PL205980B1 - Układ dozowania do dozowania produktu z zasobnika posiadającego otwór - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest układ dozowania do dozowania produktu z zasobnika posiadającego otwór. Wynalazek dotyczy zasobnika z wewnętrzną uwalnianą uszczelką i z przedłużoną końcówką zawierającą zawór ciśnieniowy. Wynalazek niniejszy odnosi się do układu służącego do pozyskiwania produktu z zasobnika. Układ szczególnie nadaje się do stosowania jako część zamknięcia dozującego, przy elastycznym zasobniku, który jest przystosowany do zgniatania.

Istnieje duży wybór opakowań, które zawierają zasobnik przystosowany do zgniatania, układ dozowania przyłączony do zasobnika, lub jako przedłużająca zasobnik jednolita z nim część, oraz produkt znajdujący się we wnętrzu zasobnika. Jeden z rodzajów takiego opakowania wykorzystuje pojedynczy zawór dozujący służący do wyciskania pojedynczego strumienia produktu (którym może być produkt w postaci cieczy, kremu, lub cząstek stałych). Patrz, na przykład, opis amerykańskiego patentu numer U.S. 5,839,614. Opakowanie zawiera giętki, sprężysty zawór typu szczelinowego. Zawór jest normalnie zamknięty i może wytrzymywać napór ciężaru produktu kiedy zasobnik jest całkowicie odwrócony, tak że produkt nie będzie wyciekał z zasobnika dopóki zasobnik nie będzie zgniatany.

Przy niektórych rodzajach produktu, takich jak klej, farba do włosów, przyprawy, i tym podobne, może być pożądane zastosowanie układu dozowania, który mógłby dokładniej kontrolować wydzielanie produktu. W szczególności, może być wymagana dokładniejsza kontrola umiejscowienia osadzania się produktu, oraz zastosowanie układu dozowania będącego w stanie zapewniać taką kontrolę, przy jednoczesnej pełnej obserwacji przez użytkownika miejsca wydzielania. Korzystne byłoby również żeby takie udoskonalenie układu dozowania mogło także dokładniej kontrolować kierunek, w którym produkt jest wydzielany, przy jednoczesnym przekazywaniu uż ytkownikowi wyraźnego wskazania odnośnie określonego kierunku, w którym produkt będzie wydzielany, lub podlega wydzielaniu.

Pomimo, że stosunkowo długa, wąska, stożkowata dysza mogłaby być wykorzystywana do ułatwiania dozowania produktu w sposób, który mógłby umożliwiać użytkownikowi dokładniejszą kontrolę miejsca wydzielania produktu i kierunku wydzielania produktu, zastosowanie takiej długiej dyszy może stwarzać inne problemy. W szczególności, produkt znajdujący się wewnątrz długiej dyszy może kontynuować wypływ z dyszy nawet po tym jak wymagana ilość produktu została już wydzielona.

Rozważmy, na przykład, sytuację kiedy produkt o stosunkowo wysokiej lepkości podlega wydzielaniu z odwróconego, zgniatanego zasobnika, poprzez stosunkowo długą dyszę. Długa dysza, po tym jak zasobnik zostanie odwrócony, musi być początkowo wypełniana płynnym produktem. Użytkownik, po odwróceniu zasobnika, nie ma jak się dokładnie dowiedzieć, kiedy produkt będzie wydzielany z końcówki dyszy. Przy produkcie o stosunkowo wysokiej lepkości użytkownik będzie zmuszony do zgniatania zasobnika po prostu po to, by wypełnić dyszę, a więc nie może być pewny, kiedy dysza zostanie już wypełniona i kiedy pierwsza kropla produktu zostanie wydzielona z dyszy.

Dalej, kiedy użytkownik widzi, że wymagana ilość produktu została już wydzielona z końcówki dyszy i została odłożona na odbierającą powierzchnię, użytkownik zwyczajnie zaprzestawałby ściskania zasobnika. Jednakże, ilość produktu znajdującego się wewnątrz dyszy może dalej ciągle wypływać z dyszy zanim użytkownik odwróci zasobnik, albo zanim inaczej przemieści układ dozowania, oddalając go od miejsca wydzielania. Tak więc, układ taki wykazuje brak wymaganej zdolności do dokładnego kontrolowania zakończenia wypływu produktu z dyszy.

Stosownie do tego, byłoby pożądane zastosowanie ulepszonego układu dozowania, który pokonywałby, albo przynajmniej minimalizował, opisywane powyżej problemy związane z kontrolowaniem dozowania produktu.

Pożądany byłby także układ wewnętrzny, służący do naprawdę skutecznego zabezpieczania przed przepływaniem produktu przez układ, niezależnie od orientacji zasobnika i bez względu na to czy zasobnik podlega, czy też nie podlega, zgniataniu, lub jest inaczej podwyższane w nim ciśnienie. Taki wewnętrzny układ uszczelniający powinien być zdolny do łatwego otwierania kanału przepływowego, kiedy pożądane jest przystosowanie go do wydzielania produktu, oraz powinien być zdolny do łatwego zamykania kanału przepływowego, kiedy jest to wymagane, po to żeby chronić przed przypadkowym wyciekaniem produktu, gdy zasobnik podlega wysyłce lub jest magazynowany, w trakcie czego mógłby być poddawany działaniu sił zewnętrznych, które podwyższałyby ciśnienie wewnątrz zasobnika, albo powodowałyby w inny sposób wyładowywanie z zasobnika jakiejś ilości produktu.

Korzystne byłoby również, gdyby udoskonalony układ dozowania mógł działać bez potrzeby stosowania odchylnego wieczka, które musiałoby być początkowo przestawiane do położenia otwartego pozwalającego na dozowanie, i które, w położeniu otwartym, mogłoby zasłaniać część struPL 205 980 B1 mienia wydzielanego produktu, albo zasłaniać miejsce wydzielania produktu, wyłączając go z pola widzenia użytkownika. Pożądane byłoby także, jeśli takie udoskonalenie układu dozowania nie wykorzystywałoby żadnego oddzielnego wieczka innego typu, żadnego nasadzanego kołpaka lub zatyczki, które wymagałyby usuwania przed dozowaniem, i które mogłyby zostać zagubione lub być niewłaściwie umieszczane.

Korzystnie byłoby też, jeżeli taki udoskonalony układ mógłby być przystosowywany do butelek, zasobników, lub opakowań, które mają różnorodne kształty, i które są zbudowane z różnorodnych materiałów.

Dalej, byłoby pożądane żeby taki udoskonalony układ mógł być dostosowany do technik wydajnej, wysokojakościowej, wielkoseryjnej produkcji układu, wytwarzanego zgodnie z charakterystyką roboczą, ze zredukowaną ilością wyrzucanego produktu.

Niniejszy wynalazek dostarcza udoskonalenie układu dozowania, które może mieścić w sobie konstrukcje przynoszące omawiane wyżej korzyści i mające omawiane wyżej właściwości.

Układ dozowania, do dozowania produktu z zasobnika posiadającego otwór, według wynalazku wyróżnia się tym, że zawiera dziobek, połączony z otworem zasobnika i określający co najmniej jeden otwór wylotowy o sztywnej, ustalonej geometrii albo kształcie przy utrwalonym położeniu ustalonym względem zasobnika, obwodową powierzchnię uszczelniającą, usytuowaną dalej albo za otworem wylotowym względem zasobnika w kierunku wylotu produktu i bliższą powierzchnię uszczelniającą, umiejscowioną na zewnątrz dziobka, bliżej otworu wylotowego; oraz zawiera zespół dysz, który jest zamontowany na dziobku, dla ruchu pomiędzy cofniętym, zamkniętym położeniem, a wysuniętym, otwartym położeniem, i który obejmuje: dyszę posiadającą: kanał dozujący, rozmieszczony wokół przynajmniej części dziobka, bliższą uszczelniającą powierzchnię do uszczelniania styku obwodowej uszczelniającej powierzchni dziobka i obwodową powierzchnię uszczelniającą, usytuowaną na zewnątrz bliższej powierzchni uszczelniającej dyszy do uszczelniania obwodowej powierzchni uszczelniającej podczas wycofywania zespołu dysz do położenia zamkniętego, oraz obejmuje elastyczny sprężysty zawór, który jest usytuowany w poprzek dozującego kanału dyszy, z zadaniem jego uszczelniania, w miejscu znajdującym się z dala od obwodowej powierzchni uszczelniającej dziobka, i ma początkowo zamknięty wylotowy dozujący otwór, który otwiera się w odpowiedzi na zróżnicowanie ciśnienia działającego w poprzek zaworu.

W korzystnym rozwiązaniu dziobek ma ustaloną geometrię w położeniu nieruchomym względem zasobnika, przy czym obwodowa powierzchnia uszczelniająca dziobka jest usytuowana dalej od otworu wylotowego w odniesieniu do zasobnika.

