PL243329B1 - Sposób wytwarzania biodegradowalnego materiału na bazie skórek banana - Google Patents

Abstract

Przedmiotem rozwiązania według wynalazku jest sposób wytwarzania biodegradowalnego materiału na bazie skórek owoców, zwłaszcza banana, przeznaczony do wytwarzania pojemników i opakowań biodegradowalnych. Sposób w którym w pierwszej kolejności skórki banana mieli się i miksuje z wodą w stosunku procentowym 25 - 75% wody i 75 - 25% skórek banana, aż do uzyskania gładkiej jednolitej masy, następnie masę rozprowadza się na powierzchni formy z tworzywa sztucznego do uzyskania warstwy o grubości 2 - 5 mm, a następnie suszy się w temperaturze 25 - 75 stopni, przez 15 - 120 min.

Description

Przedmiotem rozwiązania według wynalazku jest sposób wytwarzania biodegradowalnego materiału na bazie skórek owoców, zwłaszcza skórek banana, przeznaczony do wytwarzania pojemników i opakowań biodegradowalnych.

Z opisu patentowego PL 171872, znany jest biodegradowalny materiał, który zawiera 30-85% wagowych biodegradowalnego tworzywa syntetycznego na osnowie polisacharydu, 15-70% wagowych rodzimej skrobi lub niemodyfikowanej celulozy oraz ewentualnie zwykłe substancje pomocnicze. Sposób polega na tym, że biodegradowalne tworzywo syntetyczne stapia się w zakresie temperatur od temperatury topnienia tego tworzywa syntetycznego aż do 240°C, równocześnie lub następnie dodaje się skrobię bądź niemodyfikowaną celulozę, przy czym zawartość wody w skrobi nie przewyższa 20%, mieszaninę tę granuluje się i następnie na znanej drodze kształtuje się granulat, albo biodegradowalne tworzywo syntetyczne rozpuszcza się w rozpuszczalniku, który nie może rozpuszczać skrobi, następnie do tego roztworu dodaje się skrobię i otrzymany organozol kształtuje się na znanej drodze.

W opisie patentowym PL 207974 opisany jest biodegradowalny wielowarstwowy materiał opakowaniowy, składający się z papieru i powłoki polimerowej ulegający hydrolizie w warunkach repulpacji makulatury znamienny tym, że powłoka polimerowa zawiera mieszaninę polimerów: (w stosunku wagowym) 1,0% do 90,0% syntetycznego, amorficznego analogu naturalnego biopoliestru - poli[(R,S)-3-hydroksykwasu masłowego] (a-PHB), 5,0% do 95,0% polilaktydu i/lub jego kopolimerów, 5,0% do 10,0% kopolimeru kwasów terefitalowego, adypinowego i butanodiolu, przy czym jako syntetyczny amorficzny analog naturalnego biopoliestru zawiera poli[(R,S)-3-hydroksykwas masłowy] (a-PHB) otrzymany na drodze anionowej polimeryzacji (R,S)-3-hydroksymaślanu w obecności soli tetrabutyloamoniowych lub odpowiednich wodorotlenków.

W międzynarodowym zgłoszeniu opisu patentowego WO9703121 opisano kompozycje polimerowe zawierające skrobię lub komponenty skrobio-pochodne, a w szczególności wzbogacone w amylozę, zawierające także biodegradowalne poliestry alifatyczne, w tym polilaktyd oraz biodegradowalny materiał włóknisty (pulpa celulozowa) o bardzo dobrych właściwościach mechanicznych i bardzo dobrej odporności na wodę. Niedogodnością takiego rozwiązania może być zaburzenie mikrostruktury kompozycji oraz jej trudne przetwarzanie, gdyż włóknista celuloza jest sama w sobie trudno przetwarzalna i ma tendencje do agregacji.

