PL202588B1 - Przekładnia z wewnętrznym rozdziałem mocy - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest przekładnia z wewnętrznym rozdziałem mocy.

Znane są przekładnie z wewnętrznym rozgałęzieniem mocy, do wbudowania, w postaci stopnia planetarnego lub ze swobodnie nastawianym w kierunku osiowym kołem zębatym z podwójnym uzębieniem skośnym, przy czym przekładnia zwykle posiada wał napędowy i wał odbioru mocy. Takie przekładnie do wbudowania, które między innymi są stosowane do napędu prądnic za pomocą wirników siłowni wiatrowych, zwykle są połączone z wałem wirnika za pomocą elementu wtłaczanego. W tych znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych piasta elementu wtłaczanego w większości przypadków jest częścią składową jarzma przekładni obiegowej i jest ułożyskowana w obudowie przekładni. Koła planetarne obiegającego jarzma przekładni obiegowej toczą się po połączonym na stałe z obudową kole zębatym o uzębieniu wewnętrznym i zazębiają się jednocześnie z kołem słonecznym przekładni obiegowej, za pomocą którego moce są sumowane. Takie stopnie planetarne mogą posiadać trzy, cztery, pięć lub nawet sześć kół planetarnych. Od wału koła słonecznego tego pierwszego stopnia moc albo jest przekształcana za pomocą następnych stopni planetarnych z dołączonymi stopniami kół zębatych czołowych, albo jest przekształcana za pomocą dwóch szeregowo ustawionych stopni z kół zębatych czołowych, w danym przypadku w prostym wykonaniu z uzębieniem skoś nym i odprowadzana do prądnicy elektrycznej.

Znane układy przekładniowe są dla wyższych klas mocy zbyt złożone, za ciężkie i z powodu dużych wymiarów w połączeniu z dużymi momentami skręcającymi, które mają być przekształcone, ulegają dużym odkształceniom i powstającym w wyniku tego nierównomiernym rozkładom obciążeń. Mają one dużą długość konstrukcyjną. Ponadto w przypadku naprawy przekładni, na wieży siłowni wiatrowej zwykle nie mogą być wymienione żadne części zębate i łożyska stopnia planetarnego. Demontaż kompletnej przekładni lub dużych podzespołów konstrukcyjnych przekładni, przede wszystkim w przypadku instalacji przybrzeż nych, wymaga bardzo drogich specjalistycznych ż urawi. Następną wadą jest to, że w budowanych coraz większych przekładniach i czterobiegunowych prądnicach pracujących z częstotliwością 60 Hz, w przypadku szybkobieżnych wałów, coraz trudniejsza jest realizacja dostatecznej trwałości łożysk przy użyciu dostępnych w handlu łożysk tocznych, bez przekroczenia maksymalnych prędkości obrotowych podanych przez producentów łożysk.

Celem wynalazku jest udoskonalenie w ten sposób przekładni wspomnianego na wstępie rodzaju, że powstaje bardziej zwarta i lżejsza konstrukcja, której montaż i demontaż jest ponadto łatwiejszy.

Zgodnie z wynalazkiem, przekładnia z wewnętrznym rozdziałem mocy, składająca się z, połączonego z wałem wejściowym lub wałem wyjściowym i zaopatrzonego w uzębienie zewnętrzne, dużego koła zębatego, które jest otoczone przez kilka wałów zakończonych zębnikiem, których zębniki zazębiają się z dużym kołem zębatym, przy czym wały zakończone zębnikiem mają na sobie po jednym kole zębatym, a dwa koła zębate każdorazowo tworzą parę kół zębatych i umieszczone na przemian przed i za dużym kołem zębatym są zaopatrzone w uzębienie skośne o różnym kierunku pochylenia i zazębiają się ze wspólnym wałem zakończonym zębnikiem, swobodnie ułożyskowanym w kierunku osiowym, posiadającym podwójne uzębienie skośne, charakteryzuje się tym, że duże koło zębate jest otoczone przez osiem wałów zakończonych zębnikiem, których koła zębate zazębiają się z czterema, wspólnymi dla jednej pary, posiadającymi podwójne uzębienie skośne, ułoż yskowanymi swobodnie w kierunku osiowym, wałami zakończonymi zębnikiem i tworzą z nimi pierwszy stopień rozdziału mocy, że cztery wały zakończone zębnikiem pierwszego stopnia rozdziału mocy są połączone z czterema wałami zakończonymi zębnikiem drugiego stopnia rozdziału mocy, oraz że cztery wały zakończone zębnikiem drugiego stopnia rozdziału mocy, znów, mają na sobie po jednym kole zębatym a dwa koła zębate tworzą parę kół zębatych, przy czym koła zębate jednej pary kół zębatych zazębiają się z dwoma, wspólnymi dla jednej pary kół zębatych, swobodnie ułożyskowanymi wałami zakończonymi zębnikiem.

