PL69982Y1 - Śruba do precyzyjnego dokręcania - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wzoru użytkowego jest śruba (10), która umożliwia precyzyjne dokręcanie. Zawiera ona gwintowany trzon (12) i łeb (14), mający wielogarbny profil zewnętrzny, zawierający szereg rozmieszczonych wzdłuż obwodu garbów (16). Każdy garb (16) jest ograniczony przez dwa boki (18) mające przynajmniej część promieniową, zawartą w odpowiedniej płaszczyźnie, przechodzącej przez wzdłużną oś (20) śruby (10) i przez przednią powierzchnię (22), która łączy promieniowo zewnętrzne końce obu boków (18).

Description

Opis wzoru

Przedmiotem wzoru użytkowego jest śruba do precyzyjnego dokręcania. W szczególności, śruba tego typu zawiera gwintowany trzon i łeb, mający wielo-garbny profil zewnętrzny, zawierający szereg naprzemiennych i rozmieszczonych wzdłuż obwodu garbów i zagłębień.

Przykłady śrub tego typu znane są z patentu US 3 584 667. Z opisu EP 1403535 znana jest śruba zawierająca gwintowany trzon i łeb, mający wielogarbny profil zewnętrzny. Każdy garb jest ograniczony przez dwa boki, mające przynajmniej część promieniową zawartą w płaszczyźnie przechodzącej przez wzdłużną oś śruby i przez przednią powierzchnię, która łączy promieniowo zewnętrzne końce dwóch boków. Śruba do precyzyjnego dokręcania, według wzoru, charakteryzuje się tym, że odległość pomiędzy przeciwnymi bokami sześciokąta opisanego wokół śruby, w szczególności wokół garbów lub wokół zagłębień pomiędzy parami sąsiednich garbów, ma wartość w mm równą dowolnej liczbie całkowitej.

Pomiędzy każdą parą sąsiednich garbów jest usytuowane zagłębienie, mające końcową powierzchnię, która ma przynajmniej jedną płaską część i łączy promieniowo wewnętrzne końce zwróconych jeden w stronę drugiego boków sąsiednich garbów.

Narożniki, utworzone w przecięciu każdego boku z przednią powierzchnią i dolną powierzchnią są zaokrąglone.

Dolna powierzchnia jest utworzona z jednej prostej części. Śruba zawiera sześć garbów, równomiernie rozmieszczonych wzdłuż obwodu.

Profile centralnych powierzchni w dowolnej płaszczyźnie prostopadłej do wzdłużnej osi tworzą łuki tego samego obwodu.

Przednie powierzchnie wszystkich garbów leżą na bocznej powierzchni cylindra, mającego oś pokrywającą się z osią wzdłużną. Kątowa amplituda każdego garbu jest w zakresie od 25° do 35°.

Centralna część łba jest wnękowa.

Stosunek odległości pomiędzy przeciwnymi bokami sześciokąta foremnego, opisanego wokół śruby i odległości między końcowymi powierzchniami dwóch średnicowo przeciwnych zagłębień jest w zakresie od 1.40 do 1.10.

Zaletą proponowanego rozwiązania jest to, że śruba według wzoru może być zaciskana do zakresu odkształceń plastycznych przez przyłożenie dużego momentu obrotowego, minimalizując zatem naprężenie zaciskającego klucza maszynowego. Ponadto ciężar samej śruby jest mniejszy i generalnie stanowi ulepszenie znanych śrub. W śrubie według wzoru użytkowego, boki garbów tworzą promieniowe płaszczyzny, które umożliwiają przekazywanie dużego, zaciskającego momentu obrotowego przez narzędzie, mające wnękowy profil komplementarny do zewnętrznego profilu łba. Ze względu na wymianę sił w płaszczyznach promieniowych, która znosi składowe naprężeń w kierunku prostopadłym, uzyskiwane są korzyści z maksymalizacji stosunku przekazywanego momentu obrotowego do wysokości łba, wraz z korzyściami minimalizacji naprężeń w roboczych kluczach (kluczach nasadowych).

