PL204167B1 - Szczelne urządzenie połączeniowe, w szczególności dla układu dolotowego powietrza w silniku pojazdu samochodowego - Google Patents

Abstract

System połączenia szczelnego, w szczególności dla układu dolotowego powietrza w silniku pojazdu samochodowego, między przewodem giętkim a króćcem sztywnym (E), przy czym ten system połączenia obejmuje co najmniej wkładkę wewnętrzną (5) i tuleję zewnętrzną (3), między które wciska się zewnętrzny koniec przewodu (T), oraz element (7) do blokowania/odblokowywania króćca (E), charakteryzujący się tym, że wkładka (5) ma profil pozwalający zrealizować co najmniej funkcję uszczelnienia z przewodem (T), funkcję uszczelnienia z króćcem (E) i funkcję wytrzymałości na rozciąganie przewodu (T), przy czym te trzy funkcje realizuje się równocześnie, ale niezależnie jedną od drugiej.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest szczelne urządzenie połączeniowe, w szczególności dla układu dolotowego powietrza w silniku pojazdu samochodowego, przy czym to urządzenie jest przeznaczone do montażu pomiędzy giętkim przewodem i sztywnym króćcem.

Obecnie przy wykonywaniu połączeń w układach powietrza stosuje się zasadniczo dwie metody łączenia.

Pierwsza metoda łączenia opiera się na wykorzystaniu pierścienia zaciskowego do przymocowania końcówki przewodu do końcówki króćca sztywnego. Doświadczenie pokazuje, że zarówno funkcje uszczelniania pomiędzy króćcem a przewodem, jak i wytrzymałość przewodu na rozciąganie można prawidłowo zapewnić jedynie z użyciem dużej siły zacisku pierścienia na króćcu.

Druga metoda łączenia, zwana techniką szybkich połączeń, polega na użyciu tulei wewnętrznej i tulei zewnę trznej, mię dzy którymi mocuje się koń cówkę przewodu drogą zagniatania, przy czym element blokujący/odblokowujący zapewnia zamocowanie tulei wewnętrznej i/lub zewnętrznej na króćcu.

Doświadczenie pokazuje również, że funkcje uszczelnienia i wytrzymałości na rozciąganie można prawidłowo zapewnić tylko przez wykonanie czynności intensywnego zagniatania na tulei wewnętrznej i/lub zewnętrznej.

Te dwie metody łączenia wykazują pewne wady, w szczególności silne ściskanie przewodu, co pociąga za sobą pełzanie materiału, a w ostateczności niebezpieczeństwo pęknięcia lub rozdarcia przewodu i braku szczelności, jak też ryzyko urwania się przewodu w przypadku niewłaściwego jego usytuowania.

Opisy patentowe Stanów Zjednoczonych Ameryki nr US 4969668 i US 5044675 ujawniają szczelne urządzenia połączeniowe, które są zgodne z opisaną powyżej drugą metodą łączenia.

Celem wynalazku jest wyeliminowanie wad aktualnie stosowanej metody połączeń i zaproponowanie szczelnego urządzenia połączeniowego według zoptymalizowanego rozwiązania, tzw. techniki szybkiego połączenia.

Zgodne z wynalazkiem szczelne urządzenie połączeniowe, w szczególności dla układu dolotowego powietrza w silniku pojazdu samochodowego, między giętkim przewodem a sztywnym króćcem, przy czym to urządzenie połączeniowe obejmuje co najmniej wewnętrzną wkładkę i zewnętrzną tuleję, pomiędzy które jest wciśnięty zewnętrzny koniec tego przewodu, przy czym wkładka ma zgrubienie, które wyznacza co najmniej pierwszą strefę uszczelnienia pomiędzy wkładką a przewodem oraz ma środki uszczelniające umieszczone w zgrubieniu stanowiące uszczelnienie pomiędzy wkładką i króćcem, oraz drugą strefę wytrzymałą na rozciąganie przewodu i element blokujący/odblokowujący króćca, charakteryzuje się tym, że pierwsza strefa znajduje się zawsze od strony wewnętrznego końca wkładki, który jest wprowadzony najgłębiej do wnętrza przewodu, przy czym pierwsza strefa znajduje się poza zewnętrzną tuleją.