Korzystnie, w drugim stopniu rozdziału mocy, koła zębate jednej pary kół zębatych są zaopatrzone w uzębienie skośne o różnym kierunku nachylenia i zazębiają się z dwoma, wspólnymi dla jednej pary kół zębatych, ułożyskowanymi swobodnie w kierunku osiowym, posiadającymi podwójne uzębienie skośne, wałami zakończonymi zębnikiem, które stanowią wyjściowe wały zakończone zębnikiem lub wały wejściowe.

W drugim stopniu rozdziału mocy, koła zębate jednej pary kół zębatych zazębiają się z dwoma, wspólnymi dla jednej pary kół zębatych, swobodnie ułożyskowanymi w kierunku promieniowym, zębnikami,

PL 202 588 B1 i że koła zębate jednej pary kół zębatych są przestawione wzajemnie o kąt 180° względem układu osi współrzędnych zębnika, a zębnik jest połączony z wałem wyjściowym za pomocą sprzęgła z podwójnym przegubem.

Korzystnie, koła zębate i przyporządkowany im zębnik mają uzębienie skośne, i zębnik jest podparty za pomocą nieznacznie hamującego łożyska wzdłużnego.

Zgodnie z dalszą cechą wynalazku, między pierwszym i drugim stopniem rozdziału mocy jest umieszczony stopień z kół zębatych czołowych, służący do zmiany prędkości obrotowej.

Korzystnie, duże koło zębate jest połączone z wałem wirnika siłowni wiatrowej a dwa wały wyjściowe są połączone z jedną prądnicą.

Przekładnia jest umieszczona w obudowie przekładni, podzielonej za pomocą dwóch równoległych powierzchni podziału i skośnie przebiegającej powierzchni podziału, a z obu stron równoległych powierzchni podziału są ułożyskowane cztery z ośmiu wałów zakończonych zębnikiem pierwszego stopnia, cztery wspólne wały zakończone zębnikiem pierwszego stopnia, cztery wały zakończone zębnikiem drugiego stopnia i po obu stronach skośnej powierzchni podziału jest ułożyskowane duże koło zębate i następne dwa z ośmiu wałów zakończonych zębnikiem pierwszego stopnia.

Wyjściowe wały zakończone zębnikiem zazębiają się za pomocą trzeciego stopnia rozgałęzienia mocy z jednym jedynym wałem wyjściowym.

Korzystnie, na wyjściowych wałach zakończonych zębnikiem jest umieszczone koło zębate, w które wchodzi koło zębate wału zakończonego zębnikiem, a na każdym wyjściowym wale zakończonym zębnikiem jest umieszczone koło zębate, przy czym, między tymi kołami zębatymi na wyjściowych wałach zakończonych zębnikiem jest umieszczone pływająco koło zębate, które, za pomocą sztywnego na skręcanie sprzęgła z kompensacją kątową, jest połączone w sposób sztywny na skręcanie i zapewniający przesuwność kątową z kołem zębatym, a to koło zębate współpracuje z zębnikiem, który jest umieszczony na wale wyjściowym, ułożyskowanym w obudowie przekładni.

