PL194743B1 - Pakiet do obróbki powierzchni, zwłaszcza powierzchni tekstylnej albo powierzchni skórzanej - Google Patents

Abstract

1. Pakiet do obróbki powierzchni, zwlaszcza po- wierzchni tekstylnej albo powierzchni skórzanej, takiej jak na przyklad górna powierzchnia obuwia skórzanego, za pomoca cieklej substancji, który zawiera uchwyt ze zbiornikiem na te substancje, gabke do rozprowadzania tej substancji i usytuowa- na pomiedzy zbiornikiem i gabka co najmniej jedna komore przyjmujaca, która to komora ma otwór wlo- towy laczacy sie ze zbiornikiem i otwór wylotowy do doprowadzania cieklej substancji do gabki, przy czym otwór wlotowy jest zamkniety w stanie spo- czynku urzadzenia i otwierany przy ruchu gabki wzgledem obrabianej powierzchni, zas komora przyjmujaca jest stale polaczona z gabka przez otwór wylotowy, znamienny tym, ze otwór wlotowy (29) jest znacznie wiekszy od otworu wylotowego (24), zas komora przyjmujaca (23) ma otwór napo- wietrzajacy (30), laczacy komore ja przyjmujaca (23) zprzestrzenia pomiedzy komora przyjmujaca (23) i gabka (6) i umozliwiajacy prawidlowy wyplyw cieklej substancji z komory (23) podczas dzialania pakietu. PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem niniejszego wynalazku jest pakiet do obróbki powierzchni, zwłaszcza powierzchni tekstylnej albo powierzchni skórzanej.

Pakiet tego rodzaju jest znany w postaci, w której nadaje się on do polerowania i pucowania obuwia do połysku. W takim urządzeniu ciekła substancja jest wchłaniana przez gąbkę i przy ściskaniu gąbki wchłoniętą substancję nakłada się na poddawaną obróbce powierzchnię i rozprowadza w czasie poruszania się po niej gąbki. Nałożona ilość ciekłej substancji nie jest określona i zmienia się za każdym razem ze stopniem ściśnięcia gąbki, co uważa się za niepożądane.

W opisie patentowym USA nr 5568990 ujawniony jest aplikator cieczy zawierający obudowę, w której umieszczony jest człon zaworu podparty sprężyną. Obudowa ma komorę wewnętrzną otaczającą otwór i wyznaczoną przez ścianę szczytową i ścianę boczną, przy czym ściana szczytowa ma wspomniany otwór do dozowania cieczy. Obudowa ma pierścieniową tuleję z częścią końcową, zaś człon zaworu zawiera element uruchamiający umocowany ślizgowo w pierścieniowej tulei i cześć uszczelniającą, tworzącą rozszczelniane uszczelnienie z końcową częścią pierścieniowej tulei. Zawór i sprężyna są umieszczone względem siebie osiowo i ruchomo tak, że element uszczelniający członu zaworu jest sprężyście dociskany do pierścieniowej tulei, cześć elementu uruchamiającego wystaje z górnej ścianki obudowy, a część uszczelniająca członu zaworu sprzęga się szczelnie z częścią końcową pierścieniowej tulei. Z opisu tego wyraźnie wynika, że aplikator ten ma komorę wewnętrzną, która nie jest oddzielną komorą, gdyż zawsze pozostaje ona w bezpośrednim połączeniu płynowym z resztą pojemnika.

Z opisu USA nr 3661468 znany jest aplikator płynu zawierający zawór w kształcie kielicha do wina, zapewniający układ do dwupunktowej regulacji płynu i umożliwiający regulację przepływu płynu pomiędzy zbiornikiem i gąbką.

Z kolei w opisie USA nr 4993859 ujawniony jest aplikator cieczy zawierający korpus zaworu wkładany do szyjki pojemnika z cieczą, kanał w korpusie zaworu, elastyczne żebro ukształtowane jako całość z korpusem zaworu i przebiegające poprzecznie w kanale, gniazdo zaworu na jednym końcu korpusu zaworu, człon zaworu przymocowany do elastycznego żebra i odchylający zawór do sprzężenia z gniazdem zaworu na końcu korpusu zaworu, element pokrywający zamocowany na przeciwległym końcu korpusu zaworu i trzpień zaworu na członie zaworowym umieszczony w pobliżu elementu pokrywającego. Trzpień zaworu ugina się przy ściskaniu zewnętrznej powierzchni elementu pokrywającego, wyprowadzając zawór z gniazda i umożliwiając przepływ cieczy przez kanał do elementu pokrywającego.

Celem wynalazku jest przynajmniej w znacznym stopniu wyeliminowanie niedogodności znanych pakietów i opracowanie pakietu do obróbki powierzchni, zwłaszcza powierzchni tekstylnej albo powierzchni skórzanej, takiej jak na przykład górna powierzchnia obuwia skórzanego, który umożliwia bardziej regulowane wypływanie ciekłej substancji.

