PL196497B1

PL196497B1 - Ogniotrwała ceramiczna cegła kratownicowa

Info

Publication number: PL196497B1
Application number: PL368711A
Authority: PL
Inventors: Stefan Bald
Original assignee: Refractory Intellectual Prop
Priority date: 2001-11-28
Filing date: 2002-11-23
Publication date: 2008-01-31
Also published as: CZ296797B6; DE50202810D1; CN1596359A; WO2003046455A8; AU2002365462A1; ES2242085T3; ATE293236T1; CZ2004458A3; US20040244944A1; JP2005510687A; PL368711A1; MXPA04005087A; EP1448944B1; CN100363701C; KR100778375B1; RU2004119819A; CA2467098C; RU2289549C2; DE10158193C2; CA2467098A1

Abstract

1. Ogniotrwala ceramiczna ceg la kratowni- cowa maj aca osiem segmentów sciankowych po laczonych ze sob a pod k atem <90°, przy czym segmenty sciankowe ograniczaj a obwo- dowo otwart a na przeciwleg lych ko ncach komo- r e oraz tworz a górn a i doln a, ka zdorazowo wspóln a powierzchnie osadzenia, znamienna tym, ze ceg la kratownicowa ma d lugosc (l), która odpowiada ca lkowitej wielokrotno sci jej szeroko sci (b) pomniejszonej o grubosc scianki (10.1, 10.2, 10.3, 10.4, 10.5, 10.6, 10.7, 10.8) i jest uformowana symetrycznie wzgl edem p laszczyzny rozdzielaj acej j a w kierunku po- d luznym (L). PL PL PL PL

Description

RZECZPOSPOLITA

POLSKA

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (54) (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 196497 (21) Numer zgłoszenia: 368711 ^{(13) B1} (22) Data zgłoszenia: 23.11.2002 ^{(51) Int.Cl.}

F27D 1/04 (2006.01) (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:

23.11.2002, PCT/EP02/13189 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

05.06.2003, WO03/046455 PCT Gazette nr 23/03

Ogniotrwała ceramiczna cegła kratownicowa (30) Pierwszeństwo:

28.11.2001,DE,10158193.9 (43) Zgłoszenie ogłoszono:

04.04.2005 BUP 07/05 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono:

31.01.2008 WUP 01/08 (73) Uprawniony z patentu:

REFRACTORY INTELLECTUAL PROPERTY GMBH & CO. KG,Wiedeń,AT (72) Twórca(y) wynalazku:

Stefan Bald,Taunusstein,DE (74) Pełnomocnik:

Małgorzata Grabowska,

SULIMA GRABOWSKA SIERZPUTOWSKA, Biuro Patentów i Znaków Towarowych sp.j.

⁽⁵⁷⁾ 1. Ogniotrwała ceramiczna cegła kratownicowa mająca osiem segmentów ściankowych połączonych ze sobą pod kątem <90°, przy czym segmenty ściankowe ograniczają obwodowo otwartą na przeciwległych końcach komorę oraz tworzą górną i dolną, każdorazowo wspólną powierzchnię osadzenia, znamienna tym, że cegła kratownicowa ma długość (l), która odpowiada całkowitej wielokrotności jej szerokości (b) pomniejszonej o grubość ścianki (10.1, 10.2, 10.3, 10.4, 10.5, 10.6, 10.7, 10.8) i jest uformowana symetrycznie wzgl ę dem płaszczyzny rozdzielającej ją w kierunku podłużnym (L).

PL 196 497 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest ogniotrwała, ceramiczna cegła kratownicowa, stosowana na przykład w kratownicy komór pieca szklarskiego.

Znane pryzmatyczne ogniotrwałe pustaki tego rodzaju, ujawniono w austriackim opisie patentowym nr AT 406 197 B, gdzie opisano aktualny stan rozwoju techniki odnośnie cegieł kratownicy, jak i wcześ niejsze przykł ady realizacji.