Ponieważ przekazywanie siły zaciskającej ma miejsce w płaszczyźnie, a nie liniowo, nacisk kontaktowy między powierzchniami roboczymi (śruby i klucza) może zostać zredukowany. Zapobiega to uszkodzeniu powłoki powierzchni, chroniąc łeb śruby i jego odporność na korozję. Z drugiej strony, o ile zaciskające narzędzie, mające taki specyficzny profil, nie jest zawsze natychmiast i łatwo dostępne, jest również możliwe użycie standardowego narzędzia, takiego jak zwykły klucz sześciokątny, w celu manipulowania śrubą według wzoru, z wynikami, które, chociaż są mniej zadowalające niż uzyskiwane przy użyciu specyficznego narzędzia, są wciąż wystarczające do osiągnięcia granicy sprężystości śruby. W szczególności, wynik ten jest uzyskiwany dlatego, ponieważ dystans między przeciwnymi bokami sześciokąta, opisanego wokół śruby, ma wartość w mm równą liczbie całkowitej. Śruba według wzoru ma ponadto tę zaletę, że ma geometrię, która może być opcjonalnie tworzona przez cykle formowania, które nie wymagają stosowania stożków wytłaczania, co zapewnia redukcję ciężaru i ogólnych wymiarów.

Przedmiot wzoru użytkowego jest opisany na podstawie rysunku na którym, fig. 1 przedstawia widok z boku śruby według niniejszego wzoru, fig. 2 przedstawia przekrój poprzeczny wzdłuż linii ll-ll śruby z fig. 1, zaś fig. 3 przedstawia widok z boku, częściowo w przekroju poprzecznym, innej odmiany śruby według niniejszego wzoru. Śruba 10 do precyzyjnego zaciskania z fig. 1 i 2 zawiera gwintowany trzon 12 i łeb 14, mający wielo-garbny profil zewnętrzny, zawierający szereg rozmieszczonych wzdłuż obwodu garbów 16, w szczególności sześć identycznych garbów, rozmieszczonych w równych odstępach wzdłuż obwodu. Każdy garb 16 jest ograniczony przez dwa boki 18, mające przynajmniej część promieniową, zawartą w odpowiedniej płaszczyźnie, przechodzącej przez wzdłużną oś 20 śruby 10 i przez przednią powierzchnię 22, która łączy promieniowo zewnętrzne końce dwóch boków 18. Przednie powierzchnie 22 wszystkich garbów 16 leżą na bocznej powierzchni cylindra, mającego oś pokrywającą się ze wzdłużną osią 20 śruby 10 w taki sposób, że profile powierzchni 22 tworzą odpowiednie łuki tego samego obwodu 24 w dowolnej płaszczyźnie prostokątnej do wzdłużnej osi 20. Kątowa amplituda a każdego garbu 16 jest korzystnie w zakresie od 25° do 35°. Między każdą parą sąsiednich garbów 16 usytuowane jest odpowiednie zagłębienie 26, mające powierzchnię końcową 28, która ma płaską część i styka się z promieniowo wewnętrznymi końcami skierowanych jeden w stronę drugiego boków 18 sąsiednich garbów 16. W szczególności, każda powierzchnia końcowa 28 jest utworzona przez jedną, w zasadzie prostą część, która jest połączona z końcami boków 18, tworząc zaokrąglone narożniki.

Narożniki utworzone w przecięciu każdego boku 18 z odpowiednią przednią powierzchnią 22 i końcową powierzchnią 28 są zaokrąglone.

Stosunek odległości 30 między przeciwnymi bokami sześciokąta foremnego 33 opisanego wokół śruby 10, w szczególności wokół garbów 16 lub zagłębień 26 i odległości 32 między końcowymi powierzchniami 28 dwóch średnicowo przeciwnych zagłębień, jest korzystnie w zakresie od 1.40 do 1.10, a w szczególności jest równy 1.25. Śruby 10 mogą być zaciskane nie tylko przy użyciu specyficznych narzędzi zaciskających, z których każde ma wnękę, której kształt jest komplementarny do kształtu zewnętrznego profilu łba 14, a zatem umożliwia przenoszenie momentu obrotowego przez powierzchnie promieniowe, ale również przy użyciu zwykłych narzędzi, takich jak sześciokątne klucze nasadowe. W szczególności, jeśli odległość 30 między przeciwnymi bokami opisanego sześciokąta 33 ma wartość wyrażoną w mm równą liczbie całkowitej w zakresie od 6 do 32, odpowiednimi śrubami 10 można manipulować przy pomocy standardowych sześciokątnych kluczy, które mają profil w zasadzie identyczny do profilu opisanego sześciokąta 33 i mogą zatem być przykładane do odpowiedniego łba 14.

