PL71028Y1 - Zespół połączeniowy do łączenia szyny z końcówką łącznika szynowego - Google Patents

Description

PL 71 028 Y1 2 Opis wzoru Dziedzina techniki: Przedmiotem wzoru uzytkowego jest zespól do polaczenia szyny z lacznikiem szynowym stoso- wany do zamocowania koncówek lacznika do szyn jezdnych w celu zapewnienia przewodnosci elek- trycznej pomiedzy szynami. Wzór ma zastosowanie do trakcji elektrycznej kolejowej, tramwajowej itp. Stan techniki: Znany zespól do polaczenia szyny jezdnej z koncówka lacznika szynowego sklada sie ze sruby o trzpieniu walcowym na calej dlugosci, tulei z kolnierzem, podkladki i nakretki. Sruba wykonana jest ze stali, natomiast tuleja jest dwuwarstwowa , wykonana z aluminium i miedzi. Otwór w tulei jest wal- cowy na czesci tulejowej i nastepnie na czesci kolnierzowej przechodzi w otwór stozkowy rozszerzajacy sie w kierunku powierzchni czolowej kolnierza tulejki. W zespole polaczeniowym bedacym w stanie zmontowanym sruba umieszczona jest w tulei z kolnierzem oraz w otworze koncówki lacznika szyno- wego i dokrecona nakretka. Przed polaczeniem stalowej szyny z aluminiowa koncówka lacznika szynowego w uprzednio wykonany w szynie otwór wklada sie tuleje z kolnierzem i nastepnie tuleje zaprasowuje sie w tym otworze przy uzyciu specjalnego narzedzia wyposazonego w przeciagacz z zakonczeniem stozko- wym. Zaprasowanie tulei w otworze szyny polega na przeciagnieciu trzpienia przez walcowy otwór tulei i rozprezeniu czesci tulejowej tulei w otworze szyny. Przeciagacz przyrzadu umieszcza sie w tulei tak, ze jego zakonczenie stozkowe jest osadzone w otworze stozkowym tulei znajdujacym sie na jej czesci kolnierzowej. W wyniku dzialania ukladu hydraulicznego przyrzadu nastepuje przeciaganie przeciagacza przez tuleje powodujace zwiekszanie srednicy otworu tulei i w efekcie jej zaprasowanie w otworze. Nastepnie odklada sie przyrzad i w zaprasowanej tulei oraz otworze koncówki lacznika szyno- wego umieszcza sie srube, podkladke i skreca calosc za pomoca nakretki. W powstalym zlaczu kolnierz tulei umieszczony jest od strony koncówki lacznika szynowego przylegajac do jego powierzchni czolo- wej. Elementy zlacza sa wykonane z materialów ulatwiajacych przewodnictwo elektryczne. Szczególnie tuleja charakteryzuje sie duza przewodnoscia elektryczna. Wady znanego rozwiazania (niedogodnosci): Niedogodnoscia znanego zespolu do polaczenia szyny z lacznikiem szynowym jest to, ze do zre- alizowania polaczenia niezbedne jest uzycie przyrzadu z przeciagaczem, który umozliwia rozprezenie tulei w otworze szyny i dopiero pózniej umieszczenie elementów zespolu i ich skrecenie z koncówka lacznika szynowego. Powoduje to zwiekszenie pracochlonnosci operacji polaczenia szyny z lacznikiem szynowym i tym samym wzrost kosztów realizacji tego polaczenia, gdyz niezbedne jest posiadanie spe- cjalnego przyrzadu. Konstrukcja znanego zespolu polaczeniowego wymusza wykonanie dodatkowych czynnosci w ramach operacji polaczenia szyny z lacznikiem. W praktyce stanowi to duza niedogodnosc montazowa przy realizacji polaczenia szyny z lacznikiem szynowym. Cel dokonania wzoru uzytkowego: W celu wyeliminowania powyzszych niedogodnosci opracowano zespól polaczeniowy, którego konstrukcja umozliwia realizacje polaczenia szyny z koncówka lacznika szynowego bez uzycia specjal- nego przyrzadu. Istota wzoru uzytkowego: Zespól polaczeniowy do laczenia szyny z koncówka lacznika szynowego wedlug wzoru uzytko- wego skladajacy sie ze sruby, tulei z