Kanał dozujący dyszy jest określony, przynajmniej częściowo, przez obwodową powierzchnię uszczelniającą, znajdującą się w dyszy i przez bliższą powierzchnię uszczelniającą dyszy.

Układ korzystnie zawiera wydrążoną podstawę albo korpus przeznaczoną do zamontowania jej na zasobniku, nad otworem zasobnika, przy czym od podstawy rozciąga się dziobek.

Dziobek korzystnie określa wewnętrzny kanał wylotowy, który jest połączony z otworem zasobnika i z otworem wylotowym w dziobku.

W korzystnym rozwiązaniu dziobek ma oddalony koniec, na którym znajduje się dalsza powierzchnia uszczelniająca dziobka, przy czym otwór wylotowy dziobka jest przy oddalonym końcu dziobka.

Kanał dozujący dyszy, bliższa powierzchnia uszczelniająca dyszy oraz bliższa powierzchnia uszczelniająca dziobka, są korzystnie tak ukształtowane w stosunku do otworu wylotowego dziobka, żeby zapewniały połączenie, pomiędzy zaworem i otworem wylotowym dziobka, tylko wtedy, kiedy zespół dyszy jest przemieszczony i znajduje się w oddaleniu od wycofanej zamkniętej pozycji.

W korzystnym rozwiązaniu zawór jest samozamykającym się zaworem i korzystnie otwiera się, w kierunku na zewną trz, kiedy ciś nienie dział ają ce na stronę zaworu zwróconą ku otworowi zasobnika przewyższa o ustaloną wartość ciśnienie działające na stronę zaworu zwróconą ku otaczającej atmosferze. Zawór powraca, od stanu otwarcia do stanu zamknięcia, po tym jak działanie ciśnienia na stronę zaworu zwróconą ku otworowi pojemnika obniża się.

W korzystnym rozwią zaniu układ ma postać oddzielnego od zasobnika zamknię cia dozują cego, ale przyłączanego do zasobnika i obejmującego dookoła otwór zasobnika, z możliwością odłączenia.

Układ korzystnie zawiera zasobnik posiadający na zewnątrz gwint zewnętrzny, oraz zawiera korpus mający wydrążoną, zwykle w kształcie cylindra, podstawę posiadającą wewnętrzny gwint przeznaczony do nakręcania go na zewnętrzny gwint na zasobniku, przy czym od wydrążonej podstawy rozciąga się dziobek.

PL 205 980 B1

Zawór korzystnie posiada pierścieniowy kołnierz, mający powierzchnię zewnętrzną i powierzchnię wewnętrzną, dysza ma oddalony koniec, a kanał dozujący dyszy kończy się otworem dozującym, znajdującym się w oddalonym końcu dyszy. Dysza posiada pierścieniowe gniazdo rozmieszczone wokół otworu dozującego dyszy, służące do współpracy z powierzchnią wewnętrzną na kołnierzu zaworu. Zespół dyszy zawiera korzystnie pierścieniowy kołpak powstrzymujący, zazębiony zatrzaskowo z dyszą w miejscu przy oddalonym końcu dyszy. Kołpak powstrzymujący posiada otwór środkowy, otoczony przez pierścieniowy kołnierz wyznaczający pierścieniową powierzchnię zaciskową, która służy do współpracy z powierzchnią zewnętrzną kołnierza zaworu przy zaciskaniu kołnierza zaworu pomiędzy kołpakiem powstrzymującym i dyszą.

Kołnierz zaworu ma korzystnie przekrój poprzeczny w kształcie jaskółczego ogona. Powierzchnie, zewnętrzna kołnierza zaworu i wewnętrzna kołnierza zaworu, każda z nich, mają kształt stożka ściętego. Korzystnie, pierścieniowa powierzchnia zaciskająca na kołnierzu kołpaka powstrzymującego i pierś cieniowe gniazdo dyszy, każ de z nich, mają kształ t stoż ka ś cię tego.

Zawór korzystnie posiada pierścieniowy kołnierz, dysza ma oddalony koniec z kołnierzem skierowanym promieniowo do wewnątrz, wyznaczającym pierścieniowe gniazdo skierowane powierzchnią czołową ku wnętrzu dyszy. Zespół dyszy korzystnie zawiera powstrzymywacz, zazębiony z dyszą, do utrzymywania zaworu w dyszy, z zaciśniętym pierścieniowym kołnierzem za pomocą powstrzymywacza, na pierścieniowym gnieździe dyszy. Korzystnie, powstrzymywacz jest zwykle pierścieniem, który jest zazębiony zatrzaskowo z dyszą.

Dysza korzystnie zawiera wewnętrzny pierścieniowy kanał, a powstrzymywacz zawiera część obwodową przystosowaną do osadzania jej w kanale, tak by była zazębiona zatrzaskowo. Korzystnie, pierścieniowy kołnierz zaworu ma w przekroju poprzecznym kształt jaskółczego ogona i wyznacza zewnętrzną powierzchnię w kształcie stożka ściętego oraz wewnętrzną powierzchnię w kształcie stożka ściętego. Dysza ma środkowy otwór otoczony przez pierścieniowe gniazdo dyszy, wymienione pierścieniowe gniazdo dyszy jest gniazdem w kształcie stożka ściętego współpracującym z zewnętrzną powierzchnią, w kształcie stożka ściętego, pierścieniowego kołnierza zaworu. Powstrzymywacz ma korzystnie powierzchnię zaciskającą w kształcie stożka ściętego, współpracującą z wewnętrzną powierzchnią, w kształcie stożka ściętego, pierścieniowego kołnierza zaworu, służącą do zaciskania pierścieniowego kołnierza zaworu pomiędzy powstrzymywaczem i pierścieniowym gniazdem dyszy. W korzystnym rozwiązaniu zawór jest uformowany odlewaniem z elastomeru termoutwardzalnego.

Zawór korzystnie ma pierścieniowy kołnierz z zewnętrznym obwodem wyznaczającym zewnętrzną, zwykle cylindryczną powierzchnię.

Korzystnie, dziobek ma zewnętrzny wtykowy gwint, znajdujący się po, skierowanej ku wnętrzu, stronie bliższej powierzchni uszczelniania dziobka. Dysza korzystnie ma wewnętrzny nasadowy gwint, znajdujący się po, skierowanej ku wnętrzu, stronie bliższej powierzchni uszczelniającej dyszy, przeznaczony do współpracy z zewnętrznym wtykowym gwintem dziobka. W korzystnym rozwiązaniu bliższa powierzchnia uszczelniania dyszy obejmuje: zwykle cylindryczną powierzchnię uszczelniającą oraz wystające promieniowo do wewnątrz pogrubienie uszczelniające, sąsiadujące z cylindryczną powierzchnią uszczelniającą dyszy i łączące się z nią. Bliższa powierzchnia uszczelniająca dziobka korzystnie obejmuje wystające promieniowo na zewnątrz pogrubienie uszczelniające i zwykle cylindryczną powierzchnię uszczelniającą, sąsiadującą z pogrubieniem uszczelniającym dziobka i łączącą się z nim.

Dziobek korzystnie ma oddalony koniec, który zawiera krążek, umieszczony z dala od otworu wylotowego. Krążek ma obwodowy dalszy brzeg, zaokrąglony łukiem i łączący się z cylindryczną powierzchnią obwodową, która wyznacza dalszą powierzchnię uszczelniającą na dziobku, przy czym część dyszy, pomiędzy zaworem i bliższą powierzchnią uszczelniającą dyszy, ma korzystnie cylindryczną powierzchnię wnętrza, która wyznacza dalszą powierzchnię uszczelniającą w dyszy, przeznaczoną do współpracy, przy uszczelnianiu, z obwodową powierzchnią krążka na dziobku.

W korzystnym rozwiązaniu otwór wylotowy dziobka jest jednym z wielu identycznych otworów wylotowych, które są ukierunkowane promieniowo.

Układ dozowania jest przystosowany do stosowania go przy wydzielaniu produktu z zasobnika posiadającego otwór. Układ dozowania może być uformowany jako jednolita część końca takiego zasobnika, albo układ ten może być zespołem oddzielnym, który jest na stałe, lub z możliwością uwolnienia, połączony z zasobnikiem.

Układ dozowania zawiera dziobek połączony z otworem. Układ dozowania jest określony przez przynajmniej jeden otwór, usytuowaną z dala od otworu wylotowego dalszą powierzchnię uszczelniaPL 205 980 B1 nia oraz umieszczoną na zewnątrz dziobka, po sąsiedzku z otworem wylotowym, bliższą powierzchnię uszczelniania.