Korzystnie, współczynniki ściskania dla funkcji uszczelnienia i wytrzymałości na rozciąganie są mniejsze od współczynników potrzebnych do zapewnienia tych funkcji równocześnie i nie niezależnie.

Ponadto korzystnie, współczynniki ściskania są mniejsze od tych, które są potrzebne do zapewnienia tych funkcji równocześnie i nie niezależnie, przy czym te współczynniki ściskania są mniejsze o 0 do 60% względem współczynników uzyskiwanych np. przez zgniatanie, co pozwala zapobiec wszelkim możliwym problemom powstającym na skutek zbytniego ściskania przewodu.

Współczynniki ściskania uzyskuje się zwykle wskutek operacji zagniatania na tulei zewnętrznej albo na skutek operacji obciskania na tulei zewnętrznej, przy czym można tu użyć dowolnych materiałów.

Korzystnie, druga strefa zapewniająca wytrzymałość na rozciąganie przewodu biegnie zasadniczo na całej długości zewnętrznej tulei, a wkładka obejmuje środki dodatkowe do zwiększenia wytrzymałości na rozciąganie przewodu, przy czym te środki są usytuowane naprzeciwko zewnętrznej tulei.

Korzystnie, środki dodatkowe zapewniające wytrzymałość przewodu na rozciąganie mają postać występów wystających ponad powierzchnią obwodową wkładki.

Ponadto korzystnie, środki dodatkowe zapewniające wytrzymałość przewodu na rozciąganie mają postać co najmniej jednego zgrubienia na obwodzie, o przekroju poprzecznym w kształcie zęba.

Zgrubienie na obwodzie jest korzystnie wykonywane jako jedna całość z wkładką.

Ponadto korzystnie, środki dodatkowe zapewniające wytrzymałość przewodu na rozciąganie obejmują co najmniej jeden ząb wycięty we wkładce.

W korzystniej postaci wykonania urz ą dzenia wedł ug wynalazku wkładka wystaje poza wolny koniec przewodu, a wolny koniec przewodu rozciąga się poza zewnętrzną tuleję, przy czym ta zePL 204 167 B1 wnętrzna tuleja rozciąga się na długości osiowej mniejszej od długości wkładki, przy czym wkładka wyznacza trzecią strefę zapewniającą funkcję rozprężenia końcówki przewodu z ułatwieniem i poprawieniem wytrzymałości na rozciąganie.

Korzystnie wkładka wystaje poza końcówkę przewodu, wyznaczając trzecią strefę zapewniającą funkcję rozprężania końcówki przewodu z ułatwieniem i poprawieniem wytrzymałości na rozciąganie, przy czym zewnętrzna tuleja rozciąga się na długości osiowej mniejszej od długości trzech stref.

W korzystniej postaci wykonania pierwsza strefa wk ł adki zapewniaj ą ca podstawową funkcję uszczelnienia z przewodem ma co najmniej jedno zgrubienie, które wyznacza pierścieniowy rowek mieszczący uszczelnienie zapewniające funkcję uszczelnienia z króćcem, przy czym ścianka zewnętrzna dna rowka styka się z przewodem.

Korzystnie uszczelnienie jest nawulkanizowane w rowku.

W korzystnej postaci wykonania wynalazku pierwsza strefa wkładki zapewniająca podstawową funkcję uszczelnienia z przewodem ma profil pofałdowany wyznaczający co najmniej dwa pierścieniowe rowki sąsiadujące ze sobą, z których jeden rowek jest usytuowany na końcu wewnętrznym wkładki.

Korzystnie, ścianka zewnętrzna dna końcowego rowka styka się ściśle i szczelnie z przewodem, a przewód wchodzi co najmniej częściowo do wnętrza drugiego rowka.

Korzystnie końcowy rowek przyjmuje uszczelnienie zapewniające funkcję uszczelnienia z króćcem.

Korzystnie uszczelnienie jest nawulkanizowane w końcowym rowku wkładki.

Uszczelnienie jest korzystnie zamontowane w tym drugim rowku.

W korzystnej postaci uszczelnienie stanowi uszczelnienie wargowe.

Korzystnie, uszczelnienie składa się z korpusu, który jest umieszczony w rowku wkładki, oraz co najmniej jednej wargi stykającej się szczelnie z króćcem.

