Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowego antybiotyku stanowiacego pochodna kwasu 7-acyloaminocefalosporanowego majacego w pozycji 7 podstawnik metoksy, albo analogicznego 6-podstawionego zwiazku w szeregu penicylinowym.Zwiazki otrzymane sposobem wedlug wynalazku maja budowe okreslona ogólnym wzorem 10, w którym Ri oznacza grupe metoksylowa, azydowa lub atom bromu, R oznacza fenyl lub tienyl i (Z) oznacza grupe p wzorze 6 lub o wzorze 7, w którym A oznacza wodór lub grupe karbamoiloksylowa, M oznacza atom sodu lub wodoru.Bardziej szczególowo zwiazki otrzymywane sposobem wedlug wynalazku przedstawiaja wzory 1 i 2, w których wszystkie symbole maja wyzej podane znaczenie.Stosowana w niniejszym zgloszeniu nomen*klatura ma nastepujace znaczenie: zwiazek o wzorze 3 przedsta¬ wia kwas 7-aminocefalosporanowy. Lancuch boczny w pozycji 3 jest nieodlacznie zawarty w nazwie. Przez porównanie, szkielet o wzorze 4 nosi nazwe kwasu 7-aminodecefalosporanowego. Pochodne tego zwiazku, które maja podstawniki w pozycji 3 stanowia kwas 7-amino-3-R-decefalosporanowy.Zgodnie z zalaczonymi rysunkami wzorów strukturalnych, zwiazek o wzorze 1 przedstawia kwas 7-acylo- amino-7-Ri-3-CH2A-decefalosporanowy i jego estry, a zwiazek o wzorze 2 przedstawia kwas 6-acyloamino-6-Ri- penicylanowy i jego estry.W sumie wynalazek podaje sposób podstawienia zadanej grupy Ri w polozeniu 7 (lub 6) cefalosporyny (lub penicyliny).Sposób wedlug wynalazku polega na tym, ze zwiazek o wzorze 9, w którym Ri i (Z) maja wyzej podane znaczenie, a M' onacza grupe benzylowa lub benzhydrylowa poddaje sie reakcje z podstawionym chlorkiem acetylu o wzorze 11, w którym R ma wyzej podane znaczenie, ewentualnie w obecnosci katalizatora metaliczne¬ go, po czym grupe estrowa Nf w otrzymanym produkcie przeprowadza sie w atom sodu lub wodoru.Stosowane w sposobie wedlug wynalazku substancje wyjsciowe o wzorze 9 otrzymuje sie wychodzac ze zwiazku o wzorze 5, w którym M' oznacza grupe benzylowa lub benzhydrolowa, zas -Z- odpowiednio albo grupe o wzorze 6, albo grupe o wzorze 7, przedstawiajace budowe strukturalna penicyliny lub cefalosporyny, zas A ma2 89694 wyzej podane znaczenie. Stosowanie Z jest wlasciwe, poniewaz kazdy z wielkiej liczby podstawników moze zalezec od tej czesci pierscienia zarówno w szeregu penicyliny jak i cefalosporyny. Wegiel sasiadujacy z grupe aminowa nie zalezy od postawnika Z. Mozna latwo stwierdzic, ze podstawniki podane przykladowo obrazuja jedynie zalecane realizacje i ze mozna zastosowac wiele innych podstawników. Podstawnik halo jest podstawni¬ kiem oznaczajacym brom lub chlor. Mozna uzyc jednego lub drugiego z nich do wytworzenia zwiazków, w których Ri oznacza fluor lub mozna uzyc jako podstawnika brom do. wytworzenia zwiazków, w których Ri oznacza chlor. Innymi slowy, chlor mozna uzyc jako substancje wyjsciowa lub wytworzyc go poprzez inne chlorowco pochodne produkty posrednie.Zwiazek o wzorze 5 wytwarza sie ze zwiazku 7-imino lub 6-imino, który aktywuje sie najpierw przez reakcje z silna zasada. Silna zasada jest przede wszystkim zasada nieorganiczna, taka jak wodorek sodu, fenylolit, Ill-rzed.-butylolit i inne pochodne. Najbardziej korzystne jest uzycie fenylolitu lub III-rzed,-butylolitu lub wo¬ dorku sodu. Zasade dodaje sie do roztworu substancji wyjsciowej w niskiej temperaturze od -100° do -60°C i w atmosferze obojetnej. Stosuje sie niereagujacy rozpuszczalnik taki jak czterowodorofuran, acetonitryl i po¬ dobne. Dodaje sie dostateczna ilosc zasady, zwykle jako równowaznik i w roztworze nastepuje silna zmiana barwy. Zmiana barwy wskazuje na to, ze powstaje aktywowane postac soli.Aktywowanego produktu posredniego nie wyodrebnia sie i nastepny odczynnik dodaje sie bezposrednio do reakcji. Tym odczynnikiem jest odczynnik bromujacy lub chlorujacy wybrany z licznych nadajacych sie chemikalii. Nadaja sie do tego celu N-bromosukcynoimid i N-bromoacetamid, jak równiez brom czasteczkowy.Na dodatek równiez nadaje sie podchloryn Ill-rzed.