PL210592B1 - Pojemnik do gromadzenia i usuwania odpadów, zwłaszcza medycznych - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest pojemnik do gromadzenia i usuwania odpadów, zwłaszcza medycznych.

Znane są takie pojemniki do gromadzenia i usuwania odpadów, na przykład zużytych igieł, strzykawek, tamponów, skalpeli i innych małych odpadów medycznych, wyposażone w korpus oraz w pokrywę, przymocowaną do korpusu w sposób nierozłączny, zaopatrzoną w otwór wrzutowy dla odpadów, zamykany wiekiem.

Z niemieckiego opisu patentowego DE 295 796 U1 znany jest tego rodzaju pojemnik, w którym kołnierz zamykający wystaje z okrągłej krawędzi otworu wrzutowego. W celu chwilowego albo okresowego zamknięcia otworu wrzutowego, na przykład podczas przerw w użytkowaniu pojemnika, tłoczone wieko, łączone opaską z kołnierzem zamykającym, jest wciskane do pierwszego, płytszego położenia w kołnierzu, z którego może zostać łatwo wyjęte. Z drugiego, głębszego i ostatecznego położenia, optycznie mało odróżniającego się od pierwszego, zakleszczone wieko nie może zostać usunięte bez użycia narzędzia.

W celu chwilowego, jak również ostatecznego zamknię cia otworu wrzutowego, na górnej powierzchni pokrywy pojemnika może być umieszczone otwierane i zamykane wieko, dopasowane do otworu wrzutowego, znane na przykład z niemieckiego opisu patentowego nr DE 198 47 619 C1. Dla obydwu rodzajów zamykania pojemnika wieko jest wciskane na kołnierz zamykający, wystający z krawę dzi otworu wrzutowego, do dwóch położeń na różnym poziomie, optycznie mało odróżniających się od siebie. Wieko zaciśnięte ostatecznie na kołnierzu zamykającym jest tak samo niedostępne z zewną trz.

W publikacji US nr 5 634 566 A ujawniono pojemnik do gromadzenia i usuwania odpadów, zwłaszcza medycznych, w którym w pokrywie pojemnika znajduje się umieszczony centralnie okrągły otwór wrzutowy, w celu zamknięcia którego okrągłe, zasadniczo jednoczęściowe wieko, stanowiące odrębną i narażoną na zagubienie część pojemnika, wciska się ręcznie od góry w sposób liniowy, a nastę pnie dokonuje wymaganego zamknię cia otworu wrzutowego poprzez obrót wieka o odpowiedni kąt w zależności od potrzeby chwilowego lub ostatecznego zamknięcia, przy czym zamknięcie chwilowe bądź ostateczne nie jest rozpoznawane jednoznacznie.

Okazało się, że istnieje nie tylko podstawowa potrzeba wygodnego ręcznego zamykania otworu wrzutowego pojemnika za pomocą wieka podczas wciąż przerywanego gromadzenia odpadów i prostego ostatecznego zamykania otworu wrzutowego. Istnieje ponadto potrzeba natychmiastowego i jednoznacznego rozpoznania, czy otwór wrzutowy pojemnika jest ostatecznie zamknię ty i pojemnik może zostać usunięty i zniszczony.

Wymagania te spełnia pojemnik według wynalazku.

Pojemnik do gromadzenia i usuwania odpadów, zwłaszcza medycznych, wyposażony w korpus i w pokrywę z otworem wrzutowym oraz w otwierane i zamykane wieko, przylegają ce do krawę dzi otworu wrzutowego, przy czym w obszarze obwodu otworu wrzutowego i wieka są umieszczone współdziałające ze sobą elementy blokujące, uniemożliwiające dostęp od zewnątrz do zamkniętego wieka otworu wrzutowego, charakteryzuje się tym, że wieko otworu wrzutowego tworzą: płytowy element zamykający, dopasowany do obrysu krawędzi i powierzchni otworu wrzutowego, zaopatrzony na swym obwodzie w wystający w dół kołnierz zamykający z zespołem zaczepów blokujących, ponadto pierścień osadczy, otaczający obwód elementu zamykającego i współdziałający z zespołem zaczepów blokujących kołnierza zamykającego podczas wywierania siły w kierunku w dół na wieko. Ponadto, pojemnik charakteryzuje się tym, że otwór wrzutowy jest wyposażony w obszarze jego krawędzi na co najmniej niektórych swych odcinkach w sięgający ku dołowi zespół, stanowiący gniazdo dla kołnierza zamykającego, które podczas wciskania w dół elementu zamykającego, współdziała z zespołem zaczepów blokujących kołnierza zamykającego.

W pojemniku wedł ug wynalazku otwór wrzutowy jest usytuowany korzystnie w pł askim nieckowym zagłębieniu w powierzchni pokrywy pojemnika, przy czym głębokość zagłębienia i wysokość pierścienia osadczego wieka są do siebie dopasowane.

