PL192052B1 - Pralka ładowana od przodu z obrotowym bębnem - Google Patents

Abstract

1. Pralka ladowana od przodu z obrotowym bebnem, którego najglebsza tworzaca w polo- zeniu roboczym pralki jest odchylona od linii poziomej wznoszace ku przodowi, z wydrazo- nymi wzdluznymi zabierakami, które znajduja sie po wewnetrznej stronie plaszcza i w tylnym obszarze bebna maja wloty cieczy, które przy obrocie bebna w najglebsze polozenie sa zasi- lane porcjami cieczy i wprowadzaja te porcje cieczy w zabieraki, które ze swej strony podno- sza zawarte w nich porcje cieczy i z podniesio- nej pozycji oddaja przez otwory do wnetrza bebna, znamienna tym, ze beben (5) ulozy- skowany jest wokól osi obrotu (6) wznoszacej sie ku przodowi a zabieraki (12) sa usytuowane skosnie do kierunku obrotów (D) bebna (5). PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest pralka ładowana od przodu z obrotowym bębnem, którego najgłębsza tworząca w położeniu roboczym pralki odchyla się od linii poziomej wznosząco ku przodowi, z wydrążonymi wzdłużnymi zabierakami, które znajdują się po wewnętrznej stronie płaszcza i w tylnym obszarze bębna mają wloty cieczy, które przy obrocie bębna w najgłębsze położenie są zasilane porcjami cieczy i wprowadzają te porcje cieczy w zabieraki, które ze swej strony podnoszą zawarte w nich porcje cieczy i z podniesionej pozycji oddają przez otwory do wnętrza bębna.

W pralkach jest od dawna stanem techniki to, że bieliznę, która ma być prana zwilża się ługiem do prania i porusza mechanicznie w celu uwolnienia zabrudzeń. Ta funkcja przejmowana jest w pralkach bębnowych przez, usytuowany w zbiorniku na ług w zasadzie poziomo, bęben na bieliznę, który wprowadzany jest w ruch obrotowy i przy tym porusza się znajdująca się w nim bielizna. W celu podtrzymania tej funkcji, znane jest od dawna, umieszczenie wewnątrz bębna na płaszczu, podłużnych zabieraków w formie żeberek, które są skierowane poprzecznie do kierunku ruchu płaszcza bębna. Tego rodzaju żeberka zabierakowe umieszczone wewnątrz na bębnie są już znane z opisu DE-PS 8347 z roku 1879 i są stosowane od dawna prawie bez wyjątku dla poruszania bielizny w pralkach bębnowych.

Obok tego, znane są niektóre pralki bębnowe, w których zabieraki ustawione są skośnie i przebiegają wewnątrz przy płaszczu bębna w zasadzie wzdłuż linii śrubowej. Skośne położenie zabieraków występuje przy tym we wszystkich przypadkach w celu oddziaływania na ruch bielizny lub wprowadzanie energii mechanicznej w bieliznę. Tego rodzaju pralki bębnowe znane są z opisu patentu DE-PS 537 758, DE-PS 576 523, FR 1 136981 i opisu zgłoszenia DE 44 12 718 A1. Dalej, znane są pralki bębnowe, w których za pomocą skośnego położenia zabieraków osiągnięty został transport bielizny wewnątrz bębna przy jego obracaniu. W pralce bębnowej znanej z opisu wzoru użytkowego DE-GM 88 04 246 wspomagane jest w ten sposób wyjmowanie bielizny.

Dalej znane są - sposób prania tekstyliów i automat pralniczy według rozwiązania z opisu DE 41 04 450 A1, w którym najgłębsza tworzącą nie leży poziomo a zabieraki pobierają wodę w najgłębszym obszarze zbiornika ługu, aby ją podnieść przy obracaniu bębna i z położenia podniesionego wylać przez otwory na bieliznę leżącą poniżej. Układ jest jednak tak dobrany, że pobrana porcja cieczy jest już oddana, zanim zabieraki osiągnęły położenie zasadniczo leżące nad bielizną. Przez to proces zwilżania jest mocno opóźniony, ponieważ oddawane porcje cieczy ściekają tylko przy wewnętrznej ścianie płaszcza bębna i przez to podpływają pod bieliznę. Poza tym bęben w kształcie stożka ściętego przesuwa leżącą wewnątrz bieliznę do tyłu (od otworu załadowczego), gdzie prawie nie mogą do niej dojść wypływające porcje cieczy. W końcu, do bielizny z tylnego obszaru bębna trudno jest również dostać się osobie obsługującej.

