PL204707B1 - Dozownik do dozowania substancji aktywnej do cieczy spłukującej - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest dozownik do dozowania substancji aktywnej do cieczy spłukującej.

Znany jest dozownik zaopatrzony we wspornik do zawieszania na krawędzi zbiornika spłuczki względnie na krawędzi sedesu i wyposażony przynajmniej w jeden osadzony na tym wsporniku pojemnik aktywnej substancji, a korzystnie w dwa osadzone na nim pojemniki dla różnych substancji. Każdy pojemnik jest zaopatrzony w otwór wylotowy i w umieszczoną pod nim płytkę rozdzielającą, przy czym wnętrze pojemnika jest połączone przez otwór wylotowy z kierownicą osadzoną na płytce rozdzielającej, zapobiegającą swobodnemu wypływowi substancji aktywnej, która jest przygotowana do wypłynięcia na płytkę rozdzielającą znajdującą się poniżej otworu wylotowego. Kierownica jest zaopatrzona w rurowy króciec wystający z niej do góry i mający postać tulei, w której dnie zwróconym w kierunku płytki rozdzielającej znajduje się otwór wylotowy zamknięty za pomocą usuwalnego elementu zamykającego.

Pod pojęciem aktywnej substancji rozumie się ciecze lepkie, zwłaszcza żele o właściwościach czyszczących, dezynfekujących lub wybielających. W dozowniku według wynalazku mogą być także używane inne środki ciekłe i żele, na przykład znane z niemieckiego opisu patentowego nr DE 19 930 362 A1 oraz europejskich opisów patentowych nr nr EP 0 775 741 i EP 0 960 984 A2.

Znane są różnego rodzaju dozowniki określane mianem koszyczek WC. Z europejskiego opisu patentowego nr EP 0 785 315 A1 oraz z niemieckiego opisu patentowego nr DE 19 930 362 A1 znane są urządzenia dozujące ciecz umieszczoną w pojedynczym pojemniku.

Z niemieckiego opisu patentowego nr DE 20 116 963 U1 znane jest urzą dzenie dozują ce dwie substancje umieszczone w pojemnikach zamocowanych na wspólnym wsporniku.

Mimo że wzorcem proponowanego wynalazku jest konstrukcja urządzenia dozującego jedną substancję, jednakże jest ono dostosowane przynajmniej dla dwóch substancji umieszczonych w dwóch oddzielnych pojemnikach.

Podobne rozwiązanie dozownika jest znane z niemieckiego opisu patentowego nr DE 20 116 963 U1, w którym na powierzchni elementu rozdzielającego znajdują się występy, wgłębienia lub przelotowe otwory przeznaczone do mocowania, łączenia i uszczelniania. Między zewnętrznymi krawędziami, poniżej otworu wylotowego i obszaru zasilania urządzenia, znajdują się szerokie płaszczyzny o gładkiej powierzchni, zaś współosiowo z tym obszarem, poniżej otworu wylotowego, na elemencie rozdzielającym jest umieszczony przebijak służący do odblokowania otworu wylotowego pojemnika i tym sposobem aktywizowania urządzenia dozującego.

Z niemieckiego opisu wzoru uż ytkowego nr DE-GM 20 116 963 U1 znany jest dozownik sł u żący do dozowania ciekłych substancji aktywnych do cieczy spłukującej w misce sedesowej toalety, z uchwytem mocującym go na krawędzi miski sedesowej i przynajmniej z dwoma przymocowanymi do niego pojemnikami, przy czym każdy pojemnik ma oddzielny otwór wylotowy, przez który ciekła substancja aktywna jest dozowana do cieczy spłukującej. Pojemniki te są chronione przed powrotnym dostaniem się do nich cieczy spłukującej. Podczas spłukiwania miski sedesowej następuje dozowanie określonej ilości ciekłego czynnika aktywnego z każdego pojemnika.

Urządzenie dozujące znane ze stanu techniki jest zaopatrzone w układ sterujący zapobiegający swobodnemu wypływowi substancji aktywnej i wyposażony w zespół dystansowy utrzymujący przebijak w tulei pojemnika i złożony z przekładek wystających ponad powierzchnię elementu rozdzielającego i umieszczonych w obszarze połączenia, na których to przekładkach, wokół otworów łączących, są osadzone pierścieniowe wsporniki. Dzięki temu między przekładkami powstaje obszar wylotowy dla aktywnej substancji względnie obszar wlotowy dla powietrza.

W rozwią zaniach znanych ze stanu techniki stosuje się takż e rozwią zania, w których przekł adki są umieszczone na wspornikach pojemników, natomiast płaski element rozdzielający jest gładki.

W rozwiązaniach znanych ze stanu techniki szeroko stosuje się pojedyncze zespoły dozowników, które w zależności od lepkości cieczy pozwalają na łączenie różnych cieczy.

W praktyce okazuje się, że można optymalizować wyrównywanie ciśnienia w pojemniku i zapobiegać niepożądanemu powrotnemu przedostawaniu się cieczy spłukującej do pojemnika dzięki lepkości znajdującej się w nim substancji aktywnej.

