PL195925B1 - Urządzenie do podnoszenia ścieków - Google Patents

Abstract

1. Urzadzenie do podnoszenia scieków, zawierajace co najmniej jeden zbiornik substancji blokujacych z co naj- mniej jednym, umieszczonym w jego wnetrzu, sitem od- dzielajacym prowadzone przezen scieki, zawierajace sub- stancje blokujace, ponadto zbiornik cieczy dla scieków, pozbawionych substancji blokujacych i oczyszczonych wstepnie w zbiorniku substancji blokujacych, i co najmniej jedna, przyporzadkowana zbiornikowi substancji blokuja- cych, pompe oprózniajaca zbiornik cieczy poprzez zbiornik substancji blokujacych, przy czym sito oddzielajace dzieli zbiornik substancji blokujacych na obszar zawierajacy substancje blokujace i obszar pozbawiony substancji bloku- jacych, i ponadto pozbawiony substancji blokujacych ob- szar jest za pomoca odprowadzenia w postaci obejscia polaczony z pompa, wstepne oczyszczone i tloczone za pomoca pompy scieki moga przechodzic przez odprowa- dzenie do zbiornika substancji blokujacych, zas zawierajacy substancje blokujace obszar jest polaczony zarówno z pompa, jak tez z przewodem cisnieniowym do prowadze- nia podniesionych scieków, znamienne tym, ze wstepnie oczyszczone i tloczone przez pompe (6) scieki moga prze- chodzic przez przewód laczacy (12) urzadzenia do podno- szenia scieków do obszaru (4a) zawierajacego substancje blokujace zbiornika (4) substancji blokujacych. PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do podnoszenia ścieków.

Urządzenia do podnoszenia ścieków służą zazwyczaj do podnoszenia na określony poziom ścieków zgromadzonych na końcu komory do spiętrzania ścieków, przykładowo celem dalszej obróbki w urządzeniu do oczyszczania ścieków. W przeszłości do podnoszenia ścieków używano między innymi dużych pomp, które jednak okazały się niezadowalające pod względem sprawności. W opisanych powyżej urządzeniach do podnoszenia ścieków wykorzystano zatem zasadę oddzielania gruboziarnistych substancji stałych względnie substancji stałych od nośnika, z reguły ścieków, zanim nośnik wejdzie do stosowanej pompy. Substancje blokujące względnie gruboziarniste substancje stałe dostają się przy tym do zbiornika substancji blokujących, umieszczonego przed pompą. W idealnym przypadku substancje blokujące pozostają w tym zbiorniku, w związku z czym jedynie oczyszczone wstępnie ścieki są przekazywane do zbiornika cieczy, umieszczonego za zbiornikiem substancji blokujących.

Oczyszczone wstępnie ścieki mogą przy tym przechodzić do zbiornika cieczy albo przez pompę, albo przez obejście (porównaj niemiecki opis patentowy nr DE 196 50 625 Cl lub europejski opis patentowy nr EP 0 846 810 Al). Zatrzymywanie substancji stałych w zbiorniku substancji blokujących odbywa się w znanych sposobach tak, że wewnątrz zbiornika substancji blokujących umieszczone są klapy oddzielające.

Ponadto każda komora względnie zbiornik substancji blokujących zawiera pływak kulkowy, służący jako element odcinający. Odpowiada on za to, że przy włączonej pompie i tłoczeniu wstępnie oczyszczonych ścieków ze zbiornika cieczy do zbiornika substancji blokujących nie przedostają się dodatkowo przez przewód doprowadzający ścieki zawierające nadal substancje stałe. Przy wyłączonej pompie pływak kulkowy względnie element odcinający otwiera oczywiście dany otwór zbiornika substancji blokujących dla przewodu doprowadzającego, aby zanieczyszczone ścieki po wstępnym oczyszczeniu mogły na zakończenie za pomocą klap oddzielających przejść do zbiornika cieczy.

To rozwiązanie nie jest pozbawione wad. Przykładowo klapy oddzielające nie we wszystkich punktach są wystarczająco skuteczne, jeżeli chodzi o zatrzymywanie substancji stałych. Również kulka odcinająca dopiero wówczas zamyka przewód doprowadzający, gdy poziom cieczy w zbiorniku substancji blokujących osiągnie określoną wysokość. Poza tym na porządku dziennym są uszkodzenia tego pływaka kulkowego względnie elementu odcinającego, co zakłóca pracę urządzenia. Wreszcie każda naprawa i/lub konserwacja urządzenia znanego ze stanu techniki wymaga wyłączenia całej instalacji.