kolnierzem, podkladki i nakretki, przy czym w zespole polaczenio- wym bedacym w stanie zmontowanym, sruba umieszczona jest w tulei z kolnierzem rozprezonej i za- prasowanej w otworze szyny oraz umieszczona jest w otworze koncówki lacznika szynowego i dokre- cona nakretka, charakteryzuje tym, ze sruba ma stozkowy trzpien polozony od strony lba, a tuleja z kol- nierzem ma otwór stozkowy polozony w czesci walcowej, przy czym stozkowy trzpien sruby rozszerza sie w kierunku lba sruby, a otwór stozkowy rozszerza sie w kierunku swobodnego zakonczenia czesci walcowej tulei, zas stanie zmontowanym sruba umieszczona jest w tulei z kolnierzem tak, ze stozkowy trzpien sruby osadzony jest otworze stozkowym tulei z kolnierzem. Stozkowy trzpien sruby polozony jest na czesci dlugosci trzpienia sruby. Otwór stozkowy polo- zony w czesci walcowej tulei przechodzi w kierunku kolnierza w otwór walcowy. Otwór stozkowy tulei ma dlugosc wynoszaca co najmniej 60% dlugosci calego otworu tulei. Stozkowy trzpien sruby ma dlugosc wynoszaca od 70% do 130% dlugosci tulei z kolnierzem. PL 71 028 Y1 3 Kat nachylenia stozkowego trzpienia sruby miesci sie w granicach 2 do 9 stopni, a kat nachylenia otworu stozkowego tulei miesci sie w granicach 2 do 9 stopni, przy czym katy nachylenia sa równe lub rózne do 50%. Powierzchnia czolowa kolnierza tulei w pierwszej postaci jest moletowana, a w drugiej postaci powierzchnia czolowa kolnierza tulei jest gladka – pozbawiona moletki. Powierzchnia tulei z kolnierzem w pierwszej postaci jest ocynowana powloka o grubosci 5 do 150 mikrometrów, a w drugiej postaci powierzchnia tulei z kolnierzem jest nieocynowana i wtedy zespól polaczeniowy zawiera podkladke aluminiowo-miedziana, która w stanie zmontowanym zespolu pola- czeniowego umieszczona jest pomiedzy kolnierzem tulei a powierzchnia koncówki lacznika szynowego. Czesc walcowa tulei w pierwszej postaci ma co najmniej jedno wzdluzne naciecie, a w drugiej postaci czesc walcowa tulei jest gladka – pozbawiona wzdluznych naciec. Zalety (korzystne skutki zastosowania wzoru uzytkowego): Konstrukcja zespolu polaczeniowego wedlug wzoru uzytkowego umozliwia zaprasowanie tulei do szyny bez uzycia specjalnego narzedzia, gdyz stozkowy trzpien sruby pelni funkcje przeciagacza dociskajacego tuleje do otworu i zarazem elementu tj. sruby powstalego polaczenia. Usprawnia to pro- ces polaczenia. Eliminacja specjalnego narzedzia do zaprasowania tulei w otworze szyny przyczynia sie do zmniejszenia kosztów zrealizowania polaczenia szyny z lacznikiem szynowym oraz znaczaco skraca czas wykonania tego polaczenia. Przedstawienie wzoru uzytkowego: Przedmiot wzoru uzytkowego przedstawiony jest na rysunku, na którym fig. 1 pokazuje zespól polaczeniowy w zlozeniu w rzucie bocznym, fig. 2 – zespól polaczeniowy w rozlozeniu , fig. 3 – tuleje w rzucie czolowym od strony kolnierza w odmianie z moletowana powierzchnia kolnierza, fig. 4 – tuleje w rzucie czolowym od strony kolnierza w odmianie bez moletowanej powierzchni kolnierza, fig. 5 – tuleje w widoku z góry w odmianie z nacieciami wzdluznymi na czesci walcowej, fig. 6 – tuleje w widoku z góry w odmianie bez naciec wzdluznych na czesci walcowej, fig. 7 – polaczenie szyny z koncówka lacznika szynowego za pomoca zespolu polaczeniowego w przekroju, przy czym zespól polaczeniowy nie po- siada podkladki aluminiowo-miedzianej, fig. 8 – polaczenie szyny z koncówka lacznika szynowego za pomoca zespolu polaczeniowego w przekroju, przy czym zespól