PL241856B1 - Zwrotnica kolejowa z pomocniczymi zamknięciami iglic - Google Patents

Abstract

Zwrotnica kolejowa z pomocniczymi zamknięciami (B, C, D) iglic (1), mająca napędowe urządzenie (A) z regulowanym dociskiem sprężystym, sprzęgnięte mechanicznie poprzez trójramienne dźwignie przestawcze, podwójne sprzęgające pręty i łączniki z pomocniczymi zamknięciami (B, C, D) iglic (1), które to dźwignie mają po dwa ramiona o stałej długości, połączone przegubowo z podwójnymi sprzęgającymi prętami, a ponadto mają trzecie ramię o regulowanej, połączone przegubowo z łącznikiem, przy czym jeden z łączników, przyłączony do jednej z dźwigni, jest sprzęgnięty poprzez napędowy drążek z napędowym urządzeniem (A), zaś pozostałe łączniki, przyłączone do pozostałych dźwigni, są sprzęgnięte z iglicowymi drążkami pomocniczych zamknięć (B, C, D) zwrotnicy, charakteryzuje się tym, że napędowe urządzenie (A) zawiera zamknięcie nastawcze z regulowanym dociskiem sprężystym, przytwierdzone do podrozjazdnic (8), między oporowymi szynami (7), zaś jego nastawcze pręty są połączone przegubowo z iglicami (1) za pośrednictwem sztywnych uchwytów, w postaci nakładek, przytwierdzonych do iglic (1) od strony ostrzy, a jednocześnie do uchwytów jest przegubowo przymocowany napędowy drążek, który poprzez łącznik jest sprzęgnięty z dźwignią przestawczą pierwszego zespołu dźwigniowego (6a), napędzającą w pozostałych zespołach dźwigniowych (6b, 6c, 6d) dźwignie przestawcze zamknięć pomocniczych (B, C, D) za pośrednictwem par sprzęgających prętów. Łącznik, sprzęgający napędowy drążek z dźwignią przestawczą pierwszego zespołu dźwigniowego (6a), jak i łączniki, sprzęgające dźwignie przestawcze pozostałych zespołów dźwigniowych (6b, 6c, 6d) z iglicowymi drążkami pomocniczych zamknięć (B, C, D), mają regulowaną długość i są utworzone z dwóch elementów dociskanych do siebie śrubami, przy czym powierzchnie styku tych elementów zawierają zęby ustalające. Ponadto sprzęgające pręty, napędowy drążek i iglicowe drążki są wyposażone w rzymskie śruby do regulowania ich długości, a iglicowe drążki zamknięć pomocniczych pierwszego (B) i drugiego (C), zawierają elementy sprężyste.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zwrotnica kolejowa z pomocniczymi zamknięciami iglic, wyposażona w urządzenie napędowe do przestawiania iglic oraz przynajmniej jedno pomocnicze zamknięcie sprzęgnięte mechanicznie z urządzeniem napędowym przestawiającym iglice.

Z literatury oraz praktyki znane są zwrotnice kolejowe, które oprócz zamknięcia głównego - połączonego z napędem zwrotnicy mają także pomocnicze (pośrednie) zamknięcia iglic, mechanicznie sprzężone i uruchamiane przez napęd zwrotnicy za pośrednictwem prętów sprzęgających, usytuowanych wzdłuż szyn oporowych.

Przykładowo, w opisie patentowym US 1989128 ujawniono układ sterujący zwrotnicą kolejową, która ma zamknięcie główne oraz jedno zamknięcie pomocnicze, usytuowane pomiędzy zamknięciem głównym a osadami iglic. Mechanizm napędu tej zwrotnicy jest przymocowany do podrozjazdnic po zewnętrznej stronie toru. Ruchome ramię robocze mechanizmu napędu jest połączone przegubowo z końcem pręta napędowego, przestawiającego sprężysty łącznik iglicowy zamknięcia głównego.

Ponadto znany mechanizm napędu zwrotnicy ma tłok, którego gwintowany koniec jest, w dający się regulować sposób, połączony gwintowaną złączką z końcem pręta sprzęgającego, podczas gdy drugi koniec tego pręta jest przegubowo połączony z dłuższym ramieniem kątowej dźwigni zamknięcia pomocniczego. Kątowa dźwignia jest wychylnie zamocowana w podporze, usytuowanej po zewnętrznej stronie toru, zaś krótsze ramię dźwigni jest przegubowo połączone z jednym końcem pręta sterującego zamknięciem pomocniczym, przy czym drugi koniec pręta sterującego jest za pomocą typowego gwintowego złącza sprzęgnięty z typowym uchem środkowym iglicowego drążka, przymocowanego w obrębie zamknięcia pomocniczego do iglic obu półzwrotnic. Wspomniany iglicowy drążek, stanowiący element wykonawczy zamknięcia pomocniczego, może być zlokalizowany w dowolnym miejscu zwrotnicy, a korzystnie w okolicy połowy odległości pomiędzy osadami a ostrzami iglic. Podpora kątowej dźwigni jest przymocowania zarówno do płyty ustalającej rozstaw szyn oporowych jak i do podrozjazdnicy, tak aby zapobiec powstawaniu luzów pomiędzy elementami.

Podobnej konstrukcji rozwiązania, mające dwa lub większą ilość zamknięć pomocniczych, sterowanych pojedynczymi prętami sprzęgającymi, prowadzonymi po zewnętrznej stronie toru i sprzęgniętymi z napędem zwrotnicy oraz z kątowymi dźwigniami zamknięć pomocniczych - znane są np. z opisów DE 69610238, FR 2974052, FR 2974053, US 5730395.

Z kolei w opisie zgłoszenia patentowego GB 2379311 przedstawiono na fig. 1 zwrotnicę kolejową należącą do stanu techniki, która ma podwójne pręty sprzęgające i zespół zamknięcia pomocniczego iglic.

Zwrotnica ta jest wyposażona w napęd używany do przestawiania iglic. Napęd jest zamocowany po zewnętrznej stronie toru, na płycie przymocowanej do końców wydłużonych podrozjazdnic. Napęd przestawia połączony z nim pręt napędowy, który z kolei jest przyłączony do drążka nastawczego. Drążek nastawczy jest utworzony przez parę półdrążków (cięgieł), połączonych ze sobą końcami i rozciągających się pomiędzy iglicami oraz łączących je ze sobą od strony ostrzy. Pręt napędowy jest sprzęgnięty, z zachowaniem poosiowego luzu, z typowym uchem środkowym drążka nastawczego za pomocą gwintowego złącza, umożliwiającego przesuwanie się pręta napędowego względem ucha na zadanym odcinku, zanim ucho zostanie przez pręt napędowy zaangażowane do poruszenia drążka nastawczego. Jak pokazano na fig. 2 tego zgłoszenia patentowego, wyżej wspomniany, zadany odcinek może być regulowany poprzez zmianę położenia nakrętek, które są nakręcone na, gwintowaną część napędowego pręta.

Zwrotnica ujawniona w opisie zgłoszenia patentowego GB 2379311 może także zawierać dodatkowe elementy, jak przykładowo pręty detekcyjne (kontrolery), zamykające itp., których nie pokazano na fig. 1 aby nie utrudniać rozumienia rysunku.

Dla osiągnięcia skoordynowanego ruchu między ostrzem i tyłem iglic zwrotnicy, rozciągnięto dwa pręty sprzęgające wzdłuż zewnętrznej strony szyny oporowej, po stronie toru przeciwległej względem napędu zwrotnicy. Ponadto dla koordynacji przemieszczania się iglic z jednego skrajnego położenia w położenie przeciwne, jeden lub więcej biernych ściągów iglicowych, sprzęgających ze sobą iglice, rozciągnięto równolegle do drążka nastawczego i do drążka iglicowego zamknięcia pomocniczego.

W celu przeniesienia ruchu napędowego z drążka nastawczego na drążek iglicowy zamknięcia pomocniczego, zastosowano pręt łącznikowy, którego jeden koniec jest połączony z drążkiem nastawczym, a drugi koniec jest przegubowo przyłączony do pierwszego ramienia trójramiennej dźwigni przestawczej o kształcie litery T. Dźwignia ta jest wychylnie osadzona na swej podstawie w formie płyty,

PL 241 856 B1 usytuowanej po zewnętrznej stronie szyny oporowej i przytwierdzonej do podrozjazdnic. Drugie i trzecie ramię dźwigni przestawczej jest przegubowo połączone z parą prętów sprzęgających o regulowanej długości, biegnących wzdłuż szyny oporowej.

Z kolei, w obrębie zamknięcia pomocniczego, usytuowanego od strony osady iglic, zastosowano drugi pręt łącznikowy, którego jeden koniec jest połączony z typowym uchem środkowym drążka iglicowego zaniknięcia pomocniczego, a drugi koniec jest przyłączony przegubowo do pierwszego ramienia drugiej dźwigni przestawczej, o kształcie litery T. Druga dźwignia jest wychylnie osadzona na swej podstawie w formie płyty, usytuowanej po zewnętrznej stronie szyny oporowej i przytwierdzonej do podrozjazdnic. Drugie i trzecie ramię drugiej dźwigni przestawczej jest przegubowo połączone z drugimi końcami pary wspomnianych prętów sprzęgających, biegnących wzdłuż szyny oporowej, których pierwsze końce są połączone z drugim i trzecim ramieniem pierwszej dźwigni przestawczej.

Gdy pierwszy pręt łącznikowy, połączony z drążkiem nastawczym, wymusza obrót pierwszego ramienia pierwszej dźwigni przestawczej względem punktu ułożyskowania tej dźwigni, pozostałe dwa jej ramiona wymuszają osiowe przemieszczanie się prętów sprzęgających w kierunkach przeciwnych.

Ponieważ pręty sprzęgające są przegubowo połączone swymi drugimi końcami z dwoma ramionami takiej samej drugiej dźwigni przestawczej, jak ta z którą są połączone ich pierwsze końce, to ruch prętów sprzęgających wymusza obrót drugiej dźwigni. Z kolei obrót drugiej dźwigni wymusza przemieszczenie się drugiego pręta łącznikowego, który jest jednym końcem przegubowo połączony z jej ra mieniem. Drugi koniec drugiego pręta łącznikowego jest przyłączony, z zachowaniem poosiowego luzu, do typowego ucha środkowego drążka iglicowego zamknięcia pomocniczego, w taki sam sposób, jak to opisano powyżej w przypadku pręta napędowego i drążka nastawczego, i przenosi ruch prętów sprzęgających na iglice zwrotnicy poprzez wspomniany drążek iglicowy, będący elementem wykonawczym zamknięcia pomocniczego.

