PL204955B1 - Złącze kotwi śrubowych - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest złącze kotwi śrubowych z rękawem z gwintem wewnętrznym i z dwiema rurami kotwowymi, które mają gwint zewnętrzny, i które są wkręcane w rękaw z przeciwległych stron.

Takie złącza są znane.

Problematyczne w takich złączach jest to, że w obszarze znanych złączy, może wypłynąć medium płuczące (powietrze lub woda) płynące przy wierceniu przez przestrzeń pustą rury kotwowej, a po wywierceniu otworu tężeją ca masa (przykł adowo zaprawa cementowa) przez przestrze ń pustą rur kotwowych dociśnięta do przedniego końca, umieszczonego w wywierconym otworze. Tak powstają straty w mediach płuczących, a w przypadku tężejącej masy, przy przeciekających złączach, korki z tężejącej masy, które przeszkadzają w całkowitym wypełnieniu wywierconego otworu wokół kotwy śrubowej.

Zadaniem wynalazku jest postawienie do dyspozycji złącza opisanego na wstępie rodzaju, które również przy występujących przy wierceniu obciążeniach - ruch obrotowo-udarowy kotwy śrubowej obciążeniach, jest niezawodnie szczelne i takie pozostaje.

Zadanie to zostało rozwiązane zgodnie z wynalazkiem za pomocą złącza kotwi śrubowych z rękawem z gwintem wewnętrznym i z dwiema rurami kotwowymi, z końcami, które mają powierzchnie czołowe i powierzchnie zewnętrzne, przy czym rury kotwowe mają gwint zewnętrzny i są wkręcone do rękawa z przeciwległych stron, przy czym w przybliżeniu na środku długości rękawa przewidziane jest pierścieniowe żeberko wystające do wewnątrz, i przy czym powierzchnie czołowe końców rur kotwowych umieszczonych w rękawie znajdują się w obszarze pierścieniowego żeberka i przylegają bezpośrednio do siebie, które charakteryzuje się tym, że pierścieniowe żeberko ma cylindryczną wewnętrzną powierzchnię końcową, i że powierzchnie zewnętrzne końców rur kotwowych są cylindryczne i wolne od gwintów i przylegają szczelnie do wewnętrznej powierzchni pierścieniowego żeberka, że powierzchnie czołowe rur kotwowych mają na zewnątrz fazę, że na pierścieniowym żeberku znajduje się, co najmniej jedna uszczelka pierścieniowa, że rury kotwowe przylegają fazami na zewnętrznej krawędzi swoich powierzchni czołowych do uszczelki pierścieniowej.

Korzystnie, powierzchnie czołowe rur kotwowych przylegają szczelnie do siebie.

Korzystnie, w rękawie, po obu stronach pierścieniowego żeberka przewidziane są obszary wolne od gwintu.

Korzystnie, powierzchnie boczne pierścieniowego żeberka są skierowane normalnie względem osi rękawa.

Korzystnie, powierzchnie boczne pierścieniowego żeberka przechodzą promieniami w powierzchnię wewnętrzną rękawa, zwłaszcza w jej wolne od gwintu odcinki.

Zgodnie z wynalazkiem, powierzchnie czołowe rur kotwowych mają wewnątrz fazę.

Zgodnie również z wynalazkiem, szerokość pierścieniowego żeberka, mierzona w kierunku osi rękawa jest przybliżeniu taka sama jak suma długości mierzonych w kierunku wzdłużnym rur kotwowych, cylindrycznych, wolnych od gwintu końców rur kotwowych.

Zgodnie dalej z wynalazkiem uszczelka pierścieniowa osadzona jest w otwartym do wewnątrz rowku pierścieniowym w cylindrycznej wewnętrznej powierzchni końcowej żeberka pierścieniowego.

Wreszcie godnie z wynalazkiem, wystająca poza wewnętrzną powierzchnię końcową część uszczelki pierścieniowej odkształcona jest przez powierzchnie czołowe rur kotwowych, zwłaszcza fazy powierzchni czołowych

Ponieważ przy zgodnym z wynalazkiem złączu końce rur kotwowych wkręcone w rękaw szczelnie wchodzą w pierścieniowe żeberko w rękawie, wydostawanie się medium płuczącego i/lub tężejącej masy w obszarze złącza(y) jest uniemożliwione.

Jeśli, zgodnie z preferowaną postacią zgodnego z wynalazkiem złącza, umieszczone w rękawie końce rur kotwowych przylegają do siebie bezpośrednio powierzchniami czołowymi, i powierzchnie czołowe rur zewnętrznych przylegają szczelnie do siebie, zagwarantowane jest dodatkowe uszczelnienie w obszarze złącza, ponieważ pomiędzy końcami rur kotwowych umieszczonych w złączu nie jest możliwe wydostawanie się medium płuczącego i/lub tężejącej masy. Dodatkowo, ten środek w wynalazku ma tę zaletę , ż e sił a udarowo-obrotowa, która wypacza kotwę śrubową przy wierceniu otworu w górach, stwarza mniej problemów, ponieważ jej przekazywanie odbywa się bezpośrednio z rury kotwowej na rurę kotwową .