Ponadto korzystnie, korpus uszczelnienia ma powierzchnię styku z dnem rowka wkładki z jednym lub większą liczbą pofałdowań.

Zazwyczaj wkładka może być wykonana z dowolnego materiału, takiego jak stal nierdzewna, aluminium albo tworzywo sztuczne, zwłaszcza termoutwardzalnego.

W korzystniej postaci wykonania wynalazku element blokujący/odblokowujący króć ca jest przemieszczalny ruchem obrotowym z położenia zablokowania do położenia odblokowania i odwrotnie.

Korzystnie element blokujący/odblokowujący składa się ze szpilki o kształcie ogólnie trójkątnym z trzema odcinkami zasadniczo prostoką tnymi połączonymi dwoma lekko wygię tymi odcinkami pośrednimi, przy czym te trzy odcinki szpilki korzystnie współpracują z trzema żebrami wkładki celem rozszerzenia lub nie, szpilki.

W korzystnej postaci wykonania, przewód ma średnicę wewnętrzną rzędu 44 mm i grubość rzędu od 1 mm do 5 mm, przy czym wkładka rozciąga się na długości rzędu 37 mm, przy czym zewnętrzna tuleja rozciąga się na długości rzędu 10 mm, a króciec ma średnicę zewnętrzną rzędu 42 mm.

Zgodne z wynalazkiem szczelne urządzenie połączeniowe ma szereg zalet, z których można wymienić: uzyskano połączenie kompaktowe przeznaczone do szybkiego i łatwego montażu, zoptymalizowano szczelność i wytrzymałość na rozciąganie bez ryzyka uszkodzenia poszczególnych części składowych, umożliwiono zastosowanie do przewodów z różnych materiałów i o różnej grubości, umożliwiono stosowanie uszczelnień wulkanizowanych oraz montaż na standardowym króćcu.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w półprzekroju podstawową postać wykonania zgodnego z wynalazkiem szczelnego urządzenia połączeniowego, obejmującego co najmniej tuleję i wkładkę, między którymi znajduje się część końcowa przewodu łączonego z króćcem oraz blokadę położenia za pomocą elementu blokującego/odblokowującego; fig. 2 i 2a przedstawiają w dwóch półprzekrojach pierwszą zoptymalizowaną postać wykonania oraz wariant zgodnego z wynalazkiem szczelnego urządzenia połączeniowego; fig. 3 przedstawia w półprzekroju drugą postać wykonania zgodnego z wynalazkiem szczelnego urządzenia połączeniowego; fig. 4 przedstawia w półprzekroju trzecią zoptymalizowaną postać wykonania zgodnego z wynalazkiem szczelnego urządzenia połączeniowego; fig. 5 do 7 przedstawiają w półprzekroju kilka wariantów wkładki zgodnego z wynalazkiem szczelnego urządzenia połączeniowego; fig. 8 przedstawia w półprzekroju częściowym wkładkę i króciec dla zilustrowania kształtu uszczelnienia zamontowanego między nimi; fig. 8a przedstawia w przekroju inną postać wykonania uszczelnienia z fig. 8; oraz fig. 9a i 9b przedstawiają w widoku z tył u urzą dzenie blokują ce/odblokowują ce zgodnego z wynalazkiem szczelnego urządzenia po łączeniowego.

Zgodne z wynalazkiem szczelne urządzenie połączeniowe 1 przedstawiono na fig. 1 w podstawowej postaci wykonania połączenia giętkiego przewodu T ze sztywnym króćcem E. W sposób do4

PL 204 167 B1 brze znany z metody wykonywania połączeń w układzie dolotowym powietrza, zwanej techniką szybkich połączeń, urządzenie połączeniowe 1 obejmuje zewnętrzną tuleję 3 i wewnętrzną tuleję, czyli wkładkę 5, między którymi jest zamocowany koniec przewodu T. Urządzenie połączeniowe 1 obejmuje również element blokujący/odblokowujący 7 do blokowania/odblokowywania celem unieruchomienia króćca E w osi.

W opisanych niżej postaciach wykonania, przewód T jest zamocowany między zewnętrzną tuleją 3 i wewnętrzną wkładką 5 w wyniku operacji zagniatania, ale jest to tylko przykład. Można użyć innej równoważnej operacji, która zapewni taki sam rezultat.

