PL193224B1 - Sposób i urządzenie do rozprowadzania informacji obrazu i dźwięku, sposób i urządzenie do przesyłania danych obrazu oraz sposób i urządzenie do wyświetlania programów obrazowych - Google Patents

Abstract

1. Sposób rozprowadzania informacji obrazu i dzwieku do miejsc obrazowania, przy czym stosuje sie obraz nieruchomy lub ruchomy, znamienny tym, ze niezaleznie odbiera sie i pamieta sie skompreso- wane i zaszyfrowane informacje cyfrowe obrazu i dzwieku, zwiazane z co najmniej jednym progra- mem obrazowym i co najmniej jednym programem dzwiekowym dla prezentacji w co najmniej jednym wybranym z góry czasie w kazdym audytorium (128), niezaleznie rozprowadza sie zapamietane informacje obrazu i dzwieku do jednego lub wiecej audytoriów (128), niezaleznie deszyfruje sie i dekompresuje sie zapamietane informacje obrazu i dzwieku w kazdym audytorium (128), odbiera sie deszyfrowane i de- kompresowane informacje obrazu w co najmniej jednym dolaczonym systemie projekcyjnym i prezen- tuje sie jeden sposród co najmniej jednego programu obrazowego oraz odbiera sie deszyfrowane i de- kompresowane informacje dzwieku i selektywnie odtwarza sie jeden sposród co najmniej jednego programu dzwiekowego synchronicznie z prezento- wanym programem obrazowym. PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób i urządzenie do rozprowadzania informacji obrazu i dźwięku, sposób i urządzenie do przesyłania danych obrazu oraz sposób i urządzenie do wyświetlania programów obrazowych w miejscach obrazowania przy wykorzystaniu elektronicznego przetwarzania audiowizualnego, zwłaszcza do rozprowadzania obrazów cyfrowych, zarówno nieruchomych, jak i ruchomych, oraz informacji dźwięku do różnych miejsc dla prezentacji. Wynalazek jest realizowany przy użyciu kodowania, szyfrowania, transmisji, pamiętania, dekompresji, deszyfrowania i odtwarzania programów audiowizualnych o wysokiej rozdzielczości z urządzenia centralnego do wielu projektorów wyświetlających lub systemów prezentacji.

Znane jest użycie kopiowania, dystrybucji i projekcji filmu celuloidowego w celu dostarczania kreatywnego materiału programowego do rozrzuconych geograficznie kinoteatrów w kraju i na świecie.

Znany system kopiowania i dystrybucji filmu jest przedstawiony na pos. I. Kopiowanie filmu zwykle rozpoczyna się od negatywu o bardzo wysokiej jakości z kamery. W studiu filmowym 50 edytor 52 filmu po zakończeniu procesu produkcji oryginału filmu sporządza główną kopię filmu. Oddział 54 kopiowania filmów sporządza tak zwany negatyw dystrybucyjny, z którego sporządza się w dużych ilościach kopie dystrybucyjne nazywane pozytywami. Zależnie od rozmiarów rozpowszechniania, czyli liczby kopii potrzebnych do dystrybucji filmu, występuje wiele etapów pośrednich lub wiele kopii sporządzanych w każdym z etapów. Pozytywy filmu są rozwożone przez kurierów i za pomocą innych środków fizycznych do kinoteatrów, na przykład do kinoteatru 56, gdzie film jest pokazywany przez projekcję obrazów filmu na powierzchnię obrazowania przy użyciu projektora filmowego 58. W tym tradycyjnym systemie zwykle za pomocą systemu edycji 51 dźwięku tworzy się wielościeżkowy program dźwiękowy, kopiowany na filmie wraz z obrazami, a ścieżka dźwiękowa jest odtwarzana w kinowej instalacji dźwiękowej 57 synchronicznie z obrazem ruchomym w kinowym systemie projekcyjnym.

W procesie dystrybucji przedstawionym na pos. I występują wewnętrzne ograniczenia. W wyniku stosowania materiału celuloidowego i ograniczenia pasma mediów filmowych, występują ograniczenia w realizacji wielokanałowych programów dźwiękowych o wysokiej jakości. Poza tym mają miejsce komplikacje związane ze sporządzaniem dużej liczby kopii filmowych. Występują również złożoność i opóźnienia związane z fizycznym rozprowadzaniem dużych puszek filmu celuloidowego do stale rosnącej liczby kinoteatrów. Również nasilającym się trendem w odniesieniu do kinoteatrów jest rozwój zespołów kinoteatrów, tak zwanych multikin, w których w jednym miejscu jest zlokalizowanych wiele audytoriów, z których w każdym jest wyświetlany w tym samym czasie inny film. Z powodu dużej liczby sporządzanych kopii, staje się coraz trudniejsze zapobieganie nielegalnemu kopiowaniu i kradzieży materiału, a kopiowany materiał z czasem ulega degradacji w wyniku nagromadzania się kurzu, zużywania i zrywania, zmian termicznych i innych czynników.

Nowo pojawiające się techniki są opracowywane w sposób umożliwiający alternatywne podejście do występujących problemów dystrybucji filmów. Na przykład, postępy techniki cyfrowej doprowadziły do rewolucyjnej koncepcji, według której materiał programowy jest przesyłany w zapisanym elektronicznie formacie cyfrowym, zamiast na optycznych nośnikach filmowych. Obrazy cyfrowe są rozprowadzane na różnych nośnikach magnetycznych lub na optycznych płytach kompaktowych lub transmitowane za pośrednictwem systemów telekomunikacyjnych przewodowych, światłowodowych, radiowych lub satelitarnych. Jednak alternatywne techniki dystrybucji, włącznie z metodami cyfrowymi, nie są w stanie zapewnić jakości obrazu osiągalnej przy użyciu filmu celuloidowego. Te techniki operują zwykle sygnałami audiowizualnymi zapisywanymi na różnych nośnikach magnetycznych lub optycznych w celu wyświetlania na monitorach wizyjnych, w telewizorach lub za pomocą sprzętu projekcyjnego. Nie zapewniają one wysokiej jakości filmu z powodu ograniczenia szerokości pasma.

Znane metody transmisji satelitarnej nie są aktualnie pod względem przemysłowym dostatecznie opracowane do dystrybucji materiału audiowizualnego o wysokiej jakości. Ponieważ dystrybucja filmowego materiału programowego jest w zasadzie specjalnym rodzajem nadawania rozsyłowego na obszar o rozmiarach kontynentu, to dla takiego dużego obszaru dystrybucji filmów może być stosowana metoda dystrybucji satelitarnej. Jednak w celu transmitowania sygnału audiowizualnego o bardzo wysokiej jakości w czasie rzeczywistym, wymagania co do szybkości transmisji danych są rzędu 1,5 miliarda bitów na sekundę. Tak duża szybkość transmisji danych wymaga przepustowości równorzędnej całemu satelicie, przy transmisji nawet tylko jednego programu, co jest bardzo nieekonomiczne. Poza możliwością transmitowania niezbędnej informacji za pośrednictwem satelity, konieczne jest wyświetlanie odbieranej informacji z zastosowaniem projektora o nieosiągalnie wysokiej jakości.

PL 193 224 B1

Wcelu zmniejszenia wymagań odnoszących się do szybkości transmisji przy dostarczaniu elektronicznych obrazów o ultrawysokiej jakości, opracowuje się algorytmy kompresji.

Znana jest metoda dynamicznej kompresji obrazu do znacznej kompresji przy zachowaniu jakości sygnałów obrazowych, w której wykorzystuje się adaptacyjnie wymiarowane bloki i podbloki kodowanych danych współczynników dyskretnej transformacji cosinus DCT. Metoda ta jest nazywana metodą dyskretnej transformacji cosinus z adaptacyjną zmianą rozmiaru bloku ABSDCT. Adaptacyjne rozmiary bloków dobierane są tak, aby wykorzystać redundancję występującą w przypadku informacji zawartej wewnątrz ramki danych obrazowych. Metoda ta jest przedstawiona w opisie patentowym USA nr 5 021 891, a także w opisie patentowym USA nr 5 107 345. Zastosowanie metody ABSDCT w połączeniu z metodą dyskretnej transformacji drzewa kwadrantów jest przedstawione w opisie patentowym USA nr 5 452 104. Systemy przedstawione w tych opisach patentowych wykorzystują kodowanie wewnątrzramkowe, przy czym każda ramka sekwencji obrazowej jest kodowana bez uwzględniania treści jakiejkolwiek innej ramki.

Przy stosowaniu metody ABSDCT konieczna szybkość transmisji danych zmniejsza się do około 50 milionów bitów na sekundę, bez zauważalnego pogorszenia jakości. Ta szybkość skompresowanych danych cyfrowych jest osiągana z łatwością przy wykorzystaniu jednego przekaźnika satelitarnego, zwłaszcza przy uwzględnieniu, że pojedyncza transmisja jest odbierana przez wiele setek lub tysięcy odbiorników w kinoteatrach całego obszaru geograficznego lub kraju.

Dystrybucja informacji filmowej z wykorzystaniem elektronicznego formatu cyfrowego zwiększa możliwości szybkiego powielania bez pogorszenia jakości. Wraz z tą łatwością powielania związaną z techniką cyfrową, pojawiły się metody szyfrowania zapewniające kodowanie informacji w sposób uniemożliwiający dystrybucję użytecznej informacji do stron nieupoważnionych.

Nowe techniki, takie jak metoda ABSDCT, udoskonalony sprzęt projekcyjny i elektroniczne metody szyfrowania dają możliwość stworzenia systemu kina cyfrowego, który odnosi się do elektronicznego rozprowadzania i wyświetlania programu filmowego o ultrawysokiej jakości, przetworzonego na jego reprezentację cyfrową do celów przechowywania, transmisji i wyświetlania. System kina cyfrowego przezwycięża wiele ograniczeń znanych systemów dystrybucji filmów i nie wykazuje pogorszenia jakości, którego doznaje w czasie film celuloidowy. System cyfrowy niemal całkowicie eliminuje kradzieże i nielegalne kopiowanie związane z filmem celuloidowym, a ponadto daje możliwość zastosowania środków zabezpieczających w samym systemie cyfrowym. Jednak kanały i mechanizmy dystrybucji nadal są wyznaczane przez znane metody kopiowania i dystrybucji filmów celuloidowych.

Sposób rozprowadzania informacji według wynalazku charakteryzuje się tym, że niezależnie odbiera się i pamięta się skompresowane i zaszyfrowane informacje cyfrowe obrazu i dźwięku, związane z co najmniej jednym programem obrazowym i co najmniej jednym programem dźwiękowym dla prezentacji w co najmniej jednym wybranym z góry czasie w każdym audytorium, niezależnie rozprowadza się zapamiętane informacje obrazu i dźwięku do jednego lub więcej audytoriów, niezależnie deszyfruje się i dekompresuje się zapamiętane informacje obrazu i dźwięku w każdym audytorium, odbiera się deszyfrowane i dekompresowane informacje obrazu w co najmniej jednym dołączonym systemie projekcyjnym i prezentuje się jeden spośród co najmniej jednego programu obrazowego oraz odbiera się deszyfrowane i dekompresowane informacje dźwięku i selektywnie odtwarza się jeden spośród co najmniej jednego programu dźwiękowego synchronicznie z prezentowanym programem obrazowym.

Korzystnie zapamiętuje się skompresowane informacje obrazu i dźwięku w sposób nieciągły, niezależnie od siebie.

Korzystnie informacje obrazu i dźwięku kompresuje się zdalnie.

Korzystnie generuje się obrazy cyfrowe przy użyciu systemu generacji obrazu cyfrowego.

Korzystnie utrwala się, szyfruje się, kompresuje się i rozsyła się obrazy cyfrowe z systemu generacji obrazu cyfrowego do wybranych z góry autoryzowanych systemów prezentacji przez urządzenie centralne zasadniczo jednocześnie z digitalizacją obrazów.

Korzystnie zapamiętuje się skompresowane i zaszyfrowane informacje obrazu i dźwięku w urządzeniu centralnym dla przekazania w późniejszym określonym z góry czasie.

Korzystnie informację dźwiękową kompresuje się ze zmienną szybkością.

Korzystnie kompresuje się i przekazuje się programy dźwiękowe związane z informacją obrazu segregowaną w czasie względem odpowiedniego obrazu przy użyciu identyfikatora do łączenia jednego lub więcej wybranych z góry programów dźwiękowych z co najmniej jednym wybranym z góry programem obrazowym zależnie od potrzeb prezentacji.

PL 193 224 B1

Korzystnie stosuje się każdy z programów dźwiękowych z wieloma ścieżkami dźwiękowymi, prezentowanymi z tym samym programem obrazowym podczas różnych prezentacji.

Korzystnie informację obrazu kompresuje się ze zmienną szybkością.

Korzystnie odbiera się informację klucza kryptograficznego, konieczną do deszyfrowania, w czasie oddzielnym od odbioru skompresowanej i zaszyfrowanej informacji.

Korzystnie wskazuje się okres czasu, w którym informacja klucza kryptograficznego jest ważna i zapewniania się, że klucz jest stosowany tylko w ciągu tego okresu.

Korzystnie zapisuje się kasując informację klucza kryptograficznego w miejscu pamięci po upływie tego okresu czasu.

Korzystnie odbiera się co najmniej jeden znak wodny, który jest niezauważalny podczas prezentacji informacji obrazu lub dźwięku przy określonej z góry normalnej szybkości przesyłania, lecz jest wykrywalny, gdy ta informacja obrazu lub dźwięku jest prezentowana z szybkością zasadniczo różną od szybkości normalnej.

Korzystnie konfiguruje się znak wodny dla identyfikacji zarówno czasu prezentacji, jak i miejsca informacji obrazu lub dźwięku.

Korzystnie moduluje się i przesyła się zaszyfrowaną i skompresowaną informację przez bezprzewodowe łącze telekomunikacyjne między urządzeniem centralnym i systemami prezentacji.

Korzystnie rozsyła się informację do dowolnego jednego lub więcej spośród wielu audytoriów dla umożliwienia wielu prezentacji informacji w różnych audytoriach w tym samym czasie.

Korzystnie stosuje się daną szybkość przesyłania skompresowanej informacji, która nie jest równa szybkości przesyłania, z jaką informacja jest kompresowana.

Korzystnie stosuje się szybkość przesyłania, która jest równa szybkości przesyłania, z jaką informacja jest kompresowana.

Korzystnie dołącza się informację sumy kontrolnej do przesyłanej informacji dla wykrycia bloków transmitowanej informacji, w której występują błędy transmisji.

Korzystnie stosuje się co najmniej jednego satelitę do przekazywania informacji do systemów prezentacji i umieszcza się odpowiednio co najmniej jeden satelitarny terminal odbiorczy w urządzeniu centralnym i kontroluje się jakość kanału satelitarnego stosowanego do przesyłania informacji, dla regulacji charakterystyk przesyłowych kanału satelitarnego dla utrzymania żądanego poziomu jakości.

Korzystnie wymienia się dane przez dwukierunkowe łącze przesyłowe umieszczone między urządzeniem centralnym i systemami prezentacji.

Korzystnie stosuje się wymieniane dane do celów zabezpieczenia kryptograficznego.

Korzystnie żąda się ponownej transmisji skompresowanej informacji odebranej z błędami w systemie prezentacji.

Korzystnie ponownie przesyła się skompresowaną informację odebraną z błędami w systemie prezentacji poprzez łącze dwukierunkowe.

Korzystnie jako dane stosuje się różne wejściowe sygnały kontrolne i sterujące oraz rozkazy przesyłane między urządzeniem centralnym i systemami prezentacji.

Korzystnie za pomocą systemu zarządzania siecią realizuje się sterowanie operacyjne każdym systemem zarządzania siecią systemów prezentacji do prezentowania obrazów dla obrazowania w dozwolonych okresach czasu i miejscach.

Korzystnie konfiguruje się każdy system prezentacji jako kinoteatr, z co najmniej jednym audytorium.

Korzystnie rozsyła się skompresowaną informację do wybranych z góry audytoriów spośród wielu audytoriów w kompleksie kinoteatru w danym czasie.

Korzystnie wykrywa się fizyczne wtargnięcie do systemu projekcyjnego dla systemu audytoryjnego i kasuje się informację klucza kryptograficznego, gdy wykrywa się wtargnięcia.

Korzystnie przesyła się zaszyfrowaną i skompresowaną informację pojedynczego programu obrazowego z centralnego systemu pamięciowego do różnych audytoriów w kompleksie wielu audytoriów kinoteatru z wybranymi z góry, programowalnymi przesunięciami czasowymi względem siebie.

Korzystnie redukuje się wybrane z góry programowalne przesunięcia zasadniczo do zera, tak że pojedynczy program jest prezentowany w różnych audytoriach zasadniczo jednocześnie.

Korzystnie pamięta się skompresowaną i zaszyfrowaną informację obrazu i dźwięku, którą stosuje się do tworzenia imprez prezentacji w jednym lub więcej audytoriów w centralnym systemie pamięciowym kinoteatru.

Korzystnie stosuje się układ urządzeń pamięciowych z nośnikiem magnetycznym jako centralny system pamięciowy kinoteatru.

PL 193 224 B1

Korzystnie stosuje się informację parzystości do dołączenia różnych wybranych z góry części kompresowanej informacji do różnych spośród tych urządzeń podczas zapamiętywania i do pojedynczego audytorium przy odzyskiwaniu.

Korzystnie równolegle zapisuje się paskowo odbieraną informację w całym układzie urządzeń pamięciowych dla żądanej szybkości przesyłania danych i redundancji dla ochrony przed błędami.

Korzystnie zapamiętuje się historię obrazowania autoryzowanych programów prezentowanych w każdym audytorium i informuje się o tej historii urządzenie centralne.

Korzystnie tworzy się zbiory programów z jednego lub więcej odebranych indywidualnych programów obrazu i dźwięku, dla prezentacji w systemie audytoryjnym podczas autoryzowanego okresu.

Korzystnie stosuje się automatyczne rozprowadzanie, pamiętanie i prezentowanie programów przy programowalnym sterowaniu przez urządzenie centralne.

Korzystnie steruje się niektórymi wybranymi z góry operacjami sieci z miejsca odległego od urządzenia centralnego.

Korzystnie rozprowadza się zapamiętaną informację do jednego lub więcej spośród wielu miejsc audytoriów dla prezentacji publiczności poprzez system sieci lokalnej kinoteatru.

Korzystnie dostarcza się informację obrazu w postaci programów obrazowych, które są w postaci albo pojedynczej nieruchomej klatki albo serii klatek przedstawionych jako filmy o różnej długości.

Korzystnie podczas przesyłania zapamiętuje się skompresowana i zaszyfrowaną informację cyfrową w urządzeniu centralnym, odzyskuje się zapamiętaną informację na przenośnym nośniku pamięciowym dla fizycznego rozprowadzania do systemów prezentacji oraz odzyskuje się zapamiętaną informację na nośniku i przesyła się ją do pamięci systemu prezentacji.

Korzystnie archiwuje się nośnik w urządzeniu centralnym.

Korzystnie archiwuje się nośnik w systemie prezentacji.

Urządzenie do rozprowadzania informacji według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera układ niezależnego odbioru i pamiętania skompresowanych i zaszyfrowanych informacji cyfrowych obrazu i dźwięku, związanych z co najmniej jednym programem obrazowym i co najmniej jednym programem dźwiękowym dla prezentacji w co najmniej jednym wybranym z góry czasie, układ niezależnego rozprowadzania zapamiętanych informacji obrazu i dźwięku do jednego lub więcej audytoriów, układ niezależnego deszyfrowania zapamiętanych informacji obrazu i dźwięku w każdym audytorium, układ niezależnej dekompresji zapamiętanych informacji obrazu i dźwięku w każdym audytorium, co najmniej jeden system projekcyjny dołączony dla odbioru deszyfrowanych i dekompresowanych informacji obrazu i obecnego co najmniej jednego programu obrazowego oraz co najmniej jeden system dźwiękowy dołączony dla odbioru deszyfrowanych i dekompresowanych informacji dźwięku i selektywnego odtwarzania co najmniej jednego programu dźwiękowego synchronicznie z prezentowanym programem obrazowym.

Korzystnie urządzenie zawiera system generacji obrazów cyfrowych do generowania obrazów cyfrowych.

Korzystnie urządzenie zawiera układ pamiętania zaszyfrowanej i skompresowanej informacji obrazu i dźwięku w centralnym systemie pamięciowym dla przekazania w późniejszym określonym z góry czasie.

Korzystnie urządzenie zawiera układ przekazywania programów dźwiękowych związanych z informacją obrazu, segregowanych w czasie względem odpowiedniego programu obrazowego, przy użyciu identyfikatora do łączenia jednego lub więcej wybranych z góry programów dźwiękowych z co najmniej jednym wybranym z góry programem obrazowym zgodnie z żądaną prezentacją.