Ponadto, w opisie zgłoszenia patentowego GB 2379311 ujawniono zwrotnicę kolejową z zamknięciem pomocniczym, sprzęgniętym mechanicznie z zamknięciem głównym za pomocą dającego się obracać, sprzęgającego wału, zaopatrzonego na obu końcach w korby i osadzonego obrotowo w oprawach, przytwierdzonych do podrozjazdnic po zewnętrznej stronie toru.

Zwrotnica jest wyposażona w urządzenie napędowe, przytwierdzone do podrozjazdnic po tej samej zewnętrznej stronie toru, po której usytuowany jest sprzęgający wał. Urządzenie napędowe ma pręt napędowy i pręt kontrolny. Napędowy pręt jest przyłączony do sztywnego drążka przestawczego, który za pośrednictwem nakładek usztywniających ostrza iglic jest przymocowany do obu iglic, sprzęgając je ze sobą. Ponadto do wspomnianych nakładek jest również przymocowany sztywny drążek napędowy, usytuowany równolegle do drążka nastawczego i dodatkowo sprzęgający iglice ze sobą. Drążek napędowy jest za pośrednictwem pręta łącznikowego połączony przegubowo z pierwszą korbą, usytuowaną na pierwszym końcu sprzęgającego wału oraz z prętem kontrolnym urządzenia napędowego. Natomiast draga korba, usytuowana na drugim końcu sprzęgającego wału, jest sprzęgnięta, za pośrednictwem połączonego z nią przegubowo drugiego pręta łącznikowego, z drążkiem iglicowym zamknięcia pomocniczego. Przestawienie iglic przez urządzenie napędowe powoduje ruch poosiowy drążka napędowego i połączonego z nim pierwszego pręta łącznikowego. Ruch ten, za pośrednictwem pierwszej korby jest przekształcany w ruch obrotowy sprzęgającego wału, a ten z kolei za pośrednictwem drugiej korby i drugiego pręta łącznikowego wymusza ruch poosiowy drążka iglicowego zamknięcia pomocniczego.

Z praktyki budownictwa kolejowego oraz prezentacji autorstwa Kapil Singh Dhaneria „A Comparative Study of Vossloh-Cogifer & Voest Alpine Modem High Speed Turnout’, IRCON International Limited, SGEDT Malaysia, 2015, slajd nr 17, dostępnej pod adresem internetowym: https://www.slides- hare.net/kapilsinghDhaneria/comparative-study-voestalpine-and-vosslohcigifer-fmal-verl, znane jest rozwiązanie firmy Vossloh-Cogifer o nazwie „Central Roding Device”, dotyczące konstrukcji zwrotnicy kolejowej o wielopunktowym mechanicznym sprzężeniu pomocniczych zamknięć iglic, w której zastosowano zamknięcie nastawcze (główne), sprzęgnięte z napędem przestawiającym iglice oraz pomocnicze zamknięcia, przestawiane przez podwójne pręty sprzęgające, ułożone wewnątrz toru między szynami oporowymi. Pręty sprzęgające są usytuowane parami pomiędzy poszczególnymi zamknię ciami, łącząc szeregowo zamknięcie główne z kolejnymi zamknięciami pomocniczymi za pośrednictwem trójramiennych dźwigni przestawczych, o kształcie zbliżonym do kształtu litery „T”, osadzonych wychylnie na ich podstawach w formie płyt, przytwierdzonych do podrozjazdnic między szynami oporowymi oraz za pośrednictwem łączników, usytuowanych pomiędzy trójramiennymi dźwigniami, a iglicowymi drążkami zamknięć pomocniczych.

PL 241 856 B1

Pierwsza para sprzęgających prętów połączona jest ich pierwszymi końcami, poprzez pierwszą trójramienną dźwignię przestawczą oraz poprzez przegubowo ułożyskowany łącznik, ze sztywnym napędowym drążkiem o regulowanej długości, który to napędowy drążek jest sprzęgnięty poprzez napędowy pręt z napędem iglic zwrotnicy, przymocowanym do podrozjazdnic po zewnętrznej stronie toru. Pierwsza dźwignia przestawcza jest wychylnie osadzona na podstawie w formie płyty, która jest przytwierdzona pomiędzy szynami oporowymi do podrozjazdnicy w obrębie zamknięcia głównego.

Do dwóch ramion pierwszej dźwigni przestawczej, mających stalą długość, są przegubowo zamocowane pierwsze końce pierwszej pary sprzęgających prętów, zaś trzecie ramię pierwszej dźwigni przestawczej, mające regulowaną długość, jest przegubowo przyłączone do jednego końca wspomnianego łącznika, którego drugi koniec jest z kolei połączony przegubowo z uchem napędowego drążka. Natomiast drugie końce pierwszej pary sprzęgających prętów są połączone przegubowo z końcami dwóch ramion, o stałej długości, drugiej trójramiennej dźwigni przestawczej, osadzonej wychylnie na swej podstawie w formie płyty, przytwierdzonej pomiędzy szynami oporowymi do podrozjazdnicy w obrębie pierwszego pomocniczego zamknięcia iglic. Do trzeciego ramienia, o regulowanej długości, drugiej dźwigni przestawczej jest z kolei przyłączony przegubowo jeden koniec drugiego łącznika, a drugi koniec drugiego łącznika jest połączony przegubowo z uchem sztywnego drążka iglicowego o regulowanej długości, zamocowanego do obu iglic w obrębie pierwszego pomocniczego zamknięcia.

Ponadto z dwoma ramionami, o stałej długości, drugiej dźwigni przestawczej pierwszego pomocniczego zamknięcia, są przegubowo połączone pierwsze końce drugiej pary sprzęgających prętów, przy czym pierwsze końce drugiej pary sprzęgających prętów są połączone ze wspomnianymi ramionami drugiej dźwigni przestawczej, tak, iż przeguby pierwszych końców drugiej pary sprzęgających prętów są zamocowane na ramionach drugiej przestawczej dźwigni bliżej jej osi obrotu, od przegubów drugich końców pierwszej pary sprzęgających prętów, co jest zrozumiałe i wynika ze stopniowego zmniejszania się skoku iglic w kierunku od ich ostrzy ku osadom.

Z kolei, drugie końce drugiej pary sprzęgających prętów są połączone przegubowo z końcami dwóch ramion, o stałej długości, trzeciej trójramiennej dźwigni przestawczej, osadzonej wychylnie na swej podstawie w formie płyty, przytwierdzonej pomiędzy szynami oporowymi do podrozjazdnicy w obrębie drugiego pomocniczego zamknięcia, zaś do trzeciego ramienia, o regulowanej długości, trzeciej dźwigni przestawczej jest przegubowo przyłączony trzeci łącznik, który tak jak już to opisano powyżej, jest drugim swym końcem połączony przegubowo z uchem sztywnego drążka iglicowego o regulowanej długości, zamocowanego do obu iglic w obrębie drugiego pomocniczego zamknięcia.

Drugie pomocnicze zamknięcie może być usytuowane w pobliżu osad iglic i wówczas będzie stanowić ono końcowe zamknięcie zwrotnicy.

W przypadku konieczności skonstruowania zwrotnicy o relatywnie dużej długości, opisane powyżej rozwiązanie firmy Vossloh-Cogifer pozwala, w razie takiej potrzeby, zastosować w zwrotnicy więcej niż dwa pomocnicze zamknięcia iglic, które to zamknięcia rozmieszczone są wówczas, w zbliżonych do siebie odległościach, pomiędzy zamknięciem głównym i osadami iglic tak, by w takiej zwrotnicy przykładowo trzecie zamknięcie pomocnicze było zamknięciem końcowym. Zrozumiałym jest, że w takim przykładowym przypadku, do dwóch ramion, o stałej długości, trzeciej trójramiennej dźwigni przestawczej, przyłączone będą pierwsze końce trzeciej pary sprzęgających prętów tak, jak to opisano powyżej w przypadku drugiej dźwigni przestawczej, natomiast drugie końce trzeciej pary sprzęgających prętów - będą wtedy połączone przegubowo z dwoma ramionami, o stałej długości, czwartej trójramiennej dźwigni przestawczej, tak samo jak to opisano powyżej w przypadku gdy trzecia dźwignia przestawcza jest dźwignią końcowego zamknięcia zwolnicy. Zrozumiale jest również, że trzecie ramię, o regulowanej długości, czwartej dźwigni przestawczej musi być w takiej sytuacji połączone przegubowo poprzez czwarty łącznik z uchem iglicowego drążka, usytuowanego w obrębie trzeciego pomocniczego zamknięcia, w taki sam sposób jak to opisano powyżej w przypadku drugiej i trzeciej dźwigni przestawczej.

W przedstawionym powyżej znanym rozwiązaniu firmy Vossloh-Cogifer, dla zapewnienia prawidłowych warunków dolegania iglic do szyn oporowych oraz poprawnego ich przestawiania przez napęd z jednej skrajnej pozycji w drugą, przewidziano możliwość korekty rozstawu iglic zwrotnicy poprzez regulację długości sztywnych drążków iglicowych zamknięć pomocniczych i regulację długości napędowego drążka zamknięcia głównego oraz korektę warunków współdziałania elementów konstrukcji wielopunktowego mechanicznego sprzężenia pomocniczych zamknięć iglic na drodze zmian długości poszczególnych prętów sprzęgających zamknięcie główne z pomocniczymi zamknięciami iglic, co pozwala uzyskać symetrię otwarć na obu półzwrotnicach.

PL 241 856 B1

Przewidziano także możliwość regulacji dolegania iglic do opornic w obu skrajnych położe niach za pomocą zmiany długości tych ramion dźwigni przestawczych, do których są przegubowo przyłączone łączniki. Skutkuje to zmianą skoku drążków iglicowych zamknięć pomocniczych oraz zmianą siły docisku wywieranej na iglice przez te drążki.

Regulację długości sztywnych drążków iglicowych zamknięć pomocniczych i długości napędowego drążka zamknięcia głównego zrealizowano w opisanym wyżej znanym rozwiązaniu przez to, że drążki iglicowe i drążek napędowy mają jeden z półdrążków (cięgieł) o osiowo nagwintowan ym otworze, w który wkręcony jest nagwintowany koniec drugiego półdrążka (cięgła), przy czym oba półdrążki mają na przeciwległych końcach przegubowo zamocowane widełki z otworem dla sworznia, łączącego je z iglicami półzwrotnic. Ponadto na nagwintowany koniec drugiego półdrążka jest nakręcona nakrętka, przylegająca do czoła pierwszego półdrążka, która blokuje (ustala) położenie obu półdrążków (cięgieł) względem siebie.