W korzystnym wykonaniu to zagłębienie i dopasowany do niego otwór wrzutowy mają kształ t eliptyczny.

Eliptyczne zagłębienie w obszarze wierzchołka małej osi styka się z krawędzią pokrywy pojemnika, a w przypadku kwadratowej pokrywy pojemnika wierzchołek tej osi jest usytuowany korzystnie przy krawędzi czołowej strony pokrywy.

PL 210 592 B1

Korzystnie, w obszarze przeciwległego wierzchołka małej osi, eliptyczne zagłębienie jest powiększone o narożnikową wnękę, na dnie której są umieszczone dwa wsporniki i które sięga zasadniczo do górnej powierzchni pokrywy pojemnika, umożliwiające otwieranie i zamykanie wieka otworu wrzutowego.

W korzystnym wykonaniu pojemnika wedł ug wynalazku, boczna ś ciana zagłębienia, zmniejszając swój poziomy przekrój, sięga skośnie w kierunku w dół i do środka otworu wrzutowego.

Ponadto, gniazdo dla kołnierza zamykającego ma kształt w przybliżeniu korytkowy i jest usytuowane poniżej zagłębienia i od strony otworu wrzutowego.

W korzystnym wykonaniu pojemnika, zespół zaczepów blokują cych koł nierza zamykają cego, usytuowany na jego zewnętrznej powierzchni, składa się z równomiernie rozmieszczonych zaczepów blokujących, zaczynających się na dolnym końcu kołnierza zamykającego, które sięgają skośnie w górę i na zewnątrz.

Korzystnie, pierścień osadczy, dopasowany do kształtu zespołu zaczepów blokujących kołnierza zamykającego, między swymi końcami: górnym i dolnym ma skośnie skierowaną do wewnątrz i w dół część pierścieniową, zmniejszającą poziomy przekrój swego obwodu.

Na wewnętrznej powierzchni pierścienia osadczego, na jego górnej krawędzi, jest usytuowany występ oporowy, współdziałający z zaczepami blokującymi.

W korzystnym wykonaniu pojemnika według wynalazku, zewnętrzna ściana gniazda, dopasowana do kształtu zaczepów blokujących skośnie w górę skierowanych, wystających na zewnątrz z kołnierza zamykającego, w eliptycznym obszarze zagłębienia, stanowi odpowiednio skośne przedłużenie skośnej bocznej ściany zagłębienia oraz w obszarze narożnikowej wnęki zagłębienia wystaje z krawędzi dna, a na swej górnej krawędzi ma nieco wystającą krawędź zatrzaskową, natomiast krótsza wewnętrzna ściana dopasowana do elementu zamykającego, w jego położeniu zamykającym ostatecznie i nieodwracalnie otwór wrzutowy, się ga pionowo w górę . a na swym górnym koń cu ma wystają ce do środka żebro wzmacniające.

Gniazdo jest korzystnie wyposażone w uszczelkę.

W innym korzystnym wykonaniu, odpowiednio do odległ o ści rozmieszczenia wsporników, z boku krawędzi pierścienia osadczego wystają dwie podpory o takim samym kształcie, każda utworzona z dwóch ramion, oddalonych od siebie na niewielką odległo ść, zwężają cych się do swego koń ca, połączonych ze sobą jarzmem o okrągłym przekroju, przy czym te jarzma są zatrzaśnięte w odpowiednich zagłębieniach wsporników.

Wieko otworu wrzutowego, w swym zamykającym otwór wrzutowy położeniu, jest korzystnie przytrzymywane w zagłębieniu przez zespół blokujący.

W celu zablokowania wieka otworu wrzutowego, w obszarze krawę dzi pokrywy pojemnika, naprzeciwko środka między obydwoma wspornikami znajduje się korzystnie usytuowana wnęka, poszerzająca na zewnątrz zagłębienie, wyposażona w wystający pionowo w górę, wychylany na zewnątrz zatrzask z rowkiem zatrzaskowym na swej wewnętrznej powierzchni, współdziałający z występem zatrzaskowym, wystającym z zewnętrznej krawędzi pierścienia osadczego.

W korzystnej postaci, pojemnik obejmuje sprężynę, korzystnie sprężynę kątową, która współdziała z podporami wieka, co ułatwia unoszenie wieka i utrzymywania go w położeniu pionowym.

Wieko otworu wrzutowego pojemnika jest utworzone z płytowego elementu zamykającego, dopasowanego do obrysu krawędzi i powierzchni otworu wrzutowego, zaopatrzonego na swym obwodzie w wystający w dół kołnierz zamykający z zespołem zaczepów blokujących oraz z pierścienia osadczego, otaczającego obwód elementu zamykającego, współdziałającego z zespołem zaczepów blokujących kołnierza zamykającego podczas wywierania siły na wieko w kierunku w dół. Otwór wrzutowy, w obszarze jego krawędzi, jest wyposażony na co najmniej niektórych jej odcinkach w gniazdo dla kołnierza zamykającego, które podczas wciskania w dół elementu zamykającego, współdziała z zespołem zaczepów blokujących połączonych z kołnierzem zamykającym. Użytkowanie pojemnika ma następujący przebieg.

