PL214223B1 - Wodna stezona kompozycja herbicydowa, stala stezona kompozycja herbicydowa oraz sposób ich uzycia - Google Patents

Wodna stezona kompozycja herbicydowa, stala stezona kompozycja herbicydowa oraz sposób ich uzycia

Info

Publication number
PL214223B1
PL214223B1 PL364672A PL36467202A PL214223B1 PL 214223 B1 PL214223 B1 PL 214223B1 PL 364672 A PL364672 A PL 364672A PL 36467202 A PL36467202 A PL 36467202A PL 214223 B1 PL214223 B1 PL 214223B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
carbon atoms
glyphosate
composition
independently
linear
Prior art date
Application number
PL364672A
Other languages
English (en)
Other versions
PL364672A1 (pl
Inventor
Xiaodong C. Xu
Ronald J. Brinker
William Abraham
Tracey L. Reynolds
Jeffrey A. Graham
Original Assignee
Monsanto Technology Llc
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Priority claimed from PCT/US2001/016550 external-priority patent/WO2001089302A2/en
Priority claimed from US09/988,353 external-priority patent/US6992045B2/en
Application filed by Monsanto Technology Llc filed Critical Monsanto Technology Llc
Publication of PL364672A1 publication Critical patent/PL364672A1/pl
Publication of PL214223B1 publication Critical patent/PL214223B1/pl

Links

Classifications

    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A01—AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01N—PRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
    • A01N25/00—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators, characterised by their forms, or by their non-active ingredients or by their methods of application, e.g. seed treatment or sequential application; Substances for reducing the noxious effect of the active ingredients to organisms other than pests
    • A01N25/02—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators, characterised by their forms, or by their non-active ingredients or by their methods of application, e.g. seed treatment or sequential application; Substances for reducing the noxious effect of the active ingredients to organisms other than pests containing liquids as carriers, diluents or solvents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A01—AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01N—PRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
    • A01N25/00—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators, characterised by their forms, or by their non-active ingredients or by their methods of application, e.g. seed treatment or sequential application; Substances for reducing the noxious effect of the active ingredients to organisms other than pests
    • A01N25/02—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators, characterised by their forms, or by their non-active ingredients or by their methods of application, e.g. seed treatment or sequential application; Substances for reducing the noxious effect of the active ingredients to organisms other than pests containing liquids as carriers, diluents or solvents
    • A01N25/04—Dispersions, emulsions, suspoemulsions, suspension concentrates or gels
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A01—AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01N—PRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
    • A01N25/00—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators, characterised by their forms, or by their non-active ingredients or by their methods of application, e.g. seed treatment or sequential application; Substances for reducing the noxious effect of the active ingredients to organisms other than pests
    • A01N25/30—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators, characterised by their forms, or by their non-active ingredients or by their methods of application, e.g. seed treatment or sequential application; Substances for reducing the noxious effect of the active ingredients to organisms other than pests characterised by the surfactants
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A01—AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01N—PRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
    • A01N37/00—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing organic compounds containing a carbon atom having three bonds to hetero atoms with at the most two bonds to halogen, e.g. carboxylic acids
    • A01N37/02—Saturated carboxylic acids or thio analogues thereof; Derivatives thereof
    • A01N37/04—Saturated carboxylic acids or thio analogues thereof; Derivatives thereof polybasic
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A01—AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01N—PRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
    • A01N57/00—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing organic phosphorus compounds
    • A01N57/18—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing organic phosphorus compounds having phosphorus-to-carbon bonds
    • A01N57/20—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing organic phosphorus compounds having phosphorus-to-carbon bonds containing acyclic or cycloaliphatic radicals
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A01—AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01N—PRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
    • A01N61/00—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing substances of unknown or undetermined composition, e.g. substances characterised only by the mode of action
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A01—AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01N—PRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
    • A01N2300/00—Combinations or mixtures of active ingredients covered by classes A01N27/00 - A01N65/48 with other active or formulation relevant ingredients, e.g. specific carrier materials or surfactants, covered by classes A01N25/00 - A01N65/48

Landscapes

  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Dentistry (AREA)
  • Plant Pathology (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Pest Control & Pesticides (AREA)
  • Agronomy & Crop Science (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Environmental Sciences (AREA)
  • Toxicology (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Dispersion Chemistry (AREA)
  • Agricultural Chemicals And Associated Chemicals (AREA)