-butylowy lub podchloryn trójchlorometylowy. Odczynnik chlorowcowania dodaje sie w ilosci w przyblizeniu równowaznej ilosciom moli aktywowanego zwiazku posred¬ niego. Reakcja zachodzi natomiast, co uwidacznia sie zmiana barwy. Nastepnie pozwala sie mieszaninie reakcyj¬ nej osiagnac temperature od 0°C do temperatury otoczenia. Produktem reakcji jest chlorowcowany produkt posredni o wzorze 5. Zwiazek o wzorze 5 jest stosunkowo trwaly, jednakze korzystne jest nie wyodrebnianie go w czystej postaci poniewaz ma on wartosc przede wszystkim jako produkt posredni. Z tego powodu, w celu realizacji sposobu wedlug wynalazku, pozostawia go sie w stezonym roztworze.Chlorowcowany produkt posredni o wzorze 5 reaguje z odpowiednim odczynnikiem nukleofilowym, two¬ rzac zwiazek 7-Ri o wzorze 8. Reakcja wytwarzania zwiazku o wzorze 8 polega glównie na prostym zmieszaniu stezonego roztworu zwiazku o wzorze 5 i odczynnika.Dobór wlasciwego odczynnika zalezy oczywiscie od rodzaju pozadanej grupy R\. Jezeli Ri oznacza grupe metoksy, odczynnikiem stosowanym jest metanol; jezeli Ri oznacza azydo, lub bromo, odczynnik jest III-rzedo- wa sola aminowa zawierajaca odpowiednio azyd lub bromek w postaci anionowej. Nadajace sie na kationy III-rzedowej aminy obejmuja kationy trójnizsze aklilo-amoniowe, takie jak trójetyloamoniowy i pirydyniowy.Typowe przyklady uzytecznych soli obejmuja: azydek trójetyloamoniowy, bromek trójetyloamoniowy itp. Trze¬ ciorzedowe sole amin mozna latwo wytworzyc i zastosowac w sposobie wedlug wynalazku. Równiez mozna uzyc soli srebrowych wprowadzanych grup, na przyklad AgF, AgCN, w obecnosci niereagujacego rozpuszczalni¬ ka polarnego, takiego jak acetonitryl.Mieszanina reakcyjna moze zawierac równiez trzeci skladnik, który moze sluzyc jako srodek wiazacy dla wydzielajacego sie w czasie reakcji bromowodoru. Stwierdzono, ze optymalnym srodkiem wiazacym jest tlenek srebra z tego wzlgedu, ze halogenki srebra sa solami nierozpuszczalnymi w srodowisku reakcji. Jednakze mozna równiez uzyc w reakcji liczne substancje zasadowe takie jak tlenek baru, tlenek wapnia, tlenek miedziawy lub trójetyloamina. Stosowanie tlenku srebra jest konieczne w przypadku stosowania metanolu; tlenek srebra moze byc uzyty jesli stosuje sie inne odczynniki, poniewaz jako odczynnik wiazacy dzialaja kationy tych soli.Ilosci tych trzech skladników w reakcji mozna zmieniac. Jednakze zaleca sie stosowanie odczynnika nu- kleofilowego w nadmiarze w stosunku molarnym do bromowanego produktu posredniego o wzorze 5 i podobny nadmiar w stosunku molarnym do tlenku srebra. W koncowej fazie reakcji, która zachodzi szybko w temperatu¬ rze otoczenia, mozna wyodrebnic surowy produkt o wzorze 8.Zwiazek o wzorze 8 mozna wtedy bezposrednio acylowac do zadanych zwiazków 7-acyloamino-7-metoksy o wzorze 1 lub 3 przez reakcje z nadmiarem w stosunku molowym halogenku acylowego lub bezwodnika acylo- wego. Halogenek acylowy moze byc chlorkiem fenyloacetylu lub chlorkiem tienyloacetylu. Reakcje przeprowa¬ dza sie w niereagujacym rozpuszczalniku w ewentualnej obecnosci katalizatora metalicznego i w temperaturze korzystnie okolo 0°—15°C, jakkolwiek temperatura reakcji moze wynosic okolo —20° do 20°C. Produkt konco¬ wy wyodrebnia sie metodami standardowymi, korzystnie na drodze preparatywnej chromatografii cienkowarsto- wej lub chromatografii kolumnowej.W reakcji acylowania mozna ewentualnie zastosowac katalizator metaliczny. Proces zachodzi korzystnie, jezeli prowadzi sie go w dwóch stopniach. W pierwszym stopniu stosuje sie katalizator w rozpuszczalniku. Zasade89694 3 Schiffa rozpuszcza sie w niereagujacym rozpuszczalniku polarnym, takim jak czterowodorofuran, dwumetylosul- fotlenek, dioksan, dwumetyloformamid, metanol, etanol chlorek metylenu lub chloroform. Nastepnie dodaje sie