Pustaki tego rodzaju, zwane również kształtkami lub cegłami garnkowymi, sprawdziły się w praktyce i są stosowane w duż ym zakresie. Symetryczna budowa cegieł garnkowych umoż liwia wzajemne przemieszczenie ich na sąsiednich poziomach kratownicy, dzięki czemu kratownica ma równomierną budowę i dużą stabilność.

W miarę upływu czasu na ściankach cegieł kratownicy tworzą się osady (spieczone narosty) obcych cząstek, które są nanoszone przez gazy spalinowe przy nagrzewaniu kratownicy. Potrzebne jest więc bardziej lub mniej regularne czyszczenie.

Takie czyszczenie jest trudne w przypadku opisanej kratownicy, zbudowanej ze znanych cegieł garnkowych.

W przypadku tak zwanego szachownicowego ułożenia cegieł pełnych, w przypadku którego pełne kostkowe bloczki są umieszczane na sąsiednich poziomach z wzajemnym przestawieniem o 90°, tworzą się w obrębie „poziomu kratownicy” przelotowe (poziome) kanały, które umoż liwiają czyszczenie. Wadą takiego układu szachownicowego jest jednak stosunkowo mała sprawność cieplna, a także mała stabilność mechaniczna takiej kratownicy.

Dzięki wynalazkowi podejmuje się staranie skojarzenia ze sobą wspomnianych parametrów termotechnicznych i mechanicznych, to znaczy wskazuje się na takie ukształtowanie kratownicy, które pozwala uzyskać wysoką stabilność mechaniczną i sprawność cieplną oraz możliwość czyszczenia.

Zatem u podstaw wynalazku leży znana cegła garnkowa, opisana na przykład w opisach patentowych nr DE 29 34 208 C2 lub nr AT 406 197 B. Taka cegła garnkowa jest w zasadzie kołowosymetryczna względem jej osi podłużnej (po obróceniu o 90° uzyskuje się zawsze taką samą geometrię). Geometrię takiej cegły modyfikuje się tak, aby miała ona większe segmenty ściankowe w porównaniu ze stanem techniki (ścianki o większej powierzchni). Takie większe segmenty ściankowe mogą być ukształtowane z kilkoma i/lub z większymi wnękami, żeby poprawić sprawność cieplną i/lub umożliwić wprowadzanie przyrządów wyczystkowych.

Proste zwiększenie wymiarów znanych cegieł garnkowych nie daje pożądanego rezultatu, ponieważ nie zmienia to zasadniczej struktury kratownicy. Poza tym pogorszyła by się sprawność cieplna.

Dlatego zgodnie z wynalazkiem proponuje się uformowanie cegły garnkowej z zasadniczo prostokątną podstawą (zamiast stosowanej dotychczas zasadniczo kwadratowej podstawy). Pustak powinien mieć taką geometrię, żeby w obrębie jednego poziomu kratownicy i na jej różnych poziomach można było regularnie (statystycznie) kojarzyć ze sobą cegły tak, aby uzyskać równomierną strukturę kratownicy lub też równomierną gęstość kratownicy.

Można to zrealizować dobierając długość cegły w taki sposób, aby długość ta odpowiadała podwojonej szerokości cegły pomniejszonej o grubość ścianki. Taką cegłę objaśnia się niżej w ramach opisu figur.

Inną geometrię cegły opisano niżej. W przypadku tak zwanego „zamkniętego sposobu osadzania” cegieł w kratownicy (regeneratora), odstęp podłużnych osi sąsiednich cegieł w kierunku wzdłużnym wynosi całkowitą wielokrotność odstępu podłużnych osi sąsiednich cegieł w kierunku poprzecznym (prostopadle do kierunku wzdłużnego). Przy takim sposobie osadzania, cegła jednego poziomu spoczywa zawsze na segmencie ściankowym cegły na niższym poziomie, co objaśnia się poniżej.

Cegły kratownicowe można umieszczać w obrębie jednego poziomu kratownicy obok siebie i prostopadle do siebie. To samo dotyczy rozmieszczenia na sąsiednim, w kierunku pionowym, poziomie kratownicy, tak że w rezultacie można stworzyć trójwymiarową strukturę kratownicy, podobnie jak ze znanych cegieł garnkowych.

