PL 71 019 Y1 2 Opis wzoru Przedmiotem wzoru uzytkowego jest element wzmacniajacy dziób kadluba jednostki plywajacej, w szczególnosci statku wodnego o plaskodennym kadlubie. Istnieje wiele rodzajów jednostek plywajacych, których podzial moze wynikac ze wzgledu na wy- korzystywane akweny, na zanurzenie, naped czy charakter pracy. Szczególnym przypadkiem sa statki wodne o plaskodennym kadlubie przystosowane do uzytkowania na plytkich akwenach. Sa one szcze- gólnie narazone na ocieranie sie o przeszkody znajdujace sie przy dnie. Obecnie kadluby statków wodnych najczesciej wykonuje sie z tworzyw sztucznych lub ze stali. Kadluby wykonane ze stali charakteryzuja sie duza wytrzymaloscia, a ich konserwacja i naprawa jest stosunkowo latwa ze wzgledu na powszechna dostepnosc stali. Jednak przy wiekszosci napraw ka- dluba, jednostka plywajaca musi zostac przetransportowana do suchego doku, co moze byc problema- tyczne i czasochlonne. Dodatkowo, ze wzgledu na fakt, iz stalowe kadluby maja tendencje do trwalego odksztalcania sie w wyniku uderzen, koniecznosc przeprowadzenia naprawy moze byc czesta szcze- gólnie w przypadku jednostek plywajacych po plytkich wodach, gdzie prawdopodobienstwo zderzenia sie z przeszkoda, w szczególnosci elementem stalym dna (szczególnie w okolicy dziobu statku) jest dosc duze. Przykladowo, amerykanski dokument patentowy US2546955A przedstawia metalowy kadlub lo- dzi, w szczególnosci przeznaczony do szybkich lodzi zapewniajacy bezpieczne i ekonomiczne uzytko- wanie lodzi podczas róznych warunków panujacych na wodzie. Zasadniczo kadlub zawiera jednoele- mentowe arkusze blachy przebiegajace z obu stron od dziobu az do rufy kadluba, które sa laczone na rufie paweza a na dziobie sa zespawane bezposrednio do siebie. Celowym byloby opracowanie elementu wzmacniajacego dziób kadluba jednostki plywajacej w celu miejscowego zwiekszenia jego wytrzymalosci na odksztalcenia. Przedmiotem wzoru uzytkowego jest element wzmacniajacy dziób kadluba jednostki plywajacej, zbudowany z blachy ze stali nierdzewnej, charakteryzujacy sie tym, ze: cala powierzchnia blachy jest pokryta warstwa z poliestru wzmacnianego wlóknem szklanym; a ponadto element wzmacniajacy za- wiera czesc górna w ksztalcie trapezu równoramiennego oraz czesc dolna przylegajaca do krótszej podstawy czesci górnej. Wzdluz osi symetrii blachy czesci górnej znajduje sie przetloczenie, natomiast czesc dolna ma ksztalt dwóch trójkatów krzywoliniowych ostrokatnych, które stanowia wzajemne odbi- cia lustrzane, przy czym podstawy trójkatów stykaja sie wierzcholkami w punkcie lezacym w osi symetrii czesci górnej na jej krótszej podstawie, ramiona zewnetrzne maja ksztalt krzywych wkleslych wzgledem srodka trójkata, a ramiona wewnetrzne maja ksztalt krzywych wypuklych wzgledem srodka trójkata. Przedmiot wzoru uzytkowego zostal przedstawiony na rysunku, na którym: Fig. 1 przedstawia element wzmacniajacy dziób kadluba jednostki plywajacej wedlug wzoru uzyt- kowego, przed przymocowaniem do kadluba; Fig. 2 przedstawia element wzmacniajacy w przekroju poprzecznym A-A; Fig. 3 przedstawia schematycznie element wzmacniajacy nalozony na dziób kadluba, w widoku z przodu; Fig. 4 przedstawia schematycznie element wzmacniajacy nalozony na dziób kadluba, w widoku z boku. Fig. 1 przedstawia element wzmacniajacy 1 dziób kadluba jednostki plywajacej wedlug wzoru uzytkowego, przed przymocowaniem do kadluba. Element wzmacniajacy sklada sie z dwóch warstw 11,12 (zilustrowanych schematycznie na Fig. 2). Pierwsza warstwe 11, przeznaczona jako warstwa zewnetrzna, stanowi wykrój z arkusza stali nierdzew- nej, korzystnie ze stali AISI 316 