PL206985B1 - Jednorazowy, wielo-płatowy pojemnik z tworzywa sztucznego oraz układ wyładowczy do rozładunku pompowanego materiału z jednorazowego, wielo-płatowego pojemnika z tworzywa sztucznego - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest jednorazowy, wielo-płatowy pojemnik z tworzywa sztucznego oraz układ wyładowczy do rozładunku pompowanego materiału z jednorazowego, wielo-płatowego pojemnika z tworzywa sztucznego, zwłaszcza do rozładowywania pompowanego materiału z plastikowych lub elastycznych pojemników, usytuowanych wewnątrz kontenerów do przewozu materiałów objętościowych.

Przy pełnym rozładowywaniu pompowanego lub przepływowego materiału objętościowego z plastikowych pojemników, umieszczonych wewną trz kontenerów do przewozu materiał ów obję tościowych, jak ujawniono w amerykańskim opisie patentowym US 6234351, powstaje wiele problemów. Kontenery te mogą być przenoszone wózkami widłowymi i rozmieszczane odpowiednio w ciężarówkach, wagonach kolejowych, statkach lub samolotach, gdzie każdy kontener zawiera zwykle około 1363,77 l (300 galonów) przepływowego lub pompowanego materiału objętościowego, zawartego w plastikowym pojemniku wyś cielają cym kontener.

Z wielu powodów branża kontenerów transportowych preferuje, aby dna takich kontenerów były płaskie. Preferuje również unikanie problemów z pochylaniem kontenerów w celu rozładowywania ich zawartości, podnoszeniem kontenerów w tym celu lub koniecznością wykonywania ręcznej pracy w celu zapewnienia, ż e wię kszość dostarczonego materiał u jest pomyś lnie wył adowywana z każ dego kontenera. Pełne rozładowanie dostarczonego materiału staje się szczególnie problematyczne w przypadku materiałów o dużej lepkości, takich jak majonez lub pasta typu „dry wall oraz w przypadku materiałów granulowanych, które trudno przelewać lub pompować.

Z patentu Stanów Zjednoczonych nr US 6234351 znane jest kilka rozwią zań tych problemów, w szczególnoś ci dla pojemników i kontenerów mają cych denne dreny rozł adowcze. Takie dreny są zwykle usytuowane raczej w dolnej części bocznej ściany kontenera transportowego niż w dnie kontenera, i są również ogólnie usytuowane w rejonie rogu kontenera.

Celem niniejszego wynalazku jest rozwiązanie opisanych powyżej problemów, związanych z całkowitym rozładowywaniem materiału pompowanego do góry i od góry z jednorazowego pojemnika w kontenerze transportowym.

Jednorazowy, wielo-płatowy pojemnik z tworzywa sztucznego, pozwalający na rozładunek pompowanego materiału z rejonu rozładunkowego materiału usytuowanego na dnie pojemnika, umieszczonego w kontenerze podtrzymującym w położeniu, w którym dno pojemnika styka się z dnem kontenera podtrzymującego i znajduje się pod materiałem zawartym w pojemniku, przy czym pojemnik zawiera przewód wyładowczy oraz układ dostarczania powietrza, według wynalazku charakteryzuje się tym, że przynajmniej część pojemnika jest utworzona z licznych płatów połączonych ze sobą w ukł adzie, który wię zi nadmuchujące powietrze wewną trz nadmuchiwanego rejonu mię dzy połączonymi płatami, przy czym pojemnik posiada układ mocowania płatów rozmieszczony tak, że nadmuchiwany rejon znajduje się poza rejonem rozładunkowym na dnie pojemnika, przewód wyładowczy wyładowujący materiał z pojemnika do góry przez port rozładunku usytuowany w górnej części pojemnika, a także układ dostarczania powietrza wprowadzający powietrze do nadmuchiwanego rejonu, w położeniu częściowo napełnionego materiałem pojemnika umieszczonego w kontenerze podtrzymującym, ponadto układ mocowania płatów jest tak rozmieszczony, że doprowadzane powietrze powiększa nadmuchiwany rejon pojemnika, przy czym płat pojemnika kontaktujący się z materiałem jest korzystnie uniesiony nad dnem kontenera podtrzymującego, przy odpowiednim ciężarze pozostającego w pojemniku materiału.

Korzystnie, płaty są połączone ze sobą w dnie pojemnika, tworząc drogę dla powietrza pompowanego do nadmuchiwanego rejonu.

Korzystnie, przewód wyładowczy zawiera rurę zanurzeniową, utrzymującą płat pojemnika kontaktujący się z materiałem na dole w obszarze dna rejonu rozładunkowego.

Korzystnie, układ mocowania płatów zawiera krzyżowy szew ze środkiem w rejonie rozładunkowym, biegnący od rejonu rozładunkowego w kierunku boków kontenera podtrzymującego.

Korzystnie, pojemnik zawiera ponadto urządzenie wlewowe i urządzenie wylewowe podtrzymujące przewód do wypompowywania materiału z rejonu rozładunkowego.

Korzystnie, urządzenie wlewowe i urządzenie wylewowe jest usytuowane tak, że korzystnie jest obniżane w kierunku rejonu rozładunkowego, kiedy materiał jest wypompowywany z pojemnika.

Korzystnie, układ dostarczania powietrza obejmuje przewód połączony z przynajmniej jednym z pł atów pojemnika.

PL 206 985 B1

Układ wyładowczy do rozładunku pompowanego materiału z jednorazowego, wielo-płatowego pojemnika z tworzywa sztucznego, zawierającego materiał wewnątrz kontenera podtrzymującego, przy czym układ wyładowczy zawiera jednorazowy, wielo-płatowy pojemnik z tworzywa sztucznego, pozwalający na rozładunek pompowanego materiału z rejonu rozładunkowego materiału usytuowanego na dnie pojemnika, umieszczonego w kontenerze podtrzymującym w położeniu, w którym dno pojemnika styka się z dnem kontenera podtrzymującego i znajduje się pod materiałem zawartym w pojemniku, przy czym pojemnik zawiera przewód wyładowczy oraz układ dostarczania powietrza, według wynalazku charakteryzuje się tym, że układ wyładowczy zawiera ponadto zespół do pompowania materiału, pompujący materiał do góry przez górę pojemnika, a ponadto przynajmniej część pojemnika jest utworzona z licznych płatów połączonych ze sobą w układzie, który więzi nadmuchujące powietrze wewnątrz nadmuchiwanego rejonu między połączonymi płatami, przy czym pojemnik posiada układ mocowania płatów rozmieszczony tak, że nadmuchiwany rejon znajduje się poza rejonem rozładunkowym na dnie pojemnika, przewód wyładowczy wyładowujący materiał z pojemnika do góry przez port rozładunku usytuowany w górnej części pojemnika, a także układ dostarczania powietrza wprowadzający powietrze do nadmuchiwanego rejonu, w położeniu częściowo napełnionego materiałem pojemnika umieszczonego w kontenerze podtrzymującym, ponadto układ mocowania płatów jest tak rozmieszczony, że doprowadzane powietrze powiększa nadmuchiwany rejon pojemnika, zaś płat pojemnika kontaktujący się z materiałem jest korzystnie uniesiony nad dnem kontenera podtrzymującego, przy odpowiednim ciężarze pozostającego w pojemniku materiału.

