PL203908B1 - Sposób zwalczania chwastów - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie kombinacji mezotrionu i chwastobójczej triazyny do zwalczania wzrostu niepożądanych docelowych roślin wykazujących tolerancję na triazyny.

Ochrona upraw przed chwastami i inną roślinnością hamującą wzrost upraw jest ciągle powracającym problemem w rolnictwie. Dla ułatwienia pokonania tego problemu, badacze w dziedzinie syntezy chemicznej wytworzyli wiele różnych środków chemicznych i kompozycji chemicznych skutecznych w zwalczaniu takiej niechcianej wegetacji. Chemiczne herbicydy wielu typów ujawniono w literaturze i wiele znajduje się w zastosowaniu przemysłowym. Przemysłowe herbicydy i pewne wciąż w opracowaniu są opisane w The Pesticide Manual, wyd. 12, opublikowanym w 2000 r. przez British Crop Protection Council. Wszystkie herbicydy konkretnie nazwane w tym zgłoszeniu można znaleźć w The Pesticide Manual.

Triazyny są jedną ze znanych klas herbicydów. W normalnym zastosowaniu, okazały się bardzo skuteczne dla szerokiego zakresu chwastów. Jednakże, rosnącym problemem napotykanym w rolnictwie jest pojawienie się chwastów, które rozwinęły tolerancję na triazyny. Przez 'tolerancję' rozumie się, że te chwasty trudniej jest uszkodzić lub zabić przez zastosowanie triazyny, niż fenotyp normalny. Typowo, te chwasty wykazują niewielkie uszkodzenia lub ich brak, gdy triazyny zastosuje się w normalnie stosowanych ilościach. Taka tolerancja powstaje naturalnie i zachodzi ze względu na ciśnienie selekcyjne wywierane na populację chwastów przez powtarzane stosowanie herbicydów triazynowych. Pewne chwasty rozwinęły niemal kompletną tolerancję na triazyny, to jest, są niemal wcale nie uszkadzane przez triazyny przy normalnych gospodarczo stosowanych ilościach. Czasami słowo 'tolerujący' jest również stosowane do opisywania takich chwastów, w szczególności gdy mają dziedziczną zdolność do przeżywania zabiegów triazyną.

Tolerancja na triazyny jest oczywiście problemem, ponieważ chwasty rozwijają się w zwiększonym stopniu, który może zmniejszyć wydajność uprawy, lub alternatywnie musi się użyć zwiększonych ilości triazyny, co zwiększa koszt i ryzyko szkód środowiskowych.

Odkryliśmy obecnie, że mieszaninę mezotrionu i triazyn można stosować do zwalczania chwastów z tolerancją na triazyny. Mezotrion jest znanym herbicydem. Mieszaniny mezotrionu i atrazyny (triazyny) są znane z synergicznego działania w niszczeniu pewnych chwastów, co ujawnia opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5698493. Jednakże, nie można się spodziewać, że ta mieszanina będzie wykazywała jakiekolwiek działanie przekraczające działanie mezotrionu, przy stosowaniu na chwasty z tolerancją na triazyny, ponieważ, z definicji, triazyny w normalnie stosowanych ilościach mają niewielki lub żaden wpływ na takie chwasty. Wbrew takim przypuszczeniom, niespodziewanie stwierdziliśmy, że obecność mezotrionu wydaje się odnawiać podatność na triazyny chwastów tolerujących, w pewnych przypadkach powodując niemal taką podatność na triazyny jak u normalnych chwastów nietolerujących.

Według niniejszego wynalazku jego przedmiotem jest sposób zwalczania chwastów z tolerancją na triazyny przez zastosowanie kombinacji mezotrionu i triazyny w miejscu występowania tych chwastów. Kombinację można stosować po kolei, z dowolnym składnikiem stosowanym najpierw, chociaż korzystnie jako pierwszy stosuje się mezotrion. Korzystnie składniki stosuje się w czasie 3 dni, a najkorzystniej w odstępie 24 godzin. Alternatywnie i korzystnie, mezotrion i triazynę podaje się razem jako pojedynczą kompozycję.

