PL224778B1 - Zespół ogniwa łańcuchowego, zespół zgarniaka łańcuchowego i sposób wytwarzania zespołu zgarniaka łańcuchowego - Google Patents

Description

Zgłoszenie dotyczy zespołu ogniwa łańcuchowego i zespołu zgarniaka łańcuchowego dla przenośnika łańcuchowego i zgarniakowego do zastosowania w przenoszeniu materiałów w przemyśle górniczym, oraz, w szczególności, przenośnika łańcuchowego i zgarniakowego oraz zespołu koła zębatego napędowego. Zgłoszenie dotyczy również sposobu wytwarzania zespołu zgarniaka łańcuchowego. Bardziej szczegółowo, zgłoszenie dotyczy łańcuchów przenośnika dla urabiarek ciągłych i transportowych jednostek łańcuchowych.

Łańcuchy przenośnika do zastosowania w urabiarkach ciągłych i transportowych jednostkach łańcuchowych muszą mieć zdolność wyginania się na boki, aby umożliwić im zakręcanie. W tym celu, łańcuchy obejmują ogniwa obrotowe. W odróżnieniu od ogniwa standardowego łańcucha rolkowego lub kołkowołożyskowego, ogniwo obrotowe nie może być w swym wnętrzu napędzane za pomocą koła zębatego, ponieważ przestrzeń wewnątrz niego jest w większości wypełniona przez sworzeń obrotowy i karby, które otaczają sworzeń obrotowy. Ogniwo obrotowe może być napędzane za pomocą koła zębatego jedynie na swych zewnętrznych końcach.

Patent U.S. Nr 6,662,932 („Patent '932”) ilustruje przenośnik łańcuchowy i zgarniakowy z ogniwami obrotowymi. Jak zilustrowano na Fig. 1-4, przenośnik łańcuchowy i zgarniakowy 10 z Patentu '932 obejmuje rynnę lub poziom przenoszący 14, na przykład urabiarki ciągłej lub wózka wahadłowego, oraz zespół łańcucha przenośnika i zgarniaka 18, który przemieszcza się nad rynną 14. Przenośnik 10 obejmuje także napęd koła zębatego 22.

Bardziej szczegółowo, jak pokazano na Fig. 3-4, zespół łańcucha i zgarniaka przenośnika 18 Patentu '932 obejmuje zespół pierwszego ogniwa 26 i zespół drugiego ogniwa 30, z których każdy obejmuje dwa wzajemnie oddalone sworznie napędu 34, z których każdy ma pierwszy koniec 38 i drugi koniec 42. Jeszcze bardziej szczegółowo, zespół łańcucha i zgarniaka 18 utworzony jest z wi elu naprzemiennych zespołów pierwszego ogniwa 26 i zespołów drugiego ogniwa 30.

Każdy zespół ogniwa 26, 30 obejmuje także dwie wzajemnie oddalone płyty boczne 46, z których każda ma dwa wzajemnie oddalone otwory 50, przy czym każdy otwór 50 przyjmuje inny ze sworzni napędu 34. Środek utrzymujący sworzeń napędu, utrzymuje na zasadzie pasowania ciasnego sworznie napędu 34 w płytach bocznych 46. Zespół łańcucha i zgarniaka przenośnika 18 obejmuje także zespół obrotowy 62 łączący dwa zespoły ogniwa 26, 30, przy czym zespół obrotowy 62 obejm uje sworzeń obrotowy 66, karb łączący męski 70, oaz karb łączący żeński 74.

Bardziej szczegółowo, karb łączący męski 70 ma podstawę 75 z nawiertem poziomym 78, który przyjmuje jeden ze sworzni napędu zespołu pierwszego ogniwa 26, i język 82 połączony z podstawą 75. Karb łączący żeński 74 ma podstawę 86 z nawiertem poziomym 88, która przyjmuje jeden ze sworzni napędu zespołu drugiego ogniwa 30, oraz wargę górną 90 i wargę dolną 94, które są od si ebie oddalone i połączone z podstawą 86. Język karbu łączącego męskiego 82 rozciąga się między wzajemnie oddalonymi wargami 90 i 94, przy czym każda z warg i język mają w sobie otwory, które tworzą nawiert 98 przez męskie i żeńskie karby, które przyjmują sworzeń obrotowy 66. Środek utrzymujący sworzeń obrotowy, pod postacią spawu, utrzymuje sworzeń obrotowy 66 w karbach 70 i 74.

Zespół łańcucha i zgarniaka przenośnika 18 także obejmuje pierwszy zgarniak 110 (patrz FIG. 2) połączony z zespołem pierwszego ogniwa 26 albo z zespołem drugiego 30, przy czym zgarniak 110 ma główkę zgarniaka 114 mającą dwa wzajemnie oddalone otwory 118 i 120, z których każdy przyjmuje inny spośród pierwszych końców sworzni napędu 34. Zespół łańcucha i zgarniaka przenośnika 18 także obejmuje pierwszy środek mocujący zgarniaka utrzymujący pierwsze końce sworznia napędu w pierwszej główce zgarniaka 114 tak, iż pierwsza główka zgarniaka 114 oddalona jest od właściwej sobie płyty bocznej. Bardziej szczegółowo, pierwsze końce sworznia napędu są dopasowane ciasno lub przyspawane do pierwszej główki zgarniaka 114.

Zespół łańcucha i zgarniaka przenośnika 18 także obejmuje drugi zgarniak 124, połączony z zespołem pierwszego ogniwa albo z zespołem drugiego, przy czym zgarniak 124 ma główkę zgarniaka 128 mającą dwa wzajemnie oddalone otwory 132 i 136, z których każdy przyjmuje inny z drugich końców sworzni napędu 34. Zespół łańcucha i zgarniaka przenośnika 18 także obejmuje drugi środek mocujący zgarniaka, utrzymujący drugie końce sworznia napędu w drugiej główce zgarniaka 128 tak, iż druga główka zgarniaka 128 oddalona jest od właściwej sobie płyty bocznej. Bardziej szczegółowo, drugie końce sworznia napędu są dopasowane ciasno lub przyspawane do drugiej główki zgarniaka 128.

PL 224 778 B1

W zilustrowanym przykładzie wykonania, para takich zgarniaków, tzn. zgarniak pierwszy i dr ugi 110, 124 jest połączona z każdym z zespołów drugiego ogniwa 30. W innych przykładach wykonania (niepokazanych), para takich zgarniaków pierwszego i drugiego 110, 124 może być połączona z zespołami pierwszego ogniwa 26.

Jak zilustrowano na Fig. 1-2, napęd koła zębatego zespołu łańcucha i zgarniaka przenośnika 22 obejmuje dwa wzajemnie oddalone koła zębate napędu 140 i 144, przy czym każde z kół łańc uchowych napędu 140, 144 sprzęga się ze sworzniami napędu 34 między płytami bocznymi a ich odpowiednimi zgarniakami. Łańcuch 10 napędzany jest przez koła zębate 140 i 144, rozmieszczone w małej odległości od siebie wzdłuż ich wspólnej osiowej linii centralnej (patrz Fig. 2). Łańcuch 10 obejmuje wydłużone sworznie 34, które rozciągają się poza zewnętrzne powierzchnie płyty ogniwa łańcuchowego 46, po obu stronach, w odległości mniej więcej równej szerokości wzajemnie oddalonych kół łańcuchowych 140, 144. Łańcuch 10 jest umieszczony w połowie odległości między kołami zębatymi 140, 144, i zęby koła zębatego napędzają przedłużoną część sworzni łańcucha 34. Tam, gdzie zgarniak 110, 124 przyczepiony jest do ogniw łańcuchowych, sworznie 34 przedłużone są jeszcze dalej, aby połączyć się ze zgarniakami 110, 124. W związku z tym, istnieje odsłonięty odcinek każdego sworznia 34, wyrównany z kołem łańcuchowym 140, 144 po każdej stronie, dla celów napędowych.

Koła zębate 140, 144 położone są z dala od środka łańcucha 10, i co za tym idzie z dala od jakiegokolwiek wpływu na ogniwo obrotowe. Koła zębate 140, 144 mogą w związku z tym napędzać łańcuch 10 przy każdym ich rozstawie.

