PL192937B1 - Rama montażowa aparatury elektrycznej w obudowie typu szafkowego - Google Patents

Abstract

1. Rama montazowa aparatury elektrycznej w obudowie typu szafkowego, zawierajaca dwie belki wzdluzne polaczone jedna z druga za pomoca co najmniej jednej poprzeczki, przy czym kazda z tych belek wzdluznych zawiera, na swojej sciance czolowej, co najmniej jedna strefe mocowania, w której moze byc mocowana poprzeczka, a co najmniej jedna z belek zawiera, cofniety w stosunku do tej scianki czolowej, co najmniej jeden wystep wystajacy w strone drugiej belki wzdluznej i zawierajacy strefe mocowania, znamienna tym, ze na wprost tego wystepu (15), belka wzdluzna (11) zawiera na swojej sciance bocznej (16), otwór (18) o zarysie obejmujacym przekrój poprzeczny poprzeczki (12). PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest rama montażowa aparatury elektrycznej w obudowie typu szafkowego.

Przedmiotem wynalazku są ogólnie ramy takie, które umożliwiają utrzymywanie dowolnej aparatury, a dokładniej dowolnej aparatury elektrycznej. Te ramy są najczęściej umieszczane w dowolnych obudowach, takich jak kasety lub szafy, gdzie są ułożone równolegle we wnętrzu takiej obudowy.

Znane są ramy, które zawierają dwie belki wzdłużne równoległe jedna do drugiej, i połączone jedna z drugą za pomocą co najmniej jednej poprzeczki, przy czym każda z tych belek wzdłużnych zawiera na swojej ściance czołowej co najmniej jedną strefę mocowania, w której może być do niej mocowana poprzeczka. W praktyce wiele poprzeczek jest ułożonych równolegle jedne obok drugich wzdłuż belek wzdłużnych.

Mogą tu być stosowane pręty o dowolnym przekroju poprzecznym, ale najczęściej są stosowane szyny o znormalizowanym profilu, na przykład szyny o profilu pokrywy.

Jest tak zwłaszcza wówczas, gdy aparatura elektryczna, która ma być na nich umieszczona, lub dokładniej urządzenia elektryczne, stanowiące tę aparaturę, są modułowe.

Aby uniemożliwić, ze względów bezpieczeństwa, dostęp do części czynnych urządzeń elektrycznych, są tu stosowane odpowiednie osłony z przodu ramy i równolegle do niej, przy czym osłony te umożliwiają dostęp tylko do ograniczonej części urządzeń elektrycznych. W tej samej obudowie muszą często współistnieć urządzenia elektryczne o różnych wysokościach. Zachodzi to zwłaszcza wówczas, gdy w tej samej obudowie muszą współistnieć wyłączniki mocy, mające z konieczności znaczną wysokość i wyłączniki rozdzielające o zmniejszonej wysokości. Aby wszystkie te urządzenia elektryczne były odpowiednio wyrównane do poziomu osłony, trzeba dysponować na ramie poprzeczkami umieszczonymi na dwóch poziomach, na różnej głębokości w stosunku do osłony. W tym celu zaproponowane zostały różne układy.

Według pierwszego układu, który jest najczęściej stosowany, gdy rozważana obudowa jest wysunięta na jakimś wsporniku, jest ona umieszczona pomiędzy belkami wzdłużnymi ramy i co najmniej jedną z jej poprzeczek, przy czym jedna lub kilka rozpórek pozwala zbliżyć tę poprzeczkę do osłony. Takie rozwiązanie pociąga za sobą wprowadzenie dodatkowych elementów w rodzaju rozpórek, czyli skomplikowane wykonawstwo i montaż, a więc też i wzrost kosztów.

Według drugiego znanego układu, który jest najczęściej stosowany, gdy rozważana obudowa jest zamocowana na wsporniku, belki wzdłużne ramy biegną na występie wspornika licząc od czoła zespołu, będąc niejako zawieszonym na nim i pewne poprzeczki są dołączane jak poprzednio na powierzchni czołowej tych belek wzdłużnych, podczas, gdy co najmniej jedna, jest przeciwnie dołączana do jej powierzchni tylnej.

