ poli 10. Dipole 10 w antenie z fig. 1 sa usytuowane tak, ze kierunek polaryzacji elementów jest równo¬ legly do przewodzacych kolumn 11.W ukladzie antenowym wedlug wynalazku mozna jako elementy promieniujace zastosowac spolaryzo¬ wane liniowe elementy inne niz dipole, byle tylko elementy te byly ustawione tak, aby mialy kieru¬ nek polaryzacji równolegly do przewodzacych ko¬ lumn 11. Przykladem jest w tym przypadku antena z petla rezonansowa.Fig. 2 przedstawia sposób umieszczenia typowego elementu dipolowego 10 na przewodzacej kolumnie 11. Przewodzaca kolumna 11 jest wydrazona, tak ze linia przesylowa 15, która doprowadza energie falowa do dipola 10 przechodzi wewnatrz przewo¬ dzacej kolumny 11. W ten sposób obecnosc linii przesylowej 15 nie ma wplywu na wlasciwosci promieniowania ukladu antenowego. Linia przesy¬ lowa 15 moze byc równiez usytuowana na zewnatrz kolumny przewodzacej 11 zasadniczo bez wplywu na wlasciwosci promieniowania anteny, dopóki 40 linia przesylowa 15 znajduje sie bardzo blisko prze¬ wodzacej kolumny 11 i jest do niej uziemiona.Fig. 3 przedstawia czesc jednego z liniowych ze¬ stawów 12 biernych elementów odbijajacych 13. Li¬ niowy zestaw 12 jest utworzony przez zastosowanie 45 nieprzewodzacego rdzenia 16 z materialu izolacyj¬ nego. Na zewnatrz rdzenia 16 zamontowane sa bierne elementy odbijajace 13, które odpowiednio skladaja sie z podluznych cylindrów przewodzacych.Dlugosc, srednica i odstep elementów odbijajacych co 13 sa dobrane tak, aby elementy odbijajace 13 byly dostrojone dla spowodowania tlumienia promienio¬ wania poprzez siatke przewodzacych kolumn 11 w antenie z fig. 1, kiedy promieniujace elementy 10 sa pobudzone. 55 Bierne elementy odbijajace 13 nie musza byc cylindryczne, ale moga miec inny ksztalt, bardziej korzystny dla konkretnego przypadku. W niektó¬ rych zastosowaniach elementy odbijajace 13 moga miec postac podluznych tasm z przewodzacego ma¬ so terialu, utworzonych na plaskiej powierzchni nie- przewodzacej.Strojenie biernych elementów odbijajacych 13 jest istotna cecha niniejszego wynalazku. Wiadomo, ze w podluznym przewodniku, o dlugosci równej 6i polowie dlugosci fali, dla czestotliwosci pracy ukla-90 789 6 du antenowego wystepuje rezonans wlasny. Ozna¬ cza to, ze prad plynacy w przewodniku pólfalowym w odpowiedzi rezonansowej na przemienne pole elektromagnetyczne jest zasadniczo wiekszy niz prad indukowany przez takie pole w przewodniku 5 ciaglym, takim jak kolumna siatki niestrojonej. W przypadku pólfalowego elementu odbijajacego, in- dukcyjnosc wlasna przewodnika jest strojona przez jego pojemnosc wlasna, dajac w wyniku rezonans, przy którym element odbijajacy ma najmniejsza io impedancje dla pradów indukowanych przez pole przemienne.Element pólfalowy umieszczony w polu elektro¬ magnetycznym energii falowej o wlasciwej czesto¬ tliwosci przenosi maksymalny prad. Prad ten daje w wyniku promieniowanie wtórne, które w pew¬ nych kierunkach moze interferowac z wystepuja¬ cym polem elektromagnetycznym. Ze wzgledu na wiekszy prad zwiazany z dostrojeniem do rezonansu biernego elementu odbijajacego, interferencja z pa¬ dajaca energia promieniowania jest wieksza niz dla biernego elementu nierezonansowego. Oczywistym jest zatem, ze wielkosc interferencji biernego ele¬ mentu odbijajacego z polem padajacej energii falo¬ wej mozna regulowac przez odpowiednie dostrojenie lub odstrojenie elementu odbijajacego, to jest przez regulowanie jego dlugosci. Ilosc promieniowania wtórnego biernego elementu odbijajacego zmienia sie powoli wraz z czestotliwoscia, stad tez zjawisko interferencji wystepuje w skonczonym pasmie cze¬ stotliwosci. f Strojone bierne elementy odbijajace sa korzystnie ulozone w liniowe zestawy antenowe, w których to zestawach elementy antenowe ustawione sa w 3B jednej linii tworzacej wspólna os. Zachowany jest przy tym maly odstep miedzy sasiednimi elemen¬ tami zestawu biernych elementów odbijajacych.Taki zestaw 12 biernych elementów odbijajacych 13 przedstawia fig. 3a, na której dlugosc elementów 40 przewodzacych 13 jest krótsza niz polowa fali. Ele¬ menty te równiez moga byc strojone do rezonansu przez regulowanie odstepów pomiedzy sasiednimi elementami 13 w liniowym zestawie 12! Odstepy te daja pojemnosc, która jest uzyta do strojenia in- 46 dukcyjnosci skróconych elementów 13. Wielkosc promieniowania wtórnego z liniowego zestawu z fig. 3a jest podobnie strojona jak promieniowanie wtórne izolowanego, pólfalowego, rezonansowego elementu odbijajacego. Zestaw liniowy z fig. 3a ma 50 lepsze wlasciwosci niz zestaw wspólosiowych ele¬ mentów pólfalowych, poniewaz ma szersze pasmo rezonansu. Szerokosc pasma mozna, zwiekszyc rów¬ niez przez zwiekszenie srednicy biernych elementów odbijajacych, ale zwieksza to opór stawiany wia- 55 trowi.Alternatywami zestawu liniowego z fig. 3a sa ze¬ stawy przedstawione na fig. 3b i 3c. W zestawie z fig. 3b pojemnosc potrzebna do strojenia indukcyj- nosci elementów odbijajacych 13 zapewniona jest eo przez kondensatory 17. Zestaw z fig. 3c ma kon¬ strukcje podobna do zestawu z fig. 3a, ale dodatko¬ wo zawiera oslone ochronna 18 z materialu diele¬ ktrycznego, aby uniknac rozstrojenia zestawu, wsku¬ tek powstania na nimosadu. 