PL 204 955 B1

Wynalazek w przykładach wykonania został przedstawiony w oparciu o rysunek, na którym fig. 1 przedstawia złącze w częściowym przekroju; fig. 2 - w powiększonej skali i w częściowym przekroju przylegające do siebie końce kotwi śrubowych (bez rękawa); fig. 3 - rękaw w przekroju podłużnym; fig. 4 - szczegół IV z fig. 3; fig. 5 - rurę kotwową, częściowo w przekroju; fig. 6 - szczegół VI z fig. 5; fig. 7 w powiększonej skali szczegół złącza w obszarze pierścieniowego żeberka rękawa i fig. 8 - inny przykład wykonania zgodnego z wynalazkiem złącza z rękawem.

Jak pokazano na fig. 1, złącze składa się z rękawa 1 i dwóch rur kotwowych 2, które swoimi końcami 8 są umieszczone w rękawie 1. Rękaw 1 posiada dwa odcinki gwintu wewnętrznego 5 oddzielone od siebie przez żeberko pierścieniowe 4 wystające do wewnątrz, których gwinty są jednokierunkowe. Rury kotwowe 2 mają na swoich powierzchniach zewnętrznych gwint zewnętrzny 3, dopasowany do gwintu wewnętrznego 5 rękawa 1.

Rury kotwowe 2 mają, korzystnie, na obu końcach 8, odcinek wolny od gwintu wewnętrznego, który rozciąga się w kierunku od powierzchni czołowych 6 rury kotwowej 2. Ten wolny od gwintu wewnętrznego odcinek jest w przykładzie wykonania ukształtowany z cylindryczną powierzchnią zewnętrzną 12. Powierzchnie czołowe 6 rur kotwowych 2, ukształtowane pierścieniowo, mogą posiadać wewnątrz i/lub na zewnątrz fazę 22 lub 20 (fig. 6).

Pierścieniowe żeberko 4 znajdujące się w połowie długości rękawa 1 ma cylindryczną wewnętrzna powierzchnię końcową 10 i dwie powierzchnie boczne 16 w przybliżeniu skierowane normalnie względem osi 7 rękawa 1, które z obu stron pierścieniowego żeberka 4 przechodzą promieniem (zakrzywienie) w wolny od gwintu wewnętrznego odcinek 14 powierzchni wewnętrznej rękawa 1.

Sytuację przy zmontowanym złączu przedstawia fig. 7. Widać, że rury kotwowe 2 swoimi wolnymi od gwintu końcami 8 znajdują się w obrębie pierścieniowego żeberka 4, przy czym cylindryczne powierzchnie 12 na końcach 8 rur kotwowych 2 przylegają szczelnie do wewnętrznej powierzchni końcowej 10 pierścieniowego żeberka 4 (przedstawiona na fig. 7 szczelina pomiędzy powierzchniami 10 i 12 w praktyce nie występuje i przedstawiona została tylko ze względu na przejrzystość).

Fig. 7 pokazuje również, że pierścieniowe powierzchnie czołowe 6 końców 8 rur kotwowych 2 przylegają do siebie bezpośrednio i szczelnie.

Szerokość B pierścieniowego żeberka 4, a więc mierzona w kierunku osi 7 rękawa 1 długość cylindrycznej powierzchni końcowej 10 pierścieniowego żeberka 4, jest w przybliżeniu tak duża jak suma długości A mierzonej w kierunku osi, tj. w kierunku wzdłużnym rur kotwowych 2, wolnych od gwintu odcinków 12 na końcach 8 rur kotwowych 2. Dzięki temu osiągnięto to, że rękaw 1 nie może być za daleko nakręcony na rurę kotwową 2, ponieważ odsadzenie na końcu powierzchni cylindrycznej 12 rury kotwowej 2 opiera się na powierzchni bocznej 16 pierścieniowego żeberka 4, wtedy, kiedy powierzchnia czołowa 6 tej rury kotwowej 2 znajduje się w przybliżeniu w środku długości żeberka 4. W ten sposób jest zapewnione to, że dana jest w przybliżeniu symetryczna konstrukcja złącza składającego się z rękawa 1 i dwóch umieszczonych w nim (wkręconych) rur kotwowych 2.

W przedstawionej na fig. 8 postaci wykonania zgodnego z wynalazkiem złącza, w skierowanej do wewnątrz, cylindrycznej powierzchni pierścieniowego żeberka 4 przewidziany jest pierścieniowy rowek 20, w którym osadzona jest uszczelka pierścieniowa 21 ze sprężystego materiału (O-ring).

Rury kotwowe 2 wkręcone w rękaw 1 przylegają swoimi sfazowaniami 20 na krawędzi zewnętrznej, przylegających do siebie również w tym wykonaniu, powierzchni czołowych 6 do tej uszczelki 21, tak, że jeszcze poprawione zostaje uszczelnienie pomiędzy obydwiema rurami kotwowymi 2 w obszarze złącza.