Korzystnie urządzenie zawiera układ odbioru informacji klucza kryptograficznego, koniecznej do deszyfrowania informacji w oddzielnym czasie niż odbiór skompresowanej i zaszyfrowanej informacji.

Korzystnie urządzenie zawiera układ pamiętania i przesyłania informacji klucza kryptograficznego, koniecznej do deszyfrowania, do autoryzowanych audytoriów w czasie oddzielnym niż rozprowadzanie skompresowanej i zaszyfrowanej informacji.

Korzystnie urządzenie zawiera układ wskazywania okresu czasu, w którym informacja klucza kryptograficznego jest ważna i do zapewniania, że klucz jest stosowany tylko w tym okresie.

Korzystnie urządzenie zawiera układ zapisu kasującego informacji klucza kryptograficznego w miejscu pamięci po upływie tego okresu czasu.

Korzystnie urządzenie zawiera układ odbioru co najmniej jednego znaku wodnego, który jest niezauważalny podczas prezentacji informacji obrazu i dźwięku z określoną z góry normalną szybkością przesyłania, lecz jest wykrywalny, gdy informacja obrazu lub dźwięku jest prezentowana z szybkością zasadniczo różną od normalnej szybkości.

PL 193 224 B1

Korzystnie urządzenie zawiera system modulacji i transmisji do zestawienia bezprzewodowego łącza telekomunikacyjnego do przesyłania informacji między urządzeniem centralnym i systemami prezentacji.

Korzystnie układ przesyłania zawiera układ rozsyłania skompresowanej informacji do dowolnego jednego lub więcej audytoriów dla wielokrotnej prezentacji informacji w różnych audytoriach w tym samym czasie.

Korzystnie układ przesyłania zawiera, co najmniej jednego satelitę, przy czym urządzenie dodatkowo zawiera, co najmniej jeden satelitarny terminal odbiorczy w urządzeniu centralnym, do kontroli jakości kanału satelitarnego stosowanego do przesyłania informacji, dla regulacji charakterystyk przesyłowych kanału satelitarnego dla utrzymania żądanego poziomu jakości.

Korzystnie urządzenie zawiera dwukierunkowe łącze przesyłowe umieszczone między urządzeniem centralnym i systemami prezentacji, przez które następuje wymiana danych.

Korzystnie urządzenie zawiera układ ponownego przesyłania skompresowanej informacji odebranej z błędami łączem dwukierunkowym przez system prezentacji.

Korzystnie urządzenie zawiera system zarządzania, siecią systemów prezentacji do prezentowania obrazów obrazowanych w dozwolonych okresach czasu i miejscach.

Korzystnie system zarządzania siecią realizuje sterowanie operacyjne każdego systemu prezentacji.

Korzystnie każdy system prezentacji zawiera kinoteatr z co najmniej jednym audytorium.

Korzystnie urządzenie zawiera, co najmniej jeden dekoder/deszyfrator zintegrowany z każdym systemem projekcyjnego obrazu w każdym audytorium dla zapobiegania odgałęzienia podsłuchowego i kopiowania obrazów.

Korzystnie urządzenie zawiera układ wykrywania fizycznego wtargnięcia do systemu projekcyjnego systemu audytoryjnego i kasowania informacji klucza kryptograficznego przy wykryciu takiego wtargnięcia.

Korzystnie układ rozprowadzania jest skonfigurowany do rozprowadzania skompresowanych i zaszyfrowanych informacji obrazu i dźwięku dla pojedynczego programu obrazu spośród różnych audytoriów z wybranymi z góry programowalnymi przesunięciami czasowymi względem siebie.

Korzystnie urządzenie zawiera centralny system pamięciowy kinoteatru do pamiętania skompresowanych i zaszyfrowanych informacji obrazu i dźwięku stosowanej do tworzenia prezentacji w jednym lub więcej audytoriach.

Korzystnie centralny system pamięciowy kinoteatru zawiera bank danych współużytkowany przez wiele audytoriów.

Korzystnie bank danych zawiera układ urządzeń pamięciowych nośnika magnetycznego i układ stosowania informacji parzystości do łączenia różnych wybranych z góry części skompresowanej i zaszyfrowanej informacji dla różnych urządzeń podczas zapisu i dla pojedynczego audytorium (128) przy odzyskiwaniu.

Korzystnie centralny system pamięciowy kinoteatru zawiera układ równoległego zapisu paskowego odbieranej informacji w całym układzie urządzeń pamięciowych dla zapewnienia żądanej szybkości przesyłania danych i redundancji zabezpieczenia przed błędami.

Korzystnie urządzenie zawiera układ pamiętania historii obrazowania autoryzowanych programów prezentowanych w audytorium i informowania o tej historii urządzenia centralnego.

Korzystnie urządzenie zawiera system zarządzania kinoteatrem do operacyjnego sterowania i kontroli audytoriów w kompleksie kinoteatru.

Korzystnie system zarządzania kinoteatrem dodatkowo zawiera elementy sterowania programem do tworzenia danych reprezentujących zbiory programów z danych reprezentujących jeden lub więcej odebranych indywidualnych programów obrazowych, które są w harmonogramie prezentacji w systemie audytoryjnym podczas okresu autoryzacji.

Korzystnie urządzenie zawiera układ automatycznego rozprowadzania, pamiętania i prezentowania programów przy programowalnym sterowaniu urządzeniem centralnym.

Korzystnie urządzenie zawiera układ automatycznego rozprowadzania, pamiętania i prezentowania programów przy programowalnym sterowaniu przez element sterujący odległy od urządzenia centralnego.

Korzystnie urządzenie zawiera układ sterowania pewnymi wybranymi z góry operacjami sieci z miejsca odległego od urządzenia centralnego.

Korzystnie urządzenie zawiera system lokalnej sieci kinoteatru do rozprowadzania pamiętanej informacji do jednego lub więcej z wielu audytoriów.

Korzystnie układ przesyłania zawiera układ pamiętania skompresowanej i zaszyfrowanej informacji w urządzeniu centralnym i układ odzyskiwania pamiętanej informacji na przenośnym nośniku pamięciowym dla rozprowadzania fizycznego do systemów prezentacji.

PL 193 224 B1

Korzystnie urządzenie zawiera układ archiwowania nośnika w urządzeniu centralnym.

Korzystnie urządzenie zawiera układ archiwowania nośnika w systemie prezentacji.

Sposób przesyłania danych według wynalazku charakteryzuje się tym, że odbiera się dane obrazu, kompresuje się odbierane dane obrazu, szyfruje się skompresowane dane obrazu tak, że zaszyfrowane dane obrazu towarzyszą danym identyfikującym wybrane miejsca i za pomocą klucza szyfrowania deszyfruje się dane oraz przesyła się zaszyfrowane dane obrazu przez nośnik transmisyjny, przy czym klucz szyfrowania przesyła się niezależnie od zaszyfrowanych danych.

Korzystnie klucz szyfrowania wyprowadza się dla przesyłania w różnym czasie niż zaszyfrowane dane obrazu.

Korzystnie odtwarzanie programu obrazowego w wybranym miejscu autoryzuje się przez określony z góry okres, a klucz szyfrowania wyprowadza się dla przesyłania na krótko przed początkiem określonego z góry okresu.

Korzystnie za pomocą klucza szyfrowania ogranicza się odtwarzanie tylko do określonego z góry okresu.

Korzystnie zaszyfrowane dane obrazu rozprowadza się przez nośnik rozsyłowy.

Korzystnie klucz szyfrowania przesyła się przez nośnik różny od nośnika rozsyłowego.

Korzystnie dodaje się znak wodny do zaszyfrowanych danych obrazu.

Korzystnie stosuje się znak wodny zawierający dane reprezentujące identyfikator specyficzny dla miejsca i/lub specyficzny dla czasu w miejscach pseudolosowych w zaszyfrowanych danych obrazu.

Korzystnie konfiguruje się znak wodny dla wskazywania autoryzowanego miejsca i czasu do prezentacji programu obrazowego reprezentowanego przez zaszyfrowane dane obrazu.

Korzystnie zaszyfrowane dane obrazu przesyła się przez transmisyjny nośnik rozsyłowy.

Korzystnie zaszyfrowane dane obrazu przesyła się z szybkością przesyłania zależną od charakterystyk obrazu przez nie reprezentowanego i charakterystyk nośnika transmisyjnego.

Urządzenie do przesyłania danych według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera urządzenie wejściowe do odbioru danych obrazu, kompresor danych do kompresji odebranych danych obrazu, szyfrator danych do szyfrowania danych skompresowanego obrazu, tak że zaszyfrowanym danym obrazu towarzyszą dane identyfikujące wybrane miejsca i klucz szyfrowania do umożliwienia deszyfrowania danych oraz nadajnik do nadawania zaszyfrowanych danych obrazu i zaszyfrowanego klucza przez nośnik transmisyjny, przy czym szyfrator danych jest przystosowany do wyprowadzania klucza szyfrowania dla przesyłania niezależnie zaszyfrowanych danych obrazu.

Korzystnie szyfrator danych jest przystosowany do dodania znaku wodnego do zaszyfrowanych danych.

Korzystnie nadajnik jest przystosowany do nadawania zaszyfrowanych danych obrazu poprzez rozsyłowy nośnik transmisyjny.

Korzystnie nadajnik jest przystosowany do nadawania zaszyfrowanych danych obrazu z szybkością przesyłania zależną od charakterystyk reprezentowanego przez nie programu obrazowego i od charakterystyk nośnika transmisyjnego.

Sposób wyświetlania programów obrazowych charakteryzuje się tym, że odbiera się zaszyfrowane dane obrazu, przesyłane przez nośnik transmisyjny i reprezentujące programy obrazowe dla obrazowania i dla niezależnego odbioru klucza szyfrowania, deszyfruje się zaszyfrowane dane obrazu przy użyciu odebranego klucza szyfrowania oraz rozprowadza się deszyfrowane dane do wybranych urządzeń do wyświetlania obrazu podczas prezentacji.

Korzystnie klucz szyfrowania odbiera się w różnym czasie niż zaszyfrowane dane obrazu.

Korzystnie klucz szyfrowania przystosowuje się do ograniczania odtwarzania tylko do określonego zgóry okresu czasu, a deszyfrowanie przeprowadza się tylko podczas tego określonego z góry okresu.

Korzystnie zaszyfrowane dane obrazu odbiera się selektywnie z nośnika rozsyłowego.

Korzystnie klucz szyfrowania odbiera się z nośnika różnego od nośnika rozsyłowego.

Korzystnie mierzy się parametry jakościowe odbieranych danych i wyprowadza się żądania ponownej transmisji części zaszyfrowanych danych obrazu w przypadku, gdy parametry jakościowe spadają poniżej określonych z góry wartości.

Korzystnie porównuje się podpisy cyfrowe w częściach zaszyfrowanych danych obrazu i do żądania ponownej transmisji tych części, jeżeli podpisy cyfrowe są nieprawidłowe.

Korzystnie zastępuje się części zaszyfrowanych danych obrazu z nieprawidłowymi podpisami cyfrowymi przez części z prawidłowymi podpisami cyfrowymi po ponownej ich transmisji.

PL 193 224 B1

Korzystnie zapamiętuje się deszyfrowane dane obrazu dla ich następnego rozdzielania do wybranych urządzeń wyświetlających.

Korzystnie rozprowadza się dekodowane dane obrazu do wielu urządzeń wyświetlających dla jednoczesnego wyświetlania w nich programów obrazowych.

Korzystnie deszyfrowane dane obrazu rozprowadza się do wielu urządzeń wyświetlających dla wyświetlania ze względnym opóźnieniem w czasie programów obrazowych.

Korzystnie zapamiętuje się zaszyfrowane dane obrazu przed określonym z góry okresem, a zaszyfrowane dane obrazu deszyfruje się dla wyświetlania obrazów reprezentowanych przez nie podczas określonego z góry okresu.

Korzystnie rejestruje się historię imprez prezentacji.

Urządzenie do wyświetlania programów obrazowych według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera odbiornik do odbioru zaszyfrowanych danych obrazu, przesyłanych przez nośnik transmisyjny i reprezentujących program obrazowy dla obrazowania i dla niezależnego odbioru klucza szyfrowania, deszyfrator danych do deszyfrowania zaszyfrowanych danych obrazu przy użyciu odebranego klucza szyfrowania, wiele urządzeń do wyświetlania obrazów oraz sieć rozsyłową do rozprowadzania deszyfrowanych danych obrazu do wybranych urządzeń do wyświetlania obrazu podczas prezentacji.

Korzystnie klucz szyfrowania jest przystosowany do ograniczania odtwarzania tylko do określonego z góry okresu czasu, a deszyfrator danych jest przystosowany do reakcji na klucz szyfrowania dla deszyfrowania zaszyfrowanych danych obrazu tylko podczas tego określonego z góry okresu.

Korzystnie urządzenie zawiera procesor zarządzający do pomiaru parametrów jakościowych odbieranych danych i wyprowadzania żądania ponownej transmisji części zaszyfrowanych danych obrazu.

Korzystnie procesor zarządzający jest przystosowany do porównywania podpisów cyfrowych w częściach zaszyfrowanych danych obrazu i do żądania ponownej transmisji tych części, jeżeli podpisy cyfrowe są nieprawidłowe.

Korzystnie procesor zarządzający jest przystosowany do zastępowania części zaszyfrowanych danych obrazu z nieprawidłowymi podpisami cyfrowymi przez części z prawidłowymi podpisami cyfrowymi po ponownej ich transmisji.

Korzystnie urządzenie zawiera układ pamięciowy do pamiętania deszyfrowanych danych obrazu dla ich następnego rozdzielania do wybranych urządzeń wyświetlających.

Korzystnie układ pamięciowy jest przystosowany do pamiętania zaszyfrowanych danych obrazu przed określonym z góry okresem, a deszyfrowany obraz jest przystosowany do deszyfrowania zaszyfrowanych danych obrazu z układu pamięciowego dla wyświetlania reprezentowanych przez nie programów obrazowych podczas określonego z góry okresu.

Korzystnie urządzenie zawiera rejestrator do rejestrowania historii imprez prezentacji.

Zaletą wynalazku jest umożliwienie ograniczenia kopiowania, szybszego rozpowszechniania i aktualizacji rozpowszechnianych produktów, przy równoczesnym zapewnieniu planowania i elastyczności dystrybucji. Wynalazek daje zwiększoną scentralizowaną kontrolę nad rozpowszechnianiem i dystrybucją oraz stwarza możliwość dostarczania filmów i innych prezentacji audiowizualnych z alternatywnymi ścieżkami dźwiękowymi ukierunkowanymi na rozszerzające się rynki publiczności wielojęzycznej lub o językach alternatywnych. Wynalazek zapewnia integrację pewnych technik w sposobie i systemie, dostarczania i kontroli materiału programowego obrazowego i dźwiękowego o wysokiej jakości do oglądania na dużym ekranie, a także zapewnia sposób i system niezawodnej transmisji sygnałów obrazowych i dźwiękowych do wyznaczonych kinoteatrów, elastyczne planowanie czasowe pełnometrażowych filmów fabularnych i reklamowych, integrację sygnałów dźwiękowych o wysokiej jakości i wbudowanych środków zabezpieczających.

Przedmiot wynalazku jest pokazany w przykładach wykonania na rysunku, na którym pos. I przedstawia w postaci schematu blokowego znany system kopiowania i dystrybucji filmów, fig. 2 - w postaci ogólnego schematu blokowego przykład wykonania systemu kina cyfrowego według wynalazku, fig. 3 -w postaci schematu blokowego system generacji filmowego materiału źródłowego, fig. 4 -w postaci schematu blokowego system kompresji/szyfrowania, fig. 5 -w postaci schematu blokowego system modulacji/transmisji, fig. 6 - w postaci schematu blokowego system zarządzania siecią, fig. 7 w postaci schematu blokowego rozmieszczony system kinoteatru, fig. 8 - w postaci schematu blokowego wewnętrzną sieć koncentratora i redundancję koncentratora głównego, fig. 9 - w postaci schematu blokowego odbiornik/demodulatora kinoteatru, fig. 10 -w postaci schematu blokowego system zarządzania kinoteatru i fig. 11 -w postaci schematu blokowego system dekodera kinoteatru.

PL 193 224 B1

Wynalazek dotyczy kina cyfrowego do elektronicznej dystrybucji programów audiowizualnych wysokiej jakości, na przykład filmów, z jednego lub wielu centralnych punktów dystrybucyjnych, zwanych koncentratorami głównymi, urządzeniami głównymi lub stacjami głównymi do wielu stacji odbiorczych zwanymi systemami kinoteatrów, kinoteatrami, kompleksami kinowymi lub systemami prezentacyjnymi. Cyfrowy system kinowy stanowi nowość w zakresie kompresji obrazu i dźwięku, technice projekcyjnej, metodach szyfrowania i w wielu innych obszarach. Proponuje się kompletny system, który zawiera urządzenie do kodowania, szyfrowania, transmisji, magazynowania, dekompresji i odtwarzania materiału audiowizualnego, i urządzenie do sterowania różnymi funkcjami systemu.

Kino cyfrowe przeznaczone jest do zastąpienia obecnie stosowanej metody fizycznej dystrybucji filmu do każdego miejsca odtworzenia lub projekcji, jak kinoteatry lub odległe audytoria. Eliminuje konieczność kopiowania filmu i kurierskiego transportu filmu do kin. Zapewnia potencjalnie wyjątkową jakość audiowizualną, jak również wbudowane środki zabezpieczające. Przy transmitowaniu sygnałów niosących fonię i obraz za pośrednictwem satelity lub innego elektronicznego nośnika dużej prędkości, kino cyfrowe dodatkowo zapewnia możliwość rozsyłania w czasie rzeczywistym programów na żywo, jak na przykład imprez sportowych i koncertów, w jakości kinowej. W odróżnieniu od tego, programy mogą być transmitowane do kinoteatrów i zapisywane na urządzeniach pamięciowych, jak dyski magnetyczne, w celu ich późniejszego wyświetlania.

Przykładowy cyfrowy system kina cyfrowego według niniejszego wynalazku przedstawiono na fig. 2. Przedstawiony na fig. 2 system kina cyfrowego zawiera dwa główne systemy: przynajmniej jedno urządzenie centralne, czyli koncentrator 102 i przynajmniej jeden system prezentacyjny czyli kinoteatr 104 (104A - 104N). W korzystnej odmianie wykonania sygnał przenoszący informacje lub dane obrazowe oraz dane dźwięku jest rozsyłany, czyli nadawany z urządzenia centralnego lub koncentratora 102 do systemu prezentacyjnego lub kinoteatru 104 z wykorzystaniem przynajmniej jednego satelity 106. Koncentrator główny 102 obsługuje wszystkie systemy 104 (104A - 104N) kinoteatrów, które objęte są śladem wiązki antenowej satelity 106, są dołączone do wybranego bezprzewodowego, przewodowego lub innego łącza telekomunikacyjnego dużej prędkości. Ogólnie biorąc, szereg kinoteatrów lub miejsc prezentacji, na przykład odkrytych amfiteatrów, szkół, specjalistycznych restauracji itak dalej, tworzy sieć miejsc nadających się do odbioru informacji obrazowej lub dźwiękowej przy wykorzystaniu niniejszego systemu.

Jakkolwiek przedstawiono pojedyncze urządzenie centralne do przetwarzania informacji, czyli koncentrator 102, to dla zwiększenia niezawodności sieci i dystrybucji może być potrzebne zapasowe urządzenie koncentratora. Poza tym, możliwe jest stosowanie dodatkowych koncentratorów 102 z tymi samymi lub innymi satelitami 106 lub innymi typami łącz, do obsługi kinoteatrów 104 lub innych miejsc prezentacji w tym samym obszarze geograficznym (lub śladzie wiązki antenowej). Może się zdarzyć, że różne koncentratory są wykorzystywane przez różnych dostawców filmów lub innych realizatorów usług, konkurujących w danym obsługiwanym obszarze geograficznym, do transmisji materiałów programowych różnego poziomu, do obsługi nieco innych typów sprzętu i tak dalej. Według niniejszego wynalazku przewiduje się wykorzystywanie wielu satelitów i koncentratorów, odpowiednio do potrzeby zapewnienia różnych poziomów obsługi profesjonalnej.

Zwykle w każdym kinoteatrze w sieci miejsc prezentacji wykorzystuje się system prezentacyjny, służący do odbioru informacji obrazowej lub fonicznej, i zawierający pewien sprzęt scentralizowany, jak również pewien sprzęt wykorzystywany w każdym audytorium prezentacyjnym. Satelita 106 może być satelitą geosynchronicznym pasma Ku, jakkolwiek można wykorzystywać inne częstotliwości i orbity satelity. Znanych jest wiele systemów satelitarnych i przekaźników satelitarnych, mogących obsługiwać tę funkcję transferu, z uwagi na pożądaną lokalizację, koszty, średnią przepustowość itd.