Ale w przypadku modyfikacji, to jest w przypadku, gdy nowa poprzeczka powinna być umieszczona na powierzchni tylnej, jest wówczas konieczne wykonanie całkowitego demontażu zespołu dla uzyskania skutecznego dostępu do tej powierzchni tylnej belki wzdłużnej, co wymaga skomplikowanej operacji, a więc powoduje też wzrost kosztów.

Według trzeciego znanego układu, co najmniej jedna z belek wzdłużnych zawiera, cofnięty w stosunku do ścianki czołowej, co najmniej jeden występ wystający w stronę drugiej belki wzdłużnej, która także zawiera strefę mocowania odpowiednią dla przyjęcia poprzeczki, co pozwala umieścić taką poprzeczkę na poziomie innym niż odpowiadający przedniej ścianie belki wzdłużnej.

Poprzeczka ta będzie musiała być wprowadzona pomiędzy belki wzdłużne zamiast być do nich przymocowana, jest więc konieczne jej ucięcie, dla dostosowania jej długości do odległości pomiędzy dwiema belkami wzdłużnymi, co jak poprzednio wymaga skomplikowanej operacji, a więc powoduje też wzrost kosztów.

Ponadto, z opisu patentowego EP 0760546 znana jest rama wsporcza, zwłaszcza do aparatury elektrycznej, składająca się z co najmniej dwóch identycznych, pionowych kolumn o przekroju w kształcie litery „U” i co najmniej jednej poprzeczki, przymocowanej do tych kolumn za pomocą kształtowników mocujących, posiadających dwa ramiona. Jedno ramię kształtownika mocującego ma wycięcie o zarysie prostokątnym i wewnątrz tego wycięcia umieszczona jest końcówka poprzeczki. Drugie ramie kształtownika mocującego ma na tylnej ściance występy przytrzymujące, które zaczepione są w szczelinach kolumn. Szczeliny, usytuowane współliniowo, wzdłuż linii pionowej, znajdują się na czołowej ściance kolumn.

PL 192 937 B1

Z opisu patentowego DE 9416322 znana jest jednostka połączeniowa elementu przyjmującego i mocującego szyn kształtowych umieszczonych w szafie rozdzielczej. Jednostka połączeniowa utworzona jest z elementu ustalającego, którego ścianki czołowe, skierowane do ścian łączących szyn, wyposażone są w rowek wzdłużny o profilu w kształcie trapezu i w ten rowek wzdłużny o profilu w kształcie trapezu wprowadzone są trapezowe prowadnice usytuowane na ścianach łączących szyn kształtowych.

Z opisu patentowego CH 285914 znana jest rama nośna do instalacji elektrycznych, zwłaszcza urządzeń rozdzielczych, utworzona z szyn o przekroju poprzecznym w kształcie litery „U”, mających w podstawie środki do wzajemnego połączenia i zamocowania elementów instalacji elektrycznej. Przynajmniej jedna z szyn posiada w podstawie rowek wzdłużny lub szczelinę wzdłużną.

Rama montażowa aparatury elektrycznej w obudowie typu szafkowego, zawierająca dwie belki wzdłużne połączone jedna z drugą za pomocą co najmniej jednej poprzeczki, przy czym każda z tych belek wzdłużnych zawiera, na swojej ściance czołowej, co najmniej jedną strefę mocowania, w której może być mocowana poprzeczka, a co najmniej jedna z belek zawiera, cofnięty w stosunku do tej ścianki czołowej, co najmniej jeden występ wystający w stronę drugiej belki wzdłużnej i zawierający strefę mocowania, według wynalazku charakteryzuje się tym, że na wprost tego występu, belka wzdłużna zawiera na swojej ściance bocznej, otwór o zarysie obejmującym przekrój poprzeczny poprzeczki (12).

Występ jest w przybliżeniu równoległy do ścianki czołowej.

Występ i ścianka czołowa są skierowane przeciwnie do siebie.

Otwór w ściance bocznej, na wprost występu, jest usytuowany tuż ponad tym występem.

Strefy mocowania są identyczne.

