PL232521B1 - Wzmocniony profil do ram skrzydeł i zestaw profili do ram ościeżnic i ram skrzydeł - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest wzmocniony profil do ram skrzydeł i zestaw wzmocnionych profili, zwłaszcza z tworzywa sztucznego, do ram ościeżnic i ram skrzydeł.

Łatwość wytwarzania profili z tworzywa sztucznego spowodowała, że tworzywo sztuczne coraz częściej zastępuje materiał tradycyjny, jakim jest drewno, przy wytwarzaniu ram okien, drzwi i elewacji, a także całych konstrukcji wewnętrznych budynków. Profile z jednej strony są lekkie, ale z drugiej strony ich poprzeczna sztywność zazwyczaj jest dużo niższa niż sztywność ramiaków drewnianych, z których są wykonywane ramy okien i podobne. W celu zwiększenia sztywności poprzecznej profili z tworzywa sztucznego, przykładowo PVC, stosowanych do wytwarzania ram okien, drzwi i elementów elewacji oraz ościeżnic, wykorzystuje się kształtowniki metalowe, które umieszcza się wewnątrz profilu z tworzywa sztucznego. Tego typu profil jest znany z publikacji polskiego opisu zgłoszeniowego nr P.309623 pod tytułem „Kształtownik z tworzywa sztucznego i sposób wytwarzania kształtownika z tworzywa sztucznego”, który przedstawia kształtownik z tworzywa sztucznego przeznaczony do okien i drzwi, wykonany zasadniczo z tworzywa termoplastycznego i ukształtowany jako listwa z komorami profilowanymi. W jednej z komór tego kształtownika z tworzywa sztucznego jest umieszczony kształtownik metalowy.

Opis zgłoszeniowy EP 0814228 A2 pod tytułem „Verstarkungsprofil fur Kunststoff-Hohlprofile zur Herstellung von Fenster, Turen oder dgl.” ujawnia wzmocniony profil składający się z kilku profili. Kształtownik wykonany z materiałów o różnych właściwościach przewodzenia ciepła jest umieszczony w komorze co najmniej jednego profilu drążonego. Profile wzmacniające mogą powstać z połączenia jednej lub większej ilości metalowych części i jednego lub większej ilości odcinków z tworzywa sztucznego.

Innym sposobem zwiększenia naświetlenia pomieszczeń jest zmniejszenie wysokości profili, z których są wykonywane ramy. Jednak okna i drzwi oraz ruchome elementy elewacji wykonane z dotychczas znanych niskoprofilowych kształtowników z czasem odkształcają się, co stwarza problemy z ich otwieraniem i zamykaniem.

Podsumowując, mała sztywność profili z tworzywa sztucznego jest jedynym z problemów, jaki należy przezwyciężyć, chcąc wykorzystać profile z tworzywa sztucznego do wytwarzania ram okien, drzwi i elementów elewacji oraz ościeżnic.

Celem niniejszego wynalazku jest stworzenie profilu o zmniejszonej wysokości, którego współczynnik wytrzymałości na zginanie byłby nie mniejszy niż współczynnik wytrzymałości na zginanie obecnie stosowanych profili.

Przedmiotem wynalazku jest wzmocniony profil, zwłaszcza profil z tworzywa sztucznego, do ram skrzydeł otaczający wypełnienie ramy skrzydła i zawierający ściankę zewnętrzną ze ścianką ukośną, ściankę okołoszybową, ściankę środkową z wnęką dla okucia przechodzącą w ściankę przyuszczelkową oraz ściankę podszybową, ściankę wewnętrzną z powierzchnią podlistwową i ściankę dolną, które otaczają wnętrze profilu z komorą główną i z komorami dodatkowymi, w którym jest usytuowany kształtownik wzmacniający, przy czym komora główna w sąsiedztwie dolnego rejonu ścianki wewnętrznej ma przestrzeń dodatkową, usytuowaną poniżej poziomu czołowej powierzchni ścianki środkowej i otoczoną ścianką przyuszczelkową oraz ścianką pionową i ścianką poziomą dolnych, wewnętrznych komór dodatkowych, a kształtownik wzmacniający ma przedłużenie wewnętrznego ramienia, które jest usytuowane w przestrzeni dodatkowej, charakteryzujący się tym, że wewnętrzne ramię kształtownika wzmacniającego u góry w sąsiedztwie górnego rejonu ścianki wewnętrznej wzmocnionego profilu przy przejściu w główną ściankę ma uskok z poziomą ścianką i ukośną ścianką.

Korzystnie, ścianka wewnętrzna ma płaską powierzchnię podlistwową skierowaną do wnętrza pomieszczenia, która może być odchylona od pionu o kąt w zakresie od -30° do 30°.

Korzystnie, ścianka wewnętrzna ma wypukłą powierzchnię podlistwową skierowaną do wnętrza pomieszczenia.

Korzystnie, kształtownik wzmacniający ma kształt litery „n”, a jego wewnętrzne ramię z przedłużeniem i z wewnętrznym zagięciem styka się ze ścianką pionową i ścianką poziomą dolnych, wewnętrznych komór dodatkowych, zaś pozioma ścianka uskoku i ukośna ścianka uskoku odstają od górnego, prawego naroża wzmocnionego profilu.

Korzystnie, kształtownik wzmacniający ma kształt litery „n”, którego główna ścianka stykająca się ze ścianką podszybową jest zakończona wielokrotnym zagięciem o kształcie leżącej litery „z” stykającym się z jedną ze ścianek pionowych zewnętrznej komory dodatkowej.