W koncentratorze głównym 102, źródłowy system generacyjny 108 dostarcza do systemu przetworzone cyfrowo programy elektroniczne, foniczne i obrazowe. Zwykle źródłowy system generacyjny 108 odbiera materiał filmowy i generuje taśmę magnetyczną zawierającą przetworzone cyfrowo informacje, czyli dane. Film jest skanowany cyfrowo z bardzo dużą rozdzielczością, z otrzymaniem przetworzonej cyfrowo wersji filmu lub innego programu. Zwykle znany proces telekina generuje informację obrazową, natomiast znane przetwarzanie z konwersją cyfrową generuje część foniczną programu. Przetwarzane obrazy nie muszą być częścią filmu, lecz mogą stanowić obraz pojedynczy lub obrazy typu zatrzymanej klatki lub serię klatek, czyli obrazów, włącznie z seriami pokazywanymi w postaci filmów o zmiennej długości. Te obrazy mogą być prezentowane w postaci serii lub zestawów z utworzeniem tak zwanych programów obrazowych. Poza tym możliwe jest stosownie innych materiałów, na przykład takich, jak ścieżki wspomagania wizji dla publiczności słabo widzącej, napisy obco10

PL 193 224 B1 języczne i/lub napisy dla publiczności słabo słyszącej, lub multimedialne ścieżki podpowiedzi czasu. Podobnie, do zestawiania pożądanych programów fonicznych można wykorzystać dźwięki lub nagrania.

W odróżnieniu od tego, przetworzona cyfrowo informacja obrazowa może być generowana przez wysokorozdzielczą kamerę cyfrową lub inne znane urządzenie o dużej rozdzielczości bądź procedurę generacji obrazu cyfrowego. To użycie kamery cyfrowej, które wprost wytwarza przetworzoną cyfrowo informację obrazową, jest szczególne użyteczne do chwytania zdarzeń na żywo w celu niezwłocznego lub równoczesnego rozsyłania. Do bezpośredniego generowania obrazów graficznych przeznaczonych do dystrybucji można wykorzystywać komputerowe stacje robocze lub podobny sprzęt.

Cyfrowa informacja obrazowa lub programowa jest prezentowana w systemie 110 kompresji/szyfrowania, który kompresuje sygnał cyfrowy z wykorzystaniem preselekcyjnego znanego formatu lub procesu, redukując ilość informacji cyfrowej koniecznej do odtworzenia obrazu oryginalnego z bardzo wysoka jakością. W korzystnej odmianie wykonania do kompresji materiału źródłowego informacji wykorzystuje się metodę ABSDCT. Metodę kompresji ABSDCT opisano we wspomnianych powyżej patentach USA o nr 5.021.891 i 5.452.104. Informacja foniczna jest również kompresowana cyfrowo z użyciem metod standardowej, i może być synchronizowana czasowo ze skompresowaną informacją obrazową. Skompresowana informacja obrazowa i foniczna jest następnie szyfrowana i/lub kodowana z mieszaniem z zastosowaniem jednej lub więcej elektronicznym sposobów zabezpieczania.

System zarządzania 112 siecią monitoruje status systemu 110 kompresji/szyfrowania, i wykorzystuje system 110, do multipleksowania informacji kinoteatru, bezpieczeństwa i sterowania transmisją, z danymi odpowiednio skompresowanymi/szyfrowanymi. Multipleksowany sygnał jest następnie podawany do systemu 114 modulacji/transmisji, który, pod kierunkiem systemu zarządzania 112 siecią, moduluje i nadaje za pośrednictwem satelity 106 sygnał niosący skompresowaną informację do systemów kinoteatrów, takich, jak system 104A kinoteatru. Znaczy to, że skompresowana informacja może być rozsyłana bezprzewodową drogą telekomunikacyjną, czyli łączem radiowym, do kinoteatrów lub miejsc prezentacji.

W niektórych odmianach wykonania skompresowane informacje, obrazowa i foniczna, są przenoszone sposobem nieciągłym lub oddzielnie, niezależnie od siebie nawzajem. Znaczy to, że stosuje się środki do kompresji i przekazywania programów fonicznych skojarzonych z informacją obrazową, lecz z rozdziałem czasowym. Przy stosowaniu niniejszego wynalazku nie ma wymagania równoczesnego przetwarzania i przekazywania fonii i obrazu. Do wzajemnego przyporządkowywania odpowiednich programów fonicznych i obrazowych, w razie potrzeby stosuje się określony, z góry identyfikator określający mechanizm lub procedurę postępowania. Umożliwia to łączenie jednego lub więcej uprzednio wybranych programów fonicznych z przynajmniej jednym potrzebnym wstępnie wybranym programem obrazowym, w czasie prezentacji, czyli podczas imprezy prezentacyjnej. Znaczy to, że jakkolwiek nie synchronizowana wstępnie ze skompresowaną informacją obrazową, skompresowana fonia jest łączona i synchronizowana przy prezentacji. Jak to omówiono poniżej, skompresowana informacja obrazowa i foniczna może być przechowywana, razem lub oddzielnie, w urządzeniu centralnym, w celu przekazania później, w wyznaczonym czasie.

Jakkolwiek na fig. 2 przedstawiono sytuację, w której rozsyłany sygnał jest transmitowany z wykorzystaniem satelity 106, to jest oczywiste, że sygnał rozsyłany może być nadawany z wykorzystaniem również pewnej liczby naziemnych sposobów transmisji, jak dobrze znane naziemne urządzenia komórkowe, mikrofalowe lub innego typu radiowe urządzenia przekaźnikowe. W odróżnieniu od tego, do implementowania wynalazku można wykorzystywać przewodowe sposoby transmisji, jak znane wielogałęziowe węzły dostępu do Internetu, wydzielone linie telefoniczne lub sieci światłowodowych połączeń dwupunktowych.

Koncentrator główny 102 może również zawierać przynajmniej jeden rozmieszczony system 116 kinoteatru do monitorowania jakości sygnałów odbieranych z satelity 106, nadawanych przez system 114 modulacji/transmisji, i zapewniający pomiar jakości odbioru w systemie zarządzania 112 siecią. Rozmieszczony system 116 kinoteatru nie wymaga wykorzystywania wszystkich właściwości lub możliwości przetwarzania znajdujących się w podobnych urządzeniach zlokalizowanych w odpowiednich kinoteatrach, lecz byłoby możliwe wykorzystanie, do generacji sygnału użytecznego do analizy, prostszego odbiornika sygnału satelitarnego z odpowiednimi częściami składowymi służącymi do odbioru, demodulacji, dekompresji i innych. Na przykład rozmieszczony system 116 kinoteatru oczywiście w większości przypadków nie musi, dla umożliwienia dostatecznej analizy jakości sygnału w oparciu o znane parametry charakterystyczne przekazywanych danych cyfrowych, dostarczać pełnego obrazu wysokiej jakości do projekcji.

PL 193 224 B1

Kiedy zostanie stwierdzona zła jakość transmitowanego sygnału, system zarządzania 112 siecią może dokonać regulacji systemu 110 kompresji/szyfrowania i systemu 114 modulacji/transmisji, wcelu poprawienia jakości transmisji. Na przykład zmiany w wykrywanych stopach błędów w przypadku danych cyfrowych, lub utratą ramek z danymi w odbieranych sygnałach, mogą być wykorzystywane do zmiany stopnia kompresji, zmiany parametrów transmisyjnych, na przykład mocy sygnału, automatycznego ponawiania nadawania części sygnału lub całkowitego przerwania transmisji przy pewnych problemach z przekazem satelitarnym.

Jakkolwiek niniejszy wynalazek szczególnie nadaje się do zastosowania przy prezentowaniu informacji obrazowej i fonicznej w różnych miejscach prezentacji, takich jak otwarte amfiteatry, kompleksy usług parkingowych, audytoria miejskie, szkoły, specjalistyczne restauracje i tym podobne, to dla prostoty poniższego opisu jako przykład rozpatruje się kinoteatr lub kompleks kinowy. Dla specjalisty jest oczywisty sposób, w jaki wynalazek może być stosowany do innego typu lokalizacji.

Rozsyłany sygnał jest odbierany w systemie 104 (104A - 104N) przez odbiornik/demodulator 120. W odmianie wykonania, w której do transmisji sygnału wykorzystuje się przekaźnik satelitarny. Odbiornik/demodulator 120 demoduluje odbierany sygnał i monitoruje zdemodulowany sygnał pod względem błędów. Dla wspomożenia tego procesu, do skompresowanej informacji, przed transmisją można wprowadzać dodatkową sumę kontrolną, dla umożliwienia detekcji błędów w transmitowanych blokach informacji.

Jeżeli stopa błędów przewyższa wyznaczony poziom, to system 122 zarządzania kinoteatrem może zażądać ponownej transmisji części sygnału zawierających błędy. To żądanie ponownej transmisji może być nadane z systemu 122 zarządzania teatrem do koncentratora głównego 102 z użyciem łącza zwrotnego 113, które może wykorzystywać n łącze komutowane lub wydzielone, kanał satelitarny, łącze danych typu pakietowego, Internet, łącze radiowe lub inny sposób łączności z niewielką prędkością transmisji.

W niektórych odmianach wykonania, ponowna transmisja części ramek danych przeznaczonych do przekazania do miejsca prezentacji, bądź kinoteatru, może się odbywać również z wykorzystaniem łącza zwrotnego 113. Znaczy to, że łącze zwrotne 113 jest skonfigurowane jak łącza dwukierunkowe do transmisji danych, które obsługują na przykład żądania ponowienia transmisji lub inne informacje z kinoteatru do koncentratora głównego, lub rozkazy, ogólna informacja operacyjna lub skompresowana informacja obrazowa lub foniczna z koncentratora głównego do kinoteatru. To łącze dwukierunkowe może być również wykorzystywane do przekazywania kryptograficznych danych kluczowych, jak to omówiono dodatkowo poniżej.

System 104 (104A - 104N) jest zestawiony z przynajmniej jednym, a zwykle wieloma audytoriami 128A - 128M. Na przykład na niektórych rynkach komercyjnych kinoteatry są zestawiane jako kompleksy kinowe z wieloma salami audytoryjnymi w jednej siedzibie, często zwane kinopleksami lub multikinami. Odbierany sygnał może być rozsyłany lub przekazywany do jednego z wielu audytorów w pojedynczym kompleksie kinowym.

Zdemodulowany sygnał jest przesyłany z odbiornika/demodulatora 120 do centralnego systemu magazynującego 123, wykorzystującego obszary pamięciowe 124A - 124N, za pośrednictwem sieci 126 interfejsu kinoteatru (TIN - Theater Interface Network), w celu zmagazynowania. Rozmiar obszarów pamięciowych 124A - 124N można dobierać pod względem rozmiarów, dla obsługi kompleksów kinoteatrów o różnej liczbie sal projekcyjnych. Zdemodulowany sygnał zamiast tego może być przekazywany do jednego z audytoriów 128A - 128M za pośrednictwem sieci interfejsu kinoteatru, kiedy pożądana jest prezentacja przy odbiorze informacji z koncentratora głównego 102 9 to znaczy przy prezentacjach na żywo).

Kiedy występuje potrzeba oglądania programu, informacja programowa jest wczytywana z obszarów pamięciowych 124A -124N i transmitowana do jednego lub więcej wyznaczonych audytoriów 128A - 128M, z wykorzystaniem sieci TIN 126 interfejsu kinoteatru. Jeżeli wyznaczonym audytorium jest audytorium 128A, to dekoder 130A deszyfruje sygnał, rozsyła go z wykorzystaniem informacji klucza tajnego dostarczanego tylko do autoryzowanych kinoteatrów, i dokonuje dekompresji sygnału z użyciem algorytmu dekompresji, który jest odwrotny do algorytmu kompresji stosowanego w źródłowym systemie generacyjnym 108 (SGS). Dekoder 130A dokonuje konwersji informacji obrazowej po dekompresji do standardowego formatu wizyjnego wykorzystywanego przez system projekcyjny (który może być w formacie albo analogowym, albo cyfrowym) a obraz jest wyświetlany przez elektroniczny projektor 132A. Informacja foniczna jest również poddawana dekompresji i podawana do systemu dźwiękowego 134A audytorium w celu odtworzenia wraz z programem obrazowym. Po upływie cza12

PL 193 224 B1 sowego okresu upoważnienia do prezentacji pewnego programu, następuje skasowanie informacji przetwarzanego cyfrowo programu z jednego z obszarów pamięciowych lub jego części, dla uniemożliwienia nieautoryzowanego wykorzystywania materiału. Jakkolwiek tego specjalnie nie przedstawiono, każde z audytoriów 128B -128M może zawierać dekoder, projektor i system dźwiękowy.

Kiedy planuje się wiele miejsc oglądania, centralny system magazynujący 123 jest skonfigurowany na przekazywanie skompresowanej informacji pojedynczego programu obrazowego do różnych audytoriów, z wybranymi wstępnie offsetami, czyli wzajemnymi opóźnieniami w czasie. Te wstępnie wybierane programowane offsety są dobierane według wynalazku jako w zasadzie równe zeru, lub jako bardzo małe, kiedy pojedynczy program obrazowy w wybranych wielu audytoriach ma być prezentowany w zasadzie równocześnie. W innych przypadkach, te offsety mogą być ustawiane gdziekolwiek od paru minut do kilku godzin, zależnie od konfiguracji i pojemności pamięci, w celu umożliwienia bardzo elastycznego planowania czasowego prezentacji. Umożliwia to a lepsze zaspokojenie żądań rynkowych w zakresie prezentacji zdarzeń, takich jak na przykład premiery filmowe.

Prezentacja w czasie rzeczywistym programu ze zdarzenia aktualnego jest podobna do prezentacji filmów, lecz pomija operacje zapisu i odczytu w obszarach pamięciowych 124A - 124N, lub wykorzystuje takie obszary w charakterze krótkoterminowego bufora, dla uwzględnienia potencjalnych przejściowych przerw w transmisji sygnałów lub zaburzeń synchronizacji.

Ewentualnie w systemie 104 kinoteatru można stosować jeden lub więcej cyfrowych rejestratorów taśmowych 136. Rejestrator taśmowy 136 może być wykorzystywany, kiedy niedostępne jest łącze satelitarne lub inna technika rozsyłu, lub kiedy taka technika nie jest zaleconą metodą przekazu, na przykład ze względu na koszt lub dostępność. W tym przypadku taśmę magnetyczną lub inne przenośne nośniki wykorzystuje się do dystrybucji programu z centralnego punktu dystrybucyjnego do kinoteatru 104. Rejestrator taśmowy 136 przenosi program do obszarów pamięciowych 124A -124N z wykorzystaniem sieci TIN 126 interfejsu kinoteatru. Wtedy informacja programowa jest dostępna do wyświetlenia w czasie późniejszym. Programy obrazowe i foniczne mogą również być nagrywane z dyskowych obszarów pamięciowych 124A -124N na rejestrator taśmowy 136 w celu przechowywania archiwalnego długoterminowego, do późniejszego ponownego załadowania do obszarów pamięciowych 124A - 124N.

Możliwe jest stosowanie innych środków pamięciowych, o większej gęstości upakowania, o dużej przepustowości, zastępujących cyfrowy rejestrator taśmowy 136. Na przykład, według wynalazku można stosować inne znane systemy magazynowania informacji, wykorzystujące technologie dysku optycznego, jak urządzenia pamięciowe CD ROM lub cyfrowe dyski uniwersalne (DVD - digital versatile disk) lub nawet niektóre scalone półprzewodnikowe układy pamięci.

Na fig. 3-9 przedstawiono opisane poniżej przykładowe odmiany wykonania bloków przetwarzających koncentratora głównego 102. Na fig. 3 przedstawiono źródłowy system generacyjny 108. W przykładowej odmianie wykonania źródłowy system generacyjny 108 przetwarza cyfrowo filmowy źródłowy materiał obrazowy, na przykład film 35 mm, i zapisuje przetworzoną cyfrowo wersję na taśmie magnetycznej. Źródłowy system generacyjny 108z urządzeniem telekina o wysokiej rozdzielczości (HD) obejmuje proces 140 wczytywania materiału źródłowego i do generowania z filmu 142 obrazów przetworzonych cyfrowo. Przetwarzanie w telekinie jest dobrze znane w przemyśle filmowym, i do implementowania wynalazku można użyć dowolnych z kilku dostępnych w handlu usług lub urządzeń. Jednakowoż, w korzystnej odmianie wykonania, przetwarzanie w telekinie wysokiej rozdzielczości wykorzystywane jest za pomocą sprzętu takiego, jak aktualnie dostępny znany w technice sprzęt produkowany przez CINTEL lub Philips BTS. To rozwiązanie i konkretny dobór wykorzystywanego sprzętu jest określony odpowiednio do czynników kosztowych i innych znanych czynników, przy projektowaniu usługi. Możliwe jest również wykorzystywanie rozwiązań alternatywnych, zależnie od docelowej publiczności, dostępnego sprzętu projekcyjnego i lokalizacji, włącznie z pożądanym zmniejszeniem prędkości transmisji danych w przypadku niektórych transferów satelitarnych.

Jeżeli oryginalny film jest filmem standardowego formatu 35 mm, to proces jest wykonywany na obrazie z wykorzystaniem procesu telekina przy 24 klatkach na sekundę. Przetworzony cyfrowo sygnał wyjściowy procesu telekinowego może być zapisywany z zastosowaniem rejestratora dużej prędkości transmisji z taśmą magnetyczną lub jest bezpośrednio kompresowany i/lub szyfrowany a następnie zapisywany z użyciem rejestratora taśmowego o mniejszej prędkości transmisji, lub innego znanego systemu i nośnika zapisu obrazu.

Ponieważ telekino przetwarza tylko obraz, to część dźwiękowa materiału źródłowego jest przetwarzana niezależnie od obrazu. Jeżeli dźwiękowy materiał źródłowy jest w formacie analogowym, to

PL 193 224 B1 zwykle jest on dostarczany na taśmie magnetycznej 144 do czytnika fonicznego 146 w celu dokonania cyfryzacji. W jednej z odmian wykonania z obrazem przetworzonym cyfrowo łączy się za pomocą multipleksera 148 do dwunastu kanałów przetworzonego cyfrowo dźwięku, a zmultipleksowany sygnał jest przechowywany wraz z programem obrazowym na wizyjnym rejestratorze taśmowym (VTR) 150 wysokiej rozdzielczości lub podobnym systemie pamięci cyfrowej o dużej pojemności. W odróżnieniu od tego, jak wspomniano powyżej, program foniczny może być przechowywany i przetwarzany oddzielnie od programu obrazowego, lecz z informacją o synchronizacji czasowej, włączoną w celu umożliwienia otrzymania poprawnego, zgodnego czasowo połączenia z programem obrazowym w systemie odtwarzania w audytorium projekcyjnym.

Źródłowy system generacyjny 108, jakkolwiek przedstawiony jako część koncentratora głównego 102, może oczywiście być ulokowany w urządzeniu innym, niż koncentrator główny 102. Do generowania sygnału przetworzonego cyfrowo z magnetycznego lub optycznego materiału źródłowego mogą być również odpowiednie inne urządzenia. W odróżnieniu od tego, źródłowy system generacyjny 108 może stanowić kamerę cyfrową z wbudowanym magnetycznym lub optycznym urządzeniem pamięciowym lub inne środki cyfrowe generacji obrazu (jak na przykład grafiki komputerowej lub efektów specjalnych), które bezpośrednio wytwarzają cyfrowy materiał źródłowy. Źródłowy system generacyjny 108 może stanowić również konwerter obrazowy wykorzystywany do fotograficznych slajdów lub filmów zdjęciowych 35 mm. Zatem, w zwykłych lub wyspecjalizowanych studiach, na przykład do efektów specjalnych, lub innych urządzeniach wykorzystywanych przy sporządzaniu i prezentacji programu obrazowego może być generowany potrzebny materiał przetworzony cyfrowo, który jest następnie przekazywany do urządzenia centralnego, lub koncentratora głównego 102 do dalszego przetwarzania lub transmisji.

Na fig. 4 przedstawiono schemat blokowy systemu 110 kompresji/szyfrowania. Podobny do źródłowego systemu generacyjnego 108, system 110 kompresji/szyfrowania może być częścią koncentratora głównego 102 lub może być zlokalizowany w oddzielnym urządzeniu. Na przykład system 110 kompresji/szyfrowania może być zlokalizowany wraz z źródłowym systemem generacyjnym 108, w studiu do produkcji filmowej lub telewizyjnej. Poza tym, proces kompresji dla informacji lub danych zarówno obrazowych, jak i fonicznych może być zaimplementowany jako proces o zmiennej prędkości.

