Sposób wytwarzania nitrylu kwasu adypinowego Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia nitrylu kwasu adypinowego.Znany jest sposób otrzymywania nitrylu kwasu adypinowego na drodze hydrodimeryzacji akrylo¬ nitrylu, przy czym reakcje prowadzi sie przy uzy¬ ciu amalgamatu metalu alkalicznego, albo przez bezposrednia hydrolize.Znane sa tez rózne metody prowadzenia bezpo¬ sredniej hydrodimeryzacji elektrolitycznej akrylo¬ nitrylu z wytworzeniem nitrylu kwasu adypino¬ wego.Znane jest prowadzenie hydrodimeryzacji kato¬ dowej akrylonitrylu w stezonym roztworze wod¬ nym toluenosulfonianu czterometyloamoniowego na katodzie o napieciu wodoru wyzszym niz miedzi (belgijskie opisy patentowe nr nr 631302 i 643247).Znany jest równiez sposób hydrodimeryzacji akry¬ lonitrylu na katodzie platynowej, polegajacy na elektrolizie mieszaniny akrylonitrylu i malej ilosci wody nasyconej elektrolitem takim, jak bromek litowy (belgijski opis patentowy nr 649625).Sposoby te maja wiele wad, takich jak: wysokie napiecie na zaciskach spowodowane slabym prze¬ wodnictwem zestawu, tworzenie sie polimerów kosztem nitrylu kwasu adypinowego, zuzycie pla¬ tynowej elektrody obciazajace powaznie koszt pro¬ duktu oraz trudnosci z odzysjcaniem elektFolitu, spowodowane rozpuszczaniem sie jego w produk¬ cie koncowym.Z francuskiego opisu patentowego nr 1401175 10 15 20 30 znany jest .sposób prowadzenia hydrodimeryzacji elektrolitycznej akrylonitrylu zemulgowanego w wodnym roztworze alkalicznym, umieszczonym w elektrolizerze bezprzeponowym, wyposazonym w grafitowa katode. Wydajnosc nitrylu kwasu adypi¬ nowego osiaga przy zastosowaniu tego sposobu za¬ ledwie 75% wartosci teoretycznej, a reakcja musi byc prowadzona w niskiej temperaturze (okolo 0°C) w celu unikniecia zmydlenia grup nitrylowych przez alkalia. Taki sposób prowadzenia reakcji po¬ ciaga za soba zuzycie znacznej ilosci energii elek¬ trycznej na chlodzenie roztworu elektrolitycznego.Wady powyzsze sposobu zostaly usuniete w znacznej czesci w belgijskim opisie patentowym nr 684436, sposobie, wedlug Iktórego prowadzi sie elek¬ trolize emulsji akrylonitrylu w elektrolicie, zawie¬ rajacym sole wielozasadowego, niecalkowicie pod¬ stawionego metalem alkalicznym oraz zwiazki po¬ wierzchniowo czynne.Stosuje sie elektrolizer bezprzeponowy wyposa¬ zony w zelazna anode pokryta tlenkiem zelaza, za¬ wierajacym ewentualnie do 10% tlenków krzemu i do 10% tlenków tytanu.Solami wielozasadowych kwasów organicznych lub mineralnych niecalkowicie podstawionymi me¬ talem alkalicznym moga byc siarczany, borany, nadborany, fosforany, szczawiany itp. metali al¬ kalicznych.Sposób podany w belgijskim opisie patentowym nr 684436 wnosi powazne ulepszenie techniczne, po- 80 06380 063 zwala bowiem na otrzymywanie wysokich wydaj¬ nosci rzedu 80—90% kwasu adypinowego zarówno w stosunku do zuzytego akrylonitrylu jak i w sto¬ sunku do ilosci energii elektrycznej dostarczonej do reakcji. Zasadnicza niedogodnoscia tego procesu jest to, ze anoda z tlenkiem zelaza ulega silnej ko^ rozji w czasie elektrolizy. Korozja ta powoduje koniecznosc czestej wymiany anod, co stanowi bar¬ dzo duze obciazenie, tak duze, ze przeszkadza w przemyslowym zastosowaniu /wynalazku. Byloby wiec wysoce wskazane, aby miec mozliwcsc zacho¬ wania wszystkich zasadniczych korzysci osiagal¬ nych dzieki temu wynalazkowi, ograniczajac je¬ dnoczesnie do minimum korozje ancdy. I taki wlas¬ nie sposób jest przedmiotem obecnego wynalazku.Swierdzono, ze jezeli do elektrolitu w sposobie wedlug belgijskiego opisu patentowego nr 684436, zamiast dotychczas stosowanych soli doda sie sole inetali alkalicznych polikondensowanych kwasów fosforowych^ to korozje anody z tlenku zelaza moz¬ na zredukowac do wartosci, technicznie mozliwej do przyjecia.Tak wiec sposobem wedlug wynalazku hydrodi- meryzacje akrylonitrylu do nitrylu kwasu adypi¬ nowego na drodze bezposredniej elektrolizy przez przepuszczanie pradu stalego przez bezprzeponowy elaktrolizer, w którym anoda i katoda sa w kon¬ takcie ze srodowiskiem elektrolitycznym, prowadzi sie w srodowisku elektrolitycznym zawierajacym akrylonitryl, wode, srodek powierzchniowo-czynny i sól elektrolityczna skladajaca sie z 0,1 do 100 czesci wagowych co najmniej jednej soli metalu alkalicznego i skondensowanego kwasu polifosfo- rowego o wzorze n H3P04 — (n — 1) HzO, (I), w którym wartosc n wynosi % — 100 lub co najmniej jednej soli metalu alkalicznego kwasu polimeta- fosforowego o wzorze HnPn03n, (II) w którym war¬ tosc n wynosi 2 —100, lub mieszaniny soli metalu alkalicznego i kwasów o Wzorach I i II oraz 0 — 99,9 czesci wagowych kwasniej soli metalu alkalicz¬ nego i kwasu wielozasadowego, takiego jak kwas siarkowy, borowy, nadiborowy, fosforowy lub szcza¬ wiowy.Pod okresleniem soli metali alkalicznych skon¬ densowanych kwasów polifosforowych o wzorze (I) rozumie sie sole sodowe, potasowe, litowe, amono¬ we i czwartorzedowe sole amoniowe takich kwa¬ sów jak kwas pirofosforowy (H4P207), kwas trój- fosforowy (H5P3Oi0), kwas czterofasforowy (H6P4Oi3), kwasy polifosforowe zawierajace 5—100 atomów fosforu oraz ich mieszaniny.Pod okresleniem soli metali alkalicznych kwasów polimetafosforowych o wzorze (II) rozumie sie sole sodowe, potasowe, litowe, amonowe i czwartorze¬ dowe sole amoniowe takich kwasów, jak kwas dwumetafosforowy (H2p2O0), kwas trójmetafosforo- wy (H3P309), kwas czterometaifosforowy (H4P4012), kwasy metafosforowe zawierajace 50—100 atomów fosforu oraz ich mieszaniny.Mozna równiez stosowac sole metali alkalicznych skondensowanych kwasów polifosforowych