Ogólnie, urządzenie połączeniowe 1 musi być zdolne do realizacji co najmniej funkcji uszczelnienia między wkładką 5 i przewodem T, funkcji uszczelnienia między wkładką 5 i króćcem E oraz funkcji wytrzymałości przewodu T na rozciąganie. Według wynalazku, wszystkie te trzy funkcje są realizowane równocześnie, ale niezależnie jedna od drugiej, przez nadanie wkładce 5 specjalnego profilu.

Według podstawowej postaci wykonania, jaką przedstawiono na fig. 1, profil wkładki 5 pozwala na wyróżnienie co najmniej dwóch stref, a mianowicie: strefy Z1 spełniającej główną funkcję uszczelnienia z przewodem T oraz strefy Z2 wytrzymałej na rozciąganie przewodu T, przy czym obydwie strefy mogą ewentualnie częściowo zachodzić jedna na drugą.

Zazwyczaj wolny koniec przewodu T wystaje poza zewnętrzną tuleję 3, która rozciąga się na długości mniejszej od długości wkładki 5. Zresztą wkładka 5 wchodzi tylko częściowo do wnętrza przewodu T, a jej część znajdująca się na zewnątrz jest przeznaczona do zamontowania elementu blokującego/odblokowującego 7, który współpracuje ze zgrubieniem 9 na obwodzie króćca E. Ponadto, jako króciec E można stosować króćcem standardowy zamiast króćca z wybrzuszeniem.

Strefa Z1 wkładki 5, mająca spełniać podstawową funkcję uszczelnienia z przewodem T, jest zawsze usytuowana przy końcu wewnętrznym wkładki 5, który jest wsunięty do wnętrza przewodu T w taki sposób, że druga strefa Z2 zapewniająca wytrzymałość przewodu T na rozciąganie znajduje się zawsze za pierwszą strefą Z₁ zapewniającą szczelność. Strefa Z1 zawiera co najmniej jedno zgrubienie 12 mające za zadanie zapewnić ścisły i szczelny styk z przewodem T. Zgrubienie 12 wyznacza pierścieniowy rowek 14, którego dno ma stykać się z przewodem T. Ponadto ten rowek 14 służy do przyjęcia uszczelnienia 16 wymiennego lub nawulkanizowanego i zdolnego do zapewnienia szczelności względem króćca E. Uszczelnienie 16 może być pierścieniem uszczelniającym okrągłym, uszczelnieniem o wielu płatach albo każdym innym specjalnym uszczelnieniem.

Strefa Z2 wkładki 5 zapewniająca wytrzymałość przewodu T na rozciąganie biegnie zasadniczo na całej długości zewnętrznej tulei 3, a część wolnego końca przewodu T, która wystaje poza zewnętrzną tuleję 3, tworzy korzystnie strefę Z3 rozprężania, która ułatwia i poprawia wytrzymałość na rozciąganie i której długość może być zmienna.

Wkładka 5 zawiera również na końcu zewnętrznym pochyły odcinek tworzący ogranicznik 18, którego zadaniem jest zapewnienie styku ze zgrubieniem 9 na obwodzie króćca E w celu ograniczenia stopnia penetracji króćca E do wnętrza wkładki 5. Na swym zewnętrznym końcu wkładka 5 ma co najmniej jeden otwór 20, który służy do ustawienia elementu blokującego/odblokowującego 7 w taki sposób, aby opierał się on za zgrubieniem 9 króćca E celem osiowego unieruchomienia króćca E. Element blokujący/odblokowujący 7 można wykonać np. w postaci szpilki lub sprężyny płytkowej. W innym wariancie ogranicznik 18 można wykonać również w postaci odsadzenia lub co najmniej jednego zęba wystającego z wewnętrznej ścianki wkładki 5.

Według pierwszej zoptymalizowanej postaci wykonania zgodnego z wynalazkiem szczelnego urządzenia połączeniowego, takiej, jak przedstawiono na fig. 2, wkładka 2 zawiera również środki dodatkowe służące do wzmocnienia funkcji wytrzymałości na rozciąganie przewodu T. Te środki są usytuowane naprzeciwko zewnętrznej tulei 3 i wystają ponad powierzchnię obwodową wkładki 5. Dla przykładu te środki mają postać co najmniej jednego zgrubienia 22 na obwodzie, wykonanego jako jedna część z wkładką 5, celem ściskania co najmniej lokalnie i silniej przewodu T między zewnętrzną tuleją 3 i wkładką 5. W wariancie wykonania przedstawionym na fig. 2a, te środki mają postać zębów 24, które mogą być wykonane razem z wkładką 5 albo później przez wykrawanie.

