PL202775B1 - Podpodłogowe gniazdo przyłączne - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest podpodłogowe gniazdo przyłączne składające się z dolnej części montowanej wstępnie na konstrukcji nośnej stropu i z górnej części tworzącej szybik przyporządkowanej do tej części dolnej.

Znane jest z niemieckiego opisu patentowego nr DE 19639521 C2 podpodłogowe gniazdo przyłączne z metalu, w którym ramowa część górna jest mocowana śrubami nastawczymi na części dolnej, przy czym górna krawędź górnej ramy zamykającej musi być ustawiona na poziomie nanoszonego jastrychu. Między części dolną i górną może być wstawiona rama podwyższająca, celem dopasowania gniazda przyłącznego do grubości jastrychu. Znane jest też alternatywne rozwiązanie, według którego jako ramę podwyższającą wykorzystuje się obwodowy fartuch z tkaniny drucianej.

Wadą tych podpodłogowych gniazd przyłącznych z metalu jest wysoki koszt ukształtowania nastawnej górnej ramy zamykającej. Poza tym wadą jest to, że takie podpodłogowe gniazdo przyłączne z metalu uniemożliwia tłumienie odgłosu kroków. Ponadto należy wykluczyć przewodzące styki elementów metalowych z konstrukcją nośną stropu, w tym bocznych ścianek ramy podwyższającej oraz innych elementów podporowych.

Tego rodzaju podpodłogowe gniazdo przyłączne było wcześniej znane z figury 4 w niemieckim opisie patentowym nr DE 4128116 C1. Składa się ono z jednolitej części dolnej z tworzywa sztucznego, która stanowi wystający króciec szybikowy, a także z osadzonej na niej kołpakowej części dolnej z tworzywa sztucznego, na której znajduje się ścianka górna. Króciec szybikowy ma własną zamkniętą ściankę górną, która jest przykryta górną częścią lub też jej ścianką górną. Górna część opasuje króciec szybikowy swoją zaciśniętą na nim zasadniczo cylindryczną ścianką boczną. Po wstępnym zamontowaniu dolnej części i nasadzeniu tworzącej szybik części górnej nanosi się jastrych aż do tej strefy części górnej, która znajduje się powyżej górnej ścianki części dolnej. Przy tym jastrych w postaci płynnej może być nanoszony jako samopoziomujący się jastrych ciekły, jednakże nie występuje niebezpieczeństwo przenikania jastrychu do podpodłogowego gniazda przyłącznego. Po wygładzeniu powierzchni jastrychu lub też po utwardzeniu jastrychu górna strefa tworzącej szybik części górnej wystaje ponad warstwę jastrychu. Ta górna część z tworzywa sztucznego ma ściankę o tak małej grubości, że można ją odciąć tuż przy powierzchni jastrychu. Grubość ścianki w tej strefie jest tak mała, że odcinanie odbywa się też z użyciem narzędzia ręcznego, na przykład noża lub noża do dywanów. Umożliwia to dopasowanie długości szybika do wysokości jastrychu bez potrzeby uprzedniego wymierzania lub odcinania na wymiar. Jednak po odcięciu szybik jest jeszcze zamknięty górną ścianką części dolnej, którą rozcina się dopiero później przy montażu kabli.

Wadą przy tym jest to, ż e zarówno część dolna, jak też przyporządkowana do niej część górna stanowiąca szybik są wykonane z tworzywa sztucznego i że wymagane jest pracochłonne odcinanie i rozcinanie części górnej i ścianki górnej części dolnej, zanim będzie można założyć następne elementy konstrukcyjne, takie jak w szczególności górna rama zamykająca wyposażona w pokrywkę odchylną .

Podpodłogowe gniazdo przyłączne z tworzywa sztucznego wprawdzie tłumi dźwięki lepiej niż porównywalne podpodłogowe gniazdo przyłączne z metalu, jednak tłumienie odgłosu kroków nie jest na tyle wystarczające, żeby spełniać wysokie wymagania izolacji dźwiękowej.