o wzo¬ rze (I) i kwasów metafosforowych o wzorze (II) w formie ich mieszaniny we wszystkich propor¬ cjach, a ponadto mozna stosowac sole metali al¬ kalicznych tych kwasów, znajdujace sie w obrocie handlowym pcd nazwami takimi jak: sól Graha¬ ma, sól Kurrola, szesciometafosforan sodu, sól o wzorze Na^O^ itp.Jako sole metalu alkalicznego i kwasu wieloza- 5 sadowego mozna wymienic ortofosforan jedno- lub dwusodwy, ortofosforan jedno- lub dwupotasowy, siarczan jednosodowy, szczawian jednopotasowy itd. oraz ich mieszaniny.Jak pokazuja podane ponizej przyklady, elektro- io lit stosowany w sposobie wedlug wynalazku, moze wcale nie zawierac kwasnych soli metalu alkalicz¬ nego i 'kwasu wielozasadowego a jedynie sole kwa¬ sów o wzorach I i II.Poniewaz te sole sa jednak drozsze, zwlaszcza od 15 ortofpsforanów metali alkalicznych i na skutek ich slabszej jonizacji, przejawiaja sklonnosc do zwiek¬ szania napiecia na zaciskach, w sposobie wedlug wynalazku korzystnie stosuje sie mieszaniny kwas¬ nych soli metalu alkalicznego i kwasu wielozasa- 20 dowego oraz kwasnych soli o wzorze (I) i (II), w których zawartosc polifosforanów jest dostateczna dla zapobiezenia korozji-anody w zfoyt duzym stop¬ niu. Stwierdzono przy tym, ze stosunkowo mala zawartosc polifosforanów nie zaklóca antykorozyj- 25 nego dzialania.1 W sposobie wedlug wynalazku stosunek wagowy kwasnych soli metalu alkalicznego i kwasu wielo¬ zasadowego oraz polifosforanów wynosi 99,0 : 0,1— —0 :100, korzystnie 99 :1—80 : 20, zas najkorzyst- £0 niej 95 : 5—85 :15.Wagowe stezenie polifosforanów (lub mieszaniny polifosforanów oraz kwasnych soli metalu alkalicz¬ nego i kwasu wielozasadowego) w wodnym roz¬ tworze elektrolitycznym mozna zmieniac od 0,5% 35 do stezenia odpowiadajacego nasyceniu roztworu.Jako zwiazki powierzchniowo-czynine stosuje sie czwartorzedowe sole amoniowe i sole pirydyniowe takie, jak kwasny fosforan bis-czterc-etylo-amo- niowy, trójpolifosforan penta-czteroetyloamoniowy, 40 kwasny fosforan bis-metylo-pirydyniowy itd. Ste¬ zenie tych zwiazków powierzchniowo-czynnych w roztworze elektrolitycznym, mozna zmieniac od 0,05 do 5"/o wagowych, a korzystniej od 0,2 do 2!°/o.Wyjsciowy roztwór elektrolityczny poza polifos- 45 foranami (oraz wzglednie kwasnymi solami metalu alkalicznego i kwasu wielozasadowego) zawiera zwlaszcza i wode. Niemniej mozna nieraz dodawac mala ilosc zasady lub kwasu celem utrzymania okreslonej wartosci pH, korzystniej jest aby ta 50 wartosc pH byla utrzymana w granicach 5—10, najkorzystniej 8—0.Wyjsciowa mieszanina akrylonitrylu zemulgowa- nego w wodnym roztworze elektrolitycznym prze¬ plywa w czasie elektrolizy poprzez elektrolizer, 55 przy czym utrzymuje sie stosunek objetosciowy miedzy faza wodna i faza akrylonitrylu w zakresie od 1 :1—6 :1.