PL205709B1 - Warystorowy ochronnik przepięciowy - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest warystorowy ochronnik przepięciowy, zawierający zespoły warystorów, zwłaszcza warystorów z tlenku metalu oraz układ redukcji ciśnienia.

W opisie patentowym EP-A-0 233 022 ujawniono ochronnik przepię ciowy ogólnego typu, składający się z rdzenia zawierającego zespoły końcowe, zespoły warystorów oraz opcjonalnie zespoły radiatorów/zespoły odstępników, osłony otaczającej rdzeń oraz plastikowej zewnętrznej obudowy zaopatrzonej w klosze izolatorów. Zespoły końcowe, zespoły warystorów oraz zespoły radiatorów/ odstępników, występujące opcjonalnie, stykają się ze sobą czołowo i są ze sobą sztywno połączone, na przykład za pomocą spoiny klejowej.

Ochronniki przepięciowe są zwykle stosowane w sieciach zasilających, dla zabezpieczenia tych sieci przed przepięciami związanymi z błyskawicami lub podobnymi zjawiskami.

Zespoły warystorów stanowią korzystnie cylindryczne zespoły wykonane ze spiekanej ceramiki, tak zwane warystory z tlenku metalu, w szczególności z tlenku cynku. Nazwa warystor (z angielskiego varistor - variable resistor) przyjęła się, jako techniczne określenie nieliniowych rezystorów. Warystory z tlenku cynku zawierają domieszkowaną (typu n) ceramikę na bazie tlenku cynku, w której znajdują się krystality przewodzące elektryczność tak zwane „ziarna” oraz bariery potencjałów powstające na granicach ziaren. Poniżej pewnego określonego napięcia, „napięcia warystora” U0, zespoły warystorów są silnie rezystywne, ponieważ bariery potencjałów uniemożliwiają transport elektronów i napięcie odkłada się praktycznie wyłącznie na granicach ziaren. Jeżeli napięcie przyłożone do każdej z granic ziaren przekroczy wartość około 3,7 V, bariera potencjału ulega przebiciu przy udziale gorących elektronów i dziur i w rezultacie ceramiczny zespół warystorów zaczyna przewodzić. Napięcie warystora zależy od liczby granic ziaren znajdujących się pomiędzy elektrodami, czyli od jego grubości i rozmiarów ziaren. Dla napięć przemiennych mniejszych od napięcia warystora, taki warystor z tlenku cynku działa tak, jak kondensator, ze względu na pojemności na granicach ziaren. Pojemność warystora jest tym większa im mniejsze jest napięcie U0. Charakterystyka prądowo-napięciowa jest silnie nieliniowa, przy czym rezystancje różniczkowe są rzędu ΜΩ tuż poniżej napięcia warystora, natomiast rzędu mQ tuż powyżej napięcia warystora.

W przypadku przeciążenia ochronnika przepięciowego na przykład w wyniku uderzenia pioruna, w tak zwanym kanale łuku powstają silnie zjonizowane gazy, których ciśnienie wzrasta do wysokich wartości. W konsekwencji istnieje ryzyko, że cały ochronnik rozpadnie się w wyniku eksplozji.

Aby przeciwdziałać temu zagrożeniu, obudowa ochronnika według cytowanego już wyżej EP-A-0 233 022, jest wykonana z tworzywa sztucznego wzmacnianego włóknem szklanym, które jest trwale przymocowane do zewnętrznych brzegów wzmiankowanych zespołów przez zgrzewanie lub klejenie. W ten sposób uzyskuje się sztywną strukturę, odporną na wysokie wewnętrzne ciśnienie.

W praktyce okazało się jednak, że taka sztywna obudowa nie spełnia obecnych wymagań i, zwłaszcza w warunkach ekstremalnych naprężeń, ochronnik przepięciowy w dalszym ciągu może zostać zniszczony w wyniku eksplozji, co dodatkowo wiąże się z ryzykiem wywołania szkód w jego bezpośrednim otoczeniu.