Na polu mezotrion stosuje się korzystnie w ilości co najmniej 20 g składnika czynnego/ha, korzystniej co najmniej 50 g składnika czynnego/ha. Mezotrion stosuje się korzystnie w ilości mniejszej niż 210 g/ha, korzystniej mniejszej niż 150 g/ha. Korzystnie triazynę stosuje się w ilości co najmniej 0,1 kg/ha, korzystniej co najmniej 0,5 kg/ha. Korzystnie triazynę stosuje się w ilości mniejszej niż 2 kg/ha, korzystniej mniejszej niż 1 kg/ha. W testach w szklarni można stosować znacznie mniejsze ilości obu składników. Np., w testach w szklarni, mezotrion korzystnie stosuje się w ilości 0,1 do 10 g/ha, korzystniej 0,3 do 5 g/ha, najkorzystniej 0,5 do 4 g/ha, i korzystnie triazynę stosuje się w ilości od 1 do 100 g/ha, korzystniej 5 do 80 g/ha, najkorzystniej 15 do 60 g/ha.

Mezotrion może być w postaci soli metalu, np. soli miedzi, jak ujawniono w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5912207.

Przykładami triazyn są ametryna, atrazyna, cyjanazyna, desmetryna, dimetametryna, prometon, prometryna, propazyna, terbumeton, terbutylazyna, terbutryna, trietazyna, simazyna i simetryna. W niniejszym opisie 'triazyna' obejmuje również triazynony, takie jak metribuzina. Korzystne są atrazyna, metribuzyna i terbutylazyna, a szczególnie atrazyna.

PL 203 908 B1

Sposób według wynalazku obejmuje stosowanie kompozycji dogodnym sposobem na miejsce występowania tolerujących chwastów, gdzie potrzebne jest zwalczanie. Miejsce ma obejmować glebę, nasiona i sadzonki, jak też ustaloną roślinność.

Sposób można stosować na obszarach, na których nie ma pożądanych roślin, takich jak rośliny uprawne, lub gdzie pożądane rośliny, takie jak rośliny uprawne, zostały wysiane, lecz jeszcze nie wzeszły (‘przedwschodowo'). Sposób można również stosować wobec szerokiego zakresu rosnących pożądanych roślin, takich jak rośliny uprawne (powschodowo). Przykładami roślin uprawnych są kukurydza, pszenica, ryż, ziemniaki lub burak cukrowy. Odpowiednie pożądane rośliny obejmują te, które wykazują tolerancję na jeden lub większą liczbę spośród mezotrionu i triazyny, szczególnie gdy sposób 25 stosuje się powschodowo, lub tolerancję na dowolny inny herbicyd, taki jak glifosat, który może być dodatkowo zawarty w kombinacji. Tolerancja może być naturalną tolerancją, która jest wrodzona, lub która powstała przez selektywną hodowlę lub może być sztucznie wprowadzona przez genetyczną modyfikację pożądanych roślin. Tolerancja oznacza niską podatność na uszkodzenia powodowane przez konkretny herbicyd. Rośliny można modyfikować lub hodować tak, aby były tolerujące, np. na inhibitory HPPD, jak mezotrion, lub inhibitory EPSPS, jak glifosat. Kukurydza z natury toleruje mezotrion i sposób jest szczególnie przydatny do zwalczania tolerujących triazynę chwastów kukurydzy.

Przykłady chwastów z fenotypami tolerującymi obejmują szarłat szorstki (AMARE), komosę białą (CHEAL) i psiankę czarną (SOLNI). Sposób jest szczególnie skuteczny wobec AMARE. Fenotypy tolerujące są dobrze znane w dziedzinie i są łatwo identyfikowalne przez zastosowanie herbicydu triazynowego, takiego jak atrazyna, terbutylazyna lub simazyna i porównanie efektów z zastosowaniem fenotypu nietolerującego, również dobrze znanego w dziedzinie, na podobnym etapie wzrostu.

Kombinację wykorzystywaną w praktyce niniejszego wynalazku można stosować na wiele sposobów znanych specjalistom w dziedzinie, w różnych stężeniach. Kombinacja jest przydatna w zwalczaniu wzrostu niepożądanej roślinności przez stosowanie przedwschodowe lub powschodowe na miejsce, w którym pożądane jest zwalczanie.

Składniki kombinacji według niniejszego wynalazku (podawane kolejno lub razem) są dogodnie stosowane jako rolniczo dopuszczalna kompozycja. Kompozycja (kompozycje) korzystnie obejmują również rolniczo dopuszczalny nośnik. W praktyce kompozycję stosuje się jako preparat zawierający różne adiuwanty i nośniki znane lub stosowane w przemyśle dla ułatwiania dyspergowania. Wybór preparatu i trybu podawania dla dowolnego danego związku może wpłynąć na jego aktywność, a więc wyboru należy dokonywać we właściwy sposób. Kompozycje według wynalazku można więc komponować jako granulki, jako proszki zwilżalne, jako koncentraty emulsji, jako proszki lub pyły, jako substancje sypkie, jako roztwory, jako zawiesiny lub emulsje, lub jako postaci kontrolowanego uwalniania, takie jak mikrokapsułki. Te preparaty mogą zawierać tak mało jak około 0,5% wagowych do tak wiele jak około 95% wagowych lub więcej składnika czynnego. Optymalna ilość dla dowolnego danego związku będzie zależała od preparatu, sprzętu do zabiegów i natury zwalczanych roślin.