Ponadto okazuje się, że przy znacznym nachyleniu pojemnika zawieszonego w zbiorniku spłukującym następuje niezamierzona wentylacja i szybkie jego opróżnianie.

Rozwiązaniem tych problemów jest umieszczenie w urządzeniu dozującym kilku pojemników równolegle opróżnianych. Oznacza to, że podczas użytkowania pojemnika poziom substancji w obu

PL 204 707 B1 pojemnikach utrzymuje się w tej samej płaszczyźnie, zaś ilość zużywanej substancji aktywnej podczas każdego cyklu spłukiwania jest jednakowa. Niestety w praktyce osiąga się tylko w pewnym stopniu jednakową ilość cykli spłukiwań, wynoszącą od 200 do 500 cykli spłukiwań dla identycznych zbiorników. Ponieważ w handlu występują różne rodzaje zbiorników spłukujących, z różnym nachyleniem elementu rozdzielającego, tym samym mają one także różne ilości cykli spłukiwań.

Celem wynalazku jest optymalizacja przedstawionego wyżej problemu występującego w znanych ze stanu techniki urządzeniach dozujących.

Cel ten zrealizowano w konstrukcji dozownika do dozowania substancji aktywnej do cieczy spłukującej według wynalazku, który charakteryzuje się tym, że jego rurowy króciec jest zaopatrzony w swej dolnej części w kołnierz z dolną krawędzią, tworzącą wraz z płytką rozdzielającą boczny otwór wylotowy, którego wymiary, dostosowane do właściwości substancji aktywnej, zapewniają utworzenie menisku tej płynnej substancji i zapobiegają jej wypływaniu z bocznego otworu wylotowego.

Przekrój kanału w kierownicy jest korzystnie częściowo przesłonięty przez dolną krawędź rurowego króćca, ograniczając przekrój przepływu substancji aktywnej.

Przekrój przepływu substancji aktywnej, ograniczony przez częściowe przesłonięcie dolną krawędzią rurowego króćca, ma korzystnie kształt sierpa.

Wewnętrzna średnica kanału w kierownicy oraz wewnętrzna średnica otworu wylotowego rurowego króćca wynosi korzystnie około 5 mm.

Przekrój częściowo przysłoniętego otworu ograniczającego przepływ substancji aktywnej, mającego kształt sierpa, ma maksymalną szerokość wynoszącą korzystnie od 1,5 mm do 2,5 mm.

Boczny otwór wylotowy, utworzony między dolną krawędzią rurowego króćca oraz powierzchnią płytki rozdzielającej, ma wysokość wynoszącą od 1,5 mm do 3,5 mm, a korzystnie 2,5 mm.

Szerokość dolnej krawędzi kołnierza rurowego króćca wynosi od 1,5 mm do 3,5 mm, a korzystnie 2,5 mm.

Kierownica dozownika według wynalazku jest w swej dolnej części korzystnie zaopatrzona w podporę, częściowo otoczoną przez wypukłą ściankę odbojową, wystającą z płytki rozdzielającej.

Wypukła ścianka odbojowa korzystnie otacza w pewnej odległości rurowy króciec.

Górna krawędź wypukłej ścianki odbojowej, przynajmniej w jej części otaczającej podporę i boczny otwór wylotowy, znajduje się korzystnie powyżej dolnej krawędzi rurowego króćca.

Górna krawędź wypukłej ścianki odbojowej wystaje ponad górną powierzchnię płytki rozdzielającej od 3 mm do 7 mm, a korzystnie od 5 mm do 6 mm.

Powierzchnia płytki rozdzielającej w obszarze znajdującym się wewnątrz wypukłej ścianki odbojowej jest korzystnie gładka.

Podpora kierownicy, stanowiąca osłonę otworu wylotowego, ma korzystnie wysokość większą od wysokości wypukłej ścianki odbojowej i wynoszącą od 6 mm do 8 mm.

Płytka rozdzielająca dozownika według wynalazku jest korzystnie zaopatrzona na swej górnej powierzchni otaczającej wypukłą ściankę odbojową w podłużne wystające do góry żebra, kierujące spłukiwaną ciecz do obszaru zasilania tej płytki rozdzielającej.

Powierzchnia wypukłej ścianki odbojowej jest korzystnie zaopatrzona w jedną względnie w kilka szczelin.

W dozowniku według wynalazku stosuje się substancję aktywną o lepkości od 2000 mPas do 5000 mPas, a najkorzystniej od 2500 mPas do 3500 mPas.

Dwa względnie kilka pojemników dozownika według wynalazku jest wzajemnie sprzężonych za pomocą adaptera.

Wspornik oraz/lub adapter dozownika według wynalazku znajdują się korzystnie po tej stronie płytki rozdzielającej, która jest skierowana do wnętrza zbiornika spłukującego, przy czym płytka rozdzielająca jest zaopatrzona w wystającą do dołu wzdłuż jej krawędzi ściankę ochronną.

Rurowy króciec dozownika według wynalazku jest korzystnie zaopatrzony na swych ściankach w obszarze przekroju, zwłaszcza w górnej części powierzchni rurowego króćca, w niewielkie otwory napowietrzające.

