PL218885B1

PL218885B1 - Mieszanina chwastobójcza zawierająca tritosulfuron lub jego użyteczną w rolnictwie sól oraz sulfosulfuron lub jego użyteczną w rolnictwie sól, sposób zwalczania niepożądanej roślinności i zastosowanie mieszaniny chwastobójczej

Info

Publication number: PL218885B1
Application number: PL386260A
Authority: PL
Inventors: Cyrill Zagar; Wessel Nuyken; Oskar Schmidt; Karl-Friedrich Jäger; Karl-Otto Westphalen
Original assignee: Basf Se
Priority date: 2000-08-31
Filing date: 2001-08-30
Publication date: 2015-02-27
Also published as: HUP0302826A3; NL350071I2; CZ306295B6; DE50109893D1; WO2002017719A2; PL206147B1; FR15C0059I2; CZ2003504A3; ATE326845T1; EP1661459A2; LTC1315420I2; EP1315420A2; ES2264992T3; AR030580A1; HUP0302826A2; PL401254A1; CL2010000223A1; HU230219B1; DK1315420T3; WO2002017719A3

Description

Przedmiotem wynalazku są mieszanina chwastobójcza o działaniu synergicznym, zawierająca tritosulfuron lub jego użyteczną w rolnictwie sól oraz sulfosulfuron lub jego użyteczną w rolnictwie sól oraz ewentualnie co najmniej jeden ciekły lub stały nośnik i ewentualnie co najmniej jeden środek powierzchniowo czynny, sposób zwalczania niepożądanej roślinności, zwłaszcza w uprawach zbóż lub kukurydzy oraz zastosowanie mieszaniny chwastobójczej do zwalczania niepożądanej roślinności.

Mieszaniny chwastobójcze sulfonylomoczników, np. tritosulfuronu, z określonymi innymi herbicydami są znane z WO 97/10714.

Oprócz mieszanin wymienionych w WO 97/10714 znane są jeszcze inne herbicydy, np. te znane z publikacji Farm Chemicals Handbook 2000, tom 86, Meister Publishing Company, 2000 (sulfosulfuron, acifluorofen, sól sodowa acifluorofenu, karfentrazon etylu, cynidon etylu, flumichlorak pentylu, flutiacet metylu, oksyfluorofen, 2,4-D, dikamba, dichloroprop-P, fluroksypyr meptylu, MCPA, mekoprop-P, diflufenikan, flurtamon), EP 559814 (tritosulfuron, sól sodowa tritosulfuronu, sól wapniowa tritosulfuronu), EP 507171 (flukarbazon, propoksykarbazon), The 1997 Brighton Crop Protection Conference Weeds, Conference Proceedings, tom 1, str. 45 (fluazolat (= JV 485 lub izopropazol)) i str. 59 (azafenidyna), US 5344812 (benzfendizon), Agrow, nr 324, 12.03.1999, str. 26 (tritosulfuron, sól sodowa prokarbazonu, florasulam, benzfendizon, butafenacyl), Agrow, nr 347, 03.03.2000, str. 22 (flufenpyr, flufenpyr etylu), WO 97/15576 (profluazol), EP 361114 (piraflufen etylu), B. Hock, C. Fedtke, R. R. Schmidt, Herbizide, Georg Thieme Verlag, Stuttgart 1995, str. 154 (flurochloridon), str. 254 (2,4-DB), str. 238 (fluroksypyr), EP 239414 (beflubutamid). Flupirsulfuron metylu, foramsulfuron, jodosulfuron metylu, mezosulfuron metylu, mezotrion, petoksamid i amikarbazon są znanymi herbicydami, a mefenpir dietylu i izoksadifen etylu są związkami zabezpieczającymi, znanymi np. z The Compendium of Pesticide Common Names (http://www.hclrss.demon.co.uk/index.html).

W publikacji WO 00/08932 ujawniono mieszaninę chwastobójczą zawierającą tritosulfuron (związek B2.4.) i związek o wzorze A1 odpowiadający związkowi o nazwie foramsulfuron, oraz sposób zwalczania chwastów i zastosowanie mieszanin chwastobójczych do zwalczania chwastów. Ze względu na istotne różnice strukturalne pomiędzy foramsulfuronem a sulfosulfuronem specjalista z dziedziny na podstawie ujawnienia w publikacji WO 00/08932 nie mógłby oczekiwać działania synergicznego mieszaniny tritosulfuronu i sulfosulfuronu.