Jako alternatywa dla zespołu obrotowego 62 łączącego dwa zespoły ogniwa 26, 30, pełne ogniwo (niepokazane na Fig. 1-4 lecz podobne do ogniwa 191 pokazanego na Fig. 15) może także zapewnić pewien ograniczony ruch obrotowy przez zapewnienie luźnego połączenia z zespołami ogniwa 26, 30 mając otwory przyjmujące sworznie, które są większe niż sworznie przyjęte przez otwory. To pozwala na pewien ograniczony ruch obrotowy między ogniwami, działając jako częściowe złącze obrotowe.

Zespół ogniwa łańcuchowego według wynalazku, dla przenośnika łańcuchowego, który to zespół zawiera: parę sworzni ułożonych równolegle i wzajemnie oddalonych od siebie, przy czym każdy sworzeń ma pierwszy koniec i drugi koniec; oraz parę płyt bocznych na sworzniach, które to płyty boczne ułożone są równolegle i wzajemnie oddalone od siebie, a sworznie połączone są z płytami bocznymi i rozciągają się między nimi, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zespół ten posiada strukturę połączoną z płytami bocznymi i rozciągającą się między nimi, przy czym struktura zapobiega co najmniej jednemu z następujących ruchów płyt bocznych: ruchowi w kierunku do siebie i ruchowi w kierunku od siebie.

Korzystnie, każda płyta boczna ma stronę wewnętrzną, skierowaną ku innej płycie bocznej, oraz stronę zewnętrzną naprzeciw strony wewnętrznej, a struktura obejmuje pierwszy element połączony ze stroną wewnętrzną jednej płyty bocznej i wystający z niej drugi element połączony ze stroną wewnętrzną drugiej płyty bocznej i wystający z niej, przy czym pierwszy element i drugi element mogą być sprzęgane, by zapobiec ruchowi płyt bocznych w kierunku ku sobie.

Korzystnie, pierwszy element i drugi element są połączone, by zapobiec ruchowi płyt bocznych w kierunku od siebie.

Korzystnie, pierwszy element jest integralnie utworzony z jedną płytą boczną, a drugi element jest integralnie utworzony z inną płytą boczną.

Korzystnie, struktura jest oddzielna od i połączona z obiema płytami bocznymi.

Korzystnie, każda płyta boczna ma stronę wewnętrzną skierowaną ku innej drugiej bocznej oraz stronę zewnętrzną naprzeciw strony wewnętrznej, struktura obejmuje element podporowy mający jeden koniec złączony ze stroną wewnętrzną jednej płyty bocznej, oraz przeciwległy koniec złączony ze stroną wewnętrzną drugiej płyty bocznej.

Korzystnie, przenośnik rozciąga się wzdłuż osi, i tym, że struktura położona jest osiowo między sworzniami.

Korzystnie, struktura jest utworzona integralnie z parą płyt bocznych.

Korzystnie, struktura obejmuje bolec mający główkę sprzęgający się z jedną z płyt bocznych oraz gwintowany koniec gwintowo sprzęgany z drugą z płyt bocznych.

Korzystnie, zespół ogniwa łańcuchowego jest zespołem zgarniaka łańcuchowego i zawiera ponadto parę zgarniaków, przy czym jeden zgarniak znajduje się na pierwszych końcach sworzni a drugi zgarniak znajduje się na drugich końcach sworzni.

PL 224 778 B1

Korzystnie, para sworzni zgarniaka, para płyt bocznych i para zgarniaków są integralnie utworzone jako struktura jednolita.

Korzystnie, zespół dalej zawiera drugą strukturę połączoną z jedną płytą boczną i odpowiednim zgarniakiem i rozciągającą się między nimi.

Zespół zgarniaka łańcuchowego według wynalazku, dla przenośnika łańcuchowego, który to zespół zawiera: parę sworzni zgarniaka, które to sworznie ułożone są równolegle i wzajemnie oddalone od siebie, zaś każdy sworzeń ma pierwszy koniec i drugi koniec, parę płyt bocznych na sworzniach, przy czym płyty boczne są ułożone równolegle i wzajemnie oddalone od siebie, oraz parę zgarniaków, przy czym jeden zgarniak znajduje się na pierwszych końcach sworzni, a drugi zgarniak znajduje się na drugich końcach sworzni, przy czym pierwsza część sworzni połączona jest z jedną z płyt bocznych i z jednym zgarniakiem i rozciąga się między nimi, a druga część sworzni połączona jest z drugą z płyt bocznych i z drugim zgarniakiem i rozciąga się między nimi, a według wynalazku zawiera charakteryzuje się tym, że zawiera strukturę połączoną z jedną z płyt bocznych i z odpowiednim zgarniakiem i rozciągającą się między nimi.

Korzystnie, struktura obejmuje strukturę połączoną z jedną płytą boczną a jednym zgarniakiem i rozciągającą się między nimi, i strukturę połączoną z drugą płytą boczną i drugim zgarniakiem i rozciągającą się między nimi.

Korzystnie, struktura jest oddzielna od i połączona z jedną z płyt bocznych i powiązan ym zgarniakiem.

Korzystnie, każda płyta boczna ma stronę wewnętrzną skierowaną ku drugiej płycie bocznej oraz stronę zewnętrzną naprzeciw strony wewnętrznej, i tym, że struktura obejmuje element podporowy mający jeden koniec związany ze stroną zewnętrzną jednej z płyt bocznych i przeciwległy koniec związany z odpowiednim zgarniakiem.

Korzystnie, każda płyta boczna ma stronę wewnętrzną skierowaną ku drugiej płycie bocznej oraz stronę zewnętrzną naprzeciw strony wewnętrznej, i tym, że struktura obejmuje elem ent podporowy integralnie utworzony z jedną z płyt bocznych i z odpowiednim zgarniakiem, przy czym struktura ma wolny koniec związany z drugą z płyt bocznych oraz z odpowiednim zgarniakiem.

Korzystnie, element podporowy jest integralnie utworzony z jedną z płyt bocznych i ma wolny koniec związany z odpowiednim zgarniakiem.

Korzystnie, przenośnik rozciąga się wzdłuż osi przenośnika, i tym, że struktura jest osiowo w yrównana z co najmniej jednym ze sworzni.

Korzystnie, każdy sworzeń rozciąga się wzdłuż osi sworznia, i tym, że struktura obejmuje pierwszy element podporowy wyrównany z osią sworznia jednego sworznia i drugi element podporowy wyrównany z osią sworznia drugiego sworznia.

Korzystnie, pierwsza część sworzni i druga część sworzni nie jest okrągła w przekroju w płaszczyźnie prostopadłej do osi sworznia.

Korzystnie, struktura jest integralnie utworzona z jedną z płyt bocznych i z odpowiednim zgarniakiem.

Korzystnie, para sworzni zgarniaka, para płyt bocznych i para zgarniaków są integralnie utworzone jako struktura jednolita.

Korzystnie, zespół dodatkowo zawiera drugą strukturę połączoną z płytami bocznymi i rozciągającą się między nimi, przy czym druga struktura zapobiega co najmniej jednemu z następujących r uchów płyt bocznych: ruchowi w kierunku do siebie i ruchowi w kierunku od siebie.

Korzystnie, każda płyta boczna ma stronę wewnętrzną skierowaną ku drugiej płycie bocznej oraz stronę zewnętrzną naprzeciw strony wewnętrznej, i tym, że struktura obejmuje u-kształtny element podporowy obejmujący podstawę i parę ramion, przy czym jeżeli podstawa jest połączona ze stroną zewnętrzną jednej z płyt bocznych, to para ramion jest połączona z odpowiednim zgarniakiem, albo jeżeli para ramion jest połączona ze stroną zewnętrzną jednej z płyt bocznych to podstawa jest połączona z odpowiednim zgarniakiem.

Korzystnie, podstawa jest połączona z odpowiednim zgarniakiem, a para ramion połączona jest z jedną z płyt bocznych.

Korzystnie, zespół zgarniaka łańcuchowego dla przenośnika łańcuchowego, charakteryzuje się tym, że sworznie połączone są z płytami bocznymi i rozciągają się między płytami, a ponadto, struktura stanowi pierwszą strukturę połączoną z i rozciągającą się pomiędzy każdą płytą boczną i powiązanym zgarniakiem, oraz zawiera ponadto drugą strukturę oddzielną od sworzni, połączoną z i rozciągającą się

PL 224 778 B1 między płytami bocznymi, przy czym druga struktura zapobiega co najmniej jednemu z następujących ruchów płyt bocznych: ruchowi w kierunku do siebie i ruchowi w kierunku od siebie.