Proszki zwilżalne mają postać dobrze rozdrobnionych cząstek dyspergujących łatwo w wodzie lub innych ciekłych nośnikach. Cząstki zawierają składnik czynny zatrzymany w stałej matrycy. Typowe stałe matryce obejmują ziemię fulerską, glinki kaolinowe, krzemionki i inne łatwo zwilżalne organiczne lub nieorganiczne substancje stałe. Proszki zwilżalne zwykle zawierają około 5% do około 95% składnika czynnego z małą ilością środka zwilżające, dyspergującego lub emulgującego.

Koncentraty emulsji są jednorodnymi kompozycjami ciekłymi dyspergującymi w wodzie lub innej cieczy, i mogą składać się całkowicie ze związku czynnego z ciekłym lub stałym środkiem emulgującym, lub mogą również zawierać ciekły nośnik, taki jak ksylen, ciężkie aromatyczne nafty, izoforon i inne nielotne organiczne rozpuszczalniki. W zastosowaniu, te koncentraty są dyspergowane w wodzie lub innej cieczy i zwykle stosowane do rozpylania na obszarze traktowanym. Ilość składnika czynnego może stanowić od około 0,5% do około 95% koncentratu.

Granulowane preparaty obejmują cząstki wytłaczane i względnie gruboziarniste, i są zwykle stosowane bez rozcieńczania na obszarze, na którym jest konieczne tłumienie wzrostu roślinności. Typowe nośniki dla granulowanych preparatów obejmują piasek, ziemię fulerską, glinkę atapulgitową, glinki bentonitowe, glinkę montmorylonitową, wermikulit, perlit i inne organiczne lub nieorganiczne substancje, które absorbują lub które można powlekać związkiem czynnym. Granulowane preparaty zwykle zawierają około 5% do około 25% składników czynnych, które mogą obejmować środki powierzchniowo czynne, takie jak ciężkie aromatyczne benzyny, naftę i inne frakcje naftowe, lub oleje roślinne; i/lub środki zwiększające przylepność, takie jak dekstryny, klej lub syntetyczne żywice.

PL 203 908 B1

Pyły są sypkimi mieszaninami składnika czynnego z dobrze rozdrobnionymi substancjami stałymi, takimi jak talk, glinki, mąki i inne organiczne i nieorganiczne substancje stałe, które działają jako dyspergatory i nośniki.

Mikrokapsułki są typowo kropelkami lub granulkami substancji czynnej zamkniętymi w obojętnej porowatej skorupie, która pozwala na ucieczkę zamkniętej substancji do otoczenia z kontrolowaną szybkością. Kapsułkowane kropelki mają typowo około 1 do 50 μm średnicy. Zamknięta ciecz typowo składa się z około 50 do 95% masy kapsułki, i może obejmować rozpuszczalnik poza związkiem czynnym. Kapsułkowane granulki są ogólnie porowatymi granulkami, z porowatymi membranami zamykającymi otwory porów granulki, utrzymującymi związki czynne w postaci cieczy wewnątrz porów granulek. Granulki typowo mają średnice od 1 mm do 1 cm, korzystnie 1 do 2 mm. Granulki powstają przez wytłaczanie, zbrylanie lub stapianie, lub występują naturalnie. Przykładami takich materiałów są wermikulit, spiekana glina, kaolin, glinka atapulgitowa, trociny i granulowany węgiel. Powłokowe lub membranowe materiały obejmują naturalne i syntetyczne kauczuki, materiały celulozowe, kopolimery styren-butadien, poliakrylonitryle, poliakrylany, poliestry, poliamidy, polimoczniki, poliuretany i ksantogeniany skrobi.

Inne przydatne preparaty do chwastobójczych zastosowań obejmują proste roztwory składnika czynnego w rozpuszczalniku, w którym są całkowicie rozpuszczalne w pożądanym stężeniu, takim jak aceton, alkilowane naftaleny, ksylen i inne rozpuszczalniki organiczne. Można również stosować rozpylacze ciśnieniowe, w których składnik czynny jest zdyspergowany w dobrze rozdrobnionej postaci dzięki odparowaniu niskowrzącego dyspergującego rozpuszczalnikowego nośnika.