niewielka dodatkowa ilosc wody w takiej objetosci, zeby stosunek objetosciowy rozpuszczalnika do objetosci wody wynosil okolo 5-6:1, po czym dodaje sie katalizator metaliczny. Katalizator ten mozna okreslic wzorem MLn, w którym M oznacza metal taki jak pallad, platyna, nikiel, ruten, rod, kobalt lub zelazo, i L oznacza Ugand taki jak halo, karbonyl (--CO-), cyklopentadienyl (7rC5H5), fenylocyjano (Ph-C=N) i n jest liczba calkowita taka, aby spelnione byly wymagania wartosciowosci. Najkorzystniejszym metalem jest pallad lub platyna, a L jest chlorowcem, przede wszystkim chlorkiem. Najbardziej zalecanym katalizatorem jest chlorek palladu (PdCl2). Wymagana ilosc katalizatora wynosi od 1/2 do 1 równowaznika molowego ilosci zasady Schiffa w reakcji, chociaz mozna uzyc niewielkiego nadmiaru.Mieszanine reakcjyna miesza sie w temperaturze otoczenia przez 1—5 godzin. Nastepnie usuwa sie rozpusz¬ czalnik pod zmniejszonym cisnieniem. Po roztarciu z eterem naftowym lub podobnym rozpuszczalnikiem obojet¬ nym uzyskuje sie zdolna do krystalizacji pozostalosc, która jest kompleksem metalu i zawierajaca amine cefalo- sporyna (lub penicylina). Pozostalosc te rozpuszcza sie wtedy w rozpuszczalniku polarnym, takim jak chlorek metylenu, chloroform, octan etylu lub eter etylowy i chlodzi do okolo 0-15°C. Po czym dodaje nadmiar zasady organicznej takiej jak pirydyna, trójetyloamina, trójpropyloamina lub podobne, z nastepujacym po tym dodat¬ kiem okolo równomiernej ilosci zadanego haloidku acylowego lub bezwodnika acylowego. Mieszanine reakcjyna miesza sie w niskiej temperaturze przez jeszcze 10-20 minut, po czym pozostawia do grzania do temperatury otoczenia. Nastepnie wyodrebnia sie produkt reakcji przez oczyszczenie, stosujac w zasadzie metody opisane ponizej.Powyzsza reakcje, mozna równiez przeprowadzic w jednym etapie. Zamiast usuwac rozpuszczalnik z etapu 1 jak powyzej, mieszanine oziebia sie i dodaje zasade i haloidek acylowy. Jednakze, gdy reakcje przeprowadzi sie w dwóch etapach, to proces zachodzi z lepsza wydajnoscia i produkt koncowy latwiej sie oczyszcza.!" Ponizej opisano przykladowo wytwarzanie jednej z mozliwych substancji wyjsciowych, nie ograniczajac jednak przez to zakresu wynalazku.Odczynnikiem zastosowanym w powyzszej reakcji jest benzaldehyd.Substancje wyjsciowa wytworzona z kwasu 6-aminopenicylanowego lub 7-aminocefalosporanowego i ben¬ zaldehyd miesza sie razem w ilosciach w przyblizeniu równomolowym w niereagujacym rozpuszczalniku. Odpo¬ wiednimi rozpuszczalnikami sa dioksan, alkohol etylowy, acetonitryl, dwumetyloformamid, dwu metylosulfotle- nek, benzen, toluen i temu podobne. Mozna uzyc aldehyd w nadmiarze czasteczkowym. Reakcja zachodzi latwo w temperaturach w zakresie od temperatury otoczenia do temperatury rosienia rozpuszczalnika. Poniewaz kon¬ densacja jest reakcja równowagowa i poniewaz woda jest jednym z produktów reakcji, usuwa sie wode z czynne¬ go uczestnictwa w dalszych reakcjach za pomoca dowolnej z szeregu znanych metod, obejmujacych destylacje azeotropowa, sita molekularne, K2C03 lub estry kwasu borowego. Przebieg procesu zalezy od dokladnych parametrów reakcji. Reakcje konczy sie usunieciem wody. Nastepnie odzyskuje sie pochodna iminowa i stosuje w sposób opisany ponizej.Produkt koncowy, taki jak 7 j8-tienyloacetamido-7 a-metoksy-3-karbamoiloksymetylo decefalospofanian sodu lub potasu lub wolne kwasy, uzyteczne sa jako czynniki antybakteryjne zarówno przeciw bakteriom Gram- dodatnim jak i Gram-ujemnym. Ponadto wykazano odpornosc tych zwiazków na betalaktamazy. Zakres aktyw¬ nosci wszystkich zwiazków obejmuje skuteczne dzialanie przeciw licznym bakteriom, wlaczajac in vivo Proteus morganii i ponadto przeciw E. coli, P. vulgaris, P. mirabilis, S. schottmuelleri, K. pneumoniae Ad, K. pneumoniae B i P.arizoniae.Grupa blokujaca funkcje kwasowa w polozeniu 4 pierscienia cefalosporanowego lub w polozeniu 3 