Celem wynalazku było uproszczenie montażu znanych podpodłogowych gniazd przyłącznych i jednocześnie znaczne polepszenie tłumienia odgłosu kroków.

Zgodne z wynalazkiem podpodłogowe gniazdo przyłączne składające się z montowanej wstępnie na konstrukcji nośnej stropu dolnej części i z przyporządkowanej do niej, tworzącej szybik górnej części, charakteryzuje się tym, że szybik jest ukształtowany w postaci korpusu szalunkowego, przy czym korpus szalunkowy stanowi element usuwalny po utwardzeniu naniesionego jastrychu. Zgodnie z wynalazkiem po wstę pnym zamontowaniu dolnej części na konstrukcji noś nej stropu szybik w postaci korpusu szalunkowego jest wstawiany w dolną część. Po utwardzeniu naniesionego jastrychu usuwa się z powrotem korpus szalunkowy tak, że w jastrychu pozostaje tylko zamontowana na konstrukcji nośnej stropu część dolna podpodłogowego gniazda przyłącznego, przy czym w jastrychu pozostaje utworzony przez korpus szalunkowy otwór podłogowy na podpodłogowe gniazdo przyłączne. Otwór podłogowy jest zamknięty po stronie górnej jastrychu przez element montażowy.

Dzięki ukształtowaniu szybika jako korpusu szalunkowego podpodłogowe gniazdo przyłączne według wynalazku jest proste w montażu. Poza tym uzyskuje się nadzwyczaj skuteczne tłumienie odgłosu kroków, gdyż wyeliminowano styk przewodzący między elementami metalowymi lub innego

PL 202 775 B1 rodzaju mostek akustyczny między górnym elementem montażowym i związaną z jastrychem dolną częścią podpodłogowego gniazda przyłącznego lub też konstrukcją nośną stropu. Tak więc zgodne z wynalazkiem podpodłogowe gniazdo przyłączne z korpusem szalunkowym powoduje całkowite odłączenie akustyczne między podpodłogowym gniazdem przyłącznym lub też połączonymi z nim kanałami podpodłogowymi i elementami montażowymi umieszczonymi po stronie górnej jastrychu, ponieważ są one oddzielone od siebie w przestrzeni, przy czym element montażowy jest zamocowany tylko w jastrychu i nie ma fizycznego połączenia z osadzoną w jastrychu częścią dolną podpodł ogowego gniazda przyłącznego. Podpodłogowe gniazdo przyłączne jest mocowane dyblami na konstrukcji nośnej podłogi, a element montażowy jest łączony pazurami z jastrychem. Opisana struktura i zabudowa podpodłogowego gniazda przyłącznego zapobiega pęknięciom w jastrychu lub nierównościom między elementem montażowym i wykładziną podłogową przy osiadaniu lub unoszeniu jastrychu.

Zgodne z wynalazkiem podpodłogowe gniazdo przyłączne odznacza się małym zużyciem materiału oraz umożliwia bardziej efektywny montaż tych gniazd w porównaniu ze znanymi gniazdami przyłącznymi. Nie stosuje się tu ustawianej na wysokość ramy i nie trzeba obcinać ani rozcinać żadnej części konstrukcyjnej. Tak więc odpada czasochłonne poziomowanie ramy na oczekiwaną wysokość jastrychu, a więc nie występują błędy w wyrównaniu poziomu. Nie jest potrzebne wygładzanie jastrychu do krawędzi górnej metalowej ramy, na przykład ramy aluminiowej, albo górnej części z tworzywa sztucznego. Podpodłogowe gniazdo przyłączne i korpus szalunkowy nie są zależne od wysokości jastrychu. Poza tym nie ma żadnych ram podwyższających przy podwyższeniu podłogi.

Korzystnie zgodny z wynalazkiem korpus szalunkowy może być ukształtowany jako powtórnie wykorzystywany, albo jako tracony korpus szalunkowy, tj. jednorazowego użytku. Przy tym wskazuje się w szczególności na nadzwyczaj tanie ukształtowanie traconego korpusu szalunkowego z kartonu.