Inne problemy występują w porównywalnym urządzeniu do podnoszenia ścieków. Tak na przykład blokada dopływu do zbiornika substancji blokujących podczas procesu tłoczenia jest realizowana za pomocą jednego lub kilku rozszerzających się pęcherzy lub przepon rękawowych. Mogą one wprawdzie działać lepiej niż pływak kulkowy znany z niemieckiego opisu patentowego nr DE 196 50 625 Cl, są jednak niekorzystne z uwagi na nakłady konstrukcyjne.

Dotyczy to również urządzenia do podnoszenia ścieków, znanego z francuskiego opisu zgłoszenia patentowego nr FR 752 942 A, które stanowi punkt wyjścia dla niniejszego wynalazku. Jest ono wprawdzie zaopatrzone w sito oddzielające wewnątrz zbiornika z substancjami blokującymi. Jednak wraz ze wzrostem stopnia zanieczyszczenia stanowi ono coraz większy opór dla przepływu. Poza tym nie zawsze można zapewnić, by znajdujące się na nim substancje blokujące były skutecznie odrywane od sita oddzielającego przy zmianie kierunku przepływu.

Podobne problemy występują w rozwiązaniu znanym z niemieckiego opisu zgłoszenia patentowego nr DE 28 22 877 Al. Dotyczy ono urządzenia do podnoszenia zanieczyszczonych gęstymi substancjami ścieków lub temu podobnych. W tym celu zawiera ono komorę zbiorczą, do której wpływają ścieki i substancje gęste, pochodzące z komory wejściowej. Z komory zbiorczej ciekłe składniki przechodzą przez urządzenie oddzielające i rurę ciśnieniową do pompy w postaci pompy wirnikowej, skąd przez rurę ssącą wspomnianej pompy przechodzą one do odstojnika.

Wspomniane urządzenie oddzielające jest wyposażone w poziome elementy w rodzaju grabi o ukośnym ustawieniu. Również w tym przypadku nie zostały opanowane opisane powyżej problemy.

U podstaw wynalazku leży problem techniczny, polegający na takim udoskonaleniu urządzenia do podnoszenia ścieków, mającego opisaną powyżej konstrukcję, aby przy prostej konstrukcji i obniżonych kosztach, zwłaszcza zaś zredukowanej konserwacji, zapewnić prawidłowe oddzielanie ścieków zawierających substancje blokujące oraz ścieków oczyszczonych wstępnie.

PL 195 925B1

Urządzenie do podnoszenia ścieków, zawierające co najmniej jeden zbiornik substancji blokujących z co najmniej jednym, umieszczonym w jego wnętrzu, sitem oddzielającym prowadzone przezeń ścieki, zawierające substancje blokujące, ponadto zbiornik cieczy dla ścieków, pozbawionych substancji blokujących i oczyszczonych wstępnie w zbiorniku substancji blokujących, i co najmniej jedną, przyporządkowaną zbiornikowi substancji blokujących, pompę opróżniającą zbiornik cieczy poprzez zbiornik substancji blokujących, przy czym sito oddzielające dzieli zbiornik substancji blokujących na obszar zawierający substancje blokujące i obszar pozbawiony substancji blokujących, i ponadto pozbawiony substancji blokujących obszar jest za pomocą odprowadzenia w postaci obejścia połączony z pompą, wstępne oczyszczone i tłoczone za pomocą pompy ścieki mogą przechodzić przez odprowadzenie do zbiornika substancji blokujących, zaś zawierający substancje blokujące obszar jest połączony zarówno z pompą, jak też z przewodem ciśnieniowym do prowadzenia podniesionych ścieków, odznacza się według wynalazku tym, że wstępnie oczyszczone i tłoczone przez pompę ścieki mogą przechodzić przez przewód łączący urządzenia do podnoszenia ścieków do obszaru zawierającego substancje blokujące zbiornika substancji blokujących.

Korzystnie rozdzielacz wlotowy, zbiornik substancji blokujących i zbiornik cieczy mają postać oddzielonych od siebie podzespołów o modułowej budowie, z których każdy ma oddzielną obudowę.

Korzystnie sito oddzielające ma postać sita poziomego lub sita łukowego.

