PL205663B1 - Urządzenie końcowe dla przewodów kabla - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie końcowe dla przewodów kabla.

Tego typu urządzenie jest stosowane zwłaszcza jako wielozłącze.

Z europejskiego zgł oszenia patentowego o numerze EP 907 226 znane jest urzą dzenie zamykające dla kabli, zawierające korpus połączony z pokrywą. Według tego rozwiązania przewody najpierw umieszcza się w pokrywie, która jest oddzielona od części zawierającej końcówki, tak że trudno jest ustalać względne położenie pomiędzy pokrywą a końcówkami podczas zamykania. Operacja jest dodatkowo utrudniona przez to, że zwykle konieczne jest stosowanie specjalnego narzędzia, ponieważ znane pokrywy są skonfigurowane tak, że wszystkie końcówki są jednocześnie łączone z przewodami.

Urządzenie końcowe dla przewodów kabla, według wynalazku, zawierające korpus i połączoną z nim zawiasowo pokrywę, przy czym korpus urządzenia ma liczne wystające końcówki, zaś pokrywa ma uformowane szczeliny dla przewodów kabla, przy czym w położeniu otwarcia urządzenia przewody kabla są ułożone w szczelinach, zaś w położeniu zamknięcia urządzenia odpowiadającym elektrycznemu połączeniu przewodów, są one umieszczone w końcówkach i dociśnięte poprzez końcówki korpusu w odpowiadające im szczeliny pokrywy, charakteryzuje się tym, że ilość końcówek korpusu usytuowana w szeregach poprzecznych do osi obrotu zawiasu pokrywy jest większa od ilości końcówek korpusu usytuowanych w równoległym do osi obrotu zawiasu szeregu, zaś odległości od osi obrotu zawiasu do osi końcówek są równomiernie rozłożone pomiędzy najmniejszą odległością i największą z odległości, przy czym końcówki są ustawione w co najmniej dwóch odległościach i szeregach z co najmniej trzema końcówkami w każdym szeregu.

Wszystkie końcówki są usytuowane we wzajemnie różnych odległościach od osi obrotu zawiasu.

Końcówki są elastycznie przesuwane w kierunku poprzecznym do osi obrotu zawiasu.

Pomiędzy końcówkami przewodów są uformowane rowki, które mające kształt łukowaty, ułożone koncentrycznie z osią obrotu zawiasu.

Pokrywa ma uformowane szczeliny prowadzące dla przewodów, gdy pokrywa jest w położeniu zamykania.

Korzystnym jest gdy szczeliny mają szerokość odpowiadającą grubości przewodów, a w szczególności gdy szczeliny usytuowane w odległości bliższej osi obrotu zawiasu są szersze niż szczeliny od niej oddalone, mierząc w kierunku poprzecznym do osi zawiasu.

Szczeliny są otwarte od strony pary przeciwnych boków pokrywy.

Szczeliny są usytuowane na dnie pokrywy, zaś pokrywa ma otwór przelotowy kabla, zawierającego przewody.

Korzystnym jest gdy co najmniej jeden z boków pokrywy ma otwór przelotowy kabla, zawierającego przewody.

Zaletą proponowanego rozwiązania jest to że może być zamykane bez użycia narzędzi i łatwiej niż w dotychczasowych rozwiązaniach. Wynalazek nie jest ograniczony do wielozłączy.

Pokrywa jest połączona zawiasowo z wielozłączem tak, że przewody mogą zostać umieszczone prawidłowo w pozycji otwartej i są usytuowane w odpowiednich końcówkach w pozycji zamkniętej.

Kiedy końcówki są w różnych odległościach od osi zawiasu, różne końcówki stopniowo nawiązują współpracę z odpowiednimi przewodami, kiedy pokrywa jest zamykana wokół osi zawiasu. Zatem nie wszystkie końcówki muszą być rozchylane w tym samym czasie, a zatem łatwiej jest kolejno wciskać przewody w rowki końcówek. Zawias również powoduje, że części są lepiej ustawione jedna względem drugiej podczas zamykania.

Optymalne rozłożenie przykładanych sił podczas zamykania jest uzyskiwane w ten sposób, że końcówki są w różnych odległościach od osi zawiasu. Ponieważ końcówki i przewody opisują łuk wokół osi zawiasu kiedy pokrywa jest zamykana, stosuje się elastyczne końcówki w kierunku poprzecznym do osi zawiasu.