65 Dzialanie ukladu antenowego z fig. 1 mozna latwa wyjasnic po rozwazeniu wlasnosci biernych linio¬ wych zestawów 12. W nieobecnosci biernych linior wych zestawów 12 spolaryzowana liniowo energia falowa promieniowana przez dipole 10 bylaby cze¬ sciowo odbijana, a czesciowo przepuszczana przez siatke przewodzacych kolumn 11. Bierne liniowe zestawy 12 sa skonstruowane tak, ze promieniowa¬ nie wtórne z biernych strojonych elementów ante¬ nowych 13 liniowych zestawów 12 ma amplitude równa amplitudzie energii falowej przechodzacej przez siatke przewodzacych kolumn 11. Usytuowa¬ nie liniowych zestawów 12 biernych elementów odbijajacych jest tak dobrane, ze faza promieniowa¬ nia wtórnego z elementów odbijajacych 13 jest przeciwna fazie energii falowej przechodzacej przez siatke przewodzacych kolumn 11. Liniowe zestawy 12 leza w wiekszosci przypadków w jednej plasz¬ czyznie z przewodzacymi kolumnami. Promieniowa¬ nie wtórne z liniowych zestawów 13 interferuje z energia falowa przechodzaca przez siatke prze¬ wodzacych kolumn 11 i powoduje tlumienie promie¬ niowania uplywu przechodzacego przez nieszczel¬ nosc reflektora. Liniowy zestaw 12 biernych ele¬ mentów odbijajacych 13 reguluje sie zatem pod wzgledem amplitudy i fazy, aby spowodowac do¬ kladne stlumienie promieniowania uplywu w danym kierunku, lub zlikwidowanie w danym zakresie kierunków katowych.Korzystne jest, by promieniujace dipole 10 anteny z fig. 1 promieniowaly pojedyncza wiazka anteno¬ wa. Poniewaz w przykladzie wykonania z fig. 1 odstep pomiedzy dipolami jest równy odstepowi pomiedzy przewodzacymi kolumnami H, odstep ten wybiera sie zwykle tak, aby byl mniejszy niz jedna dlugosc fali przy czestotliwosci pracy ukladu ante¬ nowego w celu unikniecia niepozadanych, dodatko¬ wych wiazek antenowych zwanych listkami wstecz¬ nymi charakterystyki. Odstep mniejszy od jednej dlugosci fali pozwala zwykle na znaczne stlumienie promieniowania uplywu przez umieszczenie poje¬ dynczego zestawu elementów odbijajacych w kaz¬ dej przestrzeni pomiedzy sasiednimi przewodzacy¬ mi kolumnami w siatce reflektora. W takim przypadku elementy odbijajace sa najbardziej sku¬ teczne, jezeli sa usytuowane w jednakowej odleglo¬ sci od najblizszej pary sasiednich kolumn przewo¬ dzacych. Reflektor o konstrukcji pokazanej na fig.I jest najbardziej korzystny w przypadku szyku antenowego scianowego.Jak pokazano na fig. 4 uklad antenowy bez za¬ stosowania rozwiazania wedlug wynalazku to jest zestaw promieniujacych elementów antenowych 10 zasilanych sygnalami energii falowej o takiej samej fazie, ma glówna wiazke antenowa 22, która jest prostopadla do plaszczyzny siatki 21 przewodzacych kolumn 11. Uplyw energii falowej przez siatke 21 przewodzacych kolumn 11 powoduje powstanie wstecznej wiazki antenowej 19, czyli wystepowanie listka wstecznego, w kierunku przeciwnym do glów¬ nej wiazki antenowej 22. Sygnal energii falowej przechodzacy przez siatke 21 przewodzacych kolumn II ma duza amplitude w stosunku do glównej wiazki antenowej 22. Gdy w siatce 21 przewodza¬ cych kolumn 11 umieszczone sa liniowe zestawy 1290 789 8 biernych strojonych elementów odbijajacych 13, otrzymuje sie znaczne zmniejszenie strat promie¬ niowania przechodzacego przez siatke 21 przewo¬ dzacych niestrojonych kolumn 11. Wsteczna wiazka antenowa 19 ma wielkosc znacznie zmniejszona, dzieki zmniejszeniu strat promieniowania przecho¬ dzacego przez siatke 21 przewodzacych kolumn 11 i w rezultacie powstaje wsteczna wiazka antenowa , która ma amplitude dostatecznie mala w sto¬ sunku do glównej wiazki 22.Zastosowanie strojonych liniowych zestawów biernych elementów odbijajacych wedlug wynalaz¬ ku jest znacznie bardziej skuteczne jesli idzie o redukcje listka wstecznego charakterystyki pro¬ mieniowania anteny, niz zastosowanie odpowiednich kolumn przewodzacych w miejsce tych zestawów.Doswiadczenia wykazaly, ze promieniowanie wste¬ czne dla anteny z kolumnami przewodzacymi za¬ miast liniowych zestawów ma amplitude tylko o 13 dB mniejsza od amplitudy glównej wiazki antenowej 22. Dla tej samej konstrukcji zastosowanie strojo¬ nych liniowych zestawów biernych elementów od¬ bijajacych powoduje zredukowanie listka wsteczne¬ go do 35 dB ponizej amplitudy glównej wiazki ante¬ nowej 22.W wykonym modelu anteny plaszczyzna podstawy anteny miala przewodzace kolumny o srednicy równej 0,20 dlugosci fali, rozstawione w odstepach co 0,88 dlugosci fali przy czestotliwosci pracy ukla¬ du antenowego. Elementy odbijajace byly przewo¬ dzacymi cylindrami o srednicy 0,05 dlugosci fali i o~ dlugosci równej 0,26 dlugosci fali. Elementy odbijajace byly strojone przez regulowanie szczelin pomiedzy elementami, które mialy szerokosc w przy¬ blizeniu 0,01 dlugosci fali. Zastosowano pojedynczy, spolaryzowany liniowo promieniujacy element an¬ tenowy, który byl umieszczony w odleglosci 0,20 dlugosci fali od jednej z kolumn przewodzacych.Wynalazek jest korzystnie przystosowany do wy¬ korzystania dla szyku antenowego scianowego* jak pokazano ha fig. 1. W takim zestawie elementy sterowane sa umieszczone równolegle wzgledem siebie w jednej plaszczyznie, a kolumny przewodza¬ ce i zestawy elementów odbijajacych sa równiez rozmieszczone w jednej plaszczyznie. Oczywistym jest, ze wynalazek mozna równiez zastosowac do utworzenia reflektorów o zasadniczo otwartej kon¬ strukcji dla uzycia w innych ukladach antenowych.PrzyklacJ takiego rozwiazania zawiera reflektor ogniskujacy o otwartej konstrukcji i spolaryzowany liniowo pojedynczy promieniujacy element anteno¬ wy do oswietlenia reflektora energia falowa. Inne alternatywne rozwiazanie zawiera zestaw promie¬ niujacych elementów antenowych nie umieszczonych w jednej plaszczyznie, na przyklad zestaw pólcy- lindryczny, oraz zestaw biernych elementów anteno¬ wych i kolumn przewodzacych tworzacych powierz¬ chnie odbijajaca na przyklad pólcylindryczna.Te alternatywne rozwiazania moga nie miec tak malego uplywu promieniowania, jaki istnieje przy szyku antenowym scianowym, gdzie uplyw promie¬ niowania przechodzacego przez reflektor tworzy skupiony listek wsteczny, ale maja wiekszy zysk antenowy niz znane reflektory o zasadniczo otwar¬ tej konstrukcji.Omówione przyklady dotycza ukladów anten na¬ dawczych, ale jest oczywiste, ze zasady wynalazku maja równiez zastosowanie w ukladach anten od¬ biorczych. PL PL PL PL

