Sposób wytwarzania nowych zwiazków heterocyklicznych Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia nowych zwiazków heterocyklicznych o wzorze 1, w którym n oznacza liczbe calkowita 0—3, Ri oznacza atom wodoru, chloru, bromu, fluoru, grupe trójfluorometylowa, nizszy rodnik alkilowy, nizsza grupe alkoksylowa lub nizsza grupe alkilotio, R2 oznacza grupe cyjanowa, grupe o wzorze —COR3 albo grupe o wzorze —COOR3, w których R3 ozna¬ cza nizszy rodnik alkilowy, a R4 oznacza atom wo¬ doru lub nizszy rodnik alkilowy oraz ich soli ad¬ dycyjnych z kwasami.Wedlug wynalazku nowe zwiazki o wzorze 1 oraz ich sole addycyjne z kwasami otrzymuje sie przez reakcje zwiazków o wzorze 2, w którym Ri ma wyzej podane znaczenie, ze zwiazkami o wzorze 3, w którym R2 ma wyzej podane znaczenie, a Z oznacza grupe o wzorze X—ICftz/n—CHIR4—, w któ¬ rym R4 i n maja wyzej podane znaczenie, a X oznacza reszte kwasowa reaktywnego estru, albo grupe o wzorze CH2=CR4—, w którym R4 ma wy¬ zej podane znaczenie, po czym otrzymane zwiazki o wzorze 1 przeprowadza sie ewentualnie w sole addycyjne z kwasami.W zwiazkach o wzorze 1 podstawnik R4 oznacza korzystnie atom wodoru. W przypadku, gdy R4 oznacza nizszy rodnik alkilowy, to stanowi on rod¬ nik alkilowy zawierajacy korzystnie 1—4 atomów wegla i oznacza zwlaszcza grupe metylowa. Nizsze rodniki alkilowe R3 zawarte w grupie o wzorze R2 posiadaja korzystnie 1—4 atomów wegla. 2 Podstawnik R2 oznacza korzystnie grupe alkilo- karbonylowa. Podstawnik Ri stanowi korzystnie atom wodoru lub chloru. Jesli Ri oznacza nizszy rodnik alkilowy, to zawiera on korzystnie 1—4 ato¬ mów wegla, jesli Ri stanowi nizsza grupe alkoksy¬ lowa lub alkilotio, to grupy te zawieraja korzyst¬ nie 1—3 atomów wegla i stanowia zwlaszcza gru¬ pe metoksylowa lub metylotio.(Wedlug wynalazku reakcje zwiazków o wzorze 2 ze zwiazkami o wzorze 3 mozna prowadzic, na przyklad w obojetnym rozpuszczalniku organicz¬ nym, korzystnie w podwyzszonej temperaturze.W reakcji' przylaczenia zwiazków winylowych o wzorze 3a, w którym R2 i R4 maja wyzej podane znaczenie, do zwiazków o wzorze 2 jako rozpusz¬ czalniki stosuje sie, na przyklad nizsze alkanole, takie jak etanol. Temperatura reakcji wynosi ko¬ rzystnie okolo 60—100°, a szczególnie stanowi tem¬ perature wrzenia mieszaniny reakcyjnej. Reakcje 20 zwiazków o wzorze 2 ze zwiazkami o wzorze 3b, w którym R2, R4, n i X maja wyzej podane zna¬ czenie, prowadzi sie korzystnie w obecnosci srod¬ ka wiazacego kwas. Jako obojetne w warunkach reakcji rozpuszczalniki organiczne stosuje sie, na 25 przyklad nizsze alkanole, takie jak etanol, chloro¬ wane weglowodory alifatyczne, takie jak chloro¬ form, aromatyczne weglowodory, takie jak toluen oraz dwumetyloformamid.Jako srodki wiazace kwas mozna stosowac na 80 przyklad weglany metali alkalicznych, takie jak 10 15 82 44082 440 weglan sodowy lub potasowy lub trzeciorzedowe zasady azotowe, takie jak trójetyloamina. Reakcje prowadzi sie korzystnie w temperaturze okolo 50— 150°C, zwlaszcza w temperaturze wrzenia miesza¬ niny reakcyjnej. W zwiazkach o wzorze 3b X oznacza korzystnie atom chloru, bromu, jodu lub reszte kwasowa