W celu wrzucenia odpadów do pojemnika otwiera się wieko udostę pniają c otwór wrzutowy. Dla chwilowego bądź okresowego zamykania otworu wrzutowego, na przykład podczas przerw w użytkowaniu pojemnika, wieko zamyka się.

Ostateczne, czyli nieodwracalne zamknięcie otworu wrzutowego w pojemniku według wynalazku polega na tym, że w zamkniętym wieku wyciska się element zamykający z pierścienia osadczego w dół, na przykład kciukami obydwu rąk. Należy przezwyciężyć tylko opór zespołu zaczepów blokujących, gdyż pierścień osadczy wieka opiera się wówczas swym obwodem na krawędzi otworu wrzutowego.

PL 210 592 B1

Podczas tego wyciskania obwodowy kołnierz zamykający elementu zamykającego, ze względu na jego dopasowanie do obrysu krawędzi i do powierzchni otworu wrzutowego, zostaje umieszczony wewnątrz otworu wrzutowego. Mieści się on wówczas w gnieździe usytuowanym na obwodzie otworu wrzutowego.

Równocześnie, zespół zaczepów blokujących kołnierza zamykającego, współdziałając z częściami gniazda, blokuje nieodwracalne położenie kołnierza zamykającego.

Dzięki niedostępności z zewnątrz zespołu zaczepów blokujących ostateczne zamknięcie otworu wrzutowego jest bardzo pewne. Górna powierzchnia elementu zamykającego wieka jest usytuowana na poziomie krawędzi otworu wrzutowego albo na poziomie górnej powierzchni pokrywy pojemnika, uniemożliwiając dostęp do elementu zamykającego i jego otwarcie.

Po wciśnięciu elementu zamykającego w dół do jego ostatecznego położenia i po osadzeniu kołnierza zamykającego w gnieździe, na otworze wrzutowym jest trwale umieszczony tylko element zamykający wieka, natomiast pierścień osadczy, z wnętrza którego został wyciśnięty w dół element zamykający, jest swobodny. Na pierwszy rzut oka widać wówczas, że otwór wrzutowy został ostatecznie zamknięty, a pojemnik może zostać usunięty i zniszczony.

Swobodny pierścień osadczy może zostać uniesiony i wykorzystany jako uchwyt do przenoszenia pojemnika. W tym uniesionym położeniu sygnalizuje on wyraźnie ostateczne zamknięcie otworu wrzutowego.

Otwór wrzutowy jest korzystnie usytuowany w płaskim nieckowym zagłębieniu w powierzchni pokrywy pojemnika, przy czym głębokość zagłębienia i wysokość pierścienia osadczego wieka są do siebie dopasowane. Dzięki temu wieko po zamknięciu otworu wrzutowego mieści się całkowicie w zagłębieniu i nie wystaje nad górną powierzchnię pokrywy pojemnika. Pojemnik nie tylko jest dobrze zabezpieczony przez oddziaływaniem otoczenia, ale również jest pewniejszy w użytkowaniu podczas chwilowego albo okresowego zamykania otworu wrzutowego, gdyż wieko opierając się swą krawędzią na obwodzie otworu wrzutowego jest otoczone boczną ścianą zagłębienia pokrywy pojemnika.

Ponadto, to zagłębienie powiększa pewność ostatecznego zamknięcia otworu wrzutowego przez wciśnięcie elementu zamykającego w otwór wrzutowy, względnie wciśnięcie kołnierza zamykającego do gniazda. Takie zagłębienie utrudnia dodatkowo dostęp z boku do wieka usytuowanego głębiej pod górną powierzchnią pokrywy pojemnika i zakleszczonego w gnieździe. Niemożliwe jest wówczas odblokowanie zespołu zaczepów blokujących.

Zagłębienie i dopasowany do niego otwór wrzutowy mają korzystnie kształt eliptyczny. Kształt ten zapewnia większą sztywność również eliptycznego elementu zamykającego otwór wrzutowy, a równocześ nie umoż liwia swobodne wrzucanie odpadów do pojemnika, ze wzglę du na dużą szerokość otworu wrzutowego. Ma to miejsce zwłaszcza wówczas, gdy wierzchołki wielkiej osi eliptycznego otworu, w przypadku prostokątnego, na przykład kwadratowego przekroju pokrywy pojemnika, stykają się z przeciwległymi krawędziami górnej powierzchni pokrywy pojemnika.

Umieszczenie w otworze wrzutowym występu z zagłębieniem do usuwania igły oraz z otworem do odkręcania uchwytu igły z korpusu strzykawki, nie utrudnia dostępności otworu wrzutowego, tak jak miałoby to miejsce w przypadku okrągłego otworu wrzutowego o takiej samej powierzchni.