Przedmiotem wynalazku jest również zestaw wzmocnionych profili, zwłaszcza profili z tworzywa sztucznego, do ram ościeżnic i ram skrzydeł, zawierający profil do formowania ramy ościeżnicy i profil

PL 232 521 B1 do formowania ramy skrzydła, zawierający ściankę zewnętrzną ze ścianką ukośną, ściankę okołoszybową, ściankę środkową z wnęką dla okucia przechodzącą w ściankę przyuszczelkową oraz ściankę podszybową, ściankę wewnętrzną z powierzchnią podlistwową i ściankę dolną, które otaczają wnętrze profilu z komorą główną i z komorami dodatkowymi, w którym jest usytuowany kształtownik wzmacniający, przy czym komora główna w sąsiedztwie dolnego rejonu ścianki wewnętrznej ma przestrzeń dodatkową, usytuowaną poniżej poziomu czołowej powierzchni ścianki środkowej i otoczoną ścianką przyuszczelkową oraz ścianką pionową i ścianką poziomą dolnych, wewnętrznych komór dodatkowych, a kształtownik wzmacniający ma przedłużenie wewnętrznego ramienia, które jest us ytuowane w przestrzeni dodatkowej, charakteryzujący się tym, że wewnętrzne ramię kształtownika wzmacniającego u góry w sąsiedztwie górnego rejonu ścianki wewnętrznej wzmocnionego profilu przy przejściu w główną ściankę ma uskok z poziomą ścianką i ukośną ścianką.

Korzystnie, wnętrze profilu do formowania ramy ościeżnicy i profilu do formowania ramy skrzydła jest podzielone na komorę główną i komory dodatkowe za pomocą ścianek dodatkowych, których grubość nie przekracza 50% grubości ścianki zewnętrznej.

Wynalazek został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym Fig. 1 przedstawia przekrój poprzeczny zestawu wzmocnionych profili do ram ościeżnic i ram skrzydeł i odejmowalnych elementów elewacji, Fig. 2, 3, 4 i 5 przedstawiają przekroje różnych przykładów wzmocnionego profilu ramy skrzydła i odejmowalnych elementów elewacji z płaską powierzchnią podlistwową ścianki wewnętrznej, Fig. 6 przedstawia fragment wzmocnionego profilu ram skrzydeł i odejmowalnych elementów elewacji, Fig. 7 przedstawia przekrój poprzeczny innego przykładu zestawu wzmocnionych profili do ram ościeżnic i ram skrzydeł, Fig. 8, 9, 10 i 11 przedstawiają przekroje wzmocnionego profilu ramy skrzydła z wypukłą powierzchnią podlistwową ścianki wewnętrznej.

Fig. 1 przedstawia w przekroju zestaw wzmocnionych profili, zwłaszcza profili z tworzywa sztucznego, do ram ościeżnic i ram skrzydeł oraz odejmowalnych elementów elewacji, które w celu uniknięcia powtarzania obu określeń będą określane profilami ram skrzydeł. W szczególności Fig. 1 przedstawia przekrój poprzeczny profilu 10 ramy ościeżnicy i profilu 20 ramy skrzydła. Profil 10 ramy ościeżnicy, który można określić umownie jako pierwszy profil z przedstawionego zestawu, jest dopasowany kształtem i wymiarami do profilu 20 ramy skrzydła, który można umownie określić jako drugi profil, i który styka się z profilem 10 ościeżnicy pośrednio przez uszczelnienia, w szczególności przez uszczelkę 30 umieszczoną w podłużnym rowku 130 i uszczelkę 60 umieszczoną w rowku 160, zamykające przestrzeń międzyprofilową 90 pomiędzy profilami. Profil 10 ramy ościeżnicy posiada wzmocnioną ściankę zewnętrzną 11, która jest zakończona ukośną ścianką 15, i która przykładowo jest wzmocniona w części ścianką dodatkową 112, ściankę środkową 12 łączącą się ze ścianką dodatkową 112 i ścianką wewnętrzną 14 z powierzchnią przylgową 114, które wraz ze ścianką przyścienną 13 z kotwami 17 otaczają wnętrze profilu 10. Wnętrze profilu 10 o podłużnej osi 110 jest podzielone na komory, przykładowo na komorę główną 19 i komory dodatkowe 16, 116, ściankami pionowymi 115 usytuowanymi równolegle do powierzchni zewnętrznej ścianki zewnętrznej 11 i ściankami poziomymi 18 usytuowanymi równolegle do ścianki przyściennej 13. W komorze głównej 19 jest umieszczony pierwszy kształtownik wzmacniający 119, wykonany przykładowo z blachy albo materiału kompozytowego. Grubość blachy albo arkusza materiału komopozytowego, z którego jest kształtownik wzmacniający wynosi od 25% do 200% grubości ścianek otaczających wnętrze profilu. Główna część profilu 10 bez górującej części 111 ścianki zewnętrznej 11 i ścianki wewnętrznej, górujących nad ścianką środkową 12, ma kształt figury wpisywalnej w wielokąt, w szczególności w prostokąt. U zbiegu ukośnej ścianki 15 i dodatkowej ścianki 112 znajduje się wspomniany wcześniej podłużny rowek 130 z odstającymi krawędziami skierowanymi ku sobie, w którym jest umieszczona uszczelka 30 z przylgą 31 wchodząca w skład uszczelnienia miejsc styku obu profili 10 i 20. Uszczelka 30 ma podłużne pióro 32 o przekroju poprzecznym w kształcie grzybka, które wymiarami i kształtem jest dopasowane do wymiarów i kształtu podłużnego rowka 130 profilu 10 ościeżnicy.

