PL233815B1 - Palnik z generatorem termoelektrycznym - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest palnik z generatorem termoelektrycznym, działającym według zjawiska Seebecka, przeznaczony zwłaszcza dla opalanego wymiennika ciepła w instalacjach centralnego ogrzewania i/lub wody użytkowej.

Obecnie rynek oczekuje nowych rozwiązań technicznych i urządzeń realizujących coraz większą ilość funkcji, a jednocześnie coraz bardziej uniwersalnych. Ponadto, obecnie w całym przemyśle trwają intensywne prace nad opracowaniem nowych metod pozyskiwania energii elektrycznej. Większość dostępnych dzisiaj na rynku urządzeń mikrogeneracyjnych opartych jest na zasadzie konwersji jakiejś formy energii kinetycznej w energię elektryczną. Znane są rozwiązania oparte na różnego rodzaju silnikach tłokowych, silnikach Sterlinga, turbinach itp. Rozwiązania te mają poważne ograniczenia wynikające z wysokiego poziomu ich skomplikowania, a co za tym idzie wysokiej ceny wytworzenia, niskiej niezawodności oraz wysokich kosztów związanych z zabezpieczeniem wymagań serwisowych.

Znane są urządzenia termoelektryczne wykorzystujące zjawisko Seebecka umożliwiające generację energii elektrycznej. Urządzenia te zawierają termoelektryczne środki techniczne, w których różnica temperatur odpowiednich obszarów umożliwia generowanie energii elektrycznej.

Obecny stan wiedzy dotyczący powłok termoelektrycznych sugeruje, że nie opracowano jeszcze rozwiązania, które instruowałoby jak kompleksowo nanosić kompozyty termoelektryczne i stosować je w urządzeniach. Istnieją natomiast publikacje naukowe traktujące o specyficznych metodach fabrykacji tylko elementów półprzewodnikowych do zastosowania w ogniwach termoelektrycznych. Należy również wskazać, że prowadzone są próby nakładania warstw tellurku bizmutu metodą termicznego natryskiwania. Jednak ze względu na dużą niedokładność metoda ta jest mało efektywna, a wytwarzane układy mało wydajne. Ze względu na otwartą strukturę połączeń półprzewodnikowych „p” i „n” układy te nie mają bezpiecznego zastosowania. Aktualne nasycenie rynku ograniczone jest do prefabrykowanych ogniw termoelektrycznych. Ich ograniczenia są dość znaczne ze względu na całkowity brak odkształcalności i standaryzowane gabaryty.

W ostatnim czasie powstała natomiast grupa zastosowań ogniw do wytwarzania elektryczności w tak zwanych turystycznych generatorach energii. Wykorzystując energię cieplną urządzenia te pozwalają na ładowanie niewielkich odbiorników. Trudno jednak w takim przypadku ze względu na wielkość rynku i zastosowane rozwiązania techniczne mówić o skali przemysłowej. Dotychczas prowadzone eksperymentalne próby stosowania prefabrykowanych modułów termoelektrycznych nie mają większych szans na komercjalizację ze względu na ograniczenia produkcyjne i gabarytowe. Kolejnym czynnikiem skutecznie hamującym rozwój tej gałęzi przemysłu jest wysoki jednostkowy koszt ogniw termoelektrycznych.

Znany jest z dokumentu patentowego GB2451521 A przenośny podgrzewacz wody posiadający komorę spalania, w którym paliwo spala się w celu zapewnienia źródła ogrzewania. Komora spalania ma palnik na paliwo i dmuchawę dostarczającą powietrze do palnika. Dmuchawa jest zasilana przez generator termoelektryczny, który zawiera urządzenie Peltiera Seebecka zawierające gorącą stronę ogrzewaną ciepłem z palnika oraz zimną stronę chłodzoną powietrzem z dmuchawy. Paliwo do palnika dostarczane jest grawitacyjnie z kanistra. Generator termoelektryczny zawiera zespół półprzewodnikowych modułów z tellurku bizmutu (BI-TE) połączonych szeregowo, które wytwarzają napięcie elektryczne, kiedy występuje różnica temperatur w całym stosie. Podgrzewacz wody nie wymaga zasilania energią i ma zastosowanie w kuchni polowej, na łodzi itp.