Description

Rzeczypospolitej Polskiej (21) Numer zgłoszenia: 364672 (22) Data zgłoszenia: 01.03.2002 (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:
01.03.2002, PCT/US02/006709 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:
12.09.2002, WO02/069718 (11) 214223 (13) B1 (51) Int.Cl.
A01N 57/20 (2006.01) A01N 37/04 (2006.01)
Opis patentowy przedrukowano ze względu na zauważone błędy
Wodna stężona kompozycja herbicydowa, stała stężona kompozycja herbicydowa oraz sposób ich użycia
(30) Pierwszeństwo: (73) Uprawniony z patentu:
02.03.2001, US, 60/273,234 08.03.2001, US, 60/274,368 21.05.2001, WO, PCT/US01/16550 MONSANTO TECHNOLOGY LLC, St.Louis, US
14.11.2001, US, 09/926,521 (72) Twórca(y) wynalazku:
19.11.2001, US, 09/988,353 XIAODONG C. XU, Valley Park, US RONALD J. BRINKER, Ellisville, US WILLIAM ABRAHAM, Wildwood, US
(43) Zgłoszenie ogłoszono: TRACEY L. REYNOLDS, Ballwin, US
13.12.2004 BUP 25/04 JEFFREY A. GRAHAM, Wildwood, US
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono: (74) Pełnomocnik:
31.07.2013 WUP 07/13 rzecz. pat. Leokadia Płotczyk
PL 214 223 B1
Opis wynalazku
Dziedzina wynalazku
Obecny wynalazek dotyczy wodnej oraz stałej kompozycji herbicydowej i sposobu ich użycia. Bardziej szczegółowo, obecny wynalazek dotyczy koncentratu glifosatu potasu i preparatów mieszanych w pojemnikach zawierających jeden lub więcej surfaktantów i kwasu szczawiowego lub jego soli.
Glifosat jest dobrze znany jako skuteczny herbicyd powschodowy podawany na liście. W formie kwasowej glifosat ma strukturę reprezentowaną wzorem (1):
i jest stosunkowo nierozpuszczalny w wodzie (1,16% wagowych w temperaturze 25°C). Z tego powodu jest on zwykle formowany jako rozpuszczalna w wodzie sól.
Mogą być wytwarzane jedno-, dwu- i trójzasadowe sole glifosatu. Jednakże generalnie preferuje się przygotowanie glifosatu na rośliny w formie soli jednozasadowej. Najszerzej stosowaną solą glifosatu jest sól mono(izopropyloamoniowa), często nazywana w skrócie IPA. Handlowe herbicydy firmy
Monsanto Company zawierające sól IPA glifosatu jako składnik aktywny obejmują herbicydy Roun(R) (R) (R) (R) (R) dup®, Roundup® Ultra, Roundup® Ultramax, Roundup® Xtra i Rodeo®. Wszystkie one są preparatami stanowiącymi wodne stężone roztwory (SL) i są zwykle rozcieńczone wodą przez użytkownika przed podaniem na liście rośliny. Inną solą glifosatu, która jest handlowo przygotowana jako preparaty SL jest sól mono(trimetylosulfoniowa), często nazywana skrótowo solą TSM użyta przykładowo w herbi® cydzie Touchdown® firmy Syngenta. Różne sole glifosatu, sposoby wytwarzania soli glifosatu, preparatów glifosatu lub jego soli i sposoby stosowania glifosatu lub jego soli do zwalczania i kontrolowania chwastów oraz innych roślin opisano w patentach US 4507250 dla Bakeli US 4481026 dla Prisbylla, US 4405531 dla Franz, US nr 4315765 dla Large, US 4140513 dla Prill, US 3,977,860 dla Franz, US 3853530 dla Franz i USA 3799758 dla Franz. Wyżej wymienione patenty włączono tu jako odniesienie.
Wśród rozpuszczalnych w wodzie soli glifosatu znanych w literaturze, lecz nie znanych do użycia handlowego, jest sól potasowa o strukturze reprezentowanej wzorem (2):
w formie jonowej w większości obecnej w wodnym roztworze przy pH około 4. Ta sól jest opisana przykładowo przez Franz w patencie US 4,405,531 cytowanym wyżej jako jedna z soli metalu alkalicznego i glifosatu, użytecznych jako herbicydy, z potasem szczególnie ujawnionym jako jeden z metali alkalicznych spośród litu, sodu, cezu i rubidu. Przykład C ujawnia wytwarzanie monopotasowej soli w reakcji szczególnych ilości glifosatu kwasowego i węglanu potasu w środowisku wodnym.
Nieliczne herbicydy występują jako sole potasowe. Pesticide Manual, Wyd. 11-te, 1997 wymienia jako potasowe sole herbicydy typu auksyny 2,4-DB (kwas (2,4-dichlorofenoksy)butanowy), dicamba (kwas (3,6-dichloro-2-metoksybenzoesowy), dichloroprop (kwas (2-(2,4-dichlorofenoksy)propanowy), MCPA (kwas (4-chloro-2-metylofenoksy)octowy) i pikloram (kwas (4-amino-3,5,6-trichloro-2-pirydynokarboksylowy), składnik aktywny pewnych produktów herbicydowych sprzedawanych przez DowElanco pod znakiem handlowym Tordon.
Rozpuszczalność potasowej soli glifosatu w wodzie jest opisana w zgłoszeniu Nr 09/444,766, złożonym 2 listopada 1999, którego pełny opis jest tu włączony jako odniesienie. Jak ujawniono, sól potasowa glifosatu ma rozpuszczalność w czystej wodzie w 20°C około 54% wagowych, to jest około 44% równoważnika kwasu glifosatu (a.e.) wagowych. Jest to bardzo podobne do rozpuszczalności soli IPA. Stężenia wyrażono jako procent wagowy w stosunku do części wagowych soli lub równoważnika kwasu na 100 części wagowych roztworu. Tak więc prosty koncentrat wodnego roztworu potasowej soli glifosatu może być łatwo dostarczony w stężeniu przykładowo, 44% wagowych a.e. w porównaniu z handlowo dostępną solą IPA glifosatu, jak w koncentracie wodnego roztworu dostępPL 214 223 B1 nym od Monsanto Company pod nazwą D-pak. Nieco wyższe stężenia można uzyskać przez niewielką neutralizację przykładowo 5 do 10% wodnego roztworu glifosatu potasowego wodorotlenkiem potasu.
Kwas polikarboksylowy stosowano jako chelatory do poprawienia skuteczności glifosatu w kompozycjach mieszanych w pojemnikach. Przykładowo D.J.Turner donosił w Butterworths (1985) na stronach 229-230, że 2% stężenia kwasów polikarboksylowych w mieszaninach glifosatowych (Roundup®) dały podwyższenie skuteczności. Dalej, publikacja Research Disclosure nr RD 15334, Industrial Opportunities Ltd., Homewell-Havant-Hampshire P09 1EF, Wielka Brytania (styczeń 1988) ujawnia, że mieszaniny glifosatowe sporządzone z wodą zawierającą jony wapnia i/lub magezu w stężeniach większych niż 200 ppm (twarda woda) miały zmniejszone działanie herbicydowe. Herbicydowe działanie było przywrócone przez dodanie kwasu szczawiowego do mieszaniny w stosunkach wagowych do glifosatu między około 1:10 do około 10:1.
Patent USA nr 5,863,863 dla Hasabe i in. ujawnia preparaty zawierające około 0.08% wagowych a.e. IPA glifosat (jako Roundup®) i około 0.001 moli/l szczawianu dipotasowego, disodowego, diamonowego, dietanoloaminowego lub dimetyloaminowego i etoksylowaną trzeciorzędową aminę lub czwartorzędową sól amoniową jako surfaktant. Koncentraty zawierające około 41% wagowych a.e. IPA glifosatu, 0.21 moli/kg szczawianu dipotasowy, disodowy, diamoniowy, dietanoloaminy lub dimetyloaminy są także opisane.
Patent USA nr 5,525,576 dla Medina-Vega i in. ujawnia sposób wytwarzania ekstraktu łupin nasion zawierającego mieszaninę kwasów polikarboksylowych do stosowania jako środek przyswajania herbicydu. 0.25% ekstraktu dodano do mieszanin zawierających trimetylosulfoniową sól (IPA) glifosatu (sprzedawany w handlu jako Touchdown®) lub izopropyloaminową sól (IPA) glifosatu (sprzedawną jako Roundup®), U.S. 5,436,20 dla Hickley ujawnia preparat i podwyższający skuteczność zawierający ® ekstrakt łupin nasion zawierający kwasy trikarboksylowe i Roundup®, herbicyd, z wielkościami podawania 64 do 191 g/ha w połączeniu z 82 g/ha ekstraktu łupin nasion zawierającego około 5% wagowych kwasu trikarboksylowego.
Patent USA nr 5,849,663 i 6,008,158 dla Hasabe i in. ujawnia preparaty zawierające herbicyd ®
Roundup® w 0.08% wagowych a.e. lub Glifosat TMS, środki chelatujące sól kwasu polikarboksylowego obejmujące sole szczawianowe w 0.02% wagowych i etoksylowaną trzeciorzędową aminę i czwartorzędowe amoniowe surfaktanty. Hasabe przedstawia stosunki kwasu polikarboksylowego do surfaktanta między około 1:2 i około 1:9 z poprawą skuteczności wynikającą z kompleksowania jonów metali.
Patent USA nr 6,093,679 dla Azuma i in. ujawnia mieszaniny zawierające 0.38% TMS glifosatu (Touchdown®), 0.53% środków chelatujących kwasy hydroksykarboksylowe, włączając szczawian potasu i czwartorzędowy amoniowy surfaktant mający alkoksylowany karboksyalkiloanion.
Patent USA nr 6,218,336 dla Coleman ujawnia mieszaniny zawierające do 1,25% wagowych ®
Roundup® Ultra IPA glifosatu i 2.5% wagowych kwasu bursztynowego, winowego lub jabłkowego lub ich soli amoniowych. Sylgard 309® (etoksylowany organosilikon) i Emsorb 6900® (polioksyetylenowany ester sorbitolu) jako surfaktanty mogą być dodane do mieszanin.
Patent USA nr 5,948,421 dla Okano i in. ujawnia wodne stężone preparaty zawierające 42 i 51% wagowych odpowiednio diamoniowej lub izopropyloaminowej soli glifosatu, środki chelatujące kwas karboksylowy, włączając szczawian potasu, w ilości 8% wagowych i etoksylowany czwartorzędowy amoniowy surfaktant. Kwasy polikarboksylowe nie były notowane jako skuteczne w preparatach glifosatu potasowego. Być może jest to z powodu ograniczenia handlowego podawania preparatów herbicydu potasowego i działanie kwasów polikarboksylowych w wielu surfaktantach stosowanych w przemyśle preparatów herbicydowych jest zmienne i nieprzewidywalne.
Wybór surfaktanta ma poważny związek z działaniem herbicydów. Przykładowo w obszernym badaniu notowanym w Weed Science 1977, vol. 25, str. 275-287, Wyrill i Burnside odkryli wiele rodzajów surfaktantów z uwagi na ich zdolności podwyższania skuteczności herbicydowej glifosatu, podawanego jako sól IPA.
Odpowiednie surfaktanty dla preparatów glifosatu potasu opisano w bieżącym zgłoszeniu nr 09/926,521 złożonym 14 listopada 2001 r. (narodowa faza zgłoszenia międzynarodowego nr PCT/US01/16550, złożonego 21 maja 2001), którego pełne ujawnienie jest włączone jako odniesienie. Surfaktanty przyczyniające się do uzyskania najbardziej użytecznego podwyższenia skuteczności herbicydowej glifosatu są generalnie, lecz nie wyłącznie, kationowymi surfaktantami włączając surfaktanty, które tworzą kationy w wodnym roztworze lub dyspersji przy pH około 4-5 charakterystycznych preparatów SL soli monozasadowych glifosatu.
PL 214 223 B1
Poza pewnymi szerokimi uogólnieniami, stosunkowa zdolność różnych surfaktantów do podwyższenia herbicydowej skuteczności glifosatu jest wysoce nieprzewidywalna.
Surfaktanty przyczyniające się do uzyskania najbardziej użytecznej poprawy skuteczności herbicydowej glifosatu są generalnie, lecz nie wyłącznie, kationowymi surfaktantami, włączając surfaktanty w formie kationowej w wodnym roztworze lub dyspersji przy pH około 4-5 charakterystycznych preparatów SL soli zasadowych glifosatu. Przykładami są długołańcuchowe (zwykle C12 do C18) trzeciorzędowe alkiloaminowe surfaktanty i czwartorzędowe alkiloamoniowe surfaktanty. Szczególnie powszechnym surfaktantem trzeciorzędowej alkiloaminy stosowanym w wodnych stężonych roztworach preparatu soli glifosatu IPA jest bardzo hydrofilowy surfaktant stanowiący polioksyetyleno(15)aminę tłuszczową tj. aminę tłuszczową mającą w sumie około 15 moli tlenku etylenu w dwóch łańcuchach spolimeryzowanego tlenku etylenu przyłączonych do grupy aminowej jak pokazano we wzorze (3):
(CH2CH2O)mH /
R-N \
(CH2CH2O)„H gdzie R oznacza mieszaninę głównie C16 i C18 alkilowych i alkenylowych łańcuchów pochodzących z łoju a suma m+n jest liczbą około 15.
Dla pewnych zastosowań opracowano pożądany do użycia nieco mniej hydrofilowy alkiloaminowy surfaktant, taki jak mający mniej niż około 10 moli tlenku etylenu jak sugerowano w patencie USA nr 5,668,085 dla Forbes i in. przykładowo polioksyetyleno(2)kokoamina. Patent ten ujawnia przykładowe wodne kompozycje zawierające taki surfaktant wraz z solami IPA, amoniowymi lub potasowymi glifosatu. Najwyższe stężenie glifosatu w preparatach soli potasowej pokazano w tabeli 3 patentu '085 wynosi 300 g glifosatu a.e./litr, przy stosunku wagowym glifosatu a.e. do surfaktanta 2:1.
Grupę alkoksylowanych alkiloamin ujawniono w publikacji WO 00/59302 do stosowania w kompozycjach herbicydowych do rozpylania. Roztwory glifosatu potasu obejmujące różne Jeffamine® EO/PO propyloaminy lub propylodiaminy Jeffamine® są opisane w tej publikacji.
Wiele różnorodnych czwartorzędowych amoniowych surfaktantów przedstawiono jako składniki preparatów koncentratowych wodnego roztworu soli glifosatu IPA. Ilustratywnymi przykładami są chlorek N-metylopolioksyetyleno(2)kokoamoniowy ujawniony w publikacji EP nr 0174369, chlorek N-metylopolioksyetyleno(15)kokoamoniowy ujawniony w patencie USA nr 5317003 i różne czwartorzędowe związki amoniowe o wzorze (4):
(R1) (R2) (R3)N+-CH2CHO-(CH2CH(CH3)O)nH Cl-
2 3 gdzie R1, R2 i R3 oznaczają C1-3 grupy alkilowe i n oznacza średnią liczbę od 2 do 20, ujawniono w patencie USA nr 5464807.
Publikacja PCT nr WO 97/16969 ujawnia wodne stężone kompozycje roztworu glifosatu w postaci soli IPA, metyloamoniowej i diamoniowej, zawierające czwartorzędowy amoniowy surfaktant i kwasową sól pierwszo-, drugo- lub trzeciorzędowej alkiloaminy.
Inne kationowe surfaktanty, które są wskazane jako użyteczne w wodnych stężonych kompozycjach roztworów soli glifosatu obejmują te ujawnione w publikacji PCT nr WO 95/33379. Dalej ujawniono w publikacji PCT nr WO 97/32476, że wysoce stężone wodne kompozycje soli glifosatu można otrzymać z niektórych z tych samych kationowych surfaktantów, z następnym dodaniem określonego składnika, który podwyższa trwałość kompozycji. Wymienione tu sole glifosatu stanowią sól IPA i sole mono- oraz diamoniowe.
Grupę alkiloeteroaminowej, alkiloeteroamoniowej soli i tlenku alkiloeteroaminy jako surfaktantów ujawniono w patencie USA nr 5,750,468 jako odpowiednią do wytwarzania wodnych preparatów stężonego roztworu różnych soli glifosatu, ze wskazaniem soli potasowej wśród wymienionych soli. Ujawniono w nim, że zaletą przedmiotowych surfaktantów, gdy są stosowane w wodnej kompozycji z solami glifosatu, jest to, że te surfaktanty pozwalają na podwyższenie stężenia glifosatu w kompozycji do bardzo wysokich poziomów.
Anionowe surfaktanty, z wyjątkiem połączenia z kationowymi surfaktantami jak ujawniono w patentach USA nr 5389598 i 5703015, są generalnie mało interesujące w preparatach SL soli glifosatu
IPA. Patent '015 ujawnia mieszankę surfaktantową dialkoksylowanej alkiloaminy i anionowego związku obniżającego podrażnienie oczu. Mieszanka surfaktanta jest ujawniona jako odpowiednia do wytwarzania wodnych stężonych preparatów roztworu różnych soli glifosatu, z uwzględnieniem soli potaPL 214 223 B1 sowej wśród wskazanych soli. Koncentraty według patentu '015 zawierają od około 5 do około 50%, korzystnie około 35% do około 45% glifosatu a.i. i od około 5 do około 25% surfaktanta. dalej, PCT publikacja nr WO 00/08927 ujawnia użycie pewnych polialkoksylowanych estrów fosforanowych w połączeniu z pewnymi polialkoksylowanymi amidoaminami w preparatach zawierającymi glifosat. Potas jest rozpoznany jako jedna z kilku soli glifosatu uznana za „odpowiednią.
Niejonowe surfaktanty są generalnie znane jako mniej skuteczne w podwyższaniu herbicydowej aktywności niż kationowe lub amfoteryczne surfaktanty, gdy stosowane są jako jeden składnik surfaktanta SL preparatów soli IPA glifosatu; wyjątki mogą obejmować pewne alkilopoliglukozydy, jak ujawniono przykładowo w patencie Australii Nr 627503 i polioksyetyleno(10-100) C16-22-alkiloetery, jak ujawniono w publikacji PCT nr WO 98/17109. Inne niejonowe surfaktanty są generalnie mieszane z kationwymi surfaktantami tworząc zgodny układ surfaktantowy do stosowania w ciekłych koncentratach herbicydowych. Jednakże układy kationowe/niejonowe surfaktantów generalnie nie zapewniają dopuszczalnej trwałości podczas przechowywania w niskiej temperaturze. Koncentraty zawierające te układy surfaktanta mogą krystalizować w temperaturach równych lub poniżej 0°C, ograniczając stosowanie takich koncentratów w zimnych klimatach.
Koncentraty glifosatu zawierające niejonowy alkiloeter i kationową aminę jako surfaktanty opisano w patencie USA nr 6,245,713, Mieszanina surfaktanta jest wspomniana jako podwyższająca biologiczną skuteczność glifosatu i zapewniająca lepszą odporność na deszcz. Odpowiednie glifosaty do użycia w koncentratach obejmują sole sodową, potasową, amoniową, dimetylamoniową, IPA, monoetanoloamonową i TMS glifosatu. Ten patent jest włączony tu jako odniesienie.
Przypuszcza się, że rozważanie soli potasowej glifosatu jako aktywnego składnika herbicydowego, jest obniżone z uwagi na stosunkową trudność w formowaniu tej soli jako wysoce stężonego produktu SL, wraz z korzystnymi typami surfaktanta. Przykładowo, szeroko stosowany surfaktant w kompozycjach soli glifosatu IPA, mianowicie polioksyetyleno(15)amina tłuszczowa o wzorze (3) jak wyżej, jest wysoce niezgodny w wodnym roztworze z solą potasową glifosatu. Dalej, publikacja PCT nr WO 00/15037 podaje niską kompatybilność alkoksylowanej alkiloaminy jako surfaktantów ogólnie, z wysoce wytrzymałymi koncentratami glifosatu. Jak ujawniono tutaj, w celu „budowania skutecznego poziomu surfaktanta, alkiloglikozydowy surfaktant stosowano w połączeniu z alkoksylowanym alkiloaminowym surfaktantem dla otrzymania koncentratów o wysokiej wytrzymałości zawierające potasową sól glifosatu.
Dodanie takich alkiloglukozydów dało preparaty o wyższej lepkości (w porównaniu z preparatami bez alkiloglikozydów). Takie podwyższenie lepkości tych preparatów o wysokiej wytrzymałości jest niepożądane z różnych powodów. Oprócz trudniejszego dogodnego wylewania ze zbiornika lub wymycia pozostałości, niekorzystne skutki wynikające z wyższej lepkości preparatów są drastycznie obserwowane w odniesieniu do wymogów pompowania. Zwiększone objętości ciekłych wodnych produktów glifosatowych są nabywane przez użytkowników końcowych w zwrotnych pojemnikach znanych czasem jako wahadłowe, które zwykle mają integralny dystrybutor lub konektor do zewnętrznego dystrybutora dla transferu cieczy. Ciekłe wodne produkty glifosatowe są także transportowane w masie, w wielkich zbiornikach o pojemności do około 100,00 litrów. Ciecz jest zwykle przenoszona za pomocą pompy do zbiorników magazynowanych z możliwością obsługiwania przez hurtownika, detalistę lub spółdzielnię, od których może być dalej przenoszona do pojemników zwrotnych lub mniejszych pojemników do dalszej dystrybucji. Ponieważ wielkie ilości preparatów glifosatu są kupowane i transportowane wczesną wiosną, charakterystyki pompowania w niskiej temperaturze takich preparatów są bardzo ważne.
Gdy takie alkiloglikozydy (np. Agrimul APG-2067 i 2-etyloheksyloglukozyd) są dodawane do koncentratu glifosatu, koncentrat jest ciemnobrązowy. Pożądane jest, aby koncentrat glifosatu był jaśniejszy niż koncentraty zawierający alkiloglikozydy jak opisano w WO 00/15037, który ma wartość barwy około 10 do 18, mierzoną za pomocą kolorometru Gardnera. Gdy barwnik dodaje się do koncentratu glifosatu mającego kolor Gardner 18, koncentrat pozostaje ciemnobrązowy. Koncentraty mające barwę gardner 10 są trudne do barwienia szeroką gamą kolorów przykładowo niebieski, zielony, czerwony lub żółty, jak jest często pożądane do odróżnienia produktu glifosatu od innych herbicydowych produktów. Pożądane jest dostarczenie trwałej w przechowywaniu, wodnej stężonej kompozycji potasowej soli glifosatu mającej agronomicznie użyteczną zawartość surfaktanta lub, który jest „całkowicie obciążony surfaktantem. Te preparaty wykazują obniżoną lepkość, tak, że mogą być pompowane za pomocą standardowego sprzętu do pompowania w 0°C z szybkością co najmniej 7.5 galonów na minutę, zwykle więcej niż 10 galonów na minutę a korzystnie więcej niż 12.5 galonów na mi6
PL 214 223 B1 nutę. „Agronomicznie użyteczna zawartość surfaktanta oznacza zawieranie jednego lub więcej surfaktantów takiego typu lub typów i w takiej ilości, że użytkownik uzyskuje korzyści z zastosowania kompozycji pod względem herbicydowej skuteczności w porównaniu z inną podobną kompozycją nie zawierającą surfaktanta. Przez „całkowicie obciążony rozumie się posiadanie wystarczającego stężenia odpowiedniego surfaktanta dla zapewnienia po konwencjonalnym rozcieńczeniu wodą i podaniu na liście ńerbicydowej skuteczności na jeden lub więcej istotnych gatunków chwastów bez potrzeby dodawania dalszego surfaktanta do rozcieńczonej kompozycji.
„Trwała w przechowywaniu w kontekście wodnej stężonej kompozycji soli glifosatu zawierającej surfaktant, oznacza brak wykazywania rozdzielania faz po działaniu temperatur do około 50°C, a korzystnie brak tworzenia kryształów glifosatu lub jego soli po wystawieniu na działanie temperatury około 0°C przez okres od około 7 dni (tj. kompozycja musi mieć temperaturę krystalizacji 0°C lub niższą). Dla koncentratów rozworu wodnego, trwałość przy przechowywaniu w wysokiej temperaturze wskazywana przez temperaturę mętnienia około 50°C lub więcej. Temperatura mętnienia kompozycji jest zwykle określana przez ogrzewanie kompozycji dotąd, aż roztwór stanie się mętny, następnie dopuszczenie do ochłodzenia kompozycji podczas mieszania, przy czym jej temperatura jest monitorowana w sposób ciągły. Odczyt temperatury dokonywany gdy roztwór jest klarowny, jest pomiarem temperatury mętnienia. Temperatura mętnienia 50°C lub więcej jest zwykle uważana za dopuszczalną do wielu celów handlowych, dla preparatu glifosatu SL. Najlepiej temperatura mętnienia powinna wynosić 60°C lub więcej, i kompozycja powinna wytrzymywać temperatury tak niskie jak około -10°C, korzystnie około -20°C, przez okres od około 7 dni bez krystalizowania, nawet w obecności kryształów zaszczepiających soli glifosatowej.
Surfaktant, który jest opisany jako „zgodny z solą glifosatu przy określonym stężeniu surfaktanta i glifosatu a.e. jest tym, który dostarcza koncentratu wodnego, trwałego w przechowywaniu jak określono wyżej, zawierającego ten surfaktant i sól w określonych stężeniach. Użytkownicy ciekłych produktów herbicydowych zwykle mierzą dawki raczej objętościowo niż wagowo i takie produkty są zwykle oznakowane ze wskazówkami co do odpowiednich ilości użytkowych wyrażonych w objętości na jednostkę powierzchni np. litry na hektar (l/ha) lub uncje cieczy na akr (oz/akr). Tak więc stężeniem składnika aktywnego herbicydowo, które ma znaczenie dla użytkownika nie jest procent wagowy lecz masa na jednostkę objętości, np. gramy na litr (g/l) lub funty na galon (lg/gal). W przypadku soli glifosatu, stężenie jest często wyrażone jako gramy równoważnika kwasu na litr (g a. e./l).
®
Historycznie, produkty stanowiące sole glifosatu IPA zawierające surfaktant, takie jak Roundup® ® i Roundup® Ultra herbicydy firmy Monsanto Company są najpowszechniej sporządzone przy stężeniu ® glifosatu około 360 g a.e./I. Produkty soli TMS glifosatu zawierające surfaktant o nazwie Touchdown® firmy Syngenta są sporządzane przy stężeniu glifosatu około 330 g a.e./l. Produkty o niższym stężeniu a.e. tj. bardziej rozcieńczone są także sprzedawane w niektórych sklepach, lecz mają wysokie koszty na jednostkę glifosatu, który zawierają, głównie odzwierciedlając koszty opakowania, wysyłki i magazynowania.
Dalsze korzyści w oszczędności kosztu i wygodzie dla użytkownika są możliwe, jeśli całkowicie obciążona wodna stężona kompozycja, lub co najmniej posiadająca agronomicznie skuteczną ilość surfaktanta, może być zapewniona przy stężeniu glifosatu co najmniej 320 g a.e./l, 340 g a.e./l lub znacznie więcej niż 360 g a.e./l przykładowo co najmniej około 420 g a.e./l lub więcej albo co najmniej 440, 450, 460, 470, 480, 490, 500, 510, 520, 530, 540, 550, 560, 570, 580, 590, 660 h a.e./l lub więcej.
Przy bardzo wysokich stężeniach glifosatu a.e., takich jak te, normalnie występuje znaczący problem. Jest to trudność w laniu i/lub pompowaniu wodnego koncentratu w wyniku wysokiej lepkości koncentratu, szczególnie jak występowała w niskich temperaturach. Dlatego byłoby bardzo pożądane uzyskać wysoko stężony wodny roztwór potasowej soli glifosatu całkowicie obciążony agronomicznie użytecznym surfaktantem, taki preparat jest mniej lepki niż preparaty potasowej soli glifosatu zawierające alkiloglikozydowe surfaktanty takie jak ujawnione w PCT nr WO 00/15037.
Byłoby znaczącą handlowo korzyścią, gdyby skuteczność preparatów glifosatu potasowego była zwiększona. Wyższa skuteczność pozwala na niższe podawane dawki herbicydu dla osiągnięcia tego samego stopnia zwalczenia chwastów. Podawanie mniejszej ilości herbicydu jest opłacalne dla odbiorcy, gdyż mniejsza ilość produktu zapewnia równoważne zwalczenie chwastów. Ponadto taki preparat o podwyższonej skuteczności jest środowiskowo odpowiedni, ponieważ objętość opakowania jest zmniejszona, mniej powierzchni potrzeba do przechowywania, można uzyskać oszczędności transportowe i najważniejsze, obciążenie środowiska jest zminimalizowane. Jak będzie widoczne z ujawnienia, te i inne korzyści są zapewnione dzięki obecnemu wynalazkowi.
PL 214 223 B1
Streszczenie wynalazku
Przedmiotem niniejszego wynalazku jest wodna stężona kompozycja herbicydowa, która obejmuje:
- glifosat lub jego sól albo ester rozpuszczone w ośrodku wodnym;
- składnik surfaktantowy w roztworze lub trwałej zawiesinie, emulsji lub dyspersji w w/w ośrodku zawierającym jeden lub więcej surfaktantów; i
- kwas szczawiowy lub jego sól, w której składnik surfaktantowy i kwas szczawiowy lub jego sól są obecne w stosunku wagowym mieszczącym się w zakresie między 5:1 i 40:1, w której stężenie glifosatu przekracza 400 g glifosatu a.e na litr i w której stosunek wagowy glifosatu a.e. do surfaktanta mieści sie w przedziale od 6:1 do 1:1.
Korzystnie sól kwasu szczawiowego obejmuje sól metalu alkalicznego, sól alkanoloaminową, alkiloaminową, tetraalkiloamoniową lub arylotrialkiloamoniową.
Korzystnie glifosat jest głównie w postaci soli potasowej, monoamoniowej, diamoniowej lub monoetanoloaminowej.
Korzystnie składnik surfaktantowy i kwas szczawiowy są obecne w stosunku wagowym między 5:1 i 20:1.
Korzystnie kompozycja ma temperaturę mętnienia co najmniej 50°C i temperaturę krystalizacji nie wyższą niż 0°C.
Korzystnie stężenie glifosatu przekracza 500 g glifosatu a.e. na litr, a korzystnie przekracza 540 g glifosatu a.e. na litr.
Przedmiotem wynalazku jest także sposób użycia wodnej stężonej kompozycji herbicydowej jak określona wyżej, do zwalczania znacznego szeregu roślin, charakteryzujący się tym, że obejmuje rozcieńczenie kompozycji jak określona wyżej i podanie herbicydowo skutecznej ilości rozcieńczonej kompozycji na listowie roślin.
Korzystnie stosunek wagowy glifosatu a.e. do kwasu szczawiowego lub jego soli mieści się między 1:30 i 100:1.
Korzystnie sposób użycia według wynalazku jest przeznaczony do zwalczania wzrostu powoju ogrodowego.
Przedmiotem wynalazku jest również stała stężona kompozycja herbicydowa, która zawiera sól lub ester glifosatu i kwas szczawiowy lub jego sól, w której stosunek wagowy glifosatu a.e. do kwasu szczawiowego lub jego soli wynosi co najmniej 2,5:1.
Korzystnie składnik surfaktantowy zawiera jeden lub więcej surfaktantów kationowych lub niejonowych.
Wynalazek obejmuje także sposób użycia kompozycji jak określona wyżej, do zniszczenia lub zwalczania niepożądanej roślinności, charakteryzujący się tym, że obejmuje etap rozcieńczania stałej kompozycji jak określona wyżej w odpowiedniej ilości wody do utworzenia mieszaniny użytkowej i podawanie herbicydowo skutecznej ilości mieszaniny użytkowej na listowie niepożądanej roślinności.
SZCZEGÓŁOWY OPIS KORZYSTNYCH WYKONAŃ WYNALAZKU
Pewne wodne koncentraty pestycydowe zwłaszcza te zawierające glifosat potasowy są trudne do kompatybilizacji z surfaktantami. Jest pożądana minimalizacja lub czasem eliminacja surfaktantów z takiej kompozycji, ponieważ surfaktanty są dość kosztowne i czasem powodują toksyczność dla wody. Odkryto, że dodanie kwasu szczawiowego lub jego soli lub estrów do kompozycji glifosatu podwyższających przepuszczalność błony komórkowej komórek rośliny lub tłumi rozerwanie tlenowe podwyższając wychwyt glifosatu przez komórki. Wzrost ten nie jest spowodowany przez zdolność kwasu szczawiowego do chelatowania wapnia i innych jonów metali w twardej wodzie. Faktycznie, kwas szczawiowy podwyższa skuteczność znacznie bardziej niż konwencjonalne chelatory takie jak EDTA lub cytrynian sodu. Przewaga skuteczności kwasu szczawiowego nad EDTA jest obecna nawet gdyby EDTA miała zdolność chelatowania około 5 rzędów wielkości większą niż kwas szczawiowy. Dodanie odpowiednio małej ilości kwasu szczawiowego znacznie obniża ilość surfaktanta potrzebnego dla zapewnienia trwałej kompozycji, która po rozcieńczeniu i podaniu na liście rośliny zapewnia pożądane zwalczenie wzrostu rośliny, również znacznie poprawia działanie wielu surfaktantów, które poza tym powodują słabe zwalczenie wzrostu, umożliwiając zastosowanie szerszego zakresu surfaktantów w preparatach herbicydowych. Kompozycje są skuteczne w zwalczaniu szerokiego spektrum roślin szerokolistnych włączając zaślaz, kasję i powój ogrodowy.
Nie ograniczając się żadną szczególną teorią, istnieje kilka mechanizmów, którymi kwas szczawiowy, jego sole lub estry oraz inne związki mogą wpływać na poprawę skuteczności biologicznej
PL 214 223 B1 glifosatu. Po pierwsze, kwas szczawiowy poprawia przepuszczalność błony komórkowej w roślinie chelatując wapń w ściankach komórki i/lub apoplaście, co upośledza reakcje obronne zależne od wapnia. Po drugie, podwyższona ekspresja glikoprotein bogatych w hydroksyprolinę (HRGPs) poprawia ruch glifosatu do floemu. Po trzecie, kwas szczawiowy tłumi rozerwanie tlenowe w komórkach rośliny. Rozerwanie tlenowe jest wczesną reakcją oporu podjętą przez tkankę rośliny powodując kontrolowane uwalnianie O2 i nadtlenku wodoru. Innymi słowy, kwas szczawiowy hamuje bezpośrednio generowanie oksydazy bezrodnikowej lub przez blokowanie etapu sygnalnego prowadzące do aktywacji oksydazy. Tłumienie rozerwania tlenowego przeszkadza reakcji obronnej rośliny, która ograniczałaby skuteczność biologiczną glifosatu.
Chociaż udowodniono, że kwas szczawiowy jest najskuteczniejszy w poprawie wydajności kompozycji według wynalazku, inne składniki są także skuteczne w przygotowaniu kompozycji pestycydowych. Kwasy organiczne, zwłaszcza kwasy polikarboksylowe mogą być dodane do kompozycji dla podwyższania skuteczności herbicydowej. Preferowane kwasy polikarboksylowe obejmują kwasy dikarboksylowe. Odpowiednie kwasy dikarboksylowe, które mogą być dodane do preparatów, obejmują kwasy szczawiowy, malonowy, bursztynowy, glutarowy, maleinowy, adypinowy i fumarowy, ich sole i ich mieszaniny, przy czym preferuje się kwas szczawiowy. Odpowiednie sole obejmują przykładowo sole metali alkalicznych takie jak sole sodowa i potasowa, sole alkanoloaminowe, alkiloaminowe takie jak IPA. Preferowane sole obejmują szczawian potasowy, szczawian dipotasowy, szczawian sodowy, szczawian disodowy, szczawian diamoniowy, dietanolaminowy, dimetyloaminowy, sole alkanoloaminowe kwasu szczawiowego i sole niższej alkilaminy z kwasem szczawiowym. Preparaty zawierające takie związki w ilości odpowiedniej do podwyższenia uzyskanej skuteczności preparatu. Zwykle w ciekłych układach stosunek wagowy sumarycznego surfaktanta do kwasu dikarboksylowego może wynosić 5:1 do 40:1, a zwłaszcza od 5:1 do 20:1. Ten stosunek sumarycznego surfaktanta do kwasu dikarboksylowego znacząco podwyższa herbicydową wydajność uzyskanego preparatu. Korzystnie stosunek wagowy glifosatu w postaci wolnego kwasu lub a.e. do kwasu dikarboksylowego mieści się między 1:1 i 500:1, korzystnie 2:1 do 100:1, zwłaszcza między 2:1 do 50:1. W suchych preparatach stosunek wagowy sumarycznego surfaktanta do kwasu dikarboksylowego wynosi między 50:1 i 1:30, korzystnie między 1:1 i 5;1, a zwłaszcza między 1:1 i 3:1.
Ciekłe stężone kompozycje według wynalazku korzystnie obejmują rozpuszczalny w wodzie herbicyd w stężeniu między 20 i około 45% na wagę kompozycji, składnik surfaktantowy w stężeniu między 0.1 i 25% wagowych kompozycji, a kwas karboksylowy w stężeniu między 0.01 i 20% wagowych kompozycji. Korzystnie, kompozycje zawierają glifosat lub jego sól lub ester w stężeniu między 25 i 40% wagowych kompozycji, a składnik surfaktantowy w stężeniu między 0.1 i 20% wagowych kompozycji i kwas dikarboksylowy w sężeniu między 0.01 i 15% wagowych kompozycji. Jeszcze korzystniej kompozycje zawierają glifosat lub jego sól lub ester w stężeniu między 30 i 40% wagowych kompozycji, składnik surfaktantowy w stężeniu między 0.1 i 10% wagowych kompozycji oraz kwas dikarboksylowy w stężeniu między 0.01 i 10% wagowych kompozycji. Najkorzystniej kompozycje obejmują glifosat lub jego sól lub ester w stężeniu między 31 i 40% wagowych kompozycji, składnik surfaktantowy w stężeniu między 0.1 i 7% wagowych kompozycji oraz kwas szczawiowy lub jego sól lub ester w stężeniu między 0.01 i 5% wagowych kompozycji.
Stałe stężone kompozycje według wynalazku korzystnie zawierają glifosat lub jego sól lub ester w stężeniu między 50 i 80% wagowych kompozycji, a składnik surfaktantowy w stężeniu między 5 i 25% wagowych kompozycji i kwas dikarboksyIowy w stężeniu między 1 i 25% wagowych kompozycji. Jeszcze korzystniej kompozycje zawierają glifosat lub jego sól lub ester w stężeniu między 60 i 80% wagowych kompozycji, składnik surfaktantowy w stężeniu między 7.5 i 20% wagowych kompozycji oraz kwas dikarboksylowy w stężeniu między 1 i 20% wagowych kompozycji. Najkorzystniej kompozycje obejmują glifosat lub jego sól lub ester w stężeniu między około 60 i około 80% wagowych kompozycji, składnik surfaktantowy w stężeniu między 7.5 i 25% wagowych kompozycji oraz kwas szczawiowy lub jego sól lub ester w stężeniu między 5 i 20% wagowych kompozycji.
Kompozycje według wynalazku mają lepkość nie większą niż około 1000 cPs w 10°C, korzystnie nie większą niż około 900 cPs w 10°C, korzystnie nie większą niż około 800, 700, 600, 500, 400 i 300 cPs w 100C, a zwłaszcza nie większą niż około 200 cPs w 10°C, przy szybkości ścinania 45/s.
Kompozycje według wynalazku mogą ewentualnie zawierać więcej niż jeden rozpuszczalny w wodzie herbicyd w roztworze w fazie wodnej.
Termin „rozpuszczalny w wodzie stosowany tu w odniesieniu do herbicydu lub jego soli lub estru oznacza rozpuszczalność w dejonizowanej wodzie w 20°C nie mniejszą niż około 50 g/l. Korzystne
PL 214 223 B1 rozpuszczalne w wodzie herbicydy mają rozpuszczalność w dejonizowanej wodzie w 20°C nie mniejszą niż około 200 g/l. Szczególnie korzystne rozpuszczalne w wodzie herbicydy mają herbicydowo aktywne ugrupowanie kwasowe lub niejonowe i są najbardziej użytecznie obecne w kompozycji według wynalazku w postaci jednej lub więcej rozpuszczalnych w wodzie soli. Faza wodna kompozycji może ewentualnie zawierać poza rozpuszczalnym w wodzie herbicydem inne sole przyczyniające się do siły jonowej fazy wodnej.
Szczególnie korzystną grupą rozpuszczalnych w wodzie herbicydów jest grupa, która jest zwykle stosowana powschodowo na liście roślin. Chociaż wynalazek nie jest ograniczony do szczególnej klasy herbicydów podawanych na liście i rozpuszczalych w wodzie, stwierdzono uzyskanie użytecznych zalet związków, które wpływają przynajmniej w części, dzięki ich herbicydowej skuteczności na układowy ruch w roślinach. Ruch układowy w roślinach może mieć miejsce poprzez ścieżki apoplastyczne (non-living), włączając naczynia ksylemu i w przestrzeniach międzykomórkowych i ściankach komórek, poprzez symplastyczne ścieżki (living) włączając elementy floemu i inne tkanki złożone z komórek połączonych symplastycznie przez plazmodesmy lub przez obie wymienione ścieżki. Dla podawanych dolistnie układowych herbicydów najważniejszą ścieżką jest floem i uważa się, że obecny wynalazek dostarcza największych korzyści gdy rozpuszczalny w wodzie herbicyd jest ruchomy w floemie. Jednakże kompozycje według wynalazku mogą być użyteczne, gdy rozpuszczalny w wodzie herbicyd jest nie systemowy, jak w przypadku parakwat.
Rozpuszczalne w wodzie herbicydy odpowiednie do stosowania w kompozycjach według wynalazku obejmują acifluorfen, akrolein, amitrol, asulam, benazolin, bentazon, bialafos, bromacyl, bromoksynil, chloramben, kwas chlorooctowy, klopyralid, 2,4-D, 2,4-DB, dalapon, dikamba, dichloroprop, difenzokwat, dikwat, endotall, fenak, fenoksaprop, flamprop, flumiklorak, fluoroglikofen, flupropanat, fomesafen, fosamina, glufozynat, imazameth, imazametabenz, imazamoks, imazapik, imazapyr, imazachin, imazetapyr, ioksynil, MCPA, MCPB, mekoprop, kwas metyloarsonowy, naptalam, kwas nonanowy, parakwat, pikloram, chinclorac, kwas sulfamowy, 2,3,6-TBA, TCA, triklopyr i ich rozpuszczalne w wodzie sole.
Ruchome we floemie herbicydy, które są preferowane do stosowania w kompozycjach według wynalazku, obejmują lecz nieograniczająco, aminotriazol, asulam, bialafos, klopyralid, dikamba, glufozynat, imidazolinony takie jak imazameth, imazametabenz, imazamoks, imazapik, imazapyr, imazachin i imazetapyr, fenoksy takie jak 2,4-D, 2,4-DB, dichlorprop, MCPA, MCPB, i mekoprop, pikloram i triklopyr. Szczególnie preferowaną grupą rozpuszczalnych w wodzie herbicydów są sole bialafosu i flufozynatu. Inną szczególnie preferowaną grupą rozpuszczalnych w wodzie herbicydów są sole imidazolinonowych herbicydów.
Sole glifosatu są użyteczne w kompozycjach według wynalazku, jak opisano w patencie USA nr 3,799,758 i nr 4,405,531. Sole glifosatu, które mogą być stosowane według wynalazku, obejmują ale nieograniczająco sole metali alkalicznych np. sodowa i potasowa; sól amoniowa; sól C1-6 alkiloamoniowa, przykładowo dimetyloamoniowa i izopropylo-amoniowa; sól C1-6 alkanoloamoniowa, przykładowo monoetanoloamoniowa; sól C1-6 alkilosulfonowa, przykładowo trimetylosulfonowa, i ich mieszaniny. Cząsteczka N-fosfonometyloglicyny ma trzy miejsca kwasowe o różnych wartościach pKa; odpowiednio mogą być stosowane mono-, di- i tri-zasadowe sole lub ich mieszaniny, lub sole na każdym pośrednim poziomie neutralizacji. Szczególnie preferowanymi solami glifosatu są sól potasowa, izopropyloaminowa, amoniowa, diamoniowa, monoetanoloaminowa i trimetylosulfonowa. Najkorzystniejsza jest sól potasowa.
Stosunkowa ilość glifosatu potasu obciążająca kompozycje pestycydowe według wynalazku będzie zmieniać się w zależności od wielu czynników włączając stosowany układ surfaktantowy, reologiczne właściwości kompozycji i zakres temperatur, w którym kompozycja będzie eksponowana. Obciążenie glifosatu potasowego w kompozycjach herbicydowych według wynalazku wynosi korzystnie co najmniej 320 g a.e./l, a zwłaszcza co najmniej 330, 340, 350, 360, 370, 380, 390, 400, 410, 420, 430, 440, 450, 460, 470, 480, 490, 500, 510, 520, 530, 540, 550, 560, 570, 580, 590, 600, 610, 620, 630, 640, 650, 660, 670, 680, 690 lub 700 g a.e./l.
Kompozycje według wynalazku mogą ewentualnie zawierać jedne lub więcej nierozpuszczalnych w wodzie herbicydów w roztworze w rozpuszczalnikach organicznych lub w zawiesinie, w stężeniu, które jest biologicznie skuteczne gdy kompozycja jest rozcieńczona w odpowiedniej objętości wody i podawana na liście wrażliwej rośliny.
Składnik surfaktantowy kompozycji według wynalazku, gdy jest podana z wyżej wymienionymi składnikami herbicydowymi według wynalazku, jest obecny w wystarczającym stężeniu dopuszczają10
PL 214 223 B1 cym do komórkowego wychwytu i translokacji herbicydowo skutecznej ilości glifosatu w roślinie. Jedną drogą osiągnięcia tego jest zapewnienie bardzej bliskiego kontaktu między podawaną kompozycją herbicydową i mikrotopograficznie szorstką powierzchnią rośliny, przykładowo przez spłaszczenie kąta kontaktu kompozycji tak, aby pozwolił kompozycji na rozprzestrzenienie się w szczelinach i porach w roślinie. Przykładowo, kompozycja surfaktantowa powinna korzystnie także poprawiać przyklejenie lub adhezję do powierzchni rośliny, gdy stosowana jest w roztworze wodnym i powinna pozwalać na wyschnięcie roztworu w skali czasu, który jest skuteczny dla dozwolonej penetracji.
Stwierdzono, że różne surfaktanty są użyteczne przy sporządzeniu kompozycji herbicydowych i koncentratów według wynalazku, zwłaszcza przy sporządzaniu kompozycji i koncentratów zawierających glifosat potasu.
Kationowe surfaktanty skuteczne w przygotowaniu preparatów herbicydowych obejmują:
(a) aminowany alkoksylowany alkohol o wzorze (9):
r'o-(R20)x-R3
lub o wzorze (10)
1 gdzie R1 oznacza wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla; R2 w każdej z grup x(R2O) i y(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen; R3 i R6 oznaczają niezależnie hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 1 do około 6 atomów węgla; R4 oznacza wodór, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, hydroksy podstawiony hydrokarbyl, -(R6)n-(R2O)yR7, -(=NR11)NR12R13, -C(=O)NR12R13, -C(=S)12 13 3
NR12R13, lub razem z R3 i atomem azotu do którego są przyłączone, tworzą cykliczny lub heterocy5 kliczny pierścień; R5 oznacza wodór, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około atomów węgla, hydroksy-podstawiony hydrokarbyl, -(R6)n-(R2O)yR7, -C(=NR11)-NR12R13,
-C(=O)-NR12R13, -C(=S)NR12R13, lub razem z R4 i atomem azotu do którego są przyłączone, tworzą cykliczny lub heterocykliczny pierścień; R7 oznacza wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil mający 1 11 12 13 do około 4 atomów węgla; R11, R12 i R13 oznaczają wodór, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl, 14
R14 oznacza wodór, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, hydroksypodstawiony hydrokarbyl, -(R6)n-(R2O)yR7, -C(=NR11)-NR12R13, -C(=O)NR12R13 lub 12 13 -C(=S)NR12R13, n oznacza 0 lub 1, x i y oznaczają niezależnie średnią liczbę od 1 do około 60, i A-
Ί g A R R 11 10 oznacza rolniczo dopuszczalny anion. W tym kontekście, korzystnie grupy R1, R3, R4, R5, R6, R11, R12 13 i R13 hydrokarbylowe (hydrokarbylenowe) oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkenyl (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl (alkinylen), aryl (arylen), lub aralkil (aralkilen). W jednym wykonaniu, R3 oznacza prosty alkilen, korzystnie etylen, i R1, R2, R4 i R5 oznaczają jak wcześniej określono. W innym wykonaniu R4 oznacza H, alkil, lub -R2OR7 i R1, R2, R3, R5 i R7 1 oznaczają jak wcześniej określono. W jeszcze innym wykonaniu, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony 2 alkil lub prosty lub rozgałęziony alkeny! mający od około 8 do około 25 atomów węgla, R2 w każdej 23 z grup x(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od 1 do około 6 atomów węgla, R4 i R3 oznaczają niezależnie wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 6 atomów węgla, i x oznacza średnią liczbę od 1 do około 30. Bardziej korzystnie,
R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 12 do około 22 atomów węgla, R2 w każdej 23 z grup x(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen 45 mający od 1 do około 4 atomów węgla, R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór, metyl, lub tris(hydroksymetylo)metyl, i x oznacza średnią liczbę od około 2 do około 30. Jeszcze korzystniej, 12
R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 12 do około 18 atomów węgla, R2 w każdej 23 z grup x(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza etylen lub 2-hydroksypropylen, 45
R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór lub metyl, i x oznacza średnią liczbę od około 4 do około 20. NajPL 214 223 B1 1 korzystniej, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 12 do około 18 atomów węgla, 2 2 3
R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza etylen lub 45
2-hydroksypropylen, R4 i R5 oznaczają metyl, i x oznacza średnią liczbę od około 4 do około 20. Związki o wzorze (10) tworzą preferowane grupy jak opisano wyżej, a R14 oznacza korzystnie wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl, korzystniej alkil, i najkorzystniej metyl. Korzystnie monoalkoksylowane aminy obejmują PEG 13 lub 18 C14-15 eteropropyloaminy i PEG 7, 10, 15 lub 20 C16-18 eteropropyloaminy (od Tomah) i PEG 13 lub 18 C14-15 eterodimetylopropyloaminy i PEG 10, 15 lub 20 lub 25 C16-18 eterodimetylopropyloaminy (od Tomah).
(b) hydroksylowane amidy o wzorze (11):
ο
R1-Ν-C-R3 (II)
R2 1 gdzie R1 oznacza hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od około 4 do około 30 ato2 mów węgla, R2 oznacza wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 3 atomów węgla, i R3 oznacza hydroksyalkil, polihydroksyalkil, lub poli(hydroksyalkilo)alkil. W tym kon12 tekście, korzystnie grupy R1 i R2 hydrokarbylowe oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil, prosty lub rozgałęziony alkenyl, prosty lub rozgałęziony alkinyl, aryl, lub aralkil. Korzystnie, hydroksylowane amidy mają wzór:
1 gdzie R1 oznacza hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od około 4 do około 30 ato2 mów węgla, R2 oznacza wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 12 atomów węgla, i n oznacza 1 do około 8. W tym kontekście, korzystnie grupy R1 i R2 hydrokarbylowe oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil, prosty lub rozgałęziony alkenyl, prosty lub rozgałęziony alkinyl, 1 aryl, lub aralkil. Korzystnie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl 2 mający od około 8 do około 30 atomów węgla, R2 oznacza wodór, prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, i n oznacza około 4 do około 8; lub 12
R1 i R2 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający 1 od około 4 do około 30 atomów węgla i n oznacza około 4 do około 8. Bardziej korzystnie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od około 8 do około 22 atomów 2 węgla, R2 oznacza wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający 1 2 od 1 do około 6 atomów węgla, i n oznacza około 4 do około 8; lub R1 i R2 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od około 4 do około 8 atomów węgla, i n oznacza około 4 do około 8.
(c) diaminy o wzorze:
Ri-Xm-N-R3-N-r5
R2 R4
2 5 gdzie R1, R2 i R5 oznaczają niezależnie wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla lub -R8(OR9)nOR10, R3 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 2 do około 18 atomów węgla, R8 i R9 oznaczają niezależnie hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 2 do około 4 atomów węgla, R4 i R10 oznaczają niezależnie wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, m oznacza 0 lub 1, n oznacza średnią liczbę od 0 do około 40, i X oznacza -C(O)- lub -SO9-. W tym kontekście, korzystnie R1, R2, R3, R4, R5 i R10 grupy hydrokarbylowe (hydrokarbylenowe) oznaczają prosty
PL 214 223 B1 lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkenyl (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl (alkinylen), aryl (arylen), lub aralkil (aralkilen). Korzystnie, R1, R2, R4 i R5 oznaczają niezależnie 3 wodór, prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od 1 do około 6 atomów węgla, i R3 oznacza 124 prosty lub rozgałęziony alkilen mający od 2 do około 6 atomów węgla. Bardziej korzystnie, R1, R2, R4 5 i R5 oznaczają niezależnie wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 6 atomów 3 węgla, i R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od 2 do około 6 atomów węgla. Najkorzystniej, R1, R2, R4, i R5 oznaczają niezależnie wodór lub metyl, i R3 oznacza etylen lub propylen.
(d) mono- lub diamoniowe sole o wzorze (14):
lub o wzorze (15)
gdzie R1, R2, R4, R5 i R7 oznaczają niezależnie wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla lub -R8(OR9)nOR10, R6 oznacza hydrokarbyl lub pod3 stawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, R3 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 2 do około 30 atomów węgla, R8 i R9 oznaczają niezależnie hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 2 do około 4 atomów węgla, R10 oznacza wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, m oznacza 0 lub 1, n oznacza średnią liczbę od 0 do około 40, X oznacza -C(O)- lub -SO2-, Z oznacza - 1 10
-C(O)-, i A- oznacza rolniczo dopuszczalny anion. W tym kontekście, korzystnie R1-R10 grupy hydrokarbylowe (hydrokarbylenowe) oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkenyl (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl (alkinylen), aryl (arylen), lub aralkil (aralkilen). Korzystnie, R1, R2, R4, R5 i R7 oznaczają niezależnie wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od 1 do około 6 atomów węgla, R6 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający 3 od około 8 do około 30 atomów węgla, m oznacza 0 lub 1, i R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od 2 do około 22 atomów węgla. Bardziej korzystnie, R1, R2, R4, R5 i R7 oznaczają niezależnie wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 6 atomów węgla, R6 oznacza prosty lub 3 rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 22 atomów węgla, m oznacza 0 lub 1, i R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od 2 do około 20 atomów węgla. Najkorzystniej, R1, R2, R4, R5 i R7 oznaczają niezależnie wodór lub metyl, R6 oznacza prosty lub P rozgałęziony alkil mający od około 8 3 do około 18 atomów węgla, m oznacza 0 lub 1, i R3 oznacza etylen lub propylen.
(e) poli(hydroksyalkilo)aminy o wzorze (16):
lub o wzorze (17)
PL 214 223 B1 1 gdzie R1 oznacza hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od około 4 do około 30 atomów węgla lub -R4OR8, R2 oznacza wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 3 do około 30 atomów węgla, R3 oznacza hydroksyalkil, polihydroksyalkil, lub poli(hydroksyalkilo)alkil, R4 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 2 do około 18 atomów węgla, R8 oznacza wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, R5 oznacza -(R6O)yR7; R6 w każdej z grup y(R6O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen; R7 oznacza wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil mający 1 do około 4 atomów węgla; i y oznacza średnią liczbę od 0 do około 30. Korzystnie, te poli(hydroksyalkilo)aminy mają wzór:
1 gdzie R1 oznacza hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od około 4 do około 30 ato3 4 2 mów węgla lub -R3OR4; R2 oznacza wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 3 do około 30 atomów węgla, R3 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 2 do około 18 atomów węgla, R4 oznacza wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, m i n oznaczają niezależnie liczby od 0 do około 7, suma m i n oznacza 12 nie więcej niż około 7, i p oznacza liczbę od 1 do około 8. W tym kontekście, korzystnie grupy R1, R2,
R3, i R4 hydrokarbylowe (hydrokarbylenowe) oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkenyl (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl (alkinylen), aryl (arylen), lub aralkil 1 (aralkilen). Korzystnie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl 3 4 2 mający od około 8 do około 30 atomów węgla lub -R3OR4, R2 oznacza wodór, prosty lub rozgałęziony 3 alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen lub alkenylen mający od 2 do około 6 atomów węgla, R4 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od około 8 do około 22 atomów węgla, m i n oznaczają niezależnie liczby od 0 do około 7, suma m i n oznacza liczbę od około 3 do 7, zaś p oznacza liczbę od około 4 do 12 około 8; lub R1 i R2 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od około 4 do około 30 atomów węgla, m i n oznaczają niezależnie liczby od 0 do około 7, suma m i n oznacza od około 3 do 7, i p oznacza liczbę od około 4 do około 8. Bardziej korzyst1 nie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od około 8 do 3 4 2 około 22 atomów węgla lub -R3OR4, R2 oznacza wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub 3 rozgałęziony alkenyl mający od 1 do około 6 atomów węgla, R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen lub alkenylen mający od 2 do około 6 atomów węgla, R4 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od około 8 do około 18 atomów węgla, m i n oznaczają niezależnie liczby od 0 do oko12 ło 7, suma m i n oznacza od około 3 do 7, i p oznacza liczbę od około 4 do około 8; lub R1 i R2 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od około 4 do około 8 atomów węgla, m i n oznaczają niezależnie liczby od 0 do około 7, suma m i n oznacza od 1 około 3 do 7, i p oznacza liczbę od około 4 do około 8. Jeszcze korzystniej, R1 oznacza prosty lub 3 4 2 rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 18 atomów węgla lub -R3OR4, R2 oznacza wodór lub 3 metyl, m i n oznaczają niezależnie liczby od 0 do około 4, R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen
PL 214 223 B1 mający od 2 do około 6 atomów węgla, R4 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 18 atomów węgla, suma m i n oznacza około 4, i p oznacza liczbę około 4. Najkorzystniej, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 18 atomów węgla lub -R3OR4, R2 oznacza metyl, R3 oznacza etylen, propylen, hydroksyetylen lub 2-hydroksypropylen, R4 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 18 atomów węgla, m i n oznaczają niezależnie liczby od 0 do około 4, suma m i n oznacza około 4, i p oznacza liczbę około 4. Takie związki są handlowo dostępne od Aldrich i Clariant.
(f) alkoksylowane poli(hydroksyalkilo)aminy o wzorze (20):
rj3
(20) gdzie R1 i R3 oznaczają niezależnie wodór, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 2 2 4 do około 30 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen; R4 ozna5 cza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 1 do około 30 atomów węgla, R5 oznacza hydroksyalkil, polihydroksyalkil, lub poli(hydroksyalkilo)alkil; x oznacza średnią liczbę od 0 do oko1 3 4 ło 30, i y oznacza 0 lub 1. W tym kontekście, korzystnie grupy R1, R3, i R4 hydrokarbylowe (hydrokarbylenowe) oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkenyl (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl (alkinylen), aryl (arylen), lub aralkil (aralkilen). Korzystnie alkoksylowane poli(hydroksyalkilo)aminy mają wzór:
2 4 1 do około 30 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen; R4 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 1 do około 30 atomów węgla, m i n oznaczają niezależnie liczby od 0 do około 7, suma m i n oznacza nie więcej niż około 7, p oznacza liczbę od 1 do około 8, x oznacza średnią liczbę od 0 do około 30, i y oznacza 0 lub 1. W tym kontek1 3 4 ście, korzystnie grupy R1, R3, i R4 hydrokarbylowe (hydrokarbylenowe) oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkenyl (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl (alkiny1 len), aryl (arylen), lub aralkil (aralkilen). Korzystnie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty 22 lub rozgałęziony alkenyl mający od około 8 do około 30 atomów węgla; R2 w każdej z grup x(R2O) 3 oznacza niezależnie C2-C4 alkilen; R3 oznacza wodór, prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od 1 do około 30 atomów węgla; R4 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od 1 do około 30 atomów węgla, m i n oznaczają niezależnie liczby od 0 do około 7, suma m i n oznacza od około 3 do 7, p oznacza liczbę od 1 do około 8, x oznacza średnią liczbę od 0 do około 1
30, i y oznacza 0 lub 1. Bardziej korzystnie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do 2 2 3 około 22 atomów węgla; R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen; R3 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 6 atomów węgla; R4 oznacza prosty
PL 214 223 B1 lub rozgałęziony alkilen mający od 1 do około 6 atomów węgla, m i n oznaczają niezależnie liczby od do około 7, suma m i n oznacza od około 3 do 7, p oznacza liczbę od 1 do około 8, x oznacza śred1 nią liczbę od 0 do około 30, i y oznacza 0 lub 1. Najkorzystniej, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony 22 alkil mający od około 8 do około 18 atomów węgla; R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie 3 etylen lub propylen; R3 oznacza wodór lub metyl; m i n oznaczają niezależnie liczby od 0 do około 7, suma m i n oznacza liczbę od około 3 do 1, p oznacza liczbę od 1 do około 8, x oznacza średnią liczbę od 0 do około 30, i y oznacza 0.
(g) dipoli(hydroksyalkilo)aminę o wzorze (23):
R4-N-R2-N-RS
I | (23) gdzie R1 i R3 oznaczają niezależnie wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający 2 od 1 do około 22 atomów węgla, R2 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 45 do około 18 atomów węgla, i R4 i R5 oznaczają niezależnie hydroksyalkil, polihydroksyalkil, lub po1 2 3 li(hydroksyalkilo)alkil. W tym kontekście, korzystnie grupy R1, R2, i R3 hydrokarbylowe (hydrokarbylenowe) oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkenyl (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl (alkinylen), aryl (arylen), lub aralkil (aralkilen). Korzystnie, dipoli(hydroksyalkilo)amina ma wzór:
gdzie R1 i R3 oznaczają niezależnie wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający 2 od 1 do około 22 atomów węgla, R2 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od do około 18 atomów węgla, i m i n oznaczają niezależnie liczby od 1 do około 8. W tym kontekście, 1 2 3 korzystnie grupy R1, R2, i R3 hydrokarbylowe (hydrokarbylenowe) oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkenyl (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl (alkinylen), 13 aryl (arylen), lub aralkil (aralkilen). Korzystnie, R1 i R3 oznaczają niezależnie wodór lub prosty lub roz2 gałęziony alkil mający od 1 do około 18 atomów węgla, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen lub prosty lub rozgałęziony alkenylen mający od 2 do około 18 atomów węgla, i m i n oznaczają niezależ13 nie liczby od 1 do około 8. Bardziej korzystnie, R1 i R3 oznaczają niezależnie wodór lub prosty lub 2 rozgałęziony alkil mający od 6 do około 12 atomów węgla, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od 2 do około 6 atomów węgla, i m i n oznaczają niezależnie liczby od około 4 do około 8; lub 13
R1 i R3 oznaczają niezależnie wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 4 atomów 2 węgla, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od 2 do około 16 atomów węgla, i m i n 13 oznaczają niezależnie liczby od około 4 do około 8. Najkorzystniej, R1 i R3 oznaczają niezależnie wo2 dór lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 6 do około 12 atomów węgla, R2 oznacza etylen lub 13 propylen, i m i n oznaczają niezależnie liczby od około 4 do około 8; lub R1 i R3 oznaczają niezależnie 2 wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 4 atomów węgla, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od 2 do około 12 atomów węgla, i m i n oznaczają niezależnie liczby od około 4 do około 8.
(h) czwartorzędowe sole poli(hydroksyalkilo)aminowe o wzorze (25):
R3
1 gdzie R1 oznacza hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od około 4 do około 30 ato23 mów węgla, R2 i R3 oznaczają niezależnie wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający
PL 214 223 B1 od 1 do około 30 atomów węgla, R4 oznacza hydroksyalkil, polihydroksyalkil, lub poli(hydroksyalkilo)- 1 2 3 alkil, i X- oznacza rolniczo dopuszczalny anion. W tym kontekście, korzystnie grupy R1, R2, i R3 hydrokarbylowe oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil, prosty lub rozgałęziony alkenyl, prosty lub rozgałęziony alkinyl, aryl, lub aralkil. Korzystnie, czwartorzędowe poli(hydroksyalkilo)aminowe sole mają wzór:
4 5 gdzie R1 oznacza -Xm-(R4O)yR5, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od około 4 do 23 około 30 atomów węgla, R2 i R3 oznaczają niezależnie wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, m i n oznaczają niezależnie liczby od 0 do około 7, suma m i n oznacza nie więcej niż około 7, p oznacza liczbę od 1 do około 8, X- oznacza rolniczo dopuszczalny anion, R4 w każdej z grup y(R4O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen; R5 oznacza wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil mający 1 do około 4 atomów węgla; X oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 2 do około 18 atomów węgla; m oznacza 0 lub 1; i y oznacza śred1 2 3 nią liczbę od 0 do około 30. W tym kontekście, korzystnie grupy R1, R2, i R3 hydrokarbylowe oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil, prosty lub rozgałęziony alkenyl, prosty lub rozgałęziony alkinyl, aryl, lub 1 aralkil. Korzystnie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający 23 od około 8 do około 30 atomów węgla, R2 i R3 oznaczają niezależnie wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, m i n oznaczają niezależnie liczby od 0 do około 7, suma m i n oznacza liczbę od około 3 do 7, i p oznacza liczbę od 1 2 3 około 4 do około 8; lub R1, R2 i R3 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od około 4 do około 30 atomów węgla, m i n oznaczają niezależnie liczby od 0 do około 7, suma m i n oznacza liczbę nie większą niż około 7, i p oznacza liczbę od około 4 do 1 około 8. Korzystniej, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mają23 cy od około 8 do około 22 atomów węgla, R2 i R3 oznaczają niezależnie wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od 1 do około 6 atomów węgla, m i n oznaczają niezależnie liczby od 0 do około 7, suma m i n oznacza liczbę od około 3 do 7, i p oznacza liczbę od 1 2 3 około 4 do około 8; lub R1, R2 i R3 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od około 4 do około 8 atomów węgla, m i n oznaczają niezależnie liczby od 0 do około 7, suma m i n oznacza liczbę od około 3 do 7, i p oznacza liczbę od około 4 do około 8. 1
Jeszcze korzystniej, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 18 atomów 23 węgla, R2 i R3 oznaczają niezależnie wodór lub metyl, m i n oznaczają niezależnie liczby od 0 do około 4, 1 suma m i n oznacza liczbę około 4, i p oznacza liczbę około 4. Najkorzystniej, R1 oznacza prosty lub 23 rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 18 atomów węgla, R2 i R3 oznaczają metyl, m i n oznaczają niezależnie liczby od 0 do około 4, suma m i n oznacza liczbę około 4, i p oznacza liczbę około 4.
PL 214 223 B1 (i) triaminy o wzorze:
1 gdzie R1 oznacza hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla; R2, R3, R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, lub -(R8)s(R7O)nR6; R6 oznacza wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 4 atomów węgla, R7 w każdej z grup n(R7O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen; R8 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 1 do około 6 atomów węgla, n oznacza średnią liczbę od 1 do około 10, s oznacza liczbę 0 lub 1, i x i y oznaczają niezależnie liczbę od 1 do około 4. W tym kontekście, korzystnie grupy R1, R2, R3, R4, R5, i R8 hydrokarbylowe (hydrokarbylenowe) oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkenyl (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl (alkinylen), aryl (arylen), lub aralkil (aralkilen). Korzystnie, 1
R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od około 8 do około 30 atomów węgla, R2, R3, R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór, prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, lub -(R7O)nR6, R6 oznacza wodór, metyl lub etyl; R7 w każdej z grup n(R7O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, n oznacza średnią 1 liczbę od 1 do około 10, i x i y oznaczają niezależnie liczbę od 1 do około 4. Bardziej korzystnie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 18 atomów węgla, R2, R3, R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór, prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 6 atomów węgla, lub
-(R7O)nR6, R6 oznacza wodór lub metyl, R7 w każdej z grup n(R7O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, n oznacza średnią liczbę od 1 do około 5, i x i y oznaczają niezależnie liczbę od 1 do około 4. 1
