PL243348B3 - Umocowanie balisy - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest umocowanie balisy służącej do przekazywania informacji z semaforów do lokomotywy. Umocowanie balisy składające się z prostopadłościennej belki z przytwierdzoną balisą, a belka zamocowana do szyn za pomocą uchwytów szynowych, gdzie jej końce zamocowane są suwliwie o regulowanym rozstawie w kieszeniach uchwytów szynowych utworzonych przez dwie płyty: górną i dolną połączonych ze sobą w sposób rozłączny, charakteryzują się tym, że ma co najmniej dwie belki (1), których górna płaszczyzna znajduje się powyżej dolnej płaszczyzny stopy szyny (10) i pokryte są powłoką o grubości od 0,1 do 10 mm zapewniającą odporność użytego kompozytu na promieniowanie ultrafioletowe występujące w otwartym terenie, do których przytwierdzona jest balisa (2) za pomocą dolnych łączników (3) i górnych łączników (4), gdzie pozycję balisy (2) po zamontowaniu na belkach (1) ustala się poprzez współosiowe pozycjonowanie otworów w belkach (1) i łącznikach (3, 4).

Description

Przedmiotem wynalazku jest umocowanie balisy służącej do przekazywania informacji z semaforów do lokomotywy. Balisy umieszczone są między szynami i wysyłają impulsy elektromagnetyczne do anteny umieszczonej w podwoziu pojazdu.

Znane są konstrukcje umożliwiające instalację pojedynczych balis przy torach w dwojaki sposób. Jeden z nich polega na zamocowaniu balisy za pomocą obejm na środku podkładu kolejowego. W tym rozwiązaniu istnieje konieczność naruszenia struktury tłucznia pod podkładem podczas instalacji, co może niekorzystnie wpływać na prace podkładu podczas przejazdu taboru.

Drugi sposób polega na zamocowaniu belki pomiędzy szynami nad podkładem za pomocą elementów mocujących do sprężyn trzymających szynę po wewnętrznej stronie. W tym mocowaniu uzyskuje się mało sztywne połączenie belki z podkładem/szyną.

Ze zgłoszenia wynalazku oznaczonego numerem P.422700 znane jest umocowanie balisy, które składa się z prostopadłościennej belki, do której przytwierdzona jest balisa, a belka zamocowana jest do szyn za pomocą uchwytów szynowych. Końce prostopadłościennej belki zamocowane są suwliwie o regulowanym rozstawie w kieszeniach uchwytów szynowych utworzonych przez dwie płyty: górną i dolną, połączonych ze sobą w sposób rozłączny.

Górna płyta jest w kształcie litery „C” o prostych kątach, natomiast w środkowej części ma ukształtowaną kieszeń, a boki tworzą dwa ramiona zakończone łapkami, które obejmują szyny.

Dolna płyta jest w kształcie litery „C” o prostych kątach i ma dwa wydłużone ramiona zakończone łapkami, które z drugiej strony obejmują szyny oparte na tych ramionach. Uchwyty szynowe obustronnie mocują belkę do szyn za pomocą śrub.

Według wynalazku umocowanie balisy składające się z prostopadłościennej belki z przytwierdzoną balisą, a belka zamocowana do szyn za pomocą uchwytów szynowych, gdzie jej końce zamocowane są suwliwie o regulowanym rozstawie w kieszeniach uchwytów szynowych utworzonych przez dwie płyty: górną i dolną połączonych ze sobą w sposób rozłączny, przy czym górna płyta jest w kształcie litery „C”, gdzie w środkowej części ma ukształtowaną kieszeń, a boki tworzą dwa ramiona zakończone zagięciami, które obejmują szyny, natomiast dolna płyta jest również w kształcie litery „C” i ma dwa wydłużone ramiona zakończone wycięciami, które z drugiej strony obejmują szyny oparte na tych ramionach, poza tym uchwyty szynowe obustronnie mocują belkę do szyn, według patentu Nr 235179 charakteryzuje się tym, że ma co najmniej dwie belki, których górna płaszczyzna znajduje się powyżej dolnej płaszczyzny stopy szyny i pokryte są powłoką o grubości od 0,1 do 10 mm zapewniającą odporność użytego kompozytu na promieniowanie ultrafioletowe występujące w otwartym terenie, do których przytwierdzona jest balisa za pomocą dolnych i górnych łączników, gdzie pozycję balisy po zamontowaniu na belkach ustala się poprzez współosiowe pozycjonowanie otworów w belkach i łącznikach. W pierwszym zestawie dolne łączniki w przekroju poprzecznym mają kształt dwóch złożonych profili w kształcie litery „C” połączonych ze sobą n a górnych ramionach w połączeniu z górnymi łącznikami w kształcie płaskownika. W drugim zestawie dolne łączniki w przekroju poprzecznym mają kształt dwóch złożonych profili w kształcie litery „L” połączonych ze sobą na górnych ramionach w połączeniu z górnymi łącznikami w przekroju poprzecznym mającymi kształt litery „C”.

