PL200367B1 - Korek zamknięcia - Google Patents

Abstract

Korek z zewn etrznym gwintem (1, 60) do szcze- lnego zamykania otworu z wewn etrznym gwintem (23) w pojemnikach dostawczych i magazynowych, np. beczkach, kub lach itp. Korek jest zaformowany w postaci naczynia posiadaj acego scian e doln a (2) i gwintowan a cylindryczn a scian e boczn a (23) za- ko nczon a powi ekszonym obwodowo obrze zem (4). Bezpo srednio poni zej obrze za korka wyst epuje gniazdo uszczelki (8, 64) utworzone przez powie- rzchni e doln a (4a) obrze za korka, scian e boczn a korka i pier scieniow a kraw ed z osadcz a uszczelki (9, 61), które le zy w p laszczy znie równoleg lej do powierzchni dolnej obrze za korka. Podczas u zycia korek wkr eca si e i wykr eca z otworu w scianie zbior- nika, posiadaj acego czesc z gwintem wewn etrznym (28) i cz esc bez gwintu (30), uszczelka (12) zostaje sci sni eta pomi edzy niegwintowan a czesci a otworu i gniazdem uszczelki korka (8, 64, 72) oraz uk lada si e w bezpo sredniej blisko sci wewn etrznego gwintu. Gniazdo uszczelki zapobiega wzajemnemu zetkni e- ciu uszczelki (12) i czesci wewn etrznego gwintu (28) otworu. PL PL PL PL

Description

Stan techniki

Przedmiotem wynalazku jest udoskonalony korek zamknięcia pojemnika, a zwłaszcza korek gwintowany, posiadający unikalną właściwość osadzenia uszczelki.

W przemyśle opakowań dostawczych powszechnie wytwarza się beczki, wiadra itp. z jednym lub więcej otworami dozowania i/lub napełniania. Otwory posiadają gwint wewnętrzny, którym przechodzi w niegwintowaną powierzchnię uszczelnienia. Z otworem łączy się zewnętrznie gwintowany korek zamknięcia, posiadający pierścieniową uszczelkę. Przy dokręcaniu korka uszczelka korka ciasno dociska do niegwintowanęj powierzchni uszczelnienia, tworząc szczelne zamknięcie pojemnika. Pomimo zamykania w taki sposób milionów beczek i innych pojemników występuje sporadyczny problem, którego dotyczy wynalazek. Problem dotyczy nie tylko uszczelnienia, lecz również wykręcania korka z otworu pojemnika. Po pierwsze, pomiędzy korkiem i jego uszczelką zachodzi krytyczna zależność, i po drugie, zachodzi zależność połączenia gwintu otworu pojemnika z gniazdem uszczelki korka. Przy oddziaływaniu momentu obrotowego potrzebnego dla uszczelnienia korka w otworze pojemnika uszczelka korka zostaje zaklinowana przez część wyjściową wewnętrznego gwintu. Następnie, w wyniku tego zaklinowania, przy wykręcaniu korka powszechnie występuje ciasne uchwycenie uszczelki korka. Podczas dalszego odkręcania pojawia się niekorzystny stan. Najwyraźniej, gdy korek wychodzi z otworu, uszczelka może być uchwycona w gwintowanym otworze, przez co następuje wyciągnięcie uszczelki z gniazda umieszczonego w korku. Dalsze obracanie korka staje się szczególnie utrudnione, ponieważ uszczelka zakleszcza się pomiędzy współpracującymi gwintami. Najczęściej uszczelka ulega znacznemu uszkodzeniu w wyniku oddziaływania ścinającego, co dodatkowo pogarsza użyteczność zamknięcia.