pier¬ scienia penicyliny usuwa sie znanymi sposobami, przeprowadzajac je w atom sodu lub wodoru.Ponadto szereg substancji wyjsciowych stosowanych do prowadzenia reakcji sposobem wedlug wynalazku mozna wytworzyc wedlug znanych metod, patrz na przyklad patentowy opis belgijski nr 650 444 lub opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 117 126, lub stosujac nastepujace przepisy preparatywne.Termin nizszy alkil stosowany jest w znaczeniu lancucha weglowego zawierajacego 1-6 atomów wegla; jezeli w podstawniku wystepuje wiecej niz jedna grupa nizszoalkilowa, grupy te moga byc takie same lub rózne.Przepis preparatywny 1. Kwas 3-hydroksymetylo-7-aminodecefalosporanowy.Kwas 3-hydroksymetylo-7-aminodecefalosporanowy otrzymuje sie w postaci laktonu przez kwasna hydro¬ lize cefalosporyny C zgodnie ze sposobami postepowania znanymi w tej dziedzinie.Przepis preparatywny 2. Kwas 3-pirydyniometylo-7-aminodecefalosporanowy.Zwiazek ten wytwarza sie dzialajac na cefalosporyne C pirydyna z nastepujaca po tym kwasna hydroliza, jak opisano w amerykanskim opisie patentowym nr 3 117 126.4 89694 Przepis preparatywny 3. Kwas 3-metylo-7-aminodecefalosporanowy Zwiazek ten wytwarza sie z cefalosporyny C przez redukcje katalityczna z nastepujacym po tym hydroli- tycznym usunieciem bocznego lancucha 5-aminoadypoilowego, jak opisano w amerykanskim opisie patentowym nr 3 129 224.Przepis preparatywny 4. Kwas 3-chlorometylo-7-aminodecefalosporanowy.Zwiazek ten otrzymuje sie ze zwiazku 3-metylowego przez reakcje z gazowym chlorem. Pochodne bromo- etylowa i jodometylowa mozna otrzymac ze zwiazku 3-hydroksymetylowego przez reakcje odpowiednio z trójbromkiem fosforu lub trójjodkiem fosforu.Substancje wyjsciowa stosowana do wytworzenia zwiazków o wzorze 1 mozna wytworzyc w nastepujacy sposób: Przepis preparatywny 5. Kwas 3-karbamoiloksymetylo-7-aminodecefalosporanowy.Na kwas 7-aminocefalosporanowy dziala sie 5-butoksykarbonylazdyem, wytwarzajac pochodna 7 0-/IIl-rzed.-butoksykarbonylo/- zgodnie ze znanymi metodami. Pochodna te nastepnie wprowadza sie w scisle zetkniecie z cytrusowa acetoesteraza w wodnym roztworze buforu fosforanowego przy pH 6,5—7 przez 15 godzin i z powstalej mieszaniny reakcyjnej odzyskuje sie kwas 3-hydroksymetylo-7j3-/III-rzed.-butoksykarbonyl- o/-aminodecefalosporanowy.Do 0,2 g kwasu 3-hydroksymetyló-70-/III-rzed.-butoksykarbonylo/ -aminodecefalosporanowego zawieszo¬ nego w 5 ml acetonitrylu, oziebionego do 0°C i utrzymywanego w atmosferze azotu dodaje sie 0,15 ml izocyja¬ nianu chlorosulfonylu. Mieszanine reakcjna miesza sie przez 70 minut i nastepnie odparowuje do suchosci pod zmniejszonym cisnieniem. Powstala pozostalosc luguje sie 10 ml octanu etylu i 10 ml 0,1 n buforu fosforanowe¬ go. Nastawia sie pH warstwy'wodnej na okolo 1,6 i mieszanine miesza sie przez 2,5 godziny w temperaturze pokojowej. Nastepnie roztworem wodnym fosforanu trójpotasowego nastawia sie pH na okolo 8 i oddziela faze wodna. Faze organiczna ekstrahuje sie powtórnie 10 ml buforu fosforanowego przy pH 8. Polaczona faze wodna nastawia sie kwasem chlorowodorowym na pH2,l i ekstrahuje dwukrotnie octanem etylu. Ekstrakty octanu etylu suszy sie nad siarczanem sodowym i odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymujac 0,055 g pozo¬ stalosci. Pozostalosc te przemywa sie eterem, otrzymujac kwas 3-karbamoiloksymetylo-7j3-/ Hl-rzed.-butoksy- karbonylo/ -aminodecefalosporanowy, który uzyskuje sie jako zólte ciasto stale.Kwas 3-karbamoiloksymetylo-7i3-/III-rzed.-butoksykarbonylo/-aminodecefalosporanowy (0,5 g) w 3,5 ml anizolu miesza sie z 2 ml kwasu trójfluorooctowego w 0°C przez 5 minut. Powstala mieszanine reakcyjna odpa¬ rowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem otrzymujac kwas 3-karbomoiioksymetylo-7-aminodecefalosporanowy, który oczyszcza sie dalej przez krystalizacje z wody przy pH 3.Przepis preparatywny 6. 