Dokument US 2008121263 A1 ujawnia element termoelektryczny oraz sposób jego wytwarzania, z wykorzystaniem płaskiego nośnika w postaci porowatej matrycy z materiału izolującego elektrycznie i termicznie, w którym wyróżniono pierwszą i drugą powierzchnię. Pory matrycy wypełniane są materiałem o cechach półprzewodnikowych „p” lub „n”, a przewodniki elektryczne biegną przez pory płaskiej matrycy od pierwszej do drugiej powierzchni i są izolowane elektrycznie od siebie.

W dokumencie patentowym JPS 63282408 A, ujawnione jest zastosowanie materiałów termoelektrycznych w konstrukcji palnika polegające na wykonaniu elementów palnika bezpośrednio z mieszanin materiałów termoelektrycznych. Proces polega na mieleniu materiału, tworzeniu mieszanin, ich wypalaniu i składaniu w gotową całość. Proces jest żmudny i wieloetapowy.

Z dokumentu patentowego US2002179135 A1, znany jest moduł termoelektryczny, zawierający wiele elementów termoelektrycznych typu „p” oraz typu „n”, z których każdy zawiera półprzewodnik typu „p” albo „n” o skutterydytowej strukturze krystalicznej, przy czym wspomniane elementy termoelek

PL 233 815 B1 tryczne są rozmieszczone naprzemiennie, oraz posiada elektrody łączące szeregowo wspomniane elementy termoelektryczne, a pomiędzy wspomnianymi elementami termoelektrycznymi a wspomnianymi elektrodami umieszczona jest warstwa stopu zawierająca Sb i co najmniej jeden pierwiastek metalu przejściowego wybrany z grupy obejmującej Ag, Au i Cu, a po drugiej wspomnianych elektrod usytuowana jest warstwa szkła frytowego, na której usytuowana jest płyta przewodząca ciepło. Ujawniony moduł wytwarzany przy zastosowaniu technik topielniczych, spiekalniczych, lutowniczych, laminowania. Ujawniony moduł termoelektryczny może być umieszczony na żebrach rury płomieniowej albo na żebrach rury wodnej.

Celem wynalazku jest zwiększenie uzysku energii w czasie normalnej pracy palnika, w szczególności celem wynalazku jest dostarczenie palnika zwłaszcza dla opalanych wymienników ciepła w instalacjach centralnego ogrzewania i/lub wody użytkowej, generującego jednocześnie energię elektryczną wykorzystywaną do zasilania dodatkowej elektroniki, urządzeń zewnętrznych lub kierowaną ponownie do sieci energetycznej.

Cel ten osiągnięto poprzez opracowanie palnika wyposażonego w termoelektryczne środki techniczne, wykorzystujące ciepło powstałe ze spalania paliwa, do generowania energii elektrycznej.

Palnik z generatorem termoelektrycznym, zawierający płaszcz zewnętrzny, kanał paliwowo-powietrzny, dysze doprowadzające mieszankę paliwowo-powietrzną do zewnętrznej powierzchni płaszcza zewnętrznego, gdzie następuje jej spalanie, oraz generator termoelektryczny działający według zjawiska Seebecka usytuowany w termicznym kontakcie ze spalinami, zawierający nie stykające się ze sobą podwarstwy półprzewodnikowe „p” i „n” połączone ze sobą szeregowo elementami przewodzącymi zaopatrzonymi w końcówki przyłączeniowe do wyprowadzenia powstałej energii elektrycznej, oraz obustronnie izolowane elektrycznie warstwami izolatora elektrycznego, według wynalazku charakteryzuje się tym, że generator termoelektryczny stanowi powłoka termoelektryczna naniesiona technologią PVD (Physical Vapour Deposition (fizyczne osadzanie z fazy gazowej)) na elementach palnika pozostających w termicznym kontakcie ze spalinami, przy czym bezpośrednio na wspomnianym elemencie palnika naniesiona jest pierwsza warstwa izolatora elektrycznego, na której naniesiona jest pierwsza warstwa elementów przewodzących o grubości od 1 pm do 5 pm, na których naniesione są naprzemiennie podwarstwy półprzewodnikowe „p” i „n” o grubości od 1 pm do 10 pm oraz szerokości od 0,1 mm do 2 mm, na których naniesiona jest druga warstwa elementów przewodzących o grubości od 1 pm do 5 pm, na której naniesiona jest druga warstwa izolatora elektrycznego, przy czym warstwy izolatora elektrycznego wykonane są na bazie tlenów nieorganicznych, a w płaszczu zewnętrznym, wewnątrz którego uformowany jest kanał na mieszankę paliwowo-powietrzną, wykonane są dysze doprowadzające mieszankę paliwowo-powietrzną z tego kanału do zewnętrznej powierzchni płaszcza zewnętrznego.