Innym negatywnym aspektem stanu uchwycenia uszczelki jest tendencja zapętlania uszczelki poza gniazdem podczas dokręcania korka. Problem ten występuje gdy zostanie powstrzymany ruch uszczelki korka wokół niegwintowanego gniazda uszczelki w otworze, powodując utknięcie uszczelki i zapętlenie wystające z krawędzi otworu. Jednym ze sposobów wystąpienia takiego utrudnienia jest utknięcie uszczelki korka na wyjściu gwintu w otworze podczas wchodzenia korka w otwór. Powstający stan zapętlenia prawie na pewno spowoduje nieszczelność i najprawdopodobniej poważne uszkodzenia uszczelki. Łączne rozwiązanie problemów utknięcia i zapętlenia w oczywisty sposób polega na zdolności utrzymania uszczelki korka na miejscu w gnieździe uszczelki, gdzie jest przewidziana, i zapobieżeniu w ten sposób wciąganiu w połączenie gwintowe.

Dotychczas uznano potrzebę zastosowania pewnych mechanicznych środków wymuszonego utrzymania uszczelki korka w jej położeniu. Przykładowo, patent US 5,211, 304 (Stolzman) opisuje konstrukcję korka z bezpiecznie utrzymywaną uszczelką na dolnej powierzchni obrzeża korka z mechanicznym układem blokującym. W układzie tym uszczelka jest jednakże umieszczona promieniowo na zewnątrz gwintu korka, bez żadnej zależności z utykaniem bądź zapętlaniem. Inny przykład stanu techniki znaleziono w patencie US 2,906,429 (Marchyn), gdzie uwzględniono problem zapętlania, lecz nie przedstawiono całkowicie zadowalającego rozwiązania. W patencie tym korek posiada specjalny gwint, którego obrzeża są gniazdem uszczelki. Mianowicie, korek posiada gwint malejący wokół dolnej krawędzi gniazda uszczelki, oddziaływujący jako częściowa bariera powyżej normalnego gwintu korka. Zmodyfikowany zarys gwintu nie daje jednakże zabezpieczenia przed utykaniem, co będzie wyraźnie wykazane w dalszej części.

Przedmiot wynalazku

Przedmiotem obecnego wynalazku jest dostarczenie korka zamknięcia rozwiązującego problemy dotyczące utykania i zapętlania uszczelki. Następny przedmiot obecnego wynalazku dostarcza korek zamknięcia, który pasuje do zakresu otworów pojemnika.

Istota wynalazku

Zgodnie z jednym przykładem wykonania obecnego wynalazku korek zaopatrzono w cylindryczną ścianę boczną posiadającą gwint i zakończoną obwodowo powiększonym obrzeżem oraz gniazdem pierścieniowej uszczelki bezpośrednio poniżej obrzeża korka, gdzie pomiędzy gniazdem uszczelki korka i gwintem ściany bocznej umieszczono ciągłą obwodową, promieniowo wystającą na zewnątrz krawędź osadczą uszczelki.

Zgodnie z pierwszym przykładem wykonania wynalazku krawędź osadczą uszczelki jest zasadniczo wyrównana poosiowo ze średnicą bruzdy gwintu.

PL 200 367 B1

Zgodnie z innym przykładem obecnego wynalazku krawędź osadczą uszczelki wystaje promieniowo na mniejszej odległości niż grzbiet gwintu ściany bocznej i ma mniejszą średnicę bruzdy niż średnica bruzdy gwintu.

Zgodnie z innym przykładem wykonania wynalazku gniazdo uszczelki rozszerza się promieniowo na zewnątrz i w górę, dochodząc do obrzeża.

Zgodnie z innym wariantem tego odmiennego przykładu wykonania gniazdo uszczelki zaopatrzono w obwodowy rowek przy bruździe krawędzi osadczej uszczelki.

Zgodnie z następnym aspektem obecnego wynalazku uszczelkę umieszczono w gnieździe uszczelki. Uszczelka może być elastyczna i rozciągnięta na korku, otaczając gniazdo uszczelki. W korku zamknięcia według wspomnianego wariantu innego przykładu wykonania uszczelka przyjmuje kształt rozszerzanego gniazda uszczelki.