Najkorzystniej, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 18 atomów węgla, R2, R3, R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór, lub -(R7O)R6, R6 oznacza wodór, R7 w każdej z grup n(R7O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, n oznacza średnią liczbę od 1 do około 5, i x i y oznaczają niezależnie liczbę od 1 do około 4. Handlowo dostępne triaminy obejmują Acros i Clariant Genamin 3119.
(j) diaminy o wzorze (29):
1.
-Ν(ROk
-Ν'
-R(29)
R4 Rb gdzie R1, R3, R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, lub -(R6O)xR7, R2 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 2 do około 30 atomów węgla, C(=NR11)NR12R13-, -C(=O)NR12R13-, -C(=S)NR12R13, -C(=NR12)-, -C(S)-, lub -C(O)-, R6 w każdej z grup x(R6O) i y(R6O) oznacza niezależnie
C2-C4 alkilen, R7 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 30 atomów 11 12 13 węgla, R11, R12 i R13 oznaczają wodór, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, x oznacza średnią liczbę od 1 do około 50, i y oznacza średnią liczbę od 0 do około 60. W tym kontekście, korzystnie grupy R1, R2, R3, R4, i R5 hydrokarbylowe (hydrokarbylenowe) oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkenyl (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl (alkinylen), aryl (arylen), lub aralkil (aralkilen). Korzystnie, R1, R3, R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od 1 do około 22 atomów węgla lub -(R6O)xR7, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen lub prosty lub rozgałęziony alkenylen mający od 1 do około 6 atomów węgla, R6 w każdej z grup x(R6O) i y(R6O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, R7 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 4 atomów węgla, x oznacza średnią liczbę od 1 do około 30, i y oznacza średnią liczbę od 0 do około 60. Bardziej korzystnie, R1, R3, R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 1 do około 18 atomów węgla lub -(R6O)xR7, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od około 1 do około 6 atomów węgla, R6 w każdej z grup x(R6O) i y(R6O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R7 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 4 atomów węgla, x oznacza średnią liczbę od 1 do około 15, i y oznacza średnią liczbę od 0 do około 60.
PL 214 223 B1
Najkorzystniej, R1 i R3 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 18 atomów węgla i R4 i R6 oznaczają niezależnie wodór, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen group mający od około 1 do około 6 atomów węgla, R6 w każdej z grup x(R6O) i y(R6O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R7 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 4 atomów węgla, x oznacza średnią liczbę od 1 do około 10, i y oznacza średnią liczbę od 0 do około 50.
(k) mono lub di-czwartorzędowe sole amoniowe o wzorze (30):
lub o wzorze (31)
gdzie R1, R3, R4, R5, R8 i R9 oznaczają niezależnie wodór, polihydroksyalkil, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, lub -(R6O)xR7, R2 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 2 do około 30 atomów węgla, R6 w każdej z grup x(R6O) i y(R6O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, R oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 4 atomów węgla, x oznacza średnią liczbę od 1 do około 30, y oznacza średnią liczbę od około 3 do około 60, i X- oznacza rolniczo dopuszczalny anion. W tym kontekście, korzystnie grupy R1, R2, R3, R4, R5, R8 i R9 hydrokarbylowe (hydrokarbylenowe) oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkenyl (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl (alkinylen), aryl (arylen), lub aralkil (aralkilen). Korzystnie, R1, R3, R4, R5, R8 i R9 oznaczają niezależnie wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od około 1 do około 22 atomów węgla lub -(R6O)xR7, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen lub alkenylen mający od około 1 do około 6 atomów węgla, R6 w każdej z grup x(R6O) i y(R6O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, R7 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 4 atomów węgla, x oznacza średnią 134 liczbę od 1 do około 30, i y oznacza średnią liczbę od 1 do około 60. Bardziej korzystnie, R1, R3, R4, R5, R8 i R9 oznaczają niezależnie wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 1 do około 18 atomów węgla lub -(R6O)xR7, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od około 1 do około 6 atomów węgla, R6 w każdej z grup x(R6O) i y(R6O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R7 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 4 atomów węgla, x oznacza 13 średnią liczbę od 1 do około 10, i y oznacza średnią liczbę od 1 do około 60. Najkorzystniej, R1 i R3 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 18 atomów węgla i R4, R5, R8 1 R9 oznaczają niezależnie wodór lub metyl, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od około 1 do około 6 atomów węgla, R6 w każdej z grup x(R6O) i y(R6O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R7 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 4 atomów węgla, x oznacza średnią liczbę od 1 do około 10, i y oznacza średnią liczbę od 10 do około 50.
(I) drugorzędową lub trzeciorzędową aminę o wzorze (32):
2 3 gdzie R1 i R2 oznaczają hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, i R3 oznacza wo1 dór lub hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla. W tym kontekście, korzystnie grupy R1,
R2, i R3 hydrokarbylowe oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil, prosty lub rozgałęziony alkenyl, prosty 1 lub rozgałęziony alkinyl, aryl, lub aralkil. Korzystnie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony aikil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od około 8 do około 30 atomów węgla, i R2 i R3 oznaczają niezależnie wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od 1 do około 6 1 atomów węgla. Bardziej korzystnie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 12 do
PL 214 223 B1 około 22 atomów węgla, i R2 i R3 oznaczają niezależnie wodór, metyl lub etyl. W jednym wykonaniu 1 aminy o wzorze (23), R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 12 do około 22 atomów 23 węgla, i R2 i R3 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony hydroksyalkil mający od 1 do około 6 atomów węgla.
1
W jednym wykonaniu, surfaktant ma wzór (23) gdzie R1 oznacza hydrokarbyl lub podstawiony 2 hydrokarbyl mający od około 8 do około 30 atomów węgla, R2 oznacza hydroksyalkil, polihydroksyalkil 3 lub poli(hydroksyalkilo)alkil, a R3 oznacza wodór, hydroksyalkil, polihydroksyalkil lub po1 li(hydroksyalkilo)alkil. W tym kontekście, korzystnie grupy R1 hydrokarbylowe oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil, prosty lub rozgałęziony alkenyl, prosty lub rozgałęziony alkinyl, aryl, lub aralkil. 1
W jednym wykonaniu, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil, prosty lub rozgałęziony alkenyl, prosty 2 lub rozgałęziony alkinyl, aryl, lub aralkil mający od około 8 do około 30 atomów węgla, R2 oznacza 3 prosty lub rozgałęziony hydroksyalkil mający od 1 do około 6 atomów węgla i R3 oznacza wodór lub 1 prosty lub rozgałęziony hydroksyalkil mający od 1 do około 6 atomów węgla. Korzystnie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil, prosty lub rozgałęziony alkenyl, prosty lub rozgałęziony alkinyl, aryl, lub 2 aralkil mający od około 8 do około 22 atomów węgla, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony hydroksyalkil 3 mający od 1 do około 4 atomów węgla, i R3 oznacza wodór lub prosty lub rozgałęziony hydroksyalkil 1 mający od 1 do około 4 atomów węgla. Bardziej korzystnie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil, prosty lub rozgałęziony alkenyl, prosty lub rozgałęziony alkinyl, aryl, lub aralkil mający od około 8 do 23 około 18 atomów węgla, R2 oznacza hydroksymetyl lub hydroksyetyl i R3 oznacza wodór, hydroksymetyl lub hydroksyetyl.
(m) monoalkoksylowane aminy o wzorze (33)
gdzie R1 i R4 oznaczają niezależnie hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla lub -R5SR6, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, R3 5 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 4 atomów węgla, R5 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 6 do około 30 atomów węgla, R6 oznacza a hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 4 do około 15 atomów węgla i x oznacza średnią liczbę od 1 do około 60. W tym kontekście, korzystnie grupy R1, R4, i R6 hydrokarbylowe oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil, prosty lub rozgałęziony alkenyl, prosty lub rozgałęziony alkinyl, aryl, lub aralkil. 1
W jednym wykonaniu, R1 obejmują od około 7 do około 30 atomów węgla, korzystnie od około 8 do 14 około 22 atomów węgla, i pozostałe grupy są jak opisano wyżej. Korzystnie, R1 i R4 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od 1 do około 25 ato2 2 3 mów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, R3 oznacza wodór, metyl lub etyl, i x oznacza średnią liczbę od 1 do około 40.
Bardziej korzystnie, R1 i R4 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do 2 2 3 około 22 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 ozna1 cza wodór lub metyl, a x oznacza średnią liczbę od 1 do około 30. Jeszcze korzystniej, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 22 atomów węgla i R4 oznacza prosty lub 22 rozgałęziony alkil mający od 1 do około 22 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza nieza3 leżnie etylen lub propylen, R3 oznacza wodór lub metyl, a x oznacza średnią liczbę od około 1 do oko1 ło 10. Najkorzystniej, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 16 do około 22 atomów 4 2 2 3 węgla i R4 oznacza metyl, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza etylen, R3 oznacza wodór, a x oznacza 1 średnią liczbę od około 1 do około 5, lub R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 4 2 2 3 do około 15 atomów węgla i R4 oznacza metyl, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza etylen, R3 oznacza wodór, i x oznacza średnią liczbę od około 5 do około 10.
(n) dialkoksylowane czwartorzędowe sole amoniowe o wzorze (34):
PL 214 223 B1 {R2O)xR3 χ.
R1-N±-(R2O)yR3
R4 (34) 1 gdzie R1 oznacza hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów 2 2 2 3 węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) i y(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, R3 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 4 atomów węgla, R4 oznacza wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, x i y oznaczają niezależnie średnią liczbę od 1 do około 40, i X- oznacza rolniczo dopuszczalny anion. W tym kontekście, korzyst14 nie grupy R1 i R4 hydrokarbylowe oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil, prosty lub rozgałęziony al1 1 4 kenyl, prosty lub rozgałęziony alkinyl, aryl, lub aralkil. Korzystnie, R1 1 R4 oznaczają niezależnie prosty 2 lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkeny! mający od 1 do około 25 atomów węgla, R2 2 2 3 w każdej z grup x(R2O) i y(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, R3 oznacza wodór, metyl lub etyl, 14 i suma x i y oznacza średnią liczbę od około 2 do około 30. Bardziej korzystnie, R1 i R4 oznaczają 2 niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 22 atomów węgla, R2 w każdej z grup 2 2 3 x(R2O) i y(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza wodór lub metyl, i suma x+y 1 oznacza średnią liczbę od około 2 do około 20. Jeszcze korzystniej, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 22 atomów węgla i R4 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający
2 2 od 1 do około 22 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) i y(R2O) oznacza niezależnie etylen lub 3 propylen, R3 oznacza wodór lub metyl, a x oznacza średnią liczbę od około 2 do około 20. Najkorzyst1 niej, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 22 atomów węgla i R4 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 6 atomów węgla, R2 w każdej z grup 2 2 3 x(R2O) i y(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza wodór lub metyl, i x oznacza 14 średnią liczbę od około 2 do około 15, lub R1 i R4 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil 2 2 2 mający od około 8 do około 22 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) i y(R2O) oznacza niezależ3 nie etylen lub propylen, R3 oznacza wodór lub metyl, i x oznacza średnią liczbę od około 5 do około
15. Korzystnie dialkoksylowane czwartorzędowe amoniowe surfaktanty obejmują Etoquad® C12 (a PEG 2, chlorek kokometyloamoniowy od Akzo Nobel), PEG 5 chlorek kokometyloamoniowy, PEG 5 chlorek tłuszczowometyloamoniowy, PEG 5 bromek ditłuszczowo-amoniowy, i PEG 10 bromek ditłuszczowo-amoniowy.
(o) monoalkoksylowane czwartorzędowane sole amoniowe o wzorze (8):
R1-N±-(R2O)XR3
R4 gdzie R1 i R5 oznaczają niezależnie wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, R4 oznacza hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do 2 2 3 około 30 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, R3 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 30 atomów węgla, x oznacza średnią liczbę od 1 do około 60, i X- oznacza rolniczo dopuszczalny anion. W tym kontekście, korzystnie grupy 1 4 5
R1, R4, i R5 hydrokarbylowe oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil, prosty lub rozgałęziony alkenyl, 1 4 5 prosty lub rozgałęziony alkinyl, aryl, lub aralkil. Korzystnie, R1, R4 i R5 oznaczają niezależnie prosty lub 2 rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od 1 do około 25 atomów węgla, R2 23 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, R3 oznacza wodór, metyl lub etyl, i x ozna1 4 5 cza średnią liczbę od 1 do około 40. Bardziej korzystnie, R1, R4 i R5 oznaczają niezależnie prosty lub 22 rozgałęziony alkil mający od 1 do około 22 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza nieza3 leżnie etylen lub propylen, R3 oznacza wodór lub metyl, i x oznacza średnią liczbę od 1 do około 30. 1
Jeszcze korzystniej, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 22 atomów 2 2 3 węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza wodór lub 45 metyl, R4 i R5 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 22 atomów
PL 214 223 B1 1 węgla, i x oznacza średnią liczbę od 1 do około 30. Jeszcze korzystniej, R1 oznacza prosty lub rozga22 łęziony alkil mający od około 8 do około 22 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza nieza3 4 5 leżnie etylen lub propylen, R3 oznacza wodór lub metyl, R4 i R5 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 6 atomów węgla, i x oznacza średnią liczbę od około 5 do około 1
25. Najkorzystniej, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 16 do około 22 atomów 2 2 3 węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza wodór lub 45 metyl, R4 i R5 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 3 atomów węgla, i x oznacza średnią liczbę od około 5 do około 25. Korzystnie monoalkoksylowane czwartorzędowe amoniowe surfaktanty obejmują PEG 7 chlorek C18 dimetyloammoniowy i PEG 22 chlorek C18 chlorek dimetyloamoniowy, (p) czwartorzędowe sole amoniowe o wzorze (35):
3 4 gdzie R1, R3 i R4 oznaczają niezależnie wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl ma2 jący od 1 do około 30 atomów węgla, R2 oznacza hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od do około 30 atomów węgla, i X- oznacza rolniczo dopuszczalny anion. W tym kontekście, korzystnie grupy R1, R2, R3, i R4 hydrokarbylowe oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil, prosty lub rozgałęziony 1 alkenyl, prosty lub rozgałęziony alkinyl, aryl, lub aralkil. Korzystnie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od około 8 do około 30 atomów węgla, 2 3 4 i R2, R3 i R4 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl 1 mający od 1 do około 30 atomów węgla. Bardziej korzystnie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil 2 3 4 lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od około 8 do około 22 atomów węgla, a R2, R3 i R4 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od 1 do oko1 ło 6 atomów węgla. Jeszcze korzystniej, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do 2 3 4 około 16 atomów węgla, i R2, R3 i R4 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 1 do około 6 atomów węgla. Najkorzystniej, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 2 3 4 do około 14 atomów węgla, i R2, R3 i R4 oznaczają metyl. Korzystnie handlowo dostępne czwartorzę® dowe surfaktanty amioniowe obejmują Arquad® C-50 (chlorek dodecylotrimetyloamoniowy od Akzo ®
Nobel) i Arquad® T-50 (chlorek tłuszczowo-trimetylamoniowy od Akzo Nobel).
(q) eteraminy o wzorze (7):
1 gdzie R1 oznacza hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów 2 węgla; R2 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 2 do około 30 atomów węgla; R3 i R4 oznaczają niezależnie wodór, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do 5 6 5 5 około 30 atomów węgla, lub -(R5O)xR6, R5 w każdej z grup x(R5O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen,
R6 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 4 atomów węgla, i x oznacza średnią liczbę od 1 do około 50. W tym kontekście, korzystnie grupy R1, R2, R3, i R4 hydrokarbylowe (hydrokarbylenowe) oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkenyl (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl (alkinylen), aryl (arylen), lub aralkil (aralkilen). Korzystnie 1
R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil, prosty lub rozgałęziony alkenyl, prosty lub rozgałęziony alki2 nyl, aryl, lub aralkil mający od 8 do około 25 atomów węgla, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen lub alkenylen mający od 2 do około 30 atomów węgla, R3 i R4 oznaczają niezależnie wodór, prosty lub rozgałęziony alkil, prosty lub rozgałęziony alkenyl, prosty lub rozgałęziony alkinyl, aryl, lub aralkil ma5 6 5 5 jący od 1 do około 30 atomów węgla, lub -(R5O)xR6, R5 w każdej z grup x(R5O) oznacza niezależnie
C2-C4 alkilen, R6 oznacza wodór, metyl lub etyl, i x oznacza średnią liczbę od 1 do około 30. Bardziej 1 korzystnie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od 8 do około 22 atomów wę2 gla, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen lub alkenylen mający od 2 do około 6 atomów węgla,
R3 i R4 oznaczają niezależnie wodór, prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od 1 do około 6
6 5 5 6 atomów węgla, lub -(R5O)xR6, R5 w każdej z grup x(R5O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R6
PL 214 223 B1 1 oznacza wodór lub metyl, a x oznacza średnią liczbę od 1 do około 15. Najkorzystniej, R1 oznacza 2 prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od 8 do około 18 atomów węgla, R2 oznacza etylen lub 3 4 5 6 5 5 propylen, R3 i R4 oznaczają niezależnie wodór, metyl, lub -(R5O)xR6, R5 w każdej z grup x(R5O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R6 oznacza wodór, i x oznacza średnią liczbę od 1 do około 5.
(r) diaminy o wzorze (36)
R1-QQz_(R8)n_N-{R60)y-R2-fjj-R3 (3Q
R4 R5 gdzie R1, R3, R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, lub -(R6O)R7; R2 i R8 oznaczają niezależnie hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 2 do około 30 atomów węgla, R6 w każdej z grup x(R6O) i y(R6O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, R7 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 30 atomów węgla, x oznacza średnią liczbę od 1 do około 30, X oznacza grupę -O-, -N(R6)-, -C(O)-, -C(O)O-, -OC(O)-, -N(R9)C(O)-, -C(O)N(R9)-, -S-, -SO-, or-SO2-, y oznacza 0 lub średnią liczbę od 1 do około 30, n i z oznaczają niezależnie 0 lub 1, a R9 oznacza wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl. W tym kontekście korzystnie grupy R1, R2, R3, R4, R5 i R9 hydrokarbylowe (hydrokarbylenowe) oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkenyl (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl (alkinylen), aryl (arylen), lub aralkil (aralkilen). Korzyst14 nie, R1 i R4 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od około 1 do około 22 atomów węgla, R2 i R8 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alki35 len mający od około 2 do około 25 atomów węgla, R3 i R5 oznaczają niezależnie wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 6 atomów węgla i n, y i z oznaczają 0; lub R1, R2, R3 i R4 oznaczają niezależnie wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od około 1 do około 6 2 atomów węgla, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen lub alkenylen mający od około 8 do około atomów węgla i n, y i z oznaczają 0; lub R1, R2, R3 i R4 oznaczają niezależnie wodór lub prosty lub 2 rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od około 1 do około 6 atomów węgla, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen lub alkenylen mający od około 1 do około 6 atomów węgla, R6 w każdej z grup y(R6O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, y oznacza średnią liczbę od 1 do około 20 i n i z oznaczają 13
0; lub R1 i R3 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl 2 mający od około 8 do około 22 atomów węgla, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od 45 około 2 do około 25 atomów węgla; and R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór, prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od 1 do około 6 atomów węgla, lub -(R6O)xR7, R6 w każdej z grup x(R6O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, R7 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do 1 około 4 atomów węgla, x oznacza średnią liczbę od 1 do około 30, i n, y i z oznaczają 0; lub R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od około 1 do około 22 2 atomów węgla, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od około 2 do około 25 atomów 3 4 5 węgla, R3, R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 14 atomów węgla, X oznacza -C(O)- lub -SO2-, n i y oznaczają 0 i z oznacza 1. Korzystniej, R1 i R4 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od około 2 do około 18 atomów węgla, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od około 2 do około 6 35 atomów węgla, R3 i R5 oznaczają niezależnie wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 6 atomów węgla, i n, y i z oznaczają 0; lub R1, R2, R3 i R4 oznaczają niezależnie wodór lub pro2 sty lub rozgałęziony alkil mający od około 1 do około 6 atomów węgla, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od około 8 do około 25 atomów węgla, i y oznacza 0; lub R1, R2, R3 i R4 oznacza2 ją niezależnie wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 1 do około 6 atomów węgla, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od około 1 do około 6 atomów węgla, R6 w każdej z grup y(R6O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, y oznacza średnią liczbę od 1 do około 10 i n 13 i z oznacza 0; lub R1 i R3 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do 2 około 22 atomów węgla, R2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od około 2 do około 6 45 atomów węgla, i R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór, prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 6 atomów węgla, lub -(R6O)xR7, R6 w każdej z grup x(R6O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R7 oznacza wodór lub metyl, x oznacza średnią liczbę od 1 do około 15, i n, y i z oznaczają 0;
lub R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 1 do około 22 atomów węgla, R2 oznacza
4 5 prosty lub rozgałęziony alkilen mający od około 2 do około 6 atomów węgla, R3, R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór, X oznacza -C(O)- lub -SO2-, n i y oznaczają 0 i z oznacza 1. Korzystnie diaminy
PL 214 223 B1 obejmują Gemini 14-2-14, Gemini 14-3-14, Gemini 10-2-10, Gemini 10-3-10, Gemini 10-4-10, i Gemini 16-2-16 (C10, C14 Iub C16 etylen, propyleno- Iub butyleno-N-metylodiaminy od Monsanto), Etoduomeens® i Jeffamine® EDR-148.
(s) tlenki amin o wzorze (37):
2 3 gdzie R1, R2 i R3 oznaczają niezależnie wodór, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, -(R4O)xR5, lub -R6(OR4)xOR5; R4 w każdej z grup x(R4O) oznacza 5 niezależnie C2-C4 alkilen, R5 oznacza wodór, lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od do około 30 atomów węgla, R6 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 1 do około 6 atomów węgla, x oznacza średnią liczbę od 1 do około 50, i łączną sumę atomów węgla ή Q O ή q c Ο w R1, R2 i R3 oznacza przynajmniej 8. W tym kontekście, korzystnie grupy R1, R2, R3, R5 i R6 hydrokarbylowe (hydrokarbylenowe) oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkenyl (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl (alkinylen), aryl (arylen), lub aralkil (aralkilen).
Korzystnie, R1 i R2 oznaczają niezależnie wodór, prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałę4 3 3 ziony alkenyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, lub -(R4O)xR3; R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od około 8 do około 30 atomów węgla, R4 w każ45 dej z grup x(R4O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen; R5 oznacza wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, i x oznacza średnią 12 liczbę od 1 do około 30. Bardziej korzystnie, R1 i R2 oznaczają niezależnie wodór, lub prosty lub roz3 gałęziony alkil mający od 1 do około 6 atomów węgla, i R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 22 atomów węgla; lub R1 i R2 oznaczają niezależnie -(R4O)xR5, R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 22 atomów węgla, R4 w każdej z grup x(R4O) 5 oznacza etylen lub propylen, R5 oznacza wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, i x oznacza średnią liczbę od 1 do około 10.
2 3
Najkorzystniej, R1 i R2 oznaczają niezależnie metyl, i R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 18 atomów węgla; lub R1 i R2 oznaczają niezależnie -(R4O)xR5, R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 18 atomów węgla, R4 w każdej z grup x(R4O) ozna5 cza etylen lub propylen, R5 oznacza wodór lub alkil mający od około 8 do około 18 atomów węgla, i x oznacza średnią liczbę od 1 do około 5. Handlowo dostępne surfaktanty stanowiące tlenki amin obejmują Chemokside L70.
(t) alkoksylowane tlenki amin o wzorze (38):
1 gdzie R1 oznacza wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 2 2 2 3 atomów węgla; R2 w każdej z grup x(R2O) i y(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen; R3 oznacza 45 hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 2 do około 6 atomów węgla; R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, -(R6)n-(R2O)yR7; R6 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen zawierający od 1 do 7 około 6 atomów węgla, R7 oznacza wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil mający 1 do około 4 atomów węgla, n oznacza 0 lub 1, i x i y oznaczają niezależnie średnią liczbę od 1 do około 60. W tym kontekście, korzystnie grupy R1, R4, R5 i R6 hydrokarbylowe (hydrokarbylenowe) obejmują prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkeny (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl 1 (alkinylen), aryl (arylen), lub aralkil (aralkilen). Korzystnie R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub 2 prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od około 8 do około 25 atomów węgla, R2 w każdej z grup 23 x(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen lub alkenylen 45 mający od 2 do około 6 atomów węgla, R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór lub prosty lub rozgałęzio24
PL 214 223 B1 ny alkil mający od 1 do około 6 atomów węgla, i x oznacza średnią liczbę od 1 do około 30. Bardziej 12 korzystnie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 12 do około 22 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza prosty lub rozgałęziony 45 alkilen lub alkenylen mający od 2 do około 6 atomów węgla, R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór, metyl, lub tris(hydroksymetylo)metyl, i x oznacza średnią liczbę od około 2 do około 30. Jeszcze ko12 rzystniej, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 12 do około 18 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza etylen, propylen lub 45
2-hydroksypropylen, R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór lub metyl, i x oznacza średnią liczbę od oko1 ło 4 do około 20. Najkorzystniej, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 12 do około
2 3 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza 45 etylen, propylen, lub 2-hydroksypropylen, R4 i R5 oznaczają metyl, i x oznacza średnią liczbę od około 4 do około 20.
(u) dialkoksylowane aminy o wzorze (39):
1 gdzie R1 oznacza wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 /1 R ο ο οοο atomów węgla, -R4SR5, lub -(R2O)z, R2 w każdej z grup x(R2O), y(R2O) i z(R2O) oznacza niezależnie 3
C2-C4 alkilen, R3 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 22 atomów 45 węgla, R4 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 6 do około 30 atomów węgla, R5 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 4 do około 15 atomów węgla, i x, y i z oznacza1 ją niezależnie średnią liczbę od 1 do około 40. W tym kontekście, korzystnie grupy R1 hydrokarbylowe oznaczają wodór, prosty lub rozgałęziony alkil, prosty lub rozgałęziony alkenyl, prosty lub rozgałęziony 1 alkinyl, aryl, lub aralkil. Korzystnie, R1 oznacza wodór, prosty lub rozgałęziony alkinyl, aryl, lub aralkil 2 2 2 2 mający od około 1 do około 30 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O), y(R2O) i z(R2O) oznacza 3 niezależnie C2-C4 alkilen, R3 oznacza wodór, metyl lub etyl, i x i y oznaczają niezależnie średnią liczbę 1 od 1 do około 20. Bardziej korzystnie, R1 oznacza wodór lub prosty lub rozgałęziony alkinyl, aryl, lub 2 2 2 2 aralkil mający od około 8 do około 25 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O), y(R2O) i z(R2O) 3 oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza wodór lub metyl, i x i y oznaczają niezależnie 1 średnią liczbę od 1 do około 30. Jeszcze korzystniej, R1 oznacza wodór lub prosty lub rozgałęziony 22 alkinyl, aryl, lub aralkil mający od około 8 do około 22 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O),
2 3 y(R2O) i z(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza wodór lub metyl, i x i y oznaczają niezależnie średnią liczbę od 1 do około 5. Korzystnie handlowo dostępne dialkoksylowane aminy obejmują Trymeen® 6617 (od Cognoznacza) i Etomeen® C/12, C/15, C/20, C/25, T/12,1715, 7/20 i 1725 (od Akzo Nobel).
(v) aminowane alkoksylowane alkohole mające następującą chemiczną strukturę:
gdzie R1, R7, R8, i R9 oznaczają niezależnie wodór, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, lub -(R11)s(R3O)vR10; X oznacza -O-, -OC(O)-, C(O)O-,
-N(R12)C(O)-, -C(O)N(R12)-, -S-, -SO-, -SO2 lub -N(R9)-; R3 w każdej z grup n(R3O) i v(R3O) oznacza 10 niezależnie C2-C4 alkilen; R10 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około atomów węgla; n oznacza średnią liczbę od 1 do około 60; v oznacza średnią liczbę od 1 do około
11
50; R2 i R11 oznaczają niezależnie hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 1 do około atomów węgla; R4 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 2 do około 6 atomów węgla; R12 oznacza wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około atomów węgla; m i s oznaczają niezależnie 0 lub 1; R6 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 2 do około 30 atomów węgla, C(=NR12)-, -C(S)-, lub -C(O)-; q oznacza liczbę 5 od 0 to 5; i R5 oznacza wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30
PL 214 223 B1 atomów węgla. W tym kontekście, korzystnie grupy R1, R2, R4, R5, R6, R7, R8, R9, R11 i R12 hydrokarbylowe (hydrokarbylenowe) oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkenyl (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl (alkinylen), aryl (arylen), lub aralkil (aralkilen); i (w) tłuszczowe imidazoliny tu stosowane są reprezentowane przez wzór:
gdzie R1 i R2 oznaczają niezależnie H lub podstawiony lub niepodstawiony C1-C22 kwas tłuszczowy.
W jednym wykonaniu, surfaktanty aminowe lub czwartorzędowe surfaktanty anioniowe jak opisane w sekcjach (a)-(v) powyżej, są zawarte w ciekłych koncentratach glifosatowych innych niż IPA glifosat, takie jak glifosatowe koncentraty zawierające glifosat potasowy, diamoniowy, amoniowy, sodowy, monoetanolaminowy, n-propyloaminowy, metyloaminowy, etyloaminowy, heksametylenodiaminowy, dimetyloaminowy, lub trimetylosulfoniowy i ich mieszaniny, które zawierają przynajmniej około 10 wt.% glifosatu a.e., korzystniej przynajmniej około 15%, 20%, 25%, 30%, 35%, 40% lub więcej wt.% a.e., lub przynajmniej około 120 g a.e. glifosatu na litr, bardziej korzystnie przynajmniej 130, 140, 150, 160, 170, 180, 190, 200, 210, 220, 230, 240, 250, 260, 270, 280, 290, 300, 310, 320, 330, 340, 350, 360, 370, 380, 390, lub 400 g a.e./l lub więcej.
W innym wykonaniu każdy z kationowych surfaktantów jak opisane w (a)-(v) powyżej są korzystnie preparowane w koncentratach, które są wolne od alkilopoliglikozydów, lub zawierają jedynie alkilopoliglikozydy mające lekką barwę mniejszą niż 10, korzystniej mniejszą niż 9, 8, 7, 6, lub 5 mierzoną z zastosowaniem kolorymetru Gardner. Gdy do uformowanego produktu glifosatowego mającego barwę Gardnera większą niż około 10 dodaje się barwnik, koncentrat ma ciemnobrązowy kolor. Koncentraty mające kolor Gardner o wartości 10 są trudne do barwienia na niebiesko lub zielono jak często jest pożądane dla odróżnienia produktu glifosatowego od innych produktów herbicydowych.
Podklasa takich kationowych surfaktantów opisanych wyżej obejmuje monoalkoksylowaną aminę o wzorze:
1 gdzie R1 oznacza wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30
2 2 3 atomów węgla; R2 w każdej z grup x(R2O) i y(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen; R3 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 2 do około 30 atomów węgla; R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, -(R6)n-(R2O)yR7, lub R4 i R6, razem z atomem azotu do którego są przyłączone, tworzą cyklicz5 ny lub heterocykliczny pierścień; R5 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od do około 30 atomów węgla; R7 oznacza wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil mający 1 do około 4 atomów węgla, n oznacza 0 lub 1, x i y oznaczają niezależnie średnią liczbę od 1 do około 60. W tym kontekście, korzystnie grupy R1, R3, R4, R5, i R6 hydrokarbylowe (hydrokarbylenowe) oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkenyl (alkenylen), prosty lub rozgałęziony 1 alkinyl (alkinylen), aryl (arylen), lub aralkil (aralkilen). Korzystnie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony 2 alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od około 8 do około 25 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od 45 do około 20 atomów węgla, R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 6 atomów węgla, i x oznacza średnią liczbę od 1 do około 30. Bardziej korzyst12 nie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 12 do około 22 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od 2 do około 6 atomów węgla, R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór, metyl, lub tris
PL 214 223 B1 1 (hydroksymetylo)metyl, i x oznacza średnią liczbę od około 2 do około 30. Jeszcze korzystniej, R1 2 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 12 do około 18 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza etylen lub propylen, R4 i R5 oznaczają niezależnie wodór, metyl lub tris(hydroksymetylo)metyl, i x oznacza średnią liczbę od około 4 do 1 około 20. Najkorzystniej, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 12 do około 18 2 2 3 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza ety45 len, R4 i R5 oznaczają metyl, i x oznacza średnią liczbę od około 4 do około 20. Korzystnie monoalkoksylowane aminy obejmują PEG 13 lub 18 0,4.15 eter propylaminy i PEG 7,10, 15 lub 20 C16-18 eteropropylaminy (od Tomah) i PEG 13 lub 18 C14-15 eterodimetylopropylaminy i PEG 10, 13,15, 20 lub ®
C14-18 eterodimetylopropylaminy (od Tomah) i Surfonic® AGM-550 od Huntsman.
Czwartorzędowe sole amoniowe, sulfoniowe i sulfoksoniowe są także skutecznymi kationowymi surfaktantami w postaci koncentratów glifosatu potasu i mają poniższą strukturę chemiczną:
lub lub lub
7 ft Q 1 n 11 gdzie R1, R7, R8, R9, R10 i R11 oznaczają niezależnie wodór, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, lub -(R13)s(R3O)vR12; X oznacza -O-, -OC(O)-, -C(O)N(R14)-, -C(O)N(R14)-, -C(O)O-, lub -S-; R3 w każdej z grup n(R3O) i v(R3O) oznacza niezależnie C2-C4 12 alkilen; R12 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 30 atomów węgla;
13 n oznacza średnią liczbę od 1 do około 60; v oznacza średnią liczbę od 1 do około 50; R2 i R13 oznaczają niezależnie hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 1 do około 6 atomów węgla; m i s oznaczają niezależnie 0 lub 1; R4 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 2 do około 6 atomów węgla; R6 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen 12 14 mający od 2 do około 30 atomów węgla, -C(=NR12)-, -C(S)-, lub -C(O)-; R14 oznacza wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, q oznacza liczbę od 0 do 5
5; R5 oznacza wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów
PL 214 223 B1 węgla; i każdy A- oznacza rolniczo dopuszczalny anion. W tym kontekście, korzystnie R1, R2, R4, R5, R8, R7, R8, R9, R10, R11i R13, i R14 hydrokarbyl (hydrokarbylen) oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkenyl (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl (alkinylen), aryl (arylen), lub aralkil (aralkilen).
Innym kationowym surfaktantem skutecznym w preparatach według wynalazku jest diarrtina lub sól diamoniowa o wzorze (47):
R1-(R20)m-N-R3-N-(R20)nR6 R5 lub o wzorze (48)
R8 R7 x | x
R1-(R20)m-+-R3-N+-(R20)n-R4
R6 R6 gdzie R1, R4, R5, R6, R7 i R8 oznaczają niezależnie wodór lub hydrokarbyl lub podstawiony hy2 2 2 9 drokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, R2 w każdej z grup m(R2O) i n(R2O) i R9 oznaczają 3 niezależnie C2-C4 alkilen, R3 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od około 2 do około 6 atomów węgla lub -(R2O)pRg-, m i n oznaczają niezależnie średnią liczbę od 0 do około 50, i p oznacza średnią liczbę od 0 do około 60. W tym kontekście, korzystnie R1, R3, R4, R5, R6, R7 i R8 hydrokarbyl (hydrokarbylen) oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkeny (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl (alkinylen), aryl (arylen), lub aralkil (aralkilen).
3
W jednym wykonaniu o wzorze (40), R3 oznacza hydrokarbylen mający od około 2 do około 6 atomów węgla, a pozostałe grupy są jak określono wyżej.
Pewne preferowane kationowe surfaktanty obejmują etoksylowane alkiloaminy (włączając eteraminy i diaminy) takie jak etoksylowana amina tłuszczowa, etoksylowana kokoamina, etoksylowana eteramina, etoksylowana N-tłuszczowa etylenodiamina i etoksylowana amidoamina; etoksylowane alkiloaminy czwartorzędowe takie jak alkoksylowane czwartorzędowe aminy (np, etoksylowane czwartorzędowe aminy lub propoksylowane czwartorzędowe aminy); octany alkiloaminy takie jak octan aminy tłuszczowej lub octan oktyloaminy; i tlenki amin takie jak tlenki etoksylowanych amin (np. N-tlenek N,N-bis(2-hydroksyetylo)kokoaminy), nieetoksylowane tlenki amin (np. N-tlenek cetylodimetyloaminy) i amidotlenki amin.
Korzystnie niejonowe surfaktanty odpowiednie do stosowania w preparowaniu kompozycji herbicydowych ii koncentratów według wynalazku obejmują:
(a) alkoksylowane alkohole o wzorze (49):
R1O-(R2O)xR3 1 gdzie R1 oznacza hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów 2 2 3 węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, R3 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 4 atomów węgla, i x oznacza średnią liczbę od 1 do około 60. 1
W tym kontekście, korzystnie grupy R1 hydrokarbylowe oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil, prosty 1 lub rozgałęziony alkenyl, prosty lub rozgałęziony alkinyl, aryl, lub aralkil. Korzystnie, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub prosty lub rozgałęziony alkenyl mający od około 8 do około 30 atomów wę2 2 3 gla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, R3 oznacza wodór, metyl lub etyl, i x 1 oznacza średnią liczbę od około 5 do około 50. Bardziej korzystnie, R1 oznacza prosty lub rozgałęzio22 ny alkil mający od około 8 do około 25 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie 3 etylen lub propylen, R3 oznacza wodór lub metyl, i x oznacza średnią liczbę od około 8 do około 40. 1
Jeszcze korzystniej, R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 12 do około 22 atomów 2 2 3 węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza wodór lub metyl, i x oznacza średnią liczbę od około 8 do około 30. Korzystnie handlowo dostępne alkoksylowany alkohols obejmują Procol® LA-15 (od Protameen), Brij® 35, Brij® 76, Brij® 78, Brij® 97 i Brij® 98 (od
Sigma Chemical Co.), Neodol® 25-12 (od Shell), Hetoksol® CA-10, Hetoksol® CA-20, Hetoksol® CS-9,
PL 214 223 B1
Hetoksol® CS-15, Hetoksol® CS-20, Hetoksol® CS-25, Hetoksol® CS-30, i Plurafac® A38 (od BASF), ST-8303 (od Cognoznacza), i Arosurf® 66 E20 (od Goldschmidt).
(b) dialkoksylowane alkohole o wzorze (50):
R1-(OR2)xO-R3-O-(R2O)yR1 1 gdzie R1 oznacza niezależnie wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 4 2 2 2 3 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) i y(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, R3 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 2 do około 30 atomów węgla, i x i y oznacza3 ją niezależnie średnią liczbę od 1 do około 60. W tym kontekście, korzystnie R3 grupy hydrokarbylenowe oznaczają prosty lub rozgałęziony alkilen, prosty lub rozgałęziony alkenylen, prosty lub rozgałę12 ziony alkinylen, arylen, lub aralkilen. Korzystnie, R1 oznacza wodór, metyl lub etyl, R2 w każdej z grup 2 2 3 x(R2O) i y(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen lub prosty lub rozgałęziony alkenylen mający od około 8 do około 25 atomów węgla, i x i y oznaczają nieza12 leżnie średnią liczbę od około 1 do około 20. Bardziej korzystnie, R1 oznacza wodór lub metyl, R2 2 2 3 w każdej z grup x(R2O) i y(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen lub prosty lub rozgałęziony alkenylen mający od około 8 do około 18 atomów węgla, 1 i x i y oznaczają niezależnie średnią liczbę od 1 do około 10. Jeszcze korzystniej, R1 oznacza wodór, 2 2 2 3
R2 w każdej z grup x(R2O) i y(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen mający od około 8 do około 18 atomów węgla, i x i y oznaczają niezależnie średnią liczbę od 1 do około 5.
(b) alkoksylowane dialkilofenole o wzorze (51):
gdzie R1 i R4 oznaczają niezależnie wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 30 atomów węgla i przynajmniej jeden z R1 i R4 oznacza alkil, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza 3 niezależnie C2-C4 alkilen, R3 oznacza wodór, lub prosty lub rozgałęziony alkil mający od 1 do około 4 14 atomów węgla, i x oznacza średnią liczbę od 1 do około 60. Korzystnie, R1 i R4 oznaczają niezależnie 22 prosty lub rozgałęziony alkil mający od 8 do około 30 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) ozna3 cza niezależnie C2-C4 alkilen, R3 oznacza wodór, metyl lub etyl, i x oznacza średnią liczbę od około 5 14 do około 50. Bardziej korzystnie, R1 i R4 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil mający od 22 około 8 do około 22 atomów węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propy3 len, R3 oznacza wodór lub metyl, i x oznacza średnią liczbę od około 8 do około 40. Jeszcze korzyst14 niej, R1 i R4 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil mający od około 8 do około 16 atomów 2 2 3 węgla, R2 w każdej z grup x(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen, R3 oznacza wodór lub metyl, i x oznacza średnią liczbę od około 10 do około 30. Korzystnie handlowo dostępne alkoksylowane dialkilofenole obejmują etoksylowane dinonylo fenole takie jak Surfonic® DNP 100, Surfonic® DNP 140, i Surfonic® DNP 240 (Huntsman).
(d) alkoksylowane alkilofenole o wzorze:
1 gdzie R1 oznacza podstawioną lub niepodstawioną grupę Ci-C22, i n oznacza od 1 do około 20.
(e) alkoksylowane merkaptany o wzorze:
R1-S-(R2)n-H
PL 214 223 B1 gdzie R1 oznacza podstawioną lub niepodstawioną grupę C1-C22; R2 oznacza metoksyl, etoksyl lub propoksyl; a n oznacza liczbę od 1 do około 20.
(f) alkilopirolidony o wzorze:
gdzie R oznacza podstawioną lub niepodstawioną grupę C1-C22.· (g) alkoksylowane alkanoloamidy o wzorze:
R1-CNH(R2)nH
O (55) gdzie R1 oznacza podstawioną lub niepodstawioną grupę C1-C22; R2 oznacza metoksy, etoksy lub propoksy; i n oznacza od 1 do około 20; i (h) alkoksylowane glikole o wzorze:
R1-(R2)n-R3-OH (56) gdzie R1 oznacza H, -OH, lub podstawioną lub niepodstawioną grupę C1-C22; R2 oznacza me3 toksyl, etoksyl lub propoksyl; R3 oznacza H, -OH, lub podstawioną lub niepodstawioną grupę C1-C22; a n oznacza od 1 do około 20.
Inne odpowiednie niejonowe surfaktanty obejmują alkilopoliglukozydy; glicerolowe estry takie jak glicerylomonolaurynian, i etoksylowany glicerylomonokokoan; etoksylowany olej rącznikowy; etoksylowane estry redukowane cukru takie jak polioksyetylenowany monolaurynian sorbitolu; estry innych alkoholi wielowodorotlenkowych takie jak monolaurynian i monostearynian cukrozy, etoksylowane amidy takie jak polioksyetylenokokoamid; etoksylowane estry takie jak monolaurynian polietylenoglikolu 1000 i dilaurynian polietylenoglikolu 6000; etoksylowane alkilo- lub arylofenole takie jak nonylofenol etoksylowany, oktylofenole etoksylowane, dodecylofenole etoksylowane, dinonylofenole etoksylowane i tristyrylofenole etoksylowane; alkohole etoksylowane takie jak alkohole tłuszczowe (np. oleiloalkohol etoksylowany), tridecyloalkohol etoksylowany i inne alkohole etoksylowane takie jak Neodols i oksoalkohol etoksylowany; i kopolimery tlenku etylenu/tlenku propylenu takie jak typu Pluronic, Tetronic, lub Tergitol XH.
Dodatkowe niejonowe surfaktanty nadające się do włączenia do kompozycji surfaktantów, które mogą być stosowane zgodnie z wynalazkiem, to polioksyetylen(5-30) C8-22 alkiloetery i polioksyetylen(5-30) C8-22 alkilofenyletery, gdzie (5-30) oznacza, że średnia liczba jednostek tlenku etylenu w łańcuchach polioksyetylenowych tych surfaktantów wynosi od około 5 do około 30. Przykłady takich niejonowych surfaktantów obejmują polioksyetylenononylofenole, oktanole, dekanole i trimetylonona® nole. Szczególne niejonowe surfaktanty, które okazują się użyteczne, obejmują NEODOL® 91-6 Shell ® (polioksyetylo(6) C9-11 prosty pierwszorzędowy alkohol), NEODOL® 1-7 Shell (polioksyetyleno(7) C11 ® prosty pierwszorzędowy alkohol), TERGITOL® 15-S-9 od Union Carbide (polioksyetyleno(9) C12-15 ® oznacza drugorzędowy alkohol) i SURFONIC® NP95 od Huntsman (polioksyetyleno(9.5) nonylofenol). Odpowiednie polialkoksylowane silikonowe surfaktanty obejmują te opisane w patencie U.S.A. No. 6,051,533, które to ujawnienia są włączone tu poprzez odnośniki.
W korzystnym wykonaniu wynalazku herbicydowe kompozycje obejmują co najmniej jeden niejonowy surfaktant i co najmniej jeden kationowy surfaktant. Każdy z kationowych i niejonowych surfaktantów opisanych tutaj, może być stosowany w kombinacji w kompozycjach herbicydowych według wynalazku. Korzystne kationowe surfaktanty obejmują alkiloaminę, alkilodiaminę, alkilopoliaminę, mono- lub di-czwartorzędową sól amoniową, monoalkoksylowaną aminę, dialkoksylowaną aminę taką jak etoksylowane aminy tłuszczowe, monoalkoksylowaną czwartorzędową sól amoniową, dialkoksylowaną czwartorzędową amoniową sól, eteraminę, tlenek aminy, alkoksylowany tlenek aminy, oraz tłuszczową imidazolinę. Korzystnie niejonowe surfaktanty obejmują alkoksylowany alkohol, dialkoksy30
PL 214 223 B1 lowany alkohol, alkoksylowany dialkilofenol, alkilopoliglikozyd, alkoksylowany alkilofenol, alkoksylowany glikol, alkoksylowany merkaptan, glicerylo- lub poliglicerylo-ester naturalnego kwasu tłuszczowego, alkoksylowany glikoloester, alkoksylowany kwas tłuszczowy, alkoksylowany alkanoloamid, polialkoksylowany silikon, i N-alkilopirolidon. Przykłady takich surfaktantów obejmują polioksyetyleno(5-30) C8-22 aminy lub polioksyetyleno(5-30) polioksypropyleno(2-10) C8-22 aminy w kombinacji z alkilopoliglukozydami, alkoksylowane lub dialkoksylowane alkohole jak polioksyetyleno(5-30)C8-22 alkiloetery, lub metoksy-, etoksy- lub propoksy-podstawione estry glikolu o stopniu podstawienia między 1 i około 20. Odpowiednie kationowe i niejonowe surfaktanty do stosowania w kompozycjach według wynalazku obejmują te opisane w patencie USA nr 6,245,713, włączonym tu poprzez odnośniki. Kiedy składnik surfaktantowy kompozycji według wynalazku obejmuje zarówno kationowe jak i niejonowe surfaktanty, stosunek wagowy niejonowych surfaktantów do kationowych surfaktantów wynosi około 1:10 do około 10:1, korzystnie od około 1:5 do około 5:1, i bardziej korzystnie od około 1:3 do około 3:1.
Kompozycje herbicydowe według wynalazku mogą także obejmować związek zdolny do redukcji podrażnienia oka. Takie związki są ogólnie skuteczne w połączeniu z alkilo-aminowymi surfaktantami opisanymi tu i mają one wzór (57):
R1O(R2O)nX1 gdzie R, oznacza hydrokarbyl mający od około 8 do około 22 atomów węgla, każda z grup n(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen, n oznacza liczbę od 0 do około 60, i X1 oznacza węglan, siarczan lub fosforan. Te związki są opisane w patencie USA nr 6,063,733, który jest tu włączony jako odnośnik.
Odpowiednio amofoteryczne surfaktanty obejmują betainy takie jak proste betainy (np. kokodimetylobetainę) , sulfobetainy, amidobetainy, i kokoamidosulfobetainy; imidazolinowe związki takie jak lauroamfodiaoctan disodowy, kokoamfooctan sodowy, kokoamfopropionian sodowy, kokoaminodipropionian disodowy i kokoamfohydroksypropylosulfonian sodowy i inne amfoteryczne surfaktanty takie jak N-alkil, N,-bis(2-hydroksyetylo)glicynę i alkiloaminodipropioniany.
Inne surfaktanty do stosowania w kompozycji herbicydowej i koncentratach według wynalazku są związkami o wzorach:
związek o wzorze (58):
lub o wzorze (59)
lub o wzorze (60)
lub o wzorze (61)
PL 214 223 B1 lub o wzorze (62)
lub o wzorze (63)
lub o wzorze (64)
R1-x-(R2O)m
A8 R6
O-(R2O)nR3 lub o wzorze (65)
lub o wzorze (66)
(66)
9 12 gdzie R1, R9 i R12 oznaczają niezależnie hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, lub (R2O)pR13; R2 w każdej z grup, (R2O), n(R2O), p(R2O) i g(R2O) ozna3 8 11 13 15 cza niezależnie C2-C4 alkilen; R3, R8, R11, R13 i R15 oznaczają niezależnie wodór lub hydrokarbyl lub
PL 214 223 B1
13 podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla; R4 oznacza -(CH2)yOR13 lub
-(CH2)yO(R2O)qR3, R5, Rs i R7 oznaczają niezależnie wodór, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla, lub R4, R10 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydro14 karbylen mający od 2 do około 30 atomów węgla; R14 oznacza wodór, hydrokarbyl lub ppodstawiony hydrokarbyl mający od 1 do około 30 atomów węgla lub -(CH2)zO(R2O)pR3, m, n, p i q oznaczają nie14 zależnie średnią liczbę od 1 do około 50; X oznacza niezależnie -O-, -N(R14)-, -C(O)-, -C(O)O-, -OC(O)-, -N(R15)C(O)-, -C(O)N(Rls)-, -S-, -SO-, lub -SO2-, t oznacza 0 lub 1; A- oznacza rolniczo dopuszczalny anion; a y i z oznaczają niezależnie liczbę od 0 do około 30. W tym kontekście, korzystnie
3 5 15 grupy R1, R3 i R5 - R15 hydrokarbylowe (hydrokarbylenowe) oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil (alkilen), prosty lub rozgałęziony alkenyl (alkenylen), prosty lub rozgałęziony alkinyl (alkinylen), aryl 1 9 12 (arylen) lub aralkilo(aralkilen). Korzystnie R1, R9 i R12 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony
13 2 alkil lub alkenyl mający od 1 do około 22 atomów węgla, lub -(R2O)pR13; R2 oznacza w każdej z grup m(R2O), n(R2O), p(R2O) i q(R2O) niezależnie C2-C4 alkilen; R3 oznacza wodór, metyl lub etyl; R4 oznacza -(CH2)yOR13 lub -(CH2)yO(R2O)qR3, R5, R6 lub R7 oznaczają niezależnie wodór, prosty lub rozgałę4 8 11 13 15 ziony alkenyl mający od 1 do około 22 atomów węgla, lub R4, R8, R11, R13 i R15 oznaczają niezależnie wodór, lub prosty lub rozgałęziony wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od 1 do 10 około 22 atomów węgla; R10 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen lub alkenylen mający od 2 do około 18 atomów węgla; R14 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl zawierający od 1 do 22 atomów węgla, lub -(CH2)zO(R2O)pR3, m, n, p i q oznaczają niezależnie średnią liczbę od 1 do około
30; X oznacza niezależnie -O-, -N(Ri4)-, -C(O)-, -C(O)O-, -OC(O)-, -N(R15)C(O)-, -C(O)n(R15)-, -S-,
-SO-, lub -SO2-, t oznacza 0 lub 1; A- oznacza rolniczo dopuszczalny anion; a y i z stanowią niezależ1 nie liczbę od 0 do 30. Bardziej korzystnie R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający
13 9 12 od około 8 do około 18 atomów węgla, lub O(R2O)pR13, R9 i R12 oznaczają niezależnie prosty lub roz2 13 2 gałęziony alkil lub alkenyl mający od 1 do około 22 atomów węgla, lub -(R2O)pR13, R2 w każdej z grup
2 2 2 3 m(R2O), n(R2O), P(R2O) i q(R2O) oznacza niezależnie etylen lub propylen; R3 oznacza wodór lub metyl; R4 oznacza -(CH2)yOR13 lub (CH2)yO(R2O)qR3; R8, R11, R15 oznaczają niezależnie wodór lub prosty
6 7
Iuub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od 1 do około 22 atomów węgla; R5, R6 i R7 oznaczają niezależnie wodór, prosty lub rozgałężiony alkil lub alkenyl mający od 1 do około 22 atomów gla lub R4;
13
R10 oznacza prosty lub rozgałęziony alkilen lub alkenylen mający od 2 do około 6 atomów węgla; R13 oznacza wodór lub prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od około 6 do około 22 atomów 14 węgla; R14 oznacza prosty lub rozałęziony alkil lub alkenyl mający od 1 do około 22 atomów węgla lub
-(CH2)zO(R2O)pR3, m, n, p i q oznaczają niezależnie średnią liczbę od 1 do około 20; X oznacza niezależnie -O-, -N(R14)-, -C(O)-, -C(O)O-, -OC(O)-, -N(R15)C(O)-, -C(O)N(R15)-, -S-, -SO-, lub -SO2-, t oznacza 0 lub 1; A- stanowi rolniczo dopuszczalny anion; a y i z oznaczają niezależnie liczbę od 0 1 do około 10. Korzystniej R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od około 12 do
12
R9 i R12 oznaczają prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od 1 do około 6 atomów węgla lub -(R2O)pR13; R2 w każdej z grup m(R2O), n(R2O), p(R2O) i
3 4 13 q(R2O) oznaczają niezależnie etylen lub propylen; R3 oznacza wodór,; R4 oznacza -(CH2)yOR13 lub 2 3 8 11 15 (CH2)yO-(R2O)qR3; R8, R11 i R15 oznaczają niezależnie wodór lub prosty albo rozgałęziony alkil lub
6 7 alkenyl mający od 1 do około 6 atomów węgla; R5, R6 i R7 oznaczają niezależnie wodór, prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od 1 do około 22 atomów węgla lub R4; R10 oznacza prosty lub rozgałęziony alkylen lub alkenylen mający od 2 do około 6 atomów węgla; R13 oznacza wodór lub prosty albo rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od około 6 do około 22 atomów węgla; R14 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub alkenyl mający od 1 do około 22 atomów węgla, lub -(CH2)zO(R2O)pR3;
m, n, p i q oznaczają niezależnie średnią liczbę od 1 do około 5; X oznacza niezależnie -O- lub 14 N(R14)-, t oznacza 0 lub 1; A- oznacza rolniczo dopuszczalny anion; a y i z stanowią niezależnie liczbę od 1 do około 3.
Preferowane anionowe surfaktanty skuteczne przy sporządzaniu preparatów według wynalazku obejmują nasycone kwasy karboksylowe takie jak butanowy, heksanowy, oktanowy, dekanowy, laurylowy, palmitynowy, mirystynowy lub stearynowy i nienasycone kwasu karboksylowe takie jak palmitolejowy, oleinowy, linolowy lub linolenowy. Korzystne kwasy karboksylowe obejmują kwas palmitynowoy, oleinowy lub stearynowy. Inne preferowane anionowe surfaktanty obejmują alkilosiarczany takie jak laurylosiarczan i estry lub diestry fosforanowe o wzorze (6) około 18 atomów węgla, lub -(R2O)pR13;
PL 214 223 B1
R*-o-(R2o)m Λ R=_o-(R’0,„/^°· Hł gdzie R1 i R3 oznaczają niezależnie prosty lub rozgałęziony alkil, prosty lub rozgałęziony alke2 nyl, prosty lub rozgałęziony alkinyl, aryl lub aralkil mający od około 4 do około 30 atomów węgla; R2 22 w każdej z grup m(R2O) i n(R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen; a m i n oznaczają niezależnie 1 do około 30; lub o wzorze (5)
1 gdzie R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil, prosty lub rozgałęziony alkenyl, prosty lub rozga22 łęziony alkinyl, aryl lub aralkil mający od około 8 do około 30 atomów węgla; R2 w każdej z grup (R2O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen; a m oznacza od 1 do około 30. Reprezentatywne estry fosforanowe obejmują oleth-10 fosforan, oleth-20 fosforan i oleth-25 fosforan.
Preferowane fosforanowe estry jako surfaktanty obejmują fosforany mono- i dialkoholu, fosforany mono- i di(polioksyalkilenoalkoholu) i fosforany mono- i dialkoholu, fosforany (polioksyalkilenoalkilofenolu) i są reprezentowane wzorem (67):
1 gdzie R1 oznacza C8-C20 alkil lub C8-C20 alkilofenyl; R oznacza alilen mający od 2 do około 4 atomów węgla, zwykle etylen lub propylen, m oznacza zero lub liczbę do około 60, korzystnie mniej 2 1 1 niż 10 a zwłaszcza około 4, a R2 oznacza hydroksyl lub rodnik R1-O-(RO)m w którym R1 i R są jak 2 wskazano wyżej i m oznacza 0 do około 30. Jeśli R2 oznacza hydroksyl to związek stanowi mono21 ester. Jeśli R2 oznacza rodnik R1-O-(RO)m-, to związkiem jest diester. Mieszaniny estrów lub diestrów fosforanowych według wzoru (52), (53) i/lub (54) i kationowy surfaktant, zwłaszcza alkiloaminowe surfaktanty o wzorze (61), (62), (63) lub (64), są korzystne w stosowaniu w kompozycjach według wynalazku. Mieszaniny monoestrów i diestrów są także użyteczne wraz z polioksyalkilenoalkiloaminami. Gdy mieszaniny monoestrów i diestrów są obecne, to procent wagowy monoestru lub monoestrów przekracza procent wagowy diestru lub diestrów.
Inne odpowiednie surfaktanty anionowe obejmują mydła tłuszczowe takie jak sól amonowa kwasu tłuszczowego oraz stearynian sodu, alkilosiarczany takie jak siarczan sodowo-C8-10 alkoholowy, siarczan oleilowo-sodowy, siarczanowane oleje takie jak siarczanowany olej rącznikowy, eterosiarczany takie jak siarczan sodowo-eterolaurylowy, siarczan amoniowo-eterolaurylowy i siarczan amoniowo-eterononylofenolowy; sulfoniany takie jak sulfoniany naftowe, alkilobenzenosulfoniany, (np.
sodowy (liniowy) dodecylobenzenosulfonian lub sodowy (rozgałęziony) dodecylobenzenosulfonian), alkilonaftalenosulfoniany (np. sodowy dibutylonaftalenosulfonian), alkilosulfonian (np. alfaolefinosulfoniany), sulfobursztyniany takie jak dialkilosulfobursztynian (np. sodowy dioktylosulfobursztynian) i monoalkilosulfobursztyniany i bursztyniany (np. Iaurylobursztynian disodowy i N-alkiloaminosulfobursztynian disodowy); sulfonowane amidy takie jak sodowy N-metylo N-kokotaurynian; izetioniany takie jak sodowy konoiloizetionian; sakozyniany takie jak N-laurylo-siarkozynian i fosforany takie jak alkiloeteroetoksylowane siarczany i alkilaryloetero etoksylowane fosforany.
Przykładowe surfaktanty, które mogą być stosowane według obecnego wynalazku obejmują następujące rodzaje:
PL 214 223 B1 er er ch3 ch3
016Η33(ΟΟΗζΟΗ2)^-N+-(CH2)3~N+—{CH2CH2O)i0C1sH33
CH3 ch3 (68) i
er er
CHa CH3
I |
C^H^OCHjCHJjo-N+-(CH2)3—N*—(CH2CH2O)z0CieH33
CH3 CH3 (69)
Inne surfaktanty do użycia w herbicydowych kompozycjach i koncentratach według wynalazku obejmują N-acylo-sarkozyniany, które są opisane w patencie USA nr 5,985,798, które są włączone przez odnośniki. Takie surfaktanty mają wzór (70):
O
R-y-N-ch2coox ch3 gdzie R oznacza C8 do C22 N-acyl, korzystnie kwas tłuszczowy o długości łańcucha C10 do C18, a X oznacza kation tworzący sól włączając metal alkaliczny, amoniak lub alkanolamina. Korzystniej R oznacza lauryloil, kokoil, palmitoil, mirystyoil lub oleoil, a X oznacza sód, potas, amoniak, izopropyloaminę lub aminoalkohol. Korzystne sarkozyniany obejmują sarkozynian sodowo-lauroilowy, sarkozynian sodowo-kokoilowy i sarkozynian sodowo-mirystoilowy sarozynian, które są handlowo dostępne pod znakiem towarowym HAMPOSYL od Hampshire Chemical Corp.
Alkilopoliglikozydy są także odpowiednie do użycia w kompozycjach i koncentratach według wynalazku i są opisane przykłądowo w patencie USA nr 6,117,820. Stosowany tu termin „alkiloglikozyd obejmuje mono- i poli-alkiloglikozydy. Glikozydy są reprezentowane wzorem (71):
gdzie n oznacza stopień polimeryzacji lub liczbę grup glikozowych, a R oznacza rozgałęziony lub prosty łańcuch alkilowy, korzystnie mający od 4 do 18 atomów węgla; lub mieszaninę grup alkilowych mających średnią wartość w podanym zakresie. Liczba grup glikozowych na grupę alkilową może się zmieniać i możliwe są pochodne alkilowe mono- lub di- lub poli-glikozowe lub sacharydowe. Handlowe alkilo-poliglikozydy zwykle stanowią mieszaninę pochodnych z n wyrażonym jako średnia. Korzystnie n jest liczbą mieszczącą się w przedziale 1-5 a zwłaszcza 1-3. Typowe alkiloglikozydy stanowią produkt handlowo dostępny pod nazwami handlowymi AL2042 (Imperial Chemical Industries PLC), gdzie n wynosi średnio 1,7 a R oznacza mieszaninę oktylu (45%) i decylu (55%), produkt handlowo dostępny pod nazwą handlową AGRIMUL PG2069 (Henkel Corp) gdzie n oznacza średnio 1,6
PL 214 223 B1 a R oznacza mieszaninę nonylu (20%), decylu (40%) i undecylu (40%), i produkt handlowo dostępny pod nazwą handlową BEROL AG6202 (Akzo Nobel), którym jest 2-etylo-1-heksyloglikozyd.
Bardziej korzystne surfaktanty do stosowania w stałych koncentratach są typu „wysokopowlekającego. Wysokopowlekające surfaktanty obejmują lecz nieograniczająco organosilikony i fluoroorganiczny surfaktant. Organosilikonowe surfaktanty obejmują polisiloksan. Korzystniej organosilikonowe surfaktanty obejmują polisioksan, w którym co najmniej jedna grupa siloksanowa ma ugrupowanie obejmujące jedną lub więcej grup polialkilenoksylowych lub polialkilenoksyalkilowych.
Polisiloksanowe surfaktanty są reprezentowane wzorem (72):
Re i6 i5
•Si-O(— [ —Si— I “0)a(—Si-O)b- —Si- I
R10 l R, 1 r2 1 Re
gdzie R1 oznacza -CnH2nO(CH2CH2O)m(CH2CH(CH3)O)gX, n oznacza liczbę od 0 do 6 do około
100, b oznacza liczbę od 0 do około 10, m oznacza liczbę od 0 do około 30, q oznacza liczbę od 0 do około 30, X oznacza wodór lub C1-20 hydrokarbyl lub C2-6 acyl, a grupy R2, R3, R4, R5, R6, R7, R8, R9, 10
R10 oznaczają niezależnie podstawiony lub niepodstawiony C1-20 hydrokarbyl lub grupy zawierające azot.
Ogólnie, w korzystnych wykonaniach n oznacza liczbę od 0 do 6, a oznacza liczbę od 1 do około 30, b oznacza liczbę od 0 do około 10, m oznacza liczbę od 0 do około 30, q oznacza liczbę od 0 do około 3, X oznacza wodór lub C1-6 hydrokarbyl lub C2-6 acyl, i R2, R3, R5, R,6, R7, R8, R9, R10 oznaczają niezależnie podstawiony lub niepodstawiony C1-4 hydrokarbyl lub grupy zawierające azot.
1