organicznego 'kwasu sulfonowego, na przyklad grupe metylosulfonyloksylowa lub p- -toluenosulfonyloksylowa.Zwiazki o wzorze 1 mozna wyodrebniac z mie¬ szaniny reakcyjnej i oczyszczac w znany sposób, wolne zasady mozna w znany sposób przeprowa¬ dzac w sole addycyjne z kwasami i odwrotnie.Zwiazki wyjsciowe o wzorze 2 mozna na przy¬ klad otrzymac droga teakcji ketonów o wzorze 4, w którym Ri ma ^wylel podane znaczenie, ze zwiaz¬ kami Grignarda o waorze 5, po czym otrzymany kompleks hydrojtoije pe, nastepnie odszczepia sie wode i z tak otnyittfa|iych zwiazków o wzorze 6, w którym Jlf maT*wyiej podane znaczenie, od¬ szczepia sie grupe metylowa w znany sposób, na przyklad przez reakcje ze zwiazkiem o wzorze 7 i hydrolize otrzymanego w ten sposób uretanu.Zwiazki o wzorze 1 i ich farmakologicznie dopu¬ szczalne sole addycyjne z kwasami nie byly jesz¬ cze dotychczas opisane w literaturze. Wykazuja one interesujace wlasciwosci farmakodynamiczne i dla¬ tego moga byc stosowane jako srodki lecznicze.Charakteryzuja sie. one zwlaszcza dzialaniem na¬ sennym. W badaniach snu wedlug metody G. Stil- le, H. Lauenera i E. Eichenbergera (II Farmaco, tom 26, 10, 003-625/1971/) na szczurach w doustnych dawkach po okolo 1—10 mg/kg ciezaru ciala stwier¬ dzono, ze wywoluja one zwiekszenie snu. W do¬ zylnych dawkach 0,1—3,0 mg/kg ciezaru ciala w badaniach przebiegu budzenia u królików wedlug metody G. Stille, H. Ackermanna, K Eichenberge¬ ra i H. Lauenera (Int. J. Neuropharmacol 4, 375— —391/, 1965) substancje te wywoluja podwyzszenie elektrograficznego progu budzenia.Ze wzgledu na wlasciwosci wywolujace sen, zwiazki te mozna stosowac do leczenia zaburzen snu i stanów niepokoju. Stosowane dawki zmie¬ nia sie w zaleznosci od rodzaju substancji, zalecen i stanu pacjenta. Jednakze na ogól zadawalajace wyniki uzyskuje sie przy dawce okolo 0,7—10 mg/ /kg ciezaru ciala, przy czym dawka ta moze byc podawana w 2—4 czesciach lub w postaci o opóz¬ nionym dzialaniu. Dla wiekszych ssaków dawka dzienna wynosi okolo 50—500 mg. Na przyklad w podawaniu doustnym dawki czesciowe zawiera¬ ja okolo 12—250 mg zwiazku o wzorze 1 obok sta¬ lych lub cieklych nosników.Ponadto substancje te maja wlasciwosci rozluz¬ niajace miesnie. U królików w dozylnych dawkach okolo 0,01—1,0 mg/kg ciezaru ciala wywoluja spa¬ dek napiecia miesni, co wykazano na podstawie pomiarów odruchowego napiecia miesni wedlug metody H. J. Teschendorfa, R. Kretzschmara i A.Ladousa (Aren,* exp. Pharmacol. 266, 467-^468/1970).Ze wzgledu na dzialanie rozluzniajace miesnie zwiazki te moga znalezc zastosowanie w leczeniu skurczów miesni. Stosowane dawki zmieniaja sie naturalnie w zaleznosci od rodzaju substancji, za¬ lecen i stanu pacjenta, Jednakze na ogól zadawala- 25 jace wyniki uzyskuje sie dla dawki okolo 0,01— —7 mg/kg ciezaru ciala, przy czym dawki te mozna podawac w zaleznosci od potrzeb w 2—4 czesciach lub w postaci o opóznionym dzialaniu. Dla wiek- 5 szych ssaków dawka dzienna wynosi 50—500 mg.Do podawania doustnego dawki czesciowe zawie¬ raja okolo 12—-250 mg zwiazku o wzorze 1 obok stalych lub cieklych nosników.Jako leki mozna podawac zwiazki o wzorze 