(W czasie elektrolizy utrzymuje sie temperature; w granicach 0°—40°C, korzystnie temperature zbli- 60 zona do temperatury pokojowej. Liniowa szybkosc przeplywu zemulgowanej mieszaniny wynosi 0,1— 1 m/sekunde.Najkorzystniej jest stosowanie elektrolizera bez- przeponowego, wyposazonego w katode grafitowa 65 oraz anode z magnetytu lub z magnetytu na meta-80 063 lowym nosniku. Gestosc pradu wynosi 1—20 A/ /dcm2, a napiecie 4—10 V, zas korzystniej 4—7 V.W sposobie wedlug wynalazku mozna stosowac równiez anody zbudowane z tworzyw innych niz tlenek zelaza, na przyklad anody z zelaza meta¬ licznego itp.Elektrolize prowadzi sie na ogól tak, aby stopien przereagowania akrylonitrylu wynosil 20—7Ó°/d, ko¬ rzystnie 40—50%. W przypadku, gdy stopien prze^ reagowania akrylonitrylu wynosi ponizej 20°/o, pro¬ wadzenie elektrolizy sposobem wedlug wynalazku jest nieoplacalne dla celów przemyslowych. Rów¬ niez zbyt wysoki stopien przereagowania akrylo¬ nitrylu, wynoszacy powyzej 70% jest niekorzystny z uwagi na czystosc otrzymanego produktu.Sposób wedlug wynalazku mozna prowadzic me¬ toda okresowa lub metoda ciagla.Wynalazek ilustruja podane przyklady nie ogra¬ niczajace jednakze mozliwosci jego stosowania.Przyklad I. a. Porównawcze próby korozji magnetytowej anody. Aparat do pomiarów szyb¬ kosci korozji anod stanowi dwulitrowa zlewka wyposazona w urzadzenie chlodzace oraz mecha¬ niczne mieszadlo. 6 Przeznaczona do badan magnetytowa anode sta¬ nowi kwadratowa plytka ze stali lub z zelaza Armco o boku 10 cm i grubosci 1 cm, calkowicie pokryta warstwa magnetytu o grubosci 1 mm, 5 otrzymanego przez powierzchniowe utlenienie me¬ talu W parze wodnej o temperaturze równej 1000°C.Ma dwóch stron anody w odleglosci 1 cm od niej umieszcza sie dwie grafitowe katody o jednako- 10 wyeh wymiarach. Poprzez dwa gwintowane prety stalowe, przysrubowane do górnej czesci kazdej katody, do#r$wadza sie prad elektryczny. Wszyst¬ kie trzy elektrody umieszcza sie w zlewce w po^ zycji pionowej. Do aparatu nalewa sie 1,8 litra 15 badanego roztworu elektrolitycznego. Utrzymuje sie temperature 20°C ii doprowadza sie prad staly 0 natezeniu 14 A. Gestosc pradu wynosi okolo 14 A/ /dcm2. Go 24 godziny zatrzymuje sie elektrolize na okres czasu konieczny do wyciagniecia, oplukania, 20 wysuszenia i zwazenia anody. Nastepnie zamoco- wuje sie znów anode i prowadzi sie dalej elektro¬ lize w tych samych warunkach.W tablicy 1 sa przedstawione wyniki otrzymane w ten sposób; szybkosc korozji jest wyrazona w 25 mm ubytku grubosci warstwy na rok.Sklad roztwo¬ ru elektroli¬ tycznego szybkosc ko¬ rozji (mm/rok) Nr próby K2HPO K5P3O10 % etyU N/2 HFO4 (%) Szesciometafos- foran °/o Na8P6019 °/o Na4P207 % I-go dnia 2-go dnia 3-go dnia 4-go dnia napiecie na zaciskach (V) 1 5,6 0 1 — — — 5,31 3,14 2,59 2,53 5 2 5,6 0,06 1 — — — 12,13 0,96 0,96 1,06, 5 rablica 1 3 5,3 0,3 1 i — — — 1,09 0,51 0,48 0,32 | 5 4 4,8 1,14 i — — — 0,48 1 0,16 0,16 0,03 | 5,6 5 0 5,6 1 — — — 0,90 0,51 0,38 0,03 | 5,6 6 1 5,55 — . — | 0,38 0,19 0,23 0,29 | 6,6 7 . 