Sposób wytwarzania zespołu zgarniaka łańcuchowego, według wynalazku charakteryzuje się tym, że obejmuje etapy, w których odlewa się zespół zgarniaka łańcuchowego jako część jednolitą, przy czym odlany zespół zgarniaka łańcuchowego zawiera parę sworzni zgarniaka, które to sworznie ułożone są równolegle i wzajemnie oddalone od siebie, zaś każdy sworzeń ma pierwszy koniec i drugi koniec, parę płyt bocznych na sworzniach, które to płyty boczne ułożone są równolegle i wzajemnie oddalone od siebie, i parę zgarniaków, przy czym jeden zgarniak znajduje się na pierwszych końcach sworzni, a drugi zgarniak znajduje się na drugich końcach sworzni, przy czym pierwsza część sworzni połączona jest z jedną płytą boczną i z jednym zgarniakiem i rozciąga się między nimi, a druga część sworzni połączona jest z drugą płytą boczną i z drugim zgarniakiem i rozciąga się między nimi.

Korzystnie, odlewanie obejmuje odlanie zespołu zgarniaka łańcuchowego metodą piany traconej.

Zarówno łańcuchy z pojedynczym kołem zębatym i podwójnym kołem zębatym, ograniczone są pod względem wytrzymałości sekcji zgarniaka przez rozmiar sworzni. Typowym rodzajem awarii tych łańcuchów jest wyginanie sworzni zgarniaka. Sworznie mogą wyginać się tak, iż sekcja zgarniaka rwie się w poziomie powrotnym maszyny. Dodatkowo, możliwe jest, aby krawędź odśrodkowego ramienia załadowczego (CLA) opadała w przestrzeń między płytami bocznymi i rozpychała płyty boczne. Podobnie, inne przeszkody napotkane w przenośniku mogą porwać górne krawędzie płyt bocznych i spowodować ich uszkodzenie.

Połączenia przez pasowanie ciasne między sworzniami a zgarniakiem łańcuchowym zapewniają siłę przyczepności oraz dokładne rozmieszczenie sworzni łańcucha. Połączenie przez pasowanie ciasne wymaga otworów dokładnie obrobionych oraz dodatkowego materiału na zgarniaku, aby zapewnić, iż wytrzymałość zgarniaka nie jest obniżona przez otwory wykonane w zgarniakach. Zwiększa to koszty oraz ciężar łańcucha. W celu zapewnienia materiału na wewnętrznym końcu zgarniaka, prócz typowego procesu wykuwania, wymagana jest dodatkowa technika wykuwania zwana rozklepywaniem.

Ujawnione przykłady wykonania stanowią ulepszenie w stosunku do powyżej opisanego przedmiotu Patentu '932. Bardziej szczegółowo, o ile Patent '932 obejmował środek utrzymujący sworzeń napędu na zasadzie pasowania ciasnego lub przyspawania sworzni napędu do płyt bocznych, spawanie okazało się być trudną procedurą, zwłaszcza w przypadku montażu w terenie. Pasowanie ciasne jest łatwiejsze do wykonania w terenie, lecz jednak trudne. Ujawnione przykłady wykonania mogą zapewnić względnie łatwy montaż w terenie łańcucha przenośnika, jednocześnie odnosząc się do problemów związanych z ruchem sworznia.

Problemem napotkanym w łańcuchu z Patentu '932 był ruch osiowy sworznia łańcucha, taki iż sworzeń wystaje dalej od jednej strony łańcucha niż od drugiej strony. Ponieważ spawanie okazało się być trudną procedurą, zwłaszcza dla instalacji w terenie, sworznie i ogniwa płyty bocznej zostały złączone przez pasowania ciasne. Wypróbowane zostały mocniejsze pasowania ciasne, i jak dotąd zapobiegły ruchowi sworzni. Jednakże, te mocniejsze pasowania ciasne mają wadę polegającą na trudniejszej konserwacji łańcucha.

Uważa się, iż mechanizm wywołujący ruch sworznia istnieje na spodniej stronie przenośnika urabiarki ciągłej, gdzie łańcuch porusza się ku przodowi maszyny. Gdy przenośnik obraca się na zawiasach na boki, lecz nie do pełnego możliwego stopnia, w boku rynny przenośnika istnieje luka. N aprężenie łańcucha ciągnie go na boki w rynnie tak, iż końce zgarniaków łańcucha często wchodzą do luki. Zgarniaki uderzają o ramę maszyny tam, gdzie luka się kończy, a uderzenie powoduje, iż sekcja zgarniaka obraca się wokół ogniw obrotowych. Wynikający stąd ruch boczny przyśpiesza płyty boczne poprzecznie, wywołując względny ruch płyt bocznych i sworzni.

Aby ograniczyć ten względny ruch płyt bocznych i sworzni, można zapewnić sztywne podtrzymanie i mechanizm łatwy do montażu w terenie. Bardziej szczegółowo, pewne przykłady wykonania zapewniają część rozciągającą się między płytami bocznymi i połączoną z nimi, by zapobiec ruchowi płyt bocznych w kierunku od siebie.

Wynalazek może zapewnić przenośnik obejmujący koryto, oraz zespół łańcucha i zgarniaka przenośnika, który porusza się ponad korytem. Zespół łańcucha i zgarniaka przenośnika obejmuje zespół pierwszego ogniwa i zespół drugiego ogniwa, z których każdy obejmuje dwa wzajemnie oddalone sworznie napędu, z których każdy ma pierwszy koniec i drugi koniec, oraz dwie wzajemnie oddalone płyty boczne, z których każda ma dwa wzajemnie oddalone otwory, przy czym każdy otwór przyjmuje inny ze sworzni napędu.

PL 224 778 B1

W jednym niezależnym przykładzie wykonania, zespół łańcucha i zgarniaka przenośnika może obejmować środek utrzymujący sworzeń napędu, dla utrzymywania sworzni napędu w płytach boc znych. Środek utrzymujący sworzeń napędu może obejmować na każdym sworzniu ramię, które współpracuje z właściwą sobie płytą boczną, by zapobiec ruchowi płyt bocznych w kierunku do siebie, gdy płyty boczne są sprzężone z ramieniem.

W jednym niezależnym przykładzie wykonania, zespół łańcucha i zgarniaka przenośnika może obejmować, dla co najmniej jednego spośród zespołu pierwszego ogniwa i zespołu drugiego ogniwa, część rozciągającą się między płytami bocznymi i połączoną z nimi, aby zapobiec ruchowi płyt boc znych w kierunku od siebie.

W innym niezależnym przykładzie wykonania, zapewniony jest zespół ogniwa łańcuchowego dla przenośnika łańcuchowego. Zespół może generalnie obejmować parę sworzni ułożonych równol egle i oddalonych od siebie, przy czym każdy sworzeń ma pierwszy koniec i drugi koniec; parę płyt bocznych na sworzniach, przy czym płyty boczne ułożone są równolegle i oddalone od siebie, sworznie połączone są z i rozciągają się między płytami bocznymi; i strukturę połączoną z płytami bocznymi i rozciągającą się między nimi, przy czym struktura zapobiega co najmniej jednemu spośród następujących ruchów płyt bocznych: ruchowi w kierunku do siebie i ruchowi w kierunku od siebie.

W jeszcze innym niezależnym przykładzie wykonania, zespół zgarniaka łańcuchowego może generalnie obejmować parę sworzni zgarniaka, przy czym sworznie ułożone są równolegle i oddalone od siebie, przy czym każdy sworzeń ma pierwszy koniec i drugi koniec; parę płyt bocznych na sworzniach, przy czym płyty boczne ułożone są równolegle i oddalone od siebie; parę zgarniaków, przy czym jeden zgarniak jest na pierwszych końcach sworzni, a inny zgarniak jest na drugich końcach sworzni, przy czym pierwsza część sworzni połączona jest z jedną płytą boczną i z jednym zgarni akiem i rozciąga się między nimi, a druga część sworzni połączona jest z drugą płytą boczną i z drugim zgarniakiem i rozciąga się między nimi; i strukturę połączoną z jedną z płyt bocznych i z odpowiednim zgarniakiem i rozciągającą się między nimi.