Z kolei profil 20 ramy skrzydła otaczający wypełnienie ramy skrzydła, przykładowo oszklenie, posiada ściankę zewnętrzną 21 ze ścianką ukośną 121, ściankę okołoszybową 22, ściankę środkową 23 z wnęką 27 dla okucia przechodzącą w ściankę przyuszczelkową 123, ściankę podszybową 122, ściankę wewnętrzną 24 z powierzchnią podlistwową 124 i ściankę dolną 25, które otaczają wnętrze profilu 20. Wnętrze profilu 20 o podłużnej osi 120 jest podzielone na komory, przykładowo na komorę główną 29, wewnętrzne komory dodatkowe 26 i zewnętrzne komory dodatkowe 136, ściankami pionowymi 148 usytuowanymi równolegle do powierzchni zewnętrznej 126 ścianki zewnętrznej 21 i ściankami poziomymi 28 usytuowanymi równolegle do ścianki podszybowej 122. Komora główna 29, w tym przykładzie wykonania, w dolnym rejonie ścianki wewnętrznej ma przestrzeń dodatkową 129 usytuowaną

PL 232 521 B1 poniżej poziomu czołowej powierzchni 127 ścianki środkowej 23 i otoczoną ścianką przyuszczelkową 123 oraz ścianką pionową 128 i ścianką poziomą 28 dolnych, wewnętrznych komór dodatkowych 26. W przykładzie wykonania przedstawionym na Fig. 1 w komorze głównej 29 jest umieszczony kształtownik wzmacniający 70 o kształcie litery „n”, wykonany przykładowo z blachy albo materiału kompozytowego, którego część dolna wewnętrznego ramienia uformowanego ze ścianki wewnętrznej 74 z przedłużeniem 75 i z wewnętrznym zagięciem 76 styka się ze ścianką pionową 128 i ścianką poziomą 28 dolnych, wewnętrznych komór dodatkowych 26 i jest usytuowana w przestrzeni dodatkowej 129, usytuowanej poniżej poziomu czołowej powierzchni 127 ścianki środkowej 23. Pozostała część kształtownika wzmacniającego 70, a mianowicie pozioma ścianka 78 uskoku i ukośna ścianka 77 uskoku mającego kształt schodka, główna ścianka 71 i ścianka zewnętrzna 72 z zewnętrznym zagięciem 73 styka się ze ścianką podszybową 122 i jedną z dodatkowych ścianek pionowych 148 zewnętrznej komory dodatkowej 136. Grubość ścianek dodatkowych profili 10, 20 nie przekracza 50% grubości ścianki zewnętrznej, odpowiednio 11,21. Kształtownik wzmacniający jest unieruchomiony za pomocą żeber 79. Dzięki wydłużeniu dłuższego ramienia kształtownika wzmacniającego 70 i umieszczeniu części dolnej wewnętrznego ramienia uformowanego ze ścianki wewnętrznej 74 z przedłużeniem 75 i z wewnętrznym zagięciem 76 w przestrzeni dodatkowej 129 komory głównej został zwiększony moment bezwładności, w szczególności został zwiększony współczynnik na zginanie względem prostej przechodzącej przez oś podłużną 120 i równoległej do ścianki podszybowej 122 profilu 20.

Profil 20 ramy skrzydła ma ścianki, które otaczają wnętrze profilu, o grubości od 2,0 mm do 3,5 mm, natomiast ścianki dodatkowe, otaczające komory dodatkowe, mają grubość nieprzekraczającą 50% grubości ścianek, które otaczają wnętrze profilu. Wysokość profilu 20, określona przez odległość pomiędzy dwoma równoległymi, prostymi przechodzącymi przez dwa najbardziej odległe punkty, wynosi od 30,0 mm do 150,0 mm, przy czym wysokość części górującej nad powierzchnią podszybową 122 i części poniżej powierzchni czołowej wynosi od 25% do 35% całkowitej wysokości profilu. Z kolei szerokość profilu, określona odległością pomiędzy ścianką wewnętrzną i ścianką zewnętrzną profilu, wynosi od 50,0 mm do 120,0 mm, przy czym szerokość komory głównej wynosi od 40% do 75% całkowitej szerokości profilu, a szerokość każdej z komór dodatkowych wynosi od 5% do 10% całkowitej szerokości profilu.

U zbiegu ukośnej ścianki 121 i ścianki okołoszybowej 22 znajduje się podłużny rowek 150 z odstającymi krawędziami skierowanymi ku sobie, w którym jest umieszczona uszczelka 50 z przylgą 51, która uszczelnia miejsce styku profilu 20 i wypełnienia umieszczalnego we wgłębieniu 80, przykładowo tu niepokazanego oszklenia. Uszczelka 50 ma podłużne pióro 52 o przekroju poprzecznym w kształcie grzybka, które wymiarami i kształtem jest dopasowane do wymiarów i kształtu podłużnego wgłębienia 150 profilu 20 ramy skrzydła. Natomiast u zbiegu ścianki przyuszczelkowej 123 i ścianki dolnej 25 znajduje się podłużny rowek 160 z odstającymi krawędziami skierowanymi ku sobie, w którym jest umieszczona uszczelka 60 z przylgą 61 wchodząca w skład uszczelnienia miejsc styku obu prof ili 10 i 20. Uszczelka 60 ma podłużne pióro 62 o przekroju poprzecznym w kształcie grzybka, które wymiarami i kształtem jest dopasowane do wymiarów i kształtu podłużnego wgłębienia 160 profilu 20 ramy skrzydła. Ponadto, u zbiegu ścianki podszybowej 122 i ścianki wewnętrznej 24 znajduje się podłużne wgłębienie 140 zamknięte częściowo zagięciem 145 ścianki wewnętrznej 24, w którym jest umieszczony zaczep 43 listwy przyszybowej 40 z łukowatą powierzchnią 42 i z podatnymi wypustkami 41, które przylegają do wypełnienia po jego umieszczeniu we wgłębieniu 80. W przykładzie wykonania przedstawionym na Fig. 1 łukowata powierzchnia 42 listwy przyszybowej 40 przechodzi w płaską powierzchnię 124 ścianki wewnętrznej 24, która w tym przykładzie wykonania jest usytuowana p ionowo. W innych przykładach wykonania płaska powierzchnia 124 ścianki wewnętrznej 24 jest odchylona od pionu o kąt w zakresie od -30° do 30°.

W innym przykładzie wykonania, nie pokazanym na rysunku, płaska powierzchnia 124 ścianki wewnętrznej 24 przechodzi w płaską powierzchnię listwy przyszybowej, która leży w płaszczyźnie płaskiej powierzchni, i która u góry przechodzi w listwową ukośną ściankę, która ma górną powierzchnię, która jest lustrzanym odbiciem ścianki ukośnej 121. Takie ukształtowanie listwy przyszybowej stwarza wrażenie symetrii profilu 20 po obu stronach wypełnienia ramy skrzydła, przykładowo oszklenia.