System 110 kompresji/szyfrowania odbiera sygnał cyfrowy, który może być dostarczany przez cyfrowy rejestrator wizyjny VTR 150 źródłowego systemu generacyjnego 108. Cyfrowa informacja obrazowa lub foniczna przed dalszym przetwarzaniem może być przechowywana w buforach ramkowych (nie przedstawione).

Cyfrowy sygnał obrazowy przechodzi do kompresora obrazowego 162. W korzystnej odmianie wykonania, kompresor obrazowy 162 przetwarza cyfrowy sygnał obrazowy z wykorzystaniem metody ABSDCT opisanej we wspomnianych powyżej patentach USA o nr 5.021.891, 5.107.345 i 5.452.104.

W metodzie ABSDCT, kolorowy sygnał wejściowy występuje zwykle w formacie YIQ, przy czym Y oznacza luminancję, czyli jaskrawość, a składowe I i Q są składowymi chrominancji, czyli kolorowości. Możliwe jest wykorzystywanie innych formatów, na przykład formatu YUV lub RGB. Z powodu małej wrażliwości widmowej oka na barwę, w metodzie ABSDCT pobiera się pod próbki składowych kolorowości (I oraz Q) ze współczynnikiem wynoszącym dwa w każdym kierunku, poziomym i pionowym. Odpowiednio do tego, do reprezentowania każdego przestrzennego segmentu danych wejściowych obrazu wykorzystuje się cztery składowe luminancji i dwie składowe chrominancji.

Każda ze składowych luminancji i chrominancji przekazywana jest do układu przeplotu blokowego. Zwykle blok 16x16 podaje się do układu przeplotu blokowego, który porządkuje próbki obrazowe w blokach 16x16 i wytwarza bloki i złożone podbloki danych do analizy za pomocą dyskretnej transformaty kosinusowej (DCT - discrete cosine transform). Operator DCT stanowi jeden ze sposobów konwersji sygnału próbkowanego w czasie na częstotliwościową reprezentację tego samego sygnału. Przy konwersji na reprezentację częstotliwościową, okazuje się, że metody DCT umożliwiają bardzo duży stopień kompresji, ponieważ możliwe jest opracowywanie urządzeń kwantujących wykorzystujących charakterystyki rozkładu częstotliwościowego obrazu. W korzystnej odmianie wykonania do pierwszego porządkowania wykorzystuje się jedną transformatę DCT 16x16, do drugiego porządkowania wykorzystuje się cztery transformaty DCT 8x8, do trzeciego porządkowania wykorzystuje się 16 transformat DCT 4x4, a do czwartego porządkowania wykorzystuje się 64 transformaty DCT 2x2.

Operacja DCT redukuje przestrzenną redundancję zawartą w źródłowym materiale obrazowym. Po wykonaniu transformacji DCT, większość energii sygnału obrazowego wykazuje tendencję do skupiania się kilku współczynnikach DC.

PL 193 224 B1

W przypadku bloku 16x16 i każdego podbloku, transformowane współczynniki są analizowane w celu określenia liczby bitów potrzebnych do zakodowania bloku lub podbloku. Następnie wybiera się blok lub kombinację podbloków wymagającą do zakodowania najmniejszej liczby bitów. Na przykład do reprezentowania segmentu obrazu można dobrać dwa podbloki 8x8, sześć podbloków 4x4 i osiem podbloków 2x2.

Wybrany blok lub kombinacja podbloków następnie jest ustawiana w odpowiednim porządku. Wartości współczynników DCT mogą następnie podlegać dalszej obróbce, jak na przykład, choć nie jedynie, ważeniu częstotliwościowemu, kwantyzacji i kodowaniu (na przykład kodowaniu o zmiennej długości) z wykorzystaniem znanych metod podczas przygotowania do transmisji. Sygnał obrazowy po kompresji jest podawany do przynajmniej jednego szyfratora obrazowego 166.

Cyfrowy sygnał foniczny zwykle przekazywany jest do kompresora fonicznego 164. W korzystnej odmianie wykonania, kompresor foniczny 164 przetwarza wielokanałową informację foniczną z użyciem standardowego algorytmu kompresji fonii. Sygnał foniczny po kompresji jest podawany do przynajmniej jednego szyfratora fonicznego 168. W odróżnieniu od tego, informacja foniczna może być przekazywana i wykorzystywana w formacie bez kompresji, lecz nadal cyfrowym.

Szyfrator obrazowy 166 i szyfrator fonii 168 szyfrują poddane kompresji sygnały, odpowiednio, obrazowe i foniczne, z wykorzystaniem tej samej metody, lub różnych metod. W korzystnej odmianie wykonania wykorzystuje się metodę szyfrowania, która obejmuje kodowanie mieszające w czasie rzeczywistym sekwencji cyfrowej zarówno programu obrazowego, jak i fonicznego.

W szyfratorach, obrazowym i fonicznym 166, 168 materiał programowy jest przetwarzany przez układ kodera mieszającego/szyfratora z wykorzystaniem informacji zmiennego w czasie klucza elektronicznego (zwykle zmienianego kilka razy na sekundę). Zakodowana przez zmieszanie informacja materiału programowego następnie może być transmitowana, na przykład przez rado w łączu bezprzewodowym, bez możliwości deszyfrowania przez kogoś, kto nie posiada przydzielonej informacji klucza elektronicznego wykorzystywanego do kodowania materiału programowego lub danych cyfrowych.

Szyfrowanie zwykle obejmuje mieszanie sekwencji cyfrowej lub bezpośrednie szyfrowanie sygnału skompresowanego. Słowa szyfrowanie i kodowanie są wykorzystywane zamiennie i są rozumiane jako mające oznaczać dowolne środki przetwarzania strumieni danych cyfrowych z różnych źródeł z wykorzystaniem dowolnej spośród licznych metod kodowania, zabezpieczania lub bezpośrednio szyfrowania tych strumieni cyfrowych przy wykorzystaniu sekwencji generowanych z użyciem tajnych wartości cyfrowych (kluczy), w taki sposób, że bardzo trudno jest odtworzyć pierwotną sekwencję danych bez znajomości tych tajnych wartości kluczy.

Każdy program obrazowy i foniczny wykorzystuje specjalną elektroniczną informację kluczującą, która jest dostarczana, po zaszyfrowaniu elektroniczną informacją kluczującą specyficzną dla miejsca prezentacji lub kinoteatru, tylko do kinoteatrów lub miejsc prezentacji upoważnionych do pokazywania tego konkretnego programu. Zaszyfrowany klucz programu dla audytorium potrzebny jest do deszyfrowania strumienia danych programu. Zaszyfrowany klucz programu jest transmitowany, lub dostarczany w inny sposób, do autoryzowanych kinoteatrów przed odtworzeniem programu. Należy zauważyć, że strumień danych programu może być przetransmitowany na kilka dni lub tygodni przed rozpoczęciem się okresu dozwolonego pokazywania, i że zaszyfrowany klucz programowy może być transmitowany na krótko przez rozpoczęciem się okresu dozwolonego odtwarzania. Zaszyfrowany klucz programowy może być również przekazywany z użyciem łącza o małej prędkości transmisji, lub transportowanego elementu pamięciowego, na przykład dysku z nośnikiem magnetycznym lub optycznym, karty inteligentnej lub innych urządzeń zawierających kasowalne elementy pamięciowe. Zaszyfrowany klucz programu może być dostarczony w taki sposób, aby sterować okresem czasu, w którym konkretny kompleks kinowy lub audytorium jest upoważnione do pokazywania tego programu.

Każde audytorium, które otrzymuje zaszyfrowany klucz programu deszyfruje tę wartość z wykorzystaniem klucza charakterystycznego dla audytorium i zapisuje ten zdeszyfrowany program w urządzeniu pamięciowym lub innej zabezpieczonej pamięci.

Kiedy program ma być odtwarzany, wykorzystywana jest informacja kluczowa charakterystycznadla miejsca i charakterystyczna dla programu, korzystnie, wraz z algorytmem symetrycznym, który był wykorzystywany w systemie szyfrującym 110 do zestawienia sygnału zaszyfrowanego, do dekodowania/deszyfrowania informacji programowej w czasie rzeczywistym.

Poza kodowaniem przez mieszanie, szyfrator 166 obrazu może wprowadzić do programowego materiału obrazowego znak wodny, który ma zwykle charakter cyfrowy. Polega to na wprowadzeniu w sekwencję programową identyfikatora, charakterystycznego dla miejsca i/lub charakterystycznego

PL 193 224 B1 dla czasu. Znaczy to, że znak wodny jest zestawiony tak, aby wskazywać autoryzowane do prezentacji miejsce i czas, w celu bardziej efektywnego ewentualnego śledzenia źródła nielegalnego kopiowania. Znak wodny może być zaprogramowany, aby pojawiał się w częstych, lecz pseudolosowych okresach czasu w procesie odtwarzania, i nie był widoczny dla oglądającej publiczności. Znak wodny jest niezauważany w odbiorze podczas prezentacji informacji obrazowej lub fonicznej z normalną prędkością bitową po dekompresji.

Jednakowoż, znak wodny jest wykrywalny podczas prezentacji informacji obrazowej lub fonicznej z prędkością wyraźnie inną od normalnej, na przykład mniejsza prędkością nie w czasie rzeczywistym lub przy odtwarzaniu obrazów nieruchomych. Jeżeli zostanie wykryta nieautoryzowana kopia programu, to cyfrowa informacja znaku wodnego może zostać odczytana przez nadzór i możliwe jest określenie kinoteatru, z którego pochodzi kopia. Taka metoda ze znakiem wodnym może mieć również zastosowanie do identyfikacji programów fonicznych.

Skompresowane sygnały, zarówno obrazowy, jak i foniczny, są przekazywane do multipleksera 170. W multiplekserze 170 sygnały obrazowe i foniczne są multipleksowane wraz z informacją synchronizacji czasowej umożliwiając odtwarzanie strumieni obrazowych i fonicznych zgodnie w czasie, w systemie 104 kinoteatru. Multipleksowany sygnał jest następnie przetwarzany przez układ 172 pakietowania, który pakietuje dane tworząc strumień programowy. Przy pakietowaniu danych, lub formowaniu bloków danych, strumień programowy odbierany w systemie kinoteatru 104 (fig. 2) może być monitorowany pod względem występowania błędów w odbieranych blokach, i może się odbywać ponowne nadawanie tylko tych bloków danych, w których wystąpiły błędy, a nie całego programu. Zapewnia to zwiększenie niezawodności i sprawności transmisji.

W innej odmianie wykonania według niniejszego wynalazku, części obrazowa i foniczna są taktowane jako oddzielne i różne programy. Zatem, zamiast wykorzystywania multipleksera 170 do multipleksowania sygnałów obrazu i fonii, sygnały obrazowe są pakietowane do transportu oddzielnie. Wtej odmianie wykonania sygnał obrazowy może być transportowany z wyłączeniem sygnału fonicznego, i na odwrót. Programy, obrazowy i foniczny, są zestawiane w programy dopiero podczas odtwarzania. Umożliwia to łączenie różnych programów fonicznych z programami obrazowymi, z różnych powodów, na przykład w różnych wersjach językowych, umożliwiając po realizacji uaktualnienia lub zmiany programowe, w celu dostosowania do standardów społeczności lokalnej itd. Ta możliwość, elastycznego przyporządkowywania różnych fonicznych programów wielościeżkowych do programów obrazowych, jest bardzo użyteczna przy minimalizacji kosztów dokonywania zmian w programach już będących w dystrybucji, i przy dostosowywaniu do większych rynków wielokulturowych obecnie dostępnych dla przemysłu filmowego.

Kompresory 162, 164, szyfratory 166, 168, multiplekser 170 i blok 172 pakietowania programu mogą być implementowane w sterowanym programowo procesorze, zaprogramowanym na wykonywanie opisywanych w niniejszym dokumencie funkcji. Znaczy to, że mogą one być konfigurowane jako uogólnione układowe wyposażenie funkcyjne włącznie z różnymi programowanymi urządzeniami elektronicznymi lub komputerami, które działa pod kontrolą oprogramowania lub oprogramowania sprzętowego. Mogą one, w odróżnieniu od tego, być implementowane z wykorzystaniem innej techniki, na przykład jako układy ASIC lub za pośrednictwem jednego lub więcej zespołów płytek z układami, to znaczy konstruowanych w postaci sprzętu specjalistycznego.

Strumień programowy obrazu i fonii jest wysyłany do obszaru pamięciowego 174. Strumień programowy może dodatkowo być wysyłany do cyfrowego liniowego rejestratora taśmowego 176.

Sterownik CES 178 jest przede wszystkim odpowiedzialny za sterowanie i monitorowanie całego systemu 116 kompresji/szyfrowania. Sterownik CES 178 może być zaimplementowany przez zaprogramowanie urządzenia sprzętowego ogólnego użytku lub komputera, na wykonywanie żądanych funkcji, lub przez zastosowanie sprzętu wyspecjalizowanego. Sterowanie sieciowe sterownika CES 178 jest zapewnione z systemu zarządzania 112 siecią (fig. 2) przez sieć wewnętrzną koncentratora, który opisany jest w dalszej części niniejszego dokumentu. Sterownik CES 178 łączy się z kompresorami 162, 164, szyfratorami 166, 168, multiplekserem 170 i układem 172 pakietowania, z wykorzystaniem znanego interfejsu cyfrowego i steruje działaniem tych elementów. Sterownik CES 178 również kontroluje i monitoruje obszar 174, cyfrowy taśmowy rejestrator liniowy 176, transfer danych między tymi urządzeniami, i modulacyjny system transmisyjny 114 (fig. 2).

Obszar pamięci 174 zestawiony w postaci banku dysków twardych, który ogólnie biorąc może mieć konstrukcję podobną, jak dyskowy obszar pamięciowy 124 używany w systemach 104 kinoteatrów (fig. 2). Jednakowoż dla specjalisty jest oczywiste, że w niektórych aplikacjach możliwe jest

PL 193 224 B1 zastosowanie innych nośników, jak na przykład zapisywalnych wielokrotnie dysków optycznych. Pojemność obszaru pamięci dyskowej koncentratora głównego może być mniejsza od pojemności wszystkich połączonych systemów 104 kinoteatrów (łącznie wszystkich audytoriów lub lokalizacji) z tego powodu, że w obszarze pamięciowym 174 przechowywania wymaga jeden program w danym czasie. Zwykle przechowywany jest nowy program i po nadaniu jest usuwany z pamięci.

Jednakowoż możliwe jest równoczesne przechowywanie wielu programów, a nawet ich przenoszenie równoczesne przez dane łącze, zależnie od sprzętu wykorzystywanego do odbioru przenoszonego materiału. Pamięć dyskowa 174 odbiera skompresowane i zaszyfrowane dane obrazowe, foniczne i sterujące albo z układu pakietującego 172, albo z cyfrowego taśmowego rejestratora liniowego 176 podczas fazy kompresji. Podczas fazy transmisji, obszar 174 pamięci dyskowej nadaje zapisane dane do modulacyjnego systemu transmisyjnego 114. Działaniem obszaru 174 pamięci dyskowej zarządza sterownik CES 178.

Multiplekser sterujący 180 odbiera strumień materiału programowego z obszaru 174 pamięci dyskowej i informację sterującą ze sterownika CES 178. Multiplekser sterujący 180 multipleksuje te dwa strumienie danych, i przekazuje strumień multipleksowanych danych do transportowego układu pakietującego 182. Transportowy układ pakietujący 182 pakietuje strumień danych formując transportowy strumień danych, i wysyła ten pakietowany strumień do modulacyjnego systemu transmisyjnego 114.

Cyfrowy rejestrator taśmowy 176 (DTR - digital tape recorder) jest wykorzystywany do archiwizowania skompresowanego obrazu i fonii, i do dystrybucji zapisanych na taśmie programów do kinoteatrów, które nie mają dostępnego łącza satelitarnego lub innego potrzebnego łącza radowego lub przewodowego, to znaczy, do generowania taśm dystrybucyjnych z informacją cyfrową. Rejestrator taśmowy 176 odbiera skompresowane i zaszyfrowane dane obrazu, fonii i dane sterujące z układu 172 pakietowania programu podczas fazy kompresji. Program może być dearchiwizowany, kiedy rejestrator taśmowy 176 przekazuje zapisane na taśmie dane do obszaru 174 pamięci dyskowej. Działaniem cyfrowego liniowego rejestratora taśmowego 176 zarządza sterownik CES 178.

Na fig. 5 przedstawiono system 114 modulacji/transmisji. System 114 modulacji/transmisji dokonuje modulacji i transmisji transportowego strumienia danych z systemu 110 kompresji/szyfrowania. System 114 modulacji/transmisji zawiera przynajmniej jeden modulator 200 i konwerter podwyższający p.cz. 202, które zwykle są zlokalizowane w tym samym urządzeniu muzycznym, co system 110 kompresji/szyfrowania, system zarządzania 112 siecią i rozmieszczony system 116 kinoteatru (fig. 2). System 114 modulacji/transmisji zawiera konwerter w.cz. 204, wzmacniacz 206 dużej mocy, oraz sterownik 208 systemu modulacji/transmisji, które są zlokalizowane wewnątrz lub obok stacji naziemnej 210.

Modulator 200 jest standardowym podsystemem, który wprowadza informację wyprzedzającej korekcji błędów i moduluje transportowy strumień danych do transmisji przez satelitę (lub inną trasę transmisji bezprzewodowej) z użyciem metod znanych. W korzystnej odmianie wykonania do realizacji funkcji wyprzedzającej korekcji błędów wykorzystuje się znane metody kodowania splotowego i łączonego kodowania Reeda - Solomona. W charakterze funkcji modulacji można wykorzystywać standardowy modulator PSK (phase shift keying - kluczowania z przesuwem fazy).

Konwerter podwyższający p.cz. 202 dokonuje konwersji przebiegu wyjściowego z modulatora 200 do pewnej częstotliwości pośredniej, na przykład 140 MHz. Sygnał ten następnie doprowadzany jest do konwertera podwyższającego w.cz. 204. Implementacja tego podsystemu może być zrealizowana przez wykorzystanie istniejącego sprzętu z tylko niewielkimi modyfikacjami dla zapewnienia kompatybilności z resztą systemu, w sposób znany.

Konwerter w.cz. 204 zwykle będzie standardowym podsystemem, który dokonuje konwersji sygnału p.cz. na sygnał nadawczy nadający się do transmisji satelitarnej. W korzystnej odmianie wykonania, sygnał p.cz. o częstotliwości 140 MHz poddawany jest konwersji na sygnał pasma Ku. Wyjście dla pasma Ku jest strojone w zakresie od około 14.0 GHZ do 14,5 GHZ. Dla zapewnienia redundancji sprzętowej i poprawienia niezawodności systemu można stosować dwa konwertery podwyższające i automatyczna zwrotnica (nie pokazana). Sygnał wyjściowy doprowadzany jest w celu wzmocnienia do wzmacniacza 206 dużej mocy. W odróżnieniu od tego możliwe jest wykorzystywanie do transmisji za pośrednictwem satelity lub ewentualnie pasm częstotliwości innych, niż pasmo Ku.

Wzmacniacz 206 dużej mocy wzmacnia częstotliwości pasma Ku (lub inne potrzebne częstotliwości) nadawanego sygnału do transmisji do przekaźnika satelity. Dla zapewnienia redundancji sprzętowej i poprawienia niezawodności systemu można stosować dwa wzmacniacze dużej mocy podwyższające i automatyczna zwrotnica, (nie pokazana).

PL 193 224 B1

Do sprzęgnięcia, skonfigurowania i monitorowania sprzętu w stacji naziemnej 210 może być wykorzystywany sterownik 208 systemu MTS (systemu modulacji/transmisji - modulation/transmission system) Sterownik 208 można zaimplementować z zastosowaniem znanego sprzętu programowanego, na przykład komputera osobistego lub stacji roboczej.

Stacja naziemna 210 składa się z połączeń w.cz. i anteny. W skład stacji wchodzi zwykle blok, czyli struktura w.cz., która mieści konwerter podwyższający w.cz. 204, HPA 206, sterownik MTS 208 iw razie potrzeby sprzęt zasilający i klimatyzacyjny (nie pokazany). Zwykle informacja programowa i sterująca są rozsyłane ze stacji naziemnej 210 do systemów kinoteatrów z użyciem jednego lub więcej kanałów rozsyłowych. Sygnał rozsyłany zawiera informację sterującą służącą do powiadamiania systemów kinoteatrów o tożsamości każdego rozsyłanego programu. Ponadto informacja sterująca jest transmitowana do systemów kinoteatrów tak, że kinoteatr selektywnie zapisuje tylko te odebrane programy, które są przeznaczone dla konkretnego systemu kinoteatru i dla innych funkcji sterujących związanych z działaniem systemu. Jak wspomniano, ta informacja może zwykle być przekazywana, zależnie od potrzeby, przez łącze o dużej lub o małej prędkości transmisji danych.