Pakiet do obróbki powierzchni, zwłaszcza powierzchni tekstylnej albo powierzchni skórzanej, takiej jak na przykład górna powierzchnia obuwia skórzanego, za pomocą ciekłej substancji, który zawiera uchwyt ze zbiornikiem na tę substancję, gąbkę do rozprowadzania tej substancji i usytuowaną pomiędzy zbiornikiem i gąbką co najmniej jedną komorę przyjmującą, która to komora ma otwór wlotowy łączący się ze zbiornikiem i otwór wylotowy do doprowadzania ciekłej substancji do gąbki, przy czym otwór wlotowy jest zamknięty w stanie spoczynku urządzenia i otwierany przy ruchu gąbki względem obrabianej powierzchni, zaś komora przyjmująca jest stale połączona z gąbką przez otwór wylotowy, odznacza się według wynalazku tym, że otwór wlotowy jest znacznie większy od otworu wylotowego, zaś komora przyjmująca ma otwór napowietrzający, łączący komorę ją przyjmującą z przestrzenią pomiędzy komorą przyjmującą i gąbką i umożliwiający prawidłowy wypływ ciekłej substancji z komory podczas działania pakietu.

Korzystnie pojemność komory przyjmującej, napełnianej przez otwór wlotowy, wynosi od 0,01 do 3 ml, korzystnie od 0,05 do 1 ml, a zwłaszcza około 0,1 ml.

Korzystnie zawiera element dozujący, rozciągający się w komorze przyjmującej powodujący przy ruchu gąbki wchłanianie przez nią ciekłej substancji.

Korzystnie komora przyjmująca jest ograniczona przez element dozujący i korpus elementu dozującego.

Korzystnie element dozujący jest umocowany ruchomo i dociskany sprężyną.

Korzystnie otwór wylotowy jest utworzony przez szczelinę pomiędzy obudową komory przyjmującej i rozciągającym się przez nią elementem dozującym.

PL 194 743 B1

Korzystnie szczelina ma kształt pierścieniowy.

Korzystnie zawiera kilka, a zwłaszcza dwie komory przyjmujące.

Korzystnie komora przyjmująca albo komory przyjmujące są umieszczone przynajmniej częściowo w gąbce.

Korzystnie grubość, gęstość i struktura gąbki są tak dobrane, że pomiędzy wypływem substancji z otworu wylotowego i dotarciem substancji do zewnętrznej powierzchniowej warstwy gąbki istnieje opóźnienie czasowe odpowiadające co najmniej czasowi pomiędzy dwoma, korzystnie co najmniej sześcioma kolejnymi czasami pracy pakietu.

Korzystnie uchwyt albo przynajmniej część uchwytu, i korzystnie zbiornik albo jego część, są wykonane z przezroczystego materiału albo są wyposażone w okienko.

Korzystnie lepkość substancji jest dostatecznie niska do przejścia substancji przez otwór wlotowy i dostatecznie wysoka do zapobieżenia jej wyciekowi z gąbki bez wywierania na gąbkę siły.

Korzystnie lepkość substancji wynosi od 500 do 20000 mm²sek¹, a zwłaszcza od 500 do 9000 mm²sek^_1.

Korzystnie substancja zawiera składnik czynny, który ma stosunkowo wysoką lepkość, korzystnie większą niż 5000 mm²sek^-1, a zwłaszcza większą niż 10000 mm²sek^-1, i składnik pomocniczy, który ma stosunkowo niską lepkość, korzystnie mniejszą niż 5000 mm²sek'1, a zwłaszcza mniejszą niż ²⁰⁰⁰ mm²se^k_1.

Korzystnie substancja w zbiorniku do obróbki powierzchni skóry, zawiera co najmniej jeden pierwszy składnik nadający skórze połysk oraz co najmniej jeden drugi składnik, który ma właściwości rozprowadzania substancji po powierzchni skóry.

To, co można uzyskać z zastosowaniem takiego środka, polega na tym, że w czasie albo po każdej operacji urządzenia, to jest w czasie albo po zakończeniu poruszania się gąbki zwłaszcza względem poddawanej obróbce powierzchni, do gąbki może być wchłonięta ilość ciekłej substancji zależna od wymiarów komory przyjmującej. Dozowana ilość ciekłej substancji, za każdym razem po napełnieniu tej komory przez otwór wlotowy, wynosi od 0,01 do 3 ml, korzystnie od 0,05 do 1 ml, a zwłaszcza około 0,1 ml. W celu umożliwienia napełnienia komory przyjmującej przewiduje się element dozujący, rozciągający się w komorze przyjmującej, który przy poruszaniu się gąbki względem i w styku z poddawaną obróbce powierzchnią powoduje, że ciekła substancja może być wchłaniana przez gąbkę.