W dalszym niezależnym przykładzie wykonania, zespół zgarniaka łańcuchowego może generalnie obejmować parę sworzni zgarniaka, przy czym sworznie ułożone są równolegle i oddalone od siebie, przy czym każdy sworzeń ma pierwszy koniec i drugi koniec; parę płyt bocznych na sworzniach, przy czym płyty boczne ułożone są równolegle i oddalone od siebie, przy czym sworznie połączone są z płytami bocznymi i rozciągają się między nimi; parę zgarniaków, przy czym jeden zgarniak jest na pierwszych końcach sworzni a drugi zgarniak jest na drugich końcach sworzni, przy czym pierwsza część sworzni połączona jest z jedną płytą boczną i z jednym zgarniakiem i rozciąga się między nimi, a druga część sworzni połączona jest z drugą płytą boczną i z drugim zgarniakiem i ro zciąga się między nimi; pierwszą strukturę, oddzielną od sworzni, połączoną z płytami bocznymi i rozciągającą się między nimi, przy czym pierwsza struktura zapobiega co najmniej jednemu z następujących ruchów płyt bocznych: ruchowi w kierunku do siebie i ruchowi w kierunku od siebie; i drugą strukturę połączoną z każdą z płyt bocznych i z odpowiednim zgarniakiem i rozciągającą się między nimi.

W innym niezależnym przykładzie wykonania zapewniony jest sposób wytwarzania zespołu zgarniaka łańcuchowego. Sposób może generalnie obejmować odlanie, jako pojedynczego elementu, zespołu zgarniaka łańcuchowego, przy czym odlany zespół zgarniaka łańcuchowego obejmuje parę sworzni zgarniaka, przy czym sworznie ułożone są równolegle i wzajemnie oddalone od siebie, przy czym każdy sworzeń ma pierwszy koniec i drugi koniec, parę płyt bocznych na sworzniach, przy czym płyty boczne ułożone są równolegle i wzajemnie oddalone od siebie, i parę zgarniaków, przy czym jeden zgarniak jest na pierwszych końcach sworzni a drugi zgarniak jest na drugich końcach sworzni, przy czym pierwsza część sworzni połączona jest z jedną płytą boczną i jednym zgarniakiem i rozciąga się między nimi, a druga część sworzni połączona jest z drugą płytą boczną i drugim zgarniakiem i rozciąga się między.

Dalsze szczegóły, niezależne przykłady wykonania i techniki opisane są w opisie szczegółowym poniżej. Podsumowanie nie ma na celu zdefiniowania wynalazku. Wynalazek zdefiniowany jest przez zastrzeżenia.

FIG. 1 (stan techniki) to widok boczny z częściowym wycinkiem łańcucha przenośnika urabiarki ciągłej ze zgarniakami i pokazujący koło zębate napędu oddziałujące na łańcuch.

FIG. 2 (stan techniki) to widok z góry przenośnika łańcuchowego i zgarniakowego napędzanego przez koła zębate napędu z odczepioną częścią jednego zespołu ogniwa.

FIG. 3 (stan techniki) to widok powiększony częściowo odczepionej sekcji łańcucha pokazanego na FIG. 2.

PL 224 778 B1

FIG. 4 (stan techniki) to częściowy widok w przekroju przedstawiony wzdłuż linii 4-4 na FIG. 3.

FIG. 5 to widok perspektywiczny części ulepszonego łańcucha przenośnika urabiarki ciągłej, z zespołem pierwszego i drugiego ogniwa i zgarniakami doczepionymi do zespołu drugiego ogniwa.

FIG. 6 to przekrój w widoku z boku jednego przykładu wykonania zespołu pierwszego ogniwa.

FIG. 7 to przekrój w widoku z boku drugiego przykładu wykonania zespołu pierwszego ogniwa.

FIG. 8 to przekrój w widoku z boku trzeciego przykładu wykonania zespołu pierwszego ogniwa.

FIG. 9 to przekrój w widoku z boku czwartego przykładu wykonania zespołu pierwszego ogniwa.

FIG. 10 to przekrój w widoku z boku piątego przykładu wykonania zespołu pierwszego ogniwa.

FIG. 10A to widok częściowo przekrojowy alternatywnej konstrukcji zespołu pierwszego ogniwa z FIG. 10.

FIG. 11 to przekrój w widoku z boku szóstego przykładu wykonania zespołu pierwszego ogniwa.

FIG. 12 to przekrój w widoku z boku siódmego przykładu wykonania zespołu pierwszego ogniwa.

FIG. 13 to przekrój w widoku z boku ósmego przykładu wykonania zespołu pierwszego ogniwa.

FIG. 14 to przekrój w widoku z góry części łańcucha przenośnika, jak pokazano na FIG. 5, z zespołami pierwszego i drugiego ogniwa i zgarniakami doczepionymi do zespołów drugiego ogniwa, i z zespołem obrotowym łączącym zespoły pierwszego i drugiego ogniwa.

FIG. 15 to kolejny przekrój w widoku z góry części łańcucha przenośnika z zespołami pierwszego i drugiego ogniwa i zgarniakami doczepionymi do zespołów drugiego ogniwa, i z luźnym ogniwem łączącym pierwszy i drugi zespół.

FIG. 16 to widok perspektywiczny alternatywnego przykładu wykonania zespołu zgarniaka łańcuchowego.

FIG. 17 to powiększony odwrócony widok perspektywiczny zespołu zgarniaka łańcuchowego z FIG. 16.

FIG. 18 to powiększony odwrócony widok perspektywiczny innej alternatywnej konstrukcji zespołu zgarniaka łańcuchowego.

FIG. 19 to przekrój w widoku z boku zespołu zgarniaka łańcuchowego, przedstawiony wzdłuż linii 19-19 na FIG. 18.

FIG. 20 to przekrój w widoku z boku zespołu zgarniaka łańcuchowego, przedstawiony wzdłuż linii 20-20 na FIG. 18

FIG. 21 to widok powiększony kolejnego alternatywnego przykładu wykonania zespołu zgarniaka łańcuchowego.

FIG. 22 to widok perspektywiczny zespołu zgarniaka łańcuchowego z FIG. 21 obejmujący elementy podporowe.

FIG. 23 to widok perspektywiczny zespołu zgarniaka łańcuchowego z FIG. 21 obejmujący alternatywną konstrukcję elementów podporowych.

FIG. 24 to widok perspektywiczny dalszego alternatywnego przykładu wykonania zgarniaka łańcuchowego.

FIG. 25 to odwrócony widok perspektywiczny zespołu zgarniaka łańcuchowego z FIG. 24.

FIG. 26 to widok perspektywiczny zespołu zgarniaka łańcuchowego z FIG. 24, obejmujący zespoły ogniwa obrotowego do połączenia z innym ogniwem w łańcuchu przenośnika.

FIG. 27 to przekrój w widoku z boku zespołu zgarniaka łańcuchowego, przedstawiony wzdłuż l inii 27-27 na FIG. 24.

Zanim jakiekolwiek niezależne przykłady wykonania wynalazku będą objaśnione szczegółowo, należy zrozumieć, iż wynalazek nie jest ograniczony w swym zgłoszeniu do szczegółów konstrukcji i ułożenia komponentów przedstawionych w poniższym opisie lub zilustrowanych na rysunkach. W ynalazek zdolny jest do innych niezależnych przykładów wykonania i do bycia zastosowanym lub wykonanym na różne sposoby. Należy także zrozumieć, iż nazewnictwo i terminologia zastosowana tu ma na celu opis i nie powinna być traktowana jako ograniczająca. Zastosowanie „obejmujący” i „zawierający” i ich wariacji, jakie tu zastosowano, ma na celu objęcie przedmiotów wymienionych poniżej i ich odpowiedników, jak również przedmiotów dodatkowych. Dalej, należy rozumieć, iż terminy takie jak „przedni”, „tylny”, „lewy”, „prawy”, „górny” i „dolny”, itd., to słowa zastosowane dla wygody i nie mają być rozumiane jako terminy ograniczające.

