PL236817B1 - Łącznik zwłaszcza meblowy i system łączenia, zwłaszcza mebli - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest łącznik zwłaszcza meblowy i system łączenia, zwłaszcza mebli, pozwalający na precyzyjne i skuteczne połączenie elementów, zwłaszcza wzajemnie prostopadłych lub niemal prostopadłych, jaki może być stosowany w szczególności w przemyśle meblarskim do łączenia oparcia oraz siedziska, w szczególności mebli o konstrukcji szkieletowej.

Elementy prostopadłe lub niemal prostopadłe muszą być łączone za pomocą łączników, które pozwalają nie tylko na zestawienie łączonych elementów ze sobą, ale także są odporne na działające w miejscu połączenia siły, głównie ścinające oraz momenty skręcające działające na połączenie. Dodatkowo w wielu przypadkach wymagana jest wysoka precyzja połączenia, aby ewentualne luzy nie obciążały dodatkowo łącza, a także, by sam montaż mógł być prowadzony w warunkach ograniczonej widoczności miejsca połączenia. Dwa ostatnie warunki istotne są szczególnie w przemyśle meblarskim, gdzie w wypadku mebli tapicerowanych materiał obiciowy ogranicza widoczność, a elementy pasowane są niejako „na wcisk”.

Połączenia tego typu realizowane są najczęściej poprzez połączenia wsuwane w jakich wykorzystuje się haki oraz współpracujące z nimi profile - uszy. Stosuje się niekiedy także połączenia mimośrodowe. Z polskiego opisu patentowego wzoru użytkowego nr 57709 znane jest złącze meblowe mimośrodowe składające się z zaczepu, wypustki i mimośrodu, przy czym mimośród ma uformowane gniazdo mimośrodu z osadzonym w nim łbem zaczepu z rozwidloną spiralą mimośrodu o kulistej powierzchni zaciskowej, którego wewnętrzna kulista powierzchnia czołowa przylega do powierzchni zaciskowej mimośrodu przy połączonych ze sobą dwóch ścianach meblowych. W złączu tym powierzchnie przylegające, zaciskowe jego mimośrodu i wewnętrzna powierzchnia czołowa zaczepu spełniają funkcję samohamowności przy naprężeniu tego złącza i zaciśnięciu połączonych ze sobą obu ścianek meblowych.

Z opisu zgłoszenia wynalazku P.354790 znany jest zespół do osadzania półek, zwłaszcza meblowych, jaki zawiera trzpień umieszczony suwliwie w gnieździe półki oraz ścianki, jaki wypychany jest z gniazda półki ku ściance elementem sprężynowym rozpierającym się pomiędzy dnem gniazda a trzpieniem.

Z kolei z opisu PL221722 znany jest węzeł konstrukcyjny do łączenia dwóch elementów płytowych, zwłaszcza meblowych, jaki jest utworzony z otworów wykonanych w obu łączonych ze sobą elementach płytowych oraz osadzonego w nich złącza zaciskowego i posiada blokująco-odblokowujący mechanizm sprężynowy, składający się z dwóch muf tulejowych, w których umieszczony jest przesuwny trzpień walcowy z osadzoną na nim naciskową sprężyną śrubową, przy czym koniec mufy tulejowej umieszczony w mufie tulejowej posiada wykonane co najmniej dwa przelotowe otwory w kształcie czasz kulistych mieszczące w sobie kulki, natomiast naprzeciw nich w mufie tulejowej wykonane są co najmniej dwa gniazda kuliste, a na końcu trzpienia walcowego również co najmniej dwa gniazda kuliste.

Znane rozwiązania pozwalają co prawda na połączenie elementów, jednak połączenia takie cechuje znaczna niestabilność w czasie. Jest ona wynikiem działających na połączenia momentów skręcających oraz zginających. W skutek ich obecności dochodzi do luzowania połączeń mimośrodowych, a także wyboczeń łączników, a w efekcie degradacji połączenia. Dlatego celowym było opracowanie łącznika oraz systemu łączenia, jakie pozwoliłyby na precyzyjne łączenie elementów meblowych i zapewniał łatwość montażu, wraz z trwałością połączenia i niwelowaniem negatywnych skutków działania momentów zginających i skręcających.

Łącznik zwłaszcza meblowy i system łączenia, zwłaszcza mebli według wynalazku zawiera co najmniej dwie współosiowe tuleje, albo w innym przykładzie tuleję oraz umieszczony w niej trzpień, z których pierwsza tuleja stanowi gniazdo dla drugiej tulei/trzpienia, a pomiędzy dnem tulei gniazda a tuleją drugą/trzpieniem umieszczona jest co najmniej jedna sprężyna. Druga tuleja/trzpień blokowana jest przed niekontrolowanym wysunięciem z tulei pierwszej przetłoczeniem lub innym odkształceniem materiału tulei pierwszej, jaki co najmniej miejscowo otacza drugą tuleję/trzpień.