1 — . 5,55 — 0,38 0,32 0,42 0,2S| 6,6 8 ¦ 1 — — 5,55 1 1,15 1 1,09 0,80 0,70 | 5,6 9 4,55 1 1 — — | 0,63 1 0,54 0,13 0,25 1 5 io 5,45 1 1 04 — — 1,08 1 0,54 1 0,P3 0,51 1 5 11 5,52 1 0,03 1 — — 0,97 0,69 Q,09 0,41 5 Próba nr 1 jest próba porównawcza przy zasto¬ sowaniu elektrolitu typu stosowanego w sposobie podanym w opisie patentowym nr 684436. Jak wi¬ dac korozja elektrody z tlenku zelaza, spowodo¬ wana tym elektrolitem jest duza.Stwierdza sie, ze w próbach nr 2 do nr 5, w których zastepuje sie kwasny ortofosforan potaso¬ wy wzrastajaca iloscia trójfosforanu potasowego1, korozja maleje w miare wzrostu ilosci trójfosfo- ranów i ze w czwartym dniu wynosi zaledwie 1/80 korozji otrzymywanej w próbie nr 1. Porównanie prób nr 1 i nr 4 wykazuje ponadto, ze mozna ob¬ nizyc szybkosc korozji 80 razy zastepujac polifos¬ foranem zaledwie 20°/o ortofosforanu.Próby nr 6, nr 7 i nr 8 wykazuja, ze stosowanie innych polifosforanów lub polimetafosforanów daje równiez zgodnie z wynalazkiem powazne zmniej¬ szenie korozji.Próby nr 9, nr 10 i nr 11 pokazuja, ze przy bar¬ dzo malych ilosciach szesiciometafosforami sodowe- goi, obnizenie korozji jest juz powazne. 50 55 65 b. Porównawcze próby korozji anod z zelaza.Jezeli w doswiadczeniu wykonanym w i przykla¬ dzie I a zastepuje sie magnetytowe anody anodami z zelaza, otrzymuje sie wyniki przedstawione w tablicy 1 a.Tablica ta pokazuje wyraznie korzystny wplyw zastapienia przez K5P3O10 czesci K2HP04.Przyklad II. Elektrolityczna hydrodimery- zacja akrylonitrylu w obecnosci polifosforanów.Elektrolize emulsji zlozonej z akrylonitrylu 1 wodnego roztworu (elektrolitu) prowadzi sie w pól- technicznym elektrolizerze z polipropylenu, typu prasy filtracyjnej o szesciu przedzialach, z których kazdy jest ograniczony plaska grafitowa katoda o powierzchni uzytkowej 3,4 dcm2 oraz plaska sta¬ lowa anoda pokryta warstwa magnetytu, o po¬ wierzchni równiez 3,4 dcm2, przy odleglosciach 5 mm miedzy katodami i anodami. W ponizszej tablicy- jest podany sklad ertiiilsji oraz warunki eleiktrolizy.W próbie nr 1 elektrolit posiada sklad stosowany-80 063 Tablica la Sklad elektrolitu Szybkosc korozji (mm/rok) nr próby' K2HP04 (%) K5P3O10 <•/•) (etyl4N)2HP04(Vo) I-go dnia 2-go dnia 3-go dnia 4-go dnia Napiecie na zaciskach (V) 1 5,6 0 1 1,1 1,9 2,0 2,8 5 2 5,54 0,06 1 0,5 0,3 0,3 0,3 5 3 5,3 0,3 1 0,5 0,3 0,25 0,2 5 4 0 5,6 1 0,03 0.1 0,2 0,3 5 wedlug sposobu podanego w belgijskim opisie pa¬ tentowym nr 684436, zawiera on kwasny ortofos- foram dwupotasowy. nalazku, czesc