Rozwiązanie według wynalazku zapewnia sztywność konstrukcji mocowanej balisy do torów, wykonywanie prac torowych bez konieczności demontażu balis i szybką instalację balisy na torach bez konieczności wykonywania kontroli jej położenia oraz pozwała wykorzystać jedną konstrukcję dla różnych typów szyn. Ponadto istotną zaletą wynalazku jest zachowanie funkcjonalności urządzenia przy uszkodzeniu jednej z belek. Zastosowanie łączników zgodnie z wynalazkiem zdecydowanie zmniejsza naprężenia przenoszone z balisy na belki, a konstrukcja łączników i belek uniemożliwia błędne zamontowanie balisy na belkach.

Przedmiot wynalazku uwidoczniony jest na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia umocowanie balisy w częściowym rozłożeniu w ujęciu aksonometrycznym wyposażone w dwie belki, a fig. 2 przedstawia konstrukcję do umocowania balisy w częściowym rozłożeniu w ujęciu aksonometrycznym, posiadającą trzy belki.

Przykład 1

Konstrukcja do mocowania balisy składa się z dwóch prostopadłościennych belek 1 wykonanych z materiału paramagnetycznego, których górna płaszczyzna znajduje się powyżej dolnej płaszczyzny stopy szyny i pokryte są powłoką o grubości 0,1 mm zapewniającą odporność użytego kompozytu na promieniowanie ultrafioletowe występujące w otwartym terenie. Do belek 1 zamocowana jest balisa 2 za pomocą dolnych łączników 3 w przekroju poprzecznym mających kształt dwóch złożonych profili w kształcie litery „C” połączonych ze sobą na górnych ramionach i górnych łączników 4 w kształcie płaskowników oraz śrub 5 podkładek 6 i nakrętek 7. Łączniki 3 i 4 pozycjonują belki 1 w odpowiedniej odległości względem siebie, a cały zestaw elementów łączących: śruby 5, podkładki 6, nakrętki 7 i łączniki 3 i 4 wykorzystywany jest w przypadku mocowania balisy za pomocą czterech śrub 5. Śruby 5 przewlekane są w tym wykonaniu przez przelotowe otwory w balisie 2, łączniku 4, belce 1 oraz łączniku 3 i skręcane nakrętką 7 z podkładką 6.

Końce belek 1 zamocowane są suwliwie o regulowanym rozstawie w kieszeniach 8 uchwytów szynowych 9 kompensujących pracę szyn 10 podczas przejazdu taboru, które mocują belki 1 do szyn 10 za pomocą śrub 11 i nakrętek regulacyjnych 12 zaciskając się jednocześnie na szynie 10 i belkach 1.

Uchwyty szynowe 9 składają się z dwóch płyt: górnej 13 i dolnej 14. Płyta górna 13 jest w kształcie litery „C”, natomiast w środkowej części ma ukształtowaną kieszeń 8 w kształcie prostopadłościanu, a boki tworzą dwa ramiona 15 zakończone zagięciami 16, które obejmują szyny 10. Płyta dolna 14 jest w kształcie litery „C” i ma dwa wydłużone ramiona 17 zakończone wycięciami 18, które z drugiej strony obejmują szyny 10 oparte na ramionach 17.

Uchwyty szynowe 9 obejmują obustronnie szyny 10 płytami: górną 13 oraz dolną 14, utrzymując belki 1 z balisą 2 w ściśle określonym miejscu toru.

Przez śruby 11 zapewniony jest stały docisk wycięć 18 i dolnej płyty 14 do szyny 10, dzięki czemu bez względu na przemieszczenia szyny 10 podczas przejazdu składu, balisa 2 jest zamocowana stabilnie do szyny 10.