Zewnętrzna powierzchnia pierwszej tulei jest nagwintowana co najmniej częściowo, posiada gwint i wkręcona jest w umieszczoną w pionowym elemencie stanowiącym komponent podzespołu oparciowego nakrętkę kłową. Przy czym na gwint pierwszej tulei nasunięte lub wbite jest co najmniej jedno łożysko toczne.

Kły nakrętki kłowej wbite są w korzystnie frezowane gniazdo z przelotowym centralnym otworem o średnicy większej lub równej zewnętrznej średnicy pierwszej tulei. Osiowo z centralnym otworem frezowanego gniazda, w drugim z łączonych elementów znajduje się otwór o średnicy równej lub większej

PL 236 817 B1 od średnicy drugiej tulei/trzpienia. Korzystnie, gdy na pierwszą tuleję co najmniej jednostronnie nakręcona jest nakrętka kontrująca, korzystnie z podkładką.

Elementy łącznika według wynalazku wykonane są korzystnie ze stali, albo w innym przykładzie wykonania z aluminium, przy czym korzystnie gdy pierwsza tuleja jest zawsze stalowa. Korzystnie gdy sztywność sprężyny rozpierającej się pomiędzy dnem pierwszej tulei a drugą tuleją lub trzpieniem wynosi nie mniej niż 10 N. Średnica tulei drugiej / trzpienia nie jest mniejsza niż 3 mm, a średnica tulei pierwszej odpowiada średnicy śruby klasy M8.

Korzystnie, gdy łożysko toczne jest łożyskiem wykonanym w całości ze stali, albo w innym przykładzie wykonania ma co najmniej stalowe elementy toczne, w szczególności kulki.

System łączenia, zwłaszcza mebli według wynalazku zawiera łącznik, zwłaszcza meblowy według wynalazku jaki łączy podzespół oparciowy oraz podzespół siedziskowy i jakiego nakrętka kłowa wbita jest w pionową płytę stanowiącą element podzespołu oparciowego tak, że łożysko toczne umieszczone na tulei pierwszej swoją zewnętrzną powierzchnią oparte jest na elemencie prowadzącym podzespołu siedziskowego, a po przeciwległej stronie pionowej płyty będącej elementem zespołu oparciowego na pierwszą tuleję nakręcona jest nakrętka kontrująca, korzystnie wraz z podkładką. Na podzespole siedziskowym po stronie umieszczenia łożyska tocznego trwale i nierozłącznie przykręcony jest element prowadzący łożyska tocznego, jakiego kształt odpowiada kształtowi linii cięcia elementów łączonych podzespołu podstawy i podzespołu oparciowego.

Przy czym podzespół oparciowy oraz podzespół siedziskowy zestawione są tak, że krawędź ich zestawienia wpisuje się zasadniczo w prostokąt. Przy czym linia cięcia w podzespole oparciowym w części zewnętrznej, przylegającej do pleców stelaża meblowego jest cofnięta o 50-60 mm i następnie skierowana pod kątem 40-45° do hipotetycznego prostokąta w jaki wpisana jest linia cięcia. Strefa oporowa linii cięcia ma wysokość od 110 do 125 mm, a podstawa oporowa podzespołu oparciowego ma od 85-89 mm długości. Linie cięcia podzespołu siedziskowego i zespołu oparciowego wzajemnie odpowiadają sobie.

Podczas montażu mebla, zwłaszcza tapicerowanego oparciowy podzespół oparciowy zawierający przykręcone do niego łączniki według wynalazku ustawia się łożyskami tocznymi na elementach prowadzących podzespołu siedziskowego, jednocześnie wciskając tuleję drugą/trzpień do wnętrza tulei pierwszej. Po osiągnięciu miejsca roboczego trzpień/ tuleja druga jest wpychana przez sprężynę do otworu w podzespole siedziskowym stabilizując wraz z kształtem linii cięcia połączenie elementów.

Łącznik oraz system według wynalazku pokazano na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przekrój podłużny łącznika według wynalazku, fig. 2 przedstawia elementy systemu łączenia według wynalazku w pozycji rozłączonej wraz z przebiegiem linii cięcia, a fig. 3 przedstawia elementy systemu łączenia w pozycji złączonej.

