PL229581B1 - Analog cytozyny i jego zastosowanie w leczeniu chorób związanych z zaburzeniami metylacji DNA - Google Patents
Analog cytozyny i jego zastosowanie w leczeniu chorób związanych z zaburzeniami metylacji DNAInfo
- Publication number
- PL229581B1 PL229581B1 PL390769A PL39076910A PL229581B1 PL 229581 B1 PL229581 B1 PL 229581B1 PL 390769 A PL390769 A PL 390769A PL 39076910 A PL39076910 A PL 39076910A PL 229581 B1 PL229581 B1 PL 229581B1
- Authority
- PL
- Poland
- Prior art keywords
- cytosine
- dna methylation
- dna
- analog
- treatment
- Prior art date
Links
Classifications
-
- C—CHEMISTRY; METALLURGY
- C07—ORGANIC CHEMISTRY
- C07H—SUGARS; DERIVATIVES THEREOF; NUCLEOSIDES; NUCLEOTIDES; NUCLEIC ACIDS
- C07H19/00—Compounds containing a hetero ring sharing one ring hetero atom with a saccharide radical; Nucleosides; Mononucleotides; Anhydro-derivatives thereof
- C07H19/02—Compounds containing a hetero ring sharing one ring hetero atom with a saccharide radical; Nucleosides; Mononucleotides; Anhydro-derivatives thereof sharing nitrogen
- C07H19/04—Heterocyclic radicals containing only nitrogen atoms as ring hetero atom
- C07H19/06—Pyrimidine radicals
- C07H19/073—Pyrimidine radicals with 2-deoxyribosyl as the saccharide radical
-
- A—HUMAN NECESSITIES
- A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
- A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
- A61P35/00—Antineoplastic agents
-
- A—HUMAN NECESSITIES
- A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
- A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
- A61P43/00—Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
-
- C—CHEMISTRY; METALLURGY
- C07—ORGANIC CHEMISTRY
- C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
- C07D239/00—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazine or hydrogenated 1,3-diazine rings
- C07D239/02—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazine or hydrogenated 1,3-diazine rings not condensed with other rings
- C07D239/24—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazine or hydrogenated 1,3-diazine rings not condensed with other rings having three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
- C07D239/28—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazine or hydrogenated 1,3-diazine rings not condensed with other rings having three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, directly attached to ring carbon atoms
- C07D239/46—Two or more oxygen, sulphur or nitrogen atoms
- C07D239/47—One nitrogen atom and one oxygen or sulfur atom, e.g. cytosine
-
- C—CHEMISTRY; METALLURGY
- C07—ORGANIC CHEMISTRY
- C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
- C07D401/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom
- C07D401/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing two hetero rings
- C07D401/12—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links
-
- C—CHEMISTRY; METALLURGY
- C07—ORGANIC CHEMISTRY
- C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
- C07D405/00—Heterocyclic compounds containing both one or more hetero rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms, and one or more rings having nitrogen as the only ring hetero atom
- C07D405/02—Heterocyclic compounds containing both one or more hetero rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms, and one or more rings having nitrogen as the only ring hetero atom containing two hetero rings
- C07D405/12—Heterocyclic compounds containing both one or more hetero rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms, and one or more rings having nitrogen as the only ring hetero atom containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links
Landscapes
- Chemical & Material Sciences (AREA)
- Organic Chemistry (AREA)
- Health & Medical Sciences (AREA)
- Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
- General Health & Medical Sciences (AREA)
- Engineering & Computer Science (AREA)
- Biochemistry (AREA)
- Molecular Biology (AREA)
- Biotechnology (AREA)
- Genetics & Genomics (AREA)
- Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
- Pharmacology & Pharmacy (AREA)
- General Chemical & Material Sciences (AREA)
- Animal Behavior & Ethology (AREA)
- Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
- Public Health (AREA)
- Veterinary Medicine (AREA)
- Medicinal Chemistry (AREA)
- Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
- Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
- Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
- Saccharide Compounds (AREA)
- Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
Abstract
Przedmiotem wynalazku jest analog cytozyny, sposób otrzymywania analogu cytozyny, inhibitor DNA metylotransferazy 1, sposób inhibowania metylacji DNA, zastosowanie analogu w leczeniu chorób związanych z odstępstwami od normy metylacji DNA. Bardziej szczegółowo wynalazek dotyczy różnych pochodnych cytozyny, a także sposobu otrzymywania mono- i wielo-1,4,5 i 6 podstawionych cytozyny. Ogólnie rozwiązanie dotyczy stworzenia efektywnych modulatorów metylacji DNA, które mogłyby być wykorzystywane przy przeciwdziałaniu oraz leczeniu chorób związanych z zaburzeniami poziomu metylacji DNA.
Description
Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest analog cytozyny oraz zastosowanie analogu w leczeniu chorób związanych z odstępstwami od normy metylacji DNA. Rozwiązanie dotyczy stworzenia efektywnych modulatorów metylacji DNA, które mogłyby być wykorzystywane przy przeciwdziałaniu oraz leczeniu chorób związanych z zaburzeniami poziomu metylacji DNA.
Ekspresja genów i stabilność genomu kontrolowane są za pomocą mechanizmu epigenetycznego. Jednym z jego elementów jest charakterystyczny dla danego organizmu wzór metylacji ustalany na etapie rozwoju zarodkowego i niezmienny w trakcie trwania życia. Wierne odtwarzanie tego wzoru w trakcie kolejnych podziałów komórkowych jest warunkiem prawidłowego rozwoju i funkcjonowania organizmu. Zmiany we wzorze metylacji (epimutacje) związane z obniżeniem lub zwiększeniem jej poziomu, opisano dla wielu nowotworów. Odwracalność epimutacji czyni z nich atrakcyjny cel terapeutyczny w leczeniu chorób nowotworowych, ponieważ w odróżnieniu od mutacji genetycznych, epimutacje są aktywnie utrzymywane przez DNA metylotransferazę 1 (DNMT1) po kolejnych podziałach komórki. Inhibitory metylacji nie powodują natychmiastowej śmierci komórek, ale stymulują ich proliferację i aktywację genów, które uległy wyciszeniu poprzez metylacje. Jednakże reaktywacja genów proapoptotycznych i regulatorów cyklu komórkowego w wyniku demetylacji prowadzi do śmierci komórki nowotworowej.
Analiza zmian we wzorze metylacji genomowego DNA, a także skorelowanie tego zjawiska z procesem nowotworzenia komórek, doprowadziły do ukształtowania się nowego podejścia w leczeniu i diagnostyce nowotworów.
W proces metylacji DNA w komórkach ssaków zaangażowane są 4 niezależnie kodowane metylotransferazy: DNMT1 (odtwarzająca wzór metylacji w czasie replikacji), DNMT3a, DNMT3b i DNMT3L (metylujące de novo w czasie wczesnego rozwoju embrionalnego).
