PL221527B1 - Podłoga zwłaszcza z desek drewnianych - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest podłoga zwłaszcza z desek drewnianych, ułożonych na legarach, przeznaczona zwłaszcza do użytku zasadniczo na niezadaszonym terenie, zewnętrznych tarasach, pomostach i molach lub w pomieszczeniach, gdzie woda rozlewana jest na podłogę.

W dokumencie patentowym US 2008034703 A1 ujawniona jest węzłówka do łączenia desek podłogi pomiędzy sobą oraz z legarem, której celem jest wzmocnienie konstrukcji podłogi oraz ukrycie elementów mocujących podłogę, takich jak śruby, wkręty. Ujawniona węzłówka jest elementem płaskim montowanym wzdłużnie do legara oraz poprzecznie do deski tak, że jej końcówki wzdłużne w ychodzą poza krawędzie legara, a końcówki poprzeczne poza wzdłużne krawędzie deski.

Znany jest z dokumentu patentowego DE 202008010795 U1 łącznik poprzez który łączone są deski z legarem bez widocznych na powierzchni podłogi elementów mocujących, takich jak gwoździe lub śruby. Połączenie stanowi para łączników, z których jeden przymocowany jest do legara a drugi do deski wychodząc jedną końcówką poza krawędź deski. Para łączników nasuwana jest na siebie w obrębie szczeliny między deskami.

Z dokumentu patentowego WO 2004085760 A2 znany jest deck, który stanowi element budowlany składający się z desek ułożonych na legarach przymocowanych do nich łącznikami lub spoiwem klejącym, którego deska posiada wzdłuż jej dolnych krawędzi kapinos w postaci wyfrezowanego ro wka a pomiędzy deską a legarem znajduje się element dystansowy odsunięcia kapinosa od fragmentu legara usytuowanego pod kapinosem. Rozwiązanie charakteryzuje się tym, że górna powierzchnia fragmentu legara usytuowanego pod kapinosem jest ukształtowana pod kątem ostrym względem dolnej powierzchni deski przymocowanej do tego legara, dzięki czemu nie zbiera się woda na tej p owierzchni legara lecz rozpryskuje się głównie w kierunku największego nachylenia górnej powierzchni fragmentu legara usytuowanego pod kapinosem. Zapewnia to, że mniejsza ilość wody rozpryskuje się w kierunku styku deski z elementem dystansowym.

Znana jest z dokumentu patentowego WO0246546A1, EP1392936B1, US 7,424,794 B2, podłoga składająca się desek zwłaszcza drewnianych posiadających na dolnej powierzchni kapinosy w postaci wybrania zwłaszcza wyfrezowanego rowka, blokujące podciekanie wody na tę powierzchnię, zamontowanych do legarów za pośrednictwem elementów dystansowych, które przymocowane są do deski w obszarze ograniczonym wybraniami. Deska montowana jest z legarem za pomocą łąc zników wprowadzanych do legara od strony podłoża, przechodzących przez legar oraz element d ystansowy, do deski. Kapinosy ukształtowane są na przykład w postaci wyfrezowanych rowków wzdłuż krawędzi deski. Deska połączona jest z legarem poprzez element dystansowy, w szczególności podkładkę, usytuowaną pomiędzy kapinosami albo wyprofilowany legar, tak że deska w obszarze pod kapinosem oddalona jest od legara. Deska zmontowana jest z legarem za pomocą łączników wprowadzanych do legara od strony podłoża, przechodzących przez legar oraz element dystansowy do deski. Niedogodnością tego rozwiązania jest konieczność wykonywania elementów gotowej podłogi w postaci palet, tj. skręconych kilku desek z legarami, w warsztacie, na specjalnych stołach montażowych. Wykonanie palet możliwe jest zasadniczo jedynie w oparciu o uprzednio sporządzony projekt wykonawczy, który z kolei może powstać praktycznie jedynie na podstawie uprzednio wykonanej inwentaryzacji powykonawczej ostatecznego kształtu podłoża pod podłogę i elementów warunkujących wielkość i kształt projektowanej podłogi. Deski podlegają wcześniejszemu kalibrowaniu polegającemu na uzyskaniu takiej samej szerokości każdej deski, co jest konieczne między innymi w celu zachowania zgodności modułu szerokości skręcanych desek z modułem odległości pomiędzy wcześniej wykonanymi nawierceniami pod wkręty mocujące deski z legarami. Wykonanie inwentaryzacji, poza koniecznością specjalnego wizytowania budowy przez osobę przeszkoloną w tym zakresie, jest możliwe jedynie po wykonaniu wszystkich robót budowlanych, mających wpływ na wielkość i kształt podłogi. Jednakże, cykl wykonawczy robót budowlanych zwykle wymaga, aby bezzwłocznie po wykonaniu robót w zakresie podłoża i elementów brzegowych podłogi, przystępować do jej montażu, co jest praktycznie niemożliwe. Wykonanie inwentaryzacji oraz na jej podstawie projektu warsztatowego podłogi a następnie wykonanie palet wymaga dłuższego czasu, poza czasem wymaganym dla transportu i wniesienia palet podłogi na budowę do miejsca posadowienia.