W zasadzie w przypadku środków ochrony roślin pożądane jest specyficzne działanie substancji czynnej i zwiększenie pewności działania. Zatem celem wynalazku jest zwiększenie skuteczności działania tritosulfuronu o wzorze I lub jego soli użytecznej w rolnictwie.

Stwierdzono, że cel ten osiągnięto dzięki poniższej mieszaninie chwastobójczej.

Zatem wynalazek dotyczy mieszaniny chwastobójczej zawierającej a) tritosulfuron o wzorze I lub jego użyteczną w rolnictwie sól

b) sulfosulfuron o wzorze V lub jego użyteczną w rolnictwie sól

Korzystnie mieszanina chwastobójcza według wynalazku dodatkowo zawiera co najmniej jeden ciekły lub stały nośnik.

PL 218 885 B1

Korzystnie mieszanina chwastobójcza według wynalazku dodatkowo zawiera co najmniej jeden środek powierzchniowo czynny.

Korzystnie mieszanina chwastobójcza według wynalazku zawiera tritosulfuron lub jego użyteczną w rolnictwie sól oraz sulfosulfuron o wzorze V lub jego użyteczną w rolnictwie sól w stosunku wagowym od 1:0,1 do 1:10.

Wynalazek dotyczy również sposobu zwalczania niepożądanej roślinności, charakteryzującego się tym, że na rośliny, ich biotop lub nasiona nanosi się chwastobójczo skuteczną ilość powyżej zdefiniowanej mieszaniny.

Korzystnie powyżej zdefiniowaną mieszaninę chwastobójczą nanosi się jednocześnie lub kolejno, przed, podczas lub po wzejściu niepożądanych roślin.

Korzystnie na liście niepożądanych roślin działa się jednocześnie lub kolejno powyżej zdefiniowaną mieszaniną chwastobójczą.

Wynalazek dotyczy również zastosowania powyżej zdefiniowanej mieszaniny chwastobójczej do zwalczania niepożądanej roślinności.

Korzystne jest zastosowanie powyżej zdefiniowanej mieszaniny chwastobójczej do zwalczania niepożądanej roślinności w uprawach zbóż.

Ponadto korzystne jest zastosowanie powyżej zdefiniowanej mieszaniny chwastobójczej do zwalczania niepożądanej roślinności w uprawach kukurydzy.

Ewentualnie mieszaniny chwastobójcze według wynalazku mogą być łączone z innymi herbicydami c) wybranymi z grupy obejmującej acifluorofen, azafenidynę, benzfendizon, butafenacyl, cynidon etylu, flufenpyr, flufenpyr etylu, flumichlorak pentylu, flutiacet metylu, oksyfluorofen, profluazol, 2,4-D,

2,4-DB, dikamba, dichloroprop-P, fluroksypyr, fluroksypyr meptylu, MCPA i mekoprop-P.

W celu zwiększenia tolerancji roślin uprawnych może być poza tym stosowany również środek zabezpieczający d), wybrany z grupy obejmującej mefenpir dietylu o wzorze XXXVI i izoksadifen etylu o wzorze XXXVII.

Herbicydy c) to związki o następujących wzorach:

Acifluorofen o wzorze VI

PL 218 885 B1

Środki zabezpieczające to związki o następujących wzorach XXXVI i XXXVII

Mogą być stosowane nie tylko wymienione herbicydy, lecz także ich sole użyteczne w rolnictwie. W szczególności substancje czynne tritosulfuron, sulfosulfuron, acifluorofen, flufenpyr, 2,4-D,

2,4-DB, dikamba, dichloroprop-P, fluroksypyr, MCPA i mekoprop-P w razie potrzeby mogą wchodzić w skład mieszanin według wynalazku w postaci swoich soli z użytecznymi w rolnictwie kationami. Użytecznymi w rolnictwie kationami są np. kationy metali alkalicznych, takich jak lit, sód lub potas, kationy metali ziem alkalicznych, takich jak np. magnez lub wapń. Pod uwagę brane są również kationy organiczne, takie jak np. kationy trimetylosulfoniowe, tetrametyloamoniowe, tetraetyloamoniowe, tetrabutyloamoniowe, benzylotrietyloamoniowe, etanoloamoniowe lub dietyloetanoloamoniowe, metyloamo8

PL 218 885 B1 niowe, dimetyloamoniowe, trimetyloamoniowe, izopropyloamoniowe, 2-(2-hydroksyetoksy)etyloamoniowe.

