PL195653B1 - Urządzenie łączące dla kabla współosiowego - Google Patents

Abstract

1. Urz adzenie lacz ace dla kabla wspó losio- wego, zawieraj ace co najmniej jedn a wn ek e odpowiedni a do bezpo sredniego wprowadzenia ko nca, maj acego wst epnie cz esciowo zdj et a izolacj e, kabla wspó losiowego, który ma by c rozga leziony, gdzie z jednej strony, znajduje si e z boku w stosunku do tej wn eki element stykowy, który jest przed lu zony równolegle do osi wn eki, znamienne tym, ze kabel wspó losiowy (10) jest na lo zony pomi edzy os lon a zewn etrzn a (13) i swoim ekranem (12), za s urz adzenie zawiera tak ze krzywk e (20), która jest zamontowana obrotowo wokó l osi obrotów (A2) równoleg lej do osi (A1) wn eki (18) i która poprzecznie w stosunku do niej, ma co najmniej jedno ze- berko sciskaj ace (21) którego maksymalna odleg losc (D) w stosunku do osi obrotów (A2) zmienia si e wokó l niej i z drugiej strony, wpro- wadzony osiowo w stosunku do wn eki (18), zacisk stykowy (22), w którym jest uchwycona srodkowa zy la robocza (11) kabla wspó losio- wego (10). PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie łączące dla kabla współosiowego. Urządzenie łączące przeznaczone jest do rozgałęziania dowolnego kabla współosiowego.

Przedmiotem wynalazku jest więc zarówno urządzenie łączące, które stanowi element indywidualny, samodzielny, mający odrębną obudowę, jak to ma miejsce w przypadku gdy chodzi po prostu o połączenie jednego kabla współ osiowego z drugim kablem współ osiowym, jak również urzą dzenie stanowiące integralną część dowolnego odbiornika, jego obudowa stanowi wówczas najczęściej jeden element z obudową odbiornika, jak to ma miejsce w przypadku, gdy chodzi o zapewnienie obsługi takiego odbiornika.

Gdy urządzenie łączące stanowi element samodzielny, indywidualny, wynalazek obejmuje zarówno przypadek, gdy element indywidualny stanowi wtyk obejmowany, jak i przypadek, gdy stanowi gniazdo obejmujące umieszczone w takiej podstawie.

Wynalazku jest szczególnie przydatny w przypadku, gdy kabel współosiowy, który ma być rozgałęziony jest przeznaczony do rozdziału sygnałów wielkiej częstotliwości, na przykład sygnałów telewizyjnych.

We wszystkich przypadkach, realizowane urządzenie łączące powinno zapewnić wiele funkcji.

Powinno ono, z jednej strony, pozwolić na odpowiednie trzymanie kabla współosiowego, a z drugiej strony, zapewnić, w sposób wyraźny, pierwszy styk elektryczny z oplotem metalowym tworzącym zwykle ekran wewnętrzny takiego kabla współosiowego i drugi styk elektryczny z jego środkową żyłą roboczą.

Obecnie, urządzenia łączące wykonywane w tym celu zawierają najczęściej, z jednej strony, końcówkę, przeznaczoną do połączenia i zaciśnięcia, na kablu współosiowym, po mniej lub bardziej złożonym zdjęciu izolacji z jego końca, a z drugiej strony, wnękę stykową, należącą do obsługiwanego odbiornika, w którą kabel współosiowy powinien być włożony za pomocą końcówki, w którą został wstępnie wyposażony. Ale, poza wysokim kosztem zespołu i stosunkowo złożonymi, koniecznymi operacjami, trzymanie kabla współosiowego okazuje się w praktyce niepewne.

W innych, również znanych urządzeniach łączących, zastosowany jest, z jednej strony, element ściskający, na przykład obejma, która mocując w sposób sztywny kabel współosiowy do obsługiwanego odbiornika, zapewnia styk elektryczny z oplotem metalowym, a z drugiej strony, dobry zacisk stykowy, zapewniający styk elektryczny z jego środkową żyłą roboczą. Chociaż takie urządzenia łączące, zadowalająco trzymają kabel współosiowy, te urządzenia łączące podobnie jak poprzednie mają tą niedogodność, że wymagają stosunkowo złożonych i długich koniecznych operacji dla ich wykonania. Zwłaszcza, wymagają one znacznego zdjęcia izolacji z kabla współosiowego, dla dostępu do oplotu metalowego tworzącego jego ekran.

W rozwiązaniu ujawnionym w europejskim zgłoszeniu patentowym nr 0 671 787, unika się tego zdjęcia izolacji, a urządzenie łączące zawiera element stykowy, na którym dany kabel powinien być wprowadzony pomiędzy osłoną zewnętrzną i ekranem, przez bezpośrednie nałożenie na ten element stykowy. Ale to europejskie zgłoszenie patentowe nr 0 671 787 nie dotyczy połączenia kabla współosiowego, tylko połączenia zwykłego kabla ekranowanego, nie jest więc w nim przewidziany żaden inny zacisk stykowy. Ponadto, występują tu operacje stosunkowo jeszcze bardziej złożone dla zapewnienia zaciśnięcia zespołu na kablu.

W hiszpańskim wzorze uż ytkowym złożonym pod nr 92 01739 i opublikowanym pod nr 1 021 449, jest także zaproponowane bezpośrednie nałożenie kabla. Ale, jeżeli ten kabel jest także kablem współosiowym, ten hiszpańskim wzór użytkowy nr 92 01739 zapewnia tylko zacisk stykowy przeznaczony do zapewnienia styku elektrycznego z środkową żyłą roboczą tego kabla współosiowego, nie rozwiązując problemu jego ekranu.

W dokumencie USA 4 717 355 opisano szczelne zakończenie kabla współosiowego, które zawiera urządzenie łączące dla kabla współosiowego, zawierające wnękę odpowiednią do bezpośredniego wprowadzenia końca, mającego wstępnie częściowo zdjętą izolację, kabla współosiowego, który ma być rozgałęziony, gdzie z jednej strony, znajduje się z boku w stosunku do tej wnęki element stykowy, który jest przedłużony równolegle do osi wnęki. Element stykowy stanowi koniec zbieżny korpusu złącza, które ponadto ma stożkową powierzchnię ściskającą. Zaciśnięcie kabla współosiowego w urządzeniu łączącym jest wykonane za pośrednictwem elementu ściskającego elastycznie odkształcalnego, zawierającego powierzchnię wewnętrzną przylegającą do osłony izolującej kabla współosiowego i powierzchnię zewnętrzną o kształcie stożka komplementarnego do stożkowej poPL 195 653 B1 wierzchni ściskającej korpusu złącza, do której przylega ta ostatnia, dla elastycznego odkształcania elementu ściskającego, aby ścisnąć osłonę izolującą kabla współosiowego pomiędzy tym elementem stykowym wprowadzonym do kabla współosiowego i elementem ściskającym.

Urządzenie łączące dla kabla współosiowego, zawierające co najmniej jedną wnękę odpowiednią do bezpośredniego wprowadzenia końca, mającego wstępnie częściowo zdjętą izolację, kabla współosiowego, który ma być rozgałęziony, gdzie z jednej strony, znajduje się z boku w stosunku do tej wnęki element stykowy, który jest przedłużony równolegle do osi wnęki, według wynalazku charakteryzuje się tym, że kabel współosiowy jest nałożony pomiędzy osłoną zewnętrzną i swoim ekranem, zaś urządzenie zawiera także krzywkę, która jest zamontowana obrotowo wokół osi obrotów równoległej do osi wnęki i która poprzecznie w stosunku do niej, ma co najmniej jedno żeberko ściskające którego maksymalna odległość w stosunku do osi obrotów zmienia się wokół niej i z drugiej strony, wprowadzony osiowo w stosunku do wnęki, zacisk stykowy, w którym jest uchwycona środkowa żyła robocza kabla współosiowego.