Każda ze stref mocowania ma co najmniej jeden otwór dla przejścia dowolnego elementu łączącego.

Każda ze stref mocowania ma co najmniej jeden nosek, który wystaje w przybliżeniu prostopadle do ścianki czołowej.

Każda ze stref mocowania ma dwa noski, usytuowane współliniowo wzdłuż kierunku równoległego do kierunku wzdłużnego belek, i rozmieszczone z jednej i drugiej strony otworu w pewnej odległości od niego.

Rama posiada wiele występów ułożonych w pewnych odległościach od siebie wzdłuż każdej z belek wzdłużnych.

Występy są umieszczone na wprost stref mocowania na ściance czołowej belek wzdłużnych.

Dwie belki wzdłużne są identyczne.

Dzięki opisanemu powyżej układowi, poprzeczka może być umieszczana na poziomie występu, bez potrzeby jej wstępnego ucinania. Wystarczy rzeczywiście wprowadzić ją w odpowiedni otwór, który przejmuje w ten bardzo prosty sposób nadmiar jej długości. Operacja montowania poprzeczki jest więc znacznie uproszczona.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia częściowy widok perspektywiczny ramy według wynalazku, fig. 2 - w większej skali częściowy widok w perspektywie wyrwanej, fig. 3 - w innej skali częściowy widok z boku jednej z belek wzdłużnych wchodzących w skład ramy zgodny ze strzałką III z fig. 2, fig. 4 i 5 przedstawiają widoki przekroju poprzecznego tej belki wzdłużnej, odpowiednio wzdłuż linii IV-IV i V-V z fig. 3, fig. 6 w nieco większej skali częściowy widok przekroju wzdłużnego, według VI-VI z fig. 3, fig. 7 - w innej skali częściowy widok z boku jednej z poprzeczek wchodzących w skład ramy, według wynalazku, zgodny ze strzałką VII z fig. 2.

Rama 10 zawiera dwie belki wzdłużne 11, połączone jedna z drugą za pomocą co najmniej jednej poprzeczki 12. Każda ztych belek wzdłużnych 11 zawiera na swojej ściance czołowej 13 co najmniej jedną strefę mocowania 14, w której może być mocowana poprzeczka 12.

W praktyce dwie belki wzdłużne 11 biegną równolegle jedna do drugiej i w układzie, który zostanie później opisany szczegółowo, rama 10 zawiera wiele poprzeczek 12 ułożonych w pewnych odległościach od siebie wzdłuż belek, w taki sposób jak szczeble w drabinie.

Co najmniej jedna z belek wzdłużnych 11, a praktycznie każda z nich zawiera, cofnięty w stosunku do jej ściany czołowej 13, to znaczy przesunięty w głąb w stosunku do niej, co najmniej jeden występ 15, wystający w stronę drugiej belki wzdłużnej 11, który także zawiera strefę mocowania 14' odpowiednią dla poprzeczki 12.

PL 192 937 B1

Belka wzdłużna 11 zawierająca taki występ 15, a więc każda belka wzdłużna 11 w przedstawionym przykładzie wykonania wynalazku, zawiera na wprost tego występu 15, na ściance bocznej 16, zwróconej w stronę drugiej belki wzdłużnej 11 otwór 18 odpowiedni dla przejścia poprzeczki 12.

W przedstawionym przykładzie wykonania wynalazku, belki wzdłużne 11 są identyczne. Są one jednak ustawione w symetrii zwierciadlanej, przez obrócenie o 180° jednej w stosunku do drugiej. W przedstawionym przykładzie wykonania wynalazku belki wzdłużne 11, ograniczają się do formy podstawowej, to znaczy z pominięciem występów 15 na ich ściance przedniej 13 i ich ściance bocznej 16, przy czym ścianki te są w przybliżeniu prostopadłe do siebie, tak jak kątownik, tworząc między sobą kąt nieco większy od 90°.