Należy jeszcze zwrócić uwagę, że na fig. 8 uszczelka pierścieniowa 21 jest „wyidealizowana”, a więc przedstawiona jest w swoim pierwotnym, okrągłym kształcie. W rzeczywistości, w stanie zmontowanym złącza, zostaje ona odkształcona w swojej części wystającej poza powierzchnię wewnętrzną pierścieniowego żeberka 4, do trójkątnego kształtu przekroju poprzecznego, odpowiednio do zewnętrznych sfazowań 20 na powierzchniach czołowych 6 rur kotwowych 2.

Kształt przekroju poprzecznego uszczelki pierścieniowej 21 nie musi być kołowy (okrągły). Przykładowo, uszczelka pierścieniowa może mieć przekrój poprzeczny w kształcie wielokąta (prostokątny albo kwadratowy). Można sobie wyobrazić, że wystająca poza powierzchnię wewnętrzną pierścieniowego żeberka 4 część uszczelki pierścieniowej 21 ma przekrój poprzeczny w kształcie klina, zwężającego się promieniowo do wewnątrz.

Reasumując, preferowany przykład wykonania wynalazku można przedstawić następująco:

Złącze dla kotwi śrubowych posiada rękaw 1 z gwintem wewnętrznym 5 i dwie, zaopatrzone w gwint zewnętrzny 3 rury kotwowe 2, których końce 8 są wkręcone do rękawa 1. Rękaw 1 ma na

PL 204 955 B1 środku swojej długości pierścieniowe żeberko 4 z cylindryczną wewnętrzną powierzchnią końcową 10. W to żeberko 4 wchodzą szczelnie końce 8 rur kotwowych 2, do czego są one ukształtowane z cylindrycznymi, wolnymi od gwintów powierzchniami obwodowymi 12. Dla poprawienia szczelności złącza i dla ukształtowania przenoszenia bez strat energii udarowej z rury kotwowej 2 na rurę kotwową 2, pierścieniowe powierzchnie czołowe 6 rur kotwowych 2 przylegają do siebie szczelnie w obszarze pierścieniowego żeberka 4. W ten sposób postawiono do dyspozycji złącze dla rur kotwowych bez przecieków i uniemożliwiające wypływanie medium płuczącego i/lub tężejącej masy.

Claims (9)

1. Złącze kotwi śrubowych z rękawem z gwintem wewnętrznym i z dwiema rurami kotwowymi, z końcami, które mają powierzchnie czołowe i powierzchnie zewnętrzne, przy czym rury kotwowe mają gwint zewnętrzny i są wkręcone do rękawa z przeciwległych stron, przy czym w przybliżeniu na środku długości rękawa przewidziane jest pierścieniowe żeberko wystające do wewnątrz, i przy czym powierzchnie czołowe końców rur kotwowych umieszczonych w rękawie znajdują się w obszarze pierścieniowego żeberka i przylegają bezpośrednio do siebie, znamienne tym, że pierścieniowe żeberko (4) ma cylindryczną wewnętrzną powierzchnię końcową (10), i że powierzchnie zewnętrzne (12) końców (8) rur kotwowych (2) są cylindryczne i wolne od gwintów i przylegają szczelnie do wewnętrznej powierzchni (10) pierścieniowego żeberka (4), że powierzchnie czołowe (6) rur kotwowych (2) mają na zewnątrz fazę (20), że na pierścieniowym żeberku (4) znajduje się, co najmniej jedna uszczelka pierścieniowa (21), że rury kotwowe (2) przylegają fazami (20) na zewnętrznej krawędzi swoich powierzchni czołowych (6) do uszczelki pierścieniowej (21).

2. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że powierzchnie czołowe (6) rur kotwowych (2) przylegają szczelnie do siebie.

3. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że w rękawie (1), po obu stronach pierścieniowego żeberka (4) przewidziane są obszary (14) wolne od gwintu.

4. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że powierzchnie boczne (16) pierścieniowego żeberka (4) są skierowane normalnie względem osi (7) rękawa (1).

5. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że powierzchnie boczne (16) pierścieniowego żeberka (4) przechodzą promieniami w powierzchnię wewnętrzną rękawa (1), zwłaszcza w jej wolne od gwintu odcinki (14).

6. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że powierzchnie czołowe (6) rur kotwowych (2) mają wewnątrz fazę ( 22).

7. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że szerokość (B) pierścieniowego żeberka (4), mierzona w kierunku osi (7) rękawa (1) jest w przybliżeniu taka sama jak suma długości (A) mierzonych w kierunku wzdłużnym rur kotwowych (2), cylindrycznych, wolnych od gwintu końców (8) rur kotwowych (2).

8. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że uszczelka pierścieniowa (21) osadzona jest w otwartym do wewnątrz rowku pierścieniowym w cylindrycznej wewnętrznej powierzchni końcowej (10) żeberka pierścieniowego (4).

9. Złącze według zastrz. 8, znamienne tym, że wystająca poza wewnętrzną powierzchnię końcową (10) część uszczelki pierścieniowej (21) odkształcona jest przez powierzchnie czołowe (6) rur kotwowych (2), zwłaszcza fazy (20) powierzchni czołowych (6).