Korzystnie, układ dostarczania powietrza obejmuje przewód z tworzywa sztucznego, połączony z przynajmniej jednym z płatów pojemnika.

Korzystnie, układ wyładowczy zawiera ponadto urządzenie wlewowe i urządzenie wylewowe do wyładowywania materiału, umieszczone na górze pojemnika, przemieszczające się w dół w kierunku rejonu rozładunkowego, kiedy materiał jest wypompowywany z pojemnika.

Obecny układ ułatwiający rozładowanie pompowanego materiału z pojemnika z płynnej dostawy wykorzystuje pojemnik mający nadmuchiwaną część, utworzoną z pary płatów przymocowanych jeden do drugiego w celu zamknięcia rejonu sprężonego powietrza, które to rozwiązanie zapewnia uzyskanie korzystnych efektów. Jest to korzystnie wykonywane bez stosowania jakiegokolwiek dodatkowego materiału poza tym, który tworzy konstrukcję pojemnika. Mocowanie płatów pojemnika jest tak skonfigurowane, że kiedy pojemnik jest umieszczony wewnątrz kontenera podtrzymującego, rejon sprężonego powietrza jest umieszczony na zewnątrz strefy rozładowywania materiału, usytuowanej na dnie pojemnika. Pompowany rejon sprężonego powietrza może również być usytuowany nad dnem pojemnika, o ile nie przeszkadza to w rozładowywaniu materiału z pojemnika.

Kiedy materiał jest pompowany do góry z pojemnika, układ dostarczający pompuje powietrze do rejonu zawierającego powietrze. Jeśli ciężar materiału pozostającego w pojemniku pozwala, powietrze powiększa rejon sprężonego powietrza poza strefą rozładunkową i powoduje to wypychanie rejonu sprężonego powietrza poza strefę rozładunku. Nadmuchiwanie pojemnika efektywnie podnosi nad dno pojemnika płat pojemnika, kontaktujący się z materiałem, formując pojemnik w kształt zlewni w strefie rozładunku. Grawitacja powoduje następnie, ż e materiał spływa w dół wzdłuż pochylonych ścianek podniesionego płata w kierunku odpływu w strefie rozładunku, gdzie materiał jest wyładowywany z pojemnika.

Rozładunek z kontenera od góry jest dogodnie wykonywany przez górny, centralny otwór pojemnika, który może również służyć jako wlew. Rura zanurzeniowa lub inny przewód do rozładunku od góry korzystnie biegnie wprost w dół do centralnego rejonu na dnie pojemnika i kontenera, i taki układ wymaga, aby wypychanie pojemnika było wykonywane w sposób, który kieruje wyładowywany materiał w kierunku środka dna pojemnika w kontenerze. Możliwe są jednak również modyfikacje tego układu w przypadku układów do rozładunku od góry.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania jest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia ogólnie kombinację kontenera podtrzymującego z pojemnikiem wyścielającym, skonfigurowanym według wynalazku, fig. 2 i 3 dwa z wielu alternatywnych sposobów mocowania zakładek poduszki z rejonem rozładunku usytuowanym na dnie pojemnika wyścielającego, schematycznie, fig. 4-7 widoki z góry dna pojemnika wyścielającego wewnątrz kontenera podtrzymującego, pokazujące stopniowe wypychanie rejonu dna pojemnika wyścielającego wokół korzystnego profilu strefy rozładunku w celu ułatwienia usuwania pompowanego materiału z pojemnika, schematycznie, fig. 8-10 widoki z boku, pokazujące jak wypychanie pojemnika wyścielającego według wynalazku stopniowo podnosi nad strefę rozładunku płat pojemnika stykający się z materiałem wewnątrz pojemnika w celu

PL 206 985 B1 przesuwania materiału w kierunku strefy rozładunku i wyładowania z pojemnika, schematycznie, fig. 11 - 13 widoki z boku urządzenia wyładowczego, którym materiał jest wypompowywany z wyścielającego pojemnika, tak że urządzenie wyładowcze stopniowo jest obniżane w kierunku strefy rozładunkowej pojemnika, kiedy materiał jest wypompowywany z pojemnika, schematycznie, fig. 14A przedstawia schematycznie widok dna pojemnika, ilustrujący pierwszą konfigurację umieszczania złącz między płatami, fig. 14B widok dna pojemnika, ilustrujący drugą konfigurację umieszczania złącz między płatami, schematycznie, fig. 14C widok dna pojemnika, ilustrujący trzecią konfigurację umieszczania złącz między płatami, schematycznie, fig. 14D przedstawia schematycznie widok dna pojemnika, ilustrujący czwartą konfigurację umieszczania złącz między płatami, fig. 14E widok dna pojemnika, ilustrujący piątą konfigurację umieszczania złącz między płatami, schematycznie, fig. 14F widok dna pojemnika, ilustrujący szóstą konfigurację umieszczania złącz między płatami, schematycznie, fig. 15 widok z boku przykładu wykonania pojemnika w plastikowej skrzyni z zanurzeniową rurą dostosowaną do mechanicznego tworzenia łącza między płatami przez nieruchome dociskanie górnego płata rejonu do dolnego płata, schematycznie w przekroju, fig. 16A widok z góry szóstej konfiguracji do umieszczania złącz między płatami, pokazujący nadmuchiwany denny płat krótko po rozpoczęciu procesu usuwania zawartości pojemnika, schematycznie, fig. 16B widok z góry konfiguracji pokazanej na fig. 16A nieco później w procesie usuwania zawartości pojemnika, schematycznie, fig. 16C widok z góry konfiguracji pokazanej na fig. 16B schematycznie, kiedy więcej zawartości pojemnika zostało usunięte, oraz fig. 16D widok z góry konfiguracji pokazanej na fig. 16C schematycznie, kiedy większość zawartości pojemnika zostało usunięte.

Niniejszy wynalazek odnosi się do rozładunku przez pompowanie, który może być realizowany albo przez górny, albo przez dolny otwór rozładunkowy w kontenerze transportującym płyn. Zaletą pompowanego lub syfonowego rozładunku od góry kontenera jest to, że unika się stosowania otworów rozładunkowych z zaworami w pobliżu dna kontenera, które same mogą stwarzać problemy.

