PL221116B1

PL221116B1 - Zastosowanie medyczne substancji 5-(3-chlorofenylo)-4-(4-metylofenylo)-2-(morfolin-4-ylometylo)-2,4-dihydro-3H-1,2,4-triazolo-3-tionu

Info

Publication number: PL221116B1
Application number: PL397923A
Authority: PL
Inventors: Tomasz Plech; Jarogniew J. Łuszczki; Monika Wujec
Original assignee: Inst Medycyny Wsi Im Witolda Chodźki; Univ Medyczny W Lublinie
Priority date: 2012-01-27
Filing date: 2012-01-27
Publication date: 2016-02-29
Also published as: PL397923A1

Description

Przedmiotem obecnego wynalazku jest zastosowanie medyczne 5-(3-chlorofenylo)-4-(4-metylofenylo)-2-(morfolin-4-ylometylo)-2,4-dihydro-3H-1,2,4-triazolo-3-tionu o wzorze pokazanym w zastrzeżeniu 1, który wykazuje działanie przeciwdrgawkowe. Substancja o wzorze 1 jest bioaktywnym s-triazolem zsyntetyzowanym chemicznie jak opisano szczegółowo w Heteroatom Chemistry 2011,

22(6), 737-743.

W publikacji tej ujawniono również zastosowanie 5-(3-chlorofenylo)-4-(4-metylofenylo)-2-(morfolin-4-ylometylo)-2,4-dihydro-3H-1,2,4-triazolo-3-tionu jako substancji posiadającej działanie przeciwbakteryjne w stosunku do Gram-dodatnich bakterii: Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Bacillus subtilis, Bacillus cereus i Micrococcus luteus.

W wyniku przeprowadzonych prób i badań, okazało się, że związek określony wzorem 1, wykazujący działanie przeciwdrgawkowe może być użyteczny w leczeniu napadów padaczkowych, a w szczególności napadów toniczno-klonicznych oraz napadów częściowych z wtórnym lub bez wtórnego uogólnienia.

Działanie przeciwdrgawkowe substancji o wzorze 1 wykazano przykładowo w teście maksymalnego wstrząsu elektrycznego (MES), odpowiedniego do wykrywania leków, wykazujących działanie przeciwpadaczkowe, o których wiadomo, że są związane z leczeniem napadów padaczkowych u ludzi (np.: karbamazepiny, fenytoiny, fenobarbitalu, kwasu walproinowego). Podstawy testu MES są takie jak opisano w Epilepsy Res. 1991; 8:79-94.

Grupom po 8 samców myszy szczepu Swiss podano dootrzewnowo substancję o wzorze 1 w różnych czasach (tj. 15 min, 30 min, 60 min, i 120 min) oraz w różnych dawkach przed wywoływaniem drgawek elektrycznych przy użyciu generatora prądu zmiennego (Hugo Sachs Elektronik, Freiburg, Niemcy), wytwarzającego prąd elektryczny o natężeniu 25 mA, częstotliwości 50 Hz, napięciu 500 V i czasie trwania 0,2 sek., docierającego do myszy poprzez standardowe, samozaciskowe elektrody zakładane na małżowiny uszne myszy. W teście MES wyznacza się medianę dawki skutecznej (ED50) leku lub substancji badanej (wzór 1), która chroni 50% badanych zwierząt przed wystąpieniem drgawek maksymalnych. Za drgawki maksymalne uważa się pojawienie się sekwencji zmian napięcia mięśniowego u myszy, będącego wyrazem odpowiedzi na drażnienie prądem elektrycznym. Początkowo obserwuje się fazę latencji i tonicznego skurczu zginaczy (trwającą przeciętnie ok. 2 sek.), następnie fazę skurczu prostowników (trwającą średnio ok. 13 sek.), z dominującym wyprostem kończyn tylnych u badanych zwierząt oraz następczym występowaniem fazy uogólnionych drgawek klonicznych (ok. 7 sek.). Za kryterium wystąpienia drgawek przyjmuje się toniczny skurcz prostowników kończyn tylnych. Analogicznie, jako kryterium działania przeciwdrgawkowego leków i substancji badanej (wzór 1) uważa się brak całkowitego wyprostu kończyn tylnych.