Fig. 2, 3, 4, 5 i 6 przedstawiają następne przykłady wykonania profili 220, 320, 420 i 520 ramy skrzydła. Wnętrze każdego z profili 220, 320, 420, 520 jest otoczone przez ściankę zewnętrzną, odpowiednio 221, 321, 421, 521, ze ścianką ukośną 231, 331, 431, 531 z wnęką 250, 350, 450, 550 dla uszczelnienia, ściankę okołoszybową 222, 322, 422, 522, ściankę środkową 223, 323, 423, 523 z wnęką 227, 327, 427, 527 dla okucia przechodzącą w ściankę przyuszczelkową 233, 333, 433, 533

PL 232 521 B1 i ściankę dolną 225, 325, 425, 525 z wnęką 260, 360, 460 i 560 dla uszczelnienia oraz ściankę podszybową 232, 332, 432, 532, ściankę wewnętrzną 224, 324, 424, 524 z powierzchnią podlistwową 214, 314, 414, 514. Ponadto, u zbiegu ścianki podszybowej 232, 332, 432, 532 i ścianki wewnętrznej 224, 324, 424 i 524 znajduje się podłużne wgłębienie 240, 340, 440 i 540 zamknięte częściowo zagięciem 245, 345, 445 i 545 ścianki wewnętrznej 224, 324, 424 i 524. Wnętrze profilu na każdej z tych figur jest podzielone na komorę główną 229, 329, 429, 529 z podłużnym żebrem 279, 379, 479, 579, wewnętrzne komory dodatkowe 228, 328, 428, 528 i zewnętrzne komory dodatkowe 248, 348, 448, 548 ściankami pionowymi 238 i 258, 338 i 358, 438 i 458, 538 i 558 usytuowanymi równolegle do płaskiej powierzchni zewnętrznej 216, 316, 416, 516 ścianki zewnętrznej 221, 321,421,521 i płaskiej powierzchni wewnętrznej 214, 314, 414, 514 płaskiej ścianki wewnętrznej 224, 324, 424, 524 oraz ściankami poziomymi 236 i 256, 336 i 356, 436 i 456, 536 i 556 usytuowanymi równolegle do ścianki podszybowej 232, 332, 432, 532.

Profile 220, 320 z Fig. 2 i 3 mają komory główne 229, 329 poszerzone kosztem jednej z dodatkowych zewnętrznych komór w porównaniu do przykładu z Fig. 1. Komory główne 229, 329 w tych przykładach wykonania w dolnym rejonie ścianki wewnętrznej 224, 324, podobnie jak komora główna z Fig. 1, mają przestrzeń dodatkową 239, 339, usytuowaną poniżej poziomu czołowej powierzchni 217, 317 ścianki środkowej 223, 323, i otoczoną ścianką przyuszczelkową 233, 333 oraz fragmentami ścianek pionowych 238, 338 i ścianek poziomych 236, 336 dolnych, wewnętrznych komór dodatkowych 228, 328. W przykładach wykonania przedstawionych na Fig. 2 i 3 w komorze głównej 229, 329 jest umieszczony kształtownik wzmacniający 270, 370 o kształcie litery „n”, wykonany przykładowo z blachy albo materiału kompozytowego, którego część dolna wewnętrznego ramienia uformowanego z kształtowej ścianki wewnętrznej 274, 374 z przedłużeniem 275, 375 styka się ze ścianką pionową 238, 338 i ścianką poziomą 236, 336 dolnych, wewnętrznych komór dodatkowych 228, 328 i jest usytuowana w przestrzeni dodatkowej 239, 339 usytuowanej poniżej poziomu czołowej powierzchni 217, 317 ścianki środkowej 223, 323. Część kształtownika wzmacniającego 270 z Fig. 2, a mianowicie pozioma ścianka 278 uskoku i ukośna ścianka 277 uskoku odstaje od prawego, górnego naroża profilu 220, podobnie jak ukośna ścianka 374 kształtownika 370 z Fig. 3 odstaje od prawego górnego naroża profilu 320. Natomiast główna ścianka 271, 371 i ścianka zewnętrzna 272, 372 z poziomym zagięciem 273, 373 z zawinięciem 276, 376 kształtowników wzmacniających 270, 370 z Fig. 2 i 3 stykają się ze ścianką podszybową 232, 332 i z jedną ze ścianek pionowych 258, 358 zewnętrznej komory dodatkowej 248, 348. Dzięki wydłużeniu wewnętrznego ramienia kształtownika wzmacniającego 270, 370 i umieszczeniu części dolnej dłuższego ramienia uformowanego ze ścianki wewnętrznej 274, 374 z przedłużeniem 275, 375 w przestrzeni dodatkowej 239, 339 komory głównej 229, 329 został zwiększony moment bezwładności, podobnie jak w przypadku profilu 20 z Fig. 1.