Kierownica dozownika według wynalazku jest korzystnie zaopatrzona w swej górnej części w wystające ostrza do przebicia czaszy zamykają cej otwór wylotowy rurowego króćca.

Dzięki powyższej konstrukcji dozownika w jego bocznym otworze wylotowym, w położeniu spoczynkowym, utrzymuje się stały menisk aktywnej substancji, co powoduje, że jej wypływ do cieczy spłukującej odbywa się w dokładnie odmierzonych dawkach. Po zakończeniu cyklu spłukiwania na4

PL 204 707 B1 stępuje stabilizacja. Wypływ następuje przez szeroki i wysoki otwór wylotowy, przy czym na tworzenie menisku wpływa także leżąca głęboko w otworze płaszczyzna ograniczająca.

W wyniku miejscowego rozdzielenia doprowadzanej cieczy spł ukują cej z jednej strony i doprowadzania aktywnej substancji z drugiej strony - utrzymuje się ciągły dopływ aktywnej substancji do cieczy spłukującej w każdym cyklu spłukiwania, zwiększając intensywność jego działania.

Dozownik do dozowania substancji aktywnej do cieczy spłukującej według wynalazku jest uwidoczniony w przykładowym rozwiązaniu konstrukcyjnym na rysunku, na którym: poz. 1 przedstawia urządzenie dozujące znane ze stanu techniki w osiowym przekroju poziomym; fig. 1 - bezżebrowy element rozdzielający dozownika według wynalazku ze wspornikiem, w widoku perspektywicznym; fig. 2 element rozdzielający według fig. 1 z żebrami i wspornikiem o ząbkowanych krawędziach, w widoku perspektywicznym; fig. 3a - element rozdzielający według fig. 2, w widoku z boku w kierunku otworu wylotowego; fig. 3b - element rozdzielający według fig. 2 i 3, w częściowym przekroju; fig. 4 - element rozdzielający według fig. 1, w przekroju poziomym; fig. 5 - przekrój poprzeczny króćca elementu rozdzielającego, w przekroju poziomym; fig. 6 - zamknięcie pojemnika za pomocą zatyczki w postaci błony, w przekroju pionowym; fig. 7a - element rozdzielający według fig. 3b, w początkowej fazie otwierania, w przekroju pionowym, a fig. 7b - element rozdzielający według fig. 3b, po zakończeniu przebiegu otwierania, w przekroju pionowym.

Przedstawiony na rysunku dozownik jest przeznaczony do dozowania dwóch aktywnych substancji dostarczanych do cieczy spłukującej, zwłaszcza do wody spłukującej w zbiorniku spłuczki toaletowej. W tym celu dozownik jest wyposażony w element rozdzielający, umożliwiający osadzenie dwóch pojemników w dwóch niezależnych gniazdach. W dalszym opisie zostanie wyjaśnione, co jest rozumiane jako substancja aktywna. Dozownik według wynalazku umożliwia stosowanie również większej liczby aktywnych substancji, jednakże istotnym jest umieszczenie ich w odrębnych pojemnikach, w których znajdują się znane ze stanu techniki aktywne płyny lub ich kombinacje.

Na poz. 1 przedstawiono konstrukcję dozownika znanego ze stanu techniki. Rozwiązanie to należy rozpatrywać w połączeniu z rozwiązaniem przedstawionym na fig. 1, zwłaszcza zaś na fig. 4, na której to znane rozwiązanie jest zaznaczone linią przerywaną, w położeniu osadzenia w króćcu pojemnika.

Przedstawiony na rysunku dozownik do dozowania aktywnego płynu do cieczy spłukującej w spłuczce toaletowej jest wyposażony we wspornik 1 do osadzania w nim pojemnika 2 zawierającego substancję aktywną.

Szczególnie korzystne jest rozwiązanie, w którym na wsporniku 1 osadzone są oddzielone od siebie dwa pojemniki 2. Można również stosować kilka pojemników zawierających kilka substancji aktywnych. Pojemniki są odseparowane od siebie, na przykład za pomocą dodatkowego elementu dystansowego, co uniemożliwia przedwczesne tworzenie mieszanki aktywnych substancji.

Aktywną substancją może być według wynalazku płyn o nucie zapachowej, zwłaszcza perfumowanej. Płyn zapachowy zawiera co najmniej jedną substancję zapachową, zwłaszcza olejek perfumowy, przynajmniej jeden środek powierzchniowo czynny lub emulgator i wodę, jak również inne składniki, na przykład środki konserwujące, zagęszczające, dodatki kompleksujące, barwniki oraz inne środki powierzchniowo czynne lub emulgatory, stabilizatory, rozpuszczalniki wapna itp.

Jako aktywną substancję stosuje się według wynalazku środki wybielające, zwłaszcza środki chlorowe na bazie podchlorynu, przy czym środki wybielające, obok właściwej substancji wybielającej i wody, zawierają również inne substancje, jak na przykład substancje zagęszczające, środki powierzchniowo czynne lub emulgatory, substancje neutralizujące, barwniki i substancje zapachowe. W przypadku stosowania tego rodzaju aktywnych substancji konieczne jest dokładne uszczelnienie (na fig. 6 przedstawiono uszczelnienie w postaci błony). Uszczelnienie pokazane na poz. 1 okazało się niedostateczne w przypadku stosowania substancji chlorowych.