Claims (8)

1. Zastrzezenia patentowe 1. Uklad antenowy z reflektorem o otwartej kon- !0 strukcji, który zawiera siatke,odbijajaca zbudowana z równoleglych wzgledem siebie przewodzacych kolumn, a na kazdej kolumnie znajduje sie przynaj¬ mniej jeden spolaryzowany liniowo element ante¬ nowy promieniujacy energie fal elektromagnetycz- 15 nych zasilany przez linie przesylowa, przy czym przewodzace kolumny pozostaja równolegle do kie¬ runku polaryzacji promieniujacych elementów an¬ tenowych, a ponadto uklad zawiera konstrukcje wsporcza dla umocowania wspomnianych elemen- so tów antenowych i przewodzacych kolumn, znamien¬ ny tym, ze posiada liniowe zestawy (12) oddzielnie strojonych biernych elementów odbijajacych (13), które to zestawy (12) sa równolegle do przewodza¬ cych kolumn (11) i sa rozmieszczone pomiedzy tymi « kolumnami (11), a umocowane sa w konstrukcji wsporczej (14) ukladu, przy czym liniowe zestawy (12) biernych elementów odbijajacych (13) sa stro¬ jone dla stlumienia promieniowania uplywu przeni¬ kajacego przez nieszczelnosc reflektora. *o