3-karbamoiloksymetylo-7-aminodecefalosporanian trójmetylosililu.Mieszanine 0,5 mg kwasu 3-karbamoiloksymetylo-7-aminodecefalosporanowego, 2 ml szesciometylodwusi- lazanu i 8 ml chloroformu miesza sie w ciagu doby w temperaturze wrzenia, (pod chlodnica zwrotna), zabezpie¬ czajac od wilgosci. Rozpuszczalnik i nadmiar szesciometylodwusilazanu usuwa sie pod zmniejszonym cisnieniem, pozostawiajac pozostalosc zawierajaca 3-karbamoiloksymetylo-7-aminodecefalosporanian trójmetylysililu.Przepis preparatywny 7. 7-Benzylidenoamino-3-karbamoiloksymetylodecefalosporanian benzyhydrylu.A. Ester benzhydrylowy kwasu 7-amino-3-karbamoiloksymetylodecefalosporanowego. 272 mg kwasu 7-amino-3-karbamoiloksymetylodecefalosporanowego przerabia sie przez 5 minut w 25°C z 7 ml dioksanu zawierajacego 170 mg jednowodnego kwasu p-toluenosulfonowego. Dodaje sie metanol (2 ml), rozpuszczalniki usuwa w prózni i dioksan dodaje sie dwukrotnie i odparowuje w prózni. Dodaje sie dioksan w ilosci 8 ml, a nastepnie 290 mg dwufenylodwuazometanu. Po calkowitym wydzielaniu azotu, rozpuszczalnik oddestylowuje sie w prózni i pozostalosc miesza sie z chlorkiem metylenu (10 ml) i woda (10 ml) zawierajaca dostateczna ilosc K2HP04, aby doprowadzic do pH 8. Warstwy rozdziela sie i frakcje wodna ekstrahuje dwu¬ krotnie stosujac CH2CI2. Polaczone warstwy orgniczne suszy sie siarczanem sodu saczy i odparowuje, otrzymu¬ jac oleiste krysztaly. Po przemyciu eterem uzyskuje sie suche cialo stale, które jest estrem benzhydrylowym kwasu 7-amino-3-karbamoiloksymetylodecefalosporanowego.W podobny sposób mozna wytworzyc ester benzhydrylowy i inne estry kwasu 3-metylo-7-aminodecefalo- sporanowego, kwasu 3-chlorometylo-7-aminodecefalosporanowego i kwasu 7-aminocefalosporanowego.B. Ester benzhydrylowy kwasu 7-/benzylidenoamino/-3-karbamoiloksymetylocefaIosporanowego.Ester benzhydrylowy kwasu 7-amino-3-karbamoiloksymetylodecefalosporanowego, jak wytworzono w eta¬ pie A, w ilosci 439 mg ogrzewa sie pod chlodnica zwrotna przez 1 godzine w 50 ml benzenu z 106 mg benzalde¬ hydu w aparacie do suszenia azeotropowego. Rozpuszczalnik oddestylowuje sie pod próznia, otrzymujac 527 mg produktu, który uzywa sie bez dalszego oczyszczania w nastepnym etapie. Próbki zidentyfikowane wykazuja budowe odpowiadajaca estrowi benzhydrylowemu kwasu 7-/benzylidenoamino/-3- karbamoiloksymetylodecefa- losporanowego.89694 5 Inne estry wytworzone w etapie A mozna równiez wprowadzic do reakcji w celu utworzenia pochodnych iminowych z powyzszego sposobu postepowania.Przyklad I. 3-KarbamUoksymetylo-7-benzylidenoamino-7-metoksy decefalosporanian benzhydrylu.A. 3-Karbamoiloksymetylo-7-bromo-7-benzylidenoaminodecefalosporanian benzhydrylu: 7-/Benzylideno- amino/-3- karbamoiloksymetylodecefalosporanian benzhydrylu w ilosci 527 mg rozpuszcza sie w 20 ml suchego czterowodorofuranu. Dodaje sie w -78°C pod azotem, 0,435 ml 2,3 M fenylolitu. Mieszanine reakcyjna przez 5 minut miesza sie w temperaturze -78°C. Nastepnie dodaje sie 0,2 g N-bromosukcynimidu w 3 ml bezwodnego czterowodorofuranu. Usuwa sie laznie chlodzaca i zezwala mieszaninie reakcyjnej osiagnac temperature 0°C.Rozpuszczalnik usuwa sie pod zmniejszonym cisnieniem, a pozostalosc rozpuszcza sie w chlorku metylenu (30 ml) i przemywa buforem fosforanowym opH7, po czym woda, suszy sie i odparowuje do okolo 12 ml objetosci. Roztworu tego 3-karbamoiloksymetylo-7-bromo-7- benzylidenoamino- decefalosporanianu benzyhyd- rylu nie przerabia sie dalej, lecz uzywa bezposrednio w nastepnym etapie.B. 3-Karbamofloksymetylo-7-benzylidenoamino-7-metoksy-decefalosporanian benzhydrylu: Przygotowuje sie zawiesine 0,200 g tlenku srebra w 20 ml metanolu. Roztwór pochodnej 7-bromo-7-benzylidenoaminowej otrzymanej w etapie A dodaje sie kroplami wciagu 10 minut do zawiesiny tlenku srebra. Mieszanine reakcyjna miesza sie jeszcze przez 15 minut. Sole srebra usuwa sie przez saczenie, przesacz odparowuje i