1 10 lub ich fizjologicznie dopuszczalne sole addycyjne z kwasami, same lub w odpowiedniej postaci leku razem z farmakologicznie obojetnymi substancja¬ mi pomocniczymi.O ile wytwarzanie zwiazków wyjsciowych nie 15 jest opisane, to sa one znane lub mozna je otrzy¬ mac wedlug znanych sposobów, wzglednie analo¬ gicznie do tutaj opisanych albo analogicznie do znanych sposobów.W podanych ponizej przykladach, które wyna- 20 lazek blizej wyjasniaja, lecz nie ograniczaja jego zakresu, wszystkie dane temperaturowe podane sa w stopniach Celsjusza.Przyklad I. 9-/l-acetonylo-9-piperydylideno/- -tiotosanten. Roztwór 10 g 9-/4-piperydylideno/-tio- ksantenu w 200 ml absolutnego etanolu zadaje sie 8,6 g weglanu sodowego i 4 g chloroacetonu i go¬ tuje w ciagu 1 godziny pod chlodnica zwrotna. Po oziebieniu osad odsacza sie, a roztwór alkoholowy odparowuje do sucha. Osad i pozostalosc po od¬ parowaniu zagotowuje sie kilkakrotnie z chloro¬ formem. Po odparowaniu ekstraktu chloroformo¬ wego jako pozostalosc otrzymuje sie krystaliczny surowy zwiazek podany w tytule, który przekry- stalizowuje sie dwa razy z izopropanolu, otrzymu¬ jac zwiazek o temperaturze topnienia 141—143°.Przyklad II. 9-[l-/4-ketopentylo/-4-piperydy- lideno]-tioksanten. Roztwór 20 g 9-/4-piperydylide- no/-tiofcsantenu w 175 ml chloroformu traktuje sie 40 16,2 g bezwodnego weglanu sodowego i 14,2 g 5- -bromo-2-pentanonu i gotuje sie w ciagu 15 go¬ dzin pod chlodnica zwrotna. Odsacza sie goracy -jeszcze osad, odparowuje przesacz i przekrystali- zowuje pozostalosc z etanolu, otrzymujac bromo- 45 wodorek zwiazku podanego w tytule. Przekrysta- lizowuje sie go raz jeszcze z etanolu, otrzymujac zwiazek, który topi sie z rozkladem w temperatu¬ rze 222—225°. Otrzymany z bromowodorku po¬ przez oleista zasade chlorowodorek topi sie z roz- 50 kladem po krystalizacji z etanolu w temperaturze 206—208°.Przyklad III. 2-chIoro-9-[l-/4^ketopentylo/-4- ^piperydylidenoj-tioksanten. Do zawiesiny 15,5 g 2-chloro-9-/4-piperydylideno/-tioksantenu i 12,6 g 55 weglanu sodowego w 250 ml chloroformu wkrapla sie roztwór 9,9 g 5-bromo-2-pentanonu w 50 ml chloroformu. Gotuje sie w ciagu 17 godzin pod chlodnica zwrotna, po oziebieniu wytrzasa sie z woda, suszy sie warstwa chloroformowa nad siar- 60 czanem magnezu, odparowuje, podaje pozostalosc po odparowaniu na kolumne zawierajaca 250 g ze¬ lu krzemionkowego i eluuje chloroformem zawie¬ rajacym lf/o metanolu. Po odparowaniu eluatu po¬ zostaje surowy zwiazek tytulowy. W celu przepro- 65 wadzenia w chlorowodorek zwiazek podany w ty-5 83 440 * dza sie za pomoca eterowego roztworu chlorowo¬ doru do odczynu lekko kwasnego. Wytracajacy sie natychmiast chlorowodorek zwiazku podanego w tytule przekrystalizowuje sie z acetonu zawieraja¬ cego 5f/# wody. Otrzymuje sie zwiazek o tempera¬ turze topnienia 222—226°.Zwiazek wyjsciowy mozna otrzymac w nastepu¬ jacy sposób: Do roztworu 17,6 g estru etylowego kwasu chlo- romrówkowego w 60 ml absolutnego toluenu wkra- pla sie w temperaturze 90° w ciagu 2 godzin roz¬ twór 17,7 g 4-/2-chlorotioksantenyUdeno/-l-metylo- piperydyny w 100 ml aboslutnego toluenu/Nastep¬ nie roztwór