Ponadto mogą być stosowane alkiloamidy, aryloamidy, estry alkilowe, estry alkoksyalkilowe i tioestry alkilowe wymienionych herbicydów z funkcyjną grupą karboksylową (-COOH), zwłaszcza substancji czynnych 2,4-D, 2,4-DB, dikamba, dichloroprop-P, fluroksypyr, MCPA i mekoprop-P.

Korzystnymi alkiloamidami są np. metyloamid lub dimetyloamid. Korzystnymi aryloamidami są np. anilid lub 2-chloroanilid. Korzystnymi estrami alkilowymi są estry C1-C10-aIkilowe o prostym lub rozgałęzionym łańcuchu, np. estry metylowe, etylowe, propylowe, izopropylowe, butylowe, izobutylowe lub izooktylowe. Korzystnymi estrami alkoksyalkilowymi są estry C1-C4-alkoksyetylowe o prostym lub rozgałęzionym łańcuchu, np. estry metoksyetylowe, etoksyetylowe lub butoksyetylowe. Korzystnymi tioestrami alkilowymi są tioestry C1-C10-aklilowe o prostym lub rozgałęzionym łańcuchu, np. tioester etylowy.

Korzystnymi mieszaninami chwastobójczymi są poniżej wymienione mieszaniny: przy czym gdy składnikami mieszaniny są substancje czynne tritosulfuron, sulfosulfuron, acifluorofen, flufenpyr, 2,4-D,

2,4-DB, dikamba, dichloroprop-P, fluroksypyr, MCPA i/lub mekoprop-P, to korzystnymi mieszaninami są również mieszaniny, w których wymienione substancje czynne zastąpiono ich solami sodowymi, potasowymi lub wapniowymi; ponadto, gdy składnikami mieszaniny są substancje czynne 2,4-D, 2,4-DB, dikamba, dichloroprop-P, fluroksypyr, MCPA i/lub mekoprop-P, to korzystnymi mieszaninami są również mieszaniny, w których wymienione substancje czynne zastąpiono ich solami etanoloamoniowymi, dietanoloamoniowymi, metyloamoniowymi, dimetyloamoniowymi, trimetyloamoniowymi, izopropyloamoniowymi lub 2-(2-hydroksyetoksy)etyloamoniowymi, ich metyloamidami lub dimetyloamidami, ich anilidami lub 2-chloroanilidami, ich estrami metylowymi, etylowymi, propylowymi, izopropylowymi, butylowymi, izobutylowymi, izooktylowymi, metoksyetylowymi, etoksyetylowymi lub butoksyetylowymi, albo ich tioestrami etylowymi:

tritosulfuron + sulfosulfuron, tritosulfuron + sulfosulfuron + acifluorofen, tritosulfuron + sulfosulfuron + azafenidyna, tritosulfuron + sulfosulfuron + benzfendizon, tritosulfuron + sulfosulfuron + butafenacyl, tritosulfuron + sulfosulfuron + cynidon etylu, tritosulfuron + sulfosulfuron + flufenpyr, tritosulfuron + sulfosulfuron + flufenpyr etylu, tritosulfuron + sulfosulfuron + flumichlorak pentylu, tritosulfuron + sulfosulfuron + flutiacet metylu, tritosulfuron + sulfosulfuron + oksyfluorofen, tritosulfuron + sulfosulfuron + profluazol, tritosulfuron + sulfosulfuron + 2,4-D, tritosulfuron + sulfosulfuron + 2,4-DB, tritosulfuron + sulfosulfuron + dikamba, tritosulfuron + sulfosulfuron + dichloroprop-P, tritosulfuron + sulfosulfuron + fluroksypyr, tritosulfuron + sulfosulfuron + fluroksypyr meptylu, tritosulfuron + sulfosulfuron + MCPA, tritosulfuron + sulfosulfuron + mekoprop-P.

Stosunek wagowy składników a) do b) w mieszaninie wynosi od 1:0,1 do 1:10, korzystnie od 1:0,2 do 1:5, szczególnie korzystnie od 1:0,5 do 1:1, zwłaszcza od 1:0,3 do 1:3.

Jeśli stosowane są składniki c) lub d), stosunek wagowy składników a) do b) do c) do d) w mieszaninie wynosi od 1:0,1:0,1:0,1 do 1:10:10:10, korzystnie od 1:0,2:0,2:0,2 do 1:5:5:5, zwłaszcza od 1:0,3:0,3:0,3 do 1:3:3:3.

W gotowym do użycia preparacie składniki a) do d) mogą występować w postaci zawiesiny, w postaci zemulgowanej lub rozpuszczonej, albo mogą być sformułowane oddzielnie. Postacie użytkowe tych mieszanin zależą całkowicie od celu ich stosowania.