Ujawnione przykłady wykonania mogą stanowić ulepszenie powyższej materii przedmiotowej z Patentu '932, którego opis można znaleźć w Podsumowaniu. Bardziej szczegółowo pokazano na FIG. 5, ulepszenie dotyczy struktury zespołu pierwszego ogniwa 26 i zespołu drugiego ogniwa 30. Jak pokazano na Fig. 5, zespół łańcucha i zgarniaka 118 dla zastosowania w przenośniku obejmuje ze8

PL 224 778 B1 spół pierwszego ogniwa 126 i zespół drugiego ogniwa 130. Jak poprzednio, co pokazano odnośnie zespołu pierwszego ogniwa 126 na FIG. 6-13, każdy zespół ogniwa 126, 130 także obejmuje dwie wzajemnie oddalone płyty boczne 146, z których każda ma dwa wzajemnie oddalone otwory 150, przy czym każdy otwór 150 przyjmuje inny ze sworzni napędu 134. W niniejszym przykładzie, „wnętrze” oznacza obszar między płytami bocznymi 146, a „zewnętrze” oznacza obszar poza przestrzenią między płytami bocznymi 146. Zespół łańcucha i zgarniaka przenośnika 118 także obejmuje zespół obrotowy 162 łączący dwa zespoły ogniwa 126, 130, przy czym zespół obrotowy 162 obejmuje sworzeń obrotowy 66, karb łączący męski 70, i karb łączący żeński 74. Zmontowany zespół łańcucha i zgarniaka 118 pokazany jest w przekroju na FIG. 14.

FIG. 15 ilustruje inny przykład wykonania zespołu łańcucha i zgarniaka 118, w którym, zamiast zespołu obrotowego 162, zastosowane jest ogniwo pełne 191, by zapewnić pewien ograniczony ruch obrotowy. Ogniwo pełne 191 zapewnia luźne połączenie z zespołami ogniwa 126, 130, mając otwory przyjmujące sworznie, które są większe od sworzni 193 przyjmowanych przez otwory. To pozwala na pewien ograniczony ruch obrotowy między ogniwami, działając jako częściowe złącze obrotowe.

Ujawnione przykłady wykonania mogą mieć dwa obszary ulepszenia w stosunku do Patentu '932. Bardziej szczegółowo, środek utrzymujący sworzeń napędu dla utrzymywania sworzni napędu w płytach bocznych jest inny niż w Patencie '932. W tym względzie, środek utrzymujący sworzeń n apędu zawiera na sworzniu 161 ramię 160, które oddziałuje na właściwą sobie płytę boczną, by zapobiec ruchowi płyt bocznych w kierunku do siebie, tj. w kierunku środka łańcucha, gdy płyty boczne są sprzężone z ramieniem. W jednym przykładzie wykonania, jak dalej wyjaśniono poniżej, ramię zawiera występ lub wewnętrzny stopień 162 na sworzniu 163. W innym przykładzie wykonania, jak dalej obj aśniono poniżej, ramię zawiera zwężenie 164 na sworzniu 165, oraz dopasowane zwężenie 166 w otworze płyty bocznej 167.

Innym ulepszeniem jest to, iż co najmniej jeden z dwóch zespołów, czyli zespół pierwszego ogniwa i/lub zespół drugiego ogniwa także obejmuje część w postaci belki 170, która rozciąga się między płytami bocznymi i jest z nimi połączona, aby zapobiec ruchowi płyt bocznych w kierunku od siebie. Bardziej szczegółowo, belka 170 może przyjąć postać rurki 172, lub podkładek dystansowych 174, oraz nakrętki 176 i bolca 178, lub bolca gwintowanego (FIG. 10A), oraz belki przyspawanej do płyt bocznych, jak dalej objaśniono poniżej. W korzystnym przykładzie wykonania, oba zespoły, pierwszego i drugiego ogniwa obejmują taką część. FIG. 6-13 ilustrują różne przykłady wykonania zespołu pierwszego ogniwa 126. Podobne przykłady wykonania zespołu drugiego ogniwa 130 także są częścią tego ujawnienia.

Bardziej szczegółowo, w jednym przykładzie wykonania, jak pokazano na FIG. 6-7 i 9-12, belka obejmuje bolec 178 rozciągający się poprzecznie między pierwszą a drugą płytą boczną i wchodzącą w wyrównane otwory 180 i 182 w płytach bocznych. Bolec 178 ma pierwszy koniec z główką na zewnętrzu jednej płyty bocznej, i drugi gwintowany koniec na zewnętrzu innej płyty bocznej. Nakrętka 119 i podkładka 121 (patrz FIG. 6) wkładane są w koniec gwintowany. W innych przykładach wykonania (FIG. 10A), drugi koniec bolca gwintowanego 178A może być włożony w gwintowany otwór 182A wycięty w płycie bocznej 146A. W takich przykładach wykonania, na pierwszym końcu bolca 178A może zapewniona być podkładka Nord-Lock™ 184 (wytwarzana przez NORD-LOCK International AB, Mattmar, Szwecja).

W jednym przykładzie wykonania, belka jest podkładką dystansową 127, jak pokazano na FIG. 8, lub pręta 125, jak pokazano na FIG. 13, przyspawanego 193 poprzecznie między pierwszą a drugą płytą boczną.

W jednym przykładzie wykonania, belka także obejmuje rurkę 123, jak pokazano na FIG. 6-7, 9 i 11, lub podkładkę dystansową 127, jak pokazano na FIG. 12, która przyjmuje bolec i która rozciąga się poprzecznie między pierwszą a drugą płytą boczną. Rurka 123 lub podkładka dystansowa 127 mogą także zapobiec ruchowi płyt bocznych do siebie.

Bardziej szczegółowo, na FIG. 6, sworzeń ma dwa stopnie 160 i 162 na każdym końcu, gdzie zachodzi zmiana średnicy sworznia. Wewnętrzna powierzchnia płyty bocznej styka się z wewnętrznym stopniem 160 sworznia 134, i zapobiega ruchowi płyty bocznej w kierunku do środka łańcucha, lub ruchowi sworznia w kierunku od środka łańcucha. Zewnętrzny stopień 162 sworznia służy dalej redukcji średnicy sworznia, tak, iż nie zajdzie pasowanie ciasne z płytą boczną w części sworznia, która rozciąga się poza płytę boczną, aby ułatwić montaż i konserwację łańcucha. Wedle życzenia, między dwoma stopniami może istnieć lub nie pasowanie ciasne między sworzniem, a płytą boczną.

PL 224 778 B1

Belka 170 utrzymuje dwie płyty boczne w ustalonej odległości, i zapobiega względnemu ruchowi między sworzniami a płytami bocznymi. Zamiast rurki może być zgrubienie 127, jak pokazano na FIG. 12, zrobione integralnie z płytą boczną, mające czoło kontaktujące się ze zgrubieniem z dopas owanej płyty bocznej. Bolec 178 jest co więcej zastosowany do zatrzymania płyt bocznych przed ruchem w kierunku od siebie.

Na FIG. 7, sworznie 135 nie mają stopni. Sworznie 135 trzymane są w płytach bocznych przez pasowanie ciasne. Zespół pierwszego ogniwa 126 obejmuje, jednakże, środek do utrzymania dwóch płyt bocznych w ustalonej odległości od siebie. W tym przypadku, środkiem tym jest belka 170 obe jmująca bolec 178, nakrętkę 119, i rurkę 123.

Na FIG. 8, która podobna jest do FIG. 7, poza tym, że zamiast bolca, nakrętki, i rurki, jest po dkładka dystansowa 127, która doczepiona jest do płyty bocznej jak przez przyspawanie. Ten przykład wykonania prawdopodobnie byłby zastosowany dla tych ogniw, które mają doczepione zgarniaki zgrzebłowe, ponieważ te ogniwa zazwyczaj nie są rozmontowane w serwisie, i już przechodzą proces spawania, by doczepić zgarniaki.

Na FIG. 9, sworzeń ma stopnie, i w otworze płyty bocznej jest stopień. Stopień w nawiercie płyty bocznej kontaktuje się z stopniem w sworzniu. Dla większości długości nawiertu płyty bocznej zachodzi pasowanie ciasne. Zewnętrznie do stopnia w otworze płyty bocznej, nawiert ma prześwit pasujący do sworznia.

Na FIG. 10, zmiana w średnicy sworzni 136 zawiera część względnie płytkiego zwężenia. Jak zilustrowano, całkowite zwężenie wynosi 5 stopni (2,5 stopnia od osi sworznia do powierzchni zewnętrznej). Otwory nawiertów płyty bocznej dorobione są do pasującego zwężenia. Bolec i nakrętka zapewnione są, by zapobiec ruchowi płyt bocznych do zewnątrz. Zaletą konstrukcji pokazanej na FIG. 10 jest to, iż wyeliminowane są cylindryczne pasowania ciasne, a dokręcenie bolca i nakrętki może zmontować zespół ogniwa. Odkręcenie bolca i nakrętki i stuknięcie w jedną z płyt bocznych młotkiem może go rozmontować.