Ponadto, łączenie palet w gotową podłogę na budowie, wymaga zarówno łączenia legarów palet sąsiadujących, po uprzednim zweryfikowaniu ich wymiarów i ostatecznym przycięciu desek zwłaszcza skrajnych. Konieczność wytwarzania palet ogranicza możliwości zakomponowania podziału

PL 221 527 B1 powierzchni podłogi, który jest zasadniczo narzucony przez wielkość i wymiary palet. Ponadto, operowanie na budowie paletami, które są stosunkowo duże i ciężkie, jest trudne i uciążliwe.

Celem wynalazku jest opracowanie konstrukcji podłogi z desek zwłaszcza drewnianych, dzięki której zostaną wyeliminowane wyżej przedstawione niedogodności związane z jej montażem. W szczególności celem jest opracowanie konstrukcji elementu dystansowego pomiędzy deską a leg arem, co wyeliminuje konieczność wykonywania elementów podłogi w warsztacie w postaci palet, wyeliminuje konieczność wcześniejszej inwentaryzacji podłoża i ograniczeń brzegowych dla danej podłogi oraz wykonywanie rysunków wykonawczych podłogi.

Podłoga zwłaszcza z desek drewnianych, posiadających na dolnej powierzchni kapinosy w postaci wybrania zwłaszcza wyfrezowanego rowka, zamontowanych do legarów za pośrednictwem elementów dystansowych które przymocowane są do deski w obszarze ograniczonym wybraniami, według wynalazku charakteryzuje się tym, że elementy dystansowe zaopatrzone są w końcówki oddalone od powierzchni deski w obszarze pod kapinosem zamocowane do legara od strony desek. Korzystnie, końcówki elementu dystansowego oddalone są od powierzchni deski o różną odległość (L1, L2).

Dodatkowo końcówki elementu dystansowego posiadają otwór montażowy, który korzystnie w końcówce bardziej oddalonej od powierzchni deski jest większy od otworu w końcówce mniej oddalonej od powierzchni deski.

Korzystnie, otwór montażowy w końcówce elementu dystansowego bardziej oddalonej od p owierzchni deski, posiada kształt prostokątny.

Element dystansowy dodatkowo posiada żebro lub żebra wzmacniające.

W innym wariancie wykonania, element dystansowy stanowi podkładka z zamontowanymi końcówkami.

Korzystnie, co najmniej jedna z końcówek elementu dystansowego ma zaokrągloną poprzeczną krawędź.

Podłoga w rozwiązaniu wg wynalazku umożliwia osiągnięcie następujących korzystnych efektów.

Utworzenie w dolnej powierzchni deski obszaru lub obszarów suchych poprzez ukształtowanie kapinosów blokujących podciekanie wody do złącza deski z elementem dystansowym, zabezpiecza deskę przed butwieniem i rozwojem grzybów takich jak Zygo-, Asco-, Basidio-, oraz Deutero,- mycetes-, które zwykle się rozwijają w mokrych stykach podparcia desek montowanych w innych systemach.