W celu regulacji długości drążków iglicowych oraz długości napędowego drążka, w znanej zw rotnicy konieczne jest odblokowanie nakrętki, odłączenie widełek od iglicy, przekręcenie widełek tak, aby płycej lub głębiej nakręcić jeden z półdrążków na nagwintowany koniec drugiego, ponownego połączenia widełek z iglicą i zablokowania nakrętką wzajemnego położenia półdrążków, co jest bardzo pracochłonne. Poza tym takie rozwiązanie pozwala jedynie na skokową regulację długości wspomnianych drążków z dokładnością co 1/2 skoku gwintu.

Zmianę długości prętów sprzęgających zrealizowano w znanej zwrotnicy przez to, że sprzęgające pręty mają nagwintowane końce i są połączone z ramionami poszczególnych dźwigni przestawczych za pomocą gwintowanych wewnątrz złączek, nakręconych na gwintowane końce prętów pośredniczących, przy czym złączki mają na drugim końcu widełki z otworem dla sworznia, łączącego je przegubowo ze wspomnianymi ramionami dźwigni przestawczych. Ponadto na nagwintowane końce prętów sprzęgających są pomiędzy trzonem prętów a złączkami nakręcone nakrętki, blokujące położenie złączek względem prętów.

Taka konstrukcja wymaga w celu regulacji długości pośredniczącego pręta odblokowania nakrętki, demontażu sworznia i odłączenia widełek od ramienia dźwigni przestawczej, a następnie przekręcenia widełek tak, aby płycej lub głębiej nakręcić gwintowaną złączkę na nagwintowany koniec pręta sprzęgającego oraz ponownego połączenia sworzniem widełek z ramieniem dźwigni przestawczej i zablokowania nakrętką położenia gwintowanej złączki, co jest operacją o znacznej pracochłonności. Poza tym to rozwiązanie pozwala jedynie na skokową regulację długości prętów z dokładnością co 1/2 skoku gwintu.

Z kolei zmiany długości tych ramion dźwigni przestawczych, do których są przegubowo przyłączone łączniki, uzyskano dzięki temu, że wspomniane ramiona dźwigni stanowią elementy o ddzielne od pozostałych elementów dźwigni i są przymocowane do korpusów dźwigni za pomocą zaciskowych złączy śrubowych, umożliwiających po poluzowaniu śrub przesunięcie końców ramion bliżej lub dalej od osi obrotu dźwigni.

Okazało się, że w przypadku intensywnie eksploatowanych rozjazdów następuje z czasem, zwykle po kilku do kilkunastu miesiącach, zmiana ich geometrii na tyle niewielka, że nie wymaga to jeszcze wymiany rozjazdu, lecz jednak na tyle znaczna, iż przywrócenie poprawnych warunków dolegania iglic do opornic na całej wymaganej długości oraz poprawnego przestawiania iglic z jednej skrajnej pozycji w drugą, nie jest możliwe tylko na drodze regulacji długości poszczególnych drążków iglicowych, prętów sprzęgających i tych ramion trójramiennych dźwigni przestawczych, które poprzez łączniki współpracują z drążkami iglicowymi pomocniczych zamknięć.

Celem wynalazku jest zapewnienie poprawnych warunków dolegania iglic do opornic oraz poprawnego przestawiania iglic z jednej skrajnej pozycji w drugą, a ponadto eliminacja innych znanych ze stanu techniki niedogodności eksploatacyjnych zwrotnicy, mającej napęd iglic sprzęgnięty mechanicznie poprzez trójramienne dźwignie przestawcze, podwójne sprzęgające pręty i łączniki z przynajmniej jednym pomocniczym zamknięciem iglic, w której to zwrotnicy trójramienne dźwignie przestawcze mają po dwa ramiona o stałej długości, połączone przegubowo z podwójnymi prętami sprzęgającymi, oraz mają trzecie ramię o regulowanej długości, połączone przegubowo z łącznikiem, który jest z drugiej strony sprzęgnięty z napędowym drążkiem zamknięć pomocniczych lub z drążkiem iglicowym danego pomocniczego zamknięcia.

Rozwiązanie tak postawionego zagadnienia technicznego osiągnięto dzięki wyposażeniu zwrotnicy w napęd ze zintegrowanym zamknięciem nastawczym o regulowanym docisku sprężystym, stano

PL 241 856 B1 wiącym stację przeniesienia ruchu napędu bezpośrednio na iglice, oraz zastosowaniu w tych zamknięciach pomocniczych, w obrębie których iglica dolega do opornicy, drążków iglicowych ze sprężystym dociskiem i płynnie regulowanej długości, dla poprawy warunków dolegania iglic do opornic, a ponadto dzięki zastosowaniu łączników o regulowanej długości, przegubowo zamocowanych pomiędzy drążkiem napędowym, a pierwszą dźwignią przestawczą oraz pomiędzy drążkami iglicowymi pomocniczych zamknięć, a dalszymi dźwigniami przestawczymi, co zapewnia możliwość regulacji geometrii zwrotnicy w zakresie zmiany położenia punktu neutralnego przy przestawianiu iglic względem linii geometrycznej dzielącej przestrzeń między opornicami na dwie symetryczne części oraz poprzez zamocowanie do iglic od strony ich ostrzy takich usztywniających uchwytów, które pozwalają przenieść ruch napędu nie tylko bezpośrednio na iglice, lecz również wprost na drążek napędowy zamknięć pomocniczych, co skutecznie wymusza zmianę położenia kolejnych zamknięć pomocniczych, w przypadku gdy napęd przestawia iglice w inne skrajne położenie.

Zgodnie z wynalazkiem, zwrotnica kolejowa z pomocniczymi zamknięciami iglic sprzęgniętymi mechanicznie z napędowym urządzeniem przestawiającym iglice, w której napędowe urządzenie jest sprzęgnięte z iglicami półzwrotnic od strony ostrzy iglic, a ponadto z iglicami jest od strony ich ostrzy połączony sztywny napędowy drążek pomocniczych zamknięć, mający regulowaną długość i sprzęgający ze sobą iglice półzwrotnic, posiadająca ponadto pomocnicze zamknięcia, zaopatrzone w regulowanej długości iglicowe drążki, przy czym położenie pomocniczych zamknięć jest zmieniane za pośrednictwem podwójnych sprzęgających prętów, ułożonych między oporowymi szynami, które to sprzęgające pręty są szeregowo usytuowane parami pomiędzy poszczególnymi pomocniczymi zamknięciami i poprzez trójramienne dźwignie przestawcze, o kształcie zbliżonym do kształtu litery „T” oraz połączone z dźwigniami przestawczymi łączniki, sprzęgają napędowy drążek z iglicowymi drążkami pomocniczych zamknięć, przy czym trójramienne dźwignie przestawcze są wychylnie ułożyskowane na swych podstawach w formie płyt, przytwierdzonych do podrozjazdnic między oporowymi szynami i mają dwa ramiona o stałej długości, do których są przegubowo przyłączone sprzęgające pręty oraz mają jedno ramię o regulowanej długości, które połączone jest przegubowo z łącznikiem, charakteryzuje się tym, że napędowe urządzenie zwrotnicy zawiera zamknięcie nastawcze z regulowanym dociskiem sprężystym, przytwierdzone do podrozjazdnicy między oporowymi szynami, zaś jego nastawcze pręty są połączone przegubowo z iglicami półzwrotnic za pośrednictwem sztywnych uchwytów w postaci nakładek przytwierdzonych do iglic od strony ostrzy, a jednocześnie do uchwytów tych jest przegubowo przymocowany napędowy drążek o regulowanej długości, który to napędowy drążek jest poprzez łącznik sprzęgnięty z dźwignią przestawczą pierwszego zespołu dźwigniowego, napędzającą za pośrednictwem par sprzęgających prętów dźwignie przestawcze zamknięć pomocniczych w pozostałych zespołach dźwigniowych, przy czym łącznik, sprzęgający drążek napędowy z dźwignią przestawczą pierwszego zespołu dźwigniowego, jak i łączniki, sprzęgające dźwignie przestawcze w pozostałych zespołach dźwigniowych z iglicowymi drążkami pomocniczych zamknięć, mają regulowaną długość i są utworzone z dwóch elementów dociskanych do siebie śrubami, zaś powierzchnie styku tych elementów zawierają ustalające zęby, oraz że sprzęgające pręty, napędowy drążek i iglicowe drążki pomocniczych zamknięć, są wyposażone w rzymskie śruby do regulowania ich długości, a ponadto korzystnie iglicowe drążki pomocniczych zamknięć - pierwszego i drugiego, w obrębie których iglice dolegają do oporowych szyn, zawierają elementy sprężyste pracujące w osi drążków.

Sprzęgające pręty, łączące dźwignie przestawcze zespołów dźwigniowych, zawierają proste trzony, do końców których są z obu stron, za pośrednictwem pierwszych rzymskich śrub, w postaci nagwintowanych trzpieni, przytwierdzone krzywoliniowe końcówki prętów, zakończone uchwytami dla mających stałą długość ramion przestawczych dźwigni, które to uchwyty korzystnie mają postać widełek z otworami dla przełożenia elementu złącznego. Trzony i końcówki sprzęgających prętów mają w skierowanych ku sobie czołach poosiowe otwory, z których jeden jest zaopatrzony w gwint prawoskrętny, a drugi w gwint lewoskrętny, zaś w otwory te są wkręcone nagwintowane końce trzpieni, stanowiących pierwsze rzymskie śruby, mających jedną część o gwincie prawoskrętnym, a drugą o gwincie lewoskrętnym, przy czym trzpienie, stanowiące pierwsze rzymskie śruby, mają w środkowej części niekołowy, najlepiej sześcioboczny, element chwytowy.

Poza tym na trzpienie, stanowiące pierwsze rzymskie śruby, są nakręcone po dwie nakrętki, blokujące położenie końcówek i trzonu sprzęgającego pręta po dokonaniu regulacji długośc i, przy czym jedna nakrętka jest nakręcona na trzpień, stanowiący pierwszą rzymską śrubę, pomiędzy trzonem pręta i elementem chwytowym oraz współpracuje z czołem trzonu pręta, zaś druga nakrętka jest nakręcona

PL 241 856 B1 na trzpień pomiędzy elementem chwytowym, a końcówką pręta sprzęgającego i współpracuje z czołem końcówki pręta.