Element stykowy jest płytką zaostrzoną osiowo na swoim końcu.

Powierzchnia wewnętrzna elementu stykowego zwrócona w stronę wnęki jest co najmniej częściowo cylindryczna, znajdując się na osi tej wnęki.

Element stykowy jest usytuowany pomiędzy osią wnęki i osią obrotów krzywki.

Powierzchnia zewnętrzna elementu stykowego zwrócona w stronę krzywki, ma poprzecznie, uskok na wprost żeberka ściskającego tej krzywki.

Uskok elementu stykowego jest usytuowany ukośnie w stosunku do osi wnęki.

Powierzchnia zewnętrzna elementu stykowego zwrócona w stronę krzywki ma, poprzecznie, drugi uskok, i oba uskoki są stopniowane jeden w stosunku do drugiego wzdłuż osi elementu stykowego w taki sposób, aby określić wzmocnienie na wprost żeberka ściskającego krzywki, zaś żeberko ściskające ma, w przekroju osiowym, profil końca zasadniczo prostokątny z płaskim wierzchołkiem, przy czym pomiędzy końcem żeberka ściskającego i wzmocnieniem elementu stykowego, utworzone jest przejście dla osłony zewnętrznej kabla współosiowego.

Wnęka należy do korpusu obudowy, i element stykowy jest wykonany w jednym elemencie z korpusem obudowy.

Wnęka należy do korpusu obudowy, a element stykowy ma człon stykowy, który, nie wchodząc w skład korpusu obudowy, jest z nim połączony.

Wnęka należy do korpusu obudowy, a krzywka zawiera piastę, na jednym z końców, na którym jest ona zamontowana obrotowo w łożysku przewidzianym dla niej na korpusie obudowy i na drugim końcu, na którym jest ona zamontowana obrotowo w kołysce również przewidzianej dla niej na korpusie obudowy, z umieszczoną nad tą kołyską listwą elastycznie odkształcalną, która należy do bloku wewnętrznego wkładanego do korpusu obudowy.

Łożysko korpusu obudowy wychodzi osiowo na zewnątrz, przy czym na swoim odpowiednim końcu, piasta krzywki jest dostępna dla użytkownika.

Blok wewnętrzny zawiera, od strony przeciwnej do łożyska korpusu obudowy, wypust, za pomocą którego klinuje on osiowo krzywkę.

Wnęka należy do korpusu obudowy, a krzywka zawiera piastę, na której końcach jest ona zamontowana obrotowo w kołyskach przewidzianych dla niej na korpusie obudowy, z umieszczonym nad tymi kołyskami, uchwytem widełkowym, który należy do bloku wewnętrznego wkładanego do korpusu obudowy.

Uchwyt widełkowy bloku wewnętrznego zawiera poprzecznie szczelinę, dla przejścia żeberka ściskającego krzywki.

Każda z kołysek korpusu obudowy wychodzi osiowo na zewnątrz, tak że piasta krzywki jest dostępna dla użytkownika na każdym swoim końcu.

Urządzenie zawiera, pomiędzy korpusem obudowy i blokiem wewnętrznym, elementy zatrzaskowe.

Elementy zatrzaskowe znajdują się poza krzywką.

Elementy zatrzaskowe zawierają, na korpusie obudowy główkę, która ma z boku, ułożone grzbietami, dwa wycięcia, a na bloku wewnętrznym, dwie elastycznie odkształcalne łapki, które mogą się zaczepić, każda oddzielnie, na dwóch wymienionych wycięciach.

Pomiędzy piastą krzywki i korpusem obudowy są usytuowane elementy oznaczające.

Korpus obudowy jest wykonany z materiału przewodzącego, a blok wewnętrzny jest wykonany z materiał u izolują cego.

PL 195 653 B1

Krzywka ma tylko jedno żeberko ściskające.

Krzywka ma co najmniej dwa żeberka ściskające, które, rozłożone wzdłuż osi obrotów, są stopniowane jedno w stosunku do drugiego.

Urządzenie zawiera zacisk stykowy, który jest ułożony osiowo w stosunku do wnęki, poza nią, i za pomocą którego jest uchwycona ś rodkowa żyła robocza kabla współosiowego, przy czym dno wnęki jest otwarte przez otwór, dla przejścia środkowej żyły roboczej.

Zacisk stykowy znajduje się w kieszeni należącej do bloku wewnętrznego włożonego do korpusu obudowy, a dla przejścia środkowej żyły roboczej kabla współosiowego, ta kieszeń ma otwór na wprost otworu w dnie wnęki.

Otwór bloku wewnętrznego jest poprzedzony przez zbieżne wprowadzenie.

Zacisk stykowy zawiera, dla przejścia środkowej żyły roboczej kabla współosiowego, otwór, a na wprost tego otworu, dwa skrzydła, które są elastycznie odkształcalne i które są na końcach skierowane ku sobie, tworząc szczelinę.

Korzystnie urządzenie stanowi element samodzielny. Wówczas, urządzenie zawiera obudowę utworzoną z korpusu obudowy, do którego należy wnęka i z osłony, która zamyka korpus obudowy.

Urządzenie zawiera, połączoną z wnęką, końcówkę wyjściową.

Urządzenie zawiera dwie wnęki, które są wspólnie obsługiwane przez tę samą krzywkę.

Realizacja urządzenia łączącego dla kabla współosiowego według wynalazku jest łatwa i szybka. Urządzenie to zapewnia w sposób prosty i trwały odpowiednie utrzymanie kabla współosiowego.

W urzą dzeniu łączącym wedł ug wynalazku, potrzebne jest jedynie zdję cie izolacji środkowej żyły roboczej kabla współosiowego, bez zdjęcia izolacji jego ekranu, co zawsze jest trudne do wykonania.

Wystarczy następnie, z jednej strony, wprowadzić do wnęki kabel współosiowy, którego środkowa żyła robocza została uprzednio pozbawiona izolacji, co umożliwia, aby kabel współosiowy został osadzony na elemencie stykowym przewidzianym dla tego celu, a z drugiej strony, obrócić, na przykład o ćwierć obrotu, związaną krzywkę, na przykład, za pomocą zwykłego śrubokręta.

Za pomocą znajdującego się na niej żeberka ściskającego, ta krzywka podniesie kabel współosiowy do zewnętrznej osłony izolującej, chwytając go pomiędzy sobą i elementem stykowym, co wystarczy do odpowiedniego utrzymania kabla współosiowego.