W przykładzie wykonania zilustrowanym na FIG. 10A, pasowanie zbieżne zapewnione jest między jednym końcem sworzni 134 a powiązaną płytą boczną 146, i pasowanie ciasne zapewnione jest między innym końcem sworzni 134 a inną płytą boczną 146. Na jednym końcu sworznia134 znajduje się oznakowanie (np. wnęka, otwór lub inne oznaczenie),dla identyfikacji pasowania zbieżnego. W innych konstrukcjach (niepokazanych), oznakowanie może znajdować się na innym końcu sworznia 134 by wskazać na pasowanie ciasne, w dodatku do lub zamiast wskazania pasowania zbieżnego. W jeszcze innych konstrukcjach (niepokazanych), oznakowanie może znajdować się na płycie(tach) bocznej(ych) 146, w dodatku do lub zamiast oznakowania(ń) na sworzniu 134.

Na FIG. 11, która podobna jest do FIG. 10, zastosowania jest rurka 123, jak na FIG. 6. Długość rurki miałaby taki wymiar, by płyta boczna najpierw stykała się ze sworzniami na zwężeniach. Dalsze dokręcenie bolca i nakrętki spowoduje przekierowanie płyt bocznych aż do kontaktu powierzchni wewnętrznych płyt bocznych z rurką. Celem rurki jest zapobieganie nadmiernemu przekierowaniu płyt bocznych z powodu naprężenia bolca, co mogłoby wywołać nieprawidłowe osadzenie pasowań zwężanych. Może także służyć redukcji obciążenia zmęczeniowego bolca i płyt bocznych.

FIG. 16-20 pokazują alternatywne przykłady wykonania zespołu zgarniaka łańcuchowego 300. Numery odsyłające dla tych przykładów wykonania zaczynają się od „300”, by odróżnić je od przykładów wykonania opisanych powyżej.

Jak pokazano na FIG. 16-17, zespół 300 obejmuje parę sworzni zgarniaka 304, parę płyt bocznych 312, parę zgarniaków 320, strukturę podporową 328 między płytami bocznymi 312 i strukturę podporową 336 między każdą płytą boczną 312 a powiązanym zgarniakiem 320. Sworznie 304 ułożone są równolegle i wzajemnie oddalone od siebie, i każdy sworzeń 304 obejmuje pierwszy koniec 344 i drugi koniec 348. Płyty boczne 312 są także ulokowane w sposób równoległy, wzajemnie oddalony. Każda płyta boczna 312 ma stronę zewnętrzną 364 i stronę wewnętrzną 368. Płyty boczne 312 zamontowane są na sworzniach 304 tak, iż strona wewnętrzna 368 jednej płyty bocznej 312 skierowana jest ku stronie wewnętrznej 368 innej płyty bocznej 312. Sworznie 304 i płyty boczne 312 wytyczają między nimi obszar otwarty.

Część sworzni 304 między stronami wewnętrznymi 368 płyt bocznych 312 dostosowana jest do przyjęcia zespołu obrotowego 62 dla połączenia zespołu 300 z przyległymi ogniwami łańcuchowymi, by utworzyć łańcuch przenośnika. Zespół obrotowy 62 podobny jest do zespołu opisanego powyżej i pokazanego na FIG. 2-5 i 14. Część sworzni 304 przyległa do strony zewnętrznej 364 każdej płyty

PL 224 778 B1 bocznej 312 przyjmuje zęby koła zębatego napędu (niepokazanego, lecz podobnego do kół zębatych napędu 140, 144) by przesunąć zespół 300 wzdłuż ścieżki przenośnika.

Każdy zgarniak 320 ma krawędź zgrzebła 384 (FIG. 16) i obejmuje ramię 388 mające parę otworów 392. Ramię 388 ułożone jest równolegle do i oddalone od odpowiedniej płyty bocznej 312. Otwory 392 jednego zgarniaka 320 przyjmują pierwsze końce 344 sworzni 304, a otwory 392 innego zgarniaka 320 przyjmują drugie końce 348 sworzni 304. „Otwór” generalnie obejmuje przestrzeń lub obszar wystarczający do przyjęcia sworznia 304 dla połączenia ze zgarniakiem 320 i może obejm ować otwór przelotowy (jak pokazano na FIG. 16-18), gniazdo lub rowek (jak pokazano na FIG. 19-21) który tylko częściowo otacza sworznie, lub wgłębienie (np. wnękę z powierzchnią końcową) (niepokazaną).

W przykładzie wykonania z FIG. 16-18, sworznie 304 zamocowane są w otworach 392 przez połączenie przez pasowanie ciasne. W innych konstrukcjach (niepokazanych), użyte może być inne połączenie (np. spawanie).

Sworznie 304 i odpowiednia płyta boczna 312 oraz ramię 388 wytyczają między sobą obszar otwarty. Część sworzni 304, odpowiednia płyta boczna 312 i ramię 388 przyjmują zęby koła zębatego napędu (niepokazanego, lecz podobnego do kół zębatych napędu 140, 144), by przesunąć zespół 300 wzdłuż ścieżki przenośnika. Obszar otwarty mieści w sobie zęby koła zębatego.

Struktura podporowa 328 rozciąga się między płytami bocznymi 312 i, w zilustrowanej konstrukcji, obejmuje (patrz FIG. 19) podporę górną 396 (także pokazaną na FIG. 16) na wierzchu zesp ołu 300 i podporę dolną 404 (także pokazaną na FIG. 17) na spodzie zespołu 300. Struktura podpor owa 328 ulokowana jest w obszarze otwartym, wytyczonym między sworzniami 304 a płytami bocznymi 312, a między sworzniami 304 a każdą z podpór 396, 404 zapewniony jest prześwit, by pozwolić na włożenie zespołu obrotowego 62 wokół sworzni 304, i pozwolić na ruch zespołu obrotowego 62.

W przykładzie wykonania zilustrowanym na FIG. 16-17, podpora górna 396 i podpora dolna 404 obejmują zgrubienie, utworzone z i rozciągające się od każdej płyty bocznej 312, i złączone wzajemnie, na przykład, przez przyspawanie. W innych konstrukcjach (niepokazanych), podpora górna 396 i/lub podpora dolna 404 (a nie jedynie jej część) mogą być utworzone integralnie z jedną płytą boczną 312 i połączone z inną płytą boczną 312. W alternatywnym przykładzie wykonania (patrz FIG. 18), podpora górna 396 i podpora dolna 404 (niepokazane) utworzone są oddzielnie od płyt bocznych 312 i połączone z płytami bocznymi 312. Chociaż przykład wykonania z FIG. 18 wymaga dodatkowego spawania (na każdym końcu podpory 396, 404), może to uprościć wytwarzanie płyt bocznych 312.

Odwołując się ponownie do FIG. 16, struktura podporowa 336 obejmuje płyty 420 (cztery w zilustrowanej konstrukcji), umocowane między ramionami zgarniaka 388 a stroną zewnętrzną 364 każdej płyty bocznej 312. Każda płyta 420 położona jest na zewnątrz obszaru oddziaływania zębów koła zębatego. W zilustrowanej konstrukcji (patrz FIG. 20), każda płyta 420 położona jest ponad odp owiednim sworzniem 304, aby zminimalizować wpływ na zęby koła zębatego oddziałujące na sworznie 304, a struktura podporowa 336 i sworznie 304 nie są okrągłe w przekroju.

W przykładzie wykonania zilustrowanym na FIG. 16, każda płyta 420 utworzona jest integralnie z i rozciąga się do zewnątrz od strony zewnętrznej 364 płyty bocznej 312. Płyta 420 złączona jest z odpowiednim ramieniem 388, na przykład, przez przyspawanie. W innych konstrukcjach (niepokazanych), każda płyta 420 może być utworzona integralnie z ramieniem zgarniaka 388 i mieć wolny koniec związany ze stroną zewnętrzną 364 płyty bocznej 312. W dalszych alternatywnych konstrukcjach (niepokazanych), każda płyta 420 może być utworzona jako zgrubienie na płycie bocznej 312 oraz zgrubienie na ramieniu zgarniaka 388, przy czym wszystkie zgrubienia złączone są wzajemnie (w sposób podobny do opisanego powyżej odnośnie FIG. 16). W jeszcze innej alternatywnej konstrukcji (patrz FIG. 18), każda płyta 420 utworzona jest oddzielnie i połączona z odpowiednią płytą boczną 312 i ramieniem 388. Chociaż przykład wykonania z FIG. 18 wymaga dodatkowego spawania (na każdym końcu płyty 420 zamiast tylko na jednym końcu), może to uprościć wytwarzanie płyt bocznych 312 i zgarniaków 320.