Figura 3 przedstawia inną odmianę śruby według wzoru, w której stosowane są oznaczniki identyczne jak na poprzednich figurach i wskazują identyczne lub równoważne części.

Jedyna różnica w stosunku do tego, co zostało przedstawione poprzednio, polega na tym, że centralna część łba 14 śruby 10 jest wnękowa. Powstała wnęka 34 umożliwia zmniejszenie ciężaru struktury śruby 10 bez pogarszania jej właściwości mechanicznych.

Oczywiście zasada rozwiązania wzoru pozostaje taka sama, detale konstrukcji i formy odmiany mogą się zmieniać w szerokich granicach w stosunku do opisanych, które zostały przedstawione wyłącznie przykładowo, bez odchodzenia od zakresu wynalazku, określonego w dołączonych zastrzeżeniach.

Claims (10)

1. Zastrzeżenia ochronne

   1. Śruba (10) do precyzyjnego dokręcania, zawierająca gwintowany trzon (12) i łeb (14), mający wielogarbny profil zewnętrzny, zawierający szereg rozmieszczonych wzdłuż obwodu garbów (16), przy czym każdy garb (16) jest ograniczony przez dwa boki (18), mające przynajmniej część promieniową zawartą w płaszczyźnie przechodzącej przez wzdłużną oś (20) śruby (10) i przez przednią powierzchnię (22), która łączy promieniowo zewnętrzne końce dwóch boków (18), znamienna tym, że odległość (30) pomiędzy przeciwnymi bokami sze-ściokąta (33) opisanego wokół śruby (10), w szczególności wokół garbów (16) lub wokół zagłębień (26) między parami sąsiednich garbów (16), ma wartość w mm równą dowolnej liczbie całkowitej.
2. 2. Śruba (10) według zastrz. 1, znamienna tym, że pomiędzy każdą parą sąsiednich garbów (16) jest usytuowane zagłębienie (26), mające końcową powierzchnię (28), która ma przynajmniej jedną płaską część i łączy promieniowo wewnętrzne końce zwróconych jeden w stronę drugiego boków (18) sąsiednich garbów (16).
3. 3. Śruba (10) według zastrz. 2, znamienna tym, że narożniki, utworzone w przecięciu każdego boku (18) z przednią powierzchnią (22) i dolną powierzchnią (28) są zaokrąglone.
4. 4. Śruba (10) według zastrz. 2 albo 3, znamienna tym, że dolna powierzchnia (28) jest utworzona z jednej prostej części.
5. 5. Śruba (10) według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera sześć garbów (16), równomiernie rozmieszczonych wzdłuż obwodu.
6. 6. Śruba (10) według zastrz. 1, znamienna tym, że profile centralnych powierzchni (22) w dowolnej płaszczyźnie prostopadłej do wzdłużnej osi (20) tworzą łuki tego samego obwodu (24).
7. 7. Śruba (10) według zastrz. 1, znamienna tym, że przednie powierzchnie (22) wszystkich garbów (16) leżą na bocznej powierzchni cylindra, mającego oś pokrywającą się z osią wzdłużną (20).
8. 8. Śruba (10) według zastrz. 2, znamienna tym, że kątowa amplituda każdego garbu (16) jest w zakresie od 25° do 35°.
9. 9. Śruba (10) według zastrz. 1, znamienna tym, że centralna część (34) łba (14) jest wnękowa.
10. 10. Śruba (10) według zastrz. 8, znamienna tym, że stosunek odległości (30) pomiędzy przeciwnymi bokami sześciokąta foremnego (33), opisanego wokół śruby (10) i odległości (32) między końcowymi powierzchniami (28) dwóch średnicowo przeciwnych zagłębień (26) jest w zakresie od 1.40 do 1.10.