Również zgodnie z obecnym wynalazkiem, korek zamknięcia jest połączony z otworem ściany pojemnika posiadającym część z gwintem wewnętrznym oraz część niegwintowaną, uszczelkę ściśnięto pomiędzy niegwintowaną częścią otworu i gniazdem uszczelki korka oraz umieszczono w bezpośredniej bliskości gwintu wewnętrznego, pomiędzy gniazdem uszczelki korka i gwintem ściany bocznej umieszczono obwodowe ciągłą, promieniowo wystającą krawędź osadczą uszczelki, zapobiegając wzajemnemu zetknięciu się uszczelki i gwintowanej wewnętrznie części otworu; dzięki temu uzyskano niepowstrzymywne odkręcanie korka i uszczelki jako nieuszkodzonego zespołu. Korek zamknięcia zgodnie z obecnym wynalazkiem dostarcza dawno poszukiwane rozwiązanie wspomnianych powyżej problemów chwytania i zapętlania uszczelki w prosty oraz bezpośredni sposób.

W przykł adzie korek zamknię cia posiada cylindryczna gwintowaną ś cianę boczną oraz krążkową ścianę dolną. Ściana boczna jest zakończona obwodowo powiększonym obrzeżem i posiada pierścieniowe gniazdo uszczelki bezpośrednio poniżej obrzeża. Pomiędzy gniazdem uszczelki korka i gwintem ściany bocznej wykonano krawędź osadczą uszczelki. Na gniazdo uszczelki korka naciągnięto elastyczną uszczelkę zajmującą pionową przestrzeń pomiędzy obrzeżem korka i krawędzią osadczą. Opisany powyżej korek wkręca się w otwór ściany pojemnika posiadający gwint wewnętrzny i zwróconą do wewnątrz powierzchnię uszczelnienia. Krytyczna zależność występująca w znanych rozwiązaniach pomiędzy uszczelką korka i gwintem otworu pojemnika obecnie staje się nieistotna. Przy wykręcaniu korka z gwintowanego otworu pojemnika uszczelka jest pewnie utrzymywana w gnieździe uszczelki korka przez krawędź osadczą uszczelki. Uzyskane pełne rozdzielenie uszczelki korka od otworu pojemnika stanowi istotne udoskonalenie znanych rozwiązań.

Podstawową cechą obecnego wynalazku jest zatem dostarczenie udoskonalonego gwintowanego korka zamknięcia dla pojemników o wielkości przemysłowej.

Następna cecha ma na celu dostarczenie gwintowanego korka zamknięcia posiadającego nową i udoskonaloną konstrukcję gniazda uszczelki.

Cechą bardziej szczególną jest dostarczenie gniazda uszczelki korka o konstrukcji wymuszającej utrzymanie uszczelki korka podczas wkręcania i wykręcania.

Dalsze cechy szczególne będą oczywiste i częściowo wskazane w opisie wynalazku podanym w nawiązaniu do załączonych rysunków.

Powyższe i następne cechy obecnego wynalazku przedstawiono w załączonych zastrzeżeniach i ponadto pokazano na rysunkach, gdzie:

fig. 1 przedstawia pierwszy przykład wykonania korka zamknięcia według wynalazku, w częściowym przekroju;

fig. 2 - zamknięcie pojemnika w połączeniu z korkiem zamknięcia według fig. 1, w rzucie z góry; fig. 3 - korek według fig. 1 wkręcony w otwór pojemnika, powiększony fragment w rzucie z przodu z częściowym przekrojem;

fig. 4 - korek w położeniu częściowo wykręconym, podobnie do fig. 3; fig. 5 - stan techniki, podobnie do fig. 4;

fig. 6 - drugi przykład wykonania korka zamknięcia, powiększony fragment z częściowym przekrojem; fig. 7 - podobnie jak fig. 6, lecz z uszczelką;

fig. 8 - trzeci przykład wykonania korka zamknięcia według wynalazku wkręcony w otwór pojemnika, powiększony fragment z w rzucie z przodu z częściowym przekrojem;

fig. 9 - korek w położeniu częściowo wykręconym, podobnie do fig. 8;

fig. 10 - trzeci przykład wykonania korka zamknięcia według wynalazku, fragment w przekroju.