Zgodnie z wynalazkiem uzyskuje się lepszą regulację wchłoniętej ilości ciekłej substancji. Rozwiązanie charakteryzuje się tym, że komora przyjmująca jest ograniczona przez element dozujący i korpus tego elementu dozującego i jest wyposażona w otwór wylotowy, przez który ciekła substancja może być doprowadzana do gąbki, przy czym otwór wlotowy jest szerszy niż otwór wylotowy i otwór wlotowy może zwalniać się przez ruch gąbki względem poddawanej obróbce powierzchni. Opóźnione wchłanianie substancji przez gąbkę z komory przyjmującej dokonuje się w zasadzie przez stosunkowo wąski otwór wylotowy, a dalej ewentualnie przez pory gąbki.

W celu zapewnienia, że po ściśnięciu gąbki komora przyjmująca zamknie się ponownie, element dozujący porusza się przeciw działaniu sprężyny w kierunku od poddawanej obróbce powierzchni. Właściwy wypływ ciekłej substancji z komory przyjmującej w czasie pracy urządzenia zapewnia otwór napowietrzający, który łączy komorę przyjmującą z przestrzenią pomiędzy komorą przyjmującą i gąbką. Ta przestrzeń łączy się poprzez gąbkę z atmosferą.

Na podstawie rozważań konstrukcyjnych korzystne jest, gdy otwór wylotowy jest utworzony przez przerwę pomiędzy obudową komory przyjmującej i rozciągającym się przez nią elementem dozującym, która ma korzystnie kształt pierścieniowy.

Chociaż jest wystarczająca jedna komora przyjmująca, to może być korzystne, w zależności od wielkości poddawanej obróbce powierzchni, jeżeli występuje kilka, a zwłaszcza dwie komory przyjmujące. W celu utrzymywania małej odległości pomiędzy zewnętrzną warstwą powierzchniową gąbki i komorą przyjmującą albo komorami przyjmującymi, tak aby ciekła substancja wchłonięta przez gąbkę dotarła do zewnętrznej warstwy powierzchniowej stosunkowo szybko, komora przyjmująca albo komory przyjmujące są z jednej strony umieszczone przynajmniej częściowo w gąbce, a z drugiej strony grubość, gęstość i struktura gąbki są tak dobrane, że pomiędzy wypływem substancji z komory przyjmującej i dotarciem ciekłej substancji do zewnętrznej warstwy powierzchniowej gąbki istnieje zwłoka czasowa odpowiadająca przynajmniej czasowi pomiędzy dwoma, a zwłaszcza sześcioma kolejnymi razami, w których działa pakiet. Przy poruszaniu gąbki zewnętrzna warstwa ciekłej substancji wchłoniętej już wcześniej przez gąbkę jest nakładana na poddawaną obróbce powierzchnię, podczas gdy

PL 194 743 B1 nowa określona ilość ciekłej substancji może być doprowadzana do gąbki i wchłonięta w nią z pewnym opóźnieniem. Gdy stosuje się pakiet według wynalazku, to z gąbki na poddawaną obróbce powierzchnię nakłada się ilość ciekłej substancji, która odpowiada w przybliżeniu ilości wchłoniętej ze zwłoką przez gąbkę z komory przyjmującej. Skutkiem tego doprowadzanie ciekłej substancji do poddawanej obróbce powierzchni jest bardzo jednorodne i pozostaje praktycznie stałe aż do całkowitego opróżnienia zbiornika. W celu zapewnienia, aby powyższa zwłoka czasowa nie powodowała niewłaściwego stosowania pakietu bezpośrednio po zakupie oraz aby zatem już przy pierwszych kilku razach wystarczająca ilość ciekłej substancji była nakładana za pomocą pakietu na poddawaną obróbce powierzchnię, gąbkę przed stosowaniem pakietu nasyca się korzystnie w zewnętrznej warstwie powierzchniowej substancją, której skład, jak będzie to wyjaśnione później, nie musi być dokładnie taki sam, jak skład substancji w zbiorniku.

Aby było widoczne, czy i/lub w jakim stopniu zbiornik jest wciąż napełniony, uchwyt albo przynajmniej część uchwytu, a zwłaszcza zbiornik albo jego część, są wykonane z przezroczystego materiału. Umieszczony w części, a zwłaszcza w górnej części, materiał tworzy okienko. Jeżeli ciekła substancja, na przykład ze względów, które będą wymienione niżej, ma być stosowana w różnych specyficznych barwach, to przez przezroczysty uchwyt albo przez okienko może być rozpoznany pakiet z pożądaną barwą.