Inne właściwości i zalety wynalazku ujawnią się podczas lektury poniższego opisu, gdzie określone przykłady wykonania wynalazku są przedstawione tytułem przykładu.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, którego fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny urządzenia łączącego według wynalazku, widziany z góry; fig. 2 przedstawia inny widok perspektywiczny widziany z dołu; fig. 3 przedstawia widok z boku, według strzałki III z fig. 1; fig. 4 przedstawia widok perspektywiczny rozłożony; fig. 5 przedstawia w większej skali, widok z dołu korpusu obudowy tego urządzenia łączącego, według strzałki V z fig. 4; fig. 6, 7, i 8 przedstawiają widoki w przekroju poprzecznym korpusu obudowy, każdy odpowiednio wzdłuż linii VI-VI, VII-VII i VIII-VIII z fig. 5; fig. 9 przedstawiają widok w przekroju poziomym korpusu obudowy, wzdłuż linii IX-IX z fig. 6; fig. 10 przedstawia, widok z dołu bloku wewnętrznego urządzenia łączącego według wynalazku; fig. 11 i 12 przedstawiają widoki w przekroju poprzecznym bloku wewnętrznego, każdy odpowiednio wzdłuż linii XI-XI i XII-XII z fig. 10; fig. 13 przedstawia widok w przekroju poprzecznym innego bloku wewnętrznego, urządzenia łączącego według wynalazku, wzdłuż linii XIII-XIII z fig. 4; fig. 14 przedstawia widok w przekroju podłuż nym osłony urządzenia łączącego, wzdłuż linii XIV-XIV z fig. 4; fig. 15 przedstawia widok perspektywiczny krzywki wykonanej w urządzeniu łączącym, według wynalazku; fig. 16 przedstawia widok z przodu tej krzywki, według strzałki XVI z fig. 15; fig. 17 przedstawia widok z góry, według strzałki XVII z fig. 15; fig. 18 przedstawia, z miejscowym wyrwaniem, widok perspektywiczny jednego z zacisków stykowych urządzenia łączącego według wynalazku; fig. 19 i 20 przedstawiają dwa widoki w przekroju, które oba pochodzą z fig. 9, ilustrując każdy osobno, dwie kolejne fazy realizacji urządzenia łączącego według wynalazku; fig. 21 przedstawia odmianę wykonania urządzenia łączącego według wynalazku, w widoku identycznym do pokazanego na fig. 20; fig. 22 przedstawia widok identyczny do pokazanego na fig. 27 urządzenia z fig. 21; fig. 23 przedstawia widok identyczny do pokazanego na fig. 17 odmianę wykonania krzywki wykonanej w urzą dzeniu łączą cym, wedł ug wynalazku, pokazanym na fig. 21; fig. 24 przedstawia widok perspektywiczny rozłożony, który będąc analogicznym do widoku z fig. 4, odnosi się do innego przykładu wykonania; fig. 25 przedstawia w większej skali, widok perspektywiczny korpusu obudowy wykonanej w tym innym przykł adzie wykonania, widziany z góry; fig. 26 przedstawia widok perspektywiczny tego

PL 195 653 B1 korpusu obudowy, widziany z dołu; fig. 27 przedstawiają widok w przekroju poziomym analogiczny do pokazanego na fig. 9, wzdłuż linii XXIV-XXIV z fig. 25; fig. 28 i 29 przedstawiają widok w przekroju poprzecznym, wzdłuż pierwszej linii przerywanej XXV-XXV z fig. 26, i drugiej linii XXVI-XXVI z fig. 26; fig. 30 przedstawia widok perspektywiczny bloku wewnętrznego innego przykładu wykonania, widziany z góry; fig. 31 przedstawia inny widok perspektywiczny bloku wewnętrznego, widziany z dołu; fig. 32 przedstawia widok perspektywiczny krzywki wykonanej w tym innym przykładzie wykonania, widziany z przodu; fig. 33 przedstawia w większej skali, widok z przodu tej krzywki, według strzałki XXX z fig. 32; fig. 34 przedstawia inny widok perspektywiczny tej krzywki, widziany z tyłu; fig. 35 przedstawia w innej skali, widok perspektywiczny jednego z zacisków stykowych wykonanych w tym innym przykładzie wykonania; fig. 36 przedstawia widok perspektywiczny, który, analogicznie do pokazanego na fig. 32, odnosi się do innego przykładu wykonania zrealizowanej krzywki.

Tak jak pokazano na tych figurach, i jak jest najlepiej widoczne na figurach 19 i 20, chodzi ogólnie o zapewnienie rozgałęzienia co najmniej jednego kabla współosiowego 10.

Przez kabel współosiowy 10 rozumie się tutaj kabel zawierający, w sposób współosiowy, z jednej strony, przewodzącą środkową żyłę roboczą 11, która w praktyce jest utworzona przez zwykły przewód metalowy, a z drugiej strony, ekran 12, który, najczęściej, jest utworzony przez oplot metalowy, przy czym, pomiędzy tą środkową żyłą roboczą 11 i ekranem 12, znajduje się z jednej strony, osłona wewnętrzna, która jest wykonana z materiału izolującego i która nie jest widoczna na figurach, a z drugiej strony, wokół ekranu 12, osł ona zewnę trzna 13, która takż e jest wykonana z materiału izolującego.

W przykładach wykonania wynalazku pokazanych na figurach, urządzenie łączące 15, zrealizowane dla zapewnienia rozgałęzienia takiego kabla współosiowego 10 tworzy samo, tytułem przykładu, element samodzielny, indywidualny, w postaci podstawy.

Zawiera ono odpowiednią obudowę 16.

W pokazanych przykł adach wykonania wynalazku, ta obudowa 16 jest utworzona z korpusu obudowy 16A i osłony 16B, która, będąc odpowiednio połączona z korpusem obudowy 16A, zamyka go.

Na przykład, korpus obudowy 16A ma w pewnych miejscach na swoim obrzeżu, kołki 17, (figury 4 do 8), lub nawiercone otwory 17', (figury 24 do 29), za pomocą których osłona 16B jest wprowadzona będąc następnie do niego ewentualnie przyklejona lub przyspawana.

Odpowiednie urządzenia są dobrze znane, i nie są bezpośrednio związane z wynalazkiem, nie będą więc tu dokładniej opisywane.

Tylko te elementy będą opisane, które są potrzebne dla zrozumienia wynalazku.

W tym zakresie wystarczy stwierdzić, że korzystnie, korpus obudowy 16A i osłona 16B są wykonane z materiału przewodzącego, na przykład, z metalu.

Według wynalazku, urządzenie łączące 15 zawiera co najmniej jedną wnękę 18, która jest przystosowana do bezpośredniego wprowadzenia końca kabla współosiowego 10, który ma być rozgałęziony, z którego uprzednio częściowo zdjęto izolację, i która ma kształt ogólnie cylindryczny. W urządzeniach opisanych poniżej bardziej szczegółowo, z boku w stosunku do tej wnęki 18, jest wprowadzony element stykowy 19, który jest przedłużony równolegle do osi A1 wnęki 18, i na który kabel współosiowy 10 powinien być wprowadzony pomiędzy swoją osłoną zewnętrzną 13 i ekranem 12. Wokół osi obrotów A2 równolegle do osi A1 wnęki 18, jest zamontowana obrotowo krzywka 20, która poprzecznie w stosunku do niej, ma co najmniej jedne żeberko ściskające 21, którego maksymalna odległość D w stosunku do jego osi obrotów A2 zmienia się wokół niej. Zacisk stykowy 22, w którym ma być uchwycona środkowa żyła robocza 11 kabla współosiowego 10 wchodzi osiowo w stosunku do wnęki 18, poza nią.

W pokazanych przykł adach wykonania wynalazku, urzą dzenie łączą ce 15 wedł ug wynalazku zawiera, obok siebie dwie wnęki 18, których osie A1 są równoległe do siebie i które są obsługiwane wspólnie przez tę samą krzywkę 20, dla rozgałęzienia, indywidualnego, lub wspólnego, dwóch kabli współosiowych 10.

W praktyce, te wnęki 18 należą do korpusu obudowy 16A, i biegną ogólnie równoległe do jego powierzchni wewnętrznej.

W pokazanych przykł adach wykonania wynalazku, urzą dzenie łączą ce 15 wedł ug wynalazku zawiera ponadto, dwie końcówki wyjściowe 23, 23' które są połączone, każda oddzielnie z dwoma wnękami 18.

Ale, chociaż te dwie wnęki 18 są identyczne, te dwie końcówki wyjściowe 23, 23' są różne.

PL 195 653 B1

Rzeczywiście, jak jest lepiej widoczne na fig. 4 i 24, w końcówkę wyjściową 23 wchodzi osiowo, człon stykowy 24 typu wrzeciona, a w końcówkę wyjściową 23', człon stykowy 24' typu tulei.

