PL230169B1 - Sposób wytwarzania etykiety z polem zdrapkowym - Google Patents

Abstract

Etykieta z polem zdrapkowym charakteryzuje się tym, że: na stronie awersowej podłoża (111) etykiety znajduje się obszar (115) nadruku jawnego zawierający warstwę nadruku z informacją jawną; na stronie rewersowej podłoża (111) etykiety znajduje się co najmniej jeden obszar zdrapkowy (117) zawierający warstwę nadruku utajnionego (125) pokrytego warstwą lakieru (126) pokrytego warstwą farby zdrapkowej (127); podłoże (111) etykiety zawiera wokół obszaru zdrapkowego (117) obszar perforowany (113) otoczony perforacją (131); podłoże (111) etykiety na stronie rewersowej zawiera obszar klejowy (114) pokryty warstwą kleju (128) i obejmujący powierzchnię strony rewersowej poza obszarem perforowanym (113). Przedmiotem zgłoszenia jest też sposób wytwarzania etykiety samoprzylepnej z polem zdrapkowym.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania etykiety z polem zdrapkowym.

Znane są rolki z etykietami samoprzylepnymi, w których na cylindryczną rolkę nawinięta jest wstęga nośnika, na którym znajduje się szereg etykiet. Etykiety te mogą być odklejane od nośnika i naklejane na pewne produkty lub ich opakowania, ręcznie lub w systemach zautomatyzowanych. Przykładowa rolka z etykietami tego typu znana jest z publikacji amerykańskiego opisu patentowego nr US5351426, w którym etykiety pokryte są warstwą kleju w obszarze wewnętrznym i mają obrzeża wolne od kleju, co ułatwia odklejanie etykiet z nośnika.

Znane są powszechnie kupony loteryjne w postaci kartoników z polem zdrapkowym. Pole zdrapkowe na typowym kartoniku obejmuje naniesioną na kartonik warstwę nadruku utajnionego (personalizowanego) pokrytego warstwą lakieru, pokrytego z kolei warstwą farby zdrapkowej. Użytkownik może zdrapać warstwę farby zdrapkowej ostrym narzędziem lub paznokciem, aby odkryć znajdujący się pod nią nadruk utajniony. Warstwa lakieru zabezpiecza nadruk utajniony przed zdrapaniem i ułatwia zdrapywanie farby zdrapkowej. Nadruk utajniony może zawierać informację utajnioną, przykładowo specjalny kod w postaci ciągu cyfr lub liter, zestaw elementów graficznych, lub dowolne inne oznaczenie. Przykładowo, pewne kupony loteryjne mogą zawierać zestaw trzech identycznych elementów graficznych (które oznaczają wygranie określonej nagrody), a inne kupony loteryjne mogą zawierać zestawy trzech różnych elementów graficznych (które oznaczają przegraną). Tego typu kupony są dystrybuowane jako odrębne produkty. Przykładowy produkt tego typu w postaci karty konkursowej znany jest z publikacji amerykańskiego opisu patentowego US4095824.

Znane są również karty z nadrukiem z informacją utajnioną, na które naklejona jest nieprzezroczysta warstwa pokryciowa. Warstwa pokryciowa jest przyklejona do karty w obszarze wokół informacji utajnionej, a w obszarze pokrywającym się z informacją utajnioną jest pozbawiona kleju, przy czym obszar ten oddzielony jest od obszaru z klejem za pomocą perforacji. Użytkownik może oderwać część warstwy pokryciowej wokół perforacji, ujawniając tym samym nadruk na karcie znajdujący się pod nią. Tego typu karty są powszechnie stosowane między innymi do dostarczania informacji o kodach PIN do art. telefonicznych lub kont bankowych. Ich wadą jest to, że są dwuwarstwowe, to znaczy nadruk utajniony jest naniesiony na warstwę nośnikową, która przykryta jest warstwą pokryciową, a więc są względnie skomplikowane w produkcji.