Układ dozowania zawiera zespół dyszy, który jest zamontowany na dziobku. Zespół dyszy jest ruchomy wzdłuż dziobka, pomiędzy pozycjami zamkniętą, kiedy jest wycofany, oraz otwartą, kiedy jest wystawiony. Zespół dyszy zawiera dyszę posiadającą: kanał dozujący rozmieszczony wokół przynajmniej części dziobka, bliższą powierzchnię uszczelniania przewidzianą, przy uszczelnianiu, do wchodzenia we współpracę z bliższą powierzchnią uszczelniania na dziobku oraz dalszą powierzchnię uszczelniania, umieszczoną w kierunku na zewnątrz od bliższej powierzchni uszczelniania, służącą, przy uszczelnianiu, do wchodzenia we współpracę z dalszą powierzchnią uszczelniania na dziobku kiedy zespół dyszy znajduje się w wycofanej zamkniętej pozycji.

Zespół dyszy zawiera także elastyczny sprężysty zawór. Zawór jest usytuowany w poprzek dozującego kanału dyszy, z zadaniem jego uszczelniania, w miejscu znajdującym się z dala od dalszej powierzchni uszczelniania na dziobku. Zawór ma początkowo zamknięty otwór dozujący, który otwiera się w odpowiedzi na zróżnicowanie ciśnienia działającego w poprzek zaworu.

Zalecana obecnie forma układu dozowania ma zawór montowany w sąsiedztwie oddalonej końcówki dyszy. Korzystnie, zawór ma konstrukcję samouszczelniającą się i dąży do zamykania się kiedy zróżnicowanie ciśnienia w poprzek otwartego zaworu spada poniżej założonej wartości. Alternatywnie, układ dozowania może wykorzystywać zawór, który raz otwarty pozostaje otwarty nawet jeśli zróżnicowanie ciśnienia w poprzek zaworu spada do zera. Co więcej, struktura dozująca, według niniejszego wynalazku, może mieścić w sobie różne typy zaworów, jak również i różne rozmiary zaworów.

Liczne inne korzyści i właściwości, wynikające z niniejszego wynalazku, zostaną łatwo dostrzeżone z następującego dalej szczegółowego opisu wynalazku, z zastrzeżeń patentowych, oraz z towarzyszącego im rysunku.

Przedmiot wynalazku, w przykładach wykonania, został bliżej objaśniony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny pierwszej postaci układu dozowania według niniejszego wynalazku, włączonego w zamknięcie dozujące, który to układ dozowania jest uformowany oddzielnie od zasobnika, i który jest przystosowany do montowania go, z możliwością uwalniania, do zasobnika posiadającego otwór prowadzący do wnętrza zasobnika, a zamknięcie dozujące jest pokazane z częściami składowymi w stanie zamkniętym, fig. 2 - widok boczny pierwszej postaci zamkniętego zamknięcia dozującego, fig. 3 - widok z góry pierwszej postaci zamkniętego zamknięcia dozującego, fig. 4 - przekrój, wykonany ogólnie wzdłuż linii 4-4 z fig. 3, fig. 5 - widok perspektywiczny, w rozłożeniu, pierwszej postaci zamknięcia dozującego, fig. 6 - widok pierwszej postaci, w rozłożeniu, częściowo w przekroju, fig. 7 - widok perspektywiczny podobny do fig. 1, z tym, że fig. 7 przedstawia pierwszą postać zamknięcia dozującego w stanie pełnego otwarcia, fig. 8 - widok z boku w pełni otwartego zamknięcia dozującego przedstawionego na fig. 7, fig. 9 - widok przekroju podobny do fig. 4, z tym, że fig. 9 przedstawia zamknięcie dozujące w konfiguracji przy pełnym otwarciu, odpowiadającej figurom 7 i 8, fig. 10 - znacznie powiększony, fragmentaryczny przekrój oddalonego końca zamknięcia dozującego, pokazanego w ukierunkowaniu odwróconym, przed wydzielaniem produktu z zasobnika, fig. 11 widok podobny do fig. 10, z tym, że fig. 11 przedstawia zawór znajdujący się w oddalonym końcu zamknięcia dozującego, konkretnie w konfiguracji przy pełnym otwarciu, wydzielający produkt, który jest poddawany działaniu ciśnienia pochodzącego z rejonu wnętrza przylegającego do zaworu, fig. 12 widok perspektywiczny drugiej postaci układu dozowania według niniejszego wynalazku, włączonego w zamknięcie dozujące, który to układ dozowania jest uformowany oddzielnie od zasobnika, i który jest przystosowany do montowania go, z możliwością uwalniania, do zasobnika posiadającego otwór prowadzący do wnętrza zasobnika, a zamknięcie dozujące jest pokazane z częściami składowymi w stanie zamknię tym, fig. 13 - widok z boku drugiej postaci zamknię cia dozującego w stanie zamknię tym, fig. 14 - widok z góry drugiej postaci zamknięcia dozującego, fig. 15 - przekrój wykonany wzdłuż linii 15-15 z fig. 14, fig. 16 - widok perspektywiczny, w rozłożeniu, drugiej postaci zamknięcia dozującego, fig. 17 - widok, w rozłożeniu, drugiej postaci zamknięcia dozującego według niniejszego wynalazku, częściowo w przekroju, fig. 18 - widok perspektywiczny podobny do fig. 12, z tym, że fig. 18 przedstawia drugą postać zamknięcia dozującego w stanie pełnego otwarcia, fig. 19 - widok podobny do fig. 13, z tym, że fig. 19 przedstawia drugą postać zamknięcia dozującego w stanie pełnego otwarcia, fig. 20 - widok perspektywiczny podobny do fig. 15, z tym, że fig. 20 przedstawia drugą postać zamknięcia dozującego w stanie pełnego otwarcia, fig. 21 - widok perspektywiczny trzeciej postaci układu dozowania według niniejszego wynalazku, włączonego w zamknięcie dozujące, który to układ dozowania jest uformowany oddzielnie od zasobnika, i przystosowany do montowania go, z możliwo6

PL 205 980 B1 ścią uwalniania, na zasobniku posiadającym otwór prowadzący do wnętrza zasobnika, a zamknięcie dozujące jest pokazane z częściami składowymi w stanie zamkniętym, fig. 22 - widok trzeciej postaci zamknięcia dozującego, częściowo w przekroju, zilustrowanego na fig. 21, fig. 23 - widok perspektywiczny czwartej postaci układu dozowania według niniejszego wynalazku, włączonego w zamknięcie dozujące, który to układ dozowania jest uformowany oddzielnie od zasobnika, i który jest przystosowany do montowania go, z możliwością uwalniania, na zasobniku posiadającym otwór prowadzący do wnętrza zasobnika, a zamknięcie dozujące jest pokazane z częściami składowymi w stanie zamkniętym, natomiast fig. 24 przedstawia widok czwartej postaci zamknięcia dozującego pokazanego na fig. 23, częściowo w przekroju.

Chociaż wynalazek ten dopuszcza możliwość realizowania go w postaci wielu różnych form, opis i towarzyszący mu rysunek ujawniają tylko niektóre specyficzne formy jako przykłady wykonania wynalazku. Wynalazek w zamierzeniu nie podlega jednak ograniczaniu go do tak opisanych przykładów. Zakres wynalazku jest wykazany w załączonych zastrzeżeniach patentowych.

Dla ułatwienia opisu, wiele figur ilustrujących wynalazek przedstawia układ dozowania w typowej orientacji, w której powinien on znajdować się u góry na wierzchu zasobnika, kiedy zasobnik jest magazynowany jako stojący pionowo na swej podstawie, a określenia takie jak górny, dolny, poziomy, i tak dalej, s ą stosowane w odniesieniu do tej pozycji. Zrozumiałe będzie jednak, że układ dozowania według tego wynalazku może być wykonywany, składowany, transportowany, stosowany, oraz sprzedawany, jako ukierunkowany inaczej niż w opisywanym położeniu.

Układ dozowania, według niniejszego wynalazku, nadaje się do zastosowania do różnorodnych, tradycyjnych lub specjalnych, zasobników posiadających rozmaite konstrukcje, których szczegóły, chociaż niezilustrowane ani nieopisane, powinny być oczywiste dla specjalistów posiadających znajomość takich zasobników. Sam zasobnik, jako taki, nie stanowi części niniejszego wynalazku.

Pierwsza postać układu dozowania, według wynalazku, jest zilustrowana na figurach od 1 do

11, w formie zamknięcia dozującego 30 przewidzianego dla zasobnika (niepokazanego). Jak można to zobaczyć na fig. 6, zamknięcie 30 posiada korpus 32, który zawiera w sobie cylindryczną wydrążoną podstawę lub osłonę boczną 34, pierścieniowy próg 36 rozciągający się promieniowo do wewnątrz od górnej części osłony bocznej 34, oraz dziobek 38 o zredukowanej średnicy, rozciągający się w górę od wewnętrznej części progu 36.

Jak można zobaczyć na fig. 6, wnętrze osłony bocznej 34 jest ograniczone wewnętrznym nasadowym gwintem 40. Osłona boczna 34 jest przystosowana do obejmowania górnego końca wylotu lub szyjki zasobnika (niepokazanego). Gwint 40 osłony bocznej jest przystosowany do zazębiania się, w sposób dopasowany, z gwintem wylotu lub gwintem szyjki zasobnika.