Widok zespołu na fig. 1 schematycznie ilustruje jeden z kilku korzystnych przykładów wykonania wynalazku w odniesieniu do wyścielającego pojemnika 10 w kształcie poduszki, dostosowanego do przechowywania pompowanego materiału wewnątrz kontenera podtrzymującego 15. Wynalazek może być praktykowany zarówno z pojemnikami poduszkowymi, jak przedstawiono, oraz z przymocowanymi pojemnikami, które są innym ogólnym typem pojemników wyścielających. Przymocowane pojemniki są utworzone z płyt narożnych i wydaje się konieczne, aby wyścielający pojemnik 10 miał w przybliżeniu kształt kontenera podtrzymującego 15, w którym jest umieszczony. Pojemniki poduszkowe są wykonywane jako płaskie, niewypchane poszewki poduszek i są większe niż kontener podtrzymujący 15, tak że ścianki pojemnika 10 zawierają dostateczną ilość tworzywa sztucznego, aby można było je rozszerzyć w przestrzeni wewnątrz kontenera podtrzymującego 15 po wypełnieniu materiałem wypychającym, zawartym wewnątrz pojemnika 10. Powoduje to w sposób nieunikniony powstawanie pewnych fałd lub zakładek w plastikowym materiale ścianek wyścielającego pojemnika 10, ponieważ poduszkowe pojemniki nie są wykonywane w kształcie kontenerów, w których są umieszczane.

Zarówno mocowane jak i poduszkowe pojemniki są korzystnie napełniane przez górny otwór, mający urządzenie wlewowe 11, które może korzystnie być połączone z urządzeniem wylewowym 12, służącym do rozładunku pompowanego materiału przez górę lub górny rejon 13 pojemnika 10. Urządzenia do górnego wlewu i wylewu mogą zostać rozmieszczone na wiele sposobów i mają kilka zalet, włącznie z tym, że unika się stosowania otworu wylewowego w dolnej części kontenera podtrzymującego 15, unika się montowania zaworu w takim rejonie wylewowym, a zatem unika się przypadkowego wylewania zawartości kontenera podtrzymującego 15.

Wylew górny przez urządzenie wylewowe 12 wymaga stosowania pompy lub syfonu, które mogą przelać materiał z wnętrza pojemnika 10 do poziomu przewyższającego wierzchołek kontenera podtrzymującego 15. Taki przepływ można zrealizować na wiele sposobów, włącznie z użyciem pomp samozasysających i pomp wyporowych.

Zarówno przymocowane jak i poduszkowe pojemniki są zwykle wykonywane z dwóch lub więcej warstw tworzywa sztucznego. Warstwy te są połączone jedna z drugą w różny sposób, wynikający z konstrukcji pojemnika 10. Możliwe jest również utworzenie tych pojemników z pojedynczych i wielo -płatowych rejonów, takich jak góra z pojedynczego płata i wielo-płatowe dno i boki. Wynalazek wskazuje, że tanie odmiany sposobu, w jaki pojemniki 10 są wykonywane, mogą znacznie ułatwić usuwanie pompowanego materiału z pojemników 10.

PL 206 985 B1

Kiedy materiał usuwany z pojemnika 10 obniży się do kilku cali nad dnem kontenera podtrzymującego 15, różne przyczyny mogą zakłócić dokończenie usuwania materiału. Plastikowe fałdy pojemnika 10, na przykład, mogą zatkać przewód rozładunkowy lub wylew może zostać przerwany przez utratę ssania przy niskim poziomie materiału. Płaskie dno 16 kontenera podtrzymującego 15 ma zwykle około 1,49 metra kwadratowego (16 stóp kwadratowych) powierzchni, i płynny materiał rozmieszczony w cienkiej warstwie na takiej powierzchni jest trudny do pełnego usunięcia lub wypompowania, szczególnie jeśli dno wyścielającego pojemnika 10 ma fałdy w ściance pojemnika 10.

Wynalazek rozwiązuje te problemy przez zapewnienie sposobu kierowania materiału na dnie 14 pojemnika 10 w kierunku rejonu rozładunkowego 22, z którego materiał może zostać wypompowany lub zlany tak, aby w zasadzie opróżnić pojemnik 10 z jego zawartości. Efekt ten jest uzyskiwany przez nadmuchiwanie lub powiększanie rejonu między płatami pojemnika 10, tak że tworzy kształt studzienki ściekowej, który kieruje resztkę materiału pozostającą w pojemniku 10 w kierunku rejonu rozładunkowego 22. Wynalazek realizuje to przez zastosowanie niskiego i taniego do uzyskania ciśnienia powietrza do powiększania pojemnika 10, który jest w tani sposób wykonany i dostosowany tak, że powiększanie pojemnika 10 daje pożądany efekt. Możliwe jest również stosowanie azotu lub innego gazu, lub płynu do powiększania pojemnika 10 do odpowiedniego kształtu.

Stosowane ciśnienie nadmuchiwania jest korzystnie dość niskie i tylko lekko przekracza ciśnienie atmosferyczne. Ciśnienie powiększania nie może być dość duże, aby nie rozerwać pojemnika 10 lub jego połączeń, i zwykle jest mniejsze niż 6895 Pa (jeden funt na cal kwadratowy). Ciśnienie nadmuchiwania może zostać zwiększone, jeśli trzeba, przez wykonanie odpowiednio silnego pojemnika 10, aby wytrzymał medium nadmuchiwane, lub przez użycie kontenera podtrzymującego 15 i ewentualnie osłony na kontenerze podtrzymującym 15, odpornych na ciśnienie nadmuchiwania. Stosowane w opisie i zastrzeżeniach określenie niskie ciśnienie odnosi się zatem do dowolnego ciśnienia, które jest dostatecznie niskie, aby mogło być utrzymywane w pojemniku 10 i jego kontenerze podtrzymującym 15.

W przykładzie pokazanym na fig. 1 utworzony jest poduszkowy pojemnik 10 z obwodowym szwem 20, który biegnie w przybliżeniu wzdłuż równika pojemnika 10. Oddziela on dolną lub denną część 14 od górnej części 13 pojemnika 10. Taki obwodowy szew 20 zapewnia również, że rejon między płatami na dnie 14 pojemnika 10 jest szczelnie zamknięty, tak że zawiera powietrze o niskim ciśnieniu i może być powiększany.

Kanał lub przewód 26 umożliwia doprowadzanie powietrza o niskim ciśnieniu do rejonu między płatami dna 14 pojemnika, gdzie powietrze może nadmuchać lub powiększyć dno 14 pojemnika 10. Rura wlewowa 6 może być prostą rurą z tworzywa sztucznego, jak pokazano, która jest korzystnie umieszczona w obwodowym szwie 20, przy czym nie jest zamknięta przez szew, tak że przewodzi powietrze do części między płatami dna 14 pojemnika 10.