Korzystnie, zimna strona podwarstw półprzewodnikowych „p” i „n” warstwy termoelektrycznej powłoki chłodzona jest powietrzem oraz paliwem doprowadzanym do palnika.

Korzystnie, elementy przewodzące powłoki, wykonane są z miedzi.

Korzystnie, warstwy izolatora elektrycznego warstwy termoelektrycznej powłoki wykonane są na bazie AbO3 lub SiO2 lub MgO.

Korzystnie, wewnątrz płaszcza zewnętrznego, w pewnej odległości od niego, znajduje się płaszcz wewnętrzny, wewnątrz którego znajduje się kanał paliwowo-powietrzny, a na zewnętrznej stronie płaszcza wewnętrznego naniesiona jest powłoka, zawierająca warstwę termoelektryczną, przy czym w płaszczu wewnętrznym oraz naniesionej na nim powłoce znajdują się przelotowe otwory usytuowane względem siebie współosiowo.

W innym wariancie wynalazku, korzystnie, powłoka zawierająca warstwę termoelektryczną naniesiona jest na wewnętrznej powierzchni płaszcza zewnętrznego i zaopatrzona jest w przelotowe otwory usytuowane współosiowo z dyszami doprowadzającymi mieszankę paliwowo-powietrzną do zewnętrznej powierzchni płaszcza zewnętrznego.

Dodatkowo, na zewnętrznej powierzchni płaszcza zewnętrznego znajduje się warstwa włókniny stalowej.

Dodatkowo, palnik posiada płaszcz wewnętrzny usytuowany w pewnej odległości od powłoki, zaopatrzony w przelotowe otwory, wewnątrz którego znajduje się kanał paliwowo-powietrzny. Korzystnie, podwarstwy półprzewodnikowe „p” i „n” warstwy termoelektrycznej powłoki uformowane są w postaci naprzemiennych pierścieni półprzewodnikowych „p” i „n”.

Wynalazek daje możliwość wytwarzania energii elektrycznej pozyskiwanej za pomocą zaimplementowanej w palniku powłoki termoelektrycznej podczas jego normalnej pracy. Palnik z wbudowaną powłoką termoelektryczną oprócz energii cieplnej generuje energię elektryczną zgodnie ze zjawiskiem

PL 233 815 B1

Seebecka. Zaletami rozwiązania według wynalazku jest brak jakichkolwiek ruchomych elementów, co nie spowoduje wzrostu kosztów serwisowania wymiennika. Ponadto generowanie energii elektrycznej z uwagi na brak elementów ruchomych jest absolutnie bezgłośne i bezwibracyjne, co pozwoli na instalowanie urządzenia w większej liczbie lokalizacji, przy minimalizacji uciążliwości dla osób mieszkających i pracujących w jego otoczeniu, oraz zapewnia skalowalność zastosowania od mikroaplikacji do dużych mocy, jak również skalowalność produkcji zautomatyzowanej technologii produkcji, łatwej do powielenia w dużej skali. Ponadto, dzięki posłużeniu się efektem termoelektrycznym możliwe jest generowanie elektryczności bezpośrednio z energii cieplnej z pominięciem przekształcenia w energię kinetyczną, co przyczyni się do wysokiej niezawodności i obniżenia kosztów serwisowania.

Wytworzona energia elektryczna może mieć wielorakie zastosowanie, jak na przykład:

- zasilanie podzespołów elektrycznych wchodzących w skład kompletnego urządzenia, takich jak na przykład elementy sterowania,

- czy układy pompowe (podniesienie wydajności energetycznej),

- budowa jednostek autonomicznych niezależnych od zewnętrznego zasilania w energię elektryczną,

- oddawanie energii do sieci lokalnej (zmniejszające zapotrzebowanie gospodarstwa domowego na energię elektryczną),

- oddawanie energii do sieci energetycznej (mikroźródła, prosument, energetyka obywatelska).

Wynalazek przedstawiono w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia palnik w przekroju osiowym, w pierwszym przykładzie wykonania, fig. 2 - palnik w przekroju osiowym, w drugim przykładzie wykonania, fig. 3 - palnik w przekroju osiowym, w trzecim przykładzie wykonania, fig. 4 - palnik w przekroju osiowym, w czwartym przykładzie wykonania, fig. 5 - przekrój poprzeczny powłoki termoelektrycznej.

