PL200078B1 - Urządzenie przyłączeniowe mocy - Google Patents

Abstract

1. Urz adzenie przy laczeniowe mocy, wyposa zone w obu- dow e, zaopatrzon a w doln a cz esc i w przymocowane do niej boczne scianki, oraz w przy lacze szyn zbiorczych, w poru- szaj ac a si e wzgl edem obudowy, prostopadle do jej osi pod luznej i osi poprzecznej skrzynk e lacznikow a, z umiesz- czonymi w niej bezpiecznikowymi stykami no zowymi i zebrami prowadz acymi, jak równie z w d zwigni e zalaczaj a- c a, wyposa zon a w umieszczone w okre slonej odleg losci od siebie czop obrotowy i czop lozyskowy, prowadzone w komplementarnych i równoleg lych pod luznych zaglebie- niach bocznych scianek obudowy, przy czym jedno z za- glebie n jest otwarte w kierunku górnej kraw edzi obudowy, a na dolnym ko ncu przeciwleg lego zaglebienia jest usytu- owane gniazdo czopa lozyskowego dzwigni zalaczaj acej, natomiast w skrzynce lacznikowej jest umieszczony p lytko- wy element blokuj acy, zaopatrzony przynajmniej w jeden dolny czop zatrzaskowy, przemieszczaj acy si e wzd luz rowka prowadz acego bocznej scianki obudowy, znamienne tym, ze wysokosc (H) bocznej scianki (5) obudowy (1) jest równa wysoko sci (h) elementu blokuj acego (18), element blokuj acy (18) jest zaopatrzony w umieszczony w jego górnej cz esci przycisk przechylny (29), oraz w usytuowan a ni zej od niego o s obrotu (31), przechodz ac a przez górne czopy zatrzaskowe (24), usytuowane w okre slonej ………… PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie przyłączeniowe mocy, wyposażone w obudowę, zaopatrzoną w dolną część i w przymocowane do niej boczne ścianki, oraz w przyłącze szyn zbiorczych, w poruszają c ą się wzglę dem obudowy, prostopadle do jej osi podł u ż nej i osi poprzecznej skrzynkę łącznikową, z umieszczonymi w niej bezpiecznikowymi stykami nożowymi i żebrami prowadzącymi, jak również w dźwignię załączającą, wyposażoną w umieszczone w określonej odległości od siebie czop obrotowy i czop łożyskowy, prowadzone w komplementarnych i równoległych podłużnych zagłębieniach bocznych ścianek obudowy. Jedno z zagłębień jest otwarte w kierunku górnej krawędzi obudowy, a na dolnym końcu przeciwległego zagłębienia jest usytuowane gniazdo czopa łożyskowego dźwigni załączającej. W skrzynce łącznikowej jest umieszczony płytkowy element blokujący, zaopatrzony przynajmniej w jeden dolny czop zatrzaskowy, przemieszczający się wzdłuż rowka prowadzącego bocznej ścianki obudowy.

Za pomocą tego typu znanych urządzeń przyłączeniowych mocy następuje łączenie styków obwodów elektrycznych. Są one stosowane w rozdzielniach niskiego napięcia w elektrowniach przemysłowych i na dużych budowach. Oprócz zabezpieczania przyłączonych obwodów urządzenia te mają za zadanie załączanie i odłączanie napięciowe określonych urządzeń, względnie obwodów podczas wykonywania ich konserwacji, oraz innych prac eksploatacyjnych.

Za pomocą urządzenia przyłączeniowego mocy wymienionego typu załącza się równocześnie trzy bezpiecznikowe styki nożowe. Urządzenie przyłączeniowe mocy umieszcza się w szafie rozdzielczej. Aby głębokość szafy rozdzielczej mogła być mała, urządzenie przyłączeniowe mocy wraz z dźwignią załączającą musi również zabierać mało miejsca. Elementy tego urządzenia, wystające zbytnio do przejścia dla obsługi, usytuowanego przed szafą sterowniczą mogą przeszkadzać, mogą również być ewentualnie przyczyną wypadków. Jednakże celem uzyskania małej siły przy załączaniu i odłączaniu określonych urządzeń , dźwignia załączająca powinna być dostatecznie długa. Jeżeli należy zmienić położenie urządzenia, a zwłaszcza dźwigni załączającej, z jej położenia połączenia, do położenia rozłączenia, celem odłączenia odbiorcy, to trzeba wychylić dźwignię załączającą. W starszych znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych dźwignia załączająca jest usytuowana prostopadle do obudowy. Wymaga to niekorzystnie bardzo dużej głębokości szafy sterowniczej.

Usprawnione urządzenie przyłączeniowe mocy tego typu, dzięki korzystniejszemu usytuowaniu czopów obrotowego i łożyskowego dźwigni załączającej, oraz dzięki komplementarnym zagłębieniom w bocznych ś ciankach obudowy, również w poł o ż eniu rozłączenia wymaga mniej miejsca, a załączanie i rozłączanie wymaga mniejszej siły mimo tego, że załączane i rozłączane są równocześnie trzy bezpiecznikowe styki nożowe.

W konstrukcji tego urzą dzenia, dzięki przemieszczeniu punktu obrotu z czopa obrotowego do czopa łożyskowego i z powrotem, stworzono możliwość takiego przestawienia urządzenia z położenia połączenia do położenia spoczynkowego, w którym dźwignia załączająca zajmuje ostatecznie położenie równoległe i przylega do obudowy, wymagając niewiele tylko miejsca w szafie sterowniczej zamkniętej i zabezpieczonej zamkiem.