Sprężysty iglicowy drążek zamknięć pomocniczych zwrotnicy zawiera dwa półdrążki, zespolone drugą rzymską śrubą, w postaci obustronnie nagwintowanego trzpienia, oraz ma na końce półdrążków nasadzone przesuwnie nieprzelotowe tuleje, na dnie których są ulokowane ściskane poosiowe sprężyste elementy, współpracujące z końcami półdrążków, które to sprężyste elementy korzystnie mają postać pakietów talerzowych podkładek sprężystych.

Ponadto na końcach nieprzelotowych tulei są uformowane ucha z otworem, dla przegubowego przyłączenia stopek iglicowych, łączących sprężysty drążek z iglicami obu półzwrotnic.

W tulejach i półdrążkach sprężystego iglicowego drążka uformowane są otwory, poprzeczne względem wzdłużnej osi drążka, a w otworach tych są osadzone ustalające elementy o walcowym korpusie, zwłaszcza sworznie, kołki lub śruby, uniemożliwiające zsunięcie tulei z półdrążków, przy czym otwory w półdrążkach mają owalny kształt, w celu umożliwienia końcom półdrążków poosiowego przemieszczania się względem nieprzelotowych tulei i ściskania elementów sprężystych.

Półdrążki sprężystego iglicowego drążka mają w skierowanych ku sobie czołach poosiowe gwintowane otwory, z których jeden jest zaopatrzony w gwint prawoskrętny, a drugi w gwint lewoskrętny, przy czym w otwory te są wkręcone nagwintowane końce trzpienia, stanowiącego drugą rzymską śrubę, mającego jedną część o gwincie prawoskrętnym, a drugą część o gwincie lewoskrętnym, a ponadto w środkowej części trzpień, stanowiący drugą rzymską śrubę, ma niekołowy, najlepiej sześcioboczny, drugi chwytowy element.

Poza tym na trzpień, stanowiący drugą rzymską śrubę, są nakręcone dwie ustalające nakrętki, które blokują położenie półdrążków po dokonaniu regulacji długości drążka, przy czym jedna ustalająca nakrętka jest nakręcona na trzpień pomiędzy pierwszym półdrążkiem, a drugim chwytowym elementem i współpracuje z czołem pierwszego półdrążka, zaś druga ustalająca nakrętka jest nakręcona na trzpień pomiędzy drugim chwytowym elementem, a drugim półdrążkiem i współpracuje z czołem drugiego półdrążka.

Jeden z półdrążków sprężystego iglicowego drążka jest wyposażony w zaczep, dla przegubowego sprzęgnięcia drążka z trzecim ramieniem dźwigni przestawczej za pośrednictwem łąc znika o regulowanej długości, przy czym zaczep ma formę widełek z poprzecznym otworem, dla sworznia sprzęgającego łącznik z drążkiem, i jest przytwierdzony do jednego z półdrążków tak, że płaszczyzna środkowa szczeliny pomiędzy ramionami widełek leży w osi sprężystego iglicowego drążka. Taka konstrukcja zaczepu pozwala wykorzystywać sprężysty drążek jako uniwersalny, nadający się do montowania zarówno w zwrotnicach o prawym toku zwrotnym jak i o lewym toku zwrotnym, korzystnie w takim położeniu aby połączenie regulacyjne drugą rzymską śrubą było usytuowane od strony toku zwrotnego, w którym występują mniejsze oddziaływania od kół taboru przejeżdżającego przez tok zwrotny z mniejszą prędkością niż w toku prostym.

Sztywny iglicowy drążek zamknięć pomocniczych zwrotnicy według wynalazku zawiera dwa cięgła, zespolone trzecią rzymską śrubą, w postaci obustronnie nagwintowanego trzpienia. Sztywny iglicowy drążek ma na końcach cięgieł ucha z otworem, dla przegubowego przymocowania łapek iglicowych łączących sztywny drążek z iglicami obu półzwrotnic. Korzystnie, cięgła sztywnego iglicowego drążka mają w skierowanych ku sobie czołach poosiowe gwintowane otwory, z których jeden jest zaopatrzony w gwint prawoskrętny, a drugi w gwint lewoskrętny, przy czym w otwory te są wkręcone nagwintowane, końce trzpienia, stanowiącego trzecią rzymską śrubę, mającego jedną część o gwincie prawoskrętnym, a drugą część o gwincie lewoskrętnym, a ponadto, trzpień stanowiący trzecią rzymską śrubę, ma w środkowej części niekołowy, najlepiej sześcioboczny, trzeci chwytowy element.

Poza tym na trzpień, stanowiący trzecią rzymską śrubę, są nakręcone dwie blokujące nakrętki, unieruchamiające pozycję cięgieł po dokonaniu regulacji długości drążka, przy czym jedna blokująca nakrętka jest nakręcona na trzpień pomiędzy pierwszym cięgłem, a trzecim chwytowym elementem i współpracuje z czołem pierwszego cięgła, zaś druga blokująca nakrętka jest nakręcona na trzpień pomiędzy trzecim chwytowym elementem, a drugim cięgłem i współpracuje z czołem drugiego cięgła.

Jedno z cięgieł sztywnego iglicowego drążka jest wyposażone również w zaczep, dla przegubowego sprzęgnięcia iglicowego drążka z trzecim ramieniem dźwigni przestawczej za pośrednictwem łącznika o regulowanej długości, przy czym zaczep ten ma formę widełek z poprzecznym otworem, dla sworznia sprzęgającego drążek z łącznikiem i jest przytwierdzony do jednego z cięgieł tak, że płaszczyzna środkowa szczeliny pomiędzy ramionami widełek leży w osi sztywnego iglicowego drążka. Taka

PL 241 856 B1 konstrukcja zaczepu pozwala wykorzystywać sztywny drążek jako uniwersalny, nadający się do montowania zarówno w zwrotnicach o prawym toku zwrotnym jak i o lewym toku zwrotnym, korzystnie w takim położeniu aby połączenie regulacyjne trzecią rzymską śrubą było usytuowane od strony toku zwrotnego, w którym występują mniejsze oddziaływania od kół taboru, przejeżdżającego przez tok zwrotny z mniejszą prędkością niż w toku prostym.

Każdy zespół dźwigniowy zwrotnicy, wyposażony w dźwignię przestawczą o korpusie w kształcie zbliżonym do kształtu litery „T”, ułożyskowaną wychylnie w podstawie w postaci płyty, posiada wspornik o dwóch ramionach, odchodzący od płyty podstawy i mający w poprzecznym przekroju zarys zbliżony do obróconej poziomo litery „U”, w ramionach którego są uformowane otwory dla osi, na której w szczelinie między ramionami wspornika jest wychylnie ułożyskowany korpus dźwigni przestawczej, zawierającej dwa jednakowe ramiona o stałej długości, usytuowane przeciwległe względem osi obrotu dźwigni, a ponadto trzecie ramię w formie belki, usytuowane prostopadle do pozostałych dwóch ramion, które to trzecie ramię jest przytwierdzone dociskową śrubą do korpusu dźwigni przestawczej i ma przy swobodnym końcu otwór, do przełożenia sworznia łączącego trzecie ramię dźwigni z łącznikiem, zaś od strony drugiego końca belka trzeciego ramienia ma owalny otwór dla przełożenia dociskowej śruby, wkręconej w nagwintowany otwór korpusu dźwigni, przy czym korpus dźwigni zawiera dwa ustalające żebra, pomiędzy którymi jest osadzona belka trzeciego ramienia dźwigni, oraz że w każdym z ramion o stałej długości są uformowane drugie otwory, dla elementów złącznych łączących przegubowo uchwyty sprzęgających prętów z tymi ramionami dźwigni.

Łącznik, sprzęgający poszczególne dźwignie przestawcze z iglicowymi drążkami zamknięć pomocniczych lub z drążkiem napędowym, jest utworzony z dwóch elementów, dociskanych do siebie śrubami, przy czym jeden z tych elementów ma postać uchwytu w formie widełek z pierwszym poprzecznym otworem, dla sworznia sprzęgającego łącznik z trzecim ramieniem dźwigni przestawczej, natomiast drugi z tych elementów ma postać płytki, która przy swobodnym końcu ma drugi poprzeczny otwór, dla sworznia, sprzęgającego łącznik z drążkiem iglicowym lub drążkiem napędowym, zaś przy przeciwnym końcu ma przy dwa fasolkowe (podłużne) otwory, dla przełożenia śrub dociskających do siebie oba elementy łącznika, które to śruby są wkręcone w trzon pierwszego elementu łącznika.

Zwrotnica według wynalazku w pełni realizuje postawione zagadnienia techniczne. Dzięki zastosowaniu rzymskich śrub, regulacja długości sprzęgających prętów, długości napędowego drążka oraz długości iglicowych drążków, zarówno sztywnych jak i sprężystych, jest regulacją płynną. Ponadto użycie rzymskich śrub we wspomnianych elementach zwrotnicy wyeliminowało konieczność odłączania sprzęgających prętów od ramion dźwigni przestawczych oraz odłączania iglicowych drążków i napędowego drążka od iglic podczas prowadzeniu regulacji długości wspomnianych elementów, co znacznie zmniejsza pracochłonność tych operacji.

Zaletą rozwiązania według wynalazku jest również to, że sprężyste iglicowe drążki (drążki ze sprężystym dociskiem), które są zainstalowane na tych zamknięciach pomocniczych gdzie występuje przyleganie iglic do opornic, pozwalają przeciwdziałać wibracjom iglic i odrywaniu się ich od s zyn oporowych pod wpływem sił wywoływanych podczas przetaczania się kół taboru przez zwrotnicę, przez co poprawia się bezpieczeństwo przejazdu oraz zwiększa się trwałość zwrotnicy. Poza tym wspomniane sprężyste iglicowe drążki pozwalają podczas eksploatacji zwrotnicy utrzymywać prawidłowe warunki dolegania iglic do opornic w sytuacji termicznego wydłużenia się iglic.

Konstrukcja zwrotnicy jest zwarta, a jej elementy, wrażliwe na ewentualne uszkodzenie, jak napęd i sprzężenia, a także dodatkowe elementy wymagane dla praktycznej eksploatacji zwrotnicy, takie np. jak kontrolery, mogą zostać zamontowane pomiędzy oporowymi szynami, tak aby żaden z nich nie wychodził poza obrys opornie.