Ze względu na zachowanie gładkiej górnej powierzchni pokrywy pojemnika, umożliwiającej przy zamkniętym otworze wrzutowym, pionowe składowanie pojemników, zawiasy wieka są korzystnie umieszczone we wnęce usytuowanej z boku zagłębienia i nie wystają z niej w górę.

Zespół zaczepów blokujących, usytuowany korzystnie na zewnętrznej powierzchni kołnierza zamykającego, składa się z równomiernie rozmieszczonych zaczepów blokujących, zaczynających się na dolnym końcu kołnierza zamykającego, sięgających skośnie w górę i na zewnątrz. Za pomocą tych sprężystych zaczepów blokujących element zamykający w jego ostatecznym położeniu jest skutecznie przytrzymywany. Również pierścień osadczy, dopasowany do kształtu zespołu zaczepów blokujących kołnierza zamykającego, między swymi końcami: górnym i dolnym ma skośnie skierowaną w dół do wewnątrz część pierścieniową, do której przylegają sprężyście zaczepy blokujące.

Takie zaczepy blokujące umożliwiają łatwe wyciskanie w dół elementu zamykającego z pierścienia osadczego, a w tym celu zmniejszają one w kierunku w dół swój poziomy przekrój, ułatwiając wyślizgiwanie się elementu zamykającego z pierścienia osadczego.

Pojemnik do gromadzenia i usuwania odpadów zwłaszcza medycznych, nazywany poniżej krótko pojemnikiem, jest pokazany na schematycznym rysunku, w korzystnym przykładzie wykonania według wynalazku.

PL 210 592 B1

Figura 1 przedstawia fragment pojemnika, z uniesionym wiekiem otworu wrzutowego, w widoku perspektywicznym, fig. 2 - fragment pojemnika według fig. 1, w częściowym przekroju i w widoku perspektywicznym, fig. 3 - fragment pojemnika według fig. 1, z zasłoniętym chwilowo otworem wrzutowym, w zmniejszeniu i w widoku perspektywicznym, fig. 4 - pojemnik według fig. 3, w podłużnym przekroju, w powiększeniu i w widoku perspektywicznym, fig. 5 - fragment pojemnika według fig. 1 do 4, z zamknię tym ostatecznie otworem wrzutowym, w zmniejszeniu i w widoku perspektywicznym, fig. 6 - pojemnik według fig. 5, w przekroju podłużnym, w powiększeniu i w widoku perspektywicznym, a fig. 7 - fragment pojemnika według fig. 5, z uniesionym elementem osadczym, w powię kszeniu i w widoku perspektywicznym.

Figury przedstawiają tylko fragment pojemnika o pojemności na przykład 4 albo 7 litrów, który ma zwężający się w dół korpus 1 i zwężającą się w górę pokrywę 2, o kwadratowym przekroju. Są one połączone ze sobą w obszarze ich krawędzi nierozłącznie i szczelnie. Dla umożliwienia usuwania i niszczenia pojemnika wraz z jego zawartością przez jego spalenie, jest on wykonany z tworzywa umożliwiającego tę operację.

Celem umożliwienia wygodnego przenoszenia pojemnika do chwili jego usunięcia i zniszczenia, czyli w czasie napełniania go odpadami, korpus 1 pojemnika jest wyposażony w uchwyt 3.

Na swej górnej powierzchni pokrywa 2 pojemnika, o długości krawędzi wynoszącej na przykład 13 cm, ma płaskie nieckowate zagłębienie 10, o kształcie zbliżonym do elipsy, dopasowanym optymalnie do kształtu i wielkości kwadratowej górnej powierzchni pokrywy 2 pojemnika. Wielka oś eliptycznego zagłębienia 10 ma długość równą szerokości powierzchni pokrywy 2 pojemnika, a w obszarze przedniego wierzchołka elipsy, leżącego na małej osi, sięga do przedniej krawędzi pokrywy 2 pojemnika. Zagłębienie 10 jest powiększone narożnikową wnęką 11, stanowiącą w przekroju fragment prostokąta, usytuowaną w osi pokrywy 2 pojemnika i skierowaną do jej tylnej krawędzi. Boczna ściana 12 zagłębienia 10 jest w przekroju pionowym nachylona w kierunku w dół i do środka otworu wrzutowego.

Z uwagi na eliptyczne zagłębienie 10, dopasowany do jego kształtu otwór wrzutowy 20, o możliwie dużej powierzchni, ma również eliptyczny kształt. Z jego krawędzi 21 otwarte od góry korytkowe gniazdo 22 sięga w kierunku otworu wrzutowego 20 i w dół (fig. 2 i fig. 4).