Jako aktywne substancje stosuje się według wynalazku również substancje rozpuszczające wapno, zwłaszcza substancje kwasowe. Substancje te, obok właściwych rozpuszczalników zawierających organiczne lub nieorganiczne kwasy, mogą zawierać także środki powierzchniowo czynne, emulgatory, substancje zagęszczające, substancje zapachowe, środki konserwujące itp.

Możliwe jest również stosowanie jako substancji aktywnych środków powierzchniowo czynnych o wysokiej koncentracji, wzmacniających spienianie, które mogą zawierać także inne substancje wypełniające.

Możliwe jest także stosowanie aktywnych substancji zawierających środki antybakteryjne i/lub przeciwgrzybiczne i/lub przeciwwirusowe, przy czym mogą one zawierać także inne składniki, jak na

PL 204 707 B1 przykład środki powierzchniowo czynne, emulgatory, substancje zagęszczające, substancje zapachowe, środki konserwujące itp.

Możliwe jest także stosowanie aktywnych substancji zawierających jako substancje aktywne enzymy, a ponadto inne składniki, jak środki powierzchniowo czynne, emulgatory, substancje zagęszczające, substancje zapachowe, środki konserwujące itp.

Możliwe jest także stosowanie aktywnych płynów zawierających substancje pochłaniające zapachy, a ponadto inne składniki, jak środki powierzchniowo czynne, emulgatory, substancje zagęszczające, substancje zapachowe, środki konserwujące itp.

Dozownik według wynalazku umożliwia stosowanie kombinacji pojemników zawierających różne ciecze aktywne, przy czym w zalecanym rozwiązaniu jeden z pojemników zawiera substancję zapachową.

Przykładami stosowania kombinacji pojemników zawierających różne substancje są: substancja zapachowa z wybielaczem chlorowym, substancja zapachowa ze środkiem powierzchniowo czynnym o wysokiej koncentracji, substancja zapachowa z rozpuszczalnikiem wapna, substancja zapachowa z substancją antybakteryjną, substancja zapachowa w połączeniu z enzymami, perfumowanymi kwasami i z substancją barwiącą, substancja zapachowa z substancją pochłaniającą zapachy i perfumowane substancje kwaśne z aktywnym tlenem itp. Szczególnie interesujące są substancje lepkie lub galaretowate o lepkości kilku tysięcy mPas, zwłaszcza o lepkości od 2000 mPas do 5000 mPas, korzystnie od 2500 mPas do 3500 mPas (mierzonej za pomocą urządzenia Roto-Visko LVTV II, o obrotach wrzeciona 31,5 obr/min, w temperaturze 20°C).

Dozownik według poz. 1 wyposażony jest w pojemnik 2 osadzony w króćcu 3 wspornika 1 i zaopatrzony w zatyczkę 4 zamykającą otwór wylotowy 5. Zatyczka 4 przedstawiona na poz. 1, po wypchnięciu jej z otworu wylotowego 5, unosi się wewnątrz substancji aktywnej znajdującej się w pojemniku 2. W położeniu otwartym otworu wylotowego 5, a więc przy aktywnym pojemniku 2, substancja aktywna przedostaje się do cieczy spłukującej. Dozowanie substancji aktywnej z pojemnika 2 następuje na skutek grawitacji, podciśnienia panującego w pojemniku 2 ponad poziomem płynu oraz rozrzedzenia płynu. Również pewne znaczenie ma położenie dozownika w spłuczce oraz natężenie przepływu cieczy spłukującej. Uszczelnienie pojemnika 2 we wsporniku 1 następuje na powierzchni styku między króćcem 3 pojemnika 2 i rurowym króćcem 8.

Alternatywnie w stosunku do rozwiązania na poz. 1, układ zamykający przedstawiony na fig. 6 składa się z czaszy zamykającej 22 i ze stanowiącej z nią jedną całość zatyczki 4. Zatyczka 4 jest połączona z czaszą 22 za pomocą elastycznych przęsełek 21. Podczas przedstawionych na fig. 7a i 7b przebiegów otwierania, zatyczka 4 jest rozcinana przez ostrza 20 (fig. 2, 3a i 3b).

W przedstawionym na poz. 1 układzie zamykającym zatyczka jest całkowicie odcięta i pływa w aktywnej substancji. Korzystnie przewiduje się stosowanie środków powiększających jej siłę wyporu.

Ilość i kształt ostrzy 20 może być też taka jak przedstawiona na fig. 7a i 7b, wskutek czego zatyczka 4 nie zostaje całkowicie wycięta z czaszy zamykającej 22, lecz utrzymuje się na resztkach cienkich przęsełek 21.

Rurowy króciec 8 wystaje wraz z otworem wylotowym 5 w pojemniku 2 do jego wnętrza, tak że niemożliwe jest zamknięcie tego otworu 5 przez wyciętą i oddzieloną zatyczkę 4.