2. Uklad antenowy wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze wewnatrz przewodzacych kolumn (11) umie¬ szczone sa linie przesylowe (15) zasilajace promie¬ niujace elementy antenowe (10).

3. Uklad antenowy wedlug zastrz. 2, znamienny 36 tym, ze odleglosci miedzy sasiednimi przewodzacy¬ mi kolumnami (11) sa krótsze od dlugosci fali dla czestotliwosci pracy ukladu antenowego.

4. Uklad antenowy wedlug zastrz. 3, znamienny tym, ze w kazdym odstepie miedzy dwoma sasiedni- 40 mi przewodzacymi kolumnami (11) umieszczony jest jeden liniowy zestaw (12) biernych elementów od¬ bijajacych (13).

5. Uklad antenowy wedlug zastrz. 4, znamienny tym, ze kazdy liniowy zestaw (12) biernych ele- 46 mentów odbijajacych znajduje sie w jednakowej odleglosci od sasiednich przewodzacych kolumn (11).

6. Uklad antenowy wedlug zastrz. 4, znamienny tym, ze kazdy z biernych elementów odbijajacych (13) jest przewodnikiem, a przy czestotliwosci pracy so ukladu antenowego ma w przyblizeniu dlugosc . skuteczna równa polowie dlugosci fali, przy czym w obrebie jednego liniowego zestawu (12) bierny element odbijajacy (13) jest umieszczony w takiej odleglosci od innych biernych elementów odbijaja- 55 cych tego zestawu (12), ze powstajaca miedzy po¬ szczególnymi elementami (13) pojemnosc posiada pomijalnie mala wartosc.

7. Uklad antenowy wedlug zastrz. 4, znamienny tym, ze bierne elementy odbijajace (13) sa przewod- oo nikami o dlugosci skutecznej znacznie mniejszej od polowy dlugosci fali dla czestotliwosci pracy ukladu antenowego, przy czym sa one strojone oddzielnie . przez zmiane odleglosci, a przez to zmiane pojem¬ nosci, miedzy sasiednimi elementami (13) w linio- es wym zestawie (12).90 789 9

8. Uklad antenowy wedlug zastrz. 7, znamienny tym, ze kazdy z liniowych zestawów (12) posiada nieprzewodzacy rdzen (16) z materialu izolacyjnego, 10 na którym to rdzeniu (16) sa umocowane liczne przewodzace bierne elementy odbijajace (13). FIG. I FIG. 2C5 o 3 p P O* 2] o OJ o cttt^zjiilittctlI^^^ 23 P oj i^^=^=^ 00 2! P oj inWWWWWWWWWSWWWWWW^SS rc l k\\\\ss\\\\\\\\\^\\\^\\\\\\\\v^v) OD 0* OJ PL PL PL PL