Jak przedstawiono na fig. 1, palnik zawiera płaszcz zewnętrzny 6, wewnątrz którego w pewnej odległości od niego, znajduje się płaszcz wewnętrzny 9, wewnątrz którego znajduje się kanał 7 paliwowo-powietrzny. Na zewnętrznej stronie płaszcza wewnętrznego 6 naniesiona jest technologią PVD, na przykład przez: naparowanie, ablację laserową, rozpylanie magnetronowe, rozpylanie filtrowanym łukiem elektrycznym, wzbudzanie par wiązką elektronową, warstwowa powłoka 16, zawierająca warstwę termoelektryczną 1, zawierająca podwarstwy półprzewodnikowe „p” i „n” nie stykające się ze sobą, o grubości d1 od 1 μm do 10 μm, korzystnie 5 μm, uformowane w postaci naprzemiennych pierścieni o szerokości s od 0,1 mm do 2 mm, korzystnie 1 mm połączone ze sobą szeregowo elementami przewodzącymi 2a, 2b, wykonanymi z miedzi, o grubości d2 od 1 μm do 5 μm, korzystnie 3 μm, zaopatrzonymi w końcówki przyłączeniowe 4, 5, do wyprowadzenia powstałej energii elektrycznej. Warstwa termoelektryczna 1 jest obustronnie izolowana elektrycznie warstwami 3a, 3b izolatora elektrycznego na bazie tlenków nieorganicznych, w szczególności ALOs lub SiO2 lub MgO. W płaszczu wewnętrznym 9 oraz naniesionej na nim powłoce 16 znajdują się przelotowe otwory 10, 11 usytuowane względem siebie współosiowo, natomiast w płaszczu zewnętrznym 6 wykonane są dysze 8 doprowadzające mieszankę paliwowo-powietrzną z kanału 7 do zewnętrznej powierzchni płaszcza zewnętrznego 6, gdzie następuje jej spalanie. Zimna strona elementów półprzewodnikowych „p” i „n” warstwy termoelektrycznej 1 chłodzona jest powietrzem oraz paliwem doprowadzanym do palnika, natomiast gorąca strona pozostaje w kontakcie termicznym ze spalinami i ogrzewana jest ciepłem pochodzącym od spalin.

W drugim przykładzie wykonania wynalazku, przedstawionym na fig. 2, palnik zawiera płaszcz zewnętrzny 6, wewnątrz którego znajduje się kanał 7 paliwowo-powietrzny oraz zaopatrzony w dysze 8 doprowadzające mieszankę paliwowo-powietrzną do zewnętrznej powierzchni płaszcza zewnętrznego 6, gdzie następuje jej spalanie. Na wewnętrznej powierzchni płaszcza zewnętrznego 6 naniesiona jest technologią PVD na przykład przez: naparowanie, ablację laserową, rozpylanie magnetronowe, rozpylanie filtrowanym łukiem elektrycznym, wzbudzanie par wiązką elektronową, warstwowa powłoka 16 zawierająca warstwę termoelektryczną 1 zawierającą podwarstwy półprzewodnikowe „p” i „n” o grubości d1 od 1 μm do 10 μm, korzystnie 5 μm i szerokości s od 0,1 mm do 2 mm, korzystnie 1 mm, uformowane w postaci naprzemiennych pierścieni, które połączone są ze sobą szeregowo elementami przewodzącymi 2a, 2b, wykonanymi z miedzi, o grubości d2 od 1 μm do 5 μm, korzystnie 3 μm, zaopatrzonymi w końcówki przyłączeniowe 4, 5, do wyprowadzenia powstałej energii elektrycznej. Powłoka 16 zaopatrzona jest w przelotowe otwory 12 usytuowane współosiowo z dyszami 8. Warstwa termoelektryczna 1 jest obustronnie izolowana elektrycznie warstwami 3a, 3b izolatora elektrycznego, wykonanymi na bazie tlenków nieorganicznych, w szczególności AI2O3 lub SiO2 lub MgO. Zimna strona pod

PL 233 815 B1 warstw półprzewodnikowych „p” i „n” warstwy termoelektrycznej 1 chłodzona jest powietrzem oraz paliwem doprowadzanym do palnika, natomiast gorąca strona pozostaje w kontakcie termicznym ze spalinami i ogrzewana jest ciepłem pochodzącym od spalin.