Dlatego też w niemieckim zgłoszeniu patentowym DE 34 26 054 A1 zaproponowano zastosowanie, pomiędzy zespołami warystorów, zespołami końcowymi oraz występującymi opcjonalnie zespołami odstępników/radiatorów, metalowych aluminiowych krążków, które służą, jako zamierzone bezpiecznikowe punkty urządzenia. W przypadku zwarcia, pękają spoiny pomiędzy zespołami warystorów a wzmiankowanymi aluminiowymi krążkami, nazywanymi krążkami stykowymi, rdzeń otwiera się, wskutek czego gorący, silnie zjonizowany gaz wydostaje się na zewnątrz rdzenia, radialnie, przez osłonę i zewnętrzną obudowę. W ten sposób unika się zupełnego zniszczenia ochronnika w wyniku eksplozji. W celu zachowania podatności rdzenia w tych „zamierzonych bezpiecznikowych punktach” w DE 34 26 054 A1 zaleca się stosowanie pasty przewodzącej ciepło pomiędzy osłoną a rdzeniem.

W niemieckim zgłoszeniu patentowym DE 199 27 940 A1, zaproponowano umieszczenie dodatkowo, w sąsiedztwie dysków stykowych, wokół rdzenia, przylepnego paska, z którym materiał obudowy z włókna szklanego nie jest ani zgrzany ani sklejony, dzięki czemu przynajmniej tam znajdują się zamierzone bezpiecznikowe punkty.

Opisane powyżej rozwiązania sprawdzają się w wystarczającym stopniu w przypadku ochronników przepięciowych o niewielkich średnicach około 30 mm, stosowanych przy niewielkich prądach zwarcia, około 5 kA. Jednakże w przypadku większych średnic, na przykład 50 mm lub większych, dla wyższych prądów zwarcia - 10 kA, wzrasta ryzyko przeciążenia ochronnika i eksplozji. W środku rdzenia

PL 205 709 B1 ciśnienie narasta, ponieważ redukcja ciśnienia między zespołami warystorów zachodzi powoli, ze względu na dużą średnicę oraz nacisk. Wskutek tego istnieje ryzyko, że pomimo obecności zamierzonych bezpiecznikowych punktów, cały ochronnik rozpadnie się w wyniku eksplozji.

Z dokumentu JP 05 020947 A znany jest ochronnik przepięciowy z rdzeniem, przynajmniej jednym blokiem warystorowym, w obudowie zewnętrznej, który jest zaopatrzony w układ redukcji ciśnienia, mający przynajmniej jedną drogę ujścia dla gazu, z wnętrza rdzenia ku jego brzegowi.

W dokumencie JP 08 316007 A1 przedstawiono ochronnik przepię ciowy, który zawiera cylindryczne bloki warystorowe, przy których, względnie, na których czołowych powierzchniach przewidziano elektrody posiadające wgłębienia. Między rdzeniem a obudową zewnętrzną znajduje się przestrzeń gazowa lub powietrzna. Powietrze jest lepszym materiałem termoizolacyjnym. Prowadzi to do ogrzewania rdzenia i wymaga odpowiednich środków prewencyjnych w postaci kanałów cyrkulacyjnych powietrza w elektrodach.

Warystorowy ochronnik przepięciowy, zaopatrzony w rdzeń z przynajmniej jednym zespołem warystorów, zewnętrzną obudowę otaczającą rdzeń, w układ redukcji ciśnienia zaopatrzony przynajmniej jedną drogę ujścia gazu z wnętrza rdzenia ku jego brzegowi, osłonę wykonaną z tworzywa sztucznego wzmacnianego włóknem szklanym nawiniętego na rdzeniu, według wynalazku charakteryzuje się tym, że każdy z zespołów warystorów ma cylindryczny kształt, przy czym układ redukcji ciśnienia ma postać elektrycznie przewodzącego krążka i jest umieszczony w przynajmniej jednym przejściu między dwoma zespołami rdzenia.

Korzystnym jest, że układ redukcji ciśnienia ma szczeliny wychodzące z jego jednej strony w kształ cie grzebienia.

Korzystnym jest, że ochronnik przepięciowy jest zaopatrzony w zbiór układów redukcji ciśnienia rozłożonych na jego długości, mających wyloty dróg ujścia skierowane w tym samym kierunku.

Korzystnym jest, że w osłonie lub zewnętrznej obudowie są utworzone żądane bezpiecznikowe punkty, w zależności od położenia drogi ujścia układu redukcji ciśnienia.