Inhibitory metylotransferazy można podzielić na 3 grupy. Pierwsza z nich to analogi substratu reakcji (cytozyny) takie jak 5-azacytydyna, zebularyna, 2'deoksycytydyna (5-aza-dC) i 5-fluoro2'deoksycytydyna (5-F-dC), które wbudowują się w łańcuch RNA lub DNA, co jest przyczyną ich wysokiej toksyczności. Druga grupa to krótkie oligonukleotydy zawierające 5-aza-dC, które mogą wiązać się kowalentnie z DNMT1 i blokować jej aktywność. W trzeciej znajdują się związki nienukleozydowe: RG-108, hydralazyna, psammaplina, EGCG i jego pochodne, 4-anilinochinolina, kurkumina. Ich przydatność ogranicza jednak niewystarczająca specyficzność bądź niska biodostępność.
W zgłoszeniu patentowym US20090099106A1 (opubl. 2009-04-16) opisano pochodne chinoliny, a w szczególności pochodne 4-anilinochinoliny. Związki te mogą być wykorzystywane do modulowania metylacji DNA, jak na przykład do efektywnej inhibicji metylacji cytozyny w pozycji C-5, przykładowo poprzez selektywną inhibicję DNA metylotransferazy DNMT1 . W rozwiązaniu tym przedstawiono sposoby syntezy licznych pochodnych 4-anilinochinoliny przeznaczonych do modulowania metylacji DNA. Wynalazek dotyczy też sposobów opracowania i dostarczania tych związków w celu leczenia nowotworów i zaburzeń hematologicznych.
Mimo znacznego postępu w badaniach nad nowymi metodami leczenia chorób nowotworowych opierającymi się na regulacji procesów epigenetycznych, poszukiwania skutecznych i nietoksycznych małocząsteczkowych inhibitorów metylacji DNA nadal trwają. Dotychczas opisane związki mogące stanowić potencjalne inhibitory DNA metylotransferazy okazały się być mało skuteczne w czasie badań z wykorzystaniem linii komórkowych. Dlatego też istnieje potrzeba stworzenia efektywnych modulatorów metylacji DNA, które mogłyby być wykorzystywane przy przeciwdziałaniu oraz leczeniu chorób związanych z zaburzeniami poziomu metylacji DNA, takich jak nowotwory czy też choroba rozrostowa układu krwiotwórczego.
Celem niniejszego wynalazku jest otrzymanie różnych pochodnych cytozyny jako terapeutyków do leczenia chorób nowotworowych.
Realizacja tak określonego celu została osiągnięta w niniejszym wynalazku.
Przedmiotem wynalazku jest analog cytozyny wybrany z grupy obejmującej 4-N-(5-hydroksymetylofurfurylo)cytozynę,
4-N-furfurylo-5-hydroksymetylocytozynę,
4-N-(4-metylobenzylo)-cytozynę
4-N-benzylo-5-hydroksymetylocytozynę
4-N-(3-pikolilo)cytozynę
4-N-propylidenocytozynę
PL 229 581 Β1
4-N-furfurylo-5-acetyloksymetylocytozynę
4-N-furfurylo-5-butyloaminometylocytozynę lub jego fizjologicznie akceptowalna sól.
Korzystnie, fizjologicznie akceptowalną sól stanowi sól sodowa, wapniowa, potasowa lub amonowa.
Kolejnym przedmiotem wynalazku jest zdefiniowany powyżej analog cytozyny do zastosowania jako inhibitor metylotransferazy DNA (DNMT1).
Korzystnie, analog cytozyny stosowany jest do leczenia chorób związanych z zaburzeniami metylacji DNA, zwłaszcza chorób nowotworowych.
Opis ujawnia analog cytozyny lub jego fizjologicznie akceptowalna sól lub pro lek stanowiący 1,4,5 i 6 pochodne cytozyny lub 5,6-dihydrocytozyny, charakteryzujący się tym, że analog opisany jest wzorem
NHR4 νΛχ.Η6 oAj-^Re
I
NHR4 nAcR5
O^^R6
II przy czym Ri stanowi H, R3, R4, 2'-deoksyrybozyl, R4 stanowi alkil lub aryl, X stanowi N lub C, przy czym gdy X stanowi N w analogu opisanym wzorem I wówczas dla R5 brak jest podstawnika, zaś gdy X stanowi C w analogu opisanym wzorem I i/lub II oraz gdy X stanowi N w analogu opisanym wzorem II wówczas R5 i R6 niezależnie stanowią alkil, aryl, hydroksyalkil, aminoalkil, hydroksyl, karboksyl, amino, alkoksyl, aryloksyl, aminoalkil, aminoaryl, tio, sulfonyl, sulfinyl, halogen. Fizjologicznie akceptowalną sól stanowi sól sodowa, wapniowa, potasowa lub amonowa.
Opis ujawnia sposób otrzymywania analogu określonego powyżej, charakteryzujący się tym, że do bezwodnego metanolu lub etanolu dodaje się cytozyny i aldehyd aromatyczny lub aldehyd alkilowy w przedziale od 4-6 eq, w stosunku do cytozyny, po czym w celu przeprowadzenia redukcji iminy do układu wprowadza się NaBHL lub BH3xTMS w ilości co najmniej 1,1 eq w stosunku do stosowanego aldehydu, a następnie czynnik redukujący neutralizuje się kwasem solnym, po czym mieszaninę odparowuje się, wlewa się wody, a następnie ekstrahuje się octanem etylu lub butanolem uzyskując mieszaninę alkoholu i modyfikowanej cytozyny w octanie etylu bądź butanolu, po czym oddzieloną warstwę organiczną odparowuje się do sucha uzyskując czysty produkt lub ekstrahuje się wodnym roztworem kwasu nieorganicznego uzyskując wodny roztwór chlorowodorku cytozyny, bądź innej soli modyfikowanej cytozyny w zależności od typu użytego kwasu pochodnej, przy czym sól pozbawiona jest alkoholu, po czym uzyskany roztwór odpowiednio zobojętnia się wodorotlenkiem lub innym donorem grup hydroksylowych i ponownie ekstrahuje octanem etylu bądź butanolem, a następnie warstwę organiczną odparowuje się uzyskując czysty produkt, który następnie poddaje się liofilizacji.