Chociaż wybór takiego przezroczystego materiału albo takiego okienka nadaje się zwłaszcza do opisanego tu wynalazku, to jego zastosowanie jest większe. Pakiet do obróbki powierzchni, zwłaszcza powierzchni tekstylnej albo powierzchni skórzanej, takiej jak na przykład górna powierzchnia obuwia skórzanego, za pomocą ciekłej substancji, który to pakiet ma uchwyt ze zbiornikiem tej substancji i z gąbką, poprzez którą substancję wchłoniętą ze zbiornika można rozprowadzić po powierzchni, korzystnie ma uchwyt albo przynajmniej część uchwytu, a zwłaszcza zbiornik albo jego część, wykonane z przezroczystego materiału albo wyposażone w okienko. W związku z tym umieszczona jest, zwłaszcza pomiędzy zbiornikiem i gąbką, co najmniej jedną komorę przyjmującą z otworem wlotowym łączącym się ze zbiornikiem, przy czym otwór wlotowy jest zamknięty w stanie spoczynku urządzenia i może otwierać się przy poruszaniu się gąbki względem powierzchni, z którą styka się ta gąbka, natomiast z komory przyjmującej substancja jest wchłaniana przez gąbkę z pewnym opóźnieniem.

W celu zapobieżenia poddawaniu ciekłej substancji niepożądanym wysokim oporom przepływu na jej drodze ze zbiornika do gąbki i mimo wszystko łatwym nakładaniem z gąbki przy jej poruszaniu się względem poddawanej obróbce powierzchni lepkość jest z jednej strony wystarczająco niska, tak że substancja może przechodzić przez otwór wlotowy, a z drugiej strony wystarczająco wysoka, aby substancja nie wyciekała z gąbki, gdy na gąbkę nie jest wywierana żadna siła. Lepkość substancji wynosi korzystnie od 1000 do 20000 mm²sek¹, a zwłaszcza od 5000 do 12000 mm²sek¹. Ponieważ może pojawić się problem polegający na tym, że przy określonym pożądanym składzie ciekłej substancji odpowiednio wybrana lepkość ewentualnie nie jest bardzo dobra, to korzystne jest, gdy po wypłynięciu z komory przyjmującej substancja jest poddawana zmianie lepkości. W szczególności, jeżeli substancja zawiera aktywny składnik, który ma stosunkowo wysoką lepkość, korzystnie większą niż 5000 mm²sek1 a zwłaszcza większą niż 10000 mm²sek1 i składnik pomocniczy, który ma stosunkowo niską lepkość, korzystnie mniejszą niż 5000 mm²sek1 a zwłaszcza mniejszą niż 2000 mm²sek1 to staje się możliwe, że na skutek odparowania składnika pomocniczego w gąbce lepkość zawartej w niej substancji wzrasta, tak że zapobiega się wyciekowi z gąbki, podczas gdy mimo wszystko lepkość substancji w zbiorniku jest wystarczająco niska, aby łatwo przejść przez komorę przyjmującą. Opór przepływu w gąbce w celu zapobieżenia wyciekaniu z niej substancji można zrealizować inaczej drogą zmniejszenia porów gąbki, co nie ma jednak wpływu na działanie pakietu według wynalazku.

Powyższy składnik czynny może służyć do nadawania połysku, zabezpieczenia, większej trwałości, wygładzania, barwienia poddawanej obróbce powierzchni, itp. Przy specyficznym zastosowaniu do obróbki powierzchni skórzanej, takiej jak na przykład górna powierzchnia skórzanego obuwia, substancja w zbiorniku zawiera co najmniej jeden pierwszy składnik nadający skórze połysk oraz co najmniej jeden drugi składnik, który ma właściwości rozprowadzania substancji po powierzchni skóry. Taka substancja może być rzeczywiście korzystnie zastosowana w opisanym tu pakiecie według wynalazku, lecz ma ona także szersze zastosowanie.

W konkretnym rozwiązaniu pierwszy składnik składa się z polidwumetylosilikonu o stosunkowo wysokiej lepkości, korzystnie większej niż 5000 mm²sek^-1, a zwłaszcza większej niż 10000 mm²sek^-1, a drugi składnik składa się z polidwumetylosilikonu, który może, ale nie musi, mieć aminowe grupy funkcyjne, o stosunkowo wysokiej lepkości, korzystnie mniejszej niż 5000 mm²sek1 a zwłaszcza

PL 194 743 B1 mniejszej niż 2000 mm²sek^-1. Wydaje się, że przez połączenie tych dwóch składników można uzyskać większą równość i trwałość połysku. Jako trzeci składnik do substancji można dodać niereaktywny polidwumetylosilikon z aminowymi grupami funkcyjnymi. Polidwumetylosilikon z aminowymi grupami funkcyjnymi przyczynia się ponadto korzystnie do przyczepności substancji do skóry. Wydaje się zatem, że przez to dodawanie można uzyskać większą równość i trwałość połysku. Przy takim zastosowaniu lepkość substancji w zbiorniku będzie wynosić od 500 do 9000 mm²sek¹.

Lepkość nie może być tak wysoka, aby ciekła substancja była nakładana w sposób niepożądany grubą warstwą, i podobnie lepkość nie może być tak niska, aby nie można było uzyskać pożądanego połysku skóry. Wybór lepkości nastawia się ponadto pod względem łatwego transportu substancji ze zbiornika do i przez gąbkę.