Celem wynalazku jest poprawienie w opisanej we wstępie pralce zdolności do zwilżania i dostępu cieczy do bielizny.

Pralka ładowana od przodu z obrotowym bębnem, charakteryzuje się według wynalazku tym, że bęben pralki ułożyskowany jest wokół osi obrotu wznoszącej się ku przodowi a zabieraki są usytuowane skośnie do kierunku obrotów bębna.

Korzystnie, przedni koniec każdego, usytuowanego skośnie do kierunku obrotów, zabieraka w odniesieniu do jego tworzącej leżącej w jednej płaszczyźnie z osią obrotu, podczas obrotu bębna w tym samym kierunku, w którym ciecz przejęta przez zabierak korzystnie z położenia podniesionego jest oddawana do wnętrza bębna, leży za tylnym końcem tego samego zabieraka.

Korzystnie, wloty cieczy w dnie zabieraków są usytuowane w sięgającym najdalej w dół obszarze bębna, otoczonym zbiornikiem ługu, przy czym zwłaszcza wloty cieczy mają kierunek pobierania skierowany przeciwnie do obrotów bębna a przedni koniec zabieraka jest umieszczony w najwyższym położeniu, przynajmniej nie wyżej niż jego tylny koniec.

Wloty cieczy mogą być zbudowane z piór łopatek, które znajdują się w płaszczu bębna i ustawione są w kierunku na zewnątrz.

Korzystnie, otwory w zabierakach znajdują się co najmniej w przeważającej części w tym obszarze ich długości, w którym podniesione porcje cieczy korzystnie są oddawane do wewnątrz bębna.

Korzystnie, zabieraki są wygięte wzdłuż swojej długości a bęben pralki jest cylindryczny i wychodząc z obszaru wlotów cieczy zabieraki mają wznoszącą się linię wierzchołkową wzdłuż ich długości.

Korzystnie, linia wierzchołkowa wznosi się pod kątem co najmniej równym kątowi odchylającej się od linii poziomej, najgłębszej tworzącej bębna.

PL 192 052 B1

Korzystnie zabieraki mają profil co najmniej podobny do trójkąta, którego jeden bok ma zarys wybrzuszony a dno zabieraków w obszarze wlotów cieczy jest szersze niż na przeciwległym końcu.

Zabieraki mogą mieć otwory do oddawania pobranych porcji cieczy, tylko w obszarze zwróconym ku wyższemu poziomowi osi obrotu tego boku, które leżą w przyporządkowanym pobieraniu, uprzywilejowanym kierunku.

W rozwiązaniu według wynalazku wznosząca się ku przodowi oś obrotu bębna wymaga odpowiedniego dopasowania obudowy w obszarze otworu załadowczego w tym sensie, że płaszczyzna otworu załadowczego -jak zwykle, ukierunkowana prostopadle do osi obrotu - również jest pochylona skośnie ku osobie obsługującej. Przez to poprawia się możliwość zajrzenia do bębna i dosięgnięcia leżącej wewnątrz bielizny. Oprócz tego, zabieraki, usytuowane skośnie do kierunku obrotów bębna, przy odpowiednim kierunku obrotów, który może być wyznaczony przez obligatoryjne sterowanie pralki, transportują bieliznę w kierunku do przodu, do otworu załadowczego. Usytuowane skośnie zabieraki transportują pobraną ciecz w tym samym kierunku obrotów, również do przodu, tak, że wylewające się porcje cieczy, z powodu wznoszącej się osi obrotu, spadają również na części bielizny, które leżą dalej z tyłu bębna. Transportują one porcje cieczy także znacznie wyżej niż proste, wbudowane bezpośrednio w bębnie zabieraki. Stąd wszystkie podniesione porcje cieczy mogą spadać na bieliznę i mocno skracać proces zwilżania w stosunku do stanu techniki.