Dodanie struktur(y) podporowej(ych) 328 i/lub 336 generalnie poprawia wytrzymałość, sztywność itd. zespołu 300. Jak pokazano na FIG. 19-20, struktura podporowa 328 zwiększa wskaźnik przekroju części sworzni 304 między płytami bocznymi 312 (FIG. 19), a struktura podporowa 336 zwiększa wskaźnik przekroju części sworzni 304 między zgarniakami 320 a płytami bocznymi 312 (FIG. 20). W konwencjonalnym zespole zgarniaka łańcuchowego, obie części ograniczone są tylko do

PL 224 778 B1 wskaźnika przekroju dwóch sworzni 304. Dodatkowo, górna powierzchnia każdej struktury podporowej 328, 336 jest, w zilustrowanych konstrukcjach, zrównana z górą płyt bocznych 312 i ramion zgarniaka 388, zapewniając bardziej jednolitą powierzchnię górną zespołu 300, dając mniej okazji do porwania na CLA lub innych przeszkodach.

W dalszych przykładach wykonania, pokazanych na FIG. 21-23, zespół zgarniaka łańcuchowego 500 skonstruowany jest bez połączeń przez pasowanie ciasne między sworzniami 504 a ramionami zgarniaka 588. Dla tego przykładu wykonania, elementy które podobne są do elementów z przykładów wykonania z FIG. 16-18 oznaczone są przez ten sam numer odsyłający, plus 200.

Jak pokazano na FIG. 21, sworznie zgarniaka 504 naspawane są bezpośrednio na każde ramię zgarniaka 588 bez materiału otaczającego zewnętrzną powierzchnię sworzni 504. W zilustrowanej konstrukcji, płyty boczne 512 są spasowane ciasno na sworzniach 504 w celu, by zapewnić, iż sworznie 504 są wystarczająco oddalone, by przyjąć zęby koła zębatego napędu. Bez pasowania ciasnego na ramieniu zgarniaka 588, odsłonięta część każdego sworznia 504 ulega zwiększeniu. To dodatkowe odsłonięcie zapewnia dodatkową długość dla przyspawania sworzni 504 do ramion zgarniaka 588, by zapewnić wymaganą wytrzymałość dla zespołu 500. Na zespole 500 można przewidzieć dodatkowe złącza spawane jako dodatek do tych pokazanych na zilustrowanym przykładzie wykonania.

W zespole 500, płyty boczne 512 utworzone są, by zapewnić dokładne rozmieszczenie swor zni 504. Może to pozwolić na wyeliminowanie połączenia przez pasowanie ciasne między sworzniami 504 a ramieniem zgarniaka 588, ułatwiając procedury obrabiania i prasowania. Może to także umożliwić stosowanie sworzni 504 o większej średnicy, co zwiększa wskaźnik przekroju (oraz, co za tym idzie, wytrzymałość) na długości zespołu 500. Redukcja materiału ramienia zgarniaka 588 ułatwia wytworzenie zgarniaków 520, tak iż zgarniaki 520 są tańsze, lżejsze itd. Dodatkowo, eliminacja materiału wokół ramienia zgarniaka 588 może pozwolić, by zgarniak 520 miał dłuższą krawędź zgrzebła 584, poprawiając zdolność zespołu 500 do przenoszenia materiału wzdłuż ścieżki przenośnika.

FIG. 22 pokazuje zespół 500 z FIG. 21, obejmujący strukturę podporową 528 umocowaną między płytami bocznymi 512, i strukturę podporową 536 umocowaną między płytami bocznymi 512 a ramionami zgarniaka 588. Według dalszej alternatywy, pokazanej na FIG. 23, druga podpora 536 może być utworzona jako płyta u-kształtna 590, mająca podstawę która przymocowania jest do wierzchu ramienia zgarniaka 588 oraz ręce doczepione do płyty bocznej 512.

FIG. 24-27 ilustrują inny przykład wykonania, w którym zespół zgarniaka łańcuchowego 700 jest utworzony jako jednolity element. Dla tego przykładu wykonania, elementy które podobne są do elementów z przykładów wykonania z FIG. 21-23 oznaczone są przez podobne numery odsyłające, plus 200.

Jak pokazano na FIG. 24-25, zespół 700 obejmuje parę sworzni zgarniaka 704, parę płyt bocznych 712, i parę zgarniaków 720. Zilustrowany zespół 700 także obejmuje strukturę podporową 728, obejmującą człon górny 796, między płytami bocznymi 712. Struktura podporowa 728 może także obejmować człon dolny (niepokazany), choć może to dodać złożoności w procesie tworzenia zespołu 700.

Obszar między stronami wewnętrznymi 768 płyt bocznych 712 stanowi obszar 780 współpracy z łańcuchem. Jak pokazano na FIG. 26, zespół obrotowy 62 (jak opisano powyżej odnośnie FIG. 35) dla połączenia zespołu 700 z przyległymi ogniwami łańcuchowymi by utworzyć łańcuch przenośnika, oddziałuje na sworznie 704 w obszarze 780 współpracy z łańcuchem. Struktura podporowa 728 nie przeszkadza zespołowi obrotowemu 62.

Obszar między każdym zgarniakiem 720 a każdą odpowiadającą płytą boczną 712 stanowi obszar 776 współpracy z kołem zębatym. Zilustrowany zespół 700 także obejmuje strukturę podporową 736 między każdą płytą boczną 712 a odpowiednim ramieniem zgarniaka 788. W zilustrowanym przykładzie wykonania (patrz FIG. 27), struktura podporowa 736 utworzona jest ze sworzniami 704. Struktura podporowa 736 jest na zewnątrz obszaru współpracy z kołem zębatym 776. Struktura podporowa 736 zapewnia sworzniom 704 przekrój nieokrągły. Zilustrowane sworznie 704 są także mim ośrodowe w stosunku do osi sworzni 704.

Zespół 700 może być utworzony z zastosowaniem procesu piany traconej, który pozwala na wysoce precyzyjne odlewanie części o skomplikowanych strukturach. W procesie piany traconej, forma zespołu 700 zrobiona jest z piany polistyrenowej, a nie z wosku, jak ma to miejsce w procesie wosku traconego. Ten sposób wytwarzania eliminuje kilka zabiegów obrabiania i montażu, upraszczając produkcję zespołu 700. Alternatywnie, zespół 700 może być wykonany w innym procesie odlewania, takiego jak metoda wosku traconego.

PL 224 778 B1

W związku z tym, wynalazek może zapewnić, między innymi, zespół zgarniaka łańcuchowego ze strukturą podpory między płytami bocznymi i/lub między każdą płytą a odpowiednim zgarniakiem. Jedna lub więcej niezależnych cech i niezależnych korzyści wynalazku mogą stać się jasne z poniższych zastrzeżeń.

Claims (29)

1. Zespół ogniwa łańcuchowego, dla przenośnika łańcuchowego, który to zespół zawiera:

parę sworzni ułożonych równolegle i wzajemnie oddalonych od siebie, przy czym każdy sworzeń ma pierwszy koniec i drugi koniec; oraz parę płyt bocznych na sworzniach, które to płyty boczne ułożone są równolegle i wzajemnie oddalone od siebie, a sworznie połączone są z płytami bocznymi i rozciągają się między nimi;

znamienny tym, że zawiera strukturę połączoną z płytami bocznymi i rozciągającą się między nimi, przy czym struktura zapobiega co najmniej jednemu następujących ruchów płyt bocznych: ruchowi w kierunku do siebie i ruchowi w kierunku od siebie.

2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że każda płyta boczna ma stronę wewnętrzną, skierowaną ku innej płycie bocznej, oraz stronę zewnętrzną naprzeciw strony wewnętrznej, i gdzie struktura obejmuje pierwszy element połączony ze stroną wewnętrzną jednej płyty bocznej i wystający z niej drugi element połączony ze stroną wewnętrzną drugiej płyty bocznej i wystający z niej, przy czym pierwszy element i drugi element mogą być sprzęgane, by zapobiec ruchowi płyt bocznych w kierunku ku sobie.