W przekrojach według fig. 2, fig. 4 i fig. 6 są uwidocznione nachylone zaczepy blokujące 33, stanowiące promieniowe przedłużenie kołnierza zamykającego 32, dopasowane swym kształtem do kształtu zewnętrznej ściany 23 korytkowego gniazda 22 oraz do kształtu bocznej ściany 12 zagłębienia 10. W obszarze wnęki 11 boczna ściana 12 zagłębienia 10 otacza jego dno 13.

Na skierowanej ku otworowi wrzutowemu stronie zewnętrznej ściany 23, na jego górnej krawędzi, na poziomie usytuowanego wewnątrz otworu wrzutowego 20 dna zagłębienia 10 oraz na dnie 13 wnęki 11 znajduje się skierowana do wewnątrz otworu wrzutowego krawędź zatrzaskowa 24. Na górnej krawędzi wewnętrznej ściany 25 gniazda 22 jest umieszczone żebro wzmacniające 26, wystające w kierunku do wnętrza otworu wrzutowego 20.

Segmentowy płaski występ 27 z zagłębieniem 28 do usuwania igły oraz z otworem 29 do odkręcania uchwytu igły z korpusu strzykawki jest umieszczony w prawej części otworu wrzutowego 20 i stanowi całość z pokrywą 2 pojemnika.

Chwilowe albo okresowe zamykanie otworu wrzutowego 20 (fig. 3 i 4) jest dokonywane za pomocą dwuczęściowego wieka 30, dopasowanego swym kształtem do eliptycznego zagłębienia 10 albo do krawędzi 21 otworu wrzutowego 20. Jedną z jego części jest zasłaniający otwór wrzutowy 20 element zamykający 31, który ze względu na jego stabilność, jest w środkowej części wypukły w kierunku do góry. Element zamykający 31 jest zakończony na swym obwodzie kołnierzem zamykającym 32. Wewnętrzna średnica kołnierza zamykającego 32 jest dopasowana do zewnętrznej średnicy pierścienia utworzonego przez wewnętrzną ścianę 25 gniazda 22.

Na zewnętrznej powierzchni kołnierza zamykającego 32 jest umieszczona określona ilość zaczepów blokujących 33, usytuowanych w niewielkiej odległości od siebie. Blokują one element zamykający 31 w jego końcowym położeniu w otworze wrzutowym 20, czyli w gnieździe 22. Sprężyste zaczepy blokujące 33 wystają z kołnierza zamykającego 32 w małej odległości od jego dolnej krawędzi, są usytuowane skośnie do góry i sięgają prawie do poziomu górnej powierzchni elementu zamykającego 31.

Druga część wieka 30 ma postać pierścienia osadczego 34, otaczającego element zamykający 31, usytuowanego na poziomie dna zagłębienia 10. Jego głównym elementem jest nachylona

PL 210 592 B1 w przekroju ściana pierścieniowa 35, której wewnętrzna powierzchnia jest dopasowana do zewnętrznej powierzchni wystających skośnie na zewnątrz z kołnierza zamykającego 32 zaczepów blokujących 33.

Na górnej krawędzi pierścienia osadczego 34 na jego wewnętrznej powierzchni jest usytuowany wystający do wewnątrz występ oporowy 36, a w jego górnej części na zewnątrz jest usytuowane obwodowe żebro wzmacniające 37.

Wieko 30 zostaje zmontowane przez wciśnięcie elementu zamykającego 31 z góry w pierścień osadczy 34. Wówczas zaczepy blokujące 33 po przemieszczeniu się wzdłuż występu oporowego 36 pierścienia osadczego 34 osiągają położenie zablokowane i zostają dociśnięte do kołnierza zamykającego 32 (fig. 4). Przylegają one wówczas sprężyście do wewnętrznej powierzchni ściany pierścieniowej 35 pierścienia osadczego 34, a swą górną krawędzią przylegają do występu oporowego 36. W ten sposób element zamykający 31 jest przytrzymywany skutecznie przez element osadczy 34 i nie może się samoczynnie uwolnić od niego do góry, ani w dół.

Z pierścienia osadczego 34 wystają promieniowo na zewnątrz dwie podpory 38. Każda z nich jest utworzona przez dwa bliskie sobie wsporniki, które w pobliżu swego zwężającego się wolnego końca są połączone ze sobą cylindrycznym jarzmem. Jarzma są osadzone w zagłębieniach dwóch wsporników 39, wystających pionowo z dna 13 wnęki 11 zagłębienia 10 i sięgających do poziomu górnej powierzchni pokrywy 2 pojemnika. Wieko 30 może być obracane dokoła osi równoległej do górnej powierzchni pokrywy 2 pojemnika dzięki jarzmom wsporników podpór 38, stanowiącym osie obrotu.