Najważniejszym rejonem pojemnika 10, który jest powiększany w celu rozładunku materiału 40, jest rejon dna 14 pojemnika 10, przynajmniej część którego spoczywa na dnie 16 kontenera podtrzymującego 15, podtrzymując materiał przechowywany w pojemniku 10. Separowanie i powiększanie płatów dna 14 pojemnika 10, kiedy materiał 40 jest usuwany z pojemnika 10, musi efektywnie podnieść nad dno 16 kontenera podtrzymującego 15 wewnętrzny płat dna 14 pojemnika 10, kontaktujący się z materiałem 40 usuwanym z pojemnika 10, tak że grawitacja kieruje materiał 40 w dół wzdłuż zbocza podniesionego, wewnętrznego płata w kierunku rejonu rozładunkowego 22. Proces ten jest wyjaśniony dokładniej poniżej.

Rejon między płatami pojemnika 10, w którym uwięzione jest powietrze, musi być dostosowany tak, że tworzy pożądaną konfigurację zlewni w rejonie rozładunkowym 22, kiedy pojemnik 10 jest powiększony, zaś w pojemniku 10 pozostaje mało materiału 40 do rozładunku. Preferowany sposób realizacji tego obejmuje szwy lub połączenia, które mocują jeden z drugim płaty pojemnika 10, które w przeciwnym przypadku byłyby oddzielone podczas napełniania pojemnika 10. Możliwe jest również powiększanie pojemnika do pożądanego kształtu przez wykorzystanie ciężaru zewnętrznego obiektu, takiego jak rura zanurzeniowa 30, przyciskająca do dołu pojemnik w rejonie rozładunkowym 22, gdzie powinien zostać utworzony kształt zlewni.

Wiele różnych kształtów i lokalizacji szwów pojemnika 10 umożliwia nadmuchiwanie lub powiększanie rejonu dna przymocowanego lub poduszkowatego pojemnika 10. Odpowiedni szew do tego celu nie powinien być szwem równikowym, i może on być usytuowany w dowolnym miejscu od sąsiedztwa dna do sąsiedztwa wierzchołka kontenera 10. Powiększanie rejonów pojemnika nad dnem 16 kontenera podtrzymującego 15 jest dopuszczalne, o ile nie przeszkadza to rozładunkowi od góry

PL 206 985 B1 zawartości pojemnika 10. Powiększanie pojemnika 10, które ułatwia usuwanie materiału musi jednak sięgać do dna 14 pojemnika 10, i konfiguracja rejonu, w którym uwięzione jest powietrze musi to umożliwiać.

Jest również wiele sposobów doprowadzania powietrza do odciętego rejonu między płatami pojemnika 10 w celu realizacji potrzebnego uniesienia brzegów pojemnika 10. Oprócz przewodu 26, takiego jak pokazany na fig. 1, w odpowiednich miejscach mogą zostać wszyte lub wtopione otwory z zaworami lub osprzętem. Istotne jest, że tanie i tradycyjne środki są dostarczane w celu doprowadzania powietrza o niskim ciśnieniu lub innego gazu, lub płynu do nadmuchiwanego rejonu pojemnika 10, który sięga do dna 14 pojemnika 10 i to, że kanał wlotu powietrza jest dostępny, kiedy jest to potrzebne podczas usuwania materiału 40 z pojemnika 10.

Oprócz dostarczenia wyścielającego pojemnika 10, odpowiednio skonfigurowanego lub zszytego tak, że jego brzegi mogą być podnoszone, wynalazek wymaga, aby rejon rozładunkowy 22 na dnie 14 pojemnika 10 nie był podnoszony lub nadmuchiwany, tak że rejon rozładunkowy 22 pozostaje możliwie nisko, aby materiał z otoczenia mógł dostać się do niego w celu rozładunku z pojemnika 10. Dwa z wielu możliwych rozwiązań tego problemu są schematycznie przedstawione na fig. 2 i 3, zaś sposób w jaki przebiega podnoszenie brzegów jest schematycznie zilustrowany na fig. 4 - 10. Fig. 2 i 3 przedstawiają szwy poduszkowego pojemnika 10, utworzone wokół większego rejonu niż zajmowany przez kontener podtrzymujący 15, tak że pojemnik 10 może być złożony wewnątrz kontenera 15, zostawiając miejsce na rozłożenie w kształt trójwymiarowy po napełnieniu materiałem.

Fig. 2 ogólnie pokazuje jeden sposób unikania nadmuchiwania rejonu rozładunkowego 22 przez utworzenie szwu w dnie 14 pojemnika 10 w rejonie rozładunkowym 22, tak że szew przytrzymuje jeden z drugim płaty dna 14 pojemnika 10 i uniemożliwia ich rozdzielenie w wyniku nadmuchiwania powietrzem. Rejony dna 14 pojemnika 10 wokół szwu mogą zostać następnie nadmuchane i powiększone, ale zszyty rejon pojemnika 10 pozostaje nienapełniony i bliski dna 16 kontenera podtrzymującego 15, w celu kierowania do niego materiału 40 przeznaczonego do rozładunku. Jeśli pojemnik 10 jest wykonany z więcej niż dwóch płatów materiału, korzystnie wszystkie używane płaty są mocowane jeden z drugim w dowolnie wybranej konfiguracji szwów dna. Nadmuchiwanie może następnie wystąpić w rejonie między dwoma płatami, przy czym konfiguracja szwu dna zapewnia, że żaden płat nie zostanie oddzielony podczas pompowania.

Fig. 2 również przedstawia denny szew 25 dna 14 pojemnika 10 w korzystnej postaci pary linii szwu krzyżowego 23 i 24, przecinających jedna drugą i biegnących w kierunku boków kontenera podtrzymującego 15. Linie szwu krzyżowego 23 i 24 wiążą płaty pojemnika 10 i zapobiegają separacji płatów pojemnika wzdłuż linii szwów. Kiedy rejon dna 14 pojemnika 10 jest nadmuchiwany, jego dno 14 może zostać uniesione do wewnątrz od rogów kontenera podtrzymującego 15, ale jego płaty pozostają nieuniesione w rejonie dennych szwów 25. Tworzy to w efekcie kształt zlewni, który kieruje niewyładowany materiał z rogów kontenera podtrzymującego do wewnątrz, w kierunku rejonu rozładunkowego 22, gdzie linie szwów krzyżowych 23 i 24 przecinają jedna drugą.