Kompozycje według wynalazku, w postaci dających się bezpośrednio rozpylać wodnych roztworów, proszków, zawiesin, a także wysokoprocentowych wodnych, oleistych lub wszelkich innych zawiesin lub dyspersji, emulsji, dyspersji olejowych, past, środków do opylania, preparatów pylistych gruboziarnistych lub granulatów, mogą być stosowane przez opryskiwanie, rozpylanie w postaci mgły, rozpylanie proszków, rozsypywanie lub polewanie. Postacie użytkowe zależą od celu ich stosowania, przy czym powinny one w każdym przypadku zapewniać możliwie najdokładniejsze rozprowadzenie substancji czynnej.

Kompozycje chwastobójcze zawierają składniki a) i b), jak również ewentualnie c) i d) oraz substancje pomocnicze stosowane zwykle przy formułowaniu środków ochrony roślin.

Jako obojętne substancje pomocnicze można stosować:

Frakcje ropy naftowej o temperaturze wrzenia od średniej do wysokiej, takie jak nafta i olej napędowy, olej smołowy, jak również oleje roślinne lub zwierzęce, węglowodory alifatyczne, cykliczne i aromatyczne, np. parafiny, tetrahydronaftalen, alkilowane naftaleny i ich pochodne, alkilowane benzeny i ich pochodne, alkohole, takie jak metanol, propanol, butanol i cykloheksanol, ketony, takie jak cykloheksanon, silnie polarne rozpuszczalniki, np. aminy, takie jak N-metylopirolidon oraz woda.

PL 218 885 B1

Wodne postacie użytkowe mieszanin mogą być wytwarzane z koncentratów emulsyjnych, zawiesin, past, proszków zawiesinowych lub dyspergowalnych w wodzie granulatów przez dodanie wody. Do wytwarzania emulsji, past lub dyspersji olejowych substancje czynne a) do d) jako takie albo rozpuszczone w oleju lub rozpuszczalniku można homogenizować w wodzie z użyciem środków zwilżających, środków zwiększających przyczepność, środków dyspergujących lub emulgujących. Alternatywnie można również z substancji czynnych, środków zwilżających, środków zwiększających przyczepność, środków dyspergujących lub emulgujących i ewentualnie rozpuszczalnika lub oleju wytworzyć koncentrat, nadający się do rozcieńczania wodą.

Jako środki powierzchniowo czynne można stosować sole metali alkalicznych, metali ziem alkalicznych, sole amonowe i amoniowe aromatycznych kwasów sulfonowych, np. kwasów ligninosulfonowego, fenolosulfonowego, naftalenosulfonowego i dibutylonaftalenosulfonowego, jak również kwasów tłuszczowych, alkilosulfonianów i alkiloarylosulfonianów, siarczanów alkili, eteru laurylowego i alkoholi tłuszczowych oraz sole siarczanowanych heksa-, hepta- i oktadekanoli, jak również eterów glikoli i alkoholi tłuszczowych, produkty kondensacji sulfonowanego naftalenu i jego pochodnych z formaldehydem, produkty kondensacji naftalenu lub kwasów naftalenosulfonowych z fenolem i formaldehydem, eter glikolu polioksyetylenowego i oktylofenolu, oksyetylenowany izooktylo-, oktylolub nonylofenol, oksyetylenowane alkilofenole, oksyetylenowany tributylofenol, alkiloarylopolieteroalkohole, alkohol izotridecylowy, produkty kondensacji alkoholu tłuszczowego i tlenku etylenu, oksyetylenowany olej rycynowy, etery alkilowe polioksyetylenu lub etery alkilowe polioksypropylenu, octan eteru poliglikolu i alkoholu laurylowego, ester sorbitu, ligninowe ługi posiarczynowe lub metyloceluloza.

Proszki, środki do opylania, pyliste preparaty gruboziarniste mogą być wytwarzane przez zmieszanie lub wspólne zmielenie substancji czynnych ze stałym nośnikiem.

Granulaty, np. granulaty powlekane, granulaty impregnowane i granulaty jednorodne mogą być wytwarzane przez wiązanie substancji czynnej ze stałymi nośnikami. Stałymi nośnikami są minerały, takie jak krzemionki, żele krzemionkowe, krzemiany, talk, kaolin, wapno, kamień wapienny, kreda, bolus (glinka zawierająca Fe2O3), less, glina, dolomit, ziemia okrzemkowa, siarczan wapnia i siarczan magnezu, zmielone tworzywa sztuczne, nawozy, takie jak siarczan amonu, fosforan amonu, azotan amonu, mocznik i produkty pochodzenia roślinnego, takie jak mąka, mączka z kory drzew, mączka drzewna i mączka z łupin orzechów, proszek celulozowy lub inne stałe nośniki.