Korek zamknięcia według pierwszego przykładu wykonania wynalazku zilustrowano na fig. 1 do 4, ogólnie oznaczono odnośnikiem 1 i zaformowano z żywicy syntetycznej sztucznego tworzywa, two4

PL 200 367 B1 rząc krążkową ścianę dolną 2 otoczoną przez cylindryczną ścianę boczną 3 zakończoną obwodowo rozszerzonym obrzeżem 4. Wnętrze korka 1 tworzy szereg zaczepów pod klucz 5, dla przeniesienia momentu obrotowego przy wkręcaniu i wykręcaniu korka. Ściana boczna korka 3 posiada część prowadzącą 6 wystającą ze ściany dolnej 2 oraz zewnętrzny gwint 2 z gniazdem uszczelki 8 umieszczonym bezpośrednio poniżej obrzeża korka 4. Należy tu zauważyć, że uszczelka korka 8 leży w płaszczyźnie poosiowo wyrównanej ze średnicą bruzdy gwintu korka. Jest to zależność korzystna dla zapewnienia wystarczającej objętości pomiędzy korkiem i współpracującą powierzchnią otworu pojemnika dla zamknięcia wszystkich nieszczelności. Na ścianie bocznej 3 korka utworzono obwodową krawędź osadczą 9 w dolnym końcu gwintu 7, wystającą promieniowo na zewnątrz w poosiowym wyrównaniu z grzbietem gwintu. Jak wyraźnie pokazano na fig. 1, gwint korka dobiega i kończy się w punkcie 10 wewnątrz krawędzi 9, opuszczając jednorodną, skierowaną pionowo ciągłą powierzchnię pierścieniową 11, leżącą w płaszczyźnie równoległej do powierzchni dolnej 4a obrzeża korka 4 i bezpośrednio powyżej zakończenia gwintu 10. Na korku rozciągnięto elastyczną pierścieniową uszczelkę 12 o przekroju zasadniczo kwadratowym, otaczaj ą c gniazdo uszczelki 8. Tak umieszczona uszczelka jest ciasno osadzona pomiędzy powierzchnią dolną 4a obrzeżą korka 4 i powierzchnią górną 11 krawędzi osadczej 9, dzięki czemu usunięcie uszczelki 18 z gniazda korka 9 jest prawie niemożliwe.

Otwór ściany pojemnika, z którym gwintowo łączy się korek 1, jak wyraźnie pokazano na fig. 3, jest utworzony przez ścianę pojemnika 20, w którą w dogodny sposób wstawiono tuleję oznaczoną odnośnikiem 21. Tuleja 21 posiada wystającą obwodowo podstawę wieloboczną 22, z której wystaje cylindryczna ściana 23 zakończona promieniowo wywiniętym na zewnątrz pierścieniem szyjki 24. Ściana pojemnika 20 zachodzi na podstawę wieloboczną 22 w dopasowanym wytłoczeniu 25 i posiada wystającą w górę zasadniczo cylindryczną szyjkę 26, która wystaje wewnątrz wywinięcia tulei 24. Pomiędzy tuleją 21 i otaczającymi powierzchniami ściany pojemnika 20 ściśnięto uszczelkę tulei 27. Na ścianie tulei 23 wykonano gwint wewnętrzny 28 przebiegający od podstawy 22 do punktu wyjścia 29 na początku pierścienia szyjki 24. Wystająca pionowo niegwintowana część pierścienia szyjki bezpośrednio powyżej punktu wyjścia gwintu 29 tworzy gładką powierzchnię uszczelnienia 30.