Aby wyznaczyć wartość ED₅₀ dla substancji o wzorze 1, badanym zwierzętom podaje się dootrzewnowo wzrastające dawki wspomnianej substancji, po czym myszy poddaje się działaniu prądu. W każdej grupie eksperymentalnej stosowany jest prąd o stałym natężeniu, a zmienia się dawki substancji o wzorze 1, dobierając je w ten sposób, aby można było uzyskać grupy zwierząt, w których odsetek myszy reagujących tonicznym skurczem prostowników zawierać się będzie w zakresach pomiędzy: 10-30%, 30-50%, 50-70% i 70-90%. Następnie na podstawie analizy zależności dawkaefekt oblicza się tzw. wartość ED50 dla substancji o wzorze 1, czyli taką dawkę substancji o wzorze 1, która chroni 50% badanych zwierząt przed aktywnością drgawkową w teście MES. Wartości ED50 dla substancji o wzorze 1, wraz z odpowiadającymi im błędami standardowymi (S.E.), obliczane były z wykorzystaniem metody logarytmiczno-probitowej wg Litchfielda i Wilcoxona (1949). Badania doświadczalne wykazały, że wartości ED50 dla substancji o wzorze 1 wahają się od 223,5 mg/kg do 448,1 mg/kg (Tabela 1), w zależności od czasu podania tej substancji przed testem MES. Przeprowadzone doświadczenia in vivo dały odpowiedź, że szczyt przeciwdrgawkowego działania substancji o wzorze 1 u myszy przypada na 15 min. po jej dootrzewnowym podaniu (Tabela 1). Wykazano również, że działanie przeciwdrgawkowe utrzymuje się co najmniej 120 min. po dootrzewnowym podaniu substancji o wzorze 1 (Tabela 1).

Substancja o wzorze 1, ze względu na swe działanie przeciwdrgawkowe w teście MES może znaleźć zastosowanie jako lek oraz środek medyczny w leczeniu napadów toniczno-klonicznych lub padaczki częściowej z wtórnym lub bez wtórnego uogólnienia, przy których to napadach padaczkowych wymagane jest podawanie leków przeciwpadaczkowych. W przypadku wyżej wspomnianych wskazań, odpowiednie dawkowanie substancji o wzorze 1 będzie zróżnicowane i zależnie od, na

PL 221 116 B1 przykład, natężenia stanu chorobowego pacjenta czy sposobu podawania leku. Jednakże, wskazuje się na osiągnięcie zadowalających wyników u zwierząt przy dawkach dziennych wynoszących

200-450 mg/kg masy ciała zwierzęcia. Dawki dzienne u większych ssaków, takich jak ludzie, zależeć będą od wyniku badań klinicznych i dawki te mogą być podawane w podzielonych dawkach do dwóch razy dziennie. Substancję o wzorze 1 można również podawać każdym zwykłym sposobem, np. doustnie w postaci tabletek lub kapsułek, lub pozajelitowo w postaci zastrzyków roztworów lub zawiesin.

Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie substancji o wzorze 1, o działaniu przeciwdrgawkowym, do wytwarzania kompozycji farmaceutycznej do leczenia napadów toniczno-klonicznych oraz częściowych z wtórnym lub bez wtórnego uogólnienia.

Tabela 1. Przeciwdrgawkowe działanie 5-(3-chlorofenylo)-4-(4-metylofenylo)-2-(morfolin-4-ylometylo)-2,4-dihydro-3H-1,2,4-triazolo-3-tionu (wzór 1), w różnych czasach dootrzewnowego podania, w teście maksymalnego wstrząsu elektrycznego u myszy.

Czas (min.)	ED50 (mg/kg)	n
15	223,5 ± 20,9	24
30	228,3 ± 14,7	16
60	274,2 ± 10,9	8
120	448,1 ± 21,4	24

Przeciwdrgawkowe działanie 5-(3-chlorofenylo)-4-(4-metylofenylo)-2-(morfolin-4-ylometylofenylo)-2,4-dihydro-3H-1,2,4-triazolo-3-tionu (wzór 1) przedstawiono jako mediany dawek skutecznych (ED50 w mg/kg ± S.E.), które chronią 50% badanych zwierząt przed tonicznym wyprostem kończyn tylnych w teście maksymalnego wstrząsu elektrycznego (MES). Wartości ED50 wyznaczono wg metody logarytmiczno-probitowej wg Litchfielda i Wilcoxona (1949). Test MES przeprowadzono dla 4 różnych czasów (tj. 15, 30, 60 i 120 min) po dootrzewnowym (i.p.) podaniu substancji o wzorze 1. n - całkowita liczba zwierząt dla tych dawek substancji o wzorze 1, dla których spodziewany efekt przeciwdrgawkowy wahał się pomiędzy 4 a 6 probitem. S.E. - błąd standardowy dla wartości ED50.

Zastrzeżenie patentowe

Claims

Zastosowanie 5-(3-chlorofenylo)-4-(4-metylofenylo)-2-(morfolin-4-ylometylo)-2,4-dihydro-3H-1,2,4-triazolo-3H-tionu, o działaniu przeciwdrgawkowym o wzorze 1, do wytwarzania leku do leczenia napadów toniczno-klonicznych oraz napadów częściowych z wtórnym lub bez wtórnego uogólnienia.