Zgodnie z drugą zoptymalizowaną postacią wykonania szczelnego urządzenia połączeniowego według wynalazku, taką jak pokazano na fig. 3, koniec wewnętrzny wkładki 5 ma kształt pofałdowany, zasadniczo w kształcie litery „S w kierunku wzdłużnym, wyznaczając co najmniej dwa pierścieniowe rowki 14 i 26. Rowek 14, sąsiadujący z wewnętrznym końcem wkładki 5, spełnia tę samą funkcję co rowek 14 w pierwszej postaci wykonania pokazanej na fig. 2, podczas gdy rowek 26 jest co najmniej

PL 204 167 B1 częściowo wypełniony przez przewód T. Korzystnie, rowek 26 znajduje się naprzeciwko zewnętrznej tulei 3 celem wymuszenia penetracji tego rowka przez przewód T. Ta druga postać wykonania jest szczególnie przydatna w przypadku przewodu T o małej grubości, ale strefa Z2 wkładki 5 zapewniająca wytrzymałość na rozciąganie przewodu T może być również wzmocniona za pomocą dodatkowych środków, takich jak środki pokazane na fig. 2 lub 2a.

Zgodnie z trzecią postacią wykonania przedstawioną na fig. 4, zewnętrzna tuleja 3 rozciąga się na długości zasadniczo równej długości trzech stref Z1 (szczelność), Z2 (wytrzymałość na rozciąganie) i Z3 (rozprężanie) i tym samym ma różne średnice po operacji zagniatania, przy czym średnica najmniejsza odpowiada strefie Z2 zapewniającej wytrzymałość na rozciąganie. Zewnętrzna tuleja 3 może mieć kołnierz wewnętrzny 3a na końcu, który tworzy ogranicznik, o który opiera się wolny koniec przewodu T. Taki kształt zewnętrznej tulei 3 można również przewidzieć w postaciach wykonania z fig. 2 i 2a.

W postaci przedstawionej na fig. 5 zastosowano ponownie kształt wkładki 5 z fig. 3 i 4, ale z dodaniem uszczelnienia 30 w rowku 26 celem zwiększenia szczelności z przewodem T, co jest korzystne w przypadku przewodu T o małej grubości.

W innej postaci wykonania przedstawionej częściowo na fig. 6, koniec wewnętrzny wkładki 5 ma pierścieniowy rowek 32, który może wypełniać co najmniej częściowo przewód T, przy czym wkładka ta jest przedłużona przez zagiętą krawędź obwodową 35 w kierunku wnętrza i założone jest na uszczelnienie nawulkanizowane 37 zapewniające szczelność z króćcem E.

Wreszcie w innej postaci wykonania z fig. 6 i takiej, jaką pokazano na fig. 7, na krawędź obwodową 35 rowka 32 zakłada się podwójne uszczelnienie nawulkanizowane 39 celem zapewnienia zarówno szczelności z przewodem T, jak i z króćcem E.

Tytułem przykładu, przewód T ma średnicę wewnętrzną rzędu 44 mm i grubość rzędu od 1 mm do 5 mm, wkładka 5 rozciąga się na długości rzędu 37 mm, zewnętrzna tuleja rozciąga się na długości rzędu 10 mm, a króciec E ma średnicę zewnętrzną rzędu 42 mm.

Zazwyczaj uszczelnienie 16 umieszczone w rowku 14 wkładki 5 może korzystnie być pierścieniem uszczelniającym z wargą zamiast zwykłym pierścieniem uszczelniającym. Takie uszczelnienie z wargami jest pokazane tytułem przykładu na fig. 8 i składa się z korpusu 50, który wchodzi w rowek 14 wkładki 5, oraz wargi uszczelniającej 52 mogącej stykać się szczelnie z króćcem E. Korpus 50 uszczelnienia 16 może mieć powierzchnię styku z dnem rowka 14, z jednym lub większą liczbą pofałdowań 55 pokazanych linią punktową na fig. 8. W innym wariancie uszczelnienie 16 może zawierać co najmniej dwie wargi 52 i 52a, jak to przedstawiono na fig. 8a.