Zanim wielozłącze zostanie zamknięte, przewody są rozmieszczane w odpowiedni sposób w pokrywie, która ma rowki na odpowiednie przewody. Rowki mają szerokość, która odpowiada grubości przewodu, tak że przewody są zamocowane w rowku, ale kompensacja dla wspomnianego powyżej ruchu łukowatego jest uzyskana również w ten sposób, że rowki bliskie osi zawiasu są szersze niż rowki usytuowane dalej od osi zawiasu. Rowki są otwarte od strony pary przeciwnych boków

PL 205 663 B1 pokrywy, tak że końce przewodów leżą swobodnie i równolegle do osi zawiasu, co bardzo ułatwia odcięcie przewodów i kończą się na równi z bokami pokrywy, przed zamknięciem pokrywy.

Przedmiot wynalazku jest opisany w przykładach wykonania na podstawie rysunku na którym fig. 1 i 2 przedstawiają pierwszy przykład wykonania urządzenia końcowego według wynalazku, fig. 3 i 4 przedstawiają urządzenie końcowe pokazane na fig. 1 i 2, ale z włożonym kablem, zawierającym liczne przewody, zaś fig. 5-7 przedstawiają drugi przykład wykonania urządzenia końcowego według wynalazku.

Figura 1 przedstawia urządzenie końcowe zawierające korpus 1 i pokrywę 2, która jest obrotowo zamontowana na korpusie 1 wokół osi obrotu 3. Korpus i pokrywa mogą tworzyć wielozłącze, tak że dno korpusu może być przystosowane do umieszczenia w nim części współpracującej z wielozłączem, ale korpus 1 może również mieć skierowane w dół końcówki lutownicze do zamontowania na płytce obwodu drukowanego. Korzystne jest również, jeśli dno korpusu 1 jest wyposażone w pokrywę odpowiadającą korpusowi z odpowiednimi końcówkami. Poniżej zostaną opisane przykłady wykonania urządzenia w postaci wielozłącza.

Figura 2 przedstawia części urządzenia pokazane na fig. 1 w pozycji zamkniętej, podczas gdy fig. 3 i 4 przedstawiają te same elementy co na fig. 1 i 2, ale z włożonym kablem 4. W pokazanym przykładzie wykonania, kabel 4 korzystnie zawiera do ośmiu przewodów, które są oznaczone jako 5a-5h. Kabel 4 jest wkładany do otworu 6 w pokrywie, jak to przedstawiono na fig. 2, zaś zewnętrzny płaszcz kabla 4 jest usuwany, tak że poszczególne przewody 5a-5h zwisają swobodnie. Następnie, przewody mogą zostać rozmieszczone w odpowiednich rowkach 7a-7h. Otwarte końce rowków, zwrócone do góry na fig. 1, są rozchylane, tak że łatwo jest wprowadzić przewody 5a-5h do końcówek. Końcówki są również usytuowane tak, że łatwo jest skracać przewody szczypcami tnącymi, jak pokazano na fig. 4.

Figura 5 przedstawia inny korpus i obudowę 11, zaś związana z nią pokrywa 12 jest pokazana na fig. 6 i 7. Na fig. 5, odległości a-e przedstawiają odległości odpowiednich końcówek 8a-8e od osi obrotu 3. Według wynalazku, końcówki są w różnych odległościach od osi obrotu 3, zaś w korzystnym przykładzie wykonania, wszystkie odległości są wzajemnie różne. Oznacza to, że siła zamykania może zostać zmniejszona w stosunku do dotychczasowych rozwiązań, w których wszystkie przewody są wciskane do odpowiednich rowków jednocześnie. Wynalazek obejmuje również przykład wykonania, w którym końcówki są rozmieszczone w dwóch wzajemnie różnych odległościach od osi obrotu 3.