Okazało się jednak, że mechanizm umożliwiający przemieszczanie elementów urządzenia z jednego do innego położenia, zaopatrzony w czopy i zagłębienia, sprawdza się dobrze dla tego typu urządzeń wielkości 1 do 3. Dla urządzeń wielkości 00 mogą wystąpić problemy z prowadzeniem odpowiednich jego elementów, zwłaszcza nie może zostać zapewnione skuteczne zaryglowanie skrzynki łącznikowej w jej położeniu spoczynkowym, za pomocą znanego zespołu z uruchamianymi przyciskami i czopami zatrzaskowymi. W kierunku poprzecznym zmniejszają się dwukrotnie wymiary urządzenia przy przechodzeniu od wielkości 1 do 3 urządzenia do mniejszej jego wielkości 00. Znane urządzenia wielkości 1 do 3 mają przykładowo szerokość 100 mm, natomiast szerokość urządzenia wielkości 00 wynosi tylko 50 mm. Elementy konstrukcyjne mechanizmu umożliwiającego przemieszczanie elementów urządzenia, zwłaszcza czopy obrotowy i łożyskowy, prowadnice i temu podobne są odpowiednio mniejsze, co powoduje, że w przypadku niefachowej obsługi może dojść do zakleszczeń mechanizmu. Natomiast droga przemieszczania elementów urządzenia, podczas załączania, względnie odłączania zasilanych urządzeń, dla urządzenia przyłączeniowego mocy wielkości 00 jest prawie taka sama jak dla urządzenia wielkości 1 do 3. W przypadku niefachowej obsługi konstrukcja mechanizmu może się okazać niestabilna.

Jeżeli użytkownik chce przykładowo tylko wymienić wkładki bezpiecznikowe, a urządzenia nie chce przestawić z połączenia rozłączenia do położenia spoczynkowego, to w przypadku niefachowej

PL 200 078 B1 obsługi podczas dynamicznego otwierania z położenia połączenia może dojść do niespodziewanego osiągnięcia trzeciego położenia spoczynkowego. Dla uniknięcia tego, w znanym urządzeniu skrzynka łącznikowa została wyposażona w osadzony w niej przegubowo zespół blokujący z ruchomymi przyciskami i czopami zatrzaskowymi. Czopy zatrzaskowe współpracują z zagłębieniami w bocznych ściankach obudowy. Znany płytkowy element blokujący jest osadzony w skrzynce łącznikowej równolegle do przegrody międzyfazowej.

W przypadku urządzenia przyłączeniowego mocy z trzema bezpiecznikowymi stykami nożowymi, muszą być zastosowane dwie przegrody międzyfazowe, celem skutecznego odizolowania każdego bezpiecznikowego styku nożowego od sąsiedniego bezpiecznikowego styku nożowego. W przypadku urządzenia wielkości 1 do 3 jest do dyspozycji dostatecznie dużo miejsca dla umieszczenia płytkowego elementu blokującego równolegle do przegrody międzyfazowej. W przypadku urządzenia wielkości 00 nie ma miejsca dla elementu blokującego i dla przegrody międzyfazowej i dlatego nie ma możliwości zastosowania znanego mechanizmu ryglowania.

Celem wynalazku jest opracowanie konstrukcji takiego urządzenia przyłączeniowego mocy, które wyeliminuje niedogodności znanych dotychczas urządzeń, zwłaszcza umożliwiającego skuteczne uzyskiwanie pożądanych położeń połączenia, rozłączenia i spoczynkowego, również dla urządzenia wielkości 00, przy zachowaniu odpowiedniego komfortu obsługi.

Cel ten zrealizowano według wynalazku przez opracowanie konstrukcji urządzenia przyłączeniowego mocy, w którym wysokość bocznej ścianki obudowy jest równa wysokości elementu blokującego, element blokujący jest zaopatrzony w umieszczony w jego górnej części przycisk przechylny, oraz w usytuowaną niżej od niego oś obrotu, przechodzącą przez górne czopy zatrzaskowe, usytuowane w określonej odległości od dolnych czopów zatrzaskowych, oraz w otwory w bocznej ściance skrzynki łącznikowej. Na górnym końcu każdego rowka prowadzącego jest usytuowana widełkowa prowadnica ryglująca, zaopatrzona w zderzaki, uniemożliwiające dalsze przemieszczanie się dolnego czopa zatrzaskowego wzdłuż rowka prowadzącego.

Za pomocą dźwigni załączającej, również w urządzeniu wielkości 00, skrzynka łącznikowa może zostać przemieszczona z położenia połączenia do położenia rozłączenia, a następnie do położenia spoczynkowego. W tym położeniu dźwignia załączająca jest usytuowana równolegle i przylega do obudowy. Urządzenie w każdym jego położeniu nie wymaga wiele miejsca do zabudowy. Przemieszczanie do odpowiednich położeń odbywa się za pomocą dźwigni załączającej, oraz czopów obrotowego i łożyskowego, prowadzonych w komplementarnych zagłębieniach bocznych ścianek obudowy. Skrzynka łącznikowa przemieszcza się prostopadle do podłużnej i poprzecznej osi obudowy. Korzystnie mała głębokość zabudowy urządzenia jest również zachowana przy otwartym obwodzie prądowym, po dokonaniu przemieszczenia skrzynki łącznikowej, przez jej wyciągnięcie, za pomocą dźwigni załączającej, z jej położenia rozłączenia do położenia spoczynkowego. Czop łożyskowy wysuwa się wówczas ze swej prowadnicy i odrywa się od bocznej ścianki obudowy, dzięki czemu dźwignia załączająca może zostać tak nachylona, że przyjmuje położenie równoległe i przylegające do obudowy. Uzyskuje się to przez przemieszczenie punktu obrotu dźwigni załączającej z miejsca czopa łożyskowego do miejsca czopa obrotowego. Ze względu na zwartość konstrukcji uzyskuje się zaletę małej głębokości zabudowy przy zastosowaniu podobnego mechanizmu do zastosowanego w urządzeniach wielkości 1 do 3.