W trzecim przykładzie wykonania wynalazku, przedstawionym na fig. 3, palnik opisany w przykładzie drugim ma na zewnętrznej powierzchni płaszcza zewnętrznego 6 warstwę 13 włókniny stalowej.

W czwartym przykładzie wykonania wynalazku, przedstawionym na fig. 4, palnik opisany w przykładzie drugim posiada płaszcz wewnętrzny 14 usytuowany w pewnej odległości płaszcza zewnętrznego 6 z powłoką 16, który zaopatrzony jest w przelotowe otwory 15, przy czym kanał 7 paliwowo-powietrzny znajduje się wewnątrz płaszcza wewnętrznego 14.

Całkowita grubość powłoki termoelektrycznej wynosi co najwyżej 50 μm.

W komorze technologicznej należy najpierw przeprowadzić proces osadzania warstwy 3a izolatora elektrycznego, co pozwoli na elektryczne uniezależnienie warstwy termoelektrycznej 1 od podłoża. Warstwa izolacyjna musi być jednorodna i ciągła w swojej strukturze. Zapewni to wysoki poziom odporności na przebicie elektryczne. Następnym krokiem jest wytworzenie odpowiednio zlokalizowanych elementów przewodzących 2a, które będą stanowić podstawę i łączyć elektrycznie podwarstwy półprzewodnikowe. Istnieje wiele materiałów mogących realizować to zadanie. Biorąc pod uwagę łatwość depozycji oraz dobre przewodnictwo można zastosować miedź. Najważniejszymi składnikami powłoki termoelektrycznej są dwie warstwy półprzewodnikowe typu „p” i „n”, które można uzyskać z następujących grup materiałów: tellurek ołowiu, selenek cyny, związku telluru, antymonu, bizmutu, nieorganiczne związki klatratowe, skutterydy, związki pół-Heuslerowskie, związki krzemu i germanu. Dzięki połączeniu dwóch odmiennych warstw półprzewodnikowych „p” oraz „n” elementami przewodzącymi możliwe będzie uzyskanie przepływu prądu po wystawieniu powłoki na różnicę temperatur. Kryterium doboru materiału zależy między innymi od oczekiwanej wydajności, a co za tym idzie wartości sprawności termoelektrycznej (ZT) oraz przewidywanego zakresu temperatur podczas pracy powłoki. Następnym krokiem jest wytworzenie odpowiednio zlokalizowanych podwarstw półprzewodnikowych „p” i „n”. Kolejnym krokiem jest ponowne wytworzenie odpowiednio zlokalizowanych elementów przewodzących 2b, dopełniających obwód elektryczny warstwy termoelektrycznej 1. Ostatnim krokiem jest wytworzenie drugiej warstwy 3b izolatora elektrycznego. Warstwa termoelektryczna 1 jest obustronnie izolowana elektrycznie warstwami 3a, 3b izolatora elektrycznego, wykonanymi na bazie tlenków nieorganicznych w szczególności na bazie AI2O3 lub SiO2 lub MgO.

Ciepła strona warstwy termoelektrycznej zawierającej podwarstwy półprzewodnikowe „p” i „n” połączone ze sobą szeregowo jest w kontakcie termicznym z gorącymi spalinami powstałymi w wyniku spalania paliwa w palniku, natomiast zimna strona tej warstwy pozostaje w kontakcie termicznym z zimnym powietrzem oraz paliwem wpływającym do kanału paliwowo-powietrznego.

Zgodnie z teorią Seebecka powstała w ten sposób różnica temperatur wywołuje uporządkowany ruch ładunków w podwarstwach półprzewodnikowych „p” i „n” zawartych w warstwie termoelektrycznej 1. Ze względu na ich szeregowe połączenie pomiędzy skrajnymi punktami przyłącze niowymi - końcówkami 4, 5, pojawia się różnica potencjałów. Otrzymana w ten sposób energia może być wykorzystana do zasilania dodatkowej elektroniki, urządzeń zewnętrznych lub skierowana ponownie do sieci energetycznej.