Przez to, że zgodnie z korzystną postacią wykonania przedni koniec każdego zabieraka usytuowanego skośnie w kierunku obrotów w odniesieniu do jego tworzącej leżącej w jednej płaszczyźnie z osią obrotu, podczas obrotu bębna w tym samym kierunku, w którym ciecz przenoszona przez zabierak z położenia podniesionego jest odprowadzana do wnętrza bębna piorącego, leży za tylnym końcem tego samego zabieraka, porcje cieczy znajdujące się w nim poruszają się przy podnoszeniu dzięki sile ciężkości w jego wnętrzu w kierunku poprzecznym do obrotów bębna piorącego. Dzięki temu udaje się uzyskanej porcji cieczy sięgnąć bardzo daleko w górę w kierunku obrotów bębna piorącego aż do wszystkich leżących w bębnie części bielizny.

Jeśli zgodnie z korzystnym ukształtowaniem wynalazku, wloty cieczy w dnie zabieraków są usytuowane w najdalej w dół sięgającym obszarze bębna, większość porcji cieczy może zostać pobrana z otaczającego bęben zbiornika ługu.

Dla eksploatacji pralki jest szczególnie korzystne, jeśli wloty cieczy posiadają kierunek pobierania, który skierowany jest przeciwnie do obrotów bębna a przedni koniec zabieraka w najwyższej pozycji jest usytuowany przynajmniej nie wyżej niż jego tylny koniec. Wtedy można osiągnąć szczególnie mocne działanie pobierania w jednym kierunku obrotów bębna, ponieważ zabieraki działają tylko w tym kierunku obrotów w sensie zabierania ilości cieczy i zawsze podają do wnętrza bębna piorącego ciecz pobraną dopiero z najdalej podniesionej pozycji, kiedy ciecz płynie w zabieraku daleko do przodu. W innym kierunku obrotów można zminimalizować świadomie działanie pobierania.

Szczególnie skuteczne różnice działania pobierania, w zależności od kierunku obrotów bębna, można osiągnąć przez to, że zgodnie z korzystnym ukształtowaniem wynalazku, wloty cieczy zbudowane są z piór łopatek, które znajdują się w płaszczu bębna i ustawione są w kierunku na zewnątrz. Ukierunkowanie piór łopatek według kierunku obrotów bębna określa ich działanie.

Przy tym, otwory w zabierakach znajdują się, korzystnie, co najmniej przeważające w tym obszarze ich wymiaru długości, w którym podniesione porcje cieczy, powinny być oddane do wnętrza bębna. Przy bębnie cylindrycznym jest to odcinek zbiornika ługu znajdujący się w pobliżu ułożyskowania bębna.

Dzięki temu, że zabieraki są wygięte wzdłuż swojej długości, można zrealizować szczególnie skutecznie funkcję zraszania, przez to, że przy podniesionej pozycji zabieraków pobrana porcja cieczy przesuwana jest w kierunku do otworu załadowczego pralki. Przy ustalonym z góry położeniu skośnym osi obrotu bębna oznacza to, że wylane porcje cieczy częściowo spadają z powrotem do wnętrza bębna i w ten sposób dobrze dosięgają również leżących z tyłu w bębnie sztuk bielizny. Poza tym, części wylanych porcji cieczy zwilżają również szkło drzwiczek, przez co klient może wyraźnie widzieć, że, mimo koniecznych dzisiaj małych ilości wody, jego pralka rzeczywiście wody używa.

Cylindryczne bębny można wytwarzać znacznie łatwiej i prościej niż, możliwe też do stosowania dla niniejszego wynalazku, bębny stożkowe. Jeśli również bębny stożkowe, w sensie postanowionego zadania, mogą być możliwie skuteczniejsze i dla obsługi przez klienta ewentualnie również korzystniejsze, wtedy należy dać pierwszeństwo bębnowi cylindrycznemu, z powodu jego znacząco prostszej możliwości wytwarzania.

PL 192 052B1

Pobraną ciecz można szczególnie dobrze transportować w skośnie wbudowanym zabieraku z tyłu do przodu, jeśli zabieraki, wychodząc z obszaru wlotu cieczy mają wznoszącą się linię wierzchołkową wzdłuż ich wymiaru długości. Wtedy pobrana ciecz dostaje się przy podniesieniu zabieraków szczególnie daleko do przodu.