Korzystnym jest, że wokół układu redukcji ciśnienia owinięty jest pasek z tworzywa sztucznego, przy czym osłona jest nawinięta wokół rdzenia i przylepnego paska oraz jest zgrzana z zespołami w rdzeniu, a zewnętrzna obudowa jest utworzona z elastomeru mechanicznie odprężanego na osłonie, a ponadto na zewnętrznej obudowie zamontowane są klosze izolacyjne.

Korzystnym jest, że układ redukcji ciśnienia ma wymiary przyporządkowane obrysowi zespołów warystorów.

Korzystnym jest, że układ redukcji ciśnienia zawiera zbiór dróg ujścia, rozmieszczonych w kształ cie gwiazdy.

Korzystnym jest, że układ redukcji ciśnienia jest utworzony z materiału przewodzącego.

Korzystnym jest, że układ redukcji ciśnienia jest utworzony z aluminium.

Przedmiot wynalazku, w przykładach wykonania został bliżej objaśniony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia warystorowy ochronnik przepięciowy zawierający układ redukcji ciśnienia, fig. 2 - rzut boczny układu redukcji ciśnienia, fig. 3 - widok z góry na układ redukcji ciśnienia, fig. 4 - zamontowany układ redukcji ciśnienia, natomiast fig. 5 przedstawia przekrój poprzeczny warystorowego ochronnika przepięciowego w płaszczyźnie układu redukcji ciśnienia.

Przykład wykonania warystorowego ochronnika przepięciowego według wynalazku został przedstawiony na fig. 1. Warystorowy ochronnik przepięciowy zawiera dwa zespoły końcowe 2 znajdujące się na jego przeciwległych krańcach. Stos zespołów warystorów 1 oraz opcjonalne zespoły radiatorów/odstępników (niepokazane) są rozmieszczone pomiędzy zespołami końcowymi 2.

Układ redukcji ciśnienia 11 jest umieszczony między przynajmniej dwoma zespołami warystorów 1 i 3. Można stosować wiele układów redukcji ciśnienia rozmieszczonych na całej długości warystorowego ochronnika przepięciowego.

Pasek 15 z tworzywa sztucznego jest nawinięty na rdzeń przy złączu dwóch stykających się zespołów lub w pobliżu układu redukcji ciśnienia 11.

Rdzeń zaopatrzony w pasek 15 z tworzywa sztucznego jest umieszczony wewnątrz osłony 5. W korzystnym wariancie wykonania, ta osł ona 5 jest wykonana ze wstę pnie impregnowanego materiału, na przykład z arkusza lub maty półfabrykatu laminatu zbrojonego (prepreg) zawiniętej wokół rdzenia z plastikowym paskiem 15, a następnie zgrzanej lub sklejonej z rdzeniem we względnie wysokich temperaturach. Prepreg to ogólne określenie tworzywa sztucznego wzmacnianego włóknem szklanym. Materiały prepreg stanowią jedno z najlepszych możliwych połączeń sieci żywicy z materiałem wzmacniającym. Ta technologia dodatkowo umożliwia połączenie najmocniejszych i najlepszych sieci

PL 205 709 B1 ze wszystkimi rodzajami włókien stosowanych obecnie do wykonywania elementów z kompozytów polimerowych.

Po owinięciu materiału prepreg wokół rdzenia, uzyskany w ten sposób „moduł” jest podgrzewany w piecu, wskutek czego tworzywo sztuczne zawarte w materiale prepreg przechodzi do stanu ciekłego i zgrzewa się lub skleja z zewnętrznymi obszarami zespołów rdzenia. Tworzywo sztuczne, z którego jest utworzony pasek 15 jest dobrane tak, by nie nastą pił o jego zgrzanie z materiałem prepreg. Ponadto, pasek 15 z tworzywa sztucznego zapobiega przenikaniu roztopionego w procesie ogrzewania tworzywa sztucznego z materiału prepreg do odstępów między zespołami warystorów 1, zespołami końcowymi 2 i zespołami odstępników/radiatorów lub do układu redukcji ciśnienia 11.

Następnie cały moduł jest wprowadzany do zewnętrznej obudowy 7 z uformowanymi kloszami izolatorów 9 albo klosze izolatorów (9) są montowane później. Zewnętrzna obudowa 7 może być wykonana, na przykład, z materiału termokurczliwego, jak zaproponowano w niemieckim wzorze użytkowym DE-U-75 31 935 lub brytyjskim zgłoszeniu patentowym GP-2073965-A.