P r z y k ł a d 1

Łącznik zwłaszcza meblowy i system łączenia, zwłaszcza mebli według wynalazku zawiera dwie współosiowe tuleje, z których pierwsza tuleja 1 stanowi gniazdo dla drugiej tulei 2, a pomiędzy dnem pierwszej tulei 1 - gniazda a tuleją drugą 2 umieszczona jest sprężyna 3. Druga tuleja 2 blokowana jest przed niekontrolowanym wysunięciem z pierwszej tulei 1 odkształceniem 4 materiału pierwszej tulei 1, jaki co najmniej miejscowo otacza drugą tuleję 2.

Zewnętrzna powierzchnia pierwszej tulei 1 jest nagwintowana, posiada gwint 5 i wkręcona jest w umieszczoną w pionowym elemencie stanowiącym komponent podzespołu oparciowego 6 nakrętkę kłową 7. Przy czym na gwint 5 pierwszej tulei 1 nasunięte jest łożysko toczne 8.

Kły nakrętki kłowej 7 wbite są w wykonane gniazdo z przelotowym centralnym otworem o średnicy większej lub równej zewnętrznej średnicy pierwszej tulei 1. Osiowo z centralnym otworem wyfrezowanego gniazda, w drugim z łączonych elementów, podzespole siedziskowym 9 znajduje się otwór o średnicy równej lub większej od średnicy drugiej tulei 2. Na pierwszą tuleję 1 jednostronnie nakręcona jest nakrętka kontrująca 10 z podkładką.

Elementy łącznika według wynalazku wykonane są ze stali. Sztywność sprężyny 3 rozpierającej się pomiędzy dnem pierwszej tulei 1 a drugą tuleją 2 wynosi nie mniej niż 10 N. Średnica drugiej tulei 2 jest większa niż 3 mm, a średnica pierwszej tulei 1 odpowiada średnicy śruby klasy M8.

Łożysko toczne 8 jest łożyskiem wykonanym w całości ze stali.

System łączenia, zwłaszcza mebli według wynalazku zawiera łącznik, zwłaszcza meblowy według wynalazku jaki łączy podzespół oparciowy 6 oraz podzespół siedziskowy 9 i jakiego nakrętka kłowa 7 wbita jest w pionową płytę stanowiącą element podzespołu oparciowego 6 tak, że łożysko toczne 8

PL 236 817 B1 umieszczone na pierwszej tulei 1 swoją zewnętrzną powierzchnią oparte jest na elemencie prowadzącym 9' podzespołu siedziskowego 9, a po przeciwległej stronie pionowej płyty będącej elementem podzespołu oparciowego 6 na pierwszą tuleję 1 nakręcona jest nakrętka kontrująca 10 wraz z podkładką. Na podzespole siedziskowym 9 po stronie umieszczenia łożyska tocznego 8 trwale i nierozłącznie przykręcony jest element prowadzący 9' łożyska tocznego 8, jakiego kształt odpowiada kształtowi linii cięcia elementów łączonych podzespołu siedziskowego 9 i podzespołu oparciowego 6.

Przy czym podzespół oparciowy 6 oraz podzespół siedziskowy 9 zestawione są tak, że krawędź ich zestawienia wpisuje się zasadniczo w prostokąt. Przy czym linia cięcia w podzespole oparciowym 6 w części zewnętrznej, przylegającej do pleców stelaża meblowego jest cofnięta o 50-60 mm i następnie skierowana pod kątem 40-45° do hipotetycznego prostokąta w jaki wpisana jest linia cięcia. Strefa oporowa linii cięcia ma wysokość od 110 do 125 mm, a podstawa oporowa podzespołu oparciowego ma od 85-89 mm długości. Linie cięcia podzespołu siedziskowego i zespołu oparciowego wzajemnie odpowiadają sobie.

Podczas montażu mebla, zwłaszcza tapicerowanego podzespół oparciowy 6 zawierający przykręcone do niego łączniki według wynalazku ustawia się łożyskami tocznymi 8 na elementach prowadzących 9' podzespołu siedziskowego 9, jednocześnie wciskając tuleję drugą 2 do wnętrza tulei pierwszej 1. Po osiągnięciu miejsca roboczego tuleja druga 2 jest wpychana przez sprężynę 3 do otworu w podzespole siedziskowym 9 stabilizując wraz z kształtem linii cięcia połączenie elementów.