Do nadania barwy poddawanej obróbce powierzchni można stosować pigment. W tym celu, zgodnie z dalszym aspektem wynalazku, przewiduje się w gąbce pigment, a zwłaszcza pigment dyspergujący w wodzie, korzystnie na spodzie przestrzeni w gąbce, w której jest usytuowana komora odbierająca, albo w samej komorze odbierającej. Ustalono, że ten pigment, a zwłaszcza pigment dyspergujący w wodzie, można wystarczająco transportować przez ciekłą substancję oleistą ze zbiornika do zewnętrznej warstwy powierzchniowej gąbki. Dzięki temu dodatkowi, jednocześnie z nadaniem połysku, można nadać poddawanej obróbce powierzchni zabarwienie.

Pigment można dyspergować w substancji zawartej w zbiorniku. Zatem pigment zdyspergowany w polarnym rozpuszczalniku, takim jak alkohol albo eter, a zwłaszcza eter glikolu, można dodawać do substancji w zbiorniku. Możliwe jest także dodawanie do substancji w zbiorniku pigmentu zdyspergowanego w rozpuszczalniku niepolarnym, takim jak benzyna lakowa.

W celu wskazania, jaka barwa jest nadawana poddawanej obróbce powierzchni przez i/lub za pomocą substancji w zbiorniku, do substancji w zbiorniku można dodać barwnik reprezentatywny dla pigmentu. Zatem do substancji w zbiorniku można dodać środek barwiący rozpuszczony w powyższym polarnym rozpuszczalniku.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku na którym fig. 1 przedstawia pakiet do obróbki powierzchni według wynalazku w pierwszym przykładzie wykonania, fig. 2A, 2B i 2C - część pakietu przedstawionego na fig. 1 w czasie kolejnych etapów stosowania tego pakietu i fig. 3 - pakiet do obróbki powierzchni według wynalazku w drugim przykładzie wykonania.

Na figurach odpowiadające części są oznaczone takimi samymi odnośnikami liczbowymi.

Pakiet według wynalazku pokazane na fig. 1 ma uchwyt 1 złożony z dolnej części 2 w postaci skrzynki i górnej części 3 w postaci pokrywki. Obydwie części 2 i 3 mają kształt prostokątny. Dolną krawędź 4, części 3 w postaci pokrywki jest zamknięta elementem podporowym 5. Na dolnej stronie tego elementu podporowego 5 jest umieszczona gąbka 6. Część 3 w postaci pokrywki z elementem podporowym 5 i gąbką 6 tworzy jedną całość, która jest dopasowana na i w części 2 w postaci skrzynki, przy czym gąbka 6 znajduje się w części skrzynkowej, gdy część pokrywkowa jest umieszczona i zaciśnięta na części skrzynkowej. Gdy stosuje się pakiet według wynalazku, to całość złożoną z części pokrywkowej, elementu podporowego i gąbki zdejmuje się z części skrzynkowej.

Element podporowy 5 ma dolną część pierścieniową 7, do której jest przymocowana, a zwłaszcza przyklejona gąbka, oraz wyższą część 8, przez którą jest ograniczony zbiornik 9 ciekłej substancji. Górna strona tego zbiornika jest utworzona przez wystającą do góry część 10 pokrywkowej części 3. Ta wystająca do góry część 10 tworzy okienko z przezroczystego materiału, tak że od górnej strony urządzenia można ustalić, czy zbiornik 9 jest wciąż napełniony ciekłą substancją. Ponadto element podporowy 5 zawiera dwie puste wewnątrz cylindryczne części 11, które rozciągają się pionowo od zbiornika 9 do otworów 12 pustej przestrzeni w gąbce 6. Zbiornik 9 łączy się poprzez otwory 13 z przestrzenią 14 w cylindrycznych częściach 11, a ponadto zbiornik jest całkowicie zamknięty przez element podporowy 5. Przestrzeń 14 w cylindrycznych częściach 11 stanowi wejście dla ciekłej substancji do komory przyjmującej 23 z przestrzeni 14.

Pusta przestrzeń w gąbce 6 ma postać cylindrycznego otworu ze sferycznym dolnym końcem 15.

Przedstawione na fig. 1 i 2A-C cylindryczne części 11 rozciągają się do odpowiednich otworów w gąbce 6 i są zaopatrzone na dolnej stronie w część 20 w postaci tulei, która ma w przybliżeniu kształt stożkowy w kierunku do dołu i kończy się w zwężeniu, przez które element dozujący 21 rozciąga się prawie do dolnego końca 15 otworu. W tym miejscu stożkowa część 20 tworzy granicę komory przyjmującej 23, której otwór wylotowy 24 w postaci pierścieniowej przerwy tworzy stałe połączenie pomiędzy odpowiednią komorą przyjmującą 23 i przestrzenią na spodzie gąbki 6. Komora przyjmująca 23 znajduje się całkowicie wewnątrz gąbki 6. Element dozujący 21 jest wyposażony na górnej stronie