Następna korzyść polega na tym, że tak zwymiarowane cegły kratownicowe mogą być stosowane w powiązaniu z znanymi cegłami garnkowymi w obrębie jednego poziomu kratownicy, na co wskazuje się także w opisie figur.

Tak więc przedmiotem wynalazku w jego najbardziej ogólnej wersji jest ogniotrwała ceramiczna cegła kratownicowa, mająca osiem segmentów ściankowych połączonych ze sobą pod kątem < 90°, przy czym segmenty ściankowe ograniczają obwodowo komorę otwartą na przeciwległych końcach i tworzą górną i dolną, każdorazowo wspólną powierzchnię osadzenia, charakteryzująca się tym, ż e

PL 196 497 B1 cegła kratownicowa ma długość, która odpowiada całkowitej wielokrotności jej szerokości pomniejszonej o grubość ścianki i jest uformowana symetrycznie względem płaszczyzny rozdzielającej ją w kierunku podłużnym.

Cegła kratownicowa, podobnie jak znana cegła garnkowa, ma kształt pierścieniowy, przy czym powierzchnia przekroju poprzecznego komory opasanej segmentami ściankowymi jest jednak w zasadzie prostokątna (wliczając ukośne narożniki-ośmiokątna). Gazy spalinowe (podczas nagrzewania regeneratora) lub też powietrze (przy pobieraniu ciepła) przepływają przez odpowiednie kanały w kierunku pionowym, ale także w kierunku poziomym przez otwory ukształtowane w poszczególnych segmentach ściankowych.

Ze względu na wydłużoną budowę, mogą być ukształtowane na dużych (przeciwległych) bokach cegły kratownicowej wnęki (otwory) o dużej powierzchni przekroju, ewentualnie nawet kilka wnęk usytuowanych obok siebie. Korzystnie co najmniej przebiegające w kierunku podłużnym segmenty ściankowe są ukształtowane z wnękami.

W korzystnym przykładzie wykonania wynalazku, powierzchnia przekroju wnę k(i) wynosi co najmniej 15% całej powierzchni przekroju danego segmentu ściankowego. Może ona również wynosić > 30, > 35, > 40, > 45, > 50, a nawet > 60 lub > 70% cał ej powierzchni przekroju danego segmentu ściankowego. Korzystnie co najmniej jedna wnęka w kierunku podłużnym cegły kratownicowej ma wielkość, która odpowiada co najmniej 50% długości odpowiadającej powierzchni ścianki.

Korzystnie co najmniej jeden rozpościerający się w kierunku podłużnym segment ściankowy ma kilka wnęk usytuowanych w odstępie od siebie.

Również segmenty ściankowe rozpościerające się prostopadle do segmentów przebiegających w kierunku podłużnym, a więc krótsze segmenty ściankowe, mogą być ukształtowane z wnękami, a zatem korzystnie co najmniej jeden segment ś ciankowy przebiegają cy prostopadle do segmentów ściankowych, rozpościerających się w kierunku podłużnym, jest ukształtowany z wnękami.

Korzystnie powierzchnia przekroju wnęk w segmentach ściankowych, rozpościerających się w kierunku podł u ż nym, jest co najmniej dwukrotnie wię ksza niż powierzchnia przekroju wnę k w prostopadłych do nich segmentach ściankowych.

Wnęka może być przy tym ukształtowana w postaci otworu, ale może być też otwarta ku powierzchni osadzenia cegły kratownicowej, a więc może mieć „bramkowy” kształt.

Korzystnie segmenty ściankowe rozpościerające się między innymi segmentami ściankowymi, które przebiegają w kierunku podłużnym cegły i prostopadle do tego kierunku, mają ściankę o mniejszej grubości.

Ponadto korzystnie segmenty ściankowe rozpościerające się między segmentami ściankowymi, które przebiegają w kierunku podłużnym cegły i prostopadle do tego kierunku, mają ściankę o grubości mniejszej o 15 do 35%.