Korzystnie dolna część podpodłogowego gniazda przyłącznego jest zaopatrzona w centralny otwór dla korpusu szalunkowego.

Korzystnie centralny otwór dolnej części i wstawiany w niego korpus szalunkowy mają przekrój kołowy albo prostokątny.

Korzystnie korpus szalunkowy jest wykonany z kartonu albo styroporu.

Korzystnie, korpus szalunkowy po swej stronie zewnętrznej może być zaopatrzony w warstwę tworzywa sztucznego zapobiegającą rozmiękczaniu kartonu pod wpływem wilgoci jastrychu lub też zawartej w nim wody.

Ponadto korzystnie, korpus szalunkowy po swej stronie wewnętrznej może być zaopatrzony w odrywaną linkę , celem ułatwienia usunię cia traconego korpusu szalunkowego ze zwią zanego jastrychu.

Korzystnie też korpus szalunkowy na swej stronie górnej jest zaopatrzony w pokrywę ochronną.

Centralny otwór dolnej części może być też zaopatrzony w uszczelkę uszczelniającą wstawiany korpus szalunkowy.

Korzystnie dolna część składa się z płaskiej blachy dennej, blachy wierzchniej i ścianek bocznych z bocznymi otworami przyłącznymi dla kanałów podpodłogowych, przy czym blacha denna i blacha wierzchnia ś ciskają c boczne ś cianki są połączone ze sobą ś rubami, których wolne koń ce usytuowane po stronie blachy wierzchniej przewyższają blachę wierzchnią o długość odpowiadającą minimalnej grubości jastrychu.

Element montażowy po nałożeniu jastrychu jest korzystnie zakotwiony w dolnej części za pomocą pazurów w utworzonym przez korpus szalunkowy otworze podłogowym jastrychu.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia rozłożone na części podpodłogowe gniazdo przyłączne z traconym korpusem szalunkowym o przekroju kołowym, fig. 2 - rozłożone na części podpodłogowe gniazdo przyłączne z traconym korpusem szalunkowym o przekroju prostokątnym i fig. 3 - podpodłogowe gniazdo przyłączne z fig. 2 w przekroju i w stanie wstępnie zamontowanym na konstrukcji nośnej stropu po nałożeniu jastrychu.

Podpodłogowe gniazdo przyłączne składa się z zamontowanej wstępnie na konstrukcji nośnej stropu 1 dolnej części 2 z ocynkowanej blachy stalowej. Dolna część 2 jest wykonana w szczególności z prostokątnej blachy dennej 3, czterech perforowanych na liniach perforacji 4 bocznych ścianek 5 o wysokości h, prostokątnej blachy wierzchniej 6 z dużym, wykrawanym, centralnym otworem 7, opasującej go uszczelki 8 z materiału gumowego oraz czterech śrub 9 mocujących i dystansowych, które są umieszczone w narożnikach blachy dennej 3 i blachy wierzchniej 6 i które podczas przykręcania nakrętek 22 zaciskają boczne ścianki 5 z przebiegającymi prostopadle do blachy dennej 3 liniami

PL 202 775 B1 perforacji 4 między blachą denną 3 lub blachą wierzchnią 6. Wolne końce 10 śrub po stronie górnej blachy wierzchniej 6 przewyższają blachę wierzchnią 6 o długość L odpowiadającą minimalnej grubości nałożonego jastrychu 11. Wysokość h bocznych ścianek 5 jest zróżnicowana w zależności od wysokości przyłączonego kanału podpodłogowego 21 (fig. 3) i jest dostosowana do wysokości kanału podpodłogowego 21.