Profile 420, 520 w przykładach wykonania z Fig. 4, 5 i 6 mają komory główne 429, 529 podobne do komory głównej z Fig. 1, które w dolnym rejonie ścianki wewnętrznej 424, 524 mają przestrzeń dodatkową 439, 539 usytuowaną poniżej poziomu czołowej powierzchni 417, 517 ścianki środkowej 423, 523 i otoczoną ścianką przyuszczelkową 433, 533 oraz fragmentami ścianki pionowej 438, 538 i ścianki poziomej 436, 536 dolnych, wewnętrznych komór dodatkowych 428, 528. Tak w komorze głównej 429, jak i w komorze głównej 529 jest umieszczony kształtownik wzmacniający 470, 570 o kształcie litery „n”, wykonany przykładowo z blachy albo materiału kompozytowego, którego dolna część dłuższego ramienia uformowanego ze ścianki wewnętrznej 474, 574 z przedłużeniem 475 i zagięciem 476 oraz przedłużeniem 575 z zagięciem 576 rozciągającym się na całej długości dłuższego ramienia styka się z fragmentami ścianki pionowej 438, 538 i ścianki poziomej 436, 536 dolnych, wewnętrznych komór dodatkowych 428, 528 i jest usytuowana w przestrzeni dodatkowej 439, 539 usytuowanej poniżej poziomu czołowej powierzchni 417, 517 ścianki środkowej 423, 523. Pozostała część kształtownika wzmacniającego 470, 570, a mianowicie pozioma ścianka 478, 578 uskoku i ukośna ścianka 477, 577 uskoku odstają od górnego, prawego naroża profilu 420, 520. Główna ścianka 471 kształtownika 470, stykająca się ze ścianką podszybową 432, jest zakończona wielokrotnym zagięciem 472 o kształcie leżącej litery „z” stykającym się z jedną ze ścianek pionowych 458 zewnętrznej komory dodatkowej 448. Natomiast pozioma ścianka 571 i ścianka zewnętrzna 572 z zagięciami 576, 577 wzmacniającego kształtownika 570 z Fig. 5 styka się ze ścianką podszybową 532 i jedną ze ścianek pionowych 558 zewnętrznej komory dodatkowej 548. Dzięki wydłużeniu wewnętrznego ramienia kształtownika wzmacniającego 470, 570 i umieszczeniu części dolnej wewnętrznego ramienia uformowanego ze ścianki wewnętrznej 474, 574 z przedłużeniem 475, 575 w przestrzeni dodatkowej 439, 539 komory głównej, został zwiększony moment bezwładności, podobnie jak w przypadku profilu 20 z Fig. 1.

PL 232 521 B1

Na Fig. 7 jest przedstawiony w przekroju inny przykład zestawu wzmocnionych profili 610, 720 ram ościeżnic i ram skrzydeł, podobny do przykładu z Fig. 1, a na Fig. 8, 9, 10, 11 są przedstawione przekroje poprzeczne innych przykładów profili 820, 920, 1020, 1120 ramy skrzydła. Profil 610 ramy ościeżnicy, który można określić umownie jako pierwszy profil z przedstawionego zestawu, jest dopasowany kształtem i wymiarami do profilu 720 ramy skrzydła, który można umownie określić jako drugi profil, i który styka się z profilem 610 ościeżnicy pośrednio przez uszczelnienia, w szczególności przez uszczelkę 630 umieszczoną w podłużnym rowku 635 i uszczelkę 760 umieszczoną w rowku 765. Profil 610 ramy ościeżnicy posiada wzmocnioną ściankę zewnętrzną 611, która jest zakończona zaokrągloną ścianką 615, i która przykładowo jest wzmocniona w części dodatkową ścianką 636, ściankę środkową 612 łączącą się z dodatkową ścianką 636 i ściankę wewnętrzną 614 z powierzchnią przylgową 637, które wraz ze ścianką przyścienną 613 z kotwami 617 otaczają wnętrze profilu 610. Wnętrze profilu 610 o podłużnej osi 625 jest podzielone na komory, przykładowo na komorę główną 619 i komory dodatkowe 616, ściankami pionowymi 648 usytuowanymi równolegle do powierzchni zewnętrznej ścianki zewnętrznej 611 i ściankami poziomymi 618 usytuowanymi równolegle do ścianki przyściennej 613. W komorze głównej 619 jest umieszczony kształtownik wzmacniający 605, wykonany przykładowo z blachy albo materiału kompozytowego. Główna część profilu 610 bez górującej części 639 ścianki zewnętrznej 611 i ścianki dodatkowej 636, górujących nad ścianką środkową 612, ma kształt figury wpisywalnej w wielokąt, w szczególności w prostokąt. U zbiegu ukośnej ścianki 615 i dodatkowej ścianki 636 znajduje się wspomniany wcześniej podłużny rowek 635 z odstającymi krawędziami skierowanymi ku sobie, w którym jest umieszczona uszczelka 630 z przylgą 631 wchodząca w skład uszczelnienia miejsc styku obu profili 610 i 720. Uszczelka 630 ma podłużne pióro 632 o przekroju poprzecznym w kształcie grzybka, które wymiarami i kształtem jest dopasowane do wymiarów i kształtu podłużnego rowka 635 profilu 610 ościeżnicy.

Z kolei profil 720 ramy skrzydła otaczający wypełnienie ramy skrzydła, przykładowo oszklenie, posiada ściankę zewnętrzną 721 z ukośną ścianką 732, ściankę okołoszybową 729, ściankę środkową 728 z wnęką 727 dla okucia przechodzącą w ściankę przyuszczelkową 746, ściankę podszybową 723, ściankę wewnętrzną 724 z powierzchnią podlistwową 744 i ściankę dolną 725, które otaczają wnętrze profilu 720. Wnętrze profilu 720 o podłużnej osi 735 jest podzielone na komory, przykładowo na komorę główną 736 z podłużnym żebrem 779, wewnętrzne komory dodatkowe 726 i zewnętrzne komory dodatkowe 764, ściankami pionowymi 768 usytuowanymi równolegle do powierzchni zewnętrznej ścianki zewnętrznej 721, ściankami pionowymi 748 usytuowanymi równolegle do powierzchni zewnętrznej ścianki wewnętrznej 724 i ściankami poziomymi 749 usytuowanymi równolegle do ścianki podszybowej 723. Komora główna 736 w tym przykładzie wykonania w dolnym rejonie ścianki wewnętrznej ma przestrzeń dodatkową 737 usytuowaną poniżej poziomu czołowej powierzchni 739 ścianki środkowej 728 i otoczoną ścianką przyuszczelkową 746 oraz ścianką pionową 748 i ścianką poziomą 749 dolnych, wewnętrznych komór dodatkowych 726. W przykładzie wykonania przedstawionym na Fig. 7 w komorze głównej 736 jest umieszczony kształtownik wzmacniający 770 o kształcie litery „n”, wykonany przykładowo z blachy albo materiału kompozytowego, którego część dolna dłuższego ramienia uformowanego ze ścianki wewnętrznej 774 z przedłużeniem 775 i z wewnętrznym zagięciem 776 styka się ze ścianką pionową 748 i ścianką poziomą 749 dolnych, wewnętrznych komór dodatkowych 726 i jest usytuowana w przestrzeni dodatkowej 737 usytuowanej poniżej poziomu czołowej powierzchni 739 ścianki środkowej 728. Pozostała część kształtownika wzmacniającego 770, a mianowicie pozioma ścianka 778 uskoku, ukośna ścianka 777 uskoku, główna ścianka 771 i ścianka zewnętrzna 772 z zewnętrznym zagięciem 773 styka się ze ścianką podszybową 723 i jedną ze ścianek pionowych 768 zewnętrznej komory dodatkowej 764. Dzięki wydłużeniu wewnętrznego ramienia kształtownika wzmacniającego 770 i umieszczeniu części dolnej wewnętrznego ramienia uformowanego ze ścianki wewnętrznej 774 z przedłużeniem 775 i z wewnętrznym zagięciem 776 w przestrzeni dodatkowej 737 komory głównej, został zwiększony moment bezwładności.