Korzystnie, i tak jest w przypadku przedstawionego przykładu wykonania wynalazku jest wiele występów 15 ułożonych w pewnych odległościach od siebie wzdłuż belek wzdłużnych 11, na przykład w równych odstępach, i każdy z nich ma tylko jedną strefę mocowania 14'. W praktyce, te występy 15 są wszystkie na tym samym poziomie ścianki czołowej 13 belki wzdłużnej 11 i są one wszystkie umieszczone na wprost odpowiednich stref mocowania 14 na ściance czołowej 13. Dokładniej, strefa mocowania 14' znajdująca się na występie 15 umieszczona jest dokładnie na wprost odpowiedniej strefy mocowania 14na ściance czołowej 13. W praktyce, każdy z występów 15 belek wzdłużnych 11 jest w przybliżeniu równoległy do ścianki czołowej 13. Ale, uwzględniając to co powiedziano wcześniej, występ 15 i ścianka czołowa 13 są skierowane w kierunkach przeciwnych, jedna w stosunku do drugiej i odchodzą od ścianki bocznej 16. Korzystnie, i tak jest w przypadku przedstawionego przykładu wykonania wynalazku, otwór 18w ściance bocznej 16 belek wzdłużnych 11, na wprost występu 15, jest tuż nad środkiem tego występu 15. Na przykład i tak pokazano ten otwór ma kształt prostokątny. W praktyce każdy występ 15 wykonuje się poprzez proste zagięcie, w przybliżeniu pod kątem prostym, miejscowego przedłużenia ścianki bocznej 16 belek wzdłużnych 11. W przedstawionym przykładzie wykonania ścianki bocznej 16, występ 15 jest oddzielony od drugiego wycięciem 20, które miejscowo zmniejsza jej wysokość. Na przykład wycięcie 20 ma ogólnie kształt prostokątny. Korzystnie, i tak jest w przypadku przedstawionego przykładu wykonania wynalazku, strefy mocowania 14, 14' belek wzdłużnych 11 są tego samego typu. Dokładniej, strefy mocowania 14, 14' są identyczne. Na przykład i tak pokazano strefy mocowania 14, 14' mają każda co najmniej jeden otwór 21, 21'na przykład okrągły, odpowiedni dla przejścia dowolnego elementu łączącego 22, 22', na przykład śruby lub sworznia, dla mocowania poprzeczki 12. W przedstawionym przykładzie wykonania przewidziany jest jeden otwór 21, 21'. W przedstawionym przykładzie wykonania, strefy mocowania 14, 14' belek wzdłużnych 11 zawierają ponadto, odpowiednio jedna i druga, nosek 23, 23' wystający w przybliżeniu prostopadle do ścianki czołowej 13. Korzystnie i tak jest w przypadku przedstawionego przykładu wykonania wynalazku strefy mocowania 14, 14' zawierają odpowiednio jedna i druga dwa noski 23, 23', które ułożone w kierunku równoległym do kierunku wzdłużnego belek 11 są umieszczone z jednej i drugiej strony otworu 21, 21' w pewnej odległości od niego. W przedstawionym przykładzie wykonania oba noski są wykonane z materiału belki 11, kosztem wycięć 24, 24.

W przedstawionym przykładzie wykonania poprzeczkami 12 są szyny o profilu znormalizowanym. Każda z nich zawiera więc część środkową 25 i dwa skrzydła boczne 26, na których wolnych bokach, na tym samym poziomie, znajdują się odgięcia tworzące narożnik, skierowane w przeciwnych, względem siebie kierunkach. Według wynalazku wszystkie poprzeczki 12 mają taką samą długość. Ponadto, one wszystkie mają na części środkowej 25w pobliżu końców dwa rzędy 28, 28' otworów 29, 29, 30, 30', gdzie w pewnej odległości jeden od drugiego znajdują się trzy otwory 29, 29', 30, 30' wyrównane poprzecznie, to znaczy otwór środkowy 29, 29' dla przejścia elementu mocującego 22, 22'i dwa otwory skrajne 30, 30', dla wprowadzenia nosków 23, 23'.