miesza sie w ciagu 15 godzin w tem¬ peraturze 120°, roztwór odparowuje sie pod zmniej¬ szonym cisnieniem, a pozostalosc gotuje sie w roz¬ tworze 28,0 g wodorotlenku potasowego w 200 ml n-butanolu w ciagu 1 godziny pod chlodnica zwrot¬ na. Po ochlodzeniu rozciencza sie duza iloscia wo¬ dy i ekstrahuje eterem. Otrzymana po odparowa¬ niu eteru surowa 4-/2-chloro-9-tioksantenylideno/- -piperydyne podaje sie dalszej obróbce bez dalsze¬ go oczyszczania.Analogicznie równiez mozna otrzymac zwiazki podane w tablicy 1 przez reakcje odpowiedniej po¬ chodnej 9-/4-piperydylideno/-tioksantenu o wzorze 2 z odpowiednia pochodna chlorowcoalkilowa.Tablica 1 Przyklad nr IV V VI VII VIII IX X XI Zwiazek 9-[l-/3^ketobutylo/-4-piperydylideno]- -tioksanten 9-[l-/3-ketopentylo/-4-piperydylideno]- -tioksanten 9-[l-/2-metoksykarbonyloetyloM-piperydyli- deno]-tioksanten 9-[l-/2-cyjanoetylo/-4-piperydylideno]- -tiofcsanten 2-chloro-9-{l-/3-ketc(butylo/-4-piperydylideno]- -tioksanten 9-/l-metoksykarbonyiometylo-4-piperydylide- no/-tioksanten 9-[l-/5-ketoheksylo/-4-piperydylideno]- -tioksanten 9-[l-/2-metylo-3-ketobutylo/-4-piperydylideno]- -tioksanten Pochodna chlorowcoalki¬ lowa 4-chloro-2-buta- non 5-bromo-3-pen- tanon ester metylowy kwasu 3-bromo- propionowego 3-bromopropio- nitryl 4-chloro-2-bu- tanon ester metylowy kwasu bromo- octowego 6-bromo-2-he- ksanon 4-chloro-3-me- tylo-2-butanon Uwagi 1 Temperatura topnienia 151—153° Temperatura topnienia 132—134° Temperatura topnienia 125—127° Temperatura topnienia 153—155° Temperatura topnienia chlo¬ rowodorku 307—310° Temperatura topnienia 98—1(H° Temperatura topnienia chlo¬ rowodorku 199—201° (z roz¬ kladem) Temperatura topnienia chlo¬ rowodorku 16^170° (z roz¬ kladem) | Tablica 2 Przyklad nr XIII XIV 1 XV XVI . XVII Zwiazek 9-[l-/2-metylO'3-ketobutylo/-4-piperydylide- no]-tioksanten 9-[l-/3-ketopentylo/-4-piperydylideno]-tioksan- ten 9-{l-/2-metok8ykarbonyloetyIo/-4-piperydylide- no]-tjoksanten 9-[l-/2-cyjanoetylo/-4-piperydylideno]-tioksan- ten 2-chloro-9-[l-/3-ketobutylo/-4-piperydylideno]- -tioksanten Zwiazek winylowy izopropenylome- tyloketon etylowinyloketon ester metylowy kwasu akrylowe¬ go akrylonitryl metylowinyioke- ton Uwagi Temperatura topnienia chlo¬ rowodorku 168—170° (z roz¬ kladem) Temperatura topnienia 132—134° Temperatura topnienia 125—127° Temperatura topnienia 153—155° Temperatura topnienia chlo¬ rowodorku 307—310° Przyklad XII. 9-[l-/3-ketobutylo/-4-piperydy- lideno]-tioksanten. Do roztworu 10 g 9-/4-p£pery- dylideno/-tioksantenu w 100 ml al?solutnego eta¬ nolu wkrapla sie w temperaturze 70° dobrze mie- 9 szajac w ciagu 10 minut 5,9 ml metylowinyloketo- nu. Miesza sie jeszcze w ciagu 1 godziny w tem¬ peraturze 70°, nastepnie chlodzi sie do tempera¬ tury 0° i odsacza wykrystalizowany 9-[l-/3-ketobu- tylo/-4-piperydylideno]-tioksanten. Po krystalizacji 10 z etanolu produkt topi sie w temperaturze 151— 153°.Analogicznie mozna tez otrzymac zwiazki poda¬ ne w tablicy 2 przez retakcje odpowiednich pochod¬ nych 9-/4-piperydylideno/-tioksantenu o wzorze 2 18 z odpowiednimi zwiazkami winylowymi.Przyklad XVIII. 