Podczas prób okazało się szczególnie korzystne dla kształtu zabieraków, żeby zabieraki miały profil, co najmniej podobny w przekroju do trójkąta, którego jeden bok ma zarys wybrzuszony. Przez to drugi bok, o nie wybrzuszonym zarysie w kierunku obrotów bębna, który nie odpowiada uprzywilejowanemu kierunkowi obrotów dla pobierania porcji cieczy, transportować będzie porcje cieczy, znajdujące się przy wewnętrznej stronie bębna, w jego kącie pomiędzy bokiem i płaszczem bębna, również do góry, które wtedy wylewają się na bieliznę. Oprócz tego, ten kształt zabieraków może, dla zróżnicowanego mechanicznego traktowania bielizny być w ten sposób korzystny, że w jednym kierunku, w którym ma on wybrzuszony zarys zabieraka w kierunku obrotów, delikatniejsza bielizna nie jest podnoszona tak wysoko i nie musi spadać z wysoka w dolny obszar bębna, jak w innym kierunku obrotów dla mniej delikatnej bielizny, w którym zarys boku wybiega bardziej stromo i płasko.

Dla zdolności przyjmowania w najgłębszym punkcie zbiornika ługu możliwie dużej ilości cieczy ukształtowano zabieraki w tym miejscu jako szczególnie duże objętościowo. Stąd, dno zabieraków w obszarze wlotu cieczy jest szersze niż na przeciwległym końcu. Wprawdzie wysokość wierzchołkowa zabieraka w tym miejscu, o ile to możliwe, jest mniejsza niż na przeciwległym końcu jednak, z powodu niskiego poziomu cieczy, również w najgłębszym punkcie zbiornika ługu, nie wysokość wierzchołkowa jest decydująca, lecz szerokość podstawy zabieraka.

W celu transportowania pobranych porcji cieczy możliwie bez strat wewnątrz zabieraka, aż do końca zwróconego ku wyższemu poziomowi osi obrotu, zabieraki mają otwory do oddawania pobranych porcji cieczy, tylko w obszarze zwróconym ku wyższemu poziomowi osi obrotu tego boku, które leżą w przyporządkowanym pobieraniu, uprzywilejowanym kierunku.

Wynalazek zostanie poniżej objaśniony w oparciu o przykład wykonania przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w przekroju wahliwy agregat, zgodnej z wynalazkiem pralki, składający się ze zbiornika ługu i bębna z zabierakami, w widoku z boku, fig. 2 - widok w kierunku na tylne dno bębna z zabierakami, fig. 3 - przekrój przez bęben wzdłuż linii III-III na fig. 2, fig. 4 - przekrój przez zabierak wzdłuż linii IV-IV na fig. 3, i fig. 5 - przekrój przez zabierak wzdłuż linii V-V na fig. 3.

Na fig. 1 przedstawione zostały z pralki, schematycznie, tylko wahliwy agregat 1i przyłączony na dole wąż falisty 2 z pompą ługu 3.

Zawieszony wahliwie, w nie przedstawiony sposób, agregat 1 składa się zasadniczo ze zbiornika ługu 4 i bębna 5 umieszczonego w nim, co najmniej w przybliżeniu koncentrycznie. Wahliwy agregat 1jest zawieszony, w nie przedstawionej obudowie, w ten sposób skośnie, że oś obrotu 6 bębna wznosi się ku otworowi załadowczemu 7 zbiornika ługu 4 pod kątem przykładowo > 15°. Przez to otwór załadowczy jest wygodnie nachylony dla obsługi ku użytkownikowi.

Bęben 5 ułożyskowany jest w zwykły sposób w piaście 8 tylnego dna 9 zbiornika ługu 4 za pomocą stabilnego czopa 10. Jest on cylindryczny, dlatego dolna tworząca 11 bębna 5 wznosi się ku przodowi o ten sam kąt, co oś obrotu 6. Na płaszczu wewnętrznym bębna zamocowane są trzy, równomiernie rozmieszczone, zabieraki 12. Służą one, z jednej strony, w zwykły sposóbdo podnoszenia bielizny podczas obrotu bębna 5, która przez to obrabiana jest mechanicznie, tak, że po podniesieniu opada z mniejszej lub większej wysokości z powrotem na podstawę bębna 5 i przy tym oddaje zawartość brudu razem ze zwilżającym ją ługiem.