Przyporządkowana do dolnej części 2, tworząca szybik 20 górna część 12 jest ukształtowana jako tracony korpus szalunkowy 13 o wysokości H, przy czym jego wysokość może być zróżnicowana dla różnych wysokości jastrychu. Korpus szalunkowy 13 w odmianie realizacji według fig. 1 jest ukształtowany kołowo w przekroju dla kołowego centralnego otworu 7 blachy wierzchniej 6 dolnej części 2 i ma zewnętrzną średnicę D, która odpowiada wewnętrznej średnicy D otworu 7 wprowadzającego blachy wierzchniej 6. Dla prostokątnego w przekroju otworu 7 blachy wierzchniej 6 dolnej części 2 według fig. 2 otwór 7 blachy wierzchniej 6] jest prostokątny w przekroju, przy czym przekrój otworu 7 i przekrój traconego korpusu szalunkowego 13' są dopasowane do siebie, tak że jest on wpasowany ciasno w otwór 7 zaopatrzony w uszczelkę 8].

Tracony korpus szalunkowy 13, 13' jest utworzony z cienkościennego, powleczonego tworzywem sztucznym kartonu, styroporu albo innych materiałów i na swej stronie zewnętrznej jest zaopatrzony w niewidoczną na rysunku warstwę tworzywa sztucznego, która zapobiega rozmiękczaniu zwłaszcza kartonu pod wpływem wilgoci jastrychu. Poza tym tracony korpus szalunkowy 13, 13' na swej stronie wewnętrznej jest zaopatrzony we wprowadzoną w karton, styropor albo inne materiały odrywaną linkę 14, która umożliwia rozdarcie korpusu szalunkowego 13, 13' na zasadzie zamka błyskawicznego po utwardzeniu jastrychu 11, żeby ułatwić usunięcie traconego korpusu szalunkowego 13, 13' z utworzonego w jastrychu 11 otworu podłogowego 17, 17'.

Tracony korpus szalunkowy 13, 13' w obu odmianach realizacji może być zaopatrzony na swej stronie górnej w pokrywę ochronną 15, 15', żeby nie dopuścić do przenikania jastrychu 11 przy jego nanoszeniu na konstrukcję nośną stropu 1.

Celem ułatwienia kontroli minimalnej grubości jastrychu 11 naniesionego na konstrukcję nośną stropu 1 usytuowane po stronie blachy wierzchniej 6, 6] wolne końce 10 śrub 9 mocujących i dystansowych łączących blachę denną 3 i lub też blachę wierzchnią 6, 6] z zaciśnięciem bocznych ścianek 5 przewyższają górną blachę wierzchnią 6., 61 dolnej części 2 o długość L, tak że jastrych 11 musi być nałożony co najmniej na grubość odpowiadającą swobodnej długości L (fig. 3) śrub 9. Tak więc podpodłogowe gniazdo przyłączne zapewnia wymagane według DIN 18 560 pokrycie jastrychem przez takie ukształtowanie końców 10 śrub 9, że wymagane pokrycie jastrychem jest uzyskane wtedy, gdy śruby 9 kończą się przynajmniej równo z jastrychem 11. Jednak jastrych 11 na konstrukcji nośnej stropu 1 może mieć większą grubość niż zadany wymiar (długość L) wyznaczony przez swobodne końce 10 zaopatrzonych w gwint śrub 9.