Gdy stosowany jest aldehyd aromatyczny wówczas do bezwodnego metanolu lub etanolu dodaje się magnezu w ilości co najmniej 4 eq w stosunku do cytozyny i ogrzewa się do całkowitego roztworzenia opiłków magnezowych, po czym dodaje się cytozynę w ilości co najmniej 2 mmol i aldehyd aromatyczny w ilości od 4-6 eq, co najmniej 4 eq, w stosunku do cytozyny, po czym mieszaninę reakcyjną umieszcza się w temperaturze zawartej w zakresie 45-65°C na co najmniej 3 godziny, po czym do schłodzonej mieszaniny reakcyjnej dodaje się czynnik redukujący, korzystnie NaBHU w ilości co najmniej 1 eq w stosunku do aldehydu, a następnie taką mieszaninę trzyma się co najmniej 15 minut w temperaturze pokojowej, po czym dodaje się wodny roztwór kwasu nieorganicznego, a następnie
PL 229 581 B1 mieszaninę reakcyjną odparowuje się, po czym ponownie wlewa się wody, a następnie w celu izolacji produktu ekstrahuje się octanem etylu, po czym oddzieloną warstwę organiczną zawierającą produkt i aromatyczny alkohol odparowuje się otrzymując czysty produkt lub ekstrahuje się wodnym roztworem kwasu nieorganicznego uzyskując czysty roztwór chlorowodorku modyfikowanej cytozyny, bądź innej soli modyfikowanej cytozyny co jest zależne od typu użytego kwasu pochodnej, po czym roztwór ten zobojętnia się wodorotlenkiem lub innym donorem grup hydroksylowych i ponownie ekstrahuje octanem etylu, po czym warstwę organiczną odparowuje się do sucha uzyskując czysty produkt.
Aldehyd aromatyczny stanowi aldehyd furfurylowy lub benzylowy. Wydajność syntezy po oczyszczeniu wynosi co najmniej 50% i jest zależna od aldehydu.
Gdy stosowany jest aldehyd alkilowy wówczas do bezwodnego metanolu lub n-propanolu lub etanolu, dodaje się 3-5 eq kwasu octowego, co najmniej 0,75 eq cytozyny i co najmniej 3 eq aldehydu alkilowego, po czym całość ogrzewa się do wrzenia przez co najmniej 2 godziny, a następnie uzyskaną iminę izoluje się poprzez ekstrakcję z wodą lub metanolem i heksanem, gdzie do heksanu przechodzi aldehyd, a w warstwie wodnej lub metanolowej znajduje się imina z resztą nieprzereagowanego substratu, a następnie warstwę wodną ekstrahuje się butanolem bądź octanem etylu w celu izolacji iminy z warstwy wodnej, po czym rozpuszczalnik odparowuje się, a produkt poddaje liofilizacji.
Jeśli produktem końcowym jest zredukowana imina to mieszaninę reakcyjną odparowuje się, a następnie dodaje się do niej chlorku metylenu oraz roztwór BH3xSMe2 w tetrahydrofuranie, przy czym reakcję prowadzi się w temperaturze pokojowej przez co najmniej 9 godzin, po czym po zajściu reakcji redukcji, mieszaninę reakcyjną traktuje się wodnym roztworem kwasu nieorganicznego przez co najmniej 10 h, po czym po zakończeniu reakcji mieszaninę odparowuje się, a następnie ekstrahuje się wodą i octanem etylu bądź butanolem, po czym oddzieloną warstwę organiczną odparowuje się uzyskując czysty produkt lub ekstrahuje się wodnym roztworem kwasu nieorganicznego uzyskując wodny roztwór chlorowodorku modyfikowanej cytozyny, a następnie po zobojętnieniu wodnego roztworu zawierającego chlorowodorek modyfikowanej cytozyny, ekstrahuje się go octanem etylu lub butanolem, gdzie następnie warstwę organiczną odparowuje się, a czysty produkt liofilizuje.
W przypadku pochodnych cytozyny i aldehydu propionowego lub acetylowego, produkt oczyszcza się na kolumnie o odwróconej fazie woda:aceton.
Opis ujawnia inhibitor DNA metylotransferazy charakteryzujący się tym, że stanowi związek lub jego fizjologicznie akceptowalną sól lub pro lek określony powyżej.
Inhibitor stanowi inhibitor kompetycyjny, z wyłączeniem 4-N-propylidenocytozyny metylotransferazy Sssl, i że blokuje centrum aktywne enzymu SssI.
Opis ujawnia sposób inhibowania metylacji DNA w komórce obejmujący: kontakt komórki ze związkiem lub jego fizjologicznie akceptowalną solą lub pro lekiem określonym powyżej, tak że aktywność metylotransferazy DNA komórki jest inhibowana.
Aktywność metylotransferazy DNA jest inhibowana poprzez degradację metylotransferazy DNA DNMT1.
Etap kontaktowania obejmuje kontaktowanie komórki z biologicznie skuteczną dawką związku lub jego fizjologicznie akceptowalnej soli lub proleku określonym powyżej, tak że inhibuje się co najmniej 50% aktywności metylotransferazy DNA DNMT1.
Opis ujawnia zastosowanie analogu lub jego fizjologicznie akceptowalnej soli lub proleku określonego powyżej w leczeniu chorób związanych z zaburzeniami metylacji DNA, a zwłaszcza aktywności metylotransferazy DNA DNMT1 do inhibicji reakcji metylacji DNA w komórce.
Opis ujawnia zastosowanie analogu w chorobie związanej z zaburzeniami metylacji DNA wybranej z grupy obejmującej choroby nowotworowe.
W celu lepszego zrozumienia wynalazku poniżej przedstawiono przykładowe rozwiązania. Przykłady
Stosowane rozpuszczalniki oczyszczano i osuszano według standardowych metod. Do przeprowadzonych reakcji zastosowano powszechnie dostępne odczynniki: chlorek trimetylosililu-TMSCI (POCh, Polska), chlorek kwasu p-toluenosulfonowcgo (Fluka), skoncentrowana woda amoniakalna (Merck), furfuryloamina (Fluka), aldehyd furfurylowy (Fluka), paraformaldehyd (Fluka), aldehyd propionowy (Fluka), aldehyd pikolinowy (Aldrich), aldehyd benzoesowy (Aldrich), aldehyd p-metylobenzoesowy (Aldrich), 5-hydroksymetylofurfurylowy (Aldrich), borowodorek sodu (Aldrich), kompleks boranu z dimetylosiarczkiem (Aldrich), bezwodnik octowy (POCH), kwas octowy 99% (Chempur), trietyloamina (Chempur). Analizę chromatograficzną cienkowarstwową (TLC) wykonano na płytkach firmy Merck pokrytych żelem krzemionkowym Silicagel 60 F254, stosując jako fazę rozwijającą mieszaninę (A)
PL 229 581 Β1 dichlorometan/metanol (8:2). Do detekcji absorbancji UV stosowano promieniowanie ultrafioletowe (254 nm). Rozdział chromatograficzny na fazie odwróconej wykonywano na kolumnie wypełnionej żelem krzemionkowym 60 rozmiar cząstek 0,063-0,200 mm firmy merck. Jako eluentu użyto mieszaniny: ciepła woda/metanol (99,9:0,1). Widma 1H-NMR i 13C-NMR zarejestrowano na spektrometrze Varian 300 MHz, natomiast widmo masowe ES-MS na aparacie ES-MS ZQ firmy Waters.