Położenie uszczelnienia pomiędzy tuleją 1 i uszczelką 21 w stanie pełnego dokręcenia, jak pokazano na fig. 3, ukazuje uszczelkę korka 12 szczelnie ściśniętą pomiędzy gniazdem uszczelki korka 8 i powierzchnią uszczelnienia tulei 30. W widoczny sposób uszczelka jest również poosiowo ustalona pomiędzy powierzchnią dolną obrzeża 11 krawędzi osadczej 9. Ponadto można zauważyć, że uszczelka 12 w dociśniętym położeniu styka się z wyjściem gwintu tulei i punktem wyjścia gwintu 29. Ciągła pierścieniowa powierzchnia górna krawędzi osadczej utrzymuje stały poosiowy odstęp od powierzchni dolnej obrzeża 4a i zapobiega uchwyceniu uszczelki 12 w dowolnym punkcie gwintu tulei 28. Przy odkręcaniu korka, jak pokazano na fig. 4, krawędź osadcza uszczelki bardzo wyraźnie unosi uszczelkę korka 12 z gwintu tulei 28 i ponad powierzchnię uszczelnienia 30. Wynika to z wyraźnego oddzielenia uszczelki korka od otaczających powierzchni tulei, co eliminuje znane powszechnie problemy zaciskania i zapętlania uszczelki.

Na odwrót, na fig. 5 pokazano typowy stan dotychczasowy, w którym znany korek 40 wykręca się z gwintowanej szyjki 41 otworu ściany pojemnika. Uszczelka korka 42 spoczywa tu w gnieździe korka 43 utworzonym na średnicy bruzdy gwintu korka, lecz gwint korka 44 zwęża się, jak oznaczono odnośnikiem 45, w pobliżu gniazda uszczelki 43. W tych warunkach znanego rozwiązania można zauważyć, że przy wkręcaniu korka uszczelka 42 niemal nie posiada poosiowego podparcia dostarczonego przez zwężający się gwint 45. W rezultacie uszczelka ulega łatwemu skurczeniu pomiędzy wzajemnie oddziaływującymi gwintami zamknięcia i jest wyciągana z gniazda uszczelki, powodując poważne ograniczenie normalnego działania zamknięcia.

Trzeci i czwarty przykład wykonania wynalazku pokazany na fig. 6-7 i odpowiednio 8-9 stanowią odmianę pierwszego przykładu opisanego na fig. 1 do 4; podobne części oznaczono tu podobnymi numerami odnośników. Jak pokazano na fig. 6 i 7, metalowy korek zamknięcia 60 przykładowo wycięto i zawalcowano z bębnowej wytłoczki stalowej o grubości 1,15 mm. Krawędź osadczą uszczelki 61 walcowano do uzyskania trójkątnego przekroju podobnego do gwintu o kącie zarysu 55°, na promieniowym wymiarze D1 mniejszym od zewnętrznego wymiaru promieniowego D2 grzbietu gwintu 7 i leżącym w płaszczyźnie równoległej do powierzchni dolnej 4a obrzeża korka 4. Górna powierzchnia boczna 62 krawędzi osadczej 61 tworzy ciągły obwód powierzchni skierowanej ku górze i na zewnątrz, powyżej gwintu 7. Średnicą D3 bruzdy 63 krawędzi 61 jest mniejsza od średnicy bruzdy gwintu D4. Gniazdo uszczelki 64 rozszerza się promieniowo na zewnątrz ku górze, dochodząc do obrzeża 4 zasadniczo w tym samym punkcie, gdzie uszczelka 8 styka się z obrzeżem w pierwszym przykładzie

PL 200 367 B1 wykonania. Tradycyjna uszczelka 12 z kauczuku etylenowo-propylenowego, z czarnego kauczuku nitrylowego lub polietylenu rozciągnięta na gnieździe uszczelki 64 przyjmuje generalnie taki sam rozszerzony kształt, jak pokazano na fig. 7.

W efekcie zmiany geometrii w drugim przykł adzie wykonania krawę d ź 61 ma zasadniczo taki sam wymiar promieniowy D1-D3 jak krawędź 9 w pierwszym przykładzie wykonania, w związku z czym zachowano te same funkcje unoszenia i zapobiegania zapętlaniu, jak w pierwszym przykładzie. Zmniejszona średnica krawędzi umożliwia dopasowanie korka zamknięcia do większego zakresu otworów pojemnika. Rozszerzane gniazdo uszczelki 64 ma dwie zalety. Po pierwsze, zwiększa objętość uszczelki 12 w obszarze pomiędzy krawędzią korka zamknięcia 61 i powierzchnia uszczelnienia 30 tulei zamknięcia pojemnika 21, i po drugie, kształt stożka ściętego, jaki przyjmuje rozciągnięta uszczelka, 12 tworzy większe pole styku pomiędzy uszczelka i powierzchnią uszczelnienia 30 przy wkręcaniu korka w tuleję 21. Uszczelkę wprowadza się w objętość pomiędzy polem uszczelnienia 30 i gniazdem korka 64, przy czym na przednim końcu uszczelki wystę puje mniejszy nacisk (lub brak nacisku).