Korzystnie sito oddzielające dzieli zbiornik substancji blokujących w kierunku wzdłużnym na obszar zawierający substancje blokujące i obszar pozbawiony substancji blokujących.

Korzystnie zbiornik substancji blokujących ma wewnątrz zawór klapowy zwrotny, przy napływających ściekach zamykający przewód łączący, prowadzący do pompy.

Korzystnie przed zbiornikiem substancji blokujących umieszczone jest doprowadzenie z zaworem klapowym zwrotnym, przy czym zawór klapowy zwrotny w doprowadzeniu otwiera się przy napływie zawierających substancje blokujące ścieków przez doprowadzenie do zbiornika substancji blokujących, i zamyka się przy tłoczeniu ścieków przez zbiornik substancji blokujących za pomocą pompy do przewodu ciśnieniowego.

Korzystnie zawór klapowy zwrotny ma postać okrągłej klapy, podwieszonej w położeniu roboczym w doprowadzeniu pod kątem względem poziomu.

Korzystnie przed zbiornikiem substancji blokujących umieszczony jest rozdzielacz wlotowy, zaopatrzony w przelew podłączony do zbiornika cieczy.

W urządzeniu do podnoszenia ścieków, według wynalazku wstępnie oczyszczone i tłoczone za pomocą pompy ścieki mogą przechodzić zarówno przez odprowadzenie względnie obejście jak również przez przewód łączący do zbiornika substancji blokujących, przy czym przewód łączący połączony jest z obszarem zbiornika zawierającym substancje blokujące.

Taki sposób postępowania ma tę zaletę, że zbiornik substancji blokujących można zasilać strumieniem rozwidlonym. Strumień oczyszczony przez odprowadzenie względnie obejście zapewnia z reguły to, że osadzone na sicie oddzielającym substancje blokujące zostają od niego oddzielone, natomiast prowadzony przez przewód łączący strumień przenoszący unosi ze sobą oddzielone substancje blokujące.

Przy dopływie ścieków do zbiornika substancji blokujących zawór klapowy zwrotny zamyka wymieniony wyżej przewód łączący, wskutek czego ścieki zawierające substancje blokujące są przeciskane przez sito oddzielające i spływają, tylko przez odprowadzenie względnie obejście, do pompy.

Ponadto zapewniono, że rozdzielacz wlotowy, zbiornik substancji blokujących i zbiornik cieczy mają postać oddzielonych od siebie podzespołów o modułowej budowie, z których każdy ma oddzielną obudowę.

Poza tym sito oddzielające ma z reguły postać sita poziomego lub sita łukowego i korzystnie dzieli zbiornik substancji blokujących w kierunku wzdłużnym na obszar zawierający substancje blokujące i obszar pozbawiony substancji blokujących.

Pozbawiony substancji blokujących (dolny) obszar zbiornika jest przy tym za pomocą odprowadzenia w postaci obejścia połączony z pompą, natomiast zawierający substancje blokujące (górny) obszar zbiornika jest celem prowadzenia podniesionych ścieków podłączony zarówno do pompy, jak też do przewodu ciśnieniowego. W związku z tym w ramach wynalazku zaproponowano zaopatrzenie zbiornika substancji blokujących w zawór klapowy zwrotny, który przy napływających ściekach jest przeznaczony - oprócz wykonanego w postaci obejścia odprowadzenia -do zamykania dodatkowego przewodu łączącego, prowadzącego do pompy.

PL 195 925B1

W ten sposób zawierający substancje blokujące obszar zbiornika substancji blokujących zostaje odgrodzony przy napływie ścieków, ponieważ z jednej strony wspomniany zawór zwrotny klapowy zamyka przewód łączący z pompą, z drugiej zaś odcięty zostaje również przewód ciśnieniowy. Napływające ścieki, zawierające substancje blokujące, mogą zatem być odprowadzane ze zbiornika substancji blokujących jedynie przez sito oddzielające, zaś na koniec przez odprowadzenie względnie obejście. Ponieważ wymuszone jest przy tym przejście przez sito oddzielające, substancje blokujące względnie gruboziarniste substancje stałe są zatrzymywane na sicie.