Przykład 1
Reakcja z użyciem aldehydu aromatycznego (metoda ogólna)
HN-C—Ar
Do bezwodnego metanolu dodano magnezu (5 równ. w stosunku do cytozyny, 13 mmol, 316 mg) i ogrzewano do całkowitego roztworzenia opiłków magnezowych.
Następnie w kolbie umieszczono cytozynę (2,703 mmol, 300 mg) i odpowiedni aldehyd aromatyczny na przykład taki jak aldehyd furfurylowy (16,218 mmol, 1556 mg, 1,343 ml) lub benzylowy (16,218 mmol, 1721 mg, 1,648 ml) (6 równ. w stosunku do cytozyny). Kolbę reakcyjną umieszczono w suszarce o temperaturze 55°C na 3 godziny. Przebieg reakcji kontrolowano na płytkach TLC (aceton:woda 9:1 w przypadku stosowania furfuryloaldehydu lub 20:1 w przypadku stosowania aldehydu benzylowego). Następnie do schłodzonej mieszaniny reakcyjnej dodawano NaBH4 (1,5 równ. w stosunku do aldehydu, 24,3 mmol, 923 mg). Taką mieszaninę trzymano około 15 minut w pokojowej temperaturze. Następnie, w celu rozkładu czynnika redukującego i zobojętnienia mieszaniny reakcyjnej, do reakcji dodano wodnego roztworu HCI.
Mieszaninę reakcyjną odparowano, a do pozostałości wlano wodę, następnie w celu izolacji produktu ekstrahowano octanem etylu. Oddzieloną warstwę organiczną, czyli warstwę octanu etylu, zawierającą produkt i aromatyczny alkohol (zazwyczaj wysokowrzący) taki jak alkohol furfurylowy lub benzylowy, w tym przypadku alkohol furfurylowy odparowano do sucha lub ekstrahowano wodnym roztworem HCI, uzyskując czysty roztwór chlorowodorku modyfikowanej cytozyny, który zobojętniano roztworem KOH i ponownie ekstrahowano octanem etylu. Warstwę organiczną odparowano do sucha, uzyskując czysty produkt w postaci proszku. Wydajność syntezy po oczyszczeniu to 55-95% (w zależności od aldehydu) (Tab. 1). Poniżej przedstawiono przykładowe produkty według wynalazku, stanowiące analogi cytozyny wraz z ich parametrami, ponadto struktura i właściwości analogów cytozyny przedstawione są także w tabeli 1.
4-N-Furfurylocytozyna (przykład porównawczy)
ES-MS: ES- m/z 190 [M-H]+, 191 [Mj; ES+ m/z 192 [M+H]+, 214[M+K]+.
1H NMR (300 MHz, DMSO) δ 4,5 (d, J=5,4 Hz, 2H, H-8); 5,6 (d, J=7,1 Hz, 1H, H-5); 6,3 (q, J=0,73 Hz, J=3,2 Hz, H1, H-9); 6,4 (q, J=1.9 Hz, J=3,2 Hz, 1H, H-10); 7,2 (d, J=7,1, 1H, H-6), 7,6 (q, J=0,73 Hz, J=1,9 Hz, 1H, H-11); 7,9 (t, J=5,6 Hz, 1H, NH); 10,3 (s, 1H, NH).
13C NMR (75 MHz, DMSO) δ 20,88: 93,10; 107,16; 110,46; 125,59; 129,27; 141,82; 151,96; 156,55; 164,29.
4-N-Pikolilocytozyna
ES-MS: ES+ m/z: 202 [Mj; 225 [M+Na]+, 240 [M+K]+.
PL 229 581 Β1 1H-NMR (400 MHz, DMSO) 4,8 (d, J=5,859 Hz, 2H, H-8); 5.8 (d, J=7,324 Hz, 1H, H-5); 7,3 (d, J=7,813 Hz, 1H, H-6); 7,4 (m, 1H, H-10); 7,7 (d, J=1,465 Hz, 1 h, H-9); 8,1 (t, J=5,859 Hz, 1H, N-H-7); 8,4 (m, 1H, H-11); 8.5 (d, J=1,297 Hz, 1H, H12); 10,3 (s, 1H, N-H-1).
13C-NMR (100 MHz, DMSO) δ 60,59; 93,15; 123,43; 134,72; 135,21; 141,91; 148,91; 148,08: 148,87; 156,56; 164,50.
4-N-benzylocytozyna (przykład porównawczy)
ES-MS:ES+ m/z 202 [M+H]+, 224 [M+Na]+, 240 |M+K]+, 403 [2M+ H]+, 1H-NMR (400 MHz, DMSO) 4,5 (d, J=5,659 Hz, 2H, H-8): 5,7 (d, J=7,080 Hz, 1H, H-5); 7,2-7,3 (m, 6H, H-6 i H Bz); 8,0 (t, J=5.859 Hz, 1H, NH-7); 10,3 (s, 1H, H-1).
13C-NMR (100 MHz, MeOD) δ 45,07; 80,27; 96,26: 128,07; 128.28; 128,85; 129,31; 129,53; 139,73; 142,33; 160,69; 166,63.
4-N-p-metyloberizylocytozyna
H
ES-MS:ES+ m/z 216 [M+H]+, 238 [M+Na]+, 4,431 [2M+H]+.
1H-NMR (400 MHz, DMSO) 2.2 (s, 3H, CHs); 4,5 (d, J=5,615 Hz, 2H, H-8); 5,6 (d, J=7,080 Hz, 1H, H-5); 7,2 (d, J=6,836 Hz, 1H, H-6); 7,5 (m, 2H, H-9, H-10); 7,7 (m, 2H, H-11, H-12); 8,1 (t, J=5,859 Hz, 1H, NH-4); 10,2 (s, 1-H, NH-1).
13C (100 MHz, DMSO) δ 20,645; 42,623; 93,202; 127,397; 128,819: 135,869; 136,123; 141,123; 141,617; 156,719; 164,456.
4-N-(5-Hyd roksy metylo)f u rf u locytozy na
JL 0-.7 i J
HO'
H
ES-MS; ES+ m/z 222 [M+H]+, 244 [M+Na]+.
1H-NMR (400 MHz, DMSO) 4,3 (d, J=7,2 Hz, 2H, H-11); 4,4 (d, J=5,714 Hz, 2H, H-8); 5,2 (J=7,6 Hz, 1H, OH); 5.6 (d, J=7,050 Hz, 1H- H-5); 6,1 (m, 2H, H-9, H-10); 8,1 (t, J=5,463 Hz, 1H, NH-7); 10,3 (s, 1H, NH-9).