Tak więc, korzystnie, opaska wstępnego zetknięcia pomiędzy uszczelką i tuleją zamknięcia częściowo występuje w górnej części uszczelki. Najwyraźniej pokazano to na fig. 8 i 9, gdzie gwint korka, obrzeże i krawędź 61 mają podobną geometrię do przykładu pokazanego na fig. 6 i 7, lecz korek wykonano z odpowiedniego sztucznego tworzywa. Efekt zwiększonego pola styku i mniejszego ściśnięcia przedniego końca uszczelki dodatkowo łagodzi zapętlanie uszczelki podczas dokręcania korka.

Następną zaletą zastosowanej geometrii krawędzi 1 jest wzmocnienie umożliwiające wykonanie korka według fig. 6 i 7 z cieńszej blachy stalowej, niż poprzednio stosowano w korkach, z równoczesnym zachowaniem równoważnej integralności strukturalnej.

Zastosowanie standardowych uszczelek umożliwia bezpośrednie zetknięcie krawędzi 61 ze ścianą tulei 23 w regionie wyjścia gwintu tulei 29, przy pełnym dokręceniu korka. Nadwymiarowa uszczelka może zapobiegać zetknięciu dwóch metalowych powierzchni, według potrzeby.

Na fig. 10 pokazano czwarty przykład wykonania wynalazku, w którym korek metalowy 66 posiada krawędź 68 o takiej samej geometrii jak korek 61 w drugim przykładzie wykonania. Różnica polega na walcowaniu obwodowego rowka 70 w gnieździe uszczelki 72 przy bruździe krawędzi 68, z pozostawieniem cylindrycznego kształtu reszty gniazda uszczelki 72. Taka geometria zapewnia to samo wystawanie promieniowe krawędzi 68, jak krawędzi 9 i 61 w pierwszym i trzecim przykładzie, a rowek 70 tworzy zwiększoną objętość dla uszczelki 12.

Można wprowadzić różne zmiany korka utrzymującego uszczelkę według wynalazku. Przykładowo, korek zamknięcia w pierwszym przykładzie można wykonać z metalu, a w drugim i czwartym przykładzie można zaformować z żywicy syntetycznej sztucznego tworzywa.

Claims (15)

1. Korek zamknięcia z cylindryczną ścianą boczną (3) posiadający gwint zewnętrzny (7), obwodowo powiększone obrzeże (4), pierścieniowe gniazdo uszczelki (43) bezpośrednio poniżej obrzeża korka i promieniowo wystającą na zewnątrz krawędź osadczą uszczelki (9, 61, 68), poniżej gniazda uszczelki korka (8, 64, 72), znamienny tym, że krawędź osadcza uszczelki (9, 61, 68):

i) jest umieszczona pomiędzy gniazdem uszczelki korka (8, 64, 72) i gwintem ściany bocznej (7);

ii) posiada jednorodną, ciągłą, skierowaną pionowo powierzchnie pierścieniową (11, 62);

iii) wystaje promieniowo na odległość (D1) poosiowo wyrównaną lub mniejszą od zewnętrznego wymiaru promieniowego (D2) grzbietu gwintu ściany bocznej (7).

2. Korek zamknięcia według zastrz. 1 i ponadto, znamienny tym, że krawędź osadcza uszczelki (9, 61, 68) jest położona w płaszczyźnie równoległej do powierzchni dolnej (4a) obrzeża korka (4).

3. Korek zamknięcia według zastrz. 1 lub 2 i ponadto, znamienny tym, że gniazdo uszczelki (8) jest zasadniczo poosiowo wyrównane ze średnicą bruzdy gwintu.