Konstrukcja elementu dystansowego pozwala na montaż podłogi „deska po desce” i przykręcanie ich do układanych na budowie legarów bez wykonywania wcześniejszej inwentaryzacji podłoża i ograniczeń brzegowych dla danej podłogi oraz bez wykonywania rysunków wykonawczych podłogi. Dzięki temu możliwe jest bezzwłoczne rozpoczęcie montażu podłogi po wykonaniu robót ogólnobudowlanych. Operowanie deską z zamontowanym elementem dystansowym, jako podstawowym elementem podłogi, umożliwia wykonanie podłogi bez specjalnych łączeń zarówno dla poprzecznego jak i wzdłużnego łączenia desek oraz umożliwia zakomponowanie układu desek podłogi na więcej sposobów w porównaniu z paletą jako podstawowym elementem w podłodze układanej.

Ponadto deski, pobrane na budowę z magazynu w ilości i długościach, zwykle w module 30 cm, potrzebnych do wykonania podłogi są zasadniczo przycinane tylko raz, na budowie i nie muszą być uprzednio kalibrowane ani przycinane wzdłużnie w celu wykonania palety. Posiadanie przez element dystansowy końcówek o różnych wysokościach pozwala na połączenie jednym łącznikiem nałożonych na siebie końcówek elementów dystansowych sąsiednich desek z legarem przy zachowaniu równej powierzchni podłogi.

Zaokrąglenie krawędzi końcówek elementów dystansowych umożliwia łatwiejsze wsuwanie na siebie końcówek elementów dystansowych. Wykonanie większego otworu montażowego w wyższej końcówce elementu dystansowego niż w niższej końcówce umożliwia regulację odległości między deskami w przypadku różnych szerokości poszczególnych desek zasadniczo w zakresie szerokości tego otworu wzdłuż osi podłużnej elementu dystansowego oraz kompensowanie ewentualnych niedokładności w zamocowaniu podkładki do deski względem legara zasadniczo w zakresie szerokości tego otworu prostopadłej do osi podłużnej elementu dystansowego.

Zastosowanie prostokątnego otworu w wyższej końcówce elementu dystansowego umożliwia skuteczniejszą regulację odległości między deskami w przypadku różnych szerokości poszczególnych desek w zakresie niezmiennej szerokości tego otworu wzdłuż osi podłużnej elementu dystansowego oraz skuteczniejsze kompensowanie ewentualnych niedokładności w zamocowaniu podkładki

PL 221 527 B1 do deski względem legara zasadniczo w zakresie szerokości tego otworu prostopadłej do osi podłużnej elementu dystansowego.

Wyposażenie elementu dystansowego w żebra, zwiększa jego wytrzymałość na obciążenia.

Wynalazek przedstawiono przykładowo na rysunku, na który fig. 1, fig. 3, fig. 5, fig. 8 przedstawia widok deski z przymocowanymi elementami dystansowymi, fig. 2, fig. 4, fig. 6, fig. 9 podłogę w przekroju pionowym, fig. 7 końcówki dwóch elementów dystansowych nałożone na siebie.

Zgodnie z przykładem wynalazku, podłoga składa się z desek 1 drewnianych, posiadających na dolnej powierzchni kapinosy w postaci wyfrezowanego rowka 2, blokujące podciekanie wody. Rowek wyfrezowany jest wzdłuż krawędzi deski jak pokazano na fig. 2, wyznaczając obszar w postaci pasa. W innym wykonaniu rowek może wyznaczać obszar o kształcie owalnym lub dowolnego wieloboku. Kapinosy wyznaczają obszar do którego nie przedostaje się woda spływająca z górnej powierzchni deski. Do deski 1 w obszarze ograniczonym kapinosami przytwierdzone są elementy dystansowe 4, które wyposażone są w końcówki 5, 6, które zamontowane są do legara 3 od strony desek 1, Końcówki 5, 6 elementu dystansowego 4 oddalone są od powierzchni deski w obszarze pod kapinosem. Końcówki 5, 6 elementu dystansowego 4 oddalone są od powierzchni deski o różną odległość |_ή, L₂ oraz wyposażone są w otwory montażowe 7, 8.