Przy montażu, w zależności od potrzeb instalacji do wykonania, poprzeczki 12 mogą być umieszczone na belkach wzdłużnych 11 w dwojaki sposób. Mogą być albo położone na ściance czołowej 13 jednej belki 11 oraz na ściance czołowej 13 drugiej belki 11 albo mogą być położone na występie 15 jednej belki 11 i występie 15 drugiej belki. W obu przypadkach poprzeczki 12 mogą być przymocowane do belek wzdłużnych 11 za pomocą elementów mocujących na każdym z dwóch końców. Gdy są przymocowane do ścianek czołowych 13 są po prostu położone na nich. Gdy są przymocowane do występów 15, trzeba je wprowadzić najpierw ukośnie w otwór 18 związany z jednym występem 15, następnie po wyprostowaniu wprowadzić je na wprost w otwór 18 związany z drugim występem. Oczywiście wysokość otworów 18 związanych z występami 15 powinna być wystarczająca, aby umożliwić wstępne wychylenie poprzeczek 12 w stosunku do odpowiednich nosków 23'. We

PL 192 937 B1 wszystkich przypadkach noski 23, 23' ułatwiają umieszczenie tych poprzeczek, zapewniając centrowanie w stosunku do odpowiednich otworów 21, 21'i korzystnie ułatwiają ich trzymanie.

Wynalazek nie ogranicza się do przykładów opisanych powyżej lecz obejmuje także wszystkie możliwe odmiany wykonania.

Claims (12)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Rama montażowa aparatury elektrycznej w obudowie typu szafkowego, zawierająca dwie belki wzdłużne połączone jedna z drugą za pomocą co najmniej jednej poprzeczki, przy czym każda z tych belek wzdłużnych zawiera, na swojej ściance czołowej, co najmniej jedną strefę mocowania, w której może być mocowana poprzeczka, a co najmniej jedna z belek zawiera, cofnięty w stosunku do tej ścianki czołowej, co najmniej jeden występ wystający w stronę drugiej belki wzdłużnej i zawierający strefę mocowania, znamienna tym, że na wprost tego występu (15), belka wzdłużna (11) zawiera na swojej ściance bocznej (16), otwór (18) o zarysie obejmującym przekrój poprzeczny poprzeczki (12).
2. 2. Rama według zastrz. 1, znamienna tym, że występ (15) jest w przybliżeniu równoległy do ścianki czołowej (13).
3. 3. Rama według zastrz. 1albo 2, znamienna tym, że występ (15) i ścianka czołowa (13) są skierowane przeciwnie do siebie.
4. 4. Rama według zastrz. 1, znamienna tym, że otwór (18) w ściance bocznej (16), na wprost występu (15), jest usytuowany tuż ponad tym występem (15).
5. 5. Rama według zastrz. 1, znamienna tym, że strefy mocowania (14, 14') są identyczne.
6. 6. Rama według zastrz. 5, znamienna tym, że każda ze stref mocowania (14, 14') ma co najmniej jeden otwór (21, 21'), dla przejścia dowolnego elementu łączącego (22, 22').
7. 7. Rama według zastrz. 5, znamienna tym, że każda ze stref mocowania (14, 14') ma co najmniej jeden nosek (23, 23'), który wystaje w przybliżeniu prostopadle do ścianki czołowej (13).
8. 8. Rama według zastrz. 5 albo 6, albo 7, znamienna tym, że każda ze stref mocowania (14, 14') ma dwa noski (23, 23'), usytuowane współliniowo wzdłuż kierunku równoległego do kierunku wzdłużnego belek (11), i rozmieszczone z jednej i drugiej strony otworu (21, 21') w pewnej odległości od niego.
9. 9. Rama według zastrz. 1, znamienna tym, że posiada wiele występów (15) ułożonych w pewnych odległościach od siebie wzdłuż każdej z belek wzdłużnych (11).
10. 10. Rama według zastrz. 9, znamienna tym, że występy (15) są umieszczone na wprost stref mocowania (14) na ściance czołowej (13) belek wzdłużnych (11).
11. 11. Rama według zastrz. 9, znamienna tym, że występy (15) są umieszczone na wprost stref mocowania (14) na ściance czołowej (13) belek wzdłużnych (11).
12. 12. Rama według zastrz. 1, znamienna tym, że dwie belki wzdłużne (11) są identyczne.