Korzystnie wreszcie, w obudowie przekładni, w dwóch znajdujących się naprzeciwko ścianach jest umieszczone ułożyskowanie wałów zakończonych zębnikiem otaczających duże koło zębate, a ś ciany obudowy stanowią podpory dla momentu skręcają cego i z boku, na koń cach posiadają zagłębienia, w których bez luzu i w sposób demontowalny są umieszczone kształtki łączące, połączone z odrę bną ramą gł ówną .

Przekładnia może być zastosowana zarówno jako przekładnia przyspieszająca, jak i przekładnia zwalniająca. W przypadku przełożenia multiplikującego przekładnia ma jeden wał napędowy i dwa wały odbioru mocy, w przypadku zaś przełożenia redukującego dwa silniki napędzają za pomocą dwóch wałów wejściowych jeden wał odbioru mocy. Przekładnia, która korzystnie jest wykonana jako przekładnia do wbudowania, w przypadku przełożenia multiplikującego korzystnie jest stosowana do napędu prądnic wiatrowych napędzanych silnikiem wiatrowym. W tym przypadku zastosowania przekładnia według wynalazku przynosi największe korzyści. W przypadku przełożenia redukującego przekładnia według wynalazku może być zastosowana, na przykład do napędu młynów rurowych lub głowic tnących pogłębiarek.

W wyniku szczególnego wzajemnego położ enia poszczególnych wałów powstaje symetryczna przekładnia z punktem ciężkości na osi głównej. Z wyjątkiem dwóch wałów zakończonych zębnikiem połączonych z dużym kołem zębatym wszystkie koła i łożyska można włożyć i wmontować w obudowę przekładni dzięki trzem powierzchniom podziału przekładni. W przypadku zastosowania przekładni w sił owni wiatrowej jest tym samym moż liwy prawie cał kowity demontaż lub prawie kompletna wymiana części na wieży siłowni wiatrowej przy użyciu małego specjalistycznego żurawia.

Dzięki rozdziałowi mocy według wynalazku i rozmieszczeniu kół, duże koło zębate jest optymalnie wykorzystane z uwagi na obciążenie dopuszczalne zębów i tym samym do przekształcania momentu obrotowego.

W wyniku rozmieszczenia ł o ż ysk walcowych ośmiu wał ów zakoń czonych zę bnikiem połączonych z dużym kołem zębatym w dwóch równoległych i połączonych ze sobą ścianach przekładni w sposób uniemoż liwiają cy ich wzajemne przekrę cenie, które jednocześ nie są wykonane jako podpory dla momentu skręcającego, powstaje przekładnia sztywna na skręcanie, przy czym nie mają wtedy miejsca niekorzystne odkształcenia przekładni obiegowej.

Wynalazek umożliwia bardzo łatwy dostęp do wszystkich miejsc ułożyskowania i zazębień w celu smarowania i kontrolowania temperatury w miejscach ułożyskowania.

PL 202 588 B1

Dzięki powtarzalnemu charakterowi wielu części wewnętrznych przekładni jest zapewniona tania produkcja wraz ze stosunkowo niskimi kosztami przezbrajania i tanim przechowywaniem części zamiennych.

Położenie szybkoobrotowych wałów odbioru mocy jest dobrane w ten sposób, że obydwie prądnice siłowni wiatrowej jednocześnie są optymalnie dopasowane. Odstęp między prądnicami może być dopasowany.

W przeciwieństwie do przekładni obiegowej, przekładnia stwarza warunki sprzyjające skurczowej tarczy zaciskowej do przenoszenia momentu skręcającego wał wirnika na wydrążony wał przekładni zarówno po stronie napędzanej, jak i po stronie napędzającej przekładni. W razie umieszczenia skurczowej tarczy zaciskowej po stronie napędzanej, co nie jest możliwe w przekładni obiegowej, uzyskuje się najmniejszą długość konstrukcyjną.