W celu ułatwienia montażu oraz skuteczniejszą regulację odległości między deskami w przypadku różnych szerokości poszczególnych desek, otwór montażowy 7 w bardziej oddalonej końcówce 5 jest większy od otworu 8 w mniej oddalonej końcówce 6 oraz korzystnie posiada kształt prostokątny.

Element dystansowy 9 w jednej wersji, jak pokazano na fig. 6, stanowi odpowiednio ukształtowany płaskownik wykonany z metalu lub tworzywa sztucznego, w innym wykonaniu jest w postaci elementu cienkościennego z tworzywa sztucznego, wzmocniony żebrem lub żebrami 9 jak pokazano na fig. 9, lub o ażurowych ściankach bocznych, wykonany metodą wtrysku.

W jeszcze innym wykonaniu, element dystansowy stanowi podkładka do której zamontowane są końcówki 5, 6 jak pokazano na fig. 2 i fig. 3. Wyższa końcówka 5 ma zaokrągloną górną poprzeczną krawędź 10 a niższa końcówka 6 ma zaokrągloną dolną poprzeczną krawędź 11.

Podłogę montuje się w następujący sposób. Do deski 1 w obszarze ograniczonym rowkami 2 przytwierdza się element dystansowy 4 zaopatrzony w końcówki 5, 6 oddalone od powierzchni deski w obszarze pod kapinosem. Tak przygotowane deski układa się na legarach 3, które wykonane są zasadniczo z odpornego na korozję metalu lub mrozoodpornego i wodoodpornego tworzywa sztucznego, lub drewna oraz ułożone są zwykle płasko na podłożu lub na ogólnobudowlanych elementach konstrukcyjnych. Na wyższą końcówkę 5 elementu dystansowego 4 zaopatrzoną w otwór montażowy 7 jednej deski nasuwa się niższą końcówkę 6 zaopatrzoną w otwór montażowy 8 elementu dystansowego 4 deski sąsiedniej albo wyższą końcówkę 5 elementu dystansowego 4 zaopatrzoną w otwór montażowy 7 jednej deski wsuwa się pod niższą końcówkę 6 zaopatrzoną w otwór montażowy 8 elementu dystansowego 4 deski sąsiedniej, a następnie ustala się właściwą odległość między deskami i łączy końcówki 5, 6 z legarem 3 za pomocą łączników w szczególności poprzez przykręcenie.

Claims (8)

1. Podłoga zwłaszcza z desek drewnianych, posiadających na dolnej powierzchni kapinosy w postaci wybrania zwłaszcza wyfrezowanego rowka, zamontowanych do legarów za pośrednictwem elementów dystansowych które przymocowane są do deski w obszarze ograniczonym wybraniam i, znamienna tym, że elementy dystansowe zaopatrzone są w końcówki (5, 6) oddalone od powierzchni deski w obszarze pod kapinosem zamocowane do legara (3) od strony desek (1).

2. Podłoga według zastrz. 1, znamienna tym, że końcówki (5, 6) elementu dystansowego (4) oddalone są od powierzchni deski (1) o różną odległość (_i, L₂).

3. Podłoga według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że końcówki (5, 6) elementu dystansowego (4) posiadają otwór montażowy (7, 8).

4. Podłoga według zastrz. 3, znamienna tym, że otwór montażowy (7) w końcówce (5) elementu dystansowego (4), bardziej oddalonej od powierzchni deski jest większy od otworu (8) w końcówce (6) elementu dystansowego (4), mniej oddalonej od powierzchni deski.

5. Podłoga według zastrz. 3 albo 4, znamienna tym, że otwór montażowy (7) w końcówce (5) elementu dystansowego (4) bardziej oddalonej od powierzchni deski, posiada kształt prostokątny.

PL 221 527 B1

6. Podłoga według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, znamienna tym, że element dystansowy (4) posiada żebro lub żebra (9) wzmacniające.

7. Podłoga według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, znamienna tym, że element dystansowy (4) stanowi podkładka z zamontowanymi końcówkami (5, 6).

8. Podłoga według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, znamienna tym, że co najmniej jedna z końcówek (5, 6) elementu dystansowego (4) ma zaokrągloną poprzeczną krawędź (10, 11).