2-metylotio-9-[l-/3-ketobu- tylo/-4^piperydylideno]-tioksanten. 2-metylotio-9-/4- -piperydylideno/-tioksanten i metylowinyloketon poddaje sie reakcji, wedlug sposobu opisanego w *¦• przykladzie XII, a zwiazek podany w tytule prze¬ prowadza sie w chlorowodorek o temperaturze to¬ pnienia 280—290° (z rozkladem, krystalizacja z izo- propanolu).Substancje wyjsciowa mozna otrzymac w sposób ** nastepujacy: a. Do zwiazku Grignardfe otrzymanego z 0,96 g wiórków magnezowych I 5,34 g N-metylo-4-chlo- (8*440 7 8 ropiperydyny w 25 ml czterowodorofuranu dodaje sie porcjami, w temperaturze —5°, 5—.16 g 2-mety- lotiotioksantonu i mieszanine reakcyjna miesza sie bez chlodzenia w ciagu dafflszych 2 godzin. Nastep¬ nie wlewa sie 60 ml 10*/§ roztworu chlorku amono¬ wego i 40 ml eteru, przy czym krystalizuje surowy 9-hydroksy-2-metylotio-9-/l-metylo-4-pipe(rydylo/- -tioksanten. Pozostalosc otrzymana po zatezeniu przemytej nasyconym roztworem chlorku sodowe¬ go i wysuszonej fazy eterowej laczy sie z suro¬ wym krystalicznym osadem, a surowy produkt przekrystalizowuje sie z etanolu. Otrzymuje sie produkt o temperaturze topnienia 198—'199°. b. 3,1 g opisanego wyzej produktu gotuje sie z 60 ml 5n kwasu solnego w ciagu 1 godziny pod chlodnica zwrotna. Wykrystalizowany po ochlodze¬ niu roztworu reakcyjnego chlorowodorek zawiesza sie w wodzie, mieszanine chlodzac alkalizuje sie 2n roztworem lugu sodowego i ekstrahuje chloro¬ formem. Otrzymany po zatezeniu przemytego na¬ syconym roztworem chlorku sodowego i wysuszo¬ nego ekstraktu chloformowego surowy 2-metylo- tio-9-/l-metylo-4-piperydylideno/-tioksanten prze¬ krystalizowuje sie z izopropanolu, otrzymujac zwia¬ zek o temperaturze topnienia 104—106°. c. 2-metylotio-9/l-metylo-4-piperydylideno/-tio- ksanten przeprowadza sie tak, jak opisano w przy¬ kladzie ni, w 2-metylotio-9-/4-piperydyHdeno/-tio- ksanten, a ten bezposrednio bez oczyszczania pod¬ daje sie dalszej przeróbce. Temperatura topnienia chlorowodorku wynosi 293—297° (z rozkladem).Przyklad XIX. 3-Chloro-9-[l-/3-ketobutylo/- -4-piperydylideno]-tioksanten. 3-chloro-9-/4-pipery- dylideno/-tioksanten poddaje sie reakcji z metylo- wowinyloketonem wedlug sposobu opisanego w przykladzie XII, a otrzymany zwiazek podany w tytule przeprowadza sie w wodorofumaran o tem¬ peraturze topnienia 136—143° (z rozkladem).Zwiazek wyjsciowy otrzymuje sie analogicznie do przykladów XVIIIa/ — XVIIIc/: a. 3-chloro-9-hydroksy-9-/l-metylo-4-piperydylo/- -tioksanten o temperaturze topnienia 182—183°. b« 3-chioro-9-/l-metylo-4-pipeirydylideno/-tioksan- ten, który w surowej postaci oczyszcza sie poprzez fumaran i poddaje bezposrednio dalszej obróbce. c. 3-chloro-9-/4-piperydylideno/-tioksanten, którego chlorowodorek topi sie z rozkladem w temperatu¬ rze okolo 290° po krystalizacji z mieszaniny izo¬ propanolu i etanolowego roztworu kwasu solnego.Przyklad XX. 2-metylo-9-[l-/3^ketobutyIoM- -piperydylideno]-tioksanten. 