Ponadto element blokujący/odblokowujący 7 może mieć postać szpilki 60, korzystnie w kształcie pokazanym na fig. 9a i 9b, która zostaje zamontowana w otworze 20 wkładki 5 (fig. 1 do 4) . Ta szpilka 60 ma tę zaletę, że zmienia położenie z położenia zablokowania (fig. 9a) króćca w położenie odblokowania (fig. 9b) tego króćca przez zwykłe obrócenie szpilki 60 w swojej płaszczyźnie. W tym celu szpilka 60 składa się z odcinka drutu z dwoma swobodnymi końcami 60a i 60b, połączonymi ze sobą w sposób tworzący kształt geometryczny trójkąta. Mówiąc dokładniej, kształt geometryczny szpilki 60 obejmuje trzy prostoliniowe odcinki 64, 65 i 66, przy czym odcinki 64 i 65 wychodzą z dwóch końców 60a i 60b, które są połączone dwoma lekko wygiętymi odcinkami pośrednimi 68. Wkładka 5 ma na swym wolnym końcu trzy wystające powierzchnie lub żebra 70 mogące współpracować selektywnie ze szpilką 60.

W przypadku pokazanym na fig. 9a, czyli w położeniu blokady, koło wpisane przez trzy prostoliniowe odcinki 64, 65 i 66 szpilki 60 ma średnicę wewnętrzną mniejszą od średnicy zewnętrznej króćca E, tak że styka się z nim celem zablokowania go osiowo względem zgrubienia obwodowego 9 króćca E. Mówiąc dokładnie, prostoliniowe odcinki 64, 65 i 66 nie stykają się całkowicie z żebrami 70 wkładki 5.

Natomiast w przypadku pokazanym na fig. 9b, czyli w położeniu odblokowania, szpilkę obrócono w taki sposób, żeby prostoliniowe odcinki 64, 65 i 66 szpilki 60 zetknęły się z żebrami 70 wkładki 5, tak aby rozewrzeć szpilkę 60, aby nie stykała się z króćcem E, który w ten sposób można wyciągnąć z połączenia szczelnego lub w nim zamontować.

Jest rzeczą oczywistą, że dziedziny zastosowania wynalazku nie ograniczają się do układów dolotowych powietrza w silniku pojazdu samochodowego.

Claims (32)

1. Szczelne urzą dzenie połączeniowe, w szczególnoś ci dla układu dolotowego powietrza w silniku pojazdu samochodowego, między giętkim przewodem a sztywnym króćcem, przy czym to urządzenie połączeniowe obejmuje co najmniej wewnętrzną wkładkę i zewnętrzną tuleję, pomiędzy które jest wciśnięty zewnętrzny koniec tego przewodu, przy czym wkładka ma zgrubienie, które wyznacza co najmniej pierwszą strefę uszczelnienia pomiędzy wkładką a przewodem oraz ma środki uszczelniające umieszczone w zgrubieniu stanowiące uszczelnienie pomiędzy wkładką i króćcem, oraz drugą strefę wytrzymałą na rozciąganie przewodu i element blokujący/odblokowujący króćca, znamienne tym, że pierwsza strefa (Z1) znajduje się zawsze od strony wewnętrznego końca wkładki (5), który jest wprowadzony najgłębiej do wnętrza przewodu (T), przy czym pierwsza strefa (Z1) znajduje się poza zewnętrzną tuleją (3).

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że współczynniki ściskania dla funkcji uszczelnienia i wytrzymałości na rozciąganie są mniejsze od współczynników potrzebnych do zapewnienia tych funkcji równocześnie i nie niezależnie.

3. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że współczynniki ściskania są mniejsze od tych, które są potrzebne do zapewnienia tych funkcji równocześnie i nie niezależnie, przy czym te współczynniki ściskania są mniejsze o 0 do 60% względem współczynników uzyskiwanych np. przez zgniatanie.

4. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienne tym, że druga strefa (Z?) zapewniająca wytrzymałość na rozciąganie przewodu (T) biegnie zasadniczo na całej długości zewnętrznej tulei (3), a wkładka (5) obejmuje środki dodatkowe do zwiększenia wytrzymałości na rozciąganie przewodu (T), przy czym te środki są usytuowane naprzeciwko zewnętrznej tulei (3).