Alternatywnie, osłona boczna 34 zamknięcia mogłaby być przewidziana z jakimś innym układem łączącym ją z zasobnikiem, takim jak pogrubienie zatrzaskowe lub rowek (niepokazany), w miejscu gwintu 40, dla zazębiania się z dopasowanym rowkiem lub pogrubieniem (niepokazanym), odpowiednio, występującym na szyjce zasobnika. Korpus zamknięcia 32 mógłby być przymocowany do zasobnika na stałe, za pomocą przytopienia go prądami indukcyjnymi, przytopienia ultradźwiękami, klejenia, lub innym sposobem, zależnie od materiałów użytych na korpus zamknięcia 32 i na zasobnik. Korpus zamknięcia 32 mógłby także być uformowany jako jednolita część zasobnika, lub jako jego przedłużenie.

Osłona boczna 34 korpusu zamknięcia może mieć każdą odpowiednią konfigurację. Zasobnik mógłby mieć wystającą w górę szyjkę, lub inną część, przewidzianą do obejmowania jej przez korpus zamknięcia 32 o poszczególnej konfiguracji, a główna część zasobnika może posiadać inny kształt w przekroju poprzecznym niż szyjka zasobnika i osłona boczna 34 korpusu zamknięcia.

Zamknięcie 30 jest przystosowane do stosowania przy zasobniku posiadającym otwór wylotowy, lub inny otwór zapewniający dostęp do wnętrza zasobnika i do produktu w nim zawartego. Produkt może być, na przykład, płynnym jadalnym produktem. Produkt mógłby być również innym płynnym, stałym, lub gazowym materiałem, włączając w to, ale bez ograniczania się tylko do tego, puder, krem, produkt żywnościowy, produkt ochrony osobistej, produkt czyszczący do użytku przemysłowego lub domowego, albo inne chemiczne kompozycje (na przykład kompozycje stosowane w związku z działalnością produkcyjną, w handlu, przy utrzymywaniu gospodarstwa domowego, na budowie, w rolnictwie, i tak dalej).

Zasobnik byłby typowym zgniatalnym zasobnikiem, posiadającym giętką ściankę, lub giętkie ścianki, który może być uchwycony przez użytkownika i zgnieciony lub ściśnięty dla podwyższenia wewnętrznego ciśnienia w zasobniku, tak żeby wymuszać wychodzenie produktu z zasobnika i przePL 205 980 B1 chodzenie jego przez zamknięcie 30. Ścianka typowego zasobnika posiada dostateczną właściwą sobie sprężystość, taką, że kiedy ustaje działanie sił zgniatających, ścianka zasobnika powraca do swego normalnego odprężonego kształtu. Taka zgniatalna struktura ścienna jest zalecana w licznych zastosowaniach, ale może nie być konieczna, lub nie być zalecana, w innych zastosowaniach. Na przykład, w pewnych zastosowaniach może być pożądane wykorzystywanie zwykłego sztywnego zasobnika, oraz wywoływanie ciśnienia we wnętrzu zasobnika, przez określony czas, za pomocą tłoka lub innego układu zwiększającego ciśnienie.

Pierścieniowa uszczelka 42, o przekroju w kształcie kleszcza raka, wystaje w dół od spodu progu 36 korpusu, tak jak jest to widoczne na figurach 4 i 6. Uszczelka 42 zapewnia szczelność przy współpracy z górnym pierścieniowym brzegiem zasobnika (niepokazanym), na którym zamknięcie 30 jest montowane.

Zalecana postać dziobka 38 ma zwykle, na swej długości, kołowy przekrój poprzeczny, oraz średnicę podstawy 34 największą ze wszystkich średnic dziobka 38. Dziobek 38 ma wewnętrzny kanał wylotowy 44 (fig. 6) prowadzący do wnętrza zasobnika. Dziobek 38 ma również oddalony koniec, który zawiera przynajmniej jeden otwór wylotowy 46 (figury 5 i 6), który otwiera się w kierunku na zewnątrz od kanału wylotowego 44 dziobka 38. Korzystnie jest, gdy są tam trzy takie otwory 46 z rozpórką 48 pomiędzy każdą parą sąsiednich otworów 46. Trzy rozpórki 48 są rozmieszczone w jednakowych odstępach od siebie, wokół końca dziobka 38. Skierowane na zewnątrz końce wszystkich rozpórek 48 podtrzymują krążek 50 (figury 5 i 6) odsadzony od trzech otworów 46. Krążek 50 ma zaokrąglony łukiem obwodowy skierowany na zewnątrz brzeg 52, który łączy się ze zwykle cylindryczną obwodową powierzchnią 54, która działa jako dalsza powierzchnia uszczelniania umieszczona w oddaleniu od otworów wylotowych 46. Rozmiar, kształt, oraz ilość otworów wylotowych 46 i rozpórek 48, mogą się zmieniać. Profile powierzchni 52 i 54 krążka, mogą się także zmieniać.

Dziobek 38 posiada także zewnętrzną, bliższą powierzchnię uszczelniania 56 (fig. 6), umieszczoną po sąsiedzku z otworami wylotowymi 46. Bliższa powierzchnia uszczelniania 56 jest korzystnie cylindryczna. Górny koniec bliższej powierzchni uszczelniania 56 kończy się, przy otworach wylotowych 46, pierścieniowym pogrubieniem 57 (fig. 6).

Poniżej powierzchni uszczelniania 56 znajduje się, wokół podstawy dziobka 38, zewnętrzny wtykowy gwint 58 (fig. 6). Mogą być tu wykorzystywane wielokrotne gwintowe nitki prowadzące. Również można by wykorzystywać, w miejsce gwintu jako takiego, powierzchnię krzywkową.

Korpus 32 zamknięcia dozującego, jest korzystnie uformowany z tworzywa termoplastycznego takiego jak polipropylen, jako sztywna, twarda, plastykowa struktura. Poszczególne tworzywo, z którego jest formowany korpus 32, nie stanowi części niniejszego wynalazku.

Zamknięcie dozujące 30 zawiera także zespół dyszy, który w pierwszej postaci zilustrowanej na fig. 6 zawiera wykręcaną końcówkę lub dyszę 60, zawór 70, oraz kołpak powstrzymujący 80. Dysza 60 jest przystosowana do montowania jej na dziobku 38. Dysza 60 zawiera wewnętrzny nasadowy gwint 84 (fig. 6) do współpracy z gwintem 58 dziobka. Jeżeli dziobek wykorzystywałby powierzchnię krzywkową zamiast gwintu 58 jako takiego, wtedy dysza 60 miałaby odpowiedni prowadnik krzywkowy.

Wnętrze dyszy 60 wyznacza wewnętrzny dozujący kanał 86 (fig. 6), w którym osadza się przynajmniej część dziobka 38, jak pokazano na fig. 4. Dysza 60 może być obracana w połączeniu gwintowym na dziobku 38, dla wywołania ruchu osiowego dyszy 60 wzdłuż dziobka 38, pomiędzy obniżoną lub wycofaną, zamkniętą pozycją (figury 1, 2 i 4) i podniesioną lub wystawioną, otwartą pozycją (figury od 7 do 9).

Nawiązując do fig. 6, kanał dozujący 86 dyszy 60, ma większą średnicę w dolnej części 88 zawierającej gwint 84. Dysza 60 ma zmniejszoną średnicę w części pośredniej, wyznaczającej bliższą powierzchnię uszczelniania 90. U spodu bliższej powierzchni uszczelniania 90 dyszy znajduje się pierścieniowe pogrubienie 92 (fig. 6).

Górny koniec dyszy 60 korzystnie ma bardziej jeszcze zmniejszoną średnicę w górnej części, wyznaczającej dalszą powierzchnię uszczelniania 96 (fig. 6), znajdującą się w kierunku osiowym na zewnątrz od bliższej powierzchni uszczelniania 90 dyszy. Dalsza powierzchnia uszczelniania 96 dyszy i bliższa powierzchnia uszczelniania 90 dyszy, razem ograniczają przynajmniej część kanału dozującego 86 dyszy.

Dysza 60 kończy się, przy swym górnym oddalonym końcu, otworem dozującym 98 (fig. 6). Dysza 60 wyznacza, wokół otworu dozującego dyszy, pierścieniowe gniazdo 100 (fig. 6). Zewnętrzna powierzchnia dyszy 60 zawiera pierścieniowe pogrubienie 102 (fig. 6) sąsiadujące z gniazdem 100.