W celu chwilowego albo okresowego zamykania otworu wrzutowego 20, na przykład podczas przerw w użytkowaniu pojemnika, wieko 30 zostaje zamknięte, czyli przemieszczone z położenia przedstawionego na fig. 1 albo fig. 2 do położenia przedstawionego na fig. 3 albo fig. 4. Jest ono wówczas (fig. 4), zasadniczo otoczone boczną powierzchnią 12 zagłębienia 10 i jest chronione przed ewentualnymi wpływami zewnętrznymi wąską dolną powierzchnią pierścienia osadczego 34 przylegającą do krawędzi zatrzaskowej 24, wystającej w górę i do wewnątrz otworu wrzutowego z zewnętrznej ściany 23 korytkowego gniazda 22. Górna krawędź pierścienia osadczego 34, usytuowana w obszarze eliptycznego zagłębienia 10, nie wystaje do góry ponad zagłębienie 10.

Dzięki skierowanej skośnie w dół i do wewnątrz bocznej ścianie 12 zagłębienia 10, w jego eliptycznym obszarze, po obróceniu wieka 30 do położenia według fig. 3 i fig. 4 jest ono centrowane w zagłębieniu 10 skośną powierzchnią pierścienia osadczego 34.

W celu zablokowania wieka 30 w położeniu chwilowego albo okresowego zamknięcia otworu wrzutowego 20, w obszarze górnej przedniej krawędzi pokrywy 2 pojemnika jest utworzona wnęka 40 z zatrzaskiem 41 (niewidocznym na fig. 4) wychylanym na zewnątrz. Na jego wewnętrznej stronie znajduje się rowek zatrzaskowy 42 (fig. 6). Po zamknięciu wieka 30 (fig. 3) w rowku zatrzaskowym 42 mieści się występ zatrzaskowy 43, wystający z pierścienia osadczego 34 (fig. 2). Występ zatrzaskowy 43 może współdziałać z odpowiednim zagłębieniem blokującym zatrzasku 41 zamiast z rowkiem zatrzaskowym 42.

Ponieważ wieko 30 w położeniu chwilowego albo okresowego zamknięcia otworu wrzutowego 20 (fig. 3 i fig. 4) jest w przeważającej części otoczone boczną ścianą 12 zagłębienia 10, nie wystaje ono w górę i wskutek tego nie jest bezpośrednio dostępne. Również występ zatrzaskowy 43 przytrzymywany przez zatrzask 41, nawet po jego zwolnieniu, jest trudno dostępny. Celem ułatwienia unoszenia wieka 30 może zostać zastosowana niewidoczna na rysunku sprężyna, na przykład sprężyna kątowa, współdziałająca z obydwiema podporami 38 wieka 30. Zostaje ona ściśnięta podczas zamykania wieka 30. Po wyciągnięciu do przodu zatrzasku 41 wieko 30 przemieszcza się samoczynnie do położenia według fig. 1 i fig. 2, w którym jest przytrzymywane tą sprężyną. Wówczas odpady mogą być wrzucane do pojemnika bez obawy niezamierzonego zasłonięcia otworu wrzutowego przez wieko 30.

Takie wymuszone sprężyną otwieranie wieka 30 powoduje, że użytkowanie pojemnika staje się nie tylko wygodniejsze, ale również bezpieczniejsze. Wieko 30 jest łatwiej samoczynnie otwierane, a po zamknięciu przez użytkownika pojemnika jest samoczynnie blokowane przez zatrzask 41. Dzięki temu, otwór wrzutowy 20 chwilowo albo okresowo, albo nawet po każdym wrzuceniu odpadów do pojemnika, zostaje zamknięty, poprawiając bezpieczeństwo użytkowania pojemnika.

W celu ostatecznego i nieodwracalnego zamknięcia otworu wrzutowego 20 (fig. 5 i fig. 7), w położeniu wieka 30 zablokowanego występem zatrzaskowym 43 i zatrzaskiem 41 (fig. 3 i fig. 4), kciukami obu rąk wywiera się skierowany w dół nacisk na element zamykający 31 Pierścień osadczy 34, centrowany przez skośną boczną ścianę 12 zagłębienia 10 opiera się na dolnej krawędzi zatrzaskowej 24. Wywierany ręcznie nacisk powoduje, że zaczepy blokujące 33 zostają dociśnięte do kołnierza

PL 210 592 B1 zamykającego 32, a dzięki zmniejszeniu średnicy obwodu zaczepów blokujących 33, element zamykający 31 wysuwa się w dół z pierścienia osadczego 34.

Podczas wywierania pionowego nacisku na element zamykający 31, kołnierz zamykający 32 wsuwa się, prowadzony przez zaczepy blokujące 33, w gniazdo 22. Po osiągnięciu swego końcowego położenia zaczepy blokujące 33 zatrzaskują się pod krawędzią zatrzaskową 24 zewnętrznej ściany 23 gniazda 22 i blokują w ten sposób element zamykający 31 osadzony swym kołnierzem zamykającym 32 w gnieździe 22, na dnie zagłębienia 10 (fig. 5 i fig. 6), zamykając ostatecznie i nieodwracalnie otwór wrzutowy 30.