W rozwiązaniu konstrukcyjnym według wynalazku został zastosowany podobny element blokujący jaki jest użyty w urządzeniach wielkości 1 do 3. Przegroda międzyfazowa została usunięta z miejsca, w którym miał zostać umieszczony element blokujący. W tym miejscu został umieszczony osadzony w skrzynce łącznikowej i przemieszczający się wraz z nią płytkowy element blokujący. Element blokujący przejmuje korzystnie funkcję przegrody międzyfazowej. Potrzebny jest wówczas jeden tylko z tych dwóch elementów, w tym przypadku element blokujący, a nie przegroda międzyfazowa. W odległości od elementu blokującego, dla izolowania trzeciego bezpiecznikowego styku nożowego, zastosowana jest przegroda międzyfazowa, która nie współpracuje jednak z elementem blokującym. W rozwiązaniu konstrukcyjnym według wynalazku dla jednego urządzenia jest zastosowany tylko jeden element blokujący omówionego rodzaju.

Za pomocą elementu blokującego użytkownik przełącza urządzenie między położeniem połączenia, rozłączenia, względnie spoczynkowym. Uniemożliwione jest omyłkowe załączenie zasilania odłączonej maszyny, co mogłoby spowodować niebezpieczeństwo zranienia pracującego przy tej maszynie pracownika.

PL 200 078 B1

Czop obrotowy może być przymocowany do dźwigni załączającej, względnie do skrzynki łącznikowej. Może on być prowadzony w lewym podłużnym zagłębieniu w bocznej ściance obudowy. W okreś lonej odległ o ś ci od czopa obrotowego, przyk ł adowo w dź wigni załączają cej, znajduje si ę czop łożyskowy, prowadzony w prawym zagłębieniu, mocowany w gnieździe. Gniazdo jest usytuowane od prawego zagłębienia nieco dalej w kierunku podłużnej osi obudowy, natomiast prawe zagłębienie jest usytuowane nieco dalej w kierunku przemieszczania się skrzynki łącznikowej i tam się kończy. Dzięki temu czop łożyskowy może się uwolnić z prawego zagłębienia i może się poruszać swobodnie, umożliwiając doprowadzenie dźwigni załączającej do przylegania do obudowy i odwrotnie. Z tego powodu prawe zagłębienie jest otwarte w górę. Na zewnątrz urządzenia jest widoczna przednia część obudowy, którą widzi użytkownik po otwarciu szafy sterowniczej. Gniazdo czopa łożyskowego jest usytuowane głębiej.

W podobny sposób jest usytuowany element blokują cy w kierunku wzroku uż ytkownika, od zewnątrz do wnętrza obudowy. W głębi obudowy, na najdalej położonej krawędzi elementu blokującego, znajduje się dolny czop zatrzaskowy. Prostopadle do kierunku przemieszczania się skrzynki łącznikowej dolny czop zatrzaskowy zagłębia się w rowku prowadzącym bocznej ścianki obudowy, i zostaje w nim ewentualnie zablokowany za pomocą zderzaka. Przed zablokowaniem, dolny czop zatrzaskowy przemieszcza się w rowku prowadzącym w kierunku przemieszczania się skrzynki łącznikowej, czyli prostopadle do podłużnej i poprzecznej osi obudowy.

Wysokość elementu blokującego, która jest równa wysokości bocznej ścianki obudowy powoduje, że element blokujący pełni równocześnie funkcję przegrody międzyfazowej. Tak jak usytuowana dalej i równoległa do niego rzeczywista przegroda międzyfazowa, płytkowy element blokujący, którego przemieszczenie jest wymuszone ruchem skrzynki łącznikowej, jest usytuowany zawsze między dwoma bezpiecznikowymi stykami nożowymi.

W przeciwień stwie do znanego elementu blokują cego, zwanego czasem elementem rygluj ą cym, element blokujący według wynalazku jest prostszy, a pomimo to skuteczny. Na swym górnym końcu jest wyposażony w przycisk przechylny. Użytkownik, po naciśnięciu przycisku przechylnego, może obracać płytkowy element blokujący dokoła jego osi obrotu. Mocowanie górnego czopa zatrzaskowego jest podatne na zginanie. Górny czop zatrzaskowy elementu blokującego jest osadzony w otworze bocznej ś cianki skrzynki łącznikowej na głębokość 0,5 mm do 1 mm. Przez górne czopy zatrzaskowe przechodzi oś obrotu elementu zatrzaskowego.

W górnym obszarze rowka prowadzącego znajduje się widełkowe rozgałęzienie blokujące, zaopatrzone w zderzaki. Początek rowka prowadzącego znajduje się w dolnej części bocznej ścianki obudowy. Dolny czop zatrzaskowy elementu blokującego jest prowadzony w rowku prowadzącym, ale tylko do poziomu zderzaka. Widełkowe rozgałęzienie blokujące stwarza możliwość wyboru kierunku ruchu dolnego czopa zatrzaskowego, o którym decyduje kierunek obrotu elementu blokującego. Mechanizm ten umożliwia wyciągnięcie skrzynki łącznikowej w górę na odpowiednią wysokość, przykładowo do położenia rozłączenia. Wówczas dolny czop zatrzaskowy opiera się na dolnym zderzaku. Po obróceniu elementu blokującego może nastąpić dalszy ruch skrzynki łącznikowej, przykładowo do położenia spoczynkowego. W tym położeniu inne zderzaki uniemożliwiają dalszy ruch skrzynki łącznikowej w górę i w dół.

W ten sposób rozwiązanie konstrukcyjne urządzenia wielkości 00 umożliwia jego wygodne załączanie, a wszystkie położenia urządzenia są skutecznie blokowane.