Alternatywę dla stosowania tych termokurczliwych materiałów stanowi uformowanie zewnętrznej obudowy 7 z elastomeru, który może zostać mechanicznie odprężony i który następnie jest odprężany w kierunku osłony 5. Kolejne alternatywy stanowią odlewanie lub formowanie wtryskowe zewnętrznej obudowy 7 w miejscu przeznaczenia.

Na figurach 2 i 3 przestawiono szczegółowo układ redukcji ciśnienia 11 ochronnika przepięciowego. Jak to najlepiej można zobaczyć na fig. 3 w korzystnym wariancie wykonania, układ redukcji ciśnienia 11 stanowi płaski krążek 11', na przykład krążek aluminiowy o grubości 2 mm. Krążek 11' ma taką samą średnicę i taki sam kształt z zewnątrz, jak zespół warystorów 1, ale jest znacznie cieńszy. Rozłożone grzebieniowo wycięcia lub szczeliny, w które jest zaopatrzony krążek 11' są do siebie równoległe i mają otwory skierowane w tę samą stronę. Te wycięcia tworzą drogi ujścia 13 dla gazów, prowadzące z wnętrza krążka 11' ku jego brzegowi.

Liczba oraz szerokość tych grzebieniowo rozłożonych wycięć nie jest istotna dla wynalazku, o ile zapewnione są zarówno dobry kontakt elektryczny na złączu dwóch zespołów, których powierzchnie sąsiadują z układem redukcji ciśnienia, jak i wystarczająco dobra dyssypacja ciśnienia gazu narastającego we wnętrzu rdzenia.

Na fig. 4 przedstawiono przekrój podłużny rdzenia z paskiem 15 z tworzywa sztucznego oraz osłoną 5 w ochronniku przepięciowym według wynalazku. Ilustracja ta przedstawia szczegółowo, w jaki sposób dwa zespoły warystorów 1 z układem redukcji ciś nienia 11 w postaci krążka 11', są rozmieszczone w rdzeniu.

Na fig. 5 przedstawiono przekrój przez układ redukcji ciśnienia 11 w płaszczyźnie prostopadłej do ilustracji na fig. 4.

Poniżej w skrócie opisano zasadę działania układu redukcji ciśnienia 11.

W przypadku, gdy warystorowy ochronnik przepięciowy zostaje przeciążony, we wnętrzu zespołów warystorów powstaje silnie zjonizowany gaz, co prowadzi do wzrostu ciśnienia w tym wnętrzu. Przez rozłożone grzebieniowo wycięcia stanowiące drogę ujścia 13 dla gazów w układzie redukcji ciśnienia 11, gaz uchodzi na zewnątrz, przebija się przez pasek 15 z tworzywa sztucznego, osłonę 5 oraz przylegającą do niej zewnętrzną obudowę 7, dzięki czemu uzyskuje się redukcję ciśnienia wewnątrz rdzenia. Dodatkowo, ten gorący, silnie zjonizowany gaz inicjuje zewnętrzne zwarcie dwóch zespołów końcowych 3. To zapobiega dalszemu powstawaniu gazu we wnętrzu i ochronnik przepięciowy jest zabezpieczony przed rozerwaniem wskutek eksplozji. Pasek 15 z tworzywa sztucznego zapewnia wymaganą elastyczność rdzenia w sąsiedztwie układu redukcji ciśnienia 11, ponieważ pasek 15 z tworzywa sztucznego nie jest ani zgrzany ani sklejony ze sztywną osłoną 5. Komercyjną dystrybucja takich pasków z tworzywa sztucznego zajmuje się 3M-Company, można też wykorzystać pasek teflonowy.

W przypadkach warystorowych ochronników przepięciowych o względnie dużych długościach, na przykład takich jak stosowane przy wysokich napięciach, może być wskazane zamontowanie wielu układów redukcji ciśnienia 11 rozłożonych wzdłuż ochronnika przepięciowego. W takim przypadku rozłożone grzebieniowo wycięcia stanowiące drogę ujścia 13 wszystkich układów redukcji ciśnienia, są ustawiane w przybliżeniu równolegle do siebie.