W korzystnym wykonaniu polisiloksan stanowi polioksyetylenoheptametylotrisiloksan, gdzie R1 oznacza -CnH2NO-(CH2CH2O)m(CH2CH(CH3)OqX, n oznacza liczbę 3 lub 4, a oznacza 1, b oznacza 0, 23 m oznacza liczbę od 1 do około 30, q oznacza 0, X oznacza wodór lub metyl, etyl lub acetyl, a R2, R3, R4, R5, R6, R7, R8, R9, R10 oznaczają niezależnie podstawiony lub niepodstawiony C1-4 hydrokarbyl lub grupy zawierające azot.
W korzystnym wykonaniu wynalazku we wzorze polisiloksanowego surfaktanta(ów) a oznacza liczbę od 1 do 5, b oznacza liczbę od 0 do 10, n oznacza 3 lub 4, m oznacza liczbę od 1 do około 30, q oznacza 0, X oznacza wodór lub metyl, etyl lub acetyl, a R2, R3, R4, R5, R6, R7, R8, R9 i R10 oznaczają metyl.
W innym korzystnym wykonaniu wynalazku we wzorze dla polisiloksanowego surfaktanta a oznacza liczbę od 1 do 5, b oznacza liczbę od 0 do 10, n oznacza 3 lub 4, m oznacza liczbę od 4 do 12, q oznacza 0, X oznacza wodór lub metyl lub acetyl, R2, R3, R4, R5, R6, R7, R8, R9, R10 oznaczają metyl.
W bardziej korzystnym wykonaniu wynalazku we wzorze polisiloksanowego surfaktanta a oznacza 1, b oznacza 0, n oznacza 3 lub 4, m oznacza liczbę od 1 do około 30, q oznacza 0, X oznacza wodór lub metyl, etyl lub acetyl i R2, R3, R4, R5, R.7, R8, R9 i R10 oznaczają metyl.
W dalszym korzystnym wykonaniu wynalazku we wzorze surfaktantów polisiloksanowych a oznacza 1, b oznacza 0, n oznacza 3, m oznacza 8, q oznacza 0, X oznacza metyl i R2, R3, R4, R5, R6, R7, R8, R9 i R10 oznaczają grupy metylowe.
Trisiloksany o powyższym wzorze są ogólnie opisane w literaturze Crompton Corporation i w patencie USA nr 3505377. Kilka z takich trisiloksanów stanowią etoksylowane organosilikonowe ® środki zwilżające dostępne u Crompton Corporation jako kopolimery silikonoglikolowe Silwet®. Organosilikony organiczne lub bezwodne mogą być stosowane w kompozycji surfkatanta; oba są zawarte w zakresie wynalazku.
Korzystniejszymi trisiloksanami są produkty sprzedawane w handlu przez Crompton Corporation jako Silwet® L-77, Silwet® 408 i Silwet® 800 przez Dow-Corning jako Sylgard® 309 przez Exacto, ®
Inc. Jako Qwikwet® 100 i przez Goldschmidt jako Breakthru S240a. W najkorzystniejszych polioksy2 etylenoheptometylotrisiloksanach R2 oznacza wodór.
Korzystna kompozycja surfaktantowa użyteczna według wynalazku zawiera około 75% do około
100%, korzystniej około 80% do około 100% wagowo polioksayalkilenotrisiloksanu. Można stosować mieszankę więcej niż jednego polioksyalkilenotrisiloksanu, w tym przypadku korzystna sumaryczna ilość polioksyalkilenotrisiloksanów obecna w kompozycji surfaktantowej jest jak podano wyżej.
PL 214 223 B1
Surfaktanty polisiloksanowe mogą być połączone z każdym z surfaktantów opisanych wyżej. W jednym wykonaniu polisiloksan o wzorze (59) jest połączony z sulfonianem alkilodifenyloksydowym o wzorze (73):
gdzie każdy R oznacza niezależnie hydrokarbyl mający 1 do około 30 atomów węgla (korzystnie 6-10 atomów węgla) każdy n oznacza niezależnie liczbę 0 lub 1, każdy M+ oznacza rolniczo dopuszczalny kation i każdy n oznacza niezależnie 0 i lub 1, z tym, że surfaktant obejmuje co najmniej jedną grupę sulfonianową. Kation może być amonowy (włączając alkiloamonowy i hydroksyalkiloamonowy), kation metalu alkalicznego, metalu ziem alkalicznych lub kation wodorowy. Takie kombinacje surfaktantowe generalnie obejmują od około 5-55% wagowych surfaktanta polisiloksanowego i od około 45-95% wagowych sulfonianu difenyloksydu i są opisane w publikacji EP 1064844. Handlowo dostępne sulfoniany difenyloksydu obejmują sodowo alkilosulfoniany difenyloksydu sprzedawane jako DOWFAX® od Dow Chemical.
Fluoro-organiczne środki zwilżające użyteczne w obecnym wynalazku stanowią organiczne cząsteczki reprezentowane wzorem:
Rf-G (74) gdzie Rf oznacza rodnik fluoroalifatyczny, a G oznacza grupę, która obejmuje co najmniej jedną grupę hydrofilową taką jak grupy kationowe, anionowe, niejonowe lub amfoteryczne. Rf oznacza fluorowany jednowartościowy alifatyczny rodnik organiczny zawierający co najmniej cztery atomy węgla. Korzystnie jest to nasycony, perfuoroalifatyczny jednowartościowy rodnik organiczny. W szkieletowym łańcuchu jako podstawniki mogą być obecne atomy wodoru lub chloru. Chocciaż rodniki zawierające dużą liczbę atomów węgla mogą funkcjonować właściwie, to preferowane są związki zawierające nie więcej niż około 20 atomów węgla, gdyż duże rodniki zwykle oznaczają mniej skuteczne wykorzystanie fluoru niż jest to możliwe gdy łańcuchy szkieletowe są krótkie. Korzystnie Rf zawiera około 5 do 14 atomów węgla.
Grupy kationowe, które są przydatne we fluoro-organicznych środkach zwilżających używanych w tym wynalazku, mogą obejmować aminę lub czwartorzędową kationową grupę anionową. Takie grupy aminowe i czwartorzędowe kationowe amoniowe grupy hydrofilowe mogą mieć wzory takie jak
NH2, NHR2, -N(R2)2, -(NH3)x, -(NH2R2)x, -(NH(R2)2X), albo wodorosiarczan, octan lub karboksylan, 2 a każdy R2 oznacza niezależnie C1-18 alkil. Korzystnie X oznacza fluorowiec, wodorotlenek lub kwaśny siarczan. Korzystnie kationowe, fluoro-organiczne środki zwilżające stosowane w tym wynalazku zawierają hydrofilowe grupy którymi są czwartorzędowe kationowe grupy amoniowe. Grupy anionowe, które są przydatne w zwilżających środkach fluoro-organicznych stosowanych w tym wynalazku obejmują grupy, które przez jonizację mogą stać się rodnikami anionowymi. Grupy anionowe mogą mieć wzory takie jak -COOM, -SO3M, -OSO3M, -PO3M2, -PO3HM, OPO3M2 lub OPO3HM, gdzie M oznacza H, 1 + 1 + 1 jon metalu alkalicznego, (NR14)+ lub (SR13)+, gdzie każdy R1 oznacza niezależnie H albo podstawiony lub niepodstawiony C1-C6 alkil. Korzystnie M oznacza Na+ lub K+. Korzystne grupy anionowe fluoroorganicznych środków zwilżających stosowanych według wynalazku mają wzór -COOM lub SO3M.
Amfoteryczne grupy, które nadają się do stosowania we fluoro-organicznych środkach zwilżających stosowanych w tym wynalazku, obejmują grupy zawierające co najmniej jedną grupę katonową jak określono wyżej i co najmniej jedną grupę anionową jak określono wyżej. Innymi użytecznymi grupami amfoterycznymi są tlenki amin.
PL 214 223 B1
Niejonowe grupy, które nadają się do stosowania w fluoro-organicznych środkach zwilżających stosowanych w tym wynalazku, obejmują grupy, które są hydrofilowe, lecz które w warunkach pH normalnego rolniczego stosowania nie są jonizowane. Niejonowe grupy mogą mieć wzory takie jak O(CH2CH2)xH gdzie x jest większe niż zero, korzystnie 1-30, -SO2NH2, SO2NHCH2CH2OH, SO2N(CH2CH2OH)2, -CONH2, -CONHCH2CH2OH lub -ON(CH2CH2OH)2.
Kationowe fluoro-organiczne środki zwilżające użyteczne tutaj obejmują kationowe fluorowe produkty chemiczne opisane przykładowo w patentach USA nr 2764602, 2764603, 3147064 i 4069158. Amfoteryczne fluoro-organiczne środki zwilżające użyteczne tu obejmują amfoteryczne fluorowe produkty chemiczne opisane przykładowo w patentach USA nr 2,764,602, 4042522, 4069158, 4069244, 4090967, 4,161,590 i 4161602. Anionowe fluoro-organiczne związki zwilżające stosowane tu obejmują anionowe fluorowe produkty chemiczne opisane przykłądowo w patentach USA nr 2803656, 3255131, 3450755 i 4090967. Istotne ujawnienie powyższych patentów jest włączone tu przez odnośniki.
Kilka środków fluoro-organicznych zwilżających odpowiednich do stosowania w wynalazku są dostępne od firmy 3M pod znakiem towarowym Fluorad. Obejmują one środki anionowe Fluorad FC-120, Fluorad FC-129 i Fluorad FC-99, kationowy środek Fluorad FC-750 I niejonowe środki Fluorad FC-170C, Fluorad FC-171 i Fluorad FC-430.
Reprezentatywne surfaktanty wspomnianego wyżej typu są opisane w patentach USA nr 5,703,015, 5,750,468 i 5,389,598 w pełni włączonych tu przez odnośniki.
Składnik surfaktantowy kompozycji według obecnego wynalazku może ewentualnie zawierać glikol lub ester glikolowy o wzorze:
HO-(R4O)x-R5 (75) gdzie R4 w każdej z grup x(R4O) niezależnie oznacza prosty lub rozgałęziony C2-5 alkilen, x 5 oznacza liczbę od 1 do około 4, a R5 oznacza wodór lub C1-C4 hydrokarbyl. Rozważane glikole i estry glikolowe obejmują, lecz nieograniczająco, monoetylenoglikol, dietylenoglikol, propylenoglikol lub ich etery metylowy, etylowy, n-propylowy, n-butylowy lub t-butylowy, dipropylenoglikol lub jego etery metylowy, etylowy, n-propylowy, -butylowy lub t-butylowy, tripropylenoglikol lub jego etery metylowy, etylowy, n-propylowy, n-butylowy lub t-butylowy, 1,3-butanodiol, 1,4-butanodiol, 2-metylo-1,3-propanodiol, 2,2-dimetylo-1,3-propanodiol, 2-metylo-1,3-pentanodiol i 2-metylo-2,4-pentanodiol.
Inne niejonowe surfaktanty mogą być podobnie użyteczne, włączając bez ograniczenia kopolimery blokowe polioksyetyIenu oraz alkilopoliglukozydy. W razie potrzeby mogą także być zawarte surfaktanty kationowe, anionowe lub amfoteryczne.
W jednym wykonaniu wynalazku herbicydowe kompozycje obejmują co najmniej jeden niejonowy surfaktant i co najmniej jeden kationowy surfaktant takie jak te opisane tutaj. Takie połączenia surfaktantów są opisane w patencie USA nr 5,998,332, który jest włączony przez odniesienie.
Dodatkowe kationowe surfaktanty odpowiednie do stosowania w kompozycjach herbicydowych według wynalazku to te opisane w patentach USA nr 5,563,111, 5,622,911, 5,849,663, 5,863,909, 5,985,794, 6,030,923 i 6,093,679, które są tu włączone przez odniesienie.
Kompozycje surfaktantów zwykle są przeznaczone do mieszania z kompozycją herbicydową rozpuszczalną w wodzie. Korzystnie kompozycja surfaktanta zasadniczo nie zawiera wody.
Kompozycja surfaktantowa według wynalazku obejmuje każdą kombinację surfaktantów opisanych wyżej. Kompozycja surfaktantowa jest szczególnie korzystna do stosowania przy sporządzeniu kompozycji lub koncentratów zawierających glifosat potasowy, diamoniowy, amoniowy, sodowy, monoetanoloaminy, n-propyloaminy, metyloaminy, etylominy, heksametylenodiaminy, dimetyloaminy i/lub trimetylosulfoniowy.
Gęstość każdego preparatu zawierającego glifosat według wynalazku wynosi korzystnie co najmniej 1.050 gramów/litr, korzystniej co najmniej około 1.055, 1.060, 1.065, 1.070, 1.075, 1.080,
1.085, 1 .090, 1 .095, 1 .100, 1 .105, 1 .110, 1 .115, 1.120, 1 .125, 1.130, 1 .135, 1.140, 1.145, 1 .150,
1.155, 1 .160, 1 .165, 1 .170, 1 .175, 1 .180, 1 .185, 1.190, 1 .195, 1.200, 1 .205, 1.210, 1.215, 1 .220,
1.225, 1 .230, 1 .235, 1 .240, 1 .245, 1 .250, 1 .260, 1.265, 1 .270, 1.275, 1 .280, 1.285, 1.290, 1 .295,
1.300, 1 .305, 1 .310, 1 .315, 1 .320, 1 .325, 1 .330, 1.335, 1 .340, 1.345, 1 .350, 1.355, 1.360, 1 .365,
1.370, 1 .375, 1 .380, 1 .385, 1 .390, 1 .395, 1 .400, 1.405, 1 .410, 1.415, 1 .420, 1.425, 1.430, 1 .435,
1.440, 1.445 lub 1.450 gramów/litr.
Inne dodatki, adjuwanty lub składniki mogą być wprowadzone do preparatów według wynalazku dla zapewnienia pewnych właściwości uzyskanych preparatów. Chociaż preparaty według wynalazku
PL 214 223 B1 generalnie wykazują dobrą ogólną stabilność i lepkość bez dodawania żadych dalszych dodatków, dodanie solubilizatora (także zwykle odniesionych do substancji podnoszącej temperaturę mętnienia lub stabilizatora) może znacząco poprawić właściwości preparatów według wynalazku. Odpowiednie solubilizatory do stosowania wraz z nowymi preparatami według wynalazku, obejmują przykładowo kokoaminę (Armeen C), dimetylokokoaminę (Arquad DMCD), chlorek kokoamoniowy (Arquad C), kokoaminę PEG 2 (Ethomeen C12) i kokoaminę PEG 5 (Ethomeen C15), wszystkie wytworzone przez Akzo Nobel (California).
Dodatkowo stwierdzono, że dodanie C4 do C16 alkilo- lub arylo-aminozwiązku lub odpowiedniego czwartorzędowego związku amoniowego, bardziej podnosi zgodność pewnych soli glifosatu (np. potasowych lub izopropylaminowych) z surfaktantami, które inaczej wykazywały niską lub marginalną zgodność przy podanym obciążeniu glifosatem. Odpowiednie stabilizatory obejmują pierwszo-, drugolub trzeciorzędowy C4 do C15 alkilo- lub aryloaminowe związku lub odpowiednie czwartorzędowe związki amoniowe. Takie stabilizatory bardziej poprawiają zgodność pewnych soli glifosatowych (np. potasowej lub izopropyloaminowej) z surfaktantami, które inaczej wykazują niską lub marginalną zdolność przy podanym obciążeniu glifosatu. Odpowiednie alkilo- lub aryloaminowe związki mogą także zawierać 0 do około 5 grup C2-C4 tlenku aikilenu korzystnie grup tlenku etylenu. Korzystne związki alkiłoaminowe obejmują C6-C12 alkiloaminy mające 0 do 2 grup tlenku etylenu. Podobnie, związki eteraminowe mające 4 do 12 węgli i 0 do około 5 grup tlenku etylenu, jak również odpowiednie cwartorzędowe związki amoniowe także poprawiają zgodność takich preparatów. W jednym wykonaniu związki, które poprawiają zgodność takich surfaktantów obejmują aminy lub czwartorzędowe sole amoniowe mające wzór:
lub
(76)
lub (77)
lub 1 gdzie R1 oznacza prosty lub rozgałęziony alkil lub aryl mający od około 4 do około 16 atomów węgla, R2 oznacza wodór, metyl, etyl, lub -(CH2CH2O)xH, R3 oznacza wodór, metyl, etyl, wodór lub metyl; R6
PL 214 223 B1 w każdej zgrup n(R6O) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen; R5 oznacza hydrokarbylen lub podstawiony hydrokarbylen mający od 2 do około 6 atomów węgla; i A- oznacza rolniczo dopuszczalny anion.
Obecny wynalazek także obejmuje sposób zwalczania lub regulowania chwastów lub niepożądanej roślinności, obejmujący etapy rozcieńczania ciekłego koncentratu w dogodnej ilości wody dla utworzenia mieszanki i podanie herbicydowo skutecznej ilości mieszaniny na liście chwastów lub niepożądanej roślinności. Podobnie objęty wynalazkiem jest sposób zwalczania lub regulowania chwastów lub niepożądanej roślinności, obejmujący etapy rozcieńczania koncentratu stałych cząsteczek w odpowiedniej ilości wody dla utworzenia mieszaniny i podania herbicydowo skutecznej ilości mieszaniny na liście chwastów lub niepożądanej roślinności.
W herbicydowej metodzie stosowania kompozycji według wynalazku kompozycja jest rozcieńczona w odpowiedniej objętości wody dla dostarczenia roztworu użytkowego, który jest następnie podawany na liście rośliny lub roślin z szybkością podawania odpowiednią dla uzyskania pożądanego efektu herbicydowego. Ta szybkość podawania jest zwykle wyrażona jako ilość glifosatu na traktowaną nim jednostkową powierzchnię, np. gramy równoważnika kwasu na hektar (g a.e./ha). To co stanowi „pożądany efekt herbicydowy to zwykle i iłustratywnie, co najmniej 85% zwalczenia gatunków roślin jak zmierzono przez redukcję wzrostu lub zwalczenia po okresie czasu, w którym glifosat wywiera w pełni herbicydowe lub fitotoksyczne działanie na traktowane rośliny. Zależnie od gatunku i warunków wzrastania, ten okres czasu może być tak krótki jak tydzień, lecz zwykle potrzebny jest okres co najmniej dwóch tygodni, aby glifosat wywarł pełny efekt.
Selekcja szybkości podawania, które są herbicydowo skuteczne dla kompozycji według wynalazku, mieści się w zakresie działalności specjalisty naukowca od rolnictwa.
Specjalista w tej dziedzinie będzie podobnie dostrzegał, że stan poszczególnych roślin, warunki pogody i warunki wzrostu, jak również szczególne aktywne składniki oraz ich stosunek wagowy w kompozycji, będą wpływać na stopień herbicydowej skuteczności osiągniętej podczas stosowania tego wynalazku. W odniesieniu do stosowania kompozycji glifosatowych, jest znanych więcej informacji o odpowiednich stosunkach podawania. Ponad dwie dekady stosowania glifosatu i publikowanych badań dotyczących takiego stosowania dostarczyło wielu informacji, z których praktyk od zwalczania chwastów może wybrać szybkości podawania glifosatu, które są herbicydowo skuteczne dla poszczególnych gatunków w poszczególnych stadiach wzrostu w szczególnych warunkach środowiskowych.
Kompozycje herbicydowe soli glifosatowych są stosowane do zwalczania bardzo szerokiej różnorodności roślin na świecie i sądzi się, że sól potasowa okaże się nie różniącą się od innych soli glifosatu pod tym względem.
Szczególnie ważne gatunki jednorocznych roślin dwuliściennych, do zwalczania których można stosować kompozycję według wynalazku, ilustrują, ale bez ograniczania: zaślaz (Abutilon theophrasti), lebioda (Amaranthus spp.), ang. buttonweed (Borreria spp.), rzepak, ang. canola, gorczyca indiańska (Brassica spp.), komelina (Commelina spp.), iglica (Erodium spp.), słonecznik zwyczajny (Helianthus spp.), powój (Ipomoea spp.), mietelnik (Kochia scoparia), ślaz (Malva spp.), dzika gryka, rdest ostrogorzki itp. (Polygonum spp.), portulaka pospolita (Portulaca spp.), solanka kolczysta (Salsola spp.), ang. sida (Sida spp.), gorczyca polna (Sinapis arvensis) i rzepień (Xanthium spp.).
Szczególnie ważne gatunki jednorocznych roślin jedno- liściennych, do zwalczania których można stosować kompozycję według wynalazku, obejmują bez ograniczania: owies głuchy (Avena fatua), ang. carpetgrass (Axonopus spp.), stokłosa dachowa (Bromus tectorum), palusznik krwawy (Digitaria spp.), chwastnica jednostronna (Echinochloa crus-galli), przytulia (Eleusine indica), życica jednoroczna (Lolium multiflorum), ryż (Oryza sativa), ang. ottochloa (Ottochloa nodosa), ang.bahiagrass (Paspalum notatum), mozga (Phalaris spp.), włośnica (Setaria spp), pszenica (Triticum aestivum) i kukurydza (Zea mays).
Szczególnie ważne gatunki wieloletnich roślin dwuliściennych do zwalczania których można stosować kompozycję według wynalazku ilustrują, ale bez ograniczania: bylica (Artemisia spp.), trojeść (Asclepias spp.), ostrożeń polny (Cirsium arvense), powój polny (Convolvulus arvensis) i ang. kudzu (Pueraria spp.).
Szczególnie ważne gatunki wieloletnich roślin jednoliściennych, do zwalczania których można stosować kompozycję według wynalazku, wymieniono bez ograniczania, jako: ang. brachiaria (Brachiaria spp.), psi ząb właściwy (Cynodon dactylon), cibora żółta (Cyperus esculentus), cibora (C. rotundus), perz właściwy (Elymus repens). ang. Ialang (Imperata cylindrica), życica wieloletnia (Lolium perenne), proso wielkie (Panicum maximum), ang. dallisgrass (Paspalum dilatatum), trzcina (Phragmites spp.), dzikie sorgo (Sorghum halepense), pałka (Typha spp.).
PL 214 223 B1
Inne szczególnie istotne rośliny wieloletnie, do zwalczania których można stosować kompozycję według wynalazku ilustrują, ale bez ograniczania: skrzyp (Equisetum spp), orlica pospolita (Pteridium aquilinum), malina (Rubus spp.), kolcolist zachodni (Ulex europaeus).
Jeśli zachodzi potrzeba, użytkownik może mieszać jeden lub więcej adjuwantów z kompozycją według wynalazku i wodą rozcieńczającą w trakcie przygotowania kompozycji użytkowej. Takie adjuwanty mogą obejmować dodatkowy surfaktant i/lub sól nieorganiczną taką jak siarczan amonu, w celu dalszego podwyższenia skuteczności herbicydowej. Jednakże w najczęstszych warunkach herbicydowego sposobu zastosowania wynalazku otrzymuje się akceptowalną skuteczność w niebecności takich adjuwantów.
W szczególnie rozpatrywanym sposobie zastosowania kompozycji według wynalazku kompozycje po rozcieńczeniu wodą, podaje się na liście uprawianych roślin, genetycznie zmienionych lub wybranych dla tolerowania glifosatu i jednocześnie na liście chwastów lub niepożądanej roślinności rosnącej w najbliższej odległości do takich roślin uprawnych. Ten sposób zastosowania pozwala na zwalczanie chwastów lub niepożądanej roślinności pozostawiając rośliny uprawne zasadniczo nieuszkodzone. Rośliny uprawne genetycznie zmienione lub wybrane jako tolerujące glifosat obejmują te, których nasiona są w sprzedaży u Monsanto Company lub licencjobiorców Monsanto Company no® szących nazwą Roundup Ready®, Te rośliny obejmują, bez ograniczania, odmiany bawełny, soję, canola, burak cukrowy, pszenicę i kukurydzę.
Kompozycje do traktowania roślin mogą być otrzymywane przez rozcieńczenie wodą stężonej kompozycji według wynalazku. Podawanie kompozycji użytkowej na liście jest korzystnie prowadzone przez natryskiwanie z zastosowaniem konwencjonalnych środków do rozpylania cieczy, takich jak dysze rozpylające, atomizery itp. Kompozycje według wynalazku mogą być stosowane w precyzyjnych technikach uprawy, w których stosuje się aparat zmieniający ilość pestycydu podawango na różne części pola, zależnie od zmiennych takich jak konkretne gatunki roślin, skład gleby itp. W jednym wykonaniu takich technik można zastosować układ pracujący z urządzeniem natryskującym dla podawania pożądanej ilości kompozycji na różne części pola.
Kompozycja w czasie podawania na rośliny jest korzystnie rozcieńczana wystarczająco dla łatwego rozpylenia z zastosowaniem standardowego rozpylającego sprzętu rolniczego. Korzystne szybkości podawania dla obecnego wynalazku zmieniają się w zależności od wielu czynników, włączając rodzaj i stężenie składnika aktywnego oraz gatunek roślin. Użyteczne szybkości podawania przez rozpylenie wodnej kompozycji na liście może sięgać rzędu około 25 do około 1,000 litrów na hektar (l/ha). Korzystne szybkości podawania wodnych roztworów mieszczą się w zakresie od około 50 do około 300 l/ha.
Wiele egzogenicznych substancji chemicznych (włączając glifosatowy herbicyd) musi być pobranych przez żyjące tkanki rośliny i ulokowanych w roślinie w celu wywołania pożądanego biologicznego (np. herbicydowego) działania. Tak więc ważne jest, aby herbicydowa kompozycja nie była podana w taki sposób aby nadmiernie uszkodzić i przerwać normalne funkcjonowanie lokalnej tkanki rośliny tak szybko, że jest zahamowane przemieszczenie. Jednakże pewien ograniczony stopień uszkodzenia lokalnego może nie mieć znaczenia, lub nawet może mieć korzystny wpływ na biologiczną skuteczność pewnych egzogennych chemikaliów.
Wiele kompozycji według wynalazku jest zilustrowanych w poniższych przykładach. Wiele stężonych kompozycji glifo-satu zapewnia wystarczającą skuteczność herbicydową w badaniach cieplarnianych dla testowania szerokiej różnorodności gatunków chwastów w różnych warunkach podawania.
DEFINICJE
Termin „węglowodór i „hydrokarbyl stosowane tu, opisują związki organiczne lub rodniki zawierające wyłącznie pierwiastki węgiel i wodór. Te ugrupowiania obejmują alkil, alkenyl, alkinyl i aryl. Te ugrupowania obejmują także alkil, alkenyl, alkinyl i aryl podstawione przez inne alifatyczne lub cykliczne grupy węglowodorowe takie jak alkiloaryl, alkenyloaryl i alkinyloaryl. Jeśli nie podano inaczej, ta ugrupowania korzystnie zawierają 1 do 30 atomów węgla.
Termin „hydrokarbylen stosowany tu oznacza rodniki połączone na dwóch końcach z innymi rodnikami w związku organicznym i które zawierają wyłącznie pierwiastki węgiel i wodór. Te ugrupowania obejmują alkilen, alkenylen, alkinylen i arylen. Obejmują one także alkil, alkenyl, alkinyl i aryl podstawioe przez inne alifatyczne Iub cykliczne grupy węglowodorowe takie jak alkiloaryl, alkenyloaryl i alkinyloaryl. Jeśli nie podano inaczej, te ugrupowania korzystnie zawierają od 1 do 30 atomów węgla.
Ugrupowania „podstawionego hydrokarbylu oznaczają ugrupowania węglowodorowe, które są podstawione co najmniej jednym atomem innym niż węgiel, włączając ugrupowania, w których atom
PL 214 223 B1 węgla w łańcuchu jest podstawiony heteroatomem takim jak azot, tlen, krzem, fosfor, bor, siarka lub fluorowiec. Te podstawniki obejmują fluorowiec, heterocykl, alkoksyl, allkenoksyl, alkinokyl, aryloksyl, acetal, suflotlenek, ester, tioester, eter, tioeter, hydroksyalkil, mocznik, guanidynę, amidynę, fosforan, tlenek aminy i czwartorzędową sól amoniową.
Ugrupowania „podstawionego hydrokarbylenu oznaczają tu ugrupowania węglowodorowe, które są podstawione co najmniej jednym atomem innym niż węgiel, włączając ugrupowania, w których atom łańcucha węglowego jest podstawiony przez heteroatom taki jak azot, tlen, krzem, fosfor, bor, siarkę lub fluorowiec, atyloksyl, hydroksyl, zabezpieczony hydroksyl, ketal, acyl, acyloksyl, nitro, amino, amido, cyjano, tiol, acetal, sulfotlenek, ester, tioester, eter, tioeter, hydroksyalkil, mocznik, guanidynę, amidynę, fosforan, aminotlenek i czwartorzędową sól amoniową.
Jeśli nie podano inaczej, grupy alkilowe przedstawione tu korzystnie stanowią niższy alkil zawierający od jednego do 18 atomów węgla w podstawowym łańcuchu i do 30 atomów węgla w sumie. Mogą one stanowić łańcuchy proste lub rozgałęzione lub cykliczne i obejmują metyl, etyl, propyl, izopropyl, n-butyl, izobutyl, heksyl, 2-etyloheksyl itp.
Jeśli nie wskazano inaczej, grupy alkenylowe przedstawione tutaj stanowią korzystnie niższy alkenyl zawierający od dwóch do 18 atomów węgla w podstawowym łańcuchu i do 30 atomów węgla w sumie. Mogą one stanowić łańcuchy proste lub rozgałęzione lub cykliczne i obejmują etenyl, propenyl, izopropenyl, butenyl, izobutenyl, heksenyl itp.
Jeśli nie wskazano inaczej, grupy alkinylowe przedstawione tu stanowią korzystnie niższy alkinyl zawierający od dwóch do 18 atomów węgla w podstawowym łańcuchu i do 30 atomów węgla w sumie. Mogą one stanowić łańcuchy proste lub rozgałęzione i obejmują etynyl, propynyl, butynyl, izobutynyl, heksynyl itp.
Termin „aryl stosowany tu sam lub jako część innej grupy, oznacza ewentualnie podstawione homocykliczne grupy aromatyczne, korzystnie mono- lub bi-cykliczne grupy zawierające od 6 do 12 atomów węgla w części pierścieniowej takiej jak fenyl, bifenyl, naftyl, podstawiony fenyl, podstawiony bifenyl lub podstawiony naftyl. Fenyl i podstawiony fenyl są korzystniejszymi arylami.
Termin „aralkil stosowany tu oznacza grupę zawierającą zarówno struktury alkilowe jak i arylowe, takie jak benzyl.
Jak tu stosowane grupy alkilowe, alkenylowe, alkinylowe, arylowe i aralkilowe mogą być podstawione co najmniej jednym atomem innym niż węgiel, włączając fragmenty, w których atom węgla w łańcuchu jest podstawiony heteroatomem takim jak azot, tlen, krzem, fosfor, bor, siarka lub fluorowiec. Te podstawniki obejmując hydroksyl, nitro, amino, amido, nitro, cyjano, sulfotlenek, tiol, tioester, tioeter, ester i eter lub każdy inny podstawnik, który może poprawiać zgodność surfaktanta i/lub poprawiać jego skuteczność w preparacie glifosatu potasowego, bez niekorzystnego wpływania na trwałość w przechowywaniu preparatu.
Termin „fluorowiec stosowany tu sam lub jako część innej grupy, odnosi się do chloru, bromu, fluoru i jodu. Podstawniki fluorowe są często preferowane w związkach surfaktantowych.
Jeśli nie wskazano inaczej, termin „hydroksyalkil obejmuje grupy alkilowe podstawione co najmniej jedną grupę hydroksylową i obejmuje bis(hydroksyalkilo)alkil, tris(hydroksyloalkilo)alkil i poli(hydroksyalkilo)alkil. Preferowane grupy hydroksyalkilowe obejmują hydroksymetyl (-CH2OH), i hydroksyetyl (-C2H4OH), bis(hydroksymetylo)metyl (-CH(CH2OH)2) i tris(hydroksymetylo)metyl(-C(CH2OH)3).
Termin „cykliczny stosowany tu sam lub jako część innej grupy, oznacza grupę mającą co najmniej jeden zamknięty pierścień i obejmuje grupy alicykliczne, aromatyczne (aren) i heterocykliczne.
Termin „heterocyklo lub „heterocykliczny stosowany tu sam lub jako część innej grupy, oznacza grupy ewentualnie podstawione, nasycone lub nienasycone, monocykliczne lub bicykliczne, aromatyczne lub niearomatyczne, mające co najmniej jeden heteroatom w co najmniej jednym pierścieniu i zawierające korzystnie 5 lub 6 atomów w każdym pierścieniu. Grupa heterocykliczna korzystnie ma 1 lub 2 atomy tlenu, 1 lub 2 atomy siarki, i/lub 1 do 4 atomów azotu w pierścieniu i może być związana z resztą cząsteczki poprzez węgiel lub heteroatom. Przykładowy heterocykl obejmuje grupy heteroaromatyczne takie jak furyl, tienyl, pirydyl, oksazolil, pirolil, indolil, chinolinyl lub izochinolinyl tetrahydrotienyl, piperydynyl, pirolidyn itp. Przykładowe podstawniki obejmują jeden lub więcej następujących grup: hydrokarbyl, podstawiony hydrokarbyl, keto, hydroksyl, zabezpieczony hydroksyl, acyl, acyloksyl, alkoksyl, alkenoksyl, alkinoksyl, aryloksyl, fluorowiec, amido, amino, nitro, cyjano, tiol, tioester, tioeter, ketal, acetal, ester i eter.
PL 214 223 B1
Termin „heteroaromatyczny stososany tu sam lub jako częśc innej grupy, oznacza ewentualnie podstawione grupy aromatyczne mające co najmniej jeden heteroatom w co najmniej jednym pierścieniu, a korzystnie 5 lub 6 atomów w każdym pierścieniu. Heteroaromatyczna grupa korzystnie ma 1 lub 2 atomy tlenu, 1 lub 2 atomy siarki, i/lub 1 do 4 atomów azotu w pierścieniu i może być związana z resztą cząsteczki przez węgiel lub heteroatom. Przykładowe grupy heteroaromatyczne obejmują furyl, tienyl, pirydyl, oksazoil, pirolil, indolil, chinolinyl lub izochinoliyl itp. Przykładowe podstawniki obejmują jeden lub więcej następujących grup: hydrokarbyl, podstawiony hydrokarbyl, keto, hydroksyl, zabezpieczony hydroksyl, acyl, acyloksyl, alkoksyl, alkenoksyl, alkinoksyl, aryloksyl, fluorowiec, amido, amino, nitro, cyjano, tiol, tioeter, tioester, ketal, acetal, ester i eter.
Termin „acyl stosowany tu sam lub jako część innej grupy, oznacza ugrupowanie utworzone przez usunięcie grupy hydroksylowej z grupy -COOH organicznego kwasu karboksylowego np. 1 1 1 2 1 1
RC(O)-, gdzie R oznacza R1, R1O-, R1R2N- lub R1S-, R1 oznacza hydrokarbyl, heteropodstawiony 2 hydrokarbyl lub heterocykl, a R2 oznacza wodór, hydrokarbyl lub podstawiony hydrokarbyl.
Termin „acyloksyl stopsowany tu sam lub jako część innej grupy, oznacza grupę acylową jak opisana wyżej związaną przez połączenie tlenowe (-O-) np. RC(O)O-, gdzie R jest jak określono w połączeniu z terminem „acyl.
Gdy maksimum lub minimum „średniej liczby jest tu cytowane w odniesieniu do środka strukturalnego takiego jak oksyetyłenowe jednostki lub jednostki glukozydowe, zrozumiałe będzie, że liczba całkowita takich jednostek w oddzielnych cząsteczkach w preparacie surfaktantowym zwykle zmienia się w zakresie, który może obejmować liczby całkowite większe niż maksimum lub mniejsze niż minimum „średniej liczby. Obecność w kompozycji oddzielnych cząsteczek surfaktanta mających całkowitą liczbę takich jednostek poza określonym zakresem „średniej liczby nie usuwa kompozycji z zakresu obecnego wynalazku tak długo jak „średnia liczba jest w określonym zakresie i są spełnione inne wymogi.
Przez „trwałość w przechowywaniu w kontekście ciekłego koncentratu według wynalazku, rozumie się że koncentrat nie wykazuje rozdziału faz po działaniu temperatur do około 50°C przez 14-28 dni, a korzystnie nie tworzy kryształów glifosatu lub jego soli po działaniu temperatury około 00C przez okres czasu do około 7 dni (tj. kompozycja musi mieć temperaturę krystalizacji 00C lub niższa). Dla wodnych roztworów koncentratów trwałość w wysokiej temperaturze przechowywania jest często wskazywana poprzez temperaturę mętnienia około 50°C lub wyższej. Temperatura mętnienia kompozycji jest zwykle określona przez ogrzewanie kompozycji do chwili aż roztwór stanie się mętny, a następnie dopuszczenie do ochłodzenia kompozycji z mieszaniem przy ciągłym monitorowaniu temperatury. Odczyt temperatury dokonany gdy roztwór klaruje się, jest pomiarem temperatury mętnienia. Temperatura mętnienia 50°C lub wyższa jest zwykle uważana za dopuszczalną do najbardziej komercyjnych celów dla koncentratów wodnego roztworu glifosatu. Najlepiej temperatura mętnienia powinna wynosić 60°C lub więcej, a kompozycja powinna wytrzymywać temperatury tak niskie jak około -100C przez około 7 dni bez wzrastania kryształów, nawet w obecności zarodków kryształów soli glifosatowej.
Stosowany tu termin „surfaktant obejmuje szeroki zakres adjuwantów, które mogą być dodane do kompozycji herbicydowej glifosatu dla podwyższenia ich herbicydowej skuteczności w porównaniu z aktywnością soli glifosatu w nieobecności takich adjuwantów, trwałością, możliwością formowania lub inną korzystną właściwością roztworu, bez względu na to, czy taki adjuwant spełnia bardziej tradycyjną definicję „surfaktant.
PRZYKŁADY
Następujące poniższe przykłady podano jedynie dla zilustrowania celów i nie zmierzają do ograniczenia zakresu obecnego wynalazku. Przykłady pozwolą na lepsze zrozumienie wynalazku oraz poznanie jego zalet i pewnych odmian jego wykonania.
Kompzycje do natryskiwania w Przykładach zawierały egzogeniczne substancje chemiczne, takie jak sól potasowa glifosatu wraz z wymienionymi składnikami dodatkowymi. Ilość substancji egzogenicznej wybrano tak, aby zapewniała żądaną wielkość w gramach na hekter (g/ha), gdy podawana jest w objętości rozpylanej 93 l/ha. Dla każdej kompozycji stosowano kilka wielkości podawania substancji egzogenicznej. Tak więc, z wyjątkiem gdy wskazano inaczej, podczas testowania kompozycji do natryskiwania, stężenie egzogenicznej substancji zmieniało się w bezpośredniej proporcji do ilości substancji egzogenicznej, lecz stężenie składników dodatkowych było utrzymywane na stałym poziomie dla różnych wielkości substancji egzogenicznej.
Kompozycje stężone badano przez rozcieńczenie, rozpuszczenie lub zawieszenie w wodzie dla sporządzenia kompozycji do natryskiwania. W tych kompozycjach do natryskiwania, sporządzonych z koncentratów, stężenie składników dodatkowych zmieniało się wraz z substancją egzogeniczną.
PL 214 223 B1
W poniższych Przykładach ilustrujących wynalazek prowadzono badania cieplarniane i polowe dla oceny stosunkowej skuteczności herbicydowej kompozycji glifosatowych. Przykłady, jeśli nie podano inaczej, reprezentują badania cieplarniane. Kompozycje objęte celami porównawczymi mogą być identyfikowane jak następuje:
Kompozycja Preparat
Roundup® Ultra Roundup® Ultra (suchy)
Kompozycja 570I 570 g/l soli glifosatu IPA w roztworze wodnym bez dodatku surfaktanta
Kompozycja 390K 391 g a.e./l soli potasowej w roztworze wodnym z monoetoksylowaną aminą jako surfaktantem
Kompozycja 360I 360 g a.e./sól glifosatu IPA w roztworze wodnym z układem surfaktanta opisanego w patencie USA 5,652,197
Kompozycja 480I 480 g a.e./sól glifosatu IPA w roztworze wodnym z 120 g/l etoksylowanej ete- raminy jako surfaktant
450IS 450 g a.e./sól glifosatu IPA w roztworze wodnym z eteraminą jako surfaktantem jak opisano w patencie USA 5,750,468
Kompozycja 487K 487 g a.e./l soli potasowej glifosatu w roztworze wodnym z 65 g/l ce- tet(2PO)(9EO) alkoholoalkoksylanem, 97 g/l etoksylowaną (10EO) aminą tłuszczową i 85 g/l n-oktyloaminą
Kompozycja 41I 41% wagowych soli glifosatu IPA w roztworze wodnym wraz z estrem fosforanowym i aminą tłuszczową jako surfaktanty. Ten preparat jest sprzedawany przez Monsanto Company pod nazwą handlową Roundup® Ultra
Ultramax Dry Roundup® UltraMax (Dry)
Kompozycja AMMGLY1S Sól amoniowa glifosatu (stała) z etoksylowaną aminą tłuszczową jako surfak- tant
Kompozycja 540K 540 g a.e./l soli potasu glifosatu w roztworze wodnym z eteraminą jako surfak- tantem
Kompozycja 360I 360 g a.e./l soli glifosatu IPA w roztworze, razem z 111 g/l etoksylowanym czwartorzędowym surfaktantem na bazie aminy tłuszczowej z 25EO, 74 g/l polioksyetyloenu 10EO cetyloeteru i 12 g/l mirystylodimetyloaminotlenku
Kompozycja 725K 725 g/l soli potasu glifosatu w wodnym roztworze bez surfaktanta
Kompozycja 540KS 540 g a.e./l soli potasu glifosatu w roztworze razem z 135 g/l etoksylowanej eteraminy jako surfaktant (M121)
Kompozycja 450I 450 g a.e./l soli glifosatu IPA w wodnym roztworze razem ze 168 g/l estru fosforanowego i diestru fosforanowego jako surfaktant, jak opisano w patencie USA 5,703,015
Kompozycja AMMGLY2S 91% soli amoniowej glifosatu (stały)
Kompozycja IPA Dry Glyfosat IPA (Suchy)
Roundup® UltraMax 50% wagowych (445 g a.e./l soli glifosatu IPA w wodnym roztworze, razem z surfaktantem, sprzedawanym przez Monsanto Company pod nazwą handlową Roundup® UltraMax
Kompozycja 470K 472 g a.e./l soli potasowej glifosatu w roztworze wodnym razem z 117/l kokoaminy 5EO, 52 g/ Izo-stearyloalkoholu 10EO i 13 g/l koko aminy
Kompozycja TD IQ Touchdown IQ®, którym jest wodny koncentrat zawierający 28% wag. a.e. soli glifosatu diamoniowego i 8% wag. Alkilopoliglukozydu jako surfaktant
Kompozycja AMGLY3S Suchy preparat zawierający 72% soli amoniowej glifosatu i 21% etoksylowanej aminy tłuszczowej (20EO)
Kompozycja IPA-GLY Glifosatowy IPA wodny roztwór zawierający C16-18 alkohol etoksylowany (20EO), etoksylowaną aminę tłuszczową (15EO), kokoamidopropylodimetyloamid i wodorotlenek tetrabutyloamoniowy
Kompozycja 650A Suchy preparat zawierający 65% wag. Amoniowego glifosatu i 14% wag., surfaktant zawierający etosylowany (15EO) chlorek tłuszczowodimetyloamoniowy i C16-18 alkohol etoksylowany (20EO)
PL 214 223 B1 cd. tabeli
Kompozycja 460I 46% glifosatu IPA w wodnym roztworze bez dodatku surfaktanta
Kompozycja 479K 47.9% sól potasowa w roztworze wodnym bez dodatku surfaktanta
Kompozycja 540 KS 40% potasowy glifosat z 6% aminą tłuszczową etoksylowaną (10.5EO), 5% etoksylowana kokoamina (2EO) i 0.6% kwas cytrynowy
W kompozycjach według przykładów stosowano różne dodatki. Mogą one być wymienione jak niżej:
Symbol Nazwa handlowa Producent Opis chemiczny
S1 M-T1415E13-2 Tomah C14-15 alkilo-(EO)13-dimetylopropylo-amina
S2 MEAA5 Monsanto C18NMe(EO)5.9H
S3 MEAA11 Monsanto C18NMe(EO)11H
S4 MEAA7.5 Monsanto C18NMe(EO)7.5H
S5 Ethomeen C12 Akzo Etoksylowana kokoamina 2EO
S6 T45E18PA Tomah C14-15 EO 10 propyloamina
S7 T45E18DA Tomah C14-15 EO 10 propylodiamina
S8 MEAA9.5 Monsanto C18NMe(EO)9.5H
S9 MEAA11 Monsanto C18NMe(EO)11.1H
S10 1816E20PA Tomah etoksylowana (20 EO) cetylo/stearyloeteramina
S11 1816E10PA Tomah etoksylowana (10 EO) cetylo/stearyloeteramina
S12 Witcamine 405 Witco PEG 5 amina tłuszczowa
S13 1816E15PA Tomah etoksylowana (15 EO) cetylo/stearyloeteramina
S14 Arquad 12-37W Akzo chlorek dodecylotrimetyloamoniowy
S15 Mieszanina kationowych amin tłuszczowych i estrów fosforanowych opisanych w patencie USA 5,703,015
S16 1816E10DA Tomah etoksylowane (10 EO) cetylo/stearyloeterdipropyloaminy
S17 T45P3E10PA Tomah C14-15 O(PO)3(EO) 10 propyloamina
S18 Armeen DMCD Akzo N,N-dietylokokoamina
S19 Etomeen C15 Akzo etoksylowana kokoamina 5EO
S20 Etomeen C25 Akzo etoksylowana kokoamina (25)EO
S21 C-6122 Witco mieszanka Koko 2EO cztery i rozgałęz. PEG 7 C12-15 alkoholu
S22 Witconol IS 100 Witco PEG 10EO izo C18 alkohol
S23 Witcamine 305 Witco PEG 5EO kokoamina
S24 Armeen C Akzo koko(C12-C18 nienasycona)pierwszorzędowa amina
S25 Phos A-100 Lambent etoksylowany silikonowy ester fosforanowy
S26 Phos A-150 Lambent etoksylowany silikonowy ester fosforanowy
S27 Phos A-200 Lambent etoksylowany silikonowy ester fosforanowy
PL 214 223 B1 cd. tabeli
S28 Amine PD Lambent rozgałęziona amina silikonowa
S29 Quat 400 M Lambent silikon cztery
S30 M-T25E9-2 Tomah C12-15 PEG 9 (EO) dimetyloeteramina
S31 Neodol 1-9 Shell PEG 9 C11 alkohol
S32 APG 2067 Cognis liniowy alkilopoliglukozyd
S33 Tryfac 5560-A TDA-6 Cognis PEG 6 izotridecylofosforan ester
S34 AV 01/37-2 Clariant monoetoksylowana amina tłuszczowa (7 EO)
S35 AV 01/37-3 Clariant monoetoksylowana amina tłuszczowa (15 EO)
S36 E-14-2 Tomah bis-(2- hydroksyetylo)izodecyloksypropyloamina
S37 E-17-2 Tomah bis-(2- hydroksyetylo)izotridecyloksypropyloamina
S38 E-19-2 Tomah bis-(2-hydroksyetylo)liniowa alkiloksypropyloamina
S39 E-14-5 Tomah poli(5)oksyetyloenoizodecyloksypropyloamina
S40 M-1618-E15-2 Tomah C16-18 O(EO) 15 dimetylopropyloamina
S41 5595-120A Witco C12OPO3(EO)5
S42 Arosurf 66 E10 Goldschmidt PEG-10 izostearyloeter
S43 NA Witco/Crompton Kokoquat 2 EO
S43 Varonic K205 Goldschmidt polioksyetyloeno(5)kokoamina
S44 Silwet L-77 Witco/Crompton heptametylotrisiloksano 7EO metyloeter
S45 M-45P3E10-2 Tomah C14-15 O(PO)3(EO) 10 dimetylopropyloamina
S46 T1415E18DA Tomah PEG 18 C14-15 eter dipropylodiaminowy
S47 APG2069 Cognis alkilopoliglukozyd
S48 AG 6202 Akzo Nobel alkilopoliglukozyd
S49 AV 01/37-3 Clariant amina tłuszczowa etoksylowana 15EO
S50 Hetoksol CS20 Global 7 C16-18 alkohol etoksylowany 20EO
S51 MEAA 13 Monsanto monoetoksylowana alkiloamina C18H37NM3 (13EO)H
S52 1816P5E15PA Tomah C16-18 propyloeteramina (5 PO)(15 EO)
S53 HDTMH Sigma heksadecylotrimetyloamoniowy wodorotlenek
S54 HDTMBr Aldrich heksadecylotrimetyloamoniowy bromek
S55 1816P5E15DA Tomah C16-18 eterdiamina (5PO)(15 EO)
S56 M-T25E9-2 Tomah C12-15 (9EO)dimetyloeteramina
S57 M-91P3E10-2 Tomah C9-11 dimetyloeteramina (3 PO)(10 EO)
S58 91P3E10DA Tomah C9-11 (3 PO) (10EO) eterdiamina
S59 BTAH Aldrich benzylotrimetyloamoniowy wodorotlenek
S60 BTACI Aldrich benzylotrimetyloamoniowy chlorek
S61 Neodol 23-5 Shell C12-15 etoksylowany (5 EO) alkohol
PL 214 223 B1 cd. tabeli
S62 Mackine 101 McIntyre kokoaminodipropylodimetyloamina
S63 Hetpxp; AW Global 7 C16 alkohol alkoksylowany (3 PO)(20 EO)
S64 C91P3E10PA Tomah C9-11 alkoksylowana propyloamina (3 P)(10 EO)
S65 Surfonic™ AGM-550 Huntsman C12-14alkoksylowana (1 PO) propyloamina (5EO) etoksylowana
S66 M-1816E15-2 Tomah C16-18 PEG 15 (EO) dimetyloeteramina
S67 PF 8000 Witco etoksylowany fosforan ester
S68 TBAH Sigma Tetrabutyloamoniowy wodorotlenek
S69 AV 01/63-3 Clariant amina tłuszczowa etoksylowana (15 EO)
S70 Etomeen T25 Akzo etoksylowana (15) alkiloamina tłuszczowa
S71 NA Witco C16-18 alkohol etoksylowany (20 EO)
S72 Surfonic L68-20X Huntsman C16-18 alkohol etoksylowany (20 EO)
S73 Hetoxol CAWS Global 7 C16 alkohol alkoksylowany (PO 5)(EO20)
S74 Agnique DF 6889 Cognis przeciwpienna mieszanina silikonowa
S75 FloMo 1407 Witco/Crompton Etoksylowana amina tłuszczowa 20EO
S76 Surfonic T-15 Huntsman PEG 15 amina tłuszczowa
S77 Witcamine Tam 150 Witco PEG 15 talowamina
S78 AV 01/63-2 Clariant monoetoksylowana amina tłuszczowa 15EO
S79 AGM 550 Huntsman PEG 5 eteramina
S80 AV 01/96-2 Clariant monoetoksylowana kokoamina (7EO)
S81 AV 01/275-2 Clariant monoetoksylowana stearyloamina (11 EO)
S82 5595-125B Witco C12-14 etoksylowany alkohol (1.5PO)(8EO)
S83 Witcamine TAM 105 Witco etoksylowana amina tłuszczowa (10.5 EO)
S84 Ethoqyad T25 Akzo Nobel etoksylowany tłuszczowy (15EO) czwartorzędowy chlorek amoniowy
S85 Brij 56 Sigma stearyloalkohol etoksylowany (10EO)
S86 Emulgin L Cognis ceterek propoksylowany (2PO)etoksylowany (9EO)
S87 NA Sigma tetrahydrofurfuryloalkohol
S88 Ammonyx S.C. 1485 Albemarle mirystylodimetyloaminotlenek
S89 Isopar L Exxon olej parafinowy
S90 AV 01/271-2 Monoetoksylowana amina tłuszczowa (11EO)
S91 chlorek kokodimetyloamoniowy
Stosowano następującą procedurę badania kompozycji z Przykładów dla określenia herbicydalnej skuteczności, chyba że wskazano inaczej.
Nasiona gatunków roślin wskazanych wysiano w 85 mm kwadratowych doniczkach w mieszance ziemi, którą wcześniej sterylizowano parą i nawieziono 14-14-14 NPK wolno uwalnianym nawozem 3 w ilości 3.6 kg/m3. Doniczki umieszczono w cieplarni z nawadnianiem. Około jeden tydzień po pojawieniu się sadzonki przerzedzono według potrzeby, wraz z usunięciem każdej chorej lub nieprawidłowej rośliny dla utworzenia jednolitych serii badanych doniczek.
Rośliny utrzymywano w czasie prowadzenia badania w cieplarni, gdzie otrzymywały one minimum 14 godzin światła dziennego. Jeśli naturalne światło jest niedostępne do osiągnięcia dziennego
PL 214 223 B1 wymogu, stosowano światło sztuczne o intensywności około 475 mikroeinsteinów dla pokrycia różnicy. Temperatura ekspozycji nie była kontrolowana dokładnie, lecz średnio wynosiła 27°C w ciągu dnia i około 18°C w nocy. Rośliny były nawadniane w całym badaniu dla zapewnienia wystarczających poziomów wilgotności gleby.
Doniczki przydzielono do różnych zabiegów w losowym doświadczalnym modelu z 6 powtórzeniami. Część doniczek pozostawiono bez zabiegu jako odnośnik, na tle którego mogłyby być później ocenione efekty zabiegów.
Podawanie kompozycji glifosatowych prowadzono przez natrysk z pojazdu rozpylającego, wyposażonego w dyszę kalibrowaną 9501E dla dostarczenia objętości rozpylanej 93 litry na hektar (l/ha) przy ciśnieniu 166 kilopaskali (kPa). Po zabiegu doniczki powróciły do cieplarni aż będą gotowe do oceny.
Zabiegi prowadzono stosując rozcieńczone wodne kompozycje. Mogą one być wytworzone jako kompozycje rozpylane bezpośrednio ze składników lub przez rozcieńczanie wodą wcześniej przygotowanych stężonych kompozycji.
Dla oceny skuteczności herbicydowej wszystkie rośliny w teście były badane przez jednego doświadczonego technika, który zapisywał wpływ procentowy, pomiar wizualny skuteczności każdego zabiegu przez porównanie z roślinami nietraktowanymi. Wpływ 0% wskazuje brak efektu, a wpływ 100% wskazuje, że wszystkie rośliny całkowicie padły. Wpływ 85% lub więcej, w większości przypadków rozważanych jest akceptowany do normalnego stosowania herbicydu, jednakże w testach cieplarnianych jak te w przykładach jest normalne stosowanie kompozycji w ilościach dających mniej niż 85% wpływu, ponieważ ułatwia to rozróżnianie wśród kompozycji mających różne poziomy skuteczności. Zanotowany % wartości wpływu reprezentuje średnią dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu.
P r z y k ł a d 20
Oceniano działanie kwasu szczawiowego i aminowanych ałkoksylowanycń alkoholi o wzorze (5) w stałych preparatach glifosatu amoniowego. Porównawcze preparaty stałe handlowych wzorców również przygotowano. Stężenia glifosatu amonu dla kompozycji 664A4D i 664C6G wynosiły 71% a.e. i 664B5T wynosiły 65% a.e. Kwas szczawiowy i siarczan amonu dodano do glifosatu amoniowego, a następnie dodano rozpuszczalniki. Stopiony surfaktant wprowadzono i kompozycję mieszano w blenderze i wytłaczano. Ziarna wytłoczone suszono w 50°C przez 10 minut. Ziarna zasiano dla otrzymania wymaganej wielkości ziaren.
T a b e l a 20a
Kompozycja Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
664A4D S64 10 S61 2 kwas szczawiowy 8
664B5T S13 8 S63 8 siarczan amonu 10
664C6G S62 10 S61 2 kwas szczawiowy 8
Kompozycje z Tabeli 20a i porównawcze kompozycje Kompozycji AMM-GLY2S, Kompozycji 57 01 i Roundup UltraMax podawano na sadzonki zaślazu pospolitego (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla każdego zabiegu podano w Tabeli 20b.
T a b e l a 20b % zniszczenia ABUTH 16 dni po zabiegu
Kompozycja 75 g a.e./ha 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha
664A4D 80 81.7 96.5 99.5
664B5T 75 76.7 91.7 98.5
664C6G 80 82.5 90.8 99.3
Kompozycja IPA Dry 79.2 80 93 99.5
Kompozycja 470K 40.8 55 75 90.8
Kompozycja AMM-GLY1S 34.2 42.5 80.8 94.5
PL 214 223 B1 cd. tabeli 20b
Roundup Ultra 75 81.7 95 98.5
Roundup IltraMax Dry 57.5 67.5 82.5 95.5
Kompozycja AMM-GLY2S 0 8.3 50.8 79.2
Kompozycja 570I 6.7 19.2 57.5 80
Roundup UltraMax 56.7 60.8 81.7 93.8
Każda z trzech kompozycji miała wyższą skuteczność niż porównawcze suszone handlowe wzorce.
P r z y k ł a d 21
Oeniano wpływ kwasu szczawiowego i soli kwasu szczawiowego na monoetoksylowaną alkiloaminę jako surfaktanty same lub w połączeniu z alkoholem etoksylowanym surfaktanem w preparatach glifosatu amoniowego. Stosunek molowy szczawian:monoetoksylowana alkiloamina jako surfaktant w każdej kompozycji wynosił co najmniej 10:1. Stężenia glifosatu dla każdej kompozycji wynosiły 62 g a.e. na litr. Wszystkie składniki dodano i kompozycję mieszano w shakerze przez 1 h w 60°C. 24 godziny po ochłodzeniu do temp. pokojowej wszystkie próbki były trwałe, klarowne i lekko żółte.
T a b e l a 21a
Kompozycja Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
071A5V S51 1.1 — — — —
071B7H S51 0.8 S50 0.3 — —
071C3S S51 1.1 — — kwas szczawiowy 0.9
071D0L S51 0.8 S50 0.3 kwas szczawiowy 0.9
071E1M S51 0.6 S50 0.4 — —
071F5W S51 0.6 S50 0.4 kwas szczawiowy 0.9
071G4B S51 1.1 — — szczawian amonu 0.9
071H9M S51 0.6 S50 0.4 szczawian amonu 0.9
071I6B S51 1.1 — — — —
071J5D S51 0.7 S50 0.5 — —
071K6J S51 1.1 — — kwas szczawiowy 0.9
071L1K S51 0.7 S50 0.5 kwas szczawiowy 0.9
071M3X S51 1.2 — — — —
071N7U S51 0.7 S50 0.5 — —
071O2W S51 1.2 — — kwas szczawiowy 0.8
071P9G S51 0.7 S50 0.5 kwas szczawiowy 0.8
071Q1A S49 1.1 — — — —
071R5V S49 S50 0.2 — —
PL 214 223 B1 cd. tabeli 21a
071T6N S49 0.9 S50 0.2 kwas szczawiowy 0.9
071U8M S49 0.8 S50 0.3 — —
071V3Y S49 0.8 S50 0.3 kwas szczawiowy 0.9
071W2X S49 0.6 S50 0.4 — —
071X0D S49 0.6 S50 0.4 kwas szczawiowy 0.9
071Z2C S49 0.6 S50 0.4 szczawian amonu 0.9
071AA2N S49 1.1 — — — —
071AB7H S49 0.9 S50 0.3 — —
071AD4N S49 0.9 S50 0.3 kwas szczawiowy 0.9
071AE3F S49 0.7 S50 0.5 — —
071AF7B S49 0.7 S50 0.5 kwas szczawiowy 0.9
071AG8O S49 1.2 — — — —
071ΑΗ6Χ S49 0.7 S50 0.5 — —
071AJ1Q S49 0.7 S50 0.5 kwas szczawiowy 0.8
Kompozycje z tabeli 21a i kompozycje porównawcze Kompozycji AMM-GLY2S, Kompozycji AMM-GLYlS i Roundup® UltraMaz podawano na zaślaz pospolity (abutilon theophrasti, ABUTH) i niektóre z kompozycji z tabeli 21a podawano na chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-gali var. firmentae, ECHCF). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w tabeli 21b i 21c.
T a b e l a 21b
Kompozycja 75 g a.e./ha 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha
071A5V 35 37.5 81.7 93.2
071B7H 20.8 47.5 83.3 95.3
071C3S 65 71.7 93 98.5
071D0L 81.7 85 93.3 99.2
071E1M 70.8 75 84.2 95.5
071F5W 83.3 88.3 90.7 99.7
071G4B 80 83.3 91.3 99.5
071H9M 80 85.8 93.5 99.3
071I6B 15.8 39.2 82.5 92.5
071J5D 25.8 72.5 85.8 96.3
071K6J 80 85 90 96.5
071L1K 81.7 86.7 90 97.5
071M3X 30 61.7 86.7 91.7
071N7U 36.7 64.2 88.3 96.5
071O2W 80 85 91.7 96.5
PL 214 223 B1 cd. tabeli 21b
071P9G 84.2 85 92.5 98.5
071Q1A 10 33.3 75 87.5
071R5V 27.5 30 78.3 87.5
071T6N 79.2 81.7 89.2 95.8
071U8M 48.3 78.3 80 990.8
071V3Y 84.2 85 90 96.7
071W2X 47.5 68.3 83.3 92.2
071X0D 82.5 82.5 91.7 98.7
071Z2C 85.5 86.7 94.2 98.7
071AA2N 24.2 52.5 80 88.3
071AB7H 50 65.8 85 93.7
071AD4N 84.2 87.5 92.5 98.7
071AE3F 65.8 74.2 85.8 93
071AF7B 81.7 86.7 94.2 99.2
071AG8O 50 65 84.2 87.5
071AH6X 55 64.2 85.8 94.7
071AJ1Q 84.2 86.7 92.5 99.2
Kompozycja AMM-GLY2S 0 0 50.8 78.5
Kompozycja AMM-GLY1S 0 28.1 75.2 87.8
Roundup UltraMax 14.2 53.3 82.1 91.6
Hetoxol CS20 surfaktant z lub bez dodatków szczawianu do monoetoksylowanej alkiloaminy jako surfaktanta zapewnił synergizm. Wszystkie kompozycje zawierające monoetoksylowany alkiloaminowy surfaktant z kwasem szczawiowym lub szczawian amonu były lepsze niż te bez szczawianowych i glifosatowych wzorców.
T a b e l a 21c % zniszczenia ECHCF 15 dni po zabiegu
Kompozycja 75 g a.e./ha 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha
071I6B 20 57.5 75 85.5
071J5D 25 52.5 72.5 88
071K6J 9.2 50 67.5 75.8
071L1K 32.5 59.2 75 89.7
071M3X 45.8 59.2 70.8 83.3
071N7U 40 50.8 70 83.3
071O2W 28.3 45 64.2 75
071P9G 48.3 61.7 76.7 94.7
Kompozycja AMM-GLY2S 0 5 35 60.8
Kompozycja AMMGLY1S 25 47.5 67.5 85
Roundup UltraMax 30 49.2 68.3 86.7
PL 214 223 B1
Połączenie Hetoxolu CS20 i monoetoksylowanej alkiloaminy jako surfaktanta z dodatkiem szczawiowym najlepiej ujawniło się w zwiększonej skuteczności w stosunku do standardów glifosfatowych.
P r z y k ł a d 22
Oceniano wpływ zasad organicznych w połączeniu z kwasem szczawiowym w mieszaninach zawierających potasowy glifosat i alkiloeteraminę jako surfaktant 1816P5E15PA (od Tomath). Stężenie glifosatu dla każdej kompozycji wynosiło 62.8 g a.e. na litr. Kwas szczawiowy rozpuszczono w wodzie i dodano stopiony surfaktant, pozostałe składniki dodano i kompozycję mieszano w shakerze przez 30 minut w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temp. pokojowej wszystkie próbki były trwałe, klarowne i lekko żółte.
T a b e l a 22a
Kompozycja Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
666A9M S52 2.0 — — — —
666B6N S52 2.0 kwas szczawiowy 0.25 — —
666C4F S52 2.0 kwas szczawiowy 0.25 S53 0.25
666D3T S52 2.0 kwas szczawiowy 0.25 S53 0.5
666EOW S52 2.0 kwas szczawiowy 0.25 S53 0.75
666F7V S52 2.0 kwas szczawiowy 0.25 S53 1
666G3C S52 2.0 kwas szczawiowy 0.25 S53 1.2
666H1P S52 2.0 kwas szczawiowy 0.25 S53 0.6
Kompozycje z tabeli 22a i porównawcze kompozycje Kompozycji 725K, Kompozycji 570I i Roundup® UltraMax podawano na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazanego w Tabeli 22b.
T a b e l a 22b % zniszczenia ABUTH 16 dni po zabiegu
Kompozycja 75 g a.e./ha 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha
666A9M 62.5 75 86.7 95.2
666B6N 75 80 92.5 95.7
666C4F 78.3 85 91.7 97.8
666D3T 76.7 81.7 87.5 98.3
666E0W 75 77.5 87.5 98
666F7V 73.3 80.8 90 96.2
666G3C 77.5 82.5 88.7 98.3
666H1P 72.5 82.5 90.8 97.2
Kompozycja 725K 0 0 31.7 70
Kompozycja 570I 0 0.8 45.8 67.5
Roundup UltraMax 20 40 80.8 93.3
Dodanie kwasu szczawiowego do mieszaniny utworzonej z alkoksylowanej aminy jako surfaktanta i glifosatu potasowego zapewnia część synergii. Dalszą synergię uzyskano dodając zasady organiczne.
PL 214 223 B1
P r z y k ł a d 23
Oceniano wpływ zasad organicznych w połączeniu z kwasem szczawiowym w mieszaninie zawierającej glifosat potasu i alkiloeteraminowy surfaktant 1816P5E15PA (od Tomah). Stężenia glifosatu dla każdej kompozycji wynosiły 62.8 g a.e. na litr. Kwas szczawiowy rozpuszczono w wodzie i dodano stopiony surfaktant i pozostałe składniki, po czym kompozycję mieszano w shakerze przez 30 minut w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temp. pokojowej wszystkie próbki były trwałe, klarowne i lekko żółte.
T a b e l a 23a
Kompozycja Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
668A3C S52 2 — — — —
668B6H S52 2 kwas szczawiowy 0.25 — —
668C3P S52 2 kwas szczawiowy 0.25 S59 0.25
668D1Z S52 2 kwas szczawiowy 0.25 S59 0.5
668E0L S52 2 kwas szczawiowy 0.25 S59 0.75
668F8N S52 2 kwas szczawiowy 0.25 S59 1
668G2Q S52 2 — — S59 1.2
668H0B S52 2 kwas szczawiowy 0.25 60 0.6
Kompozycje z tabeli 23a i porównawcze kompozycje Kompozycji 725K, Kompozycji 570I i Roundup® UltraMax podawano na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazanego w Tabeli 23b.
T a b e l a 23b % zniszczenia ABUTH 15 dni po zabiegu
Kompozycja 75 g a.e./ha 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha
668A3C 63.3 74.2 87.5 95.5
668B6H 68.3 74.2 88.3 96.3
668C3P 70.8 79.2 89.2 95.5
668D1Z 62.5 78.3 91.3 95.2
668E0L 74.2 79.2 88.3 96.8
668F8N 54.2 70 88.3 98.8
668G2Q 58.3 67.5 84.2 92.7
668H0B 59.2 72.5 87.5 94.5
Kompozycja 725K 0 0 27.5 64.2
Kompozycja 570I 0 0 35.8 70
Roundup UltraMax 0 20 80 81.7
Dodanie kwasu szczawiowego i zasady organicznej do mieszaniny alkoksylowanej aminy jako surfaktanta i glifosatu potasowego dostarcza synergii w przeciwieństwie do wszystkich pozostałych wzorców.
P r z y k ł a d 24
Oceniano wpływ zasad organicznych w połączeniu z kwasem szczawiowym w mieszaninie zawierającej glifosan potasowy z lub bez alkoksylowanego alkoholu jako surfaktanta Neodol 23-5 (od
Shell'a). Stężenia glifosatu dla każdej kompozycji wynosiły 62.8 g a.e. na litr. Kwas szczawiowy rozpuszczano w wodzie i dodano stopiony surfaktant i pozostałe składniki, po czym kompozycję mieszaPL 214 223 B1 no w shakerze przez 30 minut w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temperatury pokojowej z wyjątkiem 670G1P były trwałe, klarowne i lekko żółte. 670G1P dał nietrwałą zamgloną dyspersję.
T a b e l a 24a
Kompozycja Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
670A2K S59 2 — — — —
670B7H S60 2 — — — —
670C3Z S60 1.6 — — kwas szczawiowy 0.8
670D1Q S60 1.4 — — kwas szczawiowy 0.7
670E0F S60 1.2 — — kwas szczawiowy 0.6
670F2M S60 1 — — kwas szczawiowy 0.5
670G1P S60 0.8 S61 0.4 kwas szczawiowy 0.4
670H0K S59 0.8 S61 0.4 kwas szczawiowy 0.4
Kompozycje z Tabeli 24a i porównawcze kompozycje Kompozycji 725K, Kompozycji 570I i Roundup® UltraMax podawano na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazanego w Tabeli 24b.
T a b e l a 24b % zniszczenia ABUTH 14 dni po zabiegu
Kompozycja 75 g a.e./ha 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha
670A2K 20 33.3 78.3 92.5
670B7H 15 35 72.5 85.8
670C3Z 61.7 64.2 86.7 91.7
670D1Q 47.5 63.3 85 93
670E0F 47.5 64.2 86.7 93.7
670F2M 35 78.3 86.7 93.8
670G1P 4.2 55.8 71.7 90
670H0K 0 41.7 83.3 93.7
Kompozycja 725K 0 8.3 60 79.2
Kompozycja 570I 0 16.7 50 81.7
Roundup UltaMax 11.7 47.50 82.5 93.8
Wodorotlenek benzylotrimetyloamoniowy i chlorek benzylotrimetyloamoniowy jako niezależne surfaktanty wykazują lepszą skuteczność niż wzorce Roundup UltraMax. Dodanie kwasu szczawiowego dalej podwyższa skuteczność. Dodanie Neodolu 23-5 nie zapewnia dodatkowej skuteczności.
P r z y k ł a d 25
Oceniano wpływ zasady organicznej w połączeniu z kwasem szczawiowym w mieszaninie zawierającej glifosat potasu. Stężenia glifosatu dla każdej kompozycji wynosiły 62.4 g a.e. na litr.
T a b e l a 25a
Kompozycja Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag.
672A2B S59 2 — —
672B8J S59 2 kwas szczawiowy 1
PL 214 223 B1 cd. tabeli 25a
672C6G S59 1.7 kwas szczawiowy 0.8
672D0P S59 1.5 kwas szczawiowy 0.7
672E4F S59 1.3 kwas szczawiowy 0.6
672F7N S59 1.2 kwas szczawiowy 0.5
672G3X S59 1 kwas szczawiowy 0.4
Kompozycje z Tabeli 25a i porównawcze kompozycje Kompozycji 725K, Kompozycji 570I i Roundup® UltraMax podawano na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazanego w Tabeli 25b.
T a b e l a 25b % zniszczenia ABUTH 15 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha 600 g a.e./ha
672A2B 17.5 45.8 87.5 87.5
672B8J 45 80 91.7 96.3
672C6G 65 82.5 90.8 94.2
672D0P 62.5 85 92.5 95.8
672E4F 70.8 85 91.7 93.8
672F7N 43.3 83.3 92.3 94.2
672G3X 55 82.5 93 94.2
Kompozycja 725K 0 1.7 30 78.3
Kompozycja 570I 0 50 52.5 84.2
Roundup UltraMax 26.7 80.8 91.7 95.5
Dodanie kwasu szczawiowego i zasady organicznej do glifosatu potasowego dostarcza synergii we wszystkich użytych stosunkach. Najwyższą skuteczność uzyskano przy stosunku zasada organiczna:kwas szczawiowy 2:1.
P r z y k ł a d 26
Oceniano wpływ kwasu szczawiowego na skuteczność preparatów mieszanek zawierających glifosat potasowy i alkoksylowaną aminę jako surfaktanty. Stężenia glifosatu dla każdej kompozycji wynosiły 62.7 g a.e. na litr. Kwas szczawiowy rozpuszczono w wodzie a następnie dodano stopiony surfaktant i glifosat. Kompozycję mieszano w shakerze przez 30 minut w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temp. pokojowej poza 640E1A, próbki były trwałe, klarowne i lekko żółte. 640e1A był nietrwałą zamgloną dyspersją.
T a b e l a 26a
Kompozycja Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag.
640A3C S40 2 kwas szczawiowy 0.2
640B7H S55 2 kwas szczawiowy 0.2
640C9M S1 2 kwas szczawiowy 0.2
640D3X S56 2 kwas szczawiowy 0.3
PL 214 223 B1 cd. tabeli 26a
640E1A S16 2 kwas szczawiowy 0.25
640F5V S57 2 kwas szczawiowy 0.25
640G8J S58 2 kwas szczawiowy 0.25
Kompozycje z tabeli 26a i kompozycje porównawcze Kompozycji 725K, Kompozycji 570I i Roundup® UltraMax podawano na zaślaz pospolity (abutilon theophrasti, ABUTH) i na chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-gali var. firmentae, ECHCF). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w tabeli 26b, 26c i 26d.
T a b e l a 26b % zniszczenia ABUTH 15 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
640A3C 80.8 90 98.3 98.3
640B7H 76.7 87.5 95.3 99
640C9M 70.8 89.7 91.3 95.2
640D3X 81.7 89.2 97.7 99.2
640E1A 52.5 85.8 93 95.3
640F5V 79.2 86.7 97 98.2
640G8J 75 85.8 95.3 97.8
Kompozycja 725K 0 30.8 73.3 80.8
Kompozycja 570I 5 50 77.5 83.3
Roundup UltraMax 21.7 80 89.7 92.8
Dodanie kwasu szczawiowego do mieszaniny alkoksylowanej aminy i glifosatu potasu dostarcza synergii dla wszystkich kompozycji poza 640E1A. Na różnicę skuteczności spowodowaną strukturami surfaktanta wpływał dodatek kwasu szczawiowego.
T a b e l a 26c % zniszczenia ECHCF 15 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
640A3C 58.3 73.3 76.7 85.8
640B7H 57.5 70 79.2 83.2
640C9M 62.5 77.5 81.7 87.5
640D3X 62.5 75.8 82.5 88.3
640E1A 58.3 65 69.2 75.8
640F5V 60.8 74.2 88.8 92.3
640G8J 60 73.3 88.2 89.7
Kompozycja 725K 6.7 44.2 50.8 62.5
Kompozycja 570I 18.3 50 56.7 60.8
Roundup UltraMax 53.3 67.5 75 81.7
T a b e l a 26d % zniszczenia IPOSS 14 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
640A3C 80.8 86.7 86.7 87.5
640B7H 81.7 85 86.7 87.5
PL 214 223 B1 cd. tabeli 26d
640C9M 83.3 83.3 85.8 87.5
640D3X 82.5 85.8 89.2 88.3
640E1A 83.3 85 87.5 88.3
640F5V 80.8 86.7 86.7 86.7
640G8J 82.5 85.8 85.8 87.5
Kompozycja 725K 70 82.5 82.5 81.7
Kompozycja 570I 70 82.5 83.3 84.2
Roundup UltraMax 82.5 82.5 84.2 87.5
Dodanie kwasu szczawiowego do mieszaniny alkoksylowanej aminy i glifosatu potasu dostarcza synergii dla wszystkich kompozycji poza 640E1A. Na różnicę skuteczności spowodowaną strukturami surfaktanta wpływał dodatek kwasu szczawiowego.
P r z y k l a d 27
Oceniano skuteczność wysokich ilości preparatów glifosatu potasowego zawierających aminowane alkoksylowane alkohole o wzorze (5). Stężone wodne kompozycje 09D4V i 609E8E przygotowano z solą IPA glifosatu, wszystki inne preparowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w a.e. na litr. Kwas szczawiowy rozpuszczono w wodzie, dodano KOH i stopiony surfaktant, a następnie glifosat potasu. Preparat mieszano w shakerze przez 30 minut w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temperatury pokojowej wszystkie próbki były trwałe, klarowne, z wyjątkiem 609A8F, która była trwała i mętna.
T a b e l a 27a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
609A8F 484 S40 6.0 S5 0 — —
609B4E 484 S1 6.0 S5 6.0 — —
609C2P 484 S41 3.0 S12 7.0 S5 2.0
609D4V 434 S1 10.0 S43 1.5 — —
609E8E 434 S1 10.0 S43 1.5 kwas szczawiowy 1.2
609F2X 480 S41 4.0 S23 7.0 S5 3.0
Kompozycja 470K 472 S42 4.0 S43 9.0 S24 1.0
Kompozycje z tabeli 27a i porównawcze kompozycje Kompozycji 725K, Kompozycji 570I i Ro® undup® UltraMax podawano na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazanego w Tabeli 27b.
T a b e l a 27b % zniszczenia ABUTH 15 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
609A8F 61.7 83.3 92.5 94
609B4E 60 80.0 88.3 91.7
609C2P 65.8 80.8 87.5 90.5
609D4V 70 83.3 92.5 95.7
609E8E 81.7 90.5 97 98
609F2X 52.5 79.2 84.2 90.8
Kompozycja 470K 55 79.2 83.3 92.2
Kompozycja 725K 11.7 68.3 74.2 81.7
Kompozycja 570I 38.3 67.5 80 84.2
Roundup UltraMax 55.8 81.7 91.3 92.2
PL 214 223 B1
Preparaty 609E8E zawierające kwas szczawiowy miały najwyższą skuteczność włączając podwyższenie nad preparatami 609D4V i analogicznym preparatem nie zawierającym kwasu szczawiowego.
P r z y k ł a d 28
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego i soli glifosatu w twardej wodzie. W Tabeli 28a wodne stężone kompozycje przygotowano z solami potasową, IPA, amoniowią i diamoniową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w a.e./litr.
T a b e l a 28a
Kompozycja Glifosat g/l Sól glifosatu Składnik 1 w/% v Składnik 2 w/%v
045A1B 62 K kwas szczawiowy 0.41 — —
045B6E 62 K kwas szczawiowy 0.41 S5 2.0
045C4R 62 IPA kwas szczawiowy 0.41 — —
045D2J 62 Roundup UltraMax kwas szczawiowy 0.41 — —
045E9D 62 di-NH4 kwas szczawiowy 0.41 — —
045F8K 62 TD IQ kwas szczawiowy 0.41 — —
045G2W 62 TD IQ — — — —
045H7A 62 Roundup UltraMax — — — —
045I4R 62 Kompozycja 725K — — S5 2.0
Kompozycje z Tabeli 28a z kompozycjami 045G2W, 045H7A i 045I4R stosowanymi jako porównawcze kompozycje podano na sadzonki zaślazu (Abutilon theophrasti, ABUTH). Kompozycje z Tabeli 28a podano powtórnie z 500 ppm CaCl2 dodanym do sztucznej twardej wody. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w Tabeli 28b.
T a b e l a 28b % inhibicji ABUTH 15 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
045A1B 31.7 58.3 75 85
045A1B-H 15 31.7 55 78.3
45B6E 53.3 70 83.3 86.7
045B6E-H 66.7 75 81.7 90
045C4R 55 60 75 83.3
045C4R-H 25 46.7 51.7 71.7
045D2J 75 83.3 85 93.3
045D2J-H 6.7 35 50 80
045E9D 60 65 81.7 86.7
045E9D-H 41.7 48.3 53.3 70
045F8K 60 80 83.3 86.7
045F8K-H 36.7 50 60 83.3
045G2W 53.3 63.3 76.7 85
045G2W-H 40 48.3 53.3 81.7
045H7A 66.7 75 81.7 90
PL 214 223 B1 cd. tabeli 28b
045H7A-H 41.7 58.3 66.7 88.3
045I4R 51.7 60 78.3 85
045I4R-H 3.3 35 68.3 85
500 ppm CaCl2 redukuje aktywność wszystkich preparatów. Kwas szczawiowy podwyższa skuteczność wsystkich preparatów.