kwasnego ortofosforanu dwupota- sowego stosowanego w próbie nr 1 zastepuje sie trójpolifosforanem potasowym. * W próbie nr 3, zgodnie ze sposobem wedlug wy¬ nalazku, czesc kwasnego ortofosforanu potasowego stosowanego w próbie nr 1 zastepuje sie szescio- metafosforanem sodowym.W próbie nr 4, zgodnie ze sposobem wedlug wy¬ nalazku, kwasny ortofosforan dwupotasowy zaste¬ puje sie calkowicie trójpolifosforanem potasowym.We wszystkich czterech próbach elektrolizer pra¬ cuje metoda ciagla, to znaczy przy ciaglym zasi¬ laniu akrylonitrylem i woda (celem zastapienia jej elektrolitycznych ubytków) i przy ciaglym pobie¬ raniu przez dekantacje fazy organicznej zawiera¬ jacej nieprzereagowany akrylonitryl, nitryl kwasu adypinowego, nitryl kwasu propionowego oraz produkty hydro-oligomeryzacji. Sprawdza sie stale wartosc pH w celu utrzymania pH = 8,4.W tablicy 2 zastosowano nastepujace oznaczenia: 15 An ADN PN 20 Ef. ADN/AN (sprawnosc przemiany w nitryl kwasu adypino¬ wego) wyrazona w % 25 Ef. PN/AN (sprawnosc przemiany w nitryl kwasu propiono- wego) Ef. Hydr. 30 (sprawnosc przemiany w hydrooligomery — wy¬ razona w °/o) Wydajnosc ADN/AN (wydajnosc nitrylu kwa- 35 su adypinowego wyra¬ zona w °/o) Wydajnosc ADN/Elektr. = (wydajnosc nitrylu kwa¬ su adypinowego w od- 40 niesieniu do pradu elek¬ trycznego) w °/c = akrylonitryl = nitryl kwasu adypino¬ wego = nitryl kwasu propiono- wego = stosunek ilosci Vs moli ADN utworzonego w czasie elektrolizy do liczby moli AN wpro¬ wadzonego do reakcji. = stosunek liczby moli PN do liczby moli AN wpro¬ wadzonego do reakcji : stosunek hydro-oligo¬ merów do AN wprowa¬ dzonego do reakcji. : iloraz sprawnosci prze¬ miany ADN i stopnia przemiany AN : stosunek liczby Vs mo¬ la utworzonego ADN do liczby faradayów do¬ starczonych do elektro- lizera w czasie elektro¬ lizy.Tablica i Nr próby Czas elektrolizy (w godzinach) Sklad emulsji wyjsciowa faza wodna H20 (°/o) K2HP04 (°/o) K5P3O10 (%) szesciometafosforan sodowy (%) (etyl4N)2 HP04 (•/o) [(C2H5)4N]5P3O10 <•/•) wyjsciowa faza organiczna faza f-i i Li:.'- wodna Stosunek objetosciowy '- ganiczna Natezenie pradu (A) Gestosc pradowa (A/dcm2) Szybkosc przeplywu emulsji (dcm/sekunde) Zasilanie AN(g/h) Zasilanie woda (g/h) AN nieprzereagowany (°/o) Sprawnosc przemiany w nitryl kwasu adypinowego ADN/AN <•/•) 2 1 227 93,46 5,57 0 0 0,96 — AN 2 157 7,9 3 634 72 51,2 39,0 2 215 93,30 5,36 0,33 0 0,96 — AN 2 157 7,9 3 634 78,5 51,7 36,11 3 117,5 93,30 5,36 0 0,33 0,97 — AN 2 157 7,9 3 634 78,5 51,9 37,4 4 83 93,50 — 5,54 — — 0,96 AN 2 157 7,9 3 634 78,5 52,9 35,7 180 063 10 cd. tabl. 2 Nr próby Sprawnosc przemiany w nitryl kwasu propionowego PN/AN m Sprawnosc przemiany w hy- drooligomery Hydr/AN (•/o) Wydajnosc nitrylu kwasu ady¬ pinowego ADN/AN (•/#) Wydajnosc