W kolejnym, alternatywnym przykładzie wykonania, istnieje możliwość doprowadzenia do redukcji ciśnienia przez otwory lub wycięcia w samych zespołach warystorów 1, biegnące w płaszczyźnie prostopadłej do osi ochronnika przepięciowego. Dla przykładu, rozłożone grzebieniowo wycięcia mogą znajdować się w okrągłych płaszczyznach na końcach zespołów warystorów 1.

PL 205 709 B1

Jednakże, aby w przypadku takiej konfiguracji zapobiec sytuacji, w której w powstałych bąblach gazu w trakcie normalnej pracy ochronnika przepięciowego występują wyładowania i wybuchy, zaleca się wymuszenie elektrycznego zwarcia tych bąbli, na przykład przez powleczenie aluminium powierzchni szczelin lub kanałów stanowiących drogę ujścia.

Chociaż, w korzystnym wariancie wykonania, stosowana jest osłona 5 wykonana z materiału prepreg zawiniętego wokół całego rdzenia z zespołami warystorów 1, zespołami końcowymi 3, zespołami radiatorów/odstępników oraz układem redukcji ciśnienia 11, można również wykorzystać dodatkową osłonę 5 rdzenia, na przykład w postaci obkurczanych tulejek albo innych przystosowanych rur z tworzywa sztucznego, w których rdzeń zostaje umieszczony i uszczelniony.

Dodatkowo, krążki stykowe znane z dotychczasowych rozwiązań wykonane, na przykład z aluminium, mogą się znajdować pomiędzy sąsiadującymi zespołami w rdzeniu.

Pomimo że układ redukcji ciśnienia 11 został tu przedstawiony w połączeniu z ochronnikiem przepięciowym bez iskiernika, można go również zastosować w przypadku ochronnika przepięciowego, który dodatkowo, oprócz stosu zespołów warystorów 1 zawiera również iskiernik. Możliwe jest również zastosowanie innych nieliniowych zespołów zamiast zespołów warystorów z tlenku cynku, na przykład zwykłych zespołów warystorów z węgliku krzemu.

Układ redukcji ciśnienia 11 w korzystnym wariancie wykonania jest zrealizowany, jako aluminiowy krążek 11' z rozłożonymi grzebieniowo wycięciami. Jednakże inne kształty są również możliwe, na przykład wycięcia w kształcie gwiazdy lub zbliżonym. Istotny w tym przypadku jest fakt, że droga ujścia jest tak ukształtowana, że prowadzi z wnętrza rdzenia w stronę jego brzegu, przy zapewnionym jednocześnie dobrym kontakcie elektrycznym sąsiadujących zespołów. Można również nie zostawiać końca drogi ujścia 13 od strony brzegu rdzenia otwartego, ale raczej zapewnić cienką, szczelną ściankę pękającą, gdy we wnętrzu wzrasta ciśnienie. Należy wyjaśnić w związku z tym, że przez drogę ujścia dla gazu prowadzącą z wnętrza rdzenia ku brzegowi rdzenia należy rozumieć również drogę ujścia, która otwiera się wyłącznie przy pewnej ustalonej wartości ciśnienia lub w pewnej ustalonej temperaturze.

Chociaż korzystny wariant wykonania wynalazku został w opisie uwypuklony i to do niego odnosi się dołączony rysunek, to nie ma to stanowić ograniczenia, a wyłącznie przykład. Różnorodne, modyfikacje wynikające z powyższego opisu są również objęte ochroną. Dla przykładu, zamiast jednego stosu zespołów warystorów 1, w zewnętrznej obudowie 7 mogą zostać umieszczone dwa równoległe stosy a w takim układzie, w każdym z nich, szczeliny rozmieszczone grzebieniowo w układzie redukcji ciśnienia 11 są skierowane na zewnątrz.

Dodatkowo, oprócz paska 15 z tworzywa sztucznego, osłony 5 oraz zewnętrznej obudowy 7, ochronnik przepięciowy może być zaopatrzony w kolejne warstwy, na przykład w postaci spoiwa pomiędzy osłoną 5 a zewnętrzną obudową 7. Dodatkowe powłoki mogą być również zastosowane dla izolacji termicznej zewnętrznej obudowy 7 od rdzeniem i/lub dla lepszego odprowadzania ciepła od rdzenia.