PL 205 980 B1

W zilustrowanej, zalecanej postaci, zawór 70 ma konfigurację i charakterystykę roboczą zaworu o konstrukcji dostępnej w handlu, takiego jak ujawniony w opisie patentu USA, numer 5,676,289, a konkretnie o konstrukcji odnoszącej się do zaworu 46 ujawnionego w opisie patentu US 5,676,289. Działanie zaworu takiego typu jest dalej opisywane w odniesieniu do podobnego zaworu, który został oznaczony odnośnikiem 3d w opisie patentu USA, numer 5,409,144. Opisy tamtych dwóch patentów są dołączone tutaj na zasadzie odniesienia, w zakresie mającym związek, i w granicach niesprzeczności, z niniejszym.

Zawór 70 jest elastyczny i zmienia swe ukształtowanie pomiędzy (1) zamkniętą spoczynkową pozycją (pokazaną w opakowaniu znajdującym się w pozycji stojącej na fig. 9, oraz pokazaną w opakowaniu odwróconym na fig. 10), oraz (2) aktywną otwartą pozycją (pokazaną w opakowaniu odwróconym na fig. 11). Zawór 70 zawiera elastyczną część środkową, główkę lub część czołową 130 (fig. 10), która posiada w stanie unieruchomionym konfigurację wklęsłą (kiedy patrzymy na nią od zewnątrz), oraz ma dwie, wzajemnie prostopadłe przecinające się, szczeliny dozujące 132 o jednakowej długości, które razem wyznaczają zamknięty wylotowy otwór dozujący. Przecinające się szczeliny 132 wyznaczają cztery, ogólnie o kształcie wycinków koła, klapki lub płatki, we wklęsłej środkowej części główki 130. Klapki otwierają się na zewnątrz, począwszy od punktu przecinania się szczelin 132, w odpowiedzi na podwyższenie ciśnienia w zasobniku do odpowiedniej wielkości, w dobrze znany sposób opisany w opisie patentu USA, numer 5,409,144.

Zawór 70 zawiera osłonę boczną lub tulejkę 134, która odchodzi od środkowej ścianki zaworu lub od jego główki 130. Przy zewnętrznym końcu tulejki 134 znajduje się cienki pierścieniowy kołnierz 138, który rozciąga się obwodowo, od tulejki 134, pod kątem w kierunku wstecznym. Cienki kołnierz 138 scala się z powiększonym, znacznie grubszym, obwodowym kołnierzem 140, który ma przekrój poprzeczny ogólnie w kształcie jaskółczego ogona (jak pokazano na fig. 10).

Dla dostosowania miejsca osadzenia zaworu 70 w dyszy 60, pierścieniowe gniazdo 100 dyszy, o kształcie stożka ściętego, ma taki sam kąt jak kąt na przylegającej do niego powierzchni kołnierza zaworowego o konfiguracji jaskółczego ogona.

Druga (zewnętrzna) powierzchnia kołnierza zaworowego 140 jest dociśnięta przez kołpak powstrzymujący 80 (figury 9 i 10). Kołpak powstrzymujący 80 wyznacza środkowy otwór 150 (figury 6 i 10) otoczony pierścieniową powierzchnią dociskową 152 (figury 6 i 10) przeznaczoną do współpracy z powierzchnią zewnętrzną kołnierza zaworowego 140, pochyloną pod kątem, który jest dopasowany do kąta powierzchni zewnętrznej kołnierza zaworowego o konfiguracji jaskółczego ogona (fig. 6).

Kołpak powstrzymujący 80 zawiera osłonę boczną 156 (fig. 6), część dolna która posiada wystające do wewnątrz pogrubienie 158 (fig. 6) dla zatrzaskowego zazębiania się z pogrubieniem 102 dyszy 60 (figury 4 i 6), po to by zacisnąć zawór 70 ciasno w zespole dyszy. Ten układ pewnie zaciska i trzyma zawór 70, bez potrzeby stosowania specjalnych wewnętrznych struktur wsporczych lub członów podtrzymujących, przylegających do powierzchni wnętrza cylindrycznej tulejki zaworowej 134. Pozwala to na właściwe, swobodne i wyraźne, otwieranie się zaworu, żeby kompensować ruch tulejki zaworowej 134, tak jak opisywane to będzie tutaj później.

Zawór 70 jest sprężyście elastyczną, uformowaną odlewaniem, strukturą, która jest korzystnie formowana z termoutwardzalnego tworzywa elastomerowego, takiego jak żywica silikonowa, guma naturalna, i podobne. Zawór 70 mógłby także być uformowany odlewaniem z elastomeru termoplastycznego. Korzystnie, zawór 70 jest formowany z żywicy silikonowej, takiej jak żywica silikonowa sprzedawana w USA przez The Dow Chemical Company, pod handlowym oznaczeniem DC-595.

Zawór 70 mógłby być formowany odlewaniem ze szczelinami 132. Alternatywnie, szczeliny zaworowe 132 mogłyby być później przecinane w środkowej części główki 130 zaworu 70 przy stosowaniu konwencjonalnych technik.

Kiedy zawór 70 jest we właściwy sposób zamontowany w zespole dyszy, tak jak zilustrowano na figurach 4 i 10, środkowa część główki 130 zaworu 70 leży zagłębiona w dyszy 60.

Jednakże, kiedy opakowanie jest zgniatane przy wydzielaniu się zawartości przez zawór 70, wtedy główka zaworu 130 jest wyciskana na zewnątrz, z jej położenia wgłębionego w kierunku końca opakowania, i przechodzi na wylot przez oddalony otwór 150 (figury 10 i 11).

Zespół dyszy (to jest dysza 60, zawór 70, oraz kołpak 80) jest przystosowany do montowania go na dziobku 38, jak pokazano na fig. 4. Pogrubienie 92 w dyszy 60 i pogrubienie 57 na dziobku 38, mają profile, które są przystosowane do tego, by je można przemieścić jedno za drugie, przez wciskanie dyszy 60 na dziobek 38 przy montowaniu jej razem z dziobkiem. Dysza 60 podlega pewnemu

PL 205 980 B1 chwilowemu rozszerzeniu, lub odkształceniu, na zewnątrz, tak że pogrubienia przechodzą ruchem ślizgowym jedno za drugie. Wtedy gwint 84 dyszy może być nakręcany na gwint 58 dziobka.

Kiedy części składowe są w pełni zmontowane, i są w wycofanej zamkniętej pozycji, jak pokazano na fig. 4, kanał dozujący 86 dyszy rozciąga się wokół przynajmniej części dziobka 38. Pogrubienie 92 na bliższej powierzchni uszczelniania dyszy, wchodzi we współpracę z bliższą powierzchnią uszczelniania 56 dziobka, zapewniając uszczelnienie. Pogrubienie 57 na bliższej powierzchni uszczelniania dziobka, wchodzi we współpracę z bliższą powierzchnią uszczelniania 90 dyszy, zapewniając uszczelnienie. Dalsza powierzchnia uszczelniania 96 dyszy, wchodzi we współpracę z dalszą powierzchnią uszczelniania 54 dziobka 38. To powoduje zamknięcie otworów wydalania 46 w dziobku 38 i zapobiega wypływowi z dziobka 38.

Po to, by pozyskać produkt, dysza 60 jest obracana na dziobku 38 dla przemieszczenia jej do wystawionej otwartej pozycji, jak pokazano na figurach od 7 do 11. Wtedy opakowanie jest odwracane i ściskane. Fig. 10 pokazuje orientację zaworu 70 kiedy opakowanie, przed zgniataniem zasobnika, jest wpierw odwrócone. Zasobnik jest następnie zgniatany dla podwyższenia w nim ciśnienia, powyżej otaczającego zewnętrznego ciśnienia atmosferycznego. To wymusza przemieszczanie produktu z zasobnika w kierunku zaworu 70 i zmusza zawór 70 do przechodzenia od zagłębionej, lub wycofanej, pozycji (fig. 10), ku pozycji rozpościerającej się na zewnątrz (pokazanej na fig. 11). Przemieszczanie się na zewnątrz, środkowej główki 130 zaworu 70 jest kompensowane przez stosunkowo cienką elastyczną tulejkę 134. Tulejka 134 przechodzi z wystającej do wewnątrz pozycji spoczynkowej (jak pokazano na fig. 10) do przemieszczonej w kierunku zewnętrznym pozycji naprężonej, i to następuje przez „przewijanie tulejki 134 wzdłuż niej samej, w kierunku na zewnątrz, ku zewnętrznemu końcowi opakowania (do pozycji pokazanej ciągłymi liniami na fig. 11). Jednak zawór 70 nie otwiera się (to jest szczeliny 132 nie otwierają się) dopóki środkowa główka 130 zaworu nie została przemieszczona właściwie do końca swej drogi, do pozycji w pełni rozpostartej (fig. 11). Istotnie, jeśli główka 130 zaworu zaczyna przemieszczać się w kierunku na zewnątrz, ta główka 130 zaworu jest początkowo poddawana działaniu sił ściskających, w kierunku promieniowym do wewnątrz, które dążą do przeciwstawiania się otwieraniu szczelin 132. Środkowa główka 130 zaworu także utrzymuje zwykle swą wklęsłą konfigurację do wewnątrz, wtedy jak ona przemieszcza się w kierunku na zewnątrz, a nawet po osiągnięciu przez nią w pełni rozpostartej pozycji. Jednakże, jeśli ciśnienie wewnętrzne staje się dostatecznie wysokie, po tym jak środkowa główka 130 zaworu zostanie przemieszczona na zewnątrz do w pełni rozpostartej pozycji, wówczas szczeliny 132 zaworu 70 otwierają się wydzielając materiał płynny (fig. 11). Materiał płynny jest wtedy wydalany, lub wyładowywany, poprzez otwarte szczeliny 132. W celu zilustrowania, fig. 11 pokazuje kroplę 160 ciekłego materiału podlegającego wydalaniu.