Wiele z tych preparatów zawiera środki zwilżające, dyspergujące lub emulgujące. Przykładami są sulfoniany i siarczany alkili i alkiloaryli i ich sole; wielowodorotlenowe alkohole; polioksyetylenowane alkohole; estry i tłuszczowe aminy. Te środki, gdy się je stosuje, normalnie stanowią od 0,1% do 15% wagowych preparatu.

Każdy z powyższych preparatów można wytwarzać jako opakowanie zawierające herbicyd wraz z innymi składnikami preparatu (rozcieńczalniki, emulgatory, surfaktanty, itp.). Preparaty można również wytwarzać przez mieszanie w zbiorniku, gdzie składniki otrzymuje się oddzielnie i łączy u rolnika.

Takie preparaty można stosować na obszary, na których jest potrzebne zwalczanie, konwencjonalnymi sposobami. Pyłowe i ciekłe kompozycje, np., można stosować przy użyciu opylaczy, miotłowych i ręcznych spryskiwaczy i zraszaczy. Preparaty można również rozprowadzać z samolotów jako pył lub rozpyloną ciecz, albo nanosząc tamponem. Dla zmodyfikowania lub zwalczania wzrostu kiełkujących nasion lub wschodzących sadzonek, preparaty pyłowe i ciekłe można rozprowadzać w glebie do głębokości co najmniej połowy cala poniżej powierzchni gleby lub stosować tylko na powierzchnię gleby, przez spryskiwanie lub podlewanie. Preparaty można również stosować przez dodawanie do wody irygującej. Pozwala to na penetrację gleby przez preparaty wraz z wodą irygującą. Pyłowe kompozycje, granulowane kompozycje lub ciekłe preparaty stosowane na powierzchnię gleby można rozprowadzać pod powierzchnię gleby konwencjonalnymi środkami, takimi jak bronowanie talerzowe, wleczenie lub mieszanie. Jeśli to konieczne lub pożądane dla konkretnego zastosowania lub uprawy, kompozycja według niniejszego wynalazku może zawierać skuteczną w neutralizacji ilość antidotum (czasami również nazywana 'zabezpieczeniem') na mezotrion i/lub triazynę. Specjaliści w dziedzinie będą znali odpowiednie odtrutki.

Ponadto inne biocydowo czynne składniki lub kompozycje można łączyć z synergiczną chwastobójczą kompozycją według niniejszego wynalazku. Np., kompozycja poza mezotrionem i triazyną może zawierać insektycydy, fungicydy, bakterycydy, akarycydy lub nematycydy, dla poszerzenia spektrum aktywności.

Jak wie specjalista, w testowaniu środków chwastobójczych, znacząca liczba czynników, które nie są łatwe do kontrolowania, może wpływać na wyniki indywidualnych testów i powodować brak powtarzalności. Np., wyniki mogą być różne w zależności od czynników środowiskowych, takich jak ilość światła słonecznego i wody, rodzaj gleby, pH gleby, temperatura i wilgotność, pośród innych czynników. Również głębokość sadzenia, ilość podawanych indywidualnie i kombinowanych herbicydów, ilość podawanego antidotum, oraz stosunek indywidualnych herbicydów do siebie i/lub do antidotum, jak też natura testowanych upraw lub chwastów, może wpływać na wyniki testu. Wyniki mogą się różne dla różnych upraw w ramach odmian rośliny uprawnej.

Chociaż wynalazek opisano w odniesieniu do korzystnych odmian i przykładów, zakres niniejszego wynalazku nie jest ograniczony tylko do opisanej odmiany. Jak będzie oczywiste dla specjaliPL 203 908 B1 stów w dziedzinie, można dokonywać modyfikacji i adaptacji powyżej opisanego wynalazku bez odchodzenia od ducha i zakresu wynalazku, który zdefiniowano załączonymi zastrzeżeniami.

P r z y k l a d y

Próbne poletka chwastów stworzono hodując w doniczkach chwast, szarłat szorstki (AMARE), normalnej dzikiej odmiany, i oddzielnie odmianę znaną z wykazywania tolerancji na triazyny. Glebą była gleba ilasto-gliniasta zmieszana z nawozem (12-12-12) w ilości 128 g nawozu na 10 galonów gleby.

Tolerujące nasiona wysiano 13 dni wcześniej niż nietolerujące nasiona w celu uzyskania sadzonek podobnych rozmiarów w czasie stosowania herbicydu. Różnica czasowa w wysiewie była oparta na wcześniejszych obserwacjach szybkości kiełkowania. Przy stosowaniu herbicydów, rośliny z tolerancją osiągnęły etap 6-9 liści, a nietolerujące rośliny etap 5 liści.