Na dolnej stronie skrzynki łącznikowej są korzystnie umieszczone dwa języczki prowadzące, oddalone od siebie na odległość większą od grubości płytkowego elementu blokującego. Płaszczyzna utworzona przez dwa języczki prowadzące jest równoległa do oddalonej od niej płaszczyzny przegrody międzyfazowej. Jest również równoległa do płytkowego elementu blokującego, osadzonego i prowadzonego między tymi dwoma języczkami prowadzącymi. Dwa języczki prowadzące zapewniają skuteczne przytrzymywanie i prowadzenie, a równocześnie obrót umieszczonego między nimi elementu blokującego. Obrót elementu blokującego umożliwiają dwa małe występy usytuowane na wewnętrznej powierzchni języczków prowadzących. Języczki prowadzące sięgają od wewnętrznej powierzchni skrzynki łącznikowej do jej wnętrza na głębokość wynoszącą 5 mm do 25 mm, korzystnie 10 mm do 15 mm. Żaden z języczków prowadzących nie sięga do przestrzeni między dwoma bezpiecznikowymi stykami nożowymi, gdyż ta przestrzeń jest zajęta przez element blokujący, którego wysokość jest równa wysokości bocznej ścianki obudowy. Usytuowanie, prowadzenie i możliwości uruchamiania płytkowego elementu blokującego są zapewnione dzięki dwóm języczkom prowadzącym, również w urządzeniu wielkości 00.

PL 200 078 B1

Widełkowa prowadnica ryglująca, usytuowana na przedłużeniu rowka prowadzącego, jest korzystnie zaopatrzona w dwa, mające wspólnie postać widełek, odgałęzienia, z których jedno odgałęzienie kończy się gniazdem.

Obydwa odgałęzienia rowka prowadzącego przynajmniej częściowo są korzystnie skierowane w górę , w stronę górnej krawę dzi obudowy. Jedno odgałęzienie jest otwarte w kierunku górnej krawę dzi obudowy.

W widoku z boku na rowek prowadzący widać wyraźnie jego rozgałęzienie w kształcie litery V. Dolny wierzchołek litery V stanowi połączenie odgałęzienia blokującego z odgałęzieniem prowadzącym do jego otwartego końca. Dolny czop zatrzaskowy może się przemieszczać w górę i w dół wzdłuż rowka prowadzącego. Podczas wyciągania skrzynki łącznikowej do położenia rozłączenia dolny czop zatrzaskowy może się przemieszczać tylko do zderzaka. Po obrocie elementu blokującego w kierunku przeciwnym do kierunku ruchu wskazówek zegara następuje odblokowanie i dalsze wyciąganie skrzynki łącznikowej, które doprowadza ją do położenia spoczynkowego. Natomiast po obrocie elementu blokującego w kierunku zgodnym z kierunkiem ruchu wskazówek zegara następuje również odblokowanie i dolny czop zatrzaskowy przemieszcza się wzdłuż odgałęzienia, które jest od góry otwarte. Skrzynka łącznikowa może wówczas zostać wyjęta z obudowy.

Płytkowy element blokujący jest korzystnie zaopatrzony przynajmniej w jeden podłużny otwór, usytuowany obok górnego czopa zatrzaskowego. Między tym podłużnym otworem i boczną krawędzią płytkowego elementu blokującego jest utworzona podatna na zginanie beleczka.

Element blokujący ma postać płytki. W widoku z boku jest to płytka prostokątna z dwoma dłuższymi przeciwległymi krawędziami i dwoma prostopadłymi do nich, krótszymi przeciwległymi krawędziami. W górnej części dłuższych krawędzi są umieszczone górne czopy zatrzaskowe, stanowiące równocześnie przeguby dla obrotu elementu blokującego.

Od góry płytka elementu blokującego jest zakończona płytką mocującą, do której jest przymocowany zaciskiem, względnie zatrzaskiem przycisk przechylny. Jeżeli użytkownik naciśnie poziomo na przycisk przechylny, to spowoduje obrót dolnej części elementu blokującego w przeciwnym kierunku.

Aby element blokujący mógł zostać łatwo zamontowany, górny czop blokujący jest umieszczony na podatnej na zginanie beleczce. Podczas montażu elementu blokującego beleczka nieco się ugina, a górny czop zatrzaskowy cofa się na głębokość ułamka milimetra, a ewentualnie nawet do 2 mm. Montaż elementu blokującego jest dodatkowo ułatwiony przez zastosowanie nachylonej powierzchni montażowej, usytuowanej z jednej strony górnego czopa zatrzaskowego, która ułatwia wprowadzenie czopa zatrzaskowego do odpowiedniego zagłębienia w bocznej ściance skrzynki łącznikowej. Górny czop zatrzaskowy jest równoległy do dolnego czopa zatrzaskowego.

Do dwóch przeciwległych dłuższych krawędzi płytkowego elementu blokującego są korzystnie przymocowane, po jednym, dolne i górne czopy zatrzaskowe.

Symetryczna budowa elementu blokującego i jego osadzenia, oraz prowadzenia, zapewnia odpowiednią skuteczność jego działania.

Do dolnej strony skrzynki łącznikowej, wzdłuż podłużnej osi obudowy, w określonej odległości od dwóch języczków prowadzących, równej odległości dwóch bezpiecznikowych styków nożowych, jest korzystnie przymocowana podatna na zginanie przegroda międzyfazowa, której dolna krawędź jest zaopatrzona w zderzak. Zderzak w górnym, spoczynkowym położeniu skrzynki łącznikowej, opiera się na osłonie styku, przymocowanej do dolnej części obudowy. Przynajmniej z jednej bocznej płytki dźwigni załączającej wystaje czop uruchamiający, powodujący odblokowanie zderzaka względem osłony styku, podczas nachylania dźwigni załączającej.