Z powodu jedynej w swoim rodzaju konstrukcji, dozowanie materiału płynnego z zespołu dyszy może być łatwo i dokładnie kierowane i kontrolowane. Materiał płynny może być bez trudu obserwowany, wtedy jak jest on wyładowywany do wymaganego docelowego obszaru.

Kiedy nacisk zgniatający, działający na zasobnik 30, zostaje zwolniony, zawór 70 zamyka się, a główka 130 zaworu wycofuje się do swej zagłębionej spoczynkowej pozycji, w dyszy 60. Jeżeli zasobnik nie podlega zgniataniu, ciężar materiału płynnego działający na zawór 70 nie powoduje otwarcia zaworu 70, lub nie powoduje pozostawania jego w stanie otwartym. W pewnych alternatywnych konstrukcjach zaworowych, po otworzeniu zaworu 70, zawór ten nie wymaga zamykania i może pozostawać w stanie otwartym, nawet po zakończeniu ściskania zgniatającego.

Omówione wyżej działanie dozujące zaworu 70 powinno pojawić się tylko wtedy jak: (1) układ dyszy 60 został przemieszczony do pozycji otwartej (figury od 7 do 11), (2) opakowanie zostało odwrócone, oraz (3) zasobnik jest zgniatany. Ciśnienie działające na zawór 70 od strony wnętrza, będzie powodować otwieranie zaworu kiedy, pomiędzy wnętrzem i stroną zewnętrzną, zróżnicowanie ciśnienia osiągnie założoną wartość. W zależności od szczególnej konstrukcji zaworu, otwarty zawór 70 może się zamykać kiedy zróżnicowanie ciśnienia spada do zera. W zalecanej postaci zaworu 70, zilustrowanej przy pierwszej postaci układu pokazanego na figurach od 1 do 11, zawór jest przeznaczony do zamykania się kiedy zróżnicowanie ciśnienia spada do założonej wartości.

Zespół dyszy jest zabezpieczony przed wykręcaniem go poza w pełni otwarty stan (fig. 9) i usuwaniem go z dziobka 38, ponieważ nie pozwala na to zazębianie się pogrubienia 92 w dyszy z pogrubieniem 57 na dziobku (fig. 9). Jednak we wszystkich położeniach dyszy 60, od pełnego zamknięcia (fig. 4) do pełnego otwarcia (fig. 9), pogrubienie 92 na bliższej powierzchni uszczelniania dyszy współpracuje z bliższą powierzchnią uszczelniania 56 dziobka, zapewniając szczelność, podczas gdy pogrubienie 57 na bliższej powierzchni uszczelniania dziobka też współpracuje z bliższą powierzchnią

PL 205 980 B1 uszczelniania 90 dyszy, zapewniając szczelność. We wszystkich położeniach zawór 70 pozostaje umieszczony z dala od krążkowej powierzchni uszczelniania 54 dziobka i od otworów wydalania 46.

Figury od 12 do 20 ilustrują drugą postać układu dozowania, według niniejszego wynalazku, w formie zamknięcia dozującego 30A. Jak można zobaczyć na fig. 16, druga postać zamknięcia 30A zawiera podstawę lub korpus 32A, dyszę 60A przystosowaną do montowania jej na korpusie 32A, zawór 70A przewidziany do osadzania go w dyszy 60A, oraz powstrzymywacz 80A w postaci pierścieniowej obrączki do utrzymywania zaworu 70A w dyszy 60A. Druga postać korpusu 32A jest w zasadzie taka sama jak pierwsza postać korpusu 32 opisywana wyżej w odniesieniu do figur od 1 do 11. Jak można zauważyć na fig. 17, korpus 32A zawiera osłonę boczną 34A, próg 36A, dziobek 38A, gwint wewnętrzny 40A do współpracy z gwintem zasobnika, uszczelkę 42A do uszczelniania korpusu na wierzchu zasobnika, o przekroju w kształcie kleszcza raka, wewnętrzny kanał wydalania 44A, trzy otwory wydalania 46A, trzy rozpórki 48A, krążek 50A, powierzchnię 52A, dalszą powierzchnię uszczelniania 54A, bliższą powierzchnię uszczelniania 56A, bliższe pogrubienie uszczelniania 57A, oraz gwint zewnętrzny 58A do wkręcania go w dyszę 60A.

Druga postać zaworu 70A jest identyczna z pierwszą postacią zaworu 70, opisywaną wyżej w odniesieniu do figur od 1 do 11. Zawór 70A zawiera kołnierz mocujący 140A, który ma w przekroju kształt jaskółczego ogona.

Jak można zobaczyć na fig. 17, druga postać dyszy 60A zawiera wewnętrzny kanał dozujący 86A z gwintem wewnętrznym 84A, znajdującym się w części dolnej 88A o powiększonej średnicy i służącym do współpracy z gwintem zewnętrznym 58A na dziobku, bliższą powierzchnię uszczelniania 90A, pierścieniowe pogrubienie uszczelniania 92A, oraz dalszą powierzchnię uszczelniania 96A, która jest przystosowana do utworzenia uszczelniania na dalszej powierzchni uszczelniania 54A dziobka korpusu zamknięcia, kiedy dysza 60A jest w pełni zamknięta, w wycofanej pozycji, na dziobku 38A (fig. 15). Kanał dozujący dyszy 86A kończy się otwarciem dozującym 98A przy górnym oddalonym końcu dyszy 60A.

Dalszy koniec dyszy 60A posiada promieniowo wewnętrznie skierowany kołnierz 180A, który ogranicza otwór 98A i który ma dolną pierścieniową powierzchnię zaciskającą lub gniazdo 182A, do współpracy z górną powierzchnią kołnierza 140A zaworu 70A. Kołnierz 140A ma przekrój poprzeczny ogólnie w kształcie jaskółczego ogona (jak to widać na fig. 17). Powierzchnia zaciskająca 182A kołnierza 180A dyszy ma ogólną konfigurację stożka ściętego, tworzącego taki sam kąt, jak kąt przylegającej powierzchni kołnierza 140A zaworu 70A.

Zawór 70A jest utrzymywany wewnątrz dyszy 60A, na powierzchni zaciskającej 182A kołnierza, przez powstrzymywacz 80A w kształcie pierścieniowej obrączki. Górny koniec dyszy 60A zawiera wydrążony, wewnętrzny, pierścieniowy kanał 186A (fig. 17), do osadzania w nim części obwodowej powstrzymywacza 80A zazębionej zatrzaskowo z dyszą (jak można to zobaczyć na fig. 15), przewidzianego do mocnego zaciskania zaworu 70A wewnątrz dyszy 60A. Powierzchnia górna powstrzymywacza 80A ma powierzchnię 188A w kształcie stożka ściętego, która ogólnie ma kąt odpowiadający kątowi powierzchni stożka ściętego, będącej dolną powierzchnią kołnierza 140A zaworu 70A.

Druga postać układu dozowania 30A działa właściwie w ten sam sposób jak pierwsza postać układu dozowania 30, opisana wyżej w odniesieniu do figur od 1 do 11. W drugiej postaci układu dozowania 30A, dysza 60A jest przystosowana do nakręcania jej na dziobek korpusu 38A (fig. 15), w dół do w pełni wycofanego, w pełni zamkniętego, najniższego położenia, w którym kanał przepływu przez układ dozowania zostaje zamknięty z powodu wejścia we wzajemną współpracę dalszej powierzchni uszczelniania 54A na krążku dziobka, z dalszą powierzchnią uszczelniania 96A w dyszy. Chroni to przed wypływem z zasobnika, przez zawór 70A, który zawsze znajduje się z dala od dziobka 38A.