Z myś l ą o budowie cał ej kratownicy proponuje się rozwią zanie, wedł ug którego na powierzchniach osadzenia cegieł są uformowane garby i/lub zagłębienia w rodzaju układu wpust/wypust, żeby umożliwić dobre mechaniczne ustalenie cegieł ustawionych na sobie w kierunku pionowym.

Zagłębienia i garby są ukształtowane, celem wzajemnego połączenia, na zasadzie złącza kształtowego.

Korzystnie niektóre segmenty ściankowe rozpościerające się w kierunku podłużnym mają ścianki o grubości większej niż inne segmenty ściankowe.

Segmenty ściankowe rozpościerające się w kierunku podłużnym mają geometryczny moment bezwładności powierzchni większy niż przebiegające prostopadle do tego kierunku segmenty ściankowe.

Duża powierzchnia przekroju wnęki w cegle kratownicowej według wynalazku daje następujące korzyści, a mianowicie:

- powstaje możliwość poziomego oczyszczania kratownicy, na przykład za pomocą lancy lub drążków,

- zmniejszenie masy cegły kratownicowej powoduje również redukcję powierzchni, na której mogą osiadać ewentualnie obce cząstki,

- powiększone otwory przyczyniają się do zwiększenia turbulencji przepływającego powietrza/gazów i zwiększają przez to przechodzenie ciepła na ścianki,

- w rezultacie cegła kratownicowa ma mniejszy ciężar właściwy (kg/m³),

- długość i szerokość cegły kratownicowej dostosowano do siebie z myślą o zbudowaniu kratownicy o równomiernym rozkładzie, wobec czego można stosować tę cegłę także w powiązaniu

PL 196 497 B1 z „cegłami w formacie cząstkowym”, jak „cegły półformatowe” albo „cegły w formacie jedna trzecia”, jak to przedstawiono na załączonych figurach.

Geometria wnęki (otworu) jest w zasadzie dowolna. W odmianie realizacji, co najmniej jedna wnęka w kierunku podłużnym cegły kratownicowej ma wielkość, która odpowiada co najmniej 50, 60 albo 70% długości odpowiadającej powierzchni ścianki.

W cegle kratownicowej, której dł ugość odpowiada w przybliż eniu podwojonej szeroko ś ci, proponuje się, aby powierzchnię przekroju wnęk w segmentach ściankowych rozpościerających się w kierunku podłużnym dobrać w przybliżeniu dwukrotnie większą, w każdym razie większą niż powierzchnia przekroju wnęk w prostopadłych do nich segmentach ściankowych (w kierunku szerokości cegły).

Opisane ukształtowanie geometryczne cegły umożliwia przejęcie idei wynalazku sformułowanej w AT 406 197 B i polegającej na tym, że segmenty ściankowe rozpościerające się mię dzy segmentami ściankowymi, które przebiegają w kierunku podłużnym cegły i prostopadle do niego, mają ukształtowaną ścianką o mniejszej grubości. Daje to możliwość stworzenia „szczelin” (kanałów) także między sąsiednimi cegłami na poziomie kratownicy, które są użyteczne z termotechnicznego punktu widzenia, gdyż także przez te szczeliny mogą przepływać gazy spalinowe/powietrze.

Nowe cegły kratownicowe dają się bez problemu zastosować w powiązaniu ze znanymi cegłami kratownicowymi. Tak więc, co najmniej jeden poziom kratownicy można ukształtować za pomocą opisanych dużych cegieł. Gdy poziom kratownicy jest poza tym zbudowany z konwencjonalnych (mniejszych) cegieł, to może powstać punktowe obciążenie (w narożnikach) segmentów ściankowych, położonych poniżej (większych) cegieł kratownicowych.