Przegroda międzyfazowa jest przymocowana do dolnej powierzchni skrzynki łącznikowej i jest usytuowana w płaszczyźnie równoległej do płaszczyzny dwóch języczków prowadzących. Między płytkowym elementem blokującym i równocześnie dwoma języczkami prowadzącymi i przegrodą międzyfazową jest usytuowany jeden bezpiecznikowy styk nożowy. Dotyczy to urządzenia z trzema bezpiecznikowymi stykami nożowymi. Jest to spełnione pod warunkiem, że dwa języczki prowadzące i przegroda międzyfazowa, w kierunku wzdłuż urządzenia, są oddalone od siebie na odległość równą długości środkowego bezpiecznikowego styku nożowego. Przegroda międzyfazowa według wynalazku jest podatna na zginanie. Jest ona przymocowana do wewnętrznej powierzchni skrzynki łącznikowej jedną swą stroną. Jej strona przeciwległa może być w pewnym stopniu odginana i jest zaopatrzona w zderzak. Jeżeli przegroda międzyfazowa nie jest odgięta, ale jest swobodna i płaska, to wówczas zderzak, podczas przemieszczania się skrzynki łącznikowej z góry w dół, opiera się na osłonie styku, uniemożliwiając dalsze opuszczanie się skrzynki łącznikowej. Ważne jest, by osłona styku znajdowała się

PL 200 078 B1 na odpowiedniej wysokości tak, by zatrzymanie ruchu skrzynki łącznikowej dokonało się w odpowiednim momencie.

Zagięcia przegrody międzyfazowej, powodującego odblokowanie zderzaka, dokonuje się za pomocą czopa uruchamiającego, przymocowanego do bocznej płytki dźwigni uruchamiającej, który podczas obrotu dźwigni załączającej w kierunku przeciwnym do kierunku ruchu wskazówek zegara odsuwa przegrodę międzyfazową od osłony styku. Dzięki temu mechanizmowi siłę działającą na element blokujący można zmniejszyć o połowę. Gdyby przemieszczanie skrzynki łącznikowej było ograniczone tylko zderzakiem elementu blokującego, to blokowanie przemieszczania skrzynki łącznikowej byłoby niesymetryczne i mogłoby wystąpić ukosowanie skrzynki łącznikowej. Zastosowanie zderzaka przegrody międzyfazowej umożliwia zapewnienie symetryczności działania sił blokowania skrzynki łącznikowej, nawet podczas nieprawidłowego, niesymetrycznego działania siły zewnętrznej. Osłona styku, przymocowana do dolnej części obudowy, skutecznie uniemożliwia zbyt duże przemieszczenie w dół skrzynki łącznikowej.

Jeżeli dźwignię załączającą obróci się z położenia spoczynkowego, celem doprowadzenia jej do położenia rozłączenia, to przegroda międzyfazowa zostanie odgięta za pomocą czopa uruchamiającego, a zderzak odsunie się od osłony styku. Dopiero wówczas możliwe jest przemieszczenie skrzynki łącznikowej z położenia spoczynkowego do położenia rozłączenia. Oznacza to podwyższony komfort dla obsługi. Podczas tego obracania dźwigni załączającej z oszczędzającego miejsce położenia spoczynkowego do położenia rozłączenia czop łożyskowy przemieszcza się obok bocznej ścianki obudowy w kierunku otwartego w górę zagłębienia i z dalej w kierunku obszaru gniazda, gdyż zderzak przegrody międzyfazowej nie jest w położeniu blokującym. W tych określonych warunkach następuje przemieszczenie osi obrotu dźwigni załączającej z czopa obrotowego z powrotem do czopa łożyskowego. Dzięki temu unika się zakleszczenia, względnie zablokowania możliwości ruchu, zwłaszcza w przypadku braku precyzji czynności obsługi. W tym rozwiązaniu konstrukcyjnym według wynalazku przewidziano odpowiednie omówione wcześniej skuteczne działania, uniemożliwiające ukosowanie skrzynki łącznikowej podczas przemieszczania jej między różnymi położeniami eksploatacyjnymi.

Obudowa ma w przekroju kształt skrzynkowy, a rowki prowadzące są umieszczone w obu bocznych ściankach obudowy. W obu rowkach prowadzących są prowadzone oba czopy zatrzaskowe elementu blokującego.

Montaż nowego urządzenia przyłączeniowego mocy, a zwłaszcza elementu blokującego, jest prosty i wygodny. Dwa języczki prowadzące, przymocowane do dolnej powierzchni skrzynki łącznikowej, służą do łatwego wprowadzania elementu blokującego.

W czasie normalnej eksploatacji dźwignia załączająca znajduje się w położeniu równoległym do skrzynki łącznikowej i przylega do jej górnej powierzchni, dzięki czemu urządzenie zajmuje najmniej miejsca w szafie rozdzielczej. Celem rozłączenia styków użytkownik otwiera szafę rozdzielczą, chwyta dźwignię załączającą i ciągnie ją wraz ze skrzynką łącznikową w kierunku do siebie, do położenia rozłączenia. Element blokujący umożliwia wyciąganie skrzynki łącznikowej podczas przemieszczania się dolnych czopów zatrzaskowych wzdłuż rowków prowadzących aż do prowadnicy ryglującej. Wówczas dolne czopy zatrzaskowe trafiają na zderzaki. Użytkownik musi wówczas zdecydować czy chce doprowadzić skrzynkę łącznikową do położenia spoczynkowego, czy chce ją w ogóle wyjąć z obudowy. Jeżeli chce ją doprowadzić do położenia spoczynkowego, to powinien obrócić element blokujący do położenia, w którym dolne czopy zatrzaskowe trafią do odgałęzień rowków prowadzących kończących się gniazdami. W tym położeniu dźwignia załączająca może już zostać obrócona do położenia przylegania do skrzynki łącznikowej, oszczędzającego miejsce dla urządzenia. W tym położeniu skrzynka łącznikowa nie może ani zostać opuszczona, ani uniesiona.

W rozwiązaniu konstrukcyjnym według wynalazku został zastosowany szczególnie prosty w wykonaniu i w eksploatacji element blokujący. Pełni on równocześnie funkcję przegrody międzyfazowej, a urządzenie wielkości 00 jest wyposaż one w jedną tylko rzeczywistą przegrodę mię dzyfazową. W ten sposób jest maksymalnie wykorzystane małe stosunkowo wnętrze obudowy urządzenia. Obracanie elementu blokującego jest bardzo łatwe. W bocznych ściankach obudowy jest umieszczone proste prowadzenie dolnych czopów zatrzaskowych elementu blokującego. Proste i łatwe są również montaż urządzenia, oraz wymiana elementów bezpiecznikowych.