PL 194 743 B1 w poszerzenie 25, które ma na sobie cylindryczny sczepiający element 26 dla sprężyny 27, która jest czynna pomiędzy elementem podporowym 5, a mianowicie w jego części dookoła otworów 13, i elementem dozującym 21. Na dolnym końcu poszerzenia 25 znajduje się osłonowy element 28, który jest otwarty na dolnej stronie. Element osłonowy 28 i poszerzenie 25 tworzą górną granicę komory przyjmującej 23. W stanie spoczynku urządzenia sprężyna 27 utrzymuje element dozujący 21 w najniższym położeniu, które jest położeniem, w którym element osłonowy 28 opiera się o stożkową część 22, a otwór wlotowy 29 komory przyjmującej 23 pomiędzy elementem osłonowym 28 i częścią stożkową 22 jest zamknięty. W części stożkowej 22 znajduje się otwór napowietrzający 30 w kształcie odcinka kołowego, który łączy komorę przyjmującą 23 z przestrzenią na dnie odpowiedniego otworu w gąbce 6.

Działanie pakietu pokazanego na fig. 1 będzie wyjaśnione w odniesieniu do fig. 2A-C. Na tych figurach mechanizm dozujący jest przedstawiony tylko dla jednego otworu w gąbce 6. Na fig. 2A przedstawiono stan spoczynku pakietu, w którym sprężyna 27 utrzymuje element dozujący 21 w najniższym położeniu, a komora przyjmująca 23 jest pusta i zamknięta na górnej stronie. Poprzez otwory 13 przestrzeń 31 nad elementem dozującym 21 napełnia się ciekłą substancją ze zbiornika 9. Na fig. 2B przedstawiono gąbkę 6 w położeniu, w którym jest ona ściśnięta na poddawanej obróbce powierzchni. Przez takie ściśnięcie element dozujący 21 stykający się z dolnym końcem 15 otworu w gąbce 6 porusza się do góry przeciw działaniu sprężyny 27, a otwór wlotowy 29 komory przyjmującej 23 zwalnia się, tak że komora napełnia się ciekłą substancją z przestrzeni 31. Gdy tylko zniesiony jest nacisk na gąbkę 6, to element dozujący 21 będzie poruszać się do dołu pod działaniem sprężyny 27, a komora przyjmująca 23 zamyka się ponownie na swojej górnej stronie. Taka sytuacja jest przedstawiona na fig. 2C. Jak wspomniano poprzednio, komora przyjmująca 23 znajduje się poprzez przerwę 24 w ciągłej otwartej łączności z przestrzenią na spodzie otworu w gąbce 6. Dzięki temu, że otwór wlotowy 29 komory przyjmującej jest o wiele szerszy niż otwór wylotowy 24 (patrz fig. 2B), komora przyjmująca napełnia się bardzo szybko i praktycznie żadna ciekła substancja nie może wyciekać przez otwór wylotowy 24. W następnym cyklu, gdy urządzenie nie jest stosowane, określona ilość ciekłej substancji w komorze przyjmującej 23 może być wchłonięta przez gąbkę poprzez otwór wylotowy 24 i przestrzeń na spodzie otworu. Dzięki temu, że za każdym razem przez gąbkę jest wchłaniana określona ilość, uzyskuje się bardzo dobrą regulację przepływu ciekłej substancji przez gąbkę.

Przez uprzednie wprowadzenie specyficznej ilości ciekłej substancji do gąbki 6 jest już możliwe za pierwszym razem albo za pierwszymi razami zastosowanie urządzenia do bezpośredniego nakładania warstwy ciekłej substancji na poddawaną obróbce powierzchnię drogą poruszania gąbki tam i z powrotem po tej powierzchni, wywierając jednocześnie pewien nacisk. Postępując w ten sposób ciekłą substancję wyciska się z gąbki, po czym, gdy tylko ustaje nacisk albo urządzenie nie jest już stosowane, ciekła substancja nagromadzona w komorze przyjmującej 23 w czasie poruszania tam i z powrotem gąbki jest wchłaniana przez gąbkę. Zatem bardzo jednolite rozdzielenie ciekłej substancji w gąbce uzyskuje się z pewnym opóźnieniem, aż do opróżnienia zbiornika 9. Teraz grubość, gęstość i struktura gąbki są takie, że pomiędzy wypływem ciekłej substancji przez otwór wylotowy 24 i dotarciem tej substancji do zewnętrznej warstwy powierzchniowej gąbki 6 istnieje pewna zwłoka czasowa odpowiadająca przynajmniej czasowi pomiędzy dwoma, a zwłaszcza co najmniej sześcioma kolejnymi razami stosowania urządzenia, co zapewnia, że nawet wtedy, gdy zbiornik jest już prawie pusty, urządzenie można stosować jeszcze kilka razy, praktycznie do czasu zużycia całej substancji, przy czym mała jej ilość zawsze pozostanie w gąbce.