Te zabieraki 12 służą jednak poza tym do pobierania cieczy, która podczas przebiegu prania jako udział, a mianowicie swobodna kąpiel 13, całkowitej cieczy znajdującej się wewnątrz zbiornika ługu, która znajduje się w tylnej dolnej części zbiornika ługu 4. Ztej swobodnej kąpieli są przez każdy zabierak 12 przez wloty cieczy 14 pobierane udziały cieczy zawsze wtedy, kiedy odpowiedni zabierak 12 znajduje się w najgłębszym punkcie swojego toru kołowego. Zabieraki 12 są, w przeciwieństwie do zwykłego, prostokątnego położenia konstrukcyjnego, wbudowane skośnie do kierunku obrotów bębna 5. Oprócz tego są one również wygięte wypukło w kierunku obrotów bębna. Dlatego, pobrana z kąpieli 13 ciecz, podnoszona do góry we wnętrzu zabieraków 12, podczas obracania się bębna5 i w tej samej wielkości, w jakiej powoli wychyla się przy obracaniu do przodu zakrzywienie zabieraków 12, jest wewnątrz zabieraka 12 transportowana do przodu.

Zabieraki 12 mają przede wszystkim na ich wypukłych bokach 15, w przednim obszarze, kilka otworów 16 do oddawania pobranych porcji cieczy. We wklęsłym boku 17 zabieraki nie mają lub mają bardzo mało takich otworów i znajdują się one również tylko z przodu i bardzo blisko linii wierzchołkoPL 192 052 B1 wej 18. Dzięki temu udaje się wlać największy udział pobranych porcji cieczy na leżące z przodu części bielizny. Jednocześnie jednak z powodu skośnego ustawienia osi obrotu 6, również znaczne udziały pobranych porcji cieczy podane zostają na leżące dalej z tyłu bębna 5 części bielizny.

Pokazany na fig. 2 widok wnętrza bębna 5 pokazuje wyraźniej układ i kształt zabieraków 12. Można zobaczyć, że linia wierzchołkowa 18 zabieraków 12 jest wygięta i na tylnym końcu zabieraków 12 ma mniejszy odstęp od płaszcza bębna 5 (wysokość h) niż na przednim końcu (wysokość H). Oprócz tego widać, że szerokość B podstawy zabieraka 12 na tylnym końcu jest większa od szerokości b na przednim końcu. Przekrój poprzeczny każdego zabieraka 12 jest w zasadzie trójkątny. Wybrzuszony kształt wypukłych boków 15 wytwarza przy tym zakrzywiony bok trójkąta. Otwory 16 do opróżniania zabieraków 12 są w tym przykładzie umieszczone tylko na wypukłym boku 15.

Z widoku zabieraka 12 z góry w przekroju z fig. 3 widać oprócz tego wyraźnie, że nieprzerwany wklęsły bok 17 jest w pobliżu tylnej ściany bębna bardziej stromy niż w pobliżu przedniej ściany bębna i niż wypukły bok 15 w pobliżu tylnej ściany bębna 19. Odpowiednio przeciwnie biegnie wypukły bok 15 w porównaniu do wklęsłego boku 17.

Obydwa boki 15 i 17 (fig. 4 i 5) różnią się między sobą zasadniczo przez to, że bok 15 ma zakrzywione linie południkowe 21 w przeciwieństwie do wklęsłego boku 17, który ma proste linie południkowe 22. Widoczne jest to wyraźnie z obu przekrojów z fig. 4 i 5. Celem tego ukształtowania jest zwłaszcza to, aby nie podnosić tak wysoko delikatniejszej bielizny, jak to jest możliwe dla normalnej bielizny (np. bawełna) i korzystnie jest, aby delikatna bielizna spadała z mniejszej odległości z góry w dolny obszar bębna i przez to była poddana mniejszemu obciążeniu mechanicznemu niż normalna bielizna. Odpowiednio są wtedy sterowane uprzywilejowane kierunki obrotu: delikatna bielizna - najpierw wybrzuszony zarys zabieraka, mniej delikatna bielizna - najpierw nie wybrzuszony zarys zabieraka. Fig. 4 pokazuje trójkątny przekrój przez zabierak 12 w pobliżu tylnej ściany bębna 5 a fig. 5 - w pobliżu przedniej ściany bębna 5. Zabieraki 12 są wykonane z tworzywa sztucznego przez wyciskanie i mają w swoim wnętrzu wystarczającą ilość kopułek mocujących 23 i 24, w które można wkręcać samogwintujące śruby z tworzywa sztucznego. Przez to zabieraki 12 są zamocowane do bębna 5.