W koncepcji napędu według wynalazku jest możliwe zastosowanie przekładni jako przekładni do wbudowania na oddzielnym podwójnie ułożyskowanym wale wirnika lub jednocześnie również jako dotychczas często powszechnie stosowane drugie łożysko wału wirnika. Jako przekładnia do wbudowania bez funkcji wspornika łożyskowego, przekładnia może być umieszczona również między łożyskami wirnika. Ma to tę zaletę, że są możliwe duże odstępy łożysk na wale wirnika.

Obrobiony otwór dla przewodów sterujących służących do przestawiania łopat wirnika siłowni wiatrowej może być umieszczony bezpośrednio na wale wirnika, tak że można zrezygnować ze specjalnego rurociągu - rury do ustawienia kąta łopat wirnika, jaka dotychczas jest powszechnie stosowana do przestawiania łopat.

Podczas przestoju prądnicy przekładnia zawsze jest nadal zdolna do pracy, ponieważ sumowanie mocy w poszczególnych torach przekładni odbywa się niezależnie od siebie.

Dzięki rozgałęzieniu mocy i/lub sumowaniu mocy za pomocą dwóch swobodnie ułożyskowanych w kierunku osiowym szybkoobrotowych wałów napędzanych z podwójnym uzębieniem skośnym, wymiary wałów są mniejsze niż w przypadku napędu pojedynczej prądnicy. Z powodu braku łożyskowania osiowego wałów można również jeszcze przy bardzo dużych prędkościach obrotowych powyżej prędkości dopuszczalnej dostosować do tych wałów łożyska toczne znajdujące się w handlu, które osiągają w tych przypadkach zastosowań dostateczną obliczeniową trwałość.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania jest uwidoczniony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny przekładni dla siłowni wiatrowej od strony umieszczenia wirnika, fig. 2 - widok perspektywiczny przekładni według fig. 1 od strony umieszczenia prądnicy, fig. 3 - widok perspektywiczny przekładni od przodu, fig. 4 - przekrój wału napędzanego przekładni dla prądnicy, fig. 5 widok z boku przekładni tworzą parę kół zębatych, która zazębia się z zębnikiem wspólnego wyjściowego wału zakończonego zębnikiem 8. W wariancie wykonania przekładni przedstawionym na fig. 1 te dwa wyjściowe wały zakończone zębnikiem 8 są połączone z jedną z dwóch prądnic. Wyjściowe wały zakończone zębnikiem 8, według fig. 1 od strony umieszczenia wirnika, fig. 6 - widok z boku przekładni według fig. 1 od strony umieszczenia prądnicy, fig. 7 - widok z boku innej przekładni od strony umieszczenia prądnicy, fig. 8 - widok z góry na fig. 7 w kierunku A, fig. 9 - widok z boku obudowy przekładni, fig. 10 - częściowy widok z góry na fig. 9 i fig. 11 - przekrój przez wał wyjściowy przekładni według drugiego wariantu wykonania.

Przedstawiona przekładnia jest przekładnią do wbudowania, służy w siłowni wiatrowej jako przekładnia przyspieszająca do napędu, na przykład dwóch prądnic (fig. 1 do fig. 6) za pomocą wirnika i jest umieszczona na wieży siłowni wiatrowej między wirnikiem i prądnicami. Przekładnia posiada duże koło zębate 1 z uzębieniem zewnętrznym. Duże koło zębate 1 jest zamocowane w sposób uniemożliwiający wzajemne obracanie się na wydrążonym wale, który z dwóch stron jest ułożyskowany w obudowie otaczającej przekładnię i jest połączony z wałem wejściowym, czyli wałem wirnika.

Wokół dużego koła zębatego 1 jest umieszczonych symetrycznie osiem wałów zakończonych zębnikiem 2, których zębniki zazębiają się z dużym kołem zębatym 1. Łożyska wałów zakończonych zębnikiem 2 są osadzone w dwóch przeciwległych ścianach obudowy przekładni. Dzięki temu symetrycznemu rozmieszczeniu wałów zakończonych zębnikiem 2, na ułożyskowanie wału wydrążonego posiadającego na sobie duże koło zębate 1, abstrahując od ciężaru własnego dużego koła zębatego 1 i wału wydrążonego, w przypadku równomiernego obciążenia prądnic nie działają siły promieniowe.