13C-NMR (100 MHz, DMSO) δ 36,34; 55,616; 93,23; 107,60; 107,75; 141,81; 151,18; 154,17; 156,66; 164,29.
Przykład 2
Synteza 5-hydroksymetylo-4N-arylocytozyny Synteza 4-N-arylo-5-hydroksymetylocytozyny
HN
..Ar
H
4-N-Arylocytozynę taką jak na przykład 4-N-furfurylocytozyna (500 mg, 2,618 mmol) i paraformaldehyd (181 mg, 6,020 mmol, 2,3 równ.) wprowadzono do kolbki wypełnionej wodnym (10 ml) roztworem trietyloaminy (3,6 ml, 0,026 mol). Całość ogrzewano do wrzenia przez 8 godzin, a następnie reakcje umieszczono na dobę w suszarce ogrzanej do 60°C. Następnie rozpuszczalniki odparowano, a do suchej pozostałości wlano etanol lub octan etylu, przy czym w tym przypadku stosowano etanol, co spowodowało wytrącenie produktu. Po odsączeniu produktu, przesącz ponownie odparowano
PL 229 581 Β1 i przeprowadzano wytrącanie (3) z wydajnością 88%. Przebieg reakcji monitorowano za pomocą TLC, na płytkach pokrytych żelem krzemionkowym w eluencie: (CH2CI2 : MeOH : Et3N 8:1:0,5) lub (CH2CI2 : MeOH : Et3N 4:1:0,5), gdzie w przypadku otrzymywania pochodnej 4-N-furfurylocytozyny stosowano eluent (CH2CI2 : MeOH : Et3N 4:1:0,5).
Jeśli produktem końcowym miała być acetylowana 4-N-arylo-5-hydroksymetylocytozyna, wówczas produkt taki jak na przykład 4-N-furfurylo-5-hydroksymetylocytozyna (100 mg, 0,4524 mmol) umieszczano w kolbie z bezwodną pirydyną (0,223 ml, 2,714 mmol, nie mniej niż 5 równ. w stosunku do bezwodnika octowego) i dodawano bezwodnik octowy (0,051 ml, 0,542 mmol, 1,2 równ. w stosunku do substratu). Reakcję prowadzono w temperaturze pokojowej przez 3 godz. Następnie do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę (0,5 ml), a następnie pirydynę odparowano do sucha. Produkt ekstrahowano octanem etylu, po czym warstwę organiczną odparowano do sucha, a produkt poddano liofilizacji.
4-N-Furfurylo-5-hydroksymetylocytozyna
ES-MS: ES+ m/z 222 [M+H]+; 244 [M+Na]+; 465 [2M + Na]+.
1H-NMR (400 MHz, DMSO) 4.1 (d, J=4,961 Hz, 2H, H-13); 4,5 (d, J=5,274 Hz, 2H, H-8); 5,0 (t, J=5,166 Hz, 1H, OH); 6,2 (m, 1H, H-12); 6,3 (m, 1H, H-11); 7,2 (t, J=5,214 Hz, 1H, NH-7); 7,3 (s, 1H, H-6); 7.5 (m, 1H, H-10); 10,3 (s, 1H, N-H-1).
13C-NMR (100 MHz, DMSO) δ 36,57; 57,12; 104,87; 106,87; 110,44; 140,02; 141,94; 152,26; 156,39; 163,08.
4-N-Furfurylo-5-acetylohydroksymetylocytozyna
ES-MS: ES+ m/z 264 [M+H]+; 286 [M+Na]+; 549 [2M + Na]+.
1H-NMR (400 MHz, DMSO) 1,9 (s, 3H, CHs); 4,5 (d, J=5,6 Hz, 2H, H-8); 4,7 (s, 2H, H-13); 6,2 (d, J=3,2 Hz, 1H, H-12); 6,3 (m, 1H, H-11); 7,5 (s, 1H, H-6); 7,5 (m, 1 H, H-10); 7,6 (t, J=5,214 Hz, 1H, NH-7); 10,5 (s, 1H, N-H-1).
13C-NMR (100 MHz, DMSO) δ 20,86; 36,57; 57,12; 104,87; 106,87; 110,44; 140,02; 141,94; 152,26; 156,39; 163,08.
4-N-Benzylo-5-hydroksymetylocytozyna
ES-MS: ES+ m/z 232 [M + H]+; 254 [M+Na]+; 485 [2M + Na]+.
1H-NMR (400 MHz, DMSO) 4,2 (d, J=4,961 Hz, 2H, H-15); 4,5 (d, J=5,274 Hz, 2H, H-8); 5.0 (t, J=5,166 Hz, 1H, OH); 7,2-7,3 (m, 5H, Bz); 7,3 (s, 1H, H-6); 10,4 (s, 1H, N-H-1).
13C-NMR (100 MHz, DMSO) δ 45,48; 57,14; 104,96; 126,60: 126,82; 127,09; 127,39; 128,17; 139,53; 156.56: 163.22.
PL 229 581 Β1
4-N-Benzylo-5-acetylohydroksymetylocytozyna
ES-MS: ES+ m/z [M+H]+; [M+Na]+; [2M + Na]+.
1H-NMR (400 MHz, DMSO) 2,0 (s, 3H, CHs); 4,5 (d. J=5,2 Hz, 2H, H-8); 4,7 (s, 2H, H-14); 7,2-7,3 (m, 5H, Bz); 7,5 (s, 1H, H-6); 7,8 (t, J=6 Hz, 1H, NH-7); 10,5 (s, 1H, H-1).
13C-NMR (100 MHz, DMSO) δ 20,89; 45,21; 60,31; 99,36; 126,54; 126,89; 127,08; 127,37; 128,14; 139,53; 143,90; 156,16; 162,80; 170,52.
Przykład 3 (przykład porównawczy)
Reakcja z użyciem aldehydu alkilowego (metoda ogólna)
Synteza 4N-alkilocytozyny i 4N-alkilidenocytozyny
H2
HN-C-AI
Do bezwodnego metanolu (15 ml) dodano (5 równ., 18 mmol, 1081 mg. 1,030 ml) kwasu octowego, (1 równ., 3,603 mmol, 400 mg) cytozyny i (4 równ., 14 mmol) aldehydu alkilowego, na przykład (836 mg, 1,0487 ml aldehydu propionowego). Całość ogrzewano do wrzenia przez 3 godziny. Przebieg reakcji kontrolowano za pomocą TLC [aceton:woda 9:1 lub 20:1 w zależności od zastosowanego aldehydu], w tym przypadku stosowano eluent aceton:woda 9:1. Następnie mieszaninę odparowano do sucha, po czym, wykonano kolumnę chromatograficzną o fazie odwróconej woda:aceton. W przypadku, gdy stosowano aldehydy z dłuższym łańcuchem niż aldehyd propionowy (nC n>4) na przykład heksanal, iminę oczyszczano poprzez ekstrakcję wodą lub metanolem i heksanem, gdzie do heksanu przechodził aldehyd, a w warstwie wodnej lub metanolowej znajdowała się imina z resztą nieprzereagowanego substratu. Następnie warstwę wodną ekstrahowano butanolem lub octanem etylu w celu izolacji iminy z warstwy wodnej. Następnie rozpuszczalnik odparowywano, a produkt poddawano liofilizacji.