polaczeniowy posiada podkladke aluminiowo-miedziana, fig .9 – podkladke aluminiowo-miedziana w przekroju. Opis wzoru uzytkowego: Zespól polaczeniowy do laczenia szyny z koncówka lacznika szynowego wedlug wzoru uzytko- wego sklada sie ze sruby 1, tulei 2 z kolnierzem 2a, podkladki 3 i co najmniej jednej nakretki 4. Sruba 1 ma stozkowy trzpien 1a polozony na czesci dlugosci trzpienia 1c sruby 1 od strony lba 1b. Stozkowy trzpien 1a sruby 1 rozszerza sie w kierunku lba 1b sruby 1. Tuleja 2 z kolnierzem 2a ma otwór stozkowy 2b polozony w czesci walcowej 2c tulei 2, który przechodzi w kierunku kolnierza 2a w otwór walcowy 2d. Otwór stozkowy 2b rozszerza sie w kierunku swobodnego zakonczenia czesci walcowej 2c tulei 2. Stozkowy trzpien 1a sruby 1 ma dlugosc wynoszaca od 70% do 130% dlugosci tulei 2 z kolnie- rzem 2a, a kat nachylenia a stozkowego trzpienia 1a sruby 1 miesci sie w granicach 2 do 9 stopni. Kat nachylenia ? otworu stozkowego 2b tulei 2 miesci sie w granicach 2 do 9 stopni. Katy nachylenia: stozkowego trzpienia 1a sruby 1 i otworu stozkowego 2b tulei 2 sa równe lub rózne do 50%. Otwór stozkowy 2b tulei 2 ma dlugosc wynoszaca co najmniej 60% dlugosci calego otworu 2e tulei 2. Powierzchnia czolowa 5 kolnierza 2a tulei 2 moze byc moletowana lub gladka – pozbawiona moletki. Powierzchnia tulei 2 z kolnierzem 2a jest ocynowana powloka o grubosci od 5 do 150 mikrome- trów lub jest nieocynowana i w tym przypadku zespól polaczeniowy zawiera podkladke 9 aluminiowo- -miedziana, która w stanie zmontowanym zespolu polaczeniowego umieszczona jest pomiedzy kolnie- rzem 2a tulei 2, a powierzchnia koncówki lacznika szynowego 8. Ponadto czesc walcowa 2c tulei 2 ma wzdluzne naciecia 6 lub jest gladka – pozbawiona wzdluz- nych naciec 6. Przed polaczeniem stalowej szyny 7 z koncówka lacznika szynowego 8 w uprzednio wykonany w szy- nie 7 otwór wklada sie tuleje 2 z kolnierzem 2a i nastepnie w tuleje 2 oraz w otwór koncówki lacznika szyno- wego 8 wklada sie srube 1, umieszcza na srubie 1 podkladke 3 i calosc wkreca nakretka 4. W trakcie skre- cania, sruba 1 przemieszcza sie wzdluz tulei 2. Stozkowy trzpien 1a sruby 1 przesuwajac sie w otworze stozkowym 2b tulei 2 rozpreza tuleje 2 w otworze szyny 7 powodujac jej zaprasowanie do szyny 7. W zespole polaczeniowym bedacym w stanie zmontowanym sruba 1 umieszczona jest w tulei 2 z kolnierzem 2a rozprezonym w otworze szyny 7 oraz umieszczona jest w otworze koncówki lacznika PL 71 028 Y1 4 szynowego 8 i skrecona co najmniej jedna nakretka 4, przy czym stanie zmontowanym sruba 1 umiesz- czona jest w tulei 2 z kolnierzem 2a tak, ze stozkowy trzpien 1a sruby i osadzony jest otworze stozko- wym 2b tulei 2 z kolnierzem 2a. Tuleja 2 z kolnierzem 2a wykonana jest z miedzi – charakteryzuje sie duza przewodnoscia elek- tryczna. Dla uzyskaniu bezposredniego kontaktu z aluminiowa koncówka lacznika szynowego 8, tuleja 2 z kolnierzem 2a jest ocynowana. Natomiast w przypadku stosowania tulei 2 z kolnierzem 2a nieocynowanej, bezposredni kontakt z koncówka lacznika szynowego 8 jest realizowany przez podkladke 9 aluminiowo-miedziana umiesz- czona pomiedzy kolnierzem 2a tulei 2, a powierzchnia koncówki lacznika szynowego 8 lub w innym wariancie dla tulei 2 z kolnierzem 2a nieocynowanej, w celu uzyskania bezposredniego kontaktu z kon- cówka lacznika szynowego 8, koncówka ta jest aluminiowo-miedziana. Wymienione przepadki stosuje sie w sytuacji, gdy przewód lacznika szynowego 8 jest aluminiowy. PL PL