Stężenie substancji czynnych w preparatach gotowych do użycia może zmieniać się w szerokich granicach. Preparaty zawierają na ogół około 0,001 do 98% wag., korzystnie 0,01 do 95% wag. substancji czynnych.

Stosowane są substancje czynne o czystości 90-100%, korzystnie 95-100% (zgodnie z widmem NMR).

Składniki a) i b) oraz ewentualne składniki c) i d) można stosować razem lub oddzielnie, w tym samym czasie lub kolejno, przed, podczas lub po wzejściu roślin.

Gdy substancje czynne a) do b) oraz ewentualnie c) i d) są przez pewne rośliny uprawne mniej tolerowane, to możliwe jest stosowanie takich metod rozpraszania preparatu, że kompozycja chwastobójcza jest tak rozpryskiwana za pomocą urządzenia do oprysku, że w miarę możliwości liście wrażliwych roślin uprawnych nie są nim pokrywane, podczas gdy substancje czynne docierają do znajdujących się pod nimi liści niepożądanej roślinności lub na odkrytą powierzchnię gleby („postdirected, „lay-by).

Wymagana dawka nanoszenia w przeliczeniu na czystą mieszaninę substancji czynnych, tzn. a) i b) oraz ewentualnie c) i d) bez środków pomocniczych do wytwarzania preparatu, jest zależna od rodzaju roślin, od stadium ich rozwoju, od klimatycznych warunków w miejscu nanoszenia oraz od metody stosowania. Dawka nanoszenia a) + b) na ogół wynosi 0,001-3 kg/ha, korzystnie 0,01-1 kg/ha substancji czynnej (s.c.).

Kompozycje chwastobójcze dostarczane są do roślin przede wszystkim przez opryskiwanie liści. Przy czym rozprowadzanie ich może następować, np. z wodą jako nośnikiem, za pomocą zwykłych technik opryskiwania, w ilości około 100-1000 l/ha cieczy opryskowej. Możliwe jest również stosowanie środków chwastobójczych tak zwaną metodą „małoobjętościową” i „ultra małoobjętościową”, albo w postaci tak zwanych mikrogranulatów.

Ponadto korzystne może być stosowanie kompozycji według wynalazku także z innymi środkami ochrony roślin i stosowanie ich razem, np. z dającymi się zmieszać pestycydami lub fitopatogennymi grzybami lub bakteriami. Ważna jest również mieszalność z roztworami soli mineralnych, stoso10

PL 218 885 B1 wanymi dla usunięcia niedoboru nawozów lub pierwiastków śladowych. Można również dodawać nie wykazujące właściwości toksycznych oleje lub koncentraty olejowe.

Mieszaniny według wynalazku mogą być również stosowane na rośliny użytkowe, uodpornione metodami genetycznymi lub hodowlanymi na działanie herbicydów i/lub szkodników i/lub fitopatogennych grzybów lub bakterii. Pod uwagę brane są w szczególności genetycznie modyfikowane rośliny zbożowe i kukurydza, zwłaszcza kukurydza, odporne na działanie chwastobójczych inhibitorów PPO, takich jak acifluorofen, azafenidyna, benzfendizon, butafenacyl, karfentrazon etylu, cynidon etylu, fluazolat, flufenpyr, flufenpyr etylu, flumichlorak pentylu, flutiacet metylu, oksyfluorofen, profluazol lub piraflufen etylu, albo uprawy kukurydzy uodpornione na plagę pewnych owadów ze względu na genetyczne wprowadzenie toksyn Bt, albo uprawy roślin zbożowych i kukurydzy odporne na działanie chwastobójczych inhibitorów syntazy EPSP, takich np. jak glifosat lub sulfosat, albo przeciw działaniu chwastobójczych inhibitorów ALS, takich np. jak imazapik, imazametabenz metylu, imazamoks, imazapyr, imazachin lub imazetapir.

Przykłady zastosowań

Wpływ chwastobójczych mieszanin składników a) i b) oraz ewentualnie c) i d) na rozwój niepożądanej roślinności, w porównaniu do samych substancji chwastobójczych, można zilustrować następującymi próbami szklarniowymi.