Na każdym wale zakończonym zębnikiem 2 jest zamocowane koło zębate 3a lub 3b. Dwa koła zębate 3a, 3b tworzą parę kół zębatych i są umieszczone obustronnie przed lub za dużym kołem zębatym 1. Koła zębate 3a, 3b posiadają uzębienie skośne, które zależnie od ich rozmieszczenia przed i za dużym kołem zębatym 1 raz jest pochylone w lewo, a raz w prawo.

PL 202 588 B1

Koła zębate 3a i 3b wałów zakończonych zębnikiem 2 tworzące parę kół zębatych współpracują za pomocą zębnika wspólnego wału zakończonego zębnikiem 4, który ma podwójne uzębienie skośne i jest swobodnie ułożyskowany w kierunku osiowym. Ta swoboda ruchu w kierunku osiowym zapewnia to, że siły ścierające w zazębieniach uzębień skośnych mają taką samą wartość, tak, że momenty skręcające na wałach zakończonych zębnikiem 4 również mają taką samą wartość. Te cztery wspólne wały zakończone zębnikiem 4 tworzą wspólnie z ośmioma wałami zakończonymi zębnikiem 2 umieszczonymi wokół dużego koła zębatego 1 pierwszy stopień, w którym następuje pierwsze sumowanie mocy. Przy tym pierwszym sumowaniu mocy, moc w ośmiu wałach zakończonych zębnikiem 2 jest równomiernie przekształcana w czterech wspólnych wałach zakończonych zębnikiem 4.

Cztery wspólne wały zakończone zębnikiem 4 mają na sobie po jednym kole zębatym 5, które zazębia się z drugim wałem zakończonym zębnikiem 6 i napędza go w celu wywoływania dalszego wzrostu prędkości obrotowej. Cztery wały zakończone zębnikiem 6 mają na sobie po jednym kole zębatym 7, które jest na stałe połączone z wałem zakończonym zębnikiem 6 i jest zaopatrzone w uzębienie skośne. Uzębienia skośne kół zębatych 7 posiadają różny kierunek pochylenia, który zależnie od umieszczenia kół zębatych 7 w przekładni jest wykonany jako pochylony w prawo lub pochylony w lewo. Każde dwa koła zębate 7 o różnym kierunku pochylenia uzębienia skośnego tak samo jak wały zakończone zębnikiem 4 są wykonane z podwójnym uzębieniem skośnym i swobodnie ułożyskowane w kierunku osiowym. Cztery wały zakończone zębnikiem 6 tworzą wspólnie z dwoma wałami zakończonymi zębnikiem 8 drugi stopień, w którym odbywa się następne sumowanie i przekształcanie mocy. Całkowita moc przenoszona z wirnika na duże koło zębate 1 jest teraz skoncentrowana w dwóch wałach, wyjściowych wałach zakończonych zębnikiem 8 i w ten sposób może być przekazywana dalej do obydwu prądnic.

Koła i wały opisanej przekładni są ułożyskowane w obudowie przekładni, która korzystnie jest podzielona na cztery części za pomocą dwóch równoległych powierzchni podziału 11 i ukośnie przebiegającej powierzchni podziału 12. Te powierzchnie podziału są na fig. 5 i fig. 6 zaznaczone za pomocą linii prostych. W obudowie przekładni z obu stron pionowych powierzchni podziału 11 są ułożyskowane cztery z ośmiu wałów zakończonych zębnikiem 2 pierwszego stopnia, cztery wspólne wały zakończone zębnikiem 4 pierwszego stopnia, cztery wały zakończone zębnikiem 6 drugiego stopnia i obydwa wyjściowe wały zakończone zębnikiem 8. Duże koło zębate 1 i następne dwa z ośmiu wałów zakończonych zębnikiem 2 pierwszego stopnia leżą po obu stronach ukośnej powierzchni podziału 12. Wszystkie te wały i koła po otwarciu obudowy przekładni można wyjąć w kierunku promieniowym wzdłuż powierzchni podziału 11, 12. Może to nastąpić na wieży siłowni wiatrowej bez użycia dużego specjalistycznego żurawia. Jedynie dwa z ośmiu wałów zakończonych zębnikiem 2, które są umieszczone po stronie dużego koła zębatego 1 zwróconej do prądnicy nie leżą na jednej z powierzchni podziału 11, 12. Te dwa wały zakończone zębnikiem 2 nie mogą być wyjęte w kierunku promieniowym i muszą być zdemontowane w kierunku osiowym.