W opisie patentowym PL 214329B1 opisano biodegradowalne kompozycje polimerowe zawierające skrobię termoplastyczną ziemniaczaną lub kukurydzianą (skrobia uplastyczniona korzystnie gliceryną) i mieszaninę polilaktydu i polilaktydu szczepionego bezwodnikiem maleinowym oraz składniki kompatybilizujące (korzystnie gluten). Kompozycje opisane w wynalazku, dzięki zastosowaniu do ich otrzymania szczepionego bezwodnikiem maleinowym polilaktydu oraz dodatków kompatybilizujących (glutenu) charakteryzują się korzystnym zespołem właściwości wytrzymałościowych, dobrą elastycznością oraz udarnością, co w tego rodzajach kompozycji jest trudne do osiągnięcia. Ponadto, kompozycje otrzymane sposobem według wynalazku charakteryzują się wysoką podatnością na biodegradację oraz homogenicznością struktury, stabilnością kształtu w warunkach aplikacji, a także w podwyższonej temperaturze i warunkach podwyższonej wilgotności. Z kompozycji, według autorów wynalazku, wytwarzać można wyroby metodą wtrysku, wytłaczania i formowania przetłoczonego, przeznaczone na i elementy urządzeń gospodarstwa domowego, cateringu i artykułów biurowych. Niedogodnością opisywanego rozwiązania jest użycie w roli środka pomocniczego (kompatybilizującego) glutenu, który jako białko może częściowo ulegać rozkładowi w warunkach temperaturowych procesu otrzymywania kompozycji opisanych w wynalazku.

Przedmiotem zgłoszenia jest sposób wytwarzania materiału wykonanego ze skórek bananów, w którym skórki mieli się na gładką jednolitą masę, a następnie miksuje się z wodą, kolejno powstałą masę rozprowadza się korzystnie na powierzchni formy z tworzywa sztucznego (PP), a następnie materiał suszy się korzystnie w zamkniętej suszarce o odpowiednio dobranej temperaturze i czasie. Grubość uzyskanej płaszczyzny lub/i bryły obiektu wykonanego z masy ze skórek banana zależy od ilości masy wyjściowej.

Sposób wytwarzania biodegradowalnego materiału na bazie skórek banana, w którym w pierwszej kolejności skórki banana mieli się i miksuje z wodą w stosunku procentowym 25-75% wody i 75-25% skórek banana, aż do uzyskania gładkiej jednolitej masy, następnie masę rozprowadza się na powierzchni formy z tworzywa sztucznego do uzyskania warstwy o grubości 2-5 mm, a następnie powstałą masę suszy się w temperaturze 25-75 stopni, przez 15120 min.

Zastosowanie materiału wg wynalazku to zwłaszcza wszelkiego rodzaju opakowania spożywcze i pojemniki zwłaszcza na rośliny.

Materiał stanowi alternatywę dla plastiku powszechnie stosowanego do wyrobu pojemników i opakowań. Ponadto produkcja materiału nie wymaga dodawania do masy szkodliwych dla środowiska dodatków. Jest on również w pełni ekologiczny i biodegradowalny, a związki mineralne w nim zawarte mogą być pożywką dla rozwoju roślin.

Sposób wytwarzania biodegradowalnego materiału na bazie skórek banana przedstawiono bliżej w przykładach wykonania

P rzykład 1.

W pierwszej kolejności za pomocą ostrego narzędzia dokonuje się wstępnego rozdrobnienia skórek banana. Następnie skórki mieli się na gładką jednolitą masę, a następnie miksuje się z wodą na gładką jednolitą masę w proporcji 25% wody i 75% skórek banana. Kolejno powstałą masę rozprowadza się wewnątrz formy z tworzywa sztucznego (PP), tworząc powierzchnie o grubości 5 mm, kolejno formę umieszcza się w suszarce i suszy się w temperaturze 25 stopni przez 120 min. Po wysuszeniu odstawia się formę do wystygnięcia i uzyskany pojemnik z masy bananowej wyciąga z formy.

Przykład 2.

W pierwszej kolejności za pomocą ostrego narzędzia dokonuje się wstępnego rozdrobnienia skórek banana. Następnie skórki mieli się, miksuje się z wodą na gładką jednolitą masę w proporcji 75% wody i 25% skórek banana. Kolejno powstałą masę rozprowadza się na powierzchni o wymiarach 50 χ 50 cm z tworzywa sztucznego (PP) tworząc warstwę o grubości 2 mm, kolejno formę umieszcza się w suszarce i suszy się w temperaturze 75 stopni przez 25 min. Po wysuszeniu odstawia się formę do wystygnięcia i uzyskaną płaszczyznę z masy bananowej zdejmuje z płaskiej płaszczyzny.

Claims (1)

1. Sposób wytwarzania biodegradowalnego materiału na bazie skórek banana, znamienny tym, że w pierwszej kolejności skórki banana mieli się i miksuje z wodą w stosunku procentowym 25-75% wody i 75-25% skórek banana, aż do uzyskania gładkiej jednolitej masy, następnie masę rozprowadza się na powierzchni formy z tworzywa sztucznego do uzyskania warstwy o grubości 2-5 mm, a następnie suszy się w temperaturze 25-75 stopni, przez 15-20 mm.