Claims (13)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Pralka ładowana od przodu z obrotowym bębnem, którego najgłębsza tworząca w położeniu roboczym pralki jest odchylona od linii poziomej wznoszące ku przodowi, z wydrążonymi wzdłużnymi zabierakami, które znajdują się po wewnętrznej stronie płaszcza i w tylnym obszarze bębna mają wloty cieczy, które przy obrocie bębna w najgłębsze położenie są zasilane porcjami cieczy i wprowadzają te porcje cieczy w zabieraki, które ze swej strony podnoszą zawarte w nich porcje cieczy i z podniesionej pozycji oddają przez otwory do wnętrza bębna, znamienna tym, że bęben (5) ułożyskowany jest wokół osi obrotu (6) wznoszącej się ku przodowi a zabieraki (12) są usytuowane skośnie do kierunku obrotów (D) bębna (5).
2. 2. Pralka według zastrz. 1, znamienna tym, że przedni koniec każdego usytuowanego skośnie do kierunku obrotów (D) zabieraka (12) w odniesieniu do jego tworzącej leżącej w jednej płaszczyźnie z osią obrotu (6), podczas obrotu bębna w tym samym kierunku, w którym ciecz przejęta przez zabierak (12) jest oddawana do wnętrza bębna (5) korzystnie z położenia podniesionego, leży za tylnym końcem tego samego zabieraka (12).
3. 3. Pralka według zastrz. 1, znamienna tym, że w dnie zabieraków (12) znajdują się wloty cieczy (14) usytuowane w sięgającym najdalej w dół obszarze bębna (5), otoczonym zbiornikiem ługu (4).
4. 4. Pralka według zastrz. 3, znamienna tym, że wloty cieczy (14) mają kierunek pobierania skierowany przeciwnie do obrotów bębna (D) a przedni koniec zabieraka (12) jest umieszczony w najwyższym położeniu, przynajmniej nie wyżej niż jego tylny koniec.
5. 5. Pralka według zastrz. 3 albo 4, znamienna tym, że wloty cieczy (14) zbudowane są z piór łopatek, które znajdują się w płaszczu bębna (5) i ustawione są w kierunku na zewnątrz.
6. 6. Pralka według zastrz. 1, znamienna tym, że otwory (16) w zabierakach (12) znajdują się co najmniej w przeważającej części w tym obszarze ich długości, w którym podniesione porcje cieczy korzystnie powinny być oddawane do wnętrza bębna.
7. 7. Pralka według zastrz. 1, znamienna tym, że zabieraki (12) są wygięte wzdłuż swojej długości.
8. 8. Pralka według zastrz. 1, znamienna tym, że bęben (5) jest cylindryczny.

   PL 192 052B1
9. 9. Pralka według zastrz. 1, znamienna tym, że zabieraki (12), wychodząc z obszaru wlotów cieczy (14) mają linię wierzchołkową (18) wznoszącą się wzdłuż ich długości.
10. 10. Pralka według zastrz. 9, znamienna tym, że linia wierzchołkowa (18) wznosi się pod kątem co najmniej równym kątowi odchylającej się od linii poziomej, najgłębszej tworzącej (11) bębna (5).
11. 11. Pralka według zastrz. 1, znamienna tym, że zabieraki (12) mają profil co najmniej podobny do trójkąta, którego jeden bok (15) ma zarys wybrzuszony.
12. 12. Pralka według zastrz. 1, znamienna tym, że dno zabieraków (12) w obszarze wlotów cieczy (14) jest szersze (szerokość B) niż na przeciwległym końcu (szerokość b).
13. 13. Pralka według zastrz. 7, znamienna tym, że zabieraki (12) mają otwory (16) do oddawania pobranych porcji cieczy, tylko w obszarze zwróconym ku wyższemu poziomowi osi obrotu (6) tego boku (15), które leżą w, przyporządkowanym pobieraniu, uprzywilejowanym kierunku.

    Rysunki