Wymiary komory przyjmującej 23 i wielkości otworu wlotowego i wylotowego odpowiednio 29 i 24 oraz grubość, gęstość i struktura gąbki 6 muszą być dostosowane do lepkości ciekłej substancji. Zatem konkretna konstrukcja pakietu według wynalazku zależy bardzo od zastosowania, to jest od wyniku uzyskiwanego z ciekłą substancją.

Rozwiązanie przedstawione na fig. 3 odpowiada w zasadzie rozwiązaniu przedstawionemu na fig. 1, przy czym jednak w tym przypadku istnieje tylko jedna komora przyjmująca 23 pomiędzy zbiornikiem 9 i gąbką 6. Zamiast cylindrycznych części 11 przewiduje się lekko stożkowe części 11', natomiast przestrzeń 9 łączy się w jedną całość z przestrzenią 14 w lekko stożkowych częściach 11'. Dolny koniec części 11' ma kształt równy kształtowi tulejowej części 20 na fig. 1, przy czym rozumie się, że przewiduje się występ uszczelniający 34 w celu zapobieżenia, w stanie spoczynku pakietu, wyciekaniu ciekłej substancji z przestrzeni 14 do komory przyjmującej 23. Poza tym sprężyna 27, związany punkt sczepienia 26 i punkt oparcia na elemencie podporowym 5 są zastąpione przez konstrukcję w postaci sprężyn płytkowych, przy czym sprężyny płytkowe 27' są przyczepione na jednym końcu do elementu dozującego 21, a na drugim końcu do części pokrywkowej 3. W otworze 12 znajduje się

PL 194 743 B1 ponadto element ochronny 32 kończący się na dolnej stronie w szeregu zbiegających się występów

33. Działanie pakietu według tego rozwiązania jest poza tym takie samo jak w przypadku rozwiązania przedstawionego na fig. 1.

Przedstawione rozwiązania dostosowuje się do ciekłej substancji, za pomocą której można uzyskać na skórze efekt połysku, na przykład w przypadku pucowania obuwia. W tym celu ciekła substancja, którą można nakładać na górną stronę skórzanego obuwia za pomocą pakietu według wynalazku, zawiera pierwszy składnik nadający skórze połysk i drugi składnik, który ma właściwości rozprowadzania ciekłej substancji po skórze. Pierwszy składnik składa się z polidwumetylosilikonu, który ma lepkość większą niż 10000 mm²sek¹, a drugi składnik składa się z bardziej lotnego polidwumetylosilikonu, którego lepkość jest mniejsza niż 2000 mm²sek1. W celu uzyskania lepszej przyczepności do substancji dodaje się niereaktywny polidwumetylosilikon z aminowymi grupami funkcyjnymi. W związku z wymiarami i konstrukcją urządzenia lepkość substancji, to jest produkt zmieszania, wynosi od 500 do 9000 mm²sek^-1. W celu jednoczesnego nadania skórze barwy na spód pustych przestrzeni gąbki 6 wprowadza się pigment dyspergujący w wodzie. Gdy stosuje się pakiet według wynalazku, to ten pigment jest przenoszony przez substancję ze zbiornika 9, to jest przez olejowe medium transportowe, do zewnętrznej warstwy powierzchniowej gąbki 6. Ten środek podejmuje się w połączeniu z dyspersją pigmentu w substancji zawartej w zbiorniku. Zamiast tego jest oczywiście także możliwe dodanie do substancji w zbiorniku pigmentu zdyspergowanego w polarnym rozpuszczalniku, takim jak alkohol albo eter, w zwłaszcza w eterze glikolowym, albo zdyspergowanego w rozpuszczalniku niepolarnym, takim jak benzyna lakowa. Ponadto, aby wskazać barwę pigmentu, do substancji w zbiorniku dodaje się środek barwiący wprowadzony do odpowiedniego rozpuszczalnika. Dalsza alternatywa, chociaż mniej skuteczna, polega na tym, że pigmentem zdyspergowanym w oleju silikonowym, bez składnika lotnego i z lepkością w przybliżeniu od 10000 do 15000 mm²sek1 nasyca się warstwę zewnętrzną, to jest na figurach najniższą warstwę gąbki, a mianowicie za pomocą mechanizmu wałkowego. Olej będzie wtedy zawierać w przybliżeniu od 1 do 5% pigmentu, przy czym zbyt dużo pigmentu zmniejsza uzyskiwany połysk.

Wynalazek nie jest ograniczony do opisanych tu rozwiązań w odniesieniu do rysunku i obejmuje wszelkiego rodzaju modyfikacje, zarówno w konstrukcji urządzenia, jak i w składzie ciekłej substancji, oczywiście w takim stopniu, w jakim objęte są one zakresem ochrony załączonych zastrzeżeń.