P r z y k ł a d 29
Oceniano wpływ twardej wody na skuteczność prepratów kwasu sczawiowego i soli glifosatowych. W tabeli 29a wodne stężone kompozycje przygotowano z solami potasową, IPA, amoniową diamoniową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w g a.e./litr.
T a b e l a 29a
Kompozycja Glifosat g/l Sól glifosatu Składnik 1 w/%v Składnik 2 w/%v
045A7R 62 K kwas szczawiowy 0.41 — —
045B3U 62 K kwas szczawiowy 0.41 S5 2.0
045C3X 62 IPA kwas szczawiowy 0.41 — —
045D0L 62 Roundup UltraMax kwas szczawiowy 0.41 — —
045E4C 62 di-NH4 kwas szczawiowy 0.41 — —
045F7J 62 TD IQ kwas szczawiowy 0.41 — —
045G2K 62 TD IQ — — — —
045H5F 62 Roundup UltraMax — — — —
045I3P 62 Kompozycja 725K — — S5 2.0
Kompozycje z Tabeli 29a z kompozycjami 045G2K, 045H5F i 045I3P stosowanymi jako porównawcze kompozycje podano na sadzonki zaślazu (Abutilon theophrasti, ABUTH). Kompozycje z Tabeli 28a podano powtórnie z 500 ppm CaCl2 dodanym do sztucznej twardej wody. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w Tabeli 29b.
T a b e l a 29b % inhibicji ABUTH 16 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 150 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
045A7R 41.7 60 76.7 86.7
045A7R-H 13.3 30 63.3 66.7
045B3U 60 63.3 83.3 86.7
045B3U-H 53.3 63.3 73.3 83.3
045C3X 66.7 71.7 80 86.7
045C3X-H 26.7 55 61.7 71.7
045D0L 80 81.7 85 91.7
045D0L-H 35 46.7 55 78.3
045E4C 65 66.7 78.3 85
045E4C-H 43.3 56.7 60 68.3
PL 214 223 B1 cd. tabeli 29b
045F7J 66.7 70 83.3 86.7
045F7J-H 46.7 56.7 61.7 83.3
045G2K 58.3 71.7 78.3 83.3
045G2K 46.7 60 75 76.7
045H5F 61.7 70 85 90
045H5F-H 45 58.3 68.3 83.3
045I3P 48.3 66.7 75 88.3
045I3P-H 0 40 65 83.3
500 ppm CaCl2 redukuje aktywność wszyskich preparatów. Kwas szczawiowy efektywnie podwyższa skuteczność wszystkich preparatów.
P r z y k ł a d 30
Badano skuteczność kwasu szczawiowego z różnymi surfaktantami na wilec. W Tabeli 30a rozcieńczone wodne kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu w twardej wodzie (tj. wszystkie kompozycje zawierały 500 ppm chlorku wapnia). Stężenia glifosatu podano w g a.e./litr. Stosunek wagowy glifosatu do surfaktanta wynosił 3:1 a stosunek wagowy glifosatu do kwasu sczawiowego był około 60:1, 40:1, 30:1, 24:1, 20:1 lub 3:1. Kwas szczawiowy rozpuszczono, dodano glifosat, a następnie stopniony surfaktant. Preparaty mieszano w shakerze przez 30 minut w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temp. pokojowej wszystkie próbki były trwałe, klarowne i bezbarwne.
T a b e l a 30a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 w/%v Składnik 2 w/%v
383A2T 62.7 S1 2.0 kwas szczawiowy 0.2
383B7K 62.7 S1 2.0 — —
383C4D 62.7 S13 2.0 kwas szczawiowy 0.2
383D3E 62.7 S13 2.0 — —
383E8N 62.7 S5 2.0 kwas szczawiowy 0.4
383F6V 62.7 S5 2.0 — —
383G7Q 62.7 S18 2.0 kwas szczawiowy 0.4
383H0O 62.7 S18 2.0 — —
Kompozycje z Tabeli 30a, Kompozycja 725K, Kompozycja 570I i Roundup UltraMax podano na sadzonki wilca (IPOSS). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń zabiegu podano w Tabeli 30b.
T a b e l a 30b % inhibicji IPOSS 15 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
383A2T 0 9.2 17.5 41.7
383B7K 0 1.7 7.5 28.3
383C4D 0 28.3 65 77.5
383D3E 0 3.3 7.5 20
383E8N 4.2 18.3 25 55
383F6V 0 5 7.5 46.7
383G7Q 2.5 20 26.7 49.2
PL 214 223 B1 cd. tabeli 30b
383H0O 0 0 1.7 13.3
Kompozycja 725K 0 0 2.5 10
Kompozycja 570I 0 0 2.5 18.3
Roundup UltraMax 0 1.7 7.5 20.8
Wszystkie preparaty zawierające kwas szczawiowy przewyższały preparaty bez kwasu szczawiowego. Dodanie kwasu szczawiowego do Kompozycji 725K znacznie podwyższa zniszczenie wzrostu chwastu wilca ogrodowego.
P r z y k ł a d 31
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego z surfaktantami na zaślaz. W Tabeli 31a wodne stężone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w g a.e./litr. Rozpuszczono kwas szczawiowy, dodano glifosat potasowy, a następnie stopiony surfaktant. Preparaty mieszano w shakerze w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temperatury pokojowej wszystkie próbki były trwałe, klarowne i żółte.
T a b e l a 31a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 W%/v Składnik 2 w/%v
383A7U 62.7 S1 2.0 kwas szczawiowy 0.2
383B5D 62.7 S1 2.0 — —
383C3N 62.7 S13 2.0 kwas szczawiowy 0.2
383D8H 62.7 S13 2.0 — —
383E5A 62.7 S5 2.0 kwas szczawiowy 0.4
383F0L 62.7 S5 2.0 — —
383G5K 62.7 S18 2.0 kwas szczawiowy 0.4
383H1Z 62.7 S18 2.0 — —
Kompozycje z Tabeli 31a, Kompozycja 725K, Kompozycja 570I, Roundup UltraMax podano na sadzonki zaślazu (ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu podano w Tabeli 3lb.
T a b e l a 31b % inhibicji ABUTH 17 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
383A2T 69.2 88.3 90.8 95.5
383B7K 46.7 80.8 85.8 93.3
383C4D 66.7 88.3 93.3 95
383D3E 55.8 85 90 96.8
383E8N 33.3 80 89.2 91.7
383F6V 5 35 75 83.3
383G7 5 33.3 75.8 89.2
383H1Z 0 9.2 60.8 75.8
Kompozycja 725K 0 0 24.2 45
Kompozycja 570I 0 0 45.8 64.2
Roundup UltaMax 5 79.2 82.5 89.2
PL 214 223 B1
Surfaktanty C14-15 PEG 13(EO) eteraminy i PE 15(EO) etaraminy w połączeniu z kwasem szczawiowym dały największą wydajność.
P r z y k ł a d 32
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego z surfaktantami na zaślaz. W Tabeli 32a wodne stężone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w g a.e./litr. Rozpuszczono kwas szczawiowy, dodano glifosat potasowy, a następnie stopiony surfaktant. Preparaty mieszano w shakerze w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temperatury pokojowej wszystkie próbki były trwałe, klarowne i żółte.
T a b e l a 32a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 w/%v Składnik 2 w/%v
383A2T 62.7 S1 2.0 kwas szczawiowy 0.2
383B7K 62.7 S1 2.0 — —
383C4D 62.7 S13 2.0 kwas szczawiowy 0.2
383D3E 62.7 S13 2.0 — —
383E8N 62.7 S5 2.0 kwas szczawiowy 0.4
383F6V 62.7 S5 2.0 — —
383G7Q 62.7 S18 2.0 kwas szczawiowy 0.4
383H0O 62.7 S18 2.0 — —
Kompozycje z Tabeli 32a, Kompozycja 725K, Kompozycja 570I, Roundup UltraMax podano na sadzonki ślazowca ciernistego (SIDSP). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu podano w Tabeli 32b.
T a b e l a 32b % inhibicji ślazowca ciernistego 18 dni pop zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
383A2T 65.8 78.3 85 90
383B7K 55 75 85 90
383C4D 65 80.8 88.3 92.2
383D3E 65 79.2 90 93
383E8N 68.3 80 82.5 85.8
383F6V 60.8 78.3 80 83.3
383G7Q 50.8 75 80.8 85.7
383H0O 21.7 66.7 77.5 81.7
Kompozycja 10 38.3 63.3 70
725K
Kompozycja 40 55 67.5 77.5
570I
Roundup 55 75 82.5 93.3
UltraMax
Dodatek kwasu szczawiowego przy stosunku glifosat:kwas szczawiowy 30:1 lub 15:1 dał podwyższenia skuteczności.
P r z y k ł a d 33
Oceniano wpływ kwasu szczawiowego na skuteczność glifosatu potasu i aminowanych alkoksylowanych alkoholi o wzorze (5). Wodne stężone kompozycje przygotowano z zawartością soli potaso62
PL 214 223 B1 wej glifosatu, podano w g a.e./litr, a składniki dodatkowo pokazano w Tabeli 33a. Kwasy najpierw rozpuszczono w wodzie, po czym dodano glifosat potasowy i surfaktant. Preparaty mieszano w shakerze przez 30 minut w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temp. pokojowej wzystkie próbki były trwałe, klarowne i żółte z wyjątkiem 359B3W, który był nietrwały i mętny.
T a b e l a 33a
Kompozycja GlifosaT G/L Skladnik 1 %(w/v) Składnik 2 %(w/v)
359A5L 62.7 S1 2.0 — —
359B3W 62.7 S1 0 kwas szczawiowy 2.0
359C3M 62.7 S1 2.0 kwas szczawiowy 0.1
359D8C 62.7 S1 2.0 kwas szczawiowy 0.15
359E7B 62.7 S1 2.0 kwas szczawiowy 0.2
359F4P 62.7 S1 2.0 kwas szczawiowy 0.25
359G4S 62.7 S1 2.0 kwas szczawiowy 0.3
359H2L 62.7 S1 1.5 kwas szczawiowy 0.2
Kompozycje z Tabeli 33a i porównawcze kompozycje Kompozycji 725K, Kompozycji 570I i Roundup UltraMax i Kompozycji 41I podawano na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazanego w Tabeli 33b.
T a b e l a 33b % inhibicji ABUTH 14 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
359A5L 55 80 90 97.8
359B3W 65 79.2 84.2 86.7
359C3M 80 92.7 97.3 99.5
359D8C 79.2 96.3 98 99.3
359E7B 85.5 95.3 99 99.8
359F4P 81.7 90.8 96.5 98.5
359G4S 81.7 95.5 96.3 99.2
359H2L 80 95.3 96.2 99
Kompozycja 725K 0 10 32.5 70.8
Kompozycja 570I 0 15 54.2 75.8
Roundup UltraMax 23.3 80 87.5 92.2
Kompozyca 411 31.7 81.7 94.7 96.8
Wszystkie preparaty zawierające kwas szczawiowy i surfaktant zapewniły lepszą skutecznośc niż wzorce glifosatowe Roundup UltraMax i Kompozycja 41I. Jedynie preparat 359B3W nie zawierał surfaktanta, miał obniżoną skuteczność. Preparaty zawierające kwas szczawiowy w ilości 0.1% do 0.3% w połączeniu z C14-15 PEG 13(EO) eterodimetylopropyloaminę przygotowano podobnie.
P r z y k ł a d 34
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego jednołańcuchowych etoksylowanych eteroaminowych surfaktantów i glifosatu potasu na gorczycę indiańską. W Tabeli 34a przygotowano rozcieńczone wodne kompozycje z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w g a.e./litr. Stosunek wagoPL 214 223 B1 wy glifosatu a.e. do surfaktanta wynosił około 3:1 a stosunek wagowy glifosatu a.e. do kwasu szczawiowego wynosił około 60:1, 40:1, 30:1, 24:1, 20:1 lub 3:1. Wszystkie składniki i preparat mieszano w shakerze przez 30 minut w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temp. pokojowej wszystkie próbki były trwałe, klarowne i bezbarwne z wyjątkiem 369B6S, który był nietrwały i mętny.
T a b e l a 34a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 %(w/v) Składnik 2 %(w/v)
359A0G 62.7 S1 2.0 — —
369B6S 62.7 S1 0 kwas szczawiowy 2.0
369C7K 62.7 S1 2.0 kwas szczawiowy 0.1
369P4W 62.7 S1 2.0 kwas szczawiowy 0.15
369E6Cl 62.7 S1 2.0 kwas szczawiowy 0.2
369F9I 62.7 S1 2.0 kwas szczawiowy 0.25
369G3A 62.7 S1 2.0 kwas szczawiowy 0.3
369H5C 62.7 S1 1.5 kwas szczawiowy 0.2
Kompozycje z Tabeli 34a i porównawcze kompozycje Kompozycji 725K, Kompozycji 570I i Roundup® UltraMax podawano na gorczycę indiańską (BRSJU). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazanego w Tabeli 34b.
T a b e l a 34b % inhibicji BRSJU 23 dni po zabiegu
Kompozycja 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha 600 g a.e./ha 800 g a.e./ha
359A0G 66.7 81.7 86.7 89.2
369B6S 61.7 72.5 73.3 75
369C7K 54.2 79.2 83.3 85
369D4W 71.7 78.3 88.3 90
369E6U 65 77.5 84.2 90
369F9I 62.5 80.8 81.7 85
369G3A 69.2 80 81.7 85
369H5C 65 78.3 80.8 82.5
Kompozycja 725K 5 9.2 52.5 66.7
Kompozycja 570I 5 36.7 72.5 75
Roundup UlttaMax 46.7 76.7 78.3 80
Kompozycja 411 48.3 76.7 78.3 83.3
Kwas szczawiowy nie zapewnia znacznego wzrostu skuteczności na gorczycę indiańską. Działanie jest niezależne od stężenia kwasu szczawiowego.
P r z y k ł a d 35
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego i amoniowych alkoksylowanych alkoholi o wzorze (5) w rozcieńczonych preparatach glifosatu potasowego. W tabeli 35a wodne stężone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w g a.e./litr. Wszystkie składniki dodano i preparat mieszano w shakerze przez 30 minit w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temperatury
PL 214 223 B1 pokojowej RT 376A3X, 3765BI i 276C4W były trwałe, klarowne i bezbarwne. Wszystkie inne były nietrwałe i mętne.
T a b e l a 35a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 % (w/v) Składnik 2 % (w/v)
376A3X 62.7 S16 2.0 — —
376B5L 62.7 S16 2.0 kwas szczawiowy 0.05
376C4W 62.7 S16 2.0 kwas szczawiowy 0.1
376DOS 62.7 S16 2.0 kwas szczawiowy 0.2
376E6D 62.7 S16 2.0 kwas szczawiowy 0.3
376F5G 62.7 S16 2.0 kwas szczawiowy 0.4
376G8N 62.7 S16 2.0 kwas szczawiowy 0.5
376M7A 62.7 S16 2.0 kwas szczawiowy 0.6
Kompozycje z Tabeli 35a i porównawcze kompozycje Kompozycji 725K, Kompozycji 570I i Roundup® UltraMax podawano na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazanego w Tabeli 35b.
T a b e l a 35b % inhibicji ABUTH 16 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
376A3X 10 56.7 75.8 85.8
376B5L 39.2 72.5 84.2 85.8
376C4W 49.2 77.5 86.7 88.3
376D0S 55 85 86.7 89.2
376E6ED 69.2 85.8 88.3 92.5
376F5G 66.7 85 86.7 94.2
376G8N 66.7 85 88.3 93.3
376H7A 70.8 86.7 89 95
Kompozycja 725K 0 24.2 59.2 65.8
Kompozycja 570I 3.3 20 71.7 65.8
Roundup UltraMax 35 75 85.8 88.3
Wyniki wskazują, że wysoce skuteczne, zawierające wysoką ilość glifosatu potasu preparaty mogą być uzyskane przez dodanie kwasu szczawiowego do C16-18 PEG19(EO) surfaktanty zawierające poliaminową grupę główną. Poliaminowe grupy główne są znane w wytwarzaniu trwałych wysokoładunkowych preparatów. Dodanie kwasu szczawiowego podwyższa skuteczność C16-18 PEG10(EO), eterodipropyloamoniowych surfaktantów formułowanych ze stosunkiem glifosatu a.e. do surfaktanta 3:1, skuteczność była największa przy stosunku glifosat a.e. kwas szczawiowy 20:1, a działanie formulacji kwasu szczawiowego przewyższa standardy porównawcze.
P r z y k ł a d 36
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego z aminowanymi alkoksylowanymi alkoholami o wzorze (5) w rozcieńczonych preparatach glifosatu potasu. W Tabeli 36a wodne stężone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w g a.e./litr. Dodano kwas
PL 214 223 B1 szczawiowy a następnie stopiony surfaktant i na końcu glifosat potasowy. Następnie preparaty mieszano w hakerze przez 30 min w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temp. pokojowej wszystkie próbki były trwałe, klarowne i bezbarwne z wyjątkiem 618B8F, który był nietrwały, mętny i utworzył się osad.
T a b e l a 36a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 w/%v Składnik 2 w/%v
618A3D 62.7 S30 2.0 — —
618B8F 62.7 — — kwas szczawiowy 2.0
618C7S 62.7 S30 1.9 kwas szczawiowy 0.1
618D2K 62.7 S30 1.8 kwas szczawiowy 0.2
618E1U 62.7 S30 1.6 kwas szczawiowy 0.4
618F4P 62.7 S30 1.4 kwas szczawiowy 0.6
618G6W 62.7 S30 1.2 kwas szczawiowy 0.8
618H1Q 62.7 S30 1.0 kwas szczawiowy 1.0
Kompozycje z Tabeli 36a, Kompozycja 725K, Kompozycja 570I i Roundup UltraMax podano na sadzonki zaślazu (abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w Tabeli 36b.
T a b e l a 36b % inhibicji ABUTH 15 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
618A3D 30 80 85.8 88.3
618B8F 16.7 61.7 82.5 91.3
618C7S 57.5 82.5 90.8 95.5
618D2K 75 88.3 93.8 95.2
618E1U 75 88.3 96.2 96
618F4P 72.5 90 95.3 97.2
618G6W 80.8 90 94.8 96.5
618H1Q 80.8 90.8 96.5 98.3
Kompozycja 725K 0 0.8 30 52.5
Kompozycja 570I 0 3.3 47.5 63.3
Roundup UltraMax 5 77.5 85 88.3
Kwas szczawiowy zapewnił podwyższenie skuteczności w stosunku do samego układu surfaktanta i wyższą skuteczność niż wzorca Roundup UltraMax. Podwyższenie stężenia kwasu szczawiowego i jednocześnie obniżenie stężenia surfaktanta spowodowało wzrost skuteczności. Stosunki glifosat a.e.: kwas szczawiowy 30:1, 15:1, 7.5:1 i 6:1 dały podobne wyniki skuteczności. Połączenie surfaktanta i kwasu szczawiowego jest wskazane jako synergistyczne jako połączenie w równym stężeniu było lepsze niż każdy składnik sam.
P r z y k ł a d 37
Oceniano efekt skuteczności kwasu szczawiowego na mieszaninę monoetoksylowanej alkiloaminy i aminowanych alkoksylowanych alkoholi o wzorze (5) w połączeniu z glifosatem potasowym.
Dodakowo efekt skuteczności kwasu szczawiowego jako wstępnej obróbki i jako adjuwanta do mie66
PL 214 223 B1 szania z mono-etoksylowaną aminą jako surfaktanty. Wstępne zabiegi kwasem szczawiowym były poczynione na godzinę przed aplikacją wodnych stężonych kompozycji. Wodne stężone kompozycje przygotowano stosując sól potasową glifosatu podaną w g a.e./litr i składniki dodakowe jak podano w Tabeli 37a. Preparat 026Z2H zawierał sól IPA glifosatu.
T a b e l a 37a
Kompozycja Glifosat g/l Komponent 1 % (w/v) Komponent 2 % (w/v)
026A2W 62 S8 2.0 kwas szczawiowy 0.41
026B8B 62 S8 2.0 — —
026C5Z 62 S11 2.0 kwas szczawiowy 0.40
026D5K 62 S11 2.0 — —
026E0A — — — kwas szczawiowy 0.40
026Z2H 62 — — kwas szczawiowy 0.40
Kompozycje z Tabeli 37a i porównawcze kompozycje Kompozycji 725K, Kompozycji 570I i Roundup UltraMax podawano i Kompozycji 41I na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazanego w Tabeli 37b.
T a b e l a 37b % inhibicji ABUTH 17 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
026A2W 64.2 85.5 94.5 98.5
026B8B 50.8 80 85 98.2
026C5Z 72.5 86.7 95 96.5
026D5K 28.3 68.3 75.8 84.2
026E0A 41.7 77.5 91.3 99.2
026Z2H 71.7 86.7 94.5 98.5
Kompozycja 725K 0 0 28.3 45
Kompozycja 570I 26.7 75 84.2 91.3
Roundup UltraMax 26.7 75 84.2 91.3
Kompozycja 411 26.7 75 87.5 97.3
UltraMax z dodanym 0.4% kwasem szczawiowym zapewnił najwyższą skuteczność. Wstępna obróbka sadzonek zaślazu kwasem szczawiowym na 1 h przed zabiegami preparatów zawierających monoetoksylowane alkiloaminy lub aminowany alkoksylowany alkohol i glifosat nie wykazały poprawy skuteczności w stosunku do monoetoksylowanej alkiloaminy lub aminowanego alkoksylowanego alkoholu i glifosatu bez wstępnej obróbki.
P r z y k ł a d 38
Oceniano wyniki skuteczności kwasu szczawiowego z aminowanymi alkoksylowanymi alkoholami o wzorze (5) na powój ogrodowy. W Tabeli 38a wodne stężone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w g a.e./litr. Kwas szczawiowy rozpuszczono, dodano glifosat potasowy i stopiony surfaktant. Preparaty mieszano w shakrze przez 30 minut w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temp. pokojowej wszystkie próbki były trwałe, klarowne i żółte.
PL 214 223 B1
T a b e l a 38a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 w/%v Składnik 2 w/%v
383A2T 62.7 S1 2.0 kwas szczawiowy 0.2
383BAK 62.7 S1 2.0 — —
383C4D 62.7 S13 2.0 kwas szczawiowy 0.2
383D3E 62.7 S13 2.0 — —
383E8N 62.7 S5 2.0 kwas szczawiowy 0.4
383F6V 62.7 S5 2.0 — —
383G7Q 62.7 S18 2.0 kwas szczawiowy 0.4
383M0D 62.7 S18 2.0 — —
Kompozycje z Tabeli 38a, Kompozycja 725K, Kompozycja 570I, Roundup UltraMax podano na sadzonki powoju ogrodowego (IPOSS). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu podano w Tabeli 38b.
T a b e l a 38b% inhibicji IPOSS 14 dni po zabiegu
Kompozycja 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha 600 g a.e./ha 800 g a.e./ha
383A2T 63.3 80.8 82.5 86.7
383B7K 54.2 79.2 82.5 83.3
383C4D 76.7 84.2 88 90.5
383D3E 60.8 80 82.5 87.5
383E8N 79.2 86.7 87.5 90.5
383F6V 76.7 82.5 85 86.7
383G7Q 78.3 82.5 86.7 85.8
383H0O 45 79.2 80.8 84.2
Kompozycja 725K 6.7 54.2 70 73.3
Kompozycja 570I 17.5 54.2 77.5 79.2
Roundup UltraMax 27.5 76.7 80.8 85
Wszystkie preparaty kwasu szczawiowego przewyższały analogiczne preparaty nie zawierające kwasu szczawiowego. Etoksylowana kokoamina 2EO jako surfaktant i C16-18 O(EO) 15 dimetylopropylowe surfaktanty w połączeniu z kwasem szczawiowym zapewniły najwyższą skuteczność.
P r z y k ł a d 39
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego na monoetoksylowany alkiloaminowy surfaktant w rozcieńczonych preparaty glifosatu potasowego. Wodne stężone kompozycje przygotowano, zawierające sól potasową glifosatu, wyrażonego w g a.e. na litr i składniki doatkowego jak podano w Tabeli 39a.
T a b e l a 39a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
026F0A 62 S4 2.0 — — — —
026G4T 62 S4 2.0 Kwas szczawiowy 0.41 — —
026H7J 62 S4 2.0 Kwas szczawiowy 0.21 — —
PL 214 223 B1 cd. tabeli 39a
026I4F 62 S5 2.0 Kwas szczawiowy 0.46 --- ---
026J3Y 62 S5 2.0 --- --- --- ---
026K6B 62 S4 1.0 Kwas szczawiowy 0.33 S5 1.0
026L9O 62 S4 1.0 --- --- S5 1.0
Kompozycje z Tabeli 39a i kompozycje porównawcze Kompozycji 725K, Kompozycji 570I i Ro® undup® UltraMax i Kompozycji 41I podawano na zaślaz pospolity (abutilon theophrasti, ABUTH) i na chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-gali var. firmentae, ECHCF). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w Tabeli 39b i 39c.
T a b e l a 39b % inhibicji ABUTH 17 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
026F0A 56.7 78.3 88.3 91.7
026G4T 74.2 85.8 89.2 93.3
026H7J 74.2 90.8 96.2 97.8
026I4F 76.7 83.3 84.2 91.7
026J3Y 28.3 70 79.2 85
026K6X 58.3 87.5 88.3 95
026L9O 32.5 75 82.5 87.5
Kompozycja 725K 0 23.3 60.8 72.5
Kompozycja 570I 0 25 63.3 75.8
Roundup UltraMax 16.7 77.5 85.8 89.2
Kompozycja 41I 36.7 78.3 83.3 81.7
T a b e l a 39c % inhibicji ECHCF 17 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
026F0A 52.5 75 83.3 88
026G4t 50 58.3 68.3 77.5
026H7J 56.7 74.2 83.3 92.7
026I4F 57.5 75 85 84.2
026J3Y 56.7 74.2 81.7 88.3
026K6X 60.8 79.2 82.5 91
026L9O 58.3 74.2 85 90
Kompozycja 725K 1.7 43.2 49.2 50.8
Kompozycja 570I 2.5 47.5 52.5 55
Roundup UltraMax 40.8 66.7 84.2 86.7
Kompozycja 411 53.3 72.5 80 87
Skuteczność wszystkich preparatów kwasu szczawiowego była lepsza niż Roundup Ultra i preparatu glifosatu potasowego +S4. Preparat zawierający glifosat potasowy +S4+0.21% kwasu szczawiowego ze stosunkiem glifosat a.e. do kwasu szczawiowego 28:1 dał największą skuteczność. Poziomy kwkasu szczawiowego 0.21% posiadały trochęwyższą skuteczność niż dały preparaty 0.41%. Dodanie kwasu szczawiowego zapewniło wyższą skuteczność z preparatami glifosatu potasowego i S4 (Monoetoksylowana alkiloamina) niż z glifosatem i S5 (Ethomeen C12).
PL 214 223 B1
P r z y k ł a d 40
Oceniano wynik monoetoksylowanej alkiloaminy jako surfaktantów z di-K szczawianem w różnym obciążeniu surfaktanta. W Tabeli 40a wodne stężone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w g a.e./litr.
T a b e l a 40a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 w/%v Składnik 2 w/%v
062A4Y 62 — — — —
062B0C 12 — — di-K oksalan 0.75
062O2T 62 S34 1.37 di 0.75
062P7A 62 S34 1.16 di 0.75
062Q4K 62 S34 1.02 di 0.75
062R1R 62 S35 1.37 di 0.75
062S7M 62 S35 1.16 di 0.75
062T5G 62 S35 1.02 di 0.75
Kompozycje z Tabeli 40a i kompozycje porównawcze Kompozycji 725K, Kompozycji 570I i Roundup® UltraMax podawano na zaślaz pospolity (abutilon theophrasti, ABUTH) i na chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-gali var. firmentae, ECHCF). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w Tabeli 40b i 40c.
T a b e l a 40b
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
062A4Y 0 13.3 64.2 77.5
062B0C 77.5 83.3 89.2 95.5
062O2T 65 87.5 89.2 93.2
062P7A 68.3 85 90 95.7
062Q4K 75.8 83.3 89.2 90.8
062R1R 74.2 85 88.3 91.7
062S7M 75.8 82.5 89.2 90
062T5G 35.8 81.7 89.2 94.7
Kompozycja ANN-GLY2S 0 3.3 20.8 51.7
Roundup UltraMax 15 75.8 82.5 89.2
Kompozycja AMM-GLY1S 0 37.5 46.7 80
T a b e l a 40c % inhibicji ECHCF 15 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
062A4Y 13.3 43.3 56.7 61.7
062B0C 46.7 52.5 57.5 58.3
062O2T 57.5 75.8 84.2 89.8
062P7A 55 65 83.3 8.3
062Q4K 57.5 70.8 78.3 84.2
062R1R 55 70.8 83.2 88
062S7M 56.7 70 77.5 85.5
PL 214 223 B1 cd. tabeli 40c
062T5G 52.5 64.2 78.3 86.5
Kompozycja AMM-GLY2S 2.5 31.7 42.5 52.5
Roundup UltraMax 59.2 75.8 85.8 93.3
Kompozycja AMM-GLY1S 28.3 55 58.3 70
Obniżone ładunki surfaktantów w połączeniu z kwasem szczawiowym dało wyższą skuteczność niż kompozycja AMM-GLYlS dla zaślazu i dla chwastnicy jednostronnej, wyższą niż Roundup Ultramax na zaślaz i trochę niższą niż Roundup Ultramax na chwastnicę jednostronną. Skuteczność pozostawała stała dla wszystkich badanych ładunków surfaktanta.
P r z y k ł a d 41
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego przygotowanego z EO aminą tłuszczową jako surfaktantem w rozcieńczonym glifosacie potasu. Wodne stężone kompozycje zawierające sól potasową glifosatu wyrażoną w g a.e./litr przygotowano wraz ze składnikami dodatkowymi jak podano w Tabeli 41a. Wszystkie składniki dodano i mieszano w shakerze przez 30 minut przy 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temp. pokojowej wszystkie próbki były trwałe, klarowne, żółte z wyjątkiem 363B7U, która była nietrwała i glista.
T a b e l a 41a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 % (w/v) Składnik 2 % (w/v)
363A1B 62.7 S12 2.0 — —
363B7U 62.7 — — kwas szczawiowy 2.0
363C5J 62.7 S12 2.0 kwas szczawiowy 0.08
363D4Q 62.7 S12 2.0 kwas szczawiowy 0.1
363E5T 62.7 S12 2.0 kwas szczawiowy 0.13
363F9K 62.7 S12 2.0 kwas szczawiowy 0.15
363G6V 62.7 S12 2.0 kwas szczawiowy 0.2
363H5G 62.7 S12 1.9 kwas szczawiowy 0.1
Kompozycje z Tabeli 41a i porównawcze kompozycje Kompozycji 725K, Kompozycji 570I i Roundup® UltraMax i Kompozycji 41I podawano na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazanego w Tabeli 41b.
T a b e l a 41b % inhibicji ABUTH
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
363A1B 15.8 73.3 82.5 86.7
363B7U 62.5 80.8 83.3 85
363C5J 65 79.2 86.7 87.5
363D4Q 41.7 80.8 87.5 90
363E5T 54.2 80.8 86.7 90
363F9K 60.8 80.8 87.5 91.7
363G6V 70 85 87.5 92.5
PL 214 223 B1 cd. tabeli 41b
363H5G 41.7 79.2 85 90.8
Kompozycja 725K 0 26.7 63.3 70
Kompozycja 570I 0 43.3 60.8 72.5
Roundup UltraMax 40 72.5 85 87.5
Kompozycja 411 64.2 80 86.7 89.2
Mieszanki preparatu Most Witcamine 405 zawierające kwas szczawiowy wykazywały skuteczność równą Roundup UltraMax na zaślaz. Kwas szczawiowy dodany w dowolnej ilości zapewnia lepszą skuteczność niż Witcamina 405 jako surfaktant.
P r z y k ł a d 42
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego na kokoaminę etoksylowaną w rozcieńczonych preparatach glifosatu potasowego w twardej wodzie. W Tabeli 42a wodne stężone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w g a.e./litr.
T a b e l a 42a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 w/%v Składnik 2 w/%v
045A2M 62 S5 2.0 — —
045B2E 62 S5 2.0 kwas szczawiowy 0.3
045C9I 62 S19 2.0 — ---
045D0P 62 S19 2.0 kwas szczawiowy 0.3
045G4H 62 S20 2.0 — ---
045H5Y 62 S20 2.0 kwas szczawiowy 0.3
045I8J 62 --- — ---
045J1Z 62 --- kwas szczawiowy 0.3
Kompozycje z tabeli 42a, Kompozycja 725K, Kompozycja 570I i Rounup UltraMax podano na sadzonki zaślazu (ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powwtórzeń każdego zabiegu pokazano w Tabeli 42b.
T a b e l a 42b % inhibicji ABUTH 14 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 150 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha
045A2M 0 0 0 075
045B2E 0 5 10 86.7
045C9I 0 0 30 80
045D0P 0 010 62.5 87.5
045G4H 0 3.3 16.7 83.3
045H5Y 1.7 5 40.8 87.5
045I8J 13.3 25 38.3 53.3
045J1Z 27.5 26.7 71.7 85
Kompozycja 725K 0 0 0 40
Kompozycja 570I 0 0 0 30
Roundup UltraMax 0 0 50 75
PL 214 223 B1
Wszystkie preparaty rozcieńczono twardą wodą. Różne podwyższenia przez kwas szczawiowy następują w kolejności C12 (2EO) >C15 (5EO) >C25 (15EO)
P r z y k ł a d 43
Oceniano wyniki skuteczności kwasu szczawiowego na tallow aminy etoksylowane jako surfaktanty w rozcieńczonych preparatach glifosatu potasu w twardej wodzie. W Tabeli 43a wodne stężone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w g a.e./litr.
T a b e l a 43a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 w/%v Składnik 2 w/%v
045K3S 62 S5 2.0 — —
045L9O 62 S5 2.0 kwas szczawiowy 0.3
045M3B 62 S19 2.0 — —
045N5T 62 S19 2.0 kwas szczawiowy 0.3
045Q4Y 62 S20 2.0 — —
045R6J 62 S20 2.0 kwas szczawiowy 0.3
045S3L 62 — — — —
045T7G 62 — — kwas szczawiowy 0.3
Kompozycje z Tabeli 43a, Kompozycja 725K, Kompozycja 570I i Roundup® UltraMax podawano na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazanego w Tabeli 43b.
T a b e l a 43b % inhibicji ABUTH 18 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 150 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha
045K3S 0 0 16.7 77.5
045L9O 7.5 21.7 34.2 86.3
045M3B 10 23.3 38.3 80
045N5T 15.8 48.3 56.7 90.8
045Q4Y 3.3 20 45.8 84.2
045R6J 9.2 38.3 61.7 87.5
045S3L 0 21.7 31.7 63.3
045T7G 10.8 32.5 38.3 82.5
Kompozycja 725K 0 0 0 26.7
Kompozycja 570I 0 0 0 26.7
Roundup UltraMax 0 0 25 70
Preparaty kwasu szczawiowego dały wyższą skuteczność niż analogiczne preparaty nie zawierające kwasu szczawiowego.
P r z y k ł a d 44
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego dietoksylowaną eteraminą jako surfaktanty. W Tabeli 44a wodne rozcieńczone kompozycje glifosatu przygotowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w g a.e./litr. Kwas szczawiowy rozpuszczono, dodano glifosat potasu i surfaktant. Następnie preparaty mieszano w shakerze przez 30 minut w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temp. pokojowej wszystkie próbki były trwałe, klarowne i żółte.
PL 214 223 B1
T a b e l a 44a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 w/%v Składnik 2 w/%v
615A4F 484.4 S36 12.0 — —
615B9K 484.4 S36 12.0 kwas szczawiowy 1.5
615C7S 62.7 S37 2.0 — —
615D1B 62.5 S37 2.0 kwas szczawiowy 0.25
615E5I 62.6 S38 2.0 — —
615F5A 62.5 S38 2.0 kwas szczawiowy 0.25
615G8Y 62.7 S39 2.0 — —
615H5W 62.7 S39 2.0 kwas szczawiowy 0.25
Kompozycje z Tabeli 44a i Kompozycję 725K, Kompozycję 570I i Roundup® UltraMax podawano na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazanego w Tabeli 44b.
T a b e l a 44b
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
615A4F 7.5 75.8 90 89.2
615B9K 78.3 88.3 94.2 94.5
615C7S 65 84.2 90 90.8
615D1B 74.2 90 92.5 92.5
615E5I 40 84.2 89.2 90
615F5A 68.3 89.2 92.5 92.5
615G8Y 32.5 75 88.3 90.8
615H5W 65.8 85.8 91.3 92.5
Kompozycja 725K 0 40 78.3 82.5
Kompozycja 570I 8.3 70.8 80 84.2
Roundup UltraMax 39.2 81.7 90 92.5
Kwas szczawiowy podwyższył skuteczność na zaślaz dla badanych eteraminowych surfaktantów. Działanie było podobne dla wszystkich surfaktantów i każdy podwyższał skuteczność Roundup UltraMax w zwalczaniu zaslazu przy stosunku 24:1 glifosatu a.e. do kwasu szczawiowego.
Preparat zawierający S36 bez kwasu szczawiowego dał najsłabsze wyniki, ale był jednym z najsilniejszych środków gdy był dodano kwas szczawiowy.
P r z y k ł a d 45
Oceniano wyniki skuteczności kwasu szczawiowego z dietoksylowaną eteraminą jako surfaktantem. W Tabeli 45a wodne stężone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w g a.e./litr. Kwas szczawiowy rozpuszczono, dodano glifosat i stopiony surfaktant. Preparaty mieiszano w shakerze przez 30 minut w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temp. pokojowej wszystkie próbki były trwałe, klarowne i żółte z wyjątkiem 392H8U, która była nietrwała, mętna i rozdzielona.
PL 214 223 B1
T a b e l a 45a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 w/%v Składnik 2 w/%v
392A0L 484.4 S36 10.0 — —
392B2S 488.1 S36 10.0 kwas szczawiowy 1.2
392C5T 627 S37 1.63 — —
392D2K 62.9 S37 1.63 kwas szczawiowy 0.2
392E5C 62.5 S38 1.63 — —
392F9V 62.5 S38 1.63 kwas szczawiowy 0.2
392G1D 488.1 S39 10.0 — —
392H8U 488.1 S39 10.0 kwas szcawiowy 1.2
Kompozycje z Tabeli 45a i Kompozycję 725K, Kompozycję 570I i Roundup UltraMax podawano na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazanego w Tabeli 45b.
T a b e l a 45b % inhibicji ABUTH 14 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
392A0L 52.5 80 88 90.8
392B2S 56.5 85 90.8 92.5
392C5T 68.3 83.3 90 93
392D2K 86.3 91.7 96.3 98.2
392E5C 54.2 80.8 87.5 90.8
392F9V 83 84.2 88.3 90.8
392G1D 50 80 85.8 89.2
392H8U 86.3 88.3 92.5 96.3
Kompozycja 725K 0 19.2 60.8 70.8
Kompozycja 570I 10 51.7 78.3 82.5
Roundup UltraMax 50 82.5 90.8 92.5
Preparaty eteraminowe zawierające kwas szczawiowy dały wyższą skuteczność niż analogiczne preparaty bez kwasu szczawiowego i wyniki przewyższyły wzorzec Roundup UltraMax. PEG 2 izo C13 eteropropyloamina z kwasem szczawiowym zapewniły najwyższą skuteczność.
P r z y k ł a d 46
Oceniano skuteczność silikonowych surfaktantów z aminową i fosforanową grupą główną z i bez kwasu szczawiowego w rozcieńczonych preparatach glifosatu potasowego. W Tabeli 46a wodne stężone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w g a.e./litr. Kwas szczawiowy rozpuszczono, dodano surfaktant i glifosat potasowy. Preparaty mieszano w shakerze przez 30 minut w 60°C. 24 h po ochłodzeniu żółte. Pozostałe preparaty były nietrwałe i mętne.
T a b e l a 46a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 w/%v Składnik 2 w/%v
627A6B 62.7 S25 2.0 — —
627B9F 62.7 S26 2.0 — —
627C4J 62.7 S27 2.0 — —
PL 214 223 B1 cd. tabeli 46a
627D4J 62.7 S28 2.0 — —
627E5U 62.7 S29 2.0 — —
627F1Z 62.7 S25 2.0 kwas szczawiowy 0.3
627G0P 62.7 S28 2.0 kwas szczawiowy 0.3
Kompozycje z Tabeli 46a i kompozycje porównawcze Kompozycji 725K, Kompozycji 570I i Roundup® UltraMax i Kompozycji 41I podawano na zaślaz pospolity (abutilon theophrasti, ABUTH) i na chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-gali var. firmentae, ECHCF) oraz na powój ogrodowy (IPOSS). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w tabeli 46b, 46c i 46d.
T a b e l a 46b % inhibicji ABUTH 14 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
627A6B 79.2 84.2 90.8 95.2
627B9F 75.8 84.2 92.5 95.2
627C4J 73.3 7.5 8.3 88.3
627D4J 70.8 72.5 86.7 85.8
627E5U 79.2 80.8 87.5 90
627F1Z 80.8 83.3 92.3 93.3
627G0P 80 85.8 87.5 88.3
Kompozycja 725K 30 60 81.7 83.3
Kompozycja 570I 61.7 70 83.3 85
Roundup UltraMax 74.2 85.8 91.8 95.5
T a b e l a 46c % inhibicji ECHCF 14 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
627A6B 60 70.8 80.8 94.3
627B9F 57.5 66.7 86.7 93
627C4J 55 65.8 85 87.5
627D4J 55 60.8 76.7 80
627E5U 56.7 64.2 75 77.5
627F1Z 59.2 69.2 85.8 89.8
627G0P 57.5 64.2 73.3 76.7
Kompozycja 725K 47.5 59.2 64.2 65
Kompozycja 570I 47.5 60 61.7 63.3
Roundup UltraMax 65 75.8 93.5 98.2
T a b e l a 46c % inhibicji ECHCF 14 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
627A6B 78.3 85.8 85.8 85.8
627B9F 77.5 82.5 85 85.8
627C4J 76.7 80.8 82.5 83.3
627D4J 77.5 84.2 84.2 85
PL 214 223 B1 cd. tabeli 46c
627E5U 78.3 84.2 85 87.5
627F1Z 82.5 82.5 85 87.5
627G0P 78.3 82.5 84.2 85
Kompozycja 725K 70 82.5 84.2 85
Kompozycja 570I 70.8 83.3 84.2 85.8
Roundup UltraMax 78.3 84.2 85.8 86.7
Lambent Phos A-100 + kwas szczawiowy, Lambent Phos A-100 i Lambbent Phos A-150 wykazywały skuteczność równą Roundup UltraMax na zaślaz i powój ogrodowy. Obecność kwasu szczawiowego poprawiła wyniki w stosunku do zaślazu Lambent aminy PD jako surfaktant lecz nie dała korzyści w stosunku do surfaktanta Lambent Phos A samego.
P r z y k ł a d 47
Badano skuteczność różnych stosunków kwasu szczawiowego i alkiloaminowego surfaktanta ethomeen C12 w rozcieńczonych preparatach glifosatu potasowego. W Tabeli 47a wodne stężone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w a.e./litr. Kwas szczawiowy rozpuszczono, dodano glifosat potasowy, a następnie stopiony surfaktant. Preparaty mieszano w shakerze przez 30 minut w 60°C. 24 po cohłodzeniu 621B4L, która była nietrwała i tworzył się osad.
T a b e l a 47a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 w/%v Składnik 2 w/%v
621A0V 62.7 S5 2.0 — —
621B4L 62.7 — — kwas szczawiowy 2.0
621C3E 62.7 S5 1.9 kwas szczawiowy 0.1
621D8H 62.7 S5 1.8 kwas szczawiowy 0.2
621E7S 62.7 S5 1.6 kwas szczawiowy 0.4
621F3X 62.7 S5 1.4 kwas szczawiowy 0.6
621G9K 62.7 S5 1.2 kwas szczawiowy 0.8
621H2A 62.7 S5 1.0 kwas szczawiowy 1.0
Kompozycje z Tabeli 47a i Kompozycję 725K, Kompozycję 570I i Roundup UltraMax podawano na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazanego w Tabeli 47b.
T a b e l a 47b % inhibicji ABUTH 14 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
621A0V 15 51.7 78.3 83.3
621B4L 36.7 60.8 72.5 84.2
621C3E 48.3 72.5 82.5 88.3
621D8H 60.8 75 86.7 85
621E7S 59.2 74.2 80.8 88.3
621F3X 37.5 73.3 78.3 85
PL 214 223 B1 cd. tabeli 47b
621G9K 75 80 83.3 86.7
621H2A 51.7 78.3 82.5 87.5
Kompozycja 725K 0 1.7 46.7 60
Kompozycja 570I 0.8 24.2 60.8 73.3
Roundup UltraMax 35 55 80 85
Kwas szczawiowy w każdym stężeniu zapewniał pewne podwyższenie skuteczności w odniesieniu do samego surfaktanta Ethomeen C12. Podwyższenie stężenia kwasu szczawiowego i jednocześnie obniżenie stężeń surfaktanta Ethomeen C12 nie powodowało obniżenia skuteczności. Stosunek 3:1 glifosatu potasowego a.e.: kwasu szczawiowego bez surfaktanta zapewniło skuteczność równą Roundup UltraMax.
P r z y k ł a d 48
Skuteczność kwasu szczawiowego z niejonowymi i anionowymi surfaktantami w rozcieńczonych preparatach glifosatu potasowego. W Tabeli 48a wodne stężone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w a.e./litr. Kwas szczawiowy rozpuszczono, dodano glifosat potasowy, a następnie surfaktant. Preparaty mieszano w shakerze przez 30 minut w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temp. pokojowej wszystkie próbki były trwałe i klarowne.
T a b e l a 48a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 w/%v Składnik 2 w/%v
613A5B 62.7 S31 2.0 — —
613B9I 62.8 S31 2.0 kwas szczawiowy 0.25
613C5G 62.8 S31 2.0 kwas szczawiowy 0.5
613D0K 62.9 S32 2.0 — —
613E7B 62.9 S32 2.0 kwas szczawiowy 0.25
613F7S 63 S32 2.0 kwas szczawiowy 0.5
613G3Z 62.8 S33 2.0 — —
613H8J 62.9 S33 2.0 kwas szczawiowy 0.5
Kompozycje z Tabeli 48a, Kompozycję 725K, Kompozycję 570I i Roundup UltraMax podano na sadzonki zaślazu (Abutilon theophrasti, ABUTH) i konopie (SEBEX). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu podano w Tabelach 48b i 48c.
T a b e l a 48b % inhibicji ABUTH 14 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
613A5B 15 67.5 80 84.2
613B9I 45 85.8 90.8 92.5
613C5G 64.2 85 90 90
613D0K 22.5 76.7 80 85.8
613E7B 58.3 78.3 85.8 90
613F7S 65 80.8 87.5 90.8
613G3Z 22.5 62.5 70.8 78.3
613H8J 53.3 75.8 80 86.7
PL 214 223 B1 cd. tabeli 48b
Kompozycja 725K 0 47.5 70 79.2
Kompozycja 570I 10.8 55 74.2 81.7
Roundup UltraMax 30.8 78.3 88.3 90
Kwas szczawiowy w połączeniu z którymkolwiek z surfaktantów zapewnił podwyższenie skuteczności o większych poziomach niż wzorcowy Roundup Ultramax. T a b e l a 48c % inhibicji SEBEX 18 dni po zabiegu
Kompozycja 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha 600 g a.e./ha
613A5B 60.8 70 75.8 79.2
613B9I 47.5 63.3 76.7 80
613C5G 57.5 59.2 70.8 79.2
613D0K 41.7 68.3 75 75
613E7B 30.8 57.5 66.7 75
613F7S 20.8 58.3 63.3 75
613G3Z 24.2 48.3 57.5 74.2
613H8J 23.3 43.3 50.8 72.5
Kompozycja 725K 0 0 0 2.5
Kompozycja 570I 0 0 0 6.7
Roundup UltraMax 40 56.7 74.2 80
Poziom herbicydowej skuteczności na konopie był równy z wzorcowymi niezależnie od obecności kwasu szczawiowego.
P r z y k ł a d 49
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego z niejonowym alkilopoliglukozydem i anionowym etoksylowanym estrem fosforanowym jako surfaktanty. W Tabeli 49a wodne stężone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podao w g a.e./litr. Kwas szczawiowy rozpuszczono,dodano glifosat potasowy, a następnie surfaktant. Preparaty mieszano w shakerze przez 30 minut w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temperatury pokojowej wszystkie próbki były trwałe, klarowne i żółte.
T a b e l a 49a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 w/%v Składnik 2 w/%v
394A7B 62.7 S32 2.0 — —
394B7U 62.7 S32 2.0 kwas szczawiowy 0.3
394C2Z 62.7 S47 2.0 — —
394D0K 62.7 S47 2.0 kwas szczawiowy 0.3
394E6Y 62.7 S48 2.0 — —
394F3X 62.7 S48 2.0 kwas szczawiowy 0.3
394G4J 62.7 S33 2.0 — —
394H2I 62.7 S33 2.0 kwas szczawiowy 0.3
Kompozycje z Tabeli 49a i Kompozycję 725K, Kompozycję 570I i Roundup UltraMax podawano na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w Tabeli 49b.
PL 214 223 B1
T a b e l a 49b % inhibicji ABUTH 15 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
394A7B 61.7 64.2 80 82.5
394B7U 65.8 74.2 86.7 87.5
394C2Z 65.8 72.5 80.8 83.3
394D0K 50.8 74.2 85 85.8
394E6Y 67.5 75 86.7 87.5
394F3X 75.8 81.7 87.5 88.3
394G4J 61.7 70 75 81.7
394H2I 67.5 71.7 84.2 85
Kompozycja 725K 1.7 49.2 75 7.5
Kompozycja 570I 22.5 47.6 79.2 80.8
Roundup UltraMax 50 77.5 88.8 90
Mieszanki kwasu szczawiowego dały podwyższoną skuteczność na zaślaz w badanych stosunkach glifosat a.e.:surfaktant i glifosat a.e.: kwas szczawiowy 3:1 i 20:1, odpowiednio.
P r z y k ł a d 50
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego i jego soli organicznych z kationowymi eteraminowymi surfaktantami w preparatach glifosatu potasowego. W Tabeli 50a wodne stężone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w g a.e./litr. Zasady dodano do wody, rozpuszczono w nich kwas szczawiowy, a następnie stopiony surfaktant i glifosat potasowy. Preparaty mieszano w shakerze przez 30 minut w 60°C. 24h po ochłodzeniu do temperatury pokojowej wszystkie próbki były trwałe, klarowne i bezbarwne.
T a b e l a 50a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 % w/w Składnik 2 % w/w Składnik 3 % w/v
638A2B 62.7 S30 w — — — —
638B9K 62.7 S30 2 kwas szczawiowy 0.3 — —
638C4J 62.7 S30 2 kwas szczawiowy 0.26 S59 0.5
638D1L 62.7 S30 2 kwas szczawiowy 0.26 S53 0.5
638E3C 62.7 S30 2 kwas szczawiowy 0.26 S68 0.5
638F7N 62.7 S30 1.9 kwas szczawiowy 0.15 --- ---
638G5B 62.7 S30 1.9 kwas szczawiowy 0.4 --- —
Kompozycje z Tabeli 50a i Kompozycję 725K, Kompozycję 570I i Roundup UltraMax podawano na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w Tabeli 50b.
T a b e l a 50b % inhibicji ABUTH 14 dni po zabiegu
Kompozycja 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha 600 g a.e./ha
638A2B 70 85.8 93.2 96.8
638B9K 72.5 86.7 92.7 96.3
PL 214 223 B1 cd. tabeli 50b
638C4J 79.2 90 91.2 97.8
638D1L 80 89.7 96.5 98.5
638E3C 74.2 83.3 90.2 93.3
638F7N 67.5 80.8 86.7 95.2
638G5B 63.3 77.5 82.5 94
Kompozycja 725K 25.8 54.2 69.2 80.8
Kompozycja 570I 39.2 63.3 73.3 83.3
Roundup UltraMax 59.2 75 88.3 94.7
Mieszanki kwasu szczawiowego dały podwyższoną skuteczność na zaślaz, która przewyższała UltraMax.
P r z y k ł a d 51
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego na EO długość łańcucha w wysoko obciążonych glifosatem potasowym preparatach. Wodne stężone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu, wyrażoną w a.e./litr i składnikami dodatkowymi jak pokazano w Tabeli 51a.
T a b e l a 51a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 g/l Składnik 2 g/l Składnik 3 g/l
024A1V 485 S2 131 S5 65 — —
024B7N 485 S3 91 S5 91 — —
024C7B 485 S3 65 S5 65 S2 65
024D3K 485 S3 78 S5 52 S2 65
024E4J 485 S3 91 S5 91 kwas szczawiowy 13
015A0P 391 S4 131 — — — —
Kompozycje z Tabeli 51a i kompozycje porównawcze Kompozycji 725K, Kompozycji 570I i Roundup® UltraMax i Kompozycji 41I podawano na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH) i na chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-gali var. firmentae, ECHCF. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w Tabeli 51b i 51c.
T a b e l a 51b % inhibicji ABUTH 15 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
024A1V 15.8 76.7 83.3 84.2
024B7N 40 80.8 86.7 88.3
024C7B 0 0 1.7 1.7
024D3K 29.2 80.8 82.5 90
024E4J 75 82.5 91.7 92.5
015A0P 55 80 86.7 89.2
Kompozycja 725K 0 15 73.3 75.8
Kompozycja 570I 0.8 20 71.7 80.8
Roundup UltraMax 45.8 80.8 87.5 90
Kompozycja 411 33.3 81.7 87.5 90.8
PL 214 223 B1
T a b e l a 51c % ECHCF inhibicji 15 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
024A1V 35 51.7 65 72.5
024B7N 46.7 53.3 62.5 69.2
024C7B 0 0 1.7 1.7
024D3K 38.3 55.8 70 77.5
024E4J 50 55 75.8 79.2
015A0P 48.3 54.2 59.2 68.3
Kompozycja 725K 1.7 20 45 47.5
Kompozycja 570I 1.7 40 50 53.3
Roundup UltraMax 21.7 54.2 65 73.3
Kompozycja 411 39.2 56.7 68.3 72.5
Preparat 024E4J zawierający kwas szczawiowy z monoetoksylowaną alkiloaminą 11 EO i Ethomeen C12 zapewnia najwyższą skuteczność herbicydową na ABUTH i ECHCF. Inne preparaty dały skuteczność podobną do skuteczności wzorców glifosatowych. Preparat 024C7B był nietypowy i stał się mętny po rozcieńczeniu wodą i nie wykazywał znaczącego poziomu aktywności herbicydowej.
P r z y k ł a d 52
Oceniano wpływ kwasu szczawiowego na skuteczność monoetoksylowanych amin jako surfaktantów zmiennej EO długości łańcucha w wysokim ładunku glifosatu potasu. Wodne stężone kompozycje przygotowano z zawartością glifosatu potasu, wyrażoną w g a.e. na litr i składnikami dodatkowymi jak pokazano w Tabeli 52a.
T a b e l a 52a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 g/l Składnik 2 g/l Składnik 3 g/l
023A6G 485 S8 105 S4 92 — —
023B6U 486 S8 118 S4 92 — —
023C0P 487 S9 92 S4 92 — —
023D4R 489 S9 92 S4 92 kwas szczawiowy 13.2
023E6C 480 S9 104 S4 91 — —
023F6Y 391 S4 121 — — kwas szczawiowy 7.3
015Y7N 391 S4 121 — — — —
Kompozycje z Tabeli 52a i kompozycje porównawcze Kompozycji 725K, Kompozycji 570I i Roundup® UltraMax i Kompozycji 41I podawano na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH) i na chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-gali var. firmentae, ECHCF). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w tabeli 52b i 52c.
T a b e l a 52b % inhibicji ABUTH 14 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.a.e/ha
023A6G 21.7 56.7 76.7 84.2
023B6U 25.8 63.3 77.5 83.3
023C0P 14.2 54.2 76.7 81.7
023D4R 36.7 61.7 80.8 87.5
023E6C 43.2 50.8 76.7 80.8
PL 214 223 B1 cd. tabeli 52b
023F6Y 45.8 71.7 88.3 88.3
015Y7N 43.2 68.3 82.5 86.7
Kompozycja 725K 1.7 20 52.5 60.8
Kompozycja 570I 3.3 24.2 52.5 58.3
Roundup UltraMax 10 60 77.5 86.7
Kompozycja 411 20.8 60 76.7 86.7
T a b e l a 52c % inhibicji ECHCF 14 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.a.e/ha
023A6G 50 68.3 75.8 81.7
023B6U 42.5 67.5 75 88.3
023C0P 39.2 70 73.3 83.3
023D4R 41.7 69.2 75 80.8
023E6C 51.7 67.5 73.3 80.8
023F6Y 46.7 67.5 69.2 79.2
015Y7N 51.7 66.7 69.2 80
Kompozycja 725K 2.5 11.7 27.5 37.5
Kompozycja 570I 6.7 16.7 43.3 50
Roundup UltraMax 42.5 61.7 43.3 50
Kompozycja 41I 50 69.2 77.5 85.2
Wskutek badania preparatów pomyłkowych, 023F6Y i 015Y7N były przedawkowane w 10%. Badanie wskazuje brak różnic w skuteczności między preparatami zawierającymi monoetoksylowane alkiloaminy jako surfaktanty 9.5 EO i 11 EO.
P r z y k ł a d 53
Oceniano wpływ na skuteczność kwasu szczawiowego z mieszankami surfaktantów w preparatach o wysokiej zawartości glifosatu potasu. Wodne stężone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w g a.e. na litr.
T a b e l a 53a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
388A5B 487 S21 12.0 — — — —
388B5N 490 S21 10.0 kwas szczawiowy 1.2 KOH 1.0
388C5T 486 S21 10.0 S22 2.0 — —
388D9J 544 S21 13.0 — — — —
388E0A 548 S21 10.0 kwas szczawiowy 1.0 KOH 0.45
Kompozycja 470K 472 S23 9.0 S22 4.0 S24 1.0
Kompozycja 390K 391 S4 10.0 — — — —
Kompozycje z Tabeli 53a i porównywalne kompozycje z Kompozycji 725K, Kompozycji 570I i Roundup UltraMax podawano na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazanego w Tabeli 53b.
PL 214 223 B1
T a b e l a 53b % zniszczenia ABUTH 16 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
388A5B 0 5.8 54.2 79.2
388B5N 2.5 60 83.3 90
388C5T 0 13.3 70.8 81.7
388D9J 0 4.2 56.7 74.2
388E0A 0 32.5 78.3 85
Kompozycja 470K 0 45 80 85
Kompozycja 390K 11.7 76.7 87.5 89.2
Kompozycja 725K 0 0 0.8 8.3
Kompozycja 570I 0 0 33.3 54.2
Roundup UltraMax 1.7 77.5 85 90
Preparaty z mieszanki Kompozycji 390K i Coco 2EO cztery i rozgałęzionego PEG 7 C12 alkoholu w połączeniu z kwasem szczawiowym i KOH zapewnia najwyższą skuteczność.
P r z y k ł a d 54
Oceniano wpływ wysokich ilości aminowanych alkoksylowanych i o wzorze (5) z handlowymi wzorcami. Wodne stężone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w g a.e./litr. Kwas szczawiowy rozpuszczono, KOH i dodano stopiony surfaktant, a następnie glifosat potasowy. Preparaty mieszano w shakerze przez 30 minut w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temperatury pokojowej wszystkie próbki były trwałe i klarowne z wyjątkiem 607A8N, która była trwała i mętna.
T a b e l a 54a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Skkładnik 3 % wag.
607A8N 484.4 S40 6.0 S5 6.0 — —
607B3E 480.8 S1 6.0 S5 6.0 — —
607C0R 480.8 S30 6.0 S5 6.0 kwas szczawiowy 1.2
607D2C 488.1 S19 6.0 S5 6.0 — —
607E5G 488.1 S19 6.0 S5 6.0 kwas szczawiowy 1.2
607F4K 484.4 S45 6.0 S5 6.0 — —
607G4W 488.1 S45 6.0 S5 6.0 kwas szczawiowy 1.2
Kompozycja 470K 472 S42 4.0 S43 9.0 Armeen C 1.0
Kompozycje 607C0R, 607E5G i 607G4W dodatkowo zawierają 0.7 w/%v KOH.
Kompozycje z tabeli 54a i kompozycje porównawcze Kompozycji 725K, Kopozycji 570I i Roundup Ultramax podawano na sadzonki zaślazu (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w Tabelach 54b.
T a b e l a 54a % zniszczenia ABUTH 14 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
607A8N 76.7 83.3 96.2 97.5
607B3E 55.8 80 90 95.5
607C0R 76.7 87.5 97.5 97.8
PL 214 223 B1 cd. tabeli 54a
607D2C 30 79.2 87.5 94.3
607E5G 82.5 85.8 98.8 97.2
607F4K 64.2 80.8 90 94.2
607G4W 85.8 89.2 94.7 99
Kompozycja 25.8 78.3 90 91.7
470K
Kompozycja 11.7 31.7 75.8 7.5
725K
Roundup 62.5 83.3 90 96.5
UltraMax
Cztery preparaty o wysokim ładunku 607E5G, 607C0R i 607A8N dały wyższą skuteczność niż wzorcowe Roundup Ultramax i Kompozycja 407K. Kwas szczawiowy podwyższał skuteczność dla zaślazu.
P r z y k ł a d 55
Oceniano skuteczność dodatku kwasu szczawiowego dla słabo działających surfaktanów w stosunku do wzorców handlowych. Wodne stężone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu. Stężenia glifosatu podano w g a.e./na litr. Kwas szczawiowy rozpuszczono, po czym dodano glifosat potasowy i surfaktant. Preparaty mieszano w shakerze przez 30 minut w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temperatury pokojowej wszystkie próbki były trwałe, klarowne i żółte.
T a b e l a 55a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
603A8U 489.1 S21 10.0 kwas szczawiowy 1.2 — —
603B4Z 492.8 S21 10.0 kwas szczawiowy 1.2 KOH 1.2
603C8J 496.4 S21 10.0 kwas szczawiowy 1.2 KOH 1.2
603D2F 489.1 S21 10.0 kwas szczawiowy 1.6 —
603E5B 496.4 S21 10.0 kwas szczawiowy 2.5 — —
603F1E 491.8 S5 10.0 kwas szczawiowy 2.5 — —
603G7K 536 S5 7.0 kwas szczawiowy 2.0 — —
Kompozycja 470K 472 S42 4.0 S23 9.0 S24 1.0
Kompozycje z Tabeli 55a i porównywalne kompozycje z Kompozycji 725K, Kompozycji 570I i Roundup UltraMax podawano na zaślaz pospolity (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazanego w Tabeli 55b.
T a b e l a 55b % zniszczenia ABUTH 14 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
603A8U 78.3 85.8 90 94
603B4Z 75 83.3 90 94.8
603C8J 80 87.5 87.5 98.5
603D2F 45.8 82.5 89.2 93.2
PL 214 223 B1 cd. tabeli 55b
603E5B 42.5 84.2 89.2 90
603F1E 70 84.2 86.7 90
603G7K 70 84.2 86.7 90
Kompozycja 470K 66.7 80 85 90
Kompozycja 725K 0 43.3 71.7 78.3
Kompozycja 570I 11.7 56.7 76.7 78.3
Roundup UltraMax 70 82.5 90 94.7
Skuteczność cocoquat 2EO + PEG 7 z dodatkiem kwasu szczawiowego była równa wzorcom Roundup UltraMax i Kompozycji 470K na zaślaz.
P r z y k ł a d 56
Wpływy twardej wody na różne preparaty glifosatu zawierające kationowy surfaktant lub mieszaninę kationowego i anionowego surfaktanta oceniono z i bez dodatku kwasu szczawiowego. Rozcieńczone kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu i wodą dejonizowaną. Stężenia glifosatu podano w gramach a.e. na litr. Stosunek wagowy glifosatu a.e. do surfaktanta wynosił około 3:1, a stosunek wagowy glifosatu a.e. do kwasu szczawiowego wynosił około 30:1. Dodano chlorek wapnia (500 ppm) do pewnych preparatów dla utworzenia twardej wody. wszystkie składniki dodano i preparat mieszano w shakerze przez 30 minut w 60°C. 24 h po ochłodzeniu do temperatury pokojowej wszystkie próbki były trwałe, klarowne i bezbarwne z wyjątkiem 374D5T i 374H1E które były nietrwałe i mętne.
T a b e l a 56a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
374A2B 62.7 S1 2.0 — — — —
374B2E 62.7 S1 2.0 — — CaCl2 0.05
374C8P 62.7 S1 2.0 kwas szczawiowy 0.2 — —
374D5T 62.7 S1 2.0 kwas szczawiowy 0.2 CaCl2 0.05
374E3V 62.7 S15 2.5 — — — —
374F4R 62.7 S15 2.5 — — CaCl2 0.05
374G7L 62.7 S15 2.5 kwas szczawiowy 0.2 — —
374H1E 62.7 S15 2.5 kwas szczawiowy 0.2 CaCl2 0.05
Kompozycje z Tabeli 56a i kompozycje porównawcze Kompozycji 725K, Kompozycji 725K przygotowanej z twardą wodą (Kompozycja 725K H), Roundup UltraMax i Roundup UltraMax przygotowanej z twardą wodą (Roundup UltraMax H) podawano na sadzonki zaślazu (Abutilon Theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu podano w Tabeli 56b.
T a b e l a 56b % zniszczenia ABUTH 18 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
374A2B 28.3 79.2 86.7 89.2
374B2E 0 48.3 81.7 85.8
374C8P 60.8 85 90.8 97
PL 214 223 B1 cd. tabeli 56b
374D5T 0 66.7 85.8 87.5
374E3V 0 56.7 76.7 82.5
374F4R 0 8.3 48.3 70.8
374G7L 43.3 83.3 87.5 92.2
374H1E 10.8 36.7 75 84.2
Kompozycja 725K 0 0 2.5 24.2
Kompozycja 725K 0 0 0 0
Roundup UltraMax 0 53.3 76.7 85
Roundup UltraMax H 0 0 17.5 68.3
Zalety skuteczności kwasu szczawiowego były wciąż obecne gdy stosowano twardą wodę i reprezentowaną przez dodanie 500 ppm CaCl2 jako nośnik. Jednakże twarda woda negatywnie wpływa na skuteczność w porównaniu z analogicznymi preparatami przygotowanymi z wodą dejonizowaną. Oczekiwano tego jednakże, ponieważ kwas szczawiowy chelatowałby wapń obecny w twardej wodzie obniżając ilość kwasu szczawiowego obecną do wpływania na skuteczność tych preparatów. Surfaktanty C14-15 alkilo (EO) 13 dimetylopropyloaminowe w połączeniu z kwasem szczawiowym zapewniają wyższą skuteczność niż podobnie przygotowana kompozycja kationowa amina tłuszczowa/ester fosforanowy.
P r z y k ł a d 57
Oceniano wpływ twardej wody na różne preparaty glifosatowe zawierające kationowy surfaktant z lub bez dodatku kwasu szczawiowego. Rozcieńczone wodne kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu i wodą dejonizowną. Stężenia glifosatu wyrażono w gramach a.e. na litr. Stosunek wagowy glifosatu a.e. i surfaktanta był około 3:1 a stosunek wagowy glifosatu a.e. do kwasu szczawiowego był około 15:1 lub około 18:1. Chlorek wapnia (500 ppm) dodano do pewnych preparatów dla utworzenia twardej wody.
T a b e l a 57a
Kompozycja Glifosat g/l Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
026F5M 62 D4 2.0 — — — —
026G5L 62 S4 2.0 kwas szczawiowy 0.41 — —
026K7B 62 S4 1.0 kwas szczawiowy 0.33 S5 1.0
026L3E 62 S4 1.0 — — S5 1.0
Kompozycje z Tabeli 57a, Kompozycje z tabeli 57a z dodatkiem 500 ppm CaCl2 (wskaźnik z dopiskiem „-H), kompozycje porównawcze Kompozycja 725K i Kompozycja 725K przygotowane z twardą wodą (Kompozycja 725K H) podano na sadzonki zaślazu (Abutilon theophrasti, ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń zabiegu pokazano w Tabeli 57b.
T a b e l a 57b % zniszczenia ABUTH 17 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
026F5M 46.7 71.7 80.8 93.3
026F5M-H 5 54.2 65 85.8
026G5L 74.2 85 90 95.5
026G5L-H 21.7 71.7 81.7 90
PL 214 223 B1 cd. tabeli 57b
026K7B 62.5 80.8 87.5 93.8
026K7B-H 21.7 52.5 75 85
026L3E 27.5 65 75 92.5
026L3E-H 24.2 35.8 64.2 83.3
Roundup UltraMax 46.7 77.5 86.7 91.7
Roundup UltraMax H 0 28.3 60 85
Twarda woda redukuje skuteczność wszystkich preparatów. Było to oczekiwane jednakże ponieważ kwas szczawiowy chelatowałby wapń obecny w twardej wodzie obniżając ilość kwasu szczawiowego obecną dla wpływania na skuteczność tych preparatów. Kwas szczawiowy w stosunkach glifosat:kwas szczawiowy 15:1 i 18:1 poprawiał skuteczność tak w wodzie dejonizowanej jak i twardej.
P r z y k ł a d 58
Skuteczność kwasu szczawiowego przygotowanego z Kompozycją 480I, Kompozycją 725K i TD IQ przy różnych natężeniach podawania i stosunkach składnika aktywnego do kwasu szczawiowego na sadzonki powodu (IPOSS) i komosy białej (CHEAL). Kompozycje 480I, Roundup UltraMax i TD IQ przygotowane bez kwasu szczawiowego i przy stosunkach wagowych 3:1, 15:1 i 30:1 glifosatu a.e. do kwasu szczawiowego badano z natężeniami podawania składnika aktywnego 390, 585, 780 i 1040 (a.e.) na hektar. Kompozycje porównawcze Roundup UltraMax bez dodatku kwasu szczawiowego badano przy natężeniu podawania 390, 585, 780 i 1040 g składnika aktywnego (a.e.) na IPOSS I CHEAL. Wyniki podano w Tabelach 58a, b, c i d.
T a b e l a 58a % zwalczania w 22 dni po traktowaniu Kompozycją 480I i kwasem szczawiowym
Natężenie podawania (g a.e./ha) g składnika aktywn.: g kwasu szczawiowego % zwalczania IPOSS % zwalczania CHEAL
390 — 41.5 83.8
390 3:1 52 75.5
390 15:1 59 78.8
390 30:1 50.5 73.5
585 — 82.5 92
585 3:1 83 85.5
585 15:1 82.3 91.5
585 30:1 82.3 91.5
780 — 89 89.3
780 3:1 86 88
780 15:1 92.3 90.3
780 30:1 83.5 90.3
1040 — 92.3 92
1040 3:1 89.8 90
1040 15:1 83.8 90
1040 30:1 88.3 91
PL 214 223 B1
T a b e l a 58b % zwalczania w 22 dni po traktowaniu Kompozycją 725K i kwasem szczawiowym
Natężenie podawania (g a.e./ha) Składnik aktywn. g : kwasu szczawiowego % zwalczania IPOSS % zwalczania CHEAL
390 — 46 31.8
390 3:1 45.3 27.5
390 15:1 45 21.3
390 30:1 51.5 36.3
585 — 61.5 41.3
585 3:1 66.8 36.3
585 15:1 69 31.3
585 30:1 69 33
780 — 87.8 38
780 3:1 70.8 31.3
780 15:1 83.8 41.3
780 30:1 84 36.3
1040 — 93.3 41.5
1040 3:1 84 48.8
1040 15:1 82.3 41.8
1040 30:1 78.8 43.8
T a b e l a 58c % zwalczania w 22 dni po traktowaniu TD IQ i kwasem szczawiowym
Natężenie podawania (g a.e./ha) Składnik aktywn. g: kwas szczawiowy % zwalczania IPOSS % zwalczania CHEAL
390 — 48.8 76
390 3:1 52.8 77.5
390 15:1 52 80.5
390 30:1 52.5 83.5
585 — 74.3 87.3
585 3:1 79.5 90.5
585 15:1 84 88.8
585 30:1 76.3 89
780 — 88.3 88.5
780 3:1 86.8 93.3
780 15:1 95.3 87.5
780 30:1 92.5 91.5
1040 — 85 87.5
1040 3:1 94.5 89.5
1040 15:1 86 84
1040 30:1 88.8 90.3
PL 214 223 B1
T a b e l a 58d % zwalczania 22 dni po traktowaniu Roundup UltraMax bez dodatku kwasu szczawiowego
Natężenie podawania (g a.e.ha) % zwalczania IPOSS % zwalczania CHEAL
390 50.3 82.5
585 79.8 92
780 91.5 88.5
1040 90.3 84
Preparaty TD IQ zawierające kwas szczawiowy generalnie działają znacznie lepiej niż TD IQ w IPOSS i CHEAL.
Preparaty Kompozycji 480I zawierające kwas szczawiowy działają znacznie lepiej lub tak samo jak Kompozycja w IPOSS.
P r z y k ł a d 59
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego z Kompozycją 360I, Kompozycją 450I S i Kompozycją 450I przy zmienionych natężeniach podawania i stosunkach składnika aktywnego do kwasu szczawiowego na sadzonki powoju ogrodowego (IPOSS). Kompozycja 360I, Kompozycja 450I S i Kompozycja 450I przygotowane bez kwasu szczawiowego i w stosunkach wagowych 3:1, 15:1 i 30:1 glifosatu a.e. do kwasu szczawiowego były badane przy natężeniach podawania 390, 585, 780 i 1040 g aktywnego składnika (a.e.) na hektar. Kompozycje porównawcze Roundup UltraMax Dry bez dodatku kwasu szczawiowego badano przy podawaniu 390, 585, 780 i 1040 g składnika aktywnego (a.e.) na hektar na IPOSS. Wyniki podano w Tabeli 59a.
T a b e l a 59a % zniszczenia IPOSS 21 dni po traktowaniu Kompozycją 360I, Kompozycją 350IS, Kompozycją 450I i Roundup UltraMax Dry
Natężenie podawania (g a.e./ha) Gly:OA Kompozycja 360I Kompozycja 450IS Kompozycja 450I Roundup UltraMax Dry
390 — 50.5 51 47.5 46.8
390 3:1 48 44 42.5 —
390 15:1 49.8 45.3 49.8 —
390 30:1 53.8 49.3 44.3 —
585 — 62.3 63.8 62 66.3
585 3:1 65.5 59 62 —
585 15:1 63.8 63 62 —
585 30:1 63.5 66 65.8 —
780 — 76.5 81.5 77.5 75.8
780 3:1 73.3 77.8 70.8 —
780 15:1 68.8 72 74 —
780 30:1 78.5 79.3 74.3 —
1040 — 83.3 90.7 79.8 90.3
1040 3:1 79.8 77.5 77.8 —
1040 15:1 88 77.8 72 —
1040 30:1 78.5 80.8 78.3 —
Ogólnie, działanie preparatów zawierających kwas szczawiowy nie było znacząco różne od preparatu bez kwasu szczawiowego podczas traktowania IPOSS.
P r z y k ł a d 60
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego przygotowanego z Kompozycją 360I, Kompozycją
450IS i Kompozycją 450I przy zmiennych natężeniach podawania i stosunkach glifosatu do kwasu szczawiowego na sadzonki bezpestkowego powoju (IPOLA), zaślazu (ABUTH), kasji (SASOB) i kono90
PL 214 223 B1 pi sesbania (SEBEX). Przygotowano Kompozycję 360I, Kompozycję 450IS i Kompozycję 450I bez kwasu szczawiowego oraz z kwasem szczawiowym w stosunkach wagowych 3:1, 15:1 i 30:1 glifosat a.e. do kwasu szczawiowego i badano przy natężeniu podawania składnika aktywnego 325, 520, 715 i 910 g (a.e.) na hektar. Kompozycje porównawcze Roundup Ultramax Dry bez dodatku kwasu szczawiowego badano przy natężeniu podawania 325, 520, 715 i 910 g (a.e.) na hektar na IPOLA, ABUTH, CASOB i SEBEX. Wyniki % zwalczania podano w Tabelach 60a, b, c i d.
T a b e l a 60a % zwalczania 24 dni po traktowaniu Kompozycją 360I i kwasem szczawiowym
Natężenie podawania (g a.e./ha) g a.e.: g kwasu szczawiowego IPOLA ABUTH CASOB SEBEX
325 — 50 52.5 76.3 43.8
325 3:1 62.5 63.8 76.3 47.5
325 15:1 60 58.8 80 52.5
325 30:1 62.5 61.3 78.8 53.8
520 — 65 71.3 78.8 55
520 3:1 71.3 72.5 80 56.3
520 15:1 70 77.5 8.3 61.3
520 30:1 70 70 81.7 61.7
715 — 76.3 76.3 90 76.3
715 3:1 81.3 85 91.3 78.8
715 15:1 80 81.3 91.3 75
715 30:1 81.3 86.3 95 82.5
910 — 78.3 78.3 88.3 78.3
910 3:1 81.3 87.5 90 78.8
910 15:1 83.8 92.5 91.3 76.3
910 30:1 77.5 92.5 95 76.3
T a b e l a 60b % zniszczenia 24 dni po traktowaniu Kompozycją 450IS i kwasem szczawiowym
Natężenie podawania (g a.e./ha) g a.e.: g kwasu szczawiowego IPOLA ABUTH CASOB SEBEX
325 52.5 53.8 75 48.8
325 3:1 62.5 62.5 76.3 56.3
325 15:1 57.5 61.3 81.3 50
325 30:1 58.8 58.8 81.3 41.3
520 — 71.3 73.8 83.8 60
520 3:1 71.3 78.8 83.8 67.5
520 15:1 68.8 70 82.5 57.5
520 30:1 68.8 70 82.5 61.3
715 — 73.8 85 92.5 83.8
715 3:1 86.3 96.3 92.5 77.5
715 15:1 80 91.3 96.5 80
715 30:1 77.5 85 96.3 78.8
910 — 81.3 77.5 90 75
PL 214 223 B1 cd. tabeli 60b
910 3:1 78.8 88.8 90 78.8
910 15:1 83.8 90 93.8 82.5
910 30:1 81.3 86.3 95 78.8
T a b e l a 60c % zniszczenia 24 dni po traktowaniu Kompozycją 450I i kwasem szczawiowym
Natężenie podawania (g a.e./ha) g a.e.: g kwasu szczawiowego IPOLA ABUTH CASOB SEBEX
325 — 52.5 57.5 66.3 41.3
325 3:1 53.8 55 63.8 40
325 15:1 65.3 61.3 62.5 40
325 30:1 55 56.3 63.8 41.3
520 — 61.3 67.5 75 52.5
520 3:1 68.3 63.3 80 43.3
520 15:1 71.3 68.8 78.8 47.5
520 30:1 67.5 68.8 81.3 55
715 — 78.8 77.5 82.5 66.3
715 3:1 82.5 90 86.3 67.5
715 15:1 77.5 90 86.3 72.5
715 30:1 77.5 80 88.8 73.8
910 — 75 80 83.8 63.8
910 3:1 80 95 90 73.8
910 15:1 80 83.8 86.3 72.5
910 30:1 80 78.8 83.8 70
T a b e l a 60d % zniszczenia 24 dni po traktowaniu Roundup UltraMax Dry bez dodatku kwasu szczawiowego
Natężenie podawania (g a.e./ha) IPOLA ABUTH CASOB SEBEX
325 56.3 60 78.8 50
520 73.8 71.3 83.8 60
715 82.5 85 87.5 76.3
910 83.8 87.5 90 77.5
Preparaty Kompozycji 360I zawierające kwas szczawiowy działały znacznie lepiej niż Kompozycja 360I we wszystkich badanych gatunkach.
Preparaty Kompozycji 450IS zawierające kwas szczawiowy działały znacznie lepiej lub tak samo jak Kompozycja 450IS we wszystkich badanych gatunkach z preparatem obejmującym 3:1 stosunek glifosatu do kwasu szczawiowego generalnie przewyższając inne preparaty zawierające kwas szczawiowy.
Preparaty Kompozycji 450I zawierające kwas szczawiowy działały znacznie lepiej lub tak samo jak Kompozycja 450I we wszystkich badanych gatunkach.
P r z y k ł a d 61
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego przygotowanego z Kompozycją 480I, Kompozycją
725K i TD IQ, przy zmiennych natężeniach podawania i stosunkach składnika aktywnego do kwasu szczawiowego na sadzonki bezpestkowego powoju (IPOLA), zaślazu (ABUTH), konopi sesbania (ZEBEX), chwastnicy (ECHCG) i kasję (CASOB). Kompozycję 480I, Kompozycję 725K i TD IQ przygoto92
PL 214 223 B1 wano bez kwasu szczawiowego oraz z kwasem szczawiowym w stosunkach wagowych 3:1, 15:1 i 30:1 glifosatu a.e. do kwasu szczawiowego i badano przy natężeniu podawania 325, 520, 715 i 910 składnika aktywnego (a.e.) na hektar. Porównawcze kompozycje Rounup UltraMax bez dodatku kwasu szczawiowego badano przy natężeniu podawania 325, 520, 715 i 910 składnika aktywnego (a.e) na hektar na IPOLA, ABUTH, SEBEX i ECHCG oraz CASOB. Wynik % zwalczenia podano w Tabelach 61a, b, c i d.
T a b e l a 61a % zwalczenia po traktowaniu Kompozycją 480I i kwasem szczawiowym
Natężęnie podawania (g a.e./ha) g a.e.: g kwasu szczawiowego IPOLA ABUTH SEBEX ECHCG CASOB
325 — 66.3 61.3 53.8 93.8 80
325 3:1 63.8 70 41.3 94.8 80
325 15:1 56.3 67.5 50 96.3 77.5
325 30:1 62.5 63.8 48.3 98.5 75
520 — 70 75 60 98.8 81.3
520 3:1 78.8 90 57.5 94.8 86.3
520 15:1 78.8 80 58.8 99.5 85
520 30:1 80 81.3 58.8 98.8 85
715 — 81.3 96 62.5 100 91.3
715 3:1 76.3 88.3 65 97.5 88.8
715 15:1 78.8 88.8 65 97.5 93.8
715 30:1 81.3 93.8 68.8 100 92.5