Urządzenie przyłączeniowe mocy według wynalazku jest uwidocznione w przykładzie rozwiązania konstrukcyjnego na załączonym rysunku, na którym fig. 1 przedstawia obudowę urządzenia z dźwignią załączającą w położeniu równoległym i przylegającym do obudowy, czyli w położeniu połączenia, w widoku z boku i w częściowym przekroju, fig. 2 - obudowę z dźwignią załączając ą według fig. 1, w położeniu

PL 200 078 B1 wychylonym z obudowy, czyli w położeniu rozłączenia, w widoku z boku i w częściowym przekroju, fig. 3 obudowę z dźwignią załączającą według fig. 2, przy czym element blokujący jest tak wychylony, że dolny czop zatrzaskowy jest wsunięty w odgałęzienie rowka prowadzącego kończące się gniazdem, w widoku z boku i w częściowym przekroju, fig. 4 - fragment obudowy z dźwignią załączającą według fig. 3, przy czym element blokujący znajduje się w położeniu spoczynkowym, w którym dźwignia załączająca jest w położeniu równoległym i przylega do obudowy, a dolne czopy zatrzaskowe znajdują się w gniazdach, w widoku z boku i w częściowym przekroju, fig. 5 - fragment obudowy z dźwignią załączającą według fig. 3, przy czym element blokujący jest wychylony w kierunku przeciwnym do uwidocznionego na fig. 3, dolny czop zatrzaskowy może się przemieszczać wzdłuż drugiego, otwartego w górę, odgałęzienia rowka prowadzącego, a element blokujący można wyjąć z dolnej części obudowy, w widoku z boku i w częściowym przekroju, fig. 6 - płytkowy element blokujący, w widoku czołowym, a fig. 7 - płytkowy element blokujący w widoku perspektywicznym.

Na rysunku przedstawione jest urządzenie przyłączeniowe mocy, którego powierzchnia mocowania do szafy sterowniczej (fig. 1 do 5) jest prostopadła do płaszczyzny rysunku i przechodzi poziomo przez dolną krawędź obudowy 1. Podłużna oś 2 obudowy 1 jest na fig. 1 oznaczona linią kreskowaną i kropkowaną. Jest ona równoległa do powierzchni mocowania i prostopadła do poprzecznego kierunku 3 obudowy 1, zaznaczonego na rysunku krzyżykiem w kółku.

Obudowa 1 jest zaopatrzona w dolną część 4 i przymocowane do niej boczne ścianki 5, z których przednia jest usunięta, dzięki czemu obserwator widzi tylko tylną boczną ściankę 5. Z tego wynika w przekroju korytkowy kształt obudowy 1, co nie jest widoczne na rysunku, ale co jest jasne dla fachowca.

Obszar przyłącza wyjściowego 6 nie zostanie dokładniej wyjaśniony, gdyż nie jest ważny dla istoty wynalazku.

Styki 13 obejmują w znany sposób niewidoczne na rysunku szyny zbiorcze, które są dociśnięte do dolnej części 4 obudowy 1 za pomocą tych styków 13. Połączenie z szynami zbiorczymi również nie jest dokładniej wyjaśnione, gdyż nie jest ważne dla istoty wynalazku. Ważne są natomiast osłony 19.

Urządzenie przyłączeniowe mocy jest wyposażone w ruchomą względem obudowy 1 skrzynkę łącznikową 7, z umieszczonymi w niej bezpiecznikowymi stykami nożowymi, które nie są uwidocznione, ponieważ nie są ważne dla istoty wynalazku. Widoczna jest natomiast przegroda międzyfazowa 20. W kierunku 9 przemieszczania się elementu blokują cego 18 wzglę dem obudowy 1 usytuowane są w bocznych ś ciankach 5 obudowy 1, rowki prowadzące 8, wzdłuż których przemieszczają się niewidoczne, przymocowane do skrzynki łącznikowej 7 żebra prowadzące, zapewniające prowadzenie w kierunku 9 elementu blokują cego 18.

Urządzenie przyłączeniowe mocy jest również wyposażone w dźwignię załączającą 11, zaopatrzoną w boczne płytki 12 i niewidoczną poprzeczkę. Na przeciwległym względem uchwytu dźwigni załączającej 11 jej dolnym końcu są usytuowane, nie dokładnie narysowane, czop łożyskowy 14 i w odległoś ci od niego czop obrotowy 15. Przez obie boczne płytki 12 przechodzi czop obrotowy 15, a w każdej bocznej ściance 5 obudowy 1, w obszarze umieszczenia wkładki bezpiecznikowej, jest usytuowane podłużne zagłębienie 16, w którym jest prowadzony czop obrotowy 15. Czopy łożyskowe 14 są prowadzone w drugim nie uwidocznionym na rysunku zagłębieniu, równoległym do podłużnego zagłębienia 16.

Na wewnętrznej stronie skrzynki łącznikowej 7 znajdują się rozmieszczone w odległości a dwa języczki prowadzące 10. Odległość a jest mierzona w kierunku podłużnej osi 2 obudowy 1, a płaszczyzna przeprowadzona przez języczek prowadzący 10 jest równoległa do przegrody międzyfazowej 20. Z góry i z zewnątrz między języczki prowadzące 10 jest wsunięty płytkowy element blokujący 18 (fig. 6 i 7).