Możliwe jest także stosowanie ostrzy 20 o takiej liczbie i o takim kształcie, aby przy wciskaniu pojemnika 2, odcinały one całkowicie cienkie przęsła, wskutek czego odcięta zatyczka 4 na skutek różnicy gęstości wypływa do góry.

Ze wspornikiem 1 poniżej otworu wylotowego 5 jest połączona płytka rozdzielająca 6. Wnętrze pojemnika 2 znajduje się ponad otworem wylotowym 5, poniżej urządzenia rozdzielającego, co uniemożliwia swobodny wypływ substancji aktywnej do kierownicy 7 płytki rozdzielającej 6.

Płytka rozdzielająca 6 jest tak umieszczona na wsporniku 1, że substancja aktywna znajdująca się na płytce rozdzielającej 6 przy każdym cyklu spłukiwania jest rozcieńczana i spływa z niej.

Kierownica 7 jest zaopatrzona w wystający do góry rurowy króciec 8, osadzony szczelnie w króćcu 3 pojemnika 2 i zaopatrzony w wewnętrzny kanał 9, otwarty do dołu w kierunku płytki rozdzielającej 6.

Konstrukcja dozownika według wynalazku, zwłaszcza w obszarze płytki rozdzielającej 6, jest zupełnie inna od przedstawionego na poz. 1 rozwiązania znanego ze stanu techniki.

Fig. 4 przedstawia położenie pojemnika 2 dozownika według wynalazku wraz z króćcem 3 względem kierownicy 7 płytki rozdzielającej 6.

PL 204 707 B1

Istotne jest, aby rurowy króciec 8 kierownicy 7 tą częścią swego obwodu, przez który przedostaje się do zbiornika spłuczki z pojemnika 2 aktywna substancja, był połączony z płytką rozdzielająca 6, stanowiąc osłonę przestrzeni między tą płytką rozdzielająca 6 i dolną krawędzią 10 rurowego króćca 8 bocznego otworu wylotowego 11 substancji aktywnej. Wymiary bocznego otworu wylotowego 11 zależą od właściwości substancji aktywnej, a zwłaszcza od jej lepkości, którą dobiera się tak, aby w stanie spoczynku nie wypływała ona z bocznego otworu wylotowego 11. Uzyskuje się to wskutek tworzenia się w bocznym otworze wylotowym 11 menisku o powierzchni skierowanej ku górze, co zapobiega spływaniu substancji aktywnej. Usytuowanie bocznego otworu wylotowego jest szczególnie dobrze widoczne na fig. 4, na której nie przedstawiono konstrukcji trzpienia mocującego 12 płytkę rozdzielającą 6 do wspornika 1. Jest to dobrze widoczne na fig. 1 i 3. Dla funkcjonowania dozownika trzpień mocujący 12 nie ma istotnego znaczenia.

W celu ukształtowania zwierciadła substancji aktywnej w bocznym otworze wylotowym 11 celowe jest, aby dolna krawędź 10 rurowego króćca 8 rozszerzała się począwszy od jego ścianki. Korzystnie dolna krawędź 10 rurowego króćca 8 winna być szersza od bocznego kołnierza, który razem z odpowiednim odcinkiem płytki rozdzielającej 6 ułatwia utworzenie menisku substancji aktywnej w bocznym otworze wylotowym Jest to zwłaszcza dobrze widoczne na fig. 3 i 4. Przyczepność aktywnej substancji do kołnierza dolnej krawędzi 10 i do odpowiedniej powierzchni płytki rozdzielającej 6 stabilizuje wypływ substancji aktywnej z bocznego otworu wylotowego 11 i prowadzi do określonego zachowania aktywnej substancji między poszczególnymi cyklami spłukiwania.

Szczególnie korzystnie wewnętrzna średnica rurowego króćca 8 wynosi 5 mm.

Na fig. 5 przedstawiony jest rurowy króciec 8 kierownicy 7 w widoku od jego powierzchni czołowej. Przepływ w rurowym króćcu 8 jest ograniczony do przekroju 13 mającego kształt sierpa. W przedstawionym przykładzie rozwiązania konstrukcyjnego, przy wewnętrznej średnicy kanału 9 wynoszącej około 5 mm, sierpowy przekrój poprzeczny ma maksymalną grubość wynoszącą od 1,5 mm do 2,5 mm.

Przekrój 13 kanału 9 rurowego króćca 8 określa warunki przepływu, bowiem kształt tego przekroju 13 pozwala na dokładne określenie lepkości i napięcia powierzchniowego substancji aktywnej wypełniającej pojemnik 2, pozwalając dokładnie określić pożądaną charakterystykę tego przepływu.

W praktyce możliwe jest dalsze doskonalenie rozwiązania przedstawionego w opisanym przykładzie i dostosowanie go do typowych aktywnych substancji przez ustalanie wysokości bocznego otworu wylotowego 11 w granicach od 1,5 mm do 3,5 mm (korzystnie o wartości 2,5 mm) oraz/lub szerokości dolnej krawędzi 10 rurowego króćca 8 w granicach od 1,5 mm do 3,5 mm (korzystnie o wartości 2,5 mm).