2-metylo-9-/4-pipery- dylidenoMioksanten i metylowinyloketon poddaje sie reakcji wedlug sposobu opisanego w przykla¬ dzie XII, a otrzymany w tytule zwiazek przepro¬ wadza sie w chlorowodorek o temperaturze topnie¬ nia 290° (z rozkladem).Zwiazek wyjsciowy mozna otrzymac analogicz¬ nie do przykladów XVIIIa — XVIIIc: a. 9-hydroksy-2-metylo-9-/l-metylo-4-piperydylo/- -tioksanten o temperaturze topnienia 189—191°. b. 2-metylo-9-/l-metylo-4-(piperydylktooMio- ksanten, surowy produkt poddaje sie bezposrednio dalszej przeróbce. c. 2-metylo-9-/4-piperydylideno/-tioksanten, któ¬ rego chlorowodorek topi sie w temperaturze 275— 285° (z rozkladem, po krystalizacji z mieszaniny izopropanolu i etanolowego roztworu kwasu sol¬ nego).Analogicznie jak w przykladzie III mozna otrzy¬ mac równiez zwiazki podane w tablicy 3 przez re¬ akcje odpowiednich pochodnych 9-/4-piperydylide- no/-tioksantenu o wzorze 2 z odpowiednimi po¬ chodnymi chlorowcoalkilowymi.Przyklad XXVII. 2-metoksy-9-[l-/3-ketobu- tylo/-4-piperydytideno]-tioksanten. 5 g 2-metoksy- -9-/4-piperydylideno/-tioksantenu miesza sie z 2,26 g metylowinyloketonu w 75 ml dioksanu w ciagu 6 godzin w temperaturze 60°. Nastepnie roztwór od¬ parowuje sie, rozpuszcza w rozcienczonym kwasie solnym, wytrzasa z eterem, faze wodna alkalizuje, ekstrahuje chloroformem, faze chloformowa zate- za, a pozostalosc przerabia w sposób opisany w przykladzie I. Temperatura topnienia zwiazku ty¬ tulowego wynosi 165—187°. 10 15 35 lic; yii- lylide deno] lide- leno]- Ideno Tablica 3 Numer przy¬ kladu XXI XXII XXIII XXIV XXV XXVI Zwiazek 2-metylotio-9-[l-/3-ketobutylo/-4-piperydyli- deno]-tioksanten 2-metylotio-:9-[l-/4-ketopentylo-4-piperyd$lide- no]-tioksanten 2Hmetylo-9-[l-/3-ketobutylo/-4-piperydylidenoI- -tioksanten 2-metylo-9-[l-/4-ketopentylo/-4-piperydylide- no]-tioksanten 3-chloro-9-[l-/3-ketobutylo/-4-piperydylideno]- -tioksanten 3-chloro-9-{l-/4-ketopentylo/-4Hpiperydylideno]- -tioksanten Pochodna chlorowcoalki- lowa 4^chloro-2-buta- non 5-bromo-!2-pen- tanon 4-chloro-2-buta- non 5-bromo-2-pen- tanon 4^chloro-2-buta- non 5-bromo-2-pen- tanon Uwagi Temperatura topnienia chlo¬ rowodorku 280—290° (z roz¬ kladem) Temperatura topnienia chlo¬ rowodorku 200—202° Temperatura topnienia chlo¬ rowodorku 290° (z rozkla¬ dem) Temperatura topnienia chlo¬ rowodorku 235—237° (z roz¬ kladem) Temperatura topnienia wo- dorofumaranu 136—143° (z rozkladem) ' Temperatura topnienia fu- maranu 137—'139° (z rozkla¬ dem)82440 material wyjsciowy wytwarza sie analogicznie do przykladów XVIIIa— XVIIIc: a. 2-metoksy-9-hydroksy-9-/l-metylo-4-piperydy- lo/-tioksanten. Zwiazek przekrystalizowany z izo- praponolu/eteru naftowego topnieje w temperatu¬ rze 125—127°, ponownie krzepnie i znów topnieje w temperaturze 174—175°. b. 2-metctay-9-/l-metylo-4-piperydylideno/-tio- ksanten. Temperatura topnienia chlorowodorku wynosi 230—232°. c. 2-metoksy-9-/4-piperydylideno/-tioksanten. Su- rowu zwiazek oczyszcza sie przez chromatografie na zelu krzemionkowym, stosujac jako srodek elu- ujacy chloroform zawierajacy wzrastajace ilosci metanolu. Temperatura topnienia produktu wyno¬ si 119—121° (z acetonu-eteru naftowego).Analogicznie do przykladu III mozna równiez otrzymac zwiazki podane w tablicy 4 przez reakcje odpowiednich pochodnych 9-/4-piperydylideno/-tio- ksantenu o wzorze 2 z odpowiednimi pochodnymi chlorowcoalkilowymi. 10 15 20 10 PL PL