910 — 86.3 98.5 67.5 100 92.5
910 3:1 86.3 95 71.3 99.8 90
910 15:1 85 96.5 68.8 100 91.3
910 30:1 86.3 98 65 100 91.3
T a b e l a 61b % zwalczania po traktowaniu Kompozycją 725K i kwasem szczawiowym
Natężęnie podawania (g a.e./ha) g a.e.: g kwasu szczawiowego IPOLA ABUTH SEBEX ECHCG CASOB
325 — 50 55 35 70 45
325 3:1 63.8 70 33.8 72.5 52.5
325 15:1 56.3 61.3 31.3 68.8 48.8
325 30:1 60 70 45 77.5 50
520 — 67.5 62.5 42.5 81.3 67.5
520 3:1 73.8 75 38.3 85.3 62.5
520 15:1 73.8 75 41.3 76.3 63.8
520 30:1 70 75 38.8 81.3 57.5
715 — 71.3 73.8 38.8 80 63.8
715 3:1 76.3 89.8 37.5 65 71.3
715 15:1 75 81.3 37.5 76.3 67.5
715 30:1 77.5 86.5 38.8 77.5 65
PL 214 223 B1 cd. tabeli 61b
910 — 76.3 84.8 40 87.5 71.3
910 3:1 82.5 97.5 35 80 67.5
910 15:1 80 100 46.3 88.5 72.5
910 30:1 81.3 83.8 41.3 76.3 78.8
T a b e l a 61c % zwalczania po traktowaniu TD IQ i kwasem szczawiowym
Natężęnie podawania (g a.e./ha) g a.e.: g kwasu szczawiowego IPOLA ABUTH SEBEX ECHCG CASOB
325 — 65 72.5 55 98.8 81.3
325 3:1 70 86.3 53.8 97.3 83.8
325 15:1 70 76.3 52.5 92.3 80
325 30:1 63.8 72.5 50 93.3 77.5
520 — 80 80 60 98.8 85
520 3:1 82.5 80 60 97.5 85
520 15:1 76.3 84.3 63.8 97 85
520 30:1 82.5 75 58.8 92 77.5
715 — 81.3 90.8 65 100 92.5
715 3:1 85 92.3 65 100 91.3
715 15:1 86.3 93.5 61.3 100 91.3
715 30:1 80 78.8 66.3 99 93.8
910 — 86.3 95.3 67.5 100 93.8
910 3:1 87.5 98.8 71.3 100 95
910 15:1 85 92.5 72.5 100 95
910 30:1 86.3 97 68.8 100 95
T a b e l a 61d % zwalczania po traktowaniu Roundup UltraMax bez dodatku kwasu szczawiowego
Natężenie podawania (g a.e./ha) IPOLA ABUTH SEBEX ECHCG CASOB
325 63.8 65 51.7 98.3 80
520 80 75 61.3 97.5 85
715 80 91 67.5 99 93.8
910 86.3 97 71.3 100 92.5
Preparaty Kompozycji 725K zawierające kwas szczawiowy działały znacznie lepiej niż Kompozycja 725K na IPOLA, ABUTH i CASOB.
TD IQ zawierające kwas szczawiowy działały znacznie lepiej lub tak samo jak TD IQ przy stosunkach glifosatu a.e. do kwasu szczawiowego 3:1 i 15:1 we wszystkich gatunkach oprócz ECHCG.
Preparaty Kompozycji 4801 zawierające kwas szczawiowy generalnie działały znacznie lepiej lub tak samo jak Kompozycja 4801 we wszystkich gatunkach oprócz ECHCG.
P r z y k ł a d 62
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego z Kompozycją 480I, Kompozycją 725K i TD IQ przy zmiennych natężeniach podawania i stosunkach składnika aktywnego do kwasu szczawiowego na sadzonki zaślazu (ABUTH), konopi sesbania (SEBEX), bezpestkowego powoju (IPOLA), ślazowca ciernistego (SIDSP) i kasji (CASOB). Kompozycję 4801, Kompozycję 725K i TD IQ przygotowano bez
PL 214 223 B1 kwasu szczawiowego oraz z kwasem szczawiowym przy stosunkach wagowych 3:1, 15:1 i 30:1 glifosatu a.e. do kwasu szczawiowego i badano przy natężeniach podawania 420, 683, 946 i 1366 g składnika aktywnego (a.e.) na hektar. Kompozycje porównawcze Roundup Ultramax bez dodatku kwasu szczawiowego badano przy natężeniach podawania 420, 683, 946 i 1366 g składnika aktywnego (A.e.) na hektar. Wyniki podano w Tabelach 62a, b, c i d.
T a b e l a 62a % zwalczania po traktowaniu Kompozycją 480I i kwasem szczawiowym
Natężenie podawania (g a.e./ha) g a.e.: g kwasu szczawiowego ABUTH SEBEX IPOLA SIDSP CASOB
420 — 88.5 79.8 55 91.8 78.8
420 3:1 82.3 80.5 61.3 93 72.5
420 15:1 88.3 73.5 55 92.8 74.8
420 30:1 90.8 75.5 51.3 96 81.3
683 — 93.5 91.3 63.8 96.8 81.3
683 3:1 96.8 93.5 68.8 95.3 82.5
683 15:1 92 93.3 68.8 96 80.5
683 30:1 98.5 88.5 68.8 99.3 83.8
946 — 97.3 86.5 70.8 95.8 84
946 3:1 99.3 95 77.5 97 83
946 15:1 95.3 93 72 93.3 82.5
946 30:1 98.8 95.3 72 98.3 82.3
1366 — 98.3 99.3 78.3 99.3 83
1366 3:1 99.8 95.8 81.3 98.3 82.5
1366 15:1 99.7 96.3 79.7 99 86.7
1366 30:1 99.5 99.8 83.3 99.5 83.3
T a b e l a 62b % zwalczania po traktowaniu Kompozycją 725K i kwasem szczawiowym
Natężenie podawania (g a.e./ha) g a.e.: g kwasu szczawiowego ABUTH SEBEX IPOLA SIDSP CASOB
420 — 68.8 3.8 42.5 81.3 46.3
420 3:1 89.3 0 42.5 87.3 48.8
420 15:1 74.8 6.3 42.5 92.5 45
420 30:1 71.8 0 38.8 85.8 46.3
683 — 86.8 3.8 47.5 92.3 46.3
683 3:1 97 3.8 50 92.5 48.8
683 15:1 94 6.3 51.3 92.3 47.5
683 30:1 93.3 5 57.5 92.3 50
946 — 93.5 10 60 96.8 51.3
946 3:1 99.3 6.3 56.3 98 45
946 15:1 93 7.5 67.5 98 53.8
946 30:1 95.8 10 62.5 98 51.3
1366 — 97.3 7.5 70.3 98.3 55
PL 214 223 B1 cd. tabeli 62b
1366 3:1 99.5 11.3 65 90.8 51.3
1366 15:1 98.3 15 66.3 98 52.5
1366 30:1 99.5 6.3 67.5 99 51.3
T a b e l a 62c % zwalczania po traktowaniu TD IQ i kwasem szczawiowym
Natężenie podawania (g a.e./ha) g a.e.: g kwasu szczawiowego ABUTH SEBEX IPOLA SIDSP CASOB
420 — 91.5 72.5 51.3 90.5 82.5
420 3:1 87.5 69.3 53.8 90.5 80.5
420 15:1 93.3 77.5 56.3 90.3 79.8
420 30:1 85.5 76.3 52.5 94.8 82.3
683 — 88.8 88.8 65.8 91.3 81.3
683 3:1 99.3 94 5.8 98 78
683 15:1 96 88.5 61.3 94 80.8
683 30:1 93.5 89 65 90.8 82.5
946 — 92 93.8 72.5 96.3 85.3
946 3:1 99.3 99.3 77.5 96.8 83.8
946 15:1 99.5 97.3 68.8 96.3 82.5
946 30:1 95.8 89.3 70 94.5 81
1366 — 99.5 96 74.5 98.5 81.3
1366 3:1 99.5 97.5 77.8 98.3 81.8
1366 15:1 97.5 97.5 75 99.3 83.8
1366 30:1 100 99.8 78.3 99.3 84
T a b e l a 62d % zwalczania po traktowaniu Roundup Ultramax bez dodatku kwasu szczawiowego
Natężenie podawania (g a.e./ha) ABUTH SEBEX IPOLA SIDSP CASOB
420 84.8 69 57.5 93 80.5
683 97 86.8 68.8 95.8 82.3
946 99.5 96 73.8 97 81
1366 97 97.5 80 96.8 83
Preparaty TD IQ zawierające kwas szczawiowy działały znacznie lepiej lub tak samo jak TD IQ na IPOLA, ABUTH, SEBEX i SIDSP, zwłaszcza przy stosunku 3:1 glifosatu i kwasu szczawiowego.
Preparaty Kompozycji 725K zawierające kwas szczawiowy działały znacznie lepiej lub tak samo jak kompozycja 725K w IPOLA, ABUTH, SEBEX i SIDSP.
Preparaty Kompozycji 480I zawierające kwas szczawiowy działały znacznie lepiej lub tak samo jak Kompozycja 480I w IPOLA, ABUTH, SEBEX i SIDSP.
P r z y k ł a d 63
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego przygotowanego z Kompozycją 480I, Komopozycją 725K i TD IQ przy zmiennych natężeniach podawania i stosunkach składnika aktywnego do kwasu szczawiowego na sadzonkach kasji (CASOB), chwastów nieużytkowych (DEDTO), bezpestkowego powoju (IPOLA), konopi sesbania (SEBEX) i zaślazu (ABUTH). Kompozycję 480I, Kompozycję 725K i TD IQ przygotowaną bez kwasu szczawiowego badano przy natężeniach podawania składnika aktywnego 420, 683, 946 i 1366 g składnika aktywnego (a.e.) na hektar. Kompozycje porównawcze Roundup UltraMax bez kwasu szczawiowego badano przy natężeniach podawania 420, 683, 946 i 1366 g składnika aktywnego (a.e.) na hektar. Wyniki podano w Tabelach 63a, b, c i d.
PL 214 223 B1
T a b e l a 63a % zwalczania po traktowaniu Kompozycją 480I i kwasem szczawiowym
Natężenie podawania (g a.e./ha) g a.e.: g kwasu szczawiowego CASOB DEDTO IPOLA SEBEX ABUTH
420 — 84 97 57.5 81.5 92
420 3:1 81.5 94.3 55 80 94.3
420 15:1 80.3 96 57.5 81 93.5
420 30:1 78 96 52.5 79 89.8
683 — 84.5 98 66.3 87 99
683 3:1 82 98 61.3 89.8 98
683 15:1 80 96.8 65 82.5 99
683 30:1 82.5 98 67.5 84.3 99
946 — 87.5 99 70 93.5 99
946 3:1 86.5 99 72.5 92 99
946 15:1 84.5 97 72 86.8 99
946 30:1 85 98 71.3 88.5 99
1366 — 88.3 97 75.3 94 99
1366 3:1 90.5 98 82.3 95.3 99
1366 15:1 84 98 75.3 90.8 99
1366 30:1 83.5 98 80.8 93.3 99
T a b e l a 63b % zwalczania po traktowaniu Kompozycją 725K i kwasem szczawiowym
Natężenie podawania (g a.e./ha) g a.e.: g kwasu szczawiowego CASOB DEDTO IPOLA SEBEX ABUTH
420 — 30 86.5 37.5 10 81.3
420 3:1 28.8 79.5 35 10 83.8
420 15:1 30 80 42.5 10 88
420 30:1 31.3 84.3 41.3 10 82
683 — 36.3 87.3 45 10 90.5
683 3:1 36.3 84.8 37.5 10 92.8
683 15:1 26.3 87.5 46.3 10 92
683 30:1 36.3 96 46.3 10 95.8
946 — 36.3 93.5 45 10 93.8
946 3:1 37.5 88.5 46.3 10 95.8
946 15:1 35 93.3 48.8 10 96.8
946 30:1 35 90.3 46.3 10 94.8
1366 — 40 97 51.3 10 97
1366 3:1 38.8 94.5 50 10 93.5
1366 15:1 41.3 95.8 56.3 10 96.8
1366 30:1 42.5 95.3 62.5 12.5 95.8
PL 214 223 B1
T a b e l a 63c % zwalczania po traktowaniu TD IQ I kwasem szczawiowym
Natężenie podawania (g a.e./ha) g a.e.: g kwasu szczawiowego CASOB DEDTO IPOLA SEBEX ABUTH
420 — 82 96 48.8 77 89.3
420 3:1 82.3 96 55 75.5 91.8
420 15:1 80.5 96 56.3 76.8 86.8
420 30:1 85.8 96 52.5 79.8 93.5
683 — 80.8 98 60.8 85 98
683 3:1 85.5 96.3 67.5 86.8 99
683 15:1 86.5 98 69.5 86.3 99
683 30:1 84 99 65 88 99
946 — 84.3 99 66.3 85 99
946 3:1 86.3 97 76.5 96.8 99
946 15:1 84.8 99 74.5 89.5 99
946 30:1 85.3 99 72 90.5 99
1366 — 89.8 98 69.5 98 99
1366 3:1 86.5 99 77.5 99 98
1366 15:1 87.5 99 81.3 99 99
1366 30:1 86.8 98 81 98 98
T a b e l a 63d % zwalczania po traktowaniu Roundup UltraMax bez dodatku kwasu szczawiowego
Natężenie podawania (g a.e./ha) CASOB DEDTO IPOLA SEBEX ABUTH
420 82.5 97 56.3 79 90
683 85.5 97 63.8 84 98
946 90.5 99 72.5 89 99
1366 90.3 99 80 99 99
Preparaty TD IQ zawierające kwas szczawiowy działają znacznie lepiej niż TD IQ w IPOLA I SEBEX I w CASOB I ABUTH przy stosunku 30:1 glifosatu do kwasu szczawiowego.
Preparaty Kompozycji 725K zawierające kwas szczawiowy działają znacznie lepiej niż Kompozycje 725K w IPOLA i ABUTH przy stosunkach 15:1 i 30:1 glifosatu do kwasu szczawiowego.
P r z y k ł a d 64
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego przygotowanego z Kompozycją 480I, Kompozycją 725K i TD IQ przy zmiennych natężeniach podawania i stosunkach składnika aktywnego do kwasu szczawiowego na sadzonki bezpestkowego powoju (IPOLA), zaślazu (ABUTH), kasję (CASOB) i konopi sesbania (SEBEX). Kompozycję 3:1, 15:1 i 30:1 glifosatu a.e. do kwasu szczawiowego badano przy natężeniach podawania substancji aktywnej w ratach 455, 650, 845 9 1040g (a.e.) na hektar. Kompozycje porównawcze Roundup UltraMax bez dodatku kwaskku szczawiowego badano przy stężeniach podawania 455, 650, 845 i 1040 g składnika aktywnego (A.e.) na hektar. Wyniki podano w Tabelach 64a, b, c i d.
T a b e l a 64a % zwalczania po traktowaniu Kompozycją 480I i kwasem szczawiowym
Natężenie podawania (g a.e./ha) g a.e.: g kwasu szczawiowego IPOLA ABUTH CASOB SEBEX
455 — 53.8 53.8 90 70
455 3:1 57.5 52.5 86.3 65
455 15:1 58.8 61.3 86.3 67.5
PL 214 223 B1 cd. tabeli 64a
455 30:1 61.3 62.5 88.8 61.3
650 — 58.8 62.5 88.8 90
650 3:1 60 58.8 92.5 82.5
650 15:1 62.5 63.8 88.8 87.5
650 30:1 58.8 60 86.3 62.5
845 — 80 71.3 92.5 88.8
845 3:1 67.5 68.8 90 83.8
845 15:1 70 68.8 90 82.5
845 30:1 72.5 70 88.8 82.5
1040 — 87.5 83.8 93.8 90
1040 3:1 81.3 83.8 95 95
1040 15:1 85 72.5 97.5 90
1040 30:1 81.3 73.8 90 86.3
T a b e l a 64b % zwalczania po traktowaniu Kompozycją 725K i kwasem szczawiowym
Natężenie podawania (g a.e./ha) g a.e.: g kwasu szczawiowego IPOLA ABUTH CASOB SEBEX
455 — 60 56.3 70 41.3
455 3:1 57.5 56.3 66.3 45
455 15:1 57.5 57.5 66.3 40
455 30:1 58.8 56.3 63.8 43.8
650 — 57.5 56.3 72.5 47.5
650 3:1 62.5 65 68.8 56.3
650 15:1 61.3 58.8 71.3 45
650 30:1 65 63.8 75 46.3
845 — 71.3 70 68.8 42.5
845 3:1 66.3 72.5 75 57.5
845 15:1 62.5 66.3 73.8 57.5
845 30:1 61.3 61.3 80 50
1040 — 76.3 76.3 82.5 63.8
1040 3:1 71.3 75 77.5 48.8
1040 15:1 78.8 73.8 76.3 48.8
1040 30:1 68.8 80 76.3 48.8
T a b e l a 64c % zwalczania po traktowaniu TD IQ i kwasem szczawiowym
Natężenie podawania (g a.e./ha) g a.e.: g kwasu szczawiowego IPOLA ABUTH CASOB SEBEX
455 — 62.5 58.8 91.3 76.3
455 3:1 62.5 3.8 91.3 73.8
455 15:1 65 65 87.5 72.5
PL 214 223 B1 cd. tabeli 64c
455 30:1 61.3 58.8 86.3 81.3
650 — 62.5 65 91.3 91.3
650 3:1 67.5 73.8 91.3 87.5
650 15:1 63.8 71.3 88.8 91.3
650 30:1 63.8 68.8 90 81.3
845 — 75 68.8 92.5 92.5
845 3:1 67.5 68.8 92.5 87.5
845 15:1 68.8 73.8 95 93.8
845 30:1 72.5 71.3 91.3 90
1040 — 86.3 76.3 91.3 90
1040 3:1 82.5 77.5 92.5 83.8
1040 15:1 83.8 75 93.8 86.3
1040 30:1 85 72.5 96.3 93.8
T a b e l a 64d % zwalczania po traktowaniu Roundup UltraMax bez dodatku kwasu szczawiowego
Natężenie podawania (g a.e./ha) IPOLA ABUTH CASOB SEBEX
455 66.3 61.3 93.8 70
650 66.3 68.8 91.3 90
845 81.3 68.8 95 88.8
1040 82.5 75 91.3 93.8
Preparaty Kompozycji 725K zawierające kwas szczawiowy działają znacznie lepiej lub tak samo jak Kompozycja 725K w ABUTH i SEBEX przy stosunkach 3:1 i 15:1 glifosatu do kwasu szczawiowego.
Preparaty TD IQ zawierające kwas szczawiowy działały znacznie lepiej niż TD IQ w ABUTH przy stosunkach 3:1 i 15:1 glifosatu do kwasu szczawiowego.
P r z y k ł a d 65
Oceniano skuteczność kwasu szczawiowego przygotowanego z Kompozycją 360I, Kompozycją 450IS i Kompozycją 450I przy zmiennych natężeniach podawania i stosunkach składnika aktywnego do kwasu szczawiowego na sadzonki bezpestkowego powoju (IPOLA), zaślazu (ABUTH), kasji (CASOB) i konopi sesbania (SEBEX). Kompozycja 360I, Kompozycja 450IS i Kompozycja 450I przygotowane bez kwasu szczawiowego badano przy natężeniach podawania 455, 650, 845 i 1040 g składnika aktywnego (a.e.) na hektar. Kompozycje porównawcze Roundup Ultramax bez kwasu szczawiowego badano przy natężeniach podawania 455, 650, 845 i 1040 g składnika aktywnego (a.e.) na hektar. Wynika podano w Tabelach 65a, b, c i d.
T a b e l a 65a % zwalczania po traktowaniu Kompozycji 3 60I i kwasu szczawiowego
Natężenie podawania (g a.e./ha) Gly:OA IPOLA ABUTH CASOB SEBEX
455 — 51.3 60 83.8 63.8
455 3:1 61.3 63.8 77.5 72.5
455 15:1 58.8 58.8 76.3 61.3
455 30:1 58.8 57.5 75 71.3
650 — 61.3 70 85 77.5
650 3:1 61.3 66.3 88.8 78.8
100
PL 214 223 B1 cd. tabeli 65a
650 15:1 63.8 66.3 85 78.8
650 30:1 62.5 72.5 81.3 70
845 — 67.5 80 90 81.3
845 3:1 68.8 76.3 81.3 77.5
845 15:1 62.5 70 85 72.5
845 30:1 68.8 78.8 91.3 76.3
1040 — 73.8 81.3 96.3 91.3
1040 3:1 76.3 78.8 96.3 91.3
1040 15:1 76.3 88.8 95 86.3
1040 30:1 78.8 81.3 95 91.3
T a b e l a 65b % zwalczania po traktowaniu Kompozycją 450IS i kwasem szczawiowym
Natężenie podawania (g a.e./ha) g a.e.: g kwasu szczawiowego IPOLA ABUTH CASOB SEBEX
455 — 58.8 73.8 85 68.8
455 3:1 63.8 70 82.5 60
455 15:1 61.3 70 81.3 67.5
455 30:1 57.5 63.8 77.5 62.5
650 — 60 73.8 86.3 82.5
650 3:1 63.8 73.8 81.3 76.3
650 15:1 66.3 76.3 88.8 83.8
650 30:1 63.8 76.3 87.5 76.3
845 — 77.5 75 92.5 82.5
845 3:1 78.8 80 95 83.8
845 15:1 75 82.5 91.3 82.5
845 30:1 75 73.8 91.3 82.5
1040 — 88.8 85 93.8 85
1040 3:1 83.8 81.3 95 85
1040 15:1 81.3 88.8 93.8 87.5
1040 30:1 76.3 80 88.8 83.8
T a b e l a 65c % zwalczania po traktowaniu Kompozycją 4501 i kwasem szczawiowym
Natężenie podawania (g a.e./ha) g a.e.: g kwasu szczawiowego IPOLA ABUTH CASOB SEBEX
455 — 53.8 56.3 60 43.8
455 3:1 61.3 68.8 72.5 47.5
455 15:1 56.3 56.3 63.8 48.8
455 30:1 56.3 58.8 63.8 48.8
650 — 57.5 70 71.3 46.3
650 3:1 60 72.5 76.3 70
PL 214 223 B1
101 cd. tabeli 65c
650 15:1 66.3 71.3 78.8 62.5
650 30:1 60 83.8 72.5 58.8
845 — 65 76.7 81.7 78.3
845 3:1 73.8 76.3 86.3 77.5
845 15:1 70 75 82.5 76.3
845 30:1 75 80 83.8 71.3
1040 — 76.3 76.3 85 81.3
1040 3:1 82.5 82.5 93.8 86.3
1040 15:1 81.3 82.5 86.3 80
1040 30:1 78.8 85 85 85
T a b e l a 65d % zwalczania po traktowaniu Roundup Ultramax bez dodatku kwasu szczawiowego
Natężenie podawania (g a.e./ha) IPOLA ABUTH CASOB SEBEX
455 60 61.3 83.8 58.8
650 61.3 73.8 85 70
845 77.5 77.5 87.5 75
1040 78.8 90 93.8 81.3
Preparaty Kompozycji 450I zawierające kwas szczawiowy działają znacznie lepiej niż Kopozycja 450I we wszystkich gatunkach badanych z preparatem o stosunku 3:1 glifosatu do kwasu szczawiowego, przewyższając inne preparaty zawierające kwas szczawiowy.
W IPOLA preparaty Kompozycji 360I zawierające kwas szczawiowy działały znacznie lepiej niż Kompozycja 360I z preparatem zawierającym stosunek 3:1 glifosatu do kwasu szczawiowego przywyższającym inne preparaty zawierające kwas szczawiowy. Kompozycja 360I w innych gatunkach chwastów generalnie nie wykazuje znacząco poprawionego wpływu dla preparatów zawierających kwas szczawiowy.
We wszystkich gatunkach preparaty Kompozycji 450IS zawierające stosunki 3:1 i 15:1 glifosatu do kwasu szczawiowego działały tak dobrze lub lepiej niż Kompozycja 450IS. We wszystkich gatunkach działanie preparatów Kompozycji 450IS zawierające stosunki 30:1 glifosatu do kwasu szczawiowego było gorsze niż dla Kompozycji 450IS.
P r z y k ł a d 66
Oceniano wpływ zasad organicznych w połączeniu z kwasem szczawiowym w mieszaninach zawierających glifosat potasowy i alkiloeteraminowy surfaktant M-1415E13-2 (od Tomah). Stężenia glifosatu dla każdej kompozycji wynosiło 62.7 g a.e. na litr.
T a b e l a 66a
Kompozycja Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag.
630A2L S1 2 — —
630B6N S1 2 kwas szczawiowy 0.3
Kompozycję z Tabeli 66a i kompozycję porównawczą Roundup Ultramax podano na sadzonki turzycy żółtej (Cyperus esculentus CYPES). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu podano w Tabeli 66b.
102
PL 214 223 B1
T a b e l a 66b % zwalczania CTPES
Kompozycja 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha 600 g a.e./ha 800 g a.e./ha
630A2L 72.8 80.4 80.4 86
630B6N 63.7 81.8 76 84.7
RounDup UltraMax 75.8 70.6 79.7 91.7
Dodanie 0.03% kwasu szczawiowego do alkoksylowanej aminy jako surfaktanta zmieszanej z glifosatem potasu nie zapewniło synergii na turzycy żółtej.
P r z y k ł a d 67
Oceniano odporność na opady Roundup UltraMax i kwas szczawiowy w stosunku wagowym glifosatu a.e. do kwasu szczawiowego 15:1. Preparaty Roundup Ultramax podawano z natężeniami 300 i 500 g a.e./ha i oceniano bez deszczu, przy 0.25 cali deszczu w godzinę po zabiegu, i 0.25 cali deszczu w dwie godziny po zabiegu. Wyniki podano w Tabeli 67a poniżej.
T a b e l a 67a % zwalczania ABUTH 15 dni po zabiegu
Preparaty Roundup UltraMax bez deszczu 0.25 cali deszczu @ 1 godzina 0.25 cali deszczu @ 2 godziny
300 g a.e./ha 84.6 32.5 49.1
500 g a.e./ha 94.8 55.7 72.5
300 g a.e./ha + 20 g/ha kwasu szczawiowego 90.8 24.2 40.8
300 g a.e./ha + 30 g/ha kwasu szczawiowego 95.5 15 50.8
500 g a.e./ha + 33 g/ha kwasu szczawiowego 96.2 42.5 63.3
500 g a.e./ha + 50 g/ha kwasu szczawiowego 99.3 48.3 61.7
Lekką poprawę skuteczności uzyskano dla preparatów zawierających kwas szczawiowy, gdy nie było deszczu. Kwas szczawiowy nie zapewnił uzyskania odporności na deszcz dla Roundup Ultramax na zaślaz nawet przy godzinie i dwóch godzinach deszczu.
P r z y k ł a d 68
Oceniano wpływ na skuteczność kwasu szczawiowego i szczawianiu amonu na kationowe i niejonowe układy surfaktantów w preparatach glifosatu amonu. Wodne stężone kompozycje jak przygotowane w Przykładzie 21 i pokazane w Tabeli 21a badano dalej. W każdej kompozycji stężenia glifosatu amonu wynosiło 62 g a.e. na litr, a stosunek molowy szczawianu do kationowego surfaktanta był większy niż 10. Kompozycje 071E1M do 071P9G i kompozycje porównawcze AMM-GLYlS, AMMGLY2S i Roundup Ultramax podano na sadzonki zaślazu (ABUTH), a wyniki pokazano w Tabeli 68a. Kompozycje AMM-GLY3S przy zwiększonych natężeniach podawania na ABUTH i dodatkowo podano na mniszka (TAROF) i nostrzyka białego (MEUSS) a wyniki podano w Tabelach 69b-d. Kompozycje 071Q1A do 071Z2C i 071AA2N do 071AJ1Q oraz kompozycje porównawcze AMM-GLYlS, AMMGLY2S i Roundup UltraMax podano na ABUTH a wyniki podano w tabelach e i f. W każdej próbie wyniki były uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu.
T a b e l a 68a % inhibicji ECHCF 15 dni po zabiegu
Kompozycja 75 g a.e./ha 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha
071I6B 20 57.5 75 85.8
071J5D 25 52.5 72.5 88
071K6j 9.2 50 67.5 75.8
071L1k 32.5 59.2 75 89.7
071M3X 45.8 59.2 70.8 83.3
PL 214 223 B1
103 cd. tabeli 68a
071N7U 40 50.8 70 83.3
071O2w 28.3 45 64.2 75
071P9G 48.3 61.7 76.7 94.7
AMM-GLY2S 0 5 35 60.8
AMM-GLY1S 25 47.5 67.5 85
Ultramax 30 49.2 68.3 86.7
Skuteczność preparatów ABUTH zawierających kationowe surfaktanty (S51) z kwasem szczawiowym lub szczawianem amo-nu była lepsza od preparatów bez szczawianu. Stosunki 60:40 i 80:20 kationowe:niejonowe mieszanki surfaktanta z kwasem szczawiowym lub szczawianem amonu dają skuteczność na ABUTH większą niż kompozycji wzorcowych lub niezawierające szczawianu. Skuteczność na ECHCF preparatów zawierających mieszanki 60:40 kationowych:niejonowych surfaktantów z kwasem szczawiowym była lepsza. Synergistyczną skuteczność na ECHCF zapewniona była przez dodanie niejonowego surfaktanta do kationowego surfaktanta w stosunku do samego kationowego.
T a b e l a 68b % inhibicji ABUTH 19 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha 800 g a.e./ha
071A5V 0 45 78.3 90
071E1M 30 68.3 76.7 96.7
071F5W 55 80 88.3 95
AMM-GLY3S 0 46.7 78.3 86.7
T a b e l a 68c % inhibicji 19 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha 800 g a.e./ha
071A5V 10 50 70 86
071E1M 8.3 60 73.3 87.7
071F5W 8.3 73.3 85 100
071E1M 11.7 60 65 82.7
T a b e l a 68d % inhibicji MEUSS 19 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha 800 g a.e./ha
071A5V 5 13.3 21.7 33.3
071E1M 6.7 20 30 36.7
071F5W 8.3 15 25 38.3
AMM-GLY3S 0 8.3 15 23.3
Według danych z Tabel 68b-d najskuteczniejszym preparatem na zaślaz i mniszek był 071F5W, a następnie 071E1M i 071A5V. Żaden z ocenianych preparatów nie był skuteczny dla zwalczenia nostrzyka białego.
T a b e l a 68e % inhibicji ABUTH
Kompozycja 75 g a.e./ha 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha
071Q1A 10 33.3 75 87.5
071R5V 27.5 30 78.3 87.5
071T6N 79.2 81.7 89.2 95.8
071U8M 48.3 78.3 80 90.8
104
PL 214 223 B1 cd. tabeli 68e
071V3Y 84.2 85 90 96.7
071W2X 47.4 68.3 83.3 92.2
071X0D 82.5 82.5 91.7 98.7
071Z2C 85.8 86.7 94.2 98.7
AMM-GLY2S 0 0 60 80.8
AMM-GLY1S 0 0 70 84.2
UltraMax 0.8 21.7 80 89.2
Dane z Tabeli 68e wskazują , że preparaty 071Z2C, 071C3Y, 071X0D, 071T6N i 071U8M przewyższały preparaty wzorcowe. W porównaniu z danymi w Tabelach 21b i 68b, podobną lepszą skuteczność uzyskano lecz z różnymi surfaktantami kationowymi.
T a b e l a 68f % inhibicji ABUTH
Kompozycja 75 g a.e./ha 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha
071AA2N 24.2 52.5 80 88.3
071AB7H 50 65.8 85 93.7
071AD4N 84.2 87.5 92.5 98.7
071AE3F 65.8 74.2 85.8 93
071AF7B 81.7 86.7 94.2 99.2
071AG8O 50 65 84.2 87.5
071AH6X 55 64.2 85.8 94.7
071AJ1Q 84.2 86.7 92.5 99.2
AMM-GLY2S 0 0 75 83.3
AMM-GLY1S 0.8 46.7 77.5 87.5
UltraMax 25.8 65 85 94.3
Dane z Tabeli 68f wskazują, że wszystkie preparaty z wyjątkiem 071AA2N przewyższają preparaty standardowe. W porównaniu z danymi z Tabel 21b i 68b podobną lepszą skuteczność uzyskano z innym kationowym surfaktantem.
P r z y k ł a d 69
Oceniano efekt skuteczności kwasu szczawiowego i siarczanu amonu na układy kationowych i niejonowych surfaktantów w bezwodnych preparatach glifosatu amonu. Bezwzględne stężone komcozycje przygotowano z solą amoniową glifosatu oraz dodatkowymi składnikami jak we wcześniejszym Przykładzie 20 i jak pokazano w Tabeli 20a były dalej podane na sadzonki komórki (SEBEX) i ślazowca ciernistego (SIDSP). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu wskazano w tabelach 69a i 69b.
T a b e l a 69a % inhibicji SEBEX
Kompozycja 600 g a.e./ha 800 g a.e./ha 1000 g a.e./ha 2000 g a.e./ha
664A4D 75 75.8 76.7 82.5
664B5T 73.3 76.6 78.3 89.7
644C6G 70 72.5 73.3 85
AMM-GLY2S 0 0 5 5.8
460I 2.5 6.7 7.5 22.5
UltraMax 70 75 77.5 83.3
IPA-GLY 70.8 75 77.5 80
PL 214 223 B1
105 cd. tabeli 69a
470K 73.3 75.8 76.7 80
AMM-GLY1S 70 72.5 75.8 80
650A 75 77.5 76.7 80
AMM-GLY3S 69.2 72.5 75 76.7
Preparaty 644A4D, 664B5T i 664C6G przewyższały AMM-GLY2S i 460I wzorce. Wszystkie inne wzorce i badane kompozycje działały podobnie.
T a b e l a 69b % inhibicji SIDSP
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha 800 g a.e./ha
664A4D 33.3 51.7 65.0 84.2
664B5T 46.7 67.5 72.5 89.2
644C6G 40.0 52.5 70.0 86.7
AMM-GLY2S 5.0 40.0 45.0 60.0
460I 25.0 51.7 60.8 71.7
UltraMax 54.2 68.3 84.2 95.2
IPA-GLY 56.7 81.7 90.0 95.5
470K 55.0 71.7 85.8 93.3
AMM-GLY1S 35.8 63.3 73.3 85.0
650A 49.2 61.7 75.0 86.7
AMM-GLY3S 49.2 67.5 82.5 91.7
Preparaty 664A4D i 664C6G nie działały jak również Roundup UltraMax.
P r z y k ł a d 70
Oceniano efekt skuteczności szczawianu amonu na kationowe i niejonowe układy surfaktantów w preparatach glifosatu amoniowego. Kompozycje z wyjątkiem 483E7T były ciekłymi preparatami przygotowanymi z solą amoniową glifosatu i składnikami dodatkowymi jak pokazano w Tabeli 70a. Stężenie glifosatu amonu w każdej kompozycji wynosiło 62 g a.e./l. Kompozycja 483E7T była bezwodnym preparatem zawierającym 68% a.e. glifosatu amonu.
T a b e l a 70a
Kompozycja Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
095A3C S69 0.73 S50 0.49 Szczawian NH4 0.77
095I8J S69 0.49 S50 0.73 Szczawian NH4 0.77
095C6H S69 0.73 S47 0.49 Szczawian NH4 0.77
095J2L S69 0.73 S50 0.49 — —
095K9O S69 0.73 S47 0.49 — —
095F8S S70 0.73 S50 0.49 Szczawian NH4 0.77
483E7T S69 5.66 S50 7.94 Szczawian NH4 0.77
Kompozycje z tabeli 70a i kompozycje porównawcze Ultramax i AMM-GLY3S podano na sadzonki gorczycy (BRSJU), zaślazu (ABUTH) i chwastnicy (ECHCF). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu podano w Tabeli 70b-d.
106
PL 214 223 B1
T a b e l a 70b % inhibicji BRSJU 17 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha 600 g a.e./ha
095A3C 28.3 57.5 81.7 89.2
095I8J 30 66.7 83.3 88.3
095C6H 35 75 85.8 91.7
095J2L 21.7 79.2 84.2 87.5
095K9O 11.7 50 74.2 92.2
095F8S 26.7 75 88 90.8
483E7T 26.7 52.5 81.7 84.2
725K 0 5 30.8 61.7
UltraMax 15 54.2 77.5 88.8
AMM-GLY3S 18.3 47.5 79.2 90.5
Kompozycje 095C6H i 095F8S przewyższały kompozycje wzorcowe jak też Kompozycję 483E7T.
T a b e l a 70c % inhibicji ABUTH 14 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 600 g a.e./ha
095A3C 84.2 90 94.2 97.7
095I8J 84.2 89.2 94.2 98.5
095C6H 77.5 86.7 90.8 96.2
095J2L 84.2 87.5 90 96.2
095K9O 3.3 26.7 82.5 84.2
095F8S 87.5 90.8 96 99
483E7T 82.5 90 90.8 96.5
725K 0 0 0 10
UltraMax 10 63.3 85 90.7
AMM-GLY3S 10 68.3 85 85.8
Wszystkie kompozycje oprócz 095K9O, zapewniały podwyższoną skutecznośćw stosunku do preparatów 0995F8S, 095A3C i 095I8J dawały najlepszą skuteczność.
T a b e l a 70d % inhibicji ECHCF 14 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
095A3C 18.3 65 90.8 91.3
095I8J 24.2 64.2 83.3 87.2
095C6H 1.7 57.5 66.7 67.5
095J2L 2.5 65.8 70.8 78.3
095K9O 8.3 37.5 65.8 67.5
095F8S 40 65 72.5 86.7
483E7T 11.7 65 76.7 80.8
725K 0 1.7 17.5 26.7
UltraMax 5 46.7 63.3 65
AMM-GLY3S 5 57.5 66.7 73.3
PL 214 223 B1
107
Kompozycje 095A3C, 095I8J i 095F8S zapewniły wyższą skuteczność niż wzorce i inne kompozycje.
P r z y k ł a d 71
Oceniano efekt skuteczności szczawianu amonu na układy kationowych niejonowych surfaktantów w preparatach glifosatu amonu. Kompozycje przygotowano z solą amoniową glifosatu i składnikami dodatkowymi jak pokazano w Tabeli 71a. Stężenie glifosatu amonu w każdej kompozycji wynosiło 62 g a.e./l.
T a b e l a 71a
Kompozycja Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
085A4M S69 1.22 — — — —
085B6J S50 1.22 — — — —
085C2I S69 0.73 S50 0.49 — —
085D6G S69 1.22 — — Szczawian NH4 0.77
085E4K S50 1.22 — — Szczawian NH4 0.77
085F5V S69 0.73 S50 0.49 Szczawian NH4 0.77
Kompozycje z Tabeli 71a i kompozycje porównawcze Ultramax oraz Kompozycje 725K i AMMGLY3S podano na sadzonki zaślazu (ABUTH) i chwastnicy (ECHCF). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu podano w tabeli 71b i c.
T a b e l a 71b % inhibicji ABUTH
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
085A4M 15.8 49.2 75 90
085B6J 53.3 75 91.7 95.2
085C2I 50.8 75.8 92.5 96.5
085D6G 62.5 82.5 93.3 97
085E4K 70 87.5 94.2 97.3
085F5V 71.7 90.8 96.2 98.7
725K 0.8 12.5 55.8 60.8
UltraMax 20.8 65 82.5 91.7
AMM-GLY3S 8.3 38.3 65 85.8
T a b e l a 71c % inhibicji ECHCF
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
085A4M 35 62.5 81.7 90.8
085B6J 30 56.7 75.8 84.2
085C2I 50.8 63.3 83.3 89.2
085D6G 31.7 54.2 72.5 85
085E4K 32.5 59.2 71.7 80
085F5V 45.8 61.7 85 91.3
725K 1.7 43.3 52.5 63.3
UltraMax 33.3 66.7 79.2 85.8
AMM-GLY3S 23.3 57.5 65 81.7
108
PL 214 223 B1
Wszystkie preparaty zawierające szczawian amonu wykazywały lepszą skuteczność na zaślaz niż preparaty bez szczawianu amonu. Skuteczność na chwastnicę wykazana w obecności szczawianu amonu nie zapewnia żadnych znaczących zalet skuteczności w stosunku do preparatów z jednym surfaktantem zawierającym sam kationowy lub niejonowy surfaktant. Kompozycja 085F5V była najlepiej działającym preparatem na oba gatunki chwastów. Ponadto dane wskazują trzy drogi synergistycznej interakcji między kationowym surfaktantem, niejonowym surfaktantem i szczawianem amonu.
P r z y k ł a d 72
Oceniano efekt skuteczności bezwodnych preparatów glifosatu amonu zawierających układy kationowych:niejonowych surfaktantów i obojętnych. Przygotowano Kompozycje zawierające sól amoniową glifosatu, wyrażoną w % wag. a.e. i składniki dodatkowe jak pokazano w tabeli 72a. Stężenie glifosatu amonu w każdej kompozycji wynosiło 62 g a.e./'litr.
T a b e l a 72a
Kompozycja % Gly Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
633R5Z 68 S72 11.6 S76 9.5 — —
634P7N 65 S71 13.4 S77 11.0 siarczyn sodu/S7 4 0.4/0.1
636H4C 72 — — S78 17.2 siarczyn sodu/S7 4 0.4/0.1
637B9K 72 S50 5.2 S69 12.0 siarczyn sodu/S7 4 0.4/0.1
768I9M 65 S73 8.0 S13 8.0 siarczyn amonu 10.0
769O4G 71 S61 2.0 S64 10.0 kwas szczawiowy 8.0
483D6S 68 S50 7.9 S69 5.7 szczawian diamoniowy 8.3
420A3V 68 — — S75 21 siarczyn sodu 0.4
Kompozycje z tabeli 72a obejmujące kompozycję porównawczą 420A3V (AMM-GLY3S) podano na sadzonki komosy (AMAQU), psiego zęba (Cynodon dactylon, CYNDA), nostrzyka białego (MEUSS) i rdestu ptasiego (polygonum aviculare, POLAV) w ilościach 960 g/ha, 1156 g/ha i 1564 g/ha. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu dla każdego gatunku sadzonki jak również ogólną średnią dla wszystkich gatunków pokazano w tabeli 72b.
T a b e l a 72b % inhibicji
Kompozycja AMAQU CYNDA MEUSS POLAV Ogólnie
633R5Z 65.3 50.3 53.5 39.6 52.8
634P7N 70.3 58.7 49.1 37.1 55.1
636H4C 63.2 58.3 49.5 35 51.7
637B9K 67.3 53 48.2 40.4 53.2
768I9M 68.2 57.7 48.5 42.1 54.3
769O4G 61.8 59 42.8 36.3 51.4
483D6S 75 60.9 58.1 — 65.6
420A3V 65.8 47.3 51.3 27.5 49.4
Wszystkie badane kompozycje przewyższały wzorzec 420A3V na sadzonki psiego zęba (Cynodon dactylon, CYNDA), rdestu ptasiego (polygonum aviculare, POLAV) i ogólne zwalczenie jak obliczone przez podzielenie zwalczenia przez wszystkie badane gatunki roślin. Co do komosy (AMAQU),
Kompozycje 634P7N i 483D6S przewyższały wzorzec 420A3V (AMM-GLY3S) i zapewniły więcej niż
85% zwalczenia.
PL 214 223 B1
109
P r z y k ł a d 73
Oceniano efekt skuteczności kwasu szczawiowego na preparaty zawierające duże ilości glifosatu potasowego zawierające eteraminowe surfaktanty w obecności alkipoliglukozysów. Kompozycje przygotowano z solą potasową glifosatu w stężeniu 540 g a.e./l.
T a b e l a 73a
Kompozycja Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
687A3C S79 10 — — — —
687B9L S32 10 — — — —
687C2F S79 10 — — kwas szczawiowy 1
687D1Y S32 10 — — kwas szczawiowy 1
687E4Z S79 6 S32 4 kwas szczawiowy 1
687F0M S79 4 S32 6 kwas szczawiowy 1
687G4I S79 6 S32 5 kwas szczawiowy 1
Kompozycje z Tabeli 73a i kompozycje porównawcze 479K, UltraMax, 470K i 540KS podano na sadzonki gorczycy (BRSJU). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu dla każdego gatunku roślin, jak również ogólna średnia dla wszystkich gatunków roślin, są pokazane w Tabeli 73b.
T a b e l a 73b % inhibicji BRSJU 14 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha 800 g a.e./ha
687A3C 34.2 69.2 82.5 89
687B9L 44.2 57.5 75 82.5
687C2F 68.3 71.7 85 94.5
687D1Y 70 70.8 77.5 87.5
687E4Z 60 73.3 79.2 94.7
687F0M 72.5 73.3 81.7 85.8
687G4I 74.2 75 87.5 93.3
479K 0 14.2 56.7 73.3
UltraMax 60 76.7 83.3 90
470K 33.3 70.8 83.3 88.3
540KS 45 72.5 88.8 91.3
Kompozycje 687C2F i 687G4I dały podobną skuteczność jakt wzorce 540KS. Kompozycje 687A3C i 687E4Z zapewniły niższą skuteczność a wyniki były podobne do wzorców UltraMax i 470K.
P r z y k ł a d 74
Powtórzono badanie efektu skuteczności kwasu szczawiowego na preparaty z dużą ilością glifosatu potasu zawierające eteraminowe surfaktanty w obecności alkipoliglukozydów. Kompozycje 687A3C do 687G4I zawierające sól potasową glifosatu w stężeniu 540 g a.e./l. Oceniano dwie dodatkowe kompozycje, 079AQ4 i 083DR7. Kompozycja 079AQ4 zawierała 480 g a.e./litr glifosatu potasu i 2% propylenoglikolu. Dodano stechiometryczną ilość kwasu chlorowodorowego do kompozycji 079AQ4 i 083DR7 dla przekształcenia surfaktantów S80 i S81 w ich odpowiednie sole HCl. Kompozycja 083DR7 zawierała 365 g a.e./litr glifosatu izopropyloaminy.
110
PL 214 223 B1
T a b e l a 74a
Kompozycja Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
687A3C S79 10 — — — —
687C2F S79 10 — — kwas szczawiowy 1
687D1Y S32 10 — — kwas szczawiowy 1
687E4Z S79 6 S32 4 kwas szczawiowy 1
687F0M S79 4 S32 6 kwas szczawiowy 1
079AQ4 S80 5 S82 2 S5 6
083DR7 S81 2.25 S32 5 szczawian NH4 3
Kompozycje Tabeli 74a i kompozycje porównawcze 479K, Rounup UltraMax i 470K podano na sadzonki ślazowca ciernistego (SIDSP). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu i dla każdego gatunku roślin jak też ogólna średnia dla wszystkich gatunków roślin pokazano w Tabeli 74b.
T a b e l a 74b % inhibicji SIDSP 14 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha 800 g a.e./ha
687A3C 49.2 77.5 85 92.2
687C2F 65 79.2 90.8 95
687D1Y 46.7 66.7 78.3 87.5
687E4Z 61.7 72.5 85 94.2
687F0M 53.3 57.5 78.3 92.5
687G4I 56.7 79.2 88 95.5
079AQ4 62.5 70 85 93.3
083DR7 65.8 78.3 92.5 96.5
479K 20 57.5 65.8 79.2
UltraMax 55 76.7 84.2 94
470K 46.7 78.3 82.5 94.3
Wszystkie kompozycje oprócz 687D1Y i 687F0M dały wyższą skuteczność niż wzorce UltraMax i 470K. Wzorzec 479K dał najniższą skuteczność.
P r z y k ł a d 75
Oceniano efekt skuteczności szczawianu amonu i kwasu szczawiowego na kationowe:niejonowe układy surfaktantów w preparatach glifosatu amonu. Kompozycje przygotowano z solą amoniową glifosatu i składnikami dodatkowymi jak pokazano w tabeli 75a. Stężenie glifosatu amonu w każdej kompozycji wynosiło 62 g a.e./litr.
T a b e l a 75a
Kompozycja Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
082A2V S35 1.14 — — — —
082B6G S35 0.57 S50 0.57 — —
082C7H S35 0.57 S50 0.57 szczawian NH4 0/76
PL 214 223 B1
111 cd. tabeli 75a
082D4F S35 0.57 S50 0.57 kwas szczawiowy 0.80
082E9K S35 0.52 S50 0.70 --- ---
082F6B S35 0.52 S50 0.70 szczawian NH4 0.70
082G3S S35 0.52 S50 0.70 kwas szczawiowy 0.76
Kompozycje z Tabeli 75a i kompozycje porównawcze Roundup UltraMax, AMM-GLY2S i AMMGLY3S podano na sadzonki konopi sesbania (SEBEX). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każego zabiegu dla każdego gatunku roślin, jak też ogólną średnią dla wszystkich gatunków roślin, podano w Tabeli 75b.
T a b e l a 75b % inhibicji SEBEX 19 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha 800 g a.e./ha
082A2V 4.2 31.7 41.7 62.5
082B6G 0.8 27.5 36.7 62.5
082C7H 2.5 32.8 38.3 77.5
082D4F 0 33.3 36.7 70.0
082E9K 1.7 25.8 50.8 65.8
082F6B 2.5 32.5 34.2 75.8
082G3S 3.3 32.5 44.2 72.5
UltraMax 3.3 35.0 39.2 70.8
AMM-GLY3S 4.2 36.7 40.8 61.7
AMM-GLY3S 4.2 36.7 40.8 61.7
AMM-GLY2S 0 0.8 4.2 15.0
Skuteczność wszystkich preparatów była zgodna z wzorcami
P r z y k ł a d 76
Oceniano efekt skuteczności szczawianu amonu na kationowe:niejonowe układy surfaktantów w preparatach glifosatu amonu. Kompozycje przygotowano z solą amoniową glifosatu i składnikami dodatkowymi jak pokazano w tabeli 76a. Stężenie glifosatu amonu w każdej kompozycji wynosiło 62 g a.e./litr.
T a b e l a 76a
Kompozycja Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
095A0M S69 0.73 S50 0.49 szczawian NH4 0.77
095B6Y S69 0.73 S47 0.49 --- ---
095C4D S69 0.73 S47 0.49 szczawian NH4 0.77
095D6J S70 0.73 S47 0.49 --- ---
095E3K S70 0.73 S47 0.49 szczawian NH4 0.77
095F7B S70 0.73 S50 0.49 szczawian NH4 0.77
095G1Q --- --- S47 1.22 --- ---
095H8T --- --- S47 1.22 szczawian NH4 0.77
112
PL 214 223 B1
Kompozycje z Tabeli 76a i kompozycje porównawcze Roundup UltraMax, AMM-GLY2S i AMMGLY3S podano na sadzonki zaślazu (ABUTH) i chwastnicy (ECHCF). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każego zabiegu dla każdego gatunku roślin jak też ogólną średnią dla wszystkich gatunków roślin podano w Tabeli 76b i c.
T a b e l a 76b % inhibicji ABUTH 19 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
095A0M 63.3 81.7 94.7 95.7
095B6Y 10 62.5 72.5 80.8
095C4D 59.2 82.5 89.2 96.0
095D6J 34.2 63.3 74.2 85.0
095E3K 60.8 86.7 94.3 97.0
095F7B 64.2 90.0 97.5 98.3
095G1Q 5.8 16.7 50.8 58.3
095H8T 1.7 61.7 77.5 83.3
AMM-GLY3S 6.7 65.0 76.7 88.3
UltraMax 9.2 62.5 75.8 86.7
T a b e l a 76c % inhibicji ECHCF 19 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
095A0M 30 65.8 67.5 86.7
095B6Y 6.7 57.5 59.2 68.3
095C4D 2.5 60.0 60.8 70.0
095D6J 2.5 57.5 60.8 63.3
095E3K 45.8 58.3 74.2 85.0
095F7B 46.7 67.5 70.0 77.5
095G1Q 4.2 38.3 55.8 59.2
095H8T 1.7 55.0 58.3 65.0
AMM-GLY3S 32.5 62.5 68.3 80.8
UltraMax 2.5 60.8 66.7 70.0
Skuteczność kationowych:niejonowych układów surfaktantów zwierających kwas szczawiowy była lepsza od ciekłych i suchych preparatów do zwalczania zaślazu. Skuteczność Kompozycji 095C4D była nieco mniejsza niż wzorców.
P r z y k ł a d 77
Oceniano efekt skuteczności szczawianu amonu na kationowe:niejonowe układy w preparatach glifosatu amonu. Kompozycje przygotowano z solą amoniową glifosatu i składnikami dodatkowymi jak pokazano w Tabeli 77a. Stężenie glifosatu amonu w każdej kompozycji wynosiło 62 g a.e./litr.
T a b e l a 77a
Kompozycja Składnik 1 % wag. Skladnik 2 % wag. Skladnik 3 % wag.
089A4D S69 1.14 — — — —
089B8J S69 0.57 S50 0.57 — —
089C5F S69 0.57 S50 0.57 Szczawian NH4 0.76
089H0I S70 0.57 S50 0.57 Szczawian NH4 0.76
PL 214 223 B1
113 cd. tabeli 77a
089E2N S69 0.52 S50 0.70 --- ---
089F7G S69 0.52 S50 0.70 Szczawian NH4 0.76
089I5W S70 0.52 S50 0.70 Szczawian NH4 0.76
089J1L S70 0.52 S50 0.70 --- ---
Kompozycje z Tabeli 77a i kompozycje porównawcze Roundup UltraMax i AMM-GLY3S podano na sadzonki zaślazu (ABUTH) i chwastnicy (ECHCF). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu dla każdego gatunku roślin, jak też ogólna średnia dla wszystkich gatunków roslin podano w tabelach 77b i c.
T a b e l a 77b % inhibicji ABUTH 18 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha 800 g a.e./ha
089A4D 5 76.7 87.5 94.2
089B8J 72.3 86.7 96.5 99.8
089C5F 86.7 91.7 99.0 100.0
089H0I 86.7 93.8 99.8 100.0
089E2N 74.2 86.7 97.8 98.7
089F7G 85.0 93.3 99.8 99.8
089I5W 82.5 95.0 98.0 99.5
089J1L 71.7 88.3 98.2 99.2
AMM-GLY3S 44.2 73.3 86.7 90.0
UltraMax 33.3 79.2 93.8 96.5
T a b e l a 77c % inhibicji ECHCF 18 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 400 g a.e./ha 800 g a.e./ha
089A4D 46.7 71.7 89.2 90.0
089B8J 50.0 84.2 92.5 92.7
089C5F 66.7 83.3 93.0 94.3
089H0I 70.8 90.5 93.0 93.3
089E2N 62.5 81.7 91.7 91.7
089F7G 67.5 83.3 94.2 90.0
089I5W 61.7 80.8 93.3 95.2
089J1L 84.2 86.7 91.7 95.2
AMM-GLY3S 51.7 75.8 89.2 92.5
UltraMax 59.2 78.3 88.3 93.3
Skuteczność preparatów zawierających szczawian NH4 była lepsza od tych, które szczawianu nie zawierają. Wszystkie preparaty oprócz 089A4D, który zawierał kationowy surfaktant bez dodatku niejonowego surfaktanta lub szczawianu przewyższały wzorce.
P r z y k ł a d 78
Oceniano skuteczność szczawianu amonu i kwasu szczawiowego na kationowe:niejonowe układy surfaktantów w preparatach glifosatu amoniowego. Kompozycje przygotowano z solą amoniową glifosatu i dodatkowymi składnikami jak pokazano w Tabeli 78a. Stężenie glifosatu amoniowego w każdej kompozycji wynosiło 62 g a.e./litr.
114
PL 214 223 B1
T a b e l a 78a
Kompozycja Składnik 1 % wag. Składnik 2 % wag. Składnik 3 % wag.
089A3H S69 1.14 — — — —
089B9I S69 0.57 S50 0.57 — —
089C5G S69 0.57 S50 0.57 szczawian NH4 0.76
089D3X S69 0.57 S50 0.57 kwas szczawiowy 0.76
089E7V S69 0.52 S50 0.70 --- ---
089F2Z S69 0.52 S50 0.70 szczawian NH4 0.70
089G8M S69 0.52 S50 0.70 kwas szczawiowy 0.76
Kompozycje z Tabeli 78a i kompozycje porównawcze Roundup UltraMax i AMM-GLY3S podano na sadzonki ślazowca cienistego (SIDSP). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każego zabiegu dla każdego gatunku roślin, jak też ogólną średnią dla wszystkich gatunków roślin pokazano w Tabeli 78b.
T a b e l a 78b % inhibicji SIDSP 15 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha 400 g a.e./ha
089A3H 57.5 76.7 84.2 92.2
089B9I 70.8 90.0 90.8 94.7
089C5G 70.8 87.5 90.0 92.2
089D3X 69.2 87.5 89.2 89.2
089E7V 72.5 88.3 93.0 95.7
089F2Z 74.2 86.7 89.2 93.0
089G8M 69.2 87.5 90.0 93.0
AMM-GLY2S 27.5 32.5 58.3 65.0
AMM-GLY3S 54.2 71.7 87.5 90.8
UltraMax 56.7 72.5 88.3 92.2
P r z y k ł a d 79
Oceniano efekt skuteczności środków utleniających i redukujących kwas w roztworach glifosatu potasu. Kompozycje zawierające glifosat były przygotowane jak pokazano w Tabeli 79a ze stężeniami, jeśli nie pokazano inaczej, podanymi w % wag.
T a b e l a 79a
Składnik Kompozycja553R2P Kompozycja 368W2I Kompozycja 318U8N
glifosat IPA 360 g a.e./l --- ---
glifosat potasu — 31% 480 g a.e./l
S83 — 7.4% 7.4%
S84 9.6% --- —
S85 6.4% --- —
S86 --- 4.9% 4.9%
S87 1.5 --- ---
PL 214 223 B1
115 cd. tabeli79a
S88 1.0 — ---
S89 1.0 — ---
oktyloamina 6.5% 6.5%
Wodne kompozycje zawierające 5% glifosatu potasu i wskazany środek utleniający lub redukujący przygotowano jak wskazano w Tabeli 79b.
T a b e l a 79b
Kompozycja Składnik 1 % wag.
901A4C kwas szczawiowy 0.3
901B7J kwas L-jabłkowy 0.3
901C0L L-5-metyloglutaminian 0.3
901D2B kwas L-winowy 0.3
901E7H ditiotreitol 0.3
901F4V ditioerytritol 0.3
Kompozycje z Tabeli 79a i kompozycje porównawcze Roundup UltraMax i 725K podano na sadzonki zaślazu (ABUTH). Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każego zabiegu dla wszystkich gatunków roślin podano w Tabeli 79c.
T a b e l a 79c % inhibicji ABUTH 15 dni po zabiegu
Kompozycja 100 g a.e./ha 150 g a.e./ha 200 g a.e./ha 300 g a.e./ha
901A4C 50.8 65.0 74.2 85.0
901B7J 8.3 22.5 63.3 70.0
901C0L 18.3 35.0 35.8 69.2
901D2B 6.7 30.8 53.3 71.7
901E7H 13.3 25.0 37.5 66.7
901F4V 26.7 28.3 55.0 74.2
553R2P 53.3 76.7 85.8 89.2
368W2I 37.5 72.5 78.3 87.5
318U8N 55.0 72.5 80.8 85.8
725K 1.7 23.3 47.5 74.2
UltraMax 28.3 68.3 80.0 87.5
Dodanie utleniacza lub kwasu oprócz ditiotretiolu przynosiło pewne podwyższenie skuteczności w stosunku do samej soli (725K). Kwas szczawiowy zapewnia najwyższą skuteczność równą lub lepszą niż wzorzec Ultramax.
Preparaty zawierające kationowe:niejonowe układy surfaktanta w połączeniu ze szczawianem zapewniły skuteczność lepszą niż układy pojedynczego surfaktanta i wzorców. W sumie dodanie kwasu szczawiowego nie przynosiło żadnych znaczących korzyśli w porównaniu z wzorcem na ślazowca ciernistego w tej próbie.
P r z y k ł a d y 80-99
Badania polowe prowadzono dla oceny efektu synergistycznego szczawianu diamonowego i kwasu szczawiowego w preparatach glifosatu zawierających kationowe:niejonowe lub kationowe układy surfaktantów. Preparaty glifosatu podawano powschodowo na wszystkie docelowe chwasty, generalnie, gdy miały około 8 cm i około 30 cm wysokości, zależnie od gatunku i warunków środowiskowych. Wielkość traktowanego pola wynosiła 2 m. szerokości i 4.6 m. długości. Zabiegi prowadzono za pomocą wysięgników natryskowych. Natężenie natryskiwania mieściło się w zakresie około 93 l/ha i około 112 l/ha. Stosowano zwężone płaskie końcówki opryskiwacza Tee-Jet, przy odpowiednim ci116
PL 214 223 B1 śnieniu rozpylania z odstępem i wysokością od piętra chwastów jak zalecano w podręczniku technicznym TEE-Jet. Model doświadczalny w każdym badaniu stanowiło ustawienie podziału poletka dla czterech powtórzeń. Każdy preparat był generalnie stosowanyu cztery lub pięć wielkości aplikacji w każdym badaniu. Wszystkie preparaty były podawane na bazie równej równoważności glifosatu amonu.
Tradycyjnie oceny zwalczenia chwastów były dokonane w czasie maksimum zwalczenia preparatami glifosatu (14 do 35 dni po zabiegu Iub DAT). Oceny bazowały na ilościowych oszacowaniach wizualnych (0 = brak zwalczania, 100 = całkowite zwalczenie, 85% próg dla komercyjnego zwalczania). Wpływ glifosatu na gatunki na traktowanym polu porównano do zdrowia i żywotności gatunków rosnących w obszarze nietraktowanym bezpośrednio otaczającym poletko.
Kompozycje zawierające glifosat do badanego pola jak podano w Przykładach 80-99 przygotowano jak w Tabeli poniżej ze stężeniami podanymi w % wag.
Składnik Kompozycja 483Y9R Kompozycja 942G6E Kompozycja 944R5W Kompozycja 948U2P
glifosat 68% glifosatu amonu 68% glifosatu amonu 68% glifosatu amonu 31% glifosatuIPA
S32 --- --- --- 5.0%
S50 7.9% --- --- ---
S69 5.7% 5.7% --- ---
S72 --- 7.9% 7.9% ---
S74 0.1% 0.1% 0.1% ---
S76 --- --- 5.7% ---
S90 --- --- --- 1.8%
szczawian diamonowy 8.3% 8.3% 8.3% 3.0%
siarczyn sodu 0.4% 0.4% 0.4% ---
HCl --- --- --- 0.1%
glikol polietylenowy --- --- --- 2.0%
Składnik Kompozycja 770W2XR Kompozycja 760Q3N Kompozycja 761W0M Kompozycja 769R5V
glifosat 37% glifosatu amonu 36.5% glifosatu IPA 36.5% glifosatu IPA 71% glifosatu amonu
S1 --- 10.0% --- ---
S5 6.5% --- --- ---
S8 7.5% --- --- ---
S30 --- --- 10.0% ---
S61 --- --- --- 2%
S64 --- --- --- 10.0%
S91 --- 1.5% 1.5% ---
kwas szczawiowy 0.8% 1.2% 1.5% 8%
P r z y k ł a d 80
Ocenę badania polowego Kompozycji 770W2X w porównaniu z wzorcem Roundup Uitramax na bożybyt olbrzymi (AMBTR) dokonano w Monmouth, Illinois. Wyniki uśredniono dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu i podano w tabeli poniżej.
PL 214 223 B1
117 % inhibicji AMBTR 21 dni po zabiegu
Kompozycja 105 g a.e./ha 263 g a.e./ha 420 g a.e./ha 578 g a.e./ha 736 g a.e./ha
770W2X 28.8 62.8 81.0 85.3 88.9
UltraMax 28.8 59.5 76.0 82.3 91.5
Kompozycja 770W2X zawierająca glifosat IPA, kationowe surfaktanty i kwas szczawiowy zapewniła trochę lepsze zwalczenie w porównaniu z UltraMax, oprócz najwyższego stosunku podawania.
P r z y k ł a d 81
Ocenę badania polowego Kompozycji 770W2X w porównaniu z wzorcami UltraMax na mniszek pospolity (TAROF) prowadzono w Monmouth, Illinois. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w poniższej tabeli.
% inhibicji TAROF24 dni po zabiegu
Kompozycja 325 g a.e./ha 585 g a.e./ha 845 g a.e./ha 1105 g a.e./ha 1429 g a.e./ha
770W2X 46.0 48.3 62.3 69.5 73.5
UltraMax 43.3 49.8 65.5 63.0 76.3
Kompozycja 770W2X zapewniła podobne zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
P r z y k ł a d 82
Ocenę badania polowego Kompozycji 770W2X w porównaniu z wzorcami UltraMax na dzikiej gryce zwyczajnej (POLCO) prowadzono w Monmouth, Illinois. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w poniższej tabeli.
% inhibicji POLCO 23 dni po zabiegu
Kompozycja 263 g a.e./ha 368 g a.e./ha 526 g a.e./ha 683 g a.e./ha
770W2X 56.5 79.3 92.3 96.0
UltraMax 43.3 74.0 86.8 91.0
Kompozycja 770W2X zapewniła podobne zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
P r z y k ł a d 83
Ocenę badania polowego Kompozycji 770W2X w porównaniu z wzorcami UltraMax na życicy trwałej (LOLPE), wiesiołku (PRITR), życicy rocznej (LOLMG) i ang. cheeseweed (MALSI) prowadzono w Loxley, Alabama. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w poniższej tabeli.
% inhibicji LOLPE 19 dni po zabiegu
Kompozycja 526 g a.e./ha 788 g a.e./ha 1051 g a.e./ha 1314 g a.e./ha 1577 g a.e./ha
770W2X 95.8 100 98.8 100 100
UltraMax 97.3 98.8 100 100 100
Kompozycja 770W2X zapewniła podobne zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
% inhibicji PRITR 19 dni po zabiegu
Kompozycja 526 g a.e./ha 788 g a.e./ha 1051 g a.e./ha 1314 g a.e./ha 1577 g a.e./ha
770W2X 75.3 81.8 86.5 94.0 93.5
UltraMax 76.3 85.0 91.7 90.5 94.8
Kompozycja 770W2X zapewniła podobne zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
118
PL 214 223 B1 % inhibicji LOLMG 19 dni ppo zabiegu
Kompozycja 526 g a.e./ha 788 g a.e./ha 1051 g a.e./ha 1314 g a.e./ha 1577 g a.e./ha
770W2X 87.8 86.8 94.5 99.5 96.3
UltraMax 85.0 91.3 98.0 100 100
Kompozycja 770W2X zapewniła nieco niższe zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek. % inhibicji MALSI 19 dni po zabiegu
Kompozycja 526 g a.e./ha 788 g a.e./ha 1051 g a.e./ha 1314 g a.e./ha 1577 g a.e./ha
770W2X 71.3 76.8 81.3 85.5 89.3
UltraMax 69.5 73.3 82.0 87.0 86.5
Kompozycja 770W2X zapewniła podobne zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
P r z y k ł a d 84
Ocenę badania polowego Kompozycji 770W2X w porównaniu z wzorcami UltraMax na życicę trwałą (LOLPE), wiesiołka (PRITR), życicę roczną (LOLMG) i ang. Cheeseweed (MALSI) prowadzono w Loxly, Alabama. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w poniższej tabeli.
% inhibicji LOLPE 18 dni po zabiegu
Kompozycja 390 g a.e./ha 585 g a.e./ha 780 g a.e./ha 975 g a.e./ha 1170 g a.e./ha
770W2X 81.5 98.8 95.0 100 100
UltraMax 87.8 98.8 95.5 100 97.5
Kompozycja 770W2X zapewniła podobne zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek. % inhibicji PRITR 18 dni po zabiegu
Kompozycja 390 g a.e./ha 585 g a.e./ha 780 g a.e./ha 975 g a.e./ha 1170 g a.e./ha
770W2X 70.8 82.0 84.3 87.5 91.3
UltraMax 74.3 81.0 84.3 90.3 91.5
Kompozycja 770W2X zapewniła podobne zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
% inhibicji LOLMG 18 dni po zabiegu
Kompozycja 390 g a.e./ha 585 g a.e./ha 780 g a.e./ha 975 g a.e./ha 1170 g a.e./ha
770W2X 75.0 85.0 86.5 89.0 95.0
UltraMax 80.0 83.8 86.3 94.8 95.8
Kompozycja 770W2X zapewniła nieco niższe zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresię podawanych dawek.
% inhibicji MALSI 18 dni po zabiegu
Kompozycja 390 g a.e./ha 585 g a.e./ha 780 g a.e./ha 975 g a.e./ha 1170 g a.e./ha
770W2X 72.5 80.3 79.0 85.8 88.3
UltraMax 74.3 83.5 80.7 80.0 84.3
Kompozycja 770W2X zapewniła wyższe zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
PL 214 223 B1
119
P r z y k ł a d 85
Ocenę badania polowego Kompozycji 770W2X w porównaniu z wzorcami UltraMax na Turzycę amerykańską (CYPRO) prowadzono w Loxley, Alabama. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w poniższej tabeli.
% inhibicji CYPRO 22 dni po zabiegu
Kompozycja 1500 g a.e./ha 1750 g a.e./ha 2000 g a.e./ha 2250 g a.e./ha 2500 g a.e./ha
770W2X 80.5 77.5 83.5 85.0 93.5
UltraMax 77.0 80.8 80.8 85.5 89.3
Kompozycja 770W2X zapewniła nieco wyższe zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
P r z y k ł a d 86
Ocenę badania polowego Kompozycji 770W2X w porównaniu z wzorcami UltraMax na zaślaz zwyczajny (ABUTH), kasję (CASOB), konopie sesbania (SEBEX), bezpestkowy wilec (IPOLA), szarłat (AMASS) i ślazowiec ciernisty (SIDSP) prowadzono w Loxley, Alabama. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w poniższej tabeli.
% inhibicji ABUTH 23 dni po zabiegu
Kompozycja 210 g a.e./ha 420 g a.e./ha 631 g a.e./ha 840 g a.e./ha 1051 g a.e./ha
770W2X 49.0 70.3 93.0 96.0 100
UltraMax 47.0 64.5 76.0 84.0 94.8
Kompozycja 770W2X zapewniła wyższe zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek. % inhibicji CASOB 23 dni po zabiegu
Kompozycja 210 g a.e./ha 420 g a.e./ha 631 g a.e./ha 840 g a.e./ha 1051 g a.e./ha
770W2X 46.3 67.5 87.0 93.0 95.0
UltraMax 54.5 63.3 76.3 78.5 93.5
Kompozycja 770W2X zapewniła nieco wyższe zwalczenie oprócz najniższej podanej ilości w porównaniu z UltraMax w zakresie podawanych dawek.
% inhibicji SEBEX 23 dni po zabiegu
Kompozycja 210 g a.e./ha 420 g a.e./ha 631 g a.e./ha 840 g a.e./ha 1051 g a.e./ha
770W2X 43.8 64.0 81.8 79.0 82.8
UltraMax 45.0 58.8 72.0 68.5 97.0
Kompozycja 770W2X zapewniła wyższe zwalczenie oprócz najniższej i najwyższej podawanej dawki jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
% inhibicji IPOLA 23 dni po zabiegu
Kompozycja 210 g a.e./ha 420 g a.e./ha 631 g a.e./ha 840 g a.e./ha 1051 g a.e./ha
770W2X 47.5 63.3 70.5 71.8 81.5
UltraMax 45.0 59.0 66.5 67.5 79.8
Kompozycja 770W2X zapewniła nieco wyższe zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
% inhibicji AMASS 23 dni po zabiegu
Kompozycja 210 g a.e./ha 420 g a.e./ha 631 g a.e./ha 840 g a.e./ha 1051 g a.e./ha
770W2X 85.0 96.0 98.0 97.0 99.0
UltraMax 90.8 91.3 98.0 94.5 98.0
120
PL 214 223 B1
Kompozycja 770W2X zapewniła nieco wyższe zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
% inhibicji SIDSP 23 dni po zabiegu
Kompozycja 210 g a.e./ha 420 g a.e./ha 631 g a.e./ha 840 g a.e./ha 1051 g a.e./ha
770W2X 86.0 93.0 96.8 99.3 99.0
UltraMax 85.0 97.3 95.0 94.8 99.5
Kompozycja 770W2X zapewniła nieco wyższe zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
P r z y k ł a d 87
Ocenę badania polowego Kompozycji 770W2X w porównaniu z wzorcami UltraMax na tasznik (CAPBP) prowadzono w Stoneville, Mississippi. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w poniższej tabeli.
% inhibicji CAPBP 21 dni po zabiegu
Kompozycja 260 g a.e./ha 390 g a.e./ha 520 g a.e./ha 650 g a.e./ha 780 g a.e./ha
770W2X 68.8 82.5 80.0 88.8 92.5
UltraMax 63.8 85.0 85.0 85.0 90.0
Kompozycja 770W2X zapewniła podobne zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
P r z y k ł a d 88
Ocenę badania polowego Kompozycji 770W2X w porównaniu z wzorcami UltraMax na wilec bezpestkowy (IPOLA) prowadzono w Stoneville, Mississippi. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w poniższej tabeli.
% inhibicji IPOLA 22 dni po zabiegu
Kompozycja 325 g a.e./ha 455 g a.e./ha 585 g a.e./ha 715 g a.e./ha 845 g a.e./ha
770W2X 67.5 68.8 77.5 87.5 88.8
UltraMax 63.8 67.5 73.8 82.5 83.8
Kompozycja 770W2X zapewniła nieco podwyższone zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
P r z y k ł a d 89
Ocenę badania polowego Kompozycji 483Y9R i 769R5Vw porównaniu z wzorcami AMMGLY3S na psiząb właściowy (CYNDA) prowadzono w Pergamino, Argentyna. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w poniższej tabeli.
% inhibicji CYNDA 14 dni po zabiegu
Kompozycja 720 g a.e./ha 1080 g a.e./ha 1440 g a.e./ha 1800 g a.e./ha
483Y9R 43.8 52.5 68.5 76.3
769R5V 31.3 55.0 67.5 80.0
AMM-GLY3S 28.8 45.0 51.3 63.8
Kompozycję 483Y9R i 769R5V, zawierający układ kationowy:- niejonowy surfaktant i szczawian amoniowy lub kwas szczawiowy dostarczyły znacznie podwyższonego zwalczenia w porównaniu z AMM-GLY3S w zakresie podawanych ilości. Kompozycje 483Y9R i 769R5V wypadły podobnie w zakresie podawanych ilości.
P r z y k ł a d 90
Ocenę badania polowego Kompozycji 483Y9R i 769R5V w porównaniu z wzorcami AMMGLY3S na gatunek koniczyny (MEUSS) prowadzono w Pergamino, Argentyna. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w poniższej tabeli.
PL 214 223 B1
121 % inhibicji MEUSS 17 dni po zabiegu.
Kompozycja 1080 g a.e./ha 1440 g a.e./ha 1800 g a.e./ha
483Y9R 43.3 55.0 71.3
769R5V 33.8 50.0 48.3
AMM-GLY3S 35.0 55.0 65
Kompozycja 483Y9R zapewnia podwyższone zwalczanie w porównaniu z AMM-GLY3S w zakresie podawanych ilości. Kompozycja 769R5V zapewnia niższą skuteczność niż Kompozycja 483Y9R i wzorzec AM-GLY3S.
P r z y k ł a d 91
Ocenę badania polowego Kompozycji 483Y9R i 769R5V w porównaniu z wzorcami AMMGLY3S na szarłat (AMAQU) prowadzono w Alejo Ledesma, Argentyna. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w poniższej tabeli.
% inhibicji AMAQU 14 dni po zabiegu
Kompozycja 748 g a.e./ha 960 g a.e./ha 1156 g a.e./ha 1564 g a.e./ha
483Y9R 46.7 73.8 75.0 88.8
769R5V 25.0 53.8 68.8 81.3
AMM-GLY3S 33.3 68.8 75.0 80.0
Kompozycja 483Y9R zapewnia podwyższone zwalczanie w porównaniu z AMM-GLY3S w zakresie podawanych ilości. Kompozycja 769R5V daje niższą skuteczność niż Kompozycja 483Y9R i wzorzec AM-GLY3S.
P r z y k ł a d 92
Ocenę badania polowego Kompozycji 483Y9R w porównaniu z wzorcami AMM-GLY3S na komelinę (COMSS) prowadzono w Pergamino, Argentyna. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w poniższej tabeli.
% inhibicji COMSS 17 dni po zabiegu
Kompozycja 2160 g a.e./ha 2640 g a.e./ha 2880 g a.e./ha
483Y9R 70.0 70.0 73.8
AMM-GLY3S 67.5 74.5 73.0
Kompozycja 483Y9R zapewniła podobne zwalczenie jak porównywalny AMM-GLY3S w zakresie podawanych dawek.
% inhibicji COMSS 28 dni po zabiegu
Kompozycja 2160 g a.e./ha 2640 g a.e./ha 2880 g a.e./ha
483Y9R 81.3 85.3 89.8
AMM-GLY3S 80.0 85.0 86.0
Kompozycja 483Y9R zapewniła podobne zwalczenie jak porównywalny AMM-GLY3S w zakresie podawanych dawek.
P r z y k ł a d 93
Ocenę badania polowego Kompozycji 942G6E, 9445W i 948U2P w porównaniu z wzorcami 540KS na jasnotę różową (LAMAM) prowadzono w Fredericksburg, Texas. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w poniższej tabeli.
% inhibicji LAMAM 23 dni po zabiegu
Kompozycja 315 g a.e./ha 473 g a.e./ha 631 g a.e./ha 788 g a.e./ha 946 g a.e./ha
942G6E 60.8 74.0 72.5 69.5 76.3
944R5W 66.5 72.5 71.3 74.5 74.5
948U2P 67.5 63.0 66.8 74.3 79.8
540KS 65.5 61.8 72.8 69.8 74.3
122
PL 214 223 B1
Kompozycje 942G6E, 944R5W i 948U2P zawierające glifosat i układ kationowo:niejonowy zapewniły trochę lepsze zwalczenie w porównaniu z 540KS w zakresie podanych dawek.
P r z y k ł a d 94
Ocenę polowego badania Kompozycji 942G6E, 944R5W i 948U2P w porównaniu z wzorcem 540KS na jasnotę różową (LAMAM) powtórzono w Thrall, Texas. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w tabeli poniżej.
% inhibicji LAMAM 22 dni po zabiegu
Kompozycja 315 g a.e./ha 473 g a.e./ha 631 g a.e./ha 788 g a.e./ha 946 g a.e./ha
942G6E 70.3 79.0 76.5 — 88.3
944R5W 76.0 75.8 72.5 84.3 87.5
948U2P 73.0 77.5 77.5 85.0 81.5
540KS 70.0 74.0 72.8 83.5 88.8
Kompozycje 942G6E, 944R5W i 948U2P zawierające glifosat i układ kationowo:niejonowy zapewniły trochę wyższe zwalczenie w porównaniu z 540KS w zakresie podanych ilości.
P r z y k ł a d 95
Ocenę badania polowego Kompozycji 760Q3N i 761W0M w porównaniu z wzorcami UltraMax na zaślaz zwyczajny (ABUTH) prowadzono w Monmouth, Illinois. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w poniższej tabeli.
% inhibicji ABUTH 23 dni po zabiegu
Kompozycja 210 g a.e./ha 368 g a.e./ha 526 g a.e./ha 686 g a.e./ha 840 g a.e./ha
760Q3N 58.8 77.8 84.5 88.5 98.8
761W0M 54.0 70.0 83.0 88.5 96.3
UltraMax 43.3 67.0 81.5 87.5 89.5
Kompozycje 760Q3N i 761W0M zawierające glifosat, kationowy surfaktant i kwas szczawiowy zapewniły trochę lepsze zwalał czenie w porównaniu z UltraMax w zakresie podanych ilości.
P r z y k ł a d 96
Ocenę badania polowego Kompozycji 760Q3N i 761W0M w porównaniu z wzorcem Roundup UltraMax na zaślaz zwyczajny (ABUTH) powtórzono w Monmouth, Illinois. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w tabeli poniżej.
% inhibicji ABUTH 21 dni po zabiegu
Kompozycja 158 g a.e./ha 263 g a.e./ha 420 g a.e./ha 578 g a.e./ha 736 g a.e./ha
760Q3N 40.0 70.8 85.0 91.8 95.5
761W0M 44.5 73.8 85.3 89.3 92.5
UltraMax 33.3 64.8 82.8 85.3 90.0
Kompozycje 760Q3N i 761W0M zawierające glifosat, kationowy surfaktant i kwas szczawiowy zapewniły trochę lepsze zwalczenie w porównaniu z UltraMax w zakresie podanych ilości.
P r z y k ł a d 97
Ocenę badania polowego Kompozycji 760Q3N i 761W0M w porównaniu z wzorcami UltraMax na zaślaz zwyczajny (ABUTH), konopie sesbania (SEBEX), wilec bezpestkowy (IPOLA), ślazowiec ciernisty (SIDSP) i kasję (CASOB) prowadzono w Loxley, Alabama. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w poniższej tabeli.
% inhibicji ABUTH 21 dni po zabiegu
Kompozycja 420 g a.e./ha 631 g a.e./ha 840 g a.e./ha 1051 g a.e./ha 1261 g a.e./ha
760Q3N 97.3 98.3 100 99.5 100
761W0M 98.0 100 100 99.5 100
UltraMax 94.8 100 100 99.8 98.0
PL 214 223 B1
123
Kompozycja 760Q3N i 761W0M zapewniły podobne zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
% inhibicji SEBEX 21 dni po zabiegu
Kompozycja 420 g a.e./ha 631 g a.e./ha 840 g a.e./ha 1051 g a.e./ha 1261 g a.e./ha
760Q3N 63.0 73.8 80.0 83.0 86.8
761W0M 62.5 77.8 78.0 82.8 86.3
UltraMax 62.5 74.5 83.5 86.8 91.5
Kompozycja 760Q3N i 761W0M zapewniły trochę niższe zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
% inhibicji IPOLA 21 dni po zabiegu
Kompozycja 420 g a.e./ha 631 g a.e./ha 840 g a.e./ha 1051 g a.e./ha 1261 g a.e./ha
760Q3N 47.0 58.8 62.5 78.8 70.5
761W0M 46.3 58.8 67.0 75.8 72.5
UltraMax 47.0 57.0 61.3 75.3 74.3
Kompozycja 760Q3N i 761W0M zapewniły trochę wyższe zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
% inhibicji SIDSP 21 dni po zabiegu
Kompozycja 420 g a.e./ha 631 g a.e./ha 840 g a.e./ha 1051 g a.e./ha 1261 g a.e./ha
760Q3N 88.8 95.8 98.0 99.0 98.0
761W0M 90.0 94.8 99.0 98.0 94.8
UltraMax 82.8 93.3 93.0 98.0 98.0
Kompozycja 760Q3N i 761W0M zapewniły wyższe zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
% inhibicji CASOB 21 dni po zabiegu
Kompozycja 420 g a.e./ha 631 g a.e./ha 840 g a.e./ha 1051 g a.e./ha 1261 g a.e./ha
760Q3N 87.3 87.0 87.3 87.8 87.8
761W0M 88.5 88.5 87.3 88.0 87.3
UltraMax 86.8 87.3 87.3 89.0 87.3
Kompozycja 760Q3N i 761W0M zapewniły podobne zwalczenie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek.
P r z y k ł a d 98
Ocenę badania polowego Kompozycji 760Q3N i 761W0M w porównaniu z wzorcami UltraMax na zaślaz zwyczajny (ABUTH), konopie sesbania (SEBEX), bezpestkowy wilec (IPOLA) i kasję (CASOB) prowadzono w Stoneville, Mississippi. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w poniższej tabeli.
% inhibicji ABUTH 21 dni po zabiegu
Kompozycja 390 g a.e./ha 520 g a.e./ha 650 g a.e./ha 780 g a.e./ha 910 g a.e./ha
760Q3N 81.3 86.3 87.5 87.5 93.8
761W0M 78.8 81.3 87.5 86.3 93.8
UltraMax 65.0 71.3 72.5 86.3 88.8
Kompozycja 760Q3N i 761W0M zapewniły znaczną poprawę zwalczenia jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek. Kompozycja 760Q3N zapewniła trochę wyższą skuteczność niż 7 61W0M w zakresie podawanych dawek.
124
PL 214 223 B1 % inhibicji SEBEX 21 dni po zabiegu
Kompozycja 390 g a.e./ha 520 g a.e./ha 650 g a.e./ha 780 g a.e./ha 910 g a.e./ha
760Q3N 51.3 53.8 65.0 67.5 73.8
761W0M 55.0 66.3 66.3 68.8 76.3
UltraMax 58.8 53.8 68.8 77.5 81.3
Kompozycja 760Q3N i 761W0M zapewniły mniejszze zwalczanie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek. Kompozycja 761W0M zapewniła trochę wyższą skuteczność niż 760Q3N w zakresie podawanych dawek.
% inhibicji IPOLA 21 dni po zabiegu
Kompozycja 390 g a.e./ha 520 g a.e./ha 650 g a.e./ha 780 g a.e./ha 910 g a.e./ha
760Q3N 62.5 72.5 75.0 72.5 82.5
761W0M 58.8 72.5 75.0 71.3 86.3
UltraMax 48.8 66.3 70.0 72.5 80.0
Kompozycja 760Q3N i 761W0M zapewniły zwiększone zwalczanie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek. Kompozycja 760Q3N i 761W0M miały podobną skuteczność w zakresie podawanych dawek.
% inhibicji CASOB 21 dni po zabiegu
Kompozycja 390 g a.e./ha 520 g a.e./ha 650 g a.e./ha 780 g a.e./ha 910 g a.e./ha
760Q3N 76.3 75.0 83.8 81.3 87.5
761W0M 72.5 81.3 83.8 82.5 90.0
UltraMax 73.8 70.0 81.3 82.5 86.3
Kompozycja 760Q3N i 761W0M zapewniły lepsze zwalczanie jak porównywalny UltraMax w zakresie podawanych dawek. Kompozycja 760Q3N i 761W0M miały podobną skuteczność w zakresie podawanych dawek.
P r z y k ł a d 99
Ocenę badania polowego Kompozycji 769R5V w porównaniu z wzorcami AMM-GLY3S podanymi na rdest ptasi (POLAV) prowadzono w Fontenzuela, Argentyna. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego zabiegu pokazano w poniższej tabeli.
% inhibicji POLAV 22 dni po zabiegu
Kompozycja 630 g a.e./ha 945 g a.e./ha 1260 g a.e./ha
769R5V 25.0 35.0 48.8
AMM-GLY3S 17.5 25.0 40.0
Kompozycja 769R5V zapewniła znaczną poprawę zwalczenia jak porównywalny AMM-GLY3S w zakresie podawanych dawek.
Obecny wynalazek nie jest ograniczony do powyższych urzeczywistnień i może być różnie modyfikowany. Powyższy opis korzystnego wykonania przeznaczony jest jedynie do zapoznania innych z wynalazkiem, jego zasadami i praktycznym stosowaniem, tak, by mogli adaptować i używać wynalazek w wielu postaciach, jakie mogą być najodpowiedniejsze dla wymogów poszczególnego użycia.
W odniesieniu do stosowania wyrażeń „zawierają lub „zawiera lub „zawierający w całym opisie (włącznie z zastrzeżeniami), zdaniem Zgłaszającego, chyba że kontekst wymaga inaczej, te słowa są użyte i jasno rozumiane, że są one interpretowane włącznie raczej niż wyłącznie i że Zgłaszający chce aby te słowa były tak interpretowane w opisie.
PL 214 223 B1