Konstrukcja urządzenia według wynalazku pozwala na umieszczanie pojemników 2, znajdujących się nad kierownicą 7, na płytce rozdzielającej 6, jednakże boczny otwór wylotowy 11 jest wówczas stosunkowo intensywnie obmywany wodą spłukującą podczas cyklu spłukiwania.

Na fig. 1 pokazano obszar zasilania 14 płytki rozdzielającej 6 zawieszonej w spłuczce sedesu razem z dozownikiem, przez który przepływa ciecz spłukująca podczas cyklu spłukiwania. Naturalnie ciecz spłukująca z obszaru zasilania 14 spływa także na powierzchnię płytki rozdzielającej 6 z obydwu pojemników 2. Obydwie kierownice 7 są chronione przed uderzeniami cieczy spłukującej, która obmywa z dwóch stron kierownicę 7 po powierzchni płytki rozdzielającej 6, która ma wystającą ponad nią wypukłą ściankę odbojową 15. Ponieważ wewnątrz ścianki odbojowej 15 znajduje się rurowy króciec 8 kierownicy 7, utworzony zostaje w ten sposób rodzaj korytka dla cieczy spłukującej, którego wypełnienie zależy od nachylenia płytki rozdzielającej 6 do poziomu.

Górna krawędź wypukłej ścianki odbojowej 15, przynajmniej od strony, na której w zbiorniku toalety jest zawieszony dozownik, leży w obszarze otworu wylotowego 11 powyżej dolnej krawędzi 10 rurowego króćca 8 (fig. 4).

Wysokość ścianki odbojowej 15 odgrywa istotną rolę i winna wystawać ponad górną powierzchnię płytki rozdzielającej 6 od 3 mm do 7 mm, a korzystnie od 5 mm do 6 mm.

Płytka rozdzielająca 6 (fig. 2) od swej otwartej strony ma gładką górną powierzchnię.

Wypukła ścianka odbojowa 15 tworzy osłonę bocznego otworu wylotowego 11 kierownicy 7, zabezpieczającą przed niepożądanym przepływem cieczy spłukującej. Sprzyja temu miejscowe rozdzielenie doprowadzania cieczy spłukującej.

Kanał 9 w rurowym króćcu 8 kierownicy 7 służy do wentylacji pojemnika 2.

Kształt i wymiary bocznego otworu wylotowego 11 kierownicy 7 pozwalają na dokładne określenie dawki aktywnej substancji dla każdego cyklu spłukiwania.

PL 204 707 B1

Rurowy króciec 8 jest podparty tylko na podporze 16 (fig. 1 i 2), której część stanowi osłonę otworu wylotowego 5 króćca 3 pojemnika 2. Podpora 16 jest przy tym wyższa od wypukłej ścianki odbojowej 15, tworząc szczelinowy przelew dla cieczy spłukującej.

W przedstawionym przykładzie rozwiązania konstrukcyjnego, w którym każda kierownica 7 jest zaopatrzona w osłaniającą ją wypukłą ściankę odbojową 15, płytka rozdzielająca ma na swej górnej powierzchni wzdłużne żebra rozciągające się poza wypukłą ściankę odbojową 15. Ciecz spłukująca przepływa podczas cyklu spłukiwania przez obszar zasilania 14, rozciągający się od wypukłej ścianki odbojowej 15 do leżącej przeciwnie wzdłużnej krawędzi.

Obszar zasilania 14 płytki rozdzielającej 6 w przedstawionej konstrukcji powstaje przez miejscowe rozdzielenie wylotu aktywnej substancji od wlotu cieczy spłukującej.

Na fig. 2 przedstawiono użebrowaną strukturę obszaru zasilania 14, zwiększającą powierzchnię i trwałość zapachu między cyklami spłukiwania. Wypukła ścianka odbojowa 15 ma ponadto jedną lub kilka szczelin 17, we wnętrzu których znajduje się pewna ilość substancji aktywnej wydostającej się powoli podczas cyklu spłukiwania do obszaru zasilania 14 płytki rozdzielającej 6. Szczeliny 17 są zaznaczone na fig. 2 z boku wypukłej ścianki odbojowej 15 obok trzpieni mocujących 12.

Lepkość aktywnej substancji w stanie wyjściowym wynosi kilka tysięcy mPas, korzystnie od 2000 mPas do 5000 mPas, najkorzystniej od 2500 mPas do 3500 mPas i jest dostosowana do przedstawionych powyżej parametrów spłukiwania.

Przedstawiony na poz. 1 dozownik jest zaopatrzony w sprzężony z pojemnikiem 2 adapter 18 ze wspornikiem 1, co umożliwia łatwo zamienić pojemniki 2 po jego napełnieniu.

Rozwiązanie przedstawione na poz. 1 charakteryzuje się tym, że wspornik 1 po swej stronie, którą jest zawieszony w zbiorniku wodnym sedesu, ma ochronną ściankę 19 wystającą z płytki rozdzielającej 6 poniżej niej. Natomiast w rozwiązaniu konstrukcyjnym według wynalazku uzyskuje się zamknięty boczny otwór wylotowy 11 kierownicy 7 na dolnej krawędzi 10 rurowego króćca 8, stanowiący dobrą izolację dla substancji aktywnej.