Dlatego proponuje się takie uformowanie tych cegieł, żeby rozpościerające się w kierunku podłużnym segmenty ściankowe miały geometryczny moment bezwładności powierzchni (I = (b^h³)/12, gdzie b = szerokość, h = wysokość przekroju prostokątnego) większy niż inne segmenty ściankowe, w szczególności segmenty ściankowe tworzące wąskie boki cegły. Możliwe jest więc powiększenie grubości ścianki, rezygnacja z wnęk (otworów) lub redukcja ich powierzchni przekroju, umieszczenie wnęk(i) tak, aby na pionowym przedłużeniu oczekiwanego obciążenia punktowego nie było wnęk na segmencie ściankowym.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1a przedstawia cegłę kratownicową w widoku z góry, fig. 1b - cegłę kratownicową z fig. 1a ukazaną w widoku z boku, fig. 1c - cegłę kratownicową z fig. 1a ukazaną w następnym widoku z boku, fig. 1d cegłę kratownicową z fig. 1a ukazaną w perspektywie, fig. 2 - fragment kratownicy z cegłami według fig. 1a-d, w widoku perspektywicznym, fig. 3 - poziom kratownicy z cegieł według fig. 1a-d, w widoku z góry, fig. 4 - kilkupoziomową kratownicę zbudowaną z różnych pustaków, w widoku z góry, fig. 5 fragment alternatywnie zbudowanej kratownicy w widoku perspektywicznym.

Na rysunku takie same lub identyczne funkcjonalnie elementy konstrukcyjne oznaczono takimi samymi odnośnikami.

Cegła kratownicowa według fig. 1a,b jest zbudowana następująco.

Składa się ona z ośmiu segmentów ściankowych 10.1, 10.2, 10.3, 10.4, 10.5, 10.6, 10.7, 10.8, których naprzeciwległe pary są usytuowane równolegle do siebie. Segmenty ściankowe 10.1, 10.5 rozpościerają się w kierunku podłużnym L. Segmenty ściankowe 10.3, 10.7 przebiegają prostopadle do kierunku podłużnego L, a więc w „kierunku poprzecznym” Q. Następne segmenty ściankowe 10.2,

10.4, 10.6 i 10.8 łączą uprzednio wymienione segmenty 10.1, 10.3, 10.5 i 10.7 w taki sposób, że łączące się ze sobą segmenty ściankowe, jak 10.1, 10.2 albo 10.5, 10.6, przebiegają względem siebie pod kątem 45°.

W rezultacie powstaje ośmiokątna podstawa wraz z opasaną ściankami 10.1, 10.2, 10.3, 10.4,

10.5, 10.6, 10.7, 10.8 komorą 12, mającą również ośmiokątny kontur w przekroju poziomym. Komora 12 jest otwarta u góry i u dołu (w kierunku podłużnej osi MLA cegły).

Długość l cegły (tu 398 mm) odpowiada podwojonej szerokości b (tu 2 x 218 mm) pomniejszonej o grubość jednej ze ścianek 10.1, 10.5 (tu 38 mm), które przebiegają w kierunku podłużnym L.

W przypadku „zamkniętego sposobu osadzenia”, odstęp podłużnych osi MLA dwóch cegieł łączących się ze sobą w kierunku wzdłużnym, odpowiada dwukrotnemu odstępowi podłużnych osi MLA dwóch cegieł łączących się ze sobą w kierunku poprzecznym.

Na dużych segmentach ściankowych 10.1, 10.5 są przewidziane odpowiednie wnęki 14, które są otwarte ku dolnej powierzchni osadzenia 16 i w widoku z boku (fig. 1b) mają kształt bramki.

W przedstawionym przykładzie realizacji, powierzchnia przekroju wnęki 14 jest tylko nieznacznie mniejsza od powierzchni przekroju pozostałej części segmentu ściankowego 10.5. Inaczej mówiąc,

PL 196 497 B1 powierzchnia przekroju wnęki 14 wynosi około 40% teoretycznej powierzchni całkowitej segmentu ściankowego 10.5.

Jak pokazano na fig. 1c, wąskie segmenty ściankowe 10.3, 10.7 także mają wnęki 18, które mają odpowiednio mniejszą powierzchnię przekroju w porównaniu z wnękami 14 (tu o około 25%).