Według wariantu wynalazku, mającego samodzielne znaczenie, wspomniane wyżej doprowadzenie do zbiornika substancji blokujących jest wyposażone w zawór klapowy zwrotny. Doprowadzenie to jest umieszczone przed zbiornikiem substancji blokujących i odpowiada za doprowadzanie ścieków zawierających substancje blokujące. Wspomniany wyżej zawór klapowy zwrotny w doprowadzeniu otwiera się przy napływie (zawierających substancje blokujące) ścieków przez doprowadzenie do zbiornika substancji blokujących, i zamyka się przy tłoczeniu ścieków przez zbiornik substancji blokujących za pomocą pompy do przewodu ciśnieniowego. Ten proces zamykania zaworu klapowego zwrotnego jest zatem realizowany za pomocą ciśnienia pompy, wytwarzanego w zbiorniku substancji blokujących, a co za tym idzie, w doprowadzeniu.

Zawór klapowy zwrotny stanowi okrągła klapa, podwieszona w doprowadzeniu w położeniu roboczym pod kątem względem poziomu. Nachylenie to sprawia, że nawet małe nadwyżki ciśnienia w doprowadzeniu zapewniają prawidłowe otwieranie zaworu.

Aby można było przykładowo opanować zbierające się gwałtownie ilości wody (ulewa), przed zbiornikiem substancji blokujących umieszczony jest rozdzielacz wlotowy, zaopatrzony w przelew podłączony do zbiornika cieczy. Przelew ten może być zaopatrzony w sito rzadkie i/lub gęste, aby zatrzymywać substancje stałe w rozdzielaczu wlotowym. Również umieszczenie dodatkowych sit w tym rozdzielaczu wlotowym mieści się oczywiście w ramach wynalazku. Te dodatkowe sita względnie sita oddzielające mogą przykładowo odpowiadać za to, że już w rozdzielaczu wlotowym zachodzi swego rodzaju wstępna klasyfikacja substancji stałych, znajdujących się w ściekach. Pozwala to przykładowo zatrzymywać składniki o bardzo dużych wymiarach cząstek.

Za pomocą jednostki modułowej, zrealizowanej w ramach drugiej odmiany wynalazku, można osiągnąć korzyści w odniesieniu do konserwacji i konstrukcji urządzenia. Ponieważ rozdzielacz wlotowy, zbiornik substancji blokujących i zbiornik cieczy mają własne obudowy, można przeprowadzać odrębne prace konserwacyjno-naprawcze bez konieczności wyłączania całego urządzenia. Dzieje się tak, ponieważ z reguły urządzenie zawiera dwa zbiorniki substancji blokujących z przyporządkowanymi im pompami, które mogą pracować na zmianę lub jednocześnie.

Zbiornik substancji blokujących jest zgodnie z wynalazkiem wykonany ze stali stopowej, w związku z czym ma bardzo dużą trwałość. Poza tym nie należy się obawiać korozji. Również odporność chemiczna jest wyjątkowo wysoka, dzięki czemu można bez przeszkód obrabiać lub zatrzymywać również agresywne media i/lub substancje stałe.

Gruboziarniste substancje stałe, zatrzymane w górnym, zawierającym substancje blokujące, obszarze zbiornika substancji blokujących są zabierane do przewodu ciśnieniowego, gdy pompa jest włączona. Następuje to wówczas, gdy w zbiorniku cieczy osiągnięty jest określony poziom cieczy.

Wskutek obecności sita oddzielającego, umieszczonego według wynalazku wewnątrz zbiornika substancji blokujących, następuje skuteczne wstępne oczyszczanie ścieków, jako że sito oddzielające rozciąga się zazwyczaj w kierunku poziomym na całej długości zbiornika substancji blokujących i ma w związku z tym dość dużą powierzchnię. Jest ona w każdym razie znacznie większa niż powierzchnia zastąpionych sitem klap oddzielających, znanych w stanie techniki.

Poza tym sito oddzielające zapewnia praktycznie równomierny rozkład gruboziarnistych substancji stałych, w związku z czym nie należy się obawiać lokalnych spiętrzeń materiału. Opisaną powierzchnię sitową można zwiększyć, jeżeli sito oddzielające ma postać sita łukowego. Wynalazek umożliwia przy tym zarówno stały montaż sita oddzielającego, jak też jego wymienne zamocowanie. Taka konstrukcja jest korzystna, ponieważ zbiornik substancji blokujących - inaczej niż w znanych urządzeniach - jest umieszczony we własnej obudowie, co ułatwia operacje wymiany i konserwacji. Ta możliwość wymiany pozwala oczywiście uwzględniać różnice w zanieczyszczeniu ścieków i/lub właściwości danego regionu.