Należy zauważyć, że końcówki i/lub poszczególne przewody 5a-5e wykonują łukowaty ruch wokół osi obrotu 3, kiedy pokrywa jest zamykana i można by obawiać się, że może być trudno uniknąć zmiażdżenia szczególnie najbardziej wewnętrznych przewodów podczas zamykania. Unika się tego różnymi sposobami. Po pierwsze, najwyższy otwór końcówek ma kształt litery V, tak że odpowiedni przewód jest wciskany w dół w końcówkę podczas zamykania. Według wynalazku, końcówki 8a-8e mogą być również elastyczne w kierunku poprzecznym do osi obrotu 3. Chociaż jest korzystne, jeśli rowki 7a-7e są wąskie tak, że mogą mocować tymczasowo przewody podczas zamykania, można sobie wyobrazić również, że szczególnie najbardziej wewnętrzne rowki 7a i 7e są szersze niż rowki 7d i 7h najbardziej zewnętrzne. Inne rozwiązanie polega na tym, że rowki końcówek są łukowate i rozmieszczone w koncentrycznie z osią obrotu 3. Inna możliwość jest przedstawiona na fig. 5. Ochronne barierki, oznaczone jako 13 na fig. 1, są usunięte na fig. 5, aby pokazać, że w górnej części końcówki mają część, w którą wkładany jest przewód 5, zaś poniżej jest szeroka szczelina, co oznacza, że końcówki są elastyczne w kierunku poprzecznym do osi obrotu 3. Jednakże stwierdzono w praktyce, że nie ma w zasadzie potrzeby kompensowania łukowatego ruchu przewodów. Kiedy urządzenie według wynalazku jest przeznaczone do montowania miedzianych przewodów w cynowanych końcówkach, wynalazek wykorzystuje również okoliczność, że ma miejsce pewien przepływ wspomnianych metali w celu zapewnienia dobrego połączenia elektrycznego.

Pokrywa 12 pokazana na fig. 6 i 7 również ma otwór przelotowy 6 i kabel, ale, jak wynika z fig. 7, bok pokrywy może również zawierać otwór 9, w który wkładany jest kabel 4. W przykładzie wykonania pokazanym na fig. 7, najniższa część ścianki, w której otwór 9 jest usytuowany, stanowi występ blokujący 10, który blokuje pokrywę 1 z korpusem 1 w położeniu pozycji pokazanej na fig. 2. Należy zauważyć, że pokrywa może być połączona zawiasowo i utworzona w inny sposób, tak że kabel może zostać włożony i wyjęty w dowolnym kierunku.

Claims (10)

1. Urządzenie końcowe dla przewodów kabla, zawierające korpus i połączoną z nim zawiasowo pokrywę, przy czym korpus urządzenia ma liczne wystające końcówki, zaś pokrywa ma uformowane szczeliny dla przewodów kabla, przy czym w położeniu otwarcia urządzenia przewody kabla są ułożone w szczelinach, zaś w położeniu zamknięcia urządzenia odpowiadającym elektrycznemu połączeniu przewodów, są one umieszczone w końcówkach i dociśnięte poprzez końcówki korpusu w odpowiadające im szczeliny pokrywy, znamienne tym, że ilość końcówek (8a-8d, 8e-8h) korpusu (1) usytuowana w szeregach poprzecznych do osi obrotu (3) zawiasu pokrywy (12) jest większa od ilości końcówek (8a-8d, 8e-8h) korpusu usytuowanych w równoległym do osi obrotu (3) zawiasu szeregu, zaś odległości (a, b, c, d, e, f, g, h) od osi obrotu (3) zawiasu do osi końcówek są równomiernie rozłożone pomiędzy najmniejszą odległością (a,e) i największą z odległości (d,h), przy czym końcówki (8a-8d, 8e-8h) są ustawione w co najmniej dwóch odległościach i szeregach z co najmniej trzema końcówkami (8a-8d, 8e-8h) w każdym szeregu.

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, wszystkie końcówki (8a-8d, 8e-8h) są usytuowane we wzajemnie różnych odległościach od osi obrotu (3) zawiasu.

3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że końcówki (8a-8d, 8e-8h) są elastycznie przesuwane w kierunku poprzecznym do osi obrotu (3) zawiasu.

4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że pomiędzy końcówkami (8a-8d, 8e-8h) przewodów są uformowane rowki (7a-7h), które mające kształt łukowaty, ułożone koncentrycznie z osią obrotu (3) zawiasu.

5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że pokrywa (12) ma uformowane szczeliny prowadzące dla przewodów (5a-5h), gdy pokrywa (12) jest w położeniu zamykania.

6. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że szczeliny mają szerokość odpowiadającą grubości przewodów (5a-5h).

7. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że szczeliny usytuowane w odległości bliższej osi obrotu (3) zawiasu są szersze niż szczeliny od niej oddalone, mierząc w kierunku poprzecznym do osi (3) zawiasu.

8. Urządzenie według zastrz. 5 albo 6, albo 7, znamienne tym, że szczeliny są otwarte od strony pary przeciwnych boków pokrywy (12).

9. Urządzenie według zastrz. 5 albo 6, albo 7, znamienne tym, że szczeliny są usytuowane na dnie pokrywy (12), zaś pokrywa (12) ma otwór przelotowy (6) kabla (4), zawierającego przewody (5a-5h).

10. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że co najmniej jeden z boków pokrywy (12) ma otwór przelotowy (6) kabla (4), zawierającego przewody (5a-5h).