Wiele innych konfiguracji szwów może dawać podobny efekt. Kołowe lub wygięte szwy mogą również przytrzymywać płaty pojemnika 10 jeden z drugim na dnie 14 pojemnika 10, i zapobiegać ich separacji pod wpływem nadmuchującego powietrza. Optymalizacja konfiguracji szwów rejonu rozładunkowego 22 obejmuje formowanie i rozmieszczanie szwów tak, aby efektywnie współpracowały z nadmuchiwaniem pojemnika 10 w celu kierowania nierozładowanego materiału 40 w kierunku rejonu rozładunkowego 22. Efektywne kształty szwów otaczają lub są oddalone od rejonu rozładunkowego 22, jak również mogą sięgać do rejonu rozładunkowego 22, i kilka przykładów innych, efektywnych konfiguracji szwów jest pokazanych na fig. 14A-F, jak wyjaśniono poniżej.

Podobnie jak fig. 2, rysunki ilustrują strefy rozładunkowe w centralnym rejonie dna 14 pojemnika 10 i kontenera podtrzymującego 15. Taki układ jest często preferowany dla wygody, kiedy rozładunek od góry jest realizowany w środkowej części wierzchołka pojemnika 10 i kontenera podtrzymującego 15. Możliwe jest jednak również usytuowanie strefy rozładunkowej wzdłuż dolnych krawędzi lub rogów pojemnika 10 i kontenera podtrzymującego 15, z dala od rejonu centralnego, o ile układ do rozładunku od góry sięga do oddalonego od centrum miejsca położenia takiej strefy rozładunkowej. Można to zrealizować przez usytuowanie układu do rozładunku od góry bezpośrednio nad strefą rozładunkową na dnie, lub przez użycie centralnego urządzenia do rozładunku od góry, które kieruje rurę rozładunkową skośnie w dół do strefy rozładunkowej na dnie.

Inny sposób zapewnienia, że nadmuchiwany pojemnik 10 tworzy pożądany kształt zlewni na dnie 14 pojemnika 10 jest schematycznie pokazany na fig. 3, na której rura zanurzeniowa 30, usytuPL 206 985 B1 owana w rejonie rozładunkowym 22 pojemnika 10, przytrzymuje płaty jeden z drugim w rejonie rozładunkowym 22, tak że separacja płatów pojemnika 10 w wyniku pompowania jest ograniczona do rejonów dna 14 pojemnika 10 wokół rury zanurzeniowej 30. Takie pompowanie kieruje wówczas nierozładowany materiał w kierunku rury zanurzeniowej 30 w celu wyładunku z pojemnika 10. Rura zanurzeniowa 30 jest korzystnie dociskana do dołu z odpowiednią siłą aby zapewnić, że dno rury zanurzeniowej 30 pozostaje na dnie kształtu zlewni, utworzonej przez nadmuchiwanie, w której ścianki pojemnika 10 stają się pochyłe dla materiału przeznaczonego do rozładunku. Rura zanurzeniowa 30 może zostać również dostosowana do współpracy z konfiguracją szwów, która zapewnia, że pochylenie wewnętrznego płata pojemnika 10 po nadmuchaniu pozostawia miejsce na rurę zanurzeniową 30 lub dren w dnie studzienki ściekowej w rejonie rozładunkowym 22. Zlewnia, która tworzona jest w wyniku nadmuchiwania pojemnika 10 i położenie rury zanurzeniowej 30 w studzience ściekowej nie muszą być w centrum dna kontenera podtrzymującego 15. Możliwe jest również, że nadmuchiwanie podniesie zlewnię nad dno 16 kontenera podtrzymującego 15, o ile zlewnia pozostaje najniższym punktem powierzchni pojemnika 10, która kontaktuje się z materiałem 40 przeznaczonym do rozładowania, i rura zanurzeniowa 30 pozostaje w zlewni.

Efekt pompowania pojemnika 10 według wynalazku nie może być zwykle obserwowany bezpośrednio, ponieważ występuje w rejonie dna 14 wyścielającego pojemnika 10, wewnątrz kontenera podtrzymującego 15. Obserwacje tego efektu były wykonywane stosując podniesione kontenery z przezroczystymi dnami, pokazującymi co się dzieje, kiedy pompowanie dna 14 pojemnika 10 kieruje materiał w kierunku rejonu rozładunkowego 22. Wyniki tych obserwacji są przedstawione schematycznie na fig. 4 - 10, przy wykorzystaniu pojemnika 10 ze szwem dennym 25, takim jak pokazany na fig. 4, gdzie usytuowana jest rura zanurzeniowa 30.

Kiedy materiał 40 jest wyładowywany z pojemnika 10 przez rurę zanurzeniową 30, powietrze jest kierowane do dna 14 pojemnika, tak że napełnianie lub nadmuchiwanie rejonu 28 między płatami następuje wówczas, kiedy poziom materiału 40 staje się odpowiednio niski. Wypełniające powietrze może być kierowane do rejonu 28 między płatami na początku wyładowywania materiału 40 lub w dowolnym momencie po rozpoczęciu rozładunku materiału 40. Przedwczesne napełnianie pojemnika 10 nie ułatwia rozładunku materiału 40, ale również nie wstrzymuje rozładunku materiału 40, zatem może być wygodne, po rozpoczęciu rozładunku materiału, kierowanie powietrza wypełniającego do rejonu 28 między płatami od początku pracy, tak że jest kontynuowane automatycznie, kiedy poziom materiału 40 jest dostatecznie niski.

Kiedy to nastąpi, wypełniający płyn w rejonie 28 między płatami, między wewnętrznym płatem 18 stykającym się z materiałem 40 a zewnętrznym płatem 17 stykającym się z kontenerem podtrzymującym 15, może zacząć separować płaty 17 i 18 w celu nadmuchania lub wypełnienia dna 14 pojemnika 10. Kiedy stosowane są trzy lub więcej płatów do utworzenia pojemnika 10, każdy dodatkowy płat jest korzystnie umieszczany między pompowanym płatem 18 a zawartością 40, ale dla uproszczenia ilustracji pojemnik 10 jest pokazany jako utworzony tylko z dwóch płatów 17 i 18. Separacja wewnętrznego płata 18 od zewnętrznego płata 17 powoduje podniesienie wewnętrznego płata 18, szczególnie w rejonach rogów kontenera podtrzymującego 15. Kiedy wewnętrzny płat 18 zostanie uniesiony nad płatem zewnętrznym 17 tworzy zbocze 29 wokół styku z pompowanym materiałem 40, które powoduje, że materiał 40 spływa lub zsuwa się w dół zbocza 29 w kierunku rejonu rozładunkowego 22.

Korzystny efekt, jak widać na fig. 4 - 10, polega na tym, że wewnętrzny płat 18 jest podnoszony nad płatem zewnętrznym 17 na dnie 16 kontenera podtrzymującego 15 stopniowo od rogów kontenera podtrzymującego 15 do jego wnętrza, na ile pozwala malejący ciężar materiału 40, jak najlepiej widać na fig. 4 - 7.