pozostalosc rozpuszcza sie w benzenie i przemywa dwukrotnie buforem fosforanowym o pH 7, poczym suszy i doparowuje, otrzymujac w postaci oleju 3-karbamoiloksymetylo-7-benzylidenoamino-7- metoksy decefalosporanian benz¬ hydrylu.Przyklad II. 3-Karbamoiloksymetylo-7-benzylidenoamino-7-azydo decefalosporanian benzhydrylu: Roztwór 3-karbamoiloksymetylo-7-bromo-7-benzylidenoaminodecefalosporanianu benzhydrylu przygoto¬ wuje sie jak w przykladzie I. Dodaje sie roztwór 0,08 ml azydku wodoru i 0,3 ml trójetyloaminy w 4 ml cztero¬ wodorofuranu. Po 10 minutach mieszania, przerabia sie mieszanine reakcyjna jak powyzej. Otrzymuje sie na drodze chromatograficznej 3-karbamoiloksymetylo-7-benzylidenoamino-7- azydo decefalosporanian benzhydrylu.W podobny sposób otrzymuje sie zwiazki: 3-karbamoiloksymetylo-7-benzylidenoamino-7- cyjanodecefalo- sporanian benzhydrylu i 3-karbamoiloksymetylo-7-benzylidenoamino-7-chloro decefalosporanian benzhydrylu, uzywajac odpowiednio cyjanowodór lub chlorowodór zamiast azydku wodoru.Przyklad III. 3-Karbamoiloksymetylo-7-/2-tienyloacetamido/-7-metoksy decefalosporanian benz¬ hydrylu. 50 mg 3-karbamoiloksymetylo-7-benzylidenoamino-7-metoksydecefalosporanianu benzhydrylu rozpuszcza sie w 4 ml chlorku metylenu, oziebie do temperatury 0°C i dodaje 0,08 ml chlorku tienyloacetylu. Do tego dodaje sie 0,4 ml 1% roztworu wody w czterohydrofuranie i mieszanine miesza sie przez dwie minuty wO°C.Nastepnie dodaje sie kroplami przez 30 minut 0,2 ml pirydyny, po czym mieszanine reakcyjna przemywa sie buforem fosforanowym o pH 2, a nastepnie buforem o pH 7, po czym suszy i odparowuje otrzymujac zadany produkt; po oczyszczeniu z zastosowaniem preparatywnej chromatografii cienkowarstwowej na zelu krzemionko¬ wym, stosujac jako eluant 2% roztwór metanolu w chloroformie, otrzymuje sie 3-karbamoiloksymetylo-7- /2-tie- nyloacetamido/-7-metoksy decefalosporanian benzhydrylu.Przyklad IV. Kwas 3-karbamoiloksymetylo-7-metoksy-7- /2-tienyloacetamido/ -decefalosporanowy.Przeragowuje sie przez 15 minut w temperaturze 10°C 3-karbamoiloksymetylo-7- /2-tienyloacetamido/ -7-metoksydecefalosporanian benzhydrylu (300 mg) w 0,5 ml anizolu i 2,5 ml kwasu trójfluorooctowego. Powsta¬ la mieszanine odparowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem i dwukrotnie przemywa anizokm. Pozostalosc rozpuszcza sie w chlorku metylenu i ekstrahuje 5% roztworem wodoroweglanu sodowego. Roztwór wodny nasta¬ wia sie 5% kwasem fosforowym na pH 1,8 i ekstrahuje octanem etylu. Roztwór organiczny suszy sie i odparowu¬ je, otrzymujac czysty kwas 3-karbamoiloksymetylo-7- metoksy-7- /2-tienyloacetamido/ -decefalosporanowy o temperaturze topnienia 165-167°C. Dane spektrometryczne widma w nadfiolecie i magnetycznego rezonansu jadrowego sa zgodne z przepisana budowa.Przyklad V. 3-Karbamoiloksymetylo-7-metoksy-7-/2-tienyloacetamido/ -decefalosporanian sodu.Postepuje sie wedlug sposobu postepowania jak w przykladzie IV z wyjatkiem tego, ze nastawia sie na pH 8,0 rozcienczonym wodorotlenkiem sodowym i zateza sie pod próznia w celu usuniecia rozpuszczalników.Uzyskuje sie jednosodowa sól kwasu 3-karbamoiloksymetylo- 7-metoksy-7- /2-tienyloacetamido/ -decefalospora- nowego.Przyklad VI. 3-Metylo-7-benzylidenoaminodecefalosporanian benzhydrylu.Rozpuszcza sie 0,637 g 3-metylo-7-aminodecefalosporanianu benzhydrylu w 50 ml benzenu, dodaje 0,250 g benzaldehydu i mieszanine pozostawia sie nad siarczanem magnezowym przez 1-1/2 godzin. Odsacza sie MgS04, a przesacz odparowuje. Pozostaly olej rozciera sie z eterem naftowym i eter naftowy usuwa. Pozostalosc6 89694 rozpuszcza sie w niewielkiej ilosci eteru i odparowuje, otrzymujac 0,865 g 3-metylo-7-benzylidenoamino-decefal- osporanianu benzhydrylu o pikach IR (podczerwien) i NMR (magnetyczny rezonans jadrowy) zgodnych z budo¬ wa: IR: -5,62/u (0-laktam), 5,79 m (ester), 6,1 ju (ON); NMR (r): 1,36 d (ON); 3,07 s (C6H5)2CH-); 4,64, d od d (C7H);4,86 d (C6H);6,7 q (C2H); 7,9 h, s (C3-CH3).Przyklad VII. 3-Metylo-7a-metoksy-7-benzylidenoaminodecefalosporanian benzhydrylu. 