W innym przykładzie wykonania przekładni przedstawionym na fig. 7 i fig. 8, do obydwu wyjściowych wałów zakończonych zębnikiem 8 dołącza się trzeci stopień rozgałęzienia mocy na jednym tylko wyjściowym wale 13. Na każdym wyjściowym wale zakończonym zębnikiem 8 jest umieszczone koło zębate 14, które wchodzi w koło zębate 7 wału zakończonego zębnikiem 6 oraz koło zębate 15. Te koła zębate 15 zazębiają się z kołem zębatym 16, które jest umieszczone pływająco między nimi i samo jest utrzymywane za pomocą zazębień. To koło zębate 16 jest połączone z kołem zębatym 18 za pomocą sztywnego na skręcanie sprzęgła z kompensacją kątową 17. To koło 18 wchodzi w zębnik 19, który jest zamocowany w sposób uniemożliwiający wzajemny obrót na jedynym wyjściowym wale 13 tej przekładni. Ten wyjściowy wał 13 jest ułożyskowany w obudowie przekładni i połączony z prądnicą.

Za pomocą połączenia zasilanego olejem pod ciśnieniem, między wałem zakończonym zębnikiem 2 i kołem zębatym 3a lub 3b, koła zębate 3a, 3b mogą być przy ustawianiu przekręcone bezstopniowo względem siebie. W ten sposób boki zębów tych kół zębatych 3a, 3b mogą bez trudności zazębiać się z częścią współdziałającą przy właściwym położeniu w kierunku osiowym. Należy to do znanej praktyki technicznej, do której można sięgnąć w tym miejscu. Za pomocą tej techniki można również łączyć i rozłączać wały zakończone zębnikiem 2 nieleżące na powierzchni podziału 11, 12 i koła zębate 3a, 3b.

W wyjściowych wałach zakończonych zębnikiem 8 jedna połowa koła zębatego 9 jest połączona z wyjściowym wałem zakończonym zębnikiem 8 za pomocą skurczowej tarczy zaciskowej 10, tak że również tutaj jest możliwe bezstopniowe ustawienie. Dzięki temu można również bez rozdzielania

PL 202 588 B1 powierzchni podziału 11, 12 wymontować z przekładni wyjściowy wał zakończony zębnikiem 8 i jego ułożyskowanie.

Połączenie dużego koła zębatego 1 z wałem wirnika może nastąpić bezpośrednio za pomocą demontowalnej za pomocą układu hydraulicznego przylgni skurczowej lub za pomocą klina stycznego. Przylgnia może być walcowa lub stożkowa. W tym przypadku łożyska główne przekładni są osadzone bezpośrednio na wale wirnika. Połączeniem łatwiejszym do montażu jest pośrednie połączenie koła zębatego 1 z wałem wirnika za pomocą wydrążonego wału należącego do przekładni, który jest na stałe połączony z dużym kołem zębatym 1. Przenoszenie momentu obrotowego między wydrążonym wałem i wałem wirnika znów może nastąpić za pomocą przylgni skurczowej, klina stycznego lub za pomocą dodatkowej skurczowej tarczy zaciskowej.

Ściany obudowy 20 przekładni leżące naprzeciwko siebie i połączone ze sobą w sposób uniemożliwiający wzajemne przekręcenie mieszczą w sobie łożyskowanie wałów zakończonych zębnikiem 2 otaczających duże koło zębate 1 i są wykonane jako podpory dla momentu skręcającego.