Na fig. 6 przedstawiono system zarządzania 112 siecią. System zarządzania 112 siecią steruje i zarządza systemem 100 kina cyfrowego. Obejmuje to sterowanie i monitorowanie części składowych koncentratora głównego 102 i sieci systemów 104 kinoteatrów. Sterowanie może być scentralizowane, tak że system zarządzania 112 siecią zarządza całym działaniem systemu, włącznie ze sterowaniem, rozsyłem lub transferem, odtwarzaniem/wyświetlaniem, ochroną o funkcjami ogólnego zarządzania siecią. W odróżnieniu od tego, może być implementowany system zarządzania rozproszonego, w którym procesory w systemach prezentacyjnych lub kinoteatrach sterują pewnymi z funkcji kinoteatru.

System zarządzania 112 siecią zawiera przynajmniej jeden procesor 220 zarządzania sieciowego, który jest sterownikiem centralnym, czyli mózgiem systemu 100 kina cyfrowego. System zarządzania 112 siecią jest, ogólnie biorąc, oparty na stacji roboczej platformy standardowej, lub podobnym programowanym sprzęcie przetwarzania. Procesor 220 zarządzania siecią zarządza aspektami planowania czasowego i ochrony systemu 100 kina cyfrowego.

Pod kontrolą systemu zarządzania 112 siecią programy mogą być rozsyłane z urządzenia centralnego lub koncentratora 102 z wyprzedzeniem czasowym, w celu wyświetlenia materiału programowego w kinoteatrze 104. Procedura ta zwykle będzie wykorzystywana, jeżeli nie jest wymagana z wydarzenia, transmisja w czasie rzeczywistym. Zatem, oddzielny proces steruje odtwarzaniem uprzednio zapisanego materiału programowego w czasie późniejszym, niż nadawanie transmisji z koncentratora głównego 102.

Procesor 220 zarządzania siecią steruje również prędkością rozsyłania, transmisji lub przekazywania. Prędkość transmisji może być ustalona lub zmienna zależnie od typu programu i struktury kanału lub ścieżki transferu. Może to zależeć na przykład od prędkości transferu dla konkretnego przekaźnika satelitarnego, lub innego łącza danych. Przy większych prędkościach transmisji mogłyby wystąpić również równoległe transfery materiału programowego. W przypadku programów, które są zapisywane i odtwarzane później z powrotem, prędkość transmisji danych może być większa od, lub równa, prędkości czasu rzeczywistego dla tego programu. Również prędkość bitowa kodowania kompresyjnego materiału programowego może się różnić dla różnych programów, zapewniając różne poziomy jakości kompresji. Transmisja programu z wydarzenia na żywo jest obsługiwana za pomocą transmisji danych o tej samej prędkości względnej, co stopień kompresji.

W charakterze rezerwy można stosować redundancyjny procesor zarządzania siecią. Procesor 220 zarządzania siecią pośredniczy w styku z innymi częściami składowymi systemu za pośrednictwem wewnętrznej sieci koncentratora, która jest zwykle zaimplementowana z wykorzystaniem standardowej struktury sieci wielopunktowej, jak na przykład Ethernet. Jednakowoż możliwe jest wykorzystywanie innych znanych struktur i typów sieci, włącznie z łączami optycznymi. W niniejszym przykładzie wewnętrzną sieć koncentratora obsługuje koncentrator 224 Ethernet systemu zarządzania 112 siecią, co omówiono w dalszej części opisu, w odniesieniu do fig. 8.

System zarządzania 112 siecią może zawierać również bank 226 modemów, który stanowi interfejs do sieci kinoteatrów za pośrednictwem PSTN i zwykle składa się z zestawu modemów komutowanej sieci telefonicznej, modemów kablowych lub satelitarnych, sterowników ISDN lub sterowników łączy komórkowych, lub innych znanych środków. Bank 226 modemów stanowi interfejs do procesora 220 zarządzania siecią za pośrednictwem funkcji serwera modemowego. Bank 226 modemów służy za odbiornik zwrotnej ścieżki łącza telekomunikacyjnego od kinoteatrów do koncentratora głównego 102. Ścieżka zwrotna może być wykorzystywana przez kinoteatry do żądania ponowienia transmisji

PL 193 224 B1 z koncentratora głównego 102 programowych bloków danych, które zawierały błędy. Żądania ponowienia transmisji i samo ponowienie transmisji może odbywać się podczas lub po transmisji materiału programowego. W innych odmianach wykonania ścieżka zwrotna może być zapewniana przez kanał satelitarny, lub innym sposobem łączności z małą prędkością transmisji, lub przez Internet. Wtym przypadku w razie potrzeby implementowane są zamiast banku 226 modemów inne znane środki lub urządzenia interfejsowe.

Przedstawiony na fig. 7 rozmieszczony system 116 kinoteatru, monitoruje jakość transmitowanego sygnału i wyniki pomiaru przekazuje do systemu zarządzania 112 siecią.

Rozmieszczony system 116 kinoteatru zawiera przynajmniej jeden odbiornik 232 systemu kinoteatru, który zwykle ma tę sama konstrukcję, co odbiornik systemu 104 kinoteatru. Odbiornik 232 stanowi interfejs do przynajmniej jednej anteny odbiorczej 234, do odbioru sygnału nadawanego z modulacyjnego systemu transmisyjnego 114 przez satelitę 106. W odróżnieniu od tego, przy stosowaniu innych typów łączy, w celu sprawdzenia jakości takich łączy, wykorzystuje się interfejs kablowy lub światłowodowy. Rozmieszczony system 116 kinoteatru również zawiera przynajmniej jeden procesor zarządzający 236, który odbiera sygnał z odbiornika 232 systemu kinoteatru i mierzy parametry jakościowe nadawanego sygnału. Procesor zarządzający 236 również dostarcza meldunek o jakości do systemu zarządzania 112 siecią. W korzystnej odmianie wykonania, procesor zarządzający 236 stanowi interfejs z systemem zarządzania 112 siecią za pośrednictwem sieci Ethernet lub magistralę o dużej prędkości transmisji.

Na fig. 8 przedstawiono schemat blokowy wewnętrznej sieci 250 koncentratora. Sieć wewnętrzna 250 koncentratora stanowi kręgosłup komunikacyjny koncentratora głównego 102. Wewnętrzna sieć 250 koncentratora może być rozszerzona wewnętrznie, jako sieć lokalna (LAN - Local Area Network) działająca zgodnie z protokołem IP. Zatem sieć wewnętrzna 250 koncentratora fizycznie łączy system 110 kompresji/szyfrowania (110A - 110B), system 114 modulacji/transmisji (114A - 114B), procesor 220 zarządzania siecią, i rozmieszczony system 116 kinoteatru (116A -116B)w koncentratorze głównym. Odpowiednio do konkretnego podziału funkcjonalnego na funkcje lokalne i zdalne, możliwe jest stosowanie również interfejsu zewnętrznego do dołączenia w razie potrzeby koncentratora głównego 102 do zewnętrznej sieci komputerowej lub systemu komputerowego.

W korzystnej odmianie wykonania koncentrator główny 102 zapewnia składniki redundancyjne lub rezerwowe, dla spełnienia wymagań osiągalności w przypadku usterki składnika głównego. Każdy system wewnątrz koncentratora głównego 102 ma system główny, i albo równoległy system rezerwowy, albo wbudowaną redundancję z możliwością automatycznego przełączenia, co pokazano dodatkowo na fig. 8. Zatem sieć wewnętrzna 250 koncentratora jest dołączona do systemów 110A i 110B kompresji/szyfrowania, systemów 114A i 114B modulacji/transmisji, procesorów 220A i 220B zarządzania siecią, i rozmieszczone systemy 116A i 116B. Z wykorzystaniem szeregów lub zestawów redundancyjnych urządzeń nadawczo - odbiorczych Ethernet, 254A - 254E. Te urządzenia nadawczo odbiorcze komunikują się przez dwie, lub więcej niż dwie, karty Ethernet, w niniejszym dokumencie oznaczone jako karty A lub B, czyli elementy 252 i 252B. Dla specjalisty jest oczywiste, w jaki sposób należy zapewnić redundancję systemów i połączeń, i oczywiste jest, że dla zapewnienia wyższych poziomów redundancji w razie potrzeby można wykorzystywać dodatkowe systemy, z odpowiednimi połączeniami wzajemnymi i elementami interfejsowymi.

Zapewnia się redundancyjne możliwości przetwarzania, dla zapewnienia niezawodnej pracy w zastosowaniach bardzo wrażliwych pod względem czasowym i wymagających, jak na przykład premiery filmów. Niektóre ze składników redundancyjnych mogą pracować w trybie oczekiwania lub gorącego startu, w celu zapewnienia szybkiego wyboru i przełączania.

Jak to opisano uprzednio, audiowizualny materiał programowy jest rozpowszechniany z koncentratora głównego 102 do systemów prezentacyjnych lub systemów 104 kinoteatrów. Na fig. 9-11 przedstawiono, i opisano poniżej, przykładowe odmiany wykonania bloków przetwarzających systemu 104 kinoteatru.

Na fig. 9 przedstawiono odbiornik/demodulator 120 systemu 104 kinoteatru. Odbiornik/demodulator 120 zawiera zespół zewnętrzny 270, w którego skład wchodzi blok niskoszumny i paraboliczna antena reflektorowa śledząca satelitę 106. Zespół zewnętrzny 270 odbiera sygnał nadawany z koncentratora głównego 102, wzmacnia go, i dokonuje jego konwersji na częstotliwość pośrednią (IF) w ramach przygotowania do dalszego przetwarzania. Antena reflektorowa jest zwykle anteną reflektorową zasilaną z offsetem. Rozmiar anteny zwykle sięga od 1,0 do 1,6 metra średnicy, zależnie od usytuowania geograficznego odbiornika, i od częstotliwości będących przedmiotem zainteresowania. Antena reflekPL 193 224 B1 torowa może być montowana biegunowo, jako przechodząca lub nie przechodząca przez konstrukcję dachową. Zwykle rozmiar reflektora będzie projektowany jako dostatecznie mały dla uniknięcia restrykcji z tytułu różnych przepisów państwowych i innych. Blok niskoszumny jest zwykle typowym blokiem niskoszumnym dla standardowej telewizji cyfrowej (DVB LNB - digital video broadcast Iow noise block), który wzmacnia odbierany sygnał i dokonuje konwersji obniżającej o p.cz. do przetwarzania w demodulatorze. W jednej z odmian wykonania sygnał wyjściowy z bloku LNB stanowi sygnał p.cz. w zakresie częstotliwości pasma L. Blok LNB zaopatrzony jest w rożek zainstalowany w ognisku anteny reflektorowej. Blok LNB jest połączony standardowym kablem współosiowym z demodulatorem 272 odbiornika/demodulatora 120.

Odbiornik/demodulator 120 zawiera również demodulator 272, automatyczny procesor przetwarzający żądania ponowienia transmisji 274 (ARQ - automatic request for retransmission) i demultiplekser transportowy 276. W korzystnej odmianie wykonania te trzy składniki są zaimplementowane jako zespół wkładki z obwodami do komputera ogólnego użytku, jak znany komputer osobisty kompatybilny z komputerem IBM, lub stacja robocza. Zespół wkładki z obwodami może być instalowany wewnątrz systemu zarządzającego 122 kinoteatru.

Jakkolwiek materiał programowy jest rozsyłany z koncentratora głównego 102, i jakkolwiek system 104 kinoteatru jest w stanie odbierać wszystkie nadawane programy, to system 104 spośród odebranych programów będzie selektywnie demodulował i zapisywał tylko programy przeznaczone dla konkretnego systemu kinoteatru. Informacja sterującą jest zawarta w rozsyłanym sygnale, informując systemy kinoteatrów o programach przeznaczonych specjalnie dla nich, przez multipleksowanie informacji sterującej w transmitowanym strumieniu programowym.

Demodulator 272 odtwarza dane i zegar wybranego materiału programowego z sygnału p.cz. odebranego z bloku zewnętrznego 270. Demodulator 270 może implementować dowolną liczbę metod demodulacji, jak na przykład metodę demodulacji QPSK, kiedy program jest modulowany sposobem QPSK. Demodulator 270 może być standardowym obwodem scalonym, jak na przykład zwykle stosowany w sprzęcie odbiorczym do bezpośredniego odbioru telewizyjnego. Takie urządzenia demodulacji zwykle obejmują funkcje przetwarzania sygnału związane z wyprzedzającą korekcją błędów FEC = forward error correction). Korekcja błędów może być wykonywana, na przykład z użyciem kodowania splotowego z dekodowaniem Viterbiego wraz z łączonym kodowaniem i dekodowaniem Reeda-Solomona. W korzystnej odmianie wykonania, kod splotowy jest kodem o parametrach k=7, r=7/8, natomiast kod Reeda-Solomona jest kodem (204,188). Sygnał wyjściowy po korekcji błędów jest podawany do procesora ARQ 274.

Procesor ARQ 274 dokonuje dodatkowej korekcji błędów w sygnałach z demodulatora 270. Procesor ARQ 274 wylicza sygnaturę cyfrową, z zastosowaniem sposobów takich, jak kody z cykliczną kontrolą nadmiarową (CRC - cyclic redundancy check), bloki o stałej długości danych sekwencyjnych demodulowanego sygnału. Wynikowa obliczona sygnatura cyfrowa dla każdego bloku jest porównywana z wartością sygnatury cyfrowej, która została obliczona z użyciem tego samego algorytmu sygnatury cyfrowej przez system 114 modulacji/transmisji koncentratora głównego 102, i która była transmitowana wraz ze strumienia danych w kanale satelitarnym. Jeżeli sygnatura cyfrowa obliczona przez procesor ARQ 274 nie jest identyczna z sygnaturą transmitowana wraz z danymi, następuje sygnalizacja błędu. Każdy taki blok danych jest identyfikowany jednoznacznie wartością identyfikatora bloku. Procesor ARQ 274 zapisuje wartość identyfikatora bloku dla każdego bloku wykazującego różnice wyliczonej i przetransmitowanej wartości sygnatury dla tego bloku. System zarządzania 122 kinoteatru może wykorzystywać łącze zwrotne 284 do żądania ponowienia transmisji dowolnego bloku lub wszystkich bloków z niezgodnymi sygnaturami cyfrowymi. System zarządzania 112 siecią może następnie dokonać ponownej transmisji bloków żądanych przez systemy 104 kinoteatrów. System 122 zarządzania kinoteatrem może zastępować bloki, w których transmitowane sygnatury i sygnatury obliczane lokalnie nie są identyczne, blokami przetransmitowanymi ponownie o tych samych wartościach identyfikatorów. Takie sposoby w znacznym stopniu zmniejszają wynikową stopę błędów odbieranych sygnałów. Dane wyprowadzane z procesora ARQ 274 mają, korzystnie, stopę błędów -10 -11 zawierającą się między 1x10^-10 a 1x10^-11, lub poniżej. Dane są następnie przekazywane do demultipleksera transportowego 276.

Demultiplekser transportowy 276 rozpakietowuje zdemodulowany strumień danych, wysyła pakiety rozkazowe do systemu 122 zarządzania kinoteatrem, i nadaje kompresowane/szyfrowane pakiety obrazowe i foniczne do obszaru pamięciowego 124.

PL 193 224 B1

Na fig. 10 przedstawiono przykładowy system 122 zarządzania kinoteatrem. System 122 zarządzania kinoteatrem zapewnia operacyjne sterowanie i monitorowanie całego systemu 104 prezentacji lub kinoteatru, bądź audytoriów w kompleksie kinoteatru. System zarządzania kinoteatrem może również wykorzystywać środki sterowania materiałem programowym lub mechanizm tworzenia zestawów programowych z jednego lub więcej odebranych indywidualnych programów obrazowych i fonicznych, które są planowane do prezentacji w systemie audytorium podczas okresu uprawnienia.

System 122 zarządzania kinoteatrem zawiera procesor 280 zarządzania kinoteatrem i przynajmniej jeden modem 282, lub inne urządzenia, które stanowią interfejs łącza zwrotnego, do przesyłania komunikatów na powrót do koncentratora głównego 102 z wykorzystaniem łącza zwrotnego 284. System 122 zarządzania kinoteatrem zawiera wizualny element wyświetlający, na przykład monitor, i urządzenie interfejsu użytkownika, na przykład klawiaturę, która może znajdować się w biurze zarządzającego kompleksem kinoteatru, kasie biletowej, lub dowolnym innym miejscu dogodnym do operacji wykonywanych w kinoteatrze.

Procesor 280 zarządzania kinoteatrem jest zwykle standardowym komputerem handlowym lub klasy profesjonalnej. Na fig. 10 rozpatrywanej łącznie z fig. 2, procesor 280 zarządzania kinoteatrem komunikuje się z obszarami pamięciowymi 124A - 124N, modułami dekoderów 130 i cyfrowym rejestratorem taśmowym 136 za pośrednictwem sieci 136 interfejsu kinoteatru. Procesor 280 zarządzania kinoteatrem komunikuje się z systemem zarządzania 112 siecią koncentratora głównego za pośrednictwem łącza zwrotnego 284. W korzystnej odmianie wykonania modem 282 wykorzystuje się do łączności z koncentratorem głównym 102. Modem 282 jest zwykle standardowym modemem linii telefonicznej, który mieści się w procesorze lub jest do niego przyłączony, i dołączany jest do standardowej dwuprzewodowej linii telefonicznej w celu zapewnienia łączności zwrotnej z koncentratorem głównym 102. W innych odmianach wykonania komunikaty między procesorem 280 zarządzającym kinoteatrem a koncentratorem głównym 102 mogą być przesyłane z wykorzystaniem innych sposobów telekomunikacyjnych o małej prędkości transmisji, jak Internet sieci danych prywatne lub publiczne, systemy łączności bezprzewodowej lub satelitarnej. W przypadku tych rozwiązań alternatywnych, modem 282 jest skonfigurowany odpowiednio do zapewnienia odpowiedniej struktury interfejsowej.

Informacja przekazywana za pośrednictwem łącza zwrotnego 284 obejmuje żądania ponowienia transmisji informacji odebranej przez system 104 kinoteatru z satelity 106, która została zaznaczona jako zawierająca niekorygowalne błędy bitowe, informacji monitorującej i sterującej, meldunków operacyjnych i alarmów, i ewentualnie informacji kluczy kryptograficznych. Komunikaty przekazywane z wykorzystaniem łącza zwrotnego 284 mogą być chronione kryptograficznie dla zapewnienia ochrony typu przeciwpodsłuchowego i/lub weryfikacji i autoryzacji.

Procesor 280 zarządzania kinoteatrem może być skonfigurowany odpowiednio do zapewnienia w pełni automatycznego działania systemu prezentacyjnego, włącznie z funkcjami sterowania odtwarzaniem/wyświetlaniem, ochrony i zarządzania siecią. Procesor 280 zarządzania kinoteatrem może również zapewniać sterowanie peryferyjnymi funkcjami kinoteatru, na przykład rezerwacją i sprzedażą biletów, operacjami koncesyjnymi i kontroli środowiska. Procesor 280 zarządzania kinoteatrem może również stanowić interfejs do pewnych istniejących systemów automatyzacji w kompleksie, w celu sterowania lub regulacji tych funkcji, W jeszcze innym rozwiązaniu, sterowanie niektórymi funkcjami kinoteatru, jak na przykład odtwarzaniem/wyświetlaniem i ochroną, może odbywać się drogą radiową z koncentratora głównego 102. Rodzaj stosowanego systemu będzie zależał, od dostępnej technologii i znanych potrzeb konkretnego kinoteatru.

Przez sterowanie za pomocą albo systemu 122 zarządzania kinoteatrem, albo systemu zarządzania siecią, według wynalazku możliwa jest obsługa równocześnie odtwarzania i wyświetlania zapisanych materiałów programowych na wielu projektorach wyświetlających. W centralnym systemie pamięciowym zawierającym obszary pamięciowe 124A - 124N może być przechowywanych wiele programów, do odtwarzania na jednym lub więcej z wielu projektorów wyświetlających w systemie 104 kinoteatru. Jak to omówiono poprzednio, system 104 kinoteatru może również wyświetlać materiał programowy w postaci odebranej z kanału rozsyłowego, w ten sposób pomijając możliwości zapisowe systemu.

Ponadto, pod kontrolą systemu 122 zarządzania kinoteatrem lub systemu zarządzania siecią, możliwe jest częste dokonywanie autoryzacji materiału programowego do odtwarzania wielokrotnego, nawet, jeżeli system 104 kinoteatru potrzebuje tylko odebrać materiał programowy jednokrotnie. Zarządzanie ochroną steruje okresem czasu i/lub liczba odtworzeń dopuszczalnych dla każdego programu.