W pokazanym przykładzie wykonania wynalazku, urządzenie łączące 15 według wynalazku zawiera trzecią końcówkę wyjściową 23, w którą wchodzi osiowo, człon stykowy 24 typu liry. W praktyce, trzy końcówki wyjściowe 23, 23', 23 należą do osłony 16B, wystając, równoległe do siebie, na jej górnej powierzchni. Wszystkie one biegną prostopadle do wnęk 18.

W obudowie 16, urządzenie łączące 15 według wynalazku zawiera, w pokazanych przykładach wykonania wynalazku, dwa bloki wewnętrzne 25A, 25B, które są jeden i drugi wykonane z materiału izolującego, i pomiędzy którymi znajduje się płytka drukowana 26.

Blok wewnętrzny 25A jest przymocowany do korpusu obudowy 16A, z tyłu wnęk 18, i dla jego wprowadzenia, do korpusu obudowy 16A tworzy on we wnęce, gniazdo 28.

W praktyce, blok wewnętrzny 25A tworzy, w sposób symetryczny, dwie kieszenie 29, ze względu na parę wnęk 18, i odpowiednio, gniazdo 28 korpusu obudowy 16A tworzy dwie komory 30.

Blok wewnętrzny 25B znajduje się w osłonie 16B. Zawiera on, wystające na jego powierzchni górnej, z jednej strony, kominek 31, dla trzymania i izolowania członu stykowego 24 w końcówce wyjściowej 23, a z drugiej strony, występ 32, który w przykładzie wykonania wynalazku, zwłaszcza pokazanym na fig. 1 do 20, zapewnia wypośrodkowanie sprężyny bębnowej 33 w końcówce wyjściowej 23' i który w tym celu ma kształt gwiazdy.

Płytka drukowana 26, która znajduje się zasadniczo w płaszczyźnie połączenia korpusu obudowy 16A i osłony 16B, ma na sobie, z jednej strony, na płaszczyźnie zwróconej w stronę korpusu obudowy 16A, dwa zaciski stykowe 22 każdy niezależnie związany z dwoma wnękami 18, i z drugiej strony, na płaszczyźnie zwróconej w stronę osłony 16B, trzy człony stykowe 24, 24', 24. Zapewnia ona ponadto, wszystkie potrzebne połączenia elektryczne.

Jak jest lepiej widoczne na fig. 5 do 9, z jednej strony, i na fig. 24 i 26, z drugiej strony, dno 34 każdej z wnęk 18 zawiera otwór 35, dla przejścia środkowej żyły roboczej 11 kabla współosiowego 10. W praktyce, odpowiedni zacisk stykowy 22 przechodzi poza to dno 34. Dokładniej, dla każdej z wnę k 18 i jak zostanie dokładniej pokazane później, ten zacisk stykowy 22 wchodzi do kieszeni 29 bloku wewnętrznego 25A znajdującej się w komorze 30 odpowiadającej gniazdu 28 utworzonemu przez korpus obudowy 16A.

Poza dwoma komorami 30 odpowiadającymi każda oddzielnie dwom wnękom 18, gniazdo 28 korpusu obudowy 16A tworzy, w obszarze środkowym, pomiędzy wnękami 18, trzecią komorę 36, dla krzywki 20.

Dla każdej z tych wnęk 18, element stykowy 19 jest, w pokazanych przykładach wykonania wynalazku, listwą osiowo zaostrzoną na swoim końcu. Inaczej mówiąc, ten element stykowy 19 rozciąga się kołowo tylko na części obwodu wokół osi A1 wnęki 18, z którą jest związany. W praktyce, i tak jak pokazano w uproszczeniu na fig. 6, odpowiadający kąt środkowy A3 jest mniejszy od 90° i ma na przykład około 60°.

W pokazanych przykł adach wykonania wynalazku i jak jest lepiej widoczne na fig. 19, element stykowy 19 znajduje się pomiędzy osią A1 wnęki 18, z którą jest on związany i osią obrotów A2 krzywki 20, ze względu na przedłużenie boczne 38 tej wnęki 18, przez które łączy się ona z komorą 36, w której znajduje się krzywka 20.

Korzystnie i tak jest w pokazanych przykładach wykonania wynalazku, powierzchnia wewnętrzna 39 elementu stykowego 19, to znaczy jego powierzchnia zwrócona w stronę wnęki 18, jest co najmniej częściowo cylindryczna, zgodna z osią A1 tej wnęki 18, aby być dopasowana do konturu zewnętrznego kabla współosiowego 10.

Również korzystnie, i tak jest w pokazanych przykładach wykonania wynalazku, powierzchnia zewnętrzna 40 elementu stykowego 19, to znaczy jego powierzchnia zwrócona w stronę krzywki 20, ma, poprzecznie, uskok 42, na wprost żeberka ściskającego 21 tej krzywki 20.

Na przykład, i tak pokazano, uskok 42 biegnie ukośnie w stosunku do osi A1 wnęki 18, zamiast biec prostopadle do niej.

Jeszcze korzystniej, jak pokazano na fig. 21 i 22, powierzchnia zewnętrzna 40 elementu stykowego 19, to znaczy jego powierzchnia zwrócona w stronę krzywki 20, ma poprzecznie, oprócz uskoku 42 inny uskok 42', i te dwa uskoki 42, 42' są stopniowane w stosunku do siebie wzdłuż osi elementu stykowego 19 w taki sposób, aby określić wzmocnienie na wprost żeberka ściskającego 21 krzywki 20, które ma, w przekroju osiowym, profil końca zasadniczo prostokątny z płaskim wierzchołPL 195 653 B1 kiem, w taki sposób, że pomiędzy końcem żeberka ściskającego 21 i wzmocnieniem elementu stykowego 19, jest utworzone przejście w przegrodzie, dla osłony zewnętrznej 13 kabla współosiowego 10.

Drugie wzmocnienie 42' biegnie tu prostopadle w stosunku do osi A1 wnęki 18, ale może ono również biec ukośnie w stosunku do tej osi A1, tak jak uskok 42.

W pokazanych przykładach wykonania wynalazku, dla każdej z tych wnęk 18, element stykowy 19 jest wykonany razem z korpusem obudowy 16A, tworząc z nim jeden ten sam element.

W praktyce, dla każdej z tych wnęk 18, element stykowy 19 biegnie jako występ od dna 34 tej wnęki 18, na obwodzie otworu 35 znajdującego się w tym dnie 34.

W pokazanych przykł adach wykonania wynalazku i jak jest lepiej widoczne, z jednej strony, na fig. 15 do 17 jak również 23 i z drugiej strony, na fig. 32 do 34, krzywka 20 zawiera, osiowo, piastę 44.

W przykł adzie wykonania wynalazku zwł aszcza pokazanym na fig. 1 do 20, jak jest lepiej widoczne na fig. 19 i 20, jest ona zamontowana obrotowo, za pomocą jednego z końców 45 tej piasty 44, w łoż ysku 46 przewidzianym dla niej w korpusie obudowy 16A, i za pomocą drugiego z końców 47 tej piasty 44, jest ona zamontowana obrotowo w kołysce 48 również przewidzianej dla niej w korpusie obudowy 16A, z umieszczoną nad tą kołyską 48, dla jej utrzymania poprzecznego w stosunku do jej osi obrotów A2, listwą elastycznie odkształcalną 50, która należy do bloku wewnętrznego 25A wkładanego do korpusu obudowy 16A. W praktyce, łożysko 46 należy do komory 36 gniazda 28 utworzonego w korpusie obudowy 16A. Rozciąga się ono kołowo na 360°. W praktyce, również, łożysko 46 wychodzi osiowo na zewnątrz, pomiędzy wnękami 18, tak że na swoim odpowiednim końcu 45, piasta 44 krzywki 20 jest dostępna dla użytkownika, dla sterowania jej obrotem. Korzystnie, i tak pokazano, ten koniec 45 piasty 44 krzywki 20 ma, na średnicy nacięcie 51, podobnie jak główka śruby. Odpowiednio, kołyska 48 należy do wnęki 53 przedłużającej miejscowo komorę 36, (figury 5 i 6). Rozciąga się ona kołowo na 180°.