4. Korek zamknięcia według dowolnego z zastrz. 1 do 3 i ponadto, znamienny tym, że gwint ściany bocznej korka (7) doprowadzony i kończy się w punkcie (10) wewnątrz krawędzi (9), opuszczając jednorodną, skierowaną pionowo ciągłą powierzchnię pierścieniową (11), bezpośrednio powyżej zakończenia gwintu.

PL 200 367 B1

5. Korek zamknięcia według zastrz. 1 lub 2 i ponadto, znamienny tym, że krawędź osadcza uszczelki (61, 68) wystaje promieniowo na odległość (D1) mniejszą od zewnętrznego wymiaru promieniowego (D2) grzbietu gwintu ściany bocznej (7), a średnica (D3) bruzdy (63) wystaje na odległość mniejszą niż średnica bruzdy gwintu (D4).

6. Korek zamknię cia wedł ug zastrz. 5 i ponadto, znamienny tym, ż e gniazdo uszczelki jest rozszerzone promieniowo na zewnątrz i w górę, dochodząc do obrzeża (4).

7. Korek zamknię cia wedł ug zastrz. 5 i ponadto, znamienny tym, ż e gniazdo uszczelki (72) jest zaopatrzone w obwodowy rowek (70) przy bruździe (70) krawędzi osadczej (68) uszczelki.

8. Korek zamknięcia według dowolnego z zastrz. 1 do 7, ponadto, znamienny tym, że korek (1, 60, 66) jest wykonany z metalu lub syntetycznej żywicy sztucznego tworzywa.

9. Korek zamknięcia według dowolnego z zastrz. 1 do 7 i ponadto, znamienny tym, ż e uszczelka (12) jest umieszczona w gnieździe uszczelki (8, 64, 72).

10. Korek zamknięcia według zastrz. 9 i ponadto; znamienny tym, że uszczelka (12) jest elastyczna i rozciągnięta na korku (1, 60, 66), otaczając gniazdo uszczelki (8, 64, 72).

11. Korek zamknięcia według zastrz. 9 lub zastrz. 10 i ponadto, znamienny tym, że uszczelka (12) jest ciasno zamknięta wewnątrz promieniowo pierścieniowego rowka utworzonego przez krawędź osadczą uszczelki (9) i gniazdo uszczelki (8) oraz powierzchnię dolną obrzeża korka (4a).

12. Korek zamknięcia według zastrz. 6 i zastrz. 10 i ponadto, znamienny tym, że uszczelka (12) przybiera kształt rozszerzonego gniazda uszczelki (64).

13. Korek zamknięcia według dowolnego z zastrz. 1 do 12 i ponadto, znamienny tym, że uszczelka (12) jest wykonana z kauczuku etyleno-propylenowego, czarnego kauczuku nitrylowego lub polietylenu.

14. Połączenie korka zamknięcia według dowolnego z zastrz. 9 - 13 i otworu ściany pojemnika mającego część z gwintem wewnętrznym (28) i część niegwintowaną (30), w którym uszczelkę (12) ściska się pomiędzy niegwintowaną częścią otworu i gniazdem uszczelki korka (8, 64, 72) oraz układa się w pobliżu wewnętrznego gwintu, znamienne tym, że pomiędzy gniazdem uszczelki (8, 64, 72) i gwintem ściany bocznej (7) umieszczono ciągłą, obwodowo wystającą na zewnątrz krawędź osadczą uszczelki (9, 61, 68), zapobiegając połączeniu pomiędzy uszczelką (12) i wewnętrznie gwintowaną częścią otworu (28); dzięki temu uzyskuje się niepowstrzymywane odkręcanie korka (1, 60, 66) i uszczelki jako nieuszkodzonego zespoł u.

15. Połączenie według zastrz. 14 i ponadto, znamienne tym, że niegwintowaną część ściany pojemnika (30) wystaje pionowo i na zewnątrz od krawędzi osadczej uszczelki (9, 61, 66).