W zasadzie ochronna ścianka 19 (poz. 1) może być również usytuowana na adapterze 18 oraz/lub połączona z płytką rozdzielającą 6.

Dostęp powietrza do wnętrza pojemnika 2 następuje poprzez kanał 9 w rurowym króćcu 8, przez który wypływa z niego substancja aktywna. Możliwe jest również stosowanie dodatkowo niewielkich otworów napowietrzających.

Konstrukcja dozownika pozwala na zastosowanie w rurowym króćcu 8 kierownicy 7, zwłaszcza w jego elemencie 13 ograniczającym przepływ, niewielkich otworów napowietrzających (nie pokazanych na rysunku).

Podczas fazy aktywacji pojemnik 2 sprzęga się z adapterem 18 i osadza w rurowym króćcu 8. Zatyczka 4 przebija całkowicie lub częściowo błonę zamykającą króciec 3 pojemnika 2. Pojemnik 2 jest wówczas osadzany szczelnie na rurowym króćcu 8 kierownicy 7, przy czym uszczelnienie to wzmacnia powierzchniowy docisk otwartej czaszy zamykającej 22 i stożka rurowego króćca 8.

Aktywna substancja wpływa do kanału 9 kierownicy 7 i w bocznym otworze wylotowym 11 tworzy menisk, czyli wklęsłe lustro cieczy. Jednocześnie w obydwu pojemnikach 2 występuje podciśnienie, które w połączeniu z napięciem powierzchniowym aktywnej substancji, korzystnie wydzielającej zapach, utrzymuje ją w stabilnym położeniu. Po unieruchomieniu spłuczki ciecz spłukująca wypływa ze zbiornika spłuczki sedesu (fig. 1) przez obszar zasilania 14 płytki rozdzielającej 6 do wypukłej ścianki odbojowej 15, przy czym jej turbulentny przepływ następuje także przez wypukłą ściankę odbojową 15 do szczeliny między tą ścianką i kierownicą 7. Równocześnie niewielka ilość aktywnej substancji przedostaje się do obszaru zasilania 14 płytki rozdzielającej wewnątrz wypukłej ścianki odbojowej 15 i jest porywana przez część strumienia cieczy spłukującej. Doza aktywnej substancji jest określona przez wymiary otworu wylotowego 11 oraz odległość wypukłej ścianki odbojowej 15 od kierownicy 7 i jej wysokość. Doza ta jest powtarzalna, dzięki czemu uzyskuje się równomierny wypływ przez cały okres użytkowania w dozowniku. Typowa doza wynosi od 0,05 ml (korzystnie od 0,1 ml) do 0,5 ml.

Wypływ substancji aktywnej do cieczy spłukującej kończy się, gdy mieszanka ta uchodzi w obszarze otwartego końca wypukłej ścianki odbojowej 15 w kierunku krawędzi płytki rozdzielającej 6. Równocześnie wydziela się zapach ze znajdującej się w obszarze zasilania 14 resztki cieczy spłukującej zawierającej aktywną substancję ze składnikiem zapachowym.

Z pojemnika 2 do bocznego otworu wylotowego 11 wydostaje się wystarczająca ilość aktywnej substancji, aby możliwe było przedostawanie się do pojemnika 2 powietrza i wyrównanie podciśnienia.

PL 204 707 B1

W przypadku wyrównanego ciśnienia aktywna substancja wypływa do otworu wylotowego 11 pod działaniem siły ciężkości, ponownie tworząc menisk.

Porównanie dozownika według wynalazku z urządzeniami znanymi ze stanu techniki wykazało, że może on być stosowany do różnego rodzaju zbiorników spłukujących wytwarzanych przez różnych producentów. Dozownik ten charakteryzuje się jednakową powtarzalnością wypływu z jednakowym zużyciem substancji aktywnej w każdym cyklu spłukiwania, niezależnie od rodzaju spłuczki.

Claims (20)

1. Dozownik do dozowania substancji aktywnej do cieczy spłukującej zaopatrzony we wspornik do zawieszania na krawędzi zbiornika spłuczki względnie na krawędzi sedesu i wyposażony przynajmniej w jeden osadzony na tym wsporniku pojemnik aktywnej substancji, a korzystnie w dwa osadzone na nim pojemniki dla różnych substancji, przy czym każdy pojemnik jest zaopatrzony w otwór wylotowy i w umieszczoną pod nim płytkę rozdzielającą, przy czym wnętrze pojemnika jest połączone przez otwór wylotowy z kierownicą osadzoną na płytce rozdzielającej, zapobiegającą swobodnemu wypływowi substancji aktywnej, która jest przygotowana do wypłynięcia na płytkę rozdzielającą znajdującą się poniżej otworu wylotowego, przy czym kierownica jest zaopatrzona w rurowy króciec wystający z niej do góry i mający postać tulei, w której dnie zwróconym w kierunku płytki rozdzielającej znajduje się otwór wylotowy zamknięty za pomocą usuwalnego elementu zamykającego, znamienny tym, że jego rurowy króciec (8) jest zaopatrzony w swej dolnej części w kołnierz z dolną krawędzią (10), tworzącą wraz z płytką rozdzielającą (6) boczny otwór wylotowy (11), którego wymian/, dostosowane do właściwości substancji aktywnej, zapewniają utworzenie menisku tej płynnej substancji i zapobiegają jej wypływaniu z bocznego otworu wylotowego

2. Dozownik według zastrz. 1, znamienny tym, że przekrój kanału (9) w kierownicy (7) jest częściowo przesłonięty przez dolną krawędź (10) rurowego króćca (8), ograniczając przekrój (13) przepływu substancji aktywnej.