W pokazanym przykł adzie wykonania wynalazku na fig. 1 do 23, piasta 44 krzywki 20 zawiera, poprzecznie, cofnięte w stosunku do końca 45, wykorzystując odcinek środkowy 54 o większej średnicy, zgrubienie pierścieniowe 55, przez które ta krzywka 20 może być zaklinowana osiowo przy ściance korpusu obudowy 16A, w której jest utworzone łożysko 46.

Odpowiednio, blok wewnętrzny 25A zawiera, od strony końca 47 przeciwnego do krzywki 20, a więc od strony przeciwnej do ło ż yska 46, wypust 56, za pomocą którego klinuje on osiowo tę krzywkę 20, wystając poprzecznie na jej piaście 44 i naciskając w ten sposób tę krzywkę 20 w kierunku ścianki korpusu obudowy 16A, w której jest utworzone łożysko 46.

Korzystnie i tak pokazano, figurach 4 i 12, ten wypust 56 ma na swoim końcu, od strony zwróconej w stronę krzywki 20, ukośną ściankę 57, dla ułatwienia jego wprowadzenia za piastę 44 tej krzywki 20.

W pokazanych przykładach wykonania wynalazku, krzywka 20 zawiera ograniczniki obwodowe 58, które, ułożone wzdłuż tworzącej piasty 44, są przystosowane do ograniczenia półobrotu przemieszczenia kątowego krzywki 20 wokół jej osi obrotów A2.

W przykładzie wykonania wynalazku pokazanym zwł aszcza na fig. 1 do 23, to odcinek ś rodkowy 54 piasty 44 jest wykorzystany dla utworzenia tych ograniczników obwodowych 58.

Przy dowolnym rozwiązaniu odpowiednich ograniczeń przemieszczenia kątowego, przewidziane są elementy oznaczające, w pokazanych przykładach wykonania wynalazku, pomiędzy piastą 44 krzywki 20 i korpusem obudowy 16A, dla oznaczenia w sposób wyraźny dwóch położeń tej krzywki 20 prostopadłych w stosunku do siebie, które są, w praktyce, dwoma jej położeniami, to znaczy, położeniem oczekiwania przed wprowadzeniem kabla i drugim położeniem zaciśnięcia po wprowadzeniu kabla.

W przykładzie wykonania wynalazku pokazanym zwłaszcza na figurach 1 do 20, te elementy oznaczające zawierają, wystające na kołysce 48 korpusu obudowy 16A, w obszarze środkowym tej kołyski 48, zgrubienie 59, i we wgłębieniu piasty 44 krzywki 20, na jej końcu 47, dwa nacięcia 60 odsunięte od siebie kątowo o 90°.

W pokazanych przykładach wykonania wynalazku, krzywka 20 ma tylko jedno żeberko ściskające 21, ale jest ono podzielone na dwa płaty 62, które biegną poprzecznie w diametralnie przeciwnych w stosunku do siebie kierunkach, tak że jest jeden płat 62 na wnękę 18. Na przykład i tak pokazano, każdy z tych płatów 62 ma w przekroju osiowym, profil trójkątny z płaskim wierzchołkiem. W korzystnej odmianie wykonania pokazanej na fig. 23, każ dy z tych płatów 62 ma w przekroju osiowym, profil końca zasadniczo prostokątny z płaskim wierzchołkiem.

PL 195 653 B1

W pokazanych przykł adach wykonania wynalazku, krzywka 20 jest wykonana w jednym elemencie z żeberkiem ściskającym 21 i tworzą jeden i ten sam element z piastą 44. Na przykład, jest ona wykonana z metalu.

W przykł adzie wykonania wynalazku zwł aszcza pokazanym na fig. 1 do 20 i jak jest lepiej widoczne na fig. 10 do 12, dwie kieszenie 29 utworzone przez blok wewnętrzny 25A są 20 połączone ze sobą mostkiem 63 od obszaru środkowego, od którego wystają, zwrócone do siebie grzbietami, wyrównane ze sobą, z jednej strony, od strony kołyski 48 utworzonej przez korpus obudowy 16A, wypust 56 już wcześniej opisany, a z drugiej strony, od strony płytki drukowanej 26, kołek 64, którego zadaniem jest przyczyniać się do utrzymywania tego bloku wewnętrznego 25A w obudowie 16.

Listwa elastycznie odkształcalna 50, także już wcześniej opisana, biegnie równolegle do mostka 63, w pewnej odległoś ci od niego, łącząc ze sobą dwa trójkątne naroża 65 tego mostka 63.

Dla przejścia środkowej żyły roboczej 11 kabla współosiowego 10, każda z kieszeni 29 bloku wewnętrznego 25A ma na wprost otworu 35 dna 34 odpowiedniej wnęki 18 korpusu obudowy 16A, w osi A1 tej wnę ki 18, otwór 67.

Korzystnie, i tak jest w pokazanych przykładach wykonania wynalazku, ten otwór 67 jest poprzedzony przez zbieżne wprowadzenie 68.

Ponadto, w przykładzie wykonania wynalazku pokazanym, zwłaszcza na fig. 1 do 20, zbieżne wprowadzenie 68 jest otoczone zewnętrznie, na swoim wylocie, przez obrzeże 69, które, wystając, przyczynia się także do utrzymania bloku wewnętrznego 25A w obudowie 16.

Dla każdej z tych wnęk 18, zacisk stykowy 22 zawiera, również, w pokazanych przykładach wykonania wynalazku, dla przejścia środkowej żyły roboczej 11 kabla współosiowego 10 i jak jest lepiej widoczne na fig. 18, otwór 70, a na wprost tego otworu 70, dwa skrzydła 71, które są elastycznie odkształcalne i które są na końcach skierowane ku sobie, tworząc łącznie szczelinę 72, wydłużoną prostopadle do osi A1 odpowiedniej wnęki 18.

Ponadto, w tych przykładach wykonania, dla każdej z tych wnęk 18, zacisk stykowy 22 zawiera zakończenie 73, za pomocą którego jest zamocowany na płytce drukowanej 26.

W przykł adzie wykonania wynalazku pokazanym zwł aszcza na fig. 1 do 20, skrzydł a 71 zacisków stykowych 22 biegną poza otwór 70.

Ponadto, w tym przykładzie wykonania, z dna każdej kieszeni 29 bloku wewnętrznego 25A wystają żeberka 74, stanowiąc opór dla tych skrzydeł 71, i te żeberka 74 tworzą łącznie gniazdo 75 odpowiednie dla co najmniej częściowego wprowadzenia tych skrzydeł.

W pokazanych przykładach wykonania wynalazku, dno każ dej kieszeni 29 bloku wewnętrznego 25A jest otwarte na wprost gniazda 75, przez otwór 76, i odpowiednio, dno każdej komory 30 korpusu obudowy 16A jest otwarte przez otwór 77, dla umożliwienia użytkownikowi kontroli wzrokowej dobrego wprowadzenia środkowej żyły roboczej 11 kabla współosiowego 10 w odpowiedni zacisk stykowy 22.

Na koniec, w przykładzie wykonania wynalazku pokazanym, zwłaszcza na fig. 1 do 20, korpus obudowy 16A zawiera, pomiędzy dwoma komorami 30, które tworzy, płytkę 78, która przedłuża ściankę oddzielającą od siebie te dwie komory 30, biegnącą poza płaszczyznę połączenia z osłoną 16B, dla izolowania powiększonych mas zacisków stykowych 22.