W tym celu wewnętrzna ściana 25 gniazda 22, zależnie od grubości materiału elementu zamykającego 31, jest odpowiednio krótsza od zewnętrznej ściany 23 gniazda 22. Dzięki temu, element zamykający 31 znajduje się nisko, nawet gdy zagłębienie 10 ma małą głębokość. Górna powierzchnia elementu zamykającego 31 znajduje się na wysokości krawędzi 21 otworu wrzutowego 20, dobrze chroniona przed niepowołanym działaniem. Na dnie gniazda 22 może być umieszczona uszczelka, współdziałająca z dolną krawędzią kołnierza zamykającego 32, zapewniając szczelność zamknięcia otworu wrzutowego 20. Szczelność ta może jednak zostać zapewniona nawet tylko dzięki sprężystemu naciskowi wewnętrznej powierzchni zaczepów blokujących 33 na kołnierz zamykający 32, dociśnięty swą wewnętrzną powierzchnią do powierzchni wewnętrznej ściany 25 gniazda 22.

Dzięki temu głębszemu położeniu elementu zamykającego 31 w zagłębieniu 10 względem górnej powierzchni pokrywy 2 pojemnika, po ostatecznym zamknięciu otworu wrzutowego 20, oczywiste jest na pierwszy rzut oka, że pojemnik jest ostatecznie skutecznie zamknięty podczas jego usuwania i niszczenia.

Fakt ten może zostać dodatkowo uwidoczniony, względnie zasygnalizowany tym, że pierścień osadczy 34, odłączony wówczas od elementu zamykającego 31, może zostać uniesiony do położenia według fig. 7, albo dzięki działaniu sprężyny, może przemieścić się w górę po odblokowaniu zatrzasku 41 (fig. 5). W tym położeniu, jeżeli pierścień osadczy 34, podpory 38 oraz wsporniki 39 są odpowiednio sztywne, pierścień osadczy 34 może nawet stanowić wygodny uchwyt do przenoszenia zapełnionego pojemnika.

Dzięki dwuczęściowej budowie wieka 30, składającego się z pierścienia osadczego 34 i z elementu zamykającego 31 wysuwanego w dół z pierścienia osadczego 34 podczas ostatecznego zamykania pojemnika, zostaje utworzone estetyczne zamknięcie umożliwiające chwilowe albo okresowe łatwe zamykanie otworu wrzutowego 20 oraz skuteczne i szczelne jego zamknięcie przed ostatecznym usunięciem i zniszczeniem pojemnika, uniemożliwiając wówczas niepowołane dostanie się do pojemnika. W swym ostatecznym położeniu element zamykający 31, zagłębiony pod pierścieniem osadczym 34 i pod powierzchnią pokrywy 2 pojemnika i nieodwracalnie zamykający otwór wrzutowy 20 uwidocznia wyraźnie, że pojemnik jest zamknięty nieodwracalnie. Dodatkowo uwidocznia to wyraźnie pozbawiony elementu zamykającego 31 pierścień osadczy 34 przyjmujący, ewentualnie pod działaniem sprężyny, położenie pionowe.

Claims (17)

1. Pojemnik do gromadzenia i usuwania odpadów, zwłaszcza medycznych, wyposażony w korpus i w pokrywę z otworem wrzutowym oraz w otwierane i zamykane wieko, przylegające do krawędzi otworu wrzutowego, przy czym w obszarze obwodu otworu wrzutowego i wieka są umieszczone współdziałające ze sobą elementy blokujące, uniemożliwiające dostęp od zewnątrz do zamkniętego wieka otworu wrzutowego, znamienny tym, że wieko (30) otworu wrzutowego jest utworzone:

- z płytowego elementu zamykającego (31), dopasowanego do obrysu krawędzi (21) i powierzchni otworu wrzutowego (20), zaopatrzonego na swym obwodzie w wystający w dół kołnierz zamykający (32) z zespołem (33) zaczepów blokujących oraz

- z pierścienia osadczego (34), otaczającego obwód elementu zamykającego (31), współdziałającego z zespołem (33) zaczepów blokujących kołnierza zamykającego (32), jak również, że otwór wrzutowy (20), w obszarze jego krawędzi (21), jest wyposażony na co najmniej niektórych swych odcinkach w sięgający ku dołowi zespół, stanowiący gniazdo (22) dla kołnierza zamykającego (32), współdziałającego z zespołem (33) zaczepów blokujących kołnierza zamykającego (32).

PL 210 592 B1

2. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że otwór wrzutowy (20) jest usytuowany w płaskim nieckowym zagłębieniu (10) w powierzchni pokrywy (2) pojemnika, przy czym głębokość zagłębienia (10) i wysokość pierścienia osadczego (34) wieka (30) są do siebie dopasowane.

3. Pojemnik według zastrz. 2, znamienny tym, że zagłębienie (10) i dopasowany do niego otwór wrzutowy (20) mają kształt eliptyczny.

4. Pojemnik według zastrz. 3, znamienny tym, że eliptyczne zagłębienie (10) styka się, w obszarze wierzchołka małej osi, z krawędzią pokrywy (2) pojemnika.