Jeśli produktem końcowym miała być zredukowana imina to mieszaninę reakcyjną odparowano, a następnie dodano do niej chlorku metylenu (10 ml) oraz 2M roztworu BH3 xSMe2 w tetrahydrofuranie (2 równ., 7,2 mmol, 3,6 ml). Reakcje prowadzono w temperaturze pokojowej przez 12 godzin. Po zakończeniu reakcji redukcji, mieszaninę reakcyjną traktowano HCI przez następne 12 godzin w celu rozkładu boranu i uwolnienia dimetylosiarczku ((CH3)2S).
Po zakończeniu reakcji mieszaninę odparowano, a produkt oczyszczono na kolumnie chromatograficznej o fazie odwróconej woda:aceton w przypadku stosowania aldehydu etylowego lub tak jak w naszym przypadku, aldehydu propionowego. Jeśli w reakcji stosowano aldehyd z łańcuchem dłuższym niż trzy atomy węgla, na przykład, takim jak heksanal, wówczas mieszaninę ekstrahowano wodą i octanem etylu, uzyskując w warstwie organicznej mieszaninę modyfikowanej cytozyny i alkoholu na przykład n-heksanolu. Następnie oddzieloną warstwę organiczną ekstrahowano wodnym roztworem kwasu chlorowodorowego (lub inny kwas nieorganiczny) uzyskując wodny, czysty roztwór chlorowodorku modyfikowanej cytozyny (lub innej soli w zależności od typu użytego kwasu). Oddzielony roztwór wodny zobojętniono odpowiednio KOH (lub innym donorem grup hydroksylowych), a następnie ponownie ekstrahowano octanem etylu lub butanolem, w tym przypadku stosowano kolumnę. Warstwę organiczną odparowywano do sucha, a czysty produkt liofilizowano. Uzyskano analogi cytozyny przedstawione poniżej oraz w tabeli 1.
PL 229 581 Β1
4-N-propylenocytozyna (przykład porównawczy)
ES-MS: ES+ m/z 152 [M+H]+; 184 [M+MeOH+H]+; 206 [M+MeOH+Na]+.
1H-NMR (400 MHz, DMSO) 0,8 (t, J=7,6 Hz, 3H, H-10); 1,5 (m, 2H, H-9)); 5,2 (q, Ja=14,8 Hz, Jb=6 Hz, 1H, H-8); 5,5 (d, J=6,8 Hz, 1H, H-5); 7,2 (d, 1=7,2 Hz, 1H, H-6); 7,7 (d, J=9.2 Hz, 1H, NH-7); 10,5 (s, 1H, NH-1).
13C-NMR (100 MHz, DMSO) δ 13,86; 22,02; 34,47; 54,60; 80,51; 92,91; 142,55; 156,58, 165,24; 174,66.
Przykład 4
Synteza 4-N-furfurylo-5-metylocytozyny poprzez hydrolizę wiązania N-glikozydowego
Do roztworu 4-(1,2,4-triazol-1 -ylo)-5-metylo-2-pirymidon-1 -ylo-p-D-3',5'-di-0-acetylo-2'deoksyrybofuranozydu (I) (388 mg, 1,325 mmola) w bezwodnym acetonitrylu (15 ml) dodano furfuryloaminę (0,176 ml, 1,987 mmol). Kolbę reakcyjną zamknięto i pozostawiono w temperaturze 50°C na 2 godziny. Produkt w postaci cielistego osadu odsączono. W celu usunięcia grup acetylowych, osad umieszczono w kolbie z metanolem (15 ml) i 32% wodą amoniakalną (15 ml). Całość ogrzewano do wrzenia przez godzinę. Następnie rozpuszczalniki odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Suchą pozostałość ekstrahowano chlorkiem metylenu (20 ml) i wodą (3 x 20 ml). Warstwę wodną zawierającą produkt odparowywano otrzymując biały proszek z wydajnością 94%.
ES-MS: ES+ m/z 322 [M + H]+, 360 [M + K]+.
1H-NMR: (300 MHz, DMSO) δ 1,8 (s, 3H, CH3); 1,9 (m, 1H, H-2'); 2 (m, 1H, H-2); 3,5 (d, J=2,4 Hz, 2H, H-5'); 3,7 (q, J=3,8 Hz, J=6,7 Hz, 1H, H-4'); 4,2 (t, J=2,9 Hz, 1H, H-3'); 4,5 (d, J=5,8 Hz, 2H, H-8); 5,0 (m, 1H, 5'-OH); 5,1 (m, 1H, 3'-OH); 6,1 (t, J=5,8 Hz, 1H, H-1'); 6,2 (d, J=2,9 Hz, 1H, H-9); 6,3 (m, 1H, H-10); 7,3 (m, 1H, H-11); 7,8 (s, 1H, H-6); 8 (m, 1H, NH).
4-N-furfurylo-5-metylo-2'-deoksycytydynę (399 mg, 1,245 mmola) rozpuszczono w mieszaninie wody (10 ml) i metanolu (2 ml), do której dodano stężony wodny HCI (0,31 ml, 3,736 mmola). Mieszaninę ogrzewano do wrzenia przez około 4 godziny, kontrolując postęp reakcji na płytce TLC. Po neutralizacji 1 M metanolowym roztworem NaOH, rozpuszczalnik odparowano. Suchą pozostałość podzielono między wodę (10 ml) i n-butanol (3x10 ml), a następnie do warstwy organicznej dodano węgiel aktywny (300 mg). Po filtracji przesącz odparowano do sucha, otrzymując biało-żółty osad z wydajnością 74%. Analizę postępu reakcji wykonywano na płytkach TLC, pokrytych żelem krzemionkowym w eluencie B : Rf (AcOEt: MeOH 6:4) 0,4 lub C : Rf (aceton:woda 15:1) 0,7.
PL 229 581 B1
ESI-MS: ES+ m/z 206 [M + H]+, 238 [M + H + MeOH]+, 244 [M + K]+.
Ή-NMR (300 MHz, D2O) δ 1,3 (s, 3H, CH3); 4,6 (s, 2H, H-8); 6,2 (m, 1H, H-9); 6,3 (m, 1H, H-10); 7,3 (m, 1H, H-11); 7,4 (s, 1H, H-6).