Można zauważyć, że za pośrednictwem zautomatyzowanego sterowania systemu 122 zarządzania kinoteatrem przez system zarządzania 112 siecią urządzenia centralnego, uzyskuje się środki

PL 193 224 B1 do automatycznej dystrybucji, zapisywania i prezentowania programów przy sterowaniu programowanym z urządzenia centralnego. Poza tym, istnieje możliwość sterowania pewnymi wybranymi wstępnie operacjami sieciowymi z lokalizacji odległej od urządzenia centralnego, przy wykorzystaniu możliwości sterujących. Na przykład, studio telewizyjne lub filmowe może przyczynić się do automatyzacji i sterowania dystrybucją filmów lub innych prezentacji z lokalizacji centralnej, na przykład studia, i dokonuje prawie natychmiastowych zmian w prezentacjach dla uwzględnienia szybkich zmian w zapotrzebowaniu rynkowym lub reakcji na prezentacje lub z innych znanych powodów oczywistych dla specjalistów.

Na fig. 2 można zauważyć, że sieć interfejsowa 126 łączy fizycznie system 122 zarządzania kinoteatrem, obszary pamięciowe 124A - 124N, audytoria 128A - 128M, i cyfrowy rejestrator taśmowy 136. Sieć 126 interfejsu kinoteatru składa się z sieci lokalnej (elektrycznej lub optycznej), która zapewnia trasowanie lokalne materiału programowego w systemie 104 kinoteatru. Programy odbierane i demodulowane przez odbiornik/demodulator 120 są trasowane przez sieć 126 interfejsu kinoteatru do obszarów pamięciowych 124A - 124N w celu ich przechowania. Programy przechowywane w obszarach pamięciowych 124A - 124N lub odbierane w celu odtworzenia w czasie rzeczywistym są trasowane przez sieć 126 interfejsu kinoteatru do jednego lub więcej systemów projekcyjnych w systemie 104 kinoteatru. Sieć interfejsu kinoteatru może być zaimplementowana z użyciem dowolnej liczby standardowych struktur sieci lokalnych, o odpowiednich prędkościach transmisji danych, możliwościach łączeniowych, i niezawodności, na przykład pętli arbitrażowej, sieci komutowanych lub zorientowanych gniazdowo.

Nadal w odniesieniu do fig. 2, należy zwrócić uwagę, że obszary pamięciowe 124A - 124N zapewniają pamięć lokalną dla materiału programowego, który jest autoryzowany do odtwarzania wyświetlania. W korzystnej odmianie wykonania, system magazynowany jest scentralizowany w każdym systemie kinoteatru. Obszary pamięciowe 124A - 124N pozwalają na tworzenie przez system kinoteatru imprez prezentacyjnych w jednym lub więcej audytoriach, i mogą być współużytkowane przez kilka audytoriów równocześnie.

Obszary pamięciowe 124A - 124N, nazywane niekiedy również obszarami 124A -124N pamięci dyskowej, mogą zawierać znane półprzewodnikowe, magnetyczne lub optyczne urządzenia pamięci masowej. W korzystnych odmianach wykonania do utworzenia obszarów pamięciowych wykorzystuje się znane w technice komputerowej napędy dysków magnetycznych, znane jako twarde dyski. Takie urządzenia mają pożądane parametry kosztowe i wydajnościowe (prędkość transmisji), które powodują, że są one bardzo odpowiednie do celów niniejszego wynalazku. Reprezentują one dobrze znaną technikę i są wytwarzane z coraz większymi pojemnościami. Jednakowoż w pewnych aplikacjach mogą być użyteczne inne urządzenia, na przykład wielokrotnie zapisywalne optyczne urządzenia pamięciowe, a nawet elementy półprzewodnikowe.

System centralnej pamięci może przechowywać równocześnie kilka programów. System pamięci centralnej jest dołączony za pośrednictwem sieci lokalnej w taki sposób, że dowolny program może być odtwarzany i prezentowany w dowolnym autoryzowanym systemie prezentacji (to znaczy w projektorze). Również ten sam program może być równocześnie odtwarzany w dwóch lub więcej systemach prezentacyjnych.

Jak to omówiono powyżej, obszary pamięciowe mogą być wykorzystywane do przenoszenia kompresowanej informacji pojedynczego programu obrazowego do różnych audytoriów ze z góry dobranymi programowalnymi wzajemnymi przesunięciami lub opóźnieniami czasowymi. Kiedy te przesunięcia są dobrane jako w zasadzie równe zeru, pojedynczy program obrazowy jest prezentowany w wielu audytoriach w zasadzie równocześnie. W innych przypadkach te przesunięcia, ze względu na dostosowanie do różnych sposobów planowania ustawia się na inne wartości.

Każdy z obszarów 124A -124N pamięci dyskowej jest bankiem napędów dysków twardych, który magazynuje szyfrowane/kompresowane programy na okresy planowego odtwarzania w wyznaczonych audytoriach. Obszary 124A - 124N pamięci dyskowych są zaprojektowane jako skalowane dla skutecznej realizacji zadań przechowywania z każdego kinoteatru. Poza tym, każdy z obszarów 124A -124N pamięci dyskowej zawiera wbudowaną redundancję służącą uniknięciu utraty zmagazynowanej informacji programowej w przypadku usterki bloku pamięciowego. Każdy z obszarów 124A - 124N może na przykład być systemem montowanym w stojaku, rozszerzanym w celu dostosowania do zmieniających się wymagań przechowywania systemu każdego kinoteatru. Zastosowanie dyskowych obszarów pamięciowych 124A - 124N umożliwia przy zarządzaniu kinoteatrem dynamiczne trasowanie pokazów programu dna różne ekrany w kompleksie kinoteatru i do programowania harmonogramu wstępnego.

PL 193 224 B1

Odbywa się to w sposób wysoce elastyczny, przydatny do szybkiej reakcji na zmieniające się potrzeby lub wymagania rynkowe.

W korzystnej odmianie wykonania, każdy z obszarów pamięciowych 124A - 124N jest zaprojektowany z pojemnością zapamiętywania równą pojemności potrzebnej do magazynowania programów dla wszystkich audytoriów w miejscu lokalizacji kinoteatru. Ponadto zapewnia się pojemność odpowiednią do przechowywania przyszłych programów przed datą upoważnienia do ich pokazywania, przy jednoczesnym przechowywaniu programów aktualnie autoryzowanych do pokazu. Ta wielkość dostępnej pojemności magazynowania umożliwia przechowywanie w ciągu godzin, dni lub tygodni programów, które mają uzyskać autoryzację do przyszłego pokazu, tak aby umożliwić odtwarzanie i wyświetlanie takich programów bez oddziaływania na możliwość odtwarzania i wyświetlania programów obecnie autoryzowanych. Ocenia się, że w odniesieniu do pojemności magazynowania danych cyfrowych, w tym typie struktury na audytorium wykorzystuje się pojemność magazynowania rzędu 120 Gigabajtów. Przy tej pojemności zakłada się stosowanie obecnych metod kompresji i techniki obrazowej, które mogą się zmienić umożliwiając w bliskiej przyszłości zredukowanie wymagań.

Pojemność dysku pamięciowego jest alokowana dynamicznie do każdego programu załadowanego w obszary pamięciowe 124A -124N. Ta zasada działa w przypadku większych kinoteatrów z wieloma ekranami, ponieważ programy krótkie i długie uśredniają się do długości nominalnej, zwykle około dwóch godzin. W charakterze wytycznej w przypadku kinoteatrów jednoekranowych, pojemność pamięci powinna być dostateczna do przechowywania programów najdłuższych.

Obszary 124A - 124N pamięci dyskowej są zwykle skonfigurowane odpowiednio do zapewnienia możliwości równoczesnego odczytu i zapisu. Na przykład można prezentować wiele uprzednio zapisanych programów (z wieloma równoczesnymi lub prawie równoczesnymi, poszczególnymi operacjami odczytu), podczas gdy z satelity 106 załadowywana jest nowa edycja (operacja zapisu). Przy wykorzystywaniu aktualnej techniki, występują ograniczenia fizyczne przepustowości w każdym obszarze spośród dyskowych obszarów pamięciowych 124A - 124N. Zatem, każdy obszar może obsługiwać pewną maksymalną liczbę równoczesnych, lub prawie równoczesnych operacji odczytu ekranowego, i jedną równoczesną sesję załadowywania (jedną operacją zapisu).

Przy stosowaniu tej procedury, większe kinoteatry wymagają dodatkowych dyskowych obszarów pamięciowych dla odpowiedniej liczby równoczesnych odtworzeń. Ustalono, że odpowiednie byłoby zapewnienie jednego dodatkowego obszaru na każdych pięć audytoriów.

Jednakowoż obszary pojemnościowe powinny również być skonfigurowane lub możliwe do skonfigurowania do pracy w trybie stripingu, w którym odbierana informacja jest układana warstwami na całym obszarze. Znaczy to, że odbierane dane przeznaczone do zapamiętania są podczas zapisywania kierowane częściowo do różnych napędów. Część danych wejściowych jest przenoszonych do jednego napędu, podczas gdy następna część jest przenoszona do następnego napędu i tak dalej. Po czasie opóźnienia dostatecznym do umożliwienia zapisu danych przez napęd, dany napęd może być uszeregowany ponownie do odbioru danych wejściowych. Zatem, odbierane dane są segregowane na mniejsze składniki lub segmenty, z których każdy jest zapamiętywany z maksymalną, (czyli wysoką) prędkością zapewnianą przez każdy napęd lub oddzielne napędy, i otrzymuje się zaletę w postaci wejściowego buforowania magazynowania pamięciowego dostępnego w kanale wejściowym napędu. Umożliwia to w zasadzie równoległe wczytywanie danych, a zatem osiągnięcie bardzo dużej prędkości transferu. Ten typ pamięci również zapewnia redundancję dla ochrony przed błędami.

Magazynowanie danych w napędach, lub innych urządzeniach pamięciowych, powinno wykorzystywać informację o parzystości, który umożliwia ponowne zestawienie programu po wyszukaniu. Znaczy to, że stosuje się środek do ponownej konsolidacji części programu w momencie wyszukiwania lub prezentacji.

Każdy z obszarów 124A - 124N pamięci dyskowej nadaje się do skalowania dwoma sposobami. Wielkość przestrzeni pamięciowej przypadającej na ekran można regulować przez wprowadzanie lub usuwanie napędów dyskowych, w każdym z obszarów pamięciowych 124A - 124N. Rozmiar napędów dyskowych wyznacza przyrosty krokowe zwiększające pojemność magazynowania, w miarę wprowadzania napędów. W odróżnieniu od tego, do systemu 104 kinoteatru można wprowadzić dodatkowe obszary pamięci dyskowej, do obsługi dodatkowych ekranów.

W korzystnej odmianie wykonania każdy z dyskowych obszarów pamięciowych 124A - 124N bazuje na strukturze obszaru redundancyjnego niekosztownych urządzeń (RAID - Redundant Array of Inexpensive Devices), z możliwością odzyskania całego pliku danych, w razie usterki napędu dyskowego. Pamięciowe obszary dyskowe 124A - 124N zapewniają wskaźniki stanu i ostrzegawcze poPL 193 224 B1 mocne przy wyszukiwaniu usterek lub wykrywania błędów. Innymi opcjami dostępnymi za pomocą tego typu struktury są status zdalny, sterowania i diagnostyki.

Jak to również przedstawiono na fig. 2, system 104 kinoteatru zwykle zawiera cyfrowy rejestrator cyfrowy (DTR - digital tape recorder) 136. Rejestrator DTR 136 jest wykorzystywany do ładowania programu kompresowanego/szyfrowanego do pamięciowych obszarów dyskowych 124A - 124N, kiedy łącze satelitarne jest niedostępne i do dystrybucji programu do kinoteatru wykorzystywana jest taśma. Rejestrator DTR 136 komunikuje się z obszarami pamięciowymi 124A -124N przez sieć TIN 126.

Zwykle rejestrator DTR 136 nie będzie działał z prędkościami transferu dostatecznymi do obsługi dystrybucji z rejestratora DTR 136 do sprzętu projekcyjnego. Operacje odczytu i zapisu mają również tendencję do występowania seriami. Zatem dla gładkiego przepływu danych z rejestratora DTR 136 bezpośrednio do sprzętu projekcyjnego wykorzystuje się duże bufory. Z tych powodów, rejestrator DTR 136 wykorzystywany jest do archiwizowania i do transferu, kiedy nie jest dostępny żaden kanał satelitarny. Programy załadowywane z rejestratora DTR 136 są przechowywane w obszarach pamięciowych 124A - 124N w celu odtwarzania z pełną szybkością odpowiednią dla odtwarzania z prędkością transmisji czasu rzeczywistego. Sterowanie rejestratora DTR 136 odbywa się z systemu 122 zarządzania kinoteatru.

Wprowadzenie rejestratora DTR 136 do systemu 104 umożliwia kompleksom kinoteatrów implementację i osiągnięcie korzyści związanych z systemem kina cyfrowego, bez dostępnych łączy lub kanałów satelitarnych. W tym przypadku przetworzone cyfrowo, szyfrowane filmy wymagają fizycznego dostarczenia do teatrów na taśmie magnetycznej, podobnego do obecnych metod dystrybucji filmów. Ponadto rejestrator DTR 136 może być wykorzystywany do długotrwałego archiwizowania programów uprzednio odebranych i zapisanych w obszarach pamięciowych 124A - 124N. W tym przypadku, program może być przepisany z obszarów pamięciowych 124A -124N na rejestrator DTR 136, i wynikowa zapisana taśma może być przechowywania do późniejszego ponownego załadowania na powrót w obszarach pamięciowych 124A - 124N. Poza tym, do realizacji funkcji rejestratora DTR 136 można wykorzystywać inne znane urządzenia lub metody, magnetyczne, optyczne lub półprzewodnikowe.

Przed zamierzonym oglądaniem programu, jest on transmitowany z konkretnego jednego lub więcej obszarów pamięciowych 124A - 124N do konkretnego jednego z systemów audytoryjnych 128A -128M systemu 104 kinoteatru, za pośrednictwem sieci interfejsowej 126 kinoteatru. Schemat blokowy przykładowej implementacji systemu audytoryjnego 128A -128M przedstawiono na fig. 11. Wewnątrz takiego systemu audytoryjnego 128A - 128M, dekoder 130A przetwarza program kompresowany/szyfrowany przeznaczony do projekcji wizualnej na ekran lub powierzchnię, i prezentowanego akustycznie z użyciem systemów akustycznych 134. System audytoryjny 128A -128M zawiera sieć interfejsową 290 kinoteatru, przynajmniej jeden układ 292 rozpakietowywania, sterownik 294 audytorium, system 296 deszyfrowania/dekompresji obrazu, system 298 deszyfrowania/dekompresji fonii, projektor 132A ora system dźwięku 134A. Wszystkie te części składowe z wyjątkiem projektora 132A i systemu akustycznego 134A mogą być implementowane w jednym lub wielu zespołami płytek z obwodami. Zespoły płytek z obwodami mogą być instalowane w oddzielnej obudowie, która przymocowana jest do, lub obok, projektora 132A. Poza tym, można wykorzystywać kryptograficzną kartę inteligentną 300, która graniczy ze sterownikiem audytoryjnym 294 i/lub systemem 296 deszyfrowania/dekompresji obrazu, do transferu i magazynowania charakterystycznej dla bloku kryptograficznej informacji kluczowej.

Interfejs 290 sieci interfejsowej kinoteatru umożliwia każdemu audytorium komunikowanie się z dyskowymi obszarami pamięciowymi 124A -124N lub systemem 122 zarządzania kinoteatrem, za pośrednictwem sieci 126 interfejsu kinoteatru. Interfejs 290 sieci interfejsowej kinoteatru zawiera pamięć buforową, tak że serie informacyjne mogą być przekazywane z dużymi prędkościami transmisji danych z dyskowych obszarów pamięciowych 124A -124N za pośrednictwem sieci 126 interfejsu kinoteatru i przetwarzane z mniejszymi prędkościami przez inne elementy 128A -128M systemu audytorium.

Dane sterujące i monitorujące przechodzą między systemem 122 zarządzania kinoteatru a sterownikiem 294 audytorium, podczas gdy zaszyfrowane/skompresowane programy przechodzą przez ten interfejs do obrazowych i fonicznych systemów 296, 298 deszyfrowania/dekompresji. Wszelka informacja kierowana do audytorium 128A jest odbierana i przekazywana do układu rozpakietowującego 292. Na odwrót, informacja kierowana do innych części systemu 104 kinoteatru jest przez urządzenie rozpakietowujące 292 ignorowana.

Urządzenie rozpakietowujące 292 identyfikuje i rozdziela poszczególne pakiety sterujące, obrazowe i foniczne nadchodzące z interfejsu 290 sieci interfejsowej kinoteatru. Pakiety sterujące są wysy24

PL 193 224 B1 łane do sterownika 294 audytorium, podczas gdy pakiety obrazowe i foniczne są wysyłane do obrazowych i fonicznych systemów 296 deszyfrowania/dekompresji, odpowiednio 296 i 298.

Sterownik 294 audytorium konfiguruje system audytoryjny 128A, zarządza jego ochroną, uruchamia i monitoruje system 128A audytorium. Ten składa się z interfejsów zewnętrznych, obrazowych i fonicznych systemów 296 i 298 deszyfrowania/dekompresji, wraz z projektorem 132A i systemem dźwięku 123A. Informacja sterująca nadchodzi z systemu zarządzającego 122 kinoteatru, okno zdalnego sterowania lub wejście sterowania lokalnego, jak na przykład płyta sterowania na zewnątrz obudowy lub podstawy, systemu 128A. Sterownik 294 audytorium zarządza kluczami elektronicznymi, przyporządkowanymi do systemu 128A audytorium. Wybrane z góry klucze kryptograficzne przyporządkowane do systemu 128 są wykorzystywane w połączeniu z elektroniczną informacją klucza kryptograficznego, która jest osadzona w danych obrazu i dźwięku w celu deszyfrowania informacji obrazowej i akustycznej przed procesem dekompresji. W korzystnej odmianie wykonania, sterownik 294 wykorzystuje standardowy mikroprocesor utrzymujący w działaniu osadzone oprogramowanie 128A audytorium jako podstawowy element funkcjonalny lub sterujący.

Ponadto, korzystne jest, jeśli sterownik 294 audytorium skonfigurowany jest do pracy lub przekazywania pewnych informacji za pomocą systemu 122 zarządzania kinoteatrem, dla prowadzenia historii prezentacji odbywających się w każdym audytorium. Informacja dotycząca tej historii prezentacji jest wtedy dostępna w celu przekazania do urządzenia centralnego 102 z użyciem łącza zwrotnego, lub w wyznaczonych porach na przenoszonym nośniku.

System 296 deszyfrowania/dekompresji obrazu pobiera strumień danych obrazowych z układu 292 rozpakietowywania, dokonuje deszyfrowania, i ponownie zestawia obraz oryginalny do prezentacji na ekranie. Wynik tej operacji zwykle stanowią standardowe analogowe sygnały RGB do projektora 132A kina cyfrowego. Zwykle deszyfrowanie i dekompresja odbywają się w czasie rzeczywistym, umożliwiając odtwarzanie w czasie rzeczywistym materiału programowego.

System 296 deszyfrowania/dekompresji obrazu dokonuje deszyfrowania i dekompresji strumienia danych w celu odwrócenia operacji wykonywanych przez koprocesor obrazowy 162 i szyfrator obrazowy (166) koncentratora głównego 102. Każdy system audytoryjny 128 może przetwarzać i wyświetlać program inny, niż systemy audytoryjne 128 w tym samym systemie kinoteatru, lub też jeden lub wiele systemów audytoryjnych może przetwarzać i wyświetlać ten sam program równocześnie. Ewentualnie, ten sam program może być wyświetlany z wielu projektorów ze wzajemnym opóźnieniem czasowym.

Proces deszyfrowania wykorzystuje uprzednio dostarczoną, charakterystyczną dla bloku i charakterystyczną dla programu, informację elektronicznego klucza kryptograficznego w połączeniu zkluczami elektronicznymi osadzonymi w strumieniu danych, do deszyfrowania informacji obrazowej (proces deszyfrowania został opisany uprzednio w odniesieniu do fig. 4). Każdy system 128 audytorium zaopatrzony jest w niezbędną informacje klucza kryptograficznego dla wszystkich programów autoryzowanych do przedstawiania w tym systemie audytoryjnym 128.