Roztwory herbicydów wytwarzano rozpuszczając herbicyd(y) w wodzie z kranu zawierającej 0,5% handlowego surfaktantu, 'Tween 20'. Roztwory stosowano w ilości 200 l/ha i pod ciśnieniem 40 psi, przy użyciu dyszy 80015E. Po spryskaniu rośliny umieszczono w szklarni przy temperaturach dnia/nocy 29/20°C i względnej wilgotności dnia/nocy 45/65% oraz okresie światła 14 godzin.

Herbicydy stosowano jak pokazano w tablicy 1. Liczby w kolumnach mezotrionu i atrazyny oznaczają g/ha herbicydu stosowanego do testowych doniczek. Liczby w kolejnych kolumnach oznaczają procentowe uszkodzenia obserwowane 13 dni po zastosowaniu odpowiedniej kompozycji herbicydowej. Liczby wahają się od 0 (brak efektu) do 100 (martwe rośliny). Centralną częścią niniejszego wynalazku jest wpływ na rośliny tolerujące, a wpływ na rośliny nietolerujące mierzono tylko dla celów porównawczych.

Z tablicy 1 moż na dostrzec, że:

Zgodnie z oczekiwaniami, mezotrion powoduje uszkodzenia roślin tolerujących i nietolerujących (kompozycje C1 do C3).

Zgodnie z oczekiwaniami, sama atrazyna nie miała wpływu na wszystkie tolerujące rośliny (kompozycje C4 do C7), chociaż znacząco uszkadzała nietolerujące rośliny.

Niespodziewanie, dodanie atrazyny i mezotrionu wspólnie powoduje uszkodzenia, które znacząco przekraczają poziom uszkodzeń powodowanych przez sam mezotrion. Np., kompozycja 8 powinna spowodować poziom uszkodzenia 2 na tolerujących roślinach, ponieważ 0,90 g/ha mezotrionu daje poziom uszkodzenia 2 i 60 g/ha atrazyny nie ma wpływu (kompozycja C7). Jednakże, kompozycja 8 w rzeczywistości daje poziom uszkodzenia 46. Przy wyższych poziomach mezotrionu (kompozycje 9 do 12), poziomy uszkodzenia tolerujących roślin zbliżają się do wartości dla nietolerujących roś lin. Ta zdolność omijania tolerancji chwastów na triazyny przez dodawanie mezotrionu stanowi ważny przełom.

T a b l i c a 1

	Mezotrion g/ha	Atrazyna g/ha	Nietolerujące	Tolerujące
Obserwowane	Obserwowane	Spodziewane
C1	0,30	-	2	0	-
C2	0,90	-	7	2	-
C3	2,70	-	38	29	-
C4	-	5	3	0	-
C5	-	15	18	0	-
C6	-	30	37	0	-
C7	-	60	60	0	-
1	0,30	5	30	2	0
2	0,30	15	59	1	0
3	0,30	30	64	4	0
4	0,30	60	84	11	0
5	0,90	5	62	7	2
6	0,90	15	87	13	2
7	0,90	30	91	46	2
8	0,90	60	97	46	2
9	2,70	5	86	75	29
10	2,70	15	93	81	29
11	2,70	30	97	80	29
12	2,70	60	99	89	29

Claims (10)

1. Sposób zwalczania chwastów z tolerancją na triazyny, znamienny tym, ż e stosuje się kombinację mezotrionu i triazyny na miejscu występowania chwastów.

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, ż e mezotrion i triazynę stosuje się po kolei.

3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, ż e mezotrion stosuje się jako pierwszy.

4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, ż e mezotrion i triazynę stosuje się razem.

5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że mezotrion i triazynę stosuje się razem w pojedynczej kompozycji.

6. Sposób wedł ug któregokolwiek z zastrzeż e ń poprzednich, znamienny tym, ż e triazynę wybiera się z grupy obejmującej ametrynę, atrazynę, cyjanazynę, desmetrynę, dimetametrynę, prometon, prometrynę, propazynę, terbumeton, terbutylazynę, terbutrynę, trietazynę, simazynę, simetrynę i metribuzynę.

7. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, ż e triazynę wybiera się z grupy obejmującej atrazynę, metribuzynę i terbutylazynę.

8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, ż e triazyną jest atrazyna.

9. Sposób według któregokolwiek z zastrzeżeń poprzednich, znamienny tym, że mezotrion stosuje się w ilości od 20 do 210 g/ha.

10. Sposób według któregokolwiek z zastrzeżeń poprzednich, znamienny tym, że triazynę stosuje się w ilości od 0,1 do 2 kg/ha.