W tym celu, z boku na końcach ścian obudowy 20 są przewidziane zagłębienia 21. W tych otwartych z boku zagłębieniach 21 są umieszczone sprężyście i bez luzu kształtki łączące 23 podparte na wstępnie napiętych elementach gumowych 22, które są rozłącznie połączone z odrębną ramą główną. Po demontażu elementów łączących 23 można przekładnię z dwoma podpartymi wałami wirników obrócić o 360° wokół głównej osi przekładni.

W kolejnym przykładzie wykonania przedstawionym na fig. 11, obydwa koła zębate 7 należące do jednej pary kół zębatych, które mogą mieć zarówno uzębienie proste, jaki i skośne zazębiają się z nieułożyskowanym zębnikiem 24. Zębnik 24 jest połączony z wałem wyjściowym 26 za pomocą sprzęgła 25 z podwójnym przegubem.

Dzięki temu jest zapewnione wyrównanie obciążeń; koła zębate 7 każdej pary kół zębatych są wzajemnie przestawione o 180° względem układu osi współrzędnych zębnika 24. Wskutek tego suma wszystkich sił na zębniku 24 jest równa zeru. Obydwa zazębienia i pływające umieszczenie zębnika 24 przy dostatecznym luzie promieniowym i międzyzębnym zapewniają, że zębnik 24 jest poddawany wyrównywaniu sił i tylko ograniczonym bardzo małym przemieszczeniom, które są powodowane przez błędy podziałki i niedokładności ruchu obrotowego w torze napędowym wynikające z bicia kół zębatych. Zębnik 24 nie może opuścić zazębienia i znaleźć się poza kontrolą. W zębniku 24 z uzębieniem skośnym i odpowiadających mu kołach zębatych 7 z uzębieniem skośnym, składowe osiowe sił międzyzębnych, które działają w tym samym kierunku, są podparte za pomocą łożyska wzdłużnego 27 tylko w sposób ograniczony do minimum hamującego ten ruch zębnika 24.

Claims (10)

1. Przekładnia z wewnętrznym rozdziałem mocy, składająca się z, połączonego z wałem wejściowym lub wałem wyjściowym i zaopatrzonego w uzębienie zewnętrzne, dużego koła zębatego, które jest otoczone przez kilka wałów zakończonych zębnikiem, których zębniki zazębiają się z dużym kołem zębatym, przy czym wały zakończone zębnikiem mają na sobie po jednym kole zębatym, a dwa koła zębate każdorazowo tworzą parę kół zębatych i umieszczone na przemian przed i za dużym kołem zębatym są zaopatrzone w uzębienie skośne o różnym kierunku pochylenia i zazębiają się ze wspólnym wałem zakończonym zębnikiem, swobodnie ułożyskowanym w kierunku osiowym, posiadającym podwójne uzębienie skośne, znamienna tym, że duże koło zębate (1) jest otoczone przez osiem wałów zakończonych zębnikiem (2), których koła zębate (3a, 3b) zazębiają się z czterema, wspólnymi dla jednej pary, posiadającymi podwójne uzębienie skośne, ułożyskowanymi swobodnie w kierunku osiowym, wałami zakończonymi zębnikiem (4) i tworzą z nimi pierwszy stopień rozdziału mocy, że cztery wały zakończone zębnikiem (4) pierwszego stopnia rozdziału mocy są połączone z czterema wałami zakończonymi zębnikiem (6) drugiego stopnia rozdziału mocy, oraz że cztery wały zakończone zębnikiem (6) drugiego stopnia rozdziału mocy, znów, mają na sobie po jednym kole zębatym (7) a dwa koła zębate (7) tworzą parę kół zębatych, przy czym koła zębate (7) jednej pary kół zębatych zazębiają się z dwoma, wspólnymi dla jednej pary kół zębatych, swobodnie ułożyskowanymi wałami zakończonymi zębnikiem.