ADN/prad. elektr. <»/•) Szybkosc korozji anod magne¬ sowych (mm/rok).Napiecie na zaciskach (V) Przewodnictwo wlasciwe emul¬ sji i(Q-1 om-1) 1 3,6 4,8 80,0 77,8 2,2 5,8 18,10-3 2 4,4 7,8 74,7 70,5 0,6 6,3 14,10-3 3 4,35 —- 77,8 73,0 0,3 6,3 12,10-3 4 3,2 8,2 75,7 73,6 1,2 6,1 — 1 Z tablicy 2 wynika, ze wydajnosc nitrylu kwasu adypinowego w stosunku do wyjsciowej ilosci akry¬ lonitrylu jest calkowicie zachowana, natomiast wy¬ dajnosc nitrylu kwasu adypinowego w odniesieniu do pradu elektrycznego ulega lekkiemu obnizeniu.Nie mniej ta mala znizka wydajnosci jest w pelni zrekompensowana spadkiem szybkosci korozji ano¬ dy, wynoszacym V* (próba 4), V3 (próba 2) i V7, (próba 3) szybkosci korozji stwierdzonej w pró¬ bie 1.Przyklad III. Próbe prowadzi sie w ruro¬ wym elektrolizerze zbudowanym z cylindrycznej anody z topionego magnetytu, otoczonej grafito¬ wym cylindrem, pelniacym jednoczesnie role ka- 20 30 tody i pojemnika. Anoda posiada srednice 6 cm i dlugosc uzytkowa 61 om, czyli 11,3 dcm2 po¬ wierzchni. Katoda posiada srednice wewnetrzna 7 cm, czyli 13,2 dcm2 powierzchni uzytkowej. Od¬ leglosc miedzy elektrodami wynosi 0,5 om. Elek- trolizer jest wyposazony w obudowe rurowa z pompa, cyklon wodny oraz filtr zapewniajacy przeplyw cieczy reakcyjnej miedzy elektrodami oraz odzysk produktów stalych powstajacych na skutek korozji anody (fosforan i wodorotlenek ze¬ laza). Chlodzenie jest zapewnione dzieki przeply¬ wowi solanki w podwójnym plaszczu otaczajacym grafitowy cylinder.Warunki prowadzenia reakcji oraz otrzymane wyniki sa przedstawione w tablicy 3.Tablica 3 v Nr próby Sklad emulsji Wyjsciowa faza wodna H20 (•/*) KaHPCU (%) szesciometafosforan sodowy (°/a) (etyl4N)2HP04 <•/•) Wyjsciowa faza organiczna faza wodna StosuiH* objetosciowy ^ organicma Natezenie pradu (A) Anodowa gestosc pradu (A/dcm2) Katodowa gestosc pradu (A/dcm2) Szybkosc przeplywu (dcm/sekunde) Zasilanie w AN (g/h) Zasilanie w wode (g/h) AN nieprzereagowany (%) Sprawnosc przemiany w nitryl kwasu adypi¬ nowego ADN/AN (°/o) Sprawnosc przemiany w nitryl kwasu propio¬ nowego PN/AN (°/o) Sprawnosc przemiany w hydro-oligomery Hydr./AN (•/*) Wydajnosc nitrylu kwasu adypinowego ADN/AN <•/•) Wydajnosc ADN/prad elektr. (*/o) Szybkosc korozji anod magnetytowych (mm/rok) Napiecie na zaciskach (V) Przewodnictwo wlasciwe emulsji 1 93,3 5,7 0 1,0 AN 2 90 7,95 6,80 3 372 47 53,4 38,8 3,7 4,1 83,2 80,2 15,4 5,6 ^2,10-2 2 93,3 5,4 0,3 1,0 AN 2 90 7,95 6,80 3 393 47 58,3 34,6 3,0 4,1 82,9 75,5 0,3 5,6 co2,l(H | Z tablicy wynika, ze zastepujac szesciometafos- foranem sodowym okolo 5Vo K2HP04 zachowuje sie praktycznie taka sama wydajnosc nitrylu kwa¬ su adypinowego, podczas gdy korozja anody zmniej¬ sza sie 50 razy. 6580 963 11 PL PL PL PL PL PL PL PL PL PL PL PL PL PL PL PL PL PL PL PL PL