P r z y k ł a d 2

Łącznik zwłaszcza meblowy i system łączenia, zwłaszcza mebli według wynalazku zawiera pierwszą tuleję 1 oraz umieszczony w niej trzpień 2, z których pierwsza tuleja 1 stanowi gniazdo dla trzpienia 2, a pomiędzy dnem pierwszej tulei 1 - gniazda a trzpieniem 2 umieszczona jest sprężyna 3. Trzpień 2 blokowany jest przed niekontrolowanym wysunięciem z pierwszej tulei 1 odkształceniem 4 materiału pierwszej tulei 1, jaki miejscowo otacza trzpień 2.

Zewnętrzna powierzchnia pierwszej tulei 1 posiada gwint 5 i wkręcona jest w umieszczoną w pionowym elemencie stanowiącym komponent podzespołu oparciowego 6 nakrętkę kłową 7. Przy czym na gwint 5 pierwszej tulei 1 nasunięte jest łożysko toczne 8.

Kły nakrętki kłowej 7 wbite są w wykonane gniazdo z przelotowym centralnym otworem o średnicy większej lub równej zewnętrznej średnicy pierwszej tulei 1. Osiowo z centralnym otworem wyfrezowanego gniazda, w drugim z łączonych elementów - zespole siedziskowym 9 znajduje się otwór o średnicy równej lub większej od średnicy trzpienia 2. Na pierwszą tuleję 1 jednostronnie nakręcona jest nakrętka kontrująca 10 z podkładką.

Pierwsza tuleja 1 wykonana jest ze stali, a trzpień 2 z aluminium. Sztywność sprężyny 3 rozpierającej się pomiędzy dnem pierwszej tulei 1 a trzpieniem 2 wynosi nie mniej niż 10 N. Średnica trzpienia 2 jest większa niż 3 mm, a średnica pierwszej tulei 1 odpowiada średnicy śruby klasy M8.

Łożysko toczne 8 jest łożyskiem wykonanym tak, że ma stalowe elementy toczne.

System łączenia, zwłaszcza mebli według wynalazku zawiera łącznik, zwłaszcza meblowy według wynalazku jaki łączy podzespół oparciowy 6 oraz podzespół siedziskowy 9 i jakiego nakrętka kłowa 7 wbita jest w pionową płytę stanowiącą element podzespołu oparciowego 6 tak, że łożysko toczne 8 umieszczone na pierwszej tulei 1 swoją zewnętrzną powierzchnią oparte jest na elemencie prowadzącym 9' podzespołu siedziskowego 9, a po przeciwległej stronie pionowej płyty będącej elementem podzespołu oparciowego 6 na pierwszą tuleję 1 nakręcona jest nakrętka kontrująca 10 wraz z podkładką. Na podzespole siedziskowym 9 po stronie umieszczenia łożyska tocznego 8 trwale i nierozłącznie przykręcony jest element prowadzący 9' łożyska tocznego 8, jakiego kształt odpowiada kształtowi linii cięcia elementów łączonych podzespołu siedziska 9 i podzespołu oparciowego 6.

Przy czym podzespół oparciowy 6 oraz podzespół siedziskowy 9 zestawione są tak, że krawędź ich zestawienia wpisuje się zasadniczo w prostokąt. Przy czym linia cięcia w podzespole oparciowym 6 w części zewnętrznej, przylegającej do pleców stelaża meblowego jest cofnięta o 50-60 mm i następnie skierowana pod kątem 40-45° do hipotetycznego prostokąta w jaki wpisana jest linia cięcia. Strefa oporowa linii cięcia ma wysokość od 110 do 125 mm, a podstawa oporowa podzespołu oparciowego 6 ma od 85-89 mm długości. Linie cięcia podzespołu siedziskowego 9 i podzespołu oparciowego 6 wzajemnie odpowiadają sobie.

Podczas montażu mebla, zwłaszcza tapicerowanego podzespół oparciowy zawierający przykręcone do niego łączniki według wynalazku ustawia się łożyskami tocznymi 8 na elementach prowadzących 9' podzespołu siedziskowego 9, jednocześnie wciskając trzpień 2 do wnętrza tulei pierwszej 1. Po

PL 236 817 B1 osiągnięciu miejsca roboczego trzpień 2 jest wpychany przez sprężynę 3 do otworu w podzespole siedziskowym 6 stabilizując wraz z kształtem linii cięcia połączenie elementów.