2. Przekładnia według zastrz. 1, znamienna tym, że w drugim stopniu rozdziału mocy, koła zębate (7) jednej pary kół zębatych są zaopatrzone w uzębienie skośne o różnym kierunku nachylenia i zazębiają się z dwoma, wspólnymi dla jednej pary kół zębatych, ułożyskowanymi swobodnie w kiePL 202 588 B1 runku osiowym, posiadającymi podwójne uzębienie skośne, wałami zakończonymi zębnikiem, które stanowią wyjściowe wały zakończone zębnikiem (8) lub wały wejściowe.

3. Przekładnia według zastrz. 1, znamienna tym, że w drugim stopniu rozdziału mocy, koła zębate (7) jednej pary kół zębatych zazębiają się z dwoma, wspólnymi dla jednej pary kół zębatych, swobodnie ułożyskowanymi w kierunku promieniowym, zębnikami (24), i że koła zębate (7) jednej pary kół zębatych są przestawione wzajemnie o kąt 180° względem układu osi współrzędnych zębnika (24) a zębnik (24) jest połączony z wałem wyjściowym (26) za pomocą sprzęgła (25) z podwójnym przegubem.

4. Przekładnia według zastrz. 3, znamienna tym, że koła zębate (7) i przyporządkowany im zębnik (24) mają uzębienie skośne, i że zębnik (24) jest podparty za pomocą nieznacznie hamującego łożyska wzdłużnego (27).

5. Przekładnia według zastrz. 1 albo 3, znamienna tym, że między pierwszym i drugim stopniem rozdziału mocy jest umieszczony stopień z kół zębatych czołowych (5) służący do zmiany prędkości obrotowej.

6. Przekładnia według zastrz. 1, znamienna tym, że duże koło zębate (1) jest połączone z wałem wirnika siłowni wiatrowej i że dwa wały wyjściowe (8) są połączone z jedną prądnicą.

7. Przekładnia według zastrz. 1, znamienna tym, że przekładnia jest umieszczona w obudowie przekładni, podzielonej za pomocą dwóch równoległych powierzchni podziału (11) i skośnie przebiegającej powierzchni podziału (12) i że z obu stron równoległych powierzchni podziału (11) są ułożyskowane cztery z ośmiu wałów zakończonych zębnikiem (2) pierwszego stopnia, cztery wspólne wały zakończone zębnikiem (4) pierwszego stopnia, cztery wały zakończone zębnikiem (6) drugiego stopnia i po obu stronach skośnej powierzchni podziału (12) jest ułożyskowane duże koło zębate (1) i następne dwa z ośmiu wałów zakończonych zębnikiem (2) pierwszego stopnia.

8. Przekładnia według zastrz. 2, znamienna tym, że wyjściowe waty zakończone zębnikiem (8) zazębiają się za pomocą trzeciego stopnia rozgałęzienia mocy z jednym jedynym wałem wyjściowym (13).

9. Przekładnia według zastrz. 8, znamienna tym, że na wyjściowych wałach zakończonych zębnikiem (8) jest umieszczone koło zębate (14), w które wchodzi koło zębate (7) wału zakończonego zębnikiem (6), że na każdym wyjściowym wale zakończonym zębnikiem (8) jest umieszczone koło zębate (15), przy czym, między tymi kołami zębatymi (15) na wyjściowych wałach zakończonych zębnikiem (8) jest umieszczone pływająco koło zębate (16), które, za pomocą sztywnego na skręcanie sprzęgła z kompensacją kątową (17), jest połączone w sposób sztywny na skręcanie i zapewniający przesuwność kątową z kołem zębatym (18), a to koło zębate (18) współpracuje z zębnikiem (19), który jest umieszczony na wale wyjściowym (13), ułożyskowanym w obudowie przekładni.

10. Przekładnia według zastrz. 7, znamienna tym, że w obudowie przekładni, w dwóch znajdujących się naprzeciwko ścianach (20) jest umieszczone ułożyskowanie wałów zakończonych zębnikiem (2) otaczających duże koło zębate (1), a ściany obudowy (20) stanowią podpory dla momentu skręcającego i z boku na końcach posiadają zagłębienia (21), w których bez luzu i w sposób demontowalny są umieszczone kształtki łączące (23), połączone z odrębną ramą główną.