Zastrzeżenia patentowe

Claims (9)

1. Palnik z generatorem termoelektrycznym, zawierający płaszcz zewnętrzny, kanał paliwowo-powietrzny, dysze doprowadzające mieszankę paliwowo-powietrzną do zewnętrznej powierzchni płaszcza zewnętrznego, gdzie następuje jej spalanie, oraz generator termoelektryczny działający według zjawiska Seebecka usytuowany w termicznym kontakcie ze spalinami, zawierający nie stykające się ze sobą podwarstwy półprzewodnikowe „p” i „n” połączone ze sobą szeregowo elementami przewodzącymi zaopatrzonymi w końcówki przyłączeniowe do wyprowadzenia powstałej energii elektrycznej, oraz obustronnie izolowane elektrycznie warstwami izolatora elektrycznego, znamienny tym, że generator termoelektryczny stanowi powłoka termoelektryczna (16) naniesiona technologią PVD na elementach palnika pozostających w termicznym kontakcie ze spalinami, przy czym bezpośrednio na wspomnianym elemencie palnika naniesiona jest pierwsza warstwa (3a) izolatora elektrycznego, na której naniesiona jest pierwsza warstwa elementów przewodzących (2a) o grubości (d2) od 1 μm do

PL 233 815 B1

5 um, na których naniesione są naprzemiennie podwarstwy półprzewodnikowe „p” i „n” o grubości (di) od 1 um do 10 um oraz szerokości (s) od 0,1 mm do 2 mm, na których naniesiona jest druga warstwa elementów przewodzących (2b) o grubości (d2) od 1 um do 5 um, na której naniesiona jest druga warstwa (3b) izolatora elektrycznego, przy czym warstwy izolatora elektrycznego (3a, 3b) wykonane są na bazie tlenów nieorganicznych, a w płaszczu zewnętrznym (6), wewnątrz którego uformowany jest kanał (7) na mieszankę paliwowo-powietrzną, wykonane są dysze (8) doprowadzające mieszankę paliwowo-powietrzną z tego kanału (7) do zewnętrznej powierzchni płaszcza zewnętrznego (6).

2. Palnik według zastrz. 1, znamienny tym, że zimna strona podwarstw półprzewodnikowych „p” i „n” warstwy termoelektrycznej (1) powłoki (16) chłodzona jest powietrzem oraz paliwem doprowadzanym do palnika.

3. Palnik według zastrz. 1, znamienny tym, że elementy przewodzące (2a, 2b) powłoki (16) wykonane są z miedzi.

4. Palnik według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwy (3a, 3b) izolatora elektrycznego warstwy termoelektrycznej (1) powłoki (16) wykonane są na bazie Al2O3 lub SiO2 lub MgO.

5. Palnik według któregokolwiek spośród zastrz. od 1 do 4, znamienny tym, że wewnątrz płaszcza zewnętrznego (6), w pewnej odległości od niego, znajduje się płaszcz wewnętrzny (9), wewnątrz którego znajduje się kanał (7) paliwowo-powietrzny, a na zewnętrznej stronie płaszcza wewnętrznego (9) naniesiona jest powłoka (16), zawierająca warstwę termoelektryczną (1), przy czym w płaszczu wewnętrznym (9) oraz naniesionej na nim powłoce (16) znajdują się przelotowe otwory (10, 11) usytuowane względem siebie współosiowo.

6. Palnik według któregokolwiek spośród zastrz. od 1 do 4, znamienny tym, że powłoka (16) zawierająca warstwę termoelektryczną (1) naniesiona jest na wewnętrznej powierzchni płaszcza zewnętrznego (6) i zaopatrzona jest w przelotowe otwory (12) usytuowane współosiowo z dyszami (8) doprowadzającymi mieszankę paliwowo-powietrzną do zewnętrznej powierzchni płaszcza zewnętrznego (6).

7. Palnik według zastrz. 6, znamienny tym, że na zewnętrznej powierzchni płaszcza zewnętrznego (6) znajduje się warstwa (13) włókniny stalowej.

8. Palnik według zastrz. 6 albo 7, znamienny tym, że posiada płaszcz wewnętrzny (14) usytuowany w pewnej odległości od powłoki (16), zaopatrzony w przelotowe otwory (15), wewnątrz którego znajduje się kanał (7) paliwowo-powietrzny.

9. Palnik według któregokolwiek spośród zastrz. od 1 do 8, znamienny tym, że podwarstwy półprzewodnikowe „p” i „n” warstwy termoelektrycznej (1) powłoki (16) uformowane są w postaci naprzemiennych pierścieni półprzewodnikowych „p” i „n”.