Znane są również kupony loteryjne w postaci etykiety z polem zdrapkowym owijanej na butelce, jak opisano w zgłoszeniu patentowym WO2006111713. Etykieta ta ma postać wzdłużnego prostokąta z przezroczystej lub półprzezroczystej folii, przeznaczonej do owinięcia wokół butelki. Na tylnej stronie etykiety naniesiona jest warstwa nadruku utajnionego pokryta warstwą lakieru i warstwą farby zdrapkowej. Na stronie przedniej etykiety naniesiona jest warstwa nadruku jawnego. Tego typu etykieta może być dystrybuowana jako element składowy produktu w postaci płynu w butelce. Dzięki temu, że pole zdrapkowe umieszczone jest po tylnej stronie etykiety, która przylega do powierzchni butelki, to pole zdrapkowe zabezpieczone jest przed przykładowym lub celowym uszkodzeniem w trakcie transportu, składowania lub ekspozycji w punkcie sprzedaży. Wadą tego rozwiązania jest to, że w celu skorzystania z pola zdrapkowego, użytkownik musi usunąć całą etykietę z butelki, co może być dla użytkownika czynnością kłopotliwą (generuje dodatkowy odpad w postaci oderwanej etykiety), a po usunięciu etykiety z butelki tracona jest informacja na temat zawartości butelki. W przypadku, gdy w butelce znajdują się substancje chemiczne, np. środki czyszczące, może to utrudniać dalsze korzystanie z danego środka (ze względu np. na usunięcie umieszczonej na etykiecie instrukcji stosowania tego środka chemicznego).

Celowym byłoby opracowanie alternatywnej konstrukcji etykiety z polem zdrapkowym, która może być nanoszona na różnego rodzaju produkty i umożliwiłaby w sposób wygodny dla użytkownika ujawnianie informacji utajnionej z pola zdrapkowego, bez wad omówionych powyżej produktów znanych ze stanu techniki.

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania etykiety samoprzylepnej z polem zdrapkowym, charakteryzujący się tym, że: na materiał podłoża etykiety, na stronie awersowej, w obszarze nadruku jawnego, nanosi się warstwę nadruku z informacją jawną; na stronie rewersowej, w co najmniej jednym obszarze zdrapkowym nanosi się warstwę nadruku utajnionego pokrytego warstwą lakieru pokrytego warstwą farby zdrapkowej; a ponadto na stronie rewersowej nanosi się w obszarze klejowym warstwę kleju. Następnie łączy się stronę rewersową podłoża z pokrytym silikonem nośnikiem. Sztancuje się podłoże, kształtując w podłożu perforację po obwodzie obszaru perforowanego obejmującego obszar zdrapkowy; przy czym obszar klejowy obejmuje powierzchnię strony rewersowej poza obszarem perforowanym.

PL 230 169 B1

Korzystnie, sztancuje się ponadto linię ciągłą wycięcia po obwodzie obszaru wycięcia przylegająco do obszaru perforowanego.

Korzystnie, sztancuje się ponadto linię ciągłą wycięcia kształtując język przylegle do obszaru perforowanego.

Korzystnie, sztancuje się ponadto linię ciągłą wycięcia w miejscu fragmentu perforacji kształtując język.

Korzystnie, obszar klejowy obejmuje powierzchnię strony rewersowej poza obszarem perforowanym i poza obszarem granicznym stanowiącym pas o szerokości (x) od 0,5 do 3 mm i znajdującym się wokół obszaru perforowanego.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym:

Fig. 1A przedstawia szereg etykiet umieszczonych na nośniku w postaci wstęgi na rolce;

Fig. 1B przedstawia szereg etykiet umieszczonych na nośniku w postaci arkusza;

Fig. 1C przedstawia etykietę umieszczoną na butelce;

Fig. 2 przedstawia etykietę wytworzoną sposobem według wynalazku w widoku od strony awersowej;

Fig. 3 przedstawia etykietę wytworzoną sposobem według wynalazku w widoku od strony rewersowej;

Fig. 4 przedstawia etykietę w widoku od strony awersowej w trakcie odrywania obszaru perforowanego;

Fig. 5 przedstawia oderwany obszar perforowany etykiety podczas usuwania pola zdrapkowego;

Fig. 6 przedstawia schematycznie sposób wytwarzania etykiety;

Fig. 7-9 przedstawiają inne przykłady wykonania etykiety.

Wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania etykiety 111 z polem zdrapkowym, która może być naklejana na różnego rodzaju produkty lub ich opakowania (butelki, pudełka). Na przykład, etykieta może być naklejana na butelki, jak przedstawiono na Fig. 1C. Przed naniesieniem na produkt lub opakowanie, etykiety mogą być umieszczone na cylindrycznej rolce 110, na którą nawinięta jest wstęga nośnika 112, na którym znajduje się szereg etykiet 111, jak przedstawiono na Fig. 1A. Alternatywnie, etykiety mogą mieć postać arkusza, w którym na nośnik 112 naklejona jest jedna lub więcej etykiet 111, jak przedstawiono na Fig. 1B. Nośnik 112 może być wykonany z papieru, tworzywa sztucznego pokrytego warstwą silikonu lub innego materiału, a etykiety 111 mogą być wykonane z papieru, tworzywa sztucznego lub innego materiału, stanowiącego podłoże 111 etykiety. Podłoże 111 etykiety od strony rewersowej zawiera warstwę kleju, którym etykiety są przymocowane do nośnika 112. Silikon zapobiega trwałemu przyleganiu etykiet do nośnika 112, a więc mogą one być z niego łatwo odklejane i naklejane na produkt końcowy, korzystnie o powierzchni z którą klej etykiety łączy się w sposób trwały.

Pojedynczą etykietę przedstawiono na Fig. 2 i 3, odpowiednio od strony awersowej i rewersowej (tj. przeznaczonej do naklejania na produkt).

Po stronie awersowej, na podłożu 111 etykiety znajduje się obszar 115 nadruku jawnego, zawierający warstwę nadruku, wykonaną dowolną techniką drukarską, z informacją jawną. Przykładowo, informacją jawną może być nazwa produktu, na który ma być naklejona etykieta, jego instrukcja użytkowania, parametry techniczne itp.

Po stronie rewersowej, na podłożu 111 etykiety znajduje się co najmniej jeden obszar zdrapkowy 117 (pole zdrapkowe). Obszar ten zawiera warstwę nadruku z informacją utajnioną (125) pokrytego warstwą lakieru (126) pokrytego warstwą farby zdrapkowej (127). Informacją utajnioną może być specjalny kod w postaci ciągu cyfr lub liter, zestaw elementów graficzny ch, lub dowolne inne oznaczenie.

Wokół obszaru zdrapkowego 117 znajduje się obszar perforowany 113, otoczony perforacją (131), to znaczy szeregiem przelotowych nacięć w materiale podłoża 111 etykiety. Perforacja umożliwia użytkownikowi oderwanie obszaru perforowanego 113 od pozostałej części podłoża 111 etykiety, jak przedstawiono schematycznie na Fig. 4.

Po stronie rewersowej, podłoże 111 zawiera obszar klejowy 114 pokryty warstwą kleju (128). Obszar klejowy 114 obejmuje całą powierzchnię strony rewersowej podłoża 111, poza obszarem perforowanym 113 i, opcjonalnie, poza obszarem granicznym 113A. Obszar graniczny 113A to pas o szerokości x od 0,5 do 3 mm, który znajduje się wokół obszaru perforowanego 113. Obszar graniczny 113A służy do zniwelowania niedokładności produkcyjnych w miejscu wykonania perforacji i miejscu naniesienia obszaru klejowego - umożliwia tolerancję ich umiejscowienia w zakresie wartości x w dowolnym

PL 230 169 B1 kierunku, tak aby obszar klejowy 114 nie pokrył się z obszarem perforowanym 113. Po naklejeniu etykiety na produkt, etykieta przylega do produktu w miejscu obszaru klejowego 114, natomiast jest swobodna wewnątrz obszaru perforowanego 113 oraz w obrębie obszaru granicznego 113A.

Ponadto, podłoże 111 etykiety może zawierać obszar wycięty 116 otoczony linią przelotowego wycięcia 132.

W jednym z przykładów wykonania, jak przedstawiono na Fig. 2-5, obszar wycięty 116 znajduje się wewnątrz obszaru perforowanego 113 i przylega do obszaru perforowanego 113. W trakcie odklejania etykiety z nośnika 112, obszar wycięty 116 pozostaje na nośniku 112, a więc po naklejeniu etykiety na produkt, w etykiecie znajduje się otwór 116 przylegający do obszaru perforacji 113. Otwór ten ułatwia użytkownikowi podważenie etykiety w miejscu otworu i oderwanie obszaru perforacji 113 od pozostałej części podłoża 111 etykiety.