Płytkowy element blokujący 18, wykonany korzystnie przez formowanie wtryskowe z tworzywa sztucznego, jest prostokątny (fig. 6). Jest on zaopatrzony w dwie przeciwległe boczne dłuższe krawędzie 21 i w dolną i górną krótsze krawędzie 22. Z dłuższych krawędzi 21, od strony dolnych krótszych krawędzi 22 wystają dolne czopy zatrzaskowe 23, a z dłuższych krawędzi 21, od strony górnych krótszych krawędzi 22, wystają górne czopy zatrzaskowe 24, z nachylonymi powierzchniami montażowymi 25. Górne czopy zatrzaskowe 24 są przymocowane do beleczek 26, utworzonych nad zagłębieniami 27, umożliwiającymi zaginanie beleczek 26 podczas montażu elementu blokującego 18.

W górnym, zewnętrznym obszarze płytkowego elementu blokującego 18, na płytce mocującej 28 jest zaciśnięty przycisk przechylny 29. Przycisk przechylny 29 po naciśnięciu go w jednym z kierunków 30 obraca się, względnie przechyla się dokoła osi 31.

PL 200 078 B1

Wysokość H bocznej ścianki 5 obudowy 1 jest w przybliżeniu równa wysokości h elementu blokującego 18. Dolne czopy zatrzaskowe 23 są oddalone od górnych czopów zatrzaskowych 24 na odległość b (fig. 6). Oś 31 obrotu przycisku przechylnego 29 przechodzi przez górne czopy zatrzaskowe 24, osadzone w nie uwidocznionym na rysunku otworze bocznej ścianki 32 skrzynki łącznikowej 7.

Dolny czop zatrzaskowy 23 jest prowadzony w rowku prowadzącym 33 bocznej ścianki 5 obudowy 1. Na górnym końcu rowka prowadzącego 33 jest usytuowana widełkowa prowadnica ryglująca 34 (fig. 2-5). Stanowi ona przedłużenie rowka prowadzącego 33 i jest zaopatrzona w dwa odgałęzienia 35, 36. Mające wspólnie postać widełek oba odgałęzienia 35, 36 odchodzą od punktu swojego połączenia, w górę i na zewną trz. Prawe odgałęzienie 35 koń czy się gniazdem 37. Przeciwległ e odgałęzienie 36 sięga swobodnie w górę i na zewnątrz do zwróconej w stronę dźwigni górnej krawędzi 38 obudowy 1.

Grubość d płytkowego elementu blokującego (18) jest nieco mniejsza od odległości a dwóch języczków prowadzących 10. W odległości A od płytkowego elementu blokującego (18), na dolnej stronie skrzynki łącznikowej 7, znajduje się podatna na zginanie przegroda międzyfazowa 20, na której wolnym dolnym końcu jest umieszczony zderzak 40. Opiera się on, w najdalszym, spoczynkowym położeniu skrzynki łącznikowej 7 (fig. 4), na osłonie 19 styku.

Wystający z bocznej płytki 12 dźwigni załączającej 11 czop uruchamiający 39 znajduje się w takiej odległości od czopa obrotowego 15 i na tyle w bok od bocznej płytki 12, że podczas wychylania dźwigni załączającej 11 najbardziej na zewnątrz, zderzak 40 odsuwa się od osłony 19 styku.

Widełkowa prowadnica ryglująca 34 jest zakończona dolnym zderzakiem 41, oraz jest zaopatrzona w przeciwległy pośredni zderzak 42, oraz górny zderzak 43. Między pośrednim zderzakiem 42 i górnym zderzakiem 43 prowadnicy ryglującej 34 jest usytuowane gniazdo 37.

Podczas normalnej eksploatacji urządzenie znajduje się w położeniu połączenia, przedstawionym na fig. 1. Przegroda międzyfazowa 20 jest odciążona, jest płaska i pionowa, jak również płytkowy element blokujący (18) jest pionowy. Dolny czop zatrzaskowy 23 znajduje się w dolnym końcu rowka prowadzącego 33.

Jeżeli użytkownik urządzenia chce odłączyć odbiorcę, chwyta dźwignię załączającą 11 i obraca ją dokoła czopa łożyskowego 14 w kierunku zgodnym z kierunkiem obrotu wskazówek zegara, do położenia II według fig. 2. Czop obrotowy 15 przemieszcza się wzdłuż podłużnych zagłębień w górę, wskutek czego skrzynka łącznikowa 7 wraz z elementem blokującym 18 jest wyciągana w górę. Dolny czop zatrzaskowy 23, w górnym końcu swego ruchu, styka się z dolnym zderzakiem 41 prowadnicy ryglującej 34.

Jeżeli użytkownik urządzenia chce doprowadzić skrzynkę łącznikową 2 do położenia spoczynkowego, to musi przycisk przechylny 29 elementu blokującego 18 wychylić w kierunku w lewo (fig. 3), powodując obrót płytkowego elementu blokującego 18 dokoła osi 31 w kierunku przeciwnym do kierunku ruchu wskazówek zegara. Wówczas dolny czop zatrzaskowy 23 przemieści się wzdłuż prawego odgałęzienia 35 rowka prowadzącego 33, kończącego się gniazdem 37. Teraz następuje odryglowanie i użytkownik może, za pomocą dźwigni załączającej 11 wyciągnąć skrzynkę łącznikową 7 jeszcze dalej w górę, w kierunku 9, aż czop zatrzaskowy 23 trafi na dno gniazda 37, a równocześnie skrzynka łącznikowa 7 znajdzie się w położeniu spoczynkowym III według fig. 4. Płytkowy element blokujący 18 wychylił się w lewo, do swego położenia odprężonego, a wewnętrzne czopy zatrzaskowe 23 znajdują się między pośrednim zderzakiem 42 i górnym zderzakiem 43 gniazda 37. Skrzynka łącznikowa 7 nie może zostać wyciągnięta dalej w górę, ani nie może zostać wciśnięta w dół, bez ponownego uruchomienia elementu blokującego 18.