o grubosci H1 równiej 3 mm. Druga warstwe 12, przeznaczona jako warstwa wewnetrzna, do przylozenia do kadluba, stanowi warstwa absorbujaca drgania 12 wykonana z poliestru wzmacnianego wlóknem szklanym (GRP – Glass-reinforced plastic), korzystnie o grubo- sci H2 równej 5 mm i pokrywa ona cala powierzchnie pierwszej warstwy 11. Przy montazu elementu wzmacniajacego do kadluba, druga warstwa 12 moze zostac wyprofilowana odpowiednio przy krawe- dziach celem ulatwienia przylaczenia pierwszej warstwy 11 do kadluba (przykladowo, przez spawanie). Element wzmacniajacy 1 zawiera czesc górna 2 w ksztalcie trapezu równoramiennego oraz czesc dolna 3 przylegajaca do krótszej podstawy trapezu czesci górnej 2. W osi symetrii warstwy zewnetrz- nej 11 czesci górnej 21 jest uksztaltowane przetloczenie 21, ulatwiajace zagiecie tej czesci w celu na- lozenia na kadlub. PL 71 019 Y1 3 Czesc dolna 3 ma ksztalt dwóch trójkatów krzywoliniowych ostrokatnych 31, 32, przy czym trój- kat 31 stanowi lustrzane odbicie trójkata 32. Trójkaty 31, 32 sa styczne do siebie wierzcholkami w punkcie W na osi symetrii trapezu czesci górnej 2. Ramiona zewnetrzne 312, 322 trójkatów 31, 32 maja ksztalt krzywych wkleslych wzgledem srodka trójkatów 31, 32. Ich krzywizna jest dostosowana do krzywizny bocznej czesci dziobu kadluba, do którego dany element wzmacniajacy 1 jest przeznaczony. Ramiona wewnetrzne 313, 323 trójkatów 31, 32 maja ksztalt krzywych wypuklych wzgledem srodka trójkata 31, 32. Ich krzywizna jest dostosowana do krzywizny krawedzi przedniej dziobu kadluba, do którego dany element wzmacniajacy 1 jest przeznaczony. Po nalozeniu elementu wzmacniajacego 1 na kadlub, ramiona wewnetrzne 313, 323 trójkata 31 i 32 stykaja sie ze soba i pokrywaja sie z krawedzia przednia dziobu kadluba. Wzdluz ramion wewnetrz- nych 313, 323 moga byc uformowane linie giecia 314, 324, ulatwiajace polaczenie ze soba ramion wewnetrznych 313, 323 tak, aby calosc dokladnie przylegala do krawedzi przedniej dziobu kadluba. Fig. 3 i 4 przedstawiaja schematycznie element wzmacniajacy nalozony na dziób kadluba, w wi- doku z przodu. Po nalozeniu elementu wzmacniajacego 1 na kadlub, czesc górna 2 znajduje sie na ob- szarze dziobu powyzej linii wody i jest ona zagieta wzdluz linii giecia 21. Czesc dolna 3 znajduje sie na dolnej czesci kadluba i chroni ona obszar dziobu, który jest szczególnie narazony na uszkodzenia wskutek kolizji z elementami stalymi dna (np. skaly, odpady zalegajace w dnie). Element wzmacnia- jacy mozna polaczyc z kadlubem poprzez spawanie, korzystnie elastycznym drutem spawalniczym. Warstwa absorbujaca drgania 12 przylega do powierzchni kadluba i znajduje sie pomiedzy kadlubem a pierwsza warstwa 11 elementu wzmacniajacego 1. Warstwa absorbujaca drgania 12 zwieksza sku- tecznosc ochrony konstrukcji kadluba, rozpraszajac i absorbujac sile wynikajaca z kolizji kadluba z ele- mentami znajdujacymi sie na powierzchni wody lub na dnie. Element wzmacniajacy wedlug wzoru uzytkowego charakteryzuje sie sztywna konstrukcja, wy- soka odpornoscia na uderzenia, na czynniki chemiczne i korozje, na czynniki pogodowe. Ksztalt ele- mentu wzmacniajacego pozwala na wzmocnienie dziobu jednostki plywajacej (w szczególnosci na zwiekszenie jego wytrzymalosci na uderzenia) w strefie nawodnej i podwodnej przy jednoczesnym optymalnym i ekonomicznym zuzyciu materialów. Zastosowanie elementu wzmacniajacego dziób ka- dluba jest szczególnie pozadane w przypadku jednostek plywajacych o plaskodennej budowie i niskim zanurzeniu, gdyz plywaja one po plytkich akwenach, gdzie prawdopodobienstwo otarcia o dno lub o ele- ment wystajacy z dna jest duze. PL