Rozwiązanie zwrotnicy według wynalazku można zrealizować z wykorzystaniem podrozjazdnic struno-betonowych o standardowym profilu, co ułatwia montaż i ewentualne remonty zwrotnicy.

Poza tym, całą zwrotnicę wraz z napędem, sprzężeniami i kontrolerami można w całości zmontować i wyregulować jej geometrię u producenta, a następnie w całości przewieźć w miejsce montażu w terenie, co pozwala zminimalizować czynności przy montażu zwrotnicy w szlaku kolejowym.

Przedmiot wynalazku w przykładzie realizacji uwidoczniono na załączonym rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia zwrotnicę w widoku z góry ze zdjętymi osłonami i pokrywami;

fig. 2 przedstawia szczegół „a” z fig. 1 ilustrujący konstrukcję połączenia ostrzy iglic z prętami napędowego urządzenia i napędowym drążkiem;

fig. 3 przedstawia szczegół „b” z fig. 1 ilustrujący konstrukcję zamknięcia pomocniczego o sprężystym iglicowym drążku;

PL 241 856 B1 fig. 4 przedstawia szczegół „c” z fig. 1 ilustrujący konstrukcję końcowego zamknięcia pomocniczego o sztywnym iglicowym drążku;

fig. 5 przedstawia sprężysty iglicowy drążek w widoku z góry, z częściowym wyrwaniem przez rzymską śrubę;

fig. 6 przedstawia sprężysty iglicowy drążek, w widoku z boku, z częściowym wyrwaniem przez rzymską śrubę i przekrojem przez nieprzelotowe tuleje;

fig. 7 przedstawia szczegół „d” z fig. 6 ilustrujący konstrukcję elementów sprężystych sprężystego iglicowego drążka;

fig. 8 przedstawia sztywny iglicowy drążek w widoku z góry, z częściowym wyrwaniem przez rzymską śrubę;

fig. 9 przedstawia sztywny iglicowy drążek w widoku z boku z częściowym wyrwaniem przez rzymską śrubę;

fig. 10 przedstawia zespół dźwigni przestawczej w widoku z góry;

fig. 11 przedstawia przekrój X-X zespołu dźwigni przestawczej z fig. 10;

fig. 12 przedstawia łącznik w widoku z góry;

fig. 13 przedstawia łącznik w widoku z boku, z częściowymi wyzwaniami przez oba jego elementy;

fig. 14 przedstawia sprzęgający pręt w widoku z góry, z częściowymi wyrwaniami przez rzymskie śruby;

fig. 15 przedstawia sprzęgający pręt w widoku z boku, z częściowymi wyrwaniami przez rzymskie śruby;

fig. 16 przedstawia zwrotnicę w widoku z góry z zamontowanymi osłonami i pokrywami.

W jednym z praktycznych przykładów realizacji wynalazku, zwrotnica kolejowa ma napędowe urządzenie A do przestawiania iglic 1 oraz trzy pomocnicze zamknięcia iglic 1 - pierwsze B, drugie C i trzecie D, sprzęgnięte mechanicznie z napędowym urządzeniem A, które ponadto zawiera zamknięcie nastawcze z regulowanym dociskiem sprężystym.

Nastawcze pręty 2 napędowego urządzenia A są przegubowo połączone z iglicami 1 półzwrotnic za pomocą sztywnych uchwytów 3 w formie nakładek, przytwierdzonych do ostrzy iglic 1, a równocześnie do tych uchwytów 3 jest przegubowo przymocowany sztywny napędowy drążek 4 pomocniczych zamknięć B, C, D, mający płynnie regulowaną długość.

Napędowy drążek 4 jest połączony, za pośrednictwem łącznika 5, o regulowanej długości, z dźwignią przestawczą 60 pierwszego zespołu dźwigniowego 6a, która to dźwignia 60 ma trójramienny korpus o kształcie zbliżonym do kształtu litery „T”.

Korpus dźwigni przestawczej 60 jest ułożyskowany wychylnie na podstawie 61 w formie płyty, która jest usytuowana pomiędzy oporowymi szynami (opornicami) 7 i przytwierdzona do podrozjazdnicy 8.

Korpus dźwigni przestawczej 60 ma dwa jednakowe ramiona 62 o stałej długości oraz trzecie ramię 63 o regulowanej długości. Wspomniany łącznik 5 jest połączony przegubowo z trzecim ramieniem 63 dźwigni przestawczej 60 pierwszego zespołu dźwigniowego 6a. Natomiast do dwóch ramion 62, o stałej długości dźwigni przestawczej 60 pierwszego zespołu dźwigniowego 6a, są przegubowo przymocowa ne pierwsze końce pierwszej pary E sprzęgających prętów 9, mających regulowaną długość.

Z kolei drugie końce pierwszej pary E sprzęgających prętów 9 są przegubowo połączone z dźwignią przestawczą 60 w drugim zespole dźwigniowym 6b. Tak samo jak w przypadku pierwszego zespołu dźwigniowego 6a, dźwignia przestawcza 60 drugiego zespołu 6b dźwigniowego, ma trójramienny korpus o kształcie zbliżonym do kształtu litery „T”, wyposażony w dwa jednakowe ramiona 62 o stałej długości i w trzecie ramię 63 o regulowanej długości. Wspomniane drugie końce pierwszej pary E sprzęgających prętów 9 są połączone z końcami tych dwóch ramion 62 trójramiennej dźwigni przestawczej 60 drugiego zespołu 6b, które mają stałą długość. Natomiast do mającego regulowaną długość, trzeciego ramienia 63 dźwigni przestawczej 60 drugiego zespołu 6b jest przegubowo przyłączony jeden koniec łącznika 5 o regulowanej długości, o takiej samej budowie jak łącznik 5 zastosowany w pierwszym zespole dźwigniowym 6a. Drugi koniec łącznika 5 w drugim zespole dźwigniowym 6b jest przegubowo sprzęgnięty z zaczepem 110 pierwszego sprężystego iglicowego drążka 10, o płynnie regulowanej długości, zamocowanego do obu iglic 1 w obrębie pierwszego pomocniczego zamknięcia B.

Konstrukcja drugiego zespołu dźwigniowego 6b jest taka sama jak pierwszego zespołu dźwigniowego 6a, przy czym podstawa 61 drugiego zespołu dźwigniowego 6b jest przytwierdzona pomiędzy szynami oporowymi 7 do podrozjazdnicy 8 w obrębie pierwszego pomocniczego zamknięcia B.

PL 241 856 B1

Ponadto z dwoma ramionami 62 o stałej długości, dźwigni przestawczej 60 drugiego zespołu 6b dźwigniowego, są przegubowo połączone pierwsze końce drugiej pary F sprzęgających prętów 9, przy czym pierwsze końce drugiej pary F sprzęgających prętów 9 są połączone ze wspomnianymi ramionami 62 dźwigni przestawczej 60 drugiego zespołu dźwigniowego 6b, tak, iż przeguby pierwszych końców drugiej pary F sprzęgających prętów 9 są usytuowane na ramionach 62 przestawczej dźwigni 60 drugiego zespołu 6b bliżej jej osi obrotu, niż przeguby drugich końców, pierwszej pary E sprzęgających prętów 9.

Drugie końce drugiej pary F sprzęgających prętów 9 są połączone przegubowo z końcami dwóch ramion 62 o stałej długości dźwigni przestawczej 60 trzeciego zespołu 6c dźwigniowego, którego konstrukcja jest taka sama, jak pierwszego i drugiego zespołu dźwigniowego 6a i 6b. Tak samo jak w przypadku pierwszego zespołu 6a i drugiego zespołu 6b, dźwignia przestawczą 60 trzeciego zespołu dźwigniowego 6c ma trójramienny korpus o kształcie zbliżonym do kształtu litery „T”, wyposażony w dwa jednakowe ramiona 62 o stałej długości i w trzecie ramię 63 o regulowanej długości. Korpus dźwigni przestawczej 60 trzeciego zespołu 6c jest ułożyskowany wychylnie na podstawie 61 w formie płyty, usytuowanej pomiędzy oporowymi szynami 7 i przytwierdzonej do podrozjazdnicy 8 w obrębie drugiego pomocniczego zamknięcia C. Natomiast do trzeciego ramienia 63, dźwigni przestawczej 60 trzeciego zespołu 6c jest przegubowo przyłączony jeden koniec łącznika 5 o regulowanej długości, o takiej samej budowie jak łącznik 5 zastosowany w pierwszym 6a i drugim 6b zespole dźwigniowym. Drugi koniec łącznika 5 w trzecim zespole dźwigniowym 6c jest połączony przegubowo z zaczepem 110 drugiego sprężystego iglicowego drążka 10 o regulowanej długości, zamocowanego do obu iglic 1 w obrębie drugiego pomocniczego zamknięcia C.

Poza tym, do dwóch ramion 62 o stałej długości dźwigni przestawczej 60 trzeciego zespołu dźwigniowego 6c, przyłączone są pierwsze końce trzeciej pary G sprzęgających prętów 9 w taki sam sposób, jak to opisano powyżej w przypadku dwóch ramion 62 o stałej długości dźwigni przestawczej 60 drugiego zespołu dźwigniowego 6b.

Drugie końce trzeciej pary G sprzęgających prętów 9 są połączone przegubowo z dwoma ramionami 62 o stałej długości, dźwigni przestawczej 60 czwartego zespołu dźwigniowego 6d, która tak samo jak to opisano powyżej w przypadku np. drugiego zespołu dźwigniowego 6b, ma trójramienny korpus o kształcie zbliżonym do kształtu litery „T”, wyposażony w dwa jednakowe ramiona 62 o stałej długości i trzecie ramię 63 o regulowanej długości, przy czym dźwignia przestawcza 60 czwartego zespołu dźwigniowego 6d jest osadzona wychylnie na podstawie 61 w formie płyty, usytuowanej pomiędzy szynami oporowymi 7 i przytwierdzonej do podrozjazdnicy 8 w obrębie trzeciego pomocniczego zamknięcia D.