Na powierzchniach osadzenia 16 ścianek 10.1, 10.5 są umieszczone we wzajemnym odstępie zagłębienia przebiegające prostopadle do kierunku podłużnego L, natomiast na dolnej powierzchni osadzenia 16 segmentów 10.3, 10.7 są przewidziane zagłębienia przebiegające w kierunku podłużnym L. Na górnych powierzchniach osadzenia 20 wymienionych ścianek 10.1, 10.3, 10.5 i 10.7 są umieszczone odpowiednie garby 22, przy czym zagłębienia i garby 22 są dopasowane do siebie tak, że podczas ustawiania cegieł w stos powstaje połączenie kształtowe.

Cegła jest uformowana symetrycznie względem wyznaczonej linią Q-Q płaszczyzny równoległej do osi podłużnej MLA.

Cegły kratownicowe opisanego rodzaju mogą być wytwarzane z dowolnych ogniotrwałych materiałów, zależnie od zakresu zastosowania. Pod tym względem nie różnią się one od znanych cegieł garnkowych. Dotyczy to także sposobu wytwarzania cegieł kratownicowych.

Figura 2 przedstawia przykładową kratownicę zbudowaną ze zgodnych z wynalazkiem cegieł T, stosowanych w powiązaniu ze znanymi cegłami garnkowymi K.

Na fig. 3 widać strukturę jednego poziomu kratownicy zbudowanej z cegieł T według wynalazku, które są przemieszczone względem siebie „w rzędach i kolumnach”, żeby uzyskać równomierną gęstość kratownicy. Przy tym sąsiednie cegły T w obrębie jednego poziomu stykają się ze sobą wzdłuż skośnych narożników 10.2, 10.4, 10.6 lub 10.8. Cztery stykające się każdorazowo ze sobą cegły (na fig. 3: T1, T2, T3, T4) otaczają komorę R, której powierzchnia przekroju odpowiada w przybliżeniu powierzchni przekroju komory 12 każdej cegły T.

Figura 4 ukazuje strukturę analogiczną do fig. 3, jednak z cegłami na różnych poziomach kratownicy, przy czym dwie sąsiednie cegły pokrywają się każdorazowo segmentem ściankowym, jak to można zauważyć także na fig. 2.

W części kratownicy przedstawionej na fig. 4 (podobnie jak na fig. 2) cegły według wynalazku są zastąpione konwencjonalnymi cegłami garnkowymi w rodzaju tych opisanych w DE 29 34 208 C2 lub też AT 406 197 B, przy czym dzięki zgodnej z wynalazkiem geometrii cegieł kratownicowych, te mniejsze formaty mogą być bez problemu osadzone na większych formatach. Z kolei na konwencjonalnych cegłach garnkowych mogą być osadzone na wyższym poziomie zgodne z wynalazkiem cegły kratownicowe. W szczególności na fig. 1b, 1d i 2 można zauważyć, że opisana geometria cegieł także w przypadku zamknię tego sposobu osadzenia stwarza moż liwość poziomego oczyszczania wzdł u ż kanałów utworzonych przez otwory 14.

Na fig. 5 przedstawiono schematycznie kolejną strukturę kratownicy.

Na poziomie A cegły kratownicowe są umieszczone podobnie jak na fig. 1a-d, ale z pełnymi segmentami ściankowymi 10.1, 10.3, 10.5 i 10.7, celem zwiększenia geometrycznego momentu bezwładności powierzchni segmentów ściankowych.

Poza tym na poziomie B są ułożone konwencjonalne cegły garnkowe T, które wspierają się w zasadzie na ich czterech rogach na niżej usytuowanej cegle kratownicowej. Jest to możliwe dzięki jednolitej strukturze ścianek 10.1, 10.3, 10.5 i 10.7.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Ogniotrwała ceramiczna cegła kratownicowa mająca osiem segmentów ściankowych połączonych ze sobą pod kątem <90°, przy czym segmenty ściankowe ograniczają obwodowo otwartą na przeciwległych końcach komorę oraz tworzą górną i dolną, każdorazowo wspólną powierzchnię osadzenia, znamienna tym, że cegła kratownicowa ma długość (l), która odpowiada całkowitej wielokrotności jej szerokości (b) pomniejszonej o grubość ścianki (10.1, 10.2, 10.3, 10.4, 10.5, 10.6, 10.7, 10.8) i jest uformowana symetrycznie względem pł aszczyzny rozdzielają cej ją w kierunku podł u ż nym (L).
2. Cegła kratownicowa według zastrz. 1, znamienna tym, że co najmniej przebiegające w kierunku podłużnym (L) segmenty ściankowe (10.1, 10.5) są ukształtowane z wnękami (14).
3. Cegła kratownicowa według zastrz. 2, znamienna tym, że powierzchnia przekroju wnęki (14) wynosi co najmniej 15% całej powierzchni przekroju danego segmentu ściankowego (10.1, 10.5).