3-Metylo-7-benzylidenoaminodecefalosporanian benzhydrylu w ilosciach 0,234 g rozpuszcza sie w 6 ml czterowodorofuranu pod azotem. Roztwór oziebia sie do temperatury -78°C i dodaje kraopalami w ciagu 0,5 minuty 0,310 ml 2,3 M roztworu fenylolitu w mieszaninie benzenu i eteru etylowego. Mieszanine miesza sie przez 1 minute i traktuje sie 0,132 g N-bromosukcynimidu w 4 ml czterowodorofuranu.Mieszanine reakcyjna miesza sie w temperaturze —78°C przez 2 minuty, po czym pozostawia sie do osiagniecia temperatury pokojowej. Rozpuszczalnik usuwa sie bez ogrzewania, az objetosc wyniesie okolo 3 ml.Pozostalosc rozpuszcza sie w chlorku metylenu (25 ml) i przemywa dwukrotnie buforem o pH 7. Faze organicz¬ na suszy sie, odparowuje do 5 ml i bezposrednio uzywa w nastepnym etapie.Do 0,250 g tlenku srebra zawieszonego w 10ml metanolu dodaje sie wciagu 10 minut 5 ml roztworu bromowej zasady Schiffa w chlorku metylenu. Mieszanine reakcyjna miesza sie jeszcze przez 40 minut. Sole srebra odsacza sie i przesacz odparowuje. Pozostalosc rozpuszcza sie w chlorku metylenu i przemywa dwukrot¬ nie buforem o pH 7. Faze organiczna suszy sie i odparowuje do pozostalosci, z której metoda preparatywnej chromatografii cienkowarstwowej otrzymuje sie 0,142 g 3-metylo-7ametoksy-7-benzylidenoamino decefalospora- nianu benzhydrylu.Analiza wykazala nastepujace wyniki IR - 5,65 /i /0-iaktam); 5,7911 (ester); 6,1 m (ON); NMR (r): 1,30 s (OH); 3,03 s /(C6HS)2CH/;4,90 /s (C6H)/; 6,39, s ()CH3); 6,79, s (C2H); 7,9 s (C3CH3).Przyklad VIII. 3-Metylo-7ametoksy-7-fenyloacetamidodecefalosporanian benzhydrylu. 7a-Metoksy-7-benzylidenoamino-3-metylodecefalosporanian benzhydrylu w ilosci 0,140 g rozpuszcza sie w 6 ml czterohydrofuranu, dodaje sie 1 ml wody, po czym 0,025 g PdCl2. Mieszanine miesza sie w temperaturze pokojowej przez 3 godziny. Rozpuszczalnik usuwa sie pod zmniejszonym cisnieniem w temperaturze otoczenia.Pozostalosc rozciera sie z eterem naftowym i odrzuca substancje rozpuszczalna. Pozostalosc rozpuszcza sie w 25 ml chlorku metylenu, suszy nad MgS04 i,odparowuje w celu otrzymania 0,152 g pozostalosci. Te pozosta¬ losc rozpuszcza sie w 4 ml chlorku metylenu chlodzi do temperatury 0°C, zadaje sie 0,142 g pirydyny, po czym 0,042 ml chlorku fenyloacetylu. Mieszanine reakcyjna miesza sie przez 15 minut w 0°C, po czym pozostawia sie do ogrzania przez dalsze 15 minut. Mieszanine reakcyjna rozciencza sie chlorkiem metylenu, przemywa raz buforem o pH 2, a nastepnie buforem o pH 7. Faze organiczna suszy sie i odparowuje do otrzymania ilosci 0,210 g surowego produktu, z którego metoda chromatografii cienkowarstwowej otrzymuje sie 0,057 g 7a-me- toksy-7- fenyloacetamido-3-metylo -decefalosporanianu benzhydrylu.Analiza wykazuje: IR - 3,02 n (NH); 5,6511 (0-laktam); 5,79 ix (ester), 5,95 ju(amid); NMR (t) 2,65 (proto¬ ny aromatyczne); 3,13 s (- C-O-CH C6H5 2); 3,65 (NH); 5,0 s (C6H); 6,36 s (C6H5CH2-C); 6,53, s,(OCH3); 6,91, s(C2H); 7,83,s(C3~CH3). ^ Blokujaca grupe benzhydrylowa mozna usunac w celu otrzymania wolnego kwasu, stosujac ten sam sposób postepowania jaki zostal opisany w przykladzie IV.Przyklad IX. 6-Bromo-6-benzylidenoaminopenicylanian benzylu.A. 6-Benzylidenoaminopenicylanian benzylu. Rozpuszcza sie 3g (0,01 mola) estru benzylowego kwasu 6-aminopenicylanowego w 200 ml benzenu, dodaje 1,06 g (0,01 mola) benzaldehydu i powoli oddestylowuje benzen az do 50 ml objetosci roztworu. Pozostaly rozpuszczalnik usuwa sie pod zmniejszonym cisnieniem.Pozostalosc rozpuszcza sie w 30 ml eteru i roztwór pozostawia sie w chlodni do nastepnego dnia. Wydziela sie niewielka ilosc nierozpuszczalnego zanieczyszczenia, które sie odsacza. Przesacz odparowuje sie, otrzymujac 3,5 g 6-benzylidenoaminopenicylanianu benzylu.B. 6-Bromo-6-benzylidenoaminopenicylanian benzylu. 