Trzecie ramię 63, o regulowanej długości, dźwigni przestawczej 60 czwartego zespołu dźwigniowego 6d jest poprzez łącznik 5 o regulowanej długości (o takiej samej budowie jak łącznik 5 zastosowany w pierwszym 6a, drugim 6b i trzecim 6c zespole dźwigniowym), połączone z kolejnym zaczepem 118 sztywnego iglicowego drążka 11, w taki sam przegubowy sposób jak to opisano powyżej w przypadku dźwigni przestawczej 60 drugiego zespołu dźwigniowego 6b i dźwigni przestawczej 60 trzeciego zespołu dźwigniowego 6c.

Trzecie pomocnicze zamknięcie D jest usytuowane w pobliżu osad iglic 1 i w tym przykładzie stanowi ono końcowe zamknięcie zwrotnicy.

W innych przykładach realizacji wynalazku, w przypadku np. krótkiego rozjazdu o dwóch zamknięciach pomocniczych, gdy na ostatnim zamknięciu pomocniczym występuje doleganie iglic 1 do szyn oporowych (opornic) 7, to wówczas jako drążek iglicowy ostatniego (końcowego) zamknięcia pomocniczego można zastosować sprężysty iglicowy drążek 10.

Ponadto, dla koordynacji przemieszczania się iglic 1 z jednego skrajnego położenia w położenie przeciwne, jeden lub więcej biernych iglicowych ściągów 12, sprzęgających ze sobą iglice 1, rozciągnięto i przymocowano do iglic 1 obu półzwrotnic, równolegle do napędowego drążka 4 i do iglicowych drążków 10, 11 zamknięć pomocniczych B, C, D, a poza tym pomiędzy szynami oporowymi 7 zamocowano do podrozjazdnic 8 kontrolery K rzeczywistego (faktycznego) przesunięcia iglic 1 podczas zmian ich położenia.

Zrozumiałym jest również, że dla ochrony przed uszkodzeniem podczas eksploatacji napędowego urządzenia A, poszczególnych zamknięć pomocniczych B, C, D i sprzęgających prętów 9, są one korzystnie osłonięte od góry blaszanymi pokrywami 13 i osłonami 14, jak to pokazano przykła dowo na fig. 16.

W prezentowanym szczegółowo powyżej przekładzie realizacji wynalazku, cechy konstrukcyjne poszczególnych głównych zespołów zwrotnicy przedstawiają się następująco.

PL 241 856 B1

Pręty sprzęgające 9, łączące dźwignie przestawcze 60 poszczególnych zespołów dźwigniowych 6a, 6b, 6c, 6d, zawierają proste trzony 91, do końców których są, za pośrednictwem pierwszych rzymskich śrub 92, w postaci nagwintowanych trzpieni, przytwierdzone krzywoliniowe końcówki 93 prętów 9, zakończone uchwytami 94 dla ramion 62 o stałej długości dźwigni przestawczych 60. Korzystnie każdy taki uchwyt 94 ma postać widełek z otworami do przełożenia przez nie elementu złącznego, tworzącego przegub między sprzęgającym prętem 9, a ramieniem 62 o stałej długości dźwigni 60.

Trzony 91 i końcówki 93 sprzęgających prętów 9 mają w skierowanych ku sobie czołach poosiowe otwory, z których jeden jest zaopatrzony w gwint prawoskrętny, a drugi w gwint lewoskrętny, zaś w otwory te są wkręcone nagwintowane końce trzpieni, stanowiących pierwsze rzymskie śruby 92, przy czym jedna część trzpienia 92 ma gwint prawoskrętny, a druga gwint lewoskrętny. Korzystnie jest ze względów użytkowych (regulacyjnych), gdy poosiowe otwory trzonów 91 zawierają gwint prawoskrętny, gdyż wówczas pokręcanie pierwszymi rzymskimi śrubami 92 w prawo podczas regulacji długości sprzęgających prętów 9, powoduje wydłużenie prętów 9, tak jak to ma miejsce w powszechnie stosowanych typowych złączach śrubowych z gwintem prawoskrętnym.

Ponadto w środkowej części trzpieni, stanowiących pierwsze rzymskie śruby 92, przewidziano niekołowy, najlepiej sześcioboczny, element chwytowy 95 dla klucza służącego do pokręcania trzpieni pierwszych rzymskich śrub 92 podczas regulacji długości sprzęgających prętów 9, a poza tym przewidziano nakrętki 96, 97, blokujące położenie końcówek 93 i trzonów 91 prętów sprzęgających 9 po dokonaniu regulacji ich długości, przy czym jedna nakrętka 96 jest nakręcona na każdy z trzpieni, stanowiących pierwsze rzymskie śruby 92, pomiędzy trzonem 91 pręta 9, a elementem chwytowym 95 i poprzez zaginaną podkładkę współpracuje z czołem trzonu 91, zaś druga nakrętka 97 jest nakręcona na każdy z trzpieni, stanowiących pierwsze rzymskie śruby 92, pomiędzy elementem chwytowym 95, a końcówką 93 pręta 9 i poprzez zaginaną podkładkę współpracuje z czołem końcówki 93.

Wszystkie zespoły dźwigniowe 6a, 6b, 6c, 6d mają dźwignię przestawczą 60 o korpusie w kształcie zbliżonym do kształtu litery „T”, ułożyskowaną wychylnie w podstawie 61, którą stanowi płyta, przystosowana do mocowania do podrozjazdnic 8.

Od płyty podstawy 61 dźwigni 60 odchodzi wspornik 64 o dwóch ramionach, mający w poprzecznym przekroju zarys zbliżony do ułożonej poziomo litery „U”, w ramionach którego są uformowane poprzeczne otwory dla osi 65, na której w szczelinie między ramionami wspornika 64, jest wychylnie ułożyskowany korpus dźwigni przestawczej 60. Korpus dźwigni 60 ma dwa jednakowe ramiona 62 o stałej długości, usytuowane przeciwlegle względem osi 65 obrotu dźwigni 60. Do korpusu dźwigni 60, prostopadle do wspomnianych dwóch ramion 62 o stałej długości, jest przytwierdzone dociskową śrubą 66 trzecie ramię 63 dźwigni 60, w formie prostej belki, która ma przy swobodnym końcu jeden otwór 67, do przełożenia sworznia, łączącego przegubowo trzecie ramię 63 dźwigni 60 z łącznikiem 5, sprzęgającym dźwignię przestawczą 60 z iglicowym drążkiem 10, 11 zamknięcia pomocniczego lub z drążkiem napędowym 4. Natomiast od strony drugiego końca, belka stanowiąca trzecie ramię 63 dźwigni 60, ma owalny otwór 68 dla przełożenia przez niego dociskowej śruby 66, wkręconej w korpus, przy czym korpus dźwigni 60 zawiera dwa ustalające żebra 69, pomiędzy którymi jest osadzona belka trzeciego ramienia 63 dźwigni 60. Ponadto w każdym z tych ramion 62 o stałej długości są uformowane drugie otwory dla elementów złącznych, łączących przegubowo uchwyty 94 sprzęgających prętów 9 ze wspomnianymi ramionami 62 dźwigni 60. Dodatkowo, w obrębie dociskowej śruby 66 pod jej łeb jest wprowadzona osłonowa płytka 70, która od góry osłania owalny otwór 68 w belce stanowiącej trzecie ramię 63 dźwigni przestawczej 60.

Sprężysty iglicowy drążek 10 zamknięcia pomocniczego zwrotnicy, zawiera dwa półdrążki pierwszy 100 i drugi 101, zespolone drugą rzymską śrubą 102, w postaci obustronnie nagwintowanego trzpienia, oraz ma na końce półdrążków 100, 101 nasadzone przesuwnie nieprzelotowe tuleje 103, na dnie których są ulokowane dające się poosiowe ściskać sprężyste elementy 104, współpracujące z końcami półdrążków 100, 101. Korzystnie, sprężyste elementy 104 mają postać pakietów talerzowych podkładek sprężystych.

Dla uniemożliwienia zsunięcia się tulei 103 z półdrążków 100, i 01, w tulejach 103 i półdrążkach 100, 101 uformowano otwory, poprzeczne względem wzdłużnej osi sprężystego drążka 10, a w otworach tych osadzono ustalające elementy 105 o walcowym korpusie, takie przykładowo jak kolki, śruby lub sworznie, przy czym otwory w półdrążkach 100, 101 mają owalny kształt, w celu umożliwienia końcom półdrążków 100, 101 poosiowego przemieszczania się względem nieprzelotowych tulei 103 i ściskania sprężystych elementów 104.

PL 241 856 B1

Ponadto, na końcach nieprzelotowych tulei 103 są uformowane ucha z otworem, dla przegubowego zamocowania stopek iglicowych 106, umożliwiających połączenie sprężystego drążka 10 z iglicami 1 obu półzwrotnic.

Zrozumiałym jest przy tym, że w drążkach sprężystych 10 przeguby między iglicowymi stopkami 106, a tulejami 103 są wyposażone w izolację elektryczną wymaganą dla elektrycznej separacji półzwrotnic, jednak szczegóły konstrukcji tej izolacji wykraczają już poza zakres istoty niniejszego rozwiązania.

Półdrążki 100, 101 sprężystego iglicowego drążka 10 mają w skierowanych ku sobie czołach poosiowe gwintowane otwory, z których jeden jest zaopatrzony w gwint prawoskrętny, a drugi w gwint lewoskrętny, przy czym w otwory te są wkręcone nagwintowane końce trzpienia, stanowiącego drugą rzymską śrubę 102, mającego jedną część o gwincie prawoskrętnym, a dragą część o gwincie lewoskrętnym.

Korzystnie jest, gdy druga rzymska śruba 102, łącząca półdrążki 100, 101 sprężystego iglicowego drążka ma cechy kształtowo-wymiarowe takie same jak pierwsza rzymska śruba 92, łącząca trzon 91 z końcówką 93 sprzęgającego pręta 9, gdyż ułatwia to wykonywanie elementów zwrotnicy i jej montaż.

W środkowej części trzpienia, stanowiącego drugą rzymską śrubę 102, przewidziano niekołowy, najlepiej sześcioboczny, drugi element chwytowy 107 dla klucza służącego do pokręcania drugiej rzymskiej śruby 102 podczas regulacji długości sprężystego iglicowego drążka 10, a ponadto przewid ziano dwie ustalające nakrętki 108, 109, blokujące położenie obu półdrążków 100, 101 po dokonaniu regulacji długości drążka 10, przy czym jedna ustalająca nakrętka 108 jest nakręcona na trzpień drugiej rzymskiej śruby 102 pomiędzy pierwszym półdrążkiem 100, a drugim elementem chwytowym 107 i poprzez zaginaną podkładkę współpracuje z czołem pierwszego półdrążka 100, zaś druga ustalająca nakrętka 109 jest nakręcona na trzpień drugiej rzymskiej śruby 102 pomiędzy drugim półdrążkiem 101, a drugim elementem chwytowym 107 i poprzez zaginaną podkładkę współpracuje z czołem drugiego półdrążka 101.