Układ redukcji ciśnienia 11 według wynalazku można również stosować w ochronnikach przepięciowych z porcelanową obudową, z tym, że takim przypadku wzdłuż ochronnika, między rdzeniem a zewnętrzną porcelanową obudową znajduje się wypełniony powietrzem, nieprzerwany odstęp, do którego wpada gorąca plazma z rdzenia. Dodatkowo w takim przypadku, korzystnie jest zaopatrzyć porcelanową, ceramiczną obudowę w membrany lub przepony bezpieczeństwa na obu końcach.

Pomimo, że w przedstawionym przykładzie wynalazku, pasek 15 z tworzywa sztucznego jest stosowany na złączach sąsiadujących zespołów rdzenia lub przy układach redukcji ciśnienia, wynalazek nie ogranicza się do tego przypadku. Inną możliwością dla przykładu jest owinięcie całego rdzenia takim przylepnym paskiem albo też pominięcie tego przylepnego paska, jeżeli w trakcie produkcji nie zachodzi ryzyko wniknięcia płynnej masy tworzywa sztucznego osłony 5 pomiędzy zespoły warystorów w rdzeniu a układ redukcji ciśnienia 11.

Dodatkowo, w osłonie 5 i/lub zewnętrznej obudowa 7 mogą również znajdować się dodatkowe zamierzone bezpiecznikowe punkty, uzyskane na przykład przez perforację lub częściową perforację w miejscach odpowiadają cych po ł o ż eniu ukł adów redukcji ciś nienia 11.

W dalszych alternatywnych przykł adach wykonania, zewnę trzna obudowa 7 jest zakł adana bezpośrednio na rdzeń, bez udziału jakiejkolwiek osłony 5.

Claims (9)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Warystorowy ochronnik przepięciowy, zaopatrzony w rdzeń z przynajmniej jednym zespołem warystorów, zewnętrzną obudowę otaczającą rdzeń, w układ redukcji ciśnienia zaopatrzony przynajmniej jedną drogę ujścia gazu z wnętrza rdzenia ku jego brzegowi, osłonę wykonaną z tworzywa sztucznego wzmacnianego włóknem szklanym nawiniętego na rdzeniu, znamienny tym, że każdy z zespoł ów warystorów (1) ma cylindryczny kształ t, przy czym ukł ad redukcji ciś nienia (11) ma postać elektrycznie przewodzącego krążka (11') i jest umieszczony w przynajmniej jednym przejściu między dwoma zespołami rdzenia.
2. 2. Ochronnik według zastrz. 1, znamienny tym, że układ redukcji ciśnienia (11) ma szczeliny (13) wychodzące z jego jednej strony w kształcie grzebienia.
3. 3. Ochronnik według zastrz. 1, znamienny tym, że jest zaopatrzony w zbiór układów redukcji ciśnienia (11) rozłożonych na jego długości, mających wyloty dróg ujścia (13) skierowane w tym samym kierunku.
4. 4. Ochronnik według zastrz. 1, znamienny tym, że w osłonie (5) lub zewnętrznej obudowie (7) są utworzone żądane bezpiecznikowe punkty, w zależności od położenia drogi ujścia (13) układu redukcji ciśnienia (11).
5. 5. Ochronnik według zastrz. 2, znamienny tym, że wokół układu redukcji ciśnienia (11) owinięty jest pasek z tworzywa sztucznego (15), przy czym osłona (5) jest nawinięta wokół rdzenia i przylepnego paska (15) oraz jest zgrzana z zespołami w rdzeniu, a zewnętrzna obudowa (7) jest utworzona z elastomeru mechanicznie odprężanego na osłonie (5), a ponadto na zewnętrznej obudowie (7) zamontowane są klosze izolacyjne (9).
6. 6. Ochronnik według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że układ redukcji ciśnienia (11) ma wymiary przyporządkowane obrysowi zespołów warystorów (1).
7. 7. Ochronnik według zastrz. 6, znamienny tym, że układ redukcji ciśnienia (11) zawiera zbiór dróg ujścia (13), rozmieszczonych w kształcie gwiazdy.
8. 8. Ochronnik według zastrz. 6, znamienny tym, że układ redukcji ciśnienia (11) jest utworzony z materiał u przewodzą cego.
9. 9. Ochronnik według zastrz. 7 albo 8, znamienny tym, że układ redukcji ciśnienia (11) jest utworzony z aluminium.