Claims (13)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Wodna stężona kompozycja herbicydowa, znamienna tym, że obejmuje
    - glifosat lub jego sól albo ester rozpuszczone w ośrodku wodnym;
    - składnik surfaktantowy w roztworze lub trwałej zawiesinie, emulsji lub dyspersji w w/w ośrodku zawierającym jeden lub więcej surfaktantów; i
    - kwas szczawiowy lub jego sól, w której wymieniony składnik surfaktantowy i kwas szczawiowy lub jego sól są obecne w stosunku wagowym mieszczącym się w zakresie między 5:1 i 40:1, w której stężenie glifosatu przekracza 400 g glifosatu a.e na litr i w której stosunek wagowy glifosatu a.e. do surfaktanta mieści sie w przedziale od 6:1 do 1:1.
  2. 2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że sól kwasu szczawiowego obejmuje sól metalu alkalicznego, sól alkanoloaminową, alkiloaminową, tetraalkiloamoniową lub arylotrialkiloamoniową.
  3. 3. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że glifosat jest głównie w postaci soli potasowej, monoamoniowej , diamoniowej lub monoetanoloaminowej.
  4. 4. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że składnik surfaktantowy i kwas szczawiowy są obecne w stosunku wagowym między 5:1 i 20:1.
  5. 5. Kompozycja według któregokolwiek z zastrz. 1 do 4, znamienna tym, że kompozycja ma temperaturę mętnienia co najmniej 50°C i temperaturę krystalizacji nie wyższą niż 0°C.
  6. 6. Kompozycja według któregokolwiek z zastrz. 1 do 5, znamienna tym, że stężenie glifosatu przekracza 500 g glifosatu a.e. na litr.
  7. 7. Kompozycja według zastrz. 6, znamienna tym, że stężenie glifosatu przekracza 540 g glifosatu a.e. na litr.
  8. 8. Sposób użycia wodnej stężonej kompozycji herbicydowej jak określona w zastrz. 1 do 7, do zwalczania znacznego szeregu roślin, znamienny tym, że obejmuje rozcieńczenie kompozycji jak określona w zastrz. I do 7 i podanie herbicydowo skutecznej ilości rozcieńczonej kompozycji na listowie roślin.
  9. 9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że stosunek wagowy glifosatu a.e. do kwasu szczawiowego lub jego soli mieści się między 1:30 i 100:1.
  10. 10. Sposób użycia według zastrz. 8 albo 9, znamienny tym, że jest przeznaczony do zwalczania wzrostu powoju ogrodowego.
  11. 11. Stała stężona kompozycja herbicydowa, znamienna tym, że zawiera sól lub ester glifosatu i kwas szczawiowy lub jego sól, w której stosunek wagowy glifosatu a.e. do kwasu szczawiowego lub jego soli wynosi co najmniej 2,5:1.
  12. 12. Kompozycja według zastrz. 11, znamienna tym, że składnik surfaktantowy zawiera jeden lub więcej surfaktantów kationowych lub niejonowych.
  13. 13. Sposób użycia kompozycji jak określona w którymkolwiek z zastrz. 11-12, do zniszczenia lub zwalczania niepożądanej roślinności, znamienny tym, że obejmuje etap rozcieńczania stałej kompozycji jak określona w którymkolwiek z zastrz. 11-12 w odpowiedniej ilości wody do utworzenia mieszaniny użytkowej i podawanie herbicydowo skutecznej ilości mieszaniny użytkowej na listowie niepożądanej roślinności.
PL364672A 2001-03-02 2002-03-01 Wodna stezona kompozycja herbicydowa, stala stezona kompozycja herbicydowa oraz sposób ich uzycia PL214223B1 (pl)