Ponadto zawór klapowy zwrotny, umieszczony w doprowadzeniu do zbiornika substancji blokujących, zapewnia prawidłowe zamknięcie doprowadzenia, gdy ścieki są tłoczone przez pompę do przewodu ciśnieniowego. Jest to realizowane bez dużych nakładów konstrukcyjnych. Można również

PL 195 925B1 wykluczyć wadliwe działanie, jakiego należy się obawiać przy zastosowaniu pływaka kulkowego, znanego ze stanu techniki. Wreszcie za pomocą specjalnie ukształtowanego rozdzielacza wlotowego z przelewem można opanować duże ilości ścieków w jednostce czasu, które dotychczas pozostawały poza możliwościami stanu techniki. W tym należy upatrywać istotnych zalet wynalazku.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia urządzenie do podnoszenia ścieków z dwoma zbiornikami substancji blokujących, fig. 2 - detal urządzenia z fig. 1 w widoku z kierunku A, fig. 3 - detal z fig. 2 w widoku z boku z kierunku B, fig. 4 - zbiornik substancji blokujących w widoku z kierunku C na fig. 1, fig. 5 - zbiornik substancji blokujących w widoku z przeciwległego kierunku D, zaś fig. 6 i 7 - zawór klapowy zwrotny w przewodzie doprowadzającym do zbiornika substancji blokujących w przekroju (fig. 6) i w widoku z góry (fig. 7).

Na fig. 1 ukazane jest urządzenie do podnoszenia ścieków w widoku rozłożonym wzdłuż osi symetrii S. Zgodnie z tym podzespoły znajdujące się z lewej i prawej strony osi symetrii są w rzeczywistości położone jeden nad drugim w płaszczyźnie rysunku.

Przedstawione urządzenie do podnoszenia ścieków jest zlokalizowane w szybie ściekowym 1, korzystnie w jego najniższym miejscu. Ten szyb ściekowy 1 może być wykonany z tworzywa sztucznego. Można oczywiście zastosować również inne materiały, na przykład beton lub stal.

Do zasadniczej konstrukcji urządzenia do podnoszenia ścieków należy rozdzielacz wlotowy 2, przez który ścieki są doprowadzane na fig. 1 z lewej strony. Ścieki te zawierają substancje blokujące względnie substancje stałe F. Z tego rozdzielacza wlotowego 2 ścieki przedostają się przez doprowadzenie 3 do zbiornika 4 substancji blokujących. Tutaj ścieki są oczyszczane z substancji blokujących F, które pozostają w zbiorniku 4. Innymi słowy zachodzi tu wstępne oczyszczanie ścieków.

Te oczyszczone wstępnie ścieki przechodzą przez odprowadzenie 5 do pompy 6, przy czym odprowadzenie 5 ma postać obejścia. Po przejściu przez pompę 6 wstępnie oczyszczone ścieki płyną na koniec do zbiornika 7 cieczy. Jest to możliwe, ponieważ pompa 6 jest pompą wirnikową, która zapewnia odpowiedni przekrój przepływu dla oczyszczonych wstępnie ścieków. Wstępne oczyszczanie ścieków w zbiorniku 4 substancji blokujących odbywa się za pomocą sita oddzielającego 9, które w niniejszym przypadku ma postać sita łukowego 9 (porównaj fig. 4 i 5). Można również zastosować sito poziome 9'. W przykładzie wykonania, w lewej części fig. 1, przedstawiony jest proces doprowadzania ścieków zawierających substancje blokujące F, natomiast prawa część przedstawia podnoszenie ścieków.

Z fig. 1, 2 i 3 wynika, że zastosowane są dwa zbiorniki 4 substancji blokujących z przypisanymi do nich odprowadzeniami 5 i pompami 6, zasilane odpowiednio przez dwa doprowadzenia 3 z rozdzielacza wlotowego 2. Doprowadzenia 3 leżą w praktyce - jak już wspomniano - jedno nad drugim w płaszczyźnie fig. 1, w związku z czym ustala się topologia widoczna na fig. 2 i 3. Na końcu każdego z doprowadzeń 3 znajdują się sita oddzielające 8, które odpowiadają za zgrubne oczyszczanie ścieków zawierających substancje blokujące F. Można oczywiście zrezygnować z tych sit oddzielających 8.