U zbiegu ukośnej ścianki 732 i ścianki okołoszybowej 729 znajduje się podłużny rowek 755 z odstającymi krawędziami skierowanymi ku sobie, w którym jest umieszczona uszczelka 750 z przylgą 751, która uszczelnia miejsce styku profilu 720 i wypełnienia umieszczalnego we wgłębieniu 780, przykładowo tu niepokazanego oszklenia. Uszczelka 750 ma podłużne pióro 752 o przekroju poprzecznym w kształcie grzybka, które wymiarami i kształtem jest dopasowane do wymiarów i kształtu podłużnego rowka profilu 720 ramy skrzydła. Szerokość e rowka 780 jest większa od grubości wypełnienia o grubość spłaszczonej uszczelki 750 i spłaszczonych wypustek 741. Natomiast u zbiegu ścianki przyuszczelkowej 746 i ścianki dolnej 725 znajduje się podłużny rowek 765 z odstającymi krawędziami skierowanymi

PL 232 521 B1 ku sobie, w którym jest umieszczona uszczelka 760 z przylgą 761 wchodząca w skład uszczelnienia miejsc styku obu profili 610 i 720. Uszczelka 760 ma podłużne pióro 762 o przekroju poprzecznym w kształcie grzybka, które wymiarami i kształtem jest dopasowane do wymiarów i kształtu podłużnego rowka 765 profilu 720 ramy skrzydła. Ponadto, u zbiegu ścianki podszybowej 723 i ścianki wewnętrznej 724 znajduje się podłużne wgłębienie 745 zamknięte częściowo zagięciem ścianki wewnętrznej 724, w którym jest umieszczony zaczep 743 listwy przyszybowej 740 z łukowatą powierzchnią 742 i z podatnymi wypustkami 741, które przylegają do wypełnienia po jego umieszczeniu we wgłębieniu 780. W przykładzie wykonania przedstawionym na Fig. 7 łukowata powierzchnia 742 listwy przyszybowej 740 przechodzi płynnie w łukowatą powierzchnię 744 ścianki wewnętrznej 724.

Dopasowanie do siebie obu profili kształtem i wymiarami polega na tym, że w usytuowaniu profili pokazanym na Fig. 7 jest utworzona przestrzeń międzyprofilowa 790, która jest ograniczona u dołu ścianką środkową 612 i u góry ścianką środkową 728 ze ścianką przyuszczelkową 746, a po bokach jest ograniczona przez górującą część 615 wzmocnionej ścianki zewnętrznej 611, górującej nad ścianką środkową 612 profilu 610 ramy ościeżnicy, i przez odstającą ku dołowi ściankę przyuszczelkową 746 profilu 720 dochodzącą, aż do wewnętrznej ścianki 614 profilu 610. Z kolei wymiarowe dopasowanie polega na tym, że rozstaw a pomiędzy powierzchnią 637 odstających brzegów podłużnego rowka 635 a zewnętrzną powierzchnią 638 wewnętrznej ścianki 614 powiększony o grubość d spłaszczonego uszczelnienia 760 osadzonego jedną częścią w rowku 765 jest równy rozstawowi b pomiędzy powierzchniami odstających brzegów podłużnego rowka 765 a zewnętrzną powierzchnią 733 zewnętrznej ścianki 721, powiększonemu o grubość c spłaszczonego uszczelnienia 630 osadzonego jedną częścią w rowku 635. Dzięki takiemu dopasowaniu do siebie obu profili, profil 720 ramy skrzydła jest przesunięty po zabudowaniu w otworze okiennym do wewnątrz pomieszczenia w stosunku do profilu 610 ramy ościeżnicy, a zewnętrzne powierzchnie obu profili są ustawione do siebie równolegle.

Fig. 8, 9, 10, 11 przedstawiają następne przykłady wykonania wzmocnionych profili 820, 920, 1020 i 1120 ramy skrzydła, z których każdy posiada odpowiednio ściankę zewnętrzną 821, 921, 1021 i 1121 z ukośną ścianką 832, 932, 1032, 1132 z wnęką 850, 950, 1050, 1150 dla uszczelnienia, ściankę okołoszybową 829, 929, 1029 i 1129, ściankę środkową 828, 928, 1028 i 1128 z wnęką 827, 927, 1027 i 1127 dla okucia przechodzącą w ściankę przyuszczelkową 835, 935, 1035 i 1135 i ściankę dolną 825, 925, 1025 i 1125 z wnęką 860, 960, 1060 i 1160 dla uszczelnienia oraz ściankę podszybową 823, 923, 1023 i 1123, ściankę wewnętrzną 824, 924, 1024 i 1124 z powierzchnią podlistwową 844, 944, 1044 i 1144, które otaczają wnętrze profilu 820, 920, 1020 i 1120. Ponadto, u zbiegu ścianki podszybowej 823, 923, 1023, 1123 i ścianki wewnętrznej 824, 924, 1024 i 1124 znajduje się podłużne wgłębienie 845, 945, 1045 i 1145. Wnętrze każdego z profili 820, 920, 1020, 1120 jest podzielone na komorę główną 836, 936, 1036, 1136, wewnętrzne komory dodatkowe 826, 926, 1026, 1126 i zewnętrzne komory dodatkowe 848, 948, 1048, 1148 ściankami pionowymi 858, 958, 1058, 1158, usytuowanymi równolegle do powierzchni zewnętrznej 833, 933, 1033, 1133 ścianki zewnętrznej 821, 921, 1021, 1121 i ściankami poziomymi 818 i 856, 918 i 956, 1018 i 1056, 1118 i 1156 usytuowanymi równolegle do ścianki podszybowej 823, 923, 1023, 1123.