Do autoryzowania systemów prezentacyjnych wyznaczonych do wyświetlania charakterystycznych programów wykorzystywany jest wielopoziomowy system zarządzania kluczami kryptograficznymi. Ten wielopoziomowy system zarządzania kluczami kryptograficznymi zwykle będzie wykorzystywał wartości kluczy elektronicznych, które są charakterystyczne dla każdego autoryzowanego systemu audytoryjnego 128, charakterystycznego programu obrazowego i/lub fonicznego i/lub zmieniające się w czasie sekwencje kluczowe w programie obrazowym i/lub fonicznym. Klucz elektroniczny charakterystyczny dla audytorium zwykle 56-bitowy lub dłuższy jest programowany w każdym systemie audytoryjnym.

To programowanie może być implementowane z użyciem kilku metod przenoszenia i udostępniania do użytku informacji kluczowej. Na przykład, do przekazywania informacji kryptograficznej może być wykorzystywane omówione powyżej łącze zwrotne za pośrednictwem kanału satelitarnego lub łącze innego typu. W odróżnieniu od tego, może być wykorzystywana technika z kartą inteligentną, z wstępnie zaprogramowanymi kartami pamięci szybkiej, i inne znane przenośne urządzenia pamięciowe.

Na przykład karta inteligentna może być zaprojektowania tak, że ta wartość, po załadowaniu jej na kartę, nie może być odczytana z pamięci karty inteligentnej. W celu zapobieżenia włamaniom z tą informacją kluczową i dla wykrywania prób włamania lub narażania na szwank informacji, wykorzystuje się fizyczne i elektroniczne środki zabezpieczające. Klucz jest przechowywany w taki sposób, że w przypadku wykrycia prób włamania może zostać skasowany. Układy karty inteligentnej zawierają jądro mikroprocesorowe włącznie z programową implementacją algorytmu szyfrowania, zwykle standardu szyfrowania danych DES (Data Encryption Standard). Karta inteligentna może wprowadzić doPL 193 224 B1 starczane do niej wartości wejściowe, szyfrować (lub deszyfrować) te wartości z wykorzystaniem algorytmu DES karty i uprzednio zapisanego kodu charakterystycznego audytorium, i wyprowadzać wynik. W odróżnieniu od tego, karta inteligentna może być wykorzystywana po prostu do przenoszenia zaszyfrowanej informacji klucza elektronicznego do układów w systemie audytoryjnym 128, który może dokonywać przetwarzania tej informacji kluczowej do wykorzystania przez procesy deszyfrowania obrazu i fonii.

Strumienie danych programowych obrazu poddawane są dynamicznej dekompresji obrazu z użyciem odwrotnego ABSDCT lub innego procesu dekompresji obrazu, symetrycznego do kompresji obrazu stosowanej w systemie 110 kompresji/szyfrowania koncentratora głównego. Jeżeli kompresja obrazu jest oparta na algorytmie ABSDCT, to proces obejmuje dekodowanie o zmiennej długości, odwrotne ważenie częstotliwościowe, odwrotna różnicowa transformacja drzewa poczwórnego, IDCT, i eliminację splotu blokowego sumatora DCT. Elementy przetwarzające wykorzystywane do dekompresji mogą być implementowane w wydzielonym specjalizowanym sprzęcie skonfigurowanym dla tej funkcji, jak na przykład ASIC lub jeden lub wiele zespołów kart z obwodami. W odróżnieniu od tego, elementy przetwarzające dekompresji mogą być implementowane jako elementy standardowe lub urządzenia ogólnego zastosowania włącznie z różnymi cyfrowymi procesorami sygnałów lub programowanych urządzeń elektronicznych lub komputerów, które działają pod kontrolą specjalnego oprogramowania funkcyjnego lub programu układowego. Do równoległego przetwarzania informacji obrazowej w celu utrzymania wysokich prędkości transmisji obrazu można implementować kilka układów scalonych typu ASIC.

Dane obrazowe po dekompresji przechodzą przez etap konwersji cyfrowo - analogowej, a sygnały analogowe są wyprowadzane do projektora 132A. W odróżnieniu od tego, możliwe jest stosowanie interfejsu cyfrowego do przeprowadzania cyfrowych danych obrazowych do projektora 132A, omijając konieczność stosowania przetwarzania cyfrowo - analogowego.

System 298 deszyfrowania/dekompresji fonii pobiera strumień danych fonicznych z układu 292 rozpakietowywania, dokonuje deszyfrowania, i ponownie składa fonię oryginalną do prezentacji w głośnikach kinoteatru lub fonicznym systemie akustycznym. Wynikiem tej operacji są sygnały foniczne o standardowym poziomie liniowym dla systemu 134A dźwięku.

Podobnie, jak w przypadku systemu 296 deszyfrowania/dekompresji obrazu, system 298 deszyfrowania/dekompresji fonii odwraca operację wykonywaną przez kompresor foniczny 164 i szyfrator fonii 168 koncentratora głównego 102. Wykorzystując klucze elektroniczne z kryptograficznej karty inteligentnej 304 w połączeniu z kluczami elektronicznymi osadzonymi w strumieniu danych, system 350 deszyfrowania deszyfruje informację foniczną. Następnie zdeszyfrowane dane foniczne poddawane są dekompresji.

Dekompresja fonii odbywa się za pomocą algorytmu symetrycznego względem algorytmu wykorzystywanego w koncentratorze głównym 102 do kompresji fonii. Dekompresji poddaje się wiele kanałów fonicznych, jeżeli występują. Liczba kanałów fonicznych zależy od multifonicznej struktury systemu dźwiękowego konkretnego audytorium lub systemu prezentacyjnego. Z koncentratora głównego 102 mogą być transmitowane dodatkowe kanały foniczne dla rozszerzonych programów fonicznych na przykład dla ścieżek wielojęzycznych lub podpowiedzi fonicznych dla osób o pogorszonym słuchu. System może również realizować dodatkowe ścieżki danych zsynchronizowane z programami obrazowymi do takich celów, jak realizacja multimedialnych ścieżek z efektami specjalnymi, napisów, i specjalne wizualne ścieżki podpowiedzi dla osób o pogorszonym słuchu.

Jak to omówiono wcześniej, ścieżki fonii i danych mogą być synchronizowane czasowo z programami obrazowymi, lub mogą być prezentowane asynchronicznie, bez ścisłej synchronizacji czasowej. Programy obrazowe mogą składać sięz pojedynczych klatek (to znaczy obrazów nieruchomych), sekwencji jednoklatkowych obrazów nieruchomych, lub sekwencji filmowych o krótkim lub długim czasie trwania.

W razie potrzeby kanały foniczne doprowadzane są do elementu opóźniającego fonii, który wprowadza opóźnienie potrzebne dla zsynchronizowania dźwięku z odpowiednią ramką obrazu. Każdy kanał następnie podlega konwersji cyfrowo - analogowej z otrzymaniem znanych, tak zwanych sygnałów o poziomie liniowym dla systemu dźwięku 134A. Znaczy to, że z danych cyfrowych generowane są sygnały analogowe o odpowiednim poziomie, lub w odpowiednim formacie, wysterowujące odpowiedni system dźwiękowy. Do fonicznych sygnałów wyjściowych o poziomie liniowym zwykle wykorzystywany jest standard złączy XLR lub AES/EOU znajdujących się w większości systemów dźwiękowych kinoteatrów.

PL 193 224 B1

Projektor 132A przedstawia na ekranie elektroniczną reprezentację programu. Projektor wysokiej jakości oparty jest na rozwiniętych rozwiązaniach technicznych, na przykład metodach z ciekłokrystalicznym zaworem świetlnym (LCLV - liquid crystal light valve) do przetwarzania informacji optycznej, czyli obrazowej. Projektor 132A odbiera sygnał obrazowy z systemu deszyfrowania/dekompresji 296, zwykle w standardowym formacie RGB sygnału wizyjnego. Przekazywanie informacji do sterowania i monitorowania projektora 132A odbywa się zwykle za pośrednictwem cyfrowego interfejsu szeregowego ze sterownika 294 audytorium.

W dalszym ciągu omówienia fig. 11, podstawa 302 modułu dekodera zawiera interfejs 290 kanału światłowodowego, układ 292 rozpakietowywania, sterownik 294 audytorium system 296 deszyfrowania/dekompresji obrazu, i kryptograficzna karta inteligentna 300. Podstawa 302 modułu dekodera jest mocną, samonośną podstawą, która mieści również interfejs szyfrującej karty inteligentnej, wewnętrzny zasilacz i/lub stabilizator, dmuchawy chłodzące (w miarę potrzeby), płyta sterowania lokalnego, i interfejsy zewnętrzne. Płyta sterowania lokalnego może wykorzystywać dowolne ze znanych urządzeń wejściowych, jak na przykład płaska płyta przycisków membranowych z osadzonymi wskaźnikami na diodach świecących LED. Płyta sterowania lokalnego zwykle wykorzystuje lub stanowi część zawieszonych na zawiasach drzwiczek dostępu umożliwiających wejście do wnętrza podstawy dla obsługi lub konserwacji. Drzwiczki te zaopatrzone są w zamknięcie zabezpieczające uniemożliwiający nieuprawnione wejście do wnętrza podstawy, kradzież lub manipulacje przy systemie. Podczas instalowania, wewnątrz podstawy 302 modułu dekodera, zamocowanej za blokowaną płytą czołową instaluje się kryptograficzną kartę inteligentną 300 zawierającą kluczową informację szyfrowania. Gniazdo kryptograficznej karty inteligentnej jest dostępne tylko od wewnątrz zabezpieczonej płyty czołowej. Wyjście RGB od systemu 296 deszyfrowania/dekompresji obrazu do projektora 132A dołączone jest bezpiecznie wewnątrz podstawy 302 modułu dekodera, w taki sposób, że do sygnałów RGB nie ma dostępu, kiedy podstawa 302 modułu dekodera jest zainstalowany w obudowie projektora. Dla uniemożliwienia uruchamiania modułu dekodera, kiedy nie jest poprawnie zainstalowany w projektorze 302 można stosować zabezpieczające urządzenia blokujące.

System 134A dźwięku prezentuje część foniczną programu w głośnikach kinoteatru. W korzystnej odmianie wykonania, system 134A dźwięku odbiera do 12 kanałów sygnałów fonicznych w formacie standardowym, albo cyfrowym, albo cyfrowym, z systemu 298 deszyfrowania/dekompresji.

Odpowiednio do tego, proponuje się system i sposób dla kina cyfrowego do elektronicznej dystrybucji materiału programowego fonicznego i/lub wizualnego bardzo wysokiej jakości do kinoteatrów lub innych miejsc oglądania. System i sposób umożliwia elastyczne ustalanie harmonogramu prezentacji pełnometrażowych filmów fabularnych i reklam, integrację sygnałów fonicznych i obrazowych wysokiej jakością, i łatwą implementację środków bezpieczeństwa, niezależnie od innych cech charakterystycznych i zalet wynalazku.

Powyższy opis korzystnych odmian wykonania zamieszczono dla umożliwienia specjaliście realizacji lub wykorzystywania, niniejszego wynalazku. Dla specjalisty są oczywiste możliwe modyfikacje tych odmian wykonania, i określone ogólne opisane w niniejszym dokumencie zasady mogą mieć zastosowanie do innych odmian wykonania bez konieczności wykorzystania zdolności wynalazczych. Zatem wynalazek nie ma, w zamierzeniu twórców, ograniczać się do przedstawionych korzystnych odmian wykonania, lecz ma odpowiadać najszerszemu zakresowi zgodnemu z zastrzeżonymi zasadami i nowymi cechami niniejszym zastrzeganymi.

Claims (115)

1. Sposób rozprowadzania informacji obrazu i dźwięku do miejsc obrazowania, przy czym stosuje się obraz nieruchomy lub ruchomy, znamienny tym, że niezależnie odbiera się i pamięta się skompresowane i zaszyfrowane informacje cyfrowe obrazu i dźwięku, związane z co najmniej jednym programem obrazowym i co najmniej jednym programem dźwiękowym dla prezentacji w co najmniej jednym wybranym z góry czasie w każdym audytorium (128), niezależnie rozprowadza się zapamiętane informacje obrazu i dźwięku do jednego lub więcej audytoriów (128), niezależnie deszyfruje się i dekompresuje się zapamiętane informacje obrazu i dźwięku w każdym audytorium (128), odbiera się deszyfrowane i dekompresowane informacje obrazu w co najmniej jednym dołączonym systemie projekcyjnym i prezentuje się jeden spośród co najmniej jednego programu obrazowego oraz odbiera się

PL 193 224 B1 deszyfrowane i dekompresowane informacje dźwięku i selektywnie odtwarza się jeden spośród co najmniej jednego programu dźwiękowego synchronicznie z prezentowanym programem obrazowym.

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zapamiętuje się skompresowane informacje obrazu i dźwięku w sposób nieciągły, niezależnie od siebie.

3. Sposób według zastrz. 1albo 2, znamienny tym, że informacje obrazu i dźwięku kompresuje się zdalnie.

4. Sposób według zastrz. 1albo 2, znamienny tym, że generuje się obrazy cyfrowe przy użyciu systemu generacji (108) obrazu cyfrowego.

5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że utrwala się, szyfruje się, kompresuje się i rozsyła się obrazy cyfrowe z systemu generacji (108) obrazu cyfrowego do wybranych z góry autoryzowanych systemów prezentacji przez urządzenie centralne (102) zasadniczo jednocześnie z digitalizacją obrazów.

6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zapamiętuje się skompresowane i zaszyfrowane informacje obrazu i dźwięku w urządzeniu centralnym (102) dla przekazania w późniejszym określonym z góry czasie.

7. Sposób według zastrz. 1albo 2, znamienny tym, że informację dźwiękową kompresuje się ze zmienną szybkością.

8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że kompresuje się i przekazuje się programy dźwiękowe związane z informacją obrazu segregowaną w czasie względem odpowiedniego obrazu przy użyciu identyfikatora do łączenia jednego lub więcej wybranych z góry programów dźwiękowych zco najmniej jednym wybranym z góry programem obrazowym zależnie od potrzeb prezentacji.

9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że stosuje się każdy z programów dźwiękowych z wieloma ścieżkami dźwiękowymi, prezentowanymi z tym samym programem obrazowym podczas różnych prezentacji.

10. Sposób według zastrz. 8 albo 9, znamienny tym, że informację obrazu kompresuje się ze zmienną szybkością.

11. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że odbiera się informację klucza kryptograficznego, konieczną do deszyfrowania, w czasie oddzielnym od odbioru skompresowanej i zaszyfrowanej informacji.

12. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że wskazuje się okres czasu, w którym informacja klucza kryptograficznego jest ważna i zapewniania się, że klucz jest stosowany tylko w ciągu tego okresu.

13. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że zapisuje się kasując informację klucza kryptograficznego w miejscu pamięci po upływie tego okresu czasu.

14. Sposób według zastrz. 11 albo 12 albo 13, znamienny tym, że odbiera się co najmniej jeden znak wodny, który jest niezauważalny podczas prezentacji informacji obrazu lub dźwięku przy określonej z góry normalnej szybkości przesyłania, lecz jest wykrywalny, gdy ta informacja obrazu lub dźwięku jest prezentowana z szybkością zasadniczo różną od szybkości normalnej.

15. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że konfiguruje się znak wodny dla identyfikacji zarówno czasu prezentacji, jak i miejsca informacji obrazu lub dźwięku.

16. Sposób według zastrz. 15, znamienny tym, że moduluje się i przesyła się zaszyfrowaną i skompresowaną informację przez bezprzewodowe łącze telekomunikacyjne między urządzeniem centralnym (102) i systemami prezentacji.

17. Sposób według zastrz. 16, znamienny tym, że rozsyła się informację do dowolnego jednego lub więcej spośród wielu audytoriów (128) dla umożliwienia wielu prezentacji informacji w różnych audytoriach (128) w tym samym czasie.

18. Sposób według zastrz. 16 albo 17, znamienny tym, że stosuje się daną szybkość przesyłania skompresowanej informacji, która nie jest równa szybkości przesyłania, z jaką informacja jest kompresowana.

19. Sposób według zastrz. 18, znamienny tym, że stosuje się szybkość przesyłania, która jest równa szybkości przesyłania, z jaką informacja jest kompresowana.

20. Sposób według zastrz. 19, znamienny tym, że dołącza się informację sumy kontrolnej do przesyłanej informacji dla wykrycia bloków transmitowanej informacji, w której występują błędy transmisji.

21. Sposób według zastrz. 19 albo 20, znamienny tym, że stosuje się co najmniej jednego satelitę (106) do przekazywania informacji do systemów prezentacji i umieszcza się odpowiednio co najmniej jeden satelitarny terminal odbiorczy w urządzeniu centralnym (102) i kontroluje się jakość kanału satelitarnego stosowanego do przesyłania informacji, dla regulacji charakterystyk przesyłowych kanału satelitarnego dla utrzymania żądanego poziomu jakości.

PL 193 224 B1

22. Sposób według zastrz. 21, znamienny tym, że wymienia się dane przez dwukierunkowe łącze przesyłowe umieszczone między urządzeniem centralnym (102) i systemami prezentacji.

23. Sposób według zastrz. 22, znamienny tym, że stosuje się wymieniane dane do celów zabezpieczenia kryptograficznego.

24. Sposób według zastrz. 22 albo 23, znamienny tym, że żąda się ponownej transmisji skompresowanej informacji odebranej z błędami w systemie prezentacji.

25. Sposób według zastrz. 24, znamienny tym, że ponownie przesyła się skompresowaną informację odebraną z błędami w systemie prezentacji poprzez łącze dwukierunkowe.

26. Sposób według zastrz. 25, znamienny tym, że jako dane stosuje się różne wejściowe sygnały kontrolne i sterujące oraz rozkazy przesyłane między urządzeniem centralnym (102) i systemami prezentacji.

27. Sposób według zastrz. 25 albo 26, znamienny tym, że za pomocą systemu zarządzania (112) siecią realizuje się sterowanie operacyjne każdym systemem zarządzania (112) siecią systemów prezentacji do prezentowania obrazów dla obrazowania w dozwolonych okresach czasu i miejscach.

28. Sposób według zastrz. 27, znamienny tym, że konfiguruje się każdy system prezentacji jako kinoteatr (104) z co najmniej jednym audytorium (128).

29. Sposób według zastrz. 28, znamienny tym, że rozsyła się skompresowaną informację do wybranych z góry audytoriów (128) spośród wielu audytoriów (128) w kompleksie kinoteatru (104) w danym czasie.

30. Sposób według zastrz. 11 albo 12 albo 13 albo 14 albo 15, znamienny tym, że wykrywa się fizyczne wtargnięcie do systemu projekcyjnego dla systemu audytoryjnego (128A - 128M) i kasuje się informację klucza kryptograficznego, gdy wykrywa się wtargnięcia.

31. Sposób według zastrz. 16, znamienny tym, że przesyła się zaszyfrowaną i skompresowaną informację pojedynczego programu obrazowego z centralnego systemu pamięciowego do różnych audytoriów (128) w kompleksie wielu audytoriów (128) kinoteatru (104) z wybranymi z góry, programowalnymi przesunięciami czasowymi względem siebie.

32. Sposób według zastrz. 31, znamienny tym, że redukuje się wybrane z góry programowalne przesunięcia zasadniczo do zera, tak że pojedynczy program jest prezentowany w różnych audytoriach (128) zasadniczo jednocześnie.

33. Sposób według zastrz. 28 albo 29, znamienny tym, że pamięta się skompresowaną i zaszyfrowaną informację obrazu i dźwięku, którą stosuje się do tworzenia imprez prezentacji w jednym lub więcej audytoriów (128) w centralnym systemie pamięciowym kinoteatru.

34. Sposób według zastrz. 33, znamienny tym, że stosuje się układ urządzeń pamięciowych z nośnikiem magnetycznym jako centralny system pamięciowy kinoteatru.

35. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że stosuje się informację parzystości do dołączenia różnych wybranych z góry części kompresowanej informacji do różnych spośród tych urządzeń podczas zapamiętywania i do pojedynczego audytorium (128) przy odzyskiwaniu.

36. Sposób według zastrz. 34 albo 35, znamienny tym, że równolegle „zapisuje się paskowo odbieraną informację w całym układzie urządzeń pamięciowych dla żądanej szybkości przesyłania danych i redundancji dla ochrony przed błędami.

37. Sposób według zastrz. 36, znamienny tym, że zapamiętuje się historię obrazowania autoryzowanych programów prezentowanych w każdym audytorium (128) i informuje się o tej historii urządzenie centralne (102).

38. Sposób według zastrz. 37, znamienny tym, że tworzy się zbiory programów z jednego lub więcej odebranych indywidualnych programów obrazu i dźwięku, dla prezentacji w systemie audytoryjnym (128A - 128M) podczas autoryzowanego okresu.