Oczyszczone wstępnie ścieki, zebrane w znany sposób w zbiorniku 7 cieczy, są za pomocą pompy 6 przekazywane przez odprowadzenie 5, przewód łączący 12 i zbiornik 4 substancji blokujących do przewodu ciśnieniowego 10. Na końcu przewodu ciśnieniowego 10 może znajdować się instalacja do oczyszczania ścieków, jak przedstawiono w prawej części fig. 1. Widać tutaj, że w procesie podnoszenia ścieków substancje blokujące F, osadzone uprzednio w zbiorniku 4 substancji blokujących, są spłukiwane z sita oddzielającego 9 i przez przewód ciśnieniowy 10 kierowane do dalszej obróbki. Ponieważ w przypadku sita oddzielającego 9 wewnątrz zbiornika 4 substancji blokujących chodzi o sito łukowe 9, na sicie tym zachodzi bardzo równomierne i dokładne rozłożenie substancji blokujących F, mianowicie w postaci warstwy o niewielkiej grubości. W następstwie tego substancje blokujące F są w następującym potem procesie tłoczenia oddzielane bez problemu od sita oddzielającego 9, wskutek czego można je praktycznie bez przeszkód spłukać do przewodu ciśnieniowego 10. Przebieg działania urządzenia jest objaśniony szczegółowo poniżej.

Przy dopływie ścieków przez doprowadzenie 3 do zbiornika 4 substancji blokujących (strzałki w lewej części fig. 1) znajdujący się wewnątrz zawór klapowy zwrotny 11 jest zamknięty, jak widać w lewej części fig. 1. Zawór klapowy zwrotny 11 zamyka w tym przypadku przewód łączący 12, który prowadzi do pompy 6. Również przewód ciśnieniowy 10 jest teraz odcięty. W rezultacie w zbiorniku 4 substancji blokujących tworzy się odgrodzony, zawierający substancje blokujące obszar 4a w górnej części oraz otwarty od strony zbiornika 7 cieczy, nie zawierający substancji blokujących obszar 4b w dolnej części (porównaj fig. 1oraz 4 i 5).

PL 195 925B1

Wskutek tego, że zawierający substancje blokujące obszar 4a zbiornika jest zamknięty z boku, zaś zawierające substancje blokujące ścieki napływają przez doprowadzenie 3, są one przeciskane przez sito oddzielające 9 i mogą spływać przez odprowadzenie 5 lub obejście - i tylko przez nie - do pompy 6. Proces ten powoduje oczyszczenie zawierających uprzednio substancje blokujące F ścieków, ponieważ gruboziarniste pozostałości są praktycznie przejmowane przez sito oddzielające 9. Oczyszczone wstępnie ścieki wpływają przez pompę 6 do zbiornika 7 cieczy. Dzieje się tak, ponieważ -jak już wspomniano - pompę 6 stanowi w tym przykładzie wykonania pompa wirnikowa, która umożliwia wymagany przepływ oczyszczonych wstępnie ścieków.

Gdy stan cieczy w zbiorniku 7 osiągnie względnie przekroczy określony poziom, w normalnym przypadku za pomocą tak zwanego sterowania poziomem uruchamia się poszczególne pompy 6. Oczywiście obie pompy 6 mogą również pracować jednocześnie. W przykładzie wykonania zasilana jest jednak tylko pompa 6 przedstawiona w prawej części fig. 1, która zasysa oczyszczone wstępnie ścieki ze zbiornika 7 cieczy w kierunku zaznaczonym strzałkami.

Widać, że tłoczone w ten sposób i oczyszczone wstępnie ścieki przechodzą za pomocą pompy6, zarówno przez odprowadzenie 5 względnie obejście, jak też przewód łączący 12, do zbiornika 4 substancji blokujących. Przepływ ten powoduje otwarcie zaworu klapowego zwrotnego 11. Jednocześnie zamyka się umieszczony w doprowadzeniu 3, drugi zawór klapowy zwrotny 13, który w trakcie procesu doprowadzania ścieków w lewej części fig. 1był uprzednio otwarty.