5. Pojemnik według zastrz. 4, znamienny tym, że dla kwadratowej pokrywy (2) pojemnika ten wierzchołek małej osi jest usytuowany przy krawędzi czołowej strony pokrywy (2) pojemnika.

6. Pojemnik według zastrz. 5, znamienny tym, że w obszarze przeciwległego wierzchołka małej osi eliptyczne zagłębienie (10) jest powiększone o narożnikową wnękę (11), na dnie (13) której są umieszczone dwa wsporniki (39), sięgające zasadniczo do górnej powierzchni pokrywy (2) pojemnika, umożliwiające otwieranie i zamykanie wieka (30) otworu wrzutowego.

7. Pojemnik według jednego z zastrz. 2 do 6, znamienny tym, że boczna ściana (12) zagłębienia (10), zmniejszając swój poziomy przekrój, sięga skośnie w kierunku w dół i do środka otworu wrzutowego.

8. Pojemnik według jednego z uprzednich zastrz., znamienny tym, że gniazdo (22) dla kołnierza zamykającego (32) ma kształt zasadniczo korytkowy i jest usytuowane poniżej zagłębienia (10) i od strony otworu wrzutowego (20).

9. Pojemnik według jednego z uprzednich zastrz., znamienny tym, że zespół (33) zaczepów blokujących (33) kołnierza zamykającego (32), usytuowany na jego zewnętrznej powierzchni, składa się z równomiernie rozmieszczonych zaczepów blokujących, zaczynających się na dolnym końcu kołnierza zamykającego (32), sięgających skośnie w górę i na zewnątrz.

10. Pojemnik według zastrz. 9, znamienny tym, że pierścień osadczy (34), dopasowany do kształtu zespołu (33) zaczepów blokujących kołnierza zamykającego (32), między swymi końcami: górnym i dolnym ma skośnie skierowaną do wewnątrz i w dół część pierścieniową (35), zmniejszającą poziomy przekrój swego obwodu.

11. Pojemnik według zastrz. 10, znamienny tym, że na wewnętrznej powierzchni pierścienia osadczego (34), na jego górnej krawędzi, jest usytuowany występ oporowy (36), współdziałający z zaczepami blokującymi (33).

12. Pojemnik według zastrz. 9 do 11, znamienny tym, że zewnętrzna ściana (23) gniazda (22), dopasowana do kształtu zaczepów blokujących (33) skośnie w górę skierowanych, wystających na zewnątrz z kołnierza zamykającego (32), w eliptycznym obszarze zagłębienia (10), stanowi skośne przedłużenie skośnej bocznej ściany (12) zagłębienia (10) oraz w obszarze narożnikowej wnęki (11) zagłębienia (10), wystaje z krawędzi dna (13), a na swej górnej krawędzi ma wystającą krawędź zatrzaskową (24), natomiast krótsza wewnętrzna ściana (25) dopasowana do elementu zamykającego (31), w jego położeniu zamykającym ostatecznie i nieodwracalnie otwór wrzutowy (20), sięga pionowo w górę, a na swym górnym końcu ma wystające do środka żebro wzmacniające (37).

13. Pojemnik według jednego z uprzednich zastrz., znamienny tym, że gniazdo (22) jest wyposażone w uszczelkę.

14. Pojemnik według jednego z zastrz. 5 do 13, znamienny tym, że odpowiednio do odległości rozmieszczenia wsporników (39), z boku krawędzi pierścienia osadczego (34) wystają dwie podpory (38) o takim samym kształcie, każda utworzona z dwóch ramion, oddalonych od siebie, zwężających się do swego końca, połączonych ze sobą jarzmem o okrągłym przekroju, przy czym te jarzma są zatrzaśnięte w odpowiednich zagłębieniach wsporników (39).

15. Pojemnik według jednego z uprzednich zastrz., znamienny tym, że wieko (30) otworu wrzutowego, w swym zamykającym otwór wrzutowy położeniu, jest przytrzymywane w zagłębieniu (10) przez zespół blokujący (41, 42, 43).

16. Pojemnik według zastrz. 15, znamienny tym, że dla zablokowania wieka (30) otworu wrzutowego, w obszarze krawędzi pokrywy (2) pojemnika, naprzeciwko środka między obydwoma wspornikami (39) jest usytuowana wnęka (40), poszerzająca na zewnątrz zagłębienie (10), wyposażona w wystający pionowo w górę, wychylany na zewnątrz zatrzask (41) z rowkiem zatrzaskowym (42) na swej wewnętrznej powierzchni, współdziałający z występem zatrzaskowym (43), wystającym z zewnętrznej krawędzi pierścienia osadczego (34).

17. Pojemnik według jednego z uprzednich zastrz., znamienny tym, że obejmuje sprężynę, korzystnie sprężynę kątową, współdziałającą z podporami (38) wieka (30).