3. Zespół według zastrz. 2, znamienny tym, że pierwszy element i drugi element są połączone, by zapobiec ruchowi płyt bocznych w kierunku od siebie.

4. Zespół według zastrz. 2, znamienny tym, że pierwszy element jest integralnie utworzony z jedną płytą boczną, a drugi element jest integralnie utworzony z inną płytą boczną.

5. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że struktura jest oddzielna od i połączona z obiema płytami bocznymi.

6. Zespół według zastrz. 5, znamienny tym, że każda płyta boczna ma stronę wewnętrzną skierowaną ku innej drugiej bocznej oraz stronę zewnętrzną naprzeciw strony wewnętrznej, i tym, że struktura obejmuje element podporowy mający jeden koniec złączony ze stroną wewnętrzną jednej płyty bocznej, oraz przeciwległy koniec złączony ze stroną wewnętrzną drugiej płyty bocznej.

7. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że przenośnik rozciąga się wzdłuż osi, i tym, że struktura położona jest osiowo między sworzniami.

8. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że struktura jest utworzona integralnie z parą płyt bocznych.

9. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że struktura obejmuje bolec mający główkę sprzęgający się z jedną z płyt bocznych oraz gwintowany koniec gwintowo sprzęgany z drugą z płyt bocznych.

10. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że zespół ogniwa łańcuchowego jest zespołem zgarniaka łańcuchowego i zawiera ponadto parę zgarniaków, przy czym jeden zgarniak znajduje się na pierwszych końcach sworzni a drugi zgarniak znajduje się na drugich końcach sworzni.

11. Zespół według zastrz. 10, znamienny tym, że para sworzni zgarniaka, para płyt bocznych i para zgarniaków są integralnie utworzone jako struktura jednolita.

12. Zespół według zastrz. 10, znamienny tym, że dodatkowo zawiera drugą strukturę połączoną z jedną płytą boczną i odpowiednim zgarniakiem i rozciągającą się między nimi.

13. Zespół zgarniaka łańcuchowego, dla przenośnika łańcuchowego, przy czym zespół zawiera:

parę sworzni zgarniaka, które to sworznie ułożone są równolegle i wzajemnie oddalone od siebie, zaś każdy sworzeń ma pierwszy koniec i drugi koniec;

parę płyt bocznych na sworzniach, przy czym płyty boczne są ułożone równolegle i wzajemnie oddalone od siebie; oraz parę zgarniaków, z których jeden zgarniak znajduje się na pierwszych końcach sworzni, a drugi zgarniak znajduje się na drugich końcach sworzni, przy czym pierwsza część sworzni połączona jest z jedną z płyt bocznych i z jednym zgarniakiem i rozciąga się między nimi, a druga

PL 224 778 B1 część sworzni połączona jest z drugą z płyt bocznych i z drugim zgarniakiem i rozciąga się między nimi;

znamienny tym, że zawiera strukturę połączoną z jedną z płyt bocznych i z odpowiednim zgarniakiem i rozciągającą się między nimi.

14. Zespół według zastrz. 13, znamienny tym, że struktura obejmuje strukturę połączoną z jedną płytą boczną i jednym zgarniakiem i rozciągającą się między nimi, i strukturę połączoną z drugą płytą boczną i drugim zgarniakiem i rozciągającą się między nimi.

15. Zespół z zastrz. 13, znamienny tym, że struktura jest oddzielna od i połączona z jedną z płyt bocznych i powiązanym zgarniakiem.

16. Zespół według zastrz. 13, znamienny tym, że każda płyta boczna ma stronę wewnętrzną skierowaną ku drugiej płycie bocznej oraz stronę zewnętrzną naprzeciw strony wewnętrznej, i tym, że struktura obejmuje element podporowy mający jeden koniec związany ze stroną zewnętrzną jednej z płyt bocznych i przeciwległy koniec związany z odpowiednim zgarniakiem.

17. Zespół według zastrz. 13, znamienny tym, że każda płyta boczna ma stronę wewnętrzną skierowaną ku drugiej płycie bocznej oraz stronę zewnętrzną naprzeciw strony wewnętrznej, i tym, że struktura obejmuje element podporowy integralnie utworzony z jedną z płyt bocznych i z odpowiednim zgarniakiem, przy czym struktura ma wolny koniec związany z drugą z płyt bocznych oraz z odpowiednim zgarniakiem.

18. Zespół według zastrz. 17, znamienny tym, że element podporowy jest integralnie utworzony z jedną z płyt bocznych i ma wolny koniec związany z odpowiednim zgarniakiem.

19. Zespół według zastrz. 13, znamienny tym, że przenośnik rozciąga się wzdłuż osi przenośnika, i tym, że struktura jest osiowo wyrównana z co najmniej jednym ze sworzni.

20. Zespół według zastrz. 19, znamienny tym, że każdy sworzeń rozciąga się wzdłuż osi sworznia, i tym, że struktura obejmuje pierwszy element podporowy wyrównany z osią sworznia jednego sworznia i drugi element podporowy wyrównany z osią sworznia drugiego sworznia.

21. Zespół według zastrz. 20, znamienny tym, że pierwsza część sworzni i druga część sworzni nie jest okrągła w przekroju w płaszczyźnie prostopadłej do osi sworznia.

22. Zespół według zastrz. 13, znamienny tym, że struktura jest integralnie utworzona z jedną z płyt bocznych i z odpowiednim zgarniakiem.

23. Zespół według zastrz. 22, znamienny tym, że para sworzni zgarniaka, para płyt bocznych i para zgarniaków są integralnie utworzone jako struktura jednolita.

24. Zespół według zastrz. 13, znamienny tym, że dodatkowo zawiera drugą strukturę połączoną z płytami bocznymi i rozciągającą się między nimi, przy czym druga struktura zapobiega co najmniej jednemu z następujących ruchów płyt bocznych: ruchowi w kierunku do siebie i ruchowi w kierunku od siebie.

25. Zespół według zastrz. 13, znamienny tym, że każda płyta boczna ma stronę wewnętrzną skierowaną ku drugiej płycie bocznej oraz stronę zewnętrzną naprzeciw strony wewnętrznej, i tym, że struktura obejmuje u-kształtny element podporowy obejmujący podstawę i parę ramion, przy czym jeżeli podstawa jest połączona ze stroną zewnętrzną jednej z płyt bocznych, to para ramion jest połączona z odpowiednim zgarniakiem, albo jeżeli para ramion jest połączona ze stroną zewnętrzną jednej z płyt bocznych to podstawa jest połączona z odpowiednim zgarniakiem.

26. Zespół według zastrz. 25, znamienny tym, że podstawa jest połączona z odpowiednim zgarniakiem, a para ramion połączona jest z jedną z płyt bocznych.

27. Zespół zgarniaka według zastrz. 13, znamienny tym, że sworznie połączone są z i rozciągają się między płytami bocznymi; a ponadto struktura stanowi pierwszą strukturę połączoną z i rozciągającą się pomiędzy każdą płytą boczną i powiązanym zgarniakiem, oraz zawiera ponadto drugą strukturę oddzielną od sworzni, połączoną i rozciągającą się między płytami bocznymi, przy czym druga struktura zapobiega co najmniej jednemu z następujących ruchów płyt bocznych: ruchowi w kierunku do siebie i ruchowi w kierunku od siebie.

28. Sposób wytwarzania zespołu zgarniaka łańcuchowego, przy czym sposób jest, znamienny tym, że obejmuje etapy, w których odlewa się zespół zgarniaka łańcuchowego jako część jednolitą, przy czym odlany zespół zgarniaka łańcuchowego zawiera parę sworzni zgarniaka, które to sworznie ułożone są równolegle i wzajemnie oddalone od siebie, zaś każdy sworzeń ma pierwszy koniec i drugi koniec, parę płyt bocznych na sworzniach, które to płyty boczne ułożone są równolegle i wzajemnie

PL 224 778 B1 oddalone od siebie, i parę zgarniaków, przy czym jeden zgarniak znajduje się na pierwszych końcach sworzni, a drugi zgarniak znajduje się na drugich końcach sworzni, przy czym pierwsza część sworzni połączona jest z jedną płytą boczną i z jednym zgarniakiem i rozciąga się między nimi, a druga część sworzni połączona jest z drugą płytą boczną i z drugim zgarniakiem i rozciąga się między nimi.

29. Sposób według zastrz. 28, znamienny tym, że odlewanie obejmuje odlanie zespołu zgarniaka łańcuchowego metodą piany traconej.