W innym przykładzie wykonania, jak przedstawiono na Fig. 7, obszar wycięty 116A otoczony linią przelotowego wycięcia 132A znajduje się na zewnątrz obszaru perforowanego 113 i przylega do obszaru perforowanego 113. W takim przypadku obszar klejowy 114 nie powinien obejmować obszaru wyciętego 116A. Takie rozwiązanie umożliwia wykorzystanie większej powierzchni etykiety na pole zdrapkowe.

W kolejnym przykładzie wykonania, jak przedstawiono na Fig. 8, wykonana jest jedynie linia przelotowego wycięcia 132B w kształcie łuku przylegającego do obszaru perforowanego 113, która to linia 132B tworzy język 116B. Język 116B może być ukształtowany na zewnątrz obszaru perforowanego 113 i w takim przypadku obszar klejowy 114 nie powinien obejmować obszaru języka 116A. Korzystnym jest, gdy pomiędzy końcami łuku linii 132B nie występuje perforacja, jak przedstawiono na Fig. 8.

W innym przykładzie wykonania, jak przedstawiono na Fig. 9, fragment perforacji 113 może mieć postać linii przelotowego wycięcia 132C, co pozwala na łatwiejsze odgięcie tego fragmentu etykiety i ułatwia oderwanie pola zdrapkowego.

Etykieta może być stosowana następująco. Najpierw wytwarza się zestaw etykiet, przykładowo rolkę z etykietami samoprzylepnymi, na których stronie rewersowej wydrukowane są informacje utajnione zabezpieczone polem zdrapkowym. Następnie, etykiety nakleja się na produkty, które wprowadza się do obrotu. Etykiety samoprzylepne nakleja się samodzielnie na produkt. Można również wytwarzać etykiety, które na stronie rewersowej nie mają kleju i obszar klejowy jest w nich wytwarzany bezpośrednio przed naklejeniem na produkt, lub też klej jest nanoszony na produkt w obszarze klejowym i na produkt z klejem nanoszona jest etykieta.

Użytkownik końcowy produktu może po zakupie produktu oderwać z etykiety obszar zdrapkowy (co przedstawiono schematycznie na Fig. 4), a następnie odczytać informacje utajnione ukryte w polu zdrapkowym poprzez usunięcie warstwy farby zdrapkowej (co przedstawiono schematycznie na Fig. 5). Z produktu usuwa się tylko obszar perforowany 113, podczas gdy pozostała część podłoża 111 etykiety pozostaje na produkcie. Dzięki temu na produkcie można pozostawić istotne informacje jawne umieszczone na stronie awersowej etykiety, takie jak nazwę produktu czy sposób jego użytkowania, a odpad w postaci oderwanego obszaru perforowanego 113 jest niewielki i może zostać łatwo zutylizowany przez użytkownika. Obszar zdrapkowy jest dobrze zabezpieczony przed uszkodzeniami w trakcie transportu, składowania czy ekspozycji, ponieważ znajduje się pomiędzy materiałem podłoża 111 a produktem, jest więc niedostępny z zewnątrz. Ponadto, ze względu na to, że ujawnienie informacji utajnionej wymaga przerwania etykiety wzdłuż perforacji, to łatwo jest wykryć te etykiety, w których obszar zdrapkowy został naruszony w sposób nieautoryzowany. Dodatkowo, etykiety mogą zostać wykonane w dowolnym kształcie oraz naklejone na podłoże lub opakowanie również w dowolnym kształcie.

Fig. 6 przedstawia schematycznie sposób wytwarzania etykiety dla etykiety samoprzylepnej.

Na podłoże 111 etykiety, mające postać wstęgi materiału takiego jak papier, tworzywo sztuczne lub inny materiał, nanosi się, po stronie awersowej w obszarze 115 nadruku jawnego, warstwę nadruku 121 z informacją jawną. Informacje jawne można też umieścić po stronie rewersowej, nanosząc na nią warstwę nadruku 122 z informacją jawną. Korzystnie, warstwy nadruku 121,122 nanosi się techniką offsetową, lecz można stosować również inne techniki drukarskie. Następnie, po stronie rewersowej w obszarze zdrapkowym 117 można nanieść zaczernienie 123, to znaczy warstwę farby blokującą prześwitywanie i uniemożliwiającej odczyt informacji utajnionej w prześwicie, co ma istotne znaczenie zwłaszcza w przypadku etykiet wykonanych na prześwitującym podłożu 111. Informacje utajnione dobiera się dla każdej etykiety zgodnie ze znanymi metodami personalizacji etykiet zdrapkowych.