Claims (15)

1. Pakiet do obróbki po\wi^r^c^f^r^ii zwłaszcza powierzeń ni tekstylnej albo powierzchni skórzanej, takiej jak na przykład górna powierzchnia obuwia skórzanego, za pomocą ciekłej substancji, który zawiera uchwyt ze zbiornikiem na tę substancję, gąbkę do rozprowadzania tej substancji i usytuowaną pomiędzy zbiornikiem i gąbką co najmniej jedną komorę przyjmującą, która to komora ma otwór wlotowy łączący się ze zbiornikiem i otwór wylotowy do doprowadzania ciekłej substancji do gąbki, przy czym otwór wlotowy jest zamknięty w stanie spoczynku urządzenia i otwierany przy ruchu gąbki względem obrabianej powierzchni, zaś komora przyjmująca jest stale połączona z gąbką przez otwór wylotowy, znamienny tym, że otwór wlotowy (29) jest znacznie większy od otworu wylotowego (24), zaś komora przyjmująca (23) ma otwór napowietrzający (30), łączący komorę ją przyjmującą (23) z przestrzenią pomiędzy komorą przyjmującą (23) i gąbką (6) i umożliwiający prawidłowy wypływ ciekłej substancji z komory (23) podczas działania pakietu.

2. Pakiet według zas^z. 1, tym, że potemność komory ρ^Γηυίροε| (23), napejnianej przez otwór wlotowy, wynosi od 0,01 do 3 ml, korzystnie od 0,05 do 1 ml, a zwłaszcza około 0,1 ml.

3. Pakiet według zasse^. 1, zi^^r^i^r^i^yy tym, że zawiera element dozujący (211, rc^^(^i^ę^£^j^(3y się w komorze przyjmującej (23), powodujący przy ruchu gąbki (6) wchłanianie przez nią ciekłej substancji.

4. Ρθ^θΙ wedługzassrz. t albo2 albo 3, znamienny tym, że komota pr^^z^jj^ruf^c^a t23) j ograniczona przez element dozujący (21) i korpus (22) elementu dozującego (21).

5. Pakćet wedługzastrz. 4, znamiennytym, że elemern doz^ący t221 j ess umocowany ruchomo i dociskany sprężyną (27, 27').

6. Pakćet według z£^^tr^^. t albo 3, znamienny tym, że otwórwyyotowy t24) j ess ujworzonyprzez szczelinę pomiędzy obudową (22) komory przyjmującej (23) i rozciągającym się przez nią elementem dozującym (21).

7. Pakiet według zastrz. 6, znamienny ty,, że szczelina ma kształt pierścieniowy.

PL 194 743 B1

8. Pakiet według zastrz. 1, znamienny tym, ze zawiera kilka, a zwłaszcza dwie komory przyjmujące (23).

9. Pa^ee wetłuuzastrz. 9, znymienyy tym, że komora(23) przzjmująąa albo komorz (23) przyjmujące są umieszczone przynajmniej częściowo w gąbce (6).

10. Pps^I weełuu zzstrz. 1, znrmienny tym, że gruUoóś, ggętoóś i strzUtuuz gąbOi są taS doOrsne, ee pomiędzy wypływem suOsrsncji z otworu wylotowego i Ootsrciem suOsrsncji Oo zewnętrznej powieizchniowej wsrttwy gąOki itanieje opóźnienie czatowe oOpowisOsjące co najmniej czstowi pomiędzy Owoms, korzysrnie co nsjmniej tześcioms kolejnymi czstsmi prscy pskietu.

11. PaSietweeług zzstrZz 1, znrmienyytym. że żuchwy (3)albo srzznajmnietcczęś (3) uech^wy tu, i korzysrnie zOiornik (9) slOo jego część, tą wykonsne z przezroczysrego msterisłu slOo tą wypotseone w okienko.

12. PaSietweeług g eeOeegz zzstrzz t, z nrmienyytym, że I eekośśstbOtascji j eet dOstateeczie nitks Oo przejścis suOstsncji przez otwór wlotowy i Ooststecznie wytoks Oo zspoOieeenis jej wyciekowi z gąOki Oez wywiersnis ns gąOkę tiły.

13. Pskiet weOług zsttrz. 12, nyaminyyy tym, ee lepkość tuOttsncji wynoti oO 500 Oo 20000 mm²tek^_1, s zwłstzczs oO 500 Oo 9000 mm²tek^-1.

14. Pskiet weOług zsttrz. 12, nyaminyyy tym, ee tuOttsncjs zswiers tkłsOnik czynny, który ms ttotunkowo wytoką lepkość, korzyttnie więktzą nie 5000 mm²tek¹, s zwłstzczs więktzą nie 10000 mm²tek¹, i tkłsOnik pomocniczy, który ms ttotunkowo nitką lepkość, korzyttnie mniejtzą nie 5000 mm²tek^-1, s zwłstzczs mniejtzą nie 2000 mm²tek^-1.

15. PpSietweełub zzstrZz 12albOl3 albOl4, znymienyytym. żessbotasejew zZiornikodooOróOki powierzchni tkóry, zswiers co nsjmniej jeOen pierwtzy tkłsOnik nsOsjący tkórze połytk orsz co nsjmniej jeOen Orugi tkłsOnik, który ms włsściwości rozprowsOzsnis tuOttsncji po powierzchni tkóry.