Aktywność związków zestawionych w Tabeli 1 scharakteryzowano za pomocą stałej inhibicji Ki. Wartości te wyznaczono in vitro w reakcji metylacji DNA (plazmid pUC18) za pomocą prokariotycznej metylotransferazy Sssl, w której donorem grup metylowych była [1H]-S-adenozylo-L-metionina (SAM). Mieszanina reakcyjna zawierała: 0,1 pg (0,5 pg, 1 pg DNA), 1U enzymu i 2 pM [1H]-SAM, 50 mMNaCl, 10 mM DTT, 10 mMTris-HCl o pH 7,9. Poziom metylacji oznaczono na podstawie pomiaru ilości radioaktywności włączonej do DNA w obecności trzech różnych stężeń inhibitora (Tab. 1). Wartość Ki wyznaczono metodą Dixona na podstawie zależności [1/Vo] od stężenia inhibitora [I]. Dla inhibitorów akompetecyjnych wartość Ki' będącą stałą inhibicji kompleksu enzym-substrat-inhibitor wyznaczona metodą Cornisha-Bowdena, na podstawie zależności [Vo/S], gdzie S stanowi stężenie substrata, od stężenia inhibitora [I].
Analiza in vitro związków przedstawionych w Tabeli 1 wykazała, że są one inhibitorami kompetycyjnymi metylotransferazy Sssl, wiążącymi się bezpośrednio z centrum aktywnym enzymu. Stanowi to przewagę tych związków nad stosowanymi obecnie w leczeniu azanukleozydami (Vidaza, Dacogen), których aktywność terapeutyczna uzależniona jest od ich wbudowania w nić DNA, w przypadku rybonukleozydów również w cząsteczki RNA, co jest powodem ich wysokiej toksyczności. Związki przedstawione w tabeli 1 nie są toksyczne w stosunku do linii komórkowych HeLa.
PL 229 581 Β1
Tabela 1. Struktura i właściwości analogów cytozyny.
Wzór strukturalny | Nazwa | Κ,/Kj’ (μΜ) * | M.W. (Da) | akceptor/ donor wiązania wodorow ego | LogP | TPSA [A2] | Wydaj- ność [%] | |
A | a | 4-N- furfurylocy tozyna | 70 | 191 | 3/2 | 0.3 | 73 | 68-89 |
B | 0, | 4-N-(5- hydroksy- metylofurfuryl o)cytozyna | 700 | 221 | 3/3 | -0.22 | 97.1 | 60-80 |
C | A. | 4- N-furfurylo- 5- metylocyto zyna | 15 | 205 | 3/2 | 0.65 | 73.3 | 85-90 |
D | A | 4- N-furfurylo- 5- hydroksyme tylocytozyna | 440 | 221 | 3/2 | -0.41 | 97.1 | 85-95 |
E | ro 6, | 4-N-furfurylo- 2’-deoksy cytydyna | 170 | 307 | 4/3 | -0.22 | 124.9 | 85-95 |
F | -vJ | 4- N-furfurylo- 5- metylo-2’deoksy cytydyna | 250 | 321 | 4/3 | 0.13 | 124.9 | 80-90 |
G | 4-N-benzylo cytozyna | 10 | 201 | 2/2 | 1.68 | 59.2 | 75-95 | |
H | χΧΧ X. | 4-N-(4-metylo benzylo)- cytozyna | 26 | 215 | 2/2 | 2.14 | 59.2 | 85-95 |
I | 4- N-benzylo- 5- hydro ksymetyłocy tozyna | 40 | 231 | 3/2 | 0.97 | 73.2 | 80-90 | |
J | rO ćk | 4-N-(3- pikolilo)cyto zyna | 400 | 202 | 3/2 | 0.35 | 70.5 | 70-95 |
K. | u | 4-N-propyli - denocy- tozyna | 3400 | 167 | 2/2 | 1.05 | 59.2 | 76-80 |
L | 4- N-furfurylo- 5- acetyloksy metylocyto zyna | 50 | 3/3 | -0,45 | 89,02 | 90-95 | ||
M | 5 | 4- N-furfurylo- 5- butyloamino metylocytozy na | 960 | 276,2 | 3/3 | 1 | 74,75 | 60-75 |
*) Wartość Ki (stała inhibicji) każdego z badanych związków została wyznaczona w oparciu o analizę aktywności metylotransferazy 1 DNA w obecności danego inhibitora w reakcji metylacji DNA in vitro. LogP i TPSA obliczone za pomocą programu ChemDraw. Związki A, G, E i K stanowią przykłady porównawcze - nie wchodzą w zakres ochrony.
Claims (4)
1. Analog cytozyny wybrany z grupy obejmującej 4-N-(5-hydroksymetylofurfurylo)cytozynę,
4-N-furfurylo-5-hydroksymetylocytozynę,
4-N-(4-metylobenzylo)-cytozynę
4-N-benzylo-5-hydroksymetylocytozynę
4-N-(3-pikolilo)cytozynę
4-N-propylidenocytozynę 4-N-furfurylo-5-acetyloksymetylocytozynę 4-N-furfurylo-5-butyloaminometylocytozynę lub jego fizjologicznie akceptowalna sól.
2. Analog cytozyny według zastrz. 1, znamienny tym, że fizjologicznie akceptowalną sól stanowi sól sodowa, wapniowa, potasowa lub amonowa.
3. Analog cytozyny jak zdefiniowano w zastrz. 1 do zastosowania jako inhibitor metylotransferazy DNA (DNMT1).
4. Analog cytozyny jak zdefiniowano w zastrz. 1 do zastosowania według zastrz. 3 do leczenia chorób związanych z zaburzeniami metylacji DNA, zwłaszcza chorób nowotworowych.