Druga funkcja śrub 11 to dynamiczna reakcja na przemieszczenie szyn 10 i zapewnienie stałego docisku płyty górnej 13 do dolnej płyty 14 i tym samym zapewnienie stałych warunków trzymania belek 1 z jednoczesnym umożliwieniem przemieszczenia belek 1 w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku pracy szyn 10 w czasie przejazdu taboru lub w czasie zmian temperatury. Przemieszczenie belek 1 i tym samym balisy 2 w innych kierunkach jest zablokowane konstrukcyjnie.

Elementy stalowe umocowania balisy, takie jak: uchwyty szynowe 9, łączniki 4 i 5 pozycjonujące belki 1 w odpowiedniej odległości względem siebie wykonane są ze stali odpornej na korozję lub w przypadku stali węglowej pokryte powłoką zapewniającą odporność korozyjną.

Przykład 2

Konstrukcja do mocowania balisy składa się z trzech prostopadłościennych belek 1 wykonanych z materiału paramagnetycznego, których górna płaszczyzna znajduje się powyżej dolnej płaszczyzny stopy szyny i pokryte są powłoką o grubości 6 mm zapewniającą odporność użytego kompozytu na promieniowanie ultrafioletowe występujące w otwartym terenie. Do belek 1 zamocowana jest balisa 2 za pomocą dolnych łączników 19 o przekroju poprzecznym mających kształt dwóch złożonych profili w kształcie litery „L” połączonych ze sobą na górnych ramionach i górnych łączników 20 o przekroju poprzecznym mającym kształt litery „C” oraz śrub 21 podkładek 22 i nakrętek 23. W przypadku mocowania balisy 2 z wykorzystaniem dwóch śrub, balisa 2 mocowana jest do belek 1 za pomocą co najmniej dwóch ułożonych prostopadle do belek 1 zestawów łączących złożonych ze śrub 21, podkładek 22, nakrętek 23 oraz łączników 19 i 20 z kołkiem ustalającym 24 pozycjonujących belki 1 w odpowiedniej odległości względem siebie. W tym wykonaniu śruby 21 przewlekane są przez balisę 2 i łączniki 19 i 20. Położenie łącznika 19 ustalone jest za pomocą umieszczenia kołka 24 w otworze belki 1. Mocowanie belek 1 do szyn 10 jest analogiczne jak w przykładzie 1.

Claims (3)

1. Umocowanie balisy składające się z prostopadłościennej belki z przytwierdzoną balisą, a belka zamocowana do szyn za pomocą uchwytów szynowych, gdzie jej końce zamocowane są suwliwie o regulowanym rozstawie w kieszeniach uchwytów szynowych utworzonych przez dwie płyty: górną i dolną połączonych ze sobą w sposób rozłączny, przy czym górna płyta jest w kształcie litery „C”, gdzie w środkowej części, ma ukształtowaną kieszeń, a boki tworzą dwa ramiona zakończone zagięciami, które obejmują szyny, natomiast dolna płyta jest również w kształcie litery „C” i ma dwa wydłużone ramiona zakończone wycięciami, które z drugiej strony obejmują szyny oparte na tych ramionach, poza tym uchwyty szynowe obustronnie mocują belkę do szyn, według patentu Nr 235179, znamienne tym, że ma co najmniej dwie belki (1), których górna płaszczyzna znajduje się powyżej dolnej płaszczyzny stopy szyny (10) i pokryte są powłoką o grubości od 0,1 do 10 mm zapewniającą odporność użytego kompozytu na promieniowanie ultrafioletowe występujące w otwartym terenie, do których przytwierdzona jest balisa (2) za pomocą dolnych łączników (3,19) i górnych łączników (4, 20), gdzie pozycję balisy (2) po zamontowaniu na belkach (1) ustala się poprzez współosiowe pozycjonowanie otworów w belkach (1) i łącznikach (3, 4, 19, 20).

2. Umocowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że stosuje się zestawy dolnych łączników (3), o przekroju poprzecznym złożonym z dwóch profili w kształcie litery „C” połączonych ze sobą na górnych ramionach łącznie z górnymi łącznikami (4) w kształcie płaskowników.

3. Umocowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że stosuje się zestawy dolnych łączników (19), o przekroju poprzecznym złożonym z dwóch profili w kształcie litery „L” połączonych ze sobą na górnych ramionach łącznie z górnymi łącznikami (20) o przekroju poprzecznym w kształcie litery „C”.