Profile 820, 920 z Fig. 8 i 9 mają komory główne 836, 936 poszerzone kosztem jednej z zewnętrznych komór dodatkowych w porównaniu do profilu z Fig. 7. Komory główne 836, 936 w tych przykładach wykonania w dolnym rejonie ścianki wewnętrznej 824, 924, podobnie jak komora główna z Fig. 7, mają przestrzeń dodatkową 837, 937 usytuowaną poniżej poziomu czołowej powierzchni 839, 939 ścianki środkowej 828, 928 i otoczoną ścianką przyuszczelkową 835, 935 oraz ścianką pionową 816, 916 i ścianką poziomą 818, 918 dolnych, wewnętrznych komór dodatkowych 838, 938. W przykładach wykonania przedstawionych na Fig. 8 i 9 w komorze głównej 836, 936 jest umieszczony kształtownik wzmacniający 870, 970 o kształcie litery „n”, wykonany przykładowo z blachy albo materiału kompozytowego. Część dolna wewnętrznego ramienia uformowanego ze ścianki wewnętrznej 874 z przedłużeniem 875 styka się ze ścianką pionową 816 i ścianką poziomą 818 dolnych, wewnętrznych komór dodatkowych 826 i jest usytuowana w przestrzeni dodatkowej 837, usytuowanej poniżej poziomu czołowej powierzchni 839 ścianki środkowej 828. Pozostała część kształtownika wzmacniającego 870, a mianowicie pozioma ścianka 878 uskoku, ukośna ścianka 877 uskoku, główna ścianka 871 i ścianka zewnętrzna 872 z poziomym zagięciem 873 i zawinięciem 876, styka się ze ścianką podszybową 823 i jedną ze ścianek pionowych 858 zewnętrznej komory dodatkowej 848. Z kolei część kształtownika wzmacniającego 970, a mianowicie główna ścianka 971, ścianka zewnętrzna 972 z poziomym zagięciem 973 i zawinięciem 976, styka się ze ścianką podszybową 923 i jedną ze ścianek pionowych 958 zewnętrznej komory dodatkowej 948. Po prawej stronie od strony pomieszczenia główna ścianka 971

PL 232 521 B1 przechodzi w ukośną ściankę wewnętrzną 974 stykającą się z ukośną ścianką 932 jednej z wewnętrznych komór dodatkowych. Ukośna ścianka wewnętrzna 974 jest zakończona przedłużeniem 975 usytuowanym w przestrzeni dodatkowej 937 usytuowanej poniżej poziomu czołowej powierzchni 939 ścianki środkowej 928. Dzięki wydłużeniu dłuższego ramienia kształtownika wzmacniającego 8 70, 970 i umieszczeniu części dolnej dłuższego ramienia uformowanego ze ścianki wewnętrznej 874, 974 z przedłużeniem 875, 975 w przestrzeni dodatkowej 837, 937 komory głównej został zwiększony moment bezwładności profili, podobnie jak w przypadku profilu 720 z Fig. 7.

Profile 1020, 1120 w przykładach wykonania z Fig. 10, 11 mają komory główne 1036, 1136 podobne do komory głównej z Fig. 7, a w dolnym rejonie ścianki wewnętrznej 1024, 1124 mają przestrzeń dodatkową 1037, 1137 usytuowaną poniżej poziomu czołowej powierzchni 1039, 1139 ścianki środkowej 1028, 1128 i otoczoną ścianką przyuszczelkową 1035, 1135 oraz ścianką pionową 1016, 1116 i ścianką poziomą 1018, 1118 dolnych, wewnętrznych komór dodatkowych 1038, 1138. Tak w komorze głównej 1036, jak i w komorze głównej 1136 jest umieszczony kształtownik wzmacniający 1070, 1170 o kształcie litery „n”, wykonany przykładowo z blachy albo materiału kompozytowego, którego dolna część dłuższego ramienia uformowanego ze ścianki wewnętrznej 1074, 1174 z przedłużeniem 1075 i zagięciem 1076 oraz przedłużeniem 1175 z zagięciem 1176 rozciągającym się na całej długości dłuższego ramienia styka się ze ścianką pionową 1016, 1116 i ścianką poziomą 1018, 1118 dolnych, wewnętrznych komór dodatkowych 1038, 1138 i jest usytuowana w przestrzeni dodatkowej 1037, 1137 usytuowanej poniżej poziomu czołowej powierzchni 1039, 1139 ścianki środkowej 1028, 1128. Pozostała część kształtownika wzmacniającego 1070, 1170, a mianowicie pozioma ścianka 1078, 1178 uskoku, ukośna ścianka 1077, 1177 uskoku, główna ścianka 1071 zakończona wielokrotnym zagięciem 1072 o kształcie leżącej litery „z”, styka się ze ścianką podszybową 1023 i z jedną ze ścianek pionowych 1058, a główna ścianka 1171 i ścianka zewnętrzna 1172 z zagięciem 1173 styka się ze ścianką podszybową 1123 i z jedną ze ścianek pionowych 1158 z poziomym żebrem 1179 zewnętrznej komory dodatkowej 1148. Wymiary profili ramy skrzydła są takie, jak podano dla profilu 20. Dzięki wydłużeniu dłuższego ramienia kształtownika wzmacniającego 1070, 1170 i umieszczeniu części dolnej dłuższego ramienia uformowanego ze ścianki wewnętrznej 1074, 1174 z przedłużeniem 1075, 1175 w przestrzeni dodatkowej 1037, 1137 komory głównej, został zwiększony moment bezwładności, podobnie jak w przypadku profilu 720 z Fig. 7