Krzyżowy szew 25 uniemożliwia separację płatów 17 i 18 w pobliżu rejonu rozładunkowego 22, i w ten sposób uniemożliwia nadmuchiwanie wzdłuż linii dennych szwów 25, jak najlepiej widać na fig. 6 i 7. Powoduje to tworzenie wzdłuż linii dennych szwów 25 kanałów lub dolin, wzdłuż których materiał 40 może być kierowany w stronę rejonu rozładunkowego 22, który staje się zlewnią otoczoną przez zbocza płatów 18 pojemnika 10.

Uniesione zbocze 29 wewnętrznego płata 18, kontaktujące się z materiałem 40, powoduje stałe zsuwanie lub spływanie materiału 40 od rogów kontenera podtrzymującego 15 w stronę zlewni w rejonie rozładunkowym 22, gdzie usytuowana jest rura zanurzeniowa 30. Proces podnoszenia zapewnia więc, że otwory 31 w rurze zanurzeniowej 30 są wciąż zalane przez materiał 40, który jest wyładowywany przez rurę zanurzeniową 30. Powiększanie rejonu 28 między płatami powoduje rów8

PL 206 985 B1 nież usuwanie lub prostowanie załamań lub fałd w dnie 14 pojemnika 10, i nie pozwala aby takie fałdy przeszkadzały w pracy rury zanurzeniowej 30. Działanie to rozciąga również materiał 40 w pojemniku 10, tak że powierzchnia pojemnika 10 nie zagina się wokół i nie zasłania bocznych portów w pobliżu dolnego końca rury zanurzeniowej 30. Obecność dennych szwów 25 w rejonie rozładunkowym 22 ułatwia rozładunek materiału 40 przez dostarczanie niepowiększonych rowków, prowadzących w kierunku rejonu rozładunkowego 22. Kiedy pompowanie jest kontynuowane do niemal końcowego wyniku, schematycznie pokazanego na fig. 7 i 10, materiał 40 jest przemieszczany kanałami wzdłuż linii szwów 25 i koncentrowany w pozostałości rejonu rozładunkowego 22 wokół rury zanurzeniowej 30 w celu rozładunku.

Jak wyjaśniono odnośnie fig. 3, możliwe jest również, że rura zanurzeniowa 30 dostarcza środki do przyciskania jednego do drugiego płatów 17 i 18 pojemnika 10 w rejonie rozładunkowym 22. Rura zanurzeniowa 30, przyciskana w dół do dna 14 pojemnika 10, może być wystarczającym środkiem do efektywnego uformowania dna, na przykład pojemnika przymocowanego. W przypadku poduszkowatych pojemników preferuje się jednak konfigurację ze szwami, która nie pozwala na separację płatów w rejonie rozładunkowym 22. Chociaż pompowanie pojemnika 10 jest schematycznie zilustrowane na fig. 4-10 przy rozładunku przez rurę zanurzeniową 30, rozładunek może być również realizowany przez dren usytuowany w dnie 16 kontenera podtrzymującego 15. Rejon rozładunkowy 22 nie musi być również usytuowany w centrum dna 14 pojemnika 10 i dna 16 kontenera podtrzymującego 15, i rura zanurzeniowa 30 albo dren mogą zostać usytuowane wzdłuż boków lub krawędzi dna 16 kontenera podtrzymującego 15.

Przymocowane pojemniki 10 zwykle mają krzyżowe szwy na górnych i dolnych płatach, dzięki którym dodatkowe szwy są niepotrzebne do praktykowania wynalazku. Jeśli rejon 28 między płatami przymocowanego pojemnika 10 jest pompowany, najpierw nadmuchiwana jest górna część pojemnika 10, co jest korzystne o ile rozładunek z pojemnika 10 jest skonfigurowany tak, że takie pompowanie nie przeszkadza. Przymocowany pojemnik 10 można również wyposażyć w odpowiednie szwy w celu ograniczenia rejonu pompowania pojemnika 10 do niższych boków i dna 14 pojemnika 10. W miarę pompowania pojemnika 10, przy którym materiał jest niemal wyładowany z przymocowanego pojemnika 10, jego krawędzie narożne zbliżają się do wewnątrz. Ten efekt pompowania formuje dno przymocowanego pojemnika 10 w centralną zlewnię, gdzie rura zanurzeniowa 30 lub dren mogą zostać usytuowane w celu całkowitego rozładunku zawartości pojemnika 10.

Fig. 11 - 13 schematycznie pokazują rozładunek przez rurę zanurzeniową 35, która nie sięga początkowo do dna 16 kontenera podtrzymującego 15. Stosunkowo krótka rura zanurzeniowa 35 może zostać wsunięta poniżej urządzeń wlewowych 11, w górnej części pojemnika 10, o odległość równą odległości między elastycznym połączeniem 36 a urządzeniem wylewowe 12. Zespół rury zanurzeniowej 35, urządzeń wlewowego 11 i wylewowego 12 oraz elastycznego przewodu wyładowczego 36 może następnie zostać opuszczony do wnętrza kontenera podtrzymującego 15, kiedy poziom materiału 40 obniży się, jak pokazano na kolejnych figurach 11 - 13. Kiedy poziom materiału 40 jest dostatecznie niski aby rozpocząć pompowanie pojemnika 10, zmieniając kształt dna 14 pojemnika 10, jak pokazano na fig. 13, wówczas rura zanurzeniowa 35 jest obniżona dostatecznie, aby sięgnąć dna 16 kontenera podtrzymującego 15 w rejonie rozładunkowym 22. Pompowanie pojemnika 10 jest skonfigurowane tak, że tworzy zlewnię w miejscu najniższego położenia rury zanurzeniowej 35. Występuje to korzystnie na dnie 16 kontenera podtrzymującego 15, kiedy materiał jest niemal całkowicie wyładowany z pojemnika 10. Możliwe jest uniesienie w wyniku pompowania zlewni utworzonej przez dno 14 pojemnika 10 nad dno 16 kontenera podtrzymującego 15, przy lekkim podniesieniu dna rury zanurzeniowej 35. Jest to dopuszczalne, o ile zlewnia utworzona przez pompowanie pozostawia najniższy punkt dna 14 pojemnika 10 w miejscu usytuowania rury zanurzeniowej 35.