Podczas montażu, i tak jak sugeruje fig. 4, różne elementy składowe urządzenia łączącego 15 według wynalazku są po prostu składane ze sobą, przy czym oczywiście zaciski stykowe 22, z jednej strony, i człony stykowe 24, 24', 24, z drugiej strony, są wstępnie połączone na płytce drukowanej 26, będąc odpowiednio przylutowane do ścieżek dla nich przewidzianych.

W praktyce, krzywka 20 jest wstę pnie wkł adana ukoś nie do komory 36 korpusu obudowy 16A, dla włożenia końca 45 jej piasty 44 w łożysko 46 utworzone w komorze, a następnie jest ona prostowana dla płaskiego ułożenia drugiego końca 47 tej piasty 44 w kołysce 48, przewidzianej dla niej.

Blok wewnętrzny 25A zapewnia następnie zarówno zaklinowanie osiowe tej krzywki 20 jak i jej utrzymanie poprzeczne.

W położeniu oczekiwania, płaty 62 żeberka ściskającego 21 krzywki 20 biegną krzyżowo w stosunku do wnęki 18 korpusu obudowy 16A. Zostawiają więc one całkowicie wolną przestrzeń pomiędzy tą krzywką 20 i elementami stykowymi 19 związanymi z wnękami 18.

Dla rozgałęzienia kabla współosiowego 10, należy najpierw zdjąć izolację z odpowiedniego końca kabla aż do środkowej żyły roboczej 11, jak pokazano linią ciągłą na fig. 19. Wystarczy, następnie mocno wcisnąć ten kabel współosiowy 10 do jednej z wnęki 18 urządzenia łączącego 15 według wynalazku, wykonując to tak aby wprowadzić odpowiedni element stykowy 19 pomiędzy jego

PL 195 653 B1 osłoną zewnętrzną 13 i ekranem 12, jak również pokazano na fig. 19. Podczas tego, środkowa żyła robocza 11 tego kabla współosiowego 10 wprowadza się również w odpowiednią kieszeń 29 bloku wewnętrznego 25A, i po przejściu otworu 70 zacisku stykowego 22 znajdującego się w tej kieszeni 29, zostaje ona uchwycona przez jego skrzydła 71. Wystarczy, na koniec, obrócić o ćwierć obrotu krzywkę 20. Podczas tego obrotu, odpowiedni płat 62 żeberka ściskającego 21 tej krzywki 20 przetłacza osłonę zewnętrzną 13 kabla współosiowego 10, dociskając ją do elementu stykowego 19, za jego uskokiem 42, a osłona zewnętrzna 13 przybiera w ten sposób dokładny kształt tego elementu stykowego 19, co zapewnia odtąd mocne trzymanie kabla współosiowego 10.

Jeżeli, jak pokazano w uproszczeniu liniami przerywanymi na fig. 19 i 20, drugi kabel współosiowy 10 jest również wprowadzany, jeden ruch krzywki 20 wystarczy do jednoczesnego uchwycenia dwóch kabli współosiowych 10.

W korzystnym przykładzie wykonania wynalazku pokazanym na fig. 21 do 23, podczas obrotu krzywki 20 o ćwierć obrotu, osłona zewnętrzna 13 kabla współosiowego 10 jest wtłoczona na wzmocnienie elementu stykowego 19, przyjmując postać przegrody określonej pomiędzy wzmocnieniem i płatem żeberka ściskającego krzywkę, co zapewnia odtąd mocne trzymanie kabla współosiowego 10.

To rozwiązanie jest szczególnie korzystne, ponieważ pozwala ono uniknąć rozerwania osłony zewnętrznej 13, gdy przyłoży się później siłę ciągnącą, do kabla współosiowego 10 tak rozgałęzionego.

Przykład wykonania wynalazku pokazany na fig. 24 do 35, który jest korzystnym przykładem wykonania wynalazku, jest ogólnie podobny do przykładu pokazanego na fig. 1 do 20.

Jednakże w zakresie osłony 16B, końcówka wyjściowa 23' jest otwarta z boku, przez co najmniej jedną szczelinę 80 która, od jej wylotu, biegnie co najmniej na części swojej wysokości po jednej z jej tworzą cych.

Na przykład i tak pokazano, trzy szczeliny 80 są przewidziane na tej końcówce wyjściowej 23', będąc równomiernie rozłożone kołowo wzdłuż jej obwodu.

Ta końcówka wyjściowa 23' ma sama wystarczającą elastyczność, aby było możliwe wprowadzenie sprężyny bębnowej 33 poprzednio przewidzianej.

Ponadto, w tym przykładzie wykonania, krzywka 20 jest, na końcach 45, 47 swojej piasty 44, zamontowana obrotowo w kołyskach 46', 48 przewidzianych dla niej na korpusie obudowy 16A, z zawieszonym nad tymi kołyskami 46', 48, dla zapewnienia jej utrzymania poprzecznie w stosunku do jej osi obrotów A2, zamiast listwy odkształcanej elastycznie 50 stosowanej poprzednio, uchwytem widełkowym 50', który jak ta listwa odkształcana elastycznie 50, należy do bloku wewnętrznego 25A umieszczonego w korpusie obudowy 16A.

W pokazanym przykł adzie wykonania wynalazku, ten uchwyt wideł kowy 50' zawiera, poprzecznie, to znaczy zasadniczo prostopadle do osi obrotów A2 krzywki 20, szczelinę 82, dla przejścia żeberka ściskającego 21 tej krzywki 20.

Jest on także podzielony na cztery ramiona 83. W praktyce, co najmniej jedno z tych ramion 83 jest wykorzystane dla utworzenia elementów oznaczających przewidzianych pomiędzy piastą 44 krzywki 20 i korpusem obudowy 16A. Aby to zrobić, to ramię 83 zawiera, wystające do wnętrza, zgrubienie 59', za pomocą którego, zamiast zgrubienia 59 stosowanego poprzednio, może ono współpracować z jednym lub drugim nacięciem 60 wykonanym na piaście 44 krzywki 20. Na przykład i tak pokazano, każde z ramion 83 uchwytu widełkowego 50' zawiera takie zgrubienie 59'.

Ponadto, w pokazanym przykładzie wykonania wynalazku, każda z kołysek 46', 48 korpusu obudowy 16A wychodzi osiowo na zewnątrz, aby piasta 44 krzywki 20 była dostępna dla użytkownika z każ dego swojego koń ca 45, 47.

W praktyce, w pokazanym przykł adzie wykonania wynalazku, ł o ż ysko 46' wystaje na zewną trz poprzez otwór 85, o kształcie kolistym, korpusu obudowy 16A, na poziomie wylotu wnęki 18. Ale za to, w tym przykł adzie wykonania, koł yska 48 sama wychodzi bezpoś rednio na zewną trz.

W praktyce, w tym przykładzie wykonania, klinowanie osiowe krzywki 20 jest zapewnione od przodu, przez bezpośrednią współpracę powierzchni poprzecznych końca jej piasty 44 z korpusem obudowy 16A, z jednej strony, wokół jego otworu 85, i z drugiej strony, poza kołyską 48. W konsekwencji, krzywka 20 ma nie tylko nacięcie 51 na końcu 45 piasty 44, ale również nacięcie 51', tego samego typu, na drugim jej końcu 47.

Jak poprzednio, krzywka 20 zawiera ograniczniki obwodowe 58 dla ograniczenia jej przemieszczenia kątowego. W praktyce, te ograniczniki obwodowe 58 znajdują się na jednym i drugim końcu 45, 47

PL 195 653 B1 piasty 44, a kołyski 46', 48 korpusu obudowy 16A zawierają, każda, z boku z jednej i drugiej strony wycięcia 86.