3. Dozownik według zastrz. 2, znamienny tym, że przekrój (13) przepływu substancji aktywnej, ograniczony przez częściowe przesłonięcie dolną krawędzią (10) rurowego króćca (8), ma kształt sierpa.

4. Dozownik według zastrz. 3, znamienny tym, że wewnętrzna średnica kanału (9) w kierownicy (7) oraz wewnętrzna średnica otworu wylotowego rurowego króćca (8) wynosi około 5 mm.

5. Dozownik według zastrz. 3, znamienny tym, że przekrój (13) częściowo przysłoniętego otworu ograniczającego przepływ substancji aktywnej, mającego kształt sierpa, ma maksymalną szerokość wynoszącą od 1,5 mm do 2,5 mm.

6. Dozownik według zastrz. 1, znamienny tym, że boczny otwór wylotowy (11), utworzony między dolną krawędzią (10) rurowego króćca (8) oraz powierzchnią płytki rozdzielającej (6), ma wysokość wynoszącą od 1,5 mm do 3,5 mm, a korzystnie 2,5 mm.

7. Dozownik według zastrz. 1, znamienny tym, że szerokość dolnej krawędzi (10) kołnierza rurowego króćca (8) wynosi od 1,5 mm do 3,5 mm, a korzystnie 2,5 mm.

8. Dozownik według zastrz. 1, znamienny tym, że jego kierownica (7) jest w swej dolnej części zaopatrzona w podporę (16), częściowo otoczoną przez wypukłą ściankę odbojową (15), wystającą z płytki rozdzielającej (6).

9. Dozownik według zastrz. 8, znamienny tym, że jego wypukła ścianka odbojowa (15) otacza w pewnej odległości rurowy króciec (8).

10. Dozownik według zastrz. 9, znamienny tym, że górna krawędź wypukłej ścianki odbojowej (15), przynajmniej w jej części otaczającej podporę (16) i boczny otwór wylotowy (11), znajduje się powyżej dolnej krawędzi (10) rurowego króćca (8).

11. Dozownik według zastrz. 10, znamienny tym, że górna krawędź wypukłej ścianki odbojowej (15) wystaje ponad górną powierzchnię płytki rozdzielającej (6) od 3 mm do 7 mm, a korzystnie od 5 mm do 6 mm.

12. Dozownik według zastrz. 8, znamienny tym, że powierzchnia płytki rozdzielającej (6) w obszarze znajdującym się wewnątrz wypukłej ścianki odbojowej (15) jest gładka.

13. Dozownik według zastrz. 1, znamienny tym, że podpora (16) kierownicy (7), stanowiąca osłonę otworu wylotowego (5), ma wysokość większą od wysokości wypukłej ścianki odbojowej (15) i wynoszącą od 6 mm do 8 mm.

PL 204 707 B1

14. Dozownik według zastrz. 1, znamienny tym, że jego płytka rozdzielająca (6) jest zaopatrzona na swej górnej powierzchni otaczającej wypukłą ściankę odbojową (15) w podłużne wystające do góry żebra, kierujące spłukiwaną ciecz do obszaru zasilania (14) tej płytki rozdzielającej (6).

15. Dozownik według zastrz. 8, znamienny tym, że powierzchnia wypukłej ścianki odbojowej (15) jest zaopatrzona w jedną względnie w kilka szczelin (17).

16. Dozownik według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się substancję aktywną o lepkości od 2000 mPas do 5000 mPas, a najkorzystniej od 2500 mPas do 3500 mPas.

17. Dozownik według zastrz. 1, znamienny tym, że jego dwa względnie kilka pojemników (2) jest wzajemnie sprzężonych za pomocą adaptera (18).

18. Dozownik według zastrz. 1, znamienny tym, że jego wspornik (1) oraz/lub adapter (18) znajdują się po tej stronie płytki rozdzielającej (6), która jest skierowana do wnętrza zbiornika spłukującego, przy czym płytka rozdzielająca (6) jest zaopatrzona w wystającą do dołu wzdłuż jej krawędzi ściankę ochronną (19).

19. Dozownik według zastrz. 1, znamienny tym, że jego rurowy króciec (8) jest zaopatrzony na swych ściankach w obszarze przekroju (13), zwłaszcza w górnej części powierzchni rurowego króćca (8), w niewielkie otwory napowietrzające.

20. Dozownik według zastrz. 1, znamienny tym, że jego kierownica (7) jest zaopatrzona w swej górnej części w wystające ostrza (20) do przebicia czaszy zamykającej (22) otwór wylotowy (5) rurowego króćca (8).