Stosowanie krótszej rury zanurzeniowej 35, jak pokazano na fig. 11 - 13, ma tę zaletę, że optycznie wskazywany jest poziom materiału 40 w kontenerze podtrzymującym 15, ponieważ urządzenie wlewowe 11, które jest widoczne z wierzchołka kontenera podtrzymującego 15, efektywnie pływa na górnej powierzchni materiału 40. Krótsza rura zanurzeniowa 35, jest również tańsza niż dłuższa, a przy tym zapewnia, wraz z procesem pompowania pojemnika 10, że dolne zakończenie rury zanurzeniowej 35 sięga dna 14 pojemnika 10, kiedy poziom materiału 40 umożliwia rozpoczęcie procesu pompowania. Powoduje to kierowanie materiału 40 do zlewni w rejonie rozładunkowym 22 wokół rury zanurzeniowej 35.

Rozładunek bardzo lepkich materiałów 40 również może korzystać z zalet krótszej rury zanurzeniowej 35. Dzięki niej może być łatwiejsze zalewanie pompy, można zwiększyć szybkość pompoPL 206 985 B1 wania i lepiej wykorzystać wypornościowe układy pompowania, takie jak wyładunek wiertniczy, realizowany wewnątrz krótkiej rury zanurzeniowej 35.

Krótsza rura zanurzeniowa 35 może być wykonywana dostatecznie tanio, aby stosować ją jednorazowo. Może to wyeliminować potrzebę czyszczenia wcześniej używanej rury zanurzeniowej 35, i jednorazowa rura zanurzeniowa 35 może być szczególnie korzystna przy rozładunku materiałów 40, które nie mogą zostać zanieczyszczone. Jednorazowa rura zanurzeniowa 35, korzystnie wykonana ze sterylnego tworzywa sztucznego, może być opakowana w jednorazowy pojemnik przed napełnieniem jej, i ze względu na jej małe rozmiary i koszt taka jednorazowa rura zanurzeniowa 35 może zostać wyjęta w celu rozładunku materiału 40 z pojemnika 10 bez ryzyka zanieczyszczenia.

Modyfikacje przedstawione na fig. 14A do 16D mogą zostać korzystnie wykorzystane w układach do rozładunku od góry z pojemników kontenerowych. Wszystkie są oparte na sposobie łączenia jednego z drugim dwóch dolnych płatów 250 w złączach, które służą do kierowania zawartości pojemnika stopniowo w kierunku rejonu, gdzie usytuowane jest wejście do środków do rozładunku od góry lub rury zanurzeniowej 300, kiedy rejon 204 między płatami jest nadmuchiwany. Dwa dolne płaty 250 mogą być mechanicznie trzymane jeden z drugim, jak przedstawiono na fig. 15. W tej konfiguracji rura zanurzeniowa 300 jest wyposażona w zakończeniu wejściowym 301 w przedłużenie 301A, kończące się pierścieniowym elementem 301B, który jest dociskany do dołu do dwóch płatów 250 w celu utworzenia przedstawionego złącza 302. Złącza 302 różnych typów mogą być mechanicznie tworzone przy wykorzystaniu uformowanych komponentów, które są przyciskane ich własnym ciężarem, są dociskane od góry, trzymają dwa dolne płaty 250 ze sobą przez łączniki przechodzące przez oba płaty, są przytrzymywane przez łączniki przechodzące przez dno kontenera, lub są przytrzymywane lub łączone jeden z drugim innymi środkami. Alternatywnie, dwa dolne płaty 250 mogą być połączone jeden z drugim przy użyciu zgrzewania, klejenia, taśm klejących lub innych środków w celu realizacji tego celu. Jednakże niezależnie od zastosowanego sposobu, takie złącza 302 kierujące nadmuchiwaniem różnią się od szwów i połączeń wcześniej omawianych tym, że nie są przeznaczone głównie do tworzenia granic i ograniczeń dla hermetycznego rejonu między płatami, przeznaczonego do napełnienia. Zamiast tego działają wewnątrz takiego rejonu między płatami, określając sposób w jaki jest nadmuchiwany. W przypadku gdy wlot jest usytuowany w centrum, takie złącza 302 określające nadmuchiwanie będą trzymały dwa dolne płaty 250 jeden z drugim w sposób, który prowadzi do symetrycznego napełniania dolnego rejonu 204 między płatami, zaczynając od brzegu pojemnika 10 i przesuwając się stopniowo do wewnątrz, w kierunku jego centralnego rejonu wylotowego lub spustowego, w miarę opróżniania jego zawartości.

Na fig. 14A przedstawiona jest jedna z konfiguracji rozmieszczenia takich złącz 302 określających nadmuchiwanie, kiedy stosowany jest odgórny rozładunek do opróżniania pojemnika 10 z jego środka, jak przedstawiono na fig. 14A. W tym przykładzie złącza 302 określające nadmuchiwanie tworzą konfigurację pierścieniową. Złącza 302 określające nadmuchiwanie są usytuowane centralnie na fig. 14A, a zatem tworzą obniżone pole lub rejon odpływowy 303 oznaczony ogólnie na figurach rysunku przez strzałkę. W przedstawionej konfiguracji powietrze jest dostarczane do rejonu otaczającego rejon odpływowy 303 na dnie pojemnika 10 i początkowo kieruje się od zewnątrz do wewnątrz, na koniec napełniając cały rejon poza rejonem odpływowym 303. Pierścieniowa konfiguracja przedstawiona na fig. 14A jest przykładem ogólnego typu konfiguracji, charakteryzującej się linią rejonu zewnętrznego otaczającego wewnętrzną strefę, do której mogą zostać włożone środki odprowadzające, takie jak rura zanurzeniowa 300 z zakończeniem wejściowym 301. Linia rejonu zewnętrznego może być kwadratem, trójkątem lub wielobokiem. Może być również przerywana, tak że jej wnętrze nie jest odcięte od innych części dna 14 pojemnika 10. Wciąż będzie aktywnie zachowywała i tworzyła strefę wewnętrzną lub rejon odpływowy 303, który pozostanie w zasadzie obniżony. Pojemnik 10 będzie napełniany od zewnątrz w kierunku strefy wewnętrznej, powodując przepływ zawartości pojemnika 10 w kierunku wyjścia lub regionu odpływowego 303 w celu efektywnego usunięcia.

Inna ogólna postać lub konfiguracja takich złącz jest przedstawiona na fig. 14B. W tej konfiguracji złącza 302 modyfikujące nadmuchiwanie rozchodzą się promieniście od rejonu odpływowego 303. Układ promienisty zdaje się sprzyjać najbardziej równemu i symetrycznemu napełnianiu rejonów na zewnątrz od rejonu odpływowego 303, jest zatem preferowana. Promieniste układy złącz mogą być łączone z pierścieniowymi układami złącz, jak przedstawione na fig. 14E i 14F. Inne reprezentatywne konfiguracje dla umieszczania złącz 302 określających nadmuchiwanie są przedstawione na fig. 14C i 14D. Konfiguracja przedstawiona na fig. 14C okazała się być najbardziej korzystna pod względem kosztów, efektywności i prostoty konstrukcji. Sekwencja nadmuchiwania dla konfiguracji z fig. 14F jest

PL 206 985 B1 przedstawiona na fig. 16A do 16D, i jest ogólnie reprezentatywna dla sposobu nadmuchiwania przy opisanych promienistych konfiguracjach złącz 302 określających sposób nadmuchiwania. Przedstawione konfiguracje nie są jednak wyczerpujące. Liczne konfiguracje mogą być wykorzystane do kierowania zawartości pojemnika w kierunku pożądanego miejsca, czy to w centrum czy z boku kontenera, gdzie zawartość pojemnika 10 jest usuwana, zaś rejon 204 między dolnymi płatami 250 jest nadmuchiwany.