PL 230 169 B1

Następnie, w obszarze zdrapkowym można nanieść zabielenie 124, to znaczy warstwę farby stanowiącej tło pod personalizację, o kolorze innym niż kolor personalizacji, celem ułatwienia odczytania personalizacji. Przykładowo, zabielenie 124 może mieć jasny kolor, przykładowo biały lub jasnoszary, a personalizacja może mieć ciemny kolor, przykładowo czarny lub ciemnoszary. Następnie, w obszarze zdrapkowym 117 nanosi się warstwę nadruku z informacją utajnioną 125, korzystnie w dowolnej technice, umożliwiającej personalizację warstwy 125 odrębnie dla każdej etykiety. Następnie, na warstwę nadruku 125 nanosi się warstwę lakieru 126, która zabezpiecza zdrapanie personalizacji oraz ułatwia zdrapywanie naniesionej kolejno warstwy farby zdrapkowej 127. Stosować można typowe lakiery 126 i farby zdrapkowe 127 znane ze stanu techniki. Na obszar poza obszarem perforowanym (113) i poza obszarem granicznym (113A) nanosi się natomiast warstwę kleju 128, przy czym stosować można typowe kleje dla etykiet samoprzylepnych znane ze stanu techniki, który może być dobrany w zależności od materiału podłoża 111 etykiety i materiału produktu, na który etykieta ma być naklejana.

Tak przygotowane podłoże 111 nakleja się na nośnik 112 powleczony warstwą silikonu 129, który umożliwia późniejsze oddzielenie podłoża 111 etykiety od nośnika 112.

Podłoże 111 z nośnikiem 112 poddaje się następnie sztancowaniu 141, wycinając w podłożu 111 etykiety perforację 131 i nacięcie 132.

Z warstwy podłoża 111 można następnie usunąć obszar ażuru poza obszarem etykiety i podłoże 111 z nośnikiem 112. Etykiety można następnie dostarczyć do miejsca wytwarzania lub sprzedaży produktów, na które etykiety mają być aplikowane, po czym etykiety można na produkty aplikować ręcznie lub maszynowo.

Claims (5)

1. Sposób wytwarzania etykiety samoprzylepnej z polem zdrapkowym, znamienny tym, że:

- na materiał podłoża (111) etykiety:

- na stronie awersowej, w obszarze nadruku jawnego (115), nanosi się warstwę nadruku z informacją jawną;

- na stronie rewersowej, w co najmniej jednym obszarze zdrapkowym (117), nanosi się warstwo nadruku utajnionego (125) pokrytego warstwą lakieru (126) pokrytego warstwą farby zdrapkowej (127);

- a ponadto na stronie rewersowej nanosi się w obszarze klejowym (114) warstwę kleju (128);

- po czym łączy się stronę rewersową podłoża (111) z pokrytym silikonem nośnikiem (112);

- sztancuje się podłoże (111), kształtując w podłożu perforację (131) po obwodzie obszaru perforowanego (113) obejmującego obszar zdrapkowy (117);

- przy czym obszar klejowy (114) obejmuje powierzchnię strony rewersowej poza obszarem perforowanym (113).

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że sztancuje się ponadto linię ciągłą wycięcia (132B, 132A) po obwodzie obszaru wycięcia (116, 116A) znajdującego się przylegle do obszaru perforowanego (113).

3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że sztancuje się ponadto linię ciągłą wycięcia (132B) kształtując język (116B) przylegle do obszaru perforowanego (113).

4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że sztancuje się ponadto linię ciągłą wycięcia (132C) w miejscu fragmentu perforacji (131) kształtując język.

5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że obszar klejowy obejmuje powierzchnię strony rewersowej poza obszarem perforowanym (113) i poza obszarem granicznym (113A) stanowiącym pas o szerokości (x) od 0,5 do 3 mm i znajdującym się wokół obszaru perforowanego (113).