39. Sposób według zastrz. 38, znamienny tym, że stosuje się automatyczne rozprowadzanie, pamiętanie i prezentowanie programów przy programowalnym sterowaniu przez urządzenie centralne (102).

40. Sposób według zastrz. 38 albo 39, znamienny tym, że steruje się niektórymi wybranymi z góry operacjami sieci z miejsca odległego od urządzenia centralnego (102).

41. Sposób według zastrz. 40, znamienny tym, że rozprowadza się zapamiętaną informację do jednego lub więcej spośród wielu miejsc audytoriów (128) dla prezentacji publiczności poprzez system sieci lokalnej kinoteatru.

42. Sposób według zastrz. 41, znamienny tym, że dostarcza się informację obrazu w postaci programów obrazowych, które są w postaci albo pojedynczej nieruchomej klatki albo serii klatek przedstawionych jako filmy o różnej długości.

PL 193 224 B1

43. Sposób według zastrz. 29, znamienny tym, że podczas przesyłania zapamiętuje się skompresowaną i zaszyfrowaną informację cyfrową w urządzeniu centralnym (102), odzyskuje się zapamiętaną informację na przenośnym nośniku pamięciowym dla fizycznego rozprowadzania do systemów prezentacji oraz odzyskuje się zapamiętaną informację na nośniku i przesyła się ją do pamięci systemu prezentacji.

44. Sposób według zastrz. 43, znamienny tym, że archiwuje się nośnik w urządzeniu centralnym (102).

45. Sposób według zastrz. 43, znamienny tym, że archiwuje się nośnik w systemie prezentacji.

46. Urządzenie do rozprowadzania informacji obrazu i dźwięku do miejsc obrazowania, przy czym obraz jest obrazem nieruchomym lub ruchomym, znamienne tym, że zawiera układ niezależnego odbioru i pamiętania skompresowanych i zaszyfrowanych informacji cyfrowych obrazu i dźwięku, związanych z co najmniej jednym programem obrazowym i co najmniej jednym programem dźwiękowym dla prezentacji w co najmniej jednym wybranym z góry czasie, układ niezależnego rozprowadzania zapamiętanych informacji obrazu i dźwięku do jednego lub więcej audytoriów (128), układ niezależnego deszyfrowania zapamiętanych informacji obrazu i dźwięku w każdym audytorium (128), układ niezależnej dekompresji zapamiętanych informacji obrazu i dźwięku w każdym audytorium (128), co najmniej jeden system projekcyjny dołączony dla odbioru deszyfrowanych i dekompresowanych informacji obrazu i obecnego co najmniej jednego programu obrazowego oraz co najmniej jeden system dźwiękowy dołączony dla odbioru deszyfrowanych i dekompresowanych informacji dźwięku i selektywnego odtwarzania co najmniej jednego programu dźwiękowego synchronicznie z prezentowanym programem obrazowym.

47. Urządzenie według zastrz. 46, znamienne tym, że zawiera system generacji (108) obrazów cyfrowych do generowania obrazów cyfrowych.

48. Urządzenie według zastrz. 46, znamienne tym, że zawiera układ pamiętania zaszyfrowanej i skompresowanej informacji obraził i dźwięku w centralnym systemie pamięciowym dla przekazania w późniejszym określonym z góry czasie.

49. Urządzenie według zastrz. 48, znamienne tym, że zawiera układ przekazywania programów dźwiękowych związanych z informacją obrazu, segregowanych w czasie względem odpowiedniego programu obrazowego, przy użyciu identyfikatora do łączenia jednego lub więcej wybranych z góry programów dźwiękowych z co najmniej jednym wybranym z góry programem obrazowym zgodnie z żądaną prezentacją.

50. Urządzenie według zastrz. 46, znamienne tym, że zawiera układ odbioru informacji klucza kryptograficznego, koniecznej do deszyfrowania informacji w oddzielnym czasie niż odbiór skompresowanej i zaszyfrowanej informacji.

51. Urządzenie według zastrz. 50, znamienne tym, że zawiera układ pamiętania i przesyłania informacji klucza kryptograficznego, koniecznej do deszyfrowania, do autoryzowanych audytoriów (128) w czasie oddzielnym niż rozprowadzanie skompresowanej i zaszyfrowanej informacji.

52. Urządzenie według zastrz. 50 albo 51, znamienne tym, że zawiera układ wskazywania okresu czasu, w którym informacja klucza kryptograficznego jest ważna i do zapewniania, że klucz jest stosowany tylko w tym okresie.

53. Urządzenie według zastrz. 52, znamienne tym, że zawiera układ zapisu kasującego informacji klucza kryptograficznego w miejscu pamięci po upływie tego okresu czasu.

54. Urządzenie według zastrz. 53, znamienne tym, że zawiera układ odbioru co najmniej jednego znaku wodnego, który jest niezauważalny podczas prezentacji informacji obrazu i dźwięku z określoną z góry normalną szybkością przesyłania, lecz jest wykrywalny, gdy informacja obrazu lub dźwięku jest prezentowana z szybkością zasadniczo różną od normalnej szybkości.

55. Urządzenie według zastrz. 48 albo 53 albo 54, znamienne tym, że zawiera system modulacji i transmisji do zestawienia bezprzewodowego łącza telekomunikacyjnego do przesyłania informacji między urządzeniem centralnym (102) i systemami prezentacji.

56. Urządzenie według zastrz. 55, znamienne tym, że układ przesyłania zawiera układ rozsyłania skompresowanej informacji do dowolnego jednego lub więcej audytoriów (128) dla wielokrotnej prezentacji informacji w różnych audytoriach (128) w tym samym czasie.

57. Urządzenie według zastrz. 56, znamienne tym, że układ przesyłania zawiera co najmniej jednego satelitę (106), przy czym urządzenie dodatkowo zawiera co najmniej jeden satelitarny terminal odbiorczy w urządzeniu centralnym (102), do kontroli jakości kanału satelitarnego stosowanego do

PL 193 224 B1 przesyłania informacji, dla regulacji charakterystyk przesyłowych kanału satelitarnego dla utrzymania żądanego poziomu jakości.

58. Urządzenie według zastrz. 57, znamienne tym, że zawiera dwukierunkowe łącze przesyłowe umieszczone między urządzeniem centralnym (102) i systemami prezentacji, przez które następuje wymiana danych.

59. Urządzenie według zastrz. 58, znamienne tym, że zawiera układ ponownego przesyłania skompresowanej informacji, odebranej z błędami, łączem dwukierunkowym przez system prezentacji.

60. Urządzenie według zastrz. 59, znamienne tym, że zawiera system zarządzania (112) siecią systemów prezentacji do prezentowania obrazów obrazowanych w dozwolonych okresach czasu i miejscach.

61. Urządzenie według zastrz. 60, znamienne tym, że system zarządzania (112) siecią realizuje sterowanie operacyjne każdego systemu prezentacji.

62. Urządzenie według zastrz. 46, znamienne tym, że każdy system prezentacji zawiera kinoteatr (104) z co najmniej jednym audytorium (128) .

63. Urządzenie według zastrz. 46, znamienne tym, że zawiera co najmniej jeden dekoder/deszyfrator zintegrowany z każdym systemem projekcyjnego obrazu w każdym audytorium (128) dla zapobiegania odgałęzienia podsłuchowego i kopiowania obrazów.

64. Urządzenie według zastrz. 51 albo 63, znamienne tym, że zawiera układ wykrywania fizycznego wtargnięcia do systemu projekcyjnego systemu audytoryjnego (128A - 128M) i kasowania informacji klucza kryptograficznego przy wykryciu takiego wtargnięcia.

65. Urządzenie według zastrz. 64, znamienne tym, że układ rozprowadzania jest skonfigurowany do rozprowadzania skompresowanych i zaszyfrowanych informacji obrazu i dźwięku dla pojedynczego programu obrazu spośród różnych audytoriów (128) z wybranymi z góry programowalnymi przesunięciami czasowymi względem siebie.

66. Urządzenie według zastrz. 65, znamienne tym, że zawiera centralny system pamięciowy kinoteatru do pamiętania skompresowanych i zaszyfrowanych informacji obrazu i dźwięku stosowanej do tworzenia prezentacji w jednym lub więcej audytoriach (128) .

67. Urządzenie według zastrz. 66, znamienne tym, że centralny system pamięciowy kinoteatru zawiera bank danych współużytkowany przez wiele audytoriów (128) .

68. Urządzenie według zastrz. 67, znamienne tym, że bank danych zawiera układ urządzeń pamięciowych nośnika magnetycznego i układ stosowania informacji parzystości do łączenia różnych wybranych z góry części skompresowanej i zaszyfrowanej informacji dla różnych urządzeń podczas zapisu i dla pojedynczego audytorium (128) przy odzyskiwaniu.

69. Urządzenie według zastrz. 68, znamienne tym, że centralny system pamięciowy kinoteatru zawiera układ równoległego zapisu paskowego odbieranej informacji w całym układzie urządzeń pamięciowych dla zapewnienia żądanej szybkości przesyłania danych i redundancji zabezpieczenia przed błędami.

70. Urządzenie według zastrz. 68 albo 69, znamienne tym, że zawiera układ pamiętania historii obrazowania autoryzowanych programów prezentowanych w audytorium (128) i informowania o tej historii urządzenia centralnego (102).

71. Urządzenie według zastrz. 70, znamienne tym, że zawiera system zarządzania kinoteatrem do operacyjnego sterowania i kontroli audytoriów (128) w kompleksie kinoteatru (104).

72. Urządzenie według zastrz. 71, znamienne tym, że system zarządzania kinoteatrem dodatkowo zawiera elementy sterowania programem do tworzenia danych reprezentujących zbiory programów z danych reprezentujących jeden lub więcej odebranych indywidualnych programów obrazowych, które są w harmonogramie prezentacji w systemie audytoryjnym (128A - 128M) podczas okresu autoryzacji.

73. Urządzenie według zastrz. 71 albo 72, znamienne tym, że zawiera układ automatycznego rozprowadzania, pamiętania i prezentowania programów przy programowalnym sterowaniu urządzeniem centralnym (102).

74. Urządzenie według zastrz. 73, znamienne tym, że zawiera układ automatycznego rozprowadzania, pamiętania i prezentowania programów przy programowalnym sterowaniu przez element sterujący odległy od urządzenia centralnego (102).

75. Urządzenie według zastrz. 74, znamienne tym, że zawiera układ sterowania pewnymi wybranymi z góry operacjami sieci z miejsca odległego od urządzenia centralnego (102).

76. Urządzenie według zastrz. 74 albo 75, znamienne tym, że zawiera system lokalnej sieci kinoteatru do rozprowadzania pamiętanej informacji do jednego lub więcej z wielu audytoriów (128).

PL 193 224 B1

77. Urządzenie według zastrz. 76, znamienne tym, że układ przesyłania zawiera układ pamiętania skompresowanej i zaszyfrowanej informacji w urządzeniu centralnym (102) i układ odzyskiwania pamiętanej informacji na przenośnym nośniku pamięciowym dla rozprowadzania fizycznego do systemów prezentacji.

78. Urządzenie według zastrz. 77, znamienne tym, że zawiera układ archiwowania nośnika w urządzeniu centralnym (102).

79. Urządzenie według zastrz. 77 albo 78, znamienne tym, że zawiera układ archiwowania nośnika w systemie prezentacji.

80. Sposób przesyłania danych obrazu do wybranych miejsc, znamienny tym, że odbiera się dane obrazu, kompresuje się odbierane dane obrazu, szyfruje się skompresowane dane obrazu tak, że zaszyfrowane dane obrazu towarzyszą danym identyfikującym wybrane miejsca i za pomocą klucza szyfrowania deszyfruje się dane oraz przesyła się zaszyfrowane dane obrazu przez nośnik transmisyjny, przy czym klucz szyfrowania przesyła się niezależnie od zaszyfrowanych danych.

81. Sposób według zastrz. 80, znamienny tym, że klucz szyfrowania wyprowadza się dla przesyłania w różnym czasie niż zaszyfrowane dane obrazu.

82. Sposób według zastrz. 80 albo 81, znamienny tym, że odtwarzanie programu obrazowego w wybranym miejscu autoryzuje się przez określony z góry okres, a klucz szyfrowania wyprowadza się dla przesyłania na krótko przed początkiem określonego z góry okresu.

83. Sposób według zastrz. 82, znamienny tym, że za pomocą kluczą szyfrowania ogranicza się odtwarzanie tylko do określonego z góry okresu.

84. Sposób według zastrz. 83, znamienny tym, że zaszyfrowane dane obrazu rozprowadza się przez nośnik rozsyłowy.

85. Sposób według zastrz. 84, znamienny tym, że klucz szyfrowania przesyła się przez nośnik różny od nośnika rozsyłowego.

86. Sposób według zastrz. 82 albo 83 albo 84, znamienny tym, że dodaje się znak wodny do zaszyfrowanych danych obrazu.

87. Sposób według zastrz. 86, znamienny tym, że stosuje się znak wodny zawierający dane reprezentujące identyfikator specyficzny dla miejsca i/lub specyficzny dla czasu w miejscach pseudolosowych w zaszyfrowanych danych obrazu.

88. Sposób według zastrz. 87, znamienny tym, że konfiguruje się znak wodny dla wskazywania autoryzowanego miejsca i czasu do prezentacji programu obrazowego reprezentowanego przez zaszyfrowane dane obrazu.

89. Sposób według zastrz. 87 albo 88, znamienny tym, że zaszyfrowane dane obrazu przesyła się przez transmisyjny nośnik rozsyłowy.

90. Sposób według zastrz. 89, znamienny tym, że zaszyfrowane dane obrazu przesyła się z szybkością przesyłania zależną od charakterystyk obrazu przez nie reprezentowanego i charakterystyk nośnika transmisyjnego.

91. Urządzenie do przesyłania danych obrazu do wybranych miejsc, znamienne tym, że zawiera urządzenie wejściowe do odbioru danych obrazu, kompresor danych do kompresji odebranych danych obrazu, szyfrator danych do szyfrowania danych skompresowanego obrazu, tak, że zaszyfrowanym danym obrazu towarzyszą dane identyfikujące wybrane miejsca i klucz szyfrowania do umożliwienia deszyfrowania danych oraz nadajnik do nadawania zaszyfrowanych danych obrazu i zaszyfrowanego klucza przez nośnik transmisyjny, przy czym szyfrator danych jest przystosowany do wyprowadzania klucza szyfrowania dla przesyłania niezależnie zaszyfrowanych danych obrazu.

92. Urządzenie według zastrz. 91, znamienne tym, że szyfrator danych jest przystosowany do dodania znaku wodnego do zaszyfrowanych danych.

93. Urządzenie według zastrz. 92, znamienne tym, że nadajnik jest przystosowany do nadawania zaszyfrowanych danych obrazu poprzez rozsyłowy nośnik transmisyjny.

94. Urządzenie według zastrz. 93, znamienne tym, że nadajnik jest przystosowany do nadawania zaszyfrowanych danych obrazu z szybkością przesyłania zależną od charakterystyk reprezentowanego przez nie programu obrazowego i od charakterystyk nośnika transmisyjnego.

95. Sposób wyświetlania programów obrazowych reprezentowanych przez dane obrazu przesyłane przez nośnik transmisyjny, znamienny tym, że odbiera się zaszyfrowane dane obrazu, przesyłane przez nośnik transmisyjny i reprezentujące programy obrazowe dla obrazowania i dla niezależnego odbioru klucza szyfrowania, deszyfruje się zaszyfrowane dane obrazu przy użyciu odebranego klucza

PL 193 224 B1 szyfrowania oraz rozprowadza się deszyfrowane dane do wybranych urządzeń do wyświetlania obrazu podczas prezentacji.

96. Sposób według zastrz. 95, znamienny tym, że klucz szyfrowania odbiera się w różnym czasie niż zaszyfrowane dane obrazu.

97. Sposób według zastrz. 95 albo 96, znamienny tym, że klucz szyfrowania przystosowuje się do ograniczania odtwarzania tylko do określonego z góry okresu czasu, a deszyfrowanie przeprowadza się tylko podczas tego określonego z góry okresu.

98. Sposób według zastrz. 96, znamienny tym, że zaszyfrowane dane obrazu odbiera się selektywnie z nośnika rozsyłowego.

99. Sposób według zastrz. 98, znamienny tym, że klucz szyfrowania odbiera się z nośnika różnego od nośnika rozsyłowego.

100. Sposób według zastrz. 97 albo 98, znamienne tym, że mierzy się parametry jakościowe odbieranych danych i wyprowadza się żądania ponownej transmisji części zaszyfrowanych danych obrazu w przypadku, gdy parametry jakościowe spadają poniżej określonych z góry wartości.

101. Sposób według zastrz. 100, znamienny tym, że porównuje się podpisy cyfrowe w częściach zaszyfrowanych danych obrazu i do żądania ponownej transmisji tych części, jeżeli podpisy cyfrowe są nieprawidłowe.

102. Sposób według zastrz. 101, znamienny tym, że zastępuje się części zaszyfrowanych danych obrazu z nieprawidłowymi podpisami cyfrowymi przez części z prawidłowymi podpisami cyfrowymi po ponownej ich transmisji.

103. Sposób według zastrz. 100 albo 101, znamienny tym, że zapamiętuje się deszyfrowane dane obrazu dla ich następnego rozdzielania do wybranych urządzeń wyświetlających.

104. Sposób według zastrz. 103, znamienny tym, że rozprowadza się dekodowane dane obrazu do wielu urządzeń wyświetlających dla jednoczesnego wyświetlania w nich programów obrazowych.

105. Sposób według zastrz. 103, znamienny tym, że deszyfrowane dane obrazu rozprowadza się do wielu urządzeń wyświetlających dla wyświetlania ze względnym opóźnieniem w czasie programów obrazowych.

106. Sposób według zastrz. 103, znamienny tym, że zapamiętuje się zaszyfrowane dane obrazu przed określonym z góry okresem, a zaszyfrowane dane obrazu deszyfruje się dla wyświetlania obrazów reprezentowanych przez nie podczas określonego z góry okresu.

107. Sposób według zastrz. 104 albo 105 albo 106, znamienny tym, że rejestruje się historię imprez prezentacji.

108. Urządzenie do wyświetlania programów obrazowych reprezentowanych przez dane obrazu przesyłane przez nośnik transmisyjny, znamienne tym, że zawiera odbiornik do odbioru zaszyfrowanych danych obrazu, przesyłanych przez nośnik transmisyjny i reprezentujących program obrazowy dla obrazowania i dla niezależnego odbioru klucza szyfrowania, deszyfrator danych do deszyfrowania zaszyfrowanych danych obrazu przy użyciu odebranego klucza szyfrowania, wiele urządzeń do wyświetlania obrazów oraz sieć rozsyłową do rozprowadzania deszyfrowanych danych obrazu do wybranych urządzeń do wyświetlania obrazu podczas prezentacji.

109. Urządzenie według zastrz. 107 albo 108, znamienne tym, że klucz szyfrowania jest przystosowany do ograniczania odtwarzania tylko do określonego z góry okresu czasu, a deszyfrator danych jest przystosowany do reakcji na klucz szyfrowania dla deszyfrowania zaszyfrowanych danych obrazu tylko podczas tego określonego z góry okresu.

110. Urządzenie według zastrz. 107, znamienne tym, że zawiera procesor zarządzający do pomiaru parametrów jakościowych odbieranych danych i wyprowadzania żądania ponownej transmisji części zaszyfrowanych danych obrazu.

111. Urządzenie według zastrz. 110, znamienne tym, że procesor zarządzający jest przystosowany do porównywania podpisów cyfrowych w częściach zaszyfrowanych danych obrazu i do żądania ponownej transmisji tych części, jeżeli podpisy cyfrowe są nieprawidłowe.

112. Urządzenie według zastrz. 111, znamienne tym, że procesor zarządzający jest przystosowany do zastępowania części zaszyfrowanych danych obrazu z nieprawidłowymi podpisami cyfrowymi przez części z prawidłowymi podpisami cyfrowymi po ponownej ich transmisji.

113. Urządzenie według zastrz. 111 albo 112, znamienne tym, że zawiera układ pamięciowy do pamiętania deszyfrowanych danych obrazu dla ich następnego rozdzielania do wybranych urządzeń wyświetlających.

PL 193 224 B1

114. Urządzenie według zastrz. 113, znamienne tym, że układ pamięciowy jest przystosowany do pamiętania zaszyfrowanych danych obrazu przed określonym z góry okresem, a deszyfrowany obraz jest przystosowany do deszyfrowania zaszyfrowanych danych obrazu z układu pamięciowego dla wyświetlania reprezentowanych przez nie programów obrazowych podczas określonego z góry okresu.

115. Urządzenie według zastrz. 114, znamienne tym, że zawiera rejestrator do rejestrowania historii imprez prezentacji.