Poza tym jeden z półdrążków 100 sprężystego iglicowego drążka 10 jest wyposażony w zaczep 110 dla przegubowego sprzęgnięcia drążka 10 z przestawczą dźwignią 60 za pośrednictwem łącznika 5 o regulowanej długości. Zaczep 110 ma formę widełek z poprzecznym otworem, dla sworznia sprzęgającego łącznik 5 z drążkiem 10. Zaczep 110 jest przytwierdzony do półdrążka 100 tak, że płaszczyzna środkowa szczeliny pomiędzy ramionami widełek leży w osi sprężystego drążka 10. Pozwala to wykorzystywać sprężysty drążek 10 z tak uformowanym zaczepem 110 jako uniwersalny, nadający się do stosowania zarówno w zwrotnicach o prawym toku zwrotnym jak i o lewym toku zwrotnym.

Sztywny iglicowy drążek 11 zamknięcia pomocniczego zwrotnicy, jak również napędowy drążek 4, mają podobną konstrukcję i zawierają dwa cięgła - pierwsze 111 i drugie 112, zespolone trzecią rzymską śrubą 113 w postaci obustronnie nagwintowanego trzpienia. Cięgła 111, 112 sztywnego iglicowego drążka 11 i napędowego drążka 4 są zakończone typowymi uchami z otworem. W przypadku napędowego drążka 4 ucha cięgieł są przegubowo połączone z uchwytami 3 iglic 1, mającymi formę nakładek przytwierdzonych do ostrzy iglic 1, natomiast w przypadku sztywnego iglicowego drążka 11, do uch cięgieł są przegubowo zamocowane iglicowe łapki 114, umożliwiające połączenie drążka 11 z iglicami 1 obu półzwrotnic.

Zrozumiałym jest przy tym, że przeguby między cięgłami 111, 112 iglicowego drążka 11 i iglicowymi łapkami 114 oraz między cięgłami 111, 112 napędowego drążka 4 i uchwytami 3 iglic 1, są wyposażone w izolację elektryczną wymaganą dla elektrycznej separacji półzwrotnic, jednak szczegóły konstrukcji tej izolacji wykraczają już poza zakres istoty niniejszego rozwiązania.

Cięgła 111, 112 sztywnego iglicowego drążka 11, jak i napędowego drążka 4, mają w skierowanych ku sobie czołach poosiowe gwintowane otwory, z których jeden jest zaopatrzony w gwint prawoskrętny, a drugi w gwint lewoskrętny, przy czym w otwory te są wkręcone nagwintowane końce trzpienia, stanowiącego trzecią rzymska śrubę 113, mającego jedną część o gwincie prawoskrętnym, a drugą część o gwincie lewoskrętnym.

Korzystne jest, gdy trzpień, stanowiący trzecią rzymską śrubę 113, łączący cięgła 111 i 112, ma cechy kształtowo-wymiarowe takie same jak trzpień stanowiący pierwszą rzymską śrubę 92, łączącą trzon 91 z końcówką 93 sprzęgającego pręta 9, gdyż ułatwia to wykonywanie elementów zwrotnicy i jej montaż.

W środkowej części trzpienia trzeciej rzymskiej śruby 113 przewidziano niekołowy, najlepiej sześcioboczny, trzeci element chwytowy 115 dla klucza służącego do pokręcania trzeciej rzymskiej śruby 113 podczas regulacji długości drążków 11 i 4, a ponadto przewidziano blokujące nakrętki 116, 117 dla ustalenia położenia obu cięgiel 111, 112 po dokonaniu regulacji długości drążka 11 lub 4, przy czym

PL 241 856 B1 jedna blokująca nakrętka 116 jest nakręcona na trzpień, stanowiący trzecią rzymską śrubę 113, pomiędzy pierwszym cięgłem 111, a trzecim elementem chwytowym 115 i poprzez zaginaną podkładkę współpracuje z czołem pierwszego cięgła 111, zaś druga blokująca nakrętka 117 jest nakręcona na trzpień trzeciej rzymskiej śruby 113 pomiędzy drugim cięgłem 112, a trzecim elementem chwytowym 115 i poprzez zaginaną podkładkę współpracuje z czołem drugiego cięgła 112.

Poza tym jedno z cięgieł 111 sztywnego iglicowego drążka 11, a także napędowego drążka 4, jest wyposażone w zaczep 118 dla przegubowego sprzęgnięcia drążka 11 lub 4 z trzecim ramieniem 63 przestawczej dźwigni 60 za pośrednictwem łącznika 5 o regulowanej długości. Zaczep 118 ma formę widełek z poprzecznym otworem dla sworznia, sprzęgającego łącznik 5 z drążkiem 11 lub 4 i jest przytwierdzony do cięgła 111 tak, że płaszczyzna środkowa szczeliny pomiędzy ramionami widełek leży w osi drążka 11 lub 4. Pozwala to wykorzystywać sztywny iglicowy drążek 11 z tak uformowanym zaczepem 118, a także napędowy drążek 4, jako drążek uniwersalny, nadający się do stosowania zarówno w zwrotnicach o prawym toku zwrotnym jak i o lewym toku zwrotnym.

Wszystkie łączniki 5, które sprzęgają drążek napędowy 4 oraz iglicowe drążki 10, 11 zamknięć pomocniczych B, C, D zwrotnicy, z nastawczymi dźwigniami 60 poszczególnych zespołów dźwigniowych 6a, 6b, 6c i 6d, zawierają dwa elementy 51 i 52, dociskane do siebie śrubami 53, przy czym powierzchnie styku tych elementów 51,52 mają ustalające zęby 54.

Jeden z elementów 51 łącznika 5 ma postać uchwytu w formie widełek z pierwszym poprzecznym otworem 55, dla sworznia sprzęgającego łącznik 5 z trzecim ramieniem 63 dźwigni przestawczej 60. Natomiast drugi z elementów 52 łącznika 5 ma postać płytki, która ma przy swobodnym końcu drugi poprzeczny otwór 56, do przełożenia sworznia sprzęgającego łącznik 5 z zaczepami 110, 118 drążków iglicowych 10, 11 lub z drążkiem napędowym 4.

Ponadto drugi element 52 łącznika 5 ma przy drugim końcu dwa fasolkowe (podłużne) otwory 57 dla przełożenia śrub 53, wkręconych w trzon pierwszego elementu 51 i dociskających do siebie oba elementy 51,52 łącznika 5. Ponieważ otwory w drugim elemencie 52 są fasolkowe (podłużne), umożliwia to, po poluźnieniu śrub 53, przemieszczanie obu elementów 51,52 względem siebie podczas regulacji długości, łącznika 5.

Claims (17)

1. Zwrotnica kolejowa z pomocniczymi zamknięciami iglic sprzęgniętymi mechanicznie z napędowym urządzeniem przestawiającym iglice, w której napędowe urządzenie jest sprzęgnięte z iglicami półzwrotnic od strony ostrzy iglic, a ponadto z iglicami jest od strony ich ostrzy połączony sztywny napędowy drążek pomocniczych zamknięć, mający regulowaną długość i sprzęgający ze sobą iglice półzwrotnic, posiadająca ponadto pomocnicze zamknięcia, zaopatrzone w regulowanej długości iglicowe drążki, przy czym położenie pomocniczych zamknięć jest zmieniane za pośrednictwem podwójnych sprzęgających prętów, ułożonych między oporowymi szynami, które to sprzęgające pręty są szeregowo usytuowane parami pomiędzy poszczególnymi pomocniczymi zamknięciami i poprzez trójramienne dźwignie przestawcze, o kształcie zbliżonym do kształtu litery „T” oraz połączone z dźwigniami przestawczymi łączniki, sprzęgają napędowy drążek z iglicowymi drążkami pomocniczych zamknięć, przy czym trójramienne dźwignie przestawcze są wychylnie ułożyskowane na swych podstawach w formie płyt, przytwierdzonych do podrozjazdnic między oporowymi szynami i mają dwa ramiona o stałej długości, do których są przegubowo przyłączone sprzęgające pręty oraz mają jedno ramię o regulowanej długości, które połączone jest przegubowo z łącznikiem, znamienna tym, że napędowe urządzenie (A) zwrotnicy zawiera zamknięcie nastawcze z regulowanym dociskiem sprężystym, przytwierdzone do podrozjazdnicy między oporowymi szynami (7), zaś jego nastawcze pręty (2) są połączone przegubowo z iglicami (1) półzwrotnic za pośrednictwem sztywnyc h uchwytów (3) w postaci nakładek przytwierdzonych do iglic (1) od strony ostrzy, a jednocześnie do tych uchwytów (3) jest przegubowo przymocowany napędowy drążek (4) o regulowanej długości, który to napędowy drążek (4) jest poprzez łącznik (5) sprzęgnięty z dźwignią przestawczą (60) pierwszego zespołu dźwigniowego (6a), napędzającą w pozostałych zespołach dźwigniowych (6b), (6c), (6d) dźwignie przestawcze (60) zamknięć pomocniczych

PL 241 856 B1 (B), (C), (D) za pośrednictwem par sprzęgających prętów (9), przy czym łącznik (5), sprzęgający napędowy drążek (4) z dźwignią przestawczą (60) pierwszego zespołu dźwigniowego (6a), jak i łączniki (5), sprzęgające dźwignie przestawcze (60) pozostałych zespołów dźwigniowych (6b), (6c), (6d) z iglicowymi drążkami (10), (11) pomocniczych zamknięć (B), (C), (D), mają regulowaną długość i są utworzone z elementów (51), (52) dociskanych do siebie śrubami (53), zaś powierzchnie styku tych elementów (51), (52) zawierają ustalające zęby (54), oraz że sprzęgające pręty (9), napędowy drążek (4) i iglicowe drążki (10), (11) pomocniczych zamknięć (B), (C), (D), wyposażone są w rzymskie śruby (92), (102), (113) do regulowania ich długości, a ponadto korzystnie iglicowe drążki (10) pomocniczych zamknięć pierwszego (B) i drugiego (C), zawierają elementy sprężyste (104) pracujące w osi drążków (10).