5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że środki dodatkowe zapewniające wytrzymałość przewodu (T) na rozciąganie mają postać występów wystających ponad powierzchnią obwodową wkładki (5).

6. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że środki dodatkowe zapewniające wytrzymałość przewodu (T) na rozciąganie mają postać co najmniej jednego zgrubienia (22) na obwodzie, o przekroju poprzecznym w kształcie zęba.

7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że zgrubienie (22) na obwodzie jest wykonywane jako jedna całość z wkładką (5).

8. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że środki dodatkowe zapewniające wytrzymałość przewodu (T) na rozciąganie obejmują co najmniej jeden ząb (24) wycięty we wkładce (5).

9. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, znamienne tym, że wkładka (5) wystaje poza wolny koniec przewodu (T), a wolny koniec przewodu (T) rozciąga się poza zewnętrzną tuleję (3), przy czym ta zewnętrzna tuleja rozciąga się na długości osiowej mniejszej od długości wkładki (5), przy czym wkładka (5) wyznacza trzecią strefę (Z3) zapewniającą funkcję rozprężenia końcówki przewodu (T) z ułatwieniem i poprawieniem wytrzymałości na rozciąganie.

10. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że wkładka (5) wystaje poza wolny koniec przewodu (T), a wolny koniec przewodu (T) rozciąga się poza zewnętrzną tuleję (3), przy czym ta zewnętrzna tuleja rozciąga się osiowo na długości mniejszej od długości wkładki (5), przy czym wkładka (5) wyznacza trzecią strefę (Z3) zapewniającą funkcję rozprężenia końcówki przewodu (T) z ułatwieniem i poprawieniem wytrzymałości na rozciąganie.

11. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, znamienne tym, że wkładka (5) wystaje poza końcówkę przewodu (T), wyznaczając trzecią strefę (Z₃) zapewniającą funkcję rozprężania końcówki przewodu (T) z ułatwieniem i poprawieniem wytrzymałości na rozciąganie, przy czym zewnętrzna tuleja (3) rozciąga się na długości osiowej mniejszej od długości trzech stref (Zi, Z2, Z3).

12. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że wkładka (5) wystaje poza końcówkę przewodu (T), wyznaczając trzecią strefę (Z3) zapewniającą funkcję rozprężania końcówki przewodu (T) z ułatwieniem i poprawieniem wytrzymałości na rozciąganie, przy czym zewnętrzna tuleja (3) rozciąga się na długości osiowej mniejszej od długości trzech stref (Zi, Z2, Z3).

13. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, albo 10, albo 12, znamienne tym, że pierwsza strefa (Zj) wkładki (5) zapewniająca podstawową funkcję uszczelnienia z przewodem (T) ma co najmniej jedno zgrubienie (12), które wyznacza pierścieniowy rowek (14)

PL 204 167 B1 mieszczący uszczelnienie (16) zapewniające funkcję uszczelnienia z króćcem (E), przy czym ścianka zewnętrzna dna rowka (14) styka się z przewodem (T).

14. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że pierwsza strefa (Z1) wkładki (5) zapewniająca podstawową funkcję uszczelnienia z przewodem (T) ma co najmniej jedno zgrubienie (12), które wyznacza pierścieniowy rowek (14) mieszczący uszczelnienie (16) zapewniające funkcję uszczelnienia z króćcem (E), przy czym ścianka zewnętrzna dna rowka (14) styka się z przewodem (T).

15. Urządzenie według zastrz. 13, znamienne tym, że uszczelnienie (16) jest nawulkanizowane w rowku (14).

16. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, albo 10, albo 12, albo 14, albo 15, znamienne tym, że pierwsza strefa (Z1) wkładki (5) zapewniająca podstawową funkcję uszczelnienia z przewodem (T) ma profil pofałdowany wyznaczający co najmniej dwa pierścieniowe rowki (14, 26) sąsiadujące ze sobą, z których jeden rowek (14) jest usytuowany na końcu wewnętrznym wkładki (5).

17. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że pierwsza strefa (Z1) wkładki (5) zapewniająca podstawową funkcję uszczelnienia z przewodem (T) ma profil pofałdowany wyznaczający co najmniej dwa pierścieniowe rowki (14, 26) sąsiadujące ze sobą, z których jeden rowek (14) jest usytuowany na końcu wewnętrznym wkładki (5).