Claims (8)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Wzmocniony profil (20, 720, 1020), zwłaszcza profil z tworzywa sztucznego, do ram skrzydeł otaczający wypełnienie ramy skrzydła i zawierający ściankę zewnętrzną (21) ze ścianką ukośną (121), ściankę okołoszybową (22), ściankę środkową (23) z wnęką (27) dla okucia przechodzącą w ściankę przyuszczelkową (123) oraz ściankę podszybową (122), ściankę wewnętrzną (24) z powierzchnią podlistwową (124) i ściankę dolną (25), które otaczają wnętrze profilu (20) z komorą główną (29) i z komorami dodatkowymi (26, 136), w którym jest usytuowany kształtownik wzmacniający (70, 770, 1070), przy czym komora główna (29) w sąsiedztwie dolnego rejonu ścianki wewnętrznej (24) ma przestrzeń dodatkową (129) usytuowaną poniżej poziomu czołowej powierzchni (127) ścianki środkowej (23) i otoczoną ścianką przyuszczelkową (123) oraz ścianką pionową (128) i ścianką poziomą (28) dolnych, wewnętrznych komór dodatkowych (26), a kształtownik wzmacniający (70) ma przedłużenie (75) wewnętrznego ramienia (74), które jest usytuowane w przestrzeni dodatkowej (129), znamienny tym, że kształtownik wzmacniający (70, 770, 1070) na drugim końcu w stosunku do przedłużenia (75, 775, 1075) wewnętrznego ramienia (74, 774, 1074) ma zagięcie (73, 773, 1072), które styka się z jedną ze ścianek zewnętrznych komór dodatkowych (148, 464, 1048).
2. 2. Wzmocniony profil (20) według zastrz. 1, znamienny tym, że ścianka wewnętrzna (24) ma płaską powierzchnię podlistwową (124) skierowaną do wnętrza pomieszczenia.
3. 3. Wzmocniony profil (20) według zastrz. 1, znamienny tym, że płaska powierzchnia podlistwową (124) ścianki wewnętrznej (24) jest odchylona od pionu o kąt w zakresie od -30° do 30°.
4. 4. Wzmocniony profil (720) według zastrz. 1, znamienny tym, że ścianka wewnętrzna (724) ma wypukłą powierzchnię podlistwową (744) skierowaną wypukłością do wnętrza pomieszczenia.
5. 5. Wzmocniony profil (20) według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4, znamienny tym, że kształtownik wzmacniający (70) ma kształt litery „n”, a jego wewnętrzne ramię (74) z przedłużeniem (75)

   PL 232 521 B1 i z wewnętrznym zagięciem (76) styka się ze ścianką pionową (128) i ścianką poziomą (28) dolnych, wewnętrznych komór dodatkowych (26), zaś pozioma ścianka (78) i ukośna ścianka (77) uskoku odstają od górnego, prawego naroża wzmocnionego profilu (20).
6. 6. Wzmocniony profil (720) według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4, znamienny tym, że kształtownik wzmacniający (770) ma kształt litery „n”, którego główna ścianka (771) stykająca się ze ścianką podszybową (1023) jest zakończona wielokrotnym zagięciem (1072) o kształcie leżącej litery „z”, stykającym się z jedną ze ścianek pionowych (1058) zewnętrznej komory dodatkowej (1048).
7. 7. Zestaw wzmocnionych profili, zwłaszcza profili z tworzywa sztucznego, do ram ościeżnic i ram skrzydeł, zawierający profil (10) do formowania ramy ościeżnicy i profil (20) do formowania ramy skrzydła zawierający ściankę zewnętrzną (21) ze ścianką ukośną (121), ściankę okołoszybową (22), ściankę środkową (23) z wnęką (27) dla okucia przechodzącą w ściankę przyuszczelkową (123) oraz ściankę podszybową (122), ściankę wewnętrzną (24) z powierzchnią podlistwową (124) i ściankę dolną (25), które otaczają wnętrze profilu (20) z komorą główną (29) i z komorami dodatkowymi (26, 136), w którym jest usytuowany kształtownik wzmacniający (70), przy czym komora główna (29) w sąsiedztwie dolnego rejonu ścianki wewnętrznej (24) ma przestrzeń dodatkową (129) usytuowaną poniżej poziomu czołowej powierzchni (127) ścianki środkowej (23) i otoczoną ścianką przyuszczelkową (123) oraz ścianką pionową (128) i ścianką poziomą (28) dolnych, wewnętrznych komór dodatkowych (26), a kształtownik wzmacniający (70) ma przedłużenie (75) wewnętrznego ramienia (74), które jest usytuowane w przestrzeni dodatkowej (129), znamienny tym, że kształtownik wzmacniający (70, 770, 1070) na drugim końcu w stosunku do przedłużenia (75, 775, 1075) wewnętrznego ramienia (74, 774, 1074) ma zagięcie (73, 773, 1072), które styka się z jedną ze ścianek zewnętrznych komór dodatkowych (148, 464, 1048).
8. 8. Zestaw wzmocnionych profili według zastrz. 7, znamienny tym, że wnętrze profilu (10) do formowania ramy ościeżnicy i profilu (20) do formowania ramy skrzydła jest podzielone na komorę główną (19, 29) i komory dodatkowe (16, 116, 26, 136) za pomocą ścianek dodatkowych, których grubość nie przekracza 50% grubości ścianki zewnętrznej (11,21).