Ten zawór klapowy zwrotny 13 jest przedstawiony w szczegółach na fig. 6 i 7 i ma postać podwieszonej w doprowadzeniu 3 pod kątem do poziomu H, okrągłej klapy (kąt nachylenia a; porównaj fig. 6). Przedstawione nachylenie pozwala na bezproblemowe otwieranie tego zaworu klapowego zwrotnego 13 przy dopływie ścieków (porównaj strzałki w lewej części fig. 1 i fig. 6). Jeżeli natomiast oczyszczone wstępnie ścieki zostaną podniesione, wówczas zawór klapowy zwrotny 13 zamyka się, ponieważ wytworzone w następstwie działania pompy w zbiorniku 4 substancji blokujących, wyższe ciśnienie w porównaniu do rozdzielacza wlotowego 2 powoduje przemieszczenie wspomnianego wyżej zaworu klapowego zwrotnego 13 względnie okrągłej klapy w położenie zamknięte, jak pokazano w prawej części fig. 1. W efekcie podczas tego procesu tłoczenia z rozdzielacza wlotowego 2 przez doprowadzenie 3 do zbiornika 4 substancji blokujących nie mogą napływać ścieki zawierające substancje blokujące.

Dzięki temu osadzone uprzednio na sicie oddzielającym 9 substancje blokujące F mogą się oderwać od niego i zostać wypłukane ze zbiornika 4 substancji blokujących do przewodu ciśnieniowego 10. Oczywiście zamiast opisanego powyżej mechanicznego zamykania zaworu klapowego zwrotnego 13 można również zastosować zamykanie elektryczne lub pneumatyczne. W każdym przypadku wszystkie gruboziarniste substancje stałe względnie substancje blokujące F, zebrane uprzednio w zawierającym substancje blokujące obszarze 4a zbiornika, ulegają oderwaniu, zaś zbiornik 4 zostaje wypłukany.

Rozdzielacz wlotowy 2 można za pomocą zasuwy 14 zamknąć względem centralnego dopływu Z. Jest on ponadto wyposażony w zamontowany przelew 15. Na fig. 2 zaznaczony jest poza tym wychwytywacz 16 kamieni, który w najprostszym przypadku może stanowić zagłębienie. Przelew 15 rozdzielacza wlotowego 2 jest zaopatrzony w gęste sito do oddzielania substancji gruboziarnistych i za pomocą przewodu przelewowego 17 połączony ze zbiornikiem 7 cieczy. W ten sposób również duże ilości oczyszczonych wstępnie ścieków (powstałe na przykład w czasie ulewy) można doprowadzać w jednostce czasu do zbiornika 7 cieczy, omijając zbiornik 4 substancji blokujących oraz pompy 6.

Ponadto rozdzielacz wlotowy 2 jest zaopatrzony w nie przedstawione przewody napowietrzające i odpowietrzające, które służą do rozprężania w razie awarii. Pozwala to redukować ewentualne nadmierne ciśnienia w przewodzie ciśnieniowym 10 przez rozdzielacz wlotowy 2.

Rozdzielacz wlotowy 2, zbiornik 4 substancji blokujących i zbiornik 7 cieczy mają postać oddzielonych od siebie podzespołów względnie zbiorników o modułowej budowie, z których każdy ma oddzielną obudowę. Dzięki temu oczyszczanie, naprawę, konserwację, a także wymianę poszczególnych elementów składowych można przeprowadzać niezależnie od innych jednostek. Zamknięta konstrukcja zbiornika 7 cieczy zapobiega powstawaniu kożuchów ściekowych i/lub osadzaniu się tłuszczów, co może mieć miejsce przy otwartych konstrukcjach pomp. Poza tym pompy 6 można wyposażyć w specjalny automatyczny układ nadążny, który poprzez specjalne urządzenie do kontroli poziomu zapewnia odciąganie takich substancji stałych i kożuchów na powierzchni. Poza tym istnieje dzięki temu możliwość wprowadzania powietrza do zbiornika 7 cieczy, wskutek czego umieszczone dalej armatury zwrotne zamykają się bardzo łagodnie przed ostatecznym odłączeniem pomp 6. Zapobiega

PL 195 925B1 to skutecznie uderzeniom ciśnienia, które mogą powodować uszkodzenia. Opisane powyżej czasy nadążania można oczywiście regulować odpowiednio do danej instalacji.

Nie przedstawiony, programowany logiczny układ sterowania z pamięcią służy do sterowania całym urządzeniem do podnoszenia ścieków. Poza tym można za jego pomocą rejestrować stany systemu względnie odczytywać wartości pomiarowe. Należy doń przykładowo czujnik ciśnienia w zbiorniku 7 cieczy, który kontroluje osiągany poziom cieczy. Ponadto w przewodzie ciśnieniowym 10 umieszczone są przepływomierze wskazujące. Za pomocą logicznego układu sterowania można elastycznie reagować na różne zakłócenia w pracy urządzenia.