Podpodłogowe gniazdo przyłączne jest mocowane na konstrukcji nośnej stropu 1, na której są układane w zwykły sposób kanały podpodłogowe 21. Tracony korpus szalunkowy 13, 13' jest wstawiany z góry w służący do jego wprowadzenia otwór 7, 7 w blasze wierzchniej 6, 6] podpodłogowego gniazda przyłącznego i jest zamykany pokrywą ochronną 15, 15'. Celem połączenia kanałów podpodłogowych 21 z podpodłogowym gniazdem przyłącznym w bocznych ściankach 5 dolnej części 2 są przewidziane linie perforacji 4, przy czym boczne ścianki 5 mogą być lekko zagięte przy liniach perforacji 4, żeby stworzyć połączenie z kanałami podpodłogowymi 21. Tracony korpus szalunkowy 13, 13' jest wreszcie wstawiany z góry w otwór 7, 7 w blasze wierzchniej 6, 6 dolnej części 2 i ewentualnie jest zamykany pokrywą ochronną 15, 15'. Po ułożeniu izolacji akustycznej 18 na konstrukcji nośnej stropu 1 oraz po nałożeniu i utwardzeniu jastrychu 11 następuje otwarcie traconego korpusu szalunkowego 13, 13' za pomocą odrywanej linki 14 i usunięcie tego korpusu jako traconego szalunku. W powstałym otworze podłogowym 17, 17' są montowane po ułożeniu wykładziny podłogowej 19 elementy montażowe 16 jako pokrywka zaślepiająca lub odchylna 24 z dywanikową ramą ochronną 25 za pomocą bocznych pazurów 23. Uzyskuje się przy tym całkowite wytłumienie odgłosu kroków, gdyż nie ma żadnych metalicznie przewodzących mostków akustycznych łączących się z konstrukcją nośną stropu 1 poprzez ścianki kanałów podpodłogowych 21 ani przez nieistniejące śruby niwelacyjne lub inne nieistniejące podpórki.

W niepokazanej na rysunku odmianie realizacji korpus szalunkowy może być też ukształtowany jako korpus nadający się do powtórnego wykorzystania, który po utwardzeniu jastrychu jest wyciągany w górę z otworu wprowadzającego. W tym celu taki powtórnie wykorzystywany korpus szalunkowy ma

PL 202 775 B1 przesuwne lub odchylne do wewnątrz elementy ścienne, które zmniejszają przekrój lub też średnicę korpusu szalunkowego, żeby umożliwić jego usunięcie z otworu wprowadzającego.

Claims (24)

1. Podpodł ogowe gniazdo przyłączne składają ce się z montowanej wstę pnie na konstrukcji nośnej stropu dolnej części i z przyporządkowanej do niej, tworzącej szybik górnej części, znamienne tym, że szybik (20) jest ukształtowany w postaci korpusu szalunkowego (13, 13'), przy czym korpus szalunkowy stanowi element usuwalny po utwardzeniu naniesionego jastrychu.

2. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 1, znamienne tym, że szybik (20) jest ukształtowany w postaci traconego korpusu szalunkowego (13, 13').

3. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że dolna część (2) jest zaopatrzona w centralny otwór (7, T) dla korpusu szalunkowego (13, 13').

4. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 3, znamienne tym, że centralny otwór (7) dolnej części (2) i wstawiany w niego korpus szalunkowy (13) mają przekrój kołowy.

5. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 3, znamienne tym, że centralny otwór (7) dolnej części (2) i wstawiany w niego korpus szalunkowy (13') mają przekrój prostokątny.

6. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 1 albo 2, albo 4, albo 5, znamienne tym, że korpus szalunkowy (13, 13') jest wykonany z kartonu.

7. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 3, znamienne tym, że korpus szalunkowy (13, 13') jest wykonany z kartonu.

8. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 1 albo 2, albo 4, albo 5, znamienne tym, że korpus szalunkowy (13, 13') jest wykonany ze styroporu.

9. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 3, znamienne tym, że korpus szalunkowy (13, 13') jest wykonany ze styroporu.

10. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 5 albo 7, albo 9, znamienne tym, że korpus szalunkowy (13, 13') po swej stronie zewnętrznej jest zaopatrzony w warstwę z tworzywa sztucznego.

11. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 5 albo 7, albo 9, znamienne tym, że korpus szalunkowy (13, 13') po jego stronie wewnętrznej jest zaopatrzony w odrywaną linkę (14).

12. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 10, znamienne tym, że korpus szalunkowy (13, 13') po jego stronie wewnętrznej jest zaopatrzony w odrywaną linkę (14).

13. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 1 albo 2, albo 4, albo 5, albo 7, albo 9, albo 12, znamienne tym, że korpus szalunkowy (13, 13') na swej stronie górnej jest zaopatrzony w pokrywę ochronną (15, 15').

14. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 3, znamienne tym, że korpus szalunkowy (13, 13') na swej stronie górnej jest zaopatrzony w pokrywę ochronną (15, 15').

15. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 10, znamienne tym, że korpus szalunkowy (13, 13') na swej stronie górnej jest zaopatrzony w pokrywę ochronną (15, 15').

16. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 1 albo 2, albo 4, albo 5, albo 7, albo 9, albo 12, albo 14, znamienne tym, że centralny otwór (7, 7) dolnej części (2) jest zaopatrzony w uszczelkę (8, 8) uszczelniającą wstawiany korpus szalunkowy (13, 13').

17. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 3, znamienne tym, że centralny otwór (7, 7J dolnej części (2) jest zaopatrzony w uszczelkę (8, 8) uszczelniającą wstawiany korpus szalunkowy (13, 13').

18. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 10, znamienne tym, że centralny otwór (7, 7J dolnej części (2) jest zaopatrzony w uszczelkę (8, 8) uszczelniającą wstawiany korpus szalunkowy (13, 13').

19. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 1 albo 2, albo 4, albo 5, albo 7, albo 9, albo 12, albo 14, albo 17, znamienne tym, że dolna część (2) składa się z płaskiej blachy dennej (3), blachy wierzchniej (6, 6) i bocznych ścianek (5) z bocznymi otworami przyłącznymi dla kanałów podpodłogowych (21), przy czym blacha denna (3) i blacha wierzchnia (6, 6) ściskając boczne ścianki (5) są połączone ze sobą śrubami (9), których wolne końce (10) usytuowane po stronie blachy wierzchniej (6, 6) przewyższają blachę wierzchnią (6) o długość (L) odpowiadającą minimalnej grubości jastrychu (11).

PL 202 775 B1

20. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 3, znamienne tym, że dolna część (2) składa się z płaskiej blachy dennej (3), blachy wierzchniej (6, 6) i bocznych ścianek (5) z bocznymi otworami przyłącznymi dla kanałów podpodłogowych (21), przy czym blacha denna (3) i blacha wierzchnia (6, 6) ściskając boczne ścianki (5) są połączone ze sobą śrubami (9), których wolne końce (10) usytuowane po stronie blachy wierzchniej (6, 6) przewyższają blachę wierzchnią (6) o długość (L) odpowiadającą minimalnej grubości jastrychu (11).

21. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 10, znamienne tym, że dolna część (2) składa się z płaskiej blachy dennej (3), blachy wierzchniej (6, 6) i bocznych ścianek (5) z bocznymi otworami przyłącznymi dla kanałów podpodłogowych (21), przy czym blacha denna (3) i blacha wierzchnia (6, 6) ściskając boczne ścianki (5) są połączone ze sobą śrubami (9), których wolne końce (10) usytuowane po stronie blachy wierzchniej (6, 6) przewyższają blachę wierzchnią (6) o długość (L) odpowiadającą minimalnej grubości jastrychu (11).

22. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 1 albo 2, albo 4, albo 5, albo 7, albo 9, albo 12, albo 14, albo 17, albo 20, znamienne tym, że element montażowy (16) po nałożeniu jastrychu (11) jest zakotwiony w dolnej części (2) za pomocą pazurów (23) w utworzonym przez korpus szalunkowy (13, 13') otworze podłogowym (17, 17') jastrychu (11).

23. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 3, znamienne tym, że element montażowy (16) po nałożeniu jastrychu (11) jest zakotwiony w dolnej części (2) za pomocą pazurów (23) w utworzonym przez korpus szalunkowy (13, 13') otworze podłogowym (17,17') jastrychu (11).

24. Podpodłogowe gniazdo przyłączne według zastrz. 10, znamienne tym, że element montażowy (16) po nałożeniu jastrychu (11) jest zakotwiony w dolnej części (2) za pomocą pazurów (23) w utworzonym przez korpus szalunkowy (13, 13') otworze podłogowym (17,17') jastrychu (11).