PL 196 497 B1
4. Cegła kratownicowa według zastrz. 2, znamienna tym, że co najmniej jedna wn ęka (14) w kierunku podł u ż nym cegł y kratownicowej ma wielkość, która odpowiada co najmniej 50% d ł ugoś ci odpowiadającej powierzchni ścianki.
5. Cegła kratownicowa według zastrz. 2, znamienna tym, że co najmniej jeden rozpościerający się w kierunku podłużnym (L) segment ściankowy (10.1, 10.5) ma kilka wnęk (14) usytuowanych w odstę pie od siebie.
6. Cegła kratownicowa według zastrz. 1, znamienna tym, że co najmniej jeden segment ściankowy (10.3, 10.7) przebiegający prostopadle do segmentów ściankowych (10.1, 10.5), rozpościerających się w kierunku podłużnym (L), jest ukształtowany z wnękami (18).
7. Cegła kratownicowa według zastrz. 2, znamienna tym, że powierzchnia przekroju wnęk (14) w segmentach ś ciankowych (10.1, 10.5), rozpoś cierają cych się w kierunku podł uż nym, jest co najmniej dwukrotnie większa niż powierzchnia przekroju wnęk (18) w prostopadłych do nich segmentach ściankowych (10.3, 10.7).
8. Cegła kratownicowa według zastrz. 2 albo 6, znamienna tym, że wnęki (14, 18) są otwarte ku powierzchni osadzenia (16) cegły kratownicowej.
9. Cegła kratownicowa według zastrz. 1, znamienna tym, że segmenty ściankowe (10.2, 10.4,

10.6, 10.8) rozpościerające się między segmentami ściankowymi (10.1, 10.3, 10.5, 10.7), które przebiegają w kierunku podłużnym (L) cegły i prostopadle do tego kierunku, mają ściankę o mniejszej grubości.
10. Cegła kratownicowa według zastrz. 9, znamienna tym, że segmenty ściankowe (10.2, 10.4,

10.6, 10.8) rozpościerające się między segmentami ściankowymi (10.1, 10.3, 10.5, 10.7), które przebiegają w kierunku podłużnym (L) cegły i prostopadle do tego kierunku, mają ściankę o grubości mniejszej o 15 do 35%.
11. Cegła kratownicowa według zastrz. 1, znamienna tym, że segmenty ściankowe (10.1, 10.2, 10.3, 10.4, 10.5, 10.6, 10.7, 10.8) na co najmniej jednej z ich powierzchni osadzenia (16, 20) są ukształtowane z garbami (22).
12. Cegła kratownicowa według zastrz. 1, znamienna tym, że segmenty ściankowe na co najmniej jednej z ich powierzchni osadzenia są ukształtowane z zagłębieniami.
13. Cegła kratownicowa według zastrz. 11 albo 12, znamienna tym, że zagłębienia i garby (22) są ukształtowane, celem wzajemnego połączenia, na zasadzie złącza kształtowego.
14. Cegła kratownicowa według zastrz. 1, znamienna tym, że segmenty ściankowe (10.1, 10.5) rozpościerające się w kierunku podłużnym (L) mają ścianki o grubości większej niż inne segmenty ściankowe (10.1, 10.3, 10.4, 10.6, 10.7, 10.8).
15. Cegła kratownicowa według zastrz. 1, znamienna tym, że segmenty ściankowe (10.1, 10.5) rozpościerające się w kierunku podłużnym (L) mają geometryczny moment bezwładności powierzchni większy niż przebiegające prostopadle do tego kierunku segmenty ściankowe (10.3, 10.7).