Ponadto, w pokazanym przykładzie wykonania wynalazku na fig. 24 do 35, jeden z płatów 62 żeberka ściskającego 21 krzywki 20 jest skrócony przez spłaszczenie 87, na jednym ze swoich końców obwodowych, dla ułatwienia obrotu o 90° tej krzywki 20.

Ponadto, w tym przykładzie wykonania, są przewidziane, pomiędzy korpusem obudowy 16A i blokiem wewnę trznym 25A, elementy zatrzaskowe 88.

Jest korzystnie możliwe, aby zespół urządzenia łączącego 15, stanowił jednolity podzespół, z korpusem obudowy 16A i blokiem wewnę trznym 25A, który zaciska krzywkę 20, i który mo ż e być obrócony bez wypadnięcia krzywki 20, co ułatwia montaż.

W praktyce, te elementy zatrzaskowe 88 znajdują się poza krzywką 20, wykorzystując mostek 90 korpusu obudowy 16A, który ma postać tunelu, i który, zastępując prostą ściankę, oddziela od siebie dwie komory 30 korpusu obudowy 16A, w wyrównaniu z kołyskami 46', 48.

Na przykład, i tak pokazano, te elementy zatrzaskowe 88 zawierają, z jednej strony, na korpusie obudowy 16A, główkę 91, która wystaje z mostka 90, i która ma z boku, ułożone grzbietami, dwa wycięcia 92, i z drugiej strony na bloku wewnętrznym 25A, dwie elastycznie odkształcalne łapki 93, które biegną łukiem wzajemnie w swoim kierunku, pomiędzy kieszeniami 29 utworzonymi przez ten blok wewnętrzny 25A, i które są przystosowane do zaczepienia się, każda oddzielnie na dwóch wspomnianych wycięciach 92.

Ponadto, w pokazanym przykładzie wykonania wynalazku, korpus obudowy 16A ma, na swojej powierzchni wewnętrznej, na wprost komory 36, w której znajduje się krzywka 20, równolegle do jej osi obrotu A2, żłobek 95, który może służyć jako miejsce umieszczenia dla środkowej żyły roboczej 11 kabla współosiowego 10.

Na koniec, w pokazanym przykładzie wykonania wynalazku na fig. 24 do 35, skrzydła 71 zacisków stykowych 22 biegną po stronie ich otworu 70, co jest lepiej widoczne dla jednego z tych zacisków stykowych 22 na fig. 32, co sprzyja trwałości styku pomiędzy środkową żyłą roboczą 11 kabla współosiowego 10 i zaciskiem stykowym 22, nawet jeżeli, na skutek zagięcia kabla współosiowego 10, ta środkowa żyła robocza 11 cofnie się.

Poza tym, urządzenia są podobne do opisanych poprzednio, również montaż jest wykonywany zgodnie z już wyjaśnioną procedurą. Jednakże, jeśli jest to pożądane, występ 32, uprzednio w kształcie gwiazdy, może być zastąpiony przez prosty występ okrągły. Jego funkcją jest po prostu wspomaganie utrzymania członu stykowego 24' jak również przyczynianie się do poprawy styku elektrycznego, jaki zapewnia.

Ponadto i tak pokazano na fig. 36, dla blokowania osiowego krzywki 20, płaty 62 żeberka ściskającego 21 tej krzywki 20 mogą być niesione przez odcinek środkowy 54 piasty 44 tworzący zgrubienie pierścieniowe 55 na każdym z końców, jak w przykładzie wykonania wynalazku opisanym w odniesieniu do fig. 1 do 20. Ale, aby wejść pomię dzy ramiona 83 uchwytu wideł kowego 50', wykorzystując jego szczelinę 82, i współpracować w ten sposób w blokowaniu osiowym z ramionami 83, ten odcinek środkowy 54 piasty 44 krzywki 20 ma, osiowo, zmniejszoną długość, która jest zasadniczo równa szerokości szczeliny 82, będąc przy tym nieco mniejszą od tej szerokości.

W tym, co podano poprzednio, zał o ż ono, ż e elementy stykowe 19 powią zane z wnę kami 18 były stosunkowo sztywne, tak, aby nie uginały się lub uginały się mało podczas działania krzywki 20 i tak, że może istnieć , jak pokazano, pewien luz pomiędzy kablami współosiowymi 10 i wnękami 18, od strony wnęki 18 naprzeciw krzywki 20. Ale, w odmianie, elementy stykowe 19 mogą mieć pewną elastyczność, tak że podczas działania krzywki 20, może to powodować, że kable współosiowe 10 będą się lokować przy ściance wnęk 18, od strony ścianki przeciwnej do tej krzywki 20.

W innej odmianie, nie pokazanej, co najmniej jeden z elementów stykowych 19, a na przykład każdy z nich, należy do elementu stykowego, który inaczej niż korpus obudowy 16A, jest przymocowany do niego.

W innej odmianie, również nie pokazanej, która jest niezależ na od poprzedniej, ale która może być równie dobrze z nią połączona, co najmniej jeden z elementów stykowych 19, a na przykład każdy z nich, jest umieszczony z boku wnęk 18 na przeciw krzywki 20.

Na koniec, w innej odmianie, również nie pokazanej, krzywka 20 ma co najmniej dwa żeberka ściskające 21, które rozmieszczone wzdłuż osi obrotów A2, są stopniowane w stosunku do siebie.

PL 195 653 B1

Inaczej mówiąc, aby lepiej odpowiadać kablom współosiowym 10 o różnych średnicach zewnętrznych, maksymalne odległości D tych żeberek ściskających 21 są różne w stosunku do siebie przy takim samym promieniu zespołu.

W sposób bardziej ogólny, wynalazek nie ogranicza się do przykł adów wykonania opisanych i pokazanych lub takich, które bezpo ś rednio z nich wynikają , ale obejmuje takż e wszystkie moż liwe odmiany i kombinacje różnych przykładów wykonania.

Na przykład, zamiast być wykonana w jednym elemencie, wykorzystana krzywka może być wykonana z dwóch części, jednej zawierającej piastę, drugiej zawierającej żeberko lub żeberka ściskające.

Ponadto, dziedzina zastosowań wynalazku nie jest ograniczona tylko do urządzeń łączących tworzących samodzielny element indywidualny, stanowiący gniazdo lub wtyk, ale obejmuje także urządzenia łączące zintegrowane z dowolnym odbiornikiem, dla jego obsługi.

Na koniec, gdy, jak pokazano, urządzenie łączące według wynalazku zawiera dwie wnęki mogące przyjmować każda jeden kabel współosiowy, to urządzenie łączące może być prosto wykorzystane do łączenia ze sobą tych kabli współosiowych. Nie zawiera więc ono koniecznie, w tym przypadku, kilku końcówek wyjściowych, jedna z wnęk stanowi wnękę wejściową, a druga wnękę wyjściową.

W sposób ogólny, liczba koń cówek wyjś ciowych jest niezależ na od liczby wnę k.