Przy stosowaniu po wzejściu roślin, testowane rośliny najpierw hodowano w zależności od ich rodzaju do wysokości 3-20 cm, a dopiero później traktowano je mieszaniną chwastobójczą. Kompozycje chwastobójcze wytwarzano jako zawiesinę w wodzie lub emulsje w wodzie jako nośniku, po czym opryskiwano rośliny za pomocą dysz umożliwiających dokładne rozpylenie cieczy.

Tritosulfuron formułowano jako koncentrat do emulgowania i stosowano w cieczy opryskowej z dodatkiem pewnej ilości układu rozpuszczalnikowego, z którym nanoszono substancję czynną.

Każdorazowo wymienione składniki b) oraz ewentualnie c) i/lub d) formułowano jako 10% wag. koncentrat do emulgowania i stosowano w cieczy opryskowej z dodatkiem pewnej ilości układu rozpuszczalnikowego, z którym nanoszono substancję czynną.

Okres doświadczeń trwał 20-22 dni. Podczas tego czasu pielęgnowano rośliny i rejestrowano ich reakcje na działanie substancji czynnych.

Oceniono rozmiar uszkodzeń spowodowanych środkami chemicznymi w skali od 0 do 100%, w porównaniu do nietraktowanych roślin kontrolnych. Przy tym 0 oznacza brak uszkodzeń, a 100 całkowite zniszczenie roślin.

Zgodnie z metodą S. R. Colby (1967) „Calculating synergistic and antagonistic responses of herbicide comtdnations, Weeds 15, str. 22 i następne, w poniższych przykładach obliczano wartość E, jakiej oczekuje się przy tylko addytywnym działaniu poszczególnych składników czynnych.

E = X + Y - (XY/100) przy czym

X = działanie (w %) preparatu A w dawce nanoszenia a;

Y = działanie (w %) preparatu B w dawce nanoszenia b;

E = oczekiwane działanie (w %) A+B w dawce nanoszenia a+b

Gdy zmierzona wartość E jest większa od wartości obliczonej według wzoru Colby'ego, to występuje działanie synergiczne.

P r z y k ł a d 1

Synergiczne działanie chwastobójcze mieszaniny tritosulfuronu i sulfosulfuronu na Lolium multiflorum (rajgras włoski)

Dawka nanoszenia	Działanie chwastobójcze
Składnik A tritosulfuron	Składnik B3 sulfosulfuron	Zmierzone	Obliczone wg wzoru Colby'ego	Zmierzone
		Sam składnik A	Sam składnik B3	E	Mieszanina A i B3
62,5 g/ha	15,63 g/ha	48	43	70	80

PL 218 885 B1

Claims

1. Mieszanina chwastobójcza, znamienna tym, że zawiera a) tritosulfuron o wzorze I lub jego użyteczną w rolnictwie sól

b) sulfosulfuron o wzorze V lub jego użyteczną w rolnictwie sól

2. Mieszanina chwastobójcza według zastrz. 1, znamienna tym, że dodatkowo zawiera co najmniej jeden ciekły lub stały nośnik.

3. Mieszanina chwastobójcza według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że dodatkowo zawiera co najmniej jeden środek powierzchniowo czynny.

4. Mieszanina chwastobójcza według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera tritosulfuron lub jego użyteczną w rolnictwie sól oraz sulfosulfuron o wzorze V lub jego użyteczną w rolnictwie sól w stosunku wagowym od 1:0,1 do 1:10.

5. Sposób zwalczania niepożądanej roślinności, znamienny tym, że na rośliny, ich biotop lub nasiona nanosi się chwastobójczo skuteczną ilość mieszaniny zdefiniowanej w zastrz. 1.

6. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że mieszaninę chwastobójczą zdefiniowaną w zastrz. 1-3 nanosi się jednocześnie lub kolejno, przed, podczas lub po wzejściu niepożądanych roślin.

7. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że na liście niepożądanych roślin działa się jednocześnie lub kolejno mieszaniną chwastobójczą zdefiniowaną w zastrz. 1-3.

8. Zastosowanie mieszaniny chwastobójczej zdefiniowanej w zastrz. 1-3 do zwalczania niepożądanej roślinności.

9. Zastosowanie mieszaniny chwastobójczej według zastrz. 8, do zwalczania niepożądanej roślinności w uprawach zbóż.

10. Zastosowanie mieszaniny chwastobójczej według zastrz. 8, do zwalczania niepożądanej roślinności w uprawach kukurydzy.