Claims (9)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Łącznik zwłaszcza meblowy, zwłaszcza mebli zawierający co najmniej dwie współosiowe tuleje 1 i 2, albo tuleję 1 oraz umieszczony w niej trzpień 2, z których pierwsza tuleja 1 stanowi gniazdo dla drugiej tulei/trzpienia 2, a pomiędzy dnem tulei 1 - gniazda a tuleją drugą/trzpieniem 2 umieszczona jest co najmniej jedna sprężyna 3, a zewnętrzna powierzchnia pierwszej tulei 1 jest nagwintowana co najmniej częściowo, posiada gwint 5 i wkręcona jest w umieszczoną w pionowym elemencie stanowiącym komponent podzespołu oparciowego 6 nakrętkę kłową 7, a na gwint 5 pierwszej tulei 1 nasunięte lub wbite jest co najmniej jedno łożysko toczne 8, znamienny tym, że materiał pierwszej tulei 1 ma odkształcenie 4 materiału pierwszej tulei 1 takie, że blokuje drugą tuleję/trzpień 2 przed niekontrolowanym wysunięciem z tulei pierwszej 1, a odkształcenie 4 ma postać przetłoczenia lub innego znanego odkształcenia materiału tulei pierwszej 1.
2. 2. Łącznik według zastrz. 1 znamienny tym, że kły nakrętki kłowej 7 w jaką wkręcona jest tuleja pierwsza 1 wbite są w frezowane gniazdo z przelotowym centralnym otworem o średnicy większej lub równej zewnętrznej średnicy pierwszej tulei, a osiowo z centralnym otworem frezowanego gniazda, w drugim z łączonych elementów - podzespole siedziskowym 9 znajduje się otwór o średnicy równej lub większej od średnicy drugiej tulei/trzpienia 2.
3. 3. Łącznik według zastrz. 1 albo 2 znamienny tym, że na pierwszą tuleję 1 co najmniej jednostronnie nakręcona jest nakrętka kontrująca 10, korzystnie z podkładką.
4. 4. Łącznik według dowolnego z wcześniejszych zastrzeżeń znamienny tym, że elementy łącznika według wynalazku wykonane są ze stali.
5. 5. Łącznik według dowolnego z zastrzeżeń od 1 do 3 znamienny tym, że tuleja pierwsza 1 wykonana jest ze stali, a trzpień z aluminium.
6. 6. Łącznik według dowolnego z wcześniejszych zastrzeżeń znamienny tym, że sztywność sprężyny 3 rozpierającej się pomiędzy dnem pierwszej tulei 1 a drugą tuleją 2 lub trzpieniem 2 wynosi nie mniej niż 10 N, średnica tulei drugiej / trzpienia 2 nie jest mniejsza niż 3 mm, a średnica tulei pierwszej 1 odpowiada średnicy śruby klasy M8.
7. 7. Łącznik według dowolnego z wcześniejszych zastrzeżeń znamienny tym, że łożysko toczne 8 jest łożyskiem wykonanym w całości ze stali, albo ma co najmniej stalowe elementy toczne, w szczególności kulki.
8. 8. System łączenia, zwłaszcza mebli według wynalazku zawierający łącznik ujęty w zastrz. 1-8 znamienny tym, że łącznik meblowy łączy podzespół oparciowy 6 oraz podzespół siedziskowy 9 i jakiego nakrętka kłowa 7 wbita jest w pionową płytę stanowiącą element podzespołu oparciowego 6 tak, że łożysko toczne 8 umieszczone na tulei pierwszej 1 swoją zewnętrzną powierzchnią oparte jest na elemencie prowadzącym 9' podzespołu siedziskowego 9, po przeciwległej stronie pionowej płyty będącej elementem podzespołu oparciowego 6 na pierwszą tuleję 1 nakręcona jest nakrętka kontrująca 10, korzystnie wraz z podkładką, a na podzespole siedziskowym 9 po stronie umieszczenia łożyska tocznego 8 trwale i nierozłącznie przykręcony jest element prowadzący 9', a kształt łożyska tocznego 8 odpowiada kształtowi linii cięcia elementów łączonych podzespołu siedziskowego 9 i podzespołu oparciowego 6.
9. 9. System według zastrz. 8 znamienny tym, że podzespół oparciowy 6 oraz podzespół siedziskowy 9 zestawione są tak, że krawędź ich zestawienia wpisuje się zasadniczo w prostokąt, linia cięcia w podzespole oparciowym 6 w części zewnętrznej, przylegającej do pleców stelaża meblowego jest cofnięta o 50-60 mm i następnie skierowana pod kątem 40-45° do hipotetycznego prostokąta w jaki wpisana jest linia cięcia, strefa oporowa linii cięcia ma wysokość od 110 do 125 mm, a podstawa oporowa podzespołu oparciowego 6 ma od 85-89 mm długości i linie cięcia podzespołu siedziskowego i zespołu oparciowego wzajemnie odpowiadają sobie.