2. Zwrotnica kolejowa według zastrz. 1, znamienna tym, że sprzęgające pręty (9), łączące dźwignie przestawcze (60) zespołów dźwigniowych (6a), (6b), (6c), (6d), zawierają proste trzony (91), do końców których są z obu stron, za pośrednictwem pierwszych rzymskich śrub (92), w postaci nagwintowanych trzpieni, przytwierdzone krzywoliniowe końcówki (93) prętów (9), zakończone uchwytami (94) ramion (62) o stałej długości dźwigni przestawczych (60).

3. Zwrotnica kolejowa według zastrz. 2, znamienna tym, że uchwyty (94) końcówek (63) sprzęgających prętów (9) mają postać widełek z otworami dla przełożenia elementu złącznego.

4. Zwrotnica kolejowa według zastrz. 2, znamienna tym, że trzony (91) i końcówki (93) sprzęgających prętów (9) mają w skierowanych ku sobie czołach poosiowe otwory, z których jeden jest zaopatrzony w gwint prawoskrętny, a drugi w gwint lewoskrętny, zaś w otwory te są wkręcone nagwintowane końce trzpieni, stanowiących pierwsze rzymskie śruby (92), mających jedną część o gwincie prawoskrętnym, a drugą o gwincie lewoskrętnym, przy czym trzpienie, stanowiące pierwsze rzymskie śruby (92), mają w środkowej części niekołowy, najlepiej sześcioboczny, chwytowy element (95).

5. Zwrotnica kolejowa według zastrz. 4, znamienna tym, że na każdy z trzpieni, stanowiących pierwsze rzymskie śruby (92), są nakręcone dwie nakrętki (96), (97), blokujące położenie końcówek (93) i trzonu (91) sprzęgającego pręta (9), przy czym jedna nakrętka (96) jest nakręcona na trzpień, stanowiący pierwszą rzymską śrubę (92), pomiędzy trzonem (91) pręta (9), a chwytowym elementem (95) i współpracuje z czołem trzonu (91) pręta (9), zaś druga nakrętka (97) jest nakręcona na trzpień pomiędzy chwytowym elementem (95), a końcówką (93) pręta (9) i współpracuje z czołem końcówki (93) pręta (9).

6. Zwrotnica kolejowa według zastrz. 1, znamienna tym, że sprężysty iglicowy drążek (10) zawiera dwa półdrążki (100), (101), zespolone drugą rzymską śrubą (102), w postaci obustronnie nagwintowanego trzpienia, ora z ma na końce półdrążków (100), (101) nasadzone przesuwnie nieprzelotowe tuleje (103), na dnie których są ulokowane ściskane poosiowo sprężyste elementy (104), współpracujące z końcami półdrążków (100), (101), pr zy czym na końcach nieprzelotowych tulei (103) są uformowane ucha z otworem, dla przegubowego przyłączenia iglicowych stopek (106) łączących sprężysty iglicowy drążek (10) z iglicami (1) obu półzwrotnic.

7. Zwrotnica kolejowa według zastrz. 6, znamienna tym, że sprężyste elementy (104) mają postać pakietów talerzowych podkładek sprężystych.

8. Zwrotnica kolejowa według zastrz. 6, znamienna tym, że w tulejach (103) i półdrążkach (100), (101) sprężystego iglicowego drążka (10) uformowane są otwory, poprzeczne względem wzdłużnej osi drążka (10), a w otworach tych są osadzone ustalające elementy (105) o walcowym korpusie, zwłaszcza sworznie, kołki lub śruby, przy czym otwory w półdrążkach (100), (101) mają owalny kształt.

9. Zwrotnica kolejowa według zastrz. 6, znamienna tym, że półdrążki (100), (101) sprężystego iglicowego drążka (10) mają w skierowanych ku sobie czołach poosiowe gwintowane otwory, z których jeden jest zaopatrzony w gwint prawoskrętny, a drugi w gwint lewoskrętny, przy czym w otwory te są wkręcone nagwintowane końce trzpienia, stanowiącego drugą rzymską śrubę, mającego jedną część o gwincie prawoskrętnym, a drugą część o gwincie lewoskrętnym, a ponadto że w środkowej części trzpień, stanowiący drugą rzymska śrubę (102), ma niekołowy, najlepiej sześcioboczny, drugi chwytowy element (107).

PL 241 856 B1

10. Zwrotnica kolejowa według zastrz. 9, znamienna tym, że na trzpień, stanowiący drugą rzymską śrubę (102), są nakręcone dwie ustalające nakrętki (108), (109), blokujące położenie półdrążków (100), (101), przy czym jedna ustalająca nakrętka (108) jest nakręco na na trzpień pomiędzy pierwszym półdrążkiem (100), a drugim chwytowym elementem (107) i współpracuje z czołem pierwszego półdrążka (100), zaś druga ustalająca nakrętka (109) jest nakręcona na trzpień pomiędzy drugim chwytowym elementem (107), a drugim półdrążkiem (101) i współpracuje z czołem drugiego półdrążka (101).

11. Zwrotnica kolejowa według zastrz. 6, znamienna tym, że jeden z półdrążków (100), (101) sprężystego iglicowego drążka (10) jest wyposażony w zaczep (110), przy czym zaczep (110) ma formę widełek z poprzecznym otworem, dla sworznia sprzęgającego łącznik (95) z drążkiem (10), i jest przytwierdzony do jednego z półdrążków (100), (101) tak, że płaszczyzna środkowa szczeliny pomiędzy ramionami widełek leży w osi sprężystego iglicowego drążka (10).

12. Zwrotnica kolejowa według zastrz. 1, znamienna tym, że sztywny iglicowy drążek (11) zwrotnicy zawiera dwa cięgła (111), (112), zespolone trzecią rzymską śrubą (113), w postaci obustronnie nagwintowanego trzpienia, oraz ma na końcach cięgiel (111), (112) ucha z otworem, dla przegubowego przymocowania iglicowych łapek (114) łączących sztywny iglicowy drążek (11) z iglicami (1) obu półzwrotnic.

13. Zwrotnica kolejowa według zastrz. 12, znamienna tym, że cięgła (111), (112) sztywnego iglicowego drążka (11) mają w skierowanych ku sobie czołach poosiowe gwintowane otwory, z których jeden jest zaopatrzony w gwint prawoskrętny, a drugi w gwint lewoskrętny, przy czym w otwory te są wkręcone nagwintowane końce trzpienia, stanowiącego trzecią rzymską śrubę (113), mającego jedną część o gwincie prawoskrętnym, a drugą część o gwincie lewoskrętnym, a ponadto że trzpień, stanowiący trzecią rzymską śrubę (113), ma w środkowej części niekołowy, najlepiej sześcioboczny, trzeci chwytowy element (115).

14. Zwrotnica kolejowa według zastrz. 13, znamienna tym, że na trzpień, stanowiący trzecią rzymską śrubę (113), są nakręcone dwie blokujące nakrętki (116), (117), unieruchamiające położenie cięgieł (111), (112), przy czym jedna blokująca nakrętka (116) jest nakręcona na trzpień pomiędzy pierwszym cięgłem (111), a trzecim chwytowym elementem (115) i współpracuje z czołem pierwszego cięgła (111), zaś draga blokująca nakrętka (117) jest nakręcona na trzpień pomiędzy trzecim elementem chwytowym (115), a drugim cięgłem (112) i współpracuje z czołem drugiego cięgła (112).

15. Zwrotnica kolejowa według zastrz. 12, znamienna tym, że jedno z cięgieł (111), (112) sztywnego iglicowego drążka (11) zwrotnicy jest wyposażone również w zaczep (118), dla przegubowego sprzęgnięcia drążka (11) z trzecim ramieniem (63) dźwigni przestawcze) (60) za pośrednictwem łącznika (5), przy czym zaczep ten (118) ma formę widełek z poprzecznym otworem, dla sworznia sprzęgającego łącznik (5) z drążkiem (11) i jest przytwierdzony do jednego z cięgiel (111), (112) tak, że płaszczyzna środkowa szczeliny pomiędzy ramionami widełek leży w osi sztywnego iglicowego drążka (11).

16. Zwrotnica kolejowa według zastrz. 1, znamienna tym, że każdy zespól dźwigniowy (6a), (6b), (6c), (6d) zwrotnicy, wyposażony w dźwignię przestawczą (60) o korpusie w kształcie zbliżonym do kształtu litery „T”, ułożyskowaną wychylnie w podstawie (61) w postaci płyty, posiada wspornik (64) o dwóch ramionach, odchodzący od płyty podstawy (61) i mający w poprzecznym przekroju zarys zbliżony do obróconej poziomo litery „U”, w ramionach którego są uformowane otwory dla osi (65), na której w szczelinie między ramionami wspornika (64) jest wychylnie ułożyskowany korpus dźwigni przestawczej (60), zawierającej dwa jednakowe ramiona (62) o stałej długości, usytuowane przeciwlegle względem osi (65) obrotu dźwigni (60), a ponadto trzecie ramię (63) w formie belki, usytuowane prostopadle do pozostałych dwóch ramion (62), które to trzecie ramię (63) jest przytwierdzone dociskową śrubą (66) do korpusu dźwigni przestawczej (60) i ma przy swobodnym końcu otwór (67), zaś od strony drugiego końca belka trzeciego ramienia (63) ma owalny otwór (68), dla przełożenia dociskowej śruby (66), wkręconej w korpus dźwigni (60), przy czym korpus dźwigni (60) zawiera dwa ustalające żebra (69), pomiędzy którymi jest osadzona belka trzeciego ramienia (63) dźwigni (60), oraz że w każdym z ramion (62) o stałej długości są uformowane drugie otwory, dla elementów złącznych łączących przegubowo uchwyty (94) sprzęgających prętów (9) z tymi ramionami (62) dźwigni (60).

PL 241 856 B1

17. Zwrotnica kolejowa według zastrz. 1, znamienna tym, że łącznik (5) jest utworzony z dwóch elementów (51), (52), dociskanych do siebie śrubami (53), przy czym jeden element (51) ma postać uchwytu w formie widełek z pierwszym poprzecznym otworem (55), natomiast drugi element (52) ma postać płytki, która przy swobodnym końcu ma drugi poprzeczny otwór (56), zaś przy drugim końcu ma dwa fasolkowe otwory (57), dla przełożenia śrub (53) dociskających do siebie oba elementy (51), (52) łącznika (5), które to śruby (53) są wkręcone w trzon pierwszego elementu (51) łącznika (5).