Claims (15)

1. Zastrzezenia ochronne 1. Zespól polaczeniowy do laczenia szyny z koncówka lacznika szynowego skladajacy sie ze sruby, tulei z kolnierzem, podkladki i nakretki, przy czym w zespole polaczeniowym bedacym w stanie zmontowanym, sruba umieszczona jest w tulei z kolnierzem rozprezonej i zaprasowanej w otworze szyny oraz umieszczona jest w otworze koncówki lacznika szynowego i dokrecona nakretka, zna- mienny tym, ze sruba (1) ma stozkowy trzpien (1a) polozony od strony lba (1b), a tuleja (2) z kol- nierzem (2a) ma otwór stozkowy (2b) polozony w czesci walcowej (2c), przy czym stozkowy trzpien (1a) sruby (1) rozszerza sie w kierunku lba (1b) sruby (1), a otwór stozkowy (2b) rozszerza sie w kierunku swobodnego zakonczenia czesci walcowej (2c) tulei (2), zas w stanie zmontowa- nym sruba (1) umieszczona jest w tulei (2) z kolnierzem (2a) tak, ze stozkowy trzpien (1a) sruby (1) osadzony jest otworze stozkowym (2b) tulei (2) z kolnierzem (2a).

2. Zespól wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stozkowy trzpien (1a) sruby(1) polozony jest na cze- sci dlugosci trzpienia (1c) sruby (1).

3. Zespól wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze otwór stozkowy (2b) polozony w czesci walcowej (2c) tulei (2) przechodzi w kierunku kolnierza (2a) w otwór walcowy (2d).

4. Zespól wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze otwór stozkowy (2b) tulei (2) ma dlugosc wynoszaca co najmniej 60% dlugosci calego otworu (2e) tulei (2).

5. Zespól wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stozkowy trzpien (1a) sruby (1) ma dlugosc wyno- szaca od 70% do 130% dlugosci tulei (2) z kolnierzem (2a).

6. Zespól wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze kat nachylenia (a) stozkowego trzpienia (1a) sruby (1) miesci sie w granicach 2 do 9 stopni, a kat nachylenia ( ?) otworu stozkowego (2b) tulei (2) miesci sie w granicach 2 do 9 stopni.

7. Zespól wedlug zastrz. 6, znamienny tym, ze katy nachylenia (a, ?) sa równe.

8. Zespól wedlug zastrz. 6, znamienny tym, ze katy nachylenia (a, ?) sa rózne do 50%.

9. Zespól wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze powierzchnia czolowa (5) kolnierza (2a) tulei (2) jest moletowana.

10. Zespól wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze powierzchnia czolowa kolnierza (2a) tulei (2) jest gladka – pozbawiona moletki.

11. Zespól wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze powierzchnia tulei (2) z kolnierzem (2a) jest ocyno- wana powloka o grubosci 5 do 150 mikrometrów.

12. Zespól wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze powierzchnia tulei (2) z kolnierzem (2a) jest nieocy- nowana.

13. Zespól wedlug zastrz. 12, znamienny tym, ze w zespole polaczeniowym z nieocynowana tuleja (2) z kolnierzem (2a) znajduje sie podkladka (9) aluminiowo-miedziana, która w stanie zmontowa- nym zespolu polaczeniowego umieszczona jest pomiedzy kolnierzem (2a) tulei (2) a koncówka lacznika szynowego (8).

14. Zespól wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze czesc walcowa tulei (2) ma co najmniej jedno wzdluzne naciecie (6).

15. Zespól wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze czesc walcowa tulei (2) jest gladka – pozbawiona wzdluznych naciec (6). PL 71 028 Y1 5 Rysunki PL 71 028 Y1 6 Departament Wydawnictw UPRP PL PL