Kiedy jest to pożądane, przy dozowaniu materiału płynnego, dysza 60A jest wykręcana z dziobka 38A do położenia w pełni wystawionego i w pełni otwartego, jak pokazano na figurach od 18 do 20, w którym to położeniu otwory wydalania 46A są otwarte i przystosowane do przepływu, z zasobnika przez zawór 70A, kiedy zasobnik jest poddawany wystarczającemu do otwarcia zaworu 70A ciśnieniu działającemu w jego wnętrzu. W każdym przypadku, pogrubienie 92A bliższej powierzchni uszczelniania dyszy cały czas współpracuje z bliższą powierzchnią uszczelniania 56A dziobka, zapewniając uszczelnienie, podczas gdy pogrubienie 57A bliższej powierzchni uszczelniania dziobka też współpracuje z bliższą powierzchnią uszczelniania 90A dyszy, zapewniając uszczelnienie. Dysza 60A jest zabezpieczona przed wykręcaniem jej i usuwaniem z górnego końca dziobka 38A, ponieważ nie pozwala na to zazębianie się pogrubienia 92A w dyszy z pogrubieniem 57A na dziobku.

PL 205 980 B1

Figury 21 i 22 ilustrują trzecią postać układu dozowania, według niniejszego wynalazku, w formie zamknięcia dozującego 30B. Trzecia postać zamknięcia dozującego 30B jest podobna do drugiej postaci 30A opisanej wyżej, w odniesieniu do figur od 12 do 20. Trzecia postać zamknięcia dozującego 30B posiada korpus zamknięcia 32B, który jest podobny do drugiej postaci korpusu zamknięcia 32A, za wyjątkiem tego, że trzecia postać korpusu zamknięcia 32B ma próg 36B o większej średnicy.

Trzecia postać układu dozowania zawiera dyszę 60B, która jest podobna do drugiej postaci dyszy 60A opisanej wyżej w odniesieniu do figur od 12 do 20. Jednakże, trzecia postać dyszy 60B posiada zewnętrzny kształt ogólnie w formie stożka ściętego, z rozciągającą się ku dołowi ścianką 190B obudowy zewnętrznej (fig. 22). Struktury wewnętrzne korpusu zamknięcia 32B i dyszy 60B, są w rzeczywistości identyczne ze strukturami wewnętrznymi drugiej postaci korpusu zamknięcia 32A i drugiej postaci dyszy 60A, odpowiednio.

Trzecia postać układu dozowania 30B działa w ten sam sposób co i druga postać układu dozowania 30A, opisana wyżej.

Czwarta postać układu dozowania, według niniejszego wynalazku, w formie zamknięcia dozującego 30C jest zilustrowana na figurach 23 i 24. Czwarta postać zamknięcia dozującego 30C jest podobna do drugiej postaci zamknięcia dozującego 30A opisanej w odniesieniu do figur od 12 do 20. Czwarta postać zamknięcia dozującego 30C zawiera korpus zamknięcia 32C, który jest w istocie identyczny z drugą postacią korpusu zamknięcia 32A. Na korpusie zamknięcia 32C jest zamontowana dysza 60C. Dysza 60C jest w rzeczywistości identyczna z drugą postacią dyszy 60A, z wyjątkiem tego, że czwarta postać dyszy 60C posiada dłuższy koniec wyładowujący 194C (fig. 24). W dyszy 60C zamontowany jest zawór 70C, który jest utrzymywany tam przez pierścieniowy powstrzymywacz 80C. Zawór 70C i powstrzymywacz 80C są identyczne z drugimi postaciami, zaworu 70A i powstrzymywacza 80A.

Czwarta postać układu dozowania 30C działa w istocie w ten sam sposób jak druga postać układu dozowania 30A opisywana wyżej w odniesieniu do figur od 12 do 20.

Zawór (na przykład zawór 70) może mieć kształt lub konfigurację, która różni się od kształtu lub konfiguracji zilustrowanej na rysunku. Dalej, zawór, sam w sobie, nie potrzebuje mieć szczeliny lub szczelin. Właściwie zawór mógłby mieć jakąś inną nieciągłość kształtu, lub jakąś inną właściwość, która definiowałaby prawidłowo zamykany otwór wylotu dozującego .

Dziobek (na przykład dziobek 38) i dysza (na przykład dysza 60) nie potrzebują być nakręcane na siebie za pomocą złącza gwintowego, jak to przedstawiono pokazując gwinty (na przykład gwinty 58 i 84 na figurach 4 i 6). Właściwie gwintów można nie stosować zarówno na dziobku jak i na dyszy. Zamiast tego dysza mogłaby być ulokowana suwliwie na dziobku tak, żeby wzdłuż dziobka wykonywała pionowy ruch. Użytkownik po prostu wyciągałby dyszę do góry (to jest w kierunku na zewnątrz) otwierając zamknięcie, a przy zamykaniu zamknięcia użytkownik po prostu popychałby dyszę w dół (to jest w kierunku do wewnątrz).

Jeśli jest to wymagane, zespół dyszy może być przewidziany z przyłączanym do niej, lub zupełnie nieusuwalnym, wieczkiem (nie pokazano), służącym do ochrony zaworu 70 przed uszkodzeniem i/lub, do zapobiegania osiadaniu kurzu i brudu. Takie wieczko może być połączone zawiasowo z zespołem dyszy, przy użyciu zawiasu tradycyjnego lub zawiasu specjalnego o działaniu zatrzaskowym, lub też wieczko może być zwyczajnie przywiązane do zespołu dyszy. Wieczko może zawierać również wystającą do wewnątrz zatyczkę, lub człon przeznaczony do wtykania go we wgłębiony rejon zaworu 70, jako element służący do dalszego uszczelniania zaworu 70 podczas wysyłki i czynności manipulacyjnych, kiedy opakowanie mogłoby być poddawane działaniu sił zewnętrznych mogących powodować wewnętrzne przejściowe wzrosty ciśnienia, które inaczej mogłyby otwierać zawór.

W jeszcze innej rozważanej modyfikacji, początkowo, na wierzchu w poprzek zespołu dyszy mogłaby być przymocowana zwalniana lub usuwalna nakładka lub nalepka (nie pokazano). Po zdjęciu usuwalnej nakładki przez użytkownika, mogłaby być ona zachowywana i później ponownie stosowana do mocowania jej na wierzchu zamknięcia (na przykład, kiedy użytkownik chce później włożyć opakowanie do bagażnika na czas podróży). Chroniłoby to przed uszkodzeniem zaworu i/lub przed wchodzeniem do niego kurzu lub brudu.

Niniejszy wynalazek przedstawia układ służący do dozowania produktu z zasobnika w sposób, który może być lepiej kontrolowany przez użytkownika. Układ może być dostosowany do wydalania płynów, kremów, lub materii w postaci drobin ciała stałego, włączając w to proszki. Użytkownik może łatwo upewniać się co do miejsca gdzie produkt będzie odkładany. Użytkownik może bez trudu kontro12

PL 205 980 B1 lować kierunek wypływu produktu. Co więcej, uruchomienie lub zatrzymanie wypływu produktu, może być dokładniej kontrolowane.

Łatwo będzie zauważyć, z uprzedniego szczegółowego opisu wynalazku i z jego ilustracji, że liczne odmiany i modyfikacje mogą być dokonywane bez wychodzenia poza ideę i poza zasięg obowiązywania nowatorskich pomysłów lub zasad tego wynalazku.

Claims (23)

1. Układ dozowania (30, 30A, 30B, 30C,) do dozowania produktu z zasobnika posiadającego otwór, znamienny tym, że zawiera dziobek (38) połączony z otworem zasobnika i określający; 1. co najmniej jeden otwór wylotowy (46) o sztywnej, ustalonej geometrii albo kształcie przy utrwalonym położeniu ustalonym względem zasobnika, 2. obwodową powierzchnię uszczelniającą (54) usytuowaną dalej albo za otworem wylotowym (46) względem zasobnika w kierunku wylotu produktu i 3. bliższą powierzchnię uszczelniającą (56) umiejscowioną na zewnątrz dziobka (38), bliżej otworu wylotowego (46); oraz zawiera zespół dysz (60, 70, 80), który jest zamontowany na dziobku (38), dla ruchu pomiędzy cofniętym, zamkniętym położeniem, a wysuniętym, otwartym położeniem, i który obejmuje; A): dyszę (60) posiadającą: 1. kanał dozujący (86) rozmieszczony wokół przynajmniej części dziobka (38),

2. bliższą uszczelniającą powierzchnię (90) do uszczelniania styku obwodowej uszczelniającej powierzchni (56) dziobka, i 3. obwodową powierzchnię uszczelniającą (96) usytuowaną na zewnątrz bliższej powierzchni uszczelniającej dyszy (90) do uszczelniania obwodowej powierzchni uszczelniającej (54) podczas wycofywania zespołu dysz (60, 70, 80) do położenia zamkniętego, oraz obejmuje B); elastyczny sprężysty zawór (70), który 1. jest usytuowany w poprzek dozującego kanału dyszy (86), z zadaniem jego uszczelniania, w miejscu znajdującym się z dala od obwodowej powierzchni uszczelniającej (54) dziobka, i 2. ma początkowo zamknięty wylotowy dozujący otwór (132), który otwiera się w odpowiedzi na zróżnicowanie ciśnienia działającego w poprzek zaworu (70).

2. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że dziobek (38) ma ustaloną geometrię w położeniu nieruchomym względem zasobnika, przy czym obwodowa powierzchnia uszczelniająca (54) dziobka jest usytuowana dalej od otworu wylotowego (46) w odniesieniu do zasobnika.

3. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że kanał dozujący (86) dyszy jest określony, przynajmniej częściowo, przez obwodową powierzchnię uszczelniającą (96) znajdującą się w dyszy i przez bliższą powierzchnię uszczelniającą (90) dyszy.

4. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera wydrążoną podstawę albo korpus (32) przeznaczoną do zamontowania jej na zasobniku, nad otworem zasobnika, przy czym od podstawy (32) rozciąga się dziobek (38).

5. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że dziobek (38) określa wewnętrzny kanał wylotowy, który jest połączony z otworem zasobnika i z otworem wylotowym (46) w dziobku (38).

6. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że dziobek (38) ma oddalony koniec, na którym znajduje się dalsza powierzchnia uszczelniająca dziobka (54), przy czym otwór wylotowy (46) dziobka jest przy oddalonym końcu dziobka (38).

7. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że kanał dozujący dyszy (86), bliższa powierzchnia uszczelniająca dyszy (90), oraz bliższa powierzchnia uszczelniająca dziobka (56), są tak ukształtowane w stosunku do otworu wylotowego (46) dziobka, żeby zapewniały połączenie, pomiędzy zaworem (70) i otworem wylotowym (46) dziobka, tylko wtedy, kiedy zespół dyszy (60, 70, 80) jest przemieszczony i znajduje się w oddaleniu od wycofanej zamkniętej pozycji.

8. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że zawór (70) jest samozamykającym się zaworem.

9. Układ według zastrz. 8, znamienny tym, że zawór (70) otwiera się, w kierunku na zewnątrz, kiedy ciśnienie działające na stronę zaworu (70) zwróconą ku otworowi zasobnika przewyższa o ustaloną wartość ciśnienie działające na stronę zaworu (70) zwróconą ku otaczającej atmosferze, przy czym zawór (70) powraca, od stanu otwarcia do stanu zamknięcia, po tym jak działanie ciśnienia na stronę zaworu zwróconą ku otworowi pojemnika obniża się.

10. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że ma postać oddzielnego od zasobnika zamknięcia dozującego, ale przyłączanego do zasobnika i obejmującego dookoła otwór zasobnika, z możliwością odłączenia.

11. Układ według zastrz. 10, znamienny tym, że zawiera zasobnik posiadający na zewnątrz gwint zewnętrzny, oraz zawiera korpus mający wydrążoną, zwykle w kształcie cylindra, podstawę

PL 205 980 B1 posiadającą wewnętrzny gwint przeznaczony do nakręcania go na zewnętrzny gwint na zasobniku, przy czym od wydrążonej podstawy rozciąga się dziobek (38).

12. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że zawór (70) posiada pierścieniowy kołnierz (140) mający powierzchnię zewnętrzną i powierzchnię wewnętrzną, dysza (60) ma oddalony koniec, kanał dozujący dyszy (86) kończy się otworem dozującym (132) znajdującym się w oddalonym końcu dyszy, dysza posiada pierścieniowe gniazdo rozmieszczone wokół otworu dozującego (132) dyszy, służące do współpracy z powierzchnią wewnętrzną na kołnierzu zaworu (140), zespół dyszy (60, 70, 80) zawiera pierścieniowy kołpak (80) powstrzymujący, zazębiony zatrzaskowo z dyszą (60), w miejscu przy oddalonym końcu dyszy, kołpak (80) powstrzymujący posiada otwór środkowy (150) otoczony przez pierścieniowy kołnierz wyznaczający pierścieniową powierzchnię zaciskową, która służy do współpracy z powierzchnią zewnętrzną kołnierza zaworu przy zaciskaniu kołnierza zaworu pomiędzy kołpakiem (80) powstrzymującym i dyszą (60).

13. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że kołnierz (140) zaworu (70) ma przekrój poprzeczny w kształcie jaskółczego ogona, powierzchnie, zewnętrzna kołnierza (140) zaworu i wewnętrzna kołnierza zaworu, każda z nich, mają kształt stożka ściętego, oraz pierścieniowa powierzchnia zaciskająca na kołnierzu kołpaka (80) powstrzymującego i pierścieniowe gniazdo dyszy, każde z nich, mają kształt stożka ściętego.

14. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że zawór (70) posiada pierścieniowy kołnierz (140), dysza (60) ma oddalony koniec z kołnierzem skierowanym promieniowo do wewnątrz, wyznaczającym pierścieniowe gniazdo skierowane powierzchnią czołową ku wnętrzu dyszy (60), oraz zespół dyszy (60, 70, 80) zawiera powstrzymywacz zazębiony z dyszą (60), do utrzymywania zaworu (70) w dyszy (60), z zaciśniętym pierścieniowym kołnierzem przy pomocy powstrzymywacza, na pierścieniowym gnieździe dyszy (60).

15. Układ według zastrz. 13, znamienny tym, że powstrzymywacz jest zwykle pierścieniem, który jest zazębiony zatrzaskowo z dyszą (60).

16. Układ według zastrz. 15, znamienny tym, że dysza (60) zawiera wewnętrzny pierścieniowy kanał, a powstrzymywacz zawiera część obwodową przystosowaną do osadzania jej w kanale, tak by była zazębiona zatrzaskowo.

17. Układ według zastrz. 16, znamienny tym, że pierścieniowy kołnierz (140) zaworu ma w przekroju poprzecznym kształt jaskółczego ogona i wyznacza zewnętrzną powierzchnię w kształcie stożka ściętego oraz wewnętrzną powierzchnię w kształcie stożka ściętego, dysza (60) ma środkowy otwór otoczony przez pierścieniowe gniazdo dyszy, wymienione pierścieniowe gniazdo dyszy jest gniazdem w kształcie stożka ściętego współpracującym z zewnętrzną powierzchnią, w kształcie stożka ściętego, pierścieniowego kołnierza (140) zaworu, oraz powstrzymywacz ma powierzchnię zaciskającą w kształcie stożka ściętego, współpracującą z wewnętrzną powierzchnią, w kształcie stożka ściętego, pierścieniowego kołnierza (140) zaworu, służącą do zaciskania pierścieniowego kołnierza (140) zaworu pomiędzy powstrzymywaczem i pierścieniowym gniazdem dyszy.

18. Układ według zastrz. 16, znamienny tym, że zawór (60) jest uformowany odlewaniem z elastomeru termoutwardzalnego.

19. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że zawór (60) ma pierścieniowy kołnierz (140) z zewnętrznym obwodem wyznaczającym zewnętrzną, zwykle cylindryczną powierzchnię.

20. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że dziobek (38) ma zewnętrzny wtykowy gwint (58), znajdujący się po, skierowanej ku wnętrzu, stronie bliższej powierzchni uszczelniania (56) dziobka, a dysza (60) ma wewnętrzny nasadowy gwint (84), znajdujący się po, skierowanej ku wnętrzu, stronie bliższej powierzchni uszczelniającej (90) dyszy, przeznaczony do współpracy z zewnętrznym wtykowym gwintem (58) dziobka.

21. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że bliższa powierzchnia uszczelniania (90) dyszy obejmuje; 1. zwykle cylindryczną powierzchnię uszczelniającą (90) oraz 2. wystające promieniowo do wewnątrz pogrubienie uszczelniające (92), sąsiadujące z cylindryczną powierzchnią uszczelniającą (90) dyszy i łączące się z nią, a bliższa powierzchnia uszczelniająca (56) dziobka oraz obejmuje; 1. wystające promieniowo na zewnątrz pogrubienie uszczelniające (57) i 2. zwykle cylindryczną powierzchnię uszczelniającą (56), sąsiadującą z pogrubieniem uszczelniającym (57) dziobka i łączącą się z nim.

22. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że dziobek (38) ma oddalony koniec, który zawiera krążek (50) umieszczony z dala od otworu wylotowego (46), krążek (50) ma obwodowy dalszy brzeg, zaokrąglony łukiem i łączący się z cylindryczną powierzchnią obwodową, która wyznacza dalszą powierzchnię uszczelniającą na dziobku, przy czym część dyszy, pomiędzy zaworem (70) i bliższą po14

PL 205 980 B1 wierzchnią uszczelniającą (90) dyszy, ma cylindryczną powierzchnię wnętrza, która wyznacza dalszą powierzchnię uszczelniającą w dyszy, przeznaczoną do współpracy, przy uszczelnianiu, z obwodową powierzchnią krążka (50) na dziobku (38).

23. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że otwór wylotowy (46) dziobka jest jednym z wielu identycznych otworów wylotowych, które są ukierunkowane promieniowo.