Claims (10)

Zastrzeżenia patentowe

1. Jednorazowy, wielo-płatowy pojemnik z tworzywa sztucznego, pozwalający na rozładunek pompowanego materiału z rejonu rozładunkowego materiału usytuowanego na dnie pojemnika, umieszczonego w kontenerze podtrzymującym w położeniu, w którym dno pojemnika styka się z dnem kontenera podtrzymującego i znajduje się pod materiałem zawartym w pojemniku, przy czym pojemnik zawiera przewód wyładowczy oraz układ dostarczania powietrza, znamienny tym, że przynajmniej część pojemnika (10) jest utworzona z licznych płatów (17, 18, 250) połączonych ze sobą w układzie, który więzi nadmuchujące powietrze wewnątrz nadmuchiwanego rejonu (28) między połączonymi płatami, przy czym pojemnik (10) posiada układ mocowania płatów (17, 18, 250) rozmieszczony tak, że nadmuchiwany rejon (28) znajduje się poza rejonem rozładunkowym (22) na dnie (14) pojemnika (10), przewód wyładowczy (30, 35, 300) wyładowujący materiał (40) z pojemnika (10) do góry przez port rozładunku usytuowany w górnej części pojemnika (10), a także układ dostarczania powietrza wprowadzający powietrze do nadmuchiwanego rejonu (28), w położeniu częściowo napełnionego materiałem (40) pojemnika (10) umieszczonego w kontenerze podtrzymującym (15), ponadto układ mocowania płatów (17, 18, 250) jest tak rozmieszczony, że doprowadzane powietrze powiększa nadmuchiwany rejon (28) pojemnika (10), przy czym płat pojemnika (10) kontaktujący się z materiałem (40) jest korzystnie uniesiony nad dnem kontenera podtrzymującego (15), przy odpowiednim ciężarze pozostającego w pojemniku (10) materiału (40).

2. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że płaty (17, 18, 250) są połączone ze sobą w dnie (14) pojemnika (10), tworząc drogę dla powietrza pompowanego do nadmuchiwanego rejonu (28).

3. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że przewód wyładowczy zawiera rurę zanurzeniową (30, 35, 300), utrzymującą płat pojemnika (10) kontaktujący się z materiałem (40) na dole w obszarze dna rejonu rozładunkowego (22).

4. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że układ mocowania płatów (17, 18, 250) zawiera krzyżowy szew (23, 24) ze środkiem w rejonie rozładunkowym (28), biegnący od rejonu rozładunkowego (28) w kierunku boków kontenera podtrzymującego (15).

5. Pojemnik według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4, znamienny tym, że zawiera ponadto urządzenie wlewowe (11) i urządzenie wylewowe (12) podtrzymujące przewód do wypompowywania materiału (40) z rejonu rozładunkowego (28).

6. Pojemnik według zastrz. 5, znamienny tym, że urządzenie wlewowe i urządzenie wylewowe (12) jest usytuowane tak, że korzystnie jest obniżane w kierunku rejonu rozładunkowego (22), kiedy materiał (40) jest wypompowywany z pojemnika (10).

7. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że układ dostarczania powietrza obejmuje przewód (26) połączony z przynajmniej jednym z płatów (17, 18, 250) pojemnika (10).

8. Układ wyładowczy do rozładunku pompowanego materiału z jednorazowego, wielopłatowego pojemnika z tworzywa sztucznego, zawierającego materiał wewnątrz kontenera podtrzymującego, przy czym układ wyładowczy zawiera jednorazowy, wielo-płatowy pojemnik z tworzywa sztucznego, pozwalający na rozładunek pompowanego materiału z rejonu rozładunkowego materiału usytuowanego na dnie pojemnika, umieszczonego w kontenerze podtrzymującym w położeniu, w którym dno pojemnika styka się z dnem kontenera podtrzymującego i znajduje się pod materiałem zawartym w pojemniku, przy czym pojemnik zawiera przewód wyładowczy oraz układ dostarczania powietrza, znamienny tym, że układ wyładowczy zawiera ponadto zespół do pompowania materiału, pompujący materiał (40) do góry przez górę pojemnika (10), a ponadto przynajmniej część pojemnika (10) jest utworzona z licznych płatów (17, 18, 250) połączonych ze sobą w układzie, który więzi nadmuchujące powietrze wewnątrz nadmuchiwanego rejonu (28) między połączonymi płatami, przy czym pojemnik (10) posiada układ mocowania płatów (17, 18, 250) rozmieszczony tak, że nadmuchiPL 206 985 B1 wany rejon (28) znajduje się poza rejonem rozładunkowym (22) na dnie (14) pojemnika (10), przewód wyładowczy (30, 35, 300) wyładowujący materiał (40) z pojemnika (10) do góry przez port rozładunku usytuowany w górnej części pojemnika (10), a także układ dostarczania powietrza wprowadzający powietrze do nadmuchiwanego rejonu (28), w położeniu częściowo napełnionego materiałem (40) pojemnika (10) umieszczonego w kontenerze podtrzymującym (15), ponadto układ mocowania płatów (17, 18, 250) jest tak rozmieszczony, że doprowadzane powietrze powiększa nadmuchiwany rejon (28) pojemnika (10), zaś płat pojemnika (10) kontaktujący się z materiałem (40) jest korzystnie uniesiony nad dnem kontenera podtrzymującego (15), przy odpowiednim ciężarze pozostającego w pojemniku (10) materiału (40).

9. Układ według zastrz. 8, znamienny tym, że układ dostarczania powietrza obejmuje przewód (26) z tworzywa sztucznego, połączony z przynajmniej jednym z płatów (17, 18, 250) pojemnika (10).

10. Układ według zastrz. 8 albo 9, znamienny tym, że zawiera ponadto urządzenie wlewowe (11) i urządzenie wylewowe (12) do wyładowywania materiału (40), umieszczone na górze pojemnika (10), przemieszczające się w dół w kierunku rejonu rozładunkowego (22), kiedy materiał (40) jest wypompowywany z pojemnika (10).