Priority Applications (5)
Application Number | Priority Date | Filing Date | Title |
---|---|---|---|
PL390769A PL229581B1 (pl) | 2010-03-19 | 2010-03-19 | Analog cytozyny i jego zastosowanie w leczeniu chorób związanych z zaburzeniami metylacji DNA |
EP11716084.6A EP2556081B1 (en) | 2010-03-19 | 2011-03-17 | A cytosine analogue, a method of preparation of a cytosine analogue, a dna methyltransferase 1 inhibitor, a method for dna methylation inhibition, the use of the analogue in the treatment of diseases associated with deviations from normal dna methylation |
US13/576,709 US9040490B2 (en) | 2010-03-19 | 2011-03-17 | Cytosine analogue, a method of preparation of a cytosine analogue, a DNA methyltransferase 1 inhibitor, a method for DNA methylation inhibition, the use of the analogue in the treatment of diseases associated with deviations from normal DNA methylation |
PCT/PL2011/000032 WO2011115513A2 (en) | 2010-03-19 | 2011-03-17 | A cytosine analogue, a method of preparation of a cytosine analogue, a dna methyltransferase 1 inhibitor, a method for dna methylation inhibition, the use of the analogue in the treatment of diseases associated with deviations from normal dna methylation |
JP2013500020A JP2013522289A (ja) | 2010-03-19 | 2011-03-17 | シトシン類似体、シトシン類似体の調製方法、dnaメチルトランスフェラーゼ1阻害剤、dnaメチル化の阻害方法、正常なdnaメチル化からの逸脱と関連する疾患の治療における類似体の使用 |
Applications Claiming Priority (1)
Application Number | Priority Date | Filing Date | Title |
---|---|---|---|
PL390769A PL229581B1 (pl) | 2010-03-19 | 2010-03-19 | Analog cytozyny i jego zastosowanie w leczeniu chorób związanych z zaburzeniami metylacji DNA |
Publications (2)
Publication Number | Publication Date |
---|---|
PL390769A1 PL390769A1 (pl) | 2011-09-26 |
PL229581B1 true PL229581B1 (pl) | 2018-08-31 |
Family
ID=44168248
Family Applications (1)
Application Number | Title | Priority Date | Filing Date |
---|---|---|---|
PL390769A PL229581B1 (pl) | 2010-03-19 | 2010-03-19 | Analog cytozyny i jego zastosowanie w leczeniu chorób związanych z zaburzeniami metylacji DNA |
Country Status (5)
Country | Link |
---|---|
US (1) | US9040490B2 (pl) |
EP (1) | EP2556081B1 (pl) |
JP (1) | JP2013522289A (pl) |
PL (1) | PL229581B1 (pl) |
WO (1) | WO2011115513A2 (pl) |
Families Citing this family (4)
Publication number | Priority date | Publication date | Assignee | Title |
---|---|---|---|---|
WO2014039860A2 (en) * | 2012-09-07 | 2014-03-13 | University Of Louisville Research Foundation, Inc. | Compositions and methods for modulating dnmt1 inhibitor activity |
WO2020197541A1 (en) * | 2019-03-22 | 2020-10-01 | President And Trustees Of Bates College | Cytosine-based tet enzyme inhibitors |
US11504369B2 (en) | 2019-03-22 | 2022-11-22 | President And Trustees Of Bates College | Cytosine-based TET enzyme inhibitors |
CN116284188B (zh) * | 2023-02-07 | 2024-07-26 | 南开大学 | 一种dna甲基转移酶dnmt1的双底物抑制剂及其应用 |
Family Cites Families (3)
Publication number | Priority date | Publication date | Assignee | Title |
---|---|---|---|---|
US7250416B2 (en) * | 2005-03-11 | 2007-07-31 | Supergen, Inc. | Azacytosine analogs and derivatives |
US7790746B2 (en) * | 2007-10-12 | 2010-09-07 | Supergen, Inc. | Quinoline derivatives for modulating DNA methylation |
PL216370B1 (pl) | 2007-11-25 | 2014-03-31 | Inst Chemii Bioorg Pan | Sposób otrzymywania 4-N-furfurylocytozyny, kompozycja antystarzeniowa oraz zastosowanie 4-N-furfurylocytozyny do wytwarzania kompozycji antystarzeniowej |
-
2010
- 2010-03-19 PL PL390769A patent/PL229581B1/pl unknown
-
2011
- 2011-03-17 WO PCT/PL2011/000032 patent/WO2011115513A2/en active Application Filing
- 2011-03-17 US US13/576,709 patent/US9040490B2/en not_active Expired - Fee Related
- 2011-03-17 EP EP11716084.6A patent/EP2556081B1/en active Active
- 2011-03-17 JP JP2013500020A patent/JP2013522289A/ja not_active Withdrawn
Also Published As
Publication number | Publication date |
---|---|
JP2013522289A (ja) | 2013-06-13 |
WO2011115513A2 (en) | 2011-09-22 |
EP2556081B1 (en) | 2021-06-16 |
US9040490B2 (en) | 2015-05-26 |
EP2556081A2 (en) | 2013-02-13 |
WO2011115513A3 (en) | 2012-02-23 |
WO2011115513A9 (en) | 2012-05-03 |
US20120322755A1 (en) | 2012-12-20 |
PL390769A1 (pl) | 2011-09-26 |
Similar Documents
Publication | Publication Date | Title |
---|---|---|
EP2646454B1 (en) | 7-deazapurine modulators of histone methyltransferase, and methods of use thereof | |
JP6612892B2 (ja) | 抗がん剤のニトロベンジル誘導体 | |
EP2955190B1 (en) | Chemical compounds | |
EP1567169A2 (en) | Gemcitabine prodrugs, pharmaceutical compositions and uses thereof | |
CN106883217B (zh) | 一种核苷碱基异羟肟酸衍生化合物及其制备方法与应用 | |
Zhu et al. | Developing new chemical tools for DNA methyltransferase 1 (DNMT 1): a small-molecule activity-based probe and novel tetrazole-containing inhibitors | |
PL229581B1 (pl) | Analog cytozyny i jego zastosowanie w leczeniu chorób związanych z zaburzeniami metylacji DNA | |
CA2594542C (en) | Synthesis of inhibitors of p90rsk | |
AU2010275640A1 (en) | Benzoquinolizinium salt derivatives as anticancer agents | |
JP2000001471A (ja) | 6,8―ジメルカプトオクタン酸誘導体及びそれを含有する医薬組成物 | |
EP2658863A1 (en) | Novel antibacterial compounds | |
CYTOSINE et al. | Barciszewski et al. | |
CN114341149A (zh) | 用于治疗癌症的二核苷酸化合物及其医学用途 | |
CN106608869B (zh) | 一类组蛋白去甲基化酶jmjd3抑制剂及其制备方法和用途 | |
EP2225228B1 (en) | Method of obtaining of 4-n-furfurylcytosine and/or its derivatives, an anti-aging composition and use of 4-n-furfurylcytosine and/or its derivatives in the manufacture of anti-aging composition | |
CN116284188B (zh) | 一种dna甲基转移酶dnmt1的双底物抑制剂及其应用 | |
RU2828746C2 (ru) | Производные цитидина и способы получения производных цитидина | |
WO2018053313A1 (en) | Adenosine analogs as methyltransferase inhibitors for treating cancer | |
CN117777098A (zh) | 一种4-氨基吲唑类双靶点抑制剂及其制备方法和应用 | |
Elliott et al. | Nitrosoureido nucleosides as potential inhibitors of nucleotide biosynthesis | |
Fedoruk-Wyszomirska et al. | New inhibitors of DNA methyltransferase 1 based on cytosine scaffold | |
KR20170024194A (ko) | 신규 화합물 4-Ethyl-7-(2-fluoro-benzylsulfanyl)-2-methyl-1-thia-3b, 5, 6-triaza-cyclopenta[a]indene 및 이를 포함하는 항암제용 약제학적 조성물 | |
WO2018199049A1 (ja) | 固形がん治療薬としての新規dnmt阻害剤 |