18. Urządzenie według zastrz. 16, znamienne tym, że ścianka zewnętrzna dna końcowego rowka (14) styka się ściśle i szczelnie z przewodem (T), a przewód (T) wchodzi co najmniej częściowo do wnętrza drugiego rowka (26).

19. Urządzenie według zastrz. 18, znamienne tym, że końcowy rowek (14) przyjmuje uszczelnienie (16) zapewniające funkcję uszczelnienia z króćcem (E).

20. Urządzenie według zastrz. 19, znamienne tym, że uszczelnienie (16) jest nawulkanizowane w końcowym rowku (14) wkładki (5).

21. Urządzenie według zastrz. 18, albo 19, albo 20, znamienne tym, że uszczelnienie (30) jest zamontowane w tym drugim rowku (26).

22. Urządzenie według zastrz. 13, znamienne tym, że uszczelnienie (16) stanowi uszczelnienie wargowe.

23. Urządzenie według zastrz. 22, znamienne tym, że uszczelnienie (16) składa się z korpusu (50), który jest umieszczony w rowku (14) wkładki (5), oraz co najmniej jednej wargi (52) stykającej się szczelnie z króćcem (E).

24. Urządzenie według zastrz. 23, znamienne tym, że korpus (50) uszczelnienia (16) ma powierzchnię styku z dnem rowka (14) wkładki (5) z jednym lub większą liczbą pofałdowań (55).

25. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, albo 10, albo 12, albo 14, albo 15, albo 17, albo 18, albo 19, albo 20, albo 22, albo 23, albo 24, znamienne tym, że element blokujący/odblokowujący (7) króćca (E) jest przemieszczalny ruchem obrotowym z położenia zablokowania do położenia odblokowania i odwrotnie.

26. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że element blokujący/odblokowujący (7) króćca (E) jest przemieszczalny ruchem obrotowym z położenia zablokowania do położenia odblokowania i odwrotnie.

27. Urządzenie według zastrz. 21, znamienne tym, że element blokujący/odblokowujący (7) króćca (E) jest przemieszczalny ruchem obrotowym z położenia zablokowania do położenia odblokowania i odwrotnie.

28. Urządzenie według zastrz. 25, znamienne tym, że element blokujący/odblokowujący (7) składa się ze szpilki (60) o kształcie ogólnie trójkątnym z trzema odcinkami (64, 65, 66) zasadniczo prostokątnymi połączonymi dwoma lekko wygiętymi odcinkami pośrednimi (68).

29. Urządzenie według zastrz. 28, znamienne tym, że te trzy odcinki (64, 65, 66) szpilki (60) współpracują z trzema żebrami (70) wkładki (5) celem rozszerzenia lub nie, szpilki (60).

30. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, albo 10, albo 12, albo 14, albo 15, albo 17, albo 18, albo 19, albo 20, albo 22, albo 23, albo 24, albo 28, albo 29, znamienne tym, że przewód (T) ma średnicę wewnętrzną rzędu 44 mm i grubość rzędu od 1 mm do 5 mm, przy czym wkładka (5) rozciąga się na długości rzędu 37 mm, przy czym zewnętrzna tuleja (3) rozciąga się na długości rzędu 10 mm, a króciec (E) ma średnicę zewnętrzną rzędu 42 mm.

PL 204 167 B1

31. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że przewód (T) ma średnicę wewnętrzną rzędu 44 mm i grubość rzędu od 1 mm do 5 mm, przy czym wkładka (5) rozciąga się na długości rzędu 37 mm, przy czym zewnętrzna tuleja (3) rozciąga się na długości rzędu 10 mm, a króciec (E) ma średnicę zewnętrzną rzędu 42 mm.

32. Urządzenie według zastrz. 21, znamienne tym, że przewód (T) ma średnicę wewnętrzną rzędu 44 mm i grubość rzędu od 1 mm do 5 mm, przy czym wkładka (5) rozciąga się na długości rzędu 37 mm, przy czym zewnętrzna tuleja (3) rozciąga się na długości rzędu 10 mm, a króciec (E) ma średnicę zewnętrzną rzędu 42 mm.