Applications Claiming Priority (6)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US27323401P 2001-03-02 2001-03-02
US27436801P 2001-03-08 2001-03-08
PCT/US2001/016550 WO2001089302A2 (en) 2000-05-19 2001-05-21 Aqueous pesticide formulations and novel surfactants
US92652101A 2001-11-14 2001-11-14
US09/988,353 US6992045B2 (en) 2000-05-19 2001-11-19 Pesticide compositions containing oxalic acid
PCT/US2002/006709 WO2002069718A2 (en) 2001-03-02 2002-03-01 Pesticide compositions containing oxalic acid

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL364672A1 PL364672A1 (pl) 2004-12-13
PL214223B1 true PL214223B1 (pl) 2013-07-31

Family

ID=27533375

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL364672A PL214223B1 (pl) 2001-03-02 2002-03-01 Wodna stezona kompozycja herbicydowa, stala stezona kompozycja herbicydowa oraz sposób ich uzycia

Country Status (13)

Country Link
EP (1) EP1389912B1 (pl)
CN (1) CN100469248C (pl)
AT (1) ATE447845T1 (pl)
AU (1) AU2002245592B2 (pl)
BR (1) BR0207826A (pl)
CA (1) CA2439689C (pl)
CZ (1) CZ308382B6 (pl)
DE (1) DE60234335D1 (pl)
ES (1) ES2334111T3 (pl)
HU (1) HU230222B1 (pl)
MX (1) MX256237B (pl)
PL (1) PL214223B1 (pl)
WO (1) WO2002069718A2 (pl)

Families Citing this family (23)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
MY158895A (en) * 2000-05-19 2016-11-30 Monsanto Technology Llc Potassium glyphosate formulations
ES2266684T3 (es) * 2002-05-31 2007-03-01 Kao Corporation Potenciador para productos quimicos agricolas.
WO2004019684A2 (en) * 2002-08-31 2004-03-11 Monsanto Technology Llc Process for the preparation of a dry pesticidal composition containing a dicarbodylate component
WO2004019681A2 (en) * 2002-08-31 2004-03-11 Monsanto Technology Llc Pesticide compositions containing dicarboxylic acids
CN1315400C (zh) * 2002-10-24 2007-05-16 上海申江饲料添加剂厂 中草药饲料添加剂及其制备方法
GB0328530D0 (en) * 2003-12-09 2004-01-14 Syngenta Ltd Agrochemical composition
WO2007143791A1 (en) * 2006-06-15 2007-12-21 Van Schaik's Biogro Pty Ltd An improved herbicide composition
AR074976A1 (es) 2008-09-29 2011-03-02 Monsanto Technology Llc Formulaciones de glifosfato que contienen agentes tensioactivos de amidoalquilaminas
SG10201710398WA (en) 2009-09-02 2018-01-30 Akzo Nobel Chemicals Int Bv Nitrogen- containing surfactants for agricultural use
WO2011043748A1 (en) * 2009-10-07 2011-04-14 Chrysamed Ki̇mya Sanayi̇ Ve Diş Ti̇caret Li̇mi̇ted Şi̇rketi̇ Composition used in the dissolution and stabilization of pesticide active agents
US8835356B2 (en) * 2009-11-16 2014-09-16 Imtrade Australia Pty Ltd High load glyphosate formulations
EP2361927A1 (en) * 2010-02-26 2011-08-31 BASF Plant Science Company GmbH Plants having enhanced yield-related traits and a method for making the same
KR101131038B1 (ko) * 2011-12-01 2012-03-29 주식회사 영일케미컬 글라이포세이트를 함유하는 안정한 수성현탁액 제초제 조성물
AU2013337293B2 (en) 2012-11-05 2017-06-15 Monsanto Technology Llc Low volatility herbicidal compositions
CN109310095A (zh) 2016-05-11 2019-02-05 孟山都技术公司 含酰胺基烷基胺表面活性剂的草甘膦制剂
CN106719794A (zh) * 2016-12-15 2017-05-31 湖南省农业生物技术研究中心 一种含有羊脂酸和草甘膦及其盐的除草剂组合物及其应用
EP3589124A4 (en) * 2017-02-28 2020-10-28 Dow Global Technologies LLC HERBICIDAL MIXED CONCENTRATES
IT201700095717A1 (it) * 2017-08-24 2019-02-24 Lamberti Spa Composizione erbicida
CN108101794B (zh) * 2017-12-06 2020-05-08 中国石油天然气股份有限公司 一种聚氧乙烯异构十三烷氧基丙胺及其制备方法和应用
UY38029A (es) 2017-12-22 2019-07-31 Monsanto Technology Llc Composiciones herbicidas acuosas que comprenden un componente de glufosinato y un componente del herbicida auxina
BR102018004761B1 (pt) 2018-03-09 2023-03-07 Ouro Fino Química S.A. Composição herbicia de glifosato de alta carga, formulação pronta para uso obtida a partir da composição e método para controlar várias espécies de plantas daninhas em culturas agrícolas
AR111685A1 (es) * 2018-05-10 2019-08-07 Red Surcos S A Formulación herbicida en forma de microemulsión
EP4143283A1 (en) * 2020-04-30 2023-03-08 Nouryon Chemicals International B.V. Alkyl etheramine polyglycerol surfactants

Family Cites Families (1)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
MY114016A (en) * 1995-06-27 2002-07-31 Kao Corp Liquid enhancer composition for amino acid series herbicides

Also Published As

Publication number Publication date
EP1389912B1 (en) 2009-11-11
DE60234335D1 (de) 2009-12-24
ES2334111T3 (es) 2010-03-05
CZ308382B6 (cs) 2020-07-15
PL364672A1 (pl) 2004-12-13
CN1505479A (zh) 2004-06-16
CA2439689A1 (en) 2002-09-12
HUP0400004A2 (hu) 2004-04-28
CA2439689C (en) 2012-12-04
EP1389912A2 (en) 2004-02-25
CZ20032353A3 (en) 2004-05-12
MX256237B (es) 2008-04-11
CN100469248C (zh) 2009-03-18
HU230222B1 (hu) 2015-10-28
WO2002069718A2 (en) 2002-09-12
MXPA03007904A (es) 2004-01-29
ATE447845T1 (de) 2009-11-15
WO2002069718A3 (en) 2002-10-31
BR0207826A (pt) 2004-06-22
HUP0400004A3 (en) 2004-06-28
AU2002245592B2 (en) 2007-01-04

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL214223B1 (pl) Wodna stezona kompozycja herbicydowa, stala stezona kompozycja herbicydowa oraz sposób ich uzycia
US7723265B2 (en) Pesticide compositions containing oxalic acid
EP0820231B1 (en) Glyphosate formulations containing etheramine surfactants
CA2422389C (en) Herbicidal compositions containing glyphosate and bipyridilium
US5750468A (en) Glyphosate formulations containing etheramine surfactants
AU2005287122B2 (en) Glyphosate formulations with early burndown symptoms
US20200253212A1 (en) Herbicidal compositions containing n-phosphonomethyl glycine and an auxin herbicide
PL223350B1 (pl) Kompozycja pestycydowa zawierająca glifosat
AU2002245592A1 (en) Pesticide compositions containing oxalic acid
RU2291619C2 (ru) Водные композиции гербицидного концентрата, способ снижения содержания поверхностно-активного компонента в водной композиции гербицидного концентрата, способ подавления роста ипомеи, твердая композиция гербицидного концентрата
CA2318657E (en) Glyphosate formulations containing etheramine surfactants
NZ527766A (en) Pesticide compositions containing oxalic acid

Legal Events

Date Code Title Description
RECP Rectifications of patent specification