Ze względów konstrukcyjnych istotny jest fakt, że dno szybu ściekowego 1 stanowi jednocześnie dno zbiornika 7 cieczy. Jest to łatwe do realizacji zwłaszcza dzięki temu, że zarówno szyb 1, jak też zbiornik 7 cieczy są wykonane z tworzywa sztucznego, zwłaszcza polietylenu. Z tego samego tworzywa wykonany jest poza tym również rozdzielacz wlotowy 2, doprowadzenia 3, przewody łączące 12, odprowadzenia 5 oraz przewody ciśnieniowe 10. Jedynie oba zbiorniki 4 substancji stałych są wykonane ze stali stopowej, aby zapewnić im jak najdłuższy czas użytkowania - również w przypadku agresywnych mediów i/lub dużych cząstek substancji stałych.

Claims (8)

1. Urządzenie do podnoszenia ścieków, zawierające co najmniej jeden zbiornik substancji blokujących z co najmniej jednym, umieszczonym w jego wnętrzu, sitem oddzielającym prowadzone przezeń ścieki, zawierające substancje blokujące, ponadto zbiornik cieczy dla ścieków, pozbawionych substancji blokujących i oczyszczonych wstępnie w zbiorniku substancji blokujących, i co najmniej jedną, przyporządkowaną zbiornikowi substancji blokujących, pompę opróżniającą zbiornik cieczy poprzez zbiornik substancji blokujących, przy czym sito oddzielające dzieli zbiornik substancji blokujących na obszar zawierający substancje blokujące i obszar pozbawiony substancji blokujących, i ponadto pozbawiony substancji blokujących obszar jest za pomocą odprowadzenia w postaci obejścia połączony z pompą, wstępne oczyszczone i tłoczone za pomocą pompy ścieki mogą przechodzić przez odprowadzenie do zbiornika substancji blokujących, zaś zawierający substancje blokujące obszar jest połączony zarówno z pompą, jak też z przewodem ciśnieniowym do prowadzenia podniesionych ścieków, znamienne tym, że wstępnie oczyszczone i tłoczone przez pompę (6) ścieki mogą przechodzić przez przewód łączący (12) urządzenia do podnoszenia ścieków do obszaru (4a) zawierającego substancje blokujące zbiornika (4) substancji blokujących.

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że rozdzielacz wlotowy (2), zbiornik (4) substancji blokujących i zbiornik (7) cieczy mają postać oddzielonych od siebie podzespołów o modułowej budowie, z których każdy ma oddzielną obudowę.

3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że sito oddzielające (9) ma postać sita poziomego (9') lub sita łukowego (9).

4. Urządzenie według zastrz. 1albo 3, znamienne tym, że sito oddzielające (9) dzieli zbiornik (4) substancji blokujących w kierunku wzdłużnym na obszar (4a) zawierający substancje blokujące i obszar (4b) pozbawiony substancji blokujących.

5. Urządzenie według zastrz. 1albo 2, znamienne tym, że zbiornik (4) substancji blokujących ma wewnątrz zawór klapowy zwrotny (11), przy napływających ściekach zamykający przewód łączący (12), prowadzący do pompy (6).

6. Urządzenie według zastrz. 1albo 2, znamienne tym, że przed zbiornikiem (4) substancji blokujących umieszczone jest doprowadzenie (3) z zaworem klapowym zwrotnym (13), przy czym zawór klapowy zwrotny (13) w doprowadzeniu (3) otwiera się przy napływie zawierających substancje blokujące ścieków przez doprowadzenie (3) do zbiornika (4) substancji blokujących, i zamyka się przy tłoczeniu ścieków przez zbiornik (4) substancji blokujących za pomocą pompy (6) do przewodu ciśnieniowego (10).

7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że zawór klapowy zwrotny (13) ma postać okrągłej klapy (13), podwieszonej w położeniu roboczym w doprowadzeniu (3) pod kątem względem poziomu (H).

8. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że przed zbiornikiem (4) substancji blokujących umieszczony jest rozdzielacz wlotowy (2), zaopatrzony w przelew (15) podłączony do zbiornika (7) cieczy.