Użytkownik urządzenia może przez przemieszczenie punktu obrotu czopa łożyskowego 14 względem czopa obrotowego 15 obrócić dźwignię załączającą 11, w kierunku przeciwnym do kierunku obrotu wskazówek zegara, do położenia III.

Jeżeli użytkownik urządzenia chce by skrzynka łącznikowa opuściła położenie spoczynkowe, to nie może nastąpić to w żadnym przypadku przez wciśnięcie skrzynki łącznikowej 7 w dół. Nie nastąpi to nawet jeżeli użytkownik obróci element blokujący 18 do położenia odblokowanego według fig. 3. Powodem jest to, że zderzak 40 przegrody międzyfazowej 20 opiera się na osłonie 19 styku (fig. 4). Użytkownik urządzenia musi najpierw wychylić na zewnątrz dźwignie załączającą 11, wskutek czego czop uruchamiający 39 odegnie przegrodę międzyfazową 20 w kierunku podłużnej osi 2 obudowy 1 i odsunie zderzak 40 od osłony 19 styku.

Dalsze przemieszczenia odbywają się odwrotnie, jak podczas omówionego powyżej wyciągania skrzynki łącznikowej.

PL 200 078 B1

Jeżeli użytkownik urządzenia chce wymienić bezpieczniki, musi wyjąć skrzynkę łącznikową 7 z obudowy 1. W tym celu element blokują cy 18 należ y obrócić , w kierunku zgodnym z kierunkiem ruchu wskazówek zegara, dokoła osi 31 według fig. 5. Dolny czop zatrzaskowy 23 trafia w ten sposób w lewe odgałęzienie rowka prowadzącego 33, które w górę, w kierunku zwróconej w stronę dźwigni górnej krawędzi 38 obudowy 1, jest otwarte. Wówczas możliwe staje się wyciągnięcie skrzynki łącznikowej 7 z obudowy 1.

Claims (7)

1. Urządzenie przyłączeniowe mocy, wyposażone w obudowę, zaopatrzoną w dolną część i w przymocowane do niej boczne ścianki, oraz w przyłącze szyn zbiorczych, w poruszającą się względem obudowy, prostopadle do jej osi podłużnej i osi poprzecznej skrzynkę łącznikową, z umieszczonymi w niej bezpiecznikowymi stykami nożowymi i ż ebrami prowadzącymi, jak również w dź wignię załączającą, wyposażoną w umieszczone w określonej odległości od siebie czop obrotowy i czop łożyskowy, prowadzone w komplementarnych i równoległych podłużnych zagłębieniach bocznych ścianek obudowy, przy czym jedno z zagłębień jest otwarte w kierunku górnej krawędzi obudowy, a na dolnym końcu przeciwległego zagłębienia jest usytuowane gniazdo czopa łożyskowego dźwigni załączającej, natomiast w skrzynce łącznikowej jest umieszczony płytkowy element blokujący, zaopatrzony przynajmniej w jeden dolny czop zatrzaskowy, przemieszczający się wzdłuż rowka prowadzącego bocznej ścianki obudowy, znamienne tym, że wysokość (H) bocznej ścianki (5) obudowy (1) jest równa wysokości (h) elementu blokującego (18), element blokujący (18) jest zaopatrzony w umieszczony w jego górnej części przycisk przechylny (29), oraz w usytuowaną niżej od niego oś obrotu (31), przechodzącą przez górne czopy zatrzaskowe (24), usytuowane w określonej odległości (b) od dolnych czopów zatrzaskowych (23), oraz w otwory w bocznej ściance (32) skrzynki łącznikowej (7), a ponadto na górnym końcu każdego rowka prowadzącego (33) jest usytuowana widełkowa prowadnica ryglująca (34), zaopatrzona w zderzaki (41, 42, 43), uniemożliwiające dalsze przemieszczanie się dolnego czopa zatrzaskowego (23) wzdłuż rowka prowadzącego (33).

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że na dolnej stronie skrzynki łącznikowej (7) są umieszczone dwa języczki prowadzące (10), oddalone od siebie na odległość (a), większą od grubości (d) płytkowego elementu blokującego (18).

3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że widełkowa prowadnica ryglująca (34), usytuowana na przedłużeniu rowka prowadzącego (33), jest zaopatrzona w dwa, mające wspólnie postać widełek, odgałęzienia (35, 36), z których jedno odgałęzienie (35) kończy się gniazdem (37).

4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że obydwa odgałęzienia (35, 36) rowka prowadzącego (33) przynajmniej częściowo są skierowane w górę, w stronę górnej krawędzi (38) obudowy (1), przy czym jedno odgałęzienie (36) jest otwarte w kierunku górnej krawędzi (38) obudowy (1).

5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że płytkowy element blokujący (18) jest zaopatrzony przynajmniej w jeden podłużny otwór (27), usytuowany obok górnego czopa zatrzaskowego (24), przy czym między tym podłużnym otworem (27) i boczną krawędzią płytkowego elementu blokującego (18) jest utworzona podatna na zginanie beleczka (26).

6. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że do dwóch przeciwległych dłuższych krawędzi (21) płytkowego elementu blokującego (18) są przymocowane, po jednym, dolne i górne czopy zatrzaskowe (23, 24).

7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że do dolnej strony skrzynki łącznikowej (7), wzdłuż podłużnej osi (2) obudowy (1), w określonej odległości (A) od dwóch języczków prowadzących (10), równej odległości dwóch bezpiecznikowych styków nożowych, jest przymocowana podatna na zginanie przegroda międzyfazowa (20), której dolna krawędź jest zaopatrzona w zderzak (40), który w górnym, spoczynkowym położeniu skrzynki łącznikowej (7), opiera się na osłonie (19) styku, przymocowanej do dolnej części (4) obudowy (1), a równocześnie przynajmniej z jednej bocznej płytki (12) dźwigni załączającej (11) wystaje czop uruchamiający (39), powodujący odblokowanie zderzaka (40) względem osłony (19) styku, podczas nachylania dźwigni załączającej (11).