6-Benzylidenoaminopenicylanian benzylu w ilosci 0,394 g rozpuszcza sie w 15 ml bezwodnego czterowodorofuranu pod azotem i chlodzi do —78°C. Dodaje sie kroplami 0,5 ml 2,3 M roztworu fenylolitu. Mieszanine reakcyjna miesza sie przez 5 minut w -78°C. Nastepnie dodaje sie 0,2 g N-bromosukcynimidu w 3 ml bezwodnego czterowodorofuranu. Usuwa sie laznie chlodzaca i pozwala reakcji osiagnac temperature 0°C. Rozpuszczalnik usuwa sie pod zmniejszonym cisnieniem i pozosta¬ losc rozpuszcza sie w 30 ml chlorku metylenu, przemywa jednokrotnie buforem fosforanowym o pH 7, a nastep¬ nie woda, suszy i odparowuje do objetosci okolo 10 ml.Przyklad X. 6-Metoksy-6-benzylidenoaminopenicylanian benzylu.Przygotowuje sie zawiesine 0,200 g tlenku srebra w 20 ml metanolu. Roztwór zwiazku bromobenzylideno- aminowego otrzymany jak w przykladzie IX, wkrapla sie w ciagu 10 minut do zawiesiny tlenku srebra. Mieszani-89694 7 ne reakcyjna miesza sie jeszcze przez 15 minut. Odsacza sole srebra, przesacz odparowuje, a pozostalosc rozpusz¬ cza w benzenie i przemywa dwukrotnie buforem fosforanowym o pH 7, po czym suszy i odparowuje, otrzymujac 0,412 g 6-metoksy-6-benzylidenoaminopenicylanianu benzylu pod postacia brunatnoczerwonego oleju.IR: 5,61 ix (0-iaktam), 5,72 (ester), 6,09 (C=N) NMR: 8,45a (CH=N), 5,57a (5H), 5,17a (CH2-C6H5), 3,53a(0-CH3), l,57a i l,39a (gem dwumetyl).Przyklad XI. 6-Metoksy-6-fenyloacetamidopenicylanian benzylu. 6-Metoksy-6-benzyiidenoaminopenicylanian benzylu w ilosci 0,059 g rozpuszcza sie w 4 ml CH2CI2 i ozie¬ bia do temperatury 0°C i dodaje 0,066 mJ chlorku fenyloacetylu. Nastepnie dodaje sie 0,36 ml 1% roztworu wody w czterowodorofuranie i mieszanine miesza w temperaturze 0°C przez 2 minuty. Nastepnie dodaje sie kroplami 0,2 ml pirydyny w ciagu 30 sekund i mieszanine miesza w temperaturze 0°C przez 15 minut. Po czym przemywa sie mieszanine reakcyjna buforem o pH 2, a nastepnie buforem o pH 7, po czym suszy i odparowuje, otrzymujac 0,101 g surowego produktu, który oczyszcza sie metoda preparatywnej chromatografii cienkowar¬ stwowej na zelu krzemionkowym, stosujac jako eluant 2% roztwór metanolu w chloroformie, otrzymujac 6-me- toksy-6-fenyloacetamJdopenicylanian benzylu.Ester benzylowy mozna usunac w zwykly sposób przez redukcje na katalizatorze Pd, otrzymujac 6-meto- ksy-6-fenyloacetamidopenicyline.Przyklad XII. 6-Metoksy-6-fenyloacetoamidopenicylanian benzylu. 6ctrMetoksy-6-benzylidenoaminopenicylanian benzylu w ilosci 0,165 g rozpuszcza sie w 6 ml czterowodoro- furanu, dodaje sie 1 ml wody, a nastepnie 0,035 g PdCl2. Mieszanine miesza sie przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Rozpuszczalnik usuwa sie pod zmniejszonym cisnieniem, bez ogrzewania powyzej temperatury poko¬ jowej. Brunatno-czerwona pozostalosc rozciera sie w eterze naftowym i substancje rozpuszczalna w eterze nafto¬ wym odrzuca. Pozostalosc rozpuszcza sie w 25 ml chlorku metylenu, suszy nad MgS04 i,odparowuje do suchos¬ ci. Pozostalosc rozpuszcza sie w 4 ml chlorku metylenu, oziebia do 0°C i zadaje 0,175 g pirydyny, a nastepnie 0,058 g chlorku fenyioacetylu. Mieszanine miesza sie przez 15 minut w temperaturze 0°C, po czym pozwala aby temperatura podniosla sie do temperatury pokojowej wciagu nastepnych 15 minut. Mieszanine reakcyjna roz¬ ciencza sie chlorkiem metylenu, przemywa jednokrotnie buforem fosforanowym opH2, a nastepnie buforem fosforanowym o pH 7. Faze organiczna suszy ?ie i odparowuje, otrzymujac 0,267 g surowej substancji, z której otrzymuje sie 0,067 g 6a-metoksy-6-fenyloacetamidopenicylanianu benzylu metoda preparatywnej chromato¬ grafii cienkowarstwowej.Analiza wykazuje: IR: - 3,06 fi (NH); 5,64 /z (0-laktam); 5,72 ix (ester); 5,95 jjl (amid); NMR (r) 2,65 i 2,68, 2s (C6H5); 3,45, s(NH), 4,42, s(5H); 4,6, s(C6H5CH20); 5,6, s(3 H); 6,36, s(C6H5CH2OC); 6,6, s(OCH3); 8,65, s (gemCH3). g PL PL PL