Claims (30)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie łączące dla kabla współosiowego, zawierające co najmniej jedną wnękę odpowiednią do bezpośredniego wprowadzenia końca, mającego wstępnie częściowo zdjętą izolację, kabla współosiowego, który ma być rozgałęziony, gdzie z jednej strony, znajduje się z boku w stosunku do tej wnęki element stykowy, który jest przedłużony równolegle do osi wnęki, znamienne tym, że kabel współosiowy (10) jest nałożony pomiędzy osłoną zewnętrzną (13) i swoim ekranem (12), zaś urządzenie zawiera także krzywkę (20), która jest zamontowana obrotowo wokół osi obrotów (A2) równoległej do osi (A1) wnęki (18) i która poprzecznie w stosunku do niej, ma co najmniej jedno żeberko ściskające (21) którego maksymalna odległość (D) w stosunku do osi obrotów (A2) zmienia się wokół niej i z drugiej strony, wprowadzony osiowo w stosunku do wnę ki (18), zacisk stykowy (22), w którym jest uchwycona środkowa żyła robocza (11) kabla współosiowego (10).
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że element stykowy (19) jest płytką zaostrzoną osiowo na swoim końcu.
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że powierzchnia wewnętrzna (40) elementu stykowego (19) zwrócona w stronę wnęki (18) jest co najmniej częściowo cylindryczna, znajdując się na osi (A1) tej wnęki (18).
4. 4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że element stykowy (19) jest usytuowany pomiędzy osią (A1) wnęki (18) i osią obrotów (A2) krzywki (20).
5. 5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że powierzchnia zewnętrzna (40) elementu stykowego (19) zwrócona w stronę krzywki (20), ma poprzecznie, uskok (42) na wprost żeberka ściskającego (21) tej krzywki (20).
6. 6. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że uskok (42) elementu stykowego (19) jest usytuowany ukośnie w stosunku do osi (A1) wnęki (18).
7. 7. Urządzenie według zastrz. 5 albo 6, znamienne tym, że powierzchnia zewnętrzna (40) elementu stykowego (19) zwrócona w stronę krzywki (20) ma, poprzecznie, drugi uskok (42'), i oba uskoki (42, 42') są stopniowane jeden w stosunku do drugiego wzdłuż osi elementu stykowego (19) w taki sposób, aby określić wzmocnienie na wprost żeberka ściskającego (21) krzywki (20), zaś żeberko ściskające (21) ma, w przekroju osiowym, profil końca zasadniczo prostokątny z płaskim wierzchołkiem, przy czym pomiędzy końcem żeberka ściskającego (21) i wzmocnieniem elementu stykowego (19), utworzone jest przejście dla osłony zewnętrznej (13) kabla współosiowego (10).
8. 8. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wnęka (18) należy do korpusu obudowy (16A), i element stykowy (19) jest wykonany w jednym elemencie z korpusem obudowy (16A).
9. 9. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wnęka (18) należy do korpusu obudowy (16A), a element stykowy (19) ma człon stykowy, który, nie wchodząc w skład korpusu obudowy (16A), jest z nim połączony.
10. 10. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wnęka (18) należy do korpusu obudowy (16A), a krzywka (20) zawiera piastę (44), na jednym z końców (45), na którym jest ona zamon12

    PL 195 653 B1 towana obrotowo w łożysku (46) przewidzianym dla niej na korpusie obudowy (16A) i na drugim końcu (47), na którym jest ona zamontowana obrotowo w kołysce (48) również przewidzianej dla niej na korpusie obudowy (16A), z umieszczoną nad tą kołyską (48) listwą elastycznie odkształcalną (50), która należy do bloku wewnętrznego (25A) wkładanego do korpusu obudowy (16A).
11. 11. Urządzenie według zastrz. 10, znamienne tym, że łożysko (46) korpusu obudowy (16A) wychodzi osiowo na zewnątrz, przy czym na swoim odpowiednim końcu (45), piasta (44) krzywki (20) jest dostępna dla użytkownika.
12. 12. Urządzenie według zastrz. 10 albo 11, znamienne tym, że blok wewnętrzny (25A) zawiera, od strony przeciwnej do łożyska (46) korpusu obudowy (16A), wypust (56), za pomocą którego klinuje on osiowo krzywkę (20).
13. 13. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wnęka (18) należy do korpusu obudowy (16A), a krzywka (20) zawiera piastę (44), na której końcach (45, 47) jest ona zamontowana obrotowo w koł yskach (46', 48) przewidzianych dla niej na korpusie obudowy (16A), z umieszczonym nad tymi kołyskami (46', 48), uchwytem widełkowym (50') który należy do bloku wewnętrznego (25A) wkładanego do korpusu obudowy (16A).
14. 14. Urządzenie według zastrz. 13, znamienne tym, że uchwyt widełkowy (50') bloku wewnętrznego (25A) zawiera poprzecznie szczelinę (82), dla przejścia żeberka ściskającego (21) krzywki (20).
15. 15. Urządzenie według zastrz. 13 albo 14, znamienne tym, że każda z kołysek (46', 48) korpusu obudowy (16A) wychodzi osiowo na zewnątrz, tak że piasta (44) krzywki (20) jest dostępna dla użytkownika na każdym swoim końcu (45, 47).
16. 16. Urządzenie według zastrz. 10 albo 13, znamienne tym, że zawiera, pomiędzy korpusem obudowy (16A) i blokiem wewnętrznym (25A), elementy zatrzaskowe (88).
17. 17. Urządzenie według zastrz. 16, znamienne tym, że elementy zatrzaskowe (88) znajdują się poza krzywką (20).
18. 18. Urządzenie według zastrz. 16, znamienne tym, że elementy zatrzaskowe (88) zawierają, na korpusie obudowy (16A) główkę (91), która ma z boku, ułożone grzbietami, dwa wycięcia (92), a na bloku wewnętrznym (25A), dwie elastycznie odkształcalne łapki (93), które mogą się zaczepić, każda oddzielnie, na dwóch wymienionych wycięciach (92).
19. 19. Urządzenie według zastrz. 10 albo 13, znamienne tym, że pomiędzy piastą (44) krzywki (20) i korpusem obudowy (16A) są usytuowane elementy oznaczają ce (59, 59', 60).
20. 20. Urządzenie według zastrz. 10 albo 13, znamienne tym, że korpus obudowy (16A) jest wykonany z materiału przewodzącego, a blok wewnętrzny (25A) jest wykonany z materiału izolującego.
21. 21. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że krzywka (20) ma tylko jedno żeberko ściskające (21).
22. 22. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że krzywka (20) ma co najmniej dwa żeberka ściskające (21), które, rozłożone wzdłuż osi obrotów (A2), są stopniowane jedno w stosunku do drugiego.
23. 23. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że zawiera zacisk stykowy (22), który jest ułożony osiowo w stosunku do wnęki (18), poza nią, i za pomocą którego jest uchwycona środkowa żyła robocza (11) kabla współosiowego (10), przy czym dno (34) wnęki (18) jest otwarte przez otwór (35), dla przejścia środkowej żyły roboczej (11).
24. 24. Urządzenie według zastrz. 23, znamienne tym, że zacisk stykowy (22) znajduje się w kieszeni (29) należącej do bloku wewnętrznego (25A) włożonego do korpusu obudowy (16A), a dla przejścia środkowej żyły roboczej (11) kabla współosiowego (10), ta kieszeń (29) ma otwór (67) na wprost otworu (35) w dnie (34) wnęki (18).
25. 25. Urządzenie według zastrz. 24, znamienne tym, że otwór (67) bloku wewnętrznego (25A) jest poprzedzony przez zbieżne wprowadzenie (68).
26. 26. Urządzenie według zastrz. 23, znamienne tym, że zacisk stykowy (22) zawiera, dla przejścia środkowej żyły roboczej (11) kabla współosiowego (10), otwór (70), a na wprost tego otworu (70), dwa skrzydła (71), które są elastycznie odkształcalne i które są na końcach skierowane ku sobie, tworząc szczelinę (72).
27. 27. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że stanowi element samodzielny.
28. 28. Urządzenie według zastrz. 27, znamienne tym, że zawiera obudowę (16) utworzoną z korpusu obudowy (16A), do którego należy wnęka (18 ) i z osłony (16B), która zamyka korpus obudowy (16A).

    PL 195 653 B1
29. 29. Urządzenie według zastrz. 27 albo 28, znamienne tym, że zawiera, połączoną z wnęką (18), końcówkę wyjściową (23, 23').
30. 30. Urządzenie według zastrz. 